My Close Friend เปลี่ยนคู่จิ้นให้เป็นคู่รัก(อั๋น-หมอ) ตอนที่43 END (จบแล้ว)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: My Close Friend เปลี่ยนคู่จิ้นให้เป็นคู่รัก(อั๋น-หมอ) ตอนที่43 END (จบแล้ว)  (อ่าน 60081 ครั้ง)

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
My Close Friend เปลี่ยนคู่จิ้นให้เป็นคู่รัก

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม


6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

-------------------------------------------------------------------------------
หวัดดีทุกๆคนในboardนะ เราwriterbeer(นามแฝงนะ) อ่านนิยายอยู่ในนี้มานาน วันนี้ตัดสินใจแต่งนิยายเป็นของตัวเองบ้าง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ

ขอเกริ่นสักนิด เรื่องนี้มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงเล็กน้อย แล้วที่เหลือก้เสริมเติมแต่งให้มีอรรถรสนะ ส่วนแรงบันดาลใจนี่ก้มาจากหลายๆอย่างเลยล่ะ คนเขียนวางแพลนไว้ว่าน่าจะเขียนสัก20ตอน และจะไม่ดองนิยายนะจ๊ะ

^
^
ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนสัก20ตอน แต่ตอนนี้ท่าจะยาวแล้วครับแหะๆ commentเป็นกำลังใจให้กันเยอะๆนะครับ (23/4/2016)
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-01-2017 22:48:47 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
ตอนที่1

7.20น.
"มึง กูถึงละนะ เสดยาง"
"เสดละ แปบๆ เดะกูเดินออกไป"

เช้าวันนี้ก้เหมือนอย่างทุกวันครับ ผมตื่นนอน อาบน้ำแต่งตัว แล้ว ก้เล่นโทรศัพท์รอซี้ผมขับมอเตอร์ไซด์มารับไปโรงเรียน ไอ้นี่มันบริการผมยังงี้ทุกวันแหละครับ พอมันมาถึงหน้าบ้าน มันก้จะโทรมาหาผม ตอนนี้ผมเปิดตู้เย็น จะหยิบนมไปกินครับ

"อย่าลืมเอาเค้กไปให้อั๋นด้วยนะลูก"
"แล้วของผมอะ"
"ของแกไม่มี เมื่อวานก้กินไปแล้ว ยังจะกินอีกหรอ ให้เพื่อนสิ- -"

แม่ผมเตือนให้หยิบเค้กไปให้ซี้ผมด้วยคับ มี2ชิ้น เมื่อวานผมกินไปชิ้นเดียวเอง อีกชิ้นแช่ตู้เย็นเก็บไว้ครับ นี่แม่จะให้เอาไปแบ่งให้อั๋นกินด้วย ที่แม่พูดเมื่อกี้สงสัยเป็นห่วงมันมากกว่าผมอีกมั้ง เนี่ย- -
"งั้นผมไปก่อนนะแม่"
"จ้าาา" ลากเสียงยาวเชียว

"ปะ ไปกัน"
"ครับเมีย"
"เมียพ่องง"
ผมบอกอั๋นเมื่อเดินมาถึงหน้าบ้าน พอขึ้นซ้อนเสร็จ มันก้ขับรถออกมาจากซอยทันที

ระหว่างทาง มันก้ชวนผมไปซื้อของเย็นนี้ครับ
"เลิกเรียนไปสยามเปนเพื่อนกูหน่อยดิ"
"ทำไรวะ"
"ซื้อรองเท้า"
"เหยด แม่มึงอนุมัติเงินแล้วหรอวะ"
"เออดิ พูดขออยู่ทุกวันเนี่ย ไปปะ"
"ไปดิ"
รองเท้าที่มันจะซื้อเนี่ย adidas รุ่น stan smith ที่เค้ากำลังฮิตๆกันอยู่น่ะครับ มันเห็นคนอื่นใส่แล้วอยากได้บ้าง บอกว่าเท่ดี เลยไปขอแม่มันซื้อ ตอนแรกแกบอกให้เก็บเงินซื้อเอง นี่ไม่ถึงเดือน คงไม่ใช่เงินเก็บไอ้อั๋นเองแน่ๆ สงสัยจะได้รับการสนับสนุนมาจากคุณแม่ครับ

สักพักรถก็เลี้ยวเข้ามาในบริเวณโรงเรียนครับ โรงเรียนผมเนี่ยใหญ่โคตร เช้าๆพวกนักเรียนก็เล่นกีฬาไม่ก็จับกลุ่มนั่งคุยกันที่โรงอาหาร รอเข้าแถวเคารพธงชาติ

อั๋นขับเลยโรงอาหารไปจอดที่ลานจอดรถ พอจอดเสร็จ ผมกับมันก็เดินย้อนกลับมาที่โรงอาหาร เตรียมจะกินข้าวเช้ากัน
"หมอมึงเอาไรมาแดกวะ"
"นม อะ แล้วนี่เค้กของมึง" ผมยื่นเค้กส่งให้มัน

มันรับไปแล้วเริ่มต้นกิน เมื่อกี้มันเรียกชื่อผมเอง ผมชื่อ"หมอ"ครับ ถามว่าทำไมถึงชื่อนี้ เพราะตอนผมเด็กๆ แม่อยากให้เป็นหมอครับ แต่พอโตมา แม่ก็รู้ว่าผมขี้เกียจเกินกว่าจะสอบติดแน่นอน เลยล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้เป็นหมอไป- - อีกอย่าง ตอนนี้ผมเรียนสายศิลป์ คำนวณอยู่ด้วยครับ
"เห้ย เค้กอร่อยว่ะมึง ซื้อที่ไหนวะ"
"อร่อยสาด เมื่อคืนกูก้กินไป ร้านเปิดใหม่แถวบ้านกู"
"กูอยากกินเค้กกับนมอะ" อั๋นพูดพร้อมกับมองมาที่นมกล่องในมือผม มันทำตาปริบๆใส่ เตรียมจะแกล้งผมครับ
"เดินไปซื้อดิวะ"
"ใจร้ายสาด ขอกินด้วยดิ"
"ไม่โว้ย กูไม่อิ่ม"
ไม่ทันระวังตัว มันก็ฉวยนมที่ผมพึ่งดูดไปยังไม่ถึงครึ่งกล่องไปไว้ในมือ แล้วดูดทีเดียวแทบหมดกล่อง เรื่องแรงเนี่ย ผมสู้มันไม่ได้เลย
"เชี่ยอั๋น แย่งกูแดกนะมึง"
"5555"
มันหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งผม ผมก็บ่นไปงั้นแหละครับ เช้าๆยังไม่ค่อยหิวเท่าไร บางวันก็ไม่กินข้าวเช้าด้วยซ้ำ
แล้วผมก็หันไปเห็นกลุ่มนักเรียนโต๊ะข้างๆมองผมกับซี้ แล้วหันไปซุบซิบกันครับ เฮ้อ จิ้นพวกผมอีกดิ
"ยังไม่ชินอีกหรอวะ"
"เออดิ พวกนี้แม่งก้บ้าเนอะ จิ้นกูกับมึงเนี่ยนะ"
"อ้าว เค้าก้ถูกแล้วปะ ก้มึงเป็นเมียกูนิ" ดูมัน ไอ้นี่ก็พูดเล่นได้หน้าตาเฉย
"เมียมึงก้เหี้ยละ"
ผมกับไอ้อั๋นเนี่ยพึ่งเข้ามาเรียนที่นี่ตอนมัธยม4ครับ นักเรียนห้องผมก็มีแค่ผมกับมันนี่แหละครับที่เป็นเด็กใหม่ ก็เลยสนิทกับมันที่สุด แต่ตอนนี้ก็สนิทกับทุกคนในห้องแล้วครับ
ทีนี้ พอสนิทกันมาก ตัวติดกันตลอด แล้วไอ้อั๋นเนี่ยนิสัยขี้เล่น ชอบแกล้งผมตลอดเวลา คนอื่นเห็นเข้าเยอะๆ ก็เลยจิ้นผมกับมันคับ นอกจากนี้ ผมก็หล่อด้วยครับ คนเลยยิ่งสนใจใหญ่^^(ไอ้หมอหลงตัวเอง)

จริงๆแล้ว คนหล่อก็คือไอ้คนที่แย่งนมโฟร์โมสต์ไปกินแล้วยักคิ้วกวนตีนอยู่ตรงหน้าผมเนี่ยแหละครับ ขาวตี๋ หุ่นดี ตรงสเป็คสาวๆและเก้งกวางเลย ส่วนผม ผมก็หล่อไม่เบานะ55

"ปะ ไปเข้าแถวกัน"
ผมบอกไอ้อั๋นเมื่อได้ยินเสียงกริ่งเตือนให้มาเข้าแถวหน้าเสาธงตอนเช้า พอไอ้อั๋นมันจัดการกับนมและเค้กเสร็จ เราก้เดินไปที่สนามหญ้าด้วยกัน
-จบตอน-

หวัดดีครับ พอดีตั้งกระทู้เปิดเรื่องไว้เมื่อวาน แต่พึ่งเอาตอนแรกมาลงวันนี้ ขอโทดด้วยค้าบ ยังไงฝากอั๋นกับหมอไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะครับ ฮิ้ววว ตอนต่อไปสนุกแน่นอน รอติดตามได้เลยยย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 12:13:41 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
ตอนที่2

หลังจากนักเรียนเคารพธงชาติและสวดมนต์เสร็จ ผอ.หรือคุณครูที่มีเรื่องจะชี้แจงก็จะมาพูดหน้าเสาธงครับ วันนี้เป็นผอ.มาพูดครับ และเวลาเฉลี่ยในการปราศัยของท่านคือ25นาที- -

"ง่วงว่ะ" ไอ้อั๋นที่นั่งอยู่ข้างหลังเอามือมาจับเอวผม ละกดหัวลงมาซบบนหลังผมครับ ทำไรของมันวะ
"ง่วงมากมั้ยมึง"
"ง่ะ กูจะนอน"  นอนกับหลังกูเนี่ยนะ- -
แล้วผมก็แอบหยิบมือถือขึ้นมาเล่นเกม ก็มันเบื่อนี่ครับ ฟังผอ.พูดมาตั้งนานแล้ว แถมยังไม่มีทีท่าว่าจะจบด้วย สักพักอั๋นก็ส่งเสียงเบาๆมา
"มึงอย่ายุกยิกดิหมอ"
"กูเล่นเกมอยู่คับมึง ไม่ยุกยิกได้ไง"  ผมตอบ
ทีนี้ซี้ผมเลยขยับตัวขึ้นมานั่ง ละสอดมืออ้อมแขนผมมาช่วยเล่นเกมด้วย มันกดมั่วรัวที่หน้าจอหลายๆที
"ไอ้สาด กูกำลังจะทำhigh score อย่านะมึง"
"5555"

แต่ด้วยความเก่งของผมครับ ผมก็ทำhigh scoreได้สำเร็จ ถึงแม้อั๋นจะมาก่อกวน ผมเลยหันไปยักคิ้วให้มัน
"จ้าพ่อคนเก่ง"

ในที่สุดผอ.ก็จบการปราศัยและบอกให้เด็กๆแยกย้ายเข้าห้องเรียนครับ

โต๊ะเรียนของผมอยู่แถวหลังสุดของห้องเลยครับ ในห้องก็มีนักเรียนประมาณ30คนได้ จัดเป็นโต๊ะ2ตัวติดกัน แล้วเว้นแถวไปเรื่อยๆ แน่นอนว่าผมกับไอ้อั๋นนั่งด้วยกันครับ
คาบแรกคือวิชาภาษาไทย พอผมไปถึงโต๊ะเรียนปุ๊บก็ฟุบหน้าลงไปทันที นี่ คนง่วงจริงมันต้องผมครับเพื่อนซี้
"โอ้โห หลับเลยหรอมึง"
"เออ อย่าแกล้งกูนะ กูขอนอนแปบ ถ้าจารย์ด่าก็ปลุกกูด้วย"
(น้องๆนักเรียนอย่าเอาหมอเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ)

พอหมดคาบแรก ผมก็ตื่นครับ แล้วก็หยิบหนังสือการ์ตูนขึ้นมาอ่านใต้โต๊ะ
"ฟื้นมาก็เรียนต่อเลยนะครับ"  ไอ้อั๋นพูดไงจะใครล่ะ
"ครับ ตั้งใจจดเลกเชอร์ดีๆนะครับ ใกล้สอบแล้วมาสอนกูด้วย"
"ไอ้สาดดด" พูดพร้อมเพ่นกบาลผมทีนึง
"ตบหัวกูบ่อยๆกูถึงสอบไม่ผ่านซะที"
"ไม่ใช่กูเลย เพราะมึงไม่ตั้งใจเรียนต่างหาก55"  ผมหันไปแยกเขี้ยวใส่มัน
ไอ้อั๋นนี่เห็นมันกวนตีนงี้ เนิร์ดสุดเลยนะครับ ไม่เคยหลับในห้อง การบ้านไม่เคยลอก สอบออกมาคะแนนดีตลอด สอบmid-term ที่ผ่านมาก็มันเลยครับที่ช่วยชีวิตผม

พอหมดคาบเช้า ผม ไอ้อั๋น กับเพื่อนทั้งห้องก็ลงไปโรงอาหารครับ ห้องเรามีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งก็คือ กินข้าวกลางวันโต๊ะเดียวกันครับ
"ไอ้หมอ วันนี้เอาone punch manมาปะวะ"
"เอามาดิ กูอ่านอยู่เมื่อกี้เลย"
"เฮ้ย งั้นเดี๋ยวคาบต่อไปกูขอยืมนะ"
"เออๆ"
ไอ้ต้าร์ครับ จะขอยืมหนังสือการ์ตูนผม
"เออสัสหมอ (ดูเพื่อนมันเรียกผม- -) ลูกพี่ลูกน้องกูอะเห็นเฟสมึงแล้วบอกว่ามึงหล่อ อยากรู้จัก รับแอดมันไปหน่อย"  ส่วนนี่ไอ้นนท์ครับ
"หือ แล้วญาติมึงมีเฟสกูได้ไงวะ"
"มันคงขึ้นmutual friendมั้ง แล้วน้องกูไปส่อง55"
"โห เอางี้เลยอ่อ"  มิน่า เมื่อคืนมีใครไม่รู้add friendมา ผมไม่ รู้จักก็เลยไม่รับครับ ถึงจะมีmutual friendก็เหอะ
"อรั๊ย เสน่ห์แรงใหญ่แล้วนะเรา"  เชี่ยอั๋นหันมาล้อผมทันที
"แน่นอน"
"บอกน้องมึงนะนนท์ว่าหมอมันมีแฟนแล้ว"  ไอ้ต้าร์พูด
"ใครวะ"
"ไอ้อั๋นไง"
"ฮิ้ววว"  คราวนี้ไม่ใช่ไอ้นนท์คนเดียวครับ ไอ้ต้าร์กับคนอื่นๆช่วยกันส่งเสียงแซวด้วย
นั่นไง โดนเลยกู
แล้วไอ้อั๋นที่นั่งติดกับผมก็แกล้งเอาหัวมาซบไหล่ผมทันที ผมเลยจั๊กจี้เอวมันกลับไป มันสะดุ้งละถอยหนีเลยครับ ไอ้นี่บ้าจี้มากๆ55
"ถ้ากูไม่รู้จักพวกมึงนะ กูคิดว่ามึงสองคนเป็นแฟนกันจริงๆ"  ไอ้เอกพูดขึ้น
"นี่มึงก็จิ้นกูกับไอ้หมออีกคนเหรอเนี่ย"  อั๋นหันไปถามยิ้มๆ
"เออสิวะ"
"ถ้าพวกกูแต่งเมื่อไร เดี๋ยวมาแจกการ์ดนะครับนะ"  ผมเลยประชดต่อ

หลังหมดพักเที่ยง พวกผมก็ขึ้นไปเรียนต่อครับ คาบบ่ายก็ไม่มีเหตุการณ์อะไร จนถึงเวลาเลิกเรียน ผมกับไอ้อั๋นบอกลาเพื่อนคนอื่นๆแล้วเดินมาเอามอเตอร์ไซด์ครับ
ไม่นานก็มาถึง siam center ผมกับไอ้อั๋นตรงไปยัง shop ของ adidas ทันทีครับ
"นั่นไง รุ่นที่มึงอยากได้"  ผมชี้ไปที่ stan smith สีกรม-ขาวที่วางเด่นอยู่บนชั้นวาง
ไอ้อั๋นยิ้มก่อนเดินเข้าไปหา มันหยิบรองเท้าขึ้นมาสำรวจ พลิกไปพลิกมาละก็ลูบอย่างพอใจ
"อั๋นมึงดูดิ สีเขียวก้สวยดีว่ะ"  ผมหันไปเห็นอีกคู่ที่วางอยู่ข้างกัน หยิบขึ้นมาเทียบกับคู่ที่อั๋นถืออยู่ในมือ
แล้วไอ้อั๋นก็บอกไซส์รองเท้าของมันกับพี่พนักงานผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อเอามาลองครับ
"มึงชอบสีเขียวหรอ"
"เออ สีเขียวเฟี้ยวดีนะ สำหรับกูสีกรมมันดูเรียบๆไป"  ผมเสนอความเห็น
"เหรอ...."  มันกำลังลังเล
"เห้ย ถ้ามึงชอบสีกรมก็เอาเลย กูแค่เห็นว่าสีเขียวมันก็สวยดี"
"แต่มึงว่าสีเขียวสวยกว่าไม่ใช่เหรอ งั้นเอามาลองทั้ง2สีนั่นแหละ"
พูดจบเจ้าตัวก็รับรองเท้า2คู่มาจากพี่พนักงานที่พึ่งกลับมา แล้วเอามาสวม พอเห็นคู่สีเขียวอยู่กับเท้าของอั๋น ผมก็ยิ่งคิดว่าสีเขียวเหมาะกับมันมากกว่าสีกรมครับ
"มึงชอบอันไหนมากกว่ากัน"  ผมถาม
"กูเลือกไม่ถูกว่ะ ซื้อ2คู่เลยดีมะ55"  มันพูดติดตลก
"แหม่ พ่อคนรวย"
"มึงชอบสีเขียวใช่ปะ... งั้นผมเอาสีเขียวคับ"  มันหันมามองหน้าผมที่กำลังจ้องคู่สีเขียว แล้วหันไปบอกพี่พนักงาน
"เห้ย ไม่เอาสีกรมแล้วหรอ"  ผมรีบพูดขึ้นมา คือมันอะดูสีกรมมาตั้งแต่แรกเลย ผมอยากให้มันซื้อสีที่มันชอบ ไม่ใช่สีที่ผมชอบ เดี๋ยวจะเสียดายที่ซื้อไปอะครับ
"ไม่ๆ กูเปลี่ยนใจละ กูว่าเอาสีที่คนอื่นบอกว่าสวยดีกว่า กูตั้งใจพามึงมาช่วยเลือกเลยนะเว้ย"  อั๋นพูดพร้อมกับยิ้มกว้างให้ผม
"เอางั้นเหรอ"
"อือ"
แล้วพี่พนักงานที่รออยู่ก็รับ stan smith สีเขียว-ขาวที่อั๋นตัดสินใจซื้อไปคิดเงิน ผมเห็นพี่เค้ายิ้มกรุ้มกริ่มระหว่างเดินไป พอไปถึงโซนแคชเชียร์ พี่เค้าก็เล่าอะไรไม่รู้ให้พนักงานคนอื่นๆฟังครับ

รอสักพักพี่คนเดิมก็เดินกลับมาพร้อมพี่พนักงานผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ส่งถุงรองเท้าที่จัดใส่กล่องเรียบร้อยแล้วให้ไอ้อั๋น
"ขอบคุณมากนะคะลูกค้า"
"ครับผม"  อั๋นรับคำ
"น่ารักจังเลยนะคะ มีเพื่อนมาช่วยเลือกด้วย"  พี่อีกคนพูดขึ้นแล้วหันมาทางผม
อั๋นยิ้มมุมปากแล้วหันมาสบตาผมอีกคน ผมไม่รู้จะตอบไรเลยยิ้มตามมารยาทให้พี่เค้า นี่คงนึกจิ้นอั๋นกับผมชัวร์ เพราะหลังจากที่พวกผมเดินออกมาจากร้านแล้ว ผมยังเห็นซุบซิบกันพร้อมมองมาที่เราสองคนอยู่เลย
"ลูกพ่อ..." ไอ้คนข้างๆผมนี่ก้บ้าเนอะ พูดกับรองเท้า
"มึงนี่ก็เห่อของใหม่ชิบ"
"เดี๋ยวกูขอเปลี่ยนไปใส่คู่ใหม่แปบนึงนะ"
"เว่อสาด เอาที่มึงสบายใจเลอ"  ผมยิ้มขำกับท่าทางเห่อของของไอ้อั๋นครับ

"แต๊งกิ้วนะมึงที่ไปช่วยเลือก"  อั๋นพูดขึ้นเมื่อมาถึงหน้าบ้านผม
"เออ กลับถึงบ้านแล้วใส่ถ่ายรูปลงไอจีด้วยนะ"
"มากไป เห็นกูเป็นคนขี้อวดเหรอ"
"5555"
"งั้น กูไปละนะ"
"เออ ขับรถดีๆมึง"
"เดี๋ยวถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกนะหมอ"
"จ้าาาา พรุ่งนี้อย่าลืมมารับกูด้วย"  ผมลากเสียงยาว
ไอ้อั๋นยิ้มแล้วเอามือมาขยี้หัวผมจนยุ่งก่อนจะขับรถออกไป

-จบตอน-

มาต่อแล้วนะค้าบ ขอบอกคุณผู้อ่านว่าเรื่องนี้ผมอยากให้momentของอั๋นกับหมอมันออกมาน่ารักๆ ชวนฟิน ส่วนตอนต่อๆไปเนี่ย รับรองว่ายังมีเรื่องอีกมากมายที่จะทดสอบความรักของสองคนนี้คับ อรั๊ยย ฝากติดตาม My close friend ด้วยนะฮ้าฟฟ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 12:40:39 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
ตอนที่3

"วันนี้กูไปนอนบ้านมึงนะ"
"เอาดิ"
ผมบอกอั๋นหลังเลิกเรียนวันศุกร์ นักเรียนกำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋าเตรียมรับวันหยุดสุดสัปดาห์ที่มาถึง
"ฮั่นแน่ ไอ้หมอไปนอนบ้านแฟนอีกแล้วหรอวะ"  ไอ้นนท์ที่นั่งอยู่ข้างหน้าผมหันมาแซว
"เออ"
"นี่พวกมึงได้กันจริงๆแล้วใช่ปะ"
"พ่อง"
ผมด่าไอ้นนท์ ในขณะที่คนอื่นๆส่งเสียงแซวกันยกใหญ่ ส่วนไอ้คนที่ถูกแซวร่วมกับผมเนี่ย ยืนยิ้มมุมปากไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อนอะไรเลยครับ
"มึงดูดิ เชี่ยอั๋นแม่งไม่เห็นแย้งเราสักคำ สงสัยจะเป็นเรื่องจริงว่ะ55"  ไอ้เอกก็เดินมาสมทบอีกคน
"พอเลยพวกมึง"  ในที่สุดไอ้อั๋นก็พูดขึ้น แต่ยังไม่หุบยิ้ม ผมล่ะไม่เข้าใจว่าทำไมมันต้องยิ้มทุกครั้งที่โดนล้อ
คือผมก็ไปนอนบ้านไอ้อั๋นมาหลายครั้งแล้วครับ มันก็มานอนบ้านผมบ่อยๆเหมือนกัน คนที่บ้านเราสองคนต่างรู้จักผมกับมันเป็นอย่างดี
"งั้นไปกัน"  อั๋นหันมาเรียกผม
แล้วเราก็เดินไปที่ลานจอดรถเพื่อไปเอามอเตอร์ไซด์ ระหว่างทางอั๋นก็ถามขึ้น
"เออหมอ มึงจะนอนคืนวันเสาร์ด้วยปะ"
"ไม่รู้ดิ ทำไมวะ"
"วันอาทิตย์พ่อกูจะพากูไปเจอเพื่อนเก่าเค้าว่ะ กูถามว่ากูต้องไปด้วยเหรอ เค้าบอกว่าต้องไป ไม่รู้ให้กูไปทำไม"
"อ่อ งั้นกูนอนคืนนี้คืนเดียวก็ได้"
"เห้ย มึงนอนอีกคืนก็ได้ แต่วันอาทิตย์มึงต้องตื่นเช้าแค่นั้นเอง"
"ได้หมด... แต่กูว่ากูนอนคืนเดียวแล้วกลับบ้านเย็นวันเสาร์ดีกว่า กูอยากนอนตื่นสาย"  ผมตัดสินใจ
"นั่นไง กูถึงถาม- -"
"แสนรู้นะเราอะ ไหนขอมือหน่อย"  ผมแบมือใส่มัน ทำท่าเหมือนเล่นกับหมาครับ
"สาด"

แล้วเราก็มาถึงบ้านอั๋นอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีคนอยู่ครับ ผมเดินลงไปนั่งบนโซฟาสีดำในห้องนั่งเล่นอย่างคุ้นเคย
"โอ้โห นี่บ้านกูหรือบ้านมึงกันแน่วะ"
"บ้านกูไง"
ผมกวนตีน ไอ้อั๋นไม่ตอบอะไร แต่เดินหน้ายิ้มเข้าไปในครัว ก่อนจะหยิบนมกับน้ำเปล่าออกมาจากตู้เย็น
"มึงหิวปะ กินไรมั้ย"
"ไม่อะ มึงกินเถอะ"
"วันนี้แม่กูมีประชุม กลับดึก ต้องหาไรกินกันเองนะ"
"โหย เสียดายว่ะ อยากกินกับข้าวฝีมือแม่อร"  แม่ไอ้อั๋นครับ ทำกับข้าวอร่อยกว่าแม่ผมอีก อุ๊บ
"เดี๋ยวกูทำให้มึงกินก็ได้ อยากกินไร"
"ม่ายอาว แดกม่ายด้าย"  ลากเสียงยาวกวนตีนซี้ผมซะเลย
"ดูถูกกันว่ะ เดี๋ยวมึงรู้เลย"  อั๋นหัวเราะแล้วเดินเข้ามาขยี้หัวผมเบาๆ ก่อนจะนั่งลงข้างผมแล้วเริ่มดื่มนม จริงๆมันทำอาหารเก่งมากครับ คนอะไรไม่รู้เพอร์เฟคชะมัด ผมล่ะอิจฉา
"ขอนอนหน่อยนะ..."
พอซดนมหมด มันก็เอนตัวลงมานอนตักผมครับ
"ไรมึง มานอนตักกูทำไมเนี่ย ลุกเลยๆ"  ผมพูดพร้อมกับพยายามดันตัวมันขึ้น
"ไรว้า ขอนอนหน่อยก็ไม่ได้"
"กูเมื่อยคับไอ้อั๋น"
"กูง่วงคับไอ้หมอ"  ดูมัน- -
"จะลุกไม่ลุก"
"กูเจ้าของบ้านนะ อยู่นิ่งๆดิ"
ในที่สุดผมก้ยอมแพ้เงียบๆให้มันนอนหนุนตักผมไป ผมหยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนดูนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย ส่วนอั๋นมันก้นอนจริงจังมากครับ แบบหลับไปเลย

ผ่านไปจนหกโมงเย็นเกือบทุ่มหนึ่งได้ ผมค่อยๆรู้สึกตัว เห้ย แล้วตูหลับไปตอนไหนเนี่ย ก้มลงไปก็เห็นเจ้าของบ้านยังหลับปุ๋ยอยู่บนตักผมครับ แต่เปลี่ยนท่านอน มันหันหน้าเข้าหาตัวผม มือก็โอบเอวผมไว้ อื้อหือ ยังกับคู่เกย์แน่ะ ดีนะไม่มีใครเห็น

ผมชั่งใจอยู่พักนึงว่าจะปลุกมันดีมั้ย เพราะเราก้หลับกันมา2ชั่วโมงแล้ว แต่คิดไปคิดมาก้ให้มันนอนดีกว่าครับ ถ้าจะ
เพลียจริงๆ

ผมได้แต่ก้มมองมันนอนอยู่อย่างนั้น อั๋นผิวขาว ใบหน้าเห็นกรามชัด ผมรองทรง กล้ามใหญ่ เห้ย ละผมมานั่งสังเกตอะไรมันวะเนี่ย นี่ผมเป็นอะไร55 สักพักนึง อั๋นมันก็ค่อยๆขยับตัวครับ
"อื้อ... หมอ"  ครางซะด้วย
"หือ"
"นี่กี่โมงแล้วอะ"  มันพูดเสียงงัวเงีย
"หนึ่งทุ่มยี่สิบ"
"เห้ย งั้นมึงก็ยังไม่ได้กินข้าวอะดิ แล้วไมไม่ปลุกกูวะ"
พูดจบมันก็ลุกขึ้นตรงไปยังห้องครัวทันที
"เห้ย ชิว มึงไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้"
"นี่กูนอนหนุนตักมึงตั้งแต่กลับมาอะนะ"
"เออดิ เมื่อยชิบ"
"เมียกูน่ารักจัง ให้หนุนตักตั้งนาน"  อั๋นหันมายิ้มหน้าบานให้ผม ตื่นเต็มตาก็กวนตีนเลยนะครับ
"มึงเลย กูก็หลับไปด้วย"
"อ่าว มึงก็หลับหรอ55"
ผมเดินตามมันเข้าไปในห้องครัว อั๋นกำลังจะทำสุกี้ครับ
"มา กูช่วย"
"เห้ย ไม่ต้องๆ มึงไปรอหน้าบ้านไป เดี๋ยวครัวกูเละ"
"สาดด ไม่เคยให้กูช่วยเลยนะ"
"ไม่งอนนะจ๊ะ เดี๋ยวผัวทำให้กินเอง^^"  ว่าแล้วก็ยิ้มจนตาหยี
"ผัวเหี้ยไรล่ะ... บรึ๋ย อย่ายิ้มงั้นดิ กูขนลุก"
ผมก็เลยออกมานั่งเล่นมือถือรอหน้าบ้านแทน

ไม่นานนัก อั๋นก็ค่อยๆยกหม้อสุกี้ขนาดเล็กพร้อมถือช้อนส้อมมา2คู่
"เดี๋ยวกูไปหยิบชามนะ"  ผมบอกและกำลังจะลุกขึ้น
"ไม่ต้องๆ กินด้วยกันในหม้อเนี่ยแหละ กูหยิบช้อนมาด้วยละ"
โรแมนติคสัส- -
ก็ดูมันทำสิครับ ยกหม้อสุกี้มาวางตรงโต๊ะเล็กๆในห้องนั่งเล่น
แล้วก้นั่งลงข้างผม กินจากหม้อเดียวกัน
"กินๆๆ เดี๋ยวเย็นแล้วไม่อร่อยนะเว้ย"
"ครับๆ"
แล้วเราก้นั่งกินสุกี้กันไปเงียบๆ ผมสังเกตเห็นว่าอั๋นมันกำลังมองหน้าผมอยู่
"มองไรวะ ไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอ"
"ไม่เคยเห็นของแปลกต่างหาก"
ผมยื่นมือไปจะเพ่นกบาลมัน แต่มันคว้ามือผมไว้ ผมเสียหลักเซไปหาไอ้อั๋นเล็กน้อย ก่อนที่จมูกเราสองคนจะชนกัน
...
ทั้งผมทั้งมันต่างอึ้งไปพักนึง พอรู้ตัว ผมรีบดีดตัวออกมาจากอั๋นเลยคับ เชี่ยย เกือบจูบกันแล้วมั้ยล่ะ
"หมออยากจูบกูก็บอกดีๆก้ได้"
"สัส อุบัติเหตุมั้ยอะ"
แล้วเราก็หันไปจัดการกับสุกี้ต่อจนหมด ผมเดินตามอั๋นกลับเข้าไปในครัวเพื่อช่วยล้างจาน

เสร็จภารกิจ มันก็ชวนผมขึ้นไปห้องมันครับ
"ปะ ไปห้องกูกัน"
"อือ"
ห้องไอ้อั๋นนี่เป็นระเบียบเรียบร้อยดูไม่เหมาะกับมันเลยครับ มันเปิดแอร์แล้วก้หย่อนตัวลงบนเตียง
"ทำไรดีวะ"
"มึงอยากทำไรอะ"  ผมถามกลับเพราะไม่รู้จะทำอะไร ก่อนเดินไปนั่งข้างๆมัน
"งั้น ดูหนังมั้ย"
"เออ เอาดิ"
"เจ๊เอ๋พึ่งซื้อหนังมาหลายเรื่องเลย..."  อั๋นหมายถึงพี่สาวมันครับ ตอนนี้คงยังทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยมั้ง
"กูอยากดู love rosie ว่ะ"  เห็นอั๋นหยิบแผ่นหนังออกมาเรียง ผมก็ชี้เลย
"หืม มึงเนี่ยนะหมอ อยากดูหนังรัก"  มันยิ้มขำ
"เออ แล้วไงวะ"
"อะๆ ดูก้ดูค้าบ ไม่ขัดใจ เจ๊เอ๋ก็เรคคอมเมนมา แกบอกหนังดี ซึ้ง"
แล้วสองชั่วโมงกว่าๆหลังจากนั้น พวกผมก็นั่งนิ่งหน้าจอ ปรากฏว่าหนังดีอย่างที่เจ๊เอ๋บอกไว้จริงๆครับ โห โชคชะตามันจะเล่นกับคนเราได้ถึงขนาดนั้นเลยหรอ พอหนังจบ ผมก็หันไปเห็นคนข้างๆน้ำตาซึมเลยครับ มิน่า เงียบไปนานเชียว
"ไอ้อั๋นขี้แยว่ะ55"  ผมแซว
"แม่ง กูอินว่ะหมอ เชี่ย โคตรซึ้ง" (ใครอยากรู้ว่าจบยังไงต้องไปดูนะค้าบ ไม่อยากสปอยล์ อิอิ)
กลายเป็นผมที่อยากดูเรื่องนี้แต่แรกกลับไม่อินเท่าไอ้คนข้างๆ
เอ้า สูดจมูกด้วย
"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ มาหาป๋ามา"  ผมแกล้งขยับเข้าไปโอบตัวอั๋นมา
กอด
"ฮือออออ"   ไอ้อั๋นก้เล่นต่อ เข้ามากอดผมอีกคน
แล้วเสียงรถแม่อั๋นก้ดังขึ้น
"...ลงไปหาแม่กูกัน"
ผมกับมันผละจากกันแล้วเดินลงไปชั้นล่าง

-จบตอน-

หวัดดีค้าบ มาต่อแล้วเนอะ อ่านแล้วอยากให้เพื่อนๆเข้ามาcommentกันเยอะๆ ตอนนี้writerเหงามาก555 อยากรู้ว่านิยายเราเป็นยังไงบ้าง หรืออยากให้เป็นแบบไหน เขียนมาได้เลยนะ เราชอบอ่าน รู้สึกว่าแต่ละตอนเจ้าอั๋นเนี่ยรุกหมอหนักขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
อย่าลืมมาcommentเป็นกำลังใจให้ My close friend กันเยอะๆน้าาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 12:45:40 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
ตอนที่4

"หวัดดีครับพ่อ หวัดดีครับแม่" ลงมาผมก็ยกมือไหว้พ่อกับแม่อั๋นทันทีครับ
"หวัดดีลูก"
"หวัดดีจ้ะ คืนนี้น้องหมอนอนที่นี่เหรอจ๊ะ"
"ครับผม"
"แล้วนี่เอ๋กลับมารึยัง"
"ยังเลยครับ" ผมตอบ
"แม่ แล้วผมล่ะ ไม่เห็นถามถึงเลย" ไอ้อั๋นทำเสียงน้อยใจอ้อนแม่
"เอ้า ก็เห็นเรายืนอยู่ตรงนี้ ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆแล้วนะ จะถามทำไม"
"แม่อะ คุยแต่กับไอ้หมอ" แม่หัวเราะ
"แล้วเมื่อเย็นนี่กินไรกัน" คราวนี้พ่อหันมาถามบ้าง
"ผมทำสุกี้ครับ เห็นมีของอยู่พอดี แล้วพ่อกินไรมารึยังครับ"
"พ่อกับแม่กินแล้ว... งั้นตามสบายเลยนะลูก เราไม่กวนแล้ว" คำหลังพ่อหันมาบอกผม ผมยิ้มรับ
"แล้วพรุ่งนี้เช้าพวกเราอยากกินไร เดี๋ยวแม่ทำให้"
"อะไรก็ได้ครับ แม่ทำก็อร่อยหมด" อั๋นพูดพร้อมเดินเข้าไปหอมแก้มแม่
"ขี้อ้อนจังนะเรา งั้นแม่ไปนอนละ"
ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่อั๋นอีกครั้งก่อนทั้งสองคนจะเดินขึ้นห้องไป
สักพักอั๋นกับผมก้เดินกลับขึ้นไปข้างบน มันขอตัวไปอาบน้ำ ผมก้เลยนอนดูทีวีอยู่ในห้องมัน

"หมอ มึงไม่อาบน้ำเหรอ"
"ไม่อะ กูจะนอนทั้งยังงี้แหละ"
"อี๋ ไม่อาบน้ำกูไม่ให้นอนด้วยนะ"
"เค้าขอนอนด้วยนะเตงงง"
"ไปเลย ไปอาบน้ำ"
"ไรว้า"
ไอ้อั๋นอาบน้ำเสร็จแล้วเดินนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียวกลับมา มันไล่ผมให้ไปอาบน้ำ ผมเลยแกล้งอิดออดไม่ยอมไปอาบครับ
"หุ่นกูดีอะดิ มองอยู่นั่น" อั๋นพูดไปเช็ดผมไป
"อย่าให้กูมีซิกแพคมั่งนะมึง"
"มึงอะต้องกินให้เยอะ จะได้มีกล้ามเนื้อ ไม่งั้นก้เป็นซอมบี้อยู่งี้ เป็นหมอแล้วไม่รู้เรื่องโภชนาการเลยนะมึง"
"สัส กูแค่ชื่อหมอโว้ย ไม่ได้เป็นหมอ"
ผมอะสูงพอๆกับอั๋นเลยนะครับ แต่ตัวผอม ไม่ค่อยมีกล้ามอกกล้ามท้องเหมือนมันหรอกครับ แถมยังนอนน้อยเป็นประจำ ขอบตาก้เลยดำครับ ไอ้อั๋นเลยเรียกผมว่าซอมบี้- - พูดไปก็อิจฉาไอ้คนตรงหน้าชะมัด
"ซอมบี้จ๋า~" ยัง ยังไม่หยุด
ผมปาหมอนใส่มัน แต่มันหลบได้ครับ
"ชอบใช้ความรุนแรงหรอเราอะ"
ไอ้อั๋นยิ้มมุมปากแล้วค่อยๆย่างสามขุมมาหาผม
"เห้ย มึงจะทำไร"
"หมอ มามะๆ"
ผมยังไม่ทันจะขยับตัว ไอ้อั๋นก้มาถึงแล้วรวบตัวผมไว้กับเตียง มันใช้แค่แขนเดียวก็รวบแขนผมได้ แรงเยอะไปไหนวะ ละก้ทับลงมาบนตัวผมจนขยับไปไหนไม่ได้
"ปล่อยกูนะเว้ย" ผมร้อง
"ชู่ววว อย่าเสียงดัง เดี๋ยวคนอื่นตกใจ" อั๋นกระซิบแล้วเอามืออีกข้างมาปิดปากผม
"อื้อออ" ผมได้แต่ดิ้นไปมากับร้องอยู่ในลำคอ
"อย่าดิ้นสิคับหมอ" พูดจบมันก็ไซร้ลงมาบนคอผม ไอ้สัส นี่มึงเล่นจริงเจ็บจริงไม่ใช้ตัวแสดงแทนเลยนะไอ้อั๋น เห้ย ปล่อยกู
ผมรู้สึกเสียวสันหลังวาบเมื่อริมฝีปากไอ้อั๋นสัมผัสตรงคอผมจริงๆ ถ้ามือผมไม่โดนรวบอยู่คงจี้เอวมันไปแล้ว แต่นี่ผมทำไรมันไม่ได้เลยครับ
ในที่สุดผมก้ตัดสินใจอ้าปากงับมือไอ้อั๋นเข้าไป
"โอ๊ยย เจ็บ"
ไอ้อั๋นปล่อยผมทันที ผมหัวเราะสะใจแล้ววิ่งไปยืนหลบที่พื้นข้างๆเตียง
"กูเจ็บนะโว้ย กัดเข้ามาได้ไงวะ" ไอ้อั๋นนั่งคลำมือตัวเอง
"ก็มึงอะ เล่นไรไม่รู้"
"ไอ้หมอซาดิสต์ ไอ้ซอมบี้- -" มันทำปากยื่น
"ไอ้อั๋นโรคจิต" เราด่ากันไปมาแบบเด็กๆ
"เอายามาทาให้กูเลย มึงต้องรับผิดชอบ"
"ทาเองดิค้าบ" ผมรีบคว้าผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่พาดอยู่บนราวแล้ววิ่งออกจากห้องไปเลย
"ไอ้หมอ อาบน้ำเสร็จมึงโดนแน่..." ได้ยินเสียงคาดโทษจากไอ้อั๋นตามมาติดๆเลยครับ

ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินกลับมาที่ห้อง ใจก็คิดว่าไอ้อั๋นมันจะทำไรผมป่าวหว่า ยิ่งขี้แกล้งอยู่ มันคงรอเอาคืนผมอยู่แน่ๆ ผมเลยค่อยๆบิดกลอนประตูออกครับ
มองเข้าไปก็เห็นมันกำลังทายาหม่องพร้อมนวดมืออยู่เงียบๆ เห็นแล้วผมก็รู้สึกผิดขึ้นมาหน่อยเลย
"อั๋น มึงเจ็บมากป่าววะ" ผมเรียกเบาๆ
"เจ็บดิ" มันตอบมาด้วยเสียงเรียบๆครับ เอาแล้ว มันงอนผมแน่เลย
"เห้ย กูขอโทษ" ผมเดินตรงไปหามัน ตั้งใจจะทายาให้ กำลังจะคว้ามือมันขึ้นมา มันก้รวบตัวผมไปบนเตียงอีกครั้ง นั่นไง ผมว่าแล้ว มันรอแกล้งผมอยู่ หลอกกันได้นะไอ้อั๋น
"เห้ยๆ เดี๋ยวผ้าเช็ดตัวกูหลุดด- -" ผมร้อง
"ทำกูไว้แสบนะมึง ยังงี้ต้องเอาคืน" ไอ้อั๋นยิ้มมุมปากอีกแล้ว มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
"อย่านะเว้ย..."
แล้วเสียงเคาะประตูก้ดังขึ้น อั๋นรีบปล่อยผมแล้วเดินไปเปิดประตู ในขณะที่ผมรีบลุกขึ้นจากเตียง
"เจ๊ซื้อขนมมาฝาก อ้าว หวัดดีจ้ะหมอ คืนนี้นอนนี่เหรอ แหม่ หุ่นแอบแซ่บเหมือนกันนะเนี่ย พึ่งอาบน้ำเสร็จหรอจ๊ะ" เจ๊เอ๋นั่นเอง เขินเลยครับ ผมก้เปลือยท่อนบน นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ตัวเดียว
"หวัดดีคับเจ๊เอ๋ แหะๆ"
"เห้ย เจ๊อย่ามองเมียผมนะ"
"ไอ้อั๋น- -"
"จ้า ไปละ ชั้นไปนอนก่อน ง่วงมาก อดนอนมาหลายคืน ไนท์ๆจ้ะอั๋นหมอ"
"ไนท์โว้ย" อั๋นตอบพี่มันซะน่ารักเชียว
"ไนท์ค้าบ"
"อ้อ แล้วคืนนี้มีไรกันก้เบาๆหน่อยนะ เดี๋ยวพ่อกับแม่ตื่น อรั๊ย"
"เห้ย เจ๊เอ๋" ผมร้อง
"ค้าบพี่สาว" เสียงหวานเชียวนะไอ้อั๋น
อั๋นเดินไปล็อคประตูแล้วหันมาหาผม
"รอดไปนะหมอ"
"กลัวจางง" ผมยังกวนตีนมัน
"จะว่าไปมึงนี่ก้...น่าฟัดเหมือนกันนะ" พูดแล้วก้ยิ้มด้วยครับ ไอ้บ้าเอ๊ย
"อย่านะเว้ย" ผมเลยรีบหยิบเสื้อกล้ามกับบ๊อกเซอร์ของผมที่ทิ้งไว้ในตู้เสื้อผ้าไอ้อั๋นขึ้นมาใส่
"แต่เมื่อกี้กูเจ็บจริงๆนะหมอ มานวดให้กูเลย" มันเปลี่ยนท่าทีมาอ้อนผม
"เออๆ"
ผมเดินเข้าไปหาอั๋นอีกครั้งแล้วค่อยๆนวดมือให้มันเบาๆ
"หายเจ็บยัง"
"ดีขึ้นหน่อยละ"
ระหว่างที่ผมนวดมือให้ ผมสังเกตว่าอั๋นมันกำลังจ้องผมอีกแล้วครับ
"หมอ"
"หือ"
"นวดไหล่ให้กูด้วยดิ มึงนวดดีอะ"
"หันมาดิ"
มันหันหลังให้ผม ผมก็ค่อยๆนวดให้มันไปเรื่อยๆ ไม่ได้นวดไหล่ให้อย่างเดียวครับ แต่ไล่ลงไปจนถึงหลังเลย
"อือ... สบายจัง มึงไปหัดมาจากไหนวะ หรือว่าเป็นเด็กนวด"
"สัส เดี๋ยวก้ไม่นวดให้เลยนิ"
"นวดเสร็จแล้วนาบด้วยนะ55 โอ๊ย" ผมทุบไหล่มันไปทีหนึ่งตรงที่มันพูดว่านาบครับ
"เบาๆมือกะกูหน่อยดิ วันนี้มึงทำร้ายกูหลายครั้งอะ"
แล้วผมก็นวดต่อไปอีกพักใหญ่ แล้วเราก้คุยนู่นนี่นั่นกันไป หันไปมองนาฬิกาอีกทีก้ใกล้เที่ยงคืนแล้วครับ
"อะ ป๋าให้ตังหนูเอาไว้ใช้นะ" อั๋นโยนแบงค์ยี่สิบให้ผมหลังบริการนวดเสร็จ ไอ้นี่นี่กวนตีนได้ตลอดเวลาจริงๆ
"ไม่คืนนะเว้ย ให้แล้วให้เลย" ว่าแล้วก้ยัดแบงค์ใส่กระเป๋าสตางค์ผมทันที
"555 ขโมยตังกูซะเนียนเลยนะหมอ... มึง พรุ่งนี้ต้องทำการบ้านนะ"
"การบ้านไรวะ"
"เลขเสริม อังกฤษ"
"ลอกมึงละกันนะ"
"ไม่ๆ พรุ่งนี้กูจะสอนเลขมึง เสร็จแล้วมึงต้องทำเอง ละก้ต้องช่วยกูแปลงานคู่อังกฤษด้วย"
"โหย บังคับให้กูขยันขนาดนี้ มึงเป็นเพื่อนหรือพ่อกูกันแน่วะ"
"เป็นผัว"
"จวย- -"
นี่แหละครับไอ้อั๋น ไม่ทิ้งการเรียน เทียบกับมันแล้วผมดูเป็นเด็กไม่มีอนาคตไปเลย555
"แต่ตอนนี้เอาone pieceมาอ่านหน่อย"
"เออๆ"
ผมขอยืมหนังสือการ์ตูนอั๋นมาอ่านก่อนนอน ส่วนมันก็หันไปเล่นโทรศัพท์
"หมอมึงดูนี่ดิ" สักพักไอ้อั๋นเรียกผมพร้อมหันหน้าจอมือถือมาให้ดู
"เหยดด"
ไอ้ต้าร์ตั้ง in a relationship ใน facebook กับผู้หญิงคนหนึ่งครับ แจ่มเชียว
"ไอ้ต้าร์ไปจีบเค้าตั้งแต่เมื่อไรวะ ไม่เห็นเล่าให้พวกเราฟังเลย"
"นั่นดิ เก็บเงียบเลย"
"เดี๋ยวกูสืบซะหน่อย" ผมเลยวางone pieceแล้วหันไปหยิบมือถือมาเข้าไลน์กรุป topicที่กำลังคุยกันอยู่ก้เรื่องไอ้ต้าร์นี่แหละคับ ทุกคนด่ามันกันใหญ่
"ไอ้ต้าร์โดนด่าว่ะ55" ผมบอกอั๋น
"ไหนๆ" อั๋นขยับเข้ามาดูมือถือผมด้วย
แล้วผมก้ร่วมวงด่าไอ้ตาร์ด้วยอีกคน คุยกันยาวๆไป จนไอ้เอกพิมพ์มาในไลน์ว่า เมื่อไรไอ้อั๋นกับผมจะตั้ง in a relationship กันบ้าง
"สัส กูกะมึงอีกละ- -"
"555"
อั๋นยิ้มน้อยๆก่อนหาวฟอดใหญ่
"นอนมั้ย" มันชวน
"อืม"
มันลุกไปปิดไฟแล้วสอดตัวเข้ามาในผ้าห่ม
"พรุ่งนี้ไม่ปลุกกูนะ"
"ไม่ได้ ติวๆ"
"ขอกูนอนก่อน"
"ไม่ปลุกมีหวังมึงตื่นบ่ายชัวร์- -"
ผมยังไม่ค่อยง่วงเท่าไร ก้เลยนอนหันหลังให้ไอ้อั๋นแล้วหยิบมือถือมาเล่นต่อ มันจะได้ไม่เห็นไฟหน้าจอครับ
"ยังๆ ยังจะเล่นอีก นอนได้ละ" มันขยับตัวเอื้อมมือมาคว้ามือถือผมไปวางที่โต๊ะหัวเตียงฝั่งมันครับ
"ไรมึงเนี่ย... แล้วมืออะ เอาออกไปด้วย"
มันกอดผมด้วยแขนข้างขวาครับ
"อือ" เจ้าตัวส่งเสียงครางเบาๆอย่างขัดใจแล้วก้ไม่ยอมเอามือออกไปจากตัวผม
ผมขี้เกียจเถียงแล้วครับ ปล่อยให้มันนอนกอดอยู่อย่างนั้น

-จบตอน-

วันนี้หมอโดนอั๋นแกล้งหลายครั้งเลยนะครับ แล้วทุกครั้งก็แต๊ะอั๋งตลอด555 ร้ายชะมัด
อย่าลืมติดตาม My close friend ต่อไปนะครับ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 12:50:40 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: นิยายใหม่ : My close friend ตอนที5
«ตอบ #5 เมื่อ24-04-2016 21:56:38 »

ตอนที่5 (อั๋น)

8.35น.
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย หันไปก้เห็นหมอยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆ เมื่อคืนมันมานอนด้วย แล้วผมก้แกล้งมันเยอะมากครับ
จะให้ทำไงได้ล่ะ แค่เห็นหน้ามันก้อยากแกล้งแล้ว แถมท่าทางมันยังชวนให้แกล้งต่ออีก แต่เมื่อวานก้ไม่ใช่ว่าผมจะทำมันอยู่ฝ่ายเดียวนะครับ ผมก้โดนมันเล่นงานเหมือนกัน มือผมยังมีรอยกัดจางๆให้เห็นอยู่เลย
เราสองคนก้เป็นอย่างนี้แหละครับ กวนตีนกัน แกล้งกันไปมาประจำ ผมเองก้ไม่รู้เหมือนกันว่าสนิทกับหมอขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหน
แล้วไอ้การที่สนิทกันมากๆก้ทำให้คนอื่นจิ้นผมกับหมอขึ้นมา เวลาโดนล้อทีไร ไอ้หมอจะโวยวายทุกที ส่วนผม ผมไม่คิดอะไรนะ หลังๆนี่ชอบด้วยซ้ำ เพราะเวลามีใครพูดขึ้นมา ผมจะได้เห็นปฏิกิริยาของหมอมัน
ถ้าถามผมว่า ผมรู้สึกยังไงกับมัน ผมก้ตอบไม่ได้อีกเหมือนกัน...
ผมรู้แต่ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ แม่งโคตรมีความสุขเลยครับ
นอนมองคนข้างๆสักพักผมก้ลุกขึ้นจากเตียง กะว่าจะให้มันนอนอีกสักหน่อยตามที่เจ้าตัวขอน่ะครับ ผมเลยอาบน้ำแล้วเดินลงไปข้างล่าง
พ่อกับแม่คงออกไปทำงานแล้ว ส่วนพี่สาวผมน่าจะยังไม่ตื่น ลงไปก้เห็นกับข้าวที่แม่ทำไว้ให้อยู่เต็มโต๊ะอาหาร ไอ้หมอต้องชอบแน่ๆ มีของโปรดมันอยู่หลายอย่างเลย
ผมเดินออกไปสูดอากาศที่สวนหน้าบ้าน วันนี้อากาศเย็นสยายแล้วก้มีแดดอ่อนๆด้วย จริงๆเดือนมกราคมควรจะเป็นหน้าหนาว แต่ถ้าคุณอยู่ไทย คุณก้จะรู้ว่าวันไหนไม่ร้อนนี่คือสวรรค์แล้วครับ
ผมรดน้ำต้นไม้ไปได้สักพัก เจ๊เอ๋ก้ลงมากินข้าวครับ แต่งตัวเตรียมจะออกไปข้างนอกแน่ๆ
"อั๋น เดี๋ยววันนี้เจ๊ไปทำงานบ้านเพื่อนนะ กลับไม่เกินเที่ยงคืน"
"หนีเที่ยวก้บอกมาเถอะ อั๋นไม่บอกพ่อแม่หรอก"
"นี่ ชั้นไปทำงานจริงๆย่ะ โทรถามเพื่อนชั้นเลยมะ"
"แซวเล่นน่า55"
"แล้วนี่หมอยังไม่ตื่นเหรอ"
"อือ"
"จริงๆชั้นว่าเพื่อนแกน่ารักดีนะ ทำไมยังไม่มีแฟนสักทีวะ"
"คนมาจีบมันเยอะนะเว้ย แต่อั๋นไม่เห็นมันสนใครเลย"
"วันๆอยู่แต่กับแกมันจะเอาเวลาที่ไหนไปคุยกับคนอื่น ชั้นว่า อ้อ แกก้ด้วย ไม่มีแฟนเหมือนกัน55"
"ย้ำจังนะ ตัวเองเถอะ เมื่อไรจะพาแฟนมาให้พ่อแม่รู้จักสักที"
"นี่ เดี๋ยวชั้นพร้อมเมื่อไรก้พามาเองแหละ"
"555"
ผมเคยเจอแฟนเจ๊เอ๋แล้วครับ แต่เจ๊บอกว่ายังไม่อยากบอกพ่อกับแม่ บอกผมว่าอย่าพึ่งบอกท่าน ผมก้เลยไม่ได้พูดอะไร รอเจ๊บอกเองครับ
"ไปละ ซียูว"
"ซียูว"
แล้วเจ๊เอ๋ก้ขับรถออกไป ผมว่าที่เจ๊พูดมามันก้จริงนะ ไอ้หมอเนี่ยหล่อเลย ผิวขาว หน้าคมๆ นานๆจะยิ้มที เอกลักษณ์ก้คือขอบตาดำ บวกกับท่าทางกวนตีนและเบื่อโลกของมันแล้ว แล้วมันก้ฮอตสุดๆเลย ไม่รู้เจ้าตัวรู้หรือเปล่า

รดน้ำต้นไม้เสร็จ ผมก้เดินกลับเข้ามาในบ้าน กะจะไปปลุกไอ้หมอครับ ขึ้นไปถึงห้องก้ตามคาด มันยังหลับไม่รู้เรื่องอยู่เลย
"ตื่นได้แล้วๆ" ผมพูดขึ้นพร้อมเขย่าตัวหมอเบาๆ
...
"ตื่นๆๆๆ"
"อือ..." หมอคราง ผมได้แต่ยิ้มกับท่าทางของคนขี้เซาตรงหน้า
"สิบโมงแล้ว ปะ ไปอาบน้ำ แม่กูทำกับข้าวไว้เต็มเลย"
"ขอนอนอีกหน่อยน่า" หมอพูดเสียงงัวเงียแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า- - โคตรดื้อเลย
"จะตื่นไม่ตื่นครับ"
... เงียบ
"ได้ หมอ"
ผมเลยมุดตัวเข้าไปในผ้าห่มอย่างรวดเร็ว มันสะดุ้งเต็มแรง แต่ก้ไม่ทันแล้วล่ะ ผมคร่อมตัวมันไว้แล้ว
"มึงทำไรวะ ปล่อยกูนะ" หมอโวยวายขึ้นมาทันที
"บอกให้ตื่นดีๆไม่ตื่นนะ" ผมยิ้มก่อนจะใช้ปากเลิกชายเสื้อกล้ามของหมอขึ้น
"เชี่ยอั๋น หยุดนะเว้ย" มันร้องเสียงหลงเลยครับ55
ผมใช้มือยึดแขนมันไว้ทั้งสองข้าง ลำตัวก้ทับมันไปทั้งตัว หัวผมอยู่เหนือหน้าท้องแบนราบของมัน
คราวนี้มันกัดหรือทำอะไรผมไม่ได้แล้วครับ

ผมซุกหน้าลงไปบนหน้าท้องหมอแล้วไล้ริมฝีปากลงไปเบาๆช้าๆ อืม รู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย
"ปล่อยยย" มันยิ่งดิ้นแรงขึ้น แถมยังร้องเสียงกระเส่าเชียว ผมชอบเสียงเมื่อสักครู่นี้จัง
"ไอ้อั๋นนนน อย่าให้กูหลุดไปได้นะมึงง"
"เสียงดังไปถึงบ้านข้างๆงี้แสดงว่าตื่นแล้วนะ"
"ตะ ตื่นแล้วโว้ย ปล่อยกูเหอะ"
"ดีมาก"
ผมปล่อยไอ้หมอออกจากพันธนาการ มันลุกขึ้นมาและดึงเสื้อกล้ามลง พร้อมกับค้อนใส่ผมหนึ่งที
"มึงอะ เล่นเชี่ยไร กูนึกว่ามึงจะปล้ำกูจริงๆ"
"ก้มึงไม่ยอมตื่นนิ กูเลยปลุก"
"ปลุกบ้านมึงเค้าทำกันงี้เหรอ"
"ไปอาบน้ำเลย เดี๋ยววันนี้ต้องทำการบ้านอีก"
"แต่กูหิวอะ กินข้าวก่อนได้มะ"
"ไม่! ไปอาบน้ำ"
"อั๋น กูขอกินข้าวก่อนนะ นะๆๆ" หมอเขย่าแขนผม
"เออๆ งั้นไปกินกัน" ในที่สุดผมก้ยอมมัน
"มึงยังไม่กินหรอ"
"เออ รอมึงไง"
หมอเกาหัวแล้วเดินตามผมลงบันไดมา
"โหหหห" ลงมาเห็นกับข้าวก้ตาโตแล้วร้องขึ้นอย่างดีใจเลยครับ
"แม่กูทำแต่ของโปรดมึงทั้งนั้น ปีกไก่ทอด ต้มยำกุ้ง บลาๆๆ"
"แม่อรน่าร้าก"
"น่ารักก้มาเปนลูกสะใภ้สิ จะได้กินยังงี้ทุกวัน"
"สัส ไม่เอา- -"
ผมยิ้มขำเมื่อเห็นหมอตักอาหารจากจานนู้นชามนี้ กินอย่างสบายใจ อาการง่วงนอนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหายไปเป็นปลิดทิ้งเลยครับ
ไม่นานผมกับมันก้จัดการมื้อเช้าตอนสายเสร็จเรียบร้อย
"มึงไปอาบน้ำไป เดี๋ยวกูล้างจานเอง"
"ไม่เอา เดี๋ยวกูช่วย"
"เดี๋ยวกูจะสอนเลขมึง อาบน้ำเสร็จจะได้เริ่มเลย"
"มึงเป็นครูหรออั๋น ไม่เรียนโว้ย"
"ไม่เรียนเดี๋ยวจะเจอแบบเมื่อกี้"
"ไอ้โรคจิต- -" โดนด่าเลยกู

ผมล้างจานเสร็จก้หยิบหนังสือคณิตศาสตร์พร้อมอุปกรณ์เครื่องเขียนทั้งหมดไปรอที่โต๊ะยาวในห้องนั่งเล่น แล้วหมอก้เดินลงมาพอดี มันใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสบายๆครับ
"มาคับนักเรียน ครูจะสอนแล้ว" ผมกวนตีนมันทันที
"ขอกูนอนก่อนได้ปะ ง่วงอีกแล้วอะ" มันทำปากยื่น
"มาเรียนเดี๋ยวนี้เลย- -"
แล้วผมก้ลากไอ้หมอมานั่งที่โต๊ะจนได้ อยากติวให้มันครับ จะได้เก่งๆ ที่จริงมันหัวดีนะ แต่ขี้เกียจไปหน่อย
ว่าแล้วก้เริ่มสอนเลยดีกว่า

"อะ มึงลองทำโจทย์ดูดิ" ผมพูดขึ้นเมื่ออธิบายเนื้อหายืดยาวเกี่ยวกับเรขาคณิตเสร็จ
"หือ"
"นี่ฟังกูสอนอยู่ปะเนี่ย"
"ฟังอยู่ค้าบ ดุกว่าพ่อกูอีก- -" หมอทำหน้ามุ่ยเลย
"งั้นลองทำข้อนี้" ผมชี้โจทย์ข้อที่เป็นโจทย์พื้นฐานให้มันทำก่อนครับ
"โห เชี่ยไรวะเนี่ย เมื่อกี้กูก้ตั้งใจฟังที่มึงสอนนะ ทำไมเหมือนไม่เคยเจอมาก่อน555"
"ค่อยๆคิด มันไม่ได้ยากขนาดนั้น"
ผ่านไปหลายนาที ไอ้หมอก้ทำข้อนี้เสร็จครับ แม้จะใช้เวลานานไปหน่อย แต่พึ่งเริ่มต้นก้โอเคแล้ว
"เห้ย กูทำถูกอ่อวะ"
"ถูก เห็นมะ ถ้าตั้งใจมึงก้ทำได้"
หมอหันมายักคิ้วให้ผมแล้วทำโจทย์ข้อต่อไปทันทีครับ พอทำได้ก้กวนตีนเลยนะ
ผมได้แต่นั่งมองมันใช้ความคิดอยู่อย่างนั้น เวลาที่ติดขัดขึ้นมาก้จะส่งเสียงรำคาญเล็กๆ คิ้วงี้ขมวดเข้าหากันเชียวครับ ตลกดี

สองชั่วโมงต่อมา ผมกับมันก้ทำโจทย์กันไปได้หลายข้อแล้วครับจนหมอพูดขึ้นมา
"ครูครับ ผมอยากเบรคอ่า"
"เสียงอ่อนเชียวนะมึง55 อะๆ พักได้" ผมขยี้หัวมันเบาๆอย่างเอ็นดู
"เย่" ไอ้หมอกระโดดลุกขึ้นทันที แล้วเดินไปหยิบมือถือที่วางอยู่บนชั้นวางของฝั่งตรงข้ามโต๊ะ (ผมให้มันเอาวางไว้ตรงนั้นคับ ไม่งั้นคงเล่นแต่มือถือแน่) ได้จับมือถือปุ๊บก้พิมพ์ยิกๆเลยครับ
"หายไปจากโซเชียลแปบเดียว หญิงไลน์มาเต็มเลยเหรอวะ"
มันไม่ตอบ แต่ยักไหล่ให้ผมทีนึง ไอ้ท่าทางกวนตีนแบบนี้ไปเอามาจากไหนวะครับ55
"หมดเวลาพักแล้วนักเรียน" ผมเรียก
"ครูจะรีบไปตายที่ไหนครับ"
"สัส- -"
"พูดกะนักเรียนเพราะๆหน่อยดิค้าบ" แล้วมันก้เดินกลับมานั่งข้างๆผม
"มึงต้องกลับไปทบทวนด้วยตัวเองละก้ทำโจทย์เพิ่มอีกนะ รู้ปะ"
"ครับๆ"
"ทีนี้มาทำอังกฤษต่อ"
"ง่ะ เหนื่อยจาง"
ผมกับหมอทำการบ้านวิชาภาษาอังกฤษต่อ เป็นงานแปลข่าวจากอินเตอร์เน็ตครับ ศัพท์ยากระดับหนึ่งเลยล่ะ แต่ส่วนใหญ่ผมทำครับ เพราะไอ้หมอมันมัวแต่เล่นกวนผมไปมา
"อั๋นจ๋า~"
ตอนนี้มันยืนอยู่บนขาเก้าอี้ผมครับ (ตัวไม่เบาทำไม่ได้เลยนะ) เอาตัวก่ายผมแล้วก้เอาคางมาวางบนหัวผมด้วยครับ- -
"หมอ มึงทำไรกูวะ"
'อั๋นไม่เล่นกะหมอเหยออ" เสียงแบ๊วสุดตีน
"น้องหมออยากเล่นกับพี่อั๋นใช่มั้ยครับ"
"เห้ย" ไอ้หมอรู้แล้วว่าผมกำลังจะเอาคืน มันรีบลงจากเก้าอี้แล้วพยายามจะวิ่งหนีผม แต่ผมเร็วกว่า มันถูกผมรัดไว้จากข้างหลังทันทีครับ
"เชี่ยอั๋นขี้โกง"
"มึงมันช้าเองต่างหาก"
"กูไม่เล่นแล้ว กูจะทำการบ้าน- -"
"ไม่ทันละเว้ย ไหนๆ เมื่อกี้ใครอยากเล่นน้า"
แล้วผมก้หันไปเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน มองผมที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับไอ้หมออยู่พอดี...

-จบตอน-

ตอนนี้ส่งอั๋นมาให้คุณผู้อ่านเจอมั่ง มันก้ยังคงแกล้งหมอต่อไป แถมยังแกล้งรุนแรงขึ้นทุกทีๆ ส่วนน้องหมอพอจะแกล้งเค้าบ้าง กลับสู้อั๋นไม่ได้555 ตอนต่อไปจะเป็นยังไงต้องติดตามนะค้าบ
มา comment ให้กำลังใจ writer หน่อยน้าาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 12:57:29 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: นิยายใหม่ : My close friend ตอนที6
«ตอบ #6 เมื่อ27-04-2016 18:08:44 »

ตอนที่6

ผมหันไปมองที่ประตูหน้าบ้านตามไอ้อั๋น ก้เห็นพี่บุรุษไปรษณีย์ยืนเก้ๆกังๆอยู่ครับ
"เอ่อ คือ มีพัสดุมาส่งครับ"
อั๋นปล่อยผมแล้วเดินไปรับกล่องพัสดุแล้วเซ็นชื่อ พี่บุรุษไปรษณีย์ยังคงมองผมกับอั๋นสลับไปมา ดูจากท่าทางนี่คงนึกว่าพวกเรามีอะไรกันแน่ๆ
"ขอบคุณครับ" อั๋นบอก ก่อนพี่เค้าจะยิ้มเจื่อนๆออกไป
"ทำไมพี่เค้ามองเราแปลกๆวะ"
"เค้าก้นึกว่ากูกะมึงเปนแฟนกันอะดิ"
"เค้าอาจไม่ได้คิดงั้นก้ได้ หรือมึงอยากเป็นแฟนกับกู" ไอ้อั๋นยิ้ม
"ถุย ใครจะอยากเป็นแฟนกับมึงวะ"
"แล้วที่กอดกูเมื่อกี้คือไร"
"เล่นด้วยมั้ยล่ะ"
มันหัวเราะเบาๆ
แล้วผมกับมันก้กลับไปแปลงานต่อจนเสร็จ คราวนี้ทำงานกันจริงๆ ไม่เล่นแล้วครับ แหะๆ
"เฮ้อ เสร็จซะที" อั๋นถอยหายใจแล้วเดินไปนั่งเอนหลังบนโซฟา
"กูงีบได้แล้วใช่ปะ"
"เออๆ ทำไมขี้เซาจังวะ55"
ผมตามไปนั่งบนโซฟา เอนหัวเอียงกับเบาะ กำลังจะปิดตา แต่อั๋นขยับเข้ามาใกล้แล้วดึงผมให้นอนลงมาบนตักมันแทน
"นอนยังงั้นมันเมื่อยนะ" มันพูด
ทำไมมันทำอย่างนี้กับผมนะ คำถามแรกที่แล่นเข้ามาในหัวผมตอนที่มันแตะตัวผมๆเบาแล้วดึงให้ลงมา แต่อีกคำถามก้ตามมาติดๆ ทำไมผมถึงรู้สึกดีวะ...
"มึง ทำไร" คำพูดหลุดออกจากปากผมไปแค่นั้น
"ก้ง่วงไม่ใช่เหรอ ตรงนี้ไม่มีหมอน กูเลยเอาหมอนมาให้"
"สัส"
พูดไปอย่างนั้นแต่ผมก้ไม่ได้ขัดขืนอะไร ผมนอนนิ่งๆ เงยหน้าขึ้นไปก้สบตากับอั๋น มันยิ้มตาหยีให้ผมเลย
"นอนดิ"
มันเอามือข้างหนึ่งมาลูบผมของผม มืออีกข้างก้แตะสีข้างผมเบาๆ...
คำถามที่สามแล่นเข้ามา แล้วทำไมผมมานอนให้มันทำยังงี้นะ
มีอีกหลายคำถามที่กำลังผุดขึ้นมาพร้อมๆกันในสมองผม แต่ผมก้เลิกคิดหาคำตอบครับ ตอนนี้ง่วงเกินกว่าจะทำอะไรแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้น ผมก้ยังจำความรู้สึกสุดท้ายก่อนหลับไปได้อยู่ดี... ก้รู้สึกดีสุดๆที่อั๋นมันกล่อมผมไง

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาพร้อมขยับตัวอย่างเกียจคร้าน
"ตื่นแล้วเหรอ"
อั๋นถาม ก้มลงมายิ้มให้ผม
"นี่มึง ไม่ได้ลุกไปไหนเลยอ่อ"
"อือ นอนสบายเลยนะมึง"
"กี่โมงแล้วอะ..." ผมหาวเอาอ๊อกซิเจนเข้าไปเต็มที่
"จะ5โมงเย็นละ"
ผมค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง เกาหัวแกรกๆ ในใจก้สงสัยว่าทำไมไอ้อั๋นมานั่งให้ผมนอนหนุนตักมันได้ตั้งเกือบสามชั่วโมง แต่ก้ไม่รู้ว่าจะถามยังไง เลยไม่ได้พูดอะไรออกไป ผมรู้สึกได้ว่ามันก้กำลังคิดเรื่องเดียวกันกับผมอยู่ครับ
"หมอ มึงจะกลับกี่โมงอะ"
"เดี๋ยวจะไปละ"
"รีบไปไหน อยู่กินข้าวเย็นก่อนดิ พ่อกับแม่น่าจะซื้ออะไรเข้ามากิน"
"ก็ได้"
"ไอ้ซอมบี้เอ๊ย"
มันขยับเข้ามาขยี้หัวผมเบาๆ
"หิวปะ จะกินไรก่อนมั้ย"
"หิวว่ะ" ผมยอมรับตรงๆ ตื่นมาก้ท้องร้องเลยครับ อาจเพราะกินข้าวไปมื้อเดียวด้วย
"เอาไรอะ มาม่า ขนม เอ็ม150?"
"เอ็ม150พ่อง ยังไม่ใช่ช่วงโดปโว้ย"
"555"
"กินไรก้ได้"
"งั้นกูไปเอามาให้" มันเดินไปเปิดตู้เย็นทันที ทำไมบริการผมดีจัง
อั๋นกลับมาพร้อมแก้วนมชมพู ขนมปังกับแยมครับ แล้วพวกเราก้เริ่มกินกัน
"อั๋น"
"หือ"
"วันจันทร์ไปแดกเหล้ากัน"
"เรียนมั้ยครับ- -"
"ไปตอนกลางคืนมั้ยอะครับ- -"
"555 เอาดิ แล้วนึกไงชวนเนี่ย เสี้ยนอ่อ"
"เออ อยากแดก ไม่ได้กินนานแล้ว"
"ได้ข่าวว่าสองอาทิตย์ก่อน"
"อ่าวเหรอ555 เอาเหอะน่า สนองneedกูหน่อย"
"คับๆ ว่าแต่น้องหมอติดสุรามันจะไม่ดีนะครับ"
"พูดยังกะมึงไม่แดกงั้นแหละ"
ผมชอบไปร้านเหล้าร้านหนึ่งแถวข้าวสารครับ พอดีเป็นร้านของพี่ชายไอ้เอก พวกผมเลยเข้าออกได้สบาย (น้องๆนักเรียนไม่ควรเอาอย่างนะครับ)
"เดี๋ยวกูชวนไอ้เอกก่อน ถ้ามันไม่ว่างก้แย่เลย" ผมพูด
"ถึงมันไม่ไป พี่มันก้ให้พวกเราเข้าอยู่ละ"
"เออเนอะ แต่ถามพวกมันด้วย"
"ถ้าไม่มีใครไป มึงก้แดกกะกู2คนนะ"
"เออสิวะ"
"แดกเสร็จแล้วนอนบ้านใครอะ"
"บ้านกูปะ เบื่อบ้านมึงแล้ว55" ความจริงคือวันนี้ผมมารบกวนบ้านอั๋นแล้ว เปลี่ยนที่บ้างครับ
"สาดด ได้ๆ กูจะได้บอกแม่ว่าขอไปนอนบ้านมึง"
ที่พวกผมต้องตัดสินใจไปนอนบ้านใครคนหนึ่งเนี่ย จะได้มีข้ออ้างบอกที่บ้านได้ว่าอยู่กับเพื่อน โดยจะบอกว่าทำงานกลุ่ม มีกิจกรรมที่โรงเรียนหรืออะไรก็ตาม ต้องกลับดึก ส่วนอีกคนก็บอกที่บ้านได้ว่าวันนี้ขอไปนอนบ้านเพื่อน555 (ย้ำอีกครั้งว่าไม่ควรทำตามหมออย่างยิ่ง)

เกือบทุ่มนึงพ่อกับแม่อั๋นก้กลับมาบ้านครับ ซื้อกับข้าวมาเต็มเลย
"หมอกินเยอะๆนะลูก จะได้ตัวเท่าๆอั๋นมัน" พ่อบอกระหว่างทานอาหาร
"นั่นสิ แม่ว่าน้องหมอน่าจะกินเพิ่มอีกหน่อย"
"คับผม"
"มันกินเก่งนะคับ แต่น้ำหนักไม่ขึ้นเลย เป็นซอมบี้ครับ55"
ไอ้อั๋น- -
"แล้ววันนี้ทำอะไรกันเหรอจ๊ะ ไม่ได้ออกไปข้างนอก"
"ทำการบ้านครับแม่ หมอมันไม่ยอมตื่นเลย ผมต้องไปปลุก" พ่อกับแม่หัวเราะ
"แหะๆ"
"แล้วคุณแม่เราสบายดีมั้ยจ๊ะ"
"สบายดีครับ" ผมตอบพร้อมยิ้มให้พ่อกับแม่อั๋น ส่วนอั๋นมันก้มองผมยิ้มๆครับ

หลังกินข้าวเย็นเสร็จไอ้อั๋นก้ขับมอเตอร์ไซด์มาส่งผมที่บ้าน
"คืนนี้ไม่ได้นอนกะกู ไม่ต้องร้องไห้นะ" มันจอดรถหน้าบ้าน
"ร้องดิ แต่ร้องไห้ดีใจนะ เมื่อคืนมึงกอดกู แถมยังเอาขามาก่ายกูอีก"
"555 เจอกันอีกทีวันจันทร์ เดี๋ยวกูมารับแต่เช้าเลย"
"เออๆ แล้วอย่าลืมเอาชุดนักเรียนมาอีกชุดด้วย มึงต้องมานอนบ้านกู"
"เออ คืนพรุ่งนี้มึงไลน์เตือนกูด้วยดิ"
"อ่าฮะ"
"หมอ"
"หืม"
"วันนี้ตอนที่มึงนอนอะ... มึงละเมอด้วย" อยู่ๆไอ้อั๋นก้อึกอัก
"ละเมอว่าไรวะ"
"ก้ เรียกชื่อกู"
"ห๊ะ เรียกชื่อมึงเนี่ยนะ"
"จริงนะเว้ย เรียกอั๋นๆๆอยู่งี้"
ผมไม่รู้ว่ามันพูดจริงหรือโกหก รู้แต่ว่าตอนนี้ผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา ผมละเมอเรียกชื่อมันทำไมกันนะ
"เขินอะดิ" แล้วอั๋นก้ค่อยๆคลี่ยิ้มออกมา
"เขินไร ไม่ได้เขินซะหน่อย" เถียงแล้วผมก้หันไปมองทางอื่น มันหัวเราะร่าเลยครับ
"แต่กู... กูชอบนะ"
"..."
"กูชอบที่มึงมานอนตักกูอะ"
เหมือนประโยคเมื่อกี้ของไอ้อั๋นยังลอยค้างอยู่ในหัวผม มันบอกว่ามันชอบที่ผมไปนอนตักมัน มันบอกว่าชอบ
"คือ กูหมายถึง กูชอบดูเวลามึงหลับอะ มึงพลิกไปพลิกมา หน้าตาก้ตลกดี" อั๋นพูดรัวเร็ว แก้มมันเป็นสีแดงเรื่อ
"แล้วมึงมาสังเกตการนอนของกูทำไมเนี่ย เอ้อ กลับบ้านไปได้ละ" ผมเปลี่ยนเรื่อง
"เดี๋ยวๆ อีกเรื่องนึง"
"ว่า"
"เดี๋ยวกูถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกนะ"
"ค้าบบบ" ผมลากเสียงยาวตอบ
อั๋นยื่นมือมาขยี้หัวผม
"ไปละนะซอมบี้"
"ซอมบี้หน้ามึงดิ- -"
"555 จุ๊บๆ"
มันกลับไปขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์ ทำท่าส่งจูบสุดแสนจะน่าถีบมาให้ผม ก่อนจะหัวเราะอีกครั้ง แล้วขับรถออกไป
ผมยืนมองจนรถมันลับสายตาไป และพบว่าตัวเองหยุดยิ้มไม่ได้

พอเข้ามาข้างในบ้านตัวเองแล้ว เจอแม่กำลังนั่งดูซิทคอมเรื่องโปรดของแกอยู่ครับ
"อ้าว กลับมาแล้วเหรอ กินไรมายัง"
"กินมาจากบ้านอั๋นแล้วแม่ แล้วพ่อไปไหนอะ"
"งานเลี้ยง"
"แล้วแม่ไม่ไปด้วยเหรอ"
"ไม่อะ แม่ขี้เกียจ"
"ติดละครก้บอก"
"เอ๊ะ ก้บอกว่าแม่ขี้เกียจไป"
"555"
ผมกวนแม่เล็กน้อยก่อนจะขอตัวขึ้นห้อง

ขึ้นไปนอนเล่นอยู่บนเตียง เปิดเพลงฟังได้ไม่นาน ไอ้อั๋นก้ไลน์มาหา
(กูถึงบ้านละนะ)
(อ่าฮะ)
(มึงทำไรอยู่)
(หลับ) ผมกวนตีนมัน
(หลับแล้วจะตอบไลน์ได้ไง หรือผีพิมพ์ หรือนี่ซอมบี้555)
(สัส)
มันส่งสติ๊กเกอร์เด็กผู้ชายที่ขำหนักมากมาให้ ผมก้ส่งสติ๊กเกอร์โคนี่โกรธกลับไปให้มัน

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ผมกำลังดู Youtube อยู่ อั๋นก้ไลน์มาอีก
(หมอออออ)
(ไร)
(พรุ่งนี้อะ พ่อกูจะพาไปรู้จักลูกสาวเพื่อนเค้า)
ผมกระตุกตรงคำว่าพาไปรู้จักลูกสาวเพื่อน แต่ก้พิมพ์ตอบไปทันที
(ดูตัวอ่อวะ)
(ดูตัวก้เหี้ยละ ไม่เอา นี่มันสมัยไหนแล้วค้าบบ)
(อยู่ดีๆก้มีหญิงมาถึงที่เลยนะเว้ย)
(ไม่เอา กูรักเมียกูคนเดียว หมอจ๋าาา)
ผมหลุดยิ้มออกมานิดนึงโดยไม่รู้ตัว เห้ย ผมเป็นอะไร
(ไม่เอา กูไม่เป็นเมียมึง ไปหาคนอื่นน)
(กลับมาพ่อเตือนว่าพรุ่งนี้ต้องไปกับพ่อ กูเลยถามว่าไปทำอะไร เค้าบอกกินข้าว แล้วเพื่อนพ่อก้พาลูกสาวมาด้วย กูนี่ช็อค)
(จะช็อคทำไมวะ ก้เหมือนไปเดท แค่มีผู้ใหญ่ไปด้วย55)
(เดทหน้ามึงอะ กูยังไม่รู้จักผู้หญิงเลย)
(แล้วมึงรู้ได้ไงว่าหญิงเค้าอยากมา เค้าอาจจะโดนบังคับไปเหมือนมึงก้ได้)
(แต่ถ้าเค้าเจอกู เค้าต้องปิ๊งกูแน่ เพราะกูหล่อ อิอิ)
มีใครมั่นหน้าเท่าไอ้อั๋นมั้ยครับ- -
(ถุย หลงตัวเองนะสัส)
(ยังไงกูก้ไม่อยากไปอะ)
(มึงก้คิดซะว่าไปแดกข้าว ขำๆ ถ้ามึงไม่โอ ก้ไม่ต้องคุยต่อปะ ใช่ว่าเค้าจะบังคับให้มึงคบกันซะเมื่อไร) ผมแนะนำ
(เออ ก้จริง ว่าแต่หมอไม่หึงผัวใช่มั้ยครับ)
(หึงพ่อง)
(5555)

แล้วคืนนั้นผมกับมันก้คุยกันต่ออีกยาว แต่ผมก้เกิดรู้สึกแปลกๆขึ้นมาเกี่ยวกับเรื่องที่อั๋นเล่า จะเป็นยังไงนะ ถ้าเกิดที่บ้านอั๋นต้องการให้มันแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนสนิท
ผมสะบัดหัวแรงๆไล่ความคิดฟุ้งซ่านนี้ไป มันไม่ใช่เรื่องของผมสักหน่อย ผมสงสัยตัวเองว่าทำไมต้องมาคิดเรื่องนี้ด้วยนะ
แต่ส่วนหนึ่งในใจลึกๆของผมมันบอกว่ารู้สึกไม่สบายใจ
แปลก...

-จบตอน-

เอาล่ะสิ อั๋นต้องไปทำความรู้จักกับใครเนี่ย
หมอเราคิดมากเลย...
Comment ให้ writer หน่อยน้าา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-06-2016 09:34:45 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: My Close Friend : ตอนที่6 (updated 27/4/2016)
«ตอบ #7 เมื่อ27-04-2016 22:14:13 »

เพื่อนอั๋น เพื่อนหมอ ณ ตอนนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้า เหมือนเริ่มจะชอบๆกันสินะคะ?

เอาวะ เวลาพิสูจน์ใจ คู่นี้ต้องได้ลงเอยแน่นอนนนนนน!!!  o13


ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: My Close Friend : ตอนที่6 (updated 27/4/2016)
«ตอบ #8 เมื่อ27-04-2016 23:12:28 »

ชอบ สนุก  :katai2-1:
เพื่อนรัก รักเพื่อน
รอนะ  :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
Re: My Close Friend : ตอนที่6 (updated 27/4/2016)
«ตอบ #9 เมื่อ28-04-2016 11:31:04 »

ต้องตัวกระตุ้นไหมครับ น้องสองคนยังไม่รู้ใจตัวเองกันเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: My Close Friend : ตอนที่6 (updated 27/4/2016)
« ตอบ #9 เมื่อ: 28-04-2016 11:31:04 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่7
«ตอบ #10 เมื่อ28-04-2016 21:57:17 »

ตอนที่7

เมื่อคืนผมนอนไม่ค่อยหลับ คิดแต่เรื่องพ่ออั๋นจะพาอั๋นไปรู้จักกับลูกสาวเพื่อนเค้า...
เกิดคำถามมากมายเหมือนตอนที่อั๋นให้ผมนอนหนุนตัก แต่มีอยู่ข้อหนึ่งที่โดดเด่นขึ้นมาในความคิดของผม และผมก้นึกสงสัยเป็นที่สุดด้วย

ผมหึงอั๋นหรอ?

ไอ้หมอ มึงต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่คิดแบบนี้!
ผมจะไปหึงมันได้ไง มันเป็นเพื่อนผม ไม่ใช่แฟน อีกอย่างหนึ่ง ผมไม่ได้ชอบผู้ชายนะ!

แล้วถ้าผมไม่ได้หึงมัน งั้นผมรู้สึกยังไงกับมันกันแน่?
ก้รักมันน่ะสิ รักแบบเพื่อน อั๋นเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม เป็นธรรมดาที่ผมต้องเป็นห่วงมันอยู่แล้ว
เฮ้อ เลิกคิดดีกว่า...

วันต่อมาผมตื่นตอนเที่ยงครึ่ง นี่ผมนอนกินบ้านกินเมืองขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ผมยังไม่ยอมลุกจากเตียง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก้เห็นอั๋นไลน์มาเมื่อชั่วโมงก่อน
(กูกำลังไปว่ะ)
ถ้างั้นตอนนี้มันคงเจอเพื่อนพ่อกับลูกสาวเค้าแล้วแน่ๆ
(เออ เปนไงมั่งวะ)
ผมพิมพ์ตอบกลับไป
มันยังไม่อ่าน ผมเลยเลื่อนดูนั่นนี่ต่อไปสักพักแล้วจึงลุกไปอาบน้ำ

"กว่าจะตื่นได้นะ นี่พ่อคิดว่าตายไปแล้ว" ลงมาข้างล่างปุ๊บก้ได้ยินเสียงพ่อปั๊บ ดูทักกันสิครับ- -
"โหพ่อ ก้เมื่อคืนนอนดึกอะ แล้วนี่ทำไรอยู่คับเนี่ย" ผมเห็นพ่อกำลังนั่งจ้องipad
"ดูบอล คู่เมื่อคืนน่ะสิ"
"เอ้อ แล้วเมื่อคืนงานเลี้ยงสนุกมั้ยคับ"
"น่าเบื่อว่ะ มีแต่คนแก่ๆ แล้วก้เอาเรื่องลูกหลานมาคุยอวดกัน"
"พ่อพูดเหมือนพ่อไม่แก่เลยเนอะ"
"ไอ้นี่"
"5555 แล้วพ่อได้อวดผมให้คนอื่นฟังป่าว"
"อวดอะไรล่ะ อวดว่าลูกพ่อตื่นเที่ยง เรียนก้ไม่เอาไหนรึไง55"
"พ่ออออ ว่าแต่พ่อกินข้าวยัง"
"พ่อกินละ วันนี้แม่ทำทอดมันกุ้งด้วย"
"ว้าว" ของโปรดผมเลย
แล้วผมก้นั่งกินข้าวไปดูทีวีไป
"แม่ไปไหนอะ"
"ไปช็อปปิ้งกับน้ามล(เพื่อนแม่ครับ) ทำเป็นสาวๆไปได้"
"เดี๋ยวแม่กลับมาผมจะฟ้องแม่"
"อย่าเชียว"
"555"
แล้วอั๋นก้ตอบไลน์ผม
(พ่อกูนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ที่ร้าน ละให้กูพาลูกสาวเพื่อนเค้ามาเดินเล่นเนี่ย)
พร้อมสติ๊กเกอร์แสดงความเบื่อ
(หญิงแจ่มปะวะ)
แล้วมันก้capture facebook wall ของผู้หญิงคนนั้นมาให้ผมดู ชื่อฝน น่ารักโคตรๆเลยครับ
(ก้ดีนะ)
(แจ่มเลยเหอะสาด)
(หรอ มึงว่าแจ่มหรอ)
(เออ)
ผมพิมพ์ตอบไปแบบนั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆก้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
(หมอ)
(ว่า)
(ไม่หึงกูนะ)
(หึงเหี้ยไรครับ)
(5555 งั้นกูจีบดีกว่า)
(เชิญคับ จีบให้ดีล่ะ อย่าให้หลุดมาถึงกูนะ)
(ไม่หลุดกูไปหรอก ระดับนี้)
(กูจะรอดูหน้ามึงตอนจีบไม่ติด)
(สาด ดูถูกกูนะ)
ผมไม่ได้พิมพ์อะไรต่อ ไม่รู้ว่ามันพูดจริงหรือเล่นว่าจะจีบฝน ผมชักแปลกใจตัวเองขึ้นมาจริงๆแล้วว่าทำไมต้องเก็บเรื่องนี้มาคิดด้วย อั๋นจะจีบใครก้ได้ที่มันอยากจีบ ไม่เกี่ยวกับผมสักหน่อย
หมอ เราว่านายควรไปพบหมอซะแล้วล่ะ...

ตั้งแต่บ่ายจนตอนนี้3ทุ่ม ผมก้ยังไม่ได้ทำอะไร นอกจากนั่งเล่นเกมออนไลน์ครับ มีลุกไปกินข้าวเย็นกับเข้าห้องน้ำครั้งหนึ่ง โคตรไร้สาระเลยครับ- -
(มึงอยู่บ้านใช่ปะ) อั๋นไลน์มา
(อ่าฮะ ทำไมวะ)
(กูไปหานะหมอ)
(หืม มาไม)
(เออน่า เดี๋ยวไป)
อั๋นจะมาหาผมครับ มันจะมาทำไมนะ
ครึ่งชั่วโมงต่อมามันก้ขับรถมาจอดหน้าบ้าน ผมเดินออกไปรับ
"คิดถึงมึงจัง" เห็นหน้าผมปุ๊บก้กวนตีนเลย
"มาทำไมเนี่ย" ผมถาม
"อยากมา"
- -
ผมชวนมันเข้าไปในบ้านครับ
"พ่อแม่หวัดดีค้าบ" อั๋นยกมือไหว้พ่อกับแม่ผมเมื่อเดินเข้ามา
"หวัดดีลูก"
"หวัดดีอั๋น มาซะมืดเชียว นอนที่นี่เหรอจ๊ะ"
"ป่าวคับ แวะมาหาไอ้หมอมันแปบนึง" พูดจบก้ส่งยิ้มหวานให้พ่อกับแม่ ก่อนจะเดินตามผมขึ้นมาบนห้อง
มาถึงก้ล้มตัวลงบนเตียงผมเลยครับ- -
"เห้ย เกรงใจเจ้าของห้องหน่อยมั้ย"
"ห้องเมียกู กูจะทำยังไงก้ได้" อั๋นยักคิ้วข้างเดียวให้ผม
"ตกลงจีบติดไม่ติดครับ น้องฝนของมึงเนี่ย"
"กูไม่ได้จีบเถอะ"
"ไหนบอกว่าจีบ สวยขนาดนั้นมึงไม่สนเหรอ"
"พูดเล่นเว้ย ไม่อะ สวยก้ไม่ได้หมายความว่าต้องจีบนิ"
"แล้วฝนเค้าอะไรยังไงกับมึงมั้ย"
"ก้ชวนกูคุย แต่กูไม่ได้คุยไรเยอะ ขอไลน์กูไปด้วย"
"โห ทำไมมึงไม่คุยกับเค้าวะ แล้วนี่ให้ไลน์ไปปะ"
"ก้ต้องให้ไปอะ นี่เค้าไลน์มาหากูแล้วเนี่ย แต่กูไม่ตอบ"
ผมคิดแล้วว่าอีกฝ่ายต้องถูกใจไอ้อั๋นแน่นอน มันหล่อซะขนาดนี้
"ว่าแต่ถามกูเยอะงี้ หึงกูอะดิ" อั๋นยิ้มกรุ้มกริ่ม
"ก้เหี้ยแล้ว"
"จริงๆแล้วที่กูมาเนี่ย... จะบอกมึงว่ากูไม่ได้จีบฝน กูไม่ได้อยากคุยกับเค้า"
ผมเงียบไปอึดใจหนึ่ง ไม่รู้ว่าอั๋นคิดอะไรอยู่ ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวผมเองคิดอะไรอยู่ด้วย
"ต้องมาอธิบายให้กูฟังเลยอ่อ"
"เออดิ"
"กูไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย"
"ก้อยากบอก"
มันตอบแล้วจ้องหน้าผม ผมเห็นว่าดวงตาอั๋นเป็นประกาย ยืนยันถึงสิ่งที่ตัวเองพูด นั่นทำให้ผมรู้สึกเขินขึ้นมา
บ้าเอ๊ย ผมไปเขินมันทำไมเนี่ย
ผมไม่รู้ตัวเลยว่ารู้สึกดีใจกับสิ่งที่มันเล่า...
อั๋นเหมือนจะชอบใจที่เห็นผมหน้าแดง มันไม่ได้พูดอะไร แต่หน้างี้ยิ้มทะเล้นเชียว
เราสองคนนั่งมองหน้ากันสักพักนึง ในที่สุด อั๋นก้ทำลายความเงียบลง
"สรุปพรุ่งนี้แดกเหล้าเนอะ ใครไปมั่งเนี่ย"
"เออ มีกู มึง ไอ้เอก ไอ้ต้าร์ แฟนไอ้ต้าร์ ไอ้นนท์ แล้วก้เพื่อนไอ้นนท์อีกคนนึง"
"อ่อ จะได้เห็นแฟนไอ้เชี่ยต้าร์ด้วย กูอยากเจอตัวจริงละ"
"นั่นดิ เออ แล้วมึงอย่าลืมเอาชุดนักเรียนมานอนบ้านกูด้วยพรุ่งนี้"
"ค้าบ"
"เล่นเพลย์กะกูปะ" ผมชวนอั๋น
"เอาดิ"
ผมเดินไปปิดคอมแล้วหันไปต่อ play station กับทีวีแทน
"เตะบอลนะ"
"เอาๆ"
ผมชวนมันเล่นเกมฟุตบอลครับ เรานั่งลงข้างเตียง ระหว่างเล่นก้โวยวายใส่กันไปมา

"เชี่ยอั๋นนน" ผมร้องออกมาเมื่อแพ้มันไปนิดเดียว อย่างเซ็ง
"กากเอ๊ย55" ผมตบหัวมันไปที
"อีกตาดิ๊ กูขอแก้ตัว"
"จัดมาเลยหมอ ว่าแต่คราวนี้คนแพ้ต้องโดนลงโทษนะเว้ย"
"เออ ได้ กูจะชนะมึงให้ดู"
เกมถัดมา ผมแพ้อีกแล้ว- -
"5555 ชนะอีกแล้วว่ะ" อั๋นหัวเราะอย่างสะใจ
ผมหันไปชูนิ้วกลางให้มัน
"เลิกเล่นละ มึงกลับบ้านไปเลย"
"เห้ย ไรอะ แพ้ก้ยอมรับว่าแพ้ดิ น้องหมอไม่มีน้ำใจนักกีฬาเลย" อั๋นพูดเสียงยานคางกวนตีนผม
ผมเลยยกเท้าถีบมันไปที มันไม่ทันระวังเลยเซไปนิดนึงครับ
"เชี่ยหมอ ถีบกูอ่อ"
"สมน้ำหน้า ล้อเลียนกูดีนัก"
"มึงจะเอาใช่มั้ย ได้..."
แล้วมันก้พุ่งตัวเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว รัดผมแน่นจนขยับตัวไม่ได้
"ปล่อยกู" ผมร้อง
"ไม่ปล่อย มึงลืมแล้วอ่อ คนแพ้ต้องโดนทำโทษนะ"
"ทำโทษไร กูจำไม่ได้โว้ย- -"
แล้วอั๋นก้ลากผมไปที่เตียงทั้งอย่างนั้น มันรวบแขนผมทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียว แล้วก้ขึ้นคร่อมทับตัวผมไว้
"ปล่อยนะเว้ยย"
อั๋นยิ้มอย่างอันตราย
"อยู่นิ่งๆดิหมอ มึงต้องโดนทำโทษ..."
อั๋นใช้มือข้างที่ว่างอยู่สอดเข้าไปในเสื้อแล้วลูบไล้ไปมาบนลำตัวผม วันนี้ผมใส่เสื้อยืดอยู่บ้านครับ ล้วงเข้าไปได้ง่ายมาก โอย สัมผัสมันทำให้ผมเสียวจนขนลุกซู่
"เชี่ยอั๋น ปล่อยนะ"
"เสียวใหญ่เลยนะ" มันพูดเสียงหื่น
ตอนนี้มือมันลูบอยู่ที่ยอดอกผมครับ ผมก้ได้แต่ดิ้นอย่างเดียวเลย
"ไอ้อั๋นโรคจิต"
แล้วมันก้ปล่อยผมจนได้ มันยิ้มอย่างน่าหมั่นไส้ พอผมลุกขึ้นยืนได้ก้ยกเท้าขึ้นจะถีบมัน แต่มันรีบวิ่งหนีผมลงไปข้างล่างแล้ว
ผมวิ่งตามลงมา ได้ยินเสียงแม่พูดกับอั๋น
"จะไปแล้วเหรอลูก ขับกลับดีๆนะ"
"ค้าบผม"
"ไอ้อั๋น อย่าหนีนะเว้ย" ผมตะโกนเรียก มันกำลังจะหนีกลับบ้าน ไม่นะ ขอผมถีบมันให้ได้ก่อน- -
อั๋นหัวเราะแล้วรีบสตาร์ทมอเตอร์ไซด์ในขณะที่ผมพึ่งวิ่งไปถึงหน้าบ้าน
"เล่นอะไรกันเนี่ย" แม่ผมหัวเราะ
"กลับแล้วนะหมอ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผัวมารับนะจ๊ะ" อั๋นพูดเบาๆให้ผมได้ยินคนเดียว ก่อนจะขับรถออกไปพร้อมรอยยิ้มกว้าง
"สาด ฝากไว้ก่อนนะมึง"
แกล้งกันได้นะไอ้อั๋น

-จบตอน-

โฮฮฮ writerดีใจมาก ในที่สุดก็มีคนมา comment แล้ว ดีใจมาก น้ำตาจะไหล ขอบคุณมากๆเลยนะ
ขออนุญาตตอบรวมๆเลยละกันนะครับ พูดง่ายๆสองคนนี้ยังไม่รู้ใจตัวเองนั่นแหละ โดยเฉพาะเจ้าหมอเนี่ย ยังไม่รู้อีกว่าตัวเองหึงอั๋นแค่ไหน55 แต่ว่าต่อจากนี้ยังมีเรื่องราวอีกเยอะที่จะเกิดขึ้นระหว่างหมอกับอั๋นครับ
ยังไงอ่านแล้วก้มา comment เพิ่มกันอีกเยอะๆนะ
ตอนต่อไป ต้องรอติดตาม!
ปล. อั๋นนี่โคตรหื่นเลย5555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 16:40:00 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ haemin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #11 เมื่อ28-04-2016 22:07:46 »

 :mew1:ชอบอะ เพื่อนรัก รักเพื่อน

ออฟไลน์ panitanun

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #12 เมื่อ29-04-2016 00:50:20 »

ค่อยๆรักกันเบาๆ555555

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #13 เมื่อ29-04-2016 03:51:53 »

มาต่ออีกไวๆ เยอะๆ นะไร้ท ชอบ :katai2-1:
อั๋น หื่นจริงๆ  :o8:
รอ อั๋นหื่นอีก เอ๊ย.... รอไร้ทมาต่อนะ :L1: :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ magic-moon

  • magKapleVE
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 495
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
    • Freedom of meetups, no obligations
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #14 เมื่อ29-04-2016 07:21:21 »

ให้กำลังใจค่ะ :mew1:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #15 เมื่อ29-04-2016 07:48:20 »

ป๊าดดดดดด

นึกว่าอั๋นรู้ใจตัวเองแล้ว

เด็กอนุบาลสองคน สู้ๆนะ :D

ออฟไลน์ Walitya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 55
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #16 เมื่อ29-04-2016 08:21:28 »

เมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองน้ออ อิอิ

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #17 เมื่อ29-04-2016 08:22:12 »

โอย น่าร๊ากกก

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่7 (updated 28/4/2016)
«ตอบ #18 เมื่อ29-04-2016 09:16:55 »

น่ารักทั้งคู่อะ แต่คงไม่มาม่า ก่อนจะรู้ตัวว่ารักกันหรอกนะ  :serius2:

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่8
«ตอบ #19 เมื่อ30-04-2016 22:48:21 »

ตอนที่8

เช้าวันจันทร์มาถึง ผมก้ไปโรงเรียนโดยที่อั๋นขับมอเตอร์ไซด์มารับตามปกติ แต่วันนี้ผมง่วงมาก เมื่อคืนหลังจากอั๋นกลับบ้านไป ผมขึ้นมาเล่น dota ต่อถึงตี2กว่าๆครับ
"ไปอดนอนมาจากไหนวะ" อั๋นถามขึ้นเมื่อผมเอาหน้าซบหลังมันระหว่างขับไปโรงเรียน
"กูขอนอนแปบ" ผมตอบอย่างงัวเงียก่อนจะงีบไปกับหลังมันจริงๆ
"หลับบนมอเตอร์ไซด์ได้ด้วยเว้ย"

พอเราไปถึงห้องเรียน ก่อนเข้าคาบแรก แน่นอนว่าไอ้ต้าร์กำลังโดนเพื่อนอีกหลายคนสอบสวนเรื่องที่มันมีแฟนแต่ไม่ยอมบอกเพื่อน ผมรีบเข้าไปร่วมวงด้วยทันที
"ไหนๆ ไปจีบเค้าตอนไหนวะ ทำไมพวกกูไม่รู้"
"กูพึ่งเล่าไปเมื่อกี้นี้เลยคับไอ้หมอ" ไอ้ต้าร์ตอบ
"งั้นเดี๋ยวเล่าอีกรอบนะ กูกับหมอยังไม่ได้ฟัง" อั๋นพูดบ้าง
"เดี๋ยวคืนนี้มึงเจอแฟนกูก้ถามเค้าเองแล้วกันนะคับ กูขี้เกียจเล่าละ- -"
"แหม่ รีบพามาเปิดตัวเลยนะมึง เออ คืนนี้เพื่อนกูขอติดไปด้วยคนนึงนะเว้ย กูบอกไอ้หมอละ" ไอ้นนท์บอก
"เออๆ เอกบอกพี่มึงยังวะว่าเราจะไป" ผมถาม
"บอกแล้ว มันฝากบอกมึงด้วยหมอว่าอยากเห็นมึงเรื้อน ครั้งที่แล้วมันไม่เห็น"
"สัส"
แล้วทุกคนก้หัวเราะขึ้นมา ครั้งล่าสุดที่ไป ผมเมามาก ไม่ได้โดนพวกมันมอมนะครับ กินเองเนี่ยแหละ พอผมเมาแล้วเรื้อนใหญ่เลย จำได้รางๆว่าทำอะไรลงไปบ้าง อายชะมัด เลยกลายเป็นเรื่องให้เพื่อนๆล้อผมมาจนถึงตอนนี้

แล้วคาบสุดท้ายของวันก้มาถึง วิชาวิทยาศาสตร์กายภาพ วันนี้เรียนเรื่องระบบนิเวศครับ ท้ายคาบอาจารย์ให้นั่งจดเนื้อหาบนกระดานลงสมุด ตอนนี้ไอ้อั๋นที่ลอกเสร็จแล้วกำลังก่อกวนผมไม่ให้เขียนลงไปบนสมุดได้ เดี๋ยวมันก้จี้เอวผมมั่ง ปิดสมุดผมมั่ง ดึงปากกาไปจากมือมั่ง
"ไอ้อั๋น มึงอยากโดนตีนมะ- -"
"5555"
ผมกำลังจะหันไปจั๊กจี้มันบ้าง ก้พอดีอาจารย์หันมา เลยโดนเอ็ดว่าอย่าเล่นกันในห้องเรียนครับ
"มึงเลยหมอ" ไอ้อั๋นพูดเมื่ออาจารย์กลับไปนั่ง
"มึงอะแกล้งกูก่อน"
"อย่าจีบกันดิ" ไอ้นนท์หันมาแซวเราทันที

หลังจบคาบพวกผมก้ไปเดินเล่นสยามกันจนถึงทุ่มกว่าๆ เปลี่ยนจากชุดนักเรียนเป็นชุดพร้อมhangout แล้วจึงนั่งแทกซี่ไปที่ร้าน ร้านอยู่แถวข้าวสารครับ เนื่องจากคนเยอะ เราเลยแบ่งเป็น2คัน คันผมมีผม อั๋น ต้าร์กับเมย์ แฟนสาวคู่ข้าวใหม่ปลามันด้วยครับ มุ้งมิ้งงุ้งงิ้งกันซะจนผมตาร้อนเชียว
ถึงร้านก้ประมาณสองทุ่มเศษ ไอ้เอกนำเราไปยังที่นั่งที่พี่มันจองไว้ให้พวกผม มันถามเด็กเสิร์ฟ
"แล้วพี่โอล่ะครับ"
"เห็นบอกว่าเดี๋ยวจะเข้ามาช้าหน่อยน่ะครับ"
"ครับ เห้ยพวกมึง สั่งเลย..."

เหล้ามาผมก้ไม่รอช้า ชงแล้วยกขึ้นดื่มทันที แล้วการสนทนาในวงก้เริ่มต้นขึ้นเมื่อไอ้นนท์แนะนำเพื่อนมันให้ทุกคนรู้จัก
"นี่ชื่อเม้ง เพื่อนกู จากชื่อก้รู้แล้วนะว่าลูกครึ่งอะไร"
"เกาหลีใต้" ไอ้เอกตอบกวนตีน
"จีนโว้ยจีน" ไอ้นนท์
"เม้งคับ" เจ้าตัวพูดยิ้มๆ
"นี่ก้ไอ้เอก ไอ้ต้าร์ เมย์แฟนไอ้ต้าร์ ไอ้อั๋น ไอ้หมอเมียไอ้อั๋น" ไอ้นนท์แนะนำพวกเราบ้าง ไล่ชื่อตามที่นั่งเรียงกันอยู่ พอถึงผมมันบอกว่าเป็นเมียอั๋น เรียกเสียงหาได้จากทุกคน
"เมียพ่อง" ผมด่า และแน่นอนว่าไอ้บ้าอั๋นก้นั่งอมยิ้มอย่างเดียว ไม่ช่วยผมปฏิเสธใดๆ- -
"เออ แล้วเพื่อนต้าร์ไม่แนะนำแฟนให้พวกเรารู้จักบ้างหรอครับ" ไอ้นนท์หันไปเล่นงานไอ้ต้าร์บ้าง แล้วเมย์ก้เริ่มแนะนำตัวอีกคน แล้วหัวข้อสนทนาก้เข้าสู่เรื่องที่ต้าร์กับเมย์ตกลงเป็นแฟนกันครับ

นั่งคุยไปกรึ้บเหล้าไป ผมก้โยกตัวเบาๆไปกับเพลงหรือร้องคลอไปด้วย บรรยากาศกำลังดีสุดๆ พวกเรากวนตีนกันไปมา ไอ้อั๋นนี่ตัวนำแกล้งผมในวงเหล้าเลยครับ
ผมสังเกตเห็นว่าเม้งมองผมอยู่บ่อยๆ มันนั่งตรงข้ามผมพอดีเลยคับ แต่ก้ไม่ได้สนใจอะไร

พักใหญ่ ผมเริ่มมึนๆขึ้นมาแล้วสิครับ เริ่มนั่งตัวไม่ตรง แต่ยังรับรู้ว่าคนอื่นคุยอะไรกันได้อยู่นะ อั๋นหันมามองผม
"เมาแล้วดิมึง" อั๋นพูดยิ้มๆ
"ยัง แค่มึนๆ"
"หน้ามึงแดงใหญ่แล้ว" มันพูดพร้อมเอามือมาแตะแก้มผม
"เห้ย ไหวนะ มึงตัวร้อนมาก"
"ไหวน่า สบาย"
"เออๆ เดี๋ยวกูจะรอดู อย่าให้เห็นว่าไปปีนเวทีขอขึ้นไปร้องเพลงอีกนะ555"
"สาดด"
จากนั้นอั๋นก้หันมามองผมอยู่เรื่อยๆ ท่าจะเป็นห่วงอาการผม
"มึงไหวปะเนี่ยหมอ" สักพักอั๋นถามผมขึ้นอีก
"ไหวดิ ชิว"
แล้วหัวข้อสนทนาก้มาถึงเรื่องของผม
"...ไอ้หมอเหรอ มันยังโสด คนมาจีบมันเยอะจะตาย แต่แม่งไม่
เห็นเอาใครสักคน" เอกตอบคำถามเมย์ครับ
"วันๆอยู่แต่กับไอ้อั๋นเนี่ย กูว่าอีกไม่นานแม่งต้องได้กันเอง55" ไอ้นนท์จุดประเด็นขึ้นมาอีก ทุกคนส่งเสียงแซวกันยกใหญ่
ตอนนี้ไม่รู้ว่าโลกหมุนหรือหัวผมเองที่หมุนกันแน่ สมองผมกำลังประมวลผลสิ่งที่เพื่อนๆพูดกันอย่างเชื่องช้า เมื่อสักครู่มันบอกว่าผมจะได้กับไอ้อั๋นใช่มั้ยนะ
"พ่อมึงเหอะะ" ผมตอบเสียงยานคาง
"โอ้โห มึงพึ่งด่ากูเรอะ กูล้อมึงจบไปนานแล้ว สงสัยจะไปแล้วว่ะ"
"นั่นดิ ไอ้หมอเมาแล้ว"
เมา ใครเมา ผมเหรอ
"ไม่เมาโว้ย" ผมตะโกนเสียงดัง ในขณะที่ทุกคนยกเว้นอั๋นหัวเราะ พวกมึงหัวเราะอะไรกันวะ ผมคิดอย่างหงุดหงิด อั๋นจับแขนผมเบาๆแล้วพูดขึ้น
"เห้ย กูว่ามันแย่แล้วว่ะ อีกเดี๋ยวกลับกันเหอะ"
"แหม่ เป็นห่วงแฟนขนาดนั้น จะรีบไปไหนค้าบเพื่อนอั๋น นานๆได้ออกมากินเหล้ากันซะที อยู่ยาวๆไปดิ" ไอ้เอกพูดขึ้น
"ไม่ได้ๆ วันนี้กูจะไปนอนบ้านหมอ มันบอกที่บ้านไว้แล้วด้วย เดี๋ยวอีกแปบนึงต้องกลับแล้ว"
"โห่ ไรว้า"
"เซงเลย" ไอ้นนท์พูดขึ้นอีกคน
นอน?
"มึงจะไปนอนบ้านกูเหรออั๋น" ผมถามขึ้น
"เออดิ เราคุยกันแล้วไง"
"เหรอ อืม นอนก้นอน แต่กูนอนที่นี่ก่อนได้ปะ ปวดหัวมากเลย" ตาผมเริ่มพร่าขึ้นมาเล็กน้อย หัวก้ปวดจนเหมือนจะแยกออกเป็นสองซีก ผมเอนหัวตัวไปทางอั๋น จะฟุบลง แต่มันรีบเอามือมาประคองผมให้หัวผมซบไหล่มัน
"เห้ยๆ ขนาดเมายังสวีทกันได้นะสาด"
"สวีทก้แย่ มึงดูดิ หมอมันพูดไม่รู้เรื่องละเนี่ย" อั๋นบอกเสียงจริงจัง
"นี่กี่นิ้วหมอ" ต้าร์เรียกผมพร้อมชูนิ้วขึ้นสองนิ้ว
"สองนิ้วสู้ตายยยย" ผมตอบ แม้จะช้าไปหน่อย ทุกคนหัวเราะอีกแล้ว
"แล้วของมึงอะกี่นิ้ว" ไอ้นนท์ถามบ้าง
มันถามผมว่าอะไรนะ อ้อ หมายถึงลูกชายผมใช่มั้ย
"เก้านิ้ว เรียกกูว่าหมอเก้านิ้ววว" ผมตอบอย่างคึกคะนอง เรียกเสียงฮาครืน คราวนี้โต๊ะข้างๆเริ่มหันมามองด้วยครับ
"ปวดฉี่ว่ะ กูขอฉี่นะ" พูดจบผมก้รูดซิปกางเกงยีนส์ลงก่อนจะ...
"เห้ย มึงฉี่ตรงนี้ไม่ได้นะ" ใครสักคนร้องขึ้นมา แล้วอั๋นก้มาจับมือผม
"เดี๋ยวกูพามึงไปห้องน้ำเอง"
"ทำไมอะ ฉี่ตรงนี้ไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้"
"เดี๋ยวเราพาหมอไปเอง เรากำลังจะไปห้องน้ำพอดี" ผมหันไปก้เห็นว่าเม้งเป็นคนพูดขึ้น
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราพาไป" อั๋นบอก ดึงแขนผมให้ลุกขึ้น
"ไม่ต้องเป็นห่วงน่า อั๋นนั่งกินต่อเถอะ เดี๋ยวเราดูแลหมอให้"
"ไอ้เม้งมันดูแลคนเมามาเยอะ ให้มันพาไอ้หมอไปนั่นแหละ" นนท์พูด ส่วนอั๋นชะงักนิดหนึ่งแล้วตอบ
"ก้ได้"
เม้งเดินมาหาแล้วยกแขนผมข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่า ก่อนพยุงผมเดินไป อั๋นมองตามหลังเรามา
"มึงจะพากูไปไหน"
"ห้องน้ำไง"
"ห้องน้ำ กูขอฉี่ที่โต๊ะไม่ได้เหรอ"
"ไม่ได้ๆ ต้องไปห้องน้ำ"
ในที่สุดเม้งพาผมมาถึง เกือบไม่ทันแน่ะครับ พอผมฉี่เสร็จ เม้งก้ขอยืมโทรศัพท์ผมครับ
"เออ เราขอยืมโทรศัพท์หมอหน่อยดิ"
"โทรศัพท์หรอ เออ เอาดิ" ผมล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้มัน
เม้งรับไปแล้วก้เอาไปพิมพ์อะไรไม่รู้ครับ ผมมองหน้ามัน เห็นมันยิ้มมุมปาก เออ มันเอาโทรศัพท์ผมไปทำไรน่ะ
"อะ ขอบใจนะ"
ผมพยักหน้าตอบ มองหน้ามันอย่างสงสัยอีกครั้ง
"กลับไปที่โต๊ะกันเถอะ"
แล้วมันก้จูงมือผม แต่ไปถึงหน้าห้องน้ำก้มีผู้ชายสี่คนมาขวางประตูไว้
"นี่ไง ไอ้เด็กนี่มันอยู่ในห้องน้ำ" ใครคนหนึ่งพูดขึ้น
"เห้ย นี่แฟนมันเหรอวะ"
"ไม่น่าใช่นะ"
"อะไรกันครับพี่ เห้ย..." เม้งร้อง แล้วผู้ชายสองคนก้ตรงเข้ามาล็อคไอ้เม้ง ส่วนอีกคนหนึ่งมาล็อคผม รัดแขนผมไว้ข้างหลังแน่นเลย
"เห้ย จะทำไรวะ" ผมได้ยินเสียงเม้งร้องขึ้นอีก และเห็นมันโดนต่อยท้องทีหนึ่งครับ
"กูเห็นไอ้เด็กนี่แล้วอยากได้ว่ะ มึงดูดิ" แล้วผู้ชายตัวโตคนที่ยืน
ว่างอยู่ก้เดินตรงเข้ามาหาผม มันพูดกับผมเหรอ
"ว่าไงนะ มึงอยากได้กูเหรอ กูเป็นผู้ชายโว้ย มึงบ้าป่าว" ผมตะโกนใส่หน้า
"หรอ เดี๋ยวกูเนี่ยแหละจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึง" ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างหื่นกระหายแล้วก้จับเป้าผม ปากก้ซุกไซร้ลงมาบนคอผมทันที
"เห้ย ปล่อยเพื่อนกูนะเว้ย" เม้งพยายามสะบัดตัวให้หลุด
ผมรู้แล้วว่ากำลังจะถูกข่มขืน แต่ไม่มีเรี่ยวแรงจะขยับตัวเลยครับ หัวปวดร้าวขึ้นมาอีก แขนสองข้างก้โดนผู้ชายอีกคนล็อคไว้
"ปล่อยกูนะโว้ย" ผมร้องเสียงดัง

-จบตอน-

มาต่อแล้วค้าบ ขอบคุณทุกๆcommentเลย writerดีใจมากที่มีคนมาmentกันเยอะขึ้น ยอดอ่านก้เพิ่มขึ้นๆ เห็นแล้วปลื้มปริ่ม สำหรับนักเขียนมือใหม่ที่พึ่งเขียนเรื่องแรกอย่างเรา โอเคมากๆเลย
ปล.ตอนนี้หมอเรากำลังแย่แล้วล่ะ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปเนี่ย??
ติดตามตอนต่อไปนะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 16:44:02 โดย writerbeer »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: My Close Friend : ตอนที่8
« ตอบ #19 เมื่อ: 30-04-2016 22:48:21 »





ออฟไลน์ haemin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: My Close Friend : ตอนที่8 (updated 30/4/2016)
«ตอบ #20 เมื่อ30-04-2016 23:07:15 »

 :katai1:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: My Close Friend : ตอนที่8 (updated 30/4/2016)
«ตอบ #21 เมื่อ30-04-2016 23:10:52 »

 :o8:

อุ๊ยตาย หนูเม้งทำอะไรกับมือถือ??

ปอลอ อั๋นน่าจะพาเพื่อนมารุมยำทีนนะ พวกนี้ต้องใช้กำลัง ไม่งั้นไม่หายซ่าส์

ปอลอ งดหมอเที่ยวกลางคืน 4 เดือน

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
Re: My Close Friend : ตอนที่8 (updated 30/4/2016)
«ตอบ #22 เมื่อ30-04-2016 23:25:45 »

โอมมมม..ดราม่าจงมา
หุหุ

+1 เป็นกำลังใจให้คนแต่ง
 o13

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่9
«ตอบ #23 เมื่อ02-05-2016 20:47:59 »

ตอนที่9 (อั๋น)

ผม นนท์ เอกออกมาตามหมอกับเม้งที่ห้องน้ำ เมื่อมาถึง ภาพที่เห็นก้ทำเอาผมโมโหจนเลือดขึ้นหน้า หมอกำลังโดนผู้ชายคนหนึ่งลวนลามและมีอีกคนล็อคแขนทั้งสองข้างไว้อยู่ สภาพหมอไม่มีแรงจะขัดขืนด้วยซ้ำ
ไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้วครับ ผมปรี่เข้าไปกระชากไอ้สารเลวคนนั้นออกมาจากตัวหมอ แล้วซัดหมัดเข้าไปที่หน้ามันทันที มันล้มคะมำไป
ส่วนไอ้นนท์ก้กระโดดถีบคนที่จับแขนไอ้เม้งอยู่ ก่อนเข้าไปกระทืบซ้ำหลังจากที่อีกฝ่ายล้มไปแล้ว
ผู้ชายอีกคนที่จับไอ้เม้งก้ไม่ทันระวังตัว โดนไอ้เอกต่อยหน้าติดกันหลายๆที พอไอ้เม้งเป็นอิสระ มันก้หันไปซ้ำไอ้คนที่ลวนลามหมอ

"ปล่อยเพื่อนกูนะเว้ย" ผมขู่คนที่ล็อคแขนหมอไว้
ตอนนี้จำนวนคนเราเท่ากันแล้วครับ และอีกฝั่งก้กำลังเสียเปรียบอยู่ มันชั่งใจสักพักแล้วรีบปล่อยตัวหมอก่อนจะวิ่งออกจากห้องน้ำไป ผมรีบเข้าไปประคองตัวหมอไว้ทันที
"หมอ มึงไม่เป็นไรนะ" ผมถาม มันพยักหน้าเบาๆตอบผม ตัวมันกำลังจะทรุดลงบนพื้น ผมเลยรั้งแขนมันขึ้นแล้วกอดไว้ เมื่อสักครู่หัวใจผมเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆตอนที่เห็นว่ามันโดนอะไร ผมโกรธจัด นึกอยากจะฆ่าไอ้พวกนั้นให้ตาย

ตอนนี้คนที่สู้กับไอ้เอกก้รีบวิ่งหนีตามไปอีกคน เหลือ2คนที่โดนเล่นงานอยู่ครับ พี่โอ เจ้าของร้านซึ่งเป็นพี่ชายไอ้เอกกับลูกน้องอีก2คนพึ่งวิ่งกระหืดกระหอบตามเข้ามาในห้องน้ำ
"เห้ย" พี่โอร้อง
"แจ้งตำรวจจับพวกมันเลยพี่" ไอ้เอกบอก
"ไม่ได้ๆ แจ้งตำรวจแล้วเราจะซวยกันหมด อย่าลืมสิ พวกมึงเป็นนักเรียน ยังเข้าร้านเหล้าไม่ได้" พี่โอพูดอย่างมีเหตุผล
"เออว่ะ"
ในที่สุดเราจำต้องยอมปล่อยไอ้สองคนที่เหลือไป แต่ก่อนจะปล่อยไป พี่โอให้พวกลูกน้องจัดการพวกนั้นต่ออีกนิดหน่อย
"เห้ย กูไม่คิดว่าไอ้หมอมันจะซวยขนาดนี้เลยว่ะ น่าสงสารมันชิบหาย" พี่โอพูดขึ้น มองสภาพหมอที่อยู่ในอ้อมแขนผม ตอนนี้มันเหมือนใกล้จะสลบเต็มที
"กูว่ามึงรีบพามันกลับบ้านเหอะ พวกเราแยกย้ายกัน" ไอ้นนท์บอก
"เออๆ...หมอ" ผมเรียกมันเบาๆ ค่อยๆพามันเดินออกจากร้าน ไอ้ต้าร์กับเมย์วิ่งตามมาครับ
"เห้ย เกิดอะไรขึ้นวะ" ต้าร์ถาม
"ไอ้หมอมันโดนลวนลามในห้องน้ำ ดีนะรีบไปช่วยทัน" ไอ้เอกตอบ

พวกเราเดินมาถึงหน้าร้าน ผมรีบโบกแทกซี่คันแรกที่วิ่งผ่านถนนทันที
"พวกมึงไม่ต้องเป็นห่วงหมอนะ เดี๋ยวกูดูแลมันเอง" ผมบอกเพื่อนๆก่อนจะพยุงร่างหมอขึ้นแทกซี่ แล้วขึ้นตามไป
"เออ ฝากดูมันด้วยล่ะ" ไอ้ต้าร์พูด
"แล้วไอ้พวกนั้น กูจะหาทางจัดการมันให้ได้ มึงไม่ต้องเป็นห่วง" พี่โอบอก คนอื่นๆพยักหน้า
"ขอบคุณคับพี่ แล้วก้ขอบคุณพวกมึงมาก ไม่งั้นกูไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น" คำหลังผมหันไปบอกเพื่อนๆผมทุกคน
"เห้ย เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ย กูต้องช่วยดิ" ไอ้นนท์ตอบ ทุกคนเริ่มยิ้มออกมาได้ แม้ว่าจะยังมองมาที่ไอ้หมออย่างกังวล
"งั้นกูกลับก่อนนะ" ผมบอกลาเพื่อนๆ ทุกคนพยักหน้ารับ

"เดี๋ยวมึงไปนอนบ้านกูนะ มึงกลับบ้านสภาพนี้ไม่ได้หรอก มึงคุยกับที่บ้านมึงไหวมั้ย หรือให้กูโทรบอกให้" ถามหมอเสร็จ ผมก้หันไปบอกทางไปบ้านผมกับพี่คนขับ
"กูคุยเอง เดี๋ยวแม่กูสงสัย" หมอที่เริ่มจะสร่างเมาแล้วตอบช้าๆ แต่ตัวมันยังแดงก่ำเพราะเหล้าอยู่เลย ท่าทางอิดโรย ผมไม่รู้เลยว่าข้างในมันจะรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่พึ่งเจอมาเมื่อกี้ ความโกรธไอ้พวกนั้นค่อยๆระเหยไป เหลือแต่ความเป็นห่วงหมอครับ
"รออีกแปบค่อยโทรละกัน ตอนนี้ดูออกว่ามึงเมาอยู่"
หมอพยักหน้าตอบ ผมเห็นมันเอนหัวลงกับเบาะรถ เลยโอบมันมาซบที่ไหล่ผมแทน
"กูขอโทษ กูไม่น่าเมาขนาดนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย โง่สัส" หมอพูดขึ้น
"อย่าโทษตัวเองดิ มันไม่ใช่ความผิดมึงซะหน่อย" ผมตบบ่ามันเบาๆ

"ตอนนี้มึงโอเคขึ้นยัง" สักพักผมถามขึ้น
"ดีขึ้นละ กูไม่ได้โดนอะไรมาก มันพึ่งเริ่มพวกมึงก้ มาช่วยกูไว้พอดี แต่กูแม่ง เชี่ยเอ๊ย..."
ผมสงสารหมอมากครับ มันกำลังโทษตัวเอง
"ไม่เป็นไรนะ มันผ่านไปแล้ว" ผมปลอบ
"กู...ขอบคุณมึงมากนะ ถ้ามึงไม่มาช่วยกูคงแย่แน่"
หมอพูดเสียงเบา เงยหัวขึ้นมาสบตาผม ผมไม่ได้ตอบอะไร แต่ยิ้มให้มัน ไม่นานนักเราก้มาถึงบ้าน

ตอนนี้ห้าทุ่มกว่าแล้ว ผมค่อยๆพยุงหมอเดินเข้าบ้าน มันดีขึ้นนิดนึงแล้วครับ
โชคดีมากที่พ่อกับแม่ผมขึ้นนอนแล้ว เจอก้แต่เจ๊เอ๋นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น
"ไหนบอกว่าไปนอนบ้านหมอไง เห้ย น้องหมอทำไมตัวแดงขนาดนั้น"
"ชู่วว อย่าเสียงดังดิ ไปกินเหล้ามา คืนนี้ไอ้หมอนอนกับอั๋นนะ"
"เออๆ งั้นรีบขึ้นห้องไปเร็ว"
ผมรีบพาหมอเข้าห้องอย่างรวดเร็ว กลัวว่าพ่อกับแม่จะเจอครับ เข้าไปแล้วหมอก้นั่งลงบนเตียง ผมออกไปหยิบผ้าขนหนูกับถาดน้ำเล็กๆแล้วเดินกลับมาในห้อง
"เดี๋ยวกูเช็ดตัวให้ ถอดเสื้อดิ" ผมบอกก่อนจะขยับไปนั่งบนเตียงกับมัน มันถอดเสื้อเชิ้ตออก
ผมเอาผ้าขนหนูชุบน้ำ เริ่มเช็ดที่ใบหน้าไล่ลงไปถึงลำตัว ระหว่างนั้น หมอไม่พูดอะไรสักคำ ผมรู้สึกไม่ดีเลยที่เห็นมันเป็นแบบนี้
"ยังรู้สึกแย่อยู่เหรอ"
"อืม"
"มึงอย่าคิดมากนะ"
"กูไม่ได้คิดถึงไอ้พวกนั้น กูแค่เซงที่กูทำเหี้ยไรไม่ได้เลย"
"นั่นแหละ มันไม่ใช่ความผิดของมึงนะหมอ ตอนนั้นมึงเมาอยู่ มึงทำอะไรไม่ได้"
"เฮ้อ ช่างแม่ง กูขี้เกียจคิดละ...แต่ขอบคุณมึงอีกทีนะ"
"เออ"
มันยิ้มเพลียๆให้ผม แค่เห็นมันยิ้มออกมา ผมก้ใจชื้นแล้วครับ
อยู่ๆผมก้รู้สึกเขินไอ้หมอขึ้นมาระหว่างที่เช็ดตัวให้ ผมเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมองร่างกายคนตรงหน้าหมอร่างบาง มีกล้ามน้อยๆ ผิวขาวสะอาด ตัวมันน่าสัมผัสมากๆเลยครับ หมอมองผมอย่างสงสัย
"...กูไปอาบน้ำก่อนนะ มึงอย่าลืมโทรบอกที่บ้านด้วย ถ้าง่วงแล้วก้เปลี่ยนเสื้อผ้านอนก่อนได้เลย" ผมบอกเมื่อเช็ดตัวให้เสร็จ หมอพยักหน้ารับก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

ผมอดคิดไม่ได้เลยว่าทำไมผมถึงรู้สึกเป็นห่วงมันมากขนาดนี้?
เพราะมันคือคนที่ผมสนิทที่สุด ตัวติดกันตลอด ใช่ แต่มันมีอะไรมากกว่านั้นที่ทำให้ผมรู้สึกกับหมอมากๆ
สิ่งที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้เค้าเรียกว่าอะไรนะ...

ผมกลับเข้าห้องไปอีกครั้งมันยังไม่หลับครับ แต่นอนนิ่งๆมองเพดานอยู่ มันหันมาสบตากับผม
"อั๋น"
"หือ"
"กูนอนไม่หลับอะ"
"ก้ยังไม่ต้องนอนดิ"
"กวนตีนปะ- -" เมื่อกี้คือผมพูดจริงๆนะครับ ไม่ได้กวนตีน กะจะชวนมันทำอะไรสักอย่างที่ช่วยผ่อนคลาย ผมสังเกตเห็นหน้าแบบที่มันชอบทำ หมอเริ่มอารมณ์ดีขึ้นแล้วครับ
"เห้ย ไม่ได้กวนนะเว้ย กูพูดจริงๆ มึงอยากทำอะไรล่ะ"
"ไม่รู้ว่ะ"
ผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก้ลงไปนั่งบนเตียงข้างมัน ลูบผมมันเบาๆ
"งั้นก้นอนเล่นไปก่อน"
แล้วความเงียบก้ครอบงำเรา หมอยังคงนอนมองเพดานอยู่อย่างนั้น ส่วนผมก้ยังคงลูบผมมันเล่น ผมสงสัยว่ามันกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่

"อั๋น กูถามไรอย่างดิ" หมอพูดขึ้น
"อืม"
"ทำไมมึงถึงดีกับกูขนาดนี้วะ"
ผมเงียบไป ตกใจนิดหนึ่งกับสิ่งที่มันถาม มันกำลังนอนคิดเรื่องผมอยู่งั้นเหรอ
"เออ ก้มึงเป็นเมียกูนิ" ผมตอบกวนตีนซะเลย
"สัส เอาดีๆดิ"
นั่นสิ น่าแปลกที่คำถามของหมอก้คือสิ่งที่ผมพึ่งถามตัวเองอยู่เมื่อครู่ แล้วก้ยังหาคำตอบไม่ได้ด้วย
"ยังอยู่มั้ยวะ" มันเขย่าแขนผมเบาๆ
"กู...ไม่รู้ดิ" ผมตอบแล้วหันไปมองหน้ามัน
หมอไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ก้จ้องหน้าผมกลับเหมือนต้องการคาดคั้นคำตอบ
"เพราะมึงเป็นเพื่อนสนิทกูไง" ในที่สุดผมก้ตอบไปแบบง่ายๆ
"มั้ง" มันตอบ
"...เออ มึงต้องกินน้ำเยอะๆนะ กลับมายังไม่ได้กินน้ำเลย" ผมนึกขึ้นได้ก่อนจะเดินไปหยิบน้ำเปล่ามาให้หมอ
"เห้ย เดี๋ยวกูเดินไปเอาเองก้ได้" ไม่ทันแล้วครับ ผมเทน้ำใส่แก้วมาเสิร์ฟให้มันถึงที่ มันขยับตัวลุกขึ้นมานั่งแล้วกินน้ำ

"กูว่าเรานอนกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก"
ผมบอกเมื่อเห็นว่าดึกมากแล้ว หมอแทรกตัวกลับเข้าไปในผ้าห่ม ผมเดินไปปิดไฟก่อนจะตามมา

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นตอนเจ็ดโมงกว่า สายแล้วครับ หมอนอนหันหลังให้ผม กำลังขดตัวอยู่ในผ้าห่ม ผมเดินอ้อมเตียงไปกะจะปลุกมันครับ
"หมอ เห้ย" ผมแตะตัวมัน ร้อนจี๋เลยครับ
"อือ..." มันคราง
"มึงไข้ขึ้นว่ะ"
ผมเอามือแตะหน้าผากมัน ร้อนจี๋เหมือนกันครับ
"ไหวมั้ยหมอ"
มันพยักหน้า แต่ดูท่าแล้วไปเรียนไม่ไหวแน่ครับ
"กูว่าวันนี้มึงหยุดเรียนเถอะ ยังงี้ไปไม่ไหวหรอก เดี๋ยวกูมานะ..."
ผมลงไปข้างล่าง พ่อกับแม่ออกไปทำงานแล้ว เจ๊เอ๋ก้ออกไปเรียนแล้ว กะจะบอกว่าหมอไม่สบาย และผมตัดสินใจว่าจะอยู่ดูแลมัน

-จบตอน-

โอ้เย ในที่สุดอั๋นก้มาช่วยทัน ดีจริงๆ แต่ว่าหมอป่วยซะแล้วสิ
ยังไงก้ตาม สองคนนี้เริ่มผูกพันกันไปอีกขั้นแล้วเนอะ
นอกจากเอาตอนใหม่มาลงแล้ว writerคิดว่าอยากให้ My close friend มีชื่อนิยายเป็นภาษาไทยด้วย ตอนเริ่มแต่งเราคิดว่า my close friend นี่แหละ ตรงที่สุดแล้ว ตอนนี้อยากได้ชื่อไทยด้วยแต่เราคิดคำได้ไม่เฟี้ยวเท่าไร55 ยังไงคุณผู้อ่าน อ่านแล้ว commentแล้ว ฝากช่วยคิดชื่อเรื่องไทยหน่อยนะ อิอิ
ติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 16:48:22 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ haemin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: My Close Friend : ตอนที่9 (updated 2/5/2016)
«ตอบ #24 เมื่อ02-05-2016 22:08:21 »

โชคดีไปที่ อั๋นช่วยทัน

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่9 (updated 2/5/2016)
«ตอบ #25 เมื่อ03-05-2016 12:29:19 »

เริ่มรู้ตัวกันแล้วชิมิ๊คะ ทั้งอั๋น ทั้งหมอ  :o8:

*** ชื่อเรื่อง...ไม่มีหัวเลยจร้า เอาใจช่วยนักเขียนนะคะ ^^

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: My Close Friend : ตอนที่9 (updated 2/5/2016)
«ตอบ #26 เมื่อ03-05-2016 14:37:55 »

เฮ้ออออออ

รอด

เม้งเหมาะเป็นเคะนะ อย่าไปกดใครเขาเลยหนู อิอิ

ปอลอ ณ บัดนาวยังไม่มีใครรู้ใจตัวเอง ........อีกละ ปั้ดธ่อวววววววววววว  :ling1:

ออฟไลน์ writerbeer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่10
«ตอบ #27 เมื่อ04-05-2016 17:52:33 »

ตอนที่10

ผมตื่นขึ้นมาก้รู้สึกปวดหัวมาก ไข้ขึ้นเลย
เมื่อวานเมาแล้วเกือบโดนข่มขืน วันนี้ก้มาป่วยอีก เฮ้อ โคตรซวยครับ
"เดี๋ยวกูอยู่กับมึงนะ" ไม่นานอั๋นก้กลับเข้ามาในห้อง
"เห้ย มึงไปเรียนดิ ไม่ต้องอยู่หรอก" ผมรีบบอก
"ไม่ได้ๆ กูต้องดูแลมึง ถ้ามึงเป็นไรขึ้นมาจะทำไง"
"..."
"แล้วนี่ปวดหัวมากมั้ย จะไปโรงพยาบาลรึป่าว" หมอเดินเข้ามาแตะหน้าผากผมอีก
"ก้ปวด แต่ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก นอนพักเดี๋ยวก้หาย"
"เออๆ" มันหน้าเครียดเชียวครับ คำถามที่ผมถามมันไปเมื่อวานยังดังก้องอยู่ในหัวผม ทำไมอั๋นดีกับผมจังนะ
"เดี๋ยวกูลงไปหาอะไรให้มึงกินดีกว่า กินเสร็จแล้วจะได้กินยา" มันตั้งท่าจะเดินออกไป
"อั๋น อย่าพึ่งไป"
"ทำไมวะ"
"อยู่กับกูก่อนดิ" ไม่รู้ทำไม แต่ตอนนี้ผมไม่อยากอยู่คนเดียวเลย
มันเดินกลับมานั่งบนเตียง
"แล้วไม่หิวเหรอ"
"ยังอะ"
"ก้ได้ ป่วยแล้วขี้อ้อนนะมึงอะ" อั๋นยิ้มน้อยๆแล้วขยี้หัวผมเบาๆ
"อย่าแกล้งกูดิ กูป่วยอยู่นะคับ- -"
"ค้าบบบ"
หลังจากนั้นมันก้นั่งอยู่ข้างผม ยื่นมือมาจับไหล่ผมแล้วลูบเบาๆคล้ายกำลังปลอบประโลมอยู่ มันนี่ก้อ่อนโยนเหมือนกันนะ ผมคิด
ผมรู้ว่าสัมผัสจากอั๋นทำให้ผมรู้สึกดีมากแค่ไหน แล้วก้รู้สึกปลอดภัยด้วย แต่ผมไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น

หมอ หรือว่ามึงกำลังรู้สึกกับอั๋นเกินเพื่อน...

เสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวผม
เห้ย มันจะเป็นไปได้ยังไง ผมเป็นผู้ชาย มันก้เป็นผู้ชาย เราแค่เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากก้เท่านั้นเอง

ถ้ากลับกัน อั๋นถูกทำร้าย ผมก้ต้องเข้าไปช่วยมันแน่นอน หรือถ้าอั๋นนอนป่วยอยู่ ผมก้ต้องอยู่ดูแลมันแบบที่มันกำลังทำกับผมอย่างนี้

แล้วที่อั๋นชอบแกล้งผม สัมผัสตัวผม นอนตักกัน หรือแม้กระทั่งเคยนอนกอดผมล่ะ มันหมายความว่ายังไง...

เพื่อนผู้ชายก้เล่นถึงเนื้อถึงตัวกันแบบนี้ทั้งนั้นแหละ ถ้าโดนตัวกันไม่ได้จะเป็นเพื่อนกันได้ไง

แต่เมื่อทบทวนความรู้สึกตัวเองดีๆ ผมปฏิเสธไม่ได้ว่าชอบสิ่งที่อั๋นทำกับผม

ปวดหัวชิบหาย...ไอ้หมอ หยุดคิดเพ้อเจ้อได้แล้ว

อาการผมตอนนี้คือปวดหัว อยากลุกแต่ลุกไม่ไหวครับ รู้สึกหนาวๆร้อนๆสลับกัน เซง
"เป็นไรวะ" อั๋นถามขึ้น มันยังคงลูบไหล่ผมเบาๆอยู่
"เปล่า"
ผมเอื้อมมือไปวางบนตักอั๋น มันไม่ได้ทำอะไร ได้แต่ยิ้มให้ผม
ไม่คิดอะไรให้ปวดหัวอีกแล้วครับ ตอนนี้รู้สึกดีสุดๆที่มันอยู่กับผมแบบนี้

สักพักอั๋นบอกว่าถึงเวลาที่ผมต้องกินข้าว แล้วมันก้ลงไปข้างล่าง ผมได้ยินเสียงประตู แสดงว่ามันออกไปซื้อของข้างนอกครับ...
"กลับมาแล้วจ้า" อั๋นส่งเสียงเมื่อกลับมา มือถือถาดใส่โจ๊กมา2ชาม
"เชี่ย หอมว่ะ"
"อยากกินอะดิ๊"
"เออดิ"
"กูไม่ได้ซื้อมาให้มึง ของกู2ชามเลย" กวนตีนแล้วไอ้อั๋น
"ไม่แดกก้ได้"  ผมทำปากยื่น
"แค่นี้ทำเป็นงอน อะๆ เดี๋ยวแบ่งให้ก้ได้" อั๋นยิ้มทะเล้น วางถาดชามโจ๊กบนโต๊ะข้างเตียง
"หมอ ให้กูป้อนมั้ย"
"ไม่ต้องๆ กูเป็นไข้นะ ไม่ได้เป็นง่อย"
"สาด กูเป็นห่วง กลัวมึงจะลุกขึ้นมาตักกินเองไม่ไหว"
"555" ผมหัวเราะ อั๋นมันน่ารักจริงๆ
แต่พอผมขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง ร่างกายก้สั่งให้ผมล้มตัวกลับไปนอนอีก โอย ปวดหัวโคตร วันนี้ผมบ่นว่าปวดหัวไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย- -
"นั่นไง ไม่ไหวแล้วยังฝืน มานี่ กูป้อน"อั๋นละจากชามตัวเองมาหาผม มันจัดให้ผมนั่งพิงหัวเตียง ตักโจ๊กขึ้นมาหนึ่งคำ เป่าเบาๆ แล้วมาจ่อที่ปากผม
"เอ่อ" ผมอึกอัก รู้สึกแปลกที่ผู้ชายป้อนข้าวกัน แถมยังดูแลผมดีเหมือนเป็นคนรักมันยังไงยังงั้น
"กินดิ"
"อืม" เห้ย แล้วผมไปตอบตกลงมันได้ไงหว่า
ผมอ้าปาก แต่แทนที่มันจะป้อนผม มันกลับหันช้อนเข้าปากมันเองครับ
"สัส- -"
"555 หมออดแดก"
"ไอ้อั๋น"
"กูชอบหน้ามึงเมื่อกี้ว่ะ กำลังจะฟิน แต่เหวอไปเลย ทำให้ดูอีก
รอบดิ"
"ขำมากปะ"
"โอ๋ ไม่แกล้งละๆ555"
อั๋นหัวเราะชอบใจใหญ่ ก่อนที่จะตักโจ๊กขึ้นมาใหม่แล้วป้อนผมจริงๆ
"หืออ อร่อยสัส"
"ช่ายมะ โจ๊กหน้าปากซอยบ้านกูอร่อยที่สุดในโลก" มันบอกก่อนหันไปกินชามของตัวเองบ้าง แล้วก้สลับมาป้อนให้ผมเรื่อยๆ
"มึงนี่พิเศษสุดเลยนะเว้ย กูไม่เคยดูแลใครดีขนาดนี้ ป้อนข้าวให้มึงคนแรกเลย" อั๋นบอกเมื่อเราทั้งคู่จัดการกับอาหารเช้าเสร็จ
"เป็นเกียรติมากเลยครับเพื่อนรัก" ผมประชด
"อะ กินยา" ตามด้วยยาพาราเซตามอลและน้ำเปล่าอีก1แก้ว
"หมอ มึงนอนต่อดิ"
"ไม่อะ กูยังไม่ง่วง"
"มึงต้องนอนเยอะๆเว้ย จะได้หายไวๆ"
"พ่อกูยังไม่สั่งขนาดนี้เลยครับ"
"กูจริงจังนะมึง" มันพูดจริงครับ หน้าดุเชียว
"นอนก้ได้ ดุว่ะ"
"ดีมาก"
ผมกลับลงไปนอนอีกครั้ง อั๋นห่มผ้าให้ผมก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ

ผมตื่นมาอีกทีก้เกือบเที่ยง หลับไปตอนไหนไม่รู้ตัวเลยครับ หันไปก้เห็นอั๋นนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงอีกฝั่ง
"ตื่นแล้วเหรอ กูกำลังคุยกับพวกไอ้นนท์อยู่ แจ้งข่าวว่ามึงป่วย พวกมันเป็นห่วงมึงมากนะ นึกว่ามึงอยู่โรงพยาบาลเลยจะออกมาเยี่ยมกัน แต่พอกู บอกว่าอยู่บ้านกู พวกนั้นก้ไม่ไร แล้วมันก้แซวกันใหญ่"
อั๋นส่งโทรศัพท์มาให้ผมดูที่คุยกันในไลน์กรุป จะว่าไปผมไม่ได้แตะโทรศัพท์อีกเลยหลังจากโทรไปบอกแม่ว่าจะนอนบ้านอั๋น
ผมซึ้งน้ำใจเพื่อนผมทุกคนจริงๆ ถามอาการผมกับหมอตั้งแต่เมื่อคืน แต่เลื่อนลงมาถึงข้อความล่าสุดก้เห็นว่ากำลังแซวผมกับอั๋นอีกแล้ว
"กูว่ามึงมาเป็นแฟนกับกูมั้ย จะได้สิ้นเรื่อง"
"เตงอยากคบกับเค้าเหยอ" อั๋นทำหน้าแบ๊วใส่ผม
"อี๋ ขนลุกไอ้สัส"
"555 ว่าแต่มึงนี่ละเมอตลอดเลยนะ"
"โม้ละ กูไม่นอนละเมอ" ผมแก้ตัว ที่จริงแล้วผมนอนละเมอเป็นประจำครับ
"หราา เมื่อกี้ก้ละเมอว่า อย่านะ กูจะถึงแล้ว อะไรของมึงก้ไม่รู้"
"จริงดิ- -" เมื่อกี้ผมละเมอเรื่องอะไรวะครับ
"เออดิ คราวหน้ามึงหลับกูจะอัดเสียงเก็บไว้ให้ฟัง"
"ไม่ต้องเลย"
ผมค่อยๆขยับตัวขึ้นมานั่ง รู้สึกดีขึ้นระดับนึงเลยครับ ตัวเย็นลง หัวก้ปวดน้อยลงแล้วด้วย
"มึงดีขึ้นนิ คนดูแลดีก้งี้" อั๋นหันมาหา เอามือมาแตะหน้าผากผมก่อนจะดีดเหม่งผมเบาๆแล้วกลับไปตอบไลน์ต่อ
ผมขยับไปนั่งข้างหลังอั๋น เอาคางเกยไหล่มัน จะอ่านข้อความที่มันกำลังคุยกับพวกเพื่อนๆอยู่
"มีแต่คนถามถึงมึงอะ"
"คุยไรกันวะ"
ผมกับอั๋นพูดขึ้นพร้อมกัน แล้วเราก็

จูบกัน...

ไม่ใช่ ต้องบอกว่าปากเราชนกันพอดี เพราะผมหันหน้าไปหามัน มันก้หันหน้ากลับมามองหน้าผม เราต่างก้อึ้งไปเสี้ยววินาที ก่อนที่ผมจะรีบขยับตัวออกมา

บังเอิญไปมั้ยวะ

"กู...ขอโทษ" ผมบอก ตกใจครับ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ก้มหน้าลง
"เห้ย ไม่เป็นไร กูก้ขอโทษนะ" อั๋นบอก ยิ้มบางๆให้แล้วขยับไปวางโทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียง
จากนั้นเราต่างคนก้เงียบ อั๋นนั่งนิ่ง หันหลังให้ผม ผมก้ถอยไปนั่งพิงหัวเตียง

เมื่อกี้แม่งอย่างกับฉากรักในหนัง
และผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่รู้สึกดี...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผม

"หมอ หิวข้าวยัง" ในที่สุดอั๋นก้พูดขึ้น หันมามองหน้าผมปกติ เหมือนเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ยัง มึงหิวก้กินก่อนเลยนะ"
"กูยัง เดี๋ยวรอกินพร้อมมึง ลงไปข้างล่างกันมั้ย"
"เอาดิ"
"ลุกไหวปะ" มันตรงเข้ามาหาผม แต่ผมลุกขึ้นเดินได้โดยไม่เวียนหัวแล้วครับ
"ไหวๆ"
แต่อั๋นก้เดินนำให้ผมเกาะแขนมันลงบันไดมาอยู่ดีครับ ดูแลดีโคตรๆเลย
ลงมาถึงข้างล่างเราก้ดูโทรทัศน์ครับ ผมโทรหาพ่อกับแม่ ตอนแรกตั้งใจจะบอกว่าไม่สบาย แต่คิดว่าเย็นนี้น่าจะหายดีแล้วเลยไม่ได้พูดเรื่องนี้ครับ บอกแค่ว่าเย็นนี้จะกลับบ้าน เมื่อคืนผมพยายามทำเสียงให้ราบเรียบ พูดคุยเหมือนปกติที่สุด พวกท่านก้ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรครับ
บ่ายโมงกว่าๆ อั๋นก้เข้าครัวไปทำข้าวผัดหมูครับ ผมจะบอกว่ามันอร่อยมาก ฟินเลย กินเสร็จมันก้จัดยาพร้อมน้ำ1แก้วให้ผมเหมือนเคย
"บ่ายนี้มึงต้องนอนอีกนะ เย็นๆตื่นมาหายดีชัวร์"
"นอนอีกแล้วอ่อ กูพึ่งนอนเมื่อเช้าเองนะ"
"กูบอกแล้วไงว่าไม่สบายต้องนอนเยอะๆ" มันเดินเข้ามาขยี้หัวผม
"ครับๆ นอนก้นอน คืนนี้กูจะนอนหลับมั้ยเนี่ย- -"
ผมทำท่าจะเดินไปนอนที่โซฟา
"ไปนอนบนเตียงที่ห้องดิ จะได้สบายๆ"
"แล้วมึงจะไปบ้างบนกับกูมั้ยอะ"
"กูขอล้างจานก่อน แปบเดียวเอง คิดถึงผัวหรอ เดี๋ยวตามขึ้นไปนะ" อั๋นแกล้งยิ้มหวานให้ผม
"สัส จะอ้วก" ผมตอบ เดินกลับขึ้นไปที่ห้องอั๋น ได้ยินเสียงมันหัวเราะตามหลังมา

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก้ห้าโมงเย็นครับ แน่เสียยิ่งกว่าแน่ ไข้ผมหาย หัวก้ไม่ปวดแล้ว ลุกขึ้นมานั่งได้สบายๆเลยครับ
ส่วนคนที่ดูแลผมมาทั้งวันตอนนี้นั่งหันหลังให้ผม อยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือฝั่งตรงข้ามเตียง กำลังใส่หูฟังเล่นแลปทอปอยู่ ยังไม่เห็นว่าผมตื่นแล้ว
ผมนึกอยากแกล้งมันเลยเดินเข้าไปจิ้มที่เอวทั้งสองข้าง อั๋นที่ไม่ทันระวังตัวก้สะดุ้งเต็มแรง แถมตะโกนว่าเห้ยดังลั่นบ้านเลยครับ
"เชี่ยหมอ ตกใจสัส... มันถอดหูฟังแล้วหันมาหาผม"
"555"
"ตื่นมาก้แกล้งกูเลยอ่อ อาการดูดีขึ้นเยอะเลยนี่ หายปวดหัวยัง"
"หายแล้ว ไข้ก้ไม่มี" ผมตอบอย่างร่าเริง พลังงานกลับมาเต็มเปี่ยมเหมือนปกติ
"ถ้างั้น กูเอาคืนละนะ ตอนมึงป่วยนี่เซงชิบ แกล้งไม่ได้" อั๋นยิ้มเจ้าเล่ห์ ค่อยๆลุกขึ้น
"เห้ย จะทำไรกู กูป่วยอยู่นะ- -" ชิบหายแล้วครับ ผมไม่น่าไปเปิดทางให้มันเลย ผมเดินถอยกรูด
"หมอป่วยอยู่เหรอคับ มาหาอั๋นดีกว่ามา" คนตัวใหญ่ก้าวขาครั้งเดียวก้ถึงตัวผมแล้วครับ มันรัดผมทันที
"อั๋นนน หมอปวดหัว ตัวร้อน อย่าทำอะไรหมอเลย" ผมแกล้งทำท่าไม่สบายแล้วก้ร้องโวยวาย
"อั๋นไม่ใช่เด็กอนุบาลแล้วนะหมอ ไม่เชื่อหรอก มามะๆ..."
พูดจบอั๋นก้โยนผมลงบนเตียง ที่เดิมเลย ก่อนจะตามขึ้นมาทับร่างผมไว้ให้ไปไหนไม่ได้ มือก้ยึดแขนผมไว้
อั๋นยิ้มอย่างชั่วร้ายเมื่อผมตกอยู่ในพันธนาการ แล้วมันก้เข้าซุกไซร้ซอกคอผมทันที
"ไอ้เชี่ยอั๋น ไอ้โรคจิต ปล่อยกูนะโว้ย" ผมโวยวายเสียงดัง
มันไม่พูดอะไร แล้วรวบแขนผมสองข้างไว้ด้วยมือเดียว แล้วใช้อีกมือสอดเข้าไปในเสื้อผม ก่อนจะลูบไล้ไปทั่ว โอย เล่นเอาผมเสียวสุดๆ
"ซี้ดด" ผมเผลอครางออกมา ก้ผมเสียวนี่นา ดูมันเล่นดิครับ
"นี่มึงเสียวอ่อ" มันเงยหน้าจากคอผมขึ้นมามอง ก่อนจะยิ้มหื่นๆ แต่แทนที่จะหยุดมันกลับก้มลงไปไซร้คอผมต่อ
"ปล่อยกูนะเว้ยยย"ผมยังแหกปากร้องต่อไป
หลังจากเล่นกับคอและตัวผมจนพอใจ อั๋นก้ปล่อยผม มันหัวเราะเบาๆ
"จับนิดจับหน่อยมีครางด้วยนะ ดูดิ หน้าแดงเชียว"
"ไอ้บ้า มึงอะเล่นอะไรก้ไม่รู้" ผมบ่น ลุกขึ้นมาจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง
"ก้กูเหงาอะ ไม่ได้แกล้งมึงตั้งนาน" อั๋นทำเสียงแบ๊วใส่
"สาดด"
แล้วมันก้ชวนผมมาดูหนังกับมัน มันกำลังดูเรื่องลัดดาแลนด์อยู่ครับ บรึ๋ย เมื่อกี้ดูอยู่คนเดียวได้ไงวะ

-จบตอน-

อิจฉาหมอจัง ป่วยแล้วมีอั๋นดูแลอย่างดี ><
พอหมอหายไข้ อั๋นก้จัดหนักเลยนะ สงสัยจะอดทนรอแกล้งไว้นาน อิอิ
ติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะ~~
ปล.ช่วงนี้writerกำลังสอบfinalอยู่ ใกล้ตายแล้วครับ- -
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2016 16:53:12 โดย writerbeer »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: My Close Friend : ตอนที่10 (updated 4/5/2016)
«ตอบ #28 เมื่อ04-05-2016 18:08:23 »

คุณนักเขียนอย่างเพิ่งตายยยยยยย อย่าทิ้งเราไปปปปปปปปป  :ling1:

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
Re: My Close Friend : ตอนที่10 (updated 4/5/2016)
«ตอบ #29 เมื่อ04-05-2016 18:47:28 »

ฟินเบาๆ กะคู่นี้  :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด