เรื่อง :: บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
บทที่ 44 : เออๆ เมียก็เมีย
คุณแก้วมองผมอยู่นาน จนผมเองที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้แก่สายของเธอทุกครั้ง
ไม่ไหว ผมไม่น่าเล่นมุกนี้
บ้าเอ๊ย!
หน้าผมร้อนไปหมด แถมยังไม่รู้จะวางตัวต่อไปยังไง ในหัวผมได้แต่ร้องโวยวายยกเว้นปฏิกิริยาที่ตรงกันข้ามก็คือการนั่งหน้าแดงอยู่อย่างเดิม
นี่ผมกำลังบอกกับคุณแก้วอยู่นะ
ว่าคุณแก้วเป็นคนพิเศษของผม
ให้ตาย
ช่างมันเถอะ
เปลี่ยนเรื่อง ผมควรจะเปลี่ยนเรื่องไปซะ
“คุณแก้วครับ” ผมจับแขนเสื้อคุณแก้ว ตาหลุบลง ก่อนจะเขี่ยๆเพื่อเปลี่ยนเรื่องไปไกล “คุณแก้วคิดว่าผมดูเป็นยังไงบ้างครับ”
“คุณต๊อบก็น่ารัก” คุณแก้วผุดรอยยิ้มขึ้น ราวกับว่าเมื่อครู่ผมไม่ได้เล่นมุกออกไปเมื่อครู่นี้ ทว่าผมรู้ว่าสายตาคุณแก้วกลับจดทุกรายละเอียดทุกการกระทำของผม
“ดูหล่อมั้ยครับ” ผมไหลลื่นต่อไปได้ แม้จะติดขัดอยู่บ้างแต่ก็ยังพอให้ผ่านพ้น ใช่ผมต้องรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อทำให้ตัวเองลืมความน่าขายหน้าก่อนหน้านี้
“หล่อมาก น่ารักมาก”
“คุณแก้วชอบผมที่ตรงไหนครับ”
คุณแก้วมองผม สายตาของเธอคล้ายจะมองให้ละเอียดมากยิ่งขึ้น คุณแก้วขยับเข้ามา ก่อนจะประกบใบหน้าผมแล้วจูบเบาๆบนแก้ม จมูก หน้าผาก ปลายคาง สุดท้ายก็ที่ลำคอ
ผมรู้สึกมึนๆ ได้ยินแต่เสียงจุ๊บๆติดกันหลายครั้ง ตัวก็อ่อนๆยวบๆลงไป
“คุณต๊อบคิดออกหรือยังว่าแก้วชอบที่ตรงไหน”
ผม ผมไม่อยากคิดแล้วครับ!
“เอ่อ ชอบ ชอบที่ผมหล่อเหรอครับ”
“แก้วไม่หล่อกว่าคุณต๊อบเหรอ?”
คล้ายมีเหล็กแข็งๆแทงเข้ามาที่หน้าอกของผม เจ็บ เจ็บมาก!
ผมไม่น่าวกเข้ามาประเด็นนี้สักนิด เหมือนกับว่ารู้ทั้งรู้ว่าจะต้องพ่ายแพ้ แต่ก็กลายเป็นหนูลนลานวิ่งชนกับดักอย่างมั่วซั้ว
“ทำไมคุณแก้วไม่เรียกผมว่าพี่ต๊อบล่ะครับ”
“ก็แก้วอยากเรียนคุณต๊อบ แก้วว่าเรียกคุณต๊อบน่ารัก แก้วชอบ”
“คำก็น่ารักสองคำก็น่ารัก ผู้ชายตัวเล็กๆแบบผมคุณแก้วหาไม่ได้อีกแล้วนะครับ”
“นั่นน่ะสิ หายากนะคะซื่อๆแบบนี้” คุณแก้วพยักหน้าเห็นด้วย
ผมรู้สึกตงิดๆ รีบแก้ให้คุณแก้ว “เขาเรียกว่าเป็นคนใสๆไม่มีพิษภัยครับ”
ผมได้กลิ่นทะเลสาบกับกลิ่นหญ้า ตอนนี้ลมเย็นจนไม่ได้รู้สึกว่าร้อนหรือหงุดหงิด ตรงกันข้ามกลับสบายอย่างบอกไม่ถูก
ตั้งแต่คบกันมา ผมยังไม่ค่อยได้ยินคุณแก้วเรียกผมว่าพี่ต๊อบสักเท่าไร นับคำได้ ส่วนใหญ่เธอจะชอบเรียกผมว่าคุณ เช่นเดียวกับที่ผมเรียกเธอว่าคุณนำหน้าทุกครั้ง เป็นเพราะผมมีความรู้สึกอยากให้เกียรติคุณแก้ว ทว่าในความรู้สึกนั้นก็แฝงไปด้วยความสนิทสนมที่ผมมีให้เธอโดยไม่รู้ตัว
คิดได้ดังนั้น ผมก็พยักหน้ากับตัวเอง หันไปบอกคุณแก้วอีกรอบ
“คุณแก้วต้องเรียกผมพี่ต๊อบนะครับ"
“ทำไมแก้วต้องเรียก”
"ไหนเรียกพี่ต๊อบก่อน เดี๋ยวผมบอก” ผมทำหน้าตากวนๆ พยายามหลอกล่อคุณแก้วเหมือนกับยื่นขนมหวานให้เด็ก
คุณแก้วอมยิ้ม แต่ไม่ยอมทำตาม เธอขยับเข้ามาขณะผมอยู่ในท่าทางที่ค่อนข้างอธิบายได้ยาก นี่คุณแก้วกำลังจะทับผมอยู่นะครับ อีกอย่าง ข้างนอกแบบนี้มันก็ออกจะ เอ่อ พูดลำบาก คุณแก้วครับ คุณแก้ว!
“ถ้าเรียกแล้ว แก้วจะคิดว่าคืนนี้คุณต๊อบอยากให้แก้วทำการบ้านนะ?”
ผมกระพริบตาปริบๆอยู่หลายครั้ง รอบข้างได้ยินแต่เสียงลม
ทำการบ้านที่ว่านี้ จริงๆแล้วตามหลักการผมควรเป็นคนส่ง‘การบ้าน’ให้คุณแก้วตรวจ มันต้องสลับกันครับ ประโยคนั้นควรเป็นผมชัดๆที่พูด!
หรือไม่ก็คุณแก้วเปลี่ยนเป็นพูดว่าคืนนี้อยากจะตรวจ‘การบ้าน’อย่างนี้ค่อยฟังแล้วไม่ระคายเคือง
“อะแฮ่ม” ผมกำมือบนปาก ก่อนจะพูดต่อ “โตแล้ว การบ้านไม่ต้องทำก็ได้ครับ”
“ไม่เอา” คุณแก้วรีบส่ายหน้า เธอขยับเข้ามา วางคางบนไหล่ผม ดวงตาทั้งสองข้างวิบวับ “แก้วเป็นคนตรงต่อหน้าที่”
“เมื่อเช้าผมก็จะตายแล้วนะครับคุณแก้ว” ผมทนต่อสายตาของคุณแก้วไม่ไหว หรืออาจพูดได้ว่าผมทนทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณแก้วไม่ไหว ไม่ว่าจะเป็นรูปประโยคหรือบรรยากาศรอบตัวระหว่างเราในเวลานี้ที่ค่อนข้างสองแง่ไปหมด
“คุณต๊อบหมายถึงเมื่อเช้าที่พื้นพรมน่ะเหรอ?”
คุณแก้วไม่เห็นจะต้องอธิบายอย่างละเอียดก็ได้นี่ครับ!
“หรือหมายถึงเมื่อเช้าที่คุณต๊อบนั่งตักแก้ว”
นี่มันก็เหตุการณ์เดียวกันชัดๆ ไม่เห็นต้องบรรยายเพิ่ม!
“อะแฮ่ม อะแฮ่ม อะแฮ่ม” ผมรีบไอติดกันสามที กลบเสียงคุณแก้ว
คุณแก้วหัวเราะคิกคัก ส่วนผมเวลานี้หัวแดงไปหมดแล้วไม่ใช่แค่แก้ม
บ้าเอ๊ย
ไม่คูล ไม่เท่สักนิด เรื่องนี้ห้ามบอกใครทั้งนั้น ห้ามมีใครรู้เด็ดขาดว่าผมกลัวเมีย!
“เอ๋ หรือหมายถึงตอนที่คุณต๊อบถูกแก้วกระทำ…” คุณแก้วแกล้งไม่เข้าใจที่ผมต้องการจะสื่อ ก่อนที่เธอจะพูดจบ ผมก็รีบยกมือปิดปากนุ่มๆของเธอไว้
“ถ้าพูดอีกผมตีคุณแก้วจริงๆนะครับ” ผมแกล้งจิ๊ปากเหมือนจะดุคุณแก้ว ทว่าจริงๆแล้วเป็นการเก๊กขรึมกลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง ใครจะบอกว่าเขิน ไม่มีวัน!
แววตาของคุณแก้วกำลังยิ้ม แม้ผมจะยกมือปิดริมฝีปากของเธอ ทว่าผมกลับรู้สึกชื้นๆอุ่นๆที่ฝ่ามือของตัวเอง และกลายเป็นผมที่ต้องรีบปล่อยมือ!
“คุณต๊อบจะตีแก้วเหรอ”
“ใช่ครับ รอบนี้ผมใจแข็งไม่ใจอ่อนด้วย”
“คุณต๊อบตีแก้วลงเหรอ”
“ตีลงครับ ถ้าคุณแก้วดื้อ”
“ดูสิ เดี๋ยวนี้รังแกแก้วแล้ว”
ทีคุณแก้วลงโทษผมหาว่าผมหล่อเกินหน้าเกินตา คุณแก้วก็ไม่เห็นจะให้โอกาสผมได้อธิบายสักนิด ความคิดนี้ยังคงอยู่ในความคิด ผมไม่ได้ใจกล้าพูดออกไป
“คุณแก้วรังแกผมก่อน”
“ไหนบอกซิแก้วรังแกคุณต๊อบยังไง” คุณแก้วถามผมกลับ ท่าทางของเธอดูเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างมาก ผมชะงัก ไม่อยากจะเปิดโปงความอ่อนด๋อยของตัวเอง ถ้าหากผมพูดออกไป มันก็ดูเหมือนจะเป็นผมเองที่เสียหายอย่างบอกไม่ถูก เอ๊ะ มันยังไงกัน
ดูยังไงผมก็หาทางชนะยากมาก
“คุณต๊อบไม่พูด? แล้วหาว่าแก้วรังแก นี่คุณต๊อบกำลังปรักปรำแก้วนะ”
“ก็คุณแก้ว อ่า อะแฮ่ม คุณแก้วรังแกผมชัดๆ คุณแก้วรู้อยู่แก่ใจ” เรื่องอะไรจะพูดออกไป พูดออกไปก็เท่ากับแพ้ชัดๆ!
“ก็บอกสิว่าแก้วรังแกยังไง แก้วทำให้คุณต๊อบไม่พอใจตรงไหน”
“เอ่อ อ่า”
“แก้วไม่เคยตีคุณต๊อบสักหน่อย”
“คุณแก้วไม่ได้ตีผม”
“แล้วแก้วทำอะไรคุณต๊อบ? หื้อ?” ใบหน้าของคุณแก้วยามนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากจะยื่นมือไปบีบๆขยี้ๆแล้วก็เอาคืนมากๆ คุณแก้วของผมเปลี่ยนไป!
คุณแก้วไม่ได้ตีผมสักนิด คุณแก้วแค่ดันๆ ดันแล้วก็ดัน แบบว่าขยับเข้ามาไม่หยุดเลยเท่านั้นแหละครับ ข้อหาของคุณแก้วคือการไม่ให้ผมพักหายใจนั่นแหละ!
“แก้วทำอะไรคุณต๊อบน้า แก้วนึกไม่ออกเลย แต่ถ้าเรื่องเมื่อเช้า แก้วจำได้ชัดเจนอยู่นะ คุณต๊อบอยากลองให้แก้วค่อยๆอธิบายให้ฟังดีมั้ย? ทีละข้อ ทีละข้อเลยว่าแก้วทำไปเพราะอะไร?”
ผมยื่นมือเข้าไปบีบแก้มทั้งสองข้างของคุณแก้วแล้วทำปากเป็ด ในส่วนของแก้มตัวเองนั้นแดงแปร๊ด!
“เพราะว่าคุณต๊อบน่ารักไง”
ผมทำเสียงฮึในลำคออย่างน้อยใจ โตเป็นควายยังทำแอ๊บเด็กแบบนี้ โธ่ชีวิต
“แล้วสรุปยังอยากให้แก้วเรียกว่าพี่ต๊อบอยู่อีกหรือเปล่า?”
ผมไม่ตอบ แกล้งทำหน้างอหน้าบึ้ง มองไปที่ทะเลสาบกับปลาที่ว่ายน้ำอยู่ คุณแก้วเข้ามาซบผม วางมือบนลำคอผมเบาๆ ลูบช้าๆแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ ทว่ากลับกลายเป็นน้ำเสียงอ้อนอีกแบบหนึ่งที่ทำเอาผมกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“พี่ต๊อบครับ พี่ต๊อบงอนผมเหรอครับ”
“งั้นเรียกแบบเดิมดีกว่าครับ” ผมพูดอย่างยอมแพ้ น้ำตาตกใน
เห็นสีหน้าของผมคุณแก้วก็หัวเราะร่วน เป็นเสียงหัวเราะที่ผมไม่อาจทนฟังได้
ความฝันของผมที่มีแฟนเด็กๆเอ๊าะๆ เรียกพี่ต๊อบคะพี่ต๊อบขาจึงปิดโปรเจ๊กไปในทันที เพราะสิ่งที่ได้มากลับกลายเป็นเด็กหนุ่มเอ๊าะๆเรียก ‘พี่ต๊อบครับๆ’ มาแทน
อย่างน้อยตอนแรกเป็นยังไง ก็ให้เป็นอย่างเดิม ผมไม่เรื่องมากก็ได้!
TBC
https://www.facebook.com/withmydreamhttps://twitter.com/withmydreamgg