[ตัวอย่าง] ชั่งใจ ครั้งที่ 13
เกือบจะลืมไปแล้วว่าวันนี้นัดอัพตัวอย่างให้ ฮาา ตอนเต็มๆ มาอีกทีอาทิตย์หน้าเลยนะคะ
ตอนนี้หนูแดงอยู่ในภาวะวิกฤต เคลียร์ต้นฉบับแก๊งเกรียนฯ ให้ทันเวลาที่กำหนดตีพิมพ์อยู่
พี่เหนือกับน้องธารอาจจะต้องดองๆ ไปก่อนนะ มาถี่ๆ อีกทีก็เดือนหน้าเลยจ้า
ว่าแล้วก็แปะตัวอย่าง
---------------------------------------------
#น้องธารเป็นผัวพี่เหนือผมนั่งรอการมาของธารใจด้วยอารมณ์ชื่นบานสุดฤทธิ์จนน้องมายด์กับจอมแก่นมองผมด้วยสายตาแปลกๆ ทว่าพอมันมาถึงพร้อมกับโรม สายตาก็เหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงวัยไล่เลี่ยกับสองคนนั้นเดินตามหลังมาด้วย ผมจะไม่อะไรเลยเพราะพอจะเดาได้ว่าคงจะเป็นเด็กของโรม ก็รายนั้นน่ะเจ้าชู้จะตาย แต่เพราะเอะใจที่เห็นมันควงถึงสอง อารมณ์ชื่นบานของผมก็หายไปทันตา
หรือว่า...ไอ้ที่มันควงมาสอง จะเป็นของธารคนนึง?
แล้วผมก็คิดถูกเผง เพราะพอโรมเดินนำทุกคนเข้ามาได้ ก็แนะนำเด็กผู้หญิงสองคนนั้นให้ผมรู้จัก
"แป้ง แจน นี่พี่เหนือนะ เป็นอาจารย์ฝึกสอนที่วิ’ลัยเรา ส่วนนี่แป้งกับแจนครับพี่เหนือ แป้งเป็นเด็กผม ส่วนแจน..." เว้นจังหวะไปนิดนึงแล้วเหลือบไปมองธารที่ตามมาหลังสุดทำหน้าหงุดหงิดนิดหน่อย ก่อนจะพูดต่อ "...แฟนไอ้ธาร"
ว่าไงนะ! ไหนมึงบอกว่าไม่มีแฟนไง!
จากที่ยิ้มๆอยู่ ผมถึงกับหน้าตึง เบิกตาโตขึ้นทันควัน ในใจร้อนวูบวาบด้วย ส่วนธารก็ปรี่เข้าไปผลักโรมไม่แรงนักอย่างหัวเสีย
"แฟนอะไร ไม่ใช่เว้ย"
โรมหัวเราะทันใด "ตอนนี้ไม่ใช่ อีกหน่อยก็ใช่วะ มึงคุยกับแจนอยู่ไม่ใช่หรือไง กูว่าคงหนีไม่พ้นแล้วมั้ง"
แจนยิ้มอายๆ กับคำพูดนั้น ส่วนธารก็ทำหน้าหงุดหงิดหนักกว่าเดิม แต่คนที่หงุดหงิดกว่าก็คือผม
ยังไม่ใช่แฟน ก็อย่ามาทำเป็นอายม้วนต้วนนะเว้ยยัยเด็กหน้าแบ๊ว!
"หน็อย ไอ้ผัวเนรคุณ เปย์ให้ตั้งเยอะแต่เอาชะนีมาเย้ย คอยดูเถอะ มีนมเมื่อไหร่จะเชิดใส่ให้"
ไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงน้องมายด์ที่พึมพำมาให้ได้ยิน หันไปมองก็เห็นน้องมายด์ทำหน้างอ กอดอกอยู่บนโซฟ้าข้างๆ
อารมณ์มาเต็มกว่ากูอีก แล้วไอ้โรมนี่ไปเป็นสามีมึงตั้งแต่ตอนไหนวะ
อะไรก็ไม่รู้ล่ะ ที่รู้ๆคือผมอารมณ์เสียมาก แต่เก็บอารมณ์ ยิ้มให้เด็กผู้หญิงสองคนนั้นที่ยกมือไหว้ผมทันทีที่โรมแนะนำเสร็จ
“สวัสดีครับ พี่เหนือฝากตัวด้วยนะ”
ส่งเสียงหวานพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ แต่บอกเลย...ในใจนี่พุ่งไปหิ้วยัยเด็กพวกนั้นเหวี่ยงออกไปนอกห้องแล้ว โดยเฉพาะยัยน้องแจนที่พอยกมือไหว้ผมเสร็จ ก็ตรงเข้าไปหาธาร เกาะแกะด้วยประหนึ่งเป็นแฟนกันจริงๆ
หน็อย...แฟนน้องธารเหรอ น้องธารนี่ของพี่เหนือต่างหากเว้ย!
“แจน ขอเวลาแป๊บนะ” ธารคงจะรำคาญเลยยกมือขึ้นเป็นเชิงบอกให้ยัยน้องแจนถอยห่าง
เด็กนั่นชะงักไปนิด พยักหน้าแล้วก็เดินไปนั่งกับเพื่อนที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ น้องมายด์ ก่อนที่ธารจะออกปากเรียกโรม
“มึงมาคุยกับกูหน่อย” แล้วก็เดินออกจากห้องไป
โรมบอกแป้งกับแจนว่าเดี๋ยวจะกลับเข้ามา แล้วก็เดินออกไป เหลือเพียงสี่ชีวิตในห้องคาราโอเกะแห่งนี้ ความเงียบเข้าครอบงำ จอมแก่นก็เลยเป็นคนแรกที่ทำลายบรรยากาศมาคุด้วยการเลือกเพลงมาร้องด้วยน้องมายด์ยังคงนั่งทำหน้าบูดเป็นก้นลิงอยู่ ผมก็ทำเป็นร่าเริงไปตามประสานั่นแหละ แต่สายตานี่มองยัยเด็กแจนไม่เลิกเลย
เดี๋ยวเถอะ... แฟนเหรอ เดี๋ยว! เถอะ!
ไม่ใช่แค่คิดอย่างเดียว ผมยังเนียนเข้าไปร่วมวงร้องเพลงกับพวกนั้นด้วยเมื่อทั้งแป้งและแจนเริ่มสนุกไปกับจอมแก่น ส่วนน้องมายด์ก็เริ่มเลือกเพลงมาร้องบ้างแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นเพลงลูกทุ่งแนวอกหักแต่จังหวะสามช่า ร้องไปก็ปีนขึ้นไปเต้นบนโต๊ะสุดฤทธิ์ บรรยากาศชวนอึดอัดในตอนแรกจึงค่อยๆ บรรเทาลง
และแน่นอนว่าพอทุกอย่างเริ่มครื้นเครง ผมก็ได้ทีเริ่มแผนการชั่วร้ายในใจทันที
“น้องแจนรู้จักกับธารมานานแล้วเหรอ” ก็คือการตะล่อมถามเรื่องความสัมพันธ์ของเด็กนั่นกับธารใจน่ะ
แจนหยุดปรบมือให้จังหวะคนอื่นๆ หันมามองหน้าผมที่ย้ายที่มานั่งใกล้ๆ เล็กน้อย ก่อนยิ้มให้
“รู้จักมาได้สี่ห้าเดือนแล้วค่ะ”
“แล้วรู้จักกันได้ยังไง”
“อ๋อ โรมแนะนำมาน่ะค่ะ พอดีโรมคุยๆ อยู่กับแป้ง”
ตอนนี้ผมชักจะหงุดหงิดไอ้โรมด้วยละ แม่ง จะแนะนำน้องธารของกูทำเพื่อ!?
“แล้วน้องแจนชอบธาร?”
“ก็...ค่ะ” ตอบแล้วก็ทำหน้าแดงจนใบหน้าน่ารักนั่นดูน่ารักมากขึ้นไปอีก เล่นเอาผมลอบหันไปกลอกตารัวๆ
ทำไมยัยเด็กนี่มันถึงได้ดูฟรุ้งฟริ้งจังวะ แล้วดูกูสิ เทียบกับเด็กนี่แล้วอย่างถึก เห็นแล้วก็หวั่นใจเลยว่าไอ้เด็กธารมันจะชอบอะไรนุ่มนิ่มน่ารักมากกว่าคนที่มีร่างกายเป็นผู้ชายอย่างผม
ทว่ามีเหรอที่ผมจะยอมให้เป็นอย่างนั้น ถึงตอนจบจะลงเอยอย่างนั้น แต่ผมก็ต้องลองขัดขวางก่อนล่ะวะ เผื่อยัยน้องแจนนี่จะเฟดตัวออกจากธารไปเอง
เท่านั้นผมก็เริ่มแผนการทันทีด้วยการแสยะยิ้มแล้วถามออกมา
“แล้วน้องแจนรู้หรือเปล่าว่าธารน่ะเป็น...”
เด็กนั่นหันมามองหน้าผมอย่างสนใจทันทีที่ผมหยุดพูด เห็นสายตาคู่นั้นที่มองอย่างขอคำตอบ ผมก็ยิ้มเผล่แล้วเล่นลิ้น
“อ่า... ไม่พูดดีกว่า เผื่อธารจะไม่อยากให้ใครรู้”
“เรื่องอะไรเหรอคะพี่เหนือ”
นั่นไง สะกิดต่อมความอยากรู้ของยัยเด็กนี่ได้ทันตาเห็นเลย
“คือ...ความลับของธารน่ะ”
ยัยน้องแจนทำท่าสนใจมากขึ้นไปอีก ส่วนผมก็แสร้งทำท่าลังเลแล้วก็ตัดบทเอาดื้อๆ
“ไม่พูดแล้วกัน ไว้ให้ธารบอกเองเนอะ”
“พี่เหนือคะ บอกมาเถอะค่ะ รับรองว่าแจนจะไม่บอกใคร”
“เอ...บอกดีมั้ยน้า” ผมทำเป็นคิด น้องแจนก็ยิ่งทำหน้าลุ้นเข้าไปใหญ่ว่าผมจะบอกมั้ย
ผมเว้นจังหวะไว้นิดนึงแล้วก็ตัดสินใจพูดโดยการกวักมือเรียกเด็กนั่นเข้ามาใกล้ๆ
“อย่าไปบอกใครนะ”
ยัยน้องแจนพยักหน้ารับรัวๆ ผมเลยกระซิบไปที่ข้างหู
“ธารน่ะ...เป็นเกย์”
“ฮะ!?” ยัยน้องแจนร้องลั่นขึ้นมาทันที
ยังดีที่ไม่ดังมาก ผมเลยรีบชิงกระซิบขึ้นมาอีกรอบก่อนที่ยัยเด็กนี่จะโวยวายไปมากกว่านี้
“ถ้าเสียงดัง พี่เหนือไม่พูดต่อนะ”
ยัยน้องแจนเก็บปากทันใด พยักหน้ารับแล้วกระซิบคะยั้นคะยอผมกลับ
“ไม่เสียงดังค่ะ พูดต่อสิคะพี่เหนือ”
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์จนไม่รู้จะยิ้มยังไงที่เห็นเด็กนี่ติดกับ ก่อนจะกระซิบออกมาอีกด้วยประโยคสั้นๆ
“แล้วธารก็เป็น...”
“เป็น...?”
“ผัวพี่”
น้องแจนเบิกตาโพลง ช็อคซีนีม่าไปเลย แต่ก็ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ ผมได้ทีเลยรีบย้ำคำลงไปอีก สร้างความมั่นใจให้เด็กนั่น
“นอนด้วยกันมาหลายครั้งแล้วด้วย ไม่ต้องแปลกใจเลยนะว่าทำไมธารถึงไม่ได้เป็นแฟนน้องแจนสักที ก็มีพี่เหนือเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วนี่ไง”
นอนด้วยกันคือนอนจริงๆ ก็นอนหลับไง ไม่ใช่หลับนอน
แต่ยัยน้องแจนไม่รู้ ได้ยินแค่นั้นก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ขณะที่ผมยังยิ้มให้อยู่ ก่อนที่ยัยนั่นจะหันไปคว้ากระเป๋าตัวเองแล้วร้อนรนออกจากห้องคาราโอเกะไปโดยไม่ฟังเสียงของเพื่อนที่เรียกตามหลังสักนิด
“เฮ้ยแจน ไปไหนน่ะ รอด้วย!” น้องแป้งวิ่งตามออกไปด้วยอีกคน ไม่ลืมหันมาผงกหัวให้ผมเป็นเชิงขอตัวท่ามกลางสายตางุนงงของจอมแก่นและน้องมายด์
ส่วนผมก็โบกมือบ๊ายบายให้ด้วยอารมณ์เปี่ยมสุข
แหม คิดจะเต๊าะเด็กพี่เหนือมันเร็วไปหลายสิบปีแล้วจ้ะยัยหนู
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
