สุดท้ายแล้วความรักก็ไม่ใช่เรื่องของคนสองคนจริงๆนั้นแหละนะ
เราจะไม่แคร์สายตาใครก็ได้ แต่เราจะไม่แคร์ครอบครัวก็คงไม่ได้
เพราะฉะนั้นมันคงจะดีที่สุดถ้าความรักของคนสองคนจะไม่ทำร้ายคนรอบข้างที่รักเราด้วย
ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เข้าใจแม่ของคนน้องซะทีเดียว
แต่วิธีการมันก็ออกจะเอ่อ....กระทันหันไปซะหน่อย
เข้าใจว่าถ้าบอกก่อนคงกลัวว่าคนน้องจะไม่ยอมรับ
แต่การไม่บอกก็ ก็ใช่ว่าจะแก้ปัญหาได้อยู่ดี เผลอๆคนน้องเตลิดกู่ไม่กลับ ทำอะไรชั่ววูบคงจะแย่
จริงๆจุดอ่อนของคนน้องคือคนพี่ ถ้าคนพี่เป็นคนพูดเอง เชื่อว่าที่สุดแล้ว คนน้องจะ(ยอม)เข้าใจ
เอเนวี่ การรอคอยของทั้งคู่ก็พิสูจน์แล้วว่ามันคุ้มค่าจริงๆ
คนน้องเองก็ใช้เงื่อนไขในการรอคอยนี้ให้เป็นประโยชน์จริงๆ เกรดก็ดี(ถึงจะเพราะอยากเห็นหน้าพี่นนท์ก็เถอะ)
เรียนโทต่อเองด้วย พอเข้าสู่การทำงานก็รับผิดชอบงานดีไปอีก
ถ้าไม่มีเงื่อนไขตรงนี้อาจจะดึงพลังในตัวคนน้องออกมาได้ไม่สุดเท่านี้ก็เป็นได้
ตอนพิเศษ
ขอหวานๆเพิ่มน้ำตาล3ช้อนเลยนะคะ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] รักหมดใจนายขี้เหร่[จบ] (อ่าน 22226 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก