จบลงไปแล้ว
อบอุ่นหัวใจเป็นที่สุด
อยากให้เรื่องนี้เป็นละครจังค่ะ
ขอบคุณคุณบัวมากนะคะ...รอตอนพิเศษอีกเรื่อยๆ
หรือจะให้ดีทำภาคเชื่อมโยงหลายๆภาคคล้ายๆละครชุดของช่อง3ซีคะ
ไม่อยากให้จบเลยจริงๆ อ่านแล้วรู้สึกรักความเป็นคนไทยในยุคนั้นจัง
เป็นช่วงที่ผสมผสานวัฒนธรรมได้สวยงามและกลมกล่อมมากๆค่ะ
มีสองคนที่อดพูดถึงไม่ได้...แบบว่าทำให้คนอ่านอย่างเรารักมากพอๆกับตัวหลักอย่างคุณหมอกับคุณจันทร์
ก็คือคุณพงศ์กับคุณพ่อนี่แหละค่ะ คุณพงศ์แกเป็แมนออฟเดอะแมตช์มาตลอด แต่มาเสียตำแหน่งให้กับ
คุณพ่อตอนท้ายนี่แหละค่ะ ตอนที่คุณพ่อพูดและกวาดสายตามองรวมถึงความคิดในในคุณพ่อ
คือตอนจบที่สวยงามที่สุดเลยค่ะ ((((รัก))))
ปล. มีหนึ่งเรื่องที่แอบคิดเล่นๆ คือถ้าคุณพงศ์กลายมาเป็นคู่แข่งคุณหมอขึ้นมา คงเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมาก