คุณเมียภาคบังคับตอนที่ 14
"อืมๆ โอเคแล้วเจอกันคืนนี้นะ" พัสกรบอกลาคนปลายสาย
"ไปไหนคะ? แล้วใครโทรมา" ณัฐภาสที่ทำหน้าที่แทนเก้าอี้เสียสละตักตัวเองให้ภรรยาสุดที่รักนั่งก็ถามขึ้น
เมื่อได้ยินเหมือนว่าภรรยาคนสวยของตัวเองนั้นนัดแนะจะไปไหนกับใครสักคนที่โทรมา
"กลุ่มเพื่อนพัสนัดรวมกันนะฮะเลยโทรมาบอก" พัสกรเอี่ยวตัวบอกกับคนที่นั่งซ้อนหลังตัวเองอยู่
"หืม....แต่พี่ได้ยินว่าเจอกันคืนนี้นี่คะแล้วพัสจะไปทันได้ยังไงในเมื่อพวกเพื่อนพัสอยู่กรุงเทพฯกันหมดไม่ใช่หรอ??"
ณัฐภาสถามอย่างสงสัยเพราะก่อนที่พัสกรจะวางสายก็จำได้ว่านัดกันคืนนี้นี่แล้วจะเจอกันได้ยังไงในเมื่อกลุ่มเพื่อนของ
พัสกรอยู่กรุงเทพฯกันทั้งนั้นนี่เท่าที่พัสกรเคยเล่าให้ตัวเองฟัง
"พวกนั้นอยู่กรุงเทพฯกันก็จริงฮะพี่ภาสแต่ทริปนี้เขาจัดกันที่ภูเก็ตฮะแถมตอนนี้ทุกคนก็มาถึงภูเก็ตกันแล้วด้วย"
"อ่า....อย่างนั้นเองหรอ แล้วนี่พวกเพื่อนพัสนัดเจอกันที่ไหนคะ?"
"ก็ร้านชิวๆหรือผับที่ไหนสักที่ ที่ๆไม่ใช่ผับของสามิสามีนะฮะ เพราะว่าวันนี้เมียจ๋าจะหนีเที่ยว คึคึ" พัสกรแกล้งบอก
พร้อมกับดึงแขนทั้งสองข้างของณัฐภาสที่กอดรั้งเอวตัวเองไว้อยู่ออก ก่อนจะรีบลุกเดินออกจากบริเวณนั้น
"อ่าว! ได้ไงอ่ะ! แล้วนั่นพัสจะไปไหน!!!" ณัฐภาสโวยขึ้นทันทีเมื่อพัสกรบอกอย่างนั้นและรีบลุกเดินตามภรรยาที่เดิน
หนีออกไปเพื่อถามให้แน่ใจอีกครั้งว่าพัสกรพูดจริงหรือพูดเล่นกันแน่
"ก็ทำอาหารไงฮะหรือพี่ภาสจะไม่ทานข้าวฮึ? นี่ปาเข้าไปจะบ่ายสองแล้วนะฮะเรายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย" พัสกรหยุด
เดินและหันกลับมาถามบ้างเมื่อเห็นสามีเดินตาม
"กินซิครับ!! ตั้งแต่บ่ายเมื่อวานก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย พี่หิ๊วหิว!!" ณัฐภาสบอกพร้อมกับลูบท้องตัวเองไปด้วยว่าเขานั้น
หิวมากอย่างที่พูดจริงๆ
"แล้วมันเป็นเพราะใครกันล๊ะ!!" พัสกรทำหน้าดุถามเสียงแข็ง
"แหะๆ มันเป็นเพราะพี่เองครับ ก็นะ เมียจ๋าอร่อยๆกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม" ณัฐภาสหน้าเจื่อนหัวเราะแหะๆอย่างยอมรับผิด
เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเป็นเพราะความเอาแต่ใจของเขานั้นเองที่ทำให้เขาสองคนต้องหิ้วท้องว่างๆมาถึงจนป่านนี้ และที่พัสกรต้อง
ไปทำอาหารอย่างนี้ก็เป็นเพราะว่าพัสกรขอทำอาหารของเขาสองคนเองแทนที่จะให้แม่บ้านทำเหมือนทุกที เพราะอย่างแรกเลย
คือเขาว่างเพราะคุณสามียังไม่ให้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักทีและสองคือเขาชอบทำอาหารไงก็เลยขอทำเอง จนหลังๆมาณัฐภาส
เองก็คงจะติดรสชาติอาหารในแบบของเขาด้วยเลยพลอยไม่ยอมทานอาหารฝีมือแม่บ้านอีกเลย หรือพูดง่ายๆก็คือถ้าไม่ใช่ฝีมือ
ของเมียพี่ภาสคนนี้ก็ไม่กิน
"มันน่าให้อดนัก!!!" พัสกรพูดทิ้งท้ายอย่างค่อนขอดก่อนที่จะเดินหนีไปทำกับข้าวในครัวคนเดียวโดยที่ไม่ได้สนใจ
คุณสามีที่ยืนทำหน้าหงอยเหมือนลูกหมาถูกเจ้าของทิ้งอีกเลย
(ช่วงคุยกันสักนิดกับปัญหาแม่บ้านของสมาคมเมียๆ : พัสกร)
หลังจากวันนั้นวันที่ผมและพี่ภาสได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์ทั้งทางพฤตินัยและนิตินัยแล้ว มาจนถึงวันนี้
ก็ผ่านมาแล้วสองเดือนกว่าๆ และไอ้สองเดือนกว่าๆสำหรับผมเนี่ยมันเป็นอะไรที่แตกต่างมากๆเลยกับก่อนหน้านี้ ก่อน
หน้าที่เราจะจิ๊จ๊ะกันอะน่ะ เพราะพี่ภาสที่ขรึมๆแมนๆแสนสุภาพบุรุษได้หายไปแล้วจะเหลือก็แต่ไอ้สามีจอมหื่น บ้ากาม
สาวแตกของผมนี่แหละ คนบ้าอะไรขยันปั้มลูกบ่อยมากกว่ากินข้าวซะอีก พัสกรคนนี้ล่ะเพลีย!!
คำถาม : มีคนถามมาว่าวันนั้นหนูพัสแกล้งเมาหรือเปล่า??
พัสกรตอบ : อืม..วันนั้นพัสไม่ได้แกล้งเมาหรอกฮะ เมาจริงๆเลยล่ะ แต่สาเหตุที่เมาน่ะหรอ? อ๊าก! เขินอ่ะ คือแบบว่า
แบบพัสอ่ะโดนคุณปู่ย่าเลี้ยงให้โตมาอย่างคนที่พร้อมจะเป็นภรรยาและแม่ที่ดีใช่ป่ะล่ะ อือ..ก่อนหน้านี้ตอนที่เรายังทะเลาะ
พัสก็คิดอยู่นานว่าหลังจากนี้ควรจะทำยังไงกันต่อไปดี แล้วถ้าเราจะคืนดีหรือต้องแยกกันจริงๆจะต้องทำยังไง แล้วทีนี้
พี่ภาสก็มาง้อและอธิบายให้ฟังว่าความจริงมันเป็นยังอย่างที่พวกคุณก็รู้ๆกัน และเป็นเพราะเวลาและสถานะการณ์ที่เอื้ออำนวย
บวกกับความแน่ใจในความรู้สึกลึกๆของพัสจริงๆที่มั่นใจแล้วว่าคนนี้นี่แหละที่พัสรักและอยากจะฝากชีวิตตัวเองไว้กับเขา
ตลอดไปพัสก็เลยเลือกที่จะมอมตัวเองซะเลยโดยมีพี่คุณเป็นข้ออ้างในการดื่มในครั้งนี้ และอีกอย่างที่สำคัญเลยคือคำสอน
ของคุณย่าที่แว๊บเข้าวาในหัว ณ ตอนนั้น
คำถาม : คำสอนที่ว่านั้นคืออะไร? พอจะบอกกับเราได้มั้ย?
พัสกรตอบ : อืม...มันคือคำเรื่องการมัดใจสามีให้อยู่หมัดนะฮะ! คุณย่าเคยบอกไว้ว่านอกจากเรื่องงานบ้านงานเรือนแล้ว
เรื่องในมุ้งก็เป็นอีกเรื่องนึงที่เป็นเรื่องสำคัญและขาดไม่ได้สำหรับชีวิตคู่ ท่าน(คุณย่า)เคยบอกไว้ว่าอย่าให้สามีขาดหรืออด
ในเรื่องนี้ถ้าไม่อยากให้เขาไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย ต่อให้กระดากหรืออายแค่ไหนก็ต้องทำเพราะว่าถ้าเขาเต็มที่และอิ่มที่เรา
แล้ว เขาก็จะไม่ขาดและต้องการเรื่องอย่างนี้กับคนอื่นอีก และยิ่งคนเจ้าชู้อย่างพี่ภาสที่เคยเปลี่ยนผู้หญิงยิ่งกว่าเปลี่ยน
กางเกงในแล้วด้วย พวกคุณคิดว่าเขาจะเป็นยังไงถ้าขาดเรื่องพวกนี้ไปนานๆ จะอยู่โดยที่ไม่มีอะไรกับใครไปนานๆได้หรือ?
ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจ แต่ว่าสันดานมันก็คือความเคยชินของคน ถ้าขาดมันมากๆ เหมือนกันกับที่เราจะต้องกินข้าวทุกวันแต่ก็จำ
เป็นที่จะต้องอดมันไปนานๆพอทนไม่ได้ทนไม่ไหวเข้าก็จะระเบิดออกมาและจะยิ่งต้องการกว่าเดิมเสียอีก หรือไม่จริง?
บางคนอาจจะเถียงว่าไม่จริงก็ได้ แต่ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่านี่คือความคิดและความเชื่อส่วนตัวของผม
คำถาม : หมายความว่าไม่เชื่อใจสามี?
พัสกรตอบ : อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ฮะ ว่าเชื่อใจและก็รักพี่ภาสมากพอที่จะฝากชีวิตของตัวเองไว้ในความดูแลของเขา
แต่ความรักของผมจะให้ใช้แค่ความรู้สึกไม่พอมันต้องมีสมองด้วย รักนะรักได้ฮะแต่อย่าหลงระเริงไปกับมันและใช้ความคิด
สัญชาตญาณและความรักความรู้สึกแยกแยะและคำนวนให้สมเหตุสมผลไปใช้ในชีวิตคู่ใช้ในการดำรงชีวิตครอบครัวให้
มีความสุขและอยู่รอดตลอดรอดฝั่งจะดีกว่านะฮะในความคิดของผม
คำถาม : มีคนบอกว่าคุณเรียบร้อยและดีเกินไปสำหรับสามีคุณ?
พัสกรตอบ : ฮึๆ...พวกคุณเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้วฮะ ความจริงแล้วผมไม่เรียบร้อยอย่างที่เห็นผ่านๆมาหรอกฮะ จะว่ายังไงดีล่ะ
เอาเป็นว่าก่อนหน้านี้มันเป็นการแสดงน่ะฮะแต่ไม่ใช่การเสแสร้งให้ตัวเองดูดีหรอกนะฮะ ผมว่าพวกคุณก็คงจะเป็นเหมือนกัน
เวลาอยู่ต่อหน้าหรือเพิ่งพบเจอกับคนที่ไม่เคยรู้จัก จะเรียกว่ายังไงดีล่ะ อืม..เอาเป็นว่ามันเป็นแค่การวางตัวที่ดีในการที่เจอ
คนใหม่ๆในสถานที่ใหม่ๆก็แล้วกันฮะ
คำถาม : แล้วนิสัยจริงๆของคุณคือ?
พัสกรตอบ : อืม..คำถามนี้ยากแหะ จะให้มาบอกนิสัยของตัวเองมันก็คงจะไม่ได้หรอกฮะเพราะความคิดของคนเราไม่เหมือนกัน
ถ้าผมบอกว่าดีแต่ดีในแบบของผมแต่กลับร้ายในสายตาของคนอื่น ก็จะกลายเป็นว่าผมอวยตัวเองไปเลยนะน่ะ เอาเป็นว่า...
ผมดีเป็นบางครั้งและร้ายเป็นบางคลาแล้วแต่สถานะการณ์ในตอนนั้นแล้วกันนะฮะ คนเรามันต้องหลายหลายความรู้สึก
หลากหลายกริยาการกระทำซิฮะถึงจะคุ้มที่เกิดมา อย่างผมเนี่ยมีฝั่งนึกบอกว่าแสนดี เรียบร้อย น่ารัก น่าทะนุถนอม แต่กลับ
อีกฝ่ายก็บอกว่าผมนิสัยไม่ดีเลย เอาแต่ใจ ร้ายกาจ อะไรประมาณนั้นเห็นไหมครับว่าคนเรามันมีหลายๆแนวในคนๆเดียวกัน
นี่แหละอยู่ที่ว่าเราจะเอานิสัยยังไงมาใช้ตอนไหนถูกที่ถูกเวลาหรือเปล่าก็เท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นอย่ายึดติดและคิดว่าคนนั้น
จะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้เลยฮะ
คำถาม : นิสัยอะไรของสามีที่คุณอยากจะให้เปลี่ยน? และเพราะอะไร?
พัสกรตอบ : มีแค่ข้อเดียวเท่านั้นแหละฮะคือ เรื่องหื่น!! เพราะอย่างที่เคยบอกไปว่าไอ้พี่ภาสสามีสุดที่รักของผมนั้นมันหื่นมาก
เดี๋ยวนี้ขยันปั้มลูกบ่อยมากกว่าการกินข้าวซะอีก มันเป็นอะไรที่ภรรยาอย่างผมเหนื่อยและเพลียมากถึงมากที่สุด!! พูดแล้วก็
อยากจะคลั่ง อย่างครั้งที่ผ่านมาล่าสุดก็เมื่อวานนี้เอง เรื่องมันมีอยู่ว่า
.
.
.
.
.
#ย้อนกลับไปเมื่อวานนี้
วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีที่ผมจะจัดสวนรอบซุ้มนั่งเล่นหลังบ้านให้สบายตากว่าเดิมสักทีหลังจากที่ไปซื้อต้นไม้ทั้งไม้ดอก
ไม้ประดับกับพี่ภาสมาตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้วๆก็ไม่ได้ทำสักทีเพราะจะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่ว่าโดนคุณสามีกวนอยู่แทบจะ
ตลอดเวลา และวันนี้ก็ได้ฤกษ์สักทีเพราะว่าคุณสามีของผมไปธุระเรื่องบริษัทกับเจ้าสัวชัชวาลย์คุณพ่อของเขานั้นแหละ ผม
เลยมีเวลาที่จะมาจัดสวนสักที การจัดสวนปลูกต้นไม้เป็นอะไรที่ผมชอบทำมากรองจากการทำอาหารหรือทำขนมเลยนะ!!
พัสกรใช้เวลาทั้งหมดในช่วงเช้าจนถึงเวลาบ่ายกว่าๆไปกับการจัดสวนรอบซุ้มนั่งเล่นหลังบ้านในแบบที่ตัวเองต้องการ
ไปอย่างเพลิดเพลิน จนลืมเวลาและไม่ทันได้ยินเสียงรถของสามีที่ขับแล่นเข้ามาทางหน้าบ้าน
"ทำไมบ้านเงียบอย่างนี้อ่ะสร้อย แล้วนี่คุณพัสไปไหน?" ณัฐภาสถามขึ้นทันทีเมื่อเข้าบ้านมาแล้วเจอเพียงหลานแม่บ้าน
เพียงคนเดียวที่ออกมาต้อนรับตัวเองและไม่เห็นภรรยาคนสวยที่คอยมาต้อนรับอย่างทุกๆครั้งที่ได้ยินเสียงรถของเขาแล่นเข้า
มาภายในบ้านเมื่อเวลาที่เขาออกไปไหนคนเดียว
"คุณพัสจัดสวนอยู่กับนายสนที่ซุ้มหลังบ้านน่ะคะ" สาวใช้ที่เป็นหลานแม่บ้านเก่าแก่ของบ้านเจ้าสัวชัชวาย์ที่
เจ้าสัวชัชวาลย์ยกให้มาช่วยดูแลความเรียบร้อยของบ้านนี้บอก เมื่อได้ยินอย่างนั้นแล้วณัฐภาสก็เดินตรงไปหาภรรยาสุดที่รัก
หลังบ้านเลยทันที
ส่วนทางด้านของพัสกรที่จัดสวนรอบซุ้มนั่งเล่นจนจวนจะเสร็จแล้วนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขเมื่อได้ทำในสิ่งที่ชอบ
และจัดออกมาได้อย่างที่ตัวเองต้องการโดยที่ไม่ทันได้รู้เลยว่าสามีจอมหื่นของตัวเองนั้นกลับมาถึงบ้านแล้ว
"สนไปพักทานข้าวเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง" พัสกรบอกกับนายสนที่มีหน้าที่ทำสวนและ
ดูแลความเรียบร้อยภายในบ้านบวกกับตำแหน่งลูกน้องคนสนิทของณัฐภาสที่ณัฐภาสรักและเอ็นดูสนเหมือนกับน้องชายแท้ๆ
ของตัวเอง เมื่อมองดูนาฬากาที่ข้อมือแล้วเห็นว่าเลยเวลามื้่อเที่ยงมานานแล้วก็เลยพูดบอกให้สนไปพักเพราะว่าทางนี้ก็จะเสร็จ
แล้วเหลือเพียงแค่รดน้ำต้นไม้อีกนิดหน่อยเท่านั้นเอง
"เดี๋ยวให้ผมช่วยคุณพัสให้เสร็จเลยดีกว่า เดี๋ยวลูกพี่มาเห็นคุณพัสทำคนเดียวผมได้โดนเตะแน่ๆ โทษฐานที่ปล่อยให้เมีย
ลูกพี่จัดสวนคนเดียว ถ้าเป็นอย่างนั้นตาย ไอ้สนตายแน่ๆ" สนพูดบอกติดตลกแต่ก็เสียวๆสันหลังกลัวโดนลูกพี่ตัวเองเตะ
เอาจริงๆเหมือนกัน
"เอาน่าาา..อย่าคิดมากน่า เดี๋ยวมีอะไรฉันรับผิดชอบเอง รับรองว่าไม่ให้สนโดนลูกพี่ของสนเตะแน่ๆ และตรงนี้ก็เหลือ
แค่รดน้ำต้นไม้พวกนี้อีกนิดหน่อยเท่านั้นเอง สนไปทานข้าวเถอะ อีกอย่างที่สำคัญเลยนะฉันอยากนั่งคุยกับต้นไม้เงียบๆ
คนเดียวต่ออีกสักพักน่ะนะ" พัสกรบอกยิ้มขำ เมื่อเห็นสีหน้างงของสนตอนที่เขาบอกจะนั่งคุยกับต้นไม้แต่ก็ยอมเก็บอุปกรณ์
ทำสวนและเดินออกไปเลยเหมือนกัน คนอาจจะมองหรือรู้สึกแปลกที่เขาบอกว่าจะคุยกับต้นไม้ แต่เขาก็ไม่สนใจหรอก
ในเมื่อมันเป็นความสบายใจอย่างหนึ่งของเขาเวลามีเรื่องอะไรที่เขาไม่สามารถพูดหรือบอกกับใครได้เขาก็เอามาคุยกับต้นไม้
นี่แหละเพราะถึงมันจะไม่รับรู้หรือตอบกลับได้แต่มันก็เป็นที่พึ่งช่วยฟังอย่างเงียบๆเวลาที่เขาพูดระบายออกไปได้ดีเลยจริงๆ
พัสกรยืนฮัมเพลงรดน้ำต้นไม้อย่างเพลิดเพลินอารมณ์ดีซะจนไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้อยู่ในสวนหลังบ้านนี้คนเดียว
อีกต่อไปแล้วเพราะณัฐภาสสามีของเขานั้นเดินย่องมายืนซ้อนหลังของเขาอยู่แล้วตอนนี้
"ทำอะไรนะหนูพัส!!!!" ณัฐภาสแกล้งตะโกนเสียงดังใส่พร้อมกับตะปบกอดเอวของพัสกรอย่างแรงจนทำให้พัสกร
ตกใจจนเผลอทำสายยางที่รดน้ำต้นไม้อยู่หลุดมือตกไปที่พื้น และเพราะแรงดันน้ำที่เปิดทำให้สายยางส่ายสะบัดไปตามแรง
อย่างไม่รู้ทิศทางจนทำให้ทั้งณัฐภาสและพัสกรเปียกมะลอกมะแลกไปตามๆกัน เมื่อตั้งตัวได้พัสกรก็รีบเดินไปปิดวาล์วน้ำ
เลยทันที
"พี่ภาสอ่ะ!! เล่นอะไรไม่รู้เรื่องดูสิเปียกกันหมดเลย!!" พัสกรบ่นขึ้นเมื่อเดินกลับมาหาสามีหลังจากที่ปิดวาวล์น้ำ
เสร็จแล้ว และก็เพราะว่ามัวแต่บ่นณัฐภาสเลยทำให้พัสกรไม่ทันได้เห็นแววตาหื่นกระหายของสามีตัวเองเลย
"อืม...เอาเป็นว่าพี่ขอโทษนะคะที่เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง ตอนนี้เราขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะนะคะ ปล่อยให้ตัวเปียก
ตากแดดแรงๆอย่างนี้นานๆจะป่วยเอา" ณัฐภาสทำหน้าหงอยๆพูดเหมือนสำนึกผิดจริงๆ แต่ใจนี่คิดไปไกลแล้วเมื่อเห็นสภาพ
เซ็กซี่ของภรรยาตัวน้อยของตัวเอง ด้วยความที่ว่าวันนี้พัสกรตั้งใจที่จะจัดสวนอยู่แล้วตั้งแต่แรกเมื่อได้รู้ว่าสามีจะไม่อยู่บ้าน
เลยเลือกชุดที่เก่าที่สุดมาใส่เพราะรู้อยู่ว่าตัวเองว่าปลูกต้นไม้เมื่อไหร่ก็เปื้อนเมื่อนั้น เลยได้เสื้อยืดเก่าๆสีขาวกับกางเกงนอน
ขาสั้นสีดำที่ตั้งใจจะทิ้งแล้วยังไม่ได้ทิ้งมาใส่ในวันนี้ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ต่อมหื่นของณัฐภาสแตกทันทีเมื่อเห็นพัสกร
ในตอนที่เปียกน้ำอย่างนี้ เสื้อยืดสีขาวที่ใส่อยู่ก็แนบเนื้อให้เห็นผิวขาวข้างในเลยเมื่อเปียกอย่างนี้ แถมยังขาสั้นสีดำที่ส๊านสัน
นั่นอีก แค่เห็นแค่นี้ณัฐภาสก็คิดไปไกลแล้ว
"อ๊ะ!! พี่ภาสเข้ามาทำไมเนี่ย!!!" พัสกรโวยขึ้นเพราะในขณะที่เขายืนล้างตัวอยู่ใต้ฝักบัวอาบน้ำนั้นก็รู้สึกถึงแรงกอดรัด
จากข้างหลังและเมื่อหันไปแล้วเห็นว่าเป็นใครก็โวยขึ้นทันที ในเมื่อตอนแรกตกลงกันแล้วว่าจะให้เขาอาบก่อนและณัฐภาส
อาบต่อจากเขาที่หลัง แต่นี่อยู่ๆเจ้าตัวก็เข้ามากอดเขาหน้าตาเฉยเลยแถมยังตัวเปลือยเปล่าเหมือนกันอีกและที่สำคัญพอณัฐภาส
กอดเขาอย่างนี้แล้วเนื้อตัวได้สัมผัสกันก็ทำให้รู้เลยว่าสามิสามีคนดีของเขานั้นมีอารมณ์ต่อมหื่นแตกอีกแล้ว!!!!
"พัสก็หน้าจะรู้นี่คะว่าพี่เข้ามาทำไม" ณัฐภาสบอกเสียงแตกพร่าพร้อมเป่าลมร้อนรดต้นคอพัสกรเบาๆจนพัสกรขนลุกขนชัน
"แต่เมื่อคืนก็พึ่งทำ....อื้อออออออ" ยังไม่ทันที่พัสกรจะได้ท้วงติงอะไร ก็โดนณัฐภาสจับหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากันและ
ประกบจูบอย่างร้อนแรงเลยในทันที โดยที่พัสกรได้แต่ร้อมอู้อี้อยู่ในลำคอ ลิ้นร้อนไล่ต้อนเกี่ยวรัดลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อน จนพัสกร
เริ่มมีความรู้สึกวาบหวิวต้องการขึ้นมาบ้างเลยจูบตอบกลับไปบ้างเหมือนกัน และนั่นทำให้ณัฐภาสถูกใจไม่น้อย จากเด็กน้อย
ที่ไม่ประสีประสาเรื่องอย่างว่าในวันนั้นก็สามารถตอบกลับและรับแรงอารมณ์ของเขาได้อย่าดีไม่มีที่ติและไม่เคยทำให้รู้สึกเบื่อ
เหมือนอย่างคนที่ผ่านๆมาเลย มีแต่ทำให้ลุ่มหลงขึ้นทุกวัน ยอมรับอย่างลูกผู้ชายเลยว่าอดีตคาสโนว่าอย่างเขานั้นหลงเมียจน
หน้ามืดเลยทีเดียว ไม่ว่าเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ
"อ๊ะ! อื้ออออออ" พัสกรร้องครางออกมาเมื่อณัฐภาสบีบขยำก้นนุ่มของเขาอย่างแรง พร้อมทั้งผละปากซุกไซ้คอขาวอย่าง
กระหาย ขบกัดและดูดเม้มทิ้งรองรักสีกุหลาบไว้ประปรายทั่วทั้งลำคอขาวท่ามกลางสายน้ำที่ไหลลงมาจากฝักบัวอย่างไม่
ขาดสาย
"อ๊ะ! ทำอะไรน่ะพี่ภาส!!!" พัสกรถามอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆณัฐภาสก็อุ้มตัวของเขาขึ้นจนตัวลอยอย่างไม่บอกไม่กล่าว
ทำให้เขาผวาใช้ทั้งแขนทั้งขากอดรัดณัฐภาสด้วยความตกใจ เลยทำให้สภาพตอนนี้ของเขาทั้งสองคนนั้นเหมือนลูกลิง
กอดแม่ก็ไม่ปาน
"กอดให้แน่นๆนะคะที่รัก" ณัฐภาสขยับดันหลังพัสกรให้ชิดแนบกับผนังห้องน้ำพร้อมทั้งกระซิบบอกเบาๆ สองมือแกร่ง
จับกระชับสะโพกมนไว้แน่น นิ้วร้อนของณัฐภาสกดนวดปากทางเข้าอยู่ซักพักาก่อนที่จะกดเข้าไปสำรวจและขายช่องทาง
จนมันพร้อมที่จะรับตัวตนของเขาได้แล้ว
"อ๊าาาาาาาาาาา" พัสกรผวาร้องครางออกมาเสียงดังเมื่อณัฐภาสเลื่อนมือมาโอบเอวของเขาจับตัวเขากดลงพร้อมกับ
สวนสะโพกดันตัวตนของตัวเองเข้าไปในช่องทางของพัสกรอย่างแรงจนพัสกรร้องเสียงหลง ณัฐภาสซุกหน้าดูดดุนยอดอก
สีสวยของพัสกรที่ล่อตาล่อใจอยู่ตรงอย่างมันเขี้ยว โดยที่สะโพกแกร่งทำงานได้อย่างดีไม่มีตกกระแทกเข้าออกอย่างเน้นๆ
"อ่าาาาาา แมร่ง! โคตรดี" ณัฐภาสสบถเสียงหื่นพร้อมทั้งอุ้มพัสกรเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้ากระจกตรงอ่างล้างหน้าทั้งๆที่
ส่วนที่เชื่อมต่อยังไม่หลุดออกจากกัน ณัฐภาสถอดตัวตนออกทั้งอุ้มพัสกรลงจากตัวตัวเองก่อนที่จะจับพัสกรหันหน้าเข้า
กระจกและหันหลังให้ตัวเอง
"มองตัวเองดีๆนะที่รัก" ณัฐภาสบอกพร้อมทั้งจับตัวตนตัวเองจ่อเข้าไปในช่องทางก่อนจะขยับเข้าออกอย่างหนักหน่วง
และต่อเนื่องทันที ไม่ทันที่จะให้พัสกรได้พักหายใจเลย
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออออออออ" พัสกรได้แต่ร้องครางออกมาตามจังหวะการกระแทกของณัฐภาสเพียงเท่านั้น ณัฐภาสจับรั้ง
หน้าพัสกรให้หันไปหาตัวเองพร้อมก้มประกบจูบอย่างกระหาย ไม่เลย เขาไม่เคยที่จะเต็มอิ่มอย่างนี้เลยไม่ว่ากับใคร
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วเข้าใจดีเลยด้วยว่าเมคเลิฟกับเซ็กส์นั้นแตกต่างอย่างไร ความสุขที่เขาได้รับนั้นมันต่างกันมากเลยทีเดียว
การเมคเลิฟกับพัสกรภรรยาตัวน้อยของเขานั้นไม่ว่าเมื่อไหร่มันก็ทำให้เขานั้นสุขได้ทั้งกายทั้งใจรู้สึกเต็มอิ่มมากจนไม่สามารถ
ไปมีความรู้สึกกับใครได้อีกเลย
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงงงงงงงงงงง" พัสกรร้องครางออกมาจนสุดเสียงเมื่อปลดปล่อยออกมาโดยที่เขาหรือณัฐภาสไม่ได้แตะต้อง
ตัวตนของเขาเลยแม้แต่น้อย
"อ่าาาาาาาาาาาาาา" ณัฐภาสครางอยู่ในลำคอ เมื่อปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางของพัสกรจนหมด ก่อนจะทิ้งพลุบ
หน้าซบลงกับหลังพัสกรอย่างเหนื่อยหอบทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดถอนตัวตนออกมาจากช่องทางรักของพัสกร
.
.
.
.
.
กลับมาปัจจุบัน
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาาาาา"
"อืมมมมมมมมมมมม" ณัฐภาสขยับสะโพกอีกสามสี่ทีก่อนที่จะดึงตัวเองออกพร้อมกลับทิ้งตัวลงนอนข้างๆพัสกร
ที่นอนคว่ำหอบตัวโยนเพราะความเหนื่อยจากบทรักเมื่อสักครู่นี้
"อื้อ....ไม่เอาแล้วนะพี่ภาสเดี๋ยวพัสไม่มีแรง ไปเจอเพื่อนไม่ได้อีก" พัสกรบอกพร้อมใช้มือยันหน้าสามีออกที่ตอนนี้
พยายามที่จะจูบจะฟัดเขาอยู่นั่นแหละ ทำไมถึงมาอยู่สภาพนี้นะหรอ? ก็หลังจากที่ทานมื้อเช้าตอนบ่ายสองกันเสร็จแล้ว
เขาก็ทิ้งให้ณัฐภาสนั่งงอลอยู่ในครัวเรื่องที่เขาแกล้งบอกว่าจะไม่ยอมให้เจ้าตัวไปเจอเพื่อนของเขาในคืนนี้ด้วยก็เท่านั้น
ใครจะคิดล่ะว่าขณะที่เขาหนีขึ้นมาเลือกเสื้อผ้าของเขาและณัฐภาสสำหรับใส่ในคืนนี้อยู่ดีๆเจ้าตัวจะมาขู่ขอไปด้วยโดย
ใช้วิธีนี้ล่ะ แล้วเป็นไงน่ะหรอ? ก็เสียไปสองรอบไง และไอ้สองรอบเนี่ยของณัฐภาสนะของเขาอ่ะไม่ทันได้นับ พัสกรล่ะ
อยากจะบ้า!!! ไม่รู้ว่าสามีจะหื่นไปถึงไหน!!!
...
มาแบบมึนๆอย่างอึนๆ แต่ก็มาเพราะความคิดถึงนะ
#กอดดดดดดดด(แน่นๆ)