หัวข้อ: Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร By Bboyseries

[HaLF333]

สงสารพี่ตฤณ 
ร้ายสุดๆ เลย  

ขอให้กลับมาหลงรักพี่ตฤณจนโงหัวไม่ขึ้นเลยย..   

[pongsj]

เลวไม่เลิกราจิงๆ

[mantdash]

โอ้ว อยากอ่านตอนแก้แค้นเร้วๆจัง คนแบบนี้มันต้องโดนแรงๆซักที อ่านแร้วอินเลยครับ 55+
แบบมะชอบตกเป็นเบี้่ยล่างของใครอะ อิอิ

[zandwizz]

แวะมาขอบคุณทุก ๆ เม้นต์นะครับ    สำหรับเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็น

jurassic , andy_kwan , fc_uk , cj , gift_debt , HaLF333 , RN , Mint , pongsj , G-NaF , ChillCaLorz , OT, uknowvry

nana lonely ,jammy , lame , Ferfa , naumi , ไต๋ , Kirimanjaro , i-pex , Pztor , SE7EN_AKIRA , Tetjinen , SomLove

butakon , snowblack , Donpopper , iamhappywood , Black Angle , icazu , Spy-Pea , Junrai_Hyper , Ari Addne , Poes

winwell , baros , life_fracture , ranaways , Meowy , ifwedo , kaporzung , three , osaru , mantdash

และ อ้ายบร้าจี ที่ชอบต่อกระทู้ค้างคาใจที่สุด

ไม่รู้ว่าพิมพ์หมดหรือยัง แต่คิดว่าหมดแ้ล้วนะ อ่อ

มีอีกสามคนนิ 「ハス」 --- , สวย~ถึก~บึก~บึน , ~ScAreD:SAcreD~

ชื่อใครสะกดผิด ก็ต้องขออภัยไว้ด้วยเน้อ 

ขอบคุณจิง ๆ สำหรับการติดตาม และ เม้นต์ให้กัน หวังว่าจะยังคงติดตามกันต่อไปน๊า....... อิอิ......

และก็ขอบคุณพี่บอยด้วย พักนี้ไม่ค่้อยได้คุยกัน แต่ก็ยังคิดถึงเสมอเน้อ รอนิยายภาคต่ออยู่น๊า.....

ไงพี่บอยก็แวะเวียนมาเยี่ยมเล้าบ่อย ๆ ล่ะ   

ไปแระ อิอิ 

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

อยากอ่านตอนแก้แค้นมากๆอ่ะ

[YO DEA]

 


แค้นๆ

[คุณหนูไฉไล]

อ้อนวอนพี่บอยว่า . . .

เรื่องนี้อย่าหักมุมนะค๊าบบบ ขอแบบน้ำเน่านีสนีสสส ก็ได้ เอาเปงว่าอย่าให้พี่ตฤณผิดหวังน๊า+++

[nanalonely]

เป็นยังไงหล่ะตัวแสบไต๋

เจอตฤนเข้าไป

เพื่อความสะใจ

ตฤนได้ทีแล้ว เอาคืนบ้างนะ

[iamhappywood]

ไปอ่านบอร์ดนั้นแล้วอ่ะ
แต่มาเม้นท์ที่นี่ดีกว่า อิอิ 

[jurassic]

ทฤษฎี เกลียดอะไรแล้วจะได้อย่างนั้น นี่ใช้ได้กับทุกกรณีจริงๆ เลย

  กำลังให้ทั้งคนแต่งและคนโพสนะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

[Junrai_Hyper™]

ยังเลวได้อีกเยอะ

เลว เลว เลว เลว

[gift_deb]

อ่านแล้วจี๊ดค่ะ โมโห

[nanalonely]

อาร์ทเมื่อไหร่จะมาลงต่อนะ

มาลงต่อเร็วๆนะ

จะรออ่าน

 

[zandwizz]

มาแร้วค๊าบ...... เห็นแก่รีบนนะเนี่ย

กลุ่มเพื่อนเข้าทึ้งตัวเตชสิทธิ์เมื่อเด็กหนุ่มเดินหน้าเซ็งเข้าไปในห้องเรียน ทุกคนถามเป็นเสียงเดียวกันว่าเจ้าตัวจัดการอะไรได้บ้าง คนถูกถามบอกแค่ทุกอย่างมันจบอย่างที่ไม่ต้องคอยหวาดระแวงกัน ไม่รู้สิ เด็กหนุ่มรับรู้ได้เองว่าคนที่ประกาศถอนตัวออกจากชีวิตเขาคงไม่ราวีเขาอย่างแน่นอน


และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆเมื่อเวลาผ่านไปเกือบสัปดาห์เรื่องที่ทางโรงเรียนประกาศหาคนทำผิดกฎลบเลือนหายไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ประกาศนั้นที่หายไป แต่คนบางคนได้หายไปด้วยจริงๆ จากชีวิตของคนที่นั่งเหม่ออยู่ริมสนามฟุตบอลในขณะที่เพื่อนๆกำลังสนุกกับการเขี่ยลูกกลมๆเล่นในสนาม

“เฮ้ยไอ้ไต๋ มึงจะนั่งเหม่ออย่างนั้นอีกนานมั๊ยวะ เมื่อไหร่มึงจะลงมาเล่นกะพวกกูเนี่ย”หนุ่มร้องถามเมื่อเห็นเพื่อนนั่งอยู่นานเกินไปจนผิดสังเกต

“เออนะ ถ้ากูอยากเล่นกูลงไปเล่นเองน่ะแหละ”เตชสิทธิ์ร้องตอบออกไปก่อนที่จะกลับมานั่งคิดอะไรเงียบๆต่อ เด็กหนุ่มรับรู้ตั้งแต่เย็นวันนั้นแล้วว่ากัณตินันท์ได้แสดงเจตจำนงลาออกจากครูสอนพิเศษเขาจริงๆต่อหน้าแม่ แปลกที่คราวนี้แม่เขายอม เด็กหนุ่มไม่คิดถามสาเหตุว่าทำไมแม่ถึงยอมง่ายๆไม่เหมือนคราวก่อน เพราะไม่อยากจะใส่ใจ การที่นายนั่นออกไปจากชีวิตเขาได้เขาก็พอใจแล้ว แต่ทำไมวันนี้เขาถึงมานั่งเหม่อล่ะ ไม่ใช่เพราะมันหรอกที่หายไป เด็กหนุ่มบอกตัวเองว่าแบบนั้น เพราะณิชาต่างหากล่ะ ใช่แล้วเพราะณิชาต่างหากล่ะที่หายไปจากชีวิตเขาด้วยเช่นกัน คุณหนูนั่นหันไปควงกับศัลชัยอย่างเปิดเผยในระยะหลัง ด้วยเหตุผลข้อเดียวคือสาวเจ้าบอกว่าตัวเขาไม่เอาไหนในเรื่องการเรียน เอาเถอะณิชา วันนี้แล้ว วันนี้แล้วที่เขาจะเริ่มเป็นคนใหม่ที่ใส่ใจการเรียน แม่บอกแล้วตั้งแต่เมื่อเช้าว่าเย็นนี้พี่เอสเพื่อนสนิทในวัยเด็กจะมาทำหน้าที่แทนนายกัณตินันท์นั่น คราวนี้ล่ะความผะอืดผะอมที่จะเรียนหนังสือกับคนผิดเพศคงไม่เกิดขึ้น เพราะในสายตาของเขา เอส หรือกฤตภาษคือผู้ชายคนหนึ่งเหมือนเขานั่นเอง!!!

เสียงประตูรั้วบ้านเปิดดังขึ้น นางที่เป็นเจ้าของบ้านยิ้มแก้มปริที่เห็นว่าวันนี้ลูกชายไม่เกเรหนีเรียนอย่างเช่นเคยทำ คิดไม่ผิดเลยจริงๆที่นางไม่รั้งอาจารย์สอนพิเศษคนเก่าอย่างกัณตินันท์ที่มาขอลาออกไปด้วยเหตุผลว่าตนไม่มีความสามารถพอ

“ตาไต๋กลับมาแล้วล่ะเอส ดูสิวันนี้กลับแต่วันตามที่น้าบอก ยังไงก็ช่วยๆดูน้องหน่อยนะ คงไม่เกเรอย่างคราวที่เรียนกับอาจารย์คนก่อนแล้วมั้ง”นางหันไปเอ่ยกับคนนั่งข้างตัว หลายปีแล้วสินะที่ไม่ได้เจอกับเด็กหนุ่มคนนี้ ที่ผ่านมาก็ได้แค่เพียงรับรู้ความเคลื่อนไหวจากการติดต่อกันกับทางแม่ของเจ้าตัวเท่านั้น โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาใช้ได้เลยทีเดียวแม้ความคมคายจะไม่เท่าลูกชายนางนักก็เถอะ แต่เมื่อเทียบกับกัณตินันท์แล้ว คนข้างตัวตอนนี้คงจะมีความเป็นผู้ชายมากกว่าฝ่ายนั้นแน่ๆ เฮ้อ ต่อแต่นี้ไปลุกชายนางจะได้ตั้งอกตั้งใจเรียนพิเศษซะที


ภาพหนุ่มน้อยที่เดินเข้าบ้านมาอย่างเซอร์ๆแต่ทว่าดูดีซะเหลือทนทำเอากฤตภาษถึงกลับอึ้งไปหลายวินาที นี่เหรอเพื่อนรุ่นน้องสมัยเด็กที่เขาเคยคลุกคลีด้วยแต่ไม่ได้คิดอะไร โอมายก๊อดด พอโตเป็นหนุ่มน้อย พ่อช่างหล่อลากอะไรปานนี้

“เอส”

“ตาเอส!!”นางที่เป็นมารดาของคนที่เดินเข้าบ้านเอื้อมมือไปแตะแขนคนที่กำลังจ้องมองลูกชายตนเมื่อเรียกถึงสองครั้งแต่ฝ่ายนั้นทำเหมือนไม่ได้ยิน

“ขะ ครับ”กฤตภาษได้สติรีบขานรับและรีบซ่อนพิรุธตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิด เพราะเขารู้น่ะสิว่าทำไมเขาถึงได้มาทำหน้าที่ตรงนี้แทนอาจารย์จบใหม่คนก่อน เฮอะ ยัยกัณตินันท์ หล่อนช่างโง่นัก ไม่รู้จักหัดแอ็บให้เนียน หล่อนก็ต้องถูกผู้ชายจริงๆเขาไม่ชอบและเฉดหัวออกไปแบบนั้นล่ะ นาทีแล้วสำหรับเขาต่อให้ต้องแอ็บแมนซักยี่สิบสี่ชั่วโมงเขาก็ต้องยอมล่ะกับการได้ใกล้ชิดเคียงกายกับหนุ่มน้อยหน้าหล่อระดับเทพแบบนี้ เชื่อสิว่าโอกาสได้ลิ้มลองเจ้าตัวมันต้องมีให้เขาได้ซักวัน หึ หึ

“คุณน้าเรียกผมทำไมเหรอครับ”เด็กหนุ่มเอ่ยถามคนเรียกชื่อตัวแต่แล้วก็ไม่ยอมบอกจุดประสงค์

“เปล่าจ๊ะ เห็นเอสนั่งเหม่อน้าก็เลยลองเรียกดู”คนโดนถามเอ่ยตอบก่อนจะมองพินิจคนที่จะมาช่วยสอนลูกชายของตนอีกรอบ ไม่มีอะไรหรอก ตาเอสคงไม่ใช่แบบนั้นหรอกน่า นางบอกตัวเองแบบนั้นเมื่อเผลอคิดถึงตอนที่ฝ่ายนั้นจ้องมองลูกชายตนตอนเห็นแวบแรก

“หวัดดีแม่”เสียงลูกชายเอ่ยเรียกสติ หญิงกลางคนหันไปมองยิ้มรับการไหว้ของลูกชายแล้วเอ่ย

“จำได้มั๊ยว่านี่ใคร”สายตานางหันไปมองอีกคนที่นั่งยิ้มอยู่ก่อนแล้ว

“พี่เอสใช่ป่ะครับ”เตชสิทธิ์เอ่ยทัก เพราะด้วยไม่แน่ใจนักว่าทำไมเด็กผู้ชายที่ดูลุยๆสมัยเด็ก พอโตมาแล้วจะดูสะอาดสะอ้านดูสำอางผิดตาแบบนี้

“ก็ใช่อ่ะดิ หรือนายคิดว่าใคร”กฤตภาษตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ่มแมนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขารู้ว่าภาพสุดท้ายในวัยเด็กในสายตาของคนตรงหน้าเป็นแบบใด เขาก็ต้องเนียนไปเป็นแบบนั้นล่ะ เผื่อโอกาสงามๆในวันข้างหน้าจะมีจริง


“โห หล่อเฟี้ยวมาเลยพี่เรา”เตชสิทธิ์ตรงเข้าไปตบไหล่ทักทายอย่างเป็นกันเองเมื่อแน่ชัดแล้วว่าฝ่ายนั้นเป็นเพื่อนในสมัยเด็กจริงๆ ร่างสูงทรุดนั่งเบียดเสียดกับคนเคยคุ้นเคยสมัยเด็ก กฤตภาษใจสั่นนิดๆ เมื่อสายตาแอบชำเลืองมองที่ต้นขาขาวละเอียดของหนุ่มน้อยที่โผล่พ้นออกมานอกกางเกงนักเรียนขาสั้นที่บัดนี้ร่นขึ้นนิดหน่อยเวลานั่งลง

“นายก็ใช่ย่อยนี่หว่า สูงกว่าพี่อีกมั้งน่ะ”คนใจสั่นปรับบุคลิกตัวเองเสียใหม่แล้วทักกลับ ก่อนที่แอบโล่งอกและดีใจหน่อยๆที่คนที่คอยจ้องสถานการณ์ขอตัวออกไปเตรียมอาหารเย็นในวันนี้ แน่นอนที่สุดว่าวันนี้เขาต้องอยู่ร่วมวงด้วย

“ได้ข่าวว่าเกเรใหญ่นะเราน่ะ”คนเป็นพี่เริ่มเปิดฉากสนทนาเมื่อได้อยู่สองต่อสองกับเพื่อนรุ่นน้องแล้ว
“เด็กผู้ชายอ่ะพี่ ก็ธรรมดา”เตชสิทธิ์ตอบง่ายๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายถามเรื่องราวของคนที่ไม่เจอกันนาน

ในระหว่างที่บ้านหลังหนึ่งกำลังครึกครื้นกับบรรยากาศใหม่ๆ ภายในห้องๆหนึ่งก็กลับกำลังตึงเครียดอย่างหนักกับหัวข้อสนทนาที่ทั้งสองหยิบมาพูดคุยกัน คนในห้องนั้นคือภูวกฤษกับกัณตินันท์นั่นเอง

“เราเหมาะที่จะเป็นเพื่อนกันแล้วล่ะตฤณ”คนแรกเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากที่ทุกอย่างเงียบงันไปหลายนาทีจากการปะทะคารมกันยกแรก

“ทำไมล่ะภูมิ ตฤณทำอะไรผิด มีอะไรก็ตักก็เตือนก็บอกกับตฤณสิ ตฤณจะได้ปรับปรุงตัวเอง”คนที่สองเอ่ยถามถึงสาเหตุของหารถูกบอกเลิกทางอ้อม จริงอยู่ที่ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มรับรู้ล่วงหน้าแล้วว่าเหตุการณ์มันต้องเป็นแบบนี้ แต่ตอนนั้นเพราะมัวแต่ใส่ใจกับงานสอนจึงไม่ใคร่จะใส่ใจขอความชัดแจ้งในเรื่องไร้สาระแบบนี้ แต่ตอนนี้ภาระในการสอนได้หมดลงไปแล้วชายหนุ่มจึงนัดเจอคนที่เคยคบกันมาเปิดอกคุยกันเพื่อเคลียร์อะไรๆให้ชัดแจ้ง เมื่อคำตอบที่ได้จะตรงอยากที่ใจนึก แต่ชายหนุ่มก็อดที่จะถามถึงสาเหตุไม่ได้

“เราคบกันมานานมากแล้วตฤณ ตอนนี้เราต่างคนก็ต่างโต ให้โอกาสของตัวเองเพื่อไปหาคนใหม่เถอะนะ ชีวิตคนเราไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้หรอก”คนเคยคบให้เหตุผลที่ฟังดูน่าขยะแขยงกว่าปวดใจยิ่งนัก คิดได้ยังไงว่าให้โอกาสตัวเองได้พบกับคนใหม่ๆ อย่างนี้แถวบ้านเรียกมั่วนี่

“งั้นก็ขอให้ภูมิโชคดีละกัน ในเมื่อใจภูมิเปลี่ยนไปแล้ว ตฤณก็คงจะไม่รั้งอะไร”กัณตินันท์เอ่ยขึ้นเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะพาตัวเองหายไปจากชีวิตคนเคยรู้จักอีกหนึ่งคน นี่มันเป็นเทศกาลการจากลาหรือไงนะ ชายหนุ่มอดที่จะประชดตัวเองไม่ได้ คราวก่อนก็ขอเดินหนีจากชีวิตลูกศิษย์ มาคราวนี้ก็จำใจยอมเดินหนีจากชายคนรัก เอาเถอะอย่างน้อยคนรักเก่าก็ให้ข้อคิดดีๆส่งท้ายว่า ชีวิตคนเราไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ ฉะนั้นเขาต้องเดินต่อสิ เดินต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นคง สองเหตุการณ์บาดใจมันคงไม่ทำให้ตายได้ล่ะมั้ง อยากมากก็แค่เจ็บ เชื่อสิว่าเดี๋ยวมันก็หาย
.
.
.


ฝนต้นฤดูข้างนอกเทเม็ดหนักอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ปกติเป็นคนเบื่อสายฝนแต่วันนี้กฤตภาษกลับรู้สึกดีใจอย่างประหลาดเมื่อรู้ว่าตัวเองถูกขอร้องให้นอนที่นี่ ที่เดียวกับหนุ่มน้อยที่เคยซี้ในอดีต

“ไม่ดีมั้ง รบกวนนายเปล่าๆ เดี๋ยวฝนหยุดพี่ก็กลับได้”คนดีใจเก็บอาการและความรู้สึกซ่อนไว้แล้วเอ่ยในสิ่งตรงกันข้ามก่อนที่หัวใจจะพองโตใหญ่เมื่อได้ยินฝ่ายเจ้าของห้องตอบกลับ

“รบกวนอะไรกันพี่เอส ทำยังกะไม่เคยนอนด้วยกันงั้นล่ะ พี่เองก็ไม่ใช่คนไกล ดีซะอีก ถ้าพี่ไม่ง่วงก็ช่วยติวหนังสือให้ผมต่อไง”

“เอางั้นเหรอ”คนหัวใจพองถามหยั่งเชิง รู้สึกแปลกใจหน่อยๆ ก็ไหนๆว่าคนขอเรียนขี้เกียจนักหนาไงแล้วทำไมจู่ๆมาขอให้เขาช่วยติวหนังสือต่อให้อีก นี่มันยังไงกันนะ

“ก็เอางั้นดิพี่ ตอนนี้นะแค่หน้าตาดีอย่างเดียวเอาสาวๆไม่อยู่หรอก”คนขอเรียนต่อเอ่ยอย่างยิ้มๆ อีกคนที่ได้ยินอึ้งไปหน่อยๆ พอนึกเองได้ลางๆว่าสาเหตุที่เด็กเกเรที่คิดกลับใจเพราะด้วยสาเหตุใด!!
.
.
.
.
.

ฝนหยุดตกไปนานแล้ว กัณตินันท์ปิดเครื่องคอมพิวเตอร์เมื่อเปิดดูข้อมูลอะไรบางอย่างเสร็จ สมุดจดถูกพับเก็บไว้เข้าที่ ความคิดถึงลูกศิษย์เก่าแวบแล่นเข้ามาในหัวสมองตอนก่อนจะเข้านอน ชายหนุ่มสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั่นทิ้งก่อนจะพึมพำเบาๆว่าไปนึกห่วงมันทำไมกัน ตัดแล้วก็ตัดให้ขาดซะสิ




โปรดติดตามตอนต่อไป

ขอบคุณครับ

Boy

[nanalonely]

จิ้มอาร์ท

 

[OT]

ตฤณอย่าเพิ่งไปคิดถึงไอ่เด็กไต๋เลยยย

ไว้ให้มันเป็นเด็กดีก่อนเข้าคิดถึงมัน 55+

[YO DEA]

 


นา.......



ถึงร้ายเค้าก็รักนะ



 

[Poes]

ทำไมก็ชั้นชอบคนเลว  รออ่านต้อจ้า

[zandwizz]

ทำไมก็ชั้นชอบคนเลว  รออ่านต้อจ้า

ชอบแนวตบจูบหรือคับเนี่ย 

อิอิ

[Poes]

  แล้วเรื่องนี้เมื่อไหร่จะตบจูบล่ะ รออยู่นะ 

[jammy]

เริ่มต้นชีวิตใหม่ดีกว่าอย่ากลับไปยุ่งกะพวกเลวๆเลย คิดมีมะโหหหห

[jurassic]

คนหนึ่งกับการพบ

อีกคนกับการจาก

อยากรู้จังว่าทั้งสองคนจะมาเจอกันตรงไหน

  กำลังใจอีกวันสำหรับคนแต่งและโพสค่ะ

[Junrai_Hyper™]

ร้ายกับร้ายมาเจอกัน ดูสิว่าใครจะร้ายกว่ากัน

[HaLF333]

อ่านแล้วแบบว่า..
ไม่ชอบเอส (จะโดดตื้บมั้ยตรู )

สงสารพี่ตฤณ เป็นกำลังใจให้สู้ๆ 

ปล.ขอบคุณ คุณบอย แล้วก็คุณอาร์ทด้วยนะค่ะ

[gift_deb]

มารอดูว่าเมื่อไหร่พี่ภาษจะออกลายสาวแตก 

[three]

พี่ครับชีวิตพี่อ่ะมีสิทธ์เลือกได้เยอะครับปล่อยมันไปเถอะไหนๆก็ไหนแล้วหลุดจากนรกได้ก็ดีแล้วครับผม

[osaru]

อย่าไปคิดถึงไต๋เลย ปล่อยไปเหอะ

ให้ไต๋อยู่กะพี่เอสน่ะแหละดีแล้ว

[SweetSerenade]

เพิ่งเข้ามาอ่าน...

ก็เริ่มสงสารนายเอกซะแระ

แต่นี่คือนิยายคุณบอย สิ่งที่ตฤณเจอตอนนี้ มันแค่เริ่มต้น ชิมิคะ

มันต้องโศกกว่านี้

รันทดกว่านี้

ดรามากว่านี้ ถูกมั๊ยคะ

ก็จะรออ่านต่อไป เพราะเราชอบ อิอิ

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

เอสก็เป็นหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เหอะๆๆๆๆๆๆ

[uknowvry]

เออเว้ยยย
แล้วถ้ามันรู้ เอสไม่ตายเหรอเนี่ย