ก่อนอื่นต้องกราบขอโทษนักอ่านทุกท่าน เนื่องด้วยช่วงที่ผ่านมาติดภาระกิจเลยอาจจะหายตัวไป พอดีพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง)เป็นมะเร็งเข้าโรงพยาบาลง่ะ จริงๆ ตอนนี้ก็ยังไม่ออกจากโรงพยาบาลหรอกนะ มีแต่ทรุดลงทุกวัน ล่าสุดแม่โทรมาบอกว่าใส่เครื่องช่วยหายใจแล้ว คงอีกไม่นานแล้วล่ะ
แต่มันก็เป็นเหตุผลส่วนตัวใช่ม้า ไม่เกี่ยวกับที่เรารับปากคนอ่านแถวนี้ไว้แล้วว่าจะมาอาทิตย์ละครั้ง เราสัญญาไว้แล้วก็ต้องทำ ไม่ชอบผิดคำพูดตัวเองซักเท่าไหร่ มันไม่ใช่สไตล์เรา
ทุกวินาทีบนโลกเรานี้มีชีวิตก่อกำเนิดและดับสูญตลอดเวลา แต่ไม่ว่าใครจะเกิดใครจะตาย คนที่ยังมีลมหายใจก็ยังต้องใช้ชีวิตของตัวเองต่อไป ตราบใดที่เรายังไม่ตายก็คงต้องทำตามคำพูดที่เคยบอกคนอ่านไว้นั่นแหละเอาล่ะ ตอนเม้นคนอ่านดีกว่าเนอะ แอบหายไปตั้งนาน เดี๋ยวคนอ่านจะงอนน้อยใจคิดว่าเราไม่แคร์ เรารักทุกคนน้า แต่บางทียุ่งบ้างไรบ้างอาจจะหายแว๊บ แหะๆอิพี่ป้องนี่อาการออกมากค่าา
ดีนะน้องมันเศร้าอยู่เลยไม่สังเกต
งี้แหละ คนมันรักอาการเลยชัด อิๆ
ดีใจที่เลิกกับเบส หรือ ดีใจที่เติ้ลเข้ามากอด ห๊ะะะะะ
หวั่นไหวแล้วสิ พี่ป้องของเรา หึหึ
ต่อไปนี้คงเกี่ยวข้องกับชื่อเรื่องแล้วสินะ อิอิ
สู้ๆต่อไปครับคนเขียน เป็นกำลังใจให้เสมอ
เรื่องราวต่อไปนี่ต้องลุ้นกันยาวๆ ค่ะ คนแต่งเรื่องนี้อินดี้ ชอบเขียนนิยายประหลาดๆ ต้องตามลุ้น เหอๆ
เขินตามเยย อิๆ
มันดราม่าแล้วช่ะพี่ป้อง
อันนี้ถามคนเขียนหรือถามพี่ป้องคะ ฮ่าๆ เอาน่ะ นิยายเรื่องนี้ก็มีแต่ดราม่าแปลกๆ ดราม่าเสื่อมๆ ดราม่าน่ารักๆ แบบนี้แหละค่ะ ดราม่าเศร้าๆ ไม่ค่อยมี เอิ้กๆ
เราก็ดีใจ. ดีใจที่เติ้ลเลิกกับไอ่เชี่ยเบส. ดีใจที่พี่ป้องไม่กินหอย
และดีใจที่ได้กอดเติ้ล. ปลอบๆกันไปจ้าดราม่าก็มีข้อดีนะว่าไหม
หอยทอดร่อยนะคะ รูปเค้าเอง ไปกินเมื่อวันก่อนนู๊นที่ร้านชื่อดังย่านรัตนาธิเบศร์ ดูจิหอยตัวโต๊โต พี่ป้องอาจจะเปลี่ยนใจอยากกินหอยก็ได้ถ้า...มันเล่นตัวนัก
มันก็แค่ข้ออ้างของคนเลวๆๆๆๆ อ่ะน้องเติ้ล เอาไม่มันส์ เมิงก็โดนเอาแทนดิ อีห่ารากเบสท์จะได้มันส์ ดีแล้วที่หลุดจากมันมาได้อย่าไปเสียดายเลยน้องเติ้ล ยังไงหนูก็มีแมมมอธปลอบใจและรอคอยอยู่นะลูก พี่ป้องตอนนี้พี่หล่อมาก พี่เท่ห์มาก และพี่ก็ตะกละมากเช่นกัน ดีแล้วพี่อย่าไปกินหอยเลยอมน้ำมัน สู้อมแล้วมันน้ำอย่างอื่นดีกว่า เอาใจช่วยคู่นี้ให้ กัน เร็วๆ แต่เชื่อว่ายังหรอก น้องเติ้ลยังเข็ดกับรักครั้งแรกอยู่ พี่ป้องอย่าทิ้งน้องนะ แต่กลัวอีเบสท์มาง้อและเติ้ลใจอ่อนจังเลย ถ้าเป็นอย่างนั้นแมมมอธเสียบให้แน่นเลยนะ อย่าให้หลุดไปได้ สู้สู้
อ่านแล้วฮา เขียนได้ดุเด็ดเผ็ดมันจริงๆ ค่ะ ฮ่าๆ
อ๋อๆ ถ้าตามเสต็ปนิยายเรื่องอื่นนี่ตัวเลวต้องกลับมาง้อให้เคะใจอ่อนใช่มั้ยคะ อืมๆ
คิดว่านิยายของคนแต่งแปลกๆ คนนี้จะเป็นยังไงต่อน้า? เค้าก็บอกแล้วว่า "ดราม่า" เอิ้กๆ มาดูกันดีกว่าว่าพี่ป้องกับน้องเติ้ลจะดราม่าอะไรกันต่อ เหอๆ คู่นี้มีมันค่ะ!
อิพี่ป้องดีใจที่เค้าเลิกกันอ่ะดิ
สุดๆ อ่ะค่ะ
เย็นนี้ผมจะแว๊นแมงกะไซเคิลไปซื้อ ผัดไท กะ หอยทอด มามิกซ์กันเลยครับ #ไม่ใช่ละ
STAG สัมผัสได้ถึงพลังงานความรักขนาด 3 ริกเตอร์ ออกอาการแล้วนะอีพี่ป้อง
โบราณว่าไว้(ใครชื่อโบราณหว่า)ความสงสารเป็นบ่อเกิดแห่งความรักนะเออ
ใกล้แล้วสินะที่น้องเติ้ลจะถามว่าของมันไม่ฟิตจริงหรือเปล่า จนพี่ป้องต้องลงแล็บวิจัยความฟิต
ร้านหอยทอดหาน้ำจิ้มอร่อยๆ ยากเนอะ ไม่ใช่ละ!
พี่ป้องออกอาการมาก
กกกก เป็นหนักขนาดนี้แล้วน้องเติ้ลยังไม่รู้ตัวอีก แต่เป็นที่น่าดีใจว่าพี่ป้องเริ่มยอมรับกับตัวเองแล้วว่า ...
น้องกำลังเสียใจ อีพี่กลับแอบดีใจ แอบกินผัดไทน้องซะอีกนะ
เพราะพี่ป้องเป็นพระเอกจากคนแต่งประหลาดๆ คนนี้ยังไงละคะ
แต่เมะเกรียนๆ ปนซึนแบบนี้ก้น่ารักดีใช่ม๊า
ความดราม่ากำลังมาแม่งมีตลกจากไหนมาเล่นว่ะ
จากปลายปากกาคนแต่งคนนี้นี่แหละค่ะ
เศร้าแทนน้อง
แต่แอบดีใจกับพี่
เน้อ
แต่ตอนต่อไปอาจจะสงสารพี่ป้องก็ได้นะ รึสมน้ำหน้า เอ๊ะ!
ขอบคุณที่ติดตามกันเช่นกันค่า
อิพี่ป้องมันเนียนได้อีก
ทั้งโอบ ทั้งแอบยิ้ม คึๆๆ ได้กำไรเลยนะะะ
มาต่อไวๆ นะค้า
พี่ป้องมันนิ่งค่ะ แต่เห็นนิ่งๆ แบบนี้แหละ เนียนดีนัก ต้องลุ้นว่าพี่ป้องจะทำอะไรต่อไปค่ะ เหอๆ น้องเติ้ลว่างแล้น!
เมื่อไรจะได้กันนิสองคนนี้ ผู้แต่ง เรื่องดราม่าควีนกับคิงซื่อบื้อ ผมอ่านแล้ว อ่านภาคสองด้วย สำหรับผมไม่หน่วงนะ สนุกดี
ดีใจจนน้ำตาไหลที่มีคนบอกว่าสนุก ปลื้มมาก
ตามอ่านในนี้ไม่เท่าไหร่ อ่านในเดะดีสิคะ ดราม่าเบย คนอ่านด่าคนเขียน เหอะๆ
คาแรคเตอร์พี่ป้องกะพี่ชัชต่างกันลิบลับเลยเนอะ ถึงจะขี้หงุดหงิดโมโหง่ายเหมือนกันแต่พี่ชัชเซียนกว่าพี่ป้องเยอะ(เพราะพี่แกแก่ด้วยส่วนนึงฮ่าๆ) เติ้ลกับต้นก็ดราม่าพอกันเลยแต่เติ้ลดูน่าคบกว่าเยอะอ่ะ ต้นนี่"เยอะ" ฮ่าๆ
ไม่รู้ทำไม ชอบเขียนนิยายล้องานตัวเอง เปลี่ยนวัตถุดิบไปเรื่อยๆ แต่ปรุงออกมารสชาติเดิมๆ "เกรียน กวน ดราม่า" เอิ้กๆ
พี่ป้องสำลักหอย อื้มๆเข้าใจๆ แต่ต่อไปอาจจะไม่สำลักหอยแล้วก็ได้นะ เอ๊ะคนอ่านอย่างเราเป็นคนยังไง 555+
พี่ป้องรู้มั้ยเนี่ย...ว่าตัวเองแสดงออกชัดเจนขึ้นทุกวันๆ ฮึ่ม!!!
ก็พอๆ กะคนแต่งมั้งคะ ฮ่าๆ
พี่ป้องตอนนี้น่ารักเน้อ พี่แกตลกดี เป็นเมะแปลกๆ ที่บางทีก็ง๊องแง๊งกว่าเคะ อิๆ
แหม่.เลือกกับแฟนแล้วก็ถือโอกาศเสียบเข้าตำแหน่งแฟนแทนไปเลย
อย่างพี่ป้องน่ะเหรอจะเสียบ? สงสัยจะโดน...มากกว่ามั้งค้า ฮ่าๆ
(
จงเติมคำในช่องว่าง 1เสียบ 2ปล้ำ 3บังคับ )
พี่ป้อง น่ารักวะพี่ 5 5 5 5
ไอ้บงไอ้เบสนั่นมันคงหาข้ออ้างบอกเลิกนั่นแหละ เติ้ล
เติ้ลออกจะเริ่ดเลอเพอร์เฟ็คขนาดนั้น
ไม่เชื่อ ให้พี่ป้องทดลองกกิจกรรมบนเตียงดูสิฮ้าา
บางที ที่เบสท์เบื่อเติ้ล มันอาจจะมีพลังงานอะไรบางอน่างที่เราไม่รู้ซ่อนอยู่ก็เป็นได้ หึๆ
รู้สึกเหมือนโดนนักเขียนเหน็บๆ 555 ที่เราว่าแปลกๆไม่ใช่ไม่ดีค่ะ แต่ทั้แปลกเพราะตัวละครน้องเติ้ล ค่ะเด็กอะไร ถามคนอื่น พี่ตูดผมไม่ฟิตหรอ พี่โกนขนตูดดีปะ คนปกติเค้าถามกันหรอ 555 อันนี้ไม่รู้จริงๆ ไม่ได้เจตนาไม่ดีเลยน๊าาาา ตอนนี้ได้แต่ปลอบน้อง น้องโดนทอ้งทั้งที่ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย ที่ป้องดูแลดีดีๆนะ อยากให้กลับมาสดใสเหมือนเดิม
เค้าไม่ได้เหน็บน้า อย่าแปลเจตนาเค้าผิดสิ
เค้าตั้งใจ "
กวนตีน" ต่างหาก #โดนคนอ่านเหยียบ
ส่วนเรื่องโกนขนตูด ลองเอาคำว่า "ขนตูด+ผู้ชาย" ไปเสริชดูมั้ยคะ อาจจะพบอะไรๆ ที่ไม่เคยรู้มาก่อนก็เป็นไร ฮ่าๆ
จริงๆ เราเอามุกมาจากเรื่องอเมริกันพายอ่ะ เคยดูผ่านๆ เพื่อนพระเอกมันบอกว่าโกนแล้วสาวจะชอบ แล้วก็เป็นเรื่องล้อในหมู่ผู้ชายเรื่องเกย์ด้วยประเด็นนี้ แต่ด้วยคาแรคเตอร์ของน้องเติ้ลที่ปากไม่มีหูรูดเลยชอบถามอะไรแปลกๆ
จริงๆ ตรงนี้เราพยายามสร้างคาแรคเตอร์ของเติ้ลแล้วนะว่าเป็นเด็กที่พูดจาไม่มีกาลเทศะซักเท่าไหร่ ติดเอาแต่ใจนิสัยค่อนข้างเด็ก คือพอเจอพี่ป้องที่(เหมือนจะ)ข่มได้เอาแต่ใจได้เติ้ลก็เลยชอบง๊องแง๊งใส่ แต่อาจจะเพราะนิยายดำเนินเรื่องผ่านมุมมองของพี่ป้องเลยทำให้เห็นตัวตนของเติ้ลไม่ชัด
ตรงนี้ต้องขออภัยนะค้า เป็นความอ่อนด๋อยของคนแต่งเองที่ฝีมือไม่ถึงทำคนอ่านงง แต่ที่ตั้งใจดำเนินเรื่องผ่านพี่ป้องก็มีเหตุผลนะ เพราะตั้งใจให้ความดราม่าอยู่กับตัวพี่ป้องอ่ะค่ะ ความไม่รู้ ความกลัว กังวล คิดมาก ทุกอย่างมันน่าจะเขียนออกมาได้ชวนปวดตับง่ายกว่าเล่าแบบบุคคลที่สาม เพราะ
เราต้องการให้คนอ่านรู้พอๆ กับพี่ป้องสำหรับเรื่อง "คุยเรื่องแปลกๆ" อ่า... เราว่าถ้าสนิทกันแล้วจะคุยเรื่องแบบนี้ก็ไม่แปลกนะ เคยอ่านบันทึกคุณช่าเค้าก็ยังเคยกังวลเกี่ยวกับกลิ่นจากร่องก้น เล่าเรื่องที่เพื่อนมีอะไรกับหนุ่มญี่ปุ่นแล้วปรากฏถุงยางหายกลัวติดโรคต่อมาเข้าห้องน้ำแล้วถ่ายถึงพบ(อารมณ์แบบหลุดเข้าตูด) หรือแฟนเก่าเราที่เป็นเด็กช่างกลมันก็จะมีแบบเข้าห้องน้ำแล้ววัดกันว่าของใครใหญ่กว่า ในกลุ่มเด็กผู้ชายที่คุยเรื่องหัวเปิดรูดหนังได้สุดรึยัง หรือแบบเรากับเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันมากคนนึง คือเพื่อนเป็นฝีตรงง่ามขาขอบกางเกงใน มันก็โทรมาเล่าถึงความน่าอายที่ต้องไปให้พยาบาลล้างแผลให้ หรือตอนที่เราเล่นเกมออยู่ในทีเอส พี่ๆ เค้าก็คุยเรื่องกางเกงในกันแบบเถียงกันเอาเป็นเอาตาย คุยเรื่องขนงี้ พี่คนนึงก็โกนๆ เล็มๆ ขนตรงนั้นนะคะ เหอๆ ซึ่งแบบ ทั้งทีเอสมีเราเป็นผู้หญิงคนเดียวค่ะ นอกนั้นผู้ชายทั้งนั้น
เราก็เอาประสบการณ์ประมาณนี้มาดัดแปลงให้เป็นคาแรคเตอร์ของเติ้ลอ่ะค่ะ อาจจะแปลกหน่อยแต่ก็อยากให้ดูเป็นเด็กผู้ชายคนนึงแหละ อีกอย่างมันเป็นนิยาย ใส่ความเวอร์เข้าไปบ้างก็คงไม่แปลก เรื่องอื่นมีเวอร์กว่านี้เย้อ ฮ่าๆ
เลิกกับคนเลวๆก็ดีละ
จะได้ไปเจอกับอะไรดีๆ
เค้าไม่รักเรา ก็รักตัวเองหน่อยเนาะ
น้องเติ้ลอาจจะไปเจอคนที่สุดๆ กว่า
เอ๊ะ! ยังไง?
มาต่ออีกไวๆน้าาา พี่ป้องดูแลเติ้ลด้วยยยย
มาแล้วค่า
เลิกกะพี่เบสท์แล้ว. สงสัยใกล้ละ 5555
บอกเลยว่าอีกนานค่ะ
เหอๆ
แนะให้พี่ป้องชวนพี่ตั้ม ไปตอนไข่อีพี่เบสท์เลย..
หึๆ ต้องรออ่านค่ะ
เริ่มแล้วๆๆๆ
อันนี้ก็ไม่รู้สิน้า ... การดำเนินเรื่องของนิยายเรื่องนี้หาเสต็ปที่มีแบบแผนไม่ได้เยยอ่า
คนมันเ-ี้ย คนมันมักมาก คนมันหล่อเลือกได้ คนมันกะฟันค่ะ มันอ้างได้ทุกอย่าง
ขำพี่ป้องค่ะ แค่ไม่กี่วันก็จะเป็นจะตายแล้วแต่ชอบนะที่พี่ป้องอยู่ข้างๆน้องถึงจะเนียนกินของน้องก็เถอะ
เจอบ่อยนะหนุ่มที่ไม่นิยมบริโภคหอยเนี่ย มีจำนวนเยอะขึ้นทุกวัน
พี่เบสท์มีมากกว่าที่ด่าอีกเยอะค่ะ
ต้องรออ่าน เติ้ลช็อกเลยแหละ หึๆ
รู้สึกฉากนี้แม่ยกพี่ป้องจะเยอะ พี่ป้องน่ารักอย่างโง้นอย่างงี้ พี่ป้องนี่เป็นเมะขวัญใจแม่ยกสูสีพี่สตาร์แล้วนะเนี่ย อิๆ
ฟินกับคู่นี้ ขอให้ได้กัน เอ๊ย!! ขอให้รักกันซักที
ฮั่นแน่ ชัดเจน!
แล่วๆๆๆ อีพี่ป้อง ความรู้สึกแกน่ะเริ่มแล้วสินะ
พี่จะรอจนถึงวันที่แกเข้าแล็บทดสอบความฟิตของน้องเติ้ลนะ อ้ายป้อง
#ยิ้มแก้มปริ #หัวเราะหนักมาก #ยิ้มแรง
ท่าทางจะเริ่มมานานแล้วค่า
#ปลื้มมาก #รักแน่นๆ เลย
มาอัพบ้างก็ดีกว่าไม่มาเลยค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีคนมาอัพนิยายเลยเรื่องที่ฉันตามๆอยู่ สงสัยทุกๆจะอ่านหนังสือสอบกันหมด แล้วทำไมฉันไม่อ่าน
555+
แหม~ อิหมอ~ ฉันว่าแล้วว่าแกต้องใช่ ด่าพี่ป้องซะเสียเลย พี่แกซิงๆใสๆเลยนะจะบอก รอน้องเต้ยมาเปิดอยู่
555+
เป็นกำลังใจใหัคตแต่งสู้ต่อไป >~<
เลยวัยเรียนแล้วค่ะ
แต่พักนี้ยุ่งง่ะ ขอโทษนะคะ แต่ดีใจอ่ะที่ตามอ่านเค้า ปลื้ม
คุณหมอออกมาเป็นตัวฮาค่ะ อารมณ์ไหนก็ไม่รู้เขียนหมอแบบนี้ออกมาซะได้
แต่ฮาพี่ป้องเนอะ "กูซิง!" ฮ่าๆ
ฮ่าๆๆ อยู่ๆกลายเป็นแฟนเติ้ลเฉยเลยนะปกป้อง!!!
เดี๋ยวต่อไปจะได้เป็นอย่างอื่นด้วยค่ะ
พี่ป้องงงง เคยได้ยินไหมว่าผีเห็นผีอีะ หมอคงมองออกว่าพี่ป้องมีโพเทนเชียลสูงที่จะเป็นเนอะ
คนเขียนขาาาาาา ขอความฟินแบบสุดๆให้อิกรากเบสท์มันโดนดีด้วยนะคะ เป็นเกยืไม่ว่ากันแต่เลวนี่สิ
ต้องรออ่านค้าบ... แต่อย่าใจร้อนน้า
ทุกเรื่องมันต้องมีการขมวดปม ถ้าไม่ดึงจนตึงถึงที่สุด มันจะไม่ขาดผึง! และถ้ามันไม่ขาดผึง มันจะไม่มัน หึๆ
แต่ว่าพี่ป้องเนี่ย... เสป็กเกย์น้า เซอร์ๆ แมนๆ แอบล่ำ คล้ำนิดๆ เสียดายอิน้องมันไม่เห็น
มีตรวจลงตรวจเลือด ใกล้ได้เวลาพิสูจน์ความฟิตแล้วสินะ ><~
ผลออกมาโอเคงี้ก็ "ย.ส.ต.น." ได้สิ เนอะพี่ป้อง?
ฮาอีพี่ป้อง ผมซิงนะครับ ทั้งหน้าและหลัง ใช่มะ 5555
หมอเค้าเห็นใจเคะน้อยด้วยกันที่ต้องมาเผชิญความเสี่ยงเพราะเมะมักง่ายชอบเอาสดอยู่นั่น
พี่ป้องก็จงขอบคุณเขาซะที่ได้ตรวจฟรีนะ เขาแค่เป็นห่วงไง
ปรากฏว่าสบายใจจูงมือกลับห้องไปพิสูจน์ความฟิตกันเลย แวะซื้อถุงยางสักกล่องเนอะ ไหนๆก้อปลอบน้องมันมาขนาดนี้แล้ว
สักวันเถอะอีเบสจั่วติด พวกมักง่ายมักดึงดูดความซวยด้วยตัวมันเองโดยไม่ต้องแช่งให้เมื่อยปาก
พี่เบสท์อาจจะซวยมากกว่าการจั่วก็ได้นะคะ แค่จั่วยังดีเกินไป มันต้องตายแบบทรมาน!
พี่ป้องเกิดมายังไม่เคยซื้อถุงยาง พี่แกจะกล้าเข้าไปซื้อเหรอคะ หน้าบางขนาดนั้น
ไหนๆ ก็ปลอดภัยละ อ๊าย .... เอาส.
เมื่อคืนรู้สึกว่าเพิ่งอัพในเพจว่ายุ่งๆนะค่ะ
แต่พอเช้ามาเห็นว่าอัพตอนใหม่ทางนี้ก็
พุ่งมาดูอิพี่ป้องเลยล่ะคร้าาาา
ตอนนี้คุณหมอขี้มโนแย่งซีนมาม่าสุดๆอ่ะ
ก็ยุ่งจริงๆ นะ เค้ายุ่งจนไม่ได้ตอบเม้นคนอ่านเลย
รู้สึกผิดนิดหน่อยเพราะ
ผิดธรรมเนียม ตั้งใจว่านิยายเรื่องนี้จะพยายามตอบทุกเม้น เผื่อคนอ่านจะซาบซึ้ง ฮ่าๆ
นิยายไม่ได้เรื่องก็สู้ด้วยการชะเลียคนอ่านนี่แหละแจ่ม! (มีคนอ่านถามอีกแน่ๆ ว่า
"ห๊ะ! นี่เอ้งเลียแล้วเหรอ แถวบ้านตูเค้าเรียกกวนตีนเฟร้ย!")
หลงรักพี่ป้องก็ไม่บอก อิๆ
คิดถึงงงงงงงงงงงงง ว่างแล้วมาต่อนะครับ
อย่างน้อยมาพูดคุยกันที หายไปเราก็ใจหาย
แบ่งเวลามาได้แล้วค้าบ
จริงๆ คือ แอบหนีจากความจริงอันหดหู่มาปลดปล่อยตัวเองในโลกของนิยายค่ะ พออะไรที่มันเกินจะรับมากๆ เราก็วิ่งหนีแม่.มเบย
งวดนี้ตอบเม้นทุกคนแล้วน้า ....
ตอบเม้นเสร็จ ก็ลงนิยาย ลงนิยายเสร็จก็เผชิญความจริงต่อไป ....
จริงๆ เรื่องพี่สาวก็ทำใจไว้แล้วนะ แต่ยังไงซะบรรยากาศความซึมเศร้าหดหู่มันก็ทำลายความมั่นคงทางอารมณ์เราไปเยอะเหมือนกัน อาจจะอีกซักเดือนสองเดือนละมั้งกว่าเราจะกลับเข้าภาวะปกติ
พี่เราไม่มีทางหายแล้ว ตอนนี้ก็หนักมาก รอเวลาแค่ว่าจะไปเมื่อไหร่ แต่มันก้ยังดีใช่มั้ยที่เรายังพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าพี่เรายังไม่ตาย แค่... แค่ นั่นแหละ เป็นช่วงเวลาที่บีบคั้นหัวใจดีแท้ลงนิยายดีกว่าเนอะ