สำหรับผู้ที่สนใจหนังสือนิยาย
"#ไม่ The Series" สามารถสั่งซื้อได้ที่เพจ https://www.facebook.com/AZI824/ *ยังมีหนังสือและกล่องบ็อกเซ็ตเหลืออยู่นิดหน่อย คิดว่าเปิดสั่งทางแชตเพจน่าจะเหมาะสมกว่า เลยไม่ได้เปิดขายผ่านระบบตระกร้าของ Inwshop เหมือนรอบพรีฯคนที่ซื้อหนังสือนิยายแบบรูปเล่ม จะได้รับของแถม 3 รายการ
1.ที่คั่นหนังสือ 5 ลาย
2.โปสเตอร์ขนาด A3
3.ถุงผ้าไซซ์ใส่หนังสือและบ็อกได้ ลายตัวละครแบบ SD
นิยาย 5 เล่ม ราคา 1950 บาท + ค่าส่ง 150 บาท = 2100สำหรับคนที่อยากซื้อบ็อกด้วย เราแนะนำว่า ต้องส่งแยกกันนะ (ใช้ 2 กล่องพัสดุ) เพราะถ้าใส่กล่องใหญ่รวมกัน มันจะพังเอา
*ที่คิดค่าส่งนิยาย 150 เพราะนิยายหนักเกิน 2 กิโลกรัม ส่งได้แต่แบบ EMS น้า ราคาค่าส่งก็ประมาณ 130 บาท แล้วอะ ไม่ได้เก็บแพงเน้อ นิยาย มี 5 เล่ม ดังนี้
1. เล่ม1
#ไม่ฟิต จำนวน 297 หน้า - ภาค1
2. เล่ม2
#ไม่รัก จำนวน 315 หน้า - ภาค1
3. เล่ม3
#ไม่กินเส้น จำนวน 347 หน้า - ภาค2
4. เล่ม4
#ไม่ปรุง จำนวน 383 หน้า - ภาค2
5. เล่ม5
#พิเศษ จำนวน 391 หน้า - ภาคพิเศษ
รายชื่อตอนต่างๆ ในฉบับพิมพ์รูปเล่ม
1. เล่ม1 #ไม่ฟิต
2. เล่ม1 #ไม่คิด (ตอนพิเศษ ใน เล่ม1)
3. เล่ม2 #ไม่รัก *มีการเพิ่มเนื้อหา ช่วงวันที่เติ้ลนอนกับป้องครั้งแรกจนถึงตอนที่ลงในเล้าเป็ด
4. เล่ม2 #ไม่หึง (ตอนพิเศษ ใน เล่ม2)
5. เล่ม2 #ไม่ง้อ (ตอนพิเศษ ใน เล่ม2)
6. เล่ม3 #ไม่กินเส้น
7. เล่ม4 #เดิมๆไม่ปรุง
8. เล่ม4 #พิเศษใส่ถุง (ตอนพิเศษ ใน เล่ม4)
9. เล่ม5 #งานอดิเรก
10. เล่ม5 #งานบวช
11. เล่ม5 #งานแต่ง
12. เล่ม5 #ไม่รู้ (ตอนพิเศษ ใน เล่ม5) **รายชื่อตอนฉบับ Ebook (เราได้ปรับปรุงแก้ไขเนื้อหาในเวอร์ชันอีบุ๊กให้เหมือนกับฉบับพิมพ์รูปเล่มแล้ว)
เล่ม "ไม่ฟิต?"
1.#ไม่ฟิต
2.#ไม่รัก
3.#ไม่หึง
เล่ม "ไม่กินเส้น?"
1.#ไม่กินเส้น
2.#เดิมๆไม่ปรุง
3.#พิเศษใส่ถุง
จะเห็นว่าแบบอีบุ๊กมีตอนพิเศษไม่ครบเหมือนแบบรูปเล่ม ก็ต้องเข้าใจเรานะ เพราะแบบอีบุ๊ก ขายถูกกว่าแบบรูปเล่มเกินครึ่งเลยล่ะ! ซึ่งตอนพิเศษที่เพิ่มมา ก็เป็นตอนสั้นๆ ไม่มีเกี่ยวกับเนื้อเรื่องมากนัก มีไว้ให้อ่านแล้วอมยิ้มตามเฉยๆ
ส่วน เล่ม5 ภาคพิเศษ ยังไม่มีแผนจะลงแบบอีบุ๊กเร็วๆ นี้ (น่าจะปลายปี'60 หรือต้นปี61) รอก่อนน้า
ประกาศตัวโตๆ
สำหรับคนที่หลงรัก "ตัวขโมยซีน" อย่าง พี่สตาร์ 
เชิญไปอ่านเรื่องราวความรัก จุดเริ่มต้นการคบกันของเทพและสตาร์ ได้ที่ STR/INT : Love Tricksสำหรับคนที่อยากอ่านตอนพิเศษ เชิญซื้อเอาเองนะ 
มีให้เลือกแล้วทั้งแบบอีบุ๊กและแบบรูปเล่ม เราไม่เอาลงเล้าเป็ดแน่นอน! รวมทั้ง "ภาคพิเศษ" ด้วย ไม่ลงแน่ๆ เหอๆ
ภาค1 MEB และ OOKBEE
ภาค2 MEB และ OOKBEE
นอกจากนี้ ใน "#ไม่ The Series" (*ฉบับพิมพ์รูปเล่ม) เล่ม5 "#พิเศษ" ท้ายเล่ม ยังมีเซอร์ไพรส์พิเศษ เป็นรูปพี่สตาร์และเรย์คู่กัน! 
ตอนนี้ก็ลงทุกอย่างครบแล้ว จากนี้ไปก็คงไม่มีอะไรจะลงแล้วล่ะ ก็คงแวะมาดูเรื่อยๆ แหละ ถ้ามีกำลังใจจะให้ หรืออยากเม้นต์อะไร ก็เขียนไว้ได้เลย จะแวะมาอ่านนะ แต่ถ้าอยากคุยกัน อยากเมาท์ยาวๆ ไปที่เพจดีกว่า
https://www.facebook.com/AZI824 คิดว่าต่อไปอาจไม่มาลงนิยายที่นี่แล้ว จริงๆ ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะยังแต่งนิยายไหวอยู่รึเปล่า?
รู้สึกเหนื่อยพอสมควรเกลียดที่ระบบของที่นี่ ถ้าไม่มีคนตอบ กระทู้นิยายก็ถูกดันตกไปเรื่อยๆ ในเมื่อนิยายเราเป็นนิยายที่ไม่มีคนอ่าน ถึงมีคนอ่านก็ไม่มีคนตอบ มันก็จมหายไปกับคลังนิยายในเล้านั่นแหละ
จริงๆ ไม่ได้งอแงหรืออยากโวยวายอะไรหรอกนะ แต่แค่คิดว่า ในจำนวนคนเป็นพันๆ ที่กดเข้ามาอ่านนิยายเราในแต่ละตอนที่เราคอยอัพทุกๆ อาทิตย์
มันไม่มีสักคนเลยเหรอวะที่จะอยากพูดคุยกันถ้าเผื่อจะมีคนสังเกตนะ... แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครสังเกตหรอก ฮ่าๆ เราไม่ได้เป็นคนดังที่แฟนคลับคอยติดตามขนาดนั้น
เมื่อก่อน เราจะเป็นคนที่คอยตอบเมนต์นักอ่านทุกคนที่เมนต์นิยายเราทุกครั้งที่มีการอัพนิยาย แม้แต่เมนต์ที่เข้ามาแล้วใส่แต่อีโมติค่อนดุ๊กดิ๊ก เราก็จะตอบขอบคุณกำลังใจจากเค้าด้วยเช่นกัน เราจะคอยกดบวกเป็ดให้ทุกคนที่เข้ามาพูดคุย แสดงให้ทุกคนรู้ว่าเราเห็นคอนเมนต์ของทุกคนมีค่าเสมอ
แต่หลังๆ เราเลิกทำแบบนั้นแล้ว ไม่รู้จะมีใครเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้มั้ย....
หลายๆ ครั้งที่เราลงนิยายติดๆ กันหลายตอน ผ่านไปเป็นเดือนๆ ไม่มีคนเมนต์สักคน ก็เป็นนักเขียนที่ดี ลงนิยายทุกอาทิตย์ อัพทีละเยอะๆ ก็ทำเท่าที่ทำได้แล้วยังไม่ดีพอรึไง? ทำไมไม่มีใครเห็นความพยายามของเราบ้างน้อ? มันจะไม่เศร้าเล้ยถ้ายอดวิวไม่ได้วิ่ง! แต่นี่ยอดวิวขึ้นหลายร้อย แต่คนหายเกลี้ยง มันท้อนะ โคตรเหนื่อย
ถ้าให้คุณขยันส่งแชตไปจีบใครคนนึงทุกวันๆ แต่เค้าไม่เคยตอบคุณเลย มีแต่ขึ้นอ่านแล้ว คุณจะท้อมั้ย?
นั่นแหละ เราท้อ รู้สึกเหนื่อยมากด้วย
แต่เราเป็นคนที่เริ่มอะไรแล้วต้องจบ เราเลยต้องพยายามลงนิยายให้จบ
ทำเพราะเป็นหน้าที่ ทำเพราะไม่อยากให้คนอ่านด่าว่า
"เป็นนักเขียนเทนิยาย" ไม่อยากขึ้นชื่อว่า
"นางงอแงว่าไม่มีคนเม้นนิยายนางเลยเลิกแต่งแล้วเปลี่ยนไปเขียนเรื่องใหม่" แบบที่มีคนอ่านหลายๆ คนนินทานักเขียนคนอื่น ไม่อยากทำตัวงอแงแบบนั้น แล้วก็ไม่อยากขู่ว่า
"เม้นไม่ถึง20ไม่อัพ" เพราะมันดูงี่เง่ามาก ก็ก้มหน้าลงนิยายไปเรื่อยๆ น่ะแหละ ตามกฏของบอร์ดนี้
ละยิ่งทำรูปเล่ม ยิ่งต้องลงให้จบ ไม่งั้นจะถูกคนค่อนขอดนินทาว่า
"นางกั๊กตอนจบให้คนไปซื้ออ่านเอง"ทั้งๆ ที่ๆ จริงที่ทำรูปเล่มนี่เพราะ
"โดนคนอื่นเทต้นฉบับมา"ตอนที่เรากำลังเขียนภาคพิเศษ มีใครคนนึงแถวๆ นี้แหละ เค้ามาติดต่อ บอกเราว่าสนใจอยากซื้อนิยายเราไปทำรูปเล่ม เค้าอยากทำวายไทยดีๆ เพราะเค้ามีแผนจะทำสำนักพิมพ์ เค้าจะไปขอซื้อลิขสิทธิ์มาแปล แต่เค้าอยากทำวายไทยเป็นพอร์ตดีๆ เพื่อไปติดต่อต่างประเทศ แล้วเค้าอยากทำเรื่องของเรา เพราะเค้าชอบนิยายเรื่องนี้มาก
เราก็บอกเค้าว่ามันเสี่ยงนะ นิยายเราไม่ค่อยมีคนอ่าน เค้าก็เห็น เพจเราก็คนตามน้อย เค้าบอกว่าเค้าอยากทำเพราะชอบ
เราก็ดีใจ เพราะจากที่เค้าเมนต์นิยายก็คิดว่าเค้าชอบนิยายเราจริงๆ เค้าบอกเราว่า ให้เราวางคอนเซปต์เอง อนุญาตให้เราเลือกนักวาดเอง
เราก็บอกเค้าว่าขอแค่ให้ทำรูปเล่มแบบแบ่ง 5 เล่ม ห้ามรวมกันหรือแบ่งตอน เพราะมันหนาและเป็นเล่มของตัวละครแต่ละคน แล้วก็คอนเซปต์เน้นโทนดำ ไม่เอาปกสิงร่างเอาผู้ชายมายืนทำตาหวานใส่กัน เค้าบอกโอเค บอกถึงขนาดว่าถ้าเราอยากได้นักวาดต่างประเทศก็ให้มาบอกเค้าๆ จะติดต่อให้
เราก็ขอนักวาดคนนี้ไปเพราะเราชอบความเรียลของภาพ ชอบความสมจริงเหมือนคน การลงสี และอะไรต่างๆ คิดว่าเข้ากับโทนของเรื่อง เพราะเรื่องของเราเป็นแนวเรียล โทนหนักหน่วง อึนๆ ปวดตับ
แต่ทางคนที่มาติดต่อบอกเราว่าแพงเกินไป ถ้าทำ 5 ปกใช้หลายหมื่น เค้าเสี่ยงเพราะเค้าเป็นคนลงทุน เค้าพูดมาว่าจะขายถึงร้อยชุดรึเปล่ายังไม่รู้เลย เพราะนิยายเรามันขายไม่ได้ พอปรึกษาเรื่องปกไม่ลงตัวก็เริ่มมาถามว่า ทีมอาร์ตถามมาว่าให้เราเปลี่ยนชื่อเรื่องได้มั้ย ภาษาไทยหาฟ้อนต์สวยๆ ยาก ทีมอาร์ตแนะนำบอกว่านิยายเรามันไม่ตลาดพอ ต้องใช้ปกมาเรียกกระแส แต่แนวคิดเค้าคืออยากไปจ้างนักวาดให้วาดภาพแบบยาวแล้วเอามาหั่นทำสองปกดีกว่า เซฟทุนกว่า ในใจเราก็คิดนะ นั่นมันลดคอสสุดๆ เลยนี่นา ไหนตอนแรกบอกอยากทำดีๆ ไง
ไปๆ มาๆ เราก็ได้รับรู้ว่า ถึงเค้าเป็นต้นคิด แต่คนทำงานต่างๆ ให้เค้ามีอีก 2 คน ทีมของเค้าไม่อยากทำนิยายของเรา
พวกเค้ามองว่านิยายเรามันขายไม่ได้ เค้าไม่อยากมีปัญหาในการทำงาน เพราะถึงแม้จะเป็นหัวหน้าหรือคนลงทุน แต่คนทำงานคือทีมเค้า ดังนั้นถ้าเค้าบังคับทีม มันก็จะเป็นการเริ่มต้นทำงานที่อึดอัด เราเลยเป็นคนโดนเขี่ยออก เพราะเราไม่ใช่ทีมเค้า เราเป็นคนนอก
ความรู้สึกคือเหมือนโดนหลอกให้ความหวังแล้วก็ทิ้งเราไป แล้วที่บอกให้เราเขียนตอนพิเศษเพิ่มเพื่อทำเล่มเล็กล่ะ? แล้วไหนที่ตอนแรกบอกว่าอยากทำล่ะ? โคตรเฮิร์ตเลย
แต่เราก็ไม่โวยวายอะไรเค้านะ เพราะยังไม่ได้เซ็นต์สัญญา เราเรียกร้องอะไรไม่ได้อยู่แล้ว แต่เราทวงความยุติธรรมคืนแล้วล่ะ เราบอกเค้าว่าแล้วพี่มาให้ความหวังหนูทำไม? พี่ทำเหมือนให้ความหวัง หนูนึกว่าเราเป็นทีมเดียวกันช่วยกันทำโปรเจ็กต์นี้ แล้วพี่ก็เขี่ยหนูทิ้งเพราะหนูเป็นแค่คนนอก ซึ่งเค้าก็ขอโทษเรามา แล้วบอกเราว่าเค้าก็เสียใจ แต่ทีมเค้าไม่อยากทำ เค้าก็ไม่รู้จะทำยังไง
เรื่องทั้งหมดก็จบลงที่ ถ้าเค้าไม่ทำ เราจะทำให้ดูเองว่างานที่มีคนๆ เดียวทำมันจะออกมาเป็นยังไง เพื่อพิสูจน์ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปได้นะ แต่ถ้าใจคนมันไม่สู้แล้วอะไรก็ไม่เอาหรอก เค้าเลือกที่จะไม่สู้ เราเลยต้องสู้คนเดียวให้เค้าดู
ซึ่งก็ลงทุนไปเป็นแสน เงินเก็บก้อนโตเลยแหละ ถามว่ากำไรมั้ย ก็ไม่ขาดทุนนะ แต่มันก็ไม่ได้ได้เยอะหรอก ซึ่งสำหรับคนเจียมตัวอย่างเรา ใจจริงหวังไว้แค่ไม่ขาดทุนก็สบายใจแล้วล่ะ
ถ้าสมมุตินี่จะเป็นนิยายเรื่องสุดท้ายที่พิมพ์รูปเล่มของเรานะ เราก็อยากจะทำให้มันสุดๆ ไม่อยากให้ใครมาดูถูกงานของเรา ก็ต้องตั้งใจทำทุกอย่างให้ออกมาดีน่ะ
ลงนิยายจนจบ ไม่กั๊ก ส่งนิยายให้คนที่ซื้อหมดเรียบร้อยแล้ว มาถึงตอนนี้ก็ไม่มีใครหาข้ออ้างมาแอนตี้เราได้แล้ว เพราะเราไม่ได้โกงใครจริงมั้ย? ของก็ส่งให้หมดแล้ว มีปัญหาก็ช่วยทุกเคส แล้วก็ไม่ได้ทำตัวหน้าเลือดหวังแต่เงินจากคนอ่านด้วยการเอาตอนจบนิยายตัวเองเป็นตัวประกัน คือตอนนี้เราลอยตัวแล้วล่ะ
แต่ก็นั่นแหละ ถ้าถามว่าจะเขียนนิยายต่ออีกมั้ย? ควรเขียนเหรอ?
เราเขียนนิยายเพราะอยากให้มีคนอ่าน แต่ถ้าเขียนแล้วมันไม่มีคนอ่าน มันก็ไม่สนุก
เราก็ไม่โทษใครนะ เรารู้ว่ารสนิยมความชอบคนเรามันไม่เหมือนกัน เราจะไปบังคับให้สาวกวายทุกคนมาอ่านนิยายเราก็คงทำไม่ได้ แต่ว่านะส่วนนึงที่อ่านล่ะ? อ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?
คือถ้าเราเขียนนิยายได้แย่ขนาดนั้นเราก็ควรพิจารณาตัวเองอะ จริงปะ?
ดังนั้น เราก็อยากบอกทุกคนอีกสักครั้ง อาจจะเป็นการพูดคุยครั้งสุดท้ายในนี้ก็ได้ว่าเรารักนิยายเรื่องนี้มากแค่ไหน เราพยายามกับมันมากขนาดไหน แล้วก็เราแอบเหนื่อย แอบท้อแท้มากแค่ไหน คืออยากบอกจากใจเลยว่า ขอบคุณคนที่คอยสนับสนุนกันจริงๆ
ขอบคุณคุณ ShadeoftheMoon แต่สำหรับน้องสไนเปอร์ ขานั้นเค้าไม่ดาร์กนะคะ น้องเค้าลุคเจ้าชาย และมีความยูนิคอน เป็นหนุ่มโลกสวยเหมือนอาตั๊น , คุณ mokh2558 ขาประจำที่คอยแวะเวียนมาให้กำลังกันเสมอ ไม่รู้ว่าซื้อนิยายเราแล้วรึยัง ถ้ายังก็อยากจะแจกแบบอีบุ๊กให้นะเอามั้ย? , คุณ titansyui ที่กลับมาอ่านตอนจบ หายไปนานมาก แต่เรายังจำคนอ่านของเราได้เสมอนะ , คุณ $VAN$ และ คุณ puchi ถ้ากลับมาอ่านใหม่แล้วขอเค้ากระซิบบอกอะไรนิดหน่อย คือมีคนอ่านที่พออ่านจบละมาคุยกับเราเยอะว่า ตอนเล่ม1 ก็สงสารป้อง รำคาญเติ้ล แต่พออ่านเล่ม2 ก็เห็นใจเติ้ล เกลียดป้องขึ้นมาเลย ฮ่าๆ เราก็ว่าเราประสบความสำเร็จนะ ทำให้ทุกคนอินไปกับตัวละครได้ อิๆ
... อืม ลงนิยายจนจบ ผ่านไปเป็นเดือน ยอดวิวไหลเป็นหมื่น ได้มา 5 เม้น ... เฮ้อ!
โดนเทตลอดแหละเค้าอะ 
ยังไงก็ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคอมเมนต์อื่นๆ เลยละกัน ... ถ้ามีน่ะนะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
