ขอบคุณที่มาต่อค่ะ
คิดถึงนุงเติ้ลกับป้องมากเลย
คราวที่แล้วอู้ คราวนี้เลยมาติดๆ กัน นิยายเรื่องนี้แต่งสด ค่อนข้างไร้สต็อก เลยอาจจะหายไปรึมาเร็วตามแต่จินตนาการอันสุดเสื่อมของเราจะคิดพล็อตออกค่ะ ต้องขออภัยด้วยนะคะ
เอ่อ...เพิ่งรู้ว่าเราสามารถซึมซับเหล้าเบียร์ผ่านทางผิวหนังได้ด้วย 
น้องเติ้ลหน้าแดงทำไม แล้วพี่ป้องไปจับมือน้องทำไมครับ 
เราไม่เชื้อ(เสียงสูง)...ว่าน้องทำนายเจ็บ 
ฮ่าๆ พี่ป้องยังไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอจับมือน้อง ไปถามมันว่าจับทำไมให้ตายก็ตอบมิได้ดอกค่ะ!
ส่วนอิน้อง บางทีโมเมนท์ที่อีพี่มันพูดคำขอบคุณสั้นๆ นั้นอาจจะกินใจมากก็ได้นะ ทั้งน้ำเสียง สีหน้า แววตา ท่าทาง(ที่แอบบจับมือ) เพียงแต่อีพี่มันไม่รู้ตัวว่าเผลอทำคนอื่นละลาย
ความจริงอีพี่ป้องมันก็ "ดูดี" ในระดับนึง แต่ดั๊นมีเหตุให้ทำตัวเยี่ยงนี้ แต่เวลาฮีแผ่ออร่าฮีก็อบอุ่นละลายใจชาวบ้านอยู่นา ...
หะนี่มันนักเลง
พี่ชายเติ้ลเก๋าสุดขอรับ
คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าอยู่ๆ จะเขียนให้คนตีกัน งงตัวเองอยู่ขอรับ
เอาจริงๆอยากเห็นอิมเมจพี่ป้องนะ นี่เรานึกภาพไม่ออกเลย 
คนแต่งสกิลวาดรูปเป็นศูนย์ค้าบ ไม่ใช่สายเกาหลี ไม่ได้ดูบันเทิงเอเชีย ฮอลลีวู๊ดก็ไม่ได้ตาม ดูแต่โวคัลลอยด์และอุไตเตะ ดังนั้นไม่สามารถหารูปศิลปินนักร้องมาแปะได้ รู้สึกมันไม่ออริจินัลด้วย ไม่อยากทำอ่ะ เลยชอบใช้ภาพแต่งตัวตุ๊กตามากกว่า ข้อแรกคือมันฟรี ข้อสองคือน่ารัก แหะๆ
แต่ถ้าทำได้นะ อยากจ้างคนมาวาดออริจินัลของตัวเองม๊าก ถ้ามีคนคิดราคาถูกๆ ฝีมือพอใช้เราก็จ้างไปละ ไม่เคยมีคนวาดแฟนอาร์ทให้เลยอ่ะ ฮ่าๆ นิยายสายปกติไม่ใช่แฟนตาซีไม่มีใครเค้านึกครึ้มวาดแฟนอาร์ทให้หรอก
แต่ว่านะ เรื่องนี้ดำเนินเรื่องแบบพี่ป้องเล่า แล้วพอลองนึกดูว่าผู้ชายอย่างพี่ป้องมานั่งบรรยายแบบ ผมเป็นคนสูงครับ ผิวธรรมดาไม่ขาวมากแต่ไม่ถึงกับคล้ำ จมูกผมก็พอมีดั้ง ดวงตาผมเรียวรี คิ้ว
บลาๆ เอิ่ม... นี่มันใช่นิสัยอิพี่ป้องแน่รึคะ? นึกว่าเก้งช่างฝันจากที่ไหนซะอีก!
คิดว่าถ้ามีคนอ่านยื่นไมค์ไปสัมภาษณ์พี่ป้องว่า
คนอ่าน : "พี่ป้องคะ ช่วยบรรยายหน้าตาตัวเองหน่อยค่ะ" อีพี่ป้องมันคงตอบว่า
เฮียป้องบ้านใต้ : "หน้ากูก็เหมือนคนอ่ะ" ทำนองนี้แน่ๆ
ดังนั้นนิยายเราเลยไม่ค่อยบรรยายหน้าตาตัวละคร เพราะมันไม่ใช่นิสัยของตัวละครที่เราเขียน เหอะๆ แต่เอาจริงๆ นะ คนปกติที่ไหนจะมาพูดแบบว่า
"หนูเป็นคนหน้าตาดีค่ะ หุ่นผอม สูง แต่หน้าอกใหญ่ สะโพกผาย เอวเล็ก" แหม๋! ฟังแล้วรู้สึกอินี่ดัดจริตหลงตัวเองสุดๆ ไปเลยไม่ใช่เหรอคะ?
นั่นแหละ เราเลยเลือกที่จะปล่อยให้คนอ่าน "ฟิน" จากคาแรคเตอร์และการกระทำของตัวละครในนิยายมากกว่า "ชักจูง" ด้วยหน้าตา ฉากยัดเยียด หลายๆ ครั้งจะเห็นว่าตัวละครของเรากำลังคุยกันเรื่องนึงอยู่ดีๆ มันก็แว๊บไปอีกเรื่อง ปล่อยมุก ดราม่า หรือทำบ้าอะไรอื่นๆ เรามักจะเขียนไปตามนิสัยของตัวละครมากกว่าตามพล็อตอ่ะค่ะ ชอบดำเนินเรื่องตามนิสัยตัวละครอ่ะ เหอๆ
ถือซะว่าเราพล่ามให้ฟังก็แล้วกันค้าบ บางทีก็แอบเก็บกดกับสิ่งที่เลือกทำเล็กน้อย สิ่งที่เราทำมันสวนทางกับสิ่งที่คนหมู่มากนิยม รู้ทั้งรู้ว่าทำแบบนี้แล้วคนอ่านน้อยเราก็ยังจะเลือกทำ แทนที่จะทำอะไรเอาใจคนอ่านหมู่มาก นิยายจะได้ฮิตๆ มียอดวิว มีคนเมนท์เยอะๆ แต่เราก็เลือกเขียนนิยายแบบที่อยากเขียนอยู่ดี แทนที่จะเขียนนิยายที่คนอ่านอยากอ่านเหมือนคนอื่นเค้า
ทั้งเจ็บตัวแถมโดนด่าอีกอิพี่ป้อง
.
..
...
ปล.ทวงข้ามเรื่องคิดถึงน้องเป้อแล้วววว
เมื่อไหร่พี่ตาจะมาเอ่ยฉันยังรอเธออยู่น้าา
ตอบข้ามเรื่องว่า ยังแต่งไม่ถึงไงไหนเลยค้าบ รอนานแน่ๆ แต่มาชัว ไม่อยากแต่งไป ลงไป แก้ไป ค้าบ
ไม่มีอารมณ์ก็ไม่อยากแต่ง เพราะกดดันมาก อารมณ์พี่ตาซับซ้อน กลัวถ่ายทอดออกมาไม่ดี
ความจริงเห็นชื่อเรื่องแล้วกลัวดราม่าก็เลยไม่เปิดอ่าน
จนวันนี้ไม่รู้จะอ่านอะไรก็เลยลองอ่านดู
ถึงได้รู้ว่า อ้าว! นี่มันคนเขียนเดียวกับพี่ดาวกะน้องเทพนี่นา
งั้นสบายใจล่ะ ต้องได้อ่านอะไรแปลกๆ แน่เลย
สรุปว่ารออ่านตอนต่อไปจ้า
ง้อว...
(*ง้อว แผลงมาจาก เง้อ ในรูปแบบปัญญาอ่อน แอ๊บ และดัดจริตกว่า)"แปลกๆ" ที่ว่านี่หมายถึงอะไรค้าบ?
แต่ดีใจนะที่มีคนเริ่มคิดว่า "เรามีเอกลักษณ์" มันคือสิ่งที่น่าดีใจของนักเขียน น่าภูมิใจว่ามีแฟนผลงานของตัวเองจำลายเซ็นต์เฉพาะตัวได้ มองว่าเรามีอะไรโดดเด่นกว่าคนอื่น เราดีใจแบบนี้จริงๆ นะ แต่ว่า...
เครียดว่าแล้วคนเค้าคาดหวังอะไรจากเราล่ะ? มึนตึ๊บเลยทีนี้ เอาเป็น "แปลกๆ" ที่ว่า คือดราม่าเสื่อมๆ ดีมั้ยคะ?
คอนเซ็ปเรื่องนั้นคือ "เงิบ" แต่เรื่องนี้คือ "เสื่อม" ค่ะ จะต้องทำให้เป็นดราม่าที่เสื่อมสุดๆ เลยคอยดู
เจ็บตัวฟรีเลยพี่ป้อง
คุ้มแล้วแหละค่ะ
เชื่อสิ เดี๋ยวอ่านตอนต่อไปแล้วจะรู้ว่า โคตรคุ้ม
เราชอบโมเม้นคู่นี้นะ
แบบไม่ต้องเวอร์วังอลังการณ์ คือมันธรรมดามากๆ เป็นธรรมชาติมากๆ เข้ามาใกล้กันทีละนิดๆ เราว่ามันน่ารักดี
แต่งต่อเรื่อยๆนะคนเขียน คนอ่านเป็นกำลังใจให้ สู้ๆ 
กลัวแต่ว่าโมเมนท์ใกล้กันทีละนิดจะเปลี่ยนเป็นโมเมนท์ออกทะเลอ่ะสิคะ แต่งสด ไม่ได้คุมโทนของนิยาย ไม่ได้ร่างพล็อตไว้ เขียนตามแรงเชียร์ของคนอ่าน(?)จากแต่ละคอมเมนท์ เหอๆ
บางทีก็นึกอยากให้พี่ป้องหาน้องเติ้ลออกทะเลไปไกวเปลเรือแห่งรัก
แต่ขอบคุณสำหรับกำลังใจค้าบ
เจ็บตัวแล้วสวีทก็ดีนะ อิอิ (งวดหน้า...คงต้องเล่นให้หนักสินะ หึๆๆ)
ยืมตัวน้องป่านกับน้องไปป์คู่หู 2P ตัวป่วนมาง้างTeenรอกระทืบเฮียป้องแล้วค่ะ
เอ๊ะ .... ได้ข่าวอีเคะเรื่องที่แล้วก็ชื่อ "พี" นี่เราเป็นอะไรกับตัว "P" รึเปล่านี่? ทำไมไม่ตั้งชื่อตัวละคนเท่ๆ บ้างน้า ชัช ต้น รุกข์ ขุน สตาร์ พี ป้อง เติ้ล แหม๋! "ต.เต่า" ก็มาแรงแฮะ!
อีพี่ป้อง. ฉันเข้าใจนะเพราะถ้าเป็นเราก็ลุกขึ้นไปมีเรื่องเหมือนกัน. คือจะโวยวายอะไรอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนสิ
แต่อีเมียนี่ขวดเบียร์เลยเหรอ. เสือกว่ะ
ตอนนี้อีพี่ป้องสับสนเพราะหัวแตกหรือเพราะมือน้องที่กุมอยู่จ้ะ.
พี่ป้องก็อย่าชวนน้องมันทะเลาะอีกนะเดี๋ยวไม่มีคนพยาบาล
อิมเมจฮาได้อีก. ใส่สายเดี่ยวอยู่ห้องแถมปล่อยผมสยาย อ่อยน้องเติ้ลมันอยู่อะดิ รับมาเหอะพี่. 5555
อิพี่ป้องมิใช่พี่สตาร์ค่ะ มิอ่อยเหยื่อหรอก ฮ่าๆ ความจริงจะให้พี่กางเกงตัวเดียวรูปมันก็ดูไม่สวยอ่ะ เลยใส่เสื้อกล้ามมาให้อีกตัว ไม่ใช่สายเดี่ยวแต่อย่างใดค่ะ กรุณานึกถึงเสื้อกล้ามสภาพย้วยๆ บางๆ กับกางเกงบอลเก่าๆ แทนดีกว่าเนอะ หัวก็ยุ่งๆ ผมรกรุงรังจับกันเป็นกลีบเพราะซกมก นั่นแหละค่สภาพพี่ป้องที่แท้จริงในรูปนี้
ส่วนในเรื่อง "กางเกงบ็อกเซอร์เพียงตัวเดียว" ค่ะ อ่อยกว่าในรูปนี้อีก แถมมี .... ด้วยนะ!
อ๊ายยย ฉันควรจะ หรือ 
อีผัวเมียคู่นั้นดี ที่ทำให้พี่ป้องกับน้องเติ้ลใกล้ชิดสนิทกันขึ้นไปอีก 
เข้าใจพี่ป้องเลย เป็นใครก็โมโหเจอแบบไอ้แก่นั่นไป เมาไม่พอยังพาลโน่นพาลนี่ แถมอีมนุษย์เมียก็เข้าข้างผัวแบบผิดๆไม่นึกถึงลูกเลยว่าจะเป็นยังไง ดีแล้วพี่ป้องสั่งสอนบ้าง แต่คนเมาอ่ะนะ แม่งทำไงก็ไม่เข็ด พอเขาทำให้บ้างก็จะเอาเรื่อง อย่างนี้มันน่าซ้ำหลายๆที 
น้องเติ้ลพูดก็มีเหตุผล ถ้าเกิดอีกฝ่ายมีอาวุธจะเป็นยังไง อีกอย่างมันเมาจนไม่มีสติ แต่เรามีสติแต่ก็ขาดสติเพราะโมโห โกรธ โชคร้ายลุกลามเป็นเรื่องใหญ่ เอางี้ น้องเติ้ลค่อยๆสอนพี่ป้องมันดิ ให้ใจเย็น เอาเรื่องอื่นมากลบเรื่องชกต่อยแทน อย่างเรื่อง 
นี้ไงอีพี่ป้องมันจะได้หมกหมุ่นครุ่นคิดแค่เรื่องนี้
พี่ป้องมันกำลังจะหมกมุ่นแล้วค่ะ
แต่ไม่บอกว่าเรื่องอาราย เหอๆ
คนน่ารำคาญทำตัวแบบนี้ก็มีอยู่จริงๆซะด้วยสิ เจ้าของร้านอย่าลืมขึ้นบัญชีดำสองผัวเมียคู่นี้ล่ะ มารยาทแย่นักก็ไม่ต้องเข้าร้าน
ช่ายค่ะ เราเอาตัวอย่างเหตุการณ์มาจากเว็บโลกสวยเนี่ยแหละค่ะ ขอบคุณคลิปเด่นคลิปดังที่อัพที่แชร์กันอย่างขาดสติด้วย
คนบางคนคิดว่าตัวเอง "โดนกระทำ" เลยชอบเรียกร้องสิทธิ แล้วก็ชอบออกสื่อ อยากหาแนวร่วม หารู้ไม่ว่าแนวร่วมที่ได้เขามาช่วยกระทืบตัวเอง บางคนจมดินจนไม่ได้ผุดได้เกิด เรามักเจอกรณีเงิบๆ แบบนี้จากเว็บพัยทิปเนี่ยแหละค่ะ ส่วนใหญ่จะเจอเคสแบบนี้จากคนที่คิดว่าตัวเองแหลเรียกคะแนนสงสารได้ดี พอเจอคนที่มีหลักฐานในมือมากกว่ามาแฉกลับก็มักจะแทบต้องแทรกแผ่นดินหนี บางทีไอ้สิ่งที่ตัวเองคิดว่าเป็นหลักฐานนั่นแหละกลับมารัดคอตัวเองจนหายใจไม่ออกก็มี
นิยายเรื่องนี้เราตั้งใจจะแต่งเป็นแนวดราม่าให้กลิ่นคล้ายๆ เรื่อง
ดราม่าควีนกับคิงซื่อบื้อค่ะ แต่อาจจะไม่หนักเท่านั้น เล่นประเด็นเสียดสีน้อยกว่า แต่ก็จะใส่มาในระดับเบาๆ พอดมได้กลิ่น เราเลยใส่โน่นใส่นี่ประปรายค่ะ ตั้งใจเขียนในเชิงจิกกัดเช่นเดิม แต่ถ้าอ่านผ่านๆ ขำๆ ก็คงไม่รู้ว่าเราแอบแขวะ ฮ่าๆ
จริงๆ แล้น คนแต่งโคตรดาร์กนะเออ!
เหมือนกลัวน้องไม่พูดด้วยมากกว่ากลัวเจ็บยังไงก็ไม่รู้เนอะ 
ไหนๆ ก็ไหนๆ มีโอกาสอ้อนน้องแล้วก็อ้อนเยอะๆ เลยสิคะพี่ป้อง
ว่าแต่....เติ้ลหน้าแดงทำไมคะลูก หรือว่า......อิอิอิ 
ตอนที่เราแต่ง ในหัวเราเห็นภาพ พี่ป้องพูดขอบคุณเติ้ลด้วยน้ำเสียงอบอุ่นจริงจัง อารมณ์หวานมากกก เติ้ลแบบตกใจไม่คิดว่าคนอย่างพี่ป้องจะมีโมเมนท์เท่ๆ แบบนี้ ประกอบกับโดนคนบางคนเพ้อละเมอจับมือ น้องเติ้ลเลยเขิน
แต่ก็นะ ... ด้วยสกิลง่อยของนักเขียนมือใหม่ที่เจือกเลือกถ่ายทอดด้วยมุมมองบุคคลที่1 จะให้พี่ป้องเล่าว่าตัวเองตื้นตันใจที่เติ้ลช่วยดูแลกันจนเอ่ยขอบคุณออกไปด้วยความซาบซึ้ง ... คือคิดว่าอีนี่คงตามความรู้สึกตัวเองไม่ทันด้วยซ้ำ ที่สำคัญคนมันจะไปรู้ตัวบรรยายตัวเองได้ยังไงว่าเผลอจับมือน้อง!
ดังนั้นเราเลยเลือกให้คนอ่านเห็นว่าอิพี่ป้องมันปากแข็ง ซึ่น ไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองมีอาการซักเท่าไหร่ ให้คนอ่านลุ้นกับความปากแข็งของฮีแทนค่ะ
ยากนะนี่ ... จะมีคนฟินตามเค้ามั้ย เครียด!
มารอดราม่าเพิ่มมมม
หืม? แน่ใจนะคะว่ามารอดราม่า? เหอๆ ดีใจจุงเบย มีคนชอบอ่านดราม่าด้วย งั้นคราวนี้เอาดราม่าสังคังไปนะครัช!
อะไรกันเนี่ย ลงนิยายไป 8 ตอน มีแต่ดราม่าประหลาดๆ ทั้งนั้น ดราม่ารูมเมท ดราม่าเป็นเกย์ ดราม่ามายองเนสพี่ป้องทะลัก ดราม่าขนตูด ดราม่ามีดโกนของใช้ส่วนตัว(หรือหวงน้อง) ดราม่า(ชวนกิน)หมูกระทะ ดราม่าช่วยตัวเอง ดราม่าแย่งห้องน้ำ ดราม่าคนเมา
เฮ้อ.... ดราม่ามากๆ
รักคนอ่านทุกคนนะค้าบ
หัวข้อ: 『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60] (อ่าน 420421 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก