หัวข้อ: หมดใจ ♡ หมดโปรฯ (พิเศษ 2/2) (1/10/62 p.25)

[lnudeel]

มองว่าพี่ติ เหมือนยังมีสติตลอดเวลาแต่ไม่สามารถบังคับร่างกายและหัวใจได้ เคนี่ ยังคงสงสัยอยู่ว่านายจะไม่หลอกอะไรพี่ติใช่มั้ย พฤติกรรมไม่น่าไว้วางใจ ยืนมติไม่ไว้วางใจให้ด่วนๆอะ 

[BlueCherries]

อยากรู้ใจจริงของเคต้องรออ่านฝั่งเค ซึ่งไม่รู้คุณ Phut จะยอมไปลากฮิมมาให้สัมภาษณ์ไหม 

ปูลู รักพี่ตินะคะ ถ้าเคทำให้ช้ำใจมาบอกแม่เล้าเลย เด๋ยวเจื๋อนให้ 


ว่าแต่ญาติปริศนาของพี่ตินี่ใครวะ

[Belove]

พี่ติก็เล่นตัว ไอ้น้องเคก็ไม่ยอมปล้ำ


แม่ยกเซ็ง


 

[FiZZ]

อ่านแล้วยิ้มแก้มแตกกับความเวิ่นของพี่ติแกจริงๆ เป็นคนที่น่ารักมากเลย สำบัดสำนวนเหลือหลาย
เราชอบทั้งแนวคิด ทัศนคติ และการดำเนินชีวิตของพี่ติมากๆอ่ะ

[Phut]

หมดใจ16


    ห้าทุ้ม... ท้องฟ้ามืดสนิทไร้ดาวแม้แต่ดวงเดียว ผู้ชายวัยกลางคนพยายามกรอกหูผมในแบบที่เรียกกันว่าการหว่านล้อมให้ทำสิ่งที่ไอ้จิตติไม่อยากทำ
"...คุณจรัญท่านอายุมากแล้ว เธอเองมีศักดิ์เป็นหลานจะใจร้ายกับท่านเหรอ จะไม่ไปหาท่านสักครั้ง ? "

"ผมไม่ว่างครับ และถึงจะว่างก็คงไม่ไป"

ก็ไหนว่าถึงตายไม่ต้องมาเผาผีกัน หรือถ้าก๋งอยากได้กงเต๊กไว้ติจะเผาไปให้นะก๋งนะ นี่ไม่กลัวโลกร้อนเพื่อก๋งเลยนะเนี่ย !

"เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง ท่านเป็นตาแท้ๆ ของเธอ..."

จากสีหน้าเรียบๆ เริ่มเคร่งเครียดขึ้นทุกขณะเมื่อผมยังยืนยันคำเดิม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณคเชนทร์มาหาผม แรกๆ เขาไปที่ร้านแต่พอผมหลบหน้าหนักเข้าก็มาหาถึงบ้าน และผมคงเลี่ยงอีกไม่ได้ เพลียจุงงง เกิดจะมาสำคัญอะไรตอนนี้หนอ

"อาเลิกกล่อมผมเถอะครับ ท่านจะอยากเจอผมทำไมในเมื่อท่านรังเกียจพ่อผมอย่างกับอะไรดี แถมยังตัดขาดแม่มาเป็นสิบๆ ปีแล้ว ท่านจะยังเห็นผมเป็นหลานอยู่อีกเหรอ รู้ตัวช้าไปมั้งครับ"

ผมเม้มปากเมื่อเผลอพูดจากระทบกระเทียบ  พ่อไม่เคยสอนให้ผมเกลียดตา แม่คอยเตือนให้ผมสำนึกในบุญคุณคน อย่างน้อยท่านก็เป็นผู้ให้กำเนิด...แล้วยังไง ? โอเค...ผมไม่มีความกตัญญูกตเวทิตา ณ เวลานี้ผมไม่สนอะไรทั้งนั้น พวกเขากำลังรุกล้ำชีวิตผม

ติเพลีย ติเหนื่อย ติอยากพัก ! กู๋ไม่เข้าใจติ !

"ท่านเพิ่งรู้ข่าวการเสียชีวิตของคุณภพธรและคุณจันทร์ฉายพ่อแม่ของเธอ และท่านก็เสียใจมาก
เธอจะไม่ให้โอกาสท่านได้แก้ตัวสักครั้งหรือ ? "

กรี๊ดดด อกไอ้ติแล่นลึกเข้าตึกแขก รู้สึกตัวเองมีค่าดั่งทองคำ คุณพระ ! ตื่น ๆ
"ผมคงไม่มีความสำคัญขนาดจะให้โอกาสใครได้มั้งครับ ผมกับท่านแทบไม่ต่างจากคนแปลกหน้า"

"เธอเป็นหลานในไส้เพียงคนเดียวของท่าน" คุณคเชนทร์ถอนหายใจยาว คงจะหน่ายใจเต็มแก่ "ฉันคงไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรในเมื่อฉันเองก็เป็นคนนอก ไม่ได้มีสายเลือดเกี่ยวข้องกับเธอ แต่ฉันยังยืนยันเจตนารมณ์ของคุณจรัญ ท่านก็แค่คนแก่ที่อยากเจอลูกหลานเท่านั้น เธอลองใคร่ครวญดูให้ดีว่าที่ทำอยู่นี่ดีแล้วหรือยัง"

"..."

กู๋ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วออกจากบ้านไป รถยนต์คันหรูแล่นฝ่าความมืดไกลไปเรื่อยๆ รอบกายเงียบสงัดไม่มีแม้เสียงหรีดหริ่งเรไร ผมอธิบายความรู้สึกตัวเองไม่ถูก ด้วยความเป็นปุถุชนผมยังมีทิฐิที่วางไม่ลง บอกตรงๆ ว่าที่ถืออยู่นี่หนักหลายกิโล

พูดเป็นเล่น ! !

พ่อกับแม่ถูกตาไล่เหมือนหมูเหมือนหมา พ่อเล่าเหมือนเรื่องตลกโปกฮาที่ฟังแล้วต้องขำกลิ้งตอนพ่อวิ่งหลบกระสุน แต่เมื่อรู้ว่าอะไรเป็นอะไรผมจึงได้เข้าใจ อย่าตำหนิพ่อผมว่าท่านปลูกฝังในทางไม่ดี ท่านแค่เล่าความจริงเท่านั้นซึ่งเป็นการฝังรากเหง้าให้ผมแบบไม่รู้ตัว

แม่ไม่กล้าแบกหน้ากลับไปหาเพราะรู้จักท่านดี จดหมายทุกฉบับถูกตีกลับจนในที่สุดแม่ก็เลิกส่ง ถึงอย่านั้นก็ยังคิดถึงท่าน แม่เคยเอารูปคุณตาให้ดูและเล่าให้ฟังหลายๆ อย่าง ผมรับรู้การมีตัวตนของท่านแต่ไม่เคยได้สัมผัสจริงๆ สักครั้ง
ดูดาวพลูโตสิ รู้ว่ามี เห็นแค่รูปแต่ไม่เคยเห็นกับตา ห่างไกลเกินไปจนในที่สุดก็ถูกตัดออกจากวงโคจร เหมือนผมกับท่าน...

น่าภูมิใจไหมล่ะผมคงได้เลือดก๋งมาเต็มๆ คึคึคึ

ก็อก ๆ
เสียงเคาะประตูกระจกเรียกให้ผมแหงะหน้าขึ้นดู แหมๆ รุ่นใหญ่เพิ่งออกไปรุ่นเล็กก็เข้ามาทันที หัวกะไดบ้านกูนี่ไม่มีแห้งจริงๆ

"เมื่อกี้รถใคร" เขาถามท่าทีปกติ ผมหลีกทางให้เขาเข้ามาแต่เคกลับยืนนิ่ง

"คนของตา...มีธุระนิดหน่อย แล้วจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม เร็วๆ ยุงเข้า"
"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ มารับไปเที่ยว"

"เที่ยวตอนจะเที่ยงคืน ? " สลัดชีวจิตของพี่...กูเพิ่งออกกะมานะครับ

"ก็โทรมาไม่รับ เลยไลน์มาบอกแล้วไง ห้ามเบี้ยวนะครับ พรุ่งนี้หยุด" มันยิ้มกริ่มตอนพูดว่า'นะครับ' 

เหอะ ! โทรมากูยังไม่รู้แล้วไลน์กูจะได้อ่านไหม...ก็ไม่ไง

แล้วปฏิเสธพ่อลงเหรอ...ก็ไม่ลงไง !

เรามาเลี้ยงส่งโชไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นแบบครบทีมในสถานบันเทิงที่มีเกลื่อนพัทยา
พอได้คลุกวงในผมถึงได้รู้ว่าพวกนี้ไม่ใช่ขี้กลากขี้เกลื้อน เพราะนอกจากหน้าตาดีมีการศึกษา ยังมีเสน่ห์เหลือร้ายไม่เป็นรองใครในแบบที่ผมให้นิยามว่า หล่อ ! ดิบ ! อร๊อย !

เตือนอีกครั้ง * กรุณาบริโภคอย่างมีสติสัมปชัญญะ กั่กๆ ๆ โอยยย พี่จะไปหวัน(สวรรค์) เรียกปอเต๊กตึ๊งมาเก็บศพกูด้วยครับ ! !

พอครับพอ...ดอกไม้ริมทางเราหาได้แคร์ไม่ เพราะหลักใหญ่ใจความสำคัญนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว

นายคิมหันต์สวมแจ็คเก็ตหนังสีดำ ด้านในคือเสื้อคอวีสีขาวผ่าลึกเผยแผ่นอกแน่นประดับ สร้อยห้อยจี้รูปปลาคู่ราศีมีนเนื้อทองคำขาวเล่นลายหนักสไตล์ผู้ชาย ความยาวอยู่กึ่งกลางอกหนาๆ พอดิบพอดี ซึ่งผมเป็นคนซื้อให้เมื่อวันเกิดที่ผ่านมา มันแวววาวล้อแสงไฟวิบวับแต่ก็ยังน้อยกว่ารอยยิ้มระยับที่ชายหนุ่มส่งมาให้ผม

"เมาแล้ว ? "

เขาส่ายหน้ายิ้มขำราวกับผมพูดเรื่องตลก ก่อนจะหันไปชนแก้วกับเพื่อน

"ชนๆ อำลากูหน่อยอีกตั้งสามปี"

"สามปี ไม่ใช่ว่ากลับมาอีกที ได้สาวญี่ปุ่น พร้อมลูกดื้อๆ แบบมึงกลับมานะเว้ย"

"ไอ้ห่าเปรมมึงอย่าพูดเป็นลางดิ ม๊ามันช็อคตาตั้งแน่ ฮ่า ๆ " หนึ่งในห้าหนุ่มหัวเราะร่วน พ่อหนุ่มของผมหัวเราะกับเพื่อนแต่ยังสบตาผมเป็นระยะ อาจเป็นเพราะเหล้าที่ทำให้ดวงตาคู่นั้นดูฉ่ำหวาน หรือเป็นเพราะบรรยากาศที่ทำให้นิ้วยาวเกาะเกี่ยวมือผมไว้ไม่ยอมปล่อย โซฟาอาจแคบไปเคจึงต้องขยับเข้ามาใกล้จนต้นขาเราเบียดกันเสมือนว่ากำลังสื่อสารบางอย่างผ่านสายตา รวมถึงร่างกาย
หรือบางทีผมคงเมาจนคิดไปเอง

"พี่ติอย่ากินแต่น้ำดิวะ ! "

เอ้า ! นี่กูเมาน้ำเปล่าหรอกเรอะ ? ! ไอ้หยา ! กลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่ในแหล่งอโคจรนี่มันหลอนประสาทกูจริงๆ


ต้นพยายามยัดเยียดแก้วเหล้ามาให้ ทั้งที่ตั้งใจจะไม่ดื่มแต่ผมก็ยื่นมือไปรับไม่ให้เสียน้ำใจ กระทั้งแก้วบรรจุน้ำสีอำพันถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา

"ไม่ให้ครับ " เขาวางแก้วลงบนโต๊ะหันไปยักคิ้วให้เพื่อนที่โห่แซวอย่างกับแห่นาค

"โห่ววว หมั่นไส้ไอ้ขี้หวง ! ! "

พ่อยอดดวงใจหัวเราะในลำคอพาดแขนไว้บนโซฟาด้านหลังจนเหมือนโอบผมไว้ แต่อย่าได้วาดฝันภาพผมเป็นผู้ชายน่าทนุถนอม เพราะในความจริงคือหมีสองตัวที่อยู่บนโซฟาเดียวกัน  ไม่ใช่ริลัคคุมะด้วย อย่าคิดเชียว !

"ก็แค่ไม่อยากให้เมาเหล้า" เขาโน้มหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ หลุบตามองมือที่เขาบีบเล่นเบาๆ  ผมได้กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เคล้ามาในลมหายใจผสมน้ำหอมกลิ่นปีโป้น่าหม่ำ

นัยน์ตาสีรัตติกาลช้อนมองมา มันมืดสนิทแต่แฝงไว้ด้วยแรงดึงดูดมหาศาลคล้ายหลุมดำพร้อมกลืนกินทุกสรรพสิ่ง อยากขยี้ทรงผมซึ่งเซตแบบยุ่งนิดๆ ที่ทำให้เขาดูหล่อเหลาอย่างร้ายกาจ อยากดับแสงไฟที่ทำให้รอยยิ้มนั่นดูคมคายจนผมใจสั่น เขาชอบเลียริมฝีปากตัวเองและผมรู้ได้โดยทันทีว่ามันหมายถึงอะไรหรือ'ต้องการ'อะไร

ไม่มีใครสนใจตอนที่ผมยกยิ้มแก้มบุ๋มแล้วแลบเลียริมฝีปากอุ่นๆ ซึ่งอยู่ห่างเทียบเท่ากระดาษกั้นอย่างคุ้นเคย ปลายจมูกเคลียจมูกจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน ผมสูดหายใจเข้าลึกจนรู้สึกซาบซ่าไปทั้งปอด ขบริมฝีปากล่างของเขาด้วยมันเขี้ยวแล้วจึงตวัดลิ้นเบาๆ ผ่านปลายคาง นึกกระหยิ่มใจที่นายคิมหันต์ตะครุบลิ้นผมไว้ไม่ทันจึงส่งยิ้มเย้าหยอกไปให้ พ่อหนุ่มนักรักแยกเขี้ยวใส่ก่อนสอดมือเข้ามาตามกลุ่มผมบริเวณท้ายทอยภ บังคับให้เงยหน้าขึ้นรับจูบรสขมแต่แอบซุกซ่อนรสหวานล้ำไว้ที่ปลายลิ้นร้อน

หนุ่มรุ่นน้องละเลียดชิมอย่างช้าๆ นุ่มนวล อ่อนโยนแต่ก็แฝงไว้ซึ้งความร้อนแรงและความต้องการ
มันหอม หวาน และทำให้มึนเมาเหมือนสาโทหมักอย่างดีที่หากได้ลองครั้งหนึ่งแล้วรับรองต้องติดใจ

ผมเพิ่งรู้ในวินาทีนี้ว่าที่เขาบอก 'ก็แค่ไม่อยากให้ เมาเหล้า' เพราะเขาจะทำให้ผม'เมารัก'นี่เอง

"ไอ้ห่าเค ! มีแฟนแล้วลืมเพื่อน พี่ติแม่งรีบๆ กลับไปเลยว่ะ ไอ้เคมันมีไรดีผมถามจริง ? " เหลือบมองโชที่เริ่มเมาได้ที่กำลังโวยวายแล้วผมก็แสยะยิ้มให้เมื่อแฟนหนุ่มทำท่าขัดใจผลักหัวเพื่อนที่ยกมือสะเปะสะปะตามประสาคนเมา

"เมาแล้วก็กลับบ้านไปนอนไป๊ เดี๋ยวถ้าตกเครื่องกูจะขำให้ ! "

ถามว่าดีตรงไหน...พี่ก็ไม่รู้ว่ะน้อง เริ่มแรกเลยก็แค่ปลื้ม มันยิ้มน่ารักน่าขย้ำตามประสาผู้ชายหุ่นดีน่าตาดี มองกี่ทีกี่ทีก็คันเหงือกเหมือนฟันจะขึ้น มองทุกวี่ทุกวันนานๆ เข้าก็เลยรู้เห็นความเป็นไปแบบไม่ได้ตั้งใจเสือก มุ่งมั่นแน่วแน่ว่าจะไม่แย่งแฟนใคร แต่พอรู้ตัวอีกทีมันก็จับตัวเองใส่พานมาถวายพี่ สถาปณาตนเองให้เป็นแฟนซะงั้น

"คิมหันต์มันน่ารัก..." ห้าหน่อตาโตเมื่อผมพูดสิ่งที่คิดออกมาหน้านิ่ง เลิกคิ้วมองพวกมันว่ากูพูดอะไรผิดรึไง "พวกมึงทำหน้าเหมือนเห็นมดตัวเท่าช้าง"

"น่ารัก ? ไปตัดแว่นเถอะเชื่อผม ! สายตาสั้น...อันที่จริงอย่างพี่น่าจะยาว " ต้นพูดเป็นจริงเป็นจังแต่กูรู้ว่ามึงกวนตีน ว่ากูแก่จนสายตายาว ชิชะ ! "เอางี้ผมรู้จักร้านดีๆ เดี๋ยวแนะนำให้"

"เฮ้ยต้น ! มึงก็พูดเกินไป ห่าเคมันน่ารักหลบในไง พี่ติเขาตาถึง" ดีมากทิมมี่มึงพูดจาดีน่ามีรางวัลให้ "หรือไม่ก็ตาถั่วว่ะมึง กร๊ากกก"

มาเอารางวัลซิ... ส้นตีนเป็นไง !

"พวกเหี้ย ! " พ่อยอดชายเขาสรรเสริญเพื่อนอย่างไพเราะเพราะพริ้งใบหน้าขึ้นสีหูเหอแดงจนสังเกตได้ พวกมันขำกันท้องแข็งจนกระทั่งเปรมหนุ่มตี๋ที่ดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดจะยิงคำถาม

"อย่างมันห่างไกลคำนั้นหลายปีแสงนะผมว่า ถ้าบอกว่าหล่อก็ว่าไปอย่าง ผมจะไม่เถียงพี่เลย" เปรมพูดไปขำไป "เอาดีๆ ว่ะพี่ ถามจริงมองตรงไหนน่ารัก"

ทุกคนมองผมเป็นตาเดียวเหมือนรอฟังผลสลากรางวัลที่หนึ่ง ผมเหลือบมองคนข้างกาย นายคิมหันต์มองมาเหมือนรอฟังคำตอบเช่นกัน ใบหน้าสีเรื่ออมยิ้มน้อยๆ แบบที่ผมตีความเอาเองว่าเขากำลังเขินจนผมต้องกดยิ้มมุมปากยักคิ้วให้เด็กๆ ที่ทำท่าลุ้นคำตอบตัวโก่ง

"กูต้องตอบ ? "

"หูยยย ! ! กูก็อุตส่าห์ตั้งใจฟัง เอาพ่อมึงไปเก็บดิ๊ไอ้เค เล่นซะกูเกร็งจนตะคริวแดกเลย ! "

"แล้วพี่ไม่อยากรู้บ้างเหรอว่าไอ้เคมันเห็นดีอะไรในตัวพี่" อีกแล้วครับคุณเปรม จะสงสัยอะไรเยอะแยะ มึงนี่ชอบจุดชนวน

นายคิมหันต์มองผมพร้อมรอยยิ้มกริ่ม นัยน์ตาสีนิลสบนิ่งก่อนจะขบริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย ใจผมแกว่งอย่างที่หาเหตุผลให้ตัวเองไม่ได้ และก่อนที่พ่อหนุ่มจะเอื้อนเอ่ยคำใดออกมาไอ้ติก็ไหวไหล่แล้วชิงพูด ก่อนปอเต็กตึ๊งมาเก็บศพ

"อะไรที่เป็นกูก็ดีหมด"

"โห่ววว ! ! หลงตัวเองขนานแท้ ! "

"พี่ติเซ็กซี่" เสียงทุ้มเรียกความสนใจทุกคนรวมถึงผมด้วย อร๊ายพูดซะกูกลายเป็นแม่เสือสาวเลยพ่อมึง ! อย่างกูต้องหล่อเร้าใจเว้ย ! !

"วิ๊ดดดวิ้ววว ~ "

"ไอ้ต้นมึงเอาลายแทงร้านแว่นมาเร็วๆ เลย ! ฮ่าๆ ๆ "

"พี่ติใจดี อยู่ใกล้ๆ แล้วสบายใจ"

"ฮิ้ววว ! ! " ดูดู๋ ไอ้หน้าด้าน เพื่อนมึงแซวกูซะเป็นสาวน้อยแล้ว ไม่ต้องมามองตาระริกระรี้ เดี๋ยวปั๊ดจับจูบโชว์ซะหรอก

"เอาเป็นว่าพี่ติไม่สงสัยพวกมึงก็อย่าเสือกให้มานัก" พ่อยอดชายหันไปยิ้มให้เพื่อนก่อนหันกลับมาสบตาผม "แค่รู้ไว้ว่า กูรักของกูก็พอ "

โอ๊ยยย ! ! กูอยากจะกรี๊ดให้ตัวแตก ! ! ยาดมอยู่ไหน ? ? ! ! ! แล้วพวกมึงเรียกปอเต็กตึ๊งให้กูรึย๊างงง ! !
อร๊ายยย ! ! !

***************
จากการเลี้ยงส่งกลายเป็นการเก็บศพอีเจ้ 5555

น้ำยังไม่เดือดรอก่อน ชอบรสอะไรเลือกกันไว้แต่เนิ่นๆ นะแจ๊ กั่กๆๆ

หากเงินทุนมากพอเดี๋ยวจะจ้างนายคิมหันต์มาเล่าแทนเจ้ที่ไปนอนพะงาบปั๊มหัวใจในไอซียูนะจ๊ะ

[BlueCherries]

ห๊ะ แค่นี้เจ๊ติถึงกับเข้าไอซียูเลยเหรอ ภูมิคุ้มกันน้อยจริงๆ

ตาของเจ๊ตินี่.....อย่างกับในละคร รู้ว่าป่วยแล้วดันอยากเห็นหน้า ทิฐิแรงพอกัน (เดาว่าไงพี่ติคงไปหาแค่ครั้งเดียว เจอหน้าแล้วกลับไรงี้??)

ปอลิง จ้างด้วยโลลิป๊อป 5 บาทให้เคมาเล่าแทนซักตอนทีจร้า 

[Belove]

นี่รอฉากอัศจรรย์อยู่


 

[BeeRY]

แอร๊ยยย น่ารัก หวานเว่อร์ และพี่ติก็ไม่ธรรมดานะฮะ 
แต่ว่ามาม่าน่ะ เลิกกินนานแล้วนะ ผมจะร่วง 

[mukmaoY]

เอา าม่ารสน้ำตาลละกัน

[snowboxs]

ถ้ามีไรเกิดขึ้นจริง
เชื่อว่าพี่ติผ่านไปได้ชัวร์
เพราะพี่ติใช้ชีวิตอย่างมีสติ

ขอรสต้มยำน้ำใสปิ๊งแล้วกันค่ะ

[jirojiro]

เขินและขำไปพร้อมๆ กัน ขอบคุณครับ

[lnudeel]

ฮึ่มมมมมมม!  ให้จริงนะเค //ยังระแวงเคอยู่

[May@love]

 เจ้สายตายาวไม่พอ ยังป่วยเป็นโรคหัวใจด้วยเร๊อะ

เค้าว่ากินเด็กเป็นอมตะ แต่เจ๊ติโดนเด็กกินนี่ยิ่งกว่าคงกะพัน

โดนฟันเท่าไหร่ก็ไม่ตาย

[Freja]

ลงขัน 2 บาทอ๊ะ เดี๋ยวเดือนมิ.ยไปจ่าย
ยังคงระแวดระวังเค
ไปดูเจ้าคุณตาหน่อยก้ดีนะพี่ติ

[kokoro]

น้องเคชัดเจนดีนะ
พี่ติจะได้มีอะไรหวานๆเข้ามาในชีวิตจริงๆ
ไม่ใช่แอบเพ้อมโนฮาๆแบบเก่าละ ฮ่าๆๆ

ส่วนเรื่องตา
ถ้ามีเวลา แล้วตัวแทนเขามาง้ออีกที  ลองเอาไปคิดอีกครั้งก็ได้เนอะ
ลองไปศึกษา ทำความรู้จักกัน
สมบัติตาเยอะค่ะ สิทธิ์ของเรา เอาไว้ 5555

[lizzii]

เจ้ติอารมณ์ขันดีนะ 555555

[เกรียนเหมียว]

  5555 ชอบติ  พี่แกฮาตลอด >>>   ไม่ใช่ริลัคคุมะด้วย  5555 เจอประโยคนี้ไป  ขำก๊ากเลย   ส่วนเค เแห๋มมมมมมมม  ประโยคตอนจบนิ อยากไปช่วยพี่ติ แกกริ๊ดจริงๆ น่ารักอ่ะ ! 

[B52]

เจ้หัวใจจะวายตายก่อนแล้วขยันหยอดเหลือเกิน

[BlueCherries]

รอๆๆๆๆๆๆๆๆค่าาาาา

[gwaiplay]

ฮาตอนอยากจะกรี๊ดให้ตัวแตก  อย่าหลุดสาวนะพี่ติ 

[Phut]

หมดใจ 17

    มีไม่กี่เหตุผลหรอกที่คนเราจะยอมทนเจ็บ แต่ถ้ามันต้องเจ็บซ้ำๆ ซากๆ จนทนไม่ไหวสู้โยนเหตุผลบ้าๆ นั่นทิ้งไปซะ แล้วเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนคงดีกว่า...

การเป็นพวกจริงจังกับความรักไม่ได้ช่วยให้ผมประคองชีวิตรักเอาไว้ได้ เมื่อหนึ่งคนยังรักเหมือนเดิมแต่อีกคนไม่ใช่...
สองปีเศษกับการคบกับรุ่นพี่ร่วมสถาบันในสถานะที่เรียกว่าแฟนจบลงง่ายดายเมื่อน้ำมีรักใหม่กับใครอีกคน หรือหลายๆ คนอันนี้ก็ไม่แน่ใจ อีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ได้งาน มันไม่ใช่การทะลาะแต่น้ำมักหลบเลี่ยงที่จะเจอกัน อ้างงาน อ้างเหนื่อย สารพัดเหตุผลที่จะหยิบยกมาทำให้ผมเป็นไอ้งั่ง คอยแต่เฝ้าโทรหาแม้เขาจะหงุดหงิดใส่ผมแบบไร้เหตุผลก็ตามที

'จบด้วยดี...ถึงเลิกกันแล้วเราก็ยังเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันได้'
ฟังดูสวยหรูจนต้องเหยียดปากทั้งที่ผมจะเป็นจะตายนั่งน้ำตาร่วงเผาะหลงคิดว่าตัวเองทำอะไรผิด ตามงอนง้อมันเหมือนคนโง่กลับต้องมารู้ทีหลังว่ามันระเริงรักอยู่กับผัวใหม่คนที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ แหล่งข่าวไม่ใช่คนไกลก็เพื่อนรักมันนั่นแหละบอกกับผมเองว่าน้ำคบหัวหน้าแผนกตั้งแต่เข้าทำงานได้สองเดือน ก่อนบอกเลิกผมเกือบครึ่งปี ดีออก !

เซเว่นหน้าสวนหย่อมเป็นสาขาที่ใกล้วิทยาลัยมากที่สุด ผมใช้เวลาหลังเลิกเรียนหมดไปกับเรื่องงี่เง่า เช่นการโทรแฟนที่กำลังนอกใจ ซึ่งขณะนั้นผมยังไม่รู้ว่ามันแอบปลูกเขาให้ผมอยู่
ย้อนกลับไปวันที่ผมร้องไห้น้ำตาเผาเต่า ถึงกับต้องแปลกใจเมื่อมีคนยื่นผ้าเย็นมาให้แบบงงๆ สารภาพตามตรงว่าแม้จะเห็นหน้าเป็นประจำแต่ผมไม่เคยสนใจนายจิตติเลย ก็แค่พนักงาน...ที่ดูดี
ถึงอย่างนั้นผมก็ยังไม่คิดอะไร จนกระทั่งวันฝนตกกับร่มสีหวาน... จะมีสักกี่คนที่ช่วยคนอื่นโดยไม่หวังผลอะไรถึงสองครั้งสองครา...

ความมั่นใจในตัวเองผมมีเกินร้อยแต่รักมั่นที่ผมมีให้อดีตแฟนสดๆร้อนๆ ทำให้ผมเลือกมองนายจิตติในฐานะเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง

'ทำไมไม่ยอมเข้าใจ เรามีคนใหม่แล้ว ทำไมต้องให้พูดตรงๆ เลิกโทรมาสักทีเถอะ'
น้ำพรูทุกอย่างออกมาหลังจากถูกผมตื๊อมากๆ เข้า
โคตรทุเรศตัวเอง ไม่รู้จะใช้คำไหนดี สมเพช เวทนา หรือควรสมน้ำหน้าที่หลงเชื่อหลงรักมันแบบไม่ลืมหูลืมตาดี
มันเป็นช่วงต่อที่ผมถูกสะบัดรัก ชีช้ำกะหล่ำปลีจนต้องหาที่ปรึกษาช่วยเยียวยาหัวใจ

'ปรึกษา' ผมคิดแบบนั้นจริงๆ ใครเป็นอย่างไรผมไม่รู้แต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ผมไม่เคยปรึกษาเพื่อน กรรมจึงตกมาอยู่ที่นายจิตติผู้ช่วยเซเว่นผู้เมตตาและใจดีใจกล้าให้ผมค้างบ้าน ก่อนผมจะตอบแทนความเมตตาปรานีและจ่ายค่าคำปรึกษานั้นด้วยการอ้วกใส่หน้าเขาเต็มๆ

'ขายขี้หน้า' ความรู้สึกนี้เป็นเหตุให้ผมหายหน้าหายตาไปพักใหญ่ กลับบ้านไปให้แม่โอ๋รักษาแผลใจจากรักเก่าแล้วเริ่มต้นมองหา'แฟนใหม่'

ผมไม่อยากจมปลักกับรักเน่าๆ บอกตามตรงว่ารักมาก ไว้ใจมาก และเสียใจมากเช่นกัน ถึงเจ็บปวด แต่ผมก็ยังเกลียดเขาไม่ลง วิธีที่ทำให้ลืมได้เร็วที่สุดคงไม่พ้นการมองหาใครสักคน ที่ยื่นมือเข้ามา...
ไม่ต้องเป็นคนหลงตัวเองผมก็รู้ตัวว่ามีเสน่ห์ดูได้จากคนรอบข้างที่พยายามเข้าหา ถ้าถามว่ามีให้เลือกมากมายบานตะไทขนาดนั้นทำไมผมถึงเลือกจิตติ อาจเป็นเพราะเขาไม่พูด ไม่ถามมาก ดูเป็นผู้ใหญ่ที่คุยกันรู้เรื่องไม่งี่เง่าง้องแง้ง เป็นผู้ชายแบบที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ...

จีบนิดตอดหน่อยเอาใจทีละน้อยเป็นใครก็อ่อนระทวยกันทั้งนั้น แต่จิตติไม่ใช่คนแบบนั้น พี่เล่นนิ่งสงบสยบทุกความเคลื่อนไหว กินข้าว ดูหนัง สีจนสีข้างจะพัง เขาก็เอาแต่มองโดยไม่ทำอะไรสักอย่าง ทั้งๆที่หน้านิ่งๆ นั่นเปลี่ยนสีไปมาจนผมจับสังเกตได้ จิตติตีเนียนได้นิ่งสนิทแต่สิ่งหนึ่งที่ปิดไม่มิดคือสายตาแบบมีนัย ก่อนเขาทำผมหงุดหงิดด้วยการถามถึง'แฟน'
ที่ผมทำอยู่ทุกวันนี่คือ ? บอกอยู่ปาวๆ ว่าจริงจังไม่ได้ฟังกันเลยใช่ไหมวะ ! และด้วยความงี่เง่าชั่วขณะผมจึงกวนตีนกลับจนเกือบถูกต่อยคว่ำ

'...พี่เห็นผมเลวขนาดไหนวะ ผมเลิกกับเขาตั้งนานแล้ว'
'ไม่ใช่ว่าใช้กูเพื่อลืมใคร...'
 
เขาอ่านออกและพูดถูกแต่ผมก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง มีเลือดเนื้อ มีหัวใจ รักได้อ่อนไหวเป็น ถึงผมจะยังลืมแฟนเก่าไม่หมดก็ใช่ว่าผมจะรักแฟนใหม่ไม่ได้ จริงไหม ?

เซ็กส์คือสิ่งที่เราต่างต้องการ ในความใกล้ชิดทำให้ผมคลั่งใคล้และเริ่มหลงรักเขามากขึ้นทีละน้อย  แต่ในความสัมพันธ์ลึกซึ้งผมกลับรู้สึกถึงช่องว่างที่เขาเว้นเอาไว้และสาเหตุก็คงไม่พ้นตัวผมเอง
การเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่อย่างน้อยผมก็ควรทำทุกอย่างให้ชัดเจน

'แค่รู้ไว้ว่ากูรักของกูก็พอ'

รัก...แม้ผมจะยังให้ใจเขาไปไม่หมดก็ตามที

    ไฟสีส้มสะท้อนรอยยิ้มเย้ายวนปรากฎขึ้นบนใบหน้ากระจ่างเมื่อผมเลียริมฝีปากตัวเอง ลิ้นชื้นเคลือบความหวานทั้งอุ่นซ่านและเจือกลิ่นหอมเหมือนโกโก้ร้อนแบบที่ผมกินเท่าไหร่ก็ไม่พอ

"ใจเย็น..."

เสียงนุ่มกระซิบชิดริมฝีปากตอนที่ผมจ้วงจูบเอาเป็นเอาตาย เขาผลักผมจนหงายลงเตียงไปด้วยกัน เสื้อถูกถอด ฟันขาวขูดขบผะแผ่วร่วมด้วยลิ้นสีสดหยอกเย้าอย่างย่ามใจ ผมหลุดคำรามต่ำเมื่อยอดอกถูกครอบครองด้วยโพรงปากอุ่นและชิวหาร้อนละเลงรัว

เขาเหลือบมองมาตลอดเวลาที่กำลังปรนเปรอให้ เสื้อคลุมร่นลงเผยช่วงไหล่และไหปลาร้าขาวจัด นัยน์ตาสีน้ำตาลร้อนแรงและยิ่งเป็นประกายตอนผมสูดปากด้วยความพึงใจ

มันไม่ใช่เซ็กส์ครั้งแรกของเรา แต่มันคือการเมคเลิฟหลังจากผมบอกรักเป็นครั้งแรก...

มองตามลิ้นฉ่ำน้ำลากเลียลงต่ำชวนใจหวิว มือขาวจัดการลอกคราบผมจนกระทั่งเหลือเพียงลมห่มเนื้อ ไม่รู้เมื่อไหร่ที่คนรักของผมกลับกลายจากเหยื่อขึ้นเป็นผู้ล่า เสือขาวตัวใหญ่ใช้ลิ้นนุ่มนิ่มชิมรสที่ส่วนกลางกาย เย้าแหย่หยอกล้อเหมือนเสือหยอกชิ้นเนื้อ มันสยิวจนผมอดไม่ได้ยกสะโพกขึ้นตามติดแต่กลับถูกบังคับกดไว้ด้วยอุ้งเล็บคม

แล้วผมก็ถูกเสือกลืนกินจนไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว

"รู้ตัวไหม ว่ากำลังทำผมคลั่ง" ผมกระซิบเสียงซ่านแม้ความปรารถนาจะถูกปลดปล่อยไปบางแล้ว แต่นั่นมันก็แค่เล็กน้อยเมื่อเทียบกับทั้งหมดที่มี

จิตติเป็นหนุ่มเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า ใบหน้าเรียบนิ่งผิวกายขาวจัดยิ่งทำให้เขาดูเป็นผู้ชายเจ้าระเบียบและดุมาก แต่นั่นมันยามปกติ...

เพราะในเวลาพิเศษเช่นนี้เขาได้สลัดคราบผู้ช่วยมาดดุกลายเป็นคนรักแสนเร่าร้อนสำหรับผม

ฟันคมขบริมฝีปากผมแล้วดูดหนักๆ ผมคลายปมชุดคลุมของคนรักเผยผิวเนื้ออุ่นทั้งเนียนและแน่นให้ลูบไล้สำรวจได้ตามปรารถนา

ผิวขาวจัดหอมสะอาดขึ้นสีแดงจัดไปทั้งเนื้อทั้งตัว ผมสีดำละเอียดซอยสั้นตกลงมาคลอเคลียแก้มเนียนดูอ่อนหวานแต่ก็ยั่วยวนยามประสานตาฉ่ำวาวแฝงความนัย

สะโพกกลมกลึงขยับขึ้นมาบดเบียดเปิดโอกาสให้เคล้งคลึงเต็มไม้เต็มมือ ผมเลียริมฝีปากอีกครั้งอย่างเผลอตัวแม้พยายามแก้ไขหลายครั้งแล้วก็ตาม คำรามต่ำเมื่อความเป็นชายถูกปลุกเร้าอีกครั้งและอีกครั้งจนได้เห็นยิ้มแก้มบุ๋มบ่งบอกว่าคนรักของผมกำลังชอบใจ ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นรอยยิ้มแบบเต็มหน้า

เขาเป็นคนยิ้มยากเก้าในสิบเป็นการแสยะยิ้มเสียมากกว่าซึ่งมันทำให้เขาดูร้ายกาจจนน่ากลัว...แต่ไม่ใช่สำหรับผม

มือขาวซุกซนคีบดึงยอดอกผมอย่างมันมือ ลูบไล้ หยอกล้อ และปลุกปั่นด้วยการเสียดสีร่างกายจนเครื่องร้อนเต็มที่ ลมหายใจกลิ่นหวานเป่ารดอยู่ปลายจมูก นัยน์ตาสีน้ำตาลล้ำลึกชวนค้นหาทว่าร้อนแรงดั่งไฟปรารถนากำลังลุกโชน ต่อให้แอร์ห้องผมเย็นขนาดไหนก็คงดับร้อนครั้งนี้ไม่ได้

เสือขาวครางฮือส่ายสะโพกยั่วยวนจนผมใจระส่ำ นิ้วทั้งสามถูกบีบรัดแน่นแทบกระดิกไปไหนไม่ได้ ถึงอย่างนั้นร่างกายขาวโพลนกลับไม่หยุดขยับ สะโพกกลมกลึงแอ่นรั้นสู้มือขณะตัวตนของเราบดเบียดกันแนบแน่น

เขาสูดปากเบาๆ แล้วขบมันไว้ยามกดตัวลงต่ำ มือทั้งสองแนบขนาบบนหน้าท้องของผม ต้นขาขาวแน่นด้วยกล้ามเนื้อบดเบียดสะโพกผมพร้อมเสียดไปมาขณะก้นขาวแน่นถูกขยำขยี้เต็มไม้เต็มมือ กัดฟันกรอดในวินาทีที่ได้พุ่งลึกสุดตัว

แรงขับเคลื่อนมหาศาลผลักดันให้ผมหยัดกายขึ้นรับทุกการดูดกลืน ตาสองชั้นไม่เล็กไม่โตมองมาไม่วางวายทั้งยังแลบเลียริมฝีปากบางอย่างเชิญชวน  ต่อเมื่อยั้งใจไว้ไม่ไหวผมจึงพลิกกายแล้วเป็นฝ่ายกอดคนรักไว้ในอ้อมแขนแทน

เสียงคำรามเครือจากใต้ร่างปลุกใจให้ฮึกเหิม พรมจูบทั่ววงหน้าพลางเร่งจังหวะให้กระชั้นขึ้นทุกขณะ ดั่งพายุโหมกระหน่ำกลางทะเลคลั่ง ซาดเซาะเรือน้อยให้อับปาง จมดิ่งสู่ห้วงลึกที่มีเพียงเรา

จิตติหอบสั่นครางฮือรองรับผมไว้ทุกหยาดหยด เหมือนเสือขาวตัวใหญ่ที่อิ่มหนำจนลุกไม่ไหว แขนขาเกี่ยวกระหวัดทั้งหลับตาพริ้มเอียงคอให้ผมคลอเคลืยได้ถนัดถนี่ ผมจูบไล่แนวสันกราม เน้นหนักประทับรอยรักไว้ที่แอ่งชีพจรได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอก่อนเขาใช้จมูกดุนแก้มผมทั้งที่ยังไม่ลืมตา

เขาทำผมหายใจไม่ออก มันเป็นความรู้สึกหวงแหนและอยากครอบครองไว้ทั้งหมดที่มี

"ติ..."
ตาสีอ่อนปรือปอยแล้วยกยิ้มจางแสดงความเอ็นดู ถ้าเป็นเวลาปกติเขาคงแสยะยิ้มแล้วว่าผมปีนเกลียวแน่ๆ
"...ฟังอยู่ครับ" เขาพูดงึมงำขณะหลับตาลง คงง่วงเต็มแก่ถึงพูดเพราะได้ ผมเลียปานนมสีอ่อนแล้วเม้มดึงยอดเบาๆ เจ้าตัวหัวเราะปรือตามามองผมอีกครั้ง
"รักตินะ"
"..." เขากัดริมฝีปาก เลิกคิ้วขึ้นคล้ายคำถามว่า 'แน่ใจ ? "
"รักผมไหม ? "
แทนคำตอบเขากัดปลายจมูกผมคล้ายมันเขี้ยวเต็มแก่ มือสองข้างเหนี่ยวรั้งลำคอผมไว้แล้วเหนี่ยวลงไปฟังเสียงกระซิบสั่นพร่า
"พิสูจน์เอาสิ"

ร่างขาวผ่องเริ่มขยับยุกยิก บดเบียดเสียดสี ก่อนจะปล่อยให้ผมถามหาคำตอบเอาจากร่างกายแสนยั่วยวนตรงหน้า

ผมรู้ว่าเขารู้ในสิ่งที่ผมไม่พูดและเขาเองก็ไม่เคยถาม
แต่เรื่องนั้นมันก็นานมากแล้ว และผมควรอยู่กับปัจจุบัน กับคนที่แคร์ผม...

กว่าจะได้นอนผมก็หาคำตอบจนเกือบสว่างเห็นขอบฟ้าเรืองรองรำไร จิตติบ้าจี้ส่งเสียงหัวเราะเบาๆ ตอนผมดึงเอวเขามากอด มืออุ่นวางทาบบนหลังมือผม เปลือกตาผมหนักอึ้งปรือปิดลงช้าๆ พร้อมด้วยหัวใจที่รู้สึกสงบก่อนจะสะดุ้งตื่นอีกครั้งเมื่อเครื่องมือสื่อสารแผดเสียงลั่น แต่เสียงมันไม่ทำให้ผมตาโตได้เท่ากับชื่อที่ปรากฎบนหน้าจอทัชสกรีน

'Num'

พลันใจที่เต้นสงบกลับกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง แม้จะเลิกรากันไปแล้ว แม้ผมจะถูกหลอก แต่เขามีอิทธิพลกับผมเสมอ แวบหนึ่งผมดีใจที่เขาโทรมา สาบานได้ว่าแวบเดียวเท่านั้น...

กดปิดเสียงไม่ให้รบกวนการนอนของคนข้างกายที่ยังหลับสนิท แต่เจ้าเครื่องมือสื่อสารสีดำยังสั่นไม่หยุดอยู่ในมือของผมกระทั่งหยุดไป แล้วสั่นใหม่อย่างต่อเนื่องหลายครั้งหลายคราจนผมทนไม่ไหว

"ฮัลโหล"

'เค... ฮึก ฮือออ...เค'

"ร้องไห้ทำไม เกิดอะไรขึ้น ! "

*************

ตัดให้ขาดเลยชับๆๆ ตัดให้ขาดเลยชับๆๆ ~

อย่าไปเสียใจ ร้องไห้อยู่เลยยย ~

[BlueCherries]

อืม......

เคคะ ถ้าทำให้พี่ติเสียใจ ดิฉันจะเจื๋อนน้องชายคุณแล้วโยนลงโถส้วมนะคะ

[B52]

  ปัญหากับรักครั้งเก่าใช่ไหมคือมาม่า ** บอกตามตรงน่ะภาพที่เราคิดกับสิ่งที่เห็นของเค พี่ติไปคนละแนวกับเราเลย 5555

[Freja]

อ่านตอนนี้แล้ว
1.อยากจะทุบปุก แหมเรียกเสียหมดว่าเจ๊ติ   ที่เคเห็นนี่แบบ 
คือพี่ติเซะซี่มากกกกกกๆๆๆๆ   ตอนแรกนึกว่าเจ๊จะกดเคเสียแล้วกลายเป็นราชีนีทรงม้าเสียนี่  สุบาราชี่มากๆค่ะ

2. เคขอตบกระโหลกทีนะ ถ้าหากว่ากลับไปหาอิน้ำนั่นอีกล่ะก็  นายไม่คู่ควรแทบบาทนายพญาจิตติหรอกนะ  อยากกลับไปหาของสาธารณะก้ไปเถอะ    เตรียมมาม่าไว้ก่อน    จริงๆแล้วแค่รับโทรศัพย์ก็โง่พอแล้วย่ะ เมิงมันของตายของมันนี่

[cakecoco-boom]

อ้าว เคตกลงยังงัยๆๆ

[TR]

ตามอ่านรวดเดียว สนุกมากเลยค่ะ;)
พี่ติเป็นนายเอกในอุดมคติ ตลกร้าย ไม่เยอะ
ส่วนเค เหมือนจะเข้าใจเคนะ อาจจะยังรักไม่ได้เต็มร้อยแต่ก็พยายามแสดงให้เห็น
แต่ถ้าเคกลับไปหาน้ำล่ะก็ ขอกระโดดถีบสักที!!!

[BeeRY]

ฝากถึงเคนะ ถ้าตัดแฟนเก่าไม่ขาดก็กลับไปเหอะ แต่อย่ามาเจอพี่ติอีกเลย บางทีก็เลวเกินไปที่จะทำร้ายคนดีๆอย่างพี่ตินะ
ถึงพี่ติจะเวิ่นเว้อ มโนเก่งแค่ไหน แต่ลึกๆเราแอบรู้สึกว่าพี่เขาก็ยังมีช่องว่างอย่างที่เคว่าอ่ะแหละ เป็นเราก็คงมีทำใจเผื่อๆไว้บ้างอ่ะ ทุกอย่างมันก็รวดเร็วเกินไป แล้วในตอนแรกเคก็เข้าหาพี่ติด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์อยู่แล้วนี่
แต่เอาเถอะ ความรักมักไม่ค่อยมีเหตุผล จะทำอะไรก็ตามใจเหอะ แต่อย่ามากั๊กพี่ตินะ อยากกลับไปหาแฟนเก่าก็ไป ฉันจะเชียร์ให้พี่ติหาแฟนใหม่บ้าง 

[valenna yy]

 
ถ้ากลับไปหาน้ำนะเค จะตัดเคให้เป็ดกิน

[mukmaoY]

 
มาแล้วตัวแปร

[lizzii]

ยังไงล่ะเค