หัวข้อ: หมดใจ ♡ หมดโปรฯ (พิเศษ 2/2) (1/10/62 p.25)

[Moose]

ชื่อเรืองอย่างดราม่า เข้ามาอ่านฮากระจาย 

[mukmaoY]

555
ทำชั่วไม่ขึ้น

[Phut]

หมดใจ 3

เมื่อคืนผมลากคนเมากลับมานอนบ้านเพราะเขาหลับตอนนั่งรถมา นพซึ่งนั่งท้ายสุดมันแบกต่อไม่ไหวจึงต้องเลยตามเลย สงสารฟีโน่ลูกรักของพ่อ แบกควายสามตัวโช๊กไม่พังก็บุญของผมแล้วครับ
ตอนนี้เพิ่งเจ็ดโมงกว่า ผมบิดขี้เกียจไถลลงจากเตียง ที่นี่ผมอยู่คนเดียวเกือบปีแล้ว บ้านชั้นเดียวสองห้องนอนหลังนี้พ่อแม่ทิ้งไว้ให้เป็นมรดกก่อนท่านเสีย
อยู่คนเดียวก็เหงาดี
ปาทองโก๋ปากซอยยังไม่หมดผมจึงซื้อมาฝากสองศพที่ยังนอนกองอยู่หน้าทีวีก่อนผมออกมา ขี่รถชมนกชมไม้ ก่อนจะย่องเข้าบ้านตัวเองอย่างเงียบเชียบแว่วยินเสียงคนคุยโทรศัพท์ซึ่งไม่ใช้ไอ้นพแน่ๆ คงไม่ได้นัดแนะใครมายกเค้าบ้านกูหรอกนะ
"อืมเค้าเข้าใจ ไม่เป็นไร...เรียบร้อยแล้ว"
ไม่ต้องเดาผมก็รู้ สีหน้าแบบนี้ที่ผมเฝ้ามองมาร่วมครึ่งปี
เขาไม่ได้เลิกกัน...
"ตัวเองอย่าลืมกินข้าวนะ อืม...ครับ เค้าก็คิดถึง"
ผู้ชายตัวใหญ่ใช้คำพูดแบบนี้ก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร แต่ผมสิที่น่ารังเกียจ...
ใครจะรู้ว่าผมผิดหวังที่เขาไม่เลิกกัน ทั้งที่ผมอยากให้เลิกใจแทบขาด อิจฉา... คนที่เขาคุยด้วยทั้งที่ผมกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน หึ ! ขนาดตัวผมเองยังรู้สึกแย่กับความคิดเลย

เขาขัดสมาธิบนโซฟาแล้วอมยิ้มน้อยให้มือถือตัวเอง ก่อนจะเงยหน้ามาแล้วสะดุ้งอย่างกับโดนผีหลอก
"ตกใจหมดพี่ ! มาเงียบๆ"
ได้ข่าวว่านี่บ้านกู
"กินสิ ซื้อมาเผื่อ " ผมประเคนน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ลงบนโต๊ะกระจกหน้าทีวี ใช้เท้าสะกิดน้องนพที่นอนคว่ำอย่างตั้งใจ
ไอ้เด็กเปรตไม่ขยับเขยื้อน ถ้ามึงจะหลับลึกขนาดนี้เมื่อคืนกูลากเคเข้าห้องไปซะก็ดี ปาดน้ำลายเบาๆ เกือบได้แล้วเชียวไอ้น้อง มึง มึง มึง !
"ขอผมใช้ห้องน้ำหน่อยนะครับ" เขาวางมือถือไว้แล้วยิ้มแหยเดาว่าคงเขินในสิ่งที่ผมได้ยิน ผมพยักหน้ารับรู้ ตาก็จ้องทีวีพลางยัดซาลาเอาทอดเข้าปาก แต่พอเขาเผลอผมกลับมองไล่หลังเขาไป
ชอบเขาตรงไหน ?
ชอบตรงยิ้มนั่นล่ะมั้ง ก็แค่รู้สึกชอบ มันโดนใจ  แบบที่ไม่ได้รู้สึกมานานแสนนาน
อยากได้ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีวันได้มา...หากอยู่เฉยๆ

"ผมกลับก่อนนะพี่ ขอบคุณมากครับ ไว้วันหลังมารบกวนใหม่"
เขาว่ายิ้มโชว์ฟันขาวสะอาด แลดูเหมือนเด็กผู้ชายที่คุยกับเพื่อนรุ่นพี่ทั่วไป
แต่กูคิดอ่ะไอ้สัตว์ อย่ามาอ่อย อย่าให้ท่า อย่าทอดสะพานได้ไหม เดี๋ยวกูตบด้วยปากฟาดด้วยลิ้น เอาให้จุกถึงลิ้นปี่เลยมึง !
"หวัดดีครับ"
หน็อยแนะมารยาทดีผมรับไว้แทบไม่ทัน
"กลับดีๆ ระวังรถล่ะ" ผมนั่งเฉยหน้ามองทีวีไม่ละสายตา กรอกน้ำเต้าหู้ลงคอโดยไม่คิดจะไปส่งเขา

อยู่เฉยๆ ดีแล้ว อย่าไปอยากได้ของที่เขามีเจ้าของเลย หากถลำลึกมันจะเจ็บเสียเปล่าๆ
"เอ้อ! ลืมโทรศัพท์ผม" เขาเดิมอ้อมโซฟา โค้งตัวลงหยิบมือถือ

พรู๊ด ! !  อื้อหือ ! ! หมดกันน้ำเต้าหู้กู ก้นแอนด์สะโพกในระยะประชิด ซ่อนรูปนี่หว่า
แสบจมูกฉิบหาย
"ไหวป่ะเนี่ย" เขาลูบหลังให้ขณะผมไอโขลก กูอาย มาดหลุด กูอาย !
"หน้าแดงหมดเลยว่ะ ใจเย็นพี่ค่อยๆ หายใจ" เขาไม่ได้ตาลีตาเหลือกตามผม เพียงแค่ลูบเบาๆ พูดช้าๆ ให้ผมทำตาม

"พี่ทำไงถึงขาวจังวะ" มันมองเข้ามาตามสาบเสื้อ อ่าวๆ ไอ้นี่ลวนลามกูทางสายตา ใช่ไหมตอบ !
ผมจ้องหน้าเขา ตาคมหลุกหลิกแล้วก็หลบไปก่อนยิ้มแหยตอบกลับมา
"ผมกลับก่อนดีกว่า เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน"
เคลุกพรวด โกยแนบไม่เห็นฝุ่น

แต่ผมเห็น

แบบผีเห็นผีน่ะ

***********
มาสั้นๆ แต่ถี่ๆ ไม่ว่ากันเนอะ

[mukmaoY]

ผีเห็นผี  แต่เขาก็มีแฟนแล้ว

[oilzaza001]

ไม่อยากให้พี่จิตติเป็นมือที่สามแต่ก็อยากให้พี่จิตติสมหวังง่าาา 


ปล. ทำไมอยากเห็นพี่ติโดนกด     

[❣☾月亮☽❣]

   มาถี่ๆเลยจ้า. ชอบ

[BlueCherries]

ไม่อยากให้พี่จิตติเป็นมือที่สามแต่ก็อยากให้พี่จิตติสมหวังง่าาา 


ปล. ทำไมอยากเห็นพี่ติโดนกด     

+1 555555555+

มาถี่ๆเลยค่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบ

[ammamooty]

อะไรคือผีเห็นผีคะตอบที
5555555

[snowboxs]

สรุปเคเป็นผีอย่างที่ติเห็นใช่ป่ะ

[Roman chibi]

เรื่องนี้ขำจัง ดูน่ารักๆ 55555
ชอบมาก มาต่อเร็วๆน้า

[Veesi3]

ทำไมขำ ผีเห็นผี 555

[BeeRY]

บางทีพี่ติอาจไม่ใช่มือที่สามก็ได้นะ อยากคิดอย่างนั้น เพราะผีเห็นผีนี่แหละ

[Phut]

หมดใจ 4


     หลังจากวันนั้นผมเลือกลงกะดึกสลับกับไอ้เพื่อนผู้ช่วยที่มันโดนผมว่าแดกไปวันนั้น มันเริ่มมาทำงานโดยไม่อิดออด แน่ล่ะ...ใครจะอยากลงกะดึก มันง่วง มันหาว  มันหนาว และก็เหงาหงอยสุดติ่ง

ผมไม่ได้เจอเขาอีกเลยเกือบครบอาทิตย์ ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะผมเปลี่ยนกะเป็นนิจ จะแปลกนิดหน่อยก็ตรงที่ปุกมันบอกว่าเขามาถามหาผม

ว่าแล้วก็อายุยืนฉิบหายมาตัวเป็นๆ เลยโว้ยพ่อเจ้าประคุณ พ่อทูนหัวของ...คนอื่น

"สวัสดีครับพี่ติ"

แน๊ยิ้มหวานเสียด้วย มาพร้อมเบียร์สองขวด นมพาสเจอร์ไรส์ขวดหนึ่งรสกล้วย

"เลยเวลาแล้ว ขายให้ไม่ได้" ผมหยิบนมมาแสกนปรายตามองเบียร์สองขวดอย่างลำบากใจ ผมไม่อยากให้เขาผิดหวังนะ แต่ผมคงต้องเด็ดขาดไม่ให้มันคาราคาซัง ผมรู้ตัวว่าหล่อแต่น้องต้องทำใจนะ...  !

"แงะ จริงดิ"

"..." มันจะฮาร์ดคอไปไหนแดร๊กนมกับเบียร์เข้ากันมากพ่อคุณ ! "ยี่สิบสองบาท"

"พี่เลิกกี่โมง" เขาส่งเงินมาผมก็ทอนไป

"หก...ทำไม"

"ก็ถามดู" เขายิ้มโชว์ฟัน พ่อหนุ่มหน้าคมยิ้มสวยจริงๆ

ผมเลิกคิ้วเมื่อเขาอึกอักเหมือนอยากพูดบางอย่าง กรุ้มกริ่มอยู่นานจนในที่สุดเขาก็เลื่อนถุงขวดนมมาให้

"ผมให้ " อร๊ายกูอยากกรี๊ดให้ตัวแตก มึงจะน่ารักไปไหน นี่เลยยย อ่อยผมชัวร์ไม่ได้คิดเองนะเว้ย "บำรุงหน่อย เดี๋ยวกระดูผุหมด"

งึด ! ! เกือบหล่อแล้วถ้าไม่ติดคำพูดหมาๆ ที่ว่ากูแก่จนกระดูกผุ

"เดี๋ยวโบกให้  "

เป็นเด็กเป็นเล็กมาเตร็ดเตร่อะไรตอนตีสามเดี๋ยวกูตีหัวลากกลับบ้านซะนี่

ผมเลิกสนใจเขา ตอนนี้ทั้งร้านมีแค่เราสองคน น้องอีกคนที่เข้ากะด้วยเช็คของอยู่ชั้นสอง ข้างนอกอากาศชื้นจนกระจกร้านขึ้นฟ่า ผมบรรจงเช็ดกระจกจนฟ่าหายตามแนวไม้ถู

"พี่ติหยุดวันไหนครับ" เขาเดินตามมาหยุดใกล้ๆ หยิบผ้าหมาดมาช่วยเช็ดเชลฟ์ อยากทำงานทำไมไม่มาสมัครดีๆ วะครับ

"ศุกร์..."

"อ้อครับ" เคทำท่าเหมือนไม่รู้จะพูดอะไรต่อ จะอายก็ไม่เชิง จะเขินก็ไม่ใช่

เอาแล้วไงมึงหลงเสน่ห์กูล่ะสิ แต่เสียใจ...ผมไม่ใช้ของร่วมกับใครครับ...

อั๊ยย๊ะ กลับบ้านตอนนี้เลยไหม

"มีอะไรรึเปล่า"

"คือ..." ไม่ต้องยิ้มกระมิดกระเมี้ยนหรอกพ่อคุณ กูบอกว่าผีเห็นผีอ่ะ เก็ทป่ะ ไม่ต้องอาย จุ๊ๆ พี่รู้แล้วคนดี

"ผมมีเรื่องอยากปรึกษา"

"เรื่องเงิน ? " อันที่จริงสนับสนุนทุนการศึกษาให้เยาวชนของชาติพี่พร้อมสนันสนุน

"ไม่ใช่ครับ คือเรื่องแฟน...ผมคิดว่าไหนๆ พี่ก็เห็นผมร้องไห้...ก็คงพอรู้ เลยคิดว่าพี่อาจช่วยได้"

อารมณ์เปลี่ยน! เห็นหน้านิ่งแต่พี่ก็มีฟีลลิ่งนะน้อง กูรู้อะไร กูไม่รู้อะไรทั้งนั้น ไปพูดไกลๆ กูได้ไหม สลัดนักกีฬา ! เห็นกูใจดีแบบนี้ของกูขึ้นละจะหนาว

"พี่ทำงานอยู่ ไว้พรุ่งนี้ไหม"

นมสินบนมึงแม้แต่หมาก็ไม่ต้องแดก เดี๋ยวกูแดกเอง !

และแล้วคืนวันศุกร์ก็มาถึง เคขี่ซูเมอเอ็กซ์มาพร้อมถุงพะรุงพะรัง อัดแน่นด้วยกับแกล้มและเบียร์อีกหลายขวด บอกตอนนี้ทันไหมว่าผมไม่ดื่มเมรัยเพราะเดี๋ยวความจัญไรมันจะพุ่งพล่าน

"ซื้อไรมาเยอะแยะ"

เควางของทั้งหมดลงบนโต๊ะกระจกหน้าทีวี นั่งลงขัดสามาธิบนพื้นพรมแล้วเริ่มรื้อของที่ซื้อมา

"วันนี้ไม่เมาไม่เลิก บอกเลย"

"หึ ! อย่าอวกรดพรมล่ะ"

ผมล่ะข้องใจจริงเขาไม่มีเพื่อนหรือไงถึงได้มาคลุกคลีกับผม เราเพิ่งรู้จักกันยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง แล้วเขาไว้ใจมาค้างบ้านผมได้อย่างไร หรือเพราะผมเป็น'คนอื่น'จึงสามารถพูดเรื่องส่วนตัวได้โดยไม่ต้องกังวลอะไร

"Guardian of the galaxy ดูยัง" ผมเปิดซีดีที่เช่ามาเมื่ออาทิตย์ก่อน ซึ่งมันเลยกำหนดคืนมาหลายวันแล้ว และผมเลยแบบนี้ประจำ ป่านนี้เจ้าของร้านแกคงขุดพ่อผมขึ้นมาด่าแล้วมั้ง แต่หนังเขามันดีจริง ดูแล้วดูอีก กะเอาให้ไม่แผ่นก็เครื่องพังกันไปข้าง

"พี่กินสิ ไม่ต้องเกรงใจ" เขายัดเยียดแก้วเบียร์เย็นเจี๊ยบมาให้เมื่อผมเอาแต่ดูหนังโดยไม่สนใจเขา

กูรู้ทันหรอกจะมอมกูล่ะสิ

"ต้มโคล้งร้านนี่แสบถึงไส้ ชิมๆ"

กูไม่เข้าใจ อะไรของมึงวะ ไหนเรื่องปรึกษา เมื่อไหร่มึงจะคาย ตั้งแต่มาเห็นแต่จะกินอย่างเดียว กินคนเดียวไม่พอยังยัดเยียดให้ผมอีก ป้อนถึงปากด้วย กูแอบกรี๊ดในใจแล้วครับ

เออ แต่ของเขาอร่อยจริง

ผมกินกับแกล้มพลางดูหนังไป พระเอกกวนตรีนได้อีก มึงจะกะล่อนไปไหน มึงดูนางเอกตัวเขียวดิ เห็นไหมว่าเขาไม่ไว้ใจมึง แรคคูนนี่แม่งเท่ได้อีก สลัดนักกีฬากูก็ขำขี้แตกขี้แตน นี่ผมว่าผมเปิดหนังบู๊แอคชั่นนะ ทำไมมึงทำตัวเหมือนพี้ยาวะครับ

"โอ้ย ฮา อ่ะ พี่ติชอบดูหนังแนวนี้หรอครับ" เขาว่าน้ำตาเล็ดยกชายเสื้อยืดสีขาวขึ้นเช็ดน้ำตาจนเห็นพุงมีกล้าม พูดจามีค้งมีครับ ก็ถ้าคับนักจะถอดเลยป่ะล่ะ

"..." ผมพยักหน้าไปงั้น เอาความจริงผมชอบดูหนังกำพร้าของจริงมากกว่า

"อยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอครับ" เขาถามทั้งยังยิ้มค้างตานี่เยิ้มเชียว
ถามห่าไรไม่รู้ หงงเหงาไร จะแห้งตายละเนี่ย

"ชินแล้ว"

"บางทีอยู่คนเดียวก็ดีเนอะ"

"..." เริ่มเข้าเรื่องแล้ว

"ถ้าพี่มีแฟนที่รักมากๆ แล้วอยู่ๆ เขาก็ขอเลิกพี่จะทำไง"

"ก็ถ้ารัก และเขารักเราก็ต้องทำความเข้าใจ ต้องดูว่าเขาเลิกเพราะอะไรมั้ง แล้วก็ปรับปรุงให้มันดี"

ความจริงอยากพูดว่า 'ก็เลิกไปสิ เขาขอเลิกแสดงว่าไม่รัก รั้งไว้ก็เท่านั้น'

แต่ถ้าผมพูดแบบนั้น นั่นหมายถึงผมยุให้เขาเลิกกัน ซึ่งไม่ใช่นิสัยคนอย่างผม
ไม่อยากมีส่วนร่วมที่ทำให้ใครเลิกกัน หากเขาเลิกกันผมต้องไม่เป็นตัวแปรในเรื่องนี้ แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม

"ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขาคงมีคนใหม่ เขาเริ่มเปลี่ยนไป ตั้งแต่เริ่มทำงานเราก็ไม่ได้เจอกัน นั่นส่วนหนึ่งแต่ผมคิดว่าเขาคงไม่รักผมแล้ว"

พูดจบเขาก็กระดกเบียร์ตามไปหลายอึก ปากหนาเหยียดยิ้มราวสมเพชตัวเอง ตามด้วยเสียงแค่นหัวเราะเบาๆ
"บ้าเนอะพี่อยู่ดีๆ ผมก็มาเล่าให้พี่ฟัง"

"ไม่เป็นไร รับฟังเสมอ"

ความจริงมันมีอยู่ว่า ต่อให้ได้รักมาแล้วก็ใช่ว่าจะรักษาไว้ได้ตลอดไป คนหนึ่งรักแต่คนหนึ่งหมดรัก มันก็ไม่มีทางยื้อไว้ได้

"พี่ติยิ้มมีเขี้ยวด้วย จะเท่ไปไหนวะ" ผมส่ายหัวให้เขา รู้หรอกว่าเสียใจยังจะแกล้งทำเป็นร่าเริง
ผมก็เป็นผู้ชายไอ้เรื่องร้องไห้เขาไม่ทำกันหรอก แต่เคถึงขั้นร้องไห้ได้นี่ ผมคิดว่าคงไม่ธรรมดา

"พี่ติมีแฟนไหม"

"เคยมี"

"เลิกกันยังไง ?"

"ก็เงียบๆ หายกันไปเอง"

"เหรอ" เขาจ้องทีวีแต่เหมือนคนเหม่อมากกว่า คำว่า'เหรอ' ของเขาราวกับไม่ใช่แค่รับรู้แต่เป็นคำถามเสียมากกว่า

คงอยากถามว่า 'ทำกันได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ'

"เมื่อวานเขาบอกให้ผมเลิกโทรหาเขาสักที เพราะเขามีแฟนใหม่แล้ว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นเราเพิ่งคืนดีกันแท้ๆ ง่ายจังเนอะ"

เคยิ้มขื่น ใบหน้าที่เคยประดับด้วยรอยยิ้มสดใสแบบที่ผมชอบแอบมองบัดนี้กลับเศร้าหมอง ไล้นิ้วยาวๆ ไปตามขอบกระป๋องก่อนยกซดอีกหลายอึก ส่วนผม...ไม่รู้จะพูดอะไรเพื่อปลอบเขา

ไอ้ที่เคยหวังไห้เขาเลิกกัน มาตอนนี้ผมกลับไม่ดีใจเลยสักนิดเดียว...

เวลาล่วงเลยมาค่อนคืนหนังจบไปสองเรื่อง พ่อหนุ่มนักรักดื่มหนักจนเมาแล้วหลับไป ขณะผมได้แต่หรอยกับจนหมดคนเดียว ที่นี่อากาศเย็น...ว่าแล้วก็ยกผ้านวมมาให้เผื่อใกล้ๆ เช้าเขาจะหนาว

ผมนั่งลงข้างเขา ลองพิศมองดีๆ เขายังเด็กอยู่เลย คิ้วเข้มตวัดเฉียงเหนือดวงตาคมที่ปิดสนิทกำลังมุ่นน้อยๆ ราวคนมีเรื่องทุกข์หนัก สัดส่วนร่างกายมีกล้ามพอเหมาอย่างนักกีฬา  แต่ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงคออ่อนนัก ผิวแก้มและลำคอแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์น้ำเมา ส่วนปากหนาฉ่ำน้ำนั่นก็...

...เขาเมาแต่กูไม่ได้เมาดังนั้นแล้วอย่าเชียวนะไอ้ติ ! !

ผมได้แต่ทึ้งหัวตัวเองเมื่อไม่อยู่ในสายตาใครจึงไม่ต้องรักษามาด
กูเป็นสุภาพบุรุษพอ กูจะไม่ลวนลามคนเมา แม้คนเมาจะให้ท่าด้วยการเลิกเสื้อเกาพุงจนเห็นหน้าท้องเนียนแน่นก็ตามที

พุทธโธ ธัมโม สังโฆ ยุบหนอ พองหนอ พ่อแก้วแม่แก้ว ขนมาให้หมด ! กำเดากูจิไหล ! !

ผมตัดใจลุกขึ้นด้วยมาดสุภาพบุรุษ เสยผมขึ้นหล่อๆ ย่างเท้าราวเดินบนแคทวอล์คไปนอน
แต่มือปริศนากลับคว้าขาผมไว้ ! !

อร๊ายเกือบหลุดกรี๊ดแล้วกู

"จ...จะอ"
ผมยืนขาแข็งก้มมองพ่อสลัดนักกีฬาพูดติดอ่าง ไม่ต้องพูดจบผมก็เดาได้ ดังนั้นแล้ว อย่านะมึง ! !

"ลุกดิ ลุกๆ เร็ววว ! ! !"

ขณะที่ผมงัดสรร่างมันด้วยอาการหูตาแหกมันกลับไม่ออกแรงช่วยกูสักนิด อย่านะมึง อวกใส่พรมกูตบปากแตกเลย

"อย่าเพิ่งปล่อยนะเว้ย อย่าอวกใส่พรมกูเชียว ! ลุกกก ! ! ! "
แล่ว แล่ว แล่ว ลุกแล้ว สูงเท่ากูเลย แต่มัน โอ๊ะ ! น...หนัก หนักฉิบหาย
ล้ม ล้มแล้ว ไอ้... ! !

"โอ้กกก ! แหวะ ! ! "

ไม่ทันแล้ว...น้ำเมรัยผสมเครื่องต้มโคล้ง และฮานามิพ่วงด้วยลาภยโส คลุกเคล้ากันด้วยเชฟฝีมือดี พวยพุ่งออกจากปากพ่อรูปหล่อแบบโฟร์ดี รูป กลิ่น เสียง มาเต็มแบบสัมผัสได้

 ไอ้สัตว์ ! ! !

พรมกูรอด

แต่หน้ากูไม่รอด โฮฮฮ ! ! !

เปรี้ยวด้วยอ่ะมึง !

[❣☾月亮☽❣]

   สงสารก็สงสารแต่มันฮา

[BlueCherries]

 

แอบสงสารพี่ติ โดนเต็มๆหน้า (เห็นแว้บๆว่าเข้าปากด้วย อึ๋ยยยยยย)

อย่าลักหลับน้องเคเชียวนะคะ *3*

ว่าแต่น้องโดนบอกเลิกนิ แสดงว่าไม่มีแฟนแล้ว??

[valenna yy]

อยากให้พี่ติโดนกดจังงงง
คนเขียนชอบหนังเรื้องเดียวกับเราเลยยย มันส์มากกก

[BeeRY]

คิกๆ บอกแล้วว่าพี่ติไม่ใช่มือที่สามหรอก ก็เขาเลิกกันแล้ว แต่หัวเราะอะไรนะเรา 
หัวเราะที่โดนน้องเคอ้วกรดหน้าใส่อ่ะดิ หล่อขนาดไหน ถ้ามาทำงี้ใส่ก็ชอบไม่ลงไปหลายวันนะ จนกว่าจะลืม

[zombi]

พี่ติโดนขนาดนี้ ต้องมีเอาคืนบ้างนะ

[snowboxs]

โอ้ยขำมุกพี่ติ ดีหน่อยไม่ได้อ่านตอนกิน

[lnudeel]

  :laugh ก็ยังไปชิมอ้วกเค้า 

[Veesi3]

  55555555555

[mukmaoY]

เวรกรรม   

[Freja]

ทำไมน้าเราถึงคิดว่าแฟนของเคเลิกกับเคเพราะว่าเคปันใจให้คนอื่นไปแล้ว
เคมาเติมตังค์ร้านพี่ติเพราะว่ากะมาเฝ้าพี่ติหรือเปล่า
โดนมองขนาดนั้นมันก็ต้องรู้ตัวหน่อยแหละ
พี่ติอยากสัมผัสเคก็ยิ่งกว่าล่ะนะ เต็มหน้าเลย

เรื่องนี้อ่านไปด้วยฮาไปด้วยกับ Inner dialogue ของพี่ติ
ว่าแต่ไม่ใช่พี่ติล่ะมั๊งที่จะฉุด  เราว่านางจะโดนฉุดเสียมากกว่า

[B52]

 สงสารพ่อคนหน้านิ่งแต่ใจมีฟิลลิ่งจังเลย

[arovera]

"เห็นหน้าเงียบๆ แต่ฟิลลิ่งกูเพียบนะครับ" นะจะเหมาะกับนายจิตติจริงๆ

[suck_love]

5555555555555555 เห็นภาพเลย อ้วกเต็มๆ

[cheyp]

พี่ติน่ารักจริงๆ
ขอบอกเลยว่า "ชอบอ่ะ"

[Phut]

หมดใจ5

มันเป็นเช้าที่ทรหดมากสำหรับผม การออกกะดึกหรือการควบกะยังไม่สาหัสสากรรจ์เท่าวันนี้
ผมข่มตาหลับแทบไม่ลง สารรูปตอนนี้จึงไม่ต่างจากหมีแพนด้า เมื่อคืนหลังจากเขาอาเจียนใส่หน้าผมเป็นที่เรียบร้อยแล้วมันก็โล่งไง หน้าตาตื่นโดยพลัน ส่วนผมเหรอ... หึ !

อย่าให้บรรยายเลย ผมไม่คลั่งไคล้บ้าผู้ชายถึงขนาดจะไปชิมอ้วกใครได้ แต่ช่วงที่กำลังจะแหกปากร้องห้ามเรียกสติ มันเสือกพรวดออกมาพอดี ไอ้อาหารที่ผ่านกระเพราะควายรสเปรี้ยวๆ ก็บังเอิ๊ญบังเอิญเข้าปากกระจับได้รูปของผม ยังไม่นับรวมกลิ่นอันคละคลุ้งที่แผ่ซ่านตามปลายประสาท คิดว่าผมเป็นไงต่อ...

ถ้าไม้อ้วกบ้างกูก็ไม่ใช่คนละครับ !

ผมแทบเตะโด่งพ่อขี้เมาออกจากบ้าน ณ บัดนั้น แต่ติดที่ว่ามันได้สติหิ้วปีกผมไปล้างอย่างไวว่อง วินาทีนั้นผมสำรอกออกหมดไส้

 มึงนะมึง ! ผ่านมายี่สิบสามฝนย่างยี่สิบสี่หนาวไม่เคยมีใครหยามหน้าผมขนาดนี้ พ่อกับแม่ถนอมผมเสียยิ่งกว่าอะไร

 แล้ว ! มึง ! เป็น ! ใคร๊ ! !

"พี่ติ...ผมขอโทษ"

พ่อรูปหล่อนั่งท่าเทพบุตรรอรับโทษทัณฑ์ ใบหน้าเศร้าสร้อยเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด คิดหรอว่าขอโทษคำเดียวแล้วจะหาย กู ! ไม่ให้ ! อภัย !

"ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่มันกลั้นไม่อยู่ "

หึ ! เห็นหน้ากูเป็นชักโครกไง ปล่อยหมดก็อกเลยพ่อเจ้าประคุณรุนช่อง

"พี่จะให้ผมไถ่โทษก็ได้นะ อยากให้ทำไรบอกมาได้เลย ผมทำได้หมด"

แน๊ เอาตัวเข้าแลก... มีค่าขนาดนั้นเชียว

"พี่อย่าโกรธผมเลย..."

ดู๊...ดูมัน รู้ว่าหล่อแต่อย่าคิดว่าอ้อนแล้วกูจะใจอ่อน ผมไม่ยอมง่ายๆ หรอก นั่นมันกองอาจมขนาดย่อมเลยนะ ! หัวเด็ดตีนขาดยังไงกูก็ไม่ยอม

"ผมขอโทษ อย่าโกรธผมเลยนะ นะครับ..."

จ้ะ พี่ยกโทษให้

ไอ้ติอยากกรีดร้อง ! ! ก็พ่อยอดขมองอิ่มไม่ละความพยายามส่งสายตาราวลูกหมากลับมาให้ ใครทนได้ก็บ้าแล้ว !

"พี่ติ... "

"ช่างมันเถอะ..."

ผมยกชามมาม่าที่เขาเอามาบูชาให้ไว้บนตัก พยักเพยิดให้เขากินในชามตัวเองด้วย เมื่อคืนอย่างป๋ามีเลี้ยงบงเบียร์ วันนี้แดกมาม่า ยาจกดีๆ นี่เอง

"กินสิ เดี๋ยวอืดหมด"

เขาลังเลในท่าทีของผมเล็กน้อยแต่ก็ยอมกินไปเงียบๆ ต่างคนต่างจัดการมาม่ารสหมูสับของตัวเองด้วยความหิวจัด ก็นะ...เล่นออกหมดไส้ขนาดนั้น...

ข้าวของที่ระเกะระกะเมื่อคืนเคเก็บให้หมด แล้วยังกวาดบ้านถูบ้านแถมให้ด้วยเพื่อเป็นการไถ่โทษ
จากที่ดูๆ เขาก็ทะมัดทะแมงพอสมควร เหมาะเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนจริงๆ นี่ถ้าพ่อแม่ผมยังอยู่นะจะรีบพาไปขอเลยเชียว ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ มาขลุกอยู่บ้านผมทั้งวันไม่กลับบ้านกลับช่อง...

"แม่ห่วงแย่แล้วมั้ง"
ผมสวมเสื้อพนักงานตามด้วยป้ายห้อยคอถามลอยๆ ไปยังคนที่เอกขเนกหน้าทีวี เขาแหงะมองผมเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มขี้เล่น

"ผมอยู่คนเดียวครับ เด็กหอ"

ผมพยักหน้ารับรู้ กะบ่ายน่าเบื่อเสียจริง แต่ถ้าเอาความจริงผมเบื่องานนี้เต็มทน เคยบอกรึเปล่าว่าผมไม่ลงรอยกับผู้จัดการ

ผมเห็นเคมองมือถือบ่อยๆ พกมันไว้ใกล้ตัว วางไว้ในกรอบสายตาที่เขาสามารถเห็นมันได้ ทั้งที่ไม่ได้ติดโซเชียล ไม่มีเพื่อนในโลกไซเบอร์ เฟสบุ๊ค ไลน์ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ชาวบ้านชาวช่องเขานิยม ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังทำราวกับว่าเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กเป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตเขา

เคกำลังรอ...

"ถ้าออกไปก็อย่าลืมล็อคบ้านนะ"

บางทีผมอาจไว้ใจเขามากเกินไป แต่บ้านผมไม่มีอะไรให้ยกขายหรอก

ผมชอบเขา แอบมองเขามาครึ่งปีแต่ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากไปกว่าชุดวิทยาลัยกีฬากับทรูออนไลน์วันละห้าสิบสำหรับโทรหาคนพิเศษ
อย่างน้อยถ้าเกิดเขาขโมยขึ้นมาจริงๆ ผมคงตามตัวได้จากวิทยาลัย ไม่ก็เบอร์โทรที่เขาลงทะเบียนซิมไว้...ล่ะมั้ง

ช่างมันเถอะ...จะไปหวังอะไร

แค่คิดก็ผิด...ตั้งแต่แรกแล้ว


**************

พยายามจะมาอัพให้ได้ วันละนิดก็ยังดี

สาหัสสากรรจ์

[BlueCherries]

ชอบพี่ติ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่น้องเคจะหันมามองพี่ติบ้างงง 

[oilzaza001]

มาน้อยก็ยังดีกว่าไม่มาา 

ปล.  จิ้ม ๆ