เอาเสื้อไปให้คนอื่นใส่แบบนี้ มันเย้ยกันชัดๆ ความสำคัญมันต่างกันเห็นๆ จะอ้างว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงถึง
เอาไปให้ใส่ยังไม่ได้เลย... คนนึงตากแดดตากลมจะโดนยุงหามแมลงทึ้งก็ไม่เป็นไรงั้นเหรอหากแลกกับอาหารเเค่หนึ่งจาน
ของที่ชอบจากคนที่ชอบเทียบไม่ได้เลยกับคนที่ชอบเอาของของเราไปให้ใครอีกคนที่ชอบคนที่เราชอบเหมือนกัน...
เฟรน ความยุติธรรมที่เฟรนเรียกร้อง ไอ้พี่เอ็มมันจะเข้าใจตรงกันจริงเหรอ... กับคนที่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
อย่างเห็นเเก่ตัวแบบนี้ สถานะทั้งสองฝ่ายเป็นตัวเลือกเหมือนกัน แต่เฟรนลืมไปหรือเปล่า เฟรนถูกหยิบยื่นโอกาสของการ
เป็นตัวเลือกจากพี่เอ็มอย่างชัดเจน รู้ว่าคู่แข่งของเราคือใคร ในขณะที่อีกฝ่ายไม่ต้องคิดอะไร อยู่แบบใสใส ทำตัวน่ารัก
โนเนะไปเรื่อยๆ ก็แทบจะได้ครอบครองไอ้พี่เอ็มเอาไว้คนเดียวอยู่เเล้ว มันเหมือนพี่เอ้มเลือกเธอคนนั้น แต่แค่เก็บเฟรนไว้
ในมุมมืดน่ะ การประกาศตัวของเฟรนมันจะเป็นผลดีจริงๆ เหรอ... พี่เอ็มมันจะคิดว่า เฟรนเป็นนางร้ายแทนที่จะมองว่าเฟรน
อยากได้ความเท่าเทียม ให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่ามีอีกคนที่เป็นผู้ท้าชิงหรือเปล่า
กลัวใจพี่เอ็ม ยิ่งทำตัวทุเรศทุรังอยู่
ไม่ว่าเอ็มมันจะมีเหตุผลอะไร แต่การพยายามทำร้ายอีกฝ่ายเเบบนี้ หากวันนึงที่เฟรนทนไม่ได้อีกต่อไป หรือ
มีใครอีกคน ที่ให้ความสำคัญและทำให้เฟรนมีความสุขได้ขึ้นมา อย่ามาหาทางยื้อก็แล้วกัน หัวใจคนไม่ใช่เหล็กไหล แกร่ง
แค่ไหนมันก็แค่ก้อนเนื้อที่ช้ำได้และเจ็บเป็น