หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[black sakura]

แค่นี้น้องเกี๊ยวก็ทำเอาฟินตัวแตกแล้วจร้าาาา

[=นีรนาคา=]

น้องเกี๊ยวน่ารัก
ขี้งอนซะด้วย
พี่อิฐง้อน้องเลยนะ ต้องง้อ โอเค๊

[gupalz]

พี่อิฐก็เลิกปากแข็งซักที น้องเกี๊ยวก็มุ้งมิ้งน่ารักมากเลยลูก

[QXanth139]

น้องเกี๊ยวขี้อ้อนจริงเชียว

[Baruda]

 

[Min*Jee]

น้องเกี๊ยวน่ารักน่ากินนนนนนนนน

[КίmY]

ฮ่าๆ พี่แกโหดไปนะ งี้น้องมันจะกล้างอนต่อหรอ 
รอนะฮะ  :')

[AMMY★]

พี่อิฐทำไมชอบดุน้องเกี๊ยว เดี๋ยวให้เกี๊ยวเล่นตัวเลยนิ

[sam3sam]

น้องเกี๊ยวน่ารัก
แอบคิดถึงพ่อปรุงกับป่ะป๊าถุงทอง

[Ryoooo]

แม้ๆ พูดนู้นนี่แต่อิฐอะ ยังไงกับน้องเกี๊ยว
น้องน่ารัก น่ากอดขนาดนี้ ทนไหว??

[hormonesyj]

น้องเกี๊ยวน่ารักน่ากินน่าฟัด รอตอนต่อไป มาไวๆนะคะ 

[maemix]

พี่อิฐเจอลูกอ้อนน้องเกี๊ยวเข้าไป ใจอ่อนทุกที
ก็น้องมันน่ารักน่าฟัดไปทั้งตัว ห้องพี่อิฐก็เหมือนห้องเกี๊ยว
ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยดีไหม เกี๊ยวเล่นไม่ห่างพี่อิฐเลย

[koikoi]

 

[gayraygirl]

น้องเกี๊ยวน่ารักมากเหมือนเดิม
พี่อิฐเมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองนิ

[Noo_Patchy]

 

[Akikojae]

"ไหนว่าไม่งอน"


"เกี๊ยวไม่ได้งอน"


"ไม่จริงมึงกำลังงอน"


"เกี๊ยวเปล่า"


"อะไรกันครับพวกคุณสองคน"


เสียงไอ้แน่ขัดจังหวะขึ้นมาตอนที่พวกผมกำลังเถียงกันเรื่องงอนไม่งอน ก็ไหนมันว่าไม่งอน แล้วถ้าไม่งอนทำไมไม่มองหน้า ถ้าไม่งอนแล้วทำไมต้องเดินห่างออกไป มันผิดปกติตั้งแต่ตอนเช้า จนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่เหมือนเดิม เกี๊ยวที่ชอบอ้อนผมหายไปไหนซะล่ะ อยู่ดีๆก็ทำตัวเหินห่างผมซะงั้น พามาทานหมูกระทะมันก็เอาแต่จกลูกชิ้นปูอัด ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผมสักนิด


"ผมไปตักน้ำแข็งใส มีใครจะเอาอะไรไหมครับ"


"ไม่"


"ไม่เป็นไรครับ"


ต่างคน ต่างพูดออกมา โดยที่ผมจ้องหน้ามันอยู่ ส่วนมันกำลังนั่งเขี่ยอาหารที่ดูท่าจะไม่อยากกินแล้วตรงหน้า ส่วนไอ้แน่มันได้แต่มองหน้าพวกผมสองคนสลับไปมา จนตอนนี้มันเดินมุ่งหน้าไปยังของกินแล้ว


"มีอะไรจะบอกไหม" ผมถาม เกี๊ยวมันเงยหน้ามาเล็กน้อย แก้มตอนนี้ยิ่งแดงเพราะนั่งหน้าเตาไฟ


".... ไม่"  อืม ในเมื่อมันบอกไม่ ผมก็จะเชื่อ อยากจะทำอะไรก็ทำผมไม่ว่าอยู่แล้ว


"อิ่มหรือเปล่า" ผมชวนคุย เกี๊ยวเองก็ดูผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย แต่ดูเหมือนยังมีอะไรในใจ


"ครับ ขอบคุณพี่อิฐนะครับ" มันไหว้ผม ที่จริงผมเองก็แค่อยากเลี้ยงขอบคุณทั้งไอ้แน่ทั้งมันแหละครับ ทั้งสองคนดีกับผมมาก ผมไม่ได้รวย แค่พอมีเพราะได้เงินจากการวาดภาพ มันสองคนจะไม่มาสนใจผมยังได้แต่นี่มันทำดีกับผมมากจริงๆ


"ไม่เป็นไร" ผมบอก จ้องหน้ามันสักพัก เกี๊ยวมันก็หลบตาเฉไปมองทางอื่น อากาศค่อนข้างร้อน เหงื่อมันก็แตกจนหน้าแดงตัวแดง น่าสงสารเด็กน้อย


"ยุงกัดรึเปล่า" มันส่ายหน้าแล้วยิ้มเล็กๆมาให้ ถือเป็นยิ้มแรกของวัน ทั้งๆที่ปกติวันๆนึง น้องมันจะยิ้มให้ผมจนผมนับเป็นจำนวนครั้งไม่ได้


"อิ่มกันแล้วหรอครับทั้งสองคน มีขนมไทยกับผลไม้ด้วยนะครับคุณอิฐคุณเกี๊ยว" ไอ้แน่เดินมาพร้อมถ้วยน้ำแข็งใสพูนๆกับถ้วยไอศกรีมพูนๆอีกถ้วย ผมมองมันโซ้ยเอาๆ เหมือนไม่เคยกินมาก่อน แต่ก็จริงครับ มันลูกคุณหนู มีอะไรก็เข้าห้างตลอด นี่ก็ครั้งที่สองที่ผมพามันมากิน


"กูพอละ มึงกินเถอะ" ผมบอกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก็พบว่ามันสองทุ่มครึ่งแล้ว เกี๊ยวเองมันก็งุ้งงิ้งอยู่กับโทรศัพท์ราคาแพงของมัน ดูมันจะมีความสุขกับโลกโซเชียลนะครับ


จ่ายเงินเสร็จก็ขับรถออกมาจากร้าน ผมแวะปั๊มน้ำมันและเป็นคนออกค่าน้ำมันให้ อาศัยรถมันมาหลายทีแล้วครับ เงินคราวนี้ก็ได้เยอะอยู่แค่นี้ไม่หมดตัวง่ายๆหรอก แต่กว่าจะได้จ่าย ผมก็โดนมันงอนไปอีกรอบครับ จะงอนอะไรนักหนาก็ไม่รู้เด็กคนนี้


จากนั้นก็ขับไปส่งไอ้แน่ที่มอเพราะพ่อมันให้คนขับรถมารอที่นั่น พอมันกลับไป ผมกับเกี๊ยวก็กลับหอปกติ เกี๊ยวมาส่งผมที่หอ วันนี้มันไม่ได้ขอมานอนด้วย ผมเองก็ไม่ได้ถามอะไร ตลอดทางที่นั่งกันมาก็อึดอัดบ้าง เพราะเราสองคนแทบจะไม่คุยกัน ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร เพราะมันไม่ได้บอก แต่ที่แน่ๆคือมันไม่ใช่เกี๊ยวคนเดิม เกี๊ยวที่เคยร่าเริงตอนนี้หายไปแล้ว


ติ๊ดดด  ติ๊ดดด


"อืม มีไร"  ผมเดินมารับโทรศัพท์หลังจากเข้าห้องมา ตอนนี้ร้อนมาก เห็นคนข้างห้องบอกว่าหม้อแปลงของเราระเบิดไฟเลยดับ หอฝั่งนี้ดับเกือบหมด ลิฟต์ใช้งานไม่ได้ผมต้องวิ่งขึ้นบันไดมาอย่างเหนื่อย


( หอพี่ไฟดับนี่ครับ )


"เอ้อ คอนโดมึงยังอยู่ดีสินะ ดีแล้วล่ะ รีบอาบน้ำนอน"


( พี่อิฐไม่ร้อนเหรอ ห้องพี่ทึบนะ ไม่น่ามีอากาศหายใจ มานอนกะเกี๊ยวดีกว่าครับ เกี๊ยวลงไปรอ ) น้ำเสียงดูดีขึ้นกว่าเมื่อเย็น หรือมันอาจจะหายงอนแล้ว


"ไม่เป็นไร .. อยู่ได้" ผมบอก แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ต้องเอากระดาษขึ้นมาพัด ห้องมันทึบอย่างที่เกี๊ยวว่า ปกติผมก็เปิดพัดลม บางคืนร้อนมากก็เปิดแอร์


( มานอนเถอะนะ พี่ยังไม่ได้ทำสรุปส่งไม่ใช่หรอ เอามาพิมพ์ห้องเกี๊ยวสิ )


"เออว่ะ งั้นลงมารอนะ เตรียมของแปป" ผมบอกอย่างเร่งรีบ ที่เกี๊ยวพูดคงเป็นที่มันได้ยินผมกับไอ้แน่คุยกันเรื่องสรุปงานวันนี้ ผมลืมไปซะสนิทเลยนะเนี่ย พอมันวางไปผมก็รีบกดไฟฉายโทรศัพท์เตรียมชีทเตรียมเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ดีไปที่พรุ่งนี้มีเรียนตัวเดียวคาบบ่าย แต่สรุปที่ผมต้องทำมันต้องส่งคืนนี้ก่อนเที่ยงคืน คงต้องรบกวนเกี๊ยวมันจริงๆ


"ทำไมยังไม่อาบน้ำอีก" ผมบอกมองมันที่ยืนอยู่ในชุดเสื้อนักศึกษา กางเกงขาสั้น ขาก็เรียวฉิบ ขนหน้าแข้งแข็งๆแบบที่ผู้ชายเขามีกันมันหรือก็ไม่มี


"ตอนแรกกำลังจะอาบครับ พอดีเพื่อนเกี๊ยวโทรมาบอกว่าหอมันไฟดับ เกี๊ยวเลยรู้ว่าพี่ต้องโดนด้วย เพราะไปทั้งแถบ"  มันพูดจ้อ มือก็กดลิฟท์ไปด้วย ทางเดินเข้ามานี่หรูมากๆ ลิฟต์ก็สวย ผิดกับหอผมที่โกโรโกโสมาก ขึ้นมาถึงชั้นที่ 25 ประตูลิฟท์ก็เปิดออก เกี๊ยวมันนำผมไปที่ห้องมัน 2505 เป็นเลขประจำห้อง


พอไขกุญแจเข้ามานี่สวรรค์เลยครับ แอร์ที่เปิดอุณหภูมิกำลังดีตีเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง เย็นจนอยากจะนอนซะเดี๋ยวนี้ ห้องเกี๊ยวหอมมากเหมือนกลิ่นตัวมันทั้งห้องทาด้วยโทนสีฟ้าอ่อน พื้นเป็นพรมสีกรมท่าทั้งห้อง ก่อนจะถึงห้องนอนมีห้องนั่งเล่นซึ่งเต็มไปด้วยของตกแต่งและโมเดลคอสมอสเต็มไปหมด มีทั้งซีดีหนัง เกมเพลย์ และทีวีขนาดใหญ่ อยากถามว่านี่มันคอนโดเด็กหาลัยปีหนึ่งหรอ เดินมาอีกนิดก็เป็นห้องครัว ผมไม่เคยรู้เลยว่าที่มันแพงมากเป็นเพราะมันครบครันนี่เอง


"กูขออาบน้ำหน่อยดิ เหม็นตัวมากอ่ะ" ผมบอกมัน ตอนนี้ไม่ไหวกับซากความเน่าแล้ว  เรียนทั้งวัน แถมยังไปกินหมูกระทะมาอีก


"ได้สิครับ นี่ผ้า ส่วนเสื้อผ้าพี่อิฐ .." มันถามสำรวจของที่ผมหยิบมา


"กูเอามาละ ขอบใจมาก" ผมบอก เดินผ่านไปห้องน้ำที่อยู่ข้างๆครัว เปิดไฟมาก็ต้องตกใจที่ห้องอาบน้ำเป็นอ่างยาวและด้านนอกเป็นฝักบัวมีห้องปิดส่วนตัว โคตรเท่ ผมหยิบแปรงสัฟันออกมา จัดการอาบน้ำตัวเองพร้อมสระผมให้เรียบร้อยก่อนจะแปรงฟันและ แต่งตัว


แต่ว่า


ผมเอาเสื้อผ้าที่จะใส่นอนมา


แต่ผมลืม กกน !!!


แกร๊ก


"พี่อิฐใช้คอมฯเกี๊ยวได้เลยนะ .. เกี๊ยวขออาบน้ำ .. ตัวเหม็นเหมือนกัน" มันเดินหอบผ้าเข้าห้องน้ำไป ทั้งๆที่เพิ่งพูดว่าตัวเองตัวเหม็น แต่เมื่อกี้ที่มันสวนกับผม ตัวมัน โคตรหอม


ดีที่มันไม่ได้สังเกตความผิดปกติ ผมรีบเดินหนีบขาออกมานั่งที่โต๊ะคอม ลืมกกน.ได้ไงวะ แถมผมเอามาแต่เสื้อกล้ามกับกางเกงบอลตัวโคร่งด้วย นอนๆไปตื่นมาหนอนยักษ์ผมโผล่ออกมาทักทายโลก ไอ้ตัวเล็กมันจะไม่ตกใจแย่หรอ


เดินไปเปิดกระเป๋าเอาชีทออกมาสรุป ไอ้ยุ่งมันมีแม็คเครื่องเบ้อเริ่ม ดีจริงเกิดมารวยเนี่ย ผมเปิดงานที่ไอ้แน่ส่งมาให้แล้วรีบแก้ๆสรุปให้เสร็จ แกให้ทำเพราะจะเพิ่มคะแนนสอบให้ พวกผมก็เลยตั้งใจกันอย่างมาก


แกร๊ก


"ร้อนไหมอ่า เกี๊ยวปรับแอร์ให้ไหม" มันอาบน้ำเสร็จแล้ว ผมหันไปมองไอ้ยุ่งก็ต้องตลกมัน เพราะตอนนี้มันใส่ชุดนอนแขนขาสั้นลายคอสมอสอยู่ ท่าจะชอบเอามากๆนะเนี่ย


"ตลกหรอ .. ตลกอะไร" ทำหน้างงไปอีก ผมส่ายหัวไม่ตอบแล้วหันมาสนใจงานต่อ ออนไลน์ไว้ไอ้แน่ก็ทักมาถามนู่นนี่เรื่อยๆ ผมเล่าเรื่องที่มานอนห้องเกี๊ยวให้มันฟัง มันก็แซวผมใหญ่ หาว่าผมคิดอะไรกับเด็กบ้างล่ะ ผมไม่ได้คิดเลยนะ ก็แค่จำเป็น


"เกี๊ยวเช็ดหัวให้ไหม" มันถามแต่มือจับผ้าไว้แล้ว ผมพยักหน้าให้ เกี๊ยวมันก็ค่อยๆเช็ดผมให้ ทำเหมือนแม่กับลูกไม่ผิด ค่อยๆบรรจง เหมือนกลัวจะทำแรง


"พรุ่งนี้เกี๊ยวไม่มีเรียน อาจารย์ยกเลิกคลาส" มันพูดค่อยๆละเมียดละไมกับหัวผม


"ดีเนอะ ก็พักอ่านหนังสือไปแล้วกัน" ผมบอก พอมีคนมาเล่นหัวแบบนี้แล้วมันง่วงดีจริงๆ


"พรุ่งนี้ไฟคงติดแล้วแหละเนอะ"


"อืม ภาวนานะ"


หลังจากนั้นผมก็รีบจัดหน้าเวิร์ดให้เรียบร้อยแล้วแนบไฟล์ส่งเข้าเมลล์อาจารย์เป็นอันเสร็จ ปิดคอมเก็บชีทเรียบร้อยก็เดินเข้าห้องนอนของมัน ในห้องมีทั้งตู้เสื้อผ้าติดผนัง กระจกบานใหญ่ ตู้เก็บของสารพัด แล้วก็เตียงขนาดคิงไซส์ซึ่งหัวเตียงประดับไปด้วย 'คอสมอส'  บนเตียงตอนนี้มีไอ้ดื้อนอนคอพับอยู่ ในมือมีชีทอยู่หนึ่งปึก หัวมัดจุก น้ำลายกำลังจะยืด


"เกี๊ยว .. นอนดีๆ" ผมแตะที่ตัวมัน มันขยับเล็กน้อยก่อนจะทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด


"อื้ออ .. ปะป๊าา .." มันเอื้อมมากอดผมไว้ทั้งตัว แต่มันจะไม่อะไรเลยถ้าตอนนี้หน้ามันไม่มาซุกอยู่ที่กล่องดวงใจผม เชี่ยแล้วไง เจอแบบนี้เข้าไปมันก็ตกใจสิครับ รู้สึกได้ว่าลูกชายผมกำลังขยาย ยิ่งเวลามันเอาหน้าถูไถมา ผมนี่แบบ .. ตัวลอยเลย


"ปล่อยก่อนเว้ย ! เด็กเวรนี่ . อ่าา " ผมเผลอตัวนิดก่อนจะรีบแกะมือเด็กตรงหน้าออกแล้วเดินถอยออกมาจากตรงนั้น บอกได้คำเดียวว่า เด่ ทั้งเด่ ทั้งเสียว บ้าไปแล้วแน่ๆ แค่หน้าผู้ชายคนนึงมาซุกตรงนั้นของผม มันก็ทำให้ผมมีอารมณ์ได้แล้ว


"มึงนี่ชอบหาเรื่อง" ผมผลักหัวมันให้ลงไปนอนดีๆ แล้วหยิบชีทในมือไปวางบนโต๊ะ ก่อนจะพาตัวเองที่สภาพตอนนี้คือ หนอนยักษ์กำลังชี้โด่ชี้เด่อยู่วิ่งเข้าห้องน้ำและทำการปลดปล่อย อัปยศจริงๆ


"พี่อิฐมานอนมา" ละเมอหรือเปล่าวะ ผมมองมันที่นอนตะแคงหันมาให้ผมแล้วยิ้มให้เล็กๆ ยั่วไปป่ะ หลังจากได้ปลดปล่อย ลูกชายผมก็สงบลงไปบ้าง แต่ก็พร้อมที่จะผงาดได้ทุกเมื่อเหมือนกัน


"ทำไมไม่แกะจุกวะ" ผมเขกหัวมันก่อนจะแกะจุกอัปลักษณ์ของมันออก เกี๊ยวนอนหลับตายิ้มหวานเหมือนเด็กน้อย ไม่ค่อยได้สนใจมันตอนนอนเท่าไหร่ แต่วันนี้รู้สึกได้ว่าแก้มมันมีเนื้อขึ้นมานิดๆและเป็นสีแดงเหมือนมีคนเอาแปรงมาปัดให้


"กูปิดไฟนะ" ผมปิดไฟห้องแล้วเดินมาขึ้นเตียง ตอนแรกว่าจะนอนโซฟาด้านนอกแต่ผมขี้เกียจมีปัญหากับมัน เวลามันงอนผมรำคาญ


"หนาวหรอ" นอนไปสักพักผมก็รู้สึกว่าเกี๊ยวมันขยับมาใกล้ผมมากขึ้น สงสัยจะหนาว ปกติใส่เสื้อผ้าแขนขายาว วันนี้เสือกใส่แขนสั้น


"อื้ออ" มันร้องในคอก่อนจะขยับมาติดตัวผม ผมจัดผ้าให้มันห่ม เกี๊ยวมันตัวเย็นมากรู้ได้จากที่มันมานอนชิดตัวผม แขนมันเย็นมากจนน่าตกใจ แต่ก็นิ่มมากจนไม่อยากผลักไสเช่นกัน


"เพิ่มแอร์นะ" ผมเพิ่มอุณหภูมิห้องเป็น 28 องศา ก่อนจะขึ้นมานอนอีกที ตอนนี้น่าจะประมาณเที่ยงคืนแล้ว ผมก็เริ่มง่วงแล้วด้วย


"นอนซะ" ผมกระซิบบอก ตัวมันยังเย็นอยู่ นอนไปไม่นานเกี๊ยวมันก็ขยับมากอดเอวผมไว้ ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันคงจะหนาว และผมเป็นคนตัวอุ่น มันคงรู้สึกดี


"นอนถนัดหรอวะ .. ขึ้นมานี่" เห็นเด็กมันนอนเก้ๆกังๆแล้วหลับไม่ลง ไอ้ตัวยุ่งรีบซุกตัวมานอนเกยผม หัวมันซุกอยู่ที่หัวไหล่ใกล้หน้าอก ตัวมันนิ่มและหอม ตอนแรกผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ตอนนี้ผมว่ามันแปลกๆ ผมว่าผมกำลังใจเต้น และบางสิ่งที่สงบไปแล้วเหมือนจะกำลังตื่นตัว ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ มีปฏิกิริยากับผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ โคตรบ้าอ่ะ กว่าจะหลับได้ สรุปคืนนั้นผมนอนกอดมันไว้ทั้งคืน และดูเหมือนเกี๊ยวมันจะชอบด้วยนะ นอนหลับปุ๋ยเป็นลูกแมวเลย


"เกี๊ยว"


"เกี๊ยว"


"หื้อออ"


"กูกลับห้องแล้วนะ เมื่อคืนขอบใจมาก" ผมตื่นแต่เช้า นอนให้มันกอดสักพักถึงได้พาตัวเองออกมาอาบน้ำแต่งตัว แม้จะเรียนบ่ายแต่ต้องรีบกลับห้องไปดูว่าไฟติดหรือยัง


"อื้ออ .. เย็นนี้พาไปกินผัดไทหน่อย" ไม่ได้ละเมอใช่ป่ะวะ ผมเดินมาเขกหัวมันที่นอนกลิ้งเป็นลูกแมวบนเตียงอีกทีก่อนจะหิ้วกระเป๋าสะพายออกมา กลับมาถึงหอพี่ยามก็รีบแจ้งว่าไฟติดแล้ว พอเข้ามาในห้องไม่ต้องถามเลยครับว่าติดหรือเปล่า สว่างโล่เลย ผมเปิดเทสเมื่อคืนแล้วลืมปิด


...


"คุณอิฐไฟที่ห้องติดแล้วหรอครับ" มาถึงมอก็เจอไอ้แน่นั่งอยู่ด้านล่าง ที่ประจำของพวกเรา


"ติดละ งานส่งไปยังวะ" ผมถาม เมื่อคืนอยู่ๆมันก็หายไปจากไลน์ ถามก็ไม่ตอบ


"เรียบร้อยครับ" มันตอบ นั่งอีกพักก็ขึ้นเรียน คาบบ่ายมีวิชาเดียว วันนี้สบายจริงๆ เรียนเสร็จก็พากันลงมาข้างล่าง ผมก็กำลังจะกลับแหละครับ ถ้าไม่ติดว่าเจอใครซะก่อน


"พี่แน่ พี่อิฐ" เกี๊ยวรีบมาทักพวกผม มันคงไม่ได้ตั้งใจมาหาหรอกมั้ง เพราะตอนนี้มันเดินมากับนายแบบตัวโตสูงใหญ่และที่สำคัญ หล่อมาก และไม่น่าจะเป็นเด็กมอเรา


"เรียนเสร็จแล้วหรอครับ" มันถามยิ้มแฉ่ง วันนี้มันใส่ชุดอยู่บ้านมามอ สงสัยมาเดินเที่ยว


"ครับ เอ่อ เพื่อนน้องเกี๊ยวหรอครับ โอ้โห กล้ามนี่บึ้กมาก" ไอ้แน่ตาโตชมไอ้หล่อฝั่งตรงข้าม แต่กล้ามใหญ่จริงครับ สวยด้วย ไม่ถึงขนาดนักมวยปล้ำ


"อ่อ นี่พี่เรา พี่อิฐ พี่แน่ เรียนโยธาเหมือนเรา ส่วนพี่ๆนี่มิลค์เพื่อนเกี๊ยวครับ จบจากนิวยอร์คจะมาต่อนิเทศที่นี่" พวกผมตาโตทันที ผู้ชายส่วนสูง 190 น่าจะได้ หุ่นเฟิร์ม กล้ามบึก และหล่อมากๆ แม่งชื่อเล่นว่า milk หรอวะ


"มิลค์ที่แปลว่านมหรอครับ โอย ขำนะครับเนี่ย" ไอ้แน่หลุดคนแรก เดี๋ยวมึงก็เจอตีนเขาหรอก


"ใช่ มีอะไรไหม" เช้ดดด พูดไทยอย่างชัด ไม่น่าเชื่อ


"มิลค์เขาจะมาต่อที่นี่แต่เขาอายุเท่าพี่ๆนะครับ อาทิตย์หน้าเริ่มเรียน วันนี้ผมว่างเลยพามาเดินเที่ยวในมอ" มันพูด ปากฉีกยิ้มให้ไอ้ฝรั่งตลอดเวลา หึ


"ดีครับ มีอะไรให้ช่วยบอกผมได้นะครับ" ไอ้แน่พูด รีบยื่นมือไปจับมือมิลค์อย่างดีใจออกหน้าออกตา


"เอาตัวเองให้รอดก่อนดีไหม" ผมผลักหัวมันก่อนจะขอตัวลาออกมาเพื่อไปเอารถ อยู่ไปก็ไม่ได้อะไร แต่ก็ดีใจที่มันมีเพื่อนบ้างแล้ว ไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อน


"เดี๋ยวสิครับพี่อิฐ .. แล้วผัดไทของเราล่ะ" ผัดไทของเราอย่างนั้นหรอ ผมหันกลับมามองคนตรงหน้า มันถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก ส่วนไอ้หนุ่มเมืองนอกมันก็ดูจะห่วงใยไอ้ยุ่งเหลือเกิน มองตาขวางเชียว


"มึงก็ชวนไอ้ลูกครึ่งไปกินสิ มันคงยังไม่เคยกิน" ผมบอกเดินต่อ


"แต่มันไม่เหมือนกันนี่ .. เกี๊ยวชวนพี่อิฐไม่ได้ชวนมิลค์สักหน่อย" ผมหันมามองหน้าคนพูด กะจะด่าสักหน่อย ทำหน้าหมาหงอยขนาดนี้ พูดดีๆก็ได้วะ


"จะรีบกลับไปวาดรูป .. ถ้าไปกับเพื่อนได้ก็ไป .. เข้าใจไหม" ผมขยี้หัวเล็กๆของมัน ก่อนจะเดินออกมาหน้าตึก คว้าจักรยานคู่ใจได้ก็ปั่นกลับมาที่หออย่างรวดเร็ว ที่ผมบอกมันไปว่าผมจะกลับมาวาดรูปน่ะ ผมโกหกนะครับ อันที่จริงผมแค่ .. ไม่รู้สิ .. แค่ไม่อยากยืนอยู่ตรงนั้น


ติ๊ดดดดด


( คุณอิฐอย่าลืมชีทผมนะครับพรุ่งนี้ )


"เออๆๆ คนจะนอนไอ้แน่นี่"


ด่าไปชุดนึงทางโทรศัพท์นี่แหละ มันโทรมาตอนที่ผมกำลังนอนอย่างเพลิดเพลิน ในห้องมืดสนิท ผมนอนตั้งแต่กลับมา จนตอนนี้ไม่รู้เลยว่ากี่โมงแล้ว นอนต่อดีกว่า


ก๊อก  ก๊อก


"อื้ออ ใครวะ"  นอนสักพักก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตูห้อง ผมเดินงัวเงียมาเปิดประตู ก่อนจะถึงแม่งชนเข้ากับขาโต๊ะอีก เจ็บฉิบ


"พี่อิฐ" ซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้วะ มันยิ้มโชว์ฟันขาว มาพร้อมถุงหูหิ้วสองสามถุง เฮ้อ ตามมาจนได้สินะ


"อะไรของมึงอีกล่ะ" เปิดไฟให้ทั่วก่อนจะเดินนำเข้ามาล้างหน้าล้างตา ปล่อยให้มันทำอะไรของมันไปด้านนอก


"เกี๊ยวไปซื้อผัดไทหอยทอดมากินกับพี่อิฐ" มันตอบลงมือจัดอาหารใส่จาน ดีเยี่ยมจริงๆ นี่มึงเป็นแม่บ้านตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้ยุ่ง ผมเดินไปเช็ดหน้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมานั่งที่โต๊ะ มันทำแบบนี้บ่อยจนผมชินและไม่อยากด่ามันอีกแล้ว ก็เลยทำเฉยๆ ปล่อยให้มันทำเท่าที่ต้องการ


"ร้านนี้อร่อยมาก ตอนแรกจะให้พี่พาไป" มันบอกหน้าเจื่อนเล็กน้อยที่ผมไม่ยอมพามันไปกิน แต่จริงๆก็ดีแล้วครับ ผมไม่สามารถตามใจ หรือ ทำอะไรให้มันได้เสียทุกอย่าง


"ทำไมไม่ไปกับเพื่อน" ผมเลิกคิ้วถาม เพื่อนก็มี แถมไม่น่าใช่แค่เพื่อนแน่ๆ


"มันกลับไปแล้ว" พูดแค่นั้นก่อนจะนั่งลงทานผัดไทที่ซื้อมา อร่อยมาก กำลังร้อนๆเลย ตื่นมาก็มีเด็กเอาอาหารมาเสิร์ฟให้ สบายจริงๆ ชีวิตดี๊ดี


"กินหอยทอดต่อนะ" ผมถาม มันพยักหน้ายิ้มตาตี่ ไม่รู้ว่าเพราะชอบโปรยเสน่ห์แบบนี้หรือเปล่า ผู้ชายในมอเลยตามกันเป็นพรวน ผมเทหอยทอดร้อนๆใส่จาน แล้วก็เริ่มจานที่สองของมื้อ ส่วนเกี๊ยวมันยังกินผัดไทไม่หมดเลย มันเป็นคนกินช้า บางทีไปไหนกันก็ต้องรอ


"เสาร์อาทิตย์นี้เกี๊ยวกลับบ้าน พี่อิฐไปไหนหรือเปล่า"


"เปล่าอ่ะ คงอยู่วาดรูปที่นี่แหละ"


"เกี๊ยวจะพามิลค์ไปเที่ยว ตอนแรกว่าจะชวนพี่อิฐด้วย" 


"ไปกันสองคนเถอะ กูไม่ไปเป็นก้างหรอก อยากไปไหนก็ไป!" ผมพูดออกไปอย่างที่ใจนึก แต่ไม่ได้คิดก่อนว่าควรพูดออกไปไหม ผมจะแคร์มันทำไม ถ้ามันสองคนจะเป็นอะไรกัน เกี๊ยวมันทำตาโตน้ำตาคลอเบ้า ผมผิดอีกแล้วสินะ ที่พูดออกไปไม่คิด


"ขอโทษ กูแค่จะบอกว่าไม่ว่าง มึงไปกันเถอะ" ผมบอก เกี๊ยวมันพยักหน้าหงึกๆเหมือนกลัวผมอยู่ ผมรีบหยิบจานของเราทั้งคู่ไปล้าง กลับมาอีกทีมันก็ออกจากห้องไปแล้ว ครั้งนี้ผมว่าผมใจสั่นว่ะ ผมเริ่มแคร์มันตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเองอาจจะนึกว่าผมโกรธมันแต่ผมเปล่า ผมแค่ .. ผมแค่ไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดออกไปแบบนั้น ผมไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงมันได้ ผมเป็นแค่พี่ชายคนนึงที่มันรู้จัก ไม่ได้มีอะไรเหนือคนอื่นเขา


ติ๊ดด


เกี๊ยวควรหยุดใช่ไหม พี่อิฐช่วยบอกที ว่าเกี๊ยวน่ารำคาญมากใช่ไหม


ผมรีบโทรกลับไป ทำไมมันถึงคิดว่าต้องหยุด ผมไม่รู้ว่าทุกอย่างที่มันทำมาคืออะไร และสิ่งที่มันอยากได้จากตัวผมคืออะไร


( ฮึ่ก .. ครับ )


"ร้องไห้ทำไม" ผมถาม เสียงมันสะอื้นมากจนคิดว่าน่าจะร้องไห้หนักมาก


( ..... )


"อะไรทำให้คิดว่าตัวเองต้องหยุด แล้วจะหยุดเรื่องอะไร" ถามไปอย่างที่อยากรู้ วันนี้ก็เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่า


( หยุดตาม .. หยุดทำตัววุ่นวาย .. เกี๊ยวรู้ว่าพี่อิฐ .. อึ่ก .. รำคาญเกี๊ยว )


"ใครบอกมึง .. เอ่อ .. ใครบอกเราว่าพี่คิดแบบนั้น"


( ก็พี่อิฐดูจะไม่ชอบที่เกี๊ยวไปยุ่ง )


"ถ้าเป็นแต่ก่อนคงใช่ .. แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"


( พี่อิฐหมายความว่าไง )


"เดินมาเปิดประตูสิ" ผมบอกมัน ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าห้องมันแล้ว มาทำไม มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แค่ว่าต้องมา


"พี่อิฐ" มันเปิดประตูออกมา หน้าตาดูไม่ได้ ในมือกำโทรศัพท์แนบหูไม่ยอมปล่อย ผมกดวางโทรศัพท์ก่อนจะดึงมือมันลงจากหู


"ทำไมขี้แยนักวะ" ผมบอกมัน ขยี้หัวบางไปหลายๆที มันทำหน้ามุ่ยหน้าหงอย เห็นแล้วตลกฉิบ


"ก็พี่อิฐอ่ะ" มันขยี้ตาแล้วเดินตัวลีบเข้าห้องไป ผมก็เดินตามเข้ามา แต่ไม่รู้ว่ามาทำไม


"มาทำไม / เป็นอะไร" พูดสวนกันขึ้นมา นั่นสินะ มาทำไม


"มาเที่ยว อยากตากแอร์" ผมพูดลอยๆ ทิ้งตัวนั่งบนโซฟา


"ไหนเป็นอะไรบอกมาดิ๊ .. ขี้งอนหรอเราอ่ะ" ผมล็อคคอถาม เกี๊ยวมันตัวเล็ก จับล็อคทีก็จมมาในตัวผมละ กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวมันยิ่งทำให้อยากฟัดจนแก้มแดง


"ก็ ... อือ อออ .. พี่อิฐใจร้ายกับน้อง" มันดิ้นในอ้อมแขน แถมทำหน้าบึ้งด้วย น่ากลัวมาก


"อย่างอแงดิ ผู้ชายเปล่าวะเนี่ย ไหนมาดูดิ๊ ผู้ชายรึเปล่า" ผมแกล้งล็อคคอ มืออีกข้างแกล้งเลิกเสื้อมันขึ้น เกี๊ยวดิ้นใหญ่ ไม่ให้ผมล้วงมือเข้าไปได้ ผมแกล้งแตะผิวเนียนในร่มผ้า น้องมันสะดุ้งเล็กน้อย หันหน้ามามองผม ทำให้ตอนนี้ใบหน้าเราสองคนอยู่ติดกัน ปากเล็กๆและดวงตากลมโตของมันดูน่ารักขึ้นมาอีกเมื่อมองใกล้ๆแบบนี้ ผมลอบกลืนน้ำลายตอนที่กำลังเคลื่อนเข้าไปหา นี่ผมกำลังจะทำอะไร


"ต่อไปมีอะไรให้ถามเข้าใจหรือเปล่าเกี๊ยว อย่าคิดเอาเองอีก" ผมบอกปล่อยตัวมันก่อนที่ความยับยั้งชั่งใจที่สร้างมามันจะไม่เหลือ มันรีบจัดเสื้อผ้าลงตามเดิม ผมส่ายหัวตอนนี้สภาพมันดูยุ่งเหยิง ผมเผ้ารุงรังมาก


"พี่อิฐไม่รำคาญน้องแน่นะ" ทำหน้าตาชวนสงสาร เอานิ้วชี้จิ้มกันไปมา คิดว่าน่ารักมากไหม


"ถ้ารำคาญคงไล่ตะเพิดไปนานแล้ว เพิ่งบอกหยกๆว่าอย่าคิดมาก" ผมบอก มันยิ้มร่าเข้ามากอดแขนผมแล้วอ้อน


"เกี๊ยวอยากมีพี่ชายแบบพี่อิฐจัง" มันอ้อนช้อนตาขึ้นมามอง ดูๆไปมันก็น่ารักกว่าน้องชายผมเยอะนะ มีน้องชายอ้อนๆแบบนี้บ้างก็คงดี


"ให้พ่อแม่รับพี่ไปเลี้ยงดิ" ผมยักคิ้วบอก มันหัวเราะ เรานั่งเล่นนั่งคุยสักพักผมถึงได้กลับห้อง ตอนแรกไอ้ยุ่งมันจะให้ผมนอนด้วย แต่ไม่เอาอ่ะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า อีกอย่างผมไม่ชิน นอนข้างมันทีไรความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นทุกที ถ้าคืนไหนที่มันละเมอกอดผม คืนนั้นคือผมจะไม่ได้นอนเลย ใจเต้นมันทั้งคืน มันเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆไม่ได้ อันตรายยิ่งกว่าไฟฟ้าลัดวงจร



TBC.

ตีอิพี่อิฐให้ตาย ทำเป็นรังเกียจน้อง 555
ขอบคุณที่มีคนอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เรากะเขียนมาให้คนที่เคยอ่านเรื่องถุงทอง
แต่ก็ยังมีคนที่หลงเข้ามาก็ขอบคุณด้วยค่ะ
อ่านคอมเมนท์แล้วน้องเกี๊ยวฝากบอกขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจ
ส่วนคนเขียนก็ขอบคุณคนอ่านมากๆค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

รอวันพี่อิฐตบะแตก แตกแน่ๆ

น้องเกี๊ยวจะน่ารักไปไหนเนี่ย ลูกเอ๊ย สั่นคลอนใจชายเหลือเกิน (รวมทั้งแม่ยกด้วย) อึ้ยอยากฟัด

[gupalz]

พี่อิฐปล้ำน้องเร็วๆ

[PURE LOVE]

พี่อิฐน้องเกี๊ยว ต่างฝ่ายต่างก็แคร์กัน จนเกินพี่น้องไปแล้ว แต่ไม่รู้สึกตัวทั้งคู่เลยนะ
เอาเถอะ ๆ ตอนนี้ขอเป็นแค่พี่ชายน้องชายกัน เดี๋ยวต่อ ๆ ไปก็จะรู้กันเองแหละ
เพราะตอนนี้ อาการพี่อิฐเริ่มออกเยอะละ หงุดหงิดอย่างนั้นเค้าเรียกว่า'หึง'นะจ้ะ รู้ไหม ๆ อิอิ

มิลค์ อย่ามาเป็นมือที่สามพี่อิฐน้องเกี๊ยวนะ แต่ลุ้น มิลค์xแน่ แทนได้ไหมอ่ะ 

[B52]

เกี๊ยวชนะเลิศ

[gookgik]

ต่างฝ่ายต่างมีใจให้กันแต่ยังไม่รู้ตัว  คงต้องให้หนุ่มมิลล์มาเป็นตัวจุดชนวนระเบิด

[mukmaoY]

พี่อิฐความอดทนสูงมาก

[maemix]

อิฐไปไหนไม่รอดหรอก เริ่มติดเกี๊ยวเข้าแล้ว
มันซึมเข้ามาทุกวัน อ้อน เข้าไว้ พี่อิฐคงตบะแตกเข้าสักวัน

มิลค์จะมาคู่แน่รึป่าว

[pui]

มุ้งมิ้งน่ารักที่สูดดดดดดด>○<

[Ryoooo]

รอวันพี่อิฐตบะแตก
น้องเกี๊ยวน่ารัก ป้าอยากฟัดหนูมากเลย

[Noo_Patchy]

 

[cakecoco-boom]

เริ่มรู้สึกเหมือนแน่จะมีคู่ มะโนนนนนน 5555

[iceman555]

 

[grimace]

พี่อิฐอดใจไหวได้ไงเนี่ย เกี๊ยวน่าฟัดเสียขนาดนั้น
ลุ้นมากกก ว่าจะได้เป็นแฟนกันเมื่อไหร่ เกี๊ยวต้องอ้อนมากกว่าเดิมอีกแน่ๆ
ส่วนคุณแน่...เราจะแอบลุ้นอยู่ในใจนะ คึคึ

[boonpa]

  น้องจีบขนาดนี้พี่อิฐยังไม่รู้ตัวอีก รุกซักทีดิรออยู่น้า