-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
รวบรวมนิยายที่ akikojae แต่งค่ะ ขอแปะไว้ให้คนที่ตามนะคะ
เรื่องยาว
★彡Back Seat .. ไอ้หน้าสวยที่รัก จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43056.0
วันทองเดอะซีรีย์ จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43108.0
3096 days .. ขังลืม จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43086.0
★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43459.0
♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44328.0
รักต้องยุ่ง ❤️ ออนแอร์
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.0
Nanny Mania | พี่เลี้ยงเด็กจอมดื้อ ปะทะ คุณพ่อจอมโหด ออนแอร์
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46499.0
เรื่องสั้น
เรื่องสั้น ผมรักน้องจังเลยครับ จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43048.0
เรื่องสั้น ต้องการพี่ชาย 4p nc จบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43373.0
เรื่องสั้น (รั ก) ล อ บ ออนแอร์
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45844.0
-
สารบัญ
Intro (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2938359#msg2938359)
ตอนที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2940571#msg2940571)
ตอนที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2946956#msg2946956)
ตอนที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2949792#msg2949792)
ตอนที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?PHPSESSID=cogrhe6ip4ett04udn76offe14&topic=45221.msg2958551#msg2958551)
ตอนที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2962115#msg2962115)
ตอนที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2966249#msg2966249)
ตอนที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2967395#msg2967395)
ตอนที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2969083#msg2969083)
ตอนที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2970223#msg2970223)
ตอนที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2973228#msg2973228)
ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?PHPSESSID=6p1m7411iiqq7vu8uba07inst2&topic=45221.msg2974761#msg2974761)
ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?PHPSESSID=lq6qci26m9s24215mod6bjvpu7&topic=45221.msg2975949#msg2975949)
ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2978004#msg2978004)
ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2984686#msg2984686)
ตอนที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2985096#msg2985096)
ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2986129#msg2986129)
Special Milk&Nae in Hongkong (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2989937#msg2989937)
ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg2993690#msg2993690)
ตอนที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3006500#msg3006500)
ตอนที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3015077#msg3015077)
ตอนที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3020355#msg3020355)
โมเมนท์สงกรานต์ มิลค์&แน่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3021983#msg3021983)
ตอนที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3032038#msg3032038)
ตอนที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3039659#msg3039659)
ตอนที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3047190#msg3047190)
ตอนที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3059072#msg3059072)
ตอนที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3072486#msg3072486)
ตอนที่ 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.msg3083229#msg3083229)
-
Intro
"เฮ้ย! ไอ้เหี้ยอย่าขวางทางดิสัตว์ มึงเห็นไหมว่าทางเดินเขามีไว้ให้เดิน" เสียงรุ่นพี่ปีสี่คณะวิศวะกราดด่าเพื่อนผม มันชื่อ ไอ้แน่ เป็นคนเอ๋อๆ ทำอะไรไม่ค่อยทันชาวบ้าน นี่มันก็ไปเดินขวางตีนพี่เขา ถึงได้โดนด่าพร้อมตบมาอีกทีเป็นการลงโทษ
"ผมก็กำลังจะเดินไป" ด้วยท่าทางโง่ๆ สวมกางเกงเอวสูง ใส่แว่นทรงคุณปู่เลยทำให้มันดูกวนตีนในสายตาคนอื่น แต่ความจริงแล้ว ที่มันพูดออกไปเมื่อกี้คือมันคิดแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจกวนหรืออะไร
"นี่มึงกวนตีนกูหรอเหี้ยแว่น" ฉิบหายละ มันจะเกิดเรื่องขึ้นไหมเนี่ย ผมที่นั่งดูสถานการณ์อยู่ถึงกับต้องลุกขึ้นยืน เตรียมพร้อมจะเข้าไปห้ามศึกเต็มที่
"ผมไม่ได้กวนตีน" มันพูดพยายามเดินฝ่าวงล้อมออกมา แต่คงไม่ทันแล้ว เพราะไอ้พี่เหี้ยนั่นมันง้างหมัดจะชกแล้ว
"พี่เดี๋ยวๆ เพื่อนผมมันไม่ได้ตั้งใจพี่ มันเอ๋อ" ผมวิ่งเข้าไปห้าม แม้ผมจะเตะต่อยได้ แต่วินาทีนี้เจอห้ารุมหนึ่ง ผมว่าผมไม่รอด เพราะฉะนั้นคงต้องทำตัวดีๆไปก่อน
"มึงอยากโดนอีกคนใช่ไหม มึงก็เห็นว่าเพื่อนมึงกวนตีนกู" เชี่ยละ แม่งไม่ได้ฟังกูเลยนี่หว่า
"แน่ มึงหลบไปก่อน" ผมไล่มันให้ออกไปห่างๆ ขอเคลียร์ตัวคนเดียวจะดีกว่า
"คิดจะหนีหรอวะ เห้ย จับมัน!" สัตว์ พวกมันจับพวกผมแล้วตะลุมบอนบวกซ้อมด้วยหมัดมาอีกเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยพวกผมให้เป็นอิสระ แม่งเอ้ย เจ็บฉิบหาย
"กูบอกแล้วไงว่าอย่าไปพูดใส่คนอื่นแบบนั้น มึงรู้ไหมว่าเขาคิดว่ามึงกวนตีนเขา" ผมด่ามัน ตอนนี้เจ็บปากกับบั้นท้ายมาก เหมือนจะกระแทกกับขอบปูนตอนล้มลงไป สภาพไอ้แน่ก็ไม่ต่าง แว่นมันเกือบแตก แต่ดีที่พี่มันไม่ได้ทำอะไรมาก ไม่อย่างนั้นพวกผมคงเละกว่านี้แน่ ก็ไอ้พวกนี้มันเถื่อน เมื่อไหร่จะจบๆไปก็ไม่รู้
"ผมไม่รู้ ผมแค่จะเดินไปหาคุณอิฐ" เฮ้อ ผมล่ะกลุ้มที่มีเพื่อนอย่างมัน ใช่ครับ ผมชื่อ อิฐ แต่ไม่ใช่คุณอิฐอย่างที่มันเรียก บ้านผมไม่ได้รวย แค่พอมีพอกิน ผมเรียนอยู่ วิศวะ ปี 3 ตอนนี้ก็รับวาดรูปไปเรื่อยเปื่อยหาตังใช้ ผมไม่เคยขอที่บ้านเพราะแม่ผมป่วย พ่อต้องใช้เงินใช้จ่ายค่ายา แถมผมมีน้องชายที่กำลังเรียนมอหกอีก ภาระเยอะ เดือนไหนผมรับจ๊อบใหญ่ๆได้ ผมก็ส่งเงินให้น้องใช้บ้าง
"เออๆ มาๆ ลุกก่อน" ผมพยุงตัวลุกขึ้นยืน ปัดๆกางเกงที่เปรอะถนนออก เดินไปฉุดไอ้แน่ขึ้นมาจากพื้น ไอ้แน่นี่เห็นมันแบบนี้โคตรรวยนะครับ มันใจกว้าง ฉลาด แต่เสือกเอ๋อแบบที่เห็น ทำไมโลกช่างสร้างคนเรามาต้นทุนไม่เท่ากัน แต่ผมไม่เคยโทษฟ้าดินนะครับ ผมว่าชีวิตเรา เราเลือกทางเดินเองได้ ไม่ต้องมามัวโทษคนอื่นอยู่
"เจ็บฉิบ" ผมบ่นเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนตัวเดิม ไอ้แน่นั่งลงก่อนจะร้องโอดโอยออกมา ผมว่าเย็นนี้มันต้องถูกพ่อกับแม่มันซักไซ้ที่มาของแผลแน่นอน และพรุ่งนี้ผมว่าน่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในมหาลัย
"พี่ครับ! ผมเห็นพี่โดนทำร้าย พวกพี่ไม่เป็นอะไรกันใช่ไหมครับ" ไม่รู้ใคร มาจากไหน วิ่งมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆผมพร้อมเอ่ยถามเสร็จสรรพเหมือนรู้จักกันมาก่อน
"มึงก็เห็นแล้วนี่" ผมบอก ไม่ได้หันไปมองคนที่พูด แค่รู้ว่าเสียงมันหวานแล้วก็เพราะมาก แค่นั้น
"ผมซื้อน้ำแข็งมาให้ครับ ประคบเสียหน่อยนะ" ผมเหลือบมองเห็นแขนขาวๆยื่นผ้าเช็ดหน้าที่หุ้มน้ำแข็งไว้มาให้ผม ก็ดูมีน้ำใจนะ แต่ผมไม่ได้ต้องการ
"ให้ไอ้แว่นมันโน่น . เออ แน่ เดี๋ยวคนมารับมึงใช่ไหม งั้นกูกลับก่อนนะ ลืมไปงานยังไม่ได้ทำ" ผมถามไอ้แน่ ปกติคนขับรถมันจะมารับตอนสามโมงเย็น ตอนนี้ก็ 14.45 แล้ว ผมมีงานวาดรูปค้างอยู่เลยกะกลับไปทำให้เสร็จ
"ครับ คุณอิฐกลับเถอะ" มันบอกพลางประคบน้ำเย็นไปด้วย ผมพยักหน้าเออออพร้อมโบกมือลาก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น ผมเดินมาแถวที่จอดรถจักรยาน ใช่ครับ จักรยานคู่ใจ ผมปั่นมามอทุกวัน
"พี่อิฐครับ .. ผมเห็นพี่เจ็บ .. เอ่อ .. ก้น .. ให้ผมไปส่งไหมครับ ขี่จักรยานไปมันจะยิ่งเจ็บนะ" เสียงเดิมกับคนเมื่อครู่ มันจะตามผมไปอีกนานไหมเนี่ย ผมละจากจักรยานเตรียมหันมาด่าไอ้คนจอมยุ่งนี่เต็มที่ หากว่าผมไม่ต้องอึ้งค้างกับความสวยแปลกตาของคนตรงหน้าเสียก่อน ผมว่าผมคุยอยู่กับผู้ชายนะ แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นหายไปไหน ตอนนี้เหลือแต่ทอมหน้าสวยใส่ชุดนักศึกษาชายยืนเก้ๆกังๆมองผมอยู่ เสียงก็หวานนะ แต่หน้ามันเสือกหวานกว่าเสียงอีก
"ให้ผมไปส่งเถอะครับ ผมก็เรียนวิศวะเหมือนกัน พี่น้องกันทั้งนั้น" มันยังคงเอื้อนเอ่ยคำชวนที่ผมเองก็ยังงงๆว่ามันทำไมต้องมายุ่งกับผมแบบนี้ หรือมันมีอะไรกับผม ต้องการอะไรจากผมกันแน่
"มึงเป็นตุ๊ดหรอวะ" ผมถาม หันมาสนใจจักรยานต่อ ผมปลดกุญแจเตรียมออกตัวแล้ว มันก็ยังไม่ออกไปจากตรงนี้
"ผมเป็นผู้ชายแท้ๆครับ .. ให้ผมไปส่งเถอะครับ" มันยังคงตามตื๊อจะไปส่งผมให้ได้ นี่อย่าบอกนะว่ามันชอบผม ไอ้เหี้ย ขนลุกฉิบหาย
"ขอบใจละกัน กูไปละ" ผมไม่สนใจมัน พูดเสร็จผมก็ปั่นจักรยานออกมาเลย ขี่ไปตามท้องถนนกรุงเทพฯ หอผมอยู่ไม่ไกลจากมอมากเท่าไหร่ครับ เขาเปิดพิเศษเฉพาะเด็กบ้านไกล ผมเป็นคนชลบุรีครับแต่สอบติดเลยมาเรียนที่กรุงเทพฯ ปั่นมาจนถึงหน้าหอผมก็จอดจักรยานใต้หอ ก่อนจะเดินมาสั่งข้าวกระเพราะกิน หิวมาก เมื่อเที่ยงไปสายเลยไม่ทันได้หาอะไรลงท้อง
"ป้าครับ กระเพราไข่ดาวหนึ่ง" ผมสั่งข้าวเสร็จเดินไปตักน้ำมาวางไว้รอ เห็นหนังสือพิมพ์เลยหยิบขึ้นมาดู ว่างๆอ่านข่าวสารบ้านเมืองบ้างจะได้ทันโลก
"ป้าครับ ข้าวไข่เจียวหนึ่งครับ" เสียงคุ้นๆสั่งข้าวไข่เจียว คุ้นนะ แต่คงไม่ใช่ สักพักมีเสียงคนลากเก้าอี้ด้านตรงข้ามผม ผมหันไปทางซ้ายก่อนจะหันไปทางขวาและพบว่ามันมีที่นั่งเหลืออยู่หลายที่ แล้วไอ้เด็กที่มาใหม่ทำไมมันไม่ไปนั่งที่อื่นวะ จะมานั่งกับผมทำไม
"แหะๆ สวัสดีครับ" ฉิบ ผมวางหนังสือพิมพ์ที่กางเมื่อครู่ลงบนโต๊ะ ถึงได้เห็นว่าที่จริงแล้วใครที่มานั่งกับผม
"มึงตามกูมาทำไม" ผมถามไอ้เด็กตุ๊ดคนเดิม นี่ผมว่าผมขี่ลัดมาอีกทางละนะ มันยังตามผมจนเจออีกหรอ
"ผมไม่ได้ตาม หอผมอยู่นั่น" มันชี้ไปที่หอฝั่งตรงข้ามผม ไม่ใช่หอสิ เรียกว่าคอนโดจะดีกว่า เพราะที่นั่นมันมีแต่พวกคุณหนูที่ไปอยู่กัน แพงสองเท่าของหอผมเห็นจะได้
"ไม่ได้ตาม แล้วมานั่งโต๊ะเดียวกับกูทำไม มึงไม่เห็นหรอว่าโต๊ะว่างยังมี" ผมบอกพยักเพยิดหน้าให้มันหันไปดูโต๊ะที่ยังว่าง มันมองเล็กน้อย ก็หันมายิ้มแหยๆกับผม
"ผมแค่อยากทำความรู้จักพี่" มันพูด หน้าที่เคยขาวตอนนี้แอบเรื่อขึ้นสีแดงนิดๆ สรุปมันเป็นทอมที่แต่งตัวเป็นผู้ชายใช่ไหม ใครก็ได้ตอบผมที
"กูก็แค่คนๆนึง มึงมีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า พูดมาเหอะกูไม่ด่าหรอก" ผมขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง มันคงอยากจะหาพี่เทคล่ะมั้ง ช่วงนี้เพิ่งเปิดเทอม มันคงจะเป็นเด็กปีหนึ่งที่ยังไม่มีพี่สนิทๆสินะ
"ผมเห็นที่พี่ช่วยเพื่อนไว้ ผมว่ามันเท่มากเลยอ่ะ ผมนับถือพี่จริงๆนะ" ที่พูดนี่กูยังไม่ทันได้สวนกลับไปเลยนะ กูเท่ตรงไหนเนี่ย ปากปูดจนน่าเกลียดไปหมดแล้ว ดีนะผมเพิ่งเลิกกับแฟนไป ไม่อย่างนั้นผมคงไม่รู้จะเอาความหล่อที่ไหนไปให้แฟน
"ข้าวมาแล้วจ่ะ พ่อหนุ่มปากเจ็บขนาดนั้นสั่งกระเพรามาเดี๋ยวก็แสบแย่" ป้าแกทักผม เออว่ะ ลืมสนิทเลย แต่ไม่เป็นไรมั้ง แผลนิดเดียวเอง
"ซี้ดดด .. แสบว่ะ" คำแรกก็โดนเลย ขอบปากเต็มๆ ผมร้องซี้ด ไอ้คนตรงข้ามมันรีบส่งกระดาษทิชชู่ให้ผม นี่ก็ไวเหมือนคอยว่าผมจะต้องเจ็บอย่างนั้นแหละ
"แลกกับผมไหมครับ จะได้ไม่เผ็ด" มันพูดทำทีจะยื่นจานมาให้ผม ตอนแรกผมว่าจะปฏิเสธครับ แต่พอดูๆแล้ว ที่มันสั่งข้าวไข่เจียวคงเป็นเพราะมันกินเผ็ดไม่ได้ หึหึ ยุ่งกับผมดีนัก งั้นเสร็จผมล่ะ
"เออ ก็ดีว่ะ แลกกันเถอะ กูแสบปากไม่ไหวละ" หึหึ ผมแกล้งทำเป็นกินไม่ไหว สลับจานผมให้มัน มันมองข้าวในจานแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ไม่ใช่ว่ามันหิวหรืออะไรนะครับ ก็ในจานผมนี่สิ ทุกอนูหมูจะต้องมีพริกแทรกแซงอยู่เป็นจำนวนมาก เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆด้วย มันกินเผ็ดไม่ได้
"กินได้เปล่า ไม่ได้ไม่เป็นไรนะเว้ย กูกินได้" ผมบอกทำท่าจะดึงจานกลับ แต่มันไม่ยอมยื้อจานไว้แล้วตักข้าวพูนช้อนคำโตเข้าปาก เฮือก ผมมองมันที่พยายามเคี้ยวข้าวอย่างทุกข์ระทม ขนาดว่ามันพยายามเขี่ยพริกออกแล้วแต่ที่มันกินเข้าไปน่ะ ก็เยอะพอควร
"เห้ย! ไหวป่ะวะ" ผมมองมันที่น้ำตาเริ่มไหล ผิวขาวๆอมชมพู ตอนนี้เหมือนถังสีชมพูกำลังจะระเบิด นี่มันคงไม่ได้แพ้ความเผ็ดเหมือนที่เคยเห็นคนเขาเป็นในทีวีหรอกนะ
"เอ้า น้ำ ไหนว่าแดกได้ไงวะ ซวยแล้ว" ผมตักน้ำให้มันแกัวที่สามแล้ว ตอนนี้ปากมันแดงเถือกแถมเจ่อเหมือนโดนผึ้งต่อยมาเลย นี่ถ้าผมรู้ว่ามันจะเป็นขนาดนี้ผมไม่แกล้งมันหรอก
"ฮึ่ก .. น้อง .. น้องแสบ .. น้องจะเอาน้ำแข็ง .. ฮือ .. น้ำแข็งงงง" เชี่ยเอ้ย มาน้งมาน้องอะไรเล่า ตอนนี้ผมคงต้องหาวิธีทำให้น้อง เออ มันคงชื่อน้องอ่ะ เดี๋ยวผมคงต้องทำอะไรสักอย่างให้มันหายเผ็ดก่อนนะครับ เวรกรรมจริงๆ ภาพก็ไม่ได้วาด แถมต้องมานั่งดูไอ้น้องร้องไห้เหมือนเด็กบ้าอีก ถ้ามันไม่มายุ่งกับผมตั้งแต่แรก ผมก็คงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เฮ้อ ดวงซวยชะมัดไอ้อิฐ มึงนี่นอกจากจะจนแล้วยังโชคไม่ดีอีก เอ้าเห้ย! หยุดร้องได้แล้วโว้ยยยยย
เปิดเรื่องใหม่ค่ะ
ถ้าใครเคยอ่าน เครื่องปรุง กับ ถุงทองจะทราบค่ะว่าน้องคือใคร
หุหุ ไม่รู้พล็อตจะถูกใจไหม
แต่จะพยายามลงทุกอาทิตย์ค่ะ
ช่วงนี้ขอปั่นเรื่องอื่นก่อน
ขอบคุณมากค่ะ
:pig4:
-
ถึงคราวคุณลูก
-
น้องเกี๊ยวมาแล้ว เป็นหนุ่มแล้วนะ
สงสัยจะได้ลูกเขยไปฝากคุณพ่อถุงพี่ปรุง
-
ยังไม่ได้อ่านเครื่องปรุงกับถุงทองเลย :hao5:
น้องเกี๊ยวจีบพี่อิฐป่ะเนี่ย
-
กรี๊ดดดดดดดดด
เกี๊ยวของปร้าาาาาาา
มาให้ปร้าฟัดหน่อย^^
-
เกี๋ยวโตแล้วยังอ้อนเหมือนเดิมเลยน๊า :กอด1: :กอด1:
-
:mc4: น้องเกี๊ยวเตรียมหาคู่ให้ตัวเองเหรอลูก
-
:กอด1: :mc4:
เจิมเบาๆ
-
:hao3: รอกินเกี๊ยว
-
โอ้โห อึ่ก เลย หนูเกี๊ยววว :mc4:
-
เรื่องใหม่เป็นของน้องเกี๊ยว หมั่นเขี้ยวอยากหอมแก้ม
-
จย้าาาาาาาาา น้องเกี๊ยววววว
:impress2: :impress2: :impress2:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก~
-
หลังจากวันนั้นที่ผมโดนไอ้เด็กตุ๊กตาบลายธ์มันเล่นงานซะจนอับอายผู้คน ผมก็ถูกมันตามมาเรื่อยๆ มันชอบมาดักรอผมที่หน้าหอ บอกจะไปกินข้าวด้วยบ้างล่ะ จะเข้ามอด้วยบ้างล่ะ ผมไม่เข้าใจจริงๆครับว่ามันมีจุดประสงค์อะไร ชอบผมหรอ ก็คงไม่ใช่ เพราะมันดูอยากแค่รู้จัก ไม่ได้อยากใกล้ชิดตัวติดกัน หรือเป็นผมเองที่คอยรำคาญมันอยู่มากเกินไป อันที่จริงมันก็น่ารักดี เป็นเด็กผู้ชายปีหนึ่งที่หน้าตาน่ารักมากๆคนนึง ผมมารู้ชื่อมันก็ตอนที่เพื่อนใช้ให้ไปช่วยเช็คชื่อน้องเข้าร่วมกิจกรรม มันรีบวิ่งมาหาแล้วพูดชื่อตัวเองเสียงดัง 'วิศวะโยธาปีหนึ่ง ชิณภัทร เรียกสั้นๆว่า เกี๊ยว ครับ' หึ นั่นแหละครับ คำที่มันพูดกับผมพร้อมรอยยิ้มตาตี่ที่ทำให้ผู้ชายในสนามต่างพากันมองมันเป็นแถว
หน้าตาหวานๆแบบมันเนี่ยนะเรียนวิศวะโยธา ใช่ครับ เป็นที่ล่ำลือกันไปทั้งมอว่านายชิณภัทรที่หน้าตาสวยกว่าผู้หญิงบางคนยังไม่มีแฟนหรือคนรู้ใจ ผมเคยนั่งอ่านหนังสือข้างๆกลุ่มคนที่กำลังจับเข่านินทาเด็กในมหาลัย และเผอิญว่าหัวข้อสนทนาก็เป็นชื่อของคนที่ผมกำลังนึกถึงด้วยสิ
'มึงๆ น้องเกี๊ยวที่จบจากอัสสัมระยองอ่ะ แม่งโคตรน่ารัก กูอะเคยไปถามไลน์เขา แต่เขาไม่ให้ว่ะ เชี่ย แต่ไม่หยิ่งเลยนะ ยิ้มทีละลายไปถึงตับ'
'มึงรู้ป่ะว่าน้องเขาเป็นหลานเจ้าสัวใหญ่เลยนะเว่ย นี่กูได้ไอจีกะเฟซมาแล้ว แต่เขายังไม่รับแอดเพื่อนกูเลยเสียใจว่ะ'
'กูชอบปากสีแดงๆของน้อง กูอยากลองจูบดูว่ามันจะนิ่มแค่ไหน'
'สัตว์ หื่นนะมึงอ่ะ แต่กูชอบหน้าม้าปัดข้าง ผมยาวซอยๆ กับแก้มแดงๆว่ะ น่าฟัดเป็นบ้า'
'พวกมึงก็หื่นพอๆกันแหละว้าาาา'
นับตั้งแต่วันนั้นผมก็ได้รู้ว่าน้องมันฮอตขนาดไหน แต่สำหรับผมก็เฉยๆครับ แม้ไอ้เพื่อนรักมันจะชอบเวลาที่เด็กจอมยุ่งมานั่งคุยด้วย แต่ผมไม่ชอบ ทำไมมันต้องมาตีสนิทพวกผม ทั้งๆที่พวกผมไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยด้วยซ้ำ แม้ผมจะเคยถูกเรียกตัวให้ไปคัดเดือนแต่ตอนนั้นผมคิดแต่จะทำงานหาเงินเลยไม่ได้สนใจที่จะเด่นดังสักเท่าไหร่ ผมสูง 179 หน้าตาก็พอโอเคครับ ไม่หล่อหรอก แม้จะมีสาวๆพยายามเข้ามาหาเยอะ แต่ตอนนี้ผมโฟกัสไปที่เงินอย่างเดียว ผมไม่สีเวลาจะมานั่งหาเลี้ยงใครหรอกครับ
"คุณอิฐเย็นนี้จะไปทานหมูกระทะตามที่น้องเกี๊ยวชวนหรือเปล่าครับ" ไอ้แน่ถามผม หลังจากเข้าช้อปเสร็จ ผมต้องรีบกลับห้องเพื่อจะไปวาดรูปต่อ ต้องส่งให้พี่เขาจันทร์หน้าแล้วครับ เหลืออีกไม่กี่วันก็จะได้เงินแล้ว ผมขายรูปศิลป์ครับ วาดและลงสีเอง ผมไม่ได้เลือกเรียนวาดรูปแต่เลือกโยธาเพราะที่บ้านอยากให้เรียน แต่เอาเข้าจริงการวาดภาพขั้นเทพของผมได้มาจากการเล่นระบายสีมาตั้งแต่ห้าขวบ และเริ่มเรียนจริงจังตอนม.1 คงเป็นพรสวรรค์มั้งครับ ถ้ามีงานเด็ดๆเข้ามาผมสามารถขายรูปได้สูงสุดบางรูปห้าหกหมื่นเลยทีเดียว แต่ยากครับ สองปีมีมาสักครั้ง
"กูไม่ว่างว่ะ เอาไว้วันอื่นละกันนะ" ผมตบบ่าไอ้แน่สองสามทีก่อนจะลากลับ ผมปั่นจักรยานคู่ใจกลับห้องก่อนจะเริ่มลงมือสานต่อภาพวาดติดผนังให้สำเร็จ ช่วงเปิดเทอมการบ้านหรือโปรเจคท์ยังไม่มีครับ ผมเลยรับงานไว้หลายงาน ส่วนมากผมทำทันกำหนดครับ พี่เขาก็เลยใช้บริการอยู่บ่อยๆ เขารับภาพผมไปขายฝรั่งอีกทีครับ ที่ผมไม่ได้ขายเองเป็นเพราะไม่มีเวลา เพราะต้องวาดเองตามออเดอร์ ไม่ได้วาดเผื่อไว้ แต่ก็คุ้มนะครับ รูปไหนยากก็ว่าไปตามนั้น เป็นราคาที่ผมเองก็พึงพอใจ
ออดดดดดดด
"ครับ" เสียงออดดังขึ้นผมเลยวิ่งมาเปิดประตู ปกติก็ไม่ค่อยมีใครมาหานะครับ หรือสงสัยจะเป็นป้าแม่บ้าน เขาอาจจะมาถามเรื่องผ้า
"สวัสดีครับคุณอิฐ" อ้าว ไอ้แน่นี่หว่า ร้อยวันพันปีไม่เคยมา โผล่มาได้ไงที่ห้องกูเนี่ย
"มึงมาทำไมวะ แล้วของอะไรเต็มไม้เต็มมือ" ผมถามเมื่อเห็นมันหิ้วถุงท็อปเต็มมือ นี่อย่าบอกนะว่ามันกะมาทำอะไรกินที่ห้องผม แล้วไอ้เด็กนั่นล่ะ
"ผมกับเกี๊ยวตกลงกันว่าจะมาดูแลอาหารการกินของคุณอิฐเองครับ .. ไม่ต้องห่วงนะครับ .. หมูกระทะข้างนอกอาจจะทำให้ท้องเสียได้ .. แต่ฝีมือผม .. คุณอิฐจะปลอดภัยหายห่วง" ผมมองมันพูดเสียงเจื้อยแจ้วแล้วเดินเข้าไปในห้อง ผมไม่ได้สนใจไอ้แน่ แต่สนใจที่ว่าคนที่มันเอ่ยชื่ออีกคนตอนนี้หายไปไหน ชะเง้อออกไปนอกห้องก็ไม่เห็นมีวี่แวว
"ที่จริงไม่ต้องลำบากก็ได้นะ กูแดกมาม่าก็พอ" ผมบอกดูมันเดินไปวางสัมภาระทั้งหมดไว้บนพื้น ห้องผมเป็นแค่ห้องเล็กๆครับ มีห้องน้ำ ตู้ เตียง โต๊ะ ลานด้านหน้าเป็นพื้นว่างๆ ฝั่งซ้ายแบ่งเป็นโซนวาดรูป ฝั่งขวาเลยว่าง ห้องผมไม่มีครัว แต่อุปกรณ์กระทะไฟฟ้า อุปกรณ์การกินมีครบ
"ก็คุณอิฐไม่มีเวลาออกไปกิน .. พวกผมก็เลยมาทำกินกันห้องคุณอิฐเสียเลย .. ดีจะตายครับ" มันยังทำหน้าระรื่น ผมเลยไม่อยากขัดครับ มีให้ทานก็ดีแล้ว ผมเดินไปยกเครื่องครัวออกมาให้มัน ตั้งน้ำเสร็จก็หั่นพวกหมูสดที่ซื้อมา มันซื้อมาเยอะมากครับ มีทั้งตับ ไก่ หมึก กุ้ง ลูกชิ้น คือผมไม่มีกระทะย่าง เราเลยต้องกินสุกี้กัน
"คุณอิฐหิวหรือยังครับ .. พอดีเกี๊ยวไปซื้อน้ำจิ้มสุกี้อยู่" ผมมองมันที่พูดลอยหน้าลอยตา ถามจริงเหอะ มึงจะชวนใครมาห้องกู มึงบอกกูสักคำไหม
"ใครใช้ให้ชวนมันมา" ผมถามเดินไปวาดรูปต่อ
"โธ่คุณอิฐครับ .. น้องเขาก็รู้จักเรามาเป็นอาทิตย์แล้ว .. แถมน่ารักด้วย .. อีกอย่างนานๆจะมีคนยอมคุยกับผม" มันพูดหน้าสลด เห้อ ก็จริงอย่างที่มันว่าครับ มันไม่หยิ่งเลย แถมปกติคนทั่วไปเขามักจะทำท่ารังเกียจไอ้แน่ แต่นี่ไม่เลยครับ พูดคุยหัวเราะและกล้าเข้ามาทักพวกผมก่อนเสมอ
ออดดดดดดด
"สงสัยเกี๊ยวจะมาแล้ว .. ผมวานไปเปิดประตูหน่อยครับคุณอิฐ" มันพูดปั้นหมูสับลงหม้อ ผมตัดความคิดรำคาญออกไปจากความคิด เดินไปเปิดประตูให้คนที่ไปซื้อสุกี้
"สวัสดีครับพี่อิฐ" ผู้ชายตัวเล็กที่มาพร้อมถุงหูหิ้วพะรุงพะรังพูดทักทาย ผมมองมันที่ยิ้มจนตาหยีก่อนจะแทรกตัวผ่านผมเข้าไปในห้องทั้งๆที่ผมยังไม่ได้อนุญาต วันนี้มันแต่งตัวสบายๆ เสื้อยืดสีฟ้า กางเกงสามส่วน มัดหน้าม้าเป็นจุกบนหัวเปิดเหม่งน่าดีดจริง
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับน้องเกี๊ยว" ไอ้แน่ถาม เกี๊ยวมันสังเกตรอบห้องผมก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ตรงตู้เย็น
"เกี๊ยวซื้อของมาให้พี่อิฐ .. มีทั้งของบำรุง .. นม .. อาหารเช้าซีเรียล .. ขนมปัง .. แยม .. พี่อิฐเอาไว้กินนะครับ" มันพูดจัดของใส่ตู้เย็นผม นี่มันชักจะยุ่งเรื่องส่วนตัวผมเกินไปแล้วนะ
"มึงเอาของกลับไปเถอะ กูไม่มีปัญญาจ่ายหรอก" ผมบอกหยุดมือมันที่กำลังจะยัดแยมใส่ตู้ มันหันมาทำหน้านิ่งก่อนจะฉีกยิ้มให้ผมอีกรอบ
"เกี๊ยวซื้อให้ .. เห็นพี่แน่บอกว่าพี่อิฐไม่ค่อยดูแลตัวเอง .. ไม่ต้องห่วงนะ .. เดี๋ยวเกี๊ยวมากินด้วย" มันดึงมือผมออกแล้วจัดของเข้าตู้ต่อไป ช่างมันครับ ผมไม่ชอบพูดอะไรหลายรอบ อยากทำอะไรก็ทำ เพียงแต่ว่าผมตะหงิดคำว่า 'เดี๋ยวเกี๊ยวมากินด้วย' มากครับ นี่อย่าบอกนะว่ามันจะหาข้ออ้างขึ้นมาบนห้องผมอีก ให้ตายเหอะว่ะ มันเป็นอะไรกับผมมากป่ะเนี่ย
"คุณอิฐ เกี๊ยว มาทานกันครับ น้ำเดือดได้ที่แล้ว" เสียงคุณพี่แน่ตะโกนเรียกพวกเรา
"ครับบบ" เกี๊ยวขานพับถุงใส่ตะกร้าผมแล้ววิ่งออกไปด้านนอก ส่วนผมเดินตามออกมานิ่งๆ มองพวกมันที่ตอนนี้นั่งล้อมกันเป็นวง
"น้ำจิ้มนี้เกี๊ยวไปซื้อจากเยาวราช .. ขวดนี้เผ็ด .. ขวดนี้ไม่เผ็ดครับ" เสียงหวานอธิบายถึงน้ำจิ้มสุกี้รสเด็ด แต่ผมไม่ได้ฟังที่น้องพูดแม้แต่คำเดียว สิ่งที่ผมจดจ่ออยู่ก็คือริมฝีปากบางได้รูปที่กำลังเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วอยู่นั่นต่างหาก 'กูชอบปากสีแดงๆของน้อง กูอยากลองจูบดูว่ามันจะนิ่มแค่ไหน' คำพูดของผู้ชายคนนั้นผุดขึ้นมาบนหัว ผมจ้องปากมันจนมันเลิกคิ้วถาม ผมถึงได้หันไปสนใจหม้อสุกี้ต่อ
"อื้อ .. เปรอะเลยอ่ะ พี่แน่ขอทิชชู่หน่อยสิครับ" ผมมองเกี๊ยวที่ตกใจเพราะน้ำในถ้วยกระเด็นติดแก้มใสนั่น มันทำท่าทางเหมือนร้อน ผมมองแล้วส่ายหัวขำ ในขณะที่ไอ้แน่ทำเหมือนเด็กนี่โดนน้ำทั้งหม้อลวก
'สัตว์ หื่นนะมึงอ่ะ แต่กูชอบหน้าม้าปัดข้าง ผมยาวซอยๆ กับแก้มแดงๆว่ะ น่าฟัดเป็นบ้า'
"น่าฟัดหรอ" ผมเผลอพูดออกมาทั้งๆที่คิดว่าตัวเองแต่นึกในใจ ตอนนี้ทั้งไอ้แน่และเกี๊ยวหันมามองผมเป็นตาเดียว
"อะไรน่าฟัดครับคุณอิฐ" แน่ถามผมพลางขยับเเว่นตาเล็กน้อย
"แก้ม .. เห้ย! .. เออ อยากกลับไปฟัดหมาที่บ้านเป็นบ้า" เชี่ยย ผมหลุดพูดอะไรออกไป คงเป็นเพราะผมมองแก้มไอ้เด็กนี่มากเกิน ผมเลยเผลอพูดออกไปทั้งๆที่ไม่ได้ตั้งใจ
"พี่อิฐเลี้ยงหมาด้วยหรอครับ .. บ้านเกี๊ยวเคยมีแมว .. แต่เขาเสียไปหลายปีแล้ว" มันพูดเสียงสลด ใบหน้าที่เคยร่าเริง ตอนนี้เริ่มเบ้และเริ่มเขี่ยผักไปมา
"อืม มีหมา .. แค่แมวตายไม่ต้องร้องหรอกน่า" ผมบอกมันยื่นมือไปตบๆหัว บางทีมันก็ดูอ่อนแอรุงรังเหมือนเด็กที่ถูกตามใจมาโดยตลอด ก็แหงล่ะเนอะ ลูกคนรวย ทำอะไรก็มีคนประคบประหงม
"ขอบคุณครับ" มันหันมาจ้องตาผมแล้วพูดขอบคุณ สายตามันดูเหมือนผมมีพระคุณกับมันมาก ผมเก็บมือที่ยื่นไปลูบหัวมันแล้วแสร้งกินต่อ อยู่ดีๆก็รู้สึกใจเต้นแรง สงสัยผมจะเป็นบ้า
......
"คนขับรถมารับแล้ว .. ผมคงต้องกลับแล้วครับ .. แน่ใจนะครับว่าจะไม่ให้ผมช่วย" ไอ้แน่ถาม ผมรู้ครับว่ามันต้องกลับตามที่พ่อแม่สั่ง แค่มันจ่ายค่าของทุกอย่างแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว เรื่องเก็บล้างเป็นหน้าที่ผมเอง
"สบายมาก แน่ มึงรีบกลับเถอะ เดี๋ยวเขาจะรอนาน" ผมบอกมัน ตอนนี้ไอ้เด็กจอมยุ่งมันเข้าห้องน้ำอยู่
"ได้ครับ .. พรุ่งนี้เจอกันครับคุณอิฐ" มันโบกมือลาตามแบบฉบับพี่แน่คนซื่อ ก่อนจะเปิดปิดประตูให้เสียงเบา ผมเก็บของทุกอย่างไปไว้ที่ซิงค์ ผมล้างเองได้ครับ มีไม่มาก
"พี่อิฐ .. เกี๊ยวอยากล้าง" กำลังจะเปิดน้ำ ไอ้เด็กที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เดินมาพูดข้างๆผม มันตัวเล็กครับ สูงประมาณ 165 เซน เห็นจะได้
"มึงกลับห้องไปเถอะ .. กูล้างเองได้" ผมบอก เตรียมน้ำยาล้างจาน เหลือบมองคนข้างๆก็ยังเห็นว่ามันยืนอยู่ไม่ยอมไปไหน สงสัยจะอยากล้างมากจริงๆ
"ถ้ากูให้ล้าง .. ล้างเสร็จมึงต้องกลับห้องนะ" ผมบอก มันพยักหน้ารัวๆ โคตรปัญญาอ่อนเลยว่ะ
"เอ่อ .. มีถุงมือให้ผมไหมครับ" เอ้า อะไรวะ ล้างจานแค่นี้ต้องใส่ถุงมือด้วย มึงจะคุณหนูเกินไปแล้ว
"ไม่มีหรอก .. มาๆกูล้างเอง .. เรื่องมากฉิบ" ผมบอกทำท่าจะเข้ามาล้าง
"ไม่เป็นไรครับ .. เกี๊ยวล้างได้" มันหันมายิ้มแล้วกดซันไลค์ล้าง พอเห็นว่ามันทำได้ผมก็เลยไม่สนใจ เดินเก็บของสดเข้าตู้ เช็ดถูตรงนั้นจนเรียบร้อยก่อนจะเดินไปนั่งวาดรูปต่อ
"ฮึ่ก .. ฮึ่ก" นั่งลงสีปีกนกยูงจนเสร็จยังไม่เห็นมันออกมา ผมเลยเดินเข้าไปดู ได้ยินเสียงสะอื้นเหมือนมีคนร้องไห้เลยยิ่งรีบตามเข้าไป
"อะไรวะ .. ร้องไห้ทำไม" ผมถามเมื่อเห็นจานชามกระทะล้างเสร็จเรียบร้อย แต่คนที่ล้างเสร็จกลับนั่งยองๆก้มหน้าร้องไห้
"น้องแสบ .. มือมันแสบ" มันยื่นมือสองข้างให้ผมดู ตกใจมากครับ ผิวขาวๆตอนนี้ขึ้นผื่นแดง ตั้งแต่ปลายนิ้วลามมาถึงข้อมือ มันเงยหน้ามาหาผมด้วยใบหน้าที่มีแต่น้ำตา ทำไมมันถึงขี้แยขนาดนี้นะ แต่เห็นจากอาการผมว่ามันน่าจะแพ้น้ำยาล้างจานแล้วล่ะ
"ทำไมไม่บอกว่าแพ้น้ำยาล้างจาน .. มึงโง่หรอดื้อดึงจะทำอยู่ได้" ผมด่ามันก่อน ทำไมแพ้แล้วไม่บอก จะได้ล้างเอง มันกัดปากทำท่าเหมือนน้อยใจ
"เกี๊ยวไม่เคยล้างจาน" มันทำหน้าเศร้าก่อนจะก้มหน้าต่อ น้ำตาไหลจากแก้มขาวหยดแหมลงบนพื้น ผมตัดสินใจพามันไปล้างมืออีกทีแล้วให้มันรออยู่บนห้อง วิ่งไปร้านขายยาเขาก็แนะนำให้ทาครีม ... ผมเลยซื้อมาสองหลอดเผื่อให้มันใช้ ขึ้นมาก็เจอมันนั่งเงียบอยู่ที่ปลายเตียงผม เฮ้อ น้องนุ่งก็ไม่ใช่ ทำไมผมต้องมาดูแลมันด้วยวะ
"ขยับมาใกล้ๆ .. ไหน .. ยื่นมือมา" ผมบอก มันขยับมาใกล้ๆผม ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ปลายเตียง แก้มมันแดงพอๆกับดวงตา ตอนนี้มันไม้ได้ร้องแล้ว มีแค่เสียงสะอื้นบ้างแต่ไม่มาก
"แสบ" มันพูดร้องซี้ดเวลาผมทายาให้ ผมลูบเนื้อยาไปทั่วผิวขาวที่ตอนนี้แดงเหมือนโดนลวก พอสังเกตดีๆ ผมถึงได้เห็นว่าเสื้อวีฟ้าอ่อนมันเปียกจนเสื้อลู่แนบผิวขาว ตัวบาง พร้อมยอดอกสีชมพูเด่นทะลุเสื้อออกมาทำให้ผมลอบกลืนน้ำลาย ไม่ใช่ว่าผมคิดเรื่องหื่นหรืออะไร ผมแค่รู้สึกแปลกๆ เพราะเราไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น แล้วนี่มันล้างจานยังไงให้น้ำเปียกชุดขนาดนี้ เมื่อครู่ผมไม่ได้สังเกตเสียด้วยสิว่าตรงซิงค์เปื้อนด้วยหรือเปล่า
"เอาล่ะ เสร็จแล้ว .. กลับห้องเลยไหม จะสองทุ่มแล้ว" ผมถาม มันไม่ยอมตอบแต่เขยิบเข้ามาเอาคางเกยที่ไหล่ผม ผมตัวชาไปครู่ที่มันทำแบบนี้ มันอ้อนผมหรอ แล้วอ้อนผมทำไม
"น้องแสบ .. น้องง่วง .. น้องอยากนอน" มันพูดหลับตาพริ้ม ขาแข้งมันตอนนี้ขึ้นมาพาดที่ตัวผมมั่วไปหมด ผมเหลือบหางตามองไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้หลับตาลง หายใจเข้าสม่ำเสมอ นี่อย่าบอกนะว่ามันหลับ แล้วหลับท่านี้เนี่ยนะ
"เกี๊ยว .. เกี๊ยว .. เฮ้อ .. นอนก็นอนวะ .. ไว้ตื่นค่อยพาไปส่งละกัน" ผมบอกอุ้มไอ้ตัวเล็กไปนอนที่หมอน จัดแจงห่มผ้าให้ดีๆ ห้องผมมีแอร์คครับแต่เก่าแล้วเลยไม่ค่อยเย็น
ผมมองเด็กหัวจุกที่นอนหลับตาพริ้ม บางทีมันก็ดูน่าสงสาร หรือว่ามันมีอะไรในใจ ผมก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ การกระทำของมันไม่ใช่การยั่ว แต่มันคือการอ้อน ผมเก็บคำถามทั้งหมดไว้ในใจก่อนจะเดินออกมาวาดรูปต่อ ผมนั่งลงสีจนเกือบเสร็จสมบูรณ์ เหลือบมองนาฬิกาอีกทีก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน ผมล้างมือเดินกลับเข้าห้องก็ยังเห็นมันนอนหลับตาท่าเด็กน้อยอยู่เลย ผมยืนอยู่นาน กำลังชั่งใจว่าจะปลุกดีไหม คิดแล้วคิดอีกจนได้คำตอบ ให้มันนอนด้วยสักวันคงไม่เป็นไร ผมเลยเลิกสนใจ เข้าห้องน้ำอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก็เดินไปปิดไฟขึ้นเตียงนอน จัดสรรค์ผ้าห่มเสร็จผมก็ข่มตานอน คนที่นอนอยู่ข้างๆไม่มีวี่แววว่าจะรู้สึกตัว มันยังคงนอนหายใจสม่ำเสมอ ขนาดมันไม่ได้อาบน้ำกลิ่นตัวมันยังหอมโชยมาแตะจมูกผมที่นอนข้างๆ . นี่ถ้าพวกคนที่ชื่นชอบมันรู้ว่ามันมานอนค้างกับผม ผมคงจะโดนดักตีหัวสักวันแน่ๆ ก็มันป๊อปปูล่าซะขนาดนั้น แต่สำหรับผมมันไม่ใช่คำว่าโชคดีครับ กึ่งๆโชคร้ายเสียด้วยซ้ำที่ถูกไอ้เด็กจอมยุ่งนี่ตาม นอกจากจะขี้แย มันยังแพ้นู่น แพ้นี่ไม่รู้จบรู้สิ้น ว่าแล้วก็นอนดีกว่าครับ คิดมากก็ปวดหัวเปล่า
TBC.
เรื่องนี้เป็นรักใสๆของเกี๊ยวละกันเนอะ
จะไม่ต้มมาม่าจนอืดค่ะสัญญา
เกี๊ยวฝากขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ
ตามเมนท์ตั้งแต่ตอนเด็กยันตอนโต อิอิ
:pig4:
-
เห้อๆๆถ้าคุณถุงทองรู้นะ ไม่อยากคิด เกี้ยวนู๋ไม่ระวังตัวเองเลย งอแง หลับคาห้องพี่อิฐสะงั้น :mew5: :mew5:
-
น้องเกี๊ยวมาพร้อมความน่ารัก ช่างอ้อน พี่อิฐเริ่มแพ้เสน่ห์เกี๊ยวแระ
-
เกี๊ยวจะหนีบลูกเขยวิดวะไปให้คุณป๊าเสียแล้วนี่
ยินดีด้วยนะคะคนเขียน เปิดเรื่องใหม่แล้ว
-
น้องเกี๊ยวถ้าไม่ได้อยู่กับพี่อิฐน้องเกี๊ยวคงโดนกดไปแล้วนะลูก :hao6:
-
เด็กน้อยน่ารัก
-
อร๊ายย น้องเกี๊ยวของพี่ โตเป็นหนุ่มแล้ว ยังน่ารักขี้อ้อนเหมือนเดิมเลยนะ :man1:
-
:pig4: :pig4: มาฉลองเรื่องใหม่ค่า :mc4:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักจังเลย :-[ พี่อิฐอย่าดุน้องนักสิ
โอมมม พี่อิฐจงรักน้องเกี๊ยว จงหลงน้องเกี๊ยว เร็ว ๆ เลย :oni3:
ชอบรักใส ๆ อ่านแล้วอารมณ์ดี
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
คิดถึงเกี๊ยวววว น่ารัก น่าฟัด น่ากด แบบนี้ พ่อปรุงหวงตาย :mew1:
-
เกี๊ยวน่ารักมากกก พี่อิฐต้องเข้าใจนะว่าเกี๊ยวอ่ะเขาน่ารักแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ :o8:
-
น้องเกี๊ยวจะมีคู่แล้ว
-
น้องเกี๊ยวบอบบางเกิ๊น
แต่ป้าชอบ ไม่ให้พี่อิฐละ
ชอบดุน้อง :o8:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อ๊างงงง น้องเกี๊ยวววว น้องเกี๊ยวววว อิอิ
น่ารักน่าฟัดเหมือนตอนเด็กๆไม่มีผิดเลยน๊า
อยากรู้เหมือนกันว่าเข้าหาอิฐเพราะอะไร มีอะไรมากกว่าที่เห็นอิฐช่วยแน่ใช่ไหม
ชอบแน่นะ ดูแนวดี ไม่เหมือนใคร
ว่าแต่น้องเกี๊ยว..คุณพ่อกับคุณป๊ารู้ไหมน๊า
-
"ได้ข่าวว่าช่วงนี้มีหนุ่มน้อยมาติดพันหรอวะ .. ไม่พามาให้พี่รู้จักบ้าง .. เห็นเพื่อนๆพี่แม่งอยากได้เป็นแฟนกันนัก .. รสนิยมคนเดี๋ยวนี้เขารักชายด้วยกันเองหมดแล้วหรอวะ" พี่ที่เล่นบอลด้วยกันถามผมครับ พี่แกแก่แล้ว เรียนมาห้าปีแล้วยังไม่จบอีก เห็นบอกจะอยู่เฝ้าคณะไม่ไปไหน ส่วนเรื่องที่แกถามคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้ตัวยุ่งที่ชื่อว่าเกี๊ยว ตั้งแต่วันที่มันได้ขึ้นหอผม มันก็มักจะมาแวะเวียนอยู่ตลอด บางวันมาอ่านหนังสือ บางวันมารอผมทำข้าวให้กิน เออ ดีนะครับ ห้องตัวเองมีไม่ไป เลยกลายเป็นว่าช่วงนี้มันชอบมาหาผมที่หน้าคณะบ่อยๆ ข่าวลือที่ว่าสุดฮอตประจำภาควิชาปีหนึ่งมาติดพันคนธรรมดาอย่างผมเลยดังทั่วมอไปอีก ผมนี่ชีวิตกลายเป็นวุ่นวายทันทีครับ ไม่ได้ชอบเลยนะ แต่ก็ปฏิเสธมันไม่ได้สักที พอมันทำหน้าอ้อน ผมก็เออออตามมันแล้ว
"น้องที่รู้จักน่ะพี่ .. มันจะให้ผมเป็นพี่เทค" ผมบอก เรากำลังพักดื่มน้ำครับ เดี๋ยวเล่นอีกสักครึ่งชั่วโมงค่อยกลับ
"จริงดิ .. น่ารักป่ะวะ .. แล้วเขามีแฟนยัง" พี่แกดูจะตกหลุมมันอีกคน นี่ถ้าพี่แกเห็นมันตัวเป็นๆ ผมว่าพี่แกต้องบ้าคลั่งแน่ๆ
"ไม่น่ารักหรอกพี่ .. ไปเหอะ .. พวกมันเรียกละ" ผมเปลี่ยนเรื่องพยักเพยิดไปที่สนาม วันนี้ผมขี่จักยานผ่าน พี่ๆเขากำลังเล่นอยู่พอดีเลยมาขอแจมด้วย วันนี้คงกลับสักทุ่มครึ่ง พอดีงานที่ได้มาผมทำเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้เหลือแค่รองานใหม่ ช่วงนี้เลยมีเงินเหลือใช้ครับ เก็บเข้าธนาคารอย่างไว
"วิ้ดวิ้ววว .. น้องเกี๊ยวมาว่ะ" กำลังเลี้ยงส่งบอลกันอยู่ มีพี่คนนึงทำท่าผิวปากส่งเสียงดังจนคนทั้งสนามหันไปมองไอ้เด็กผมจุกเปิดเหม่งที่เดินเข้ามาทางนี้ มันมาคนเดียวครับ ไม่รู้มาหาใคร
"เชี่ย .. เขามาหากูว่ะ" พี่คนนึงพูดขึ้น
"พ่อมึงสิ เขามารับกูกลับบ้านต่างหาก" เสียงพี่อีกคนพูด ส่วนผมก็ไม่สนใจครับ แย่งลูกบอลมาเตะแม่งซะเลย สุดท้ายทีมผมได้ประตูอีกหนึ่งเพราะผมครับ
"แหม .. มึงนี่เงียบเลยนะ .. กูเพิ่งพูดไปหยกๆ .. มาละ" พี่เบิร์ดที่ผมบอกว่าเรียนมาจะห้าปีแล้วทักผม ผมหันไปมองมันที่ตอนนี้พยายามโบกไม้โบกมือให้ผมเห็น นี่มึงจะเอาให้กูเป็นที่สนใจให้ได้เลยใช่ป่ะ
"เชี่ย .. น้องเกี๊ยวมาหามึงหรอวะอิฐ .. สาสสส .. เจ๋งเว่ออออ" พี่คนนึงวิ่งมายกนิ้วให้ผม แถมส่งสายตาล้อเลียนมาอีก
"มึงนี่ได้แฟนเด็ดว่ะ .. น่ารักเหี้ย .. แม้จะผู้ชายกูก็เอาวะ" อีกคนเดินมากอดคอผม สรุปแล้ว ไม่มีใครเล่นบอลต่อแล้วครับ บางคนนี่เดินไปทักไอ้แสบเรียบร้อยแล้ว
"พี่อิฐ" เสียงใสพร้อมรอยยิ้มหวานบาดใจส่งมาทางผม แต่คนรอบข้างผมนี่อ่อนระทวยกันเป็นแถบๆ ถ้ามันจะมีอิทธิพลต่อผู้ชายรอบข้างขนาดนี้ล่ะก็
"เสร็จแล้วหรอครับ" ผมแค่มองมันแล้วเดินไปตักน้ำเย็นราดหัว สดชื่นขึ้นเยอะ ผมเดินมาใกล้ๆมันแล้วสั่งให้มันหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าผมให้
"มีอะไร" ผมถาม มันส่งผ้ามาให้ผม พร้อมเอ่ยลาพี่บางคนที่เข้ามาลามันกลับบ้าน
"สวัสดีครับ .. คือเกี๊ยวจะกลับบ้าน .. แต่เห็นพี่อิฐก่อนเลยรอกลับพร้อมกัน" มันพูดทำหน้าตาแบ๊ว น่าดีดหน้าผากให้แดง
"รอกูทำไม .. กลับไปได้แล้ว .. มันดึกแล้ว" ผมเช็ดหัวพลางบอกมัน แต่ผมรู้ครับว่ามันดื้อ ต่อให้ผมบอกอะไร ถ้ามันจะไป มันก็ต้องไปให้ได้
"เกี๊ยวไม่ได้เอารถมา .. ให้เกี๊ยวกลับด้วยไม่ได้หรอ" มันตีหน้าเศร้า ผมเลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ผมไม่ใช่คนใจร้ายครับ ทางเดียวกัน ไปด้วยกัน
"เกาะแน่นๆ .. เอาขาวางดีๆ" ผมเอื้อมมาจัดท่านั่งให้มัน จักรยานผมมีสองที่นั่งครับ เป็นเสือภูเขาสำหรับสองคน
"ไปเลยครับ" มันบอก ผมเลยเริ่มปั่นจากในมหาลัยเลาะมายังทางลัดที่จะไปหอ
"กลัวตกหรือไง .. กูไม่พามึงไปชนหรอกน่า" ผมหัวเราะเมื่อมันเกาะเสื้อเปียกๆของผมแน่น ไอ้ลูกคุณหนูเอ๊ย โตมาเคยขี่จักรยานบ้างไหมเนี่ย
"ก็น้องกลัว" มันพูดเสียงแผ่ว แต่ผมใจเต้นตึกตัก ยังไม่ชินกับคำว่า 'น้อง' ของมันเลยครับ รู้สึกว่าเวลามันพูดแทนตัวเองด้วยคำนี้ทีไร ผมเหมือนถูกสะกดให้เอ็นดูมันตลอดเลย
"พี่อิฐครับ .. เราแวะกินบะหมี่ก่อนเข้าซอยได้ไหม" หิวสิท่าไอ้ตูด ผมส่ายหัวปั่นให้ไวขึ้น นี่มันหนักเท่าไหร่เนี่ย ผมว่าผมปั่นได้สบายๆเลยนะขนาดมีมันนั่งซ้อน พอปั่นมาถึงร้านบะหมี่ผมก็จอดรถข้างๆร้าน เกี๊ยวมันสะพายกระเป๋าทั้งของผมและของมัน ดูพะรุงพะรังเต็มทน
"บะหมี่แห้งต้มยำสอง .. มึงเอาไร" ผมถาม เกี๊ยวมันดูจะงกเงิ่นนะ คงไม่ค่อยได้กินของข้างทาง
"เอาบะหมี่น้ำผักเยอะๆครับ" นึกว่าจะไม่กินผักเสียอีก แต่อย่างว่าลูกคนจีน กินผักเก่งอย่างกับอะไร
"พี่อิฐครับ .. เกี๊ยวขอปรึกษาหน่อยสิ .. พี่ที่คณะจะให้เกี๊ยวไปเป็นตัวแทนมหาลัยโปรโมทภาควิชาที่จะเปิดใหม่อ่ะ .. เกี๊ยวจะไปดีไหมครับ" มันถามหยิบมือถือขึ้นมาเล่น โว๊ะ ใช้ไอหกเสียด้วย ส่วนผมน่ะเหรอมีแค่สี่ก็บุญละครับ
"ก็แล้วแต่มึงดิ .. ไปก็ไม่เห็นเป็นไร" ผมบอก พลางดูดน้ำที่เขาเอามาเสิร์ฟ
"ถ้าพี่ว่าดีผมก็จะไปครับ" แค่ผมพูดแค่เนี้ย ทำไมต้องทำท่าดีใจขนาดนั้นด้วย ไม่ค่อยเข้าใจมันเลยครับ
"เชื่อกูทุกอย่างเลยหรอ" ผมแกล้งถาม มองหน้าเลิกคิ้วรอคำตอบ
"อืม .. มั้ง" มันตอบอมยิ้มหลบสายตาผม
"ถ้าบอกว่าไม่ต้องมายุ่งกับกูล่ะ" ทีนี้มันหันขวับเลยครับ ปากเริ่มเม้มเข้าหากัน อย่าร้องนะเว่ย
"เออๆ .. ไม่แกล้งละ .. ผู้ชายอะไรวะโคตรขี้แย" ผมบอกเอื้อมมือไปดึงจุกที่หัวเล่นไปมา มันทำหน้างอน เบ้ปากตามสไตล์ ดีแล้วครับที่ไม่ร้องออกมา ไม่อย่างนั้นได้อายคน
"พี่อิฐชอบแกล้งน้อง" หึหึ มันตีแขนผมแล้วนั่งกอดอกหน้ามุ่ยครับ น่ารักตายแหละไอ้ดื้อ รอสักพักบะหมี่ก็มาครับ ของผมสองเพราะเสียแรงไปเยอะ หิวจนตาลาย
นั่งกินกันจนหมดเราก็จ่ายตังกลับ ยื้อกันอยู่นานสุดท้ายผมก็เป็นคนจ่าย ตอนแรกมันไม่ยอมครับ พยายามจะจ่ายให้ได้ แม้ผมจะไม่รวยเท่ามัน แต่ด้วยความที่แก่กว่า ผมขอเลี้ยงมันดีกว่าครับ
"ขึ้นไปนอนได้แล้ว" มาส่งมันที่หน้าคอนโด มันก็ไม่ยอมขึ้นไปสักที จะรอให้ผมกลับไปก่อน
"พี่อิฐกลับไปก่อนครับ .. ขอบคุณที่มาส่ง" มันพูดรอผมกลับ ผมเลยขี่จักรยานออกมา ตอนกำลังออกผมสวนกับรถยนต์คันหนึ่งราคาแพง ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรครับ แต่พอออกมาถึงป้อมยาม หันกลับไปมองมันอีกทีภาพที่ผมเห็นคือเกี๊ยวกำลังกอดกับผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าที่ลงมาจากรถคันนั้นแล้วพากันเดินควงแขนขึ้นห้องไป มันขึ้นไปแล้ว แต่ผมที่ยืนจอดรถอยู่ตรงนี้ไปไหนไม่ถูกแล้วครับ ไม่คิดว่ามันจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือไม่แน่ก็มีเสี่ยเลี้ยง เหอะๆ แต่จะเป็นอะไรก็คงเป็นเรื่องของมัน ผมเลิกสนใจหันมาขี่กลับหอผม พอเข้าหอได้ก็รีบอาบน้ำออกมาเปิดคอมเล่นครับ พอผมออนเฟสเท่านั้นแหละ ไอ้คุณแน่ก็ทักมาทันที
แน่วแน่: คุณอิฐครับ .. ดูนี่สิครับ .. รูปนี้ครับ
อิฐ: ไหนวะ
แน่วแน่: ไฟล์รูป
อิฐ: เอามาจากไหนวะ ( ผมถามเพราะมันเป็นรูปผมตอนกำลังก้มผูกเชือกรองเท้า )
แน่วแน่: เอามาจากไอจีเกี๊ยวครับ อ่านแคปชั่นดูสิครับแล้วจะรู้
จะเรื่องมากอะไรวะ บอกมาก็จบมะ ผมอ่านแคปชั่นอย่างที่มันบอกแล้วก็พบว่ามันเขียนถึงผมครับ 'คนดีของเกี๊ยว' หืมมม ผมอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก คนดีของเกี๊ยวบ้าอะไรวะ
แน่วแน่: คนเม้นในไอจีคุณเกี๊ยวจนเต็มไปหมดเลยครับคุณอิฐ ส่วนมากผู้ชายจะด่าคุณอิฐครับ ส่วนผู้หญิงจะอิจฉาครับ ดังใหญ่แล้วครับคุณอิฐ
ดังบ้า ดังบออะไร แล้วใครใช้ให้มันมาแอบถ่ายรูปผมเนี่ย ผมไม่ได้ตอบครับ แต่กดช่องข้อความพิมพ์ชื่อเกี๊ยวขึ้นมา เดี๋ยวมันจะโดนผมเล่นไม่น้อย
อิฐ: ใครให้มึงแอบถ่ายรูปกู
เกี๊ยวกุ้ง: ...
อิฐ: พรุ่งนี้มึงโดนแน่
เกี๊ยวกุ้ง: ....
พอเห็นว่ามันไม่ออน ผมก็ปิดคอมเดินไปดื่มน้ำ ชาร์ตแบตโทรศัพท์แล้วก็ขึ้นเตียงนอน แต่ผมคาใจครับ คำว่า คนดีของเกี๊ยวคืออะไร ผมพยายามนอนแล้ว กระสับกระส่ายก็แล้ว มองเพดานก็แล้ว นับแกะก็แล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถเลิกคิดเรื่องมันได้ ไหนจะเรื่องที่มันพาผู้ชายขึ้นห้อง ไหนจะเรื่องที่มันลงรูปผมอีก เอาจริงๆนะครับ ถ้ามันชอบผมจริง แล้วไอ้แก่นั้นล่ะ เป็นใคร นอนอยู่เป็นชั่วโมง หันไปมองนาฬิกาอีกทีก็ห้าทุ่มแล้ว ผมตัดสินใจเปิดเน็ตมือถือดู เสียงข้อความเฟซแจ้งเตือนรัวเลยครับ ผมเลยกดเปิดอ่าน ปรากฏว่าเป็นของมันทั้งนั้น
เกี๊ยวกุ้ง: อุ้ย เห็นแล้วหรอครับ
เกี๊ยวกุ้ง: พี่อิฐครับ ไปไหนแล้วอ่ะ โกรธเกี๊ยวหรอ
เกี๊ยวกุ้ง: น้องขอโทษ น้องแค่ลงเล่นๆ พี่อิฐอย่าโกรธน้องเลยนะ
เกี๊ยวกุ้ง: น้องลบก็ได้ พี่อิฐไม่โกรธน้องนะ ><
เกี๊ยวกุ้ง: นอนแล้วหรอครับ งั้นน้องไปนอนแล้วนะ ฝันดีครับ พรุ่งนี้เจอกัน
ผมอ่านจบก็ปิดบทสนทนาลง เด็กจริงๆครับไอ้ตัวยุ่ง อันที่จริงผมก็แค่อยากแซวมันเล่นแค่นั้น ไม่ได้จะจริงจังถึงขั้นนั้นเพราะอย่างไรมันก็ลงไปแล้ว แต่ที่ผมอยากรู้คือมันจะมานั่งตีซี้กับผมทำไมถ้ามันไม่ได้คิดอะไรกับผม หรือเป็นผมเองที่คิดมากไป บางทีมันก็แค่ไม่มีเพื่อนเลยมาสนิทกับพวกผม อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ครับ
......
แม้ว่าผมจะพยายามหนีมันทั้งวัน แต่มันก็สามารถตามหาผมเจอจนได้ ไม่รู้เพราะไอ้เพื่อนเวรแน่ด้วยหรือเปล่าที่พามันมาหาผมจนได้
"สวัสดีครับพี่อิฐ" มาแล้วครับ วันนี้มันใส่รองเท้าผ้าใบสีรุ้งดูคิขุตายล่ะ ส่วนเสื้อผ้ามันก็แต่งถูกระเบียบครับ วันนี้มันไม่ได้มัดจุกแต่เอาผมมัดหูแทน
"ยังโกรธน้องหรอ .. โอ๋เอ๋ .. ไม่โกรธน้าา" มันเดินมาหาผมที่กำลังนั่งวาดภาพอยู่ริมสระหลังมอ ที่ประจำเวลาผมเบื่อๆครับ มีแค่ไอ้แน่นี่แหละที่รู้ว่าผมอยู่ตรงนี้ สงสัยมันจะบอกตัวยุ่งให้มาตามผมที่นี่
"มีอะไรว่ามา" ผมทำเข้มพูดไปไม่ได้มองหน้ามัน แต่ผมว่าผมอาการหนักละ เห็นหน้ามันอยากจะหยิกให้ร้องไห้งอแง ผมจะได้โอ๋ ผมอาจใกล้บ้าเต็มที
"พอดีเย็นนี้เกี๊ยวไม่มีเพื่อนไปทานเค้กเลยมาชวนพี่อิฐไปด้วยกัน .. ไปนะครับ .. พี่แน่ก็ไปนะ" มันพูดเดินเข้ามาใกล้ๆ ยืนมองผมที่กำลังวาดรูปน้องหมาที่มานอนหลับอยู่ริมสระ เห็นแล้วเพลินดีครับ
"อืม ไป" ผมพูดแค่นั้น มันยืนมองรูปผม พลางสังเกตหมาตัวป้อมที่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ข้างๆ
"วาดสวยจังเลยครับ .. ถึงว่า .. มีแต่คนมาจ้างพี่วาด" เกี๊ยวพูดมองภาพไม่สนใจผม ส่วนผมตอนนี้เผลอมองหน้ามันจังๆ หน้าขาวๆ แก้มใส ระเรื่อสีชมพูอ่อน เหมือนตูดเด็กจัง
"พี่จะวาดไปขายหรอครับ" มันถามผม
"เปล่า .. วาดเล่นๆไปงั้น" ผมพูด ใช่ครับ ผมแค่มานั่งตากอากาศใต้ร่มไม้ เรียนเสร็จแล้วแต่ผมยังไม่อยากกลับ
"ถ้าอย่างนั้นเกี๊ยวขอได้ไหมอ่า .. สวยดีเกี๊ยวอยากได้" มันพูดเขย่าขาผม หน้าตาจริงจังปนตื่นเต้นทำให้เกี๊ยวดูร่าเริงขึ้นมาทันที สงสัยจะลืมไปแล้วว่าผมโกรธมันอยู่
"แลกกับอะไร" ผมถาม ต้องการคำตอบ
"ต้องแลกด้วยหรอครับ .. เงินหรอ .. หรือว่าพี่อิฐจะเอาเป็นสิ่งของ .. เดี๋ยวเกี๊ยวหามาให้ก็ได้" สีหน้าเหรอหราบวกร่าเริงดูน่าหมั่นเขี้ยวยิ่งนัก ผมเองก็เผลอยื่นมือไปบีบจมูกน้องมันตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา
"ขอโทษครับ .. ผมเสร็จแล้ว .. เราจะไปกันเลยไหม" ผมรีบดึงมือกลับหันไปหาไอ้แน่ทันที แล้วใจนี่ก็เต้นจังเลย
"อะ .. เออ .. ไปๆ .. กูเสร็จพอดี" ผมบอกพร้อมถอนหายใจออกมา เกือบไปแล้วไหมล่ะอิฐ
เราออกกันมาด้วยรถยนต์ครับ ผมเอาจักรยานไปเก็บหอก่อนจะเป็นสารถีขับมินิคูเปอร์ของไอ้ตัวยุ่งออกมาร้านเค้กในห้าง ขับมาไม่นานก็ถึง ลงรถก็เข้าห้าง ร้านนี้เค้กหรือขนมปังเขาดังครับ แต่ผมยังไม่เคยมาทานเลย ผมว่ามันไร้สาระถ้าจะมาบ่อยๆ
"ตกลงว่ารูปนั้นเกี๊ยวเอานะ .. แลกกับเลี้ยงเค้กมื้อนี้" มันพูดต่อรองแลกเปลี่ยน แต่ผมไม่ได้ต้องการอะไรหรอกครับ ก็แค่พูดไปงั้น
"เอาไปเหอะ .. ไม่ต้องแลกอะไรทั้งนั้น" ผมบอกหน้าเข้ม มันคงรู้ว่าถ้าพูดอีกจะโดยอะไรเลยเงียบ ผมสั่งเค้กคาปูชิโนกับเอสเปรสโซ่ปั่นมาครับ ส่วนแน่มันกินเค้กช็อกโกแลตฟรัดจ์กับชาเขียวปั่น ไอ้ตัวยุ่งนี่ทานพายบลูเบอร์รี่กับแอปเปิ้ลสมูทตี้ นั่งกันไม่นานก็ได้ทานครับ เราทานไปคุยไป ไอ้แน่มันขยันหาเรื่องบ้าๆมาคุย ตัวยุ่งมันก็ชอบนะครับ คุยกันเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย
"น้องครับ .. เพื่อนพี่อยากรู้จักน้องอ่ะ" กำลังนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย มีผู้ชายหน้าตาดีสวมเสื้อนักศึกษามออื่นเดินมาถามเกี๊ยวมันถึงที่โต๊ะ เกี๊ยวดูกลัวๆนะครับ คงไม่ค่อยอยากยุ่งสักเท่าไหร่
"ขอไลน์ได้ไหมครับ" มันยังตื๊อไม่เลิกครับ ตัวยุ่งมันก็อึกอัก ผมไม่รู้ต้องทำไง
"คนนี้เขามีแฟนแล้วครับคุณ .. คนนี้แฟนน้องเขาครับ .. อย่ามายุ่งกับน้องเขาจะดีกว่าครับ" อยู่ๆ ไอ้แน่ก็โพล่งขึ้นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไอ้หล่อนั่นหน้าเอ๋อไปสักพักถึงยอมกลับโต๊ะไป
"ไอ้แน่! มึงไปบอกเขาแบบนั้นได้ไง" ผมบอกมันแยกเขี้ยวใส่ ผมไม่ใช่แฟนน้องมันสักหน่อย จะปฏิเสธก็น่าจะหาที่มันดีกว่านี้
"คุณอิฐถือว่าช่วยน้องเกี๊ยวเถอะครับ" มันพูดขยับแว่นตาพลางตักเค้กเข้าปาก
"ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเกี๊ยวเป็นแฟนมึง" ผมถาม เอาสิ ตอบมาให้ได้นะ
"ก็ถ้าบอกว่าเป็นแฟนผม .. ใครเขาจะกลัวล่ะครับ .. พอบอกเป็นแฟนคุณอิฐ .. เขากลัวจนหนีไปเลยเห็นไหมครับ" เออเนอะ พูดอีกก็ถูกอีก เห้ย ไม่ใช่ดิวะ โอ้โห สกิลแถมึงเก่งเกินไปละไอ้แน่
"เฮ้ออ .. อิ่มม" ไอ้ตัวยุ่งลูบท้องตัวเองเบาๆ ไม่อิ่มได้ไงล่ะครับ พายก็หมด น้ำก็หมด ไม่รู้ยัดไปได้ยังไง
"ผมนี่จุกไปหมดแล้วครับคุณอิฐ" ไอ้แน่ก็เหมือนกัน มีผมคนเดียวครับที่ทานเหลือ ไม่ใช่ไม่เสียดายนะครับ แต่ของแบบนี้ผมไม่ถนัดจริงๆ
"กลับไงอ่ะแน่" ผมถามตอนที่เดินออกมาจากร้าน
"คนขับรถมารับที่หน้าห้างครับคุณอิฐ .. ผมลาเลยนะครับคุณเกี๊ยวคุณอิฐ" มันบอกพูดวาจาใกล้เป็นมหาเต็มทน ว่างๆจะเรียกไปสวดที่วัดสักงาน
"บอกว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆไงครับ" ไอ้ดื้อมันงอนพี่มัน ส่วนไอ้แน่มันก็แบบนี่ล่ะครับ ให้เกียรติทุกคนเท่าเทียมกัน
"จะไม่ลืมนะครับ .. ลาครับ" หันมาบอกมันแล้ววิ่งไปจากตรงนี้ เฮ้อ พอแน่มันไปก็เหลือแค่ผมสองคนสิครับทีนี้ เอาไงต่อล่ะ
"พี่อิฐไปซื้อของข้างล่างกับเกี๊ยวหน่อยนะ" แล้วมันก็เป็นคนตัดสินใจ พวกเราเลยพากันลงมาด้านล่างครับ ระหว่างทางนี่ไม่ว่าหญิงหรือชาย แทบทุกคนที่เดินสวนมันจะต้องมองมันเป็นตาเดียว บางคนนี่ยกมือถือมาถ่ายแทบไม่ทันเลยครับ ตลกดี
"ซื้ออะไรเยอะแยะอีกแล้ว" ผมบอก เราเดินออกตรอกนั้น เข้าซอกนี้ ผลที่ได้คือข้าวของเต็มรถที่ผมคิดว่าถ้ายัดใส่รถคงไม่พอ
"ซื้อของเข้าห้องครับ" ตอบแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบอีกสี่ห้าอย่างแล้วไปจ่ายเงิน ผมเพิ่งสังเกตว่ามันจะไม่ค่อยมีเงินสดครับ นี่ก็รูดบัตรเอา หมดไปทั้งหมดเกือบสามพัน ซื้อไรนักหนา
"ดูสิเต็มรถหมด" ผมบ่น พอออกมาจากห้างก็ต้องเอาของไปเก็บ ทีนี้ล่ะครับ ยุ่ฃยากเลย ยัดด้านหลังไม่พอเอามาใส่ด้านหน้าก็แทบไม่พอเลยต้องให้มันเอามากอดไว้บ้าง ใช่เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ
"พี่แวะไปส่งพี่ที่หอก่อน" มันบอก ผมเลยไม่ปฏิเสธ ขับเข้ามาที่หอก่อน ตอนผมลงจากรถ ไอ้ดื้อมันรีบวิ่งมาดักไว้แล้วยื่นถุงหลายถุงมาให้ ให้ผมทำไมวะ
"นี่ของพี่อิฐ .. หลายวันแล้วของพี่อิฐน่าจะหมดแล้ว" ได้ยินแค่นั้นผมนี่เลือดขึ้นหน้าเลยครับ ที่ให้ผมไปช่วยเลือก ที่ให้ผมไปช่วยเข็น คือมันตั้งใจจะซื้อให้ผมตั้งแต่แรก ผมมองหน้ามันอย่างโกรธจัด ถ้าผมไม่ไว้หน้ามัน ผมคงจะเอาของในมือมันมาเทรวมกันไปแล้ว
"เลิกซะทีเถอะนิสัยแบบนี้ ! รู้ไหมกูไม่ต้องการ ! มึงเห็นกูจนมากเหรอ .. ห๊ะ!!!" ผมตวาดมันเสียงดัง มันยืนเม้มปากแน่นน้ำตาไหลออกมา ผมไม่ได้ตั้งใจจะโมโหใส่มันนะครับ แค่ไม่อยากให้มันทำแบบนี้อีก คนอื่นเขาจะคิดว่าไง เกาะมันกินงั้นหรอ
"เกี๊ยวขอโทษ .. เกี๊ยวจะไม่ทำแล้ว .. ฮึ่ก" มันพูดไปสะอื้นไป ผมพยายามทำจิตใจให้เย็นลงแล้วคว้าของบำรุงในมือมันมา
"กูขอโทษที่ตวาดไปแบบนั้น .. กูจะรับไว้แค่นี้ .. ครั้งหน้าถ้ามีอีกกูจะไม่ให้มึงมายุ่งกับกูอีก" ผมเดินเข้ามาใกล้ๆ พูดใส่หน้ามันที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้าร้องไห้ ตอนนี้ถุงในมือมันทั้งหมดมาอยู่ในมือผมเรียบร้อย
"เกี๊ยวขอโทษครับ .. ฮืออ .. พี่อิฐไม่โกรธเกี๊ยวนะ" มันเดินเข้ามาจับเสื้อผมไว้สองข้างแล้วเงยหน้าร้องไห้ตาบวม ผมก้มลงไปมองหน้าตามันตอนนี้แล้วอยากจะจูบลงไปบนหน้าผาก ผมรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงหลงเสน่ห์มันนัก คงเหมือนผมตอนนี้ล่ะมั้งที่อยากจะจูบหน้าผาก จูบแก้มมันซ้ำๆให้แดงเล่น คนอะไรทำไมช่างน่าเอ็นดูได้ขนาดนี้
"ไม่ร้องน่า .. ไปๆ .. กลับหอได้แล้ว .. ขี้แยพรุ่งนี้ตาบวมกูจะขำ" ผมพูดผลักหัวมันไปที มันลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วออกรถกลับคอนโด
ผมเดินหิ้วของที่มันซื้อให้ขึ้นมาเก็บไว้ในห้อง เดินไปเปิดตู้เย็นดูก็ต้องหัวเราะออกมา มันจะรู้ไหมว่ามันทำให้ผมติดนมตราหมี มันจะรู้ไหมว่ามันทำให้ผมติดดื่มแบรนด์ก่อนจะลงมือวาดรูป มันจะรู้บ้างไหมว่าทุกเช้าถ้าไม่ได้กินขนมปังทาแยมผมคงหงอยจนถึงเย็น ของที่เกี๊ยวให้มันหมดไปนานแล้วครับ ของในตู้เย็นตอนนี้ผมเป็นคนไปหาซื้อมาใส่เอง หึหึ เป็นเพราะมันคนเดียวเลยที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย!
เรื่อยเปื่อยตามประสาคนเมา
55555555555555
:pig4:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
น่ารักนะไอ้ตูด(เห็นอิฐเรียกก็อยากจะเรียกบ้าง) :jul3:
ปล.อยากเห็นแฟนมหาแน่ว่าจะเป็นยังไง(เผื่อจะมีอิอิ)
-
คุณป๊าถุงทองหรือเปล่าที่มาหาหนูเกี๊ยวน่ะ?
เกี๊ยวน่ารัก คุณพี่ก็สุดแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
-
น้องเกี๊ยวของป๋าถุงทองกะเรรื่องปรุง. อ่านมาตั้งแต่เรื่องนั้นแล้วครับบบบ. ดูแล้วน้องน่ารักกว่าเครื่องปรุงอีกนะ อิอ
-
มีแต่คนหลงเสน่ห์ของเกี๊ยว
-
ถึงเกี๊ยวจะยุ่ง แต่เกี๊ยวก็น่ารักนะพี่อิฐ :o8:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ใครจะอดใจไม่รักได้ล่ะ :กอด1:
-
:impress2: น่าร๊ากกกกพี่อิฐเป็นแฟนกับน้องเกี๊ยวเร็วๆดิ
-
น่ารักมากเลยน้องเกี๊ยว
-
คุณป๋าหรือพี่ปรุง ที่ไปหาเกี๊ยว น่าจะเป็นคุณป๋ามากกว่า
พี่อิฐจะโกรธก็โกรธไม่ลง ก็เกี๊ยวออกจะน่ารักน่าถนอมขนาดนี้
-
กรี๊ดดดด น้องเกี๊ยวของป้า ช่างน่ารักน่าฟัดจริงๆเลย :-[
พี่อิฐจะทนได้นานแค่ไหนนะ
-
เมาเกี๊ยวด้วยคน
:katai3:
ติดนมตราหมีกิ๊วๆพี่อิฐ อีกหน่อยก็ติดเกี๊ยวแทนแล้วล่ะ
-
เกี๊ยวน่าฟัดสุดๆ ชอบมากค่า แต่พี่อิฐใจร้ายย อย่าผลักไสน้อง :mew2:
-
ง๊อววว อิฐอ่ะ ยังไม่รู้ใจตัวเองอีก
-
พี่อิฐ โดนเสน่ห์ที่ไร้เดียงสาของน้องเกี๊ยวครอบงำแล้วสิ อิอิ หลุดไม่พ้นแล้วพี่อิฐ :-[
-
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกก
-
หมั่นเขี้ยววววว อยากฟัดเด็กน่ารัก
เกี๊ยวกุ้งเหรอออ น่ารักน่ากินเหลือเกิน ><
เอาจริงๆอยากอ่านพาร์ทของเกี๊ยวเหมือนกัน
ไปไงมาไงถึงได้มาเจอคนดีของเกี๊ยวอย่างนี้
พี่อิฐก็คงอยากรู้เหมือนกันเนาะ
แต่ที่แน่ๆเลยคือ ไม่ว่ายังไงใครๆก็อิจฉาอิฐกันถ้วนหน้าาาา คึคึ
-
คนอะไรโคตรน่ารักโอ๊ยย
นึ่ถ้าพี่อิฐไม่เอาน้องขอนะคะ
อยากเลี้ยงดูมากๆเลย :o8:
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่อิฐใจอ่อนเร็วๆนะ :hao6:
-
อ้อนตลอดเลยน้าน้องเกี้ยว :hao7:
-
ยังไม่ได้อ่านเครื่องปรุงกับถุงทอง จะไปตามอ่าน
น้องเกี๊ยวน่ารัก :o8: พี่อิฐใจอ่อนไวๆนะ :impress2:
-
อร๊ายยยยยเพิ่งเห็นน้องเกี๊ยว
น้องยังน่าฟัดเหมือนเดิมเลย
-
"ขึ้นไปนอนได้แล้ว" พี่อิฐมาส่งเกี๊ยวที่หน้าคอนโดหลังจากที่ไปแวะทานบะหมี่เสร็จ ตอนแรกก็ยื้อยุดอยู่นานครับ แต่เกี๊ยวรอพ่ออยู่ พ่อโทรมาว่าจะถึงแล้วเกี๊ยวเลยยืนรอ วันนี้พ่อปรุงมาหาครับ พอดีว่ามีงานที่กรุงเทพฯพอดี เลยชวนมานอนด้วยกัน ส่วนป๊าน่ะหรอ นู่นน เซี่ยงไฮ้ เห็นบอกมีงานกระทันหัน ไม่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อยให้พ่ออยู่คนเดียวหรอก หวงกันจะตาย ตั้งแต่เล็กจนโตเกี๊ยวเคยเห็นเขาห่างกันปีละไม่ถึงสิบวันครับ เขารักกันมากจนผมอิจฉาเลยแหละ
"พี่อิฐกลับไปก่อนครับ .. ขอบคุณที่มาส่งครับ" บอกพี่อิฐพร้อมโบกมือลา พี่อิฐใจดีครับ เกี๊ยวรู้จักพี่อิฐมาตั้งแต่มอสาม พอโตมาได้มาอยู่มหาลัยเดียวกันอีกก็ถือเป็นเรื่องดี วันนั้นที่ได้เจอเขาครั้งแรกรู้สึกตกใจมากๆเพราะไม่คิดมาก่อนว่าพี่เขาเรียนที่นี่ ตอนมัธยมพี่อิฐเรียนที่ชลครับ เกี๊ยวเรียนระยอง ตอนที่มีงานบอลภาคตะวันออก เกี๊ยวเจอเพราะเขามาเล่นเป็นตัวแทนโรงเรียนครับ พอเกี๊ยวขึ้นมอสี่ป๊าก็ส่งไปเรียนตึกน้ำชลบุรีก็ได้เจอพี่เขาอีก พี่เขาดูอบอุ่นแล้วก็ใจดี เกี๊ยวอยากได้พี่ชายมานานแล้วพอเจอพี่เขาทีไรเกี๊ยวรู้สึกอยากให้พี่เขาเอ็นดูทุกที ไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร แต่ดูเหมือนพี่เขาไม่เคยสนใจเกี๊ยวเลยครับ เจอกันตั้งแต่สี่ห้าปีที่แล้ว เขาก็ยังจำเกี๊ยวไม่ได้ด้วยซ้ำ เสียใจเล็กๆแต่ก็เข้าใจนะครับ พี่อิฐเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เคยมีเพื่อนผู้หญิงที่เรียนพิเศษด้วยกันเข้าไปขอเบอร์ พี่แกตะเพิดออกมาไม่ทันเลยครับ น่ากลัวมากๆ พอมาเจอกับตัวถึงได้รู้ว่าโหดจริงๆ ชอบดุเกี๊ยวตลอดเลยอ่าา
รถพ่อมาแล้ว สวนทางกับพี่อิฐพอดีเลย พ่อขับรถมาจอดที่ทางเข้า พอลงมาเกี๊ยวกระโดดกอดพ่อแน่นเลยครับ คิดถึงมากๆ เปิดเรียนไม่ถึงสองอาทิตย์เกี๊ยวโทรไปร้องไห้จะกลับบ้านเกือบทุกวันแหนะ ขี้เเยจังเลยเกี๊ยวเนี่ย
"พ่อครับบบ .. คิดถึงงงง .. เดี๋ยวให้พี่ยามขับไปเก็บให้ครับ .. พ่อมาเหนื่อยๆขึ้นห้องกันเถอะ" ผมบอกพ่อปรุง กอดเอวแน่นเลยครับ พ่อตัวโตกว่าเกี๊ยว เวลาพ่อกอดเกี๊ยวนี่เหมือนโดนโอบทั้งตัวเลย
"ไปไหนมาหื้มเรา .. ทำไมเหงื่อแตกแบบนี้" พ่อถามตอนโดนเกี๊ยวฉุดให้เดินไปขึ้นลิฟต์ จะบอกว่าไงดีล่ะ บอกความจริงดีกว่าเนอะ
"เมื่อกี้น้องไปกินบะหมี่หมูแดงหน้าปากซอยมา .. นั่งรถจักรยานพี่ที่รู้จักกลับ .. ร้อนมากเลย" ตอบไปก็ยิ้มไป พ่อลูบหัวเกี๊ยวเล่น ชอบจัง อยากอ้อนเยอะๆ
"ห้องรกแล้วนะเรา .. ได้ข่าวเพิ่งเข้ามาอยู่" พ่อแซว เกี๊ยวหัวเราะสามหึ ก่อนเดินเก็บของให้เข้าที่ ไม่ได้รกสักหน่อย จัดนิดเดียวก็ดูสะอาดตาแล้วเห็นมะ
"เหนื่อยไหมอ่า .. แล้วพ่อจะกลับวันไหน" เดินไปบีบๆนวดๆให้ พ่อปรุงนั่งบนโซฟาถอดเสื้อสูทออก เกี๊ยวลดแอร์อีกจะได้เย็นไวๆ
"พรุ่งนี้ก็กลับแล้วครับ .. เรียนเป็นไงบ้างตัวเล็ก .. ป๊าเขาบอกแล้วนะ .. เรียนไม่ไหวก็เลือกคณะอื่นได้ .. ไม่ต้องกดดันตัวเอง" ใช่ครับ ป๊าเคยบอก ถ้าหากว่ามันไม่ใช่ทางก็รีบเปลี่ยน ไม่อย่างนั้นมารู้ตัวทีหลัง อาจจะเสียใจมากกว่าเดิม
"สนุกครับมี้ .. เกี๊ยวเรียนได้สบายมากกก" เวลาที่น้องอยากแกล้งเขา น้องจะเรียกเขาว่ามี้ครับ เรียกไปก็โดนมะเหงกกลับมาทู้กกที แต่ชอบอ่ะ น่ารักดี ป๊ากับมี้ คล้องจองจะตาย
"เดี๋ยวเหอะไอ้จุ้น .. งั้นพ่ออาบน้ำก่อนนะ .. เดี๋ยวค่อยออกมาคุยด้วยร้อนจะตายแล้ว" น้องรีบเข้าไปเตรียมผ้าให้เขา เสื้อผ้ามี้ที่นี่มีครับ มีสำหรับทุกคนเตรียมไว้ ตอนที่มาส่งป๊ากับมี้มานอนด้วยตั้งหลายวัน
พ่อปรุงเข้าไปอาบน้ำแล้ว เกี๊ยวเลยเดินไปเปิดแม็คเล่น วันนี้คงไม่มีใครแอดเฟสมาใหม่แล้วนะ คนแปลกหน้าทั้งนั้นเลย ก็น้องไม่รู้จักน้องเลยไม่รับ พอเปิดมาหน้าเฟสก็มีคนมาแอดเพิ่มอีกแล้วครับ บางคนที่พอจะเห็นในมอก็มีรับบ้าง แต่ถ้าไม่คุ้นเลยไม่รับแน่นอน คนติดตามเกี๊ยวตั้งหลายหมื่น ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขามาตามทำไม
อิฐ: ใครให้มึงแอบถ่ายรูปกู
อิฐ: พรุ่งนี้มึงโดนแน่
แชทเฟสเด้งขึ้นมาหน้าจอ พอเห็นชื่อเท่านั้นแหละครับ รีบกดเข้าไปดูอย่างไว งื้ออ พี่อิฐรู้แล้วหรออ แงงง ก็ตอนที่พี่อิฐกำลังเตะบอลอยู่ เกี๊ยวแอบถ่ายพี่แกตอนนั่งลงผูกเชือกรองเท้าอ่ะ ก็พี่เขาดูดี ก็แค่นั้น ตายๆๆ นี่เขาต้องเห็นแคปชั่น 'คนดีของเกี๊ยว' แน่ๆเลย ตายแน่ๆ โดนพี่แกโกรธแน่ๆ
เกี๊ยวกุ้ง: อุ้ย เห็นแล้วหรอครับ
เกี๊ยวกุ้ง: พี่อิฐครับ ไปไหนแล้วอ่ะ โกรธเกี๊ยวหรอ
เกี๊ยวกุ้ง: น้องขอโทษ น้องแค่ลงเล่นๆ พี่อิฐอย่าโกรธน้องเลยนะ
เกี๊ยวกุ้ง: น้องลบก็ได้ พี่อิฐไม่โกรธน้องนะ ><
เกี๊ยวกุ้ง: นอนแล้วหรอครับ งั้นน้องไปนอนแล้วนะ ฝันดีครับ พรุ่งนี้เจอกัน
ตอบกลับไปแทบไม่ทัน พี่อิฐไม่ได้ออนอ่ะ สงสัยนั่งวาดรูปอยู่แน่ๆเลย อึดอัดจัง เกี๊ยวรู้ว่าเขาไม่เล่นไอจีเกี๊ยวเลยกล้าเอาลง ในรูปเห็นพี่อิฐไกลมากครับ แถมลางเพราะถ่ายตอนตะวันใกล้ตกดินด้วย สงสัยคนที่เห็นจะต้องจำพี่อิฐได้แน่ๆ และคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก 'พี่แน่' !!! ทำไมทำกับน้องแบบนี้ล่ะะ ไปฟ้องพี่อิฐทำไมกัน !! สุดท้ายก็เลยต้องลบรูปนั้นออกครับ มีคนมาทักเหมือนกันแต่น้องไม่ได้ตอบอะไร
"ทำอะไรอยู่ครับ .. ออนสไกป์คุยกับป๊ากันดีไหม" มี้เดินออกมาแล้ว ผมผยักหน้ารัวๆๆ คิดถึงปะป๊าจะตายอยู่แล้ว
"ปะป๊าาาาา" โบกมือให้คนที่อยู่บนหน้าจอ ป๊ากับมี้แม้จะอายุเยอะแล้วแต่ยังหล่อเหมือนเดิมเลยครับ เวลาพาเกี๊ยวไปไหนมีแต่คนบอกว่าเกี๊ยวเป็นน้องชายไม่ก็หลานทั้งนั้นเลย ใครจะไปเชื่อหล่อๆแบบป๊าจะมีลูกแล้ว แถมน่ารักด้วย
( ไงตัวเล็ก .. พ่อไปหาเหรอ ) แหนะ ป๊าคิดถึงผมหรือคิดถึงมี้กันแน่ครับ
"มี้มานอนด้วย .. ป๊าเมื่อไหร่กลับ .. น้องคิดทึ้งงงคิดถึงงงง" อ้อนใส่คนตรงหน้าให้เยอะๆ เปื่อจะได้คอสมอสติดไม้ติดมือมาบ้างสักสองตัว
( เว่อละครับ .. ป๊ากลับถึงไทยวันอาทิตย์ .. มารับดิ ) ไม่บอกก็ต้องไปให้ได้ครับ วันอาทิตย์สบายๆ ขาไปป๊าไปตอนบ่าย น้องติดเรียนเลยอดไปส่ง
"ไปแน่ๆๆ .. คิดถึงปะป๊าที่สุด .. งั้นป๊าคุยกับมี้นะ .. เกี๊ยวไปอาบน้ำก่อนครับ .. ราตรีสวัสดิ์" ส่งจุ๊บรัวๆ ปะป๊าก็จุ๊บเกี๊ยวกลับด้วยล่ะ คว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ เกี๊ยวเป็นคนอาบน้ำนานครับ ต้องขัดให้ทั่วทั้งตัวเพราะเป็นคนแพ้ง่าย อย่างน้ำยาล้างจานหรือน้ำยาต่างๆเกี๊ยวแตะไม่ได้เลย มือนี่พังหมด
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมานั่งเป่าผมนอกห้อง รู้สึกช่วงนี้อวบขึ้นอ่ะ สงสัยจะกินมากไปหน่อย เป่าผมเสร็จก็เดินไปชงโอวันตินร้อนๆให้มี้กับผมคนละแก้ว ปะป๊าวางไปแล้วครับ ที่นู่นเวลาเร็วกว่าไทยชั่วโมงนึง ป๊าก็ไม่ค่อยชอบนอนดึกด้วยสิ
"มี้ว่าน้องอวบขึ้นป่ะ" เดินไปหามี้ ตบๆหน้าท้องให้มี้ดู โดนหยิกเลยอ่ะ พุงเขียวแน่เลย
"ผอมเป็นโครงกระดูกละ .. ไปเอาความกล้าที่ไหนมาถามเนี่ย" ผมหัวเราะก้มลงไปกอดคอมี้ไว้ อยู่กับมี้แล้วสบายใจ จะกอด จะเล่นอะไรก็ได้ ไม่มีใครว่า
"รีบมานอนได้แล้ว .. พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง" สวมถุงมือล้างถ้วยเสร็จเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วเดินออกมานอน มี้นอนรออยู่ก่อนแล้ว ดีจังคืนนี้จะได้นอนกอดมี้
"มีตอนบ่ายฮับ .. ฟอดด .. รักมี้จัง" ขึ้นมาได้ก็รีบซุกตัวนอนกอดมี้ หอมแก้มขาวฟอดใหญ่ รักจังเลยครับ ตอนเด็กๆเกี๊ยวจำได้ว่าเกี๊ยวเคยเรียกพ่อว่า พี่ปรุง ตอนนั้นยังเด็กอ่ะเนอะ โตมารู้เรื่องก็เรียกพ่อเสียเลย รักเท่าป๊าเลยครับ
"รักเกี๊ยวครับ .. พรุ่งนี้เช้าพ่อกลับแต่เช้า .. ถ้าขี้เซาตื่นมาไม่เจอไม่ต้องร้องไห้นะตัวจุ้น" มี้พูดแซว น้องเลยทำหน้างอน โดนมี้รวบตัวเข้าไปกอดแน่น หอมแก้มผมมารัวๆๆ หึหึ แก้มช้ำเลยครับ
"นอนละ .. ราตรีสวัสดิ์" มี้พูดจูบมาที่หน้าผากผม
"ฝันดีครับมี้ที่รักกก" น้องจุ๊บที่คางมี้แล้วซุกตัวในอ้อมกอด เกี๊ยวขี้อ้อน มีแต่คนพูดแบบนั้น ก็อยากได้ความรักนี่ครับ ก็เลยต้องอ้อนเป็นธรรมดา อ้อนจนกว่าเขาจะรักเลยล่ะ
......
ตื่นมาตอนเช้าไปส่งมี้เสร็จก็กลับมานอนต่อ สิบเอ็ดโมงตื่นมาอาบน้ำก่อนจะขับรถออกมามอ แวะทานข้าวที่ร้านประจำก่อนจะขับรถเข้ามอ นั่งเรียนจนบ่ายสามโมงก็แสะไปหาพี่ที่ให้ผมช่วยไปถ่ายโปรโมทภาควิชาใหม่ครับ พี่แกนัดเป็นวันเสาร์ตอนบ่าย ก็เลยตอบตกลงไป พอคุยเสร็จก็รีบแวะไปหาพี่อิฐที่คณะ พอดีเกี๊ยวอยากกินเค้ก เลยกะชวนพี่อิฐกับพี่แน่ไปด้วย
"สวัสดีครับพี่อิฐ" ไหว้พี่แกไปหนึ่งที วันนี้พี่อิฐมานั่งวาดรูปอยู่ที่บ่อน้ำหลังมอครับ พอดีไปที่ตึกเรียนเจอพี่แน่ พี่เขาบอกให้เกี๊ยวมาหาพี่อิฐที่นี่
"ยังโกรธน้องหรอ .. โอ๋เอ๋ .. ไม่โกรธน้าา" ทำใจเเข็งเดินเข้าไปใกล้ หน้าบึ้งไม่พูดไม่จา สงสัยจะยังโกรธเรื่องเมื่อวานที่เกี๊ยวลงรูปแน่ๆ
"มีอะไรว่ามา" ใจเสียเข้าไปอีกพอพี่อิฐพูดแบบนั้น คนอะไรทำหน้าโหดได้ทุกทีสิน่า พี่อิฐเป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตาหล่อ หุ่นนี่นายแบบเลยครับ ตอนที่อยู่มอปลาย คนเข้าหาพี่แกเยอะมาก มากจนเกี๊ยวไม่มีช่องว่างที่จะเข้าไปทำความรู้จักได้เลย
"พอดีเย็นนี้เกี๊ยวไม่มีเพื่อนไปทานเค้กเลยมาชวนพี่อิฐไปด้วยกัน .. ไปนะครับ .. พี่แน่ก็ไปนะ" ผมบอก อ้อนนิดๆ รู้น้าว่าพี่อิฐแพ้ลูกอ้อนของเกี๊ยว
"อืม ไป" พี่อิฐตกลง ผมนี่ยิ้มออกมาเลยครับ ทำใจกล้าเดินเข้าไปดูว่าพี่เขาวาดอะไรอยู่
"วาดสวยจังเลยครับ .. ถึงว่า .. มีแต่คนมาจ้างพี่วาด" ผมพูด พี่อิฐวาดรูสวยจริงๆครับ แค่น้องหมาวาดออกมาลายเส้นนี่ปรานีตมาก
"พี่จะวาดไปขายหรอครับ" ผมถาม
"เปล่า .. วาดเล่นๆไปงั้น" เขาพูดทำท่ายักไหล่เฉยๆ ขนาดวาดเล่นยังสวยขนาดนี้ ของจริงจะขนาดไหนน้า
"ถ้าอย่างนั้นเกี๊ยวขอได้ไหมอ่า .. สวยดีเกี๊ยวอยากได้" ผมพูดเขย่าขาพี่อิฐ ถ้าอ้อนเยอะๆพี่เขาจะต้องใจอ่อนแน่ๆ
"แลกกับอะไร" พี่เขาพูดขึ้น นั่นสินะ ใครจะยอมให้ฟรีๆกัน
"ต้องแลกด้วยหรอครับ .. เงินหรอ .. หรือว่าพี่อิฐจะเอาเป็นสิ่งของ .. เดี๋ยวเกี๊ยวหามาให้ก็ได้" พี่อิฐคงหมั่นไส้ผมครับเลยหันมาดึงแก้มผมเล่น
"ขอโทษครับ .. ผมเสร็จแล้ว .. เราจะไปกันเลยไหม" เสียงพี่แน่ดังมาจากด้านหลัง เราเลยผละออกจากกัน
"อะ .. เออ .. ไปๆ .. กูเสร็จพอดี" พี่อิฐบอกเก็บของออกมาไว้หลังรถผม ก่อนจะขี่จักรยานกลับหอ แล้วให้ผมขับรถไปรับอีกที
เราออกกันมาด้วยมินิคูเปอร์ของผมครับ มาทานเค้กชื่อดังในห้างใหญ่กลางใจเมือง ขับไม่นานก็ถึง เกี๊ยวชอบทานเค้กกับพายร้านนี้มาก เคยกินที่สาขาย่อยชลบุรี วันนี้ได้กินที่สาขาใหญ่สักที คงฟินมากแน่ๆ
"ตกลงว่ารูปนั้นเกี๊ยวเอานะ .. แลกกับเลี้ยงเค้กมื้อนี้" ผมต่อรอง อยากได้จริงๆครับ จะเอาไปแขวนที่ห้อง แล้วตั้งชื่อนี้ว่า 'คุณบ่อน้ำ' น่ารักจัง
"เอาไปเหอะ .. ไม่ต้องแลกอะไรทั้งนั้น" แม้น้ำเสียงจะเข้มจนน่ากลัว แต่สุดท้ายภาพวาดนั่นก็ต้องเป็นของผมจนได้ พี่อิฐสั่งเค้กคาปูชิโนกับเอสเปรสโซ่ปั่นมาครับ ส่วนพี่แน่มันกินเค้กช็อกโกแลตฟรัดจ์กับชาเขียวปั่น ของผมเป็นพายบลูเบอร์รี่กับแอปเปิ้ลสมูทตี้ นั่งกันไม่นานก็ได้ทานครับ เราทานไปคุยไป พี่แน่กับผมเข้ากันได้ดีเพราะเรามักจะสรรหาเรื่องสนุกๆมาคุยกัน ส่วนพี่อิฐน่ะหรอครับ ไม่ค่อยพูดค่อยจาหรอก
"น้องครับ .. เพื่อนพี่อยากรู้จักน้องอ่ะ" กำลังนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย มีผู้ชายหน้าตาดีสวมเสื้อนักศึกษามออื่นเดินมาถามผมถึงที่โต๊ะ ผมกลัวมากนะครับ ไม่ชอบเวลามีผู้ชายมายุ่งแบบนี้เลย
"ขอไลน์ได้ไหมครับ" เขาตื๊อไม่เลิก ผมเองก็ไม่กล้าปฏิเสธ
"คนนี้เขามีแฟนแล้วครับคุณ .. คนนี้แฟนน้องเขาครับ .. อย่ามายุ่งกับน้องเขาจะดีกว่าครับ" พี่แน่พูดขึ้นมาจับคู่ให้ผมกับพี่อิฐเป็นแฟนกัน เขาหน้าเสียแล้วเดินกลับโต๊ะไปเลยครับ
"ไอ้แน่! มึงไปบอกเขาแบบนั้นได้ไง" พี่อิฐพูดโวยวายใส่เพื่อนเสียงดัง นั่นสินะครับ พี่อิฐคงไม่ชอบที่พี่แน่ทำนักหรอก
"คุณอิฐถือว่าช่วยน้องเกี๊ยวเถอะครับ" พี่แน่พูดขยับแว่นตาพลางตักเค้กเข้าปาก
"ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเกี๊ยวเป็นแฟนมึง" พี่อิฐพูดสีหน้าจริงจัง
"ก็ถ้าบอกว่าเป็นแฟนผม .. ใครเขาจะกลัวล่ะครับ .. พอบอกเป็นแฟนคุณอิฐ .. เขากลัวจนหนีไปเลยเห็นไหมครับ" ผมหลุดขำออกมาเลยครับ พี่แน่มักจะพูดอะไรตลกๆออกมา บางทีสีหน้าจริงจังยิ่งทำให้ผมตลกไปกันใหญ่
"เฮ้ออ .. อิ่มม" ลูบท้องตัวเองเบาๆ ไม่อิ่มได้ไงล่ะครับ เกี๊ยวฟาดเรียบเลย พายก็หมด น้ำก็หมด อร่อยที่สุดเลย
"ผมนี่จุกไปหมดแล้วครับคุณอิฐ" พี่แน่ก็จัดหมดจานครับ แต่พี่อิฐทานเหลือ สงสัยจะไม่ถูกปาก
"กลับไงอ่ะแน่" พี่อิฐถามพี่แน่ตอนที่เดินออกมาจากร้าน
"คนขับรถมารับที่หน้าห้างครับคุณอิฐ .. ผมลาเลยนะครับคุณเกี๊ยวคุณอิฐ"
"บอกว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆไงครับ" พี่แน่นี่ตลอดเลย เกี๊ยวบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆ เรียกคุณเกี๊ยวแล้วมันแปลกๆไงไม่รู้
"จะไม่ลืมนะครับ .. ลาครับ" พี่แน่วิ่งไปแล้ว เหลือแค่พี่อิฐกับเกี๊ยวที่ยังยืนไม่มีที่จะไป
"พี่อิฐไปซื้อของข้างล่างกับเกี๊ยวหน่อยนะ" เกี๊ยวชวนพี่อิฐ ของในห้องเกี๊ยวใกล้หมดแล้ว และคิดว่าของห้องพี่อิฐก็คงหมดแล้วเหมือนกัน
"ซื้ออะไรเยอะแยะอีกแล้ว" พี่อิฐพูด มองของในรถเข็นที่ล้นออกมา โดนบ่นอีกแล้วเรา
"ซื้อของเข้าห้องครับ" ตอบแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบอีกสี่ห้าอย่างแล้วไปจ่ายเงิน ผมซื้อของให้พี่อิฐก็เพราะว่าอยากให้ครับ เห็นพี่อิฐทำงานเลี้ยงตัวเองส่งน้องเรียนก็เห็นใจครับ แต่เกี๊ยวไม่บอกเขาหรอกนะว่าซื้อให้เพราะสงสาร เกี๊ยวกลัวเขาจะโกรธเกี๊ยว เห็นว่าเกี๊ยวดูถูกเขา เกี๊ยวแค่อยากให้เขาในฐานะพี่ชาย
"ดูสิเต็มรถหมด" พี่อิฐบ่นเพราะของมันเต็มรถไปหมด ทำไงได้ล่ะ ก็จำเป็นทั้งนั้นนี่นา
"พี่แวะไปส่งพี่ที่หอก่อน" ผมบอก เดี๋ยวจะได้ขนของพี่อิฐลงเลย ถ้าบอกตั้งแต่แรกผมต้องโดนว่าแน่ๆ มัดมือชกเลยละกันครับ
"นี่ของพี่อิฐ .. หลายวันแล้วของพี่อิฐน่าจะหมดแล้ว" พอมาถึงพี่อิฐลงจากรถ ส่วนผมรีบวิ่งไปเปิดรถแล้วหยิบของวิ่งตามมา
"เลิกซะทีเถอะนิสัยแบบนี้ ! รู้ไหมกูไม่ต้องการ ! มึงเห็นกูจนมากเหรอ .. ห๊ะ!!!" พี่อิฐตวาดเสียงดัง ผมได้แต่ยืนเม้มปากแน่นน้ำตาไหลออกมา ไม่คิดว่าเขาจะโกรธขนาดนี้ เขาเสียงดังใส่จนผมกลัว พี่เขาต้องเกลียดเกี๊ยวแล้วแน่ๆเลย
"เกี๊ยวขอโทษ .. เกี๊ยวจะไม่ทำแล้ว .. ฮึ่ก" พูดไปสะอื้นไป พี่อิฐผ่อนลมหายใจพยายามทำจิตใจให้เย็นลงแล้วคว้าของบำรุงในมือผมไป
"กูขอโทษที่ตวาดไปแบบนั้น .. กูจะรับไว้แค่นี้ .. ครั้งหน้าถ้ามีอีกกูจะไม่ให้มึงมายุ่งกับกูอีก" พี่อิฐพูดเดินเข้ามาใกล้ๆ ตอนนี้ผมเอาแต่ก้มหน้าร้องไห้ ไม่กล้าเงยหน้าไปมอง แต่พอพี่เขามาใกล้ๆแบบนี้เลยอดไม่ได้ที่จะอ้อน
"เกี๊ยวขอโทษครับ .. ฮืออ .. พี่อิฐไม่โกรธเกี๊ยวนะ" ผมก้าวเท้าไปจับเสื้อเขาไว้แล้วเงยหน้าร้องไห้ พี่เขาสายตาวูบไหวเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนผมเริ่มใจเสีย กลัวเขาจะไม่ยกโทษให้
"ไม่ร้องน่า .. ไปๆ .. กลับหอได้แล้ว .. ขี้แยพรุ่งนี้ตาบวมกูจะขำให้" เขาพูดออกมาไม่จริงจังนัก ผลักหัวเล็กๆผมมาอีกที ผมเลยได้แต่ลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วออกรถกลับคอนโด ให้พี่ยามช่วยขนของขึ้นมาให้แล้วจัดของเข้าตู้ พรุ่งนี้ไม่ได้ไปเรียน รู้สึกมีความสุขจังเลย เรื่องพี่อิฐเกี๊ยวก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ ชินแล้ว ที่ร้องไปก็อ้อนซะส่วนใหญ่ เพราะรู้ว่าพี่อิฐเป็นคนแพ้น้ำตา แต่เอาเข้าจริงไม่กล้าทำแล้วครับ กลัวจะโดนเกลียดจริงๆขึ้นมา
.......
"หันซ้ายหน่อยค่ะน้องเกี๊ยว" พี่ช่างถ่ายรูปกำลังจัดแจงท่าให้ผม วันนี้ถ่ายทำวิดีโอเสร็จเรียบร้อยครับ ตอนนี้เหลือแค่ถ่ายภาพนิ่ง เสร็จจากนี่ก็กลับได้ครับ
"น่ารักจังเลยเด็กอะไร .. เสร็จแล้วค่ะ .. กลับได้เลยนะ .. รอดูผลงานได้หน้ามอ .. พวกพี่ขอบคุณเรามากๆนะที่สละเวลามาให้" ยกมือขอบคุณตอบแล้วเดินไปขึ้นรถ วันนี้ต้องเซ็ตผมด้วยครับ แต่ทำไมมีแต่คนบอกว่าน่ารักเต็มไปหมด ตั้งแต่เด็กๆไม่เคยมีใครชมเกี๊ยวหล่อสักคน บางทีก็อยากหล่อกับเขาเหมือนกันนะ เกี๊ยวเล่นคอสมอสนะครับ ไม่ใช่บาร์บี้
"ว่าไงครับพี่แน่ .. เกี๊ยวอยู่มหาลัย .. กำลังขับรถกลับครับ" พี่แน่โทรมาครับ
( เกี๊ยว!!! .. คุณอิฐถูกรุมอยู่ที่คณะครับ .. มีคนมาหาเรื่องคุณอิฐเรื่องคุณเกี๊ยวครับ ) ผมตีไฟเลี้ยวอย่างไวเลยครับ มือเกี๊ยวนี่สั่นจนแทบจะจับพวงมาลัยไม่ไหวแล้ว แต่ก็ต้องทำใจแข็งขับไปให้ได้ พี่อิฐต้องมาซวยเพราะเกี๊ยวอีกแล้ว ครั้งแรกที่ได้เข้าไปคุยกับพี่อิฐก็ตอนที่เจอเขากำลังมีเรื่องกับรุ่นพี่วิศวะนั่นแหละครับ พี่คนหนึ่งในเเก๊งนั้นหมั่นไส้ที่ผมไม่รับรักเขา เขาเลยตามมาดูว่าผมมักจะไปตามเฝ้าใครทุกวัน นั่นล่ะครับ แจ็คพ็อตแตก พี่อิฐโดนต่อย ใช่ครับ สี่ห้าวันที่ได้มาเรียน เกี๊ยวตามมาเฝ้าดูว่าพี่อิฐเรียนอะไร พักที่ไหน ถึงได้ขอป๊าเช่าคอนโดตรงข้าม ตอนแรกกะเอาหอเดียวกับพี่อิฐ แต่ป๊าไม่ไว้ใจ ป๊าบอกอันตรายเกินไป ก็เลยเปลี่ยนไปคอนโดตรงข้ามแทน พอได้คุยก็เริ่มตามไปขอทานข้าวด้วย ตามไปเรียนด้วย เวลาเห็นพี่แกหงุดหงิด เกี๊ยวรู้สึกดีครับ เป็นโรคจิตอ่อนๆแน่ๆ เพราะพี่เขาชอบทำหน้าโหด ไม่ค่อยยิ้มสู้โลก เลยอยากแหย่ให้เขาหลุดฟอร์ม
ขับรถด้วยความเร็วที่รถในซอยเขาไม่ทำกัน เกี๊ยวไม่อยากให้พี่เขาต้องมาโดนทำร้ายเพราะสนิทกับเกี๊ยว เกี๊ยวไม่ได้เด่น ไม่ได้ดัง เกี๊ยวก็แค่เด็กมหาลัยธรรมดาเหมือนคนอื่นๆ ขับมาถึงคณะพี่อิฐก็ไม่เจอใคร วิ่งหาจนทั่วก่อนจะไปสะดุดตากับพี่แน่ที่นอนกองกับพื้น ส่วนพี่อิฐเองก็นอนหอบอยู่ข้างๆเหมือนกัน
"พี่อิฐ! .. ฮึ่ก .. พี่แน่ .. เกี๊ยวขอโทษ! .. เกี๊ยวผิดเองที่เป็นต้นเหตุ" ผมร้องไห้วิ่งไปหาเขาสองคน สภาพทั้งสองคนดูไม่ได้เลย น่าจะโดนรุมหลายคนแน่ๆ พี่อิฐหัวโน ปากบวมเจ่อแตกมีเลือดไหล คิ้วก็แตก ส่วนพี่แน่แค่นอนขดเหมือนเจ็บปวด แต่ใบหน้ามีรอยบวมปูด
"เกี๊ยวขอโทษ" ร้องไห้อย่างหนักเพราะสงสารสองคนนี้ไม่ไหวแล้ว ผมคุกเข่าอยู่ข้างๆพี่สองคน ทำไมถึงมาไม่ทัน อยากรู้เหมือนกันว่าคนทำมันเป็นใคร ทำไมต้องหมาหมู่ด้วย
"ไม่ต้องพูดมากน่า .. มานี่มา" พี่อิฐพูดยื่นมือออกมา ผมเบ้ปากพยักหน้าแล้วยื่นแขนออกไป พี่อิฐดึงผมลงไปนอนเอาหน้าแนบอกเขา ผมหลับตาอยู่บนอกหนา ฟังเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงเต็มที ไม่เอาแล้ว ไม่ให้ใครมาทำร้ายพี่อิฐอีกแล้ว
"กลับไปทำแผลเถอะครับ" ผละตัวออกแล้วช่วยทั้งสองคนให้ลุกขึ้น กว่าจะพามาที่รถได้เล่นเกือบตายเหมือนกัน แผลตามตัวทั้งสองคนมีรอยช้ำเป็นจ้ำ แต่พี่อิฐเยอะกว่า ในรถเราไม่ได้พูดอะไรออกมา ผมทราบว่าพี่เขายังเจ็บอยู่ คงต้องไปทำแผลกันที่หอพี่อิฐ เห็นเขาโดนแบบนี้แล้วรู้สึกผิดชะมัด คืนนี้ถ้าอาการไม่ดีขึ้นเกี๊ยวอาจจะขอนอนเฝ้าเขา เรื่องนี้ต้องให้ป๊าจัดการครับ เกี๊ยวไม่ปล่อยให้มันลอยนวลแน่ๆ
ตอนนี้งงไหม เกี๊ยวแทนตัวเองด้วย 'ผม น้อง เกี๊ยว' 55
เอาของเกี๊ยวมาให้ก่อนค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นน่ารักๆค่ะ
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยจริงๆค่ะ
:pig4:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักกกกกกกก พี่อิฐเริ่มหวั่นไหวแล้วใช่ไหมมมม
-
เป็นพ่อปรุงนั้นเองที่มาหาเกี๊ยว
เกี๊ยวอ้อนเก่ง คนถูกอ้อนก็ใจอ่อนให้ทุกคน
พี่อิฐโดนทำร้ายพร้อมพี่แน่ งานนี้ต้องให้ป๊าถุงทองช่วย
จัดการคนที่มาทำร้าย
-
ใครมาทำพร่อิฐอะ. เด้ยวๆเจอเก๊ยว. 555555
-
งงๆ แต่ก็น่ารักนะ
:hao3:
-
:m16: โอ๊ยกล้าทำว่าทีสามีน้องเกี๊ยวได้ไงต้องให้พ่อตาจัดการ
-
ขี้อ้อน
-
น้องเกี๊ยวดูไม่โตขึ้นเลย ขี้อ้อนเหมือนเดิมเป๊ะ :laugh:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักตั้งแต่เด็กจนโตจริงๆ ป๊าถุงกับมี้ปรุงเลี้ยงมาดีสุดๆ :o8:
แต่ใครมาทำร้ายพี่อิฐของน้องปรุง :m31:
-
ฮึ่ม ใครทำพี่อิฐเจอเกี๊ยวแน่
ดุจัง o13.
น้องน่ารักจังค่ะ
-
:mew1:
-
พี่อิฐเริ่มหลงเสน่ห์นิสัยขี้อ้อน
ของน้องเกี๊ยวแล้วเริ่มจะแพ้ให้
กับน้ำตาของน้องจนเริ่มเข้าหา
น้องเองแล้ว
-
แหม่ะ น้องนี่ขี้อ้อนนะ ยังงี้พี่อิฐเราจะไปไหนรอด :hao6:
รอนะฮะ :')
-
พี่อิฐจะใจแข็งได้สักแค่ไหนเจอเด็กขี้อ้อนอย่างหนูเกี๊ยว :man1:
-
เกี๊ยวมุ้งมิ้ง555
-
เกี๊ยวน่ารักมากมาย เรียกพ่อปรุงว่ามี้ด้วย :impress2:
-
ขอน้องเกี๊ยวหนึ่งถุงค่าาา น่ารักเกินจะบรรยาย :o8:
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก ว่าแต่พี่อิฐนี่แค่พี่เหรอขยับฐานะก็ดีนะ :3123:
-
มารอน้องเกี๊ยวน้องเกี๊ยวน่ารักสุดๆ
-
โอย น้องเกี๊ยวนี่ทำไมโตมาน่ารักจังเลยยย
ว่าแต่คุณอิฐนี่สงสัยต้องผ่านด่านคุณพ่อขี้หวงแน่นอน
-
คิดถึงน้องเกี๊ยวจัง :mew1: :mew1:
-
ต่อๆๆๆเถอะ คิดถึงน้องเกี๊ยวมากๆๆเลย
อยากอ่านมากๆอ่ะ น้องเกี๊ยวน่ารัก ขอให้อิฐรักเก๊ยวไวๆนะ
-
คิดถึงน้องงงง :sad4:
-
มารอน้องเกี๊ยวววววว
-
ผมเคยบอกหรือยังครับว่ามันเป็นคนที่ร้องไห้แล้วทำให้คนขี้รำคาญอย่างผมอยากปลอบเป็นที่สุด ขนาดน้องชายแท้ๆของผม ผมยังไม่เคยต้องมานั่งปลอบขนาดนี้เลย เวลาที่เกี๊ยวร้องไห้นะ เหมือนทุกคนที่เห็นจะต้องอยากดึงมันมากอดเสียทุกคน หรือเป็นเฉพาะผมก็ไม่รู้ ที่รู้ๆคือถ้าผมทำให้มันเงียบในอ้อมกอดผมได้ ผมจะมีความสุขมากทีเดียว นี่ก็เหมือนกัน กว่ามันจะช่วยพวกผมให้มาถึงรถได้ก็ใช้เวลาอยู่นาน กว่าจะขับรถมาถึงโรงพยาบาลได้อีกก็ปาไปเกือบชั่วโมง ขับไปร้องไห้ไป ผมนี่กลัวจะพากันลงข้างทางเสียก่อนเลยต้องคอยจับมือมันไว้ตลอดทาง พวกเราทำแผลเสร็จก็แยกย้ายกลับ ไอ้แน่พ่อมันมารับด้วยตัวเอง ผมเคยบอกแล้วว่าพ่อแม่มันใหญ่ เรื่องนี้ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ เดี๋ยวพ่อแม่ไอ้แน่มันก็จัดการเอง อีกอย่างเรื่องนี้ผมไม่ผิด ถ้าจะมาหาเรื่องกันเพราะเกี๊ยวมาสนิทกับผม ผมว่ามันไม่ใช่เรื่อง เล่นรุมกันสี่ห้าคนไม่กระดูกหักก็บุญเท่าไหร่แล้ว ผมไม่ใช่คนยอมคนนะ แต่หมาหมู่แบบนี้สู้ไปก็รังแต่จะเจ็บตัวเปล่า
"แวะซื้อโจ๊กนะครับ .. พี่อิฐจะเอาอะไรเพิ่มไหม" เกี๊ยวมันตีรถแวะร้านโจ๊กหมูหน้าปากซอย เรายังไม่มีอะไรตกถึงท้องกันเลย ผมก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน
"ซื้อให้ตัวเองกินด้วยก็พอ" ผมบอก มันพยักหน้าลงไปซื้อโจ๊กมาให้ รอสักพักมันก็กลับขึ้นมา ในมือหิ้วถุงพะรุงพะรัง มีข้าวหมูแดงอีกสองถุง นมสดร้อนอีกสองถุง
"คืนนี้เกี๊ยวขอนอนกับพี่อิฐนะ" มันหันมาถามผมสายตาเว้าวอน ผมเลยพยักหน้าไป ถ้าเกี๊ยวพูดขอมันคือเกี๊ยวต้องได้ ผมเลยขี้เกียจขัด มันยังรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้พวกผมโดนรุมสกรัมอยู่ ก็ไม่เป็นไรครับ นอนด้วยกันได้ ผู้ชายเหมือนๆกัน
"หมอบอกว่าพี่อาบน้ำได้ไหม" มันถามตอนเราเข้าห้องมาแล้ว หน้าตาเกี๊ยวตอนนี้นี่แทบจะดูไม่ได้เลย ก็มันเล่นร้องไห้เสียขนาดนั้น พรุ่งนี้ตาต้องบวมแน่ๆ
"อืม อาบได้ .. ไปล้างหน้าล้างตาไป ดูไม่ได้เลยหน้ามึงเนี่ย" ผมไล่มันให้ไปทำหน้าให้ดูดีกว่านี้หน่อย ผมแค่ฟกช้ำ คิ้วแตกเล็กน้อย มันทำหน้ายังกับผมจะตาย ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร เป็นลูกคุณหนูที่น่าจะถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็ก มันเลยดูอ่อนแอมากกว่าคนปกติทั่วไป
"ล้างเสร็จก็มากินข้าวซะ เดินไปหยิบทิชชู่มาด้วย" ผมบอก เรานั่งกันที่โต๊ะกลางห้อง ของกินในตู้เย็นตอนนี้ก็เต็มไปหมดล่ะครับ ทั้งที่ผมซื้อเองและมันซื้อให้ รอสักพักมันก็เดินออกมาพร้อมทิชชู่
"โจ๊กของกูแล้วข้าวหมูแดงอีกถุงของใคร"
"ของพี่อิฐไงครับ เกี๊ยวกลัวพี่อิฐไม่อิ่ม"
"ดีเนอะ รีบกินได้แล้ว มันหายร้อนหมดแล้วน่ะ"
"พี่อิฐโกรธเกี๊ยวหรือเปล่าที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้" อยู่ดีๆมันก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา บอกแล้วครับมันรู้สึกผิด
"โกรธดิ โกรธมากด้วย" ผมลองแกล้งเล่น ทีนี้หน้าเสียเลยครับ
"ไม่เอาดิ อย่าโกรธเกี๊ยวดิ น้องขอโทษนะครับ ไม่โกรธน้องนะ" เริ่มละ ถ้ามันพูดแทนตัวเองว่าน้อง นี่คือการอ้อนขั้นสูงสุดละ
"มึงนี่เชื่อคนง่ายเนอะ .. กินๆ .. อย่าคิดมาก" ผมบอกมัน มันหน้าตาดีขึ้นมาหน่อย แต่คงยังไม่หายกังวล
"พี่อิฐไม่โกรธ .."
"เออๆๆๆ ไม่โกรธอะไรทั้งนั้นแหละ พอใจยัง!!" ผมเลยตอบไปเสียงดัง เห็นนะครับว่ามันถอยหายใจเหมือนโล่งอกมาก
"มาเดี๋ยวกูล้างเอง" ผมบอกเมื่อเราทานกันเสร็จ ไม่ให้มันล้างอีกแล้ว ขี้เกียจดูแลเด็ก
"เกี๊ยวล้างได้นะ .. เกี๊ยวซื้อถุงมือมาเก็บไว้แล้ว" ใช่ครับ มันซื้อใส่ถุงมาครั้งนั้น สงสัยกะมาล้างให้ผมทุกวัน
"กูบอกว่าจะล้างเอง ได้ยินชัดไหม" ผมถามเสียงแข็ง มันเลยยอม จากนั้นผมไล่มันไปอาบน้ำ มันจะได้ไม่มางอแงข้างหู
"นมสดครับ" ล้างจานเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำ พยายามไม่ให้น้ำโดนแผลถลอกจะได้ไม่เป็นหนอง เดินออกมาไอ้ตัวยุ่งมันก็ถือแก้วที่ใส่นมสดยื่นให้ ไม่กินก็คงไม่ได้สินะ
"พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง" ผมถาม รับแก้วที่มันให้มากระดกทีเดียวแล้วเอาแก้วมันไปล้างพร้อมกัน
"มีสิบโมงครับ .. พี่อิฐล่ะ"
"พร้อมมึงแหละ .. ถ้างั้นไปพร้อมกันนะ" ผมบอก มันนี่ยิ้มหน้าบานมาละ
"ครับ"
จากนั้นเราก็แปรงฟันปิดไฟนอนกันคนละฝั่ง เวลานอนเกี๊ยวมันจะไหว้พระก่อนนอน แล้วก็จะนอนตัวตรงหงายขึ้น แต่พักเดียวเท่านั้นแหละมันก็ขดเป็นกุ้งต้มเบียดมาทางผมอีก ดีที่ตัวมันเล็ก แม้มันจะเบียดหรือเกยผมมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้อึดอัดอะไร ตัวมันนิ่มดี บางคืนผมเกือบลืมว่านอนกับมัน นึกว่ามีผู้หญิงที่ไหนมานอยด้วย ตัวนิ่มบางแล้วยังโคตรหอม แฟนเก่าผมนี่ชิดซ้ายเลยครับ
"ตอนเย็นกลับกับผมนะครับ ผมจะรอ" มันพูดตอนส่งผมที่คณะ ผมเออออไปก่อนจะลงจากรถแล้วเดินไปยังตึกเรียน เห็นไอ้แน่เดินมากับพ่อมัน สงสัยไปจะไปเล่นงานไอ้พวกนั้นแน่เลย
"คุณลุงสวัสดีครับ" ผมไหว้พ่อไอ้แน่ ท่านเป็นพวกนายทหารยศสูง ไม่ค่อยมีใครกล้าหือท่านหรอกครับ มีแต่คนยำเกรง
"อ่า แกก็เป็นเยอะนี่หว่า เฮ้อ ลุงไม่ได้อยากใช้อำนาจเลยนะ แต่มารุมแบบนี้ต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด" คุณลุงพูด ผมได้แต่พยักหน้า จากนั้นเราก็ไปที่ห้องอธิการบดีกัน ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ท่านฟังครับ จากนั้นพวกผมก็ถูกไล่ออกมารอด้านนอก เพราะผู้ใหญ่เขาจะคุยกัน
"คุณอิฐครับ ผมขอโทษนะครับที่พ่อผมท่านทำแบบนี้" ไอ้แน่มันชอบคิดมากครับ มันเป็นพวกถือตติ ให้อภัยซึ่งกันและกัน
"กูต้องขอบใจมึงมากกว่าว่ะ .. พ่อกูคงช่วยกูไม่ได้แบบนี้" ผมตบบ่ามันไป ไม่อยากให้มันคิดมาก ตัวผมเองก็ไม่เท่าไหร่ครับ แต่ถ้ามีคนอื่นมาโดนด้วยผมก็คงเสียใจ ดีแล้วที่เรื่องถึงผู้ใหญ่ อะไรๆมันจะได้ดีขึ้น
"ไปเรา นั่งนี่หน้าซีดเลย อย่าไปกลัวลูก คราวหน้าก็หัดต่อยเขาบ้างซิ เป็นลูกผู้ชายซะเปล่า" พ่อไอ้แน่ออกมาแล้ว พวกผมเดินมาส่งพ่อมันที่รถ ก่อนจะขึ้นเรียน พ่อมันบอกว่า เขาจะลงทัณฑ์บนไอ้พวกนั้น และสั่งไม่ให้มายุ่งกับพวกเราอีก ก็ได้แต่หวังว่ามันจะไม่มาเล่นงานพวกเราข้างนอกแหละครับ
"ขึ้นเรียนกันเถอะครับคุณอิฐ" ไอ้แน่ชวน พวกผมรีบขึ้นห้องเรียนเพราะเลยมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่อาจารย์ไม่ว่าเพราะท่านทราบว่าพวกผมมีธุระ เรียนเสร็จก็ลงมากินข้าว เดี๋ยวไอ้ยุ่งมันจะมากินด้วย ผมเลยต้องลงมานั่งรอมันที่โรงอาหาร ไม่เห็นมันจะมีเพื่อนสนิทบ้างเลย คอยแต่จะมาอยู่กับพวกผมตลอด
"ขอโทษที่มาช้า .. ผมวิ่งสุดตัวแล้ว" นั่งรอไม่นาน เด็กผู้ชายตัวขาว ปากแดง ก็วิ่งมาหาโต๊ะพวกเรา เสียงฮือฮาดังไปทั่วโรงอาหารวิศวะเลยครับ เกี๊ยวมันได้ออกโฆษณาของมอเรา ผมเองก็เพิ่งจะเห็นเมื่อตอนที่ย่างเท้าเข้ามาในโรงอาหารนี่แหละ ก็น่ารักดูเป็นธรรมชาติตามแบบของมัน ทั้งผู้ชายผู้หญิงในโรงอาหารตอนนี้แทบจะวิ่งมาขอลายเซนต์ถ้าทำได้ จะตื่นเต้นอะไรนักหนา ไม่เห็นมันจะมีอะไรดีเลย นอกจาก 'น่ารัก'
"สวัสดีครับน้องเกี๊ยว .. โฆษณาน้องเกี๊ยวน่ารักดีนะครับ" แน่มันชมรุ่นน้องสุดน่ารักของมัน นั่นก็ได้แต่ยิ้มแหย ทำตาตี่ไปวันๆ
"ซื้อข้าวไป .. จะบ่ายโมงแล้ว" ผมบอกลุกขึ้นไปซื้อข้าว จากนั้นก็กลับมานั่งโต๊ะ ทานไปก็ฟังเสียงสองคนข้างๆเม้ากันไป ดูจะมีเรื่องคุยกันได้ตลอดเวลาสิน่า เวลาเห็นปากเล็กๆส่งเสียงเจื้อยแจ้วไม่หยุดปากแล้วมันน่าดึงปากมาดีดมาก
"พี่อิฐจะไปแล้วหรอครับ .. ถ้าอย่างนั้นตอนเย็นเจอกันนะครับ" ผมพยักหน้า สักพักไอ้แน่ก็วิ่งตามมา
"เมื่อเช้าคุณอิฐมากับน้องเกี๊ยวหรอครับ" แน่มันถาม ทำสีหน้าตื่นเต้นแปลกๆ
"เออ เมื่อคืนมันไปนอนห้องกู มึงมีไรวะ"
"น .. นอนด้วยกันอีกแล้วหรอครับ"
"เออดิ .. ตื่นเต้นเชี่ยไรเนี่ย" ผมด่ามัน
"ก็ปกติคุณไม่เคยให้ใครไปนอนนี่นา" จริงของมันที่ผมไม่ชอบให้ใครไปยุ่ง
"มันจำเป็นน่า อีกอย่างมันก็น้อง" พูดไปทำไมต้องใจเต้นก็ไม่รู้ บ้าไปแล้วผม
"ตั้งใจเรียนเถอะมึงน่ะ พูดมาก" ผมยันหัวมันไป มันเลยได้แต่ยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ผม ทำไมวะ แค่เกี๊ยวมันไปนอนห้องผม แค่นอนเตียงเดียวกัน ก็เท่านั้น
"เฮ้ย! ไอ้หล่อ มานี่ดิ๊ๆๆ มึงนี่ชักจะเอาใหญ่ละนะ เพื่อนกูแม่งเห็นว่าเกี๊ยวไปนอนหอมึงอยู่บ่อยๆ นี่แสดงว่ามันเป็นแฟนมึงแล้วอ่ะดิ" พี่เบิร์ดคนเดิม ยังตามราวีผมเรื่องเกี๊ยวไม่เลิก
"ไม่ได้เป็นอะไรกันครับพี่ .. พี่น้องกันนี่แหละ" ผมบอก กำลังนั่งรอคนที่พี่เขาถามถึงนี่แหละ ผมต้องกลับหอพร้อมกับมัน ส่วนไอ้แน่มันกลับไปแล้ว
"โหย ไม่เชื่อหรอก แล้วจะไปนอนห้องเดียวกัน รอกลับบ้านด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกันขนาดนี้หรอวะ ถ้าไม่ได้เป็นแฟน ก็กำลังจีบกันละวะ" พี่แกยังเซ้าซี้ไม่เลิก
"พี่นี่อะไร ผมบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิครับ"
"อะ .. เออๆ .. เดี๋ยวกูจะได้ไปบอกเพื่อนว่าน้องมันโสด .. คนอยากได้น้องมันโคตรเยอะ .. มีมึงนี่แหละเล่นตัวอิ๊บอ๋าย!" ก็ช่างแม่งดิ ใครจะจีบไอ้ตัวยุ่งก็จีบไปดิ มาบอกผมทำไมวะ
"พี่อิฐรอนานไหมครับ .. พี่สวัสดีครับ" มาแล้วไอ้ตัวจุ้น มันทักผมแล้วไหว้พี่เบิร์ด ตอนนี้คนแก่ตรงหน้าผมนี่ตาวาวเลยครับ
"ไม่อ่ะ" ผมตอบ
"น้องเกี๊ยวเพิ่งเลิกคลาสหรอครับ" ทำตาวาว เสียงหื่นใส่น้องมัน มันก็กลัวสิวะ
"เอ่อ .. ครับ" เกี๊ยวตอบพยายามถอยห่างไอ้พี่เบิร์ด
"โอ๊ย เหี้ย น้องกลัวกูแล้วนั่น ไปไป๊ กลับรังรักพวกมึงไป๊!" อ้าว ไรวะ น้องกลัวพี่แล้วมาไล่ผมเพื่อ พี่นี่บ้าว่ะ
"ไปละพี่เจอกัน" ผมบอกสะพายกระเป๋าพาดบ่าแล้วเดินออกมา รถมันจอดอยู่ด้านหน้า เด่นด้วยสีไข่พาดดำ ผมชอบนะ คลาสสิคดี
"เอากุญแจมา" ผมยื่นมือออกไป เกี๊ยวมันรีบส่งกุญแจมาให้ พอขึ้นรถผมก็ขับมาส่งมันที่คอนโด ตอนแรกว่าจะพาไปกินข้าว คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า
........
ก๊อก ก๊อก
"มาทำไม" ผมมาเปิดประตูก็เจอคนที่เพิ่งลากันไม่ถึงสี่สิบห้านาที อะไรกับผมนักหนาวะ
"เกี๊ยวซื้อบะหมี่มากินกับพี่อิฐ .. พี่อิฐยังไม่ได้ทานอะไรนี่ครับ" เฮ้อ เพลียใจ ผมกะว่าจะต้มมาม่ากินในห้องนี่แหละครับ ขี้เกียจออกไปไหน
"ยุ่งกับกูอีกแล้วนะ" ผมบอกทำหน้าเซ็ง เกี๊ยวมีสีหน้าสลดครู่นึง
"ก็เกี๊ยวไม่มีเพื่อน" มันพูดเสียงสั่น เออ กูต้องใจอ่อนอีกใช่ไหม
"มึงนี่นะ .. เข้ามาๆ .. แกะให้กูด้วยล่ะ" ผมบอก ล้างมือที่เปรอะสีออก ยังไม่ค่อยหิวเลยนั่งลงสีรูปที่มีออเดอร์มาใหม่
"กูถามมึงจริงๆเหอะ .. เพื่อนสนิทมึงไม่มีเลยหรอวะ" ผมลองถามหลังจากนั่งกินบะหมี่เงียบๆกันมาสักพัก ดูมันจะเหงามากๆจริงๆ
"เพื่อนสนิทตอนมอปลายไปก็เรียนเชียงใหม่ .. ตั้งแต่ขึ้นมหาลัยก็ไม่มีเพื่อนสนิทเลยครับ .. มีแค่เพื่อนที่คุยได้ พอจะทำงานด้วยกันได้ .. นอกนั้นไม่มีเลย" มันพูด ก็น่าสงสารอ่ะนะ ขนาดผมอยู่มาสองปีละยังมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวเลย
"ไม่ลองหาล่ะ แล้วเพื่อนที่คุยด้วยนี่ผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"ผู้ชายด้วยผู้หญิงด้วย ดาวเดือนทั้งคู่เลยครับ แต่เกี๊ยวสนิทแค่ประปรายอ่ะ ไม่ได้สนิทจริงจัง" ผมพยักหน้าตาม มือก็คีบเส้นบะหมี่กินไปด้วย ตั้งแต่อยู่กับมันนี่ มันเลี้ยงข้าวผมจนจำไม่ได้แล้วครับ ไว้เงินออกผมค่อยพามันไปเลี้ยงหมูกระทะ
"เอาถ้วยมา กูล้างเอง" ผมดึงถ้วยมันมา แต่มันไม่ยอมปล่อย
"เกี๊ยวขอล้างได้ไหม" เบะปากอีกแล้ว เดี๋ยวดีดปากแตกเลย มันน่ารักมากหรือไงวะ
"อย่ามางอแง มึงจ่ายค่าบะหมี่แล้ว กูล้างเอง" ผมดึงถ้วยมาแล้วรีบล้างให้เสร็จๆ ออกมาก็เจอมันเดินหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปแล้ว นอนกับกูอีกแล้วสินะ เด็กอะไร ไม่มีคำว่าเกรงใจสักนิด
ผมไม่ได้เคาะเรียกให้มันออกมาหรอกนะครับ ก็เดินไปลงสีต่อ อยากทำอะไรก็ทำ จะทำอะไรก็เชิญ คิดว่าเป็นห้องมึงเลยละกันนะเกี๊ยวนะ นั่งลงสีสักพักมันก็เดินเช็ดหัวออกมาในชุดนอนแขนสั้นขายาวที่มันชอบ พอเห็นผมเท่านั้นแหละครับ ยิ้มกว้างจนตาปิดเลย คิดว่าผมจะให้อภัยมันง่ายๆหรอ ไม่มีทาง
"พี่อิฐครับ .. น้องนอนด้วยนะ" ลูกอ้อนมาแล้วครับ ได้แต่ทอดถอนใจ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนมุ้งมิ้งได้เท่ามัน
"มึงไม่บอกพรุ่งนี้เลยล่ะ" ผมพูด มันหัวเราะแล้วเดินไปเจาะยาคูลท์มาให้ผมกับมันคนล่ะกล่อง
"ก็มานอนประจำอยู่แล้ว .. พี่อิฐก็ให้นอนนี่นา" เออ ที่ให้นอนก็เพราะโดนมัดมือชกไงล่ะ
"งั้นคืนนี้ไม่ให้นอน" ผมบอกทันควัน มันรีบยื่นหน้ามาใกล้จนหน้าเราเกือบชนกัน กลิ่นหอมของครีมที่มันใช้ลอยมาแตะที่จมูกผม หอม .. ฉิบหาย ขนาดกลิ่นสีว่าฉุนแล้ว แต่กลิ่นตัวมันยังชัดขนาดนี้
"ไม่เอา .. นอนนะ" พูดเสียงน่ารักไปอีก ผมสาบานเลยว่าถ้ามันทำหน้าอ้อนแบบนี้กับพี่เบิร์ดหรือผู้ชายคนอื่น มันต้องโดนเขาจับปล้ำแน่ๆ
"เออๆ จะทำอะไรก็ทำ อ่ะ เอาไปทิ้งด้วย" ผมบอก ยื่นขวดยาคูลท์ให้มัน ก่อนที่สติจะขาดผึง มาอยู่ใกล้มากๆมันก็ไม่ดีนะเว่ย ตัวมันก็นิ่ม แถมกลิ่นมันก็หอม อยู่ใกล้ทีไรนึกว่าอยู่กับผู้หญิงทุกที
.........
"ทำไมยังไม่นอนอีก" ผมถามมันที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์ ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และตอนนี้มันก็ประมาณห้าทุ่มกว่าแล้ว
"ก็พี่อิฐยังไม่เข้ามานี่" ผมมองมันที่ตอบไปมือเล่นโทรศัพท์ไป ดื้อจริงๆ
"ปิดไฟแล้วนะ .. นอนสักที" ผมเดินไปปิดไฟ แล้วเดินมาขึ้นเตียง ไอ้ตัวข้างๆมันก็ยังดื้อ จะเล่นอะไรนักหนา
"มันแสบตาเนี่ย" ผมบอกดึงโทรศัพท์มันมาปิดหน้าจอ แล้วกำไว้แน่น
"อื้ออ .. เอาของเกี๊ยวคืนมา" มันคงแอบงอนผมแหละ เกี๊ยวมันลุกขึ้นนั่งแล้วโน้มตัวมาเอาโทรศัพท์ แต่ในห้องมันมืด มันไม่เห็นหรอก ต้องปรับสายตาดีๆ
"ถ้าให้จะหยุดเล่นใช่ไหม" ผมถาม มันเอื้อมมือมาคว้าโทรศัพท์ในมือผม เลยกลายเป็นมือมันกำลังกุมมือผม ส่วนหน้ามันก็ห่างจากหน้าผมไม่มาก ลมหายใจของมันผมรับรู้ได้ เราต่างคนต่างเงียบ กลิ่นหอมของมันยังคงลอยมาแตะจมูกผมอยู่ อยากจูบ เป็นความคิดแรกที่โผล่เข้ามาในโสตสมองตอนนี้ อยากตาย เป็นอีกความคิดที่ทำให้ผมปล่อยมือที่กำโทรศัพท์ ยอมให้มันเอาของมันคืนไปง่ายๆ แม้ใจจะกำลังเต้นรัวเหมือนได้เจอรักแรก แต่ก็ต้องยอมเพื่อไม่ให้มันเกินเลยกว่านี้
"พี่อิฐใจร้าย" มันพูดเสียงงอนแล้วคลุมโปง
"เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกตาย" ผมดึงผ้าห่มที่มันใช้คลุมโปงออก เด็กบ้านี่ ขี้งอนจริง
"อะไร .. ใครกันแน่ที่ผิดครับ" ผมบอก
"เกี๊ยว" มันพูดเสียงเบา ยอมรับผิดด้วย
"นอนได้แล้วนะ" ผมบอก มันไม่ตอบแต่ตะแคงข้างหันหน้าไปอีกฝั่ง สงสัยจะงอนผมมาก แต่ไม่เป็นไรครับ มันงอนได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ดีเอง
เช้านี้ผมตื่นแต่เช้า พอตื่นมาก็ไม่เจอมันแล้ว อะไรวะ นี่อย่าบอกว่างอนผมจริงๆอ่ะ เป็นสิ่งแปลกประหลาดมากที่มันงอนผมจริงจังได้ แต่มันคงงอนได้ไม่นานมั้ง เดี๋ยวก็คงหาย ผมอาบน้ำแต่วตัวเดินลงไปซื้อโจ๊กด้านล่างมากิน วันนี้ผมต้องเอารูปไปส่งคนที่สั่งรูปผมไว้ ห่อเสร็จเรียบร้อยก็แบกลงมาด้านล่าง เดินออกไปถนนใหญ่ข้ามไปก็เป็นไปรษณีย์ จัดการส่ง ems เรียบร้อย เขาโอนตังมาให้ผมแต่เช้าเลยครับ งานนี้สองหมื่นบาทถ้วนไม่ขาดไม่เกิน มีเงินใช้อีกละ
เดินกลับขึ้นห้องมาส่งเมลล์ให้เขาว่าส่งงานไปแล้ว ส่งเรียบร้อยก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไปเรียน ออกมาก็ไม่เห็นวี่แววของไอ้ยุ่งเลย หรือมันจะมีเรียนเช้าวะ นั่นสินะ มันอาจจะมีเรียนเช้าก็ได้นี่
"รีบมาทำไมล่ะครับคุณอิฐ .. หน้าตาดูกังวล .. มีอะไรหรือเปล่าครับ" จอดจักรยานไว้แล้วเดินมาที่คณะ ที่ดูกังวลไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากรู้ว่ามันมาเรียนหรือยัง
"มึงเห็นเกี๊ยวมันมาเรียนหรือยังวะ" ผมถาม
"ไม่นะครับ .. อยากรู้ก็โทรถามเลยสิครับกลัวอะไร" มันพูด ก็จริง แต่เรื่องอะไรต้องโทรถามล่ะ
"คุณเกี๊ยวครับ .. เรียนอยู่หรือเปล่าครับ ..อ่อ .. ครับ .. เปล่าครับ .. คุณ .. อุ๊บ" ผมรีบปิดปากมันแล้วบังคับไม่ให้มันบอกว่าผมเป็นคนถาม เสียเชิงหมด ก็ไม่ได้อยากรู้อะไรขนาดนั้น
"ไว้เย็นนี้เจอกันครับ" ไอ้แน่มันวางไปแล้ว ผมนี่ถอนหายใจเลยครับ นึกว่าจะไม่ทันซะแล้ว
"คุณเกี๊ยวมีเรียนบ่ายครับ .. ตอนนี้อยู่ห้อง" ไอ้แน่บอก ผมทำเป็นเออออไม่สนใจ แต่ในใจนี่เริ่มคิดแล้วครับ ในเมื่อไม่ได้มีเรียนเช้าแล้วจะรีบกลับห้องทำไม ปกติก็นอนด้วยกันจนกว่าจะไปเรียนถึงออก สงสัยมันจะงอนผมจริงจังว่ะ ไอ้ดื้อเอ๊ย จะให้ผมตามไปง้อก็ไม่ใช่เรื่องอีก เรื่องเล็กนิดเดียวเอง มาทำเป็นงอนเป็นตุ๊ดไปได้
"กูจะเลี้ยงหมูกระทะเย็นนี้ .. มึงชวนมันไปด้วนสิ" ผมพูดกับไอ้แน่ ไหนๆก็เคยบอกไว้แล้ว พาไปวันนี้เลยละกัน
"ชวนใครครับ" ถามได้หน้าตาซื่อมากเพื่อนกู
"ชวนพ่อมึงมั้งครับคุณแน่ .. ชวนไอ้เกี๊ยวครับบบบ" ผมลากเสียงยาวประชดมัน มันหน้าเหรอหรารีบหยิบโทรศัพท์มาโทรหาเกี๊ยวอย่างไวครับ
"น้องเขาไม่ไปอ่ะคุณอิฐ .. คุณอิฐคุยสิครับ" มันยื่นโทรศัพท์มาให้ นี่ตกลงมึงกะงอนจริงจังเลยใช่ป่ะวะ
"อย่าลีลาได้ไหม .. กูเลี้ยงก็ให้ไป" ผมพูดกับมันในโทรศัพท์
( เกี๊ยว .. )
"งอนหรอ"
( ป .. เปล่างอนครับ )
"ไม่งอนแล้วเป็นอะไร .. เมื่อเช้ามึงก็หนีออกจากห้องมาก่อนนะ .. ว่าไง"
( ผมแค่รีบกลับมาเตรียมอ่านหนังสือครับ .. พอดีมีควิซคาบบ่าย )
"ก็บอกสิวะ .. ทีหลังก็บอก"
( ขอโทษครับ )
"แล้วเย็นนี้ว่าไง"
( ไปก็ได้ครับ )
"เออ ก็แค่นั้น"
ผมส่งโทรศัพท์คืนให้ไอ้แน่ เสียงมันนี่งอนตุ๊ปป่องเลยครับ ที่บอกว่าเปล่างอนนี่โกหกทั้งนั้น เด็กหนอเด็ก พอไอ้แน่คุยเสร็จมันก็วาง พวกเราก็พากันขึ้นห้องเรียน เรียนไปก็มีแต่ภาพเมื่อคืนวนเวียนอยู่ในหัวเต็มไปหมด ภาพที่มันยื่นหน้ามาใกล้ๆผม เฮ้อ สงสัยผมคงใกล้บ้าเต็มทน เป็นเอามากนะมึงเนี่ย เรียนไม่รู้เรื่องแล้ว
TBC.
ไม่ค่อยถนัดแต่งรักวัยใสเลยค่ะ จะร้องไห้
ถ้าไม่ฟินก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
:pig4:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากกกกกกกกก :o8: :-[
-
อยากรู้อ่ะค่ะว่าแน่จะมีแฟนกับเขาบ้างไหมมมมมมมมม?
ปอลอ ถ้าไปฉาก nc มันก็ไม่ใสแล้วสินะ *3*
-
หลงเสน่ห์น้องแล้วล่ะซิ
-
ปากบอกรำคาญน้องงู้นงี้ แต่ก็ตามจิกน้องตลอดเลยนะคุณพี่ :z1:
-
น่ารักอยู่ค่า
ชอบตอนเกี๊ยวแทนตัวว่าน้องที่สู้ดดดดดดดดดด
-
:katai1: :katai1:
-
พี่อิฐหลงเสน่ห์น้องเต็มๆแล้วแระ ง้อขนาดนี้
-
คนเขียนๆแนวนี้ไม่ถนัดเล๊ยยยย(เสียงสูง) เขียนซะเห็นภาพน้องเกี๊ยวเลย
น้องเกี๊ยวนี่ขี้อ้อน ขี้งอนน่ารักน่าหยิกจริงๆ เป็นพี่อิฐนี่จับน้องเกี๊ยวกดแล้วเนี่ย :z1:
-
:mew1:
-
คนนึงก็ขี้งอน อีกคนก็ปากไม่ตรงกับใจ
-
:mew1: ความหวานเริ่มมา. ขอบคุณค่ะ
ปล.รุมสกรัมเขียนแบบนี้ค่ะ
-
น้องเกี้ยวขี้งอน แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดีแหละ (เข้าข้างน้องสุด ๆ 555)
ว่าน้องเป็นฝ่ายผิด แต่ก็ยังง้อน้องนะพี่อิฐ ถึงจะง้อแบบเต้ะ ๆ ก็เถอะนะ
พี่อิฐชอบดุน้องเรื่อยเลย แต่น้องเกี้ยวก็ดันชอบให้ดุซะงั้น คู่นี้ช่างลงตัวจริง ๆ
แต่ก็อยากให้พี่อิฐพูดหวาน ๆ กับน้องบ้างจังเลย :o8:
-
แค่นี้น้องเกี๊ยวก็ทำเอาฟินตัวแตกแล้วจร้าาาา
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก
ขี้งอนซะด้วย
พี่อิฐง้อน้องเลยนะ ต้องง้อ โอเค๊
-
พี่อิฐก็เลิกปากแข็งซักที น้องเกี๊ยวก็มุ้งมิ้งน่ารักมากเลยลูก
-
น้องเกี๊ยวขี้อ้อนจริงเชียว :mew1:
-
:mew1: :mew1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่ากินนนนนนนนน
-
ฮ่าๆ พี่แกโหดไปนะ งี้น้องมันจะกล้างอนต่อหรอ :jul3:
รอนะฮะ :')
-
พี่อิฐทำไมชอบดุน้องเกี๊ยว เดี๋ยวให้เกี๊ยวเล่นตัวเลยนิ
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก :กอด1:
แอบคิดถึงพ่อปรุงกับป่ะป๊าถุงทอง :hao5:
-
แม้ๆ พูดนู้นนี่แต่อิฐอะ ยังไงกับน้องเกี๊ยว
น้องน่ารัก น่ากอดขนาดนี้ ทนไหว??
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่ากินน่าฟัด รอตอนต่อไป มาไวๆนะคะ :-[
-
พี่อิฐเจอลูกอ้อนน้องเกี๊ยวเข้าไป ใจอ่อนทุกที
ก็น้องมันน่ารักน่าฟัดไปทั้งตัว ห้องพี่อิฐก็เหมือนห้องเกี๊ยว
ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยดีไหม เกี๊ยวเล่นไม่ห่างพี่อิฐเลย
-
:mew1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากเหมือนเดิม
พี่อิฐเมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองนิ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
"ไหนว่าไม่งอน"
"เกี๊ยวไม่ได้งอน"
"ไม่จริงมึงกำลังงอน"
"เกี๊ยวเปล่า"
"อะไรกันครับพวกคุณสองคน"
เสียงไอ้แน่ขัดจังหวะขึ้นมาตอนที่พวกผมกำลังเถียงกันเรื่องงอนไม่งอน ก็ไหนมันว่าไม่งอน แล้วถ้าไม่งอนทำไมไม่มองหน้า ถ้าไม่งอนแล้วทำไมต้องเดินห่างออกไป มันผิดปกติตั้งแต่ตอนเช้า จนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่เหมือนเดิม เกี๊ยวที่ชอบอ้อนผมหายไปไหนซะล่ะ อยู่ดีๆก็ทำตัวเหินห่างผมซะงั้น พามาทานหมูกระทะมันก็เอาแต่จกลูกชิ้นปูอัด ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผมสักนิด
"ผมไปตักน้ำแข็งใส มีใครจะเอาอะไรไหมครับ"
"ไม่"
"ไม่เป็นไรครับ"
ต่างคน ต่างพูดออกมา โดยที่ผมจ้องหน้ามันอยู่ ส่วนมันกำลังนั่งเขี่ยอาหารที่ดูท่าจะไม่อยากกินแล้วตรงหน้า ส่วนไอ้แน่มันได้แต่มองหน้าพวกผมสองคนสลับไปมา จนตอนนี้มันเดินมุ่งหน้าไปยังของกินแล้ว
"มีอะไรจะบอกไหม" ผมถาม เกี๊ยวมันเงยหน้ามาเล็กน้อย แก้มตอนนี้ยิ่งแดงเพราะนั่งหน้าเตาไฟ
".... ไม่" อืม ในเมื่อมันบอกไม่ ผมก็จะเชื่อ อยากจะทำอะไรก็ทำผมไม่ว่าอยู่แล้ว
"อิ่มหรือเปล่า" ผมชวนคุย เกี๊ยวเองก็ดูผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย แต่ดูเหมือนยังมีอะไรในใจ
"ครับ ขอบคุณพี่อิฐนะครับ" มันไหว้ผม ที่จริงผมเองก็แค่อยากเลี้ยงขอบคุณทั้งไอ้แน่ทั้งมันแหละครับ ทั้งสองคนดีกับผมมาก ผมไม่ได้รวย แค่พอมีเพราะได้เงินจากการวาดภาพ มันสองคนจะไม่มาสนใจผมยังได้แต่นี่มันทำดีกับผมมากจริงๆ
"ไม่เป็นไร" ผมบอก จ้องหน้ามันสักพัก เกี๊ยวมันก็หลบตาเฉไปมองทางอื่น อากาศค่อนข้างร้อน เหงื่อมันก็แตกจนหน้าแดงตัวแดง น่าสงสารเด็กน้อย
"ยุงกัดรึเปล่า" มันส่ายหน้าแล้วยิ้มเล็กๆมาให้ ถือเป็นยิ้มแรกของวัน ทั้งๆที่ปกติวันๆนึง น้องมันจะยิ้มให้ผมจนผมนับเป็นจำนวนครั้งไม่ได้
"อิ่มกันแล้วหรอครับทั้งสองคน มีขนมไทยกับผลไม้ด้วยนะครับคุณอิฐคุณเกี๊ยว" ไอ้แน่เดินมาพร้อมถ้วยน้ำแข็งใสพูนๆกับถ้วยไอศกรีมพูนๆอีกถ้วย ผมมองมันโซ้ยเอาๆ เหมือนไม่เคยกินมาก่อน แต่ก็จริงครับ มันลูกคุณหนู มีอะไรก็เข้าห้างตลอด นี่ก็ครั้งที่สองที่ผมพามันมากิน
"กูพอละ มึงกินเถอะ" ผมบอกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก็พบว่ามันสองทุ่มครึ่งแล้ว เกี๊ยวเองมันก็งุ้งงิ้งอยู่กับโทรศัพท์ราคาแพงของมัน ดูมันจะมีความสุขกับโลกโซเชียลนะครับ
จ่ายเงินเสร็จก็ขับรถออกมาจากร้าน ผมแวะปั๊มน้ำมันและเป็นคนออกค่าน้ำมันให้ อาศัยรถมันมาหลายทีแล้วครับ เงินคราวนี้ก็ได้เยอะอยู่แค่นี้ไม่หมดตัวง่ายๆหรอก แต่กว่าจะได้จ่าย ผมก็โดนมันงอนไปอีกรอบครับ จะงอนอะไรนักหนาก็ไม่รู้เด็กคนนี้
จากนั้นก็ขับไปส่งไอ้แน่ที่มอเพราะพ่อมันให้คนขับรถมารอที่นั่น พอมันกลับไป ผมกับเกี๊ยวก็กลับหอปกติ เกี๊ยวมาส่งผมที่หอ วันนี้มันไม่ได้ขอมานอนด้วย ผมเองก็ไม่ได้ถามอะไร ตลอดทางที่นั่งกันมาก็อึดอัดบ้าง เพราะเราสองคนแทบจะไม่คุยกัน ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร เพราะมันไม่ได้บอก แต่ที่แน่ๆคือมันไม่ใช่เกี๊ยวคนเดิม เกี๊ยวที่เคยร่าเริงตอนนี้หายไปแล้ว
ติ๊ดดด ติ๊ดดด
"อืม มีไร" ผมเดินมารับโทรศัพท์หลังจากเข้าห้องมา ตอนนี้ร้อนมาก เห็นคนข้างห้องบอกว่าหม้อแปลงของเราระเบิดไฟเลยดับ หอฝั่งนี้ดับเกือบหมด ลิฟต์ใช้งานไม่ได้ผมต้องวิ่งขึ้นบันไดมาอย่างเหนื่อย
( หอพี่ไฟดับนี่ครับ )
"เอ้อ คอนโดมึงยังอยู่ดีสินะ ดีแล้วล่ะ รีบอาบน้ำนอน"
( พี่อิฐไม่ร้อนเหรอ ห้องพี่ทึบนะ ไม่น่ามีอากาศหายใจ มานอนกะเกี๊ยวดีกว่าครับ เกี๊ยวลงไปรอ ) น้ำเสียงดูดีขึ้นกว่าเมื่อเย็น หรือมันอาจจะหายงอนแล้ว
"ไม่เป็นไร .. อยู่ได้" ผมบอก แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ต้องเอากระดาษขึ้นมาพัด ห้องมันทึบอย่างที่เกี๊ยวว่า ปกติผมก็เปิดพัดลม บางคืนร้อนมากก็เปิดแอร์
( มานอนเถอะนะ พี่ยังไม่ได้ทำสรุปส่งไม่ใช่หรอ เอามาพิมพ์ห้องเกี๊ยวสิ )
"เออว่ะ งั้นลงมารอนะ เตรียมของแปป" ผมบอกอย่างเร่งรีบ ที่เกี๊ยวพูดคงเป็นที่มันได้ยินผมกับไอ้แน่คุยกันเรื่องสรุปงานวันนี้ ผมลืมไปซะสนิทเลยนะเนี่ย พอมันวางไปผมก็รีบกดไฟฉายโทรศัพท์เตรียมชีทเตรียมเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ดีไปที่พรุ่งนี้มีเรียนตัวเดียวคาบบ่าย แต่สรุปที่ผมต้องทำมันต้องส่งคืนนี้ก่อนเที่ยงคืน คงต้องรบกวนเกี๊ยวมันจริงๆ
"ทำไมยังไม่อาบน้ำอีก" ผมบอกมองมันที่ยืนอยู่ในชุดเสื้อนักศึกษา กางเกงขาสั้น ขาก็เรียวฉิบ ขนหน้าแข้งแข็งๆแบบที่ผู้ชายเขามีกันมันหรือก็ไม่มี
"ตอนแรกกำลังจะอาบครับ พอดีเพื่อนเกี๊ยวโทรมาบอกว่าหอมันไฟดับ เกี๊ยวเลยรู้ว่าพี่ต้องโดนด้วย เพราะไปทั้งแถบ" มันพูดจ้อ มือก็กดลิฟท์ไปด้วย ทางเดินเข้ามานี่หรูมากๆ ลิฟต์ก็สวย ผิดกับหอผมที่โกโรโกโสมาก ขึ้นมาถึงชั้นที่ 25 ประตูลิฟท์ก็เปิดออก เกี๊ยวมันนำผมไปที่ห้องมัน 2505 เป็นเลขประจำห้อง
พอไขกุญแจเข้ามานี่สวรรค์เลยครับ แอร์ที่เปิดอุณหภูมิกำลังดีตีเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง เย็นจนอยากจะนอนซะเดี๋ยวนี้ ห้องเกี๊ยวหอมมากเหมือนกลิ่นตัวมันทั้งห้องทาด้วยโทนสีฟ้าอ่อน พื้นเป็นพรมสีกรมท่าทั้งห้อง ก่อนจะถึงห้องนอนมีห้องนั่งเล่นซึ่งเต็มไปด้วยของตกแต่งและโมเดลคอสมอสเต็มไปหมด มีทั้งซีดีหนัง เกมเพลย์ และทีวีขนาดใหญ่ อยากถามว่านี่มันคอนโดเด็กหาลัยปีหนึ่งหรอ เดินมาอีกนิดก็เป็นห้องครัว ผมไม่เคยรู้เลยว่าที่มันแพงมากเป็นเพราะมันครบครันนี่เอง
"กูขออาบน้ำหน่อยดิ เหม็นตัวมากอ่ะ" ผมบอกมัน ตอนนี้ไม่ไหวกับซากความเน่าแล้ว เรียนทั้งวัน แถมยังไปกินหมูกระทะมาอีก
"ได้สิครับ นี่ผ้า ส่วนเสื้อผ้าพี่อิฐ .." มันถามสำรวจของที่ผมหยิบมา
"กูเอามาละ ขอบใจมาก" ผมบอก เดินผ่านไปห้องน้ำที่อยู่ข้างๆครัว เปิดไฟมาก็ต้องตกใจที่ห้องอาบน้ำเป็นอ่างยาวและด้านนอกเป็นฝักบัวมีห้องปิดส่วนตัว โคตรเท่ ผมหยิบแปรงสัฟันออกมา จัดการอาบน้ำตัวเองพร้อมสระผมให้เรียบร้อยก่อนจะแปรงฟันและ แต่งตัว
แต่ว่า
ผมเอาเสื้อผ้าที่จะใส่นอนมา
แต่ผมลืม กกน !!!
แกร๊ก
"พี่อิฐใช้คอมฯเกี๊ยวได้เลยนะ .. เกี๊ยวขออาบน้ำ .. ตัวเหม็นเหมือนกัน" มันเดินหอบผ้าเข้าห้องน้ำไป ทั้งๆที่เพิ่งพูดว่าตัวเองตัวเหม็น แต่เมื่อกี้ที่มันสวนกับผม ตัวมัน โคตรหอม
ดีที่มันไม่ได้สังเกตความผิดปกติ ผมรีบเดินหนีบขาออกมานั่งที่โต๊ะคอม ลืมกกน.ได้ไงวะ แถมผมเอามาแต่เสื้อกล้ามกับกางเกงบอลตัวโคร่งด้วย นอนๆไปตื่นมาหนอนยักษ์ผมโผล่ออกมาทักทายโลก ไอ้ตัวเล็กมันจะไม่ตกใจแย่หรอ
เดินไปเปิดกระเป๋าเอาชีทออกมาสรุป ไอ้ยุ่งมันมีแม็คเครื่องเบ้อเริ่ม ดีจริงเกิดมารวยเนี่ย ผมเปิดงานที่ไอ้แน่ส่งมาให้แล้วรีบแก้ๆสรุปให้เสร็จ แกให้ทำเพราะจะเพิ่มคะแนนสอบให้ พวกผมก็เลยตั้งใจกันอย่างมาก
แกร๊ก
"ร้อนไหมอ่า เกี๊ยวปรับแอร์ให้ไหม" มันอาบน้ำเสร็จแล้ว ผมหันไปมองไอ้ยุ่งก็ต้องตลกมัน เพราะตอนนี้มันใส่ชุดนอนแขนขาสั้นลายคอสมอสอยู่ ท่าจะชอบเอามากๆนะเนี่ย
"ตลกหรอ .. ตลกอะไร" ทำหน้างงไปอีก ผมส่ายหัวไม่ตอบแล้วหันมาสนใจงานต่อ ออนไลน์ไว้ไอ้แน่ก็ทักมาถามนู่นนี่เรื่อยๆ ผมเล่าเรื่องที่มานอนห้องเกี๊ยวให้มันฟัง มันก็แซวผมใหญ่ หาว่าผมคิดอะไรกับเด็กบ้างล่ะ ผมไม่ได้คิดเลยนะ ก็แค่จำเป็น
"เกี๊ยวเช็ดหัวให้ไหม" มันถามแต่มือจับผ้าไว้แล้ว ผมพยักหน้าให้ เกี๊ยวมันก็ค่อยๆเช็ดผมให้ ทำเหมือนแม่กับลูกไม่ผิด ค่อยๆบรรจง เหมือนกลัวจะทำแรง
"พรุ่งนี้เกี๊ยวไม่มีเรียน อาจารย์ยกเลิกคลาส" มันพูดค่อยๆละเมียดละไมกับหัวผม
"ดีเนอะ ก็พักอ่านหนังสือไปแล้วกัน" ผมบอก พอมีคนมาเล่นหัวแบบนี้แล้วมันง่วงดีจริงๆ
"พรุ่งนี้ไฟคงติดแล้วแหละเนอะ"
"อืม ภาวนานะ"
หลังจากนั้นผมก็รีบจัดหน้าเวิร์ดให้เรียบร้อยแล้วแนบไฟล์ส่งเข้าเมลล์อาจารย์เป็นอันเสร็จ ปิดคอมเก็บชีทเรียบร้อยก็เดินเข้าห้องนอนของมัน ในห้องมีทั้งตู้เสื้อผ้าติดผนัง กระจกบานใหญ่ ตู้เก็บของสารพัด แล้วก็เตียงขนาดคิงไซส์ซึ่งหัวเตียงประดับไปด้วย 'คอสมอส' บนเตียงตอนนี้มีไอ้ดื้อนอนคอพับอยู่ ในมือมีชีทอยู่หนึ่งปึก หัวมัดจุก น้ำลายกำลังจะยืด
"เกี๊ยว .. นอนดีๆ" ผมแตะที่ตัวมัน มันขยับเล็กน้อยก่อนจะทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด
"อื้ออ .. ปะป๊าา .." มันเอื้อมมากอดผมไว้ทั้งตัว แต่มันจะไม่อะไรเลยถ้าตอนนี้หน้ามันไม่มาซุกอยู่ที่กล่องดวงใจผม เชี่ยแล้วไง เจอแบบนี้เข้าไปมันก็ตกใจสิครับ รู้สึกได้ว่าลูกชายผมกำลังขยาย ยิ่งเวลามันเอาหน้าถูไถมา ผมนี่แบบ .. ตัวลอยเลย
"ปล่อยก่อนเว้ย ! เด็กเวรนี่ . อ่าา " ผมเผลอตัวนิดก่อนจะรีบแกะมือเด็กตรงหน้าออกแล้วเดินถอยออกมาจากตรงนั้น บอกได้คำเดียวว่า เด่ ทั้งเด่ ทั้งเสียว บ้าไปแล้วแน่ๆ แค่หน้าผู้ชายคนนึงมาซุกตรงนั้นของผม มันก็ทำให้ผมมีอารมณ์ได้แล้ว
"มึงนี่ชอบหาเรื่อง" ผมผลักหัวมันให้ลงไปนอนดีๆ แล้วหยิบชีทในมือไปวางบนโต๊ะ ก่อนจะพาตัวเองที่สภาพตอนนี้คือ หนอนยักษ์กำลังชี้โด่ชี้เด่อยู่วิ่งเข้าห้องน้ำและทำการปลดปล่อย อัปยศจริงๆ
"พี่อิฐมานอนมา" ละเมอหรือเปล่าวะ ผมมองมันที่นอนตะแคงหันมาให้ผมแล้วยิ้มให้เล็กๆ ยั่วไปป่ะ หลังจากได้ปลดปล่อย ลูกชายผมก็สงบลงไปบ้าง แต่ก็พร้อมที่จะผงาดได้ทุกเมื่อเหมือนกัน
"ทำไมไม่แกะจุกวะ" ผมเขกหัวมันก่อนจะแกะจุกอัปลักษณ์ของมันออก เกี๊ยวนอนหลับตายิ้มหวานเหมือนเด็กน้อย ไม่ค่อยได้สนใจมันตอนนอนเท่าไหร่ แต่วันนี้รู้สึกได้ว่าแก้มมันมีเนื้อขึ้นมานิดๆและเป็นสีแดงเหมือนมีคนเอาแปรงมาปัดให้
"กูปิดไฟนะ" ผมปิดไฟห้องแล้วเดินมาขึ้นเตียง ตอนแรกว่าจะนอนโซฟาด้านนอกแต่ผมขี้เกียจมีปัญหากับมัน เวลามันงอนผมรำคาญ
"หนาวหรอ" นอนไปสักพักผมก็รู้สึกว่าเกี๊ยวมันขยับมาใกล้ผมมากขึ้น สงสัยจะหนาว ปกติใส่เสื้อผ้าแขนขายาว วันนี้เสือกใส่แขนสั้น
"อื้ออ" มันร้องในคอก่อนจะขยับมาติดตัวผม ผมจัดผ้าให้มันห่ม เกี๊ยวมันตัวเย็นมากรู้ได้จากที่มันมานอนชิดตัวผม แขนมันเย็นมากจนน่าตกใจ แต่ก็นิ่มมากจนไม่อยากผลักไสเช่นกัน
"เพิ่มแอร์นะ" ผมเพิ่มอุณหภูมิห้องเป็น 28 องศา ก่อนจะขึ้นมานอนอีกที ตอนนี้น่าจะประมาณเที่ยงคืนแล้ว ผมก็เริ่มง่วงแล้วด้วย
"นอนซะ" ผมกระซิบบอก ตัวมันยังเย็นอยู่ นอนไปไม่นานเกี๊ยวมันก็ขยับมากอดเอวผมไว้ ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันคงจะหนาว และผมเป็นคนตัวอุ่น มันคงรู้สึกดี
"นอนถนัดหรอวะ .. ขึ้นมานี่" เห็นเด็กมันนอนเก้ๆกังๆแล้วหลับไม่ลง ไอ้ตัวยุ่งรีบซุกตัวมานอนเกยผม หัวมันซุกอยู่ที่หัวไหล่ใกล้หน้าอก ตัวมันนิ่มและหอม ตอนแรกผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ตอนนี้ผมว่ามันแปลกๆ ผมว่าผมกำลังใจเต้น และบางสิ่งที่สงบไปแล้วเหมือนจะกำลังตื่นตัว ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ มีปฏิกิริยากับผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ โคตรบ้าอ่ะ กว่าจะหลับได้ สรุปคืนนั้นผมนอนกอดมันไว้ทั้งคืน และดูเหมือนเกี๊ยวมันจะชอบด้วยนะ นอนหลับปุ๋ยเป็นลูกแมวเลย
"เกี๊ยว"
"เกี๊ยว"
"หื้อออ"
"กูกลับห้องแล้วนะ เมื่อคืนขอบใจมาก" ผมตื่นแต่เช้า นอนให้มันกอดสักพักถึงได้พาตัวเองออกมาอาบน้ำแต่งตัว แม้จะเรียนบ่ายแต่ต้องรีบกลับห้องไปดูว่าไฟติดหรือยัง
"อื้ออ .. เย็นนี้พาไปกินผัดไทหน่อย" ไม่ได้ละเมอใช่ป่ะวะ ผมเดินมาเขกหัวมันที่นอนกลิ้งเป็นลูกแมวบนเตียงอีกทีก่อนจะหิ้วกระเป๋าสะพายออกมา กลับมาถึงหอพี่ยามก็รีบแจ้งว่าไฟติดแล้ว พอเข้ามาในห้องไม่ต้องถามเลยครับว่าติดหรือเปล่า สว่างโล่เลย ผมเปิดเทสเมื่อคืนแล้วลืมปิด
...
"คุณอิฐไฟที่ห้องติดแล้วหรอครับ" มาถึงมอก็เจอไอ้แน่นั่งอยู่ด้านล่าง ที่ประจำของพวกเรา
"ติดละ งานส่งไปยังวะ" ผมถาม เมื่อคืนอยู่ๆมันก็หายไปจากไลน์ ถามก็ไม่ตอบ
"เรียบร้อยครับ" มันตอบ นั่งอีกพักก็ขึ้นเรียน คาบบ่ายมีวิชาเดียว วันนี้สบายจริงๆ เรียนเสร็จก็พากันลงมาข้างล่าง ผมก็กำลังจะกลับแหละครับ ถ้าไม่ติดว่าเจอใครซะก่อน
"พี่แน่ พี่อิฐ" เกี๊ยวรีบมาทักพวกผม มันคงไม่ได้ตั้งใจมาหาหรอกมั้ง เพราะตอนนี้มันเดินมากับนายแบบตัวโตสูงใหญ่และที่สำคัญ หล่อมาก และไม่น่าจะเป็นเด็กมอเรา
"เรียนเสร็จแล้วหรอครับ" มันถามยิ้มแฉ่ง วันนี้มันใส่ชุดอยู่บ้านมามอ สงสัยมาเดินเที่ยว
"ครับ เอ่อ เพื่อนน้องเกี๊ยวหรอครับ โอ้โห กล้ามนี่บึ้กมาก" ไอ้แน่ตาโตชมไอ้หล่อฝั่งตรงข้าม แต่กล้ามใหญ่จริงครับ สวยด้วย ไม่ถึงขนาดนักมวยปล้ำ
"อ่อ นี่พี่เรา พี่อิฐ พี่แน่ เรียนโยธาเหมือนเรา ส่วนพี่ๆนี่มิลค์เพื่อนเกี๊ยวครับ จบจากนิวยอร์คจะมาต่อนิเทศที่นี่" พวกผมตาโตทันที ผู้ชายส่วนสูง 190 น่าจะได้ หุ่นเฟิร์ม กล้ามบึก และหล่อมากๆ แม่งชื่อเล่นว่า milk หรอวะ
"มิลค์ที่แปลว่านมหรอครับ โอย ขำนะครับเนี่ย" ไอ้แน่หลุดคนแรก เดี๋ยวมึงก็เจอตีนเขาหรอก
"ใช่ มีอะไรไหม" เช้ดดด พูดไทยอย่างชัด ไม่น่าเชื่อ
"มิลค์เขาจะมาต่อที่นี่แต่เขาอายุเท่าพี่ๆนะครับ อาทิตย์หน้าเริ่มเรียน วันนี้ผมว่างเลยพามาเดินเที่ยวในมอ" มันพูด ปากฉีกยิ้มให้ไอ้ฝรั่งตลอดเวลา หึ
"ดีครับ มีอะไรให้ช่วยบอกผมได้นะครับ" ไอ้แน่พูด รีบยื่นมือไปจับมือมิลค์อย่างดีใจออกหน้าออกตา
"เอาตัวเองให้รอดก่อนดีไหม" ผมผลักหัวมันก่อนจะขอตัวลาออกมาเพื่อไปเอารถ อยู่ไปก็ไม่ได้อะไร แต่ก็ดีใจที่มันมีเพื่อนบ้างแล้ว ไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อน
"เดี๋ยวสิครับพี่อิฐ .. แล้วผัดไทของเราล่ะ" ผัดไทของเราอย่างนั้นหรอ ผมหันกลับมามองคนตรงหน้า มันถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก ส่วนไอ้หนุ่มเมืองนอกมันก็ดูจะห่วงใยไอ้ยุ่งเหลือเกิน มองตาขวางเชียว
"มึงก็ชวนไอ้ลูกครึ่งไปกินสิ มันคงยังไม่เคยกิน" ผมบอกเดินต่อ
"แต่มันไม่เหมือนกันนี่ .. เกี๊ยวชวนพี่อิฐไม่ได้ชวนมิลค์สักหน่อย" ผมหันมามองหน้าคนพูด กะจะด่าสักหน่อย ทำหน้าหมาหงอยขนาดนี้ พูดดีๆก็ได้วะ
"จะรีบกลับไปวาดรูป .. ถ้าไปกับเพื่อนได้ก็ไป .. เข้าใจไหม" ผมขยี้หัวเล็กๆของมัน ก่อนจะเดินออกมาหน้าตึก คว้าจักรยานคู่ใจได้ก็ปั่นกลับมาที่หออย่างรวดเร็ว ที่ผมบอกมันไปว่าผมจะกลับมาวาดรูปน่ะ ผมโกหกนะครับ อันที่จริงผมแค่ .. ไม่รู้สิ .. แค่ไม่อยากยืนอยู่ตรงนั้น
ติ๊ดดดดด
( คุณอิฐอย่าลืมชีทผมนะครับพรุ่งนี้ )
"เออๆๆ คนจะนอนไอ้แน่นี่"
ด่าไปชุดนึงทางโทรศัพท์นี่แหละ มันโทรมาตอนที่ผมกำลังนอนอย่างเพลิดเพลิน ในห้องมืดสนิท ผมนอนตั้งแต่กลับมา จนตอนนี้ไม่รู้เลยว่ากี่โมงแล้ว นอนต่อดีกว่า
ก๊อก ก๊อก
"อื้ออ ใครวะ" นอนสักพักก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตูห้อง ผมเดินงัวเงียมาเปิดประตู ก่อนจะถึงแม่งชนเข้ากับขาโต๊ะอีก เจ็บฉิบ
"พี่อิฐ" ซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้วะ มันยิ้มโชว์ฟันขาว มาพร้อมถุงหูหิ้วสองสามถุง เฮ้อ ตามมาจนได้สินะ
"อะไรของมึงอีกล่ะ" เปิดไฟให้ทั่วก่อนจะเดินนำเข้ามาล้างหน้าล้างตา ปล่อยให้มันทำอะไรของมันไปด้านนอก
"เกี๊ยวไปซื้อผัดไทหอยทอดมากินกับพี่อิฐ" มันตอบลงมือจัดอาหารใส่จาน ดีเยี่ยมจริงๆ นี่มึงเป็นแม่บ้านตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้ยุ่ง ผมเดินไปเช็ดหน้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมานั่งที่โต๊ะ มันทำแบบนี้บ่อยจนผมชินและไม่อยากด่ามันอีกแล้ว ก็เลยทำเฉยๆ ปล่อยให้มันทำเท่าที่ต้องการ
"ร้านนี้อร่อยมาก ตอนแรกจะให้พี่พาไป" มันบอกหน้าเจื่อนเล็กน้อยที่ผมไม่ยอมพามันไปกิน แต่จริงๆก็ดีแล้วครับ ผมไม่สามารถตามใจ หรือ ทำอะไรให้มันได้เสียทุกอย่าง
"ทำไมไม่ไปกับเพื่อน" ผมเลิกคิ้วถาม เพื่อนก็มี แถมไม่น่าใช่แค่เพื่อนแน่ๆ
"มันกลับไปแล้ว" พูดแค่นั้นก่อนจะนั่งลงทานผัดไทที่ซื้อมา อร่อยมาก กำลังร้อนๆเลย ตื่นมาก็มีเด็กเอาอาหารมาเสิร์ฟให้ สบายจริงๆ ชีวิตดี๊ดี
"กินหอยทอดต่อนะ" ผมถาม มันพยักหน้ายิ้มตาตี่ ไม่รู้ว่าเพราะชอบโปรยเสน่ห์แบบนี้หรือเปล่า ผู้ชายในมอเลยตามกันเป็นพรวน ผมเทหอยทอดร้อนๆใส่จาน แล้วก็เริ่มจานที่สองของมื้อ ส่วนเกี๊ยวมันยังกินผัดไทไม่หมดเลย มันเป็นคนกินช้า บางทีไปไหนกันก็ต้องรอ
"เสาร์อาทิตย์นี้เกี๊ยวกลับบ้าน พี่อิฐไปไหนหรือเปล่า"
"เปล่าอ่ะ คงอยู่วาดรูปที่นี่แหละ"
"เกี๊ยวจะพามิลค์ไปเที่ยว ตอนแรกว่าจะชวนพี่อิฐด้วย"
"ไปกันสองคนเถอะ กูไม่ไปเป็นก้างหรอก อยากไปไหนก็ไป!" ผมพูดออกไปอย่างที่ใจนึก แต่ไม่ได้คิดก่อนว่าควรพูดออกไปไหม ผมจะแคร์มันทำไม ถ้ามันสองคนจะเป็นอะไรกัน เกี๊ยวมันทำตาโตน้ำตาคลอเบ้า ผมผิดอีกแล้วสินะ ที่พูดออกไปไม่คิด
"ขอโทษ กูแค่จะบอกว่าไม่ว่าง มึงไปกันเถอะ" ผมบอก เกี๊ยวมันพยักหน้าหงึกๆเหมือนกลัวผมอยู่ ผมรีบหยิบจานของเราทั้งคู่ไปล้าง กลับมาอีกทีมันก็ออกจากห้องไปแล้ว ครั้งนี้ผมว่าผมใจสั่นว่ะ ผมเริ่มแคร์มันตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเองอาจจะนึกว่าผมโกรธมันแต่ผมเปล่า ผมแค่ .. ผมแค่ไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดออกไปแบบนั้น ผมไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงมันได้ ผมเป็นแค่พี่ชายคนนึงที่มันรู้จัก ไม่ได้มีอะไรเหนือคนอื่นเขา
ติ๊ดด
เกี๊ยวควรหยุดใช่ไหม พี่อิฐช่วยบอกที ว่าเกี๊ยวน่ารำคาญมากใช่ไหม
ผมรีบโทรกลับไป ทำไมมันถึงคิดว่าต้องหยุด ผมไม่รู้ว่าทุกอย่างที่มันทำมาคืออะไร และสิ่งที่มันอยากได้จากตัวผมคืออะไร
( ฮึ่ก .. ครับ )
"ร้องไห้ทำไม" ผมถาม เสียงมันสะอื้นมากจนคิดว่าน่าจะร้องไห้หนักมาก
( ..... )
"อะไรทำให้คิดว่าตัวเองต้องหยุด แล้วจะหยุดเรื่องอะไร" ถามไปอย่างที่อยากรู้ วันนี้ก็เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่า
( หยุดตาม .. หยุดทำตัววุ่นวาย .. เกี๊ยวรู้ว่าพี่อิฐ .. อึ่ก .. รำคาญเกี๊ยว )
"ใครบอกมึง .. เอ่อ .. ใครบอกเราว่าพี่คิดแบบนั้น"
( ก็พี่อิฐดูจะไม่ชอบที่เกี๊ยวไปยุ่ง )
"ถ้าเป็นแต่ก่อนคงใช่ .. แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"
( พี่อิฐหมายความว่าไง )
"เดินมาเปิดประตูสิ" ผมบอกมัน ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าห้องมันแล้ว มาทำไม มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แค่ว่าต้องมา
"พี่อิฐ" มันเปิดประตูออกมา หน้าตาดูไม่ได้ ในมือกำโทรศัพท์แนบหูไม่ยอมปล่อย ผมกดวางโทรศัพท์ก่อนจะดึงมือมันลงจากหู
"ทำไมขี้แยนักวะ" ผมบอกมัน ขยี้หัวบางไปหลายๆที มันทำหน้ามุ่ยหน้าหงอย เห็นแล้วตลกฉิบ
"ก็พี่อิฐอ่ะ" มันขยี้ตาแล้วเดินตัวลีบเข้าห้องไป ผมก็เดินตามเข้ามา แต่ไม่รู้ว่ามาทำไม
"มาทำไม / เป็นอะไร" พูดสวนกันขึ้นมา นั่นสินะ มาทำไม
"มาเที่ยว อยากตากแอร์" ผมพูดลอยๆ ทิ้งตัวนั่งบนโซฟา
"ไหนเป็นอะไรบอกมาดิ๊ .. ขี้งอนหรอเราอ่ะ" ผมล็อคคอถาม เกี๊ยวมันตัวเล็ก จับล็อคทีก็จมมาในตัวผมละ กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวมันยิ่งทำให้อยากฟัดจนแก้มแดง
"ก็ ... อือ อออ .. พี่อิฐใจร้ายกับน้อง" มันดิ้นในอ้อมแขน แถมทำหน้าบึ้งด้วย น่ากลัวมาก
"อย่างอแงดิ ผู้ชายเปล่าวะเนี่ย ไหนมาดูดิ๊ ผู้ชายรึเปล่า" ผมแกล้งล็อคคอ มืออีกข้างแกล้งเลิกเสื้อมันขึ้น เกี๊ยวดิ้นใหญ่ ไม่ให้ผมล้วงมือเข้าไปได้ ผมแกล้งแตะผิวเนียนในร่มผ้า น้องมันสะดุ้งเล็กน้อย หันหน้ามามองผม ทำให้ตอนนี้ใบหน้าเราสองคนอยู่ติดกัน ปากเล็กๆและดวงตากลมโตของมันดูน่ารักขึ้นมาอีกเมื่อมองใกล้ๆแบบนี้ ผมลอบกลืนน้ำลายตอนที่กำลังเคลื่อนเข้าไปหา นี่ผมกำลังจะทำอะไร
"ต่อไปมีอะไรให้ถามเข้าใจหรือเปล่าเกี๊ยว อย่าคิดเอาเองอีก" ผมบอกปล่อยตัวมันก่อนที่ความยับยั้งชั่งใจที่สร้างมามันจะไม่เหลือ มันรีบจัดเสื้อผ้าลงตามเดิม ผมส่ายหัวตอนนี้สภาพมันดูยุ่งเหยิง ผมเผ้ารุงรังมาก
"พี่อิฐไม่รำคาญน้องแน่นะ" ทำหน้าตาชวนสงสาร เอานิ้วชี้จิ้มกันไปมา คิดว่าน่ารักมากไหม
"ถ้ารำคาญคงไล่ตะเพิดไปนานแล้ว เพิ่งบอกหยกๆว่าอย่าคิดมาก" ผมบอก มันยิ้มร่าเข้ามากอดแขนผมแล้วอ้อน
"เกี๊ยวอยากมีพี่ชายแบบพี่อิฐจัง" มันอ้อนช้อนตาขึ้นมามอง ดูๆไปมันก็น่ารักกว่าน้องชายผมเยอะนะ มีน้องชายอ้อนๆแบบนี้บ้างก็คงดี
"ให้พ่อแม่รับพี่ไปเลี้ยงดิ" ผมยักคิ้วบอก มันหัวเราะ เรานั่งเล่นนั่งคุยสักพักผมถึงได้กลับห้อง ตอนแรกไอ้ยุ่งมันจะให้ผมนอนด้วย แต่ไม่เอาอ่ะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า อีกอย่างผมไม่ชิน นอนข้างมันทีไรความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นทุกที ถ้าคืนไหนที่มันละเมอกอดผม คืนนั้นคือผมจะไม่ได้นอนเลย ใจเต้นมันทั้งคืน มันเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆไม่ได้ อันตรายยิ่งกว่าไฟฟ้าลัดวงจร
TBC.
ตีอิพี่อิฐให้ตาย ทำเป็นรังเกียจน้อง 555
ขอบคุณที่มีคนอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เรากะเขียนมาให้คนที่เคยอ่านเรื่องถุงทอง
แต่ก็ยังมีคนที่หลงเข้ามาก็ขอบคุณด้วยค่ะ
อ่านคอมเมนท์แล้วน้องเกี๊ยวฝากบอกขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจ
ส่วนคนเขียนก็ขอบคุณคนอ่านมากๆค่ะ
:pig4:
-
รอวันพี่อิฐตบะแตก แตกแน่ๆ
น้องเกี๊ยวจะน่ารักไปไหนเนี่ย ลูกเอ๊ย สั่นคลอนใจชายเหลือเกิน (รวมทั้งแม่ยกด้วย) อึ้ยอยากฟัด :hao6:
-
พี่อิฐปล้ำน้องเร็วๆ
-
พี่อิฐน้องเกี๊ยว ต่างฝ่ายต่างก็แคร์กัน จนเกินพี่น้องไปแล้ว แต่ไม่รู้สึกตัวทั้งคู่เลยนะ
เอาเถอะ ๆ ตอนนี้ขอเป็นแค่พี่ชายน้องชายกัน เดี๋ยวต่อ ๆ ไปก็จะรู้กันเองแหละ
เพราะตอนนี้ อาการพี่อิฐเริ่มออกเยอะละ หงุดหงิดอย่างนั้นเค้าเรียกว่า'หึง'นะจ้ะ รู้ไหม ๆ อิอิ
มิลค์ อย่ามาเป็นมือที่สามพี่อิฐน้องเกี๊ยวนะ แต่ลุ้น มิลค์xแน่ แทนได้ไหมอ่ะ :o8:
-
เกี๊ยวชนะเลิศ
-
ต่างฝ่ายต่างมีใจให้กันแต่ยังไม่รู้ตัว คงต้องให้หนุ่มมิลล์มาเป็นตัวจุดชนวนระเบิด
-
พี่อิฐความอดทนสูงมาก
-
อิฐไปไหนไม่รอดหรอก เริ่มติดเกี๊ยวเข้าแล้ว
มันซึมเข้ามาทุกวัน อ้อน เข้าไว้ พี่อิฐคงตบะแตกเข้าสักวัน
มิลค์จะมาคู่แน่รึป่าว
-
มุ้งมิ้งน่ารักที่สูดดดดดดด>○<
-
รอวันพี่อิฐตบะแตก :laugh:
น้องเกี๊ยวน่ารัก ป้าอยากฟัดหนูมากเลย
-
:m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:
-
เริ่มรู้สึกเหมือนแน่จะมีคู่ มะโนนนนนน 5555
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
พี่อิฐอดใจไหวได้ไงเนี่ย เกี๊ยวน่าฟัดเสียขนาดนั้น
ลุ้นมากกก ว่าจะได้เป็นแฟนกันเมื่อไหร่ เกี๊ยวต้องอ้อนมากกว่าเดิมอีกแน่ๆ
ส่วนคุณแน่...เราจะแอบลุ้นอยู่ในใจนะ คึคึ
-
:hao4: น้องจีบขนาดนี้พี่อิฐยังไม่รู้ตัวอีก รุกซักทีดิรออยู่น้า
-
น้องเกี๊ยวไม่น่ารอดมือพี่อิฐได้นาน :oni1:
-
เกี๊ยวรู้ตัวปะเนี่ยว่าทำพี่อิฐหวั่นไหว
-
เกี๊ยวเป็นเด็กที่น่าจับมาฟัดให้แก้มแดงจริงๆเหมือนที่อิฐว่า :o8:
-
เกี๊ยวตั้งใจยั่วพี่อิฐใช่มั้ย :hao7:
-
แน่ะๆ พี่อิฐเราเริ่มหวั่นไหวแล้วสินะ :jul3:
รอนะฮะ :')
-
อิพี่อิฐรีบๆคัดสินใจได้แล้วนะ
เพราะคู่แข่งท่านมาแล้วนะ
ว่าแต่ว่ามิลค์เนี่ยคือเนื้อคู่
คุณพี่แน่ใช่ป่ะเนี่ย
-
ตามน้องเกี๊ยวมาค่ะ ยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก
คาดว่าพี่อิฐคงอดทนได้อีกไม่นาน 555
รอวันพี่อิฐตบะแตกค่ะ แต่ว่าต้องมีด่านโหดเป็น 2 คุณพ่อแน่ๆเลย
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
อิพี่อิฐ นี่พี่ซึนใช่มะ!!!
หรือพี่ซื่อบื้อเนี่ยยยย
เอาใจช่วยเกี๊ยวน้าาาาา
รอตอนต่อไปปป
-
น่ารักมากกกกก
-
:katai5: :-[ :man1:
กรี้ดดดดดด น่ารักมุ้งมิ้งสุดพลัง
อ้อนเลยค่ะอ้อนเลยลูก
น้องน่าฟัดใช่ป่ะล่ะอิฐ คึคึคึคึ
-
พี่อิฐก้อใจแข็งเกิ๊นนนน :m16:
-
จะมีสเปวาเลนไทน์ไหมน้าาาา
-
เห็นแล้วว่าพี่อิฐแคร์น้องมากจริงๆ
หนูเกี๊ยวอยากให้พี่อิฐเป็นแค่พี่ชายจริงๆหรอลูกกกก
เพื่อนมิลค์ตัวโตของน้องเกี๊ยว เจ้แอบจิ้นให้คุณแน่ได้ม่ะ55555
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากคะ อ่านไปเหมือนต้องอดใจไว้แทนพี่อิฐ แต่ตอนหน้าขอแบบอดใจไม่ไหวดีก่า หุ หุ
-
พีอิฐเป็นคนดีเกินไปป่ะคะ ถ้าน้องทำกะคนอืื่นอย่างงี้น้องคงไม่รอด
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากค่ะ ไม่หลงได้ไงเนี่ย
-
:-[
-
น้องเกี๊ยวน่ารักแบบนี้ พี่อิฐจะทนได้แค่ไหนกันนะ :o8:
-
:katai5: :katai5:เข้ามารอว่าพี่อิฐจะทน
ที่จะไม่จับน้องเกี๊ยวฟัดได้อีกนานไหม
-
น้องเกี้ยวน่ารักทั้งตอนเด็กและตอนโตเลย
ขี้อ้อนขนาดนี้
พี่อิฐจะทนได้อีกสักแค่ไหนกันนะ
-
:mew1: มารอน้องเกี๊ยวค่ะ น้องน่ารักมากเลย อยากตีพี่อิฐ ชอบทำเสียงดุใส่น้อง ตอนนี้รู้สึกหวงน้องแล้วสินะ
ส่วนคุณมิ้ลค์นี่ ขอยกให้คุณแน่นะคะ ดูเป็นคู่กัดนิดๆ ชอบอ่ะ :impress3:
-
ฮอลลลลลลลลลลลล เกี๊ยวน่ารักกกกกกกกกกก
เกี๊ยวชอบพี่อิฐแบบพี่ชายหรอออ แต่พี่อิฐเริ่มใจเต้นแรงแล้วนะะะ
ทำไมช่วงนี้เกี๊ยวขี้งอน
-
:mew1:
-
น้องเกี๊ยวของป้าคะะะะะะ
-
"ปะป๊าสวัสดีครับ .. คุณมี้สวัสดีฮับบบบ" ในที่สุดเราก็มาถึงบ้าน เกี๊ยววิ่งลงมาจากรถแล้วตรงเข้าบ้านทันที ตอนนี้ท่านประมุขและภริยากำลังช่วยกันทำอาหารเย็นอยู่ ก็แค่น้องบอกน้องจะกลับบ้าน สองคนนี้เขาก็ตื่นเต้นอะไรกันนักหนาไม่รู้ ลงทุนไปเดินซื้อของมาทำครัวเอง พ่อใครเนี่ย น่ารักสุดๆเลย
"เรียกมี้เดี๋ยวเจอๆ ไงมิลค์สวัสดีครับ" มี้คาดโทษผมก่อนหันไปรับไหว้มิลค์ มิลค์มาเที่ยวบ้านเกี๊ยวบ่อยครับ แต่ตอนที่ไปเรียนต่อก็ไม่ค่อยได้มาอีกเลย นี่กลับมามิลค์ก็รีบมาหาเกี๊ยวเลย ป๊ากับมี้เขาชอบมิลค์นะ เพราะมิลค์ดูเป็นผู้ชาย ส่วนเกี๊ยวน่ะป๊าชอบบอกว่าอยู่แต่กับมี้จนเป็นทอมไปแล้ว แต่มี้ผู้ชายนี่ครับ แล้วเกี๊ยวจะเป็นทอมได้ไง
"สบายดีครับ คุณอาสวัสดีครับ" ป๊าเพิ่งหันมาจากหน้าเตา วันนี้คุณชายสวมผ้ากันเปื้อนทับเสื้อเชิ้ตตัวโปรดเอาไว้ ปะป๊าของเกี๊ยวหล่อมากนะ ผู้หญิงรุมตอมกันเต็มเลย จนพ่อปรุงหมั่นไส้อ่ะคิดดู เอ่อ แต่รายนั้นอาจจะหึงมากกว่าหมั่นไส้นะดูๆแล้ว
"จะไปเที่ยวไหนกันล่ะพวกเรา" ปะป๊าถาม กลิ่นกับข้าวหอมฉุยเลย ชักจะเริ่มหิวแล้วสิ
"เกี๊ยวจะพามิลค์ไปทะเล .. แต่คงไม่ค้างว่าจะกลับมานอนบ้านเราครับ" น้องตอบ ตอนนี้ปะป๊าเทต้มยำรวมมิตรลงถ้วย โอ้โห ท้องเกี๊ยวนี่โครกครากเลยครับ
"ดีแล้วล่ะ เดี๋ยวให้พี่แจ่มเขาตรวจสภาพรถให้พรุ่งนี้เช้า เราสองคนมาเหนื่อยๆขึ้นไปล้างหน้าล้างตาไป เดี๋ยวจะได้ลงมาทานข้าว" ป๊าไล่แล้ว เกี๊ยวขึ้นห้องดีกว่า
"ครับ" ผมวิ่งไปหอมแก้มป๊าทีนึงแก้มมี้ทีนึงก่อนจะนำมิลค์ขึ้นห้อง ตอนนี้น้องเปลี่ยนห้องใหม่แล้วนะ ห้องกว้างมากๆและสะอาดตลอดเวลาเลยเพราะพี่แตเข้ามาทำความสะอาดให้ทุกอาทิตย์
"ยังบ้าคอสมอสเหมือนเดิมเลยนะ" มิลค์วางกระเป๋าลงแล้วมองไปรอบๆห้อง ก็แหงล่ะ ตัวการ์ตูนในดวงใจนี่นา ไมว่าจะเป็นการ์ตูน ตุ๊กตา โมเดล ล้วนเป็นของสะสมมาตั้งแต่เด็กๆทั้งนั้น เกี๊ยวมีตู้โชว์สำหรับใส่โมเดลด้วย ปะป๊าจัดไว้ให้ เกี๊ยวเปลี่ยนจากห้องเล็กมาเป็นห้องใหญ่ตอนขึ้นมอสามครับ จากนั้นทั้งห้องเกี๊ยวก็แต่งเองหมดเลย
"แน่นอน" ผมตอบหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดหน้า เมื่อกี้เข้าไปล้างหน้าแล้ว รู้สึกสดชื่นขึ้นเยอะเลย เราออกมาจากกรุงเทพฯตอนสามโมงนิดๆ มาถึงนี่ก็หกโมงกว่าเพราะมีรถติดบ้าง มิลค์เป็นคนขับครับ แต่เอารถเกี๊ยวมานี่แหละ
"นึกว่าจะหันมาเล่นตุ๊กตาหมีซะแล้ว" มิลค์ชอบแซวตลอดอ่ะ น้องไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย แซวมาตั้งแต่มัธยม ขึ้นมหาลัยแล้วก็ไม่เลิกแซวสักที
"อะไรเล่า แซวเขาอยู่เรื่อย" ต่อยแขนล่ำๆของมิลค์ก่อนจะเดินไปนั่งบนที่นอน มิลค์เข้าไปล้างหน้าเสร็จก็ตามออกมา
"อ๊ะ .. กอดไม่ได้นะ" ผมรีบบอกเขา มิลค์ชอบทำเหมือนเกี๊ยวเป็นเด็กตัวเล็กๆที่ชอบจับมานั่งตัก ก่อนเขาจะไปเรียนต่อ เขายังตัวโตกว่าผมไม่มากเลย แต่ตอนนี้ทั้งความสูง ทั้งรูปร่างเขาใหญ่โตเกินน้องไปเยอะแล้ว น้องเองตอนนี้เหมือนคนขาดสารอาหารเลย เตี้ยด้วย ผอมด้วย ตลกจัง
"ทำไมล่ะ .. ก็กอดอยู่ประจำ" มิลค์กอดเกี๊ยวไว้แน่นแล้วซบหน้ามาที่คอ ก็มันแปลกๆนี่ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน มาทำแบบนี้มันก็ไม่ชินนะ ถึงแต่ก่อนเราจะกอดกันบ่อยก็เถอะ
"ก็มันไม่เหมือนแต่ก่อนนี่" นอกจากปะป๊า พ่อปรุง พี่อิฐ เกี๊ยวก็ไม่ค่อยยชอบให้ใครกอดเลยนะ แต่ก่อนมิลค์กอดยังปกติ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอ่ะ
"ไม่เหมือนเดิมตรงไหน .. หรือตรงที่มิลค์สารภาพว่าชอบเกี๊ยว .. เกี๊ยวก็เลยรู้สึกแปลกๆ .. ใช่ไหม" ผมพยักหน้าอยู่บนตักเขา ก็ประมาณนั้น ถ้ามิลค์ไม่มาสารภาพรักเกี๊ยวก่อนไปเรียนต่อ ตอนนี้เกี๊ยวก็คงจะกอดคอ ขี่คอมิลค์ได้เหมือนเดิม แต่ตอนนี้มันไม่ได้แล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้ว
"ถ้าอย่างนั้นพี่อิฐเกี๊ยวชอบให้เขากอดใช่ไหม" ฮือออ ไม่รู้จะตอบยังไง เกี๊ยวชอบให้พี่อิฐกอด ชอบเวลาพี่อิฐลูบหัว ไม่ว่าพี่อิฐจะทำอะไรเกี๊ยวก็ชอบไปหมด หลังๆมาพี่อิฐทำเหมือนรำคาญเกี๊ยว เกี๊ยวเสียใจมาก เกี๊ยวไม่ได้ตั้งใจจะยุ่งมากขนาดนั้นนี่นา แต่พอได้คุยกันแล้วก็สบายใจขึ้นเยอะเลย
"ไม่ตอบแต่หน้าแดงขนาดนี้ .. รักเขาแล้วล่ะสิ" งื้อออ ไม่รู้หรอก มิลค์อย่าถามเกี๊ยวได้ไหมล่ะ ผมกอดคอมิลค์แล้วสั่นหัวรัวๆๆ ไม่เอา ไม่ให้ถามแล้ว เกี๊ยวตอบไม่ได้หรอก ตอนนี้เกี๊ยวเองก็สับสนเหมือนกัน ว่าที่เข้าไปทำดีกับเขา ตกลงเกี๊ยวอยากได้พี่อิฐเป็นแค่พี่ชายจริงหรือเปล่า
"อะไรเนี่ย .. มากอดเขาเองนะ .. ฮ่าาา" มิลค์แซวผม เขาหยิกแก้มผมส่ายไปมา เจ็บนะเนี่ย เราตีกันสักพักได้เวลาลงมาด้านล่าง โต๊ะอาหารถูกจัดไว้เรียบร้อยแล้ว ปะป๊านั่งหัวโต๊ะ มี้กับผมนั่งคนละฝั่ง มิลค์นั่งข้างผม ผมไหว้พี่แตกับพี่แจ่มแล้ว คิดถึงเมื่อก่อน ถ้าปะป๊าหรือพ่อไม่อยู่เกี๊ยวจะไปเล่นในครัวตลอด คิดถึงสายชูมากๆ ตั้งแต่สายชูตาย เราก็ไม่ได้เอาอะไรมาเลี้ยงอีกเลย น้องก็อยากเลี้ยงสัตว์นะ แต่ไม่ค่อยได้กลับบ้าน อยู่หอก็ไม่สะดวก กลัวจะทิ้งเขาไม่ได้
"ทานเยอะๆนะเกี๊ยว .. ลูกผู้ชายมันต้องล่ำๆแบบมิลค์นู่น .. ลูกป๊าตกลงเป็นผู้หญิงใช่ไหม" ป๊าตักผัดบล็อคโคลีให้แถมแซวอีกต่างหาก ใช่ซี้ เกี๊ยวมันเตี้ยนี่
"ผิดที่ป๊านั่นแหละ ไม่ใช่น้อง" แบร่ แลบลิ้นใส่เลย ชอบว่าน้องก็ตัวเองแหละที่ทำให้น้องเกิดมา เป็นผู้ชายแต่ดันรูปร่างเหมือนผู้หญิง ใครๆก็บอกว่าเกี๊ยวเหมือนทอมมากกว่าผู้ชาย โดนล้อมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ชินซะแล้ว
"อย่าแกล้งลูกน่า .. เรียนเป็นไงบ้างเรา" มี้ถาม อิอิ มี้น่ารักที่สุดละ ไม่เคยแกล้งน้องเลย เวลามี้ดุป๊าก็จะเชื่อทุกคำ กลัวมากๆ
"สนุกดีครับ .. แม้จะแอบยากแต่ว่าเรียนได้สบายๆ" ผมบอกตักข้าวเข้าปาก ฝีมือปะป๊าอร่อยที่ซู้ดด
"แล้วมิลค์ล่ะ เห็นว่าเรียนนิเทศ สนใจการแสดงหรอ" ป๊าถามมิลค์ ฝ่ายนี้เขาหน้าตาดีครับ ไม่พระเอก นายแบบ ก็นักร้องแหละว้า
"ใช่ครับ ผมไม่รู้จะเรียนอะไร เข้ากลางเทอมแบบนี้เลยลองเรียนนิเทศดูครับ" มิลค์ตอบ พ่อเขารู้จักกับอธิการครับ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เข้ากลางเทอมแบบนี้แน่
"ก็ดีนะ อนาคตไกลแน่ๆ" แล้วป๊าก็นั่งซักทอดความเป็นไปในชีวิตการเรียนของเกี๊ยวอีกตามเคย เราคุยไปทานไป ทานข้าวเสร็จก็มีลูกตาลลอยแก้วให้ทานต่อ อยู่บ้านทีไรอิ่มหนำสำราญทุกที อยู่ที่ไหนก็ไม่อิ่มใจเท่าอยู่ที่บ้านแล้วครับ กลับมาบ้านทีไรน้ำหนักขึ้นทุกที ป๊าชอบบ่นว่าเกี๊ยวผอม แต่เกี๊ยวว่าเกี๊ยวเริ่มจะฉุแล้วนะ หน้าบวมๆไงไม่รู้
พอทานเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายเข้าห้อง ผมรีบขึ้นมาบนห้องเพื่อออนเฟส ไม่รู้ตอนนี้พี่อิฐทำอะไรอยู่ บางทีเกี๊ยวก็อยากให้เขาทักมาก่อนบ้าง แต่นี่อะไร ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลย พี่อิฐไม่คิดถึงน้องบ้างเลยหรือไงนะ
เกี๊ยวกุ้ง : พี่อิฐทานข้าวหรือยังคร้าบบบ ^___^
อิฐ : .......
สงสัยเขาจะไม่ออน
อิฐ : เรียบร้อย
เกี๊ยวกุ้ง : น้องถึงบ้านตั้งแต่เย็นแล้วนะ คิดถึงพี่อิฐจัง น่าจะมาด้วยกัน
อิฐ : เอาน่า เที่ยวเผื่อด้วยแล้วกัน
เกี๊ยวกุ้ง : ครับ
อิฐ : แล้วนี่นอนด้วยกันหรอ กับมิลค์น่ะ
เกี๊ยวกุ้ง : เกี๊ยวว่าจะไปนอนกับป๊า คิดถึงท่าน
อิฐ : เออ ดีละ อย่าดื้อนักล่ะ
เกี๊ยวกุ้ง : น้องดื้อตรงไหน -3-
อิฐ : ทุกตรงแหละ ไปนอนซะ
เกี๊ยวกุ้ง : ก็ได้ ฝันดีครับบบ ^^
อิฐ : อืม
ดีใจจัง เกี๊ยวนึกว่าพี่อิฐจะไม่ออนซะอีก แม้จะได้คุยกันไม่กี่คำแต่เกี๊ยวก็พอใจแล้ว
"จะไปไหนเกี๊ยว" มิลค์ถามตอนผมกำลังจะเดินออกนอกห้อง อาบน้ำแต่งตัวเสร็จกำลังจะเดินออกจากห้อง ลืมซะสนิทเลยว่าจะไปนอนกับป๊า ยังไม่ได้บอกมิลค์เลย
"เราจะไปนอนกับป๊า .. มิลค์ตามสบายเลยนะ" กำลังจะเปิดประตูออกไป แต่มิลค์วิ่งมาดึงเกี๊ยวไว้ก่อน
"ไม่ได้โกรธอะไรเราใช่มั้ย" มิลค์ดูซีเรียสมาก เขาคงนึกว่าเกี๊ยวโกรธเขา ถึงได้หนีไปนอนห้องอื่น
"ไม่ได้โกรธเลย .. เราแค่คิดถึงป๊า .. เดือนนี้ได้กลับบ้านครั้งเดียวเอง .. ไม่เกี่ยวกับมิลค์เลยนะ " ตบบ่าเขาปุๆ มิลค์มีสีหน้าดีขึ้นแล้วพยักหน้าเข้าใจ เกี๊ยวเดินไปหยิบหมอนข้างคอสมอสก่อนจะเดินมาเคาะประตูห้องป๊า
ก๊อก ก๊อก
"น้องนอนด้วยคนน้าาาา" แหะๆ เปิดประตูเข้ามาเจอมี้กำลังตัดเล็บให้ป๊าอยู่ เขาสองคนอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว จะว่าไปเกี๊ยวเริ่มสงสารผู้หญิงเพศแม่แล้วสิ เดี๋ยวนี้ผู้ชายหน้าตาดีเขามาได้กันเองหมดแล้ว ดูอย่างป๊าเกี๊ยว เป็นถึงอดีตหนุ่มคลีโอ ส่วนพ่อปรุงก็หล่อมากๆเลย แถมสองคนนี้เขารักกันมาตั้งสิบกว่าปีแล้ว ตั้งแต่เกี๊ยวยังเด็ก จนตอนนี้ตัวโตเท่าไหล่ป๊าแล้วด้วย เป็นชีวิตคู่ที่ดูไม่มีอะไร แต่โรแมนติกมากๆ
"ทำไมทิ้งเพื่อนล่ะน้อง นิสัยไม่ดีเลยน้า" ป๊าหันมาว่าผมอ่ะ ง่าาา น้องเดินเบะปากเข้าไปใกล้ๆแล้วล้มตัวลงนั่งบนเตียงกอดป๊าไว้ มี้ขำใหญ่เลยครับ ป๊าชอบแกล้งน้องอยู่เรื่อย
"ทีตัวเองล่ะ ให้มี้ตัดเล็บเท้าให้ ทำเองไม่เป็นหรอไง" แขวะคุณป๊าคืน เลยโดนบีบจมูกจนหายใจไม่ออก แงๆๆ แกล้งเด็ก
"นี่แน่ะ .. เอาให้แดงเลย" สุดท้ายน้องก็โดนป๊าจับฟัดแก้มจนหน้าแดง ป๊าชอบบอกว่าแก้มเกี๊ยวนิ่ม แล้วก็หอมด้วย ทำไมพี่อิฐไม่เห็นชมเกี๊ยวแบบนี้บ้างเลย
"แล้วจะทิ้งมิลค์ให้นอนคนเดียวจริงหรอ พ่อว่าเราไปนอนห้องดีไหม" มี้พูด ป๊ารีบพยักหน้าเห็นด้วยใหญ่ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ
"ทุกคนดูเป็นห่วงเพื่อนน้องมากกว่าน้องอีกน้า .. ใจร้ายจัง" แกล้งงอนซะเลย ทำหน้าบึ้งกอดอกนิดๆ จะได้ดูสมจริง
"หัวล้านเปล่าเนี่ยลูกป๊า .. เอ้า .. อยากนอนก็นอน .. ห้ามได้ที่ไหนล่ะ" เย้ๆๆ สุดท้ายปะป๊าก็ติดกับน้องจนได้ เกี๊ยวรีบกอดป๊าแล้วหอมแก้มสองข้างรัวๆ รักปะป๊ากับพ่อปรุงที่สุดเลย ป๊าไม่เคยดุด่าว่าเกี๊ยวเลยนะ หนักสุดก็ตอนที่แอบไปเล่นเกมส์กับเพิ่อนตอนเย็นแล้วไม่ได้บอก ตอนนั้นป๊าสวดซะเกี๊ยวหูดับเลย จำมาจนถึงทุกวันนี้ว่าไปไหนต้องรายงานป๊าก่อน
"ปิดไฟละนะ" เกี๊ยวขึ้นเตียงพร้อมป๊า คืนนี้ป๊าต้องอดกอดมี้ไปหนึ่งวัน อิอิ มี้เดินไปล้างมือแล้วออกมาปิดไฟ ตอนนี้เลยกลายเป็นเราสามคนนอนกันบนเตียงขนาดใหญ่ น้องนอนตรงกลาง ตามมาด้วยปะป๊าข้างซ้าย พ่อปรุงข้างขวา เป็นการนอนที่อบอวลไปด้วยความสุขของครอบครัวที่อบอุ่นมากจริงๆ เกี๊ยวไม่เคยคิดว่าตัวเองมีปัญหาหรือขาดความอบอุ่นเลยนะ เกี๊ยวดีใจด้วยซ้ำที่ป๊ากับพ่อปรุงรักเกี๊ยวมากขนาดนี้
"ฝันดีนะครับลูก .. คนดีของปะป๊า" ป๊ากอดเกี๊ยวแล้วหอมมาที่หน้าผากหนึ่งที เกี๊ยวก็รักป๊าครับ
"เดี๋ยวพ่อนอนกอดเราเอง .. นอนได้แล้วครับ" พ่อปรุงขยับมากอดเกี๊ยวไว้ เกี๊ยวก็กอดท่านกลับ ตอนนี้หมอนข้างคอสมอสเลยต้องถูกวางไว้บนหัวเตียงไม่มีใครสนใจ คืนนี้คงเป็นคืนที่มีความสุขที่สุดอีกคืนในชีวิต อ้อมกอดของเขาสองคนเป็นอ้อมกอดที่เกี๊ยวรักที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ ไม่อยากกลับมอเลย เริ่มอยากงอแงแล้วสิ
.........
"จะพามิลค์ไปเที่ยวไหนล่ะตอนนี้ .. มันยังเช้าอยู่เลยนะเกี๊ยว" ปะป๊าเดินออกมาดู ตอนนี้พี่แจ่มกำลังเช็ครถให้อยู่ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จค่อยออก ตอนนี้รอพ่อปรุงทำกับข้าวอยู่
"น้องว่าจะพาไปวังแก้วอ่ะ .. อยากไปถ่ายรูป" วังแก้วร่มรื่น และก็สงบ เกี๊ยวชอบเวลาที่ป๊าพาไป ตอนนี้เกี๊ยวจะได้ไปเองสักที
"สิบโมงค่อยออกละกันเนอะ .. ทานข้าวกันก่อน" ผมพยักหน้าวิ่งเข้าบ้าน มิลค์อาบน้ำเสร็จลงมาพอดี เมื่อเช้าเกี๊ยวตื่นแปดโมงครึ่ง ส่วนปะป๊ากับพ่อปรุงเขาตื่นแต่เช้าลงมาชงกาแฟกันตั้งแต่เจ็ดโมง
"หิวหรือยังมิลค์ เราทานข้าวไปก่อนนะ ไว้บ่ายๆค่อยไปนั่งร้านอาหาร เกี๊ยวอยากกินหมึกกุ้งสดๆมากอ่ะ"
"ได้ดิ .. ตามใจเกี๊ยวเลยครับผม" ขยี้หัวอีกแล้ว ทุกคนเห็นหัวเกี๊ยวเป็นอะไรเนี่ย
"เดินไปเลย!" ผมปัดมือมิลค์ออก แล้วเดินดุ่มๆไปนั่งรอทานข้าว ป๊าก็ขำด้วยอีกคน รักกันมาก
"อะไรแค่นี้ทำงอน" มิลค์เดินมาเขี่ยแก้มเกี๊ยว หึยยย กัดให้นิ้วขาดเลยดีไหมเนี่ย
"อย่ามายุ่งน่า .. ป๊าก็ไม่ต้องมาหัวเราะน้องเลยนะ" งอนแล้ว ไปหามี้ดีกว่า
หลังจากอิ่มมื้อเช้า เราก็ออกเดินทางกัน วันนี้ป๊ากับมี้ไม่ต้องไปทำงาน น้องชวนเขามาเที่ยวด้วยแต่เขาบอกปล่อยให้วัยรุ่นไปกันเองดีกว่า บนรถเลยมีกันแค่สองคน ขับตรงจากบ้านมาในเมืองใช้เวลาครึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงวังแก้วก็เกือบเที่ยงพอดี มิลค์ขับรถเก่งพอๆกับพี่อิฐเลย เวลาเกี๊ยวจะไปไหน เกี๊ยวไม่ต้องขับเองเลยก็ยังได้ ขับเข้ามาจอดด้านใน วังแก้วเป็นสถานที่ที่กองถ่ายชอบมาถ่ายทำละคร เพราะสวยและสงบมาก ริมทะเลมีรีสอร์ทและหาดส่วนตัว นักท่องเที่ยวจึงไม่ค่อยเยอะ ดีกว่าไปเดินตามชายหาดทั่วไปตั้งหลายเท่า
"มิลค์เคยมากับป๋านะ ตั้งแต่ตอนเด็กๆ พอโตมาก็ไปเกาะเสม็ด ไม่ค่อยมาที่นี่หรอก" เราลงมาจากรถ วันนี้มิลค์ใส่เสื้อกล้ามลายทางสีฟ้าสลับขาวโชว์กล้าม ส่วนเกี๊ยวใส่เสื้อยืดธรรมดา กางเกงขายาวปลิวๆ รู้สึกสบายจัง อยากให้พี่แน่กับพี่อิฐมาด้วย มาแค่สองคนรู้สึกเหงายังไงไม่รู้
"เกี๊ยวก็เหมือนกัน .. ไปนั่งตรงนั้นกันมิลค์" เรากึ่งเดินกึ่งวิ่งไปนั่งบนเปลไกวอันใหญ่ เบื้องหน้าเป็นทะเลกว้างสีฟ้าสว่าง โชคดีที่วันนี้แดดไม่ร้อน ทะเลสวยมากๆ ไม่ต้องไปถึงอันดามันเลย
"เกี๊ยวยิ้มหน่อย .. แชะ" มิลค์กอดคอเกี๊ยวไว้แล้วกดถ่ายรูป หึ ยิ้มหน้าแป้นแล้นเชียว
"แท็กไปแล้ว"
"อืม"
สักพักเราก็ถ่ายรูปกันอีก มีทั้งรูปเดี่ยวรูปคู่ นั่งเล่นบ้าง เดินเล่นบ้าง การแจ้งเตือนมือถือแจ้งมาเป็นระยะ มีทั้งแฟนคลับมิลค์แล้วก็แฟนคลับเกี๊ยว เพื่อนๆตอนมัธยมเขาก็เข้ามาแซวกันนะ บ้างก็ว่ามิลค์กลับมาไทยเพื่อเกี๊ยว บ้างก็แซวว่าเป็นแฟนกัน
อิฐ : สนุกไหม
เกี๊ยวกุ้ง : สนุกมากๆ (แนบรูป)
อิฐ : ส่งเท้ามาเนี่ยนะ (เกี๊ยวส่งรูปเท้ายื่นไปทางทะเลแล้วส่งไปให้ สวยออก ฮ่าๆๆ)
เกี๊ยวกุ้ง : ^___^
อิฐ : เดี๋ยวจะโดน
เกี๊ยวกุ้ง : อยากให้พี่อิฐมาด้วย คราวหน้าเรามาเที่ยวกันนะ
อิฐ : อืม
แชทกับพี่อิฐไป เดินเตะน้ำทะเลไป นี่ถ้าพี่อิฐมาด้วยคงจะสนุกกว่านี้
"หิวแล้วอ่ะคุณหนู .. พาไปร้านอร่อยๆหน่อยดิ" มิลค์เดินมาแตะหัวผมแล้วบ่นงุ้งงิ้ง ดูนาฬิกาถึงรู้ว่าทำไมมิลค์ถึงหิว ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วหรอเนี่ย
"ร้านนี้เลย อร่อยมากๆ" ร้านนี้ป๊าพามากินตั้งแต่เด็ก เป็นร้านอาหารทะเลติดชายหาดแม่รำพึง ร้านนี้ของสดและอร่อยมากๆ ขับรถมาจากวังแก้วไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ถึง
"ป่ะ .. เกี๊ยวเลี้ยงมิลค์นะ" มิลค์ล็อครถแล้วเดินมากอดคอเกี๊ยว
"ได้โอกาสนี่เอาใหญ่เลยน้า .. ได้สิ .. ป๊าให้เงินมาเพียบ" ฮ่าๆๆ เข้ามานั่งในร้านก็สั่งแต่อาหารทะเลเด็ดๆ นี่ถ้าพรุ่งนี้เราสองคนท้องเสียวิ่งเข้าห้องน้ำนี่ไม่ต้องสงสัยเลย
"ของสดมากอ่ะ ตั้งแต่กลับมาไทยเรายังไม่ได้กินอะไรแบบนี้เลย" มิลค์พูด วันนี้ร้านคนเยอะมาก รอตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแหนะ
"อยู่ไทยแล้ว อยากกินอะไรขอให้บอก"
เผลอแปปเดียวทั้งโต๊ะตอนนี้เหลือแค่จานเปล่ากับเศษซากอาหารทะเล อิ่มมากถึงมากที่สุด ราคาก็ไม่แพงเท่าไหร่เพราะเขาตั้งราคามาตรฐานกันทุกร้าน หลังจากอิ่มหนำจนเดินไม่ได้ เกี๊ยวก็ให้มิลค์พาไปซื้อของฝาก ว่าจะเอาไปฝากเพื่อนที่เรียนด้วยกัน พี่อิฐแล้วก็พี่แน่ด้วย
"หอบอะไรกันมาเยอะแยะลูก .. ซื้อของฝากไปให้เพื่อนหรอ" พ่อปรุงทักตอนเกี๊ยวหอบของฝากเข้ามา ก็ไม่เยอะมากหรอก หมดไปเกือบพันเอง
"ของเขาทั้งหมดและครับ ไม่รู้จะซื้ออะไรเยอะแยะ" มิลค์รีบฟ้องมี้เลยอ่ะ โห่ เพื่อนกันป่ะเนี่ย
"กลับพรุ่งนี้เช้าเลยหรอเกี๊ยว" มี้ถาม เดินมาลูบหัว น้องรีบกอดมี้เลย อ้อนเสียหน่อย พรุ่งนี้ก็ต้องกลับมอแล้ว
"ครับ ต้องไปเตรียมอ่านหนังสืออ่ะ วันจันทร์มีเทสย่อย" หอมแก้มมี้ มี้แก้มหอมห๊อม
"เค็มว่ะไอ้ตูด .. ไปอาบน้ำไปตัวเหนียว" มี้หอมแก้มเกี๊ยวแล้วทำหน้าเหม็น อะไรอ่ะ เกี๊ยวไม่เค็มสักหน่อย แกล้งกระโดดกอดมี้อยู่สักพักถึงขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พอเย็นๆเราก็ทำบาร์บีคิวกินเล่นกัน ดึกๆก็ขึ้นนอน น้องก็นอนกับป๊าเหมือนเดิม เป็นลูกแหง่ติดพ่อมากอ่ะรู้ตัวเลย ตอนนอนชอบให้มีคนนอนกอด แต่คนที่กอดต้องเป็นคนที่เกี๊ยวอนุญาตเท่านั้นนะ คนอื่นห้าม
"ขับรถดีๆนะมิลค์ .. เกี๊ยวนั่งข้างๆก็อย่าหลับนะช่วยกันดู" กำลังจะกลับมอแล้ว มี้กับป๊าลงมาส่งที่รถ ของฝากเกี๊ยวยัดใส่เบาะหลังหมดแล้ว
"ตั้งใจเรียนนะเราสองคน ไว้ป๊าขึ้นไปหา" ป๊าพูดเดินมากอดน้อง
"ครับ"
ลาป๊ากับพ่อปรุงเสร็จเราก็ตีรถขึ้นกรุงเทพฯเลย ครั้งนี้มิลค์เป็นสารถีตลอดทาง เกี๊ยวแค่คอยนั่งเป็นกำลังใจให้ ใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงมาลงคอนโดมิลค์ ก่อนเกี๊ยวจะตีรถกลับคอนโดตัวเอง ถึงคอนโดก็รีบเอาของขึ้นไปเก็บ ก่อนจะหอบหิ้วของฝากมาให้พี่อิฐ วันนี้เขาน่าจะอยู่นะ คงไม่ได้ไปไหน
ก๊อก ก๊อก
"ทำไมกลับมาเร็ว" พี่อิฐเดินมาเปิดประตู เขาใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวเองอ่ะ แถมสั้นด้วย แล้วมันก็พองๆด้วยอ่ะ สงสัยเพิ่งตื่น
"เที่ยงแล้ว ไม่เร็วเลย" น้องบอกก่อนจะเดินเอาของที่ซื้อมาไปวางบนโต๊ะ
"แล้วซื้ออะไรมานักหนา บอกแล้วไงว่าไม่เอา" พี่อิฐดุเกี๊ยว แต่เกี๊ยวไม่กลัวหรอก ดุจนชินแล้ว
"ของพี่อิฐกับพี่แน่ พอดีป๊าฝากมาให้" เกี๊ยวขอโทษนะพี่อิฐ ถ้าเกี๊ยวไม่บอกแบบนี้พี่อิฐต้องบ่นเกี๊ยวไม่เลิกแน่
"กินไรมายัง" พี่อิฐถาม เขาเดินไปใส่เสื้อบอลก่อนจะเดินออกมาด้านนอก
"ยังเลย"
"งั้นต้มมาม่านะ" พี่อิฐเดินไปตั้งกระทะ
"ได้ครับ" ต้มมาม่าใส่หมูสับกับผักกาดขาว แค่นี้ก็พออยู่ถึงเย็นแล้ว พี่อิฐมักทำอะไรง่ายๆ ที่จริงเกี๊ยวอยากกินอะไรที่มันมีประโยชน์กว่านี้นะ แต่คงพูดยาก
"มานั่งสิครับ รออะไร" ทำไมต้องหน้านิ่งตลอดเลยก็ไม่รู้ เวลาพี่อิฐพูดเสียงนิ่งๆทีไร เกี๊ยวทำอะไรไม่ถูกทุกที
"อื้ออ .. ร้อนๆ" นั่นไง เอาจนได้ ปากพองหมดแล้ว อื้ออ ร้อนอ่ะ
"เป่าบ้างสิก่อนจะกินน่ะ .. ทำอะไรทำไมต้องให้บอก" พี่อิฐลุกขึ้นไปเอาน้ำมาให้ เขาดึงชามเกี๊ยวออกแล้วดึงทิชชู่มาเช็ดที่ปากให้ ทำไมเกี๊ยวต้องทำตัวเป็นเด็กๆทุกทีเลยนะ โดนพี่อิฐดุได้ทุกวี่ทุกวัน
"เกี๊ยวขอโทษ" น้องบอกก่อนน้ำตาจะไหลลงมา เสียใจอ่ะ แล้วก็เจ็บลิ้นด้วย ไม่น่ารีบทานเลย
"จะร้องไห้ทำไมบ่อยๆ .. หืม .. กูเห็นน้ำตามึงแล้วใจไม่ดีทุกที" เขาดึงหน้าเกี๊ยวขึ้นมาแล้วใช้นิ้วปาดคราบน้ำตาออกให้
"ไม่ร้องแล้ว .. ฮึ่ก" เกี๊ยวกลั้นน้ำตาไว้ พี่อิฐลูบหัวแล้วกลับไปนั่งที่เดิม พี่อิฐใจดีกับเกี๊ยวขึ้นเยอะเลย ถ้าเป็นแต่ก่อนพี่อิฐคงไม่ลูบหัวน้องแบบนี้
"ไปนั่งเฉยๆเถอะ เดี๋ยวจัดการเอง" พยักหน้าแล้วเข้าไปนั่งอ่านชีทในห้องรอเขา พี่อิฐล้างจานเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมานั่งวาดรูปของเขาไป
"ครั้งนี้พี่อิฐวาดรูปคนเหรอครับ" ผมถาม พี่อิฐเหมือนจะปริ้นท์รูปมาจากที่ไหนสักแห่งมาเป็นแบบ
"อืม มันต้องวาดแผ่นหลังเปลือยอ่ะ แต่หาแล้ววาดตามไม่ได้เลย เซ็งอยู่เนี่ย วาดไม่ออกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" พี่อิฐบ่น พยายามร่างตามแบบแต่ก็เป็นอันต้องวางดินสอทุกที
"แผ่นหลังผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ" น้องถาม เผื่อจะมีทางอื่นพอช่วยได้
"ผู้หญิงอ่ะดิ แล้วใครจะมาเป็นแบบให้ล่ะ" นั่นสิเนอะ แผ่นหลังเปลือยเปล่าขนาดนี้ คงไม่มีใครกล้าให้คนที่ไม่รู้จักวาดหรอก
"แล้วถ้าพี่อิฐวาดหลังน้องล่ะ .. พอจะได้ไหม" ลองถามดู ถ้าได้ก็จะได้ไม่ต้องไปหาผู้หญิงมาเป็นแบบ
"จะดีหรอ .. ไม่ต้องหรอก .. เดี๋ยวกูวาดตามรูปนี่แหละ" พี่อิฐปฏิเสธ
"แต่เกี๊ยวเต็มใจนะ ก็แค่หลังเอง" ลองอ้อนดู อยากช่วยพี่อิฐอ่ะ เกี๊ยวรู้ว่าพี่อิฐต้องใช้เงิน เรื่องแค่นี้นิดเดียวเอง ช่วยๆกัน
"แต่เราเป็นผู้ชายนี่ พี่ต้องการผู้หญิง" พี่อิฐเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนแทบหงายหลัง
"ลองดูก่อนไหม ว่าจะวาดได้หรือเปล่า" เกี๊ยวหันหลังให้พี่อิฐ แล้วเลิกเสื้อขึ้นให้เห็นหลัง พอได้ไหมอ่ะ
"ได้ไหมครับ" ผมถาม พี่อิฐไม่เห็นตอบอะไรเลยอ่ะ
"พี่อิฐ" หันหน้ากลับไปมองพี่อิฐ ตอนนี้พี่อิฐเหมือนคนกำลังตกตะลึงอะไรอยู่
"พี่อิฐ"
"มึงแน่ใจหรอว่าตัวเองเป็นผู้ชาย .. ถ้ามีนมนี่ผู้หญิงชัดๆ" พี่อิฐพูด เกี๊ยวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหน้าร้อนและต้องแดงมากแน่ๆ
"แล้วมันพอจะได้ไหมอ่ะ" เกี๊ยวถาม เอาเสื้อลงแล้วหันมาถามพี่อิฐ
"อืม ได้ ถ้าอย่างนั้นช่วยมาเป็นแบบให้พี่หน่อยนะ" น้องนี่ยิ้มปากกว้างเลย พี่อิฐขอช่วยอ่ะ เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่พี่อิฐจะยอมฟังอะไรจากเกี๊ยวบ้าง
TBC.
ช่วงนี้เราลงนิยายหลายเรื่องจนเบลอแล้วค่ะ
มีทั้งดราม่า เร่าร้อน พอมาน่ารักนี่งงเลย เขียนไม่ออก 555
ถ้ามันทะแม่งๆขออภัยด้วยนะคะ
ตอนหน้าพี่อิฐจะมาเล่านะ
ตอนนี้ขอไปพักสมองก่อน เอิ๊กๆ
:pig4:
-
น้องเกี๊ยวของป้าา
ไปไหนก็คิดถึงแต่พี่อิฐ น่ารักจริงๆลูก
มิลทำใจเถอะนะ คนนี้ของพี่อิฐเค้า 555
-
คิดถึงคุณถุงกับพี่ปรุงเลยยยยยย
น้องเกี๊ยวทำให้พี่อิฐหวั่นไหวนะคะเนี่ยยยย แผ่นหลังเนียนๆๆๆๆ น่ากินๆ รอตอนต่อไปเน้ออออ
-
:L2: :L2: :L2:
-
อิพี่อิฐจะทนต่อการยั่วยวนได้อีกนานไหมนะ
-
:hao3: แค่แผ่นหลังพี่อิฐตะลึงเลยเหรอก้าวหน้าแระ
-
:hao6: ตอนต่อไปไม่เอาโหมดน่ารักมุ้งมิ้งแล้วนะ พี่อิฐรออะไรอยู่คะ จับกินได้แล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
ความจริงน้องน่าจะชอบพี่อิฐแบบไม่ใช่พี่ชายแล้วแหละแต่เหมือนน้องยังแยกแยะไม่ได้มากกว่า
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่าาาาาา :o8: :-[ :impress2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
เกี๊ยวรีบๆรู้ใจตัวเองนะ
-
แม่ะ แผ่นหลังเนียนๆของน้องทำพี่อิฐเราถึงกับอึ้งเลยหราา :laugh:
รอนะฮะ :')
-
ว่าแล้วเพื่อนมิลค์ต้องชอบหนูเกี๊ยว แต่เคลียร์ความรู้สึกกันแล้วใช่มั้ยเนี่ย?
พี่อิฐจะทนไหวมั้ยน้าาา ถ้าต้องมาจ้องแผ่นหลังขาวๆของน้องเกี๊ยว แอร๊ยยยยย
:mew3:
กระซิบคนเขียน "แต่เราเป็นผู้ชายนี่ พี่ต้องการผู้ชาย" พี่อิฐเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนแทบหงายหลัง
ผู้หญิง
-
ว่าแล้วเพื่อนมิลค์ต้องชอบหนูเกี๊ยว แต่เคลียร์ความรู้สึกกันแล้วใช่มั้ยเนี่ย?
พี่อิฐจะทนไหวมั้ยน้าาา ถ้าต้องมาจ้องแผ่นหลังขาวๆของน้องเกี๊ยว แอร๊ยยยยย
:mew3:
กระซิบคนเขียน "แต่เราเป็นผู้ชายนี่ พี่ต้องการผู้ชาย" พี่อิฐเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนแทบหงายหลัง
ผู้หญิง
ขอบคุณค่ะ แก้แล้วนะคะ
:pig4:
-
โอ๊ยๆ ... คิดถึง
น้องเกี๊ยวมาแล้ว (เราไปอยู่ไหนมาเนี่ย?)
พี่อิฐอย่าดุน้องนักสิ น้องร้องไห้บ่อยแล้วเนี่ย
-
น้องเกี๊ยวแอบยั่วพี่อิฐแบบไม่รู้ตัว อิอิ
-
จงรักน้องหลงน้อง รักน้องหลงน้อง นะพี่อิฐ :z1:
-
หึๆตะลึงเลยสิพี่อิฐ555
-
เด็กมันยั่วค่ะ :z1:
-
ตอนอยู่กับพ่อทั้งสองคน น้องเกี๊ยวน่ารักมากกก ครอบครัวอบอุ่นสุดๆ :กอด1:
-
:laugh:4 เห็นแผ่นหลังน้องถึงกับอึ้งเลยเหรอพี่อิฐ
น้องมันไม่ได้ตั้งใจยั่วน๊า
-
ง่อววววววววว
ทำไมสั้นจังงงง
คนแต่งทำค้างงงงง ฮือออออออ
อยากเห็นหลังน้องเกี๊ยวบ้างงงงง
-
Sexy back :z1:
ผิวขาวๆ แผ่นหลังเนียนๆ เอวคอดๆ แอร๊ยยยยยยย นี่เขินแทนพี่อิฐแล้วค่า น้องเสนอตัวเองด้วย ยั่วแบบไม่ตั้งใจ ใสใสมาก เกี๊ยวเอ๋ยถ้าพี่เป็นพี่อิฐพี่จะไม่ทน ฮรื้ออออ ขอแบบให้พี่อิฐได้จับๆ ลูบๆด้วยนะคะคนเขียน แบบเวลาวาดจะได้เหมือนๆ แอร๊ยยยย น้องฟินนนน ไม่ทนค่า :haun4:
-
อร๊ายย. น้องเปลือยหลังให้พี่อิฐวาด. พี่อิฐเลือดกำเดาไหลแน่ๆ อิอิ
-
แผ่นหลังขาวๆของน้องงงงงง กิ๊ดดดดดด
ไม่ต้องพี่อิฐหรอก เค้าก็คงตาค้างเหมือนกัน
ครอบครัวน้องเกี๊ยวน่ารักไม่เปลี่ยนเลยยยย
อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจมาก
-
ตะลึงๆๆๆๆๆ
-
รอพี่อิฐมาเล่า เริ่มจะติดน้องเหมือนน้องติดพี่รึเปล่า :mew1:
-
หวังว่าน้องมิลล์คงไม่หวงก้างหรอกนะ
น้องเป็นได้แค่เพื่อนนะจ๊ะ
ส่วนน้องเกี๊ยวกับพี่อิฐเมื่อไหร่จะรู้ใจกันสักทีนี่
-
:mew1:
-
มิลค์เอ๊ย หวังว่าจะตัดใจจากน้องเกี๊ยวได้จริง ๆ นะ
น้องเกี๊ยวให้ได้แค่เพื่อน ก็ยอมเป็นเพื่อนไปเถอะนะ เดี๋ยวจะดราม่าซะเปล่า ๆ
แต่บางที มีมิลค์ก็ดีนะ จะได้เป็นตัวช่วยกระตุ้นความรู้สึก ทั้งของน้องเกี๊ยวกับพี่อิฐหน่อย
พี่อิฐ มีแอบหวงด้วย แหม ไม่อยากให้เกี๊ยวไปนอนกับคนอื่น นอกจากตัวเองล่ะสิ
อยากให้พี่อิฐ หึงน้องเกี๊ยวเยอะ ๆ เลยอ่ะ อยากให้พี่อิฐพูดเพราะ ๆ กับน้องตลอดไปด้วย น่ารักออก
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมาก เชียร์ให้มิลค์ได้กับแน่ค่ะ
อยากเห็นแผ่นหลังน้องเกี๊ยวมาก คงจะน่ารักน่าดู
รีบมานะคะ :o8:
-
น่ารักจัง
-
อยากเห็นหลังขาวๆของน้องเกี๊ยวอ่า พี่อิฐหวงน้องด้วย :hao3:
-
"เอาเสื้อปิดด้านหน้าไว้ อืม แบบนั้น" ผมบอกเกี๊ยวให้มันเอาเสื้อที่เพิ่งถอดปิดร่างกายด้านหน้าไว้ ตอนนี้มันนั่งอยู่ไม่ไกลมากผมมาก ตอนแรกผมเองก็ไม่ได้คิดว่าจะใช้มันเป็นแบบหรอกนะครับ แต่มันเสนอตัวช่วยและผมเองก็ว่ามันง่ายกว่าการสเก็ตภาพจากรูปอาร์ตต่างๆเอา
"ให้นั่งเฉยๆแบบนี้หรอครับ" มันเอี้ยวตัวมาถาม แผ่นหลังบางที่มีสีขาวอมชมพูลามไปถึงต้นคอทำให้ดูเหมือนแผ่นหลังของผู้หญิงมาก ร่างกายที่มีขี้แมลงวันอยู่ประปรายช่วยส่งเสริมศิลปะขึ้นมาอีกเท่าตัว เกี๊ยวมันตัวเล็ก ช่วงเอวของมันบางและคอดกิ่ว ภาพที่ผมต้องวาดเป็นภาพหญิงสาวที่เปลือยท่อนบนเห็นเฉพาะหลังโดยมีผมยาวๆพาดไปด้านหน้า มีคนเสนอผมมาน่ะครับ เมื่อคืนนั่งหารูปกว่าจะหาได้ พอเอามาลองวาดมันไม่ใช่อ่ะ เลยเลิกวาดเลย
"ไปหยิบมือถือมาเล่นไป" ผมไล่มันไปเอามือถือ สักพักเด็กน้อยก็วิ่งกลับมา เกี๊ยวตัวแดง แดงเหมือนเด็กแรกเกิด หลังเนียนๆของไอ้ดื้อน่าทำรอยไว้ให้หลาบจำ
พอเกี๊ยวมา ผมก็จัดท่านั่งให้มันหันหลังมาทางผม มันนั่งกดมือถืออะไรยุกยิก ผมก็นั่งร่างโครงไปเรื่อยๆ ตอนนี้แผ่นหลังบางกำลังถูกร่างไว้บนกระดาษแผ่นใหญ่ พอมีแบบอะไรๆมันก็ง่ายครับ วาดโครงแล้วก็เหลือลงรายละเอียด ผมใช้ดินสอเน้นเงาและเติมขี้แมลงวันไป แผ่นหลังมันสวยมาก ไร้ริ้วรอย เนียนยิ่งกว่าผู้หญิงบางคน และที่สำคัญ ตอนที่ผมเห็นหลังมันชัดๆ ผมหายใจไม่ออก มันเหมือนคนกำลังขาดอากาศหายใจ สมองมันว่างเปล่า ที่สำคัญผมอยากลองแตะ อยากลองสัมผัส อยากลองไล้ปากไปที่ผิวเนียนนั้น ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ควร ทั้งๆที่รู้ว่านี่คือแผ่นหลังผู้ชายไม่ใช่แผ่นหลังผู้หญิง
"เกี๊ยว" ผมวางดินสอเมื่อลงโครงและเน้นเงาเสร็จ ผมเดินเข้าไปนั่งซ้อนหลังมันใกล้ๆ ได้กลิ่นตัวหอมชัดเจน
"ครับ .. พี่อิฐ" มันเอี้ยวตัวมาหา พอมันเห็นผมใกล้ๆมันก็เริ่มหน้าแดง สักพักตัวมันก็แดงเรื่อขึ้นมา
"คนที่จ้างพี่เขาอยากได้รอยบนตัวผู้หญิงด้วย" ผมโกหก ไม่จริงหรอก พี่เขาไม่ได้บอก แต่ผมอยากทำ ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากทำแบบนี้ .. กับมัน
"ระ .. รอยอะไร" มันถาม ไม่กล้าหันมาสบตาผม
"รอยแบบนี้ไงครับ" ผมจับแขนเรียวขึ้นมาใกล้ๆปาก ก่อนจะก้มลงไปดูดที่แขนแล้วห่อปากเหมือนที่เคยทำให้แฟน ผมดูดย้ำอยู่ตรงแขนขวาของเกี๊ยวจนขึ้นสีแดง เกี๊ยวสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ได้ผละออกหรือร้องออกมา
"พี่อิฐ .. มัน" พอผมปล่อยออก เกี๊ยวก็มองรอยแดงเป็นจ้ำแขนตัวเอง ก่อนจะหน้าแดงออกมาอีกที หอม หอมมาก เป็นเด็กที่ตัวหอมที่สุดที่ผมเคยอยู่ใกล้
"หืม .. ให้พี่ทำได้ไหม" ผมเหมือนคนโรคจิตเลย ผมอยากทำรอยไว้ที่หลังมันให้เต็มไปหมด ผมกำลังหลอกล่อมันเพื่อจะได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ และผมต้องได้ด้วย
"อ .. อือ .. ถ้ามันต้องใช้ .. น้องให้พี่อิฐทำก็ได้" มันตอบมุดหน้าลงไปกับเสื้อ ผมเองหัวเราะออกมานิดหน่อย ก่อนจะเริ่มเอามือไล้ไปที่ลำคอขาว ก่อนจะลากผ่านแผ่นหลังเนียน ลงมาถึงเอว และเกือบถึงบั้นท้าย
"พะ .. พี่อิฐ" มันร้องเหมือนอ้อนวอนให้ผมเลิกเล่น ผมเลยเปลี่ยนเป็นค่อยๆปัดไลผมเกี๊ยวออกจากต้นคอขาว ก่อนจะฝังหน้าลงไปที่หลังคอเนียน แล้วทำรอยเอาไว้เหมือนที่ต้องการ
"อะ .. อื้อ . พอแล้ว" เกี๊ยวร้องเมื่อผมลากริมฝีปากจากต้นคอลงมาที่กลางหลัง ผมจัดการฝากรอยไว้ที่ปีกซ้าย เรื่อยลงมาที่กลางหลัง ก่อนจะจบลงที่เอวบางอีกที่ ผมไม่ได้หยุดตามที่น้องร้องบอก ผมยื่นมือไปจับมือเกี๊ยวแล้วใช้ริมฝีปากลากผ่านจุดต่างๆเพื่อทำรอย บางทีน้องก็เผลอครางออกมาเหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ เกี๊ยวในตอนนี้เหมือนเด็กร้อยที่ถูกลงโทษ ผมลงโทษเกี๊ยวที่เอาแต่นั่งแชทกับคนชื่อมิลค์ ผมลงโทษที่เกี๊ยวไม่ได้สนใจแต่ผมเหมือนเดิม ผมว่าผมรู้แล้วว่าผมเป็นอะไร ผมกำลังหลงรักมัน เหมือนที่มันหลงรักผมมาหลายปีโดยไม่รู้ตัว
"อื้ออ .. พะ .. พี่อิฐ .. เกี๊ยวรู้สึก " น้องบีบมือผมแน่น บางทีก็จิกเล็บเหมือนกำลังจะขาดใจ นี่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แค่ใช้ปากทำอะไรนิดหน่อยเอง
"หืม .. รู้สึกอะไร" ผมแกล้งถาม ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันรู้สึกอะไร เพราะในตอนนี้ผมเองผมก็เป็น
"ฮื่อออ .. ไม่รู้" มันส่ายหัวรัว ผมเองก็อดขำไม่ได้ ตอนนี้ลูกชายผมแทบจะแตกออกมา แต่ผมไม่ทำอะไรมันหรอกนะ ผมสงสารเด็ก
"ไปห้องน้ำไป" ผมผลักมันให้เดินเข้ามาในห้องน้ำ
"จัดการให้เรียบร้อย .. กูคงช่วยมึงไม่ได้" ผมหัวเราะขำก่อนจะปิดประตูแล้วเดินออกมานั่งวาดรูปต่อ แผ่นหลังเนียนที่ผมเติมรอยรักลงไปมันทำให้ยิ่งดูเย้ายวนมากยิ่งขึ้น
จะว่าไปผมเองก็บ้าเหมือนกันนะที่หลงไปกับสัมผัสเมื่อครู่นี้ รู้ไหมว่าตอนที่เกี๊ยวมันไประยอง ผมเหมือนคนโดนแฟนทิ้งอ่ะ หงอยเหงาเศร้าสร้อยอยู่คนเดียว ที่จริงผมก็รอคอยมันโทรมาหาผมตลอดนะ พอมันทักเฟสมาผมนี่ใจชื้นเลย นึกว่ามันจะเที่ยวกับคนชื่อมิลค์จนลืมผมซะแล้ว ตอนที่ผมเห็นรูปมันกับคนชื่อมิลค์ที่แท็กมาผมนี่ของขึ้นเลย แม่งหน้าชิดกันจนจะจูบอยู่แล้ว ผมว่าความรู้สึกผมมันชัดเจนตั้งแต่ไอ้มิลค์เข้ามา ผมไม่ได้คิดกับเกี๊ยวมันแค่น้อง ผมคิดเกินเลยกว่านั้นจริงๆ และผมว่ามันไม่ควร แต่ผมห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้
"ไหวมั้ย?" ผมถาม ผมว่ามันไม่ได้เข้าไปปลดปล่อยหรอก มันคงไปล้างหน้าให้หายมึน
"ครับ" มันตอบแล้วกลับมานั่งลงที่เดิม น่ารัก ผมเพิ่งรู้ว่ามันน่ารักมากก็ตอนที่มันเขินนี่แหละ
"อีกแปปเดียว .. แล้วจะพาออกไปกินนม" ผมบอก มันหันมายิ้มให้แล้วหันไปเล่นอะไรของมันต่อ ผมวาดอีกสักพักก็เสร็จ เรื่องลงสีเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ เห็นมันนั่งโชว์หลัวขาวที่มีรอยแบบนี้ผมเองทนไม่ไหวนะ ถึงมันจะเป็นผู้ชายก็เถอะ แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว
"ใส่เสื้อผ้าซะ .. พี่ขอทำธุระแปปแล้วจะออกมา .. เดี๋ยวพาไปกินนมนะตูด" ผมหยิกแก้มมันเล่น เห็นหน้าแดงๆแล้วหมั่นเขี้ยวว่ะ มันเองก็เขินแล้วรีบใส่เสื้อผ้าใหญ่ ส่วนธุระของผมน่ะหรอครับ ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้ใช่ไหมว่าคืออะไร
อืม .. สบายตัว
"เจ๊เอาขนมปังสังขยา 1 นมร้อน 2" หลังจากโลกสวยด้วยมือเราเสร็จ ผมก็พามันขี่จักรยานมาร้านนมสด ตอนนี้สามทุ่มแล้วแต่ก็เริ่มหิว มาม่าเอาไม่อยู่
"หิวป่ะเนี่ย" ผมถาม เด็กผมมัดจุกเปิดเหม่งแต่เปลี่ยนเสื้อเป็นคอปกเพราะกลัวคนอื่นเห็นรอย
"หิวครับ ได้นมร้อนสักแก้วก็ดี" มันยิ้มจนตาปิด ผมส่ายหัว ถ้าคนไม่รู้คงนึกว่ามันเป็นผู้หญิงผมสั้นแก่นๆคนนึง
"รอยที่อยู่บนหลัง .. อย่าเปิดให้ใครดูนะ" ผมแกล้งบอก ไอ้ตัวยุ่งมันหน้าแดงขึ้นมาอีกแล้ว แต่ผมกระซิบใกล้ๆไม่มีใครได้ยินหรอก
"เกี๊ยวจะไม่ให้ใครดู" มันบอก หน้านี่แทบจะมุดโต๊ะอยู่แล้ว นั่งรอสักพักนมก็มา เรานั่งกินกันสักพักก็หมด เลยสั่งมาอีกชุด ทีนี้ล่ะ อิ่มแปร้เลย
"อิ่มจนเดินแทบไม่ไหว" มันบ่นตอนเราปั่นจักรยานกลับ
"คืนนี้นอนห้องพี่ไหม" ผมถาม ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ ผมแม่งเปลี่ยนไปว่ะ
"พี่อิฐอยากให้น้องนอนด้วยหรอ" เชี่ย คำพูดเมื่อกี้ของมันวนเวียนอยู่ในหัวผมอ่ะ อยากให้น้องนอนด้วยหรอ กูขอซื้อได้ไหมเนี่ยคำว่าน้องเนี่ย
"แล้วมึงอยากนอนกับกูหรือเปล่า" ผมถาม ได้รับการตอบรับจากคนด้านหลัง คือมันซบมาที่หลังแล้วพยักหน้าสองสามที ส่วนมือก็กำเสื้อผมแน่นเหมือนกลัวตก
"ถ้างั้นกูพาไปเอาของที่ห้องนะ" มันตอบรับ ผมเลยเลี้ยวเข้ามาที่คอนโดมัน นั่งรออยู่ด้านล่าง สักพักมันก็ลงมาพร้อมกระเป๋าหนึ่งใบ
"อาบน้ำก่อนเลยนะ เอาชุดนอนมาใช่ไหม" ผมถาม มันพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องไป ส่วนผมเดินมาเคลียร์สี เอาผ้าคลุมให้เรียบร้อยก่อนเดินมาในห้องแล้วเตรียมเลคเชอร์ที่ใช้เรียนพรุ่งนี้
"พี่อิฐเกี๊ยวเสร็จแล้วครับ" กำลังจะเคลิ้มหลับเลย เสียงมันก็มาปลุก
"ปิดไฟนอนไปเลยนะ ไม่ต้องรอ" ผมขยี้หัวมันอีกทีก่อนจะเดินเอาเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำ อาบน้ำไม่นานครับ แปปเดียวก็เสร็จ
"อ้าว" ผมสั่นหัว มันนอนหลับแล้วแต่ไฟยังเปิดอยู่ ผมเดินไปตากผ้าก่อนจะปิดไฟแล้วเดินขึ้นเตียง สะบัดผ้าปูแล้วห่มให้ทั้งมันทั้งผม ไอ้ดื้อมันนอนตะแคงข้างหันไปอีกฝั่ง ส่วนผมนอนหงายเอามือก่ายหน้าผาก ไม่ดี ไม่ดีแน่ๆ ผมเริ่มรู้สึกบางอย่างกับมัน มันเป็นเรื่องที่ห้ามยากและผมกลัวว่าผมจะเผลอทำอะไรมัน
"อื้ออ" กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เด็กข้างๆมันก็ขยับเข้ามาใกล้แล้วซุกมาที่แขนผม มันละเมอหรือตั้งใจยั่วเนี่ย เดี๋ยวก็ลักหลับซะหรอกเด็กบ้า
"ฝันดีนะ" ผมกางแขนดึงมันขึ้นมานอนทับที่แขนผมแล้วดึงมันมากอดไว้ กดจมูกลงไปที่ผมหอมอีกทีก่อนจะบอกฝันดีกับมัน ยุ่งมากจนได้เรื่องสิน่า ไอ้ยุ่งเอ๊ย
........
"คุณอิฐมากับคุณเกี๊ยวหรอครับ" มาถึงคณะก็รีบขึ้นห้อง พอเข้ามาในห้องไอ้แน่ก็ถามคำถามแรกของวัน
"เออ มีไรวะ" ผมถาม ถ้าจะมากับมันแล้วทำไม
"เปล่าหรอกครับ .. ก็แหม .. ตัวติดกันจังเลยน้า" ผมไม่สนใจ โยนถุงสองใบให้มัน ของฝากทั้งนั้นแหละครับ หนักฉิบหาย
"ผมกำลังแซวอยู่นะครับ .. ไม่คิดจะปฏิเสธบ้างหรอ" ไอ้แน่เซ้าซี้ทำหน้าตากวนโอ้ย ผมเลยตบกบาลมันไปที แซวห่าอะไรไม่รู้เรื่อง ผมก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันนะ
"ปฏิเสธทำไม .. ก็กูมาด้วยกันจริงๆ" ผมบอก มันไม่พอใจก็งุ้งงิ้งอยู่สักพัก พออาจารย์มาก็เลยเลิกสนใจผม หันไปสนใจกระดาน ไอ้เวรนี่
เกี๊ยวกุ้ง : เรียนอยู่หรอครับ
อิฐ : อืม
เกี๊ยวกุ้ง : วันนี้มิลค์ชวนเกี๊ยวไปกินเอ็มเค แต่เกี๊ยวอยากชวนพี่อิฐไปด้วย
อิฐ : กี่โมง
เกี๊ยวกุ้ง : สามโมงครับ ชวนพี่แน่ไปด้วยนะ
อิฐ : ตอบตกลงแล้วหรอ ดูบ้าง
เกี๊ยวกุ้ง : น้องรู้ว่าพี่อิฐไม่ปฏิเสธหรอก นะครับ >3<
อิฐ : เออๆ เดี๋ยวชวนไอ้แน่ให้
เกี๊ยวกุ้ง : เย้ๆๆ เจอกันครับ
"ฮั่นแน่ๆๆ คุยแชทกันซะด้วย" มันเหลือบมองอยู่นานแล้วครับ ผมเห็น แต่ผมไม่ได้คุยลามกอะไร อยากมองก็มองไป
"เย็นนี้เกี๊ยวชวนไป .." พูดยังไม่ทันจบ
"ไปครับ ผมไป" มันก็โพร่งขึ้นมาด้วยอาการดีใจเป็นที่สุด
"ไอ้แน่ ให้กูชวนจบก่อนได้ไหม มึงนี่โคตรใจง่ายอ่ะ" ผมเขกหัวมันไปที ไอ้ห่านี่ ใครชวนไปไหนไปหมด
"ก็ผมเหงานี่ครับ .. ผมไปนะครับ .. เออ แล้วตกลงเขาชวนไปไหนครับ" ไอ้แน่ถาม มันน่านัก
"กินเอ็มเค ของชอบมึงนี่" ผมบอก หันไปสนใจกระดานต่อ
"มากที่สุดครับ คุณเกี๊ยวรู้ใจผม" แล้วมันก็นั่งทำหน้าบ้าจนหมดคาบ ประสาทชัดๆ ผมก็ทนคบมันไปได้นะ
พอเที่ยงพวกผมก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหารกลาง กินเสร็จก็ขึ้นเรียนอีกวิชา ระหว่างเรียนเกี๊ยวมันก็ส่งมาบอกว่าตั้งใจเรียนบ้างล่ะ เบื่อบ้างล่ะ ผมก็ทำได้แค่ส่งสติ๊กเกอร์ไปให้ครับ ไม่รู้จะตอบอะไรเหมือนกัน ผมเองก็ไม่ค่อยได้เล่นอะไรพวกนี้ ตั้งแต่เจอมันนี่แหละ ผมนี่ติดแชทเลยก็ว่าได้ ไม่ได้ติดแชทกับคนอื่นนะ แต่ต้องออนไว้เผื่อใครบางคนจะทักมา
"พี่อิฐ" เสียงเรียกมาแล้ว ตอนแรกว่าจะหันไปยิ้มให้มันบ้าง แต่พอเห็นคนที่เดินมาด้วยกันแล้ว บอกได้คำเดียวเลยว่า .. เซ็ง
"รอนานไหม .. ไปกันครับ" เราเดินมาขึ้นรถมัน ผมเป็นคนขับ ไอ้แน่นั่งข้างผม ส่วนเกี๊ยวมันเล่นอะไรไม่รู้อยู่กับเพื่อนมันด้านหลัง ผมเหลือบมองบ้างแต่ไม่บ่อย เพราะเท้ามันเหมือนจะกระตุกทุกที เหยียบคันเร่งแรงจนไอ้แน่ปราม
"จะรีบไปไหนครับคุณอิฐ" ไอ้แน่ทักผม
"เปล่าหรอก .. กูกลัวมึงหิวไง" ผมพูดมองไปด้านหลัง บังเอิญสบตากับไอ้มิลค์พอดี มันเองพอเห็นว่าผมมองมันก็ยักคิ้วให้ผมแล้วกอดคอไอ้ตัวเล็กไว้ นี่ถ้าไม่ติดว่าผมกับเกี๊ยวมีสถานะแค่พี่น้อง ผมคงเสยคางมันไปแล้ว
"โอ๊ยๆ คุณอิฐครับ ทางขึ้นครับ ไม่ต้องรีบบยบบบ" เสียงโวยวายเพราะผมโมโห เหยียบคันเร่งเกือบมิด กำลังขับขึ้นไปจอดที่ชั้นบนครับ เรามาทานกันในห้างใจกลางเมือง
"โอ้โห หัวใจจะวาย" ไอ้แน่เปิดประตูออกไปกุมขมับ
"มึงก็เว่อ" ผมด่ามัน ปิดประตู ล็อครถแล้วพากันเดินเข้าห้าง
"คิวเยอะรอก่อนละกัน" เดินมาจองคิวแล้วยืนรออยู่หน้าร้าน
"ใครอยากเข้าห้องน้ำบ้าง" เกี๊ยวถาม ผมไม่ปวด ไอ้แน่ก็ไม่
"เราไปกะเกี๊ยวเอง" ไอ้มิลค์เสนอชื่อ ผมมองหน้ามันที่ทำท่าทางเหนือกว่า เออ จะไปไหนก็ไป
"นี่หึงหรือเปล่าครับเนี่ย" ไอ้ห่าแน่ มึงพูดไรเนี่ย
"หึงใคร มึงประสาทป่ะ" ผมด่า สักพักเขาก็เรียกคิวเราพอดี พวกผมเลยเข้าไปกันก่อน โทรไปบอกมันว่าถ้าเสร็จแล้วให้เดินเข้ามาเลย
"กูสั่งกันแล้ว พวกมึงสั่งกันสิ" ผมบอก ของผมจัดกันมาเต็มที่ มีบางอย่าง อย่างเป็ด หมูกรอบ อันนี้สั่งมาเผื่อแล้ว รอสักพักของก็ทะยอยมา เราจัดการนำทุกอย่างลงหม้อ ก่อนจะเริ่มกินกันอย่างตะกุมตะกาม
"มามอทุกวันเลยนะครับคุณมิลค์" ไอ้คนข้างผม เปิดประเด็นขึ้นมา ตอนนี้เกี๊ยวมันกำลังเอร็ดอร่อย มันไม่สนใจคุยหรอกครับ
"มาหาเกี๊ยวน่ะ มันขี้เหงา" ผมมองหน้าคนพูดอย่างไม่พอใจ แม่งเอ้ย ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ผมหวงเกี๊ยวมันอ่ะ ไม่อยากให้คนอื่นมีสิทธิ์ในตัวมันแบบผม
"โอ้โห น้องเกี๊ยวขี้เหงาหรอครับ ถึงว่าสิ มานอนกับคุณอิฐแทบทุกวัน" ผมนี่สำลักหมี่หยกเลยครับ มึงพูดพล่ามเรื่องนี้ทำเชี่ยไรเนี่ย ผมมองหน้าเกี๊ยวมัน ตอนนี้หน้าแดงแทบจะมุดถ้วยแล้วครับ ส่วนไอ้มิลค์น่ะหรอ กำตะเกียบแทบจะหักแล้ว
"ตัวติดคุณอิฐมากนะครับ กลับมาจากระยองก็รีบมาหาคุณอิฐเลย อุ๊บ" ผมยัดลูกชิ้นใส่ปากมัน หยุดพล่ามได้แล้วมั้ง เด็กผมแทบจะมุดลงใต้โต๊ะอยู่แล้ว
"ตอนมอปลายเกี๊ยวก็เป็นแบบนี้ ติดผมแจอย่างกับอะไร" ไอ้ฝรั่งพูด ทำหน้าตาเหนือกว่าผมอีกแล้ว
"กินเถอะครับ อย่ามัวแต่พูดกันสิ" เป็นเสียงตัวเล็กมันคงทนไม่ไหวที่เราเปิดสงครามย่อยกันบนโต๊ะอาหาร
"อ่ะนี่ ของชอบเกี๊ยว" ไอ้ล่ำมันตักเต้าหู้ปลาให้เกี๊ยว เกี๊ยวมันมองหน้าผมนิดนึงก่อนจะหันไปขอบคุณเพื่อนมัน
"กินเสร็จแล้วจะไปไหนต่อครับ" เกี๊ยวมันถามผม ไม่รู้สิ ไม่มีอารมณ์ไปไหนว่ะ
"กลับห้อง" ผมบอกรีบโซ้ยสุกี้เข้าปาก เหม็นขี้หน้าคนบางคนจะตายอยู่แล้ว
"ไม่ไปกินติมด้วยกันหรอ" มันถาม ผมรู้ว่ามันอยากไปกินขนมต่อ แต่ผมขี้เกียจจะอยู่ตรงนี้แล้ว
"ไม่อ่ะ อ่ะ นี่เงิน กูกลับก่อนนะ พอดีมีงานด่วน แน่มึงให้คนมารับใช่มะ เออ" ผมวางเงินไว้พันนึงพร้อมคืนกุญแจรถ ก่อนจะเดินออกมาขึ้นรถแท็กซี่กลับ ผมรู้ว่าผมงี่เง่า แจ่ผมไม่อยากเห็นมันตักอาหารให้เกี๊ยว ไม่อยากเห็นมันนั่งติดกัน ไม่อยากเห็นอะไรทั้งนั้น ผมแม่งงี่เง่าฉิบหายอ่ะ
กลับมาห้องก็รีบอาบน้ำให้สดชื่น เคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อยก่อน เพราะผมรู้ว่ามันจะต้องตามมา ผมแต่งตัวเสร็จก็ใส่เสื้อกล้ามบ็อกเซอร์ก่อนจะออกมานั่งระบายสีภาพต่อ ภาพหลังของคนที่ผมกำลังหวงแหน แผ่นหลังของมัน ผมไม่อยากให้ใครเห็น ไม่อยากให้ใครแตะต้อง
ก๊อก ก๊อก
นั่งไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็มีคนมาเคาะประตู
"ฮึ่ก .. ฮือ .. พี่อิฐ .. พี่อิฐโกรธน้องใช่ไหม" ผมคว้าคนตรงหน้ามากอดแน่นกับอก ผมทำมันร้องไห้รอบที่เท่าไหร่แล้ววะ ผมแม่งโคตรแย่
"บอกแล้วไงไม่ได้โกรธ ร้องไห้ทำไม" ผมกระซิบบอก มือก็ปาดน้ำตาไปด้วย มันยังร้องไม่หยุด เอามือกำชายเสื้อผมแน่น
"พี่อิฐโกรธ .. น้องรู้" มันสะอื้นตัวโยน ผมส่ายหัว ปิดประตูแล้วดันมันติดผนังห้อง จูบซับน้ำตาให้ ห่วงและหวงมันเหลือเกิน
"ไม่ร้องนะ .. พี่ไม่โกรธอะไรเราทั้งนั้นแหละ" ผมบอก เกี๊ยวกอดผมไว้แน่น รู้สึกผิดว่ะ ไม่ได้อยากทำร้ายจิตใจมันเลย
"เกี๊ยว .. พี่ขออะไรอย่างได้ไหม" ผมถาม มันเงยหน้ามามองผมอย่างอ้อนๆ น้ำตายังไหลอยู่ หน้าตามันตอนนี้แม่ง น่าฟัด น่าจูบ
"อย่าให้ใครทำแบบที่พี่ได้ .. อย่าให้ใครแตะตัวเราเหมือนที่พี่ทำ" ผมกระซิบที่ริมฝีปากน้อง ก่อนจะเริ่มไล้เล็มที่ขอบปาก ก่อนจะเลื่อนลงมาจูบซับที่ปลายคาง ลำคอ ไล้ลงมาถึงแขน เกี๊ยวหลับตาครางอือ น้องเอามือจิกหัวผมตอนที่ผมจูบลงไปถึงหน้าท้องบางผ่านเสื้อ ผมว่าผมรักมันว่ะ ผมปล่อยมันไปหาคนอื่นไม่ได้แล้ว
"อย่าเป็นของใคร .. นะครับ" ผมยืนขึ้นมาจับหน้ามันให้มองที่หน้าผม เกี๊ยวพยักหน้ารับแล้วค่อยๆหลับตาลงรับจุมพิตที่ผมมอบให้ มันค่อยๆเป็นค่อยๆไป จากที่ค่อยๆคลืบคลาน กลายเป็นเนิบนาบ วาบหวามและเร่าร้อนจนเราทั้งสองล่องลอยไปด้วยกัน จะเร็วเกินไปไหม .. ถ้าผม .. จะขอมันเป็นแฟน
TBC.
น่ารักไหมไม่รู้
รู้แค่เราเขิน ><
มาสั้นแต่ก็รีบมาน้าาา
:กอด1:
-
เป็นแฟนกันเลยๆ ลุ้นๆ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[พี่อิฐอย่าเพิ่งทำอะไรน้องนะ น้องเกี๊ยวยังเด็ก
-
จะขอก็รีบขอ
-
อ่านไปแทบจะจิกหมอนไป พี่อิฐพอรู้ตัวก็รุกน้องเต็มที่เลยนะนี่ :-[
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :katai2-1:
-
มีคู่แข่งแล้วออกอาการหึงขึ้นหน้าเลยนะ
พอน้อวมาง้อ รุกน้องมันเร็วเลยนะ
รีบขอน้องเป็นแฟนนะ แทะน้องมันไปทั้งตัวแล้ว
-
ขอเพลงmy heart will go onประกอบด้วบค่ะ :-[
-
อร๊ายยยยในที่สุดพี่อิฐก็ทนไม่ไหวแล้ว
รอๆพาร์ทแน่กับมิลค์ดูท่าคู่นี้จะสนุกอ่ะ
หวานๆมุ้งๆก็ให้น้องเกี๊ยวเค้าไป
-
อิแม่ใจบ่ดี 555 มันหวานมากกก :hao6:
อินี่อ่านไปยิ้มไปปากจะฉีก :o8:
รีบมาต่อน้า
-
คุณแน่นี้เราต้องมอบโล่เพื่อนดีเด่นให้เลยนะ
ช่างยุยงและส่งเสริม
แล้วจิ้นเล็กๆว่าให้มีซัมติงกับนายล่ำมิลซะเลย :hao7: ..ท่าจะแซ่บ
-
อร๊ายยยยย. ฟินนนนนนนนน
-
น่ารัก>////<
-
กรี๊ด ขอเลยค่า รออะไรอยู่
น้องแน่ เค้าชอบตะเองอะ ฮือ ติสถ์ๆมึนๆดี
-
อย่าช้าค่ะพี่อิฐ รีบๆขอเลยย น้องน่ารัก
-
ไชโยให้พี่อิฐสามที ในที่สุดน้องเกี๊ยวก็ทำสำเร๊จซะที
ขี้หึงนะพี่ชายยยย
รอตอนต่อไปปปปป
-
:ling1: เขินแทนน้องเกี๊ยว
ขนาดนี้แล้วพี่ก็ตีตราจองเลยจ้า ขอน้องเป็นแฟนแล้วให้รู้ว่าสิทธิของแฟนทำอะไรได้บ้าง
-
พี่อิฐร้ายกาจไม่เบาเลยยย
-
ขอน้องเลยๆ
แต่จะผ่านด่านมี๊กับป๊าได้หรือเปล่าเนี่ยสิ สู้ๆ
-
อร๊ายยยยะ เขินแทนน้องเลยค่า
รีบขอน้องเกี๊ยวเป็นแฟนเลยค่ะ ใจตรงกันซะขนาดนี้
ว่าแต่เน่มีคู่ป่ะคะ สงสัยจะคู่กับมิลค์ซะล่ะมั้ง
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
รีบๆ ขอเกี๊ยวเป็นแฟนเร็วๆ คนอ่านรอความหวานของคู่นี้อยู่ จัดเพื่อนแน่ให้คู่กับมิลล์ไปเลย จะได้หมด กขค
-
อูวววววว เดินหน้าเต็มกำลัง
เขาอยากเป็นแฟนอ่ะน้องเกี๊ยวววว
กิ๊วก๊าวอยากจะแซว :hao7:
-
ขอน้องเดี๊ยวเป็นแฟนเลยน่าพี่อิฐ
รักน้องหวงน้องขนาดนี้ :impress2:
-
ไม่เร็วเลยพี่อิฐ รีบ ๆ ขอน้องเป็นแฟนเลยนะ ยังไม่บอกรักขอเป็นแฟน
แต่การกระทำมันข้ามขั้นไปแล้วพี่ เพราะฉะนั้น ก่อนที่น้องจะสับสันมากไปกว่านี้
รีบ ๆ ขอน้องเป็นแฟนซะ เป็นแฟนกันแล้ว จะทำอะไร ๆ จะหึงจะหวงน้องแค่ไหน
ก็แสดงออกได้เต็มที่ ไม่ต้องมาหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่คนเดียวด้วย
แต่เป็นแฟนเกี๊ยวแล้ว ต้องพูดกับน้องเพราะ ๆ นะ เลิกพูดมึงกูกับต้องเลยได้ไหมอ่ะ
ที่สำคัญ อย่าทำน้องเกี๊ยวเสียใจอีกนะ เดินหน้าลุยเลยพี่อิฐ
แล้วก็ ยังคงเชียร์ คู่ มิลค์xแน่ อยู่น้า อิอิ :hao7:
-
จะขอก็รีบขอ อย่ารอให้ถึงปีหน้า อ่ะไม่ใช่แระ
ขอเลยพี่อิฐให้ไว
-
หมาป่ากำลังจะกินลูกแกะ ก็ลูกแกะเนื้อหวานซะขนาดนั้น เราว่าย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยเกี๊ยวเอ๊ย :z1:
-
เขินไม่ไหวแล้ว พี่อิฐจะเขมือบน้องแล้ว :-[
-
เง้อออออออออออออออออออ ชอบพี่อิฐที่รู้ตัวเร็ววววว
พี่อิฐไม่งี้เง่าเลยนะจริงๆๆๆ น้องเกี๊ยวโครตแคร์พี่อิฐเลยยยยย
ขอคบเลยๆๆๆๆๆ มีอะไรกันเลยยยยย
เราเชียร์สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[ :-[
-
จัดไป พี่อิฐ :-[
-
น้องเกี๊ยวน่ารักสุดๆ พี่อิฐรีบๆขอเลยนะ :o8:
-
ขอเห๊อะ มุ้งมิ้งกันขนาดนี้แร้วววว -//-
จะได้หึงถนัดๆหน่อย กันมิลค์ออกปาย อิอิ
ปล.พึ่งมาอ่านจร้าาาา ตามมาจาก "เครื่องปรุง กบ ถุงทอง" เรยยยย ^^
-
ผมยังไม่ได้ขอเกี๊ยวเป็นแฟนหรอกนะ มันดูง่ายเกินไป ผมกลัวว่าน้องจะตกใจกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้ผม ตอนนี้ที่ทำได้ก็คือบอกมันไม่ให้ไปทำกับใครแบบที่ทำกับผม ผมเหมือนคนเห็นแก่ตัวแต่มันเป็นทางเดียวที่จะรั้งมันไว้ ให้มันยอมผมแค่คนเดียว เกี๊ยวเป็นเด็กหัวอ่อน มันชอบคิดว่าผมชินชากับมัน ผมแค่แสดงออกไม่ค่อยเป็น บางทีผมก็แค่อาจจะกำลังเก็บอาการอยู่ ใครจะไปบอกให้มันรู้ล่ะว่าผมก็กำลังติดมันเหมือนกัน ผมว่ามันเริ่มจากการที่เราใกล้ชิดกันเกินไป ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย ทุกวันนี้เห็นผู้หญิงสวยๆผมก็ยังมอง แต่กับเด็กคนนี้ ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงควบคุมตัวเองไม่ได้เลย บางทีนึกอยากจะกอดก็ดึงมันมากอด อยากจะหอมผมก็หอมจนมันอึดอัด ผมคงใกล้บ้าเต็มทน ถ้าวันนึงผมเผลอทำอะไรไม่ควรลงไป ผมคงรู้สึกผิดต่อมันมากจริงๆ
"พี่อิฐ .. เราไปดู fifty shades of grey กันไหม" มันถาม ตอนนี้เรากลับมาที่ห้องผม เรียนทั้งวันจนบ่ายสามนี่แหละครับ ส่วนเกี๊ยวมันเลิกนานแล้วแต่รอกลับพร้อมผม ตอนแรกเห็นมันนั่งอยู่กับไอ้มิลค์นั่นผมโคตรเซ็ง มันมาเรียนแล้วนะครับ เป็นข่าวดังมากๆอีกคนเพราะมันหล่อมากและเรียนนิเทศอีกด้วย
"ไม่เหนื่อยหรอไง พี่ง่วงจะตายอยู่แล้ว" ผมเดินผ่านก็ขยี้หัวมันไปที เดินเข้ามาล้างมือล้างเท้าก่อนจะออกมากระโดดขึ้นเตียง สักพักเด็กดื้อมันก็ตามมานั่งบนเตียงข้างผม แล้วเขย่าแขนผมเหมือนเด็กอยากได้ขนม
"นะครับบบ .. เกี๊ยวอยากดูอ่ะ .. ถ้าพี่อิฐไม่ไปเกี๊ยวชวนมิลค์นะ .. อ๊ะ" ผมไม่ชอบเลย ไม่ชอบเลยจริงๆ ผมดึงให้มันนอนลงข้างผมแล้วผมก็ยันตัวมองหน้ามัน เกี๊ยวเขินหน้าแดงไม่พูดมากเหมือนเมื่อครู่ อยากตีปากจริงๆ พอผมไม่ไปมันก็จะไปกับใครก็ได้สินะ
"ไปก็ไป .. ทำไมต้องบอกว่าจะไปกับคนอื่นด้วย (ผมกัดจมูกไปที โทษฐานทำให้ผมหึง) .. น้องดูรอบไว้ละกัน .. ตอนนี้ขอนอนก่อนไม่ไหวแล้ว" ผมพูดที่ข้างแก้มก่อนจะหอมแก้มใสไปหนึ่งฟอด มันตัวแข็งทื่อยอมให้ผมนอนกอด มันคงช็อคด้วยล่ะมั้งที่ผมเรียกมันว่าน้อง ฮ่าๆ ตอนนี้ง่วงมากครับ ผมกำลังจะหลับ ส่วนมันคงกำลังดูรอบหนังในมือถือแล้วก็คงตั้งนาฬิกาปลุกเรียบร้อย พอมันเลิกยุกยิกผมก็กอดเอวมันแล้วซุกไปที่แขนมัน วันนี้ผมขอเป็นคนซุกละกัน จะได้หลับฝันดี
.
"รอบหนังกี่โมงนะ" มาถึงห้างแล้วครับ ขับรถมันมา เราตื่นตอนเกือบหกโมงเย็น เกี๊ยวมันปลุกผม มันไม่ได้นอนเลย มัวแต่เล่นโทรศัพท์ ส่วนผมหลับเต็มอิ่ม ตอนนี้หิวมากๆ
"มันรอบทุ่มครึ่งอ่ะ .. เราไปเอาตั๋วก่อนแล้วลงมาหาข้าวทานกันไหม" มันถาม ผมพยักหน้า จากนั้นผมก็กอดคอมันขึ้นมาเอาตั๋วด้านบน เกี๊ยวมันตัดผ่านบัตรไปแล้ว มันบอกมันเป็นคนชวนมันจะเลี้ยง เดี๋ยวผมค่อยลงไปเลี้ยงข้าวมันเอา
"กินอะไรเลือกดิ" พอได้ตั๋วก็ลงมาชั้นล่าง วันนี้วันจันทร์ คนเยอะพอควร แต่ไม่ถึงกับเต็มทุกร้านอย่างวันเสาร์อาทิตย์
"ไปฟูจิกัน .. น้องอยากกินซูชิ" ผมก็ตามใจครับ แล้วเราก็มาถึงหน้าร้าน วันนี้ไม่ต้องรอเลย ได้เข้าร้านอย่างเร็ว
"สั่งมาซะเยอะ .. เดี๋ยวก็จุกตอนดูหนัง" ผมออกไปห้องน้ำมา กลับมาอีกทีบนโต๊ะแทบไม่มีที่ว่างแล้วครับ สงสัยผมต้องจ่ายหลักพันแน่ๆ สั่งมาเหมือนกินห้าหกคน
"เกี๊ยวหิวอ่ะพี่อิฐ .. อีกอย่างอยากกินซูชิมาหลายวันแล้ว" มันบอกแล้วแกะตะเกียบจิ้มๆๆ เออ เอาเถอะ กินได้ก็กิน เด็กกำลังโต ผมนั่งกินไป มองมันไป ท่าทางเอร็ดอร่อยมากเหมือนอยู่ภัตตาคารห้าดาว
"ไม่ต้องยัดขนาดนั้นสิ .. ค่อยๆกิน" ผมส่งทิชชู่ให้มัน ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อครับ เพราะตอนนี้ซูชิแปดชิ้นหมดลงไปแล้ว ตามมาด้วยอุด้งของมันที่หมดลงเหมือนกัน เห็ดเข็มทองอบเนยก็หมด สักพักยำแซลมอนก็หมดด้วย นี่มันอะไรกัน
"โอยย .. อิ่มอ่ะ" มันวางตะเกียบเมื่อทาโกยากิลูกสุดท้ายเข้าปาก ไม่อิ่มก็บ้าแล้วไอ้ยุ่ง
"ดูหนังไม่ใช่ไปนั่งท้องอืดนะ" ผมปรามมัน มันรีบส่ายหัวทำหน้ายู่ ว่าอะไรไม่ได้หรอกครับ เด็กมันเอาแต่ใจ
"ไปกันเถอะครับ .. เกี๊ยวอยากกินป๊อปคอร์น" แค่กๆ ผมสำลักน้ำชาฟูจิเลย ที่กินไปมันอิ่มแล้วไม่ใช่หรอ แล้วที่บอกอยากกอนป๊อปคอร์นคืออะไร ตัวก็เล็กนิดเดียว ทำไมท้องมารขนาดนี้
"ขอบคุณนะครับที่เลี้ยง" มันอ้อนผม ผมเลยดีดหน้าผากไปทีนึง ทำเป็นโอดโอย เช็คบิลมาก็ตามคาดครับ พันนิดๆ พอได้เงินทอนเราก็เดินออกจากร้านมาขึ้นลิฟต์ไปชั้นโรงหนัง วัยรุ่นที่เดินผ่านไปมามองตามพวกผมคอแทบหัก ผมเห็นมีเซเลปโซเชียลแคมคนนึงมองตามเกี๊ยวตาไม่วางเลยครับ พวกเกย์นี่มันโจ่งแจ้งกันดีนะครับ เปิดเผยกันสุดๆ
"ได้แล้ว .. เกี๊ยวซื้อน้ำมาให้พี่อิฐด้วย" มันเดินกลับมาจากซื้อน้ำ ผมไปเข้าห้องน้ำมาแล้ว พอมันมาผมก็ไล่มันไปเข้าห้องน้ำบ้าง เกี๊ยวมันซื้อป๊อปคอร์นมาหนึ่งกับชาเขียวอีกหนึ่ง พอมันออกมาจากห้องน้ำเราก็เข้าไปนั่งกันครับ ผมไม่รู้ที่มันจองเลยให้เกี๊ยวเป็นคนนำเข้าไป มันจองบนสุดแถวเอเลยครับ นั่งตรงกลางแถวเลย จองทันได้ไงวะ
"เอามานี่ เดี๋ยวถือให้" ผมกระซิบบอกมัน แล้วเอาป๊อปคอร์นมาถือให้ คนเริ่มทยอยเข้าโรงแล้ว ตอนนี้อยู่ระหว่างโฆษณา ผมไม่รู้หรอกครับว่าหนังที่มันพามาดูเกี่ยวกับอะไร รู้แค่ว่าฉากอย่างว่าเยอะ ตอนไปเอาตั๋วเขาเลยขอตรวจบัตรประชาชนด้วย
"กินจุนะเรา" ผมบอก มันยิ้มตาปิดหยิบป๊อปคอร์นเข้าปาก
"อร่อยอ่ะ พี่อิฐก็กินด้วยสิ" มันทำท่าจะป้อน แต่ผมไม่เอาอ่ะ ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้
ยืนสรรเสริญพระบารมีเสร็จหนังก็มา ผมก็นั่งดูไปเรื่อยอ่ะครับ หนังมันก็ให้อารมณ์ดี แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมเห็นนมเห็นก้นนางเอกผมไม่ได้มีอารมณ์เลย หันกลับไปมองไอ้เด็กข้างๆ มันก็เอาแต่เขิน ยกมิอขึ้นมาปิดปาก ผมสั่นหัวเลย ป๊อปคอร์นหมดตั้งแต่สิบห้านาทีแรก ผมยื่นมือไปคว้ามือมันมาจับไว้ เกี๊ยวมันหันมามองนิดๆ ตอนนี้หน้ามันต้องแดงมากแน่ๆ เรื่องดำเนินไปถึงฉากอย่างว่า มันกำมือผมแน่นเลยครับ ผมเลยยกที่วางแขนออกแล้วดึงมันมาใกล้ๆ ให้มันพิงผม ผมจะได้จับมือมันถนัดๆ หนังเรื่องนี้ซาดิสต์พอควรครับ เกี๊ยวมันเกร็งจนผมต้องลูบมือลูบนิ้วมันเล่น เผลอๆผมก็หันไปหอมขมับมัน เด็กน้อยอยากจะดูหนังแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ดูไปก็เขินไป นี่เป็นผู้ชายจริงๆป่ะเนี่ย
"เฮ้อ .. เกร็งสุดๆ .. นางเอกนี่ต้องกล้ามากเลยนะพี่อิฐ .. เห็นเกือบหมดทั้งตัวเลย" มันพูดตอนเราขับรถกลับห้อง พอออกมามันก็บ้นงุ้งงิ้งจนผมขี้เกียจฟัง
"ชอบอ่ะดิ" ผมหันไปยักคิ้วให้
"หรือพี่อิฐไม่ชอบ" มันหันมาถาม ทำหน้าตาจิ้มลิ้ม
"ก็งั้นๆอ่ะ ก็แค่นม" ผมบอกอมยิ้ม อยากพูดว่าอยากเห็นมึงแก้ผ้ามากกว่าแต่ก็กลัวมันจะเขินไปกันใหญ่
"เออ .. เกี๊ยวอายุ 19 ไม่ใช่เหรอ ทำไมดูได้อ่ะ" ผมเพิ่งนึกออก เรื่องนี้มันต้องอายุ 20 ขึ้นไปไม่ใช่หรอ
"พอดีน้องมีบัตรประชาชนอีกอัน เขาเขียนพศผิด เลยต้องไปทำใหม่ แหะๆ" อ่อ แบบนี้นี่เอง
"โกงอายุนี่หว่า .. ไม่ถึง 20 ดูหนังแบบนี้ได้ไง" ผมดึงแก้มมันเล่น มันจับมือผมออก ผมเลยกุมมือมันแบบสอดประสาน
"แค่นี้เอง .. พี่อิฐเอารถไปจอดหอเกี๊ยวแล้วรอเกี๊ยวแปปนะ ไปเอาเสื้อก่อน" เป็นอันรู้กันครับว่ามันจะมานอนกับผม ผมขับรถเข้ามาจอด เกี๊ยวมันรีบขึ้นไปเอาของด้านบน หลังจากนั้นเราก็ไปห้องผมกัน อันที่จริงห้องผมไม่สบายเท่าห้องมันหรอกครับ แต่มันคงรู้ว่าถ้าชวนผมไปนอนห้องมันคงยาก
"อาบน้ำเลยนะ .. พรุ่งนี้ถ้าท้องเสียจะขำให้" เข้ามาในห้องผมก็ชงอีโนให้มัน กลัวว่าจะนอนไม่หลับครับ ถ้าท้องอืดขึ้นมาเดี๋ยวก็กวนผมไม่ได้นอนอีก
"ไม่เสียหรอกน่า" มันแลบลิ้นเดินเข้าห้องน้ำไป ผมนั่งออนแชทสักพัก คุยกับไอ้แน่ มันบอกว่าช่วงนี้มีคนเข้าไปด่าเกี๊ยวในไอจีเยอะเหมือนกัน ไอ้แน่บอกเป็นเพราะผม แต่ผมไม่ค่อยรู้หรอกนะครับ เท่าที่เคยบอก ผมเกือบได้เป็นเดือนคณะแต่ผมไม่เอา ไอ้แน่บอกว่าส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงกับเกย์ มาด่าเรื่องที่มันชอบมาอ่อยผม ผมตกใจมากครับ เกี๊ยวมันไม่ได้อ่อยผม ผมรู้ มันทำไปอย่างที่ใจต้องการ เป็นผมนี่แหละที่จะอดใจไม่อยู่
แกร๊ก
มันเดินออกมาแล้วครับ
"มีอะไรหรือเปล่าครับ .. พี่ดูไม่ค่อยสบายใจ" มันพูดตอนผมเดินมากอดมัน ไม่รู้สิ อยากให้กำลังใจมันเหมือนกัน เรื่องนี่ถ้าไอ้แน่ไม่บอก ผมก็คงไม่รู้ เพราะมันเองก็คงไม่มาฟ้องผมเช่นเดียวกัน
"มีคนมาด่าเราเรื่องพี่ในไอจีหรอ .. ทำไมเราไม่บอกพี่" ผมถาม กอดไอ้ตัวหอมแน่นขึ้น
"พี่อิฐรู้ได้ไงครับ" มันตกใจน่าดู หน้ามันซีดมากจนน่าสงสาร
"รู้ได้ไงไม่สำคัญ .. สำคัญแค่ว่ามันด่าเรา .. พี่ขอโทษนะที่ทำให้เกี๊ยวโดนด่า" ผมบอก มันพยักหน้านิดๆ ผมหอมแก้มมัน สูดดมกลิ่นที่ผมชอบก่อนจะผละออก
"อย่าคิดมากนะรู้เปล่า .. ถ้าคิดมากแสดงว่าเราคิดจะอ่อยพี่จริงๆ" ผมพูดขำๆเดินเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้มันยืนเอ๋ออยู่ด้านนอก เป็นคนที่น่าแกล้งที่สุดในโลก
พอออกมาผมก็เดินไปปิดคอม มันเองนอนอยู่บนเตียงแล้ว คงเล่นเฟสตามเคย ผมปิดไฟก่อนจะเดินมาเปิดไฟสลัวที่หัวเตียง ช่วงนี้พ่อกับแม่ไม่ค่อยโทรมาเลย ไอ้น้องตัวดีก็หายไปเลย ถ้าว่างๆผมคงต้องกลับบ้านบ้างแล้ว
"ถ้ามีใครมาด่าอีกให้บอกพี่เข้าใจไหม .. เราไม่ได้ผิดก็ไม่ต้องคิดมากล่ะ" พอเห็นมันก็อดไม่ได้ที่จะบอกไม่ต้องคิดมาก ผมรู้ว่ามันคิด ถึงมันจะแสดงว่าไม่มีอะไรก็เถอะ
"ที่จริงเกี๊ยวก็ไม่ได้อะไรหรอกครับ .. พี่อิฐอย่าคิดมากเลยนะ .. คิดมากแก่ไวนะ" มันหันมาดึงแก้มผมสองข้างส่ายไปส่ายมา น่าตีจริงๆ
"พอๆ เพื่อนเล่นหรอ เห๊อะ เพื่อนเล่นอ่อ" ผมเลยแกล้งจับมันจี๋เอว ดิ้นเป็นเจ้าเข้าเลยครับ ตลกฉิบ
"พอแล้ว .. แฮ่ก .. ฮ่าๆ .. น้องเหนื่อย" มันพูดหอบตัวโยน ผมเลยหยุดแล้วแกล้งนอนทับหน้าอกมัน มันเองก็เอามือขึ้นมาลูบหัวผมเล่น ผมชอบนะ รู้สึกดีอ่ะ
"นึกว่าอยากโดนแบบนางเอกบ้าง .. เอาป่ะ .. เดี๋ยวจัดให้" ผมเงยหน้าพูดกับมัน เกี๊ยวนี้หน้าแดงแป๊ด คงกำลังนึกถึงฉากที่นางเอกโดนอะไรๆอยู่แน่ๆ
"ม .. ไม่เอา .. น่ากลัว" มันพูดเสียงอ่อยลง ฮ่า ๆ แกล้งเด็กสนุกสุดๆ
"ทำไมอ่ะ .. ก็เห็นชอบเหลือเกิน" ผมแกล้งต่อ คราวนี้มันไม่ตอบแต่ดันผมลงจากตัวมัน รีบขยับเข้าที่เตรียมนอน ตลกสุด
"หนีแบบนี้ .. คืนนี้ไม่ต้องมานอนกอดเลยนะ" ผมปิดไฟล้มตัวลงนอนบ้าง เอาสิ ดูซิว่ามันจะทำไง
"ฮืออ .. ไม่เอาสิ .. น้องจะกอดอ่ะ" ผมขำเมื่อมันเขยิบมากอดแล้วส่ายหัวไปมาที่หน้าอกผม ไอ้เด็กดื้อเอ้ย
"ก็ไม่ให้กอดอ่ะ .. มีไรป่ะ" ผมทำจะดันมันออก มันก็เอาแขนมาก่ายผมไว้ เขามันพาดมาโดนจุดอ่อนไหวพอดีเลยครับ เดี๋ยวจะโดนยิ่งกว่ากอด เดี๋ยวเหอะ
"ไม่อาววววววว" มันไม่ยอมครับ ผมเลยเลิกแกล้ง ขี้เกียจแกล้งมันแล้ว
"ขอจูบหน่อย" ผมพูด มันรีบเงยขึ้นมามองหน้า คงงงว่าทำไมจู่ๆถึงขอ
"ไม่ต้องงงครับ .. เร็ว .. อยากจูบ" ผมอ้อนบ้าง ไม่พูดพร่ำทำเพลง ผมพลิกตัวมันลงล่างแล้วกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบาง ก่อนจะเริ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไป ความหวานของมันเป็นสิ่งที่ผมชอบที่สุดเลยก็ว่าได้
"อึก .. อืม" มันกำแขนเสื้อผมแน่น ผมเป็นคนสอนให้มันจูบ ตอนแรกๆมันก็เงอะงะบ้าง มาหลังๆเริ่มตอบสนองและใช้ลิ้นเป็นแล้ว
"อ่าา .. จุ๊บ" ผมถอนปากออก จุ๊บที่ริมฝีปากอีกทีก่อนจะพลิกตัวนอนแล้วดึงมันมากอดไว้
"เขินทำไม .. ไม่ใช่จูบแรกสักหน่อย" ผมกระซิบบอกเมื่อมันมุดเสื้อผมแทบจะสิงตัวมาอยู่แล้ว
"แกล้งน้องตลอดเลย" มันตีมาที่อกผมก่อนจะกล่ยเป็นกอดผมเอาไว้
"พี่อยากจะแกล้งน้องแบบนี้ทุกวันเลย .. น้องรู้ไหมครับ" แกล้งหยอดไปอีกเต็มๆ คราวนี้มันเงียบเลยครับ ไม่กล้าพูดต่อ
"หลับได้แล้ว .. พรุ่งนี้พี่ไม่มีเรียนนะ .. แต่เดี๋ยวขี่จักรยานไปส่ง .. เครมั้ย"
"ครับ .. ฝันดีนะพี่อิฐ" มันชะโงกหน้าขึ้นมาหอมแก้มผม ผมก็หอมไปที่ขมับมัน นอนแล้วครับ พรุ่งนี้ตื่นเช้า
......
"ลุกขึ้นไปอาบน้ำเลยไอ้ตูด" ผมตีตูดมัน จะเจ็ดโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวไปสายก็มานั่งบ่นอีก มันไม่ยอมขดตัวหันไปอีกทาง ขี้เซาจริงๆ
"เร็ว .. ลุกๆ .. เดี๋ยวลงไปซื้อข้าวมาให้" ผมดึงมันขึ้นมา เกี๊ยวมันทำตัวอ่อนล้มมาทางผมอีก จับกอดแม่มเลย ลีลาดีนัก
"อื้อออ .. ขอปาท่องโก๋ โอวันติลด้วยน้าาา .. แฮ่" มันอ้อน แล้วนั่งตัวตรง ขยี้ตาเบาๆ
"เออๆ รีบอาบน้ำล่ะ ขึ้นมาจะได้กินเลย" ผมบอกมันก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบเงินกับกุญแจห้องเดินลงมาด้านล่าง เดินไปอีกนิดเป็นที่ขายของ ตอนเช้าๆเขาก็เปิดกันแล้วครับ
ผมเดินซื้อโอวันติลสองถุง ปาท่องโก๋ยี่สิบบาท ข้าวหมูแดงสองห่อ ก่อนจะขึ้นมาด้านบน จัดใส่จานเรียบร้อยมันก็แต่งตัวเสร็จพอดี วันนี้มันมีเรียนเช้า ตอนเที่ยงก็เรียนเสร็จแล้ว
"เย้ .. มีปาท่องโก๋ โอวันติลด้วย" มันเดินมานั่งกิน ผมเทให้มันหมดแล้ว มันมีหน้าที่แค่กินก็พอ
"รีบกินเถอะน่า .. อยากไปสายหรือไง" ผมฉีกปาท่องโก๋ใส่จานมัน มันก็กินไป หัวเราะไป ยิ้มหวานไป ตามสไตล์ พอทานเสร็จผมก็ไปล้างจาน ไล่มันไปจัดเสื้อผ้าเตรียมกระเป๋า ก่อนจะเดินลงมาจากห้อง ผมเป็นคนขี่จักรยานไปส่งมันครับ พอมาถึงคณะมัน คนก็มองกันเยอะเหมือนกัน แต่ผมไม่สนหรอก
"เที่ยงนี้ไปรอที่โรงอาหารนะ .. เดี๋ยวมากินด้วย" ผมบอกมัน มันพยักหน้ารับรู้
ส่งมันเสร็จผมก็ขี่กลับห้อง ลื้อผ้าปูที่นอนมาส่งซักแล้วเปลี่ยนใหม่ เก็บกวาดห้องให้เรียบร้อย ก่อนจะโทรกลับบ้าน แม่บอกช่วงนี้ไม่ค่อยสบาย ผมเลยบอกให้แม่ดูแลตัวเอง สัปดาห์นี้ถ้าไม่มีอะไรจริงๆ ผมจะกลับบ้าน
กว่าจะเรียบร้อยก็ปาไปเกือบเที่ยง ผมรีบอาบน้ำอีกรอบแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าขี่จักรยานมาที่โรงอาหารคณะมัน กำลังจะเดินเข้าไปแต่ติดตรงที่ว่าคนกำลังมุงอะไรไม่รู้เต็มไปหมด
"มุงอะไรกันอ่ะ" ผมถามน้องคนหนึ่ง ที่ยืนชะโงกดูอะไรสักอย่าง
"คนทะเลาะกันอ่ะพี่" มันบอก ผมชะโงกดูแต่มองไม่เห็น อะไรวะเนี่ย แล้วไอ้ยุ่งของผมล่ะ อยู่ไหน
"ทำไมไม่รับวะ" ผมเริ่มหงุดหงิด โทรไปก็ไม่รับ ตอนนี้มันน่าจะเลิกเรียนแล้วสิ
"ขอทางหน่อยครับ" ผมขอทางคนข้างหน้า มามุงแลบนี้คนอื่นก็เข้าไปไม่ได้สิวะ ที่ผมต้องเข้าไปเพราะผมกลัวว่ามันจะมัวแต่ดูเขาตีกันจนลืมรับโทรศัพท์ผม ถ้าโดนลูกหลงขึ้นมาจะว่าอย่างไร
"แกมันจับปลาสองมือ! อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าแกมันร่านขนาดไหน" ผมได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งกำลังด่าใครสักคนอยู่ แย่งผู้ชายกันหรอวะ ทำไมไม่ไปทะเลาะกันที่อื่นเนี่ย ลำบากกุอีก
"เราไม่ได้ทำแบบนั้น" เสียงคุ้นมากตอบผู้หญิงคนนั้น คุ้นมากจนผมต้องรีบแทรกเข้ามา
"อย่ามาตีหน้าซื่อหน่อยเลย! ถ้าแกไม่ไปอ่อยเขาแล้วจะมีผู้ชายถึงสองคนมาติดแกได้ไง!" ผมแทรกเข้ามาได้แล้ว และวงตรงกลางที่กำลังมีเรื่องกันอยู่ ผมรู้ถึงสาเหตุที่มันรับโทรศัพท์ผมไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้คนที่กำลังโดนผู้หญิงอีกคนด่าคือมันนั่นเอง
"ไม่ใช่นะ นั่นมันเพื่อนเรา" เกี๊ยวเถียงกลับ เสื้อนักศึกษาสีขาวตอนนี้กลายเป็นสีแดง ผมตอนนี้พอเห็นแบบนี้ก็งงเหมือนกัน แต่ต้องรีบเข้าไป หันไปอีกทาง ไอ้มิลค์กำลังเดินมาพอดี
"แกมันไอ้ร่าน!" ผู้หญิงอีกคนผมว่าผมเคยเจอเธอนะ แต่นึกไม่ออกว่าที่ไหน
"มีอะไรกัน" ผมเดินเข้าไปยืนตรงกลาง ดึงเกี๊ยวมาหลบด้านหลัง มันตัวสั่น น้ำตานอง จะให้มันทำอะไรได้ ในเมื่ออีกฝั่งเป็นผู้หญิง
"พี่อิฐถอยไป! แจงจะด่ามัน!" เธอบอกผม กำมือแน่น
"แล้วจะด่ามันด้วยเรื่องอะไรล่ะ บอกพี่สิ" ผมถาม จะมาด่าคนของผมแบบนี้ไม่ได้ แล้วดูสิ เสื้อผ้าเปียกหมดเลย
"มึงเป็นอะไรไหม" เสียงไอ้มิลค์ถามเกี๊ยว พอมีมัน ผมเลยหันมาประจันหน้ากับคนชื่อแจงโดยตรง
"หึ ผู้ชายสองคนล้อมหน้าล้อมหลังแบบนี้ มันไปอ่อยอีท่าไหนล่ะคะ ถึงได้ติดกันแจขนาดนี้!" เธอด่าออกมาเหมือนไม่มีสมอง
"มันไม่ได้อ่อยอะไรทั้งนั้น .. พี่ว่าเธอน่าจะประสาทนะ .. แล้วถ้าพี่สองคนจะติดมันแจจริงๆ .. เธอมีสิทธิ์อะไรมาโกรธมันล่ะ " ผมพูดตามความจริง ไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น
"กรี๊ดดดด ! พี่อิฐว่าแจงทำไม!" เธอกรีดร้องออกมาจนผมสะดุ้ง บรรดาคนที่ยืนอยู่ต่างซุบซิบนินทา บางคนก็อัดคลิปไว้ ดีนะไม่มีอาจารย์มาแถวนี้
"ก็เธอทำตัวแบบนี้ทำไมล่ะ .. เธอมาว่าเขาทั้งๆที่มันไม่จริงแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน .. ขอโทษเกี๊ยวซะ!" ผมบอก เธอกำมือแน่น มองเกี๊ยวตาขวาง
"ไม่! แจงไม่ขอโทษ!" เธอตะโกนลั่น ผมเองก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ตอนนี้ยังไม่รู้เหตุผลที่แน่ชัดที่ทำให้คนชื่อแจงอยากหาเรื่องมัน
"ถ้างั้นเรื่องนี้ขอให้จบ .. ถ้าเธอยังมาตามรัวควาญมันอีก .. พี่จะไม่ยอมให้จบง่ายๆแบบนี้แน่" ผมบอกแล้วดึงเกี๊ยวออกมา นักศึกษาแตกฮือเปิดทางให้พวกผม ไอ้มิลค์เข้าไปพูดอะไรกับแจงอีกนิด จนเธอกรีดร้องเป็นบ้าอยู่กลางโรงอาหาร
"ฮึ่ก .. ฮึ่ก" แม่งเอ้ย ร้องจนได้ ผมแทบจะพามันออกมาจากตรงนั้นให้ไวกว่านี้ มันร้องไห้แล้ว ผมทำอะไรไม่ถูกตลอดเลย
"จะร้องทำไม .. ไม่มีอะไรแล้ว" ผมบอก เราเดินมานั่งกันอยู่ตรงม้าหินข้างคณะ
"เกี๊ยวไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้" มันพูดสะอื้น เฮ้อ มีเรื่องอะไรไม่รู้จักจบจักสิ้น
"เออ อย่าคิดมาก คนชื่อแจงไรนั่นคงประสาท หรือไม่ก็เป็นพวกโรคจิต" ผมบอก มองเสื้อผ้ามันแล้วเพลียใจ
"ไปเกี๊ยวกลับห้อง" อยู่ดีๆไอ้มิลค์ก็เดินมาจากข้างหลัง มันกระชากเกี๊ยวให้ยินขึ้นแล้วพูดเสียงดัง
"มึงปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี้!" ผมบอกเสียงเข้ม ตกลงว่าจะต้องทะเลาะกันจนได้ใช่ไหม ตอนนี้ผมกับมันจ้องตากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ผมไม่ปล่อยเกี๊ยวไปกับมันแน่ๆ ไม่มีทาง
TBC.
อิรุงตุงนังมาก
ฝันดีค่ะทุกคน
:pig4:
-
:z13:นี่แหนะ
-
อีนังแจง. อีชะนีขี้อิจฉา.
-
เรื่องไรอ่ะ งง
แล้วตัดฉับ ให้คนอ่านรอลุ้นและรออ่านอีกหลายๆวันต่อไป
-
โอ๊ยยยยยย สงสารเกี๊ยวอ่าาาาา
-
สงสารเด็กน้อย :mew2:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:hao4: เกิดศึกชิงนางซะแระเกี๊ยวทำไงดีลูก
-
#ทีมพี่อิฐ
-
ทำไมผู้ชายถึงจะสนิทกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้คะ..สมองนางมีปัญหาเหรอ..
-
ศึกชิงนายต่อ
-
เบื่อจริงก็คนมาน่าตาดี(เกี๊ยวเอ่ย)
เกี๊ยวเอาให้ชัดเจนจะคบใครเดี๋ยวผช.ตีกันตาย
ชะนีไม่ได้เป็นแฟนแต่หวงเหมือนตัวเองเป็นแฟน มโนเปล่า?
-
ป้างงอ๊ะ
แจงมันไม่ได้เป็นแฟนใครไม่ใช่เหรอ?
แล้วมันมาระรานเกี๊ยวทำพระแสงอะไรคะ?
ถึงเกี๊ยวจะอ่อยจริงๆหรือจับปลาสองมือจริงๆแล้วนางจะมาด่าวดิ้นเพื่ออะไร?
หรือว่านางเป็น fc พี่อิฐ?
พี่อิฐไม่ได้เป็นดาราหรือเซเลป
ต่อให้นางเป็น fc ก็ไม่มีสิทธิมาทำอะไรแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?
เด็กสมัยนี้น่ากลัวแฮะ
ป.ล ว่าจะแซวพี่อิฐหน่อย ปกติเขาจีบกันเป็นแฟนก่อนทำรอยหรือจูบน้า หรือว่าเราล้าสมัยไปแล้ว?
-
#ทีมพี่อิฐ
สงสารเกี๊ยว อินังแจงน่ารำคาญ
-
บางทีเราก็สงสัยว่าจะมีผู้หญิงแบบแจงจริงๆหรือเปล่า แบบว่าบ้าบอสิ้นดี :katai1:
หรือว่าโลกเราจะสวยเกินไป เลยไม่เคยเจอแบบนี้เลย :laugh:
มิลค์ก็อย่ามาทำให้เรื่องมันวุ่นวายเพิ่มได้ไหมล่ะ ไม่เห็นใจเกี๊ยวเลย อีกอย่างเกี๊ยวมองมิลค์เป็นเพื่อนนะ :serius2:
อีรุงตุงนังของจริง แต่น้องเกีียว พี่ยังไม่ได้ดูหนังเลย พี่ยังหาเวลาไปไม่ได้เลยอ่า :o8:
-
โอ๋เอ๋นะหนูเกี๊ยว
มิลค์อย่าพยายามเลย. แยกพี่อิฐจากเกี๊ยวไม่ได้หรอก. ถึงเวลาขอคบให้ชัดเจนได้แล้วปะ
-
เอาแล้วไงงงงงงง ศึกชิงน้องเกี๊ยว
เลือกเชียร์มุมพี่อิฐค่ะ!!!!!
-
ยัยแจง ยัยโรคจิต :beat: :z6: บ้าหรือเปล่าอ่ะ
เจ็บใจตรงเป็นผู้หญิงนี่สิ ผู้ชายเลยไม่มีใครกล้าทำอะไร
น้องเกี๊ยวน่าจะมีเพื่อนเป็นผู้หญิงสักคน มาช่วยตบยัยแจงให้หน่อย ชิชิ เจ็บใจอ่ะ :m16:
พี่อิฐยังไม่ขอน้องเป็นแฟน แต่มาหวงกับมิลค์ขนาดนี้ก็ไม่ค่อยดีเลยนะ
ไม่รู้สิ ยังไงมิลค์ก็เป็นเพื่อนเกี๊ยวอ่ะ ถ้าพี่อิฐเป็นแฟนเกี๊ยวแล้วก็ว่าไปอย่าง
ขอน้องเป็นแฟนเถอะพี่อิฐ กลัวน้องสับสนนะ สงสารน้องอ่ะ
ปล่อยให้ผู้ชายเขาตีกันไป พี่แน่มาพาน้องเกี๊ยวกลับบ้านที
-
น้องเกี๊ยวน่ารักจัง ทั้งจูบทั้งหอมยังงี้ไม่เรียกแฟนก็ไม่รู้เรียกว่าไรแล้วพี่อิฐ
เกิดศึกชิงนางซะแล้ว รีบเคลียร์ก่อนชะนีจะมาวุ่นวายอีกนะ
ว่าแต่ตอนนี้แฝงโฆษณาหลายอย่างจังคะคนเขียน 555
เค้าอยากดูหนังเรื่องนี้เหมือนกันแต่ไม่มีเวลาสักที
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
เกิดศึกชิงชายกันซะแล้ว
อย่าเพิ่งทะเลาะกันทั้งสองคน
หันมาปลอบน้องเกี๊ยวก่อน
งานนี้ต้องการผู้ช่วยค่ะพี่แน่
ของน้องเกี๊ยวรีบมาด่วนค่ะมา
เอามิลค์ไปเก็บค่ะงานนี้พี่อิฐ
เค้าเป็นพระเอกนะ
-
อย่ามาทำอะไรหนูเกี๊ยวนะ
น้องเป็นเด็กดีไม่สมควรจะโดนอะไรแบบนี้
พี่อิฐดูแลด่วนนน
หาคู่ให้มิลด้วย อิอิ
-
เออนะ ตัวเองไม่มีปัญญาจะทำให้คนอื่นชอบ ก็มาระรานชาวบ้าน
ประสาทจริง :เฮ้อ:
-
น้องเกี๊ยวเอ๊ยยยย
:กอด1:
-
ไฟ้ท์เรยยยย พี่อิฐ เอาน้องเกี๊ยวมาเปนของเรา~~~~!!!!!!! เย้!!!
-
พี่อิฐขอน้องเป็นแฟนไปเลยย จะได้รู้กันให้หมดว่ามีเจ้าของแล้ว
เราเคยเจอคนแบบแจงอะไรนี่ด้วย เพลียมาก สงสารผู้หญิงที่โดน :katai1:
-
ตอนนี้พี่อิฐต้องทำอะไรให้มันชัดเจน บอกน้องเกี๊ยวและมิลล์ไปเลยว่าตัวเองรู้สึกยังไง จะได้ช่วยกันแก้ปัญหาที่ยัยแจงมาอาละวาด
เพราะถ้าปล่อยไว้แบบนี้ เกี๊ยวนั่นแหละที่จะแย่ เพราะคนอื่นก็อาจจะมองเกี๊ยวว่าจับปลา 2 มือจริงๆ
-
ตกลงเค้าเป็นอะไรกัน
อยู่นสถานะไหนกัน
จบบอกว่า แบบนี้มันไม่เคลียร์นะเว้ย
ไอ้พี่อิฐก็ทำไรเข้าสักอย่างสิวะ เฮ้ย
:ling1:
-
:กอด1: น้องเกี๊ยวอย่าคิดมากน้า
-
ทำไมเรื่องกลายเป็นแบบนี้ พี่อิฐเป็นที่รักขนาดนั้นเลยหรอ
ไม่ชอบบเลย เรารักเกี๊ยวมาก ไม่อยากให้ใครทำร้าย :ling1:
-
:mew6:
-
สงสารน้องเกี๊ยวจัง อยู่ก็ถูก(ชะนี)มาด่าซะงั้น
พี่อิฐดูแลน้องเกี๊ยวดีๆ นะครับ อย่าให้ใครมาทำร้ายน้องอีกนะ
-
เอ่อ..สวยใสไร้สมองมากอะ แจง เธอเป็นใคร อยู่ในฐานะอะไรกับใคร? :angry2:
เหอๆ คนแบบนี้่จะมีใครเอาใหมเนี่ย
ปล.ยืนยันว่าคนประเภทนี้มีอยู่โลกใบนี้ และในไทยนี่เองค่ะ คือพอตัวอ่อยไม่ได้ก็ระรานคนอื่น ตัวอย่างง่ายๆให้เห็นภาพ คลิฟนักศึกษาตบกัน มีเกลื่อนเนตเลย ไม่อยากยกตัวอย่างคนใกล้ตัว เหอๆ
-
บังอาจมาทำเกี๊ยวกุ้งนะ!!
เห็นชื่อเกี๊ยวกุ้งเวลาเล่นแชทกับพี่อิฐแล้วใจสั่นตลอด-..-
เดี๋ยวเกี๊ยวกุ้งต้องโดนกินแน่ๆ >< กิ๊ดดดดด
พี่อิฐเอาเปรียบน้องอะะ หลอกเด็กว่ะ บ้าที่สุด! :hao7:
-
"มึงปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี้" ผมสะดุ้งทันทีที่พี่อิฐตะหวาดเสียงเข้ม ใบหน้าเขาตอนนี้ไม่เหมือนพี่อิฐคนเดิม เขาเหมือนคนกำลังโกรธและกำลังจ้องหน้ามิลค์ตาเขม็ง ทำไมต้องทะเลาะกันด้วย แค่นี้ยังอายไม่พอใช่ไหม
"กูจะพาเกี๊ยวกลับห้อง มึงนั่นแหละที่ต้องปล่อย" แม้จะไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ผมก็ไม่ชอบเลยที่เขาพูดจากันแบบนี้ แม้มิลค์จะรุ่นเดียวกับพี่อิฐ แต่อย่างน้อยก็น่าจะเคารพกันบ้าง ส่วนพี่อิฐตอนนี้เกี๊ยวอยากให้เขาใจเย็นลง
"กูไม่อนุญาต!!!" พี่อิฐเดินมากระชากตัวเกี๊ยว เจ็บ แขนอีกข้างก็ถูกมิลค์ดึงไว้ นี่มันเรื่องอะไรกัน
"มึงเป็นแฟนมันเหรอไง ! ไหนมึงบอกกูสิว่ามึงเป็นแฟนมัน !! แล้วกูจะปล่อยเกี๊ยวไปกับมึงทันที" ผมอึ้งในคำพูดของมิลค์พอๆกับพี่อิฐ เขาเริ่มกำมือและเหมือนคนพูดไม่ออก ใช่สินะ ก็เกี๊ยวไม่ใช่แฟนพี่เขาเสียหน่อย จะให้พี่เขาพูดออกมาได้ไงล่ะ
"มึงมันก็แค่หวงก้าง ตอนนี้คงรู้แล้วสินะว่าใครควรได้เกี๊ยวไป" ระหว่างที่เราสองคนกำลังคิดมากในคำถามของมิลค์ มิลค์ก็ดึงตัวเกี๊ยวออกมา พี่อิฐยังยืนอยู่ที่เดิม เขาไม่ได้ตามมา แต่โวยวายเป็นบ้าอยู่คนเดียว ผมเองไม่ได้ท้วงอะไร ตอนนี้อยากพักเหลือเกิน นึกถึงผู้หญิงคนนั้นเธอบอกผมว่าเธอเฝ้ามองพฤติกรรมของผมมานานแล้ว และสรุปได้ว่าผมอ่อยพี่อิฐ เธอเกลียดยิ่งตอนที่เห็นผมอยู่กับมิลค์ มันเหมือนหักหลังพี่อิฐเธอคิดแบบนั้น เธอเป็นแฟนคลับพี่อิฐมาตั้งแต่มอปลาย ผมเองผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงแค้นผมขนาดนี้ แต่ตอนนี้ผมเริ่มจะเข้าใจคำว่า 'จับปลาสองมือ' ของเธอแล้ว
"ล้างหน้า ล้างตาซะ .. เปลี่ยนชุดออกด้วยล่ะ" เราไม่ได้พูดอะไรตอนมาถึงห้อง ผมไขกุญแจเข้าไป ก่อนจะเดินไปล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่มิลค์บอก มันไม่ได้ช่วยให้เรื่องวันนี้ลบเลือนไปได้เลย ผมเหมือนถูกประจานว่าเล่นหูเล่นตากับผู้ชายถึงสองคน น่ารังเกียจที่สุด
"มานั่งนี่" มิลค์ตบที่เตียง เกี๊ยวเดินไปนั่งข้างๆก่อนที่จะโดนมิลค์ดึงไปกอดไว้ ยังไวเขาก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของเกี๊ยวอยู่
"ขอโทษที่ไปช่วยไม่ทัน .. ขอโทษที่ทำให้เกี๊ยวต้องมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้" มิลค์พูดแล้วหอมมาที่ผมเกี๊ยว ผมน้ำตาไหล อยู่ดีๆก็รู้สึกอ่อนแอขึ้นมา คนที่ผมอยากอยู่ใกล้ที่สุดตอนนี้เขากลับไม่ได้อยู่ ผมอยากร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขา
"ไม่ใช่ความผิดมิลค์หรอก เกี๊ยวผิดเอง" ผมบอกน้ำตาไหล กอดมิลค์แน่น ทุกอย่างผมทำเองทั้งหมด ไม่มีใครผิดเลย
"เกี๊ยวนะเกี๊ยว .. ทำไมถึงได้ไปชอบไอ้คนแบบนั้นวะ .. ดูมันดิ๊ .. หวงก้าง .. แฟนก็ไม่ได้เป็นแม่ง!" มิลค์ด่าพี่อิฐ พี่อิฐไม่ได้ขอเกี๊ยวเป็นแฟน พี่อิฐคงไม่ได้รักเกี๊ยว เขาก็แค่อยากให้เกี๊ยวเป็นของเขา แต่ในสถานะอะไร เกี๊ยวไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ
"ฉิบ ! บอกมานะว่ารอยพวกนี้มาจากไหน" มิลค์เลิกเสื้อผมขึ้น ผมตกใจจริงๆ ลืมหมดทุกอย่าง ลืมว่าจะใส่เสื้อคอกลมตัวบางไม่ได้ พี่อิฐไม่ให้เกี๊ยวบอกใคร แล้วแบบนี้จะทำไงล่ะ
"เกี๊ยว! บอกมานะว่ามันทำอะไรเราบ้าง!!!" มิลค์จับแขนเกี๊ยวสองข้างแล้วเขย่าถาม ฮือออ มิลค์น่ากลัวมากเลย เขาดูโกรธเกี๊ยวมาก
"ถ้าไม่บอกมิลค์จะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณอา!" มิลค์ขู่ผม เขาดูพูดจริงทำจริงจนเกี๊ยวกลัว นัยน์ตามิลค์ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
"ฮือออ .. ไม่เอานะ .. ฮึ่ก .. พี่อิฐ .. เรากับพี่อิฐแค่จูบกัน .. รอยนี้เขาทำไว้ตอนวาดรูปเฉยๆ .. มันไม่มีอะไรนะมิลค์ .. เชื่อเกี๊ยวสิ" น้องร้องไห้ออกมา พยายามทำให้มิลค์เชื่อว่ามันไม่ได้มีอะไร พี่อิฐไม่ได้คิดอะไร เขาแค่ เขาแค่
"มันไม่มีอะไรเหรอเกี๊ยว ! รู้บ้างไหมว่าการจูบกันมันมีแต่คนที่รักกันเท่านั้นแหละที่ทำได้! แล้วรอยนี้ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะคิดไงรู้ไหม! เขาจะคิดว่าเกี๊ยวโดนแล้ว! ไม่ซิงแล้ว!"
"ฮือออออ .. เกี๊ยวไม่รู้ .. ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น .. ฮือออออ" น้องไม่ไหวแล้ว ไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น รอยจูบแผ่วเบาและหนักหน่วงของพี่อิฐ น้องจำมันได้เสมอ แม้เขาจะไม่ขอเกี๊ยวเป็นแฟน แต่เขาก็หวงเกี๊ยวคนเดียวนี่ .. ผมได้แต่หลอกตัวเอง ที่ทำไปทั้งหมด สิ่งที่ได้กลับมาก็คือการที่ได้ไปเป็นของเล่นให้เขาสินะ
"ไม่เอาแล้วเกี๊ยว .. พอแล้ว .. ชู่ว .. นอนซะนะครับ .. นอนนะ .. คืนนี้มิลค์ต้องไปออกงานกับป๋า .. เดี๋ยวมิลค์จะอยู่เป็นเพื่อนเกี๊ยวจนถึงเย็นนะ .. นอนซะ" มิลค์จัดที่นอนให้เกี๊ยว เขาจับเกี๊ยวให้นอนลงแล้วกล่อมจนเกี๊ยวหลับ กว่าเกี๊ยวจะร้องไห้เสร็จ ก็เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไร ได้นอนมาบ้างมันก็รู้สึกดี ตื่นขึ้นมาอีกทีมิลค์ก็ไม่อยู่ห้องแล้ว เขาแปะโพสอิทไว้ว่าให้น้องเวฟข้าวกิน เขาต้มข้าวไว้ให้ มิลค์เป็นเพื่อนที่ดี เขามักจะใส่ใจผมเสมอไม่ว่าผมจะเป็นอย่างไร
ติ๊ดด
เสียงข้อความเข้า
อยากเจอหน้าพี่บ้างหรือยัง
เป็นข้อความที่พี่อิฐส่งมา ถ้าถามเกี๊ยว เอาจริงๆตอนนี้อยากเห็นหน้าเขามาก อยากอยู่ใกล้ อยากให้ปลอบ อยากให้เป็นพี่อิฐที่นอนกอดเกี๊ยวจนหลับไป แต่อีกใจตอนนี้เกี๊ยวไม่อยากเจอ ไม่อยากคุย ไม่อยากให้เขากักกันว่าเกี๊ยวเป็นของเขาคนเดียว ตอนนี้เราอยู่ในสถานะอะไร พี่อิฐจูบเกี๊ยวเหมือนคนรัก แต่ไม่เคยขอเกี๊ยวเป็นแฟนจริงๆสักที เกี๊ยวเองที่คิดว่าพี่เขาเริ่มชอบเกี๊ยวแล้ว แต่เรื่องจริงคือพี่อิฐแค่หวง อยากให้เกี๊ยวเป็นของเล่นของเขาคนเดียว ถ้าจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็เหมือนโกหก คนเรารักใครมากก็อยากให้เขารักกลับ แต่ในเมื่อมันไม่เป็นไปอย่างที่หวัง เกี๊ยวก็คงไม่ยื้ออีกต่อไป
เกี๊ยวไม่ได้ตอบกลับข้อความพี่อิฐหรอกนะ เกี๊ยวแค่เปิดอ่านแล้วเดินไปเวฟข้าวทาน พอทานเสร็จเกี๊ยวก็เดินไปทำสรุปส่งอาจารย์ จนสี่ทุ่มป๊าโทรมาเกี๊ยวก็นอนคุยกับป๊าจนแบตหมดต้องชาร์ตแบตทิ้งไว้ เสร็จแล้วเกี๊ยวก็อาบน้ำเข้านอน ก่อนนอนพี่อิฐโทรมาหลายรอบแต่เกี๊ยวไม่ได้รับ กำลังจะนอนมิลค์ก็โทรมาถามว่าเกี๊ยวเป็นไงบ้าง เกี๊ยวก็บอกไปว่าเกี๊ยวดีขึ้นแล้ว ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ก็คงไปเรียนได้เหมือนเดิม
.....
ผมส่งข้อความไปหามัน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องร้อนรนขนาดนี้ด้วยวะ ตอนนั้นที่ไอ้มิลค์มันด่าผม ผมคิดได้จริงๆนะครับ ผมผิดเองที่ไม่ยอมขอมันเป็นแฟน ผิดเองที่ทำรุ่มร่ามจนมันเสียหาย ผมรังแกมันแต่ไม่ยอมคุยกับมัน ผมแม่งโคตรเลว เกี๊ยวไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยคบ เกี๊ยวไม่เรียกร้อง แต่ผมรู้ว่ามันคิด ผมเองผมชอบมันตั้งนานแล้วและมันกลายเป็นความรักไปแล้ว ผมรักมันแต่ก็ไม่ยอมทำอะไรให้มันกระจ่าง ถ้าเกี๊ยวจะหนีผมไปผมคงเจ็บใจมากที่ไม่เผยใจตัวเองทั้งๆที่โอกาสอยู่แค่เอื้อม
"ทำไมไม่รับสายวะ"
ผมนอนโทรทั้งคืนจนคิดว่ามันหลับไปแล้วจึงเลิกโทร บางทีมันคงเครียดกับเหตุการณ์เมื่อเที่ยงจนไม่อยากรับสาย หรือไม่มันก็คงเกลียดผมไปแล้ว คนไม่ใช่แฟนเขาหวงกันแบบนี้ได้ด้วยหรอ ผมพยายามคิดแล้วคิดอีก แต่มันก็ไม่ได้คำตอบ ผมชอบมัน ผมอยากได้มัน อยากดูแลมัน แต่ผมก็ทำพังทั้งหมด ผมปกป้องน้องไม่ได้ นี่เป็นสิ่งที่ผมไม่ให้อภัยตัวเองอีกเลย
ผมนอนก่ายหน้าผาก คิดไม่ตกจริงๆเรื่องมัน ยิ่งมันไม่รับโทรศัพท์ผมก็ยิ่งเครียด แต่ถ้าจะให้ผมไปหามันที่หอผมเองก็กลัว ผมกลัวว่าไอ้มิลค์มันจะยังอยู่ แล้วผมจะทำอะไรลงไปให้เรื่องมันแย่กว่าเดิม สุดท้ายผมก็ทำได้แค่นอนหลับไป หวังว่าตื่นขึ้นมาอีกวัน จะมีเด็กน้อยจอมยุ่งที่ชื่อเกี๊ยวมาเคาะห้องผมเหมือนเดิม
ก๊อก ก๊อก
ผมงัวเงียดูนาฬิกาแล้วพบว่ามันสิบโมงกว่าแล้ว ผมรีบเดินไปที่ประตูเพราะคิดไปว่าจะเป็นคนคนนั้น
"เกี๊ยว!" ผมเปิดประตูออกไปตั้งใจว่าจะต้องเป็นมันแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ มันไม่ใช่เกี๊ยว มันคือไอ้แน่
"ทำไมคุณไม่ไปเรียนครับ ผมหนีออกมาหาคุณเลยนะเนี่ย" ไอ้แน่เดินเข้ามาในห้อง อ้าว ไอ้เวรนี่ หนีเรียนมาทำไม
"มึงกลับไปเรียนป่ะ .. จะได้มาติวให้กู" ผมบอกเดินไปเปิดตู้เย็นดื่มน้ำ ปวดหัวฉิบ ผมคงไม่เข้าเรียนแล้ว
"ไม่เป็นไรครับ วันนี้อาจารย์เปิดหนังให้ดู พี่แกบอกว่าชีทต้นฉบับหาไม่เจอ ผมเลยหนีออกมาซะเลย"
"เออดี กูแม่งปวดหัวฉิบ" ผมเดินไปทิ้งตัวบนเตียงพร้อมกุมขมับไว้ ป่านนี้ไม่รู้ไอ้ดื้อมันไปเรียนหรือยัง ผมคิดถึงมันจัง ปกติมันต้องมานอนกับผมสิ ไม่ใช่หายไปแบบนี้
"เมื่อวานได้ข่าวมีคนมาอาละวาดน้องเกี๊ยวหรอครับคุณอิฐ .. คงเป็นพวกแฟนคลับคุณอิฐสินะครับ .. เหมือนที่ผมเคยส่งให้คุณดู .. ที่น้องเขาเคยโดนคนมาด่าในไอจี"
"เออดิ กูยังงงเลยอ่ะ ปกติกูเด่นดังที่ไหนล่ะ" ผมบอก ผมไม่ใช่คนดังนะครับ มีเรื่องแบบนี้ผมก็ตกใจเหมือนกัน แต่ผมสงสารมันมากกว่า ช็อกไปเลย
"คุณอิฐไม่รู้อะไรซะแล้ว เพจคุณอิฐคนฟอลโล่วเป็นหมื่นนะครับ" ไอ้แน่พูด โชว์เพจที่ว่าให้ผมดู ผมนี่งงเลยครับ มันเอารูปผมมาจากไหนกัน มีทั้งแอบถ่าย แล้วก็ที่ผมเคยถ่ายเองในเฟซ
"น่ากลัวว่ะ .. เออแน่ .. มึงว่ากูจะเอาไงเรื่องเกี๊ยวดีวะ .. คิดไม่ออกเลยเนี่ย . กูไม่เคยคบผู้ชายนะเว่ย" ผมเครียดจริงๆครับ ผมไม่รู้ทำไมผมถึงชอบมันแบบนั้นไปได้ บางทีผมอาจผิดปกติอะไรสักอย่าง
"ความรักมันเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อแหละครับ .. ลองถามใจคุณเองดีกว่าไหมว่าคิดอย่างไรกับคุณเกี๊ยว" มันพูดได้ดี ผมหลับตาลงซึมซับวันเวลาที่มีมันเข้ามาวิ่งเล่นในห้องผม มันทำให้ผมปั่นป่วน มันเป็นอีกชีวิตหนึ่งที่ทำให้ผมมีความสุขได้
"ผมจะมาบอกอีกอย่างนึงก็คือน้องเกี๊ยวไม่สบายครับ .. ไข้ขึ้นตัวร้อนจี๋เลย .. เมื่อเช้าคุณมิลค์พาไปหาหมอมา .. ตอนนี้นอนซมอยู่ในห้อง" ผมเด้งตัวขึ้นมาอย่างเร็วเมื่อมันพูด
"แล้วใครบอกมึงวะ"
"เอ่อ .. พอดีผมเจอคุณมิลค์น่ะครับ"
"เออๆ ใจมาก" ผมรีบลุกไปอาบน้ำ ทำไมผมเอะใจไม่ทันนะว่ามันต้องป่วยแน่ๆ เกี๊ยวมันป่วยง่าย เจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจแล้วยังร้องไห้หนักขนาดนี้เป็นธรรมดาของมัน
"คุณอิฐจะไปหาคุณเกี๊ยวหรอครับ" แน่มันถามตอนผมกำลังแต่งตัว
"อืม ไมวะ" ผมถาม
"เปล่าครับ .. งั้นผมจะได้กลับบ้าน"
"แล้วแต่มึงนะ .. ลงไปพร้อมกูเลยมะ" ผมถามคว้ากุญแจห้องกับกระเป๋าตังเตรียมออก
"ไปครับไป" มันพูด ผมเลยนำออกมา ล็อคห้องเรียบร้อยก็ลงมาด้านล่าง กำลังจะเดินไปคอนโดเกี๊ยว ดันเจอไอ้มิลค์ลงมาพอดี
"จะไปหามันหรอ" ไอ้มิลค์ถาม มองหน้าผมที มองหน้าไอ้แน่ที
"อืม" ผมตอบ ไม่อยากมีเรื่อง ตอนแรกผมโกรธมันนะ แต่คิดดูอีกทีมันก็พูดถูก ผมเองที่ไม่ซื่อตรงต่อหัวใจตัวเอง
"ถ้ามึงรู้ใจตัวเองแล้วกูไม่ว่า .. แต่ถ้ามึงทำมันเจ็บ .. กูเอามึงตายแน่" มันพูดจ้องหน้าผมตาเขม็ง ผมเพิ่งเห็นว่ามือมันถือบุหรี่มาด้วย นี่มันสูบบุหรี่เหรอเนี่ย มันส่งกุญแจห้องเกี๊ยวให้ผม ก่อนจะหันไปทางเพื่อนผม
"ส่วนมึง กลับกะกู" ผมมองไอ้แน่ที่โดนไอ้มิลค์ลากออกไป ไอ้แน่หันมาหาผมเหมือนอ่อนวอน ผมไม่รู้ว่ามันไปรู้จักกันตอนไหน ตอนนี้ผมคิดถึงแต่คนข้างบนจนไม่มีอันจะคิดเรื่องอื่นแล้ว
ผมขึ้นลิฟต์มาที่ห้องมัน ดีนะที่ไอ้มิลค์มันให้กุญแจผมมา ไม่อย่างนั้นผมคงได้แต่นั่งแก่วอยู่หน้าห้อง
เปิดประตูเข้ามาก็เดินเข้ามาในห้องนอน มองไกลๆเห็นเป็นก้อนกลมๆม้วนในผ้าห่มแล้วขดตัวเป็นก้อน ผมเดินมาที่หัวโต๊ะข้างเตียง มีถุงยาวางอยู่ มองวันที่เพิ่งจะออกให้วันนี้เอง คงเป็นแค่ไข้ธรรมดาเพราะไม่มียาพิเศษอะไร
"ตูดเอ้ย" ผมหอมหัวที่ชื้นเหงื่อของมัน ก่อนจะจัดให้น้องนอนดีๆ ผมเข้าไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้มัน ไอร้อนออกมาจากผ้าเยอะมาก เช็ดแขน เช็ดขา แล้วก็เช็ดทั้งตัว เว้นไว้แค่ตรงนั้น ผมไม่อยากล่วงเกินเด็กแล้ว
"อื้อ" เช็ดเสร็จเอาผ้าไปซักตาก ก่อนจะเดินมานั่งข้างมัน ลูบผมที่เปียกชื้นจากเหงื่อขึ้นให้ เกี๊ยวมันดูไม่ไหวจริงๆ มันเป็นคนหายใจเงียบนะ แต่คราวนี้มันหายใจแรงมาก น่าสงสารไปอีก
"พี่อิฐ" เสียงเรียกชื่อผมแผ่วเบา ผมก้มลงไปมองมัน ตามันยังหลับอยู่ ลมหายใจก็เข้าออกสม่ำเสมอ ละเมอสินะ ผมก็ได้แต่ดึงมันมากอด ผมเองก็ต้องอยู่กับมันจนมันตื่นแหละ ทิ้งไม่ลงครับ ไม่อยากทิ้งด้วย ผมเป็นห่วงมันมากนะ ห่วงมันจริงๆ
.....
"อื้อออ" ผมตื่นเมื่อได้ยินเสียงยุกยิกของคนข้างๆ นี่นอนไปกี่ชั่วโมงแล้วเนี่ย
"อะไรครับ .. ทำไมมองหน้าพี่เหมือนผีแบบนั้นอ่ะ" ผมหัวเราะ มันพยายามดันผมออก อะไรของเด็กน้อยล่ะเนี่ย แรงตัวเองก็ไม่มีนะ แต่ทำหน้าบึ้งแล้วพยายามจะดันตัวผมให้ห่างจากเขา เดาใจยากจริง
"ใครใช้ให้พี่อิฐเข้ามาในห้องเกี๊ยวเล่า" ผมมองเด็กที่กำลังพูดอยู่ พอป่วยแล้วจะเอาแต่ใจสินะ
"เข้าไม่ได้หรือไง .. พี่มาเยี่ยมเรานะดื้อ" ผมบีบจมูกไปเบาๆ หมั่นเขี้ยวมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ มันไม่สบายอยู่ เดี๋ยวร้องไห้ขึ้นมาปลอบยากอีก
"ก็ .. ใครบอกพี่อิฐล่ะ" มันถาม นอนทำปากเชิด ผมเลยก้มลงไปจูบหนึ่งที ดื้อเหลือเกินเชียว
"ถ้าบอกว่ารู้เองจะเชื่อไหม" ผมถาม
"จะรู้เองได้ไงเล่า" มันสะบัดหน้าใส่ผม ผมหัวเราะออกมา ได้แกล้งเด็กแล้วมีความสุข ผมลูบหัวที่ชื้นเหงื่อขึ้น มันจะได้สบาย ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว ผมเช็ดตัวให้มันอีกรอบดีกว่า
"มาเช็ดตัวอีกรอบนะคนดี" ผมกล่อมเพราะเด็กน้อยของผมทำท่าจะไม่อยากให้ผมแตะเนื้อต้องตัว
"พี่ไม่ทำอะไรเราหรอกน่า แค่เช็ดตัว" ผมบอก ดึงผ้าห่มออกก่อนจะทำเหมือนเดิม เพียงแต่พอเห็นใบหน้าขาวซีดเริ่มแดงเพราะเขินอาย ผมก็ต้องละไว้แค่เเขนและลำตัว ถ้าเช็ดมากกว่านี้ผมคงทำผิดอีกรอบแน่ๆ
"เดี๋ยวทานข้าว ทานยานะ พี่ไปต้มข้าวให้" ผมบอกกำลังจะยกกะละมังไปเก็บ
"พี่อิฐ .. พี่อิฐทำแบบนี้ทำไม" มันดึงแขนผมไว้ ทำหน้าตาจะร้องไห้
"แล้วที่ผ่านมาเกี๊ยวเข้ามาทำดีกับพี่เพราะอะไรล่ะ" ผมถามกลับ มันเริ่มก้มมองผ้าห่ม น้ำตาคลอเบ้า
"ถ้าพี่บอกว่าพี่ชอบเราแล้วเราจะเชื่อไหม" ผมพูด มันรีบเงยหน้ามาสบตาผม น้ำตาเม็ดใสหล่นลงมาใส่มือผม
"พี่ชอบเราแล้วทั้งๆที่ตอนแรกพี่ยังรำคาญเราอยู่เลย .. ตอนนี้พี่กำลังสับสน .. พี่ไม่เคยชอบผู้ชาย .. เกี๊ยวเข้าใจพี่ไหม .. พี่กำลังสับสนมากจริงๆ" ผมบอก เกี๊ยวน้ำตาไหลเป็นทางจนผมต้องคว้ามากอดเอาไว้ แม้จะสับสน แต่ที่ผมชอบมันคือเรื่องจริง บางทีผมอาจจะต้องรีบยอมรับความเป็นจริงนี้ให้ได้
"เกี๊ยวก็เป็น" มันพูดเสียงแหบ ผมจูบซับน้ำตามันอีกทีก่อนจะเดินไปเก็บกะละมังแล้วออกไปเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรให้ทำกินบ้าง
"หอมจัง" ผมหันไปมองทางต้นเสียง ไอ้เด็กดื้อมันเดินเอาผ้าห่มคลุมตัวลากออกมาจนถึงห้องครัว
"อีกนิดก็เสร็จแล้ว .. ไปล้างหน้าไหมจะได้สดชื่น" ผมบอกมัน มันเดินเข้าไปในสภาพเดิม ผมส่ายหัวปิดแก๊สก่อนจะเทข้าวต้มลงถ้วย ผมทำให้มันคนเดียวครับ ของผมเดี๋ยวทำไข่เจียว มันเดินออกมาไข่เจียวผมก็เสร็จพอดี คดข้าวเรียบร้อยก็นั่งกินเป็นเพื่อนมัน
"อร่อยจังเลยครับ" มันบอก ผมทำข้าวต้มกุ้งให้มันครับ พอดีเห็นมีกุ้งเหลืออยู่
"อร่อยก็กินให้หมด .. เอาไข่เจียวไหม" มันรีบพยักหน้า ผมเลยตักไข่เจียวในจานให้ไป พอล้างหน้าล้างตา มันก็ดูสดใสขึ้น ผมว่าคงเป็นเพราะมันไม่ต้องคิดมากเรื่องผมแล้วด้วยแหละ เลยดูไม่ค่อยเครียด
"เรื่องผู้หญิงคนนั้นเรายังติดใจอะไรหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ" ผมถาม ไม่อยากให้มันเครียดแล้วเก็บไว้คนเดียวครับ
"ไม่แล้ว .. เขาก็แค่พูดตามความจริง" นั่นไง คิดแบบนี้จริงๆด้วย
"มันจริงอะไร .. เราอ่อยพี่หรือก็เปล่า .. จับปลาสองมือหรือก็เปล่า .. อีกอย่างพี่ก็เต็มใจเอง" ผมพูด แม้จะเขินนิดๆ แต่สู้มันไม่ได้หรอก เขินจนเขี่ยข้าวเล่นแล้ว
"อิ่มแล้ว" มันบอก ผมมองในถ้วยพอเห็นว่ามันพร่องไปเยอะเลยพยักหน้า เอาจานไปล้างเรียบร้อยก็มาคอยคุมมันกินยา กินยาเสร็จก็เฝ้ามันแปรงฟัน เดี๋ยวคงต้องกลับห้อง คืนนี้คงไม่นอนนี่
"เดี๋ยวเราก็พักผ่อนนะ พี่จะกลับห้องแล้ว" ผมบอก เตรียมตัวกลับ
"ทำไมล่ะ .. นอนนี่ไม่ได้หรอครับ" มันอ้อน ทำหน้าเว้าวอน
"ไม่ได้หรอก .. เอาไว้พรุ่งนี้พี่จะรีบมาตอนเช้าเลยดีไหม .. เดี๋ยวเอากุญแจไปด้วย" ผมเดินมาลูบหัวมัน ปล่อยให้มันกอดจนพอใจ
"ไปแล้วนะ รีบนอน" ผมหอมหน้าผากมันหยิบกุญแจห้องมันแล้วเดินออกมา พอกลับห้องได้ก็รีบวาดรูปให้เสร็จครับ ภาพของมันผมวาดเสร็จแล้วนะ แต่ผมตั้งใจว่าผมจะไม่ขายรูปนี้ล่ะ ผมจะแขวนไว้ที่ผนังห้อง ส่วนรูปที่จะขายเดี๋ยวผมวาดตามรูปนั้นอีกทีแล้วปรับเปลี่ยนให้เป็นผู้หญิงเอา ผมไม่ได้บอกมันหรอกนะครับ กะเซอร์ไพรส์
..........
ผ่านมาสองวันแล้ว ผมกับเกี๊ยวเราเริ่มเข้าใจกัน ผมไม่ได้เอ่ยปากขอมันเป็นแฟน แต่ผมทำให้มันเข้าใจ ที่ผมยังไม่ขอตอนนี้เป็นเพราะว่าผมอยากพามันไปที่บ้าน ผมอยากให้มันรู้ว่าสภาพที่บ้านผม สถานะตอนนี้ของผมมันเป็นอย่างไร ผมไม่ได้เพียบพร้อมเป็นคุณหนูแบบมัน ไม่ได้มีเงินล้นฟ้า ไม่มีพ่อแม่สปอยล์ มีแค่ครอบครัวเล็กๆที่อยู่ได้เพราะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ผมเองผมก็กลัวนะ ผมกลัวว่ามันจะรับที่ผมเป็นไม่ได้ การคบกันมันต้องเกิดจากปัจจัยหลายสิ่ง ผมไม่อยากคบมันแค่แปปๆแล้วเลิก ถ้าผมขอมันเป็นแฟนคือผมสัญญาว่าจะดูแลมันไปตลอดชีวิต นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมยังไม่อยากรวบรัดมัน บางทีคนเราก็มีสิทธิ์จะเลือกทางที่ดีกว่า
"ทานสิครับ .. ไม่อร่อยเหรอ" เกี๊ยวถาม ตอนนี้เรามานั่งกินขนมปังสังขยาร้านเดิมครับ เกี๊ยวมันหายแล้ว ตอนนี้เลยพาผมกินโน่นกินนี่ทุกวัน
"อืม .. เรากินเยอะๆ .. อยากกินไม่ใช่" ผมบอก เช็ดคราบสังขยาข้างริมฝีปาก รายนั้นก็ไม่สนใจหรอกครับ ทานลูกเดียว
"วันศุกร์พี่อิฐจะพาน้องไปไหน .. บอกใบ้หน่อยสิ" เกี๊ยวพูด จิ้มขนมปังเข้าปาก
"อย่าเพิ่งรีบรู้เลย เดี๋ยวมันไม่ตื่นเต้น" ผมบอก มองหน้ามันแล้วอยากดึงหัวจุกมาก เด้งไป เด้งมา จนไอ้โต๊ะข้างๆมอง
"ง่าาา .. ใจร้าย" มันทำหน้าบู้ ผมเลยเอานิ้วจิ้มแก้มขาวๆไปที ที่จริงก็อยากเอาปากจิ้มอ่ะนะ แต่ทำไม่ได้
"ไปขี่จักรยานเล่นที่สวนสาธารณะกัน" มันออกความเห็นตอนผมถามว่าจะกลับห้องเลยไหม ผมก็ตามใจครับ เด็กอยากวิ่งเล่น
"อากาศดีจังเลยวันนี้ .. น้องอ่ะ .. เคยหัดปั่นจักรยานด้วยนะ .. ครั้งแรกนี่ล้มทีเดียวร้องไห้ป๊าดุเลย" มันเล่าเรื่องตอนเด็กให้ผมฟัง อยากรู้จังว่าตอนเด็กมันจะน่ารักขนาดไหน ดูสิ ขนาดโตแล้วยังน่ารักไม่จางเลย
"จอดๆๆ นั่งชิงช้ากัน" มันสั่งให้ผมจอดเมื่อถึงสวนหย่อมใกล้ๆคอนโด
"พี่อิฐนั่งตัวนี้ .. น้องนั่งตัวนี้" มันจัดแจงให้ผมเรียบร้อย ผมนั่งหันหน้าไปทาง มันนั่งหันหน้าไปทาง เรานั่งคนละตัว แล้วเริ่มไกวเล่นกันจนผมแกว่งสูงมากจนมันยอมแพ้ เพราะตามผมไม่ทัน
"โอ๊ย พี่อิฐไม่ออมมือเลย" มันท้วงค่อยๆลดความเร็วจนเหลือระดับปกติ
"คนแพ้ต้องโดนทำโทษ" ผมปรับระดับเดียวกับมัน แล้วดึงชิงช้ามันเข้ามาใกล้จนหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน
"โทษอะไร .. อื้ออ" ผมจูบปิดปากมัน ไม่ใช่โทษฐานที่เกี๊ยวแพ้ผมหรอกนะครับ แต่เป็นโทษฐานที่มันมาทำน่ารักใส่ผมต่างหากล่ะ เราจูบกันอยู่บนชิงช้าคนละตัว จนผมผละออกลูบปากบางและแก้มเนียนก่อนจะจุ๊บไปอีกที ถึงได้พากันปั่นจักรยานกลับห้อง
"คืนนี้คงฝันดีแล้วนะ .. ตัวยุ่ง" ผมขยี้หัวมันตอนมาส่งมันใต้คอนโด หึหึ เห็นมันหน้าแดงเดินดุ่มๆขึ้นห้องไป ผมก็มีความสุขแล้วครับ
TBC.
อย่าว่าเค้าเลยนะ เรื่องนี้เค้าลงเร็วสุดแล้วนะ
มาน้อยบ้าง แต่จะพยายามมาบ่อยๆค่ะ
เราอาจจะแต่งไม่สนุกเท่าที่ควร แต่จะพยายามนะคะ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ
:pig4:
-
น้องเกี๊ยวเวลาไม่สบายนี่ก็อ้อนจนพี่อิฐไปไม่เป็นเหมือนกันเลยนะครับเนี่ย
ส่วนเรื่องของมิลค์กับคุณแน่ อะไรยังไง เคลียร์ด้วย อยากรู้มากมาย อิอิ
-
พี่อิฐดูเท่อย่างบอกไม่ถูก
-
อยากอ่านมิลค์ กับ แน่ จัง
ระหว่างสองคนนี้มันยังไงอยู่น้า :-[
-
กำลังจะบ่นอิฐอยู่เชียวว่าไม่ยอมขอเป็นแฟนน้องเกี๊ยวเลยนอยด์ แต่ก็อย่างว่าคนเป็นแมนจะให้มารับเรื่องนี้คงยากต้องดูๆต่อไปแต่ถ้าไม่ชอบก็อย่าทำอย่างงี๊เลยรีบบอกความในใจนะจ๊ะสงสารน้องเกี๊ยว :กอด1:
-
พาไปรู้จักครอบครัวสินะพี่อิฐ o13
-
พี่อิฐจะพาน้องไปเปิดตัวที่บ้านหรอๆๆๆๆ
-
พอคืนดีกัน ยิ่งหวานมดกัดเลย :o8:
-
:mew1: แน่กับมิลค์ลากกันไปไหนจ๊ะ. เค้าอยากเผือกที่สุด
น้องเกี๊ยวน่ารักแบบนี้เชื่อว่าทางบ้านพี่อิฐคงไม่ใจแข็งหรอก.
รอวันที่เขาคบกันจริงๆ.ป้าคงเบาหวานขึ้นตา. ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันยังหวานมุ้งมิ้งขนาดนี้
ฉากชิงช้ากับเช็ดตัวนี่แบบ heart rate. พุ่ง. :hao7:
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่อิฐก็เท่ซะ เหมาะกันที่สุด ชอบบบ :mew1:
-
:mew1:
-
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกก
แต่ตอนนี้อยากรู้แล้ว
มิลค์ลากพี่แน่ไปไหน :z1:
-
คู่นีมาแบบค่อยเป็นค่อยไปเน้อ
-
น้องน่ารักจริงเชียว อยากฟัดแก้มมมมมมมมมม
ตอนหน้าพี่อิฐจะพาไปบ้านสินะะะะ
รอตอนต่อไปปปป
-
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
:hao7:
-
โอเค พี่อิฐกับหนูเกี๊ยวเค้ากำลังเข้าใจกันอยู่
แต่!!!
แต่ที่เจ้ ไม่เข้าใจ
คุณแน่กับมิลค์นี่ อะไรยังไง ไปรู้จักมักจี่ ถึงกับลากกันไปนี่ยังไงค้าาาาา
แอร้ยยย :mew3:
-
พี่อิฐรีบพาน้องไปเปิดตัวที่บ้านเร็วๆ จะได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการให้ FC ได้เห็นว่าตัวจริงของพี่อิฐคือใคร แล้วน้องเกี๊ยวจะได้ไม่โดน FC ถล่มอีก
ส่วนคู่มิลล์-แน่ มันยังไง อยากรู้ว่าใครปิ๊งใครก่อน
-
น้องสุขพี่ก็สุข>///<
-
พี่อิฐจูจุ๊บน้องบ่อยๆแบบนี้รีบขอน้องเป็นแฟนเลยนะ
เกี๊ยวน่ารักเหลือเกินนนน
และดูเหมือนแน่จะมีอะไรในกอไผ่ช่ายมะ :hao6:
มาต่อบ่อยแบบนี้ดีใจตายเลยคนเขียน <3
-
ไม่ขอเปนแฟน แต่อยากให้ไปเจอกับที่บ้านนน
พี่อิฐคร้าาาาาา ถ้าได้คบกันนี่ไปสู่ขอน้องเรยน๊าาาา
555555 ^0^
ปล. แอบเหนนะมิลค์ จุ๊งจิ๊งกับคุณแน่หรอออออ!!!!
-
โอ้ พี่อิฐจะพาน้องไปไหว้แม่ยายล่ะรึ :m20:
รอนะฮะ :')
-
ตอนนี้เขินมากๆ พี่อิฐนี่แทบจะกินน้องยังไม่ยอมขอน้องเป็นแฟนอีก
ว่าแต่คู่มิลค์แน่มาไงคะ ช่วยเล่าด้วยย :mew3:
-
สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างจากมิลค์แน่ :hao5:
-
ง่อววว พี่อิฐอ่ะทำน้องเขิล :-[ :laugh:
-
มิลค์แน่ใช่ไหมคะ เอาค่ะเอา เค้าชอบแน่
-
จัดไปอย่าให้เสีย
รีบรวบรัดซะ
รวยๆแบบนี้ต้องจับให้อยู่หมัด(?)
อ้าว ไม่ใช่แระ
เค้ารักกันที่ใจโว้ยยย
รอตอนหน้าดีกว่า
:z1:
-
เกี๊ยวน่ารักมาก คู่นี้น่าารักน้ำตาลขึ้นแล้ว
ส่วนคู่แน่ จัดมาค่ะ แน่กวนๆดี :-[
-
เชียร์ว่าน้องเกี๊ยว(เด็กดีของป้า)จะไม่ใช่คนที่เลือกคนที่ฐาะทางบานหรอกนะพี่อิฐ
อย่าดกังวลไปเลย
พี่อิฐดูยับยั้งช่างใจขึ้นนะ ดีๆๆๆ
ว่าแต่คุณแน่กับคุณมิลนี้ยังไงคะ ยังไง อธิบายด่วนๆๆๆ :m12:
-
คู่นั้นมีซัมติง มิลล์ระวังน่ะคนนั้นน่ะคุณพ่อดุุ
-
รอพี่อิฐพาเกี๊ยวไปบ้าน และคุณแน่มิลค์ :mew3:
-
เราชอบแน่อ่ะ น่ารัก และจริงใจดี
หวังว่าจะมีคนดีๆมองเห็นความน่ารักของแน่บ้างนะ เพี้ยง
-
หาคู่ให้แน่ด้วยน้าาา
-
นั่งฟังไอ้แน่มันบ่นเป็นหมีกินผึ้งมาเกือบสองชั่วโมง ไม่รู้ว่าไปกินรังแตนที่ไหนมา พอผมถามมันก็ตอบว่าไม่มีอะไร แล้วดูมันสิครับ บ่นรัวอย่างไม่เคยเป็น เหมือนใครทำอะไรให้มันโกรธมา แล้วคนอย่างไอ้แน่เนี่ยนะโกรธ ปกติก็หน้านิ่งจนแทบจะเรียกหลวงพ่อ ไม่เคยมีสักครั้งที่มันจะเปิดปากด่าคนอื่น ขนาดว่าโดนต่อยยังไม่เลือดขึ้นหน้าขนาดนี้เลย แอบสงสัยเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถามออกไป ผมถือคติว่าถ้าเพื่อนอยากเล่าเขาก็คงเล่าเอง
เรียนเสร็จผมเดินลงมาจากตึกก็เจอไอ้มิลค์นั่งรออยู่ด้านล่าง มันทักทายผม ผมเองก็ทักทายมันกลับ ดูมันจะมีความสุขมากแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ผมหันไปมองไอ้แน่ที่เดินตามผมมา ผมเห็นมันทำท่าตกใจมากที่เห็นไอ้มิลค์นั่งอยู่ ไม่ต้องรอให้เรียก มันทำท่าจะวิ่งกลับไปอีกทาง ทีนี้ล่ะครับ ผมยืนมองไอ้มิลค์ที่วิ่งตามไปจับแขนไอ้แน่เอาไว้ ไอ้แน่หน้านิ่งๆเหมือนก่อนได้หายไปแล้ว มันทั้งทุบทั้งกระชากแขนตัวเองออก ไอ้มิลค์เองพยายามจับแขนไอ้แน่ไว้ บ้าบออะไรวะเนี่ย ผมเริ่มงงแล้วนะ
"ผมไม่ไปกับคุณ!" ไอ้แน่ตวาด ยังไม่วายเรียกคุณ ผมเดินขึ้นมากะว่าจะต้องห้ามศึกครั้งนี้ให้ได้เพราะคนที่เดินผ่านไปมาตรงนี้เริ่มจะหยุดมองพวกมันและซุบซิบนินทากันแล้ว
"อย่ามาลีลาน่า" ไอ้มิลค์แรงมันเยอะกว่า มันรวบตัวไอ้แน่เข้าหาแล้วกอดไว้แน่น เชี่ย นี่เพื่อนกันจริงๆหรอวะ แล้วมันไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมนี่งงไปหมด
"ปล่อยสิโว้ยย!" ไอ้แน่กระทืบเท้าใส่ไอ้มิลค์เลยโดนรัดแน่นเข้าไปอีก อายคนอื่นเขาบ้างไหมเนี่ย
"พวกมึงพอได้แล้ว .. จะทำอะไรก็ไปที่ห้องมึงโน่น .. มิลค์มึงปล่อยแน่เดี๋ยวนี้ .. ค่อยๆคุยกัน" ผมด่า ไอ้แน่ไม่กล้าสบตาผม ส่วนไอ้มิลค์มันยิ้มเยาะเหมือนตัวเองกำลังได้เปรียบ แม่งอยากต่อยหน้ามันชิบหาย คนบ้าไรวะ หน้าตาโคตรกวนตีน
"กูจะทำอะไรกับเพื่อนมึงก็ได้ .. ก็กูเป็น ..." ไอ้มิลค์พูดยังไม่ทันจบ
"คุณมิลค์เป็นลูกชายเพื่อนพ่อแน่ครับคุณอิฐ .. เอ่อ .. คุณอิฐรีบไปเถอะครับ .. เดี๋ยวไม่ทันรถตู้" มันพูด ตัวยังโดนไอ้มิลค์กอดอยู่เลย ลูกชายเพื่อนพ่อหรอวะ ผมเองก็เชื่อครึ่งนึงอะนะ ไม่อยากกดดันมัน ผมว่าผมเริ่มตะหงิดตั้งแต่วันนั้นแล้ว มาวันนี้คงไม่ต้องถาม พวกมันต้องมากกว่าเพื่อนแน่นอน ไอ้แน่ไม่ใช่คนที่เกลียดใครง่าย กับไอ้มิลค์มันไม่เชิงเกลียด แต่เหมือนกลัวอะไรสักอย่าง
"พวกมึงอย่าตีกันตายก่อนละกัน .. กูไปละ .. เจอกันวันจันทร์" ผมลามันออกมา ไว้กลับมาจากบ้านค่อยถามว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้ปล่อยให้มันจัดการตัวเองไปก่อนแล้วกัน ผมรีบขี่รถกลับห้อง ป่านนี้เกี๊ยวคงจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว เมื่อคืนเด็กน้อยตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับ ต้องกวนมานอนกับผมอีก กว่าจะกล่อมเสร็จ ผมนี่ตาโบ๋เลย ตอนนี้ง่วงมาก เลยตกลงกันไว้ว่าจะไปรถตู้กัน เป็นเพราะผมง่วงด้วยสาเหตุหนึ่ง อีกสาเหตุเป็นเพราะผมอยากให้มันลองนั่งรถแบบคนธรรมดาเขาดูบ้าง
"ถึงห้องละนะ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จพี่ยิงไปเราลงมาเลยนะ" ผมรีบไขห้อง วางกระเป๋าแล้วโทรหาเด็กน้อย เมื่อเช้าเราแยกกันที่หน้าคณะ ผมเดินไปส่งมันแล้วไปเรียน ตอนนี้บ่ายสามแล้วถ้าไม่รีบเดี๋ยวจะถึงบ้านดึก
ผมรีบเก็บของเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดสีขาวกางเกงสามส่วน มีเป้หนึ่งใบ พร้อมเสื้อคลุม ลงมาก็รีบยิงหามัน รออยู่ด้านหน้าสักพักมันก็ลงมา เกี๊ยวใส่เสื้อยืดสีขาวเหมือนผมแต่มีลายน่ารัก กางเกงสามส่วนสีโอรสพับขา ตัวขาวแขนขาเรียว ยิ้มหวาน พร้อมผูกจุกไว้ด้านหน้า ทำไมมันน่ารักขนาดนี้วะเนี่ย
"เราไปกันยังไงอ่ะพี่อิฐ" มันถาม ผมหยิบกระเป๋ามันมาสะพาย เกี๊ยวก้มลงผูกเชือกรองเท้าไนกี้สีฟ้าเขียว ก่อนจะยืนขึ้น อยากกัดแก้มมันว่ะ ทำไมถึงได้ชมพูขนาดนั้น
"เดี๋ยวขึ้นแท็กซี่ไปนะ เดินนิดนึงไม่เป็นไรเนอะ" ผมบอก มันพยักหน้าหน่อยๆ ผมพาเกี๊ยวเดินมาขึ้นรถแท็กซี่มาขึ้นรถตู้ที่อนุเสาวรีย์ ซื้อตั๋วเรียบร้อยก็ได้ขึ้นรถพอดี เราได้นั่งกันเก้าอี้คู่ ผมให้น้องเข้าไปนั่งติดกระจกด้านใน ส่วนผมนั่งด้านนอก มีวัยรุ่นหลายคนเหมือนกันที่ขึ้นคันเดียวกับผม บางคนมองผมกับเกี๊ยวงงๆ อาจจะเคยเห็นในมอน่ะครับ
"หิวป่ะเนี่ย พี่ไม่ได้ซื้ออะไรมาเลยนะ" ผมถาม เกี๊ยวส่ายหน้า สักพักคนก็ขึ้นจนครบ รถออกจากท่า คาดว่าใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงจะถึง
"หนาวหรอ .. อ่ะ" ไอ้ตัวยุ่งมันเอามือลูบแขน ผมเลยส่งเสื้อคลุมให้มัน ผมรู้ว่ามันขี้หนาว ผมเลยพกมาให้
"แล้วพี่อิฐล่ะ" มันถาม
"ไม่เป็นไร ใส่เถอะ" ผมบอก มันเอาเสื้อผมใส่คลุมตัว เหยียดแข้งขาเข้าที่ก็เริ่มปฏิบัติการง่วง ผมเองก็ง่วงครับ เลยเอาไอพอดขึ้นมาฟังเพลง
"น้องฟังด้วย" มันสะกิดแขนผม ผมเลยเปลี่ยนข้างฟัง ดึงให้มันหูนึง รถขับออกมาเรื่อยๆ เกี๊ยวมันนอนซบไหล่ผม แดดตอนบ่ายเริ่มส่องเข้ามา ผมเลยเอื้อมไปดึงผ้าม่านปิดแสง
"ง่วงก็นอน .. เอาเป้มาหนุนไหม" ผมเอาเป้ของผมมาวางไว้ที่ขา มันก้มตัวลงมานอนทับเป้ นอนแบบนี้มันจะสบายไปได้พักนึง ผมนั่งฟังเพลงไป อีกมือก็ลูบหัวบางไป กล่อมตัวยุ่งให้นอน อีกไกลกว่าจะถึง
นั่งไปได้ครึ่งทางมันก็ตื่น ขยุกขยิกมาตลอดทาง ผมเองก็ครึ่งหลับครึ่งตื่น พอตื่นแล้วทีนี้มันไม่หลับเลย นั่งมองข้างทาง ฟังเพลงไปเรื่อยๆ ผมเอามือกุมมือมันไว้ มีลูบบ้างพอควร ไม่กล้าทำอะไรลูกเขาหรอกครับ น้องมันมีพ่อมีแม่
"อีกไกลไหมครับพี่อิฐ" มันหันมาถาม หน้าตายับเยินเพราะเพิ่งตื่น
"ครึ่งทาง .. ถ้าง่วงก็นอน" ผมลูบหน้าลูบตาให้ มันทำหน้ายู่ ปากจู๋ ผมเลยบีบจมูกเล็กไปที มันก็อ้อนผมเอาหัวมาไถๆที่หน้าอก เลยโดนล็อคคอกอดซะเลย
เรานั่งสัปปะหงกกันจนมีคนลง ผมถึงได้รู้ว่าถึงชลบุรีแล้ว บ้านผมอยู่ในเมืองครับ แต่ต้องเข้าไปอีกนิด ผมปลุกเกี๊ยวเพื่อเตรียมตัว เราเก็บสัมภาระเรียบร้อย พอผ่านไปอีกไฟแดง ผมก็บอกคนขับขอลง ลงมาจากรถตู้นี่แสบหน้าเลยครับ ควันเยอะมาก เรามาถึงชลหกโมงกว่าๆ บ้านผมต้องเข้าไปจากไฟแดงอีกประมาณหนึ่งกิโล
"เดินเข้าไปหนึ่งโล .. ไหวเปล่า" ผมถามมัน เกี๊ยวสะพายกระเป๋าเองไม่ยอมให้ผมถือ ตอนนี้เลยเป้ใคร เป้มัน
"สบายมาก" มันบอก เราเลยเดินข้างถนนเพื่อเข้าไปในบ้าน เกี๊ยวเหมือนนักท่องเที่ยวชาวจีนมาก ผมให้น้องเดินนำหน้าจะได้ดูแลได้ เดินกันมาสิบห้านาทีก็ถึงบ้านผม เป็นบ้านเล็กๆชั้นเดียวครับ มีบริเวณหน้าบ้านเอาไว้จอดรถ ข้างบ้านไว้ตากผ้า บ้านปูนเกือบเก่า เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายพร้อมรถอีกคัน
"นี่บ้านพี่อิฐหรอครับ" มันรู้สักพักแล้วครับว่าจะพามาเที่ยวบ้าน
"อืม ไม่น่าอยู่ล่ะสิ" ผมบอก คงไม่น่าอยู่เหมือนบ้านมันหรอกครับ บ้านคนจนกับคนรวยมันต่างกัน
"พูดอะไร .. ร่มรื่นดีจะตาย" มันทำหน้าบึ้ง พยายามสอดส่องเข้าไปในบ้าน ผมกดออดเรียกคนด้านใน รอสักพักน้องชายผมก็มาเปิดให้ครับ
"เฮียหวัดดี .. หืม .. ใครอ่ะน่ารักจัง" น้องผมพูด มันไหว้ผมก่อนมองหน้าเกี๊ยวที่ยืนทำตาโตอยู่
"นี่พี่เกี๊ยว พี่มึงหนึ่งปีไหว้ด้วย" ผมบอก
"หวัดดีครับพี่เกี๊ยวคนน่ารัก .. ผมเอิร์ธนะพี่ .. ตอนแรกนึกว่าผู้หญิง .. แต่ดูจากหน้าอกและการแต่วตัวคงไม่ใช่" มันพูดเพ้อเจ้ออยู่สักพักผมก็ดันหน้ามันเข้าบ้าน ไอ้เอิร์ธตอนนี้อยู่มอหก ผมปีสาม เราอายุห่างกัน 2 ปีครับ เอิร์ธมันหล่อนะ สกีนเฮดด้วย เพราะเป็นนักบอลโรงเรียน อาจารย์เลยไม่ค่อยว่า
"พี่เกี๊ยวมาเที่ยวหรอครับ .. เป็นเพื่อนหรือแฟนพี่อิฐครับ" มันถามไอ้ตัวยุ่ง จนได้สิน่า เขินจนได้ เกี๊ยวตอบเพื่อนเสียงเบาจนใจหาย ตัวเล็กหน้าแดงจนแก้มช้ำอีกแล้ว
"พ่อสวัสดีครับ แม่สวัสดีครับ" พ่อกับแม่เดินออกมาพอดี พวกเราไหว้พ่อกับแม่คนละที แม่ผมป่วยครับ ไอออดๆแอดๆ ส่วนพ่อก็แก่แล้ว ท่านรับราชการ พอได้รักษาแม่
"พ่อครับแม่ครับนี่น้องที่มออิฐ .. ชื่อเกี๊ยว" ผมบอก พ่อกับแม่รับไหว้น้องอีกรอบ ดูแม่จะชอบมันนะ
"นี่เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายนี่ลูก .. แค่กๆ" แม่ถาม ผมเข้าไปพยุงแม่ ไอ้ตัวเล็กตกใจเล็กน้อยก่อนจะตอบผู้ชาย
"แล้วนี่มาเที่ยวกับพี่อิฐบอกพ่อแม่แล้วใช่ไหม" แม่ถามมัน แม่เอ็นดูเกี๊ยวแน่ๆครับ น้องมันน่ารัก
"บอกแล้วครับ" มันตอบยิ้มหวาน เจอแบบนี้ใครก็หลงรักครับ ผู้ใหญ่มักจะชอบเด็กยิ้มง่าย อยู่ง่าย
"คุณให้ลูกไปพักไหม เราไปทำอาหารกัน" พ่อบอก พวกเราเลยโดนไล่เข้าห้อง บ้านผมมีห้องนอนสามห้องครับ ห้องผม ห้องเอิร์ธ ห้องพ่อแม่ ส่วนห้องน้ำมีสองห้องครับ ในบ้านหนึ่ง ด้านนอกหนึ่ง เมื่อครู่ผมไม่เห็นไอ้ลูกตาลมาต้อนรับ มันกำลังซัดข้าวอยู่หลังบ้านนี้เอง
"ตัวใหญ่จัง .. มันชื่ออะไรอ่ะพี่อิฐ" เอาของไปเก็บด้านใน ผมก็พามันออกมาหาลูกตาล ลูกตาลเพศผู้นะครับ พันธ์บางแก้วผสมโกลเด้น แต่ออกไปทางโกลเด้นมากกว่า
"ชื่อไอ้ลูกตาล .. มีคนเอามาปล่อยไว้ข้างบ้านพี่ตอนพี่ยังเด็กๆ .. พี่วิ่งมาขอพ่อเลี้ยง .. พ่อก็ให้ .. รักมันมากนะ อยู่กันมาสิบกว่าปี" จริงๆนะครับ ผูกพันธ์มากจริงๆ
"คิดถึงแมวน้องเลยอ่ะ .. แต่มันอายุไม่ยืนตายซะแล้ว" คงเป็นตัวเดิมที่มันเคยเล่าให้ผมฟังแหละครับ
"เล่นกับมันสิ มันน่ารักนะ" ผมบอก เริ่มซนแล้วครับเจ้าลูกตาล มันวิ่งไปรอบๆเกี๊ยว ก่อนจะเข้าไปใกล้ แล้วเอาหัวไถอ้อนไปเรื่อย สักพักพอเกี๊ยวเริ่มลูบ มันก็หงิงละ ทีนี้ก็ติดสิครับ พากันวิ่งรอบบ้านเลย ส่วนผมนั่งดูเขาเล่นกัน ไอ้ตัวบางโดนกระโจนใส่ทีตัวแทบปลิว
"โฮ่ง / ฮ่าา" เสียงคนปนเสียงหมา ไอ้ลูกตาลนี่ตัวจะใหญ่กว่าเกี๊ยวแล้วครับ
"โห เล่นเป็นเด็กเลย .. พี่ๆแม่เรียกทานข้าวคร้าบบบ" ผมเลยต้องเดินไปจับคนกับหมาแยกกัน ไอ้เจ้าลูกตาลนี่ก็ติดคนง่ายซะจริง เผลอแปปเดียว เดินตามตูดเกี๊ยวละ เจ้าชู้ไม่เลือกเพศ
"มานี่ล้างมือก่อน" ผมพามันเข้ามาล้างมือในห้องน้ำ ล้างแขน ล้างเท้าเสร็จก็ออกมานั่งที่โต๊ะกินข้าว
"แม่ทำไม่ค่อยได้เยอะ ทานกันแค่นี้น่าจะพอเนอะลูก" แม่ไอไปพูดไป ผมสงสารแม่มากครับ ทุกวันนี้เลยต้องรีบหาเงินเพื่อช่วยค่ายา ค่าเล่าเรียนน้อง
"แค่นี้ก็เยอะแล้วครับ .. เกี๊ยวชอบทานพะโล้ที่สุดเลย" มันพูดท่าทางตื่นเต้น พอแม่เห็นแม่ก็ดีใจสิครับ มันขี้อ้อนมาก สงสัยอยู่บ้านคงจะอ้อนพ่อแม่น่าดู ถึงได้ติดลูกอ่อนขนาดนี้
"ถ้างั้นทานเยอะๆนะลูก .. ไข่ชะอมน้ำพริกนี่ของชอบพี่อิฐเขาล่ะ" แม่ตักไข่ให่ผม เราทานกันอย่างเอร็ดอร่อย เกี๊ยวไม่เกร็งเลย มันรู้จักวางตัวและเข้าหาผู้ใหญ่ ที่ผมพาน้องมาก็เพื่อจะให้มันได้ตัดสินใจ ความจริงมันเลือกได้ว่าจะอยากคบผมหรือไม่ ผมตามใจมัน
"โอ๊ย เจ้าอิฐน่ะ เรื่องผู้หญิงไม่เคยมี มัวแต่จะหาเงินเข้าบ้าน พ่อก็บอกแล้วว่ามีแฟนได้ แต่ก็ไม่เคยเห็นมันพาใครมาให้รู้จักสักคน ก็มีแต่หนูนี้แหละตั้งแต่มันไปเรียน คนแรกที่พามาให้รู้จัก" จริงครับ ไอ้แน่ยังไม่เคยมาเลย มันเคยเจอพ่อกับแม่ตอนไปส่งผมเท่านั้น ผมหันไปมองมันที่เริ่มหน้าแดง หึ คงคิดตามที้พ่อพูดแหละครับ มันคือคนแรกที่ผมพามาบ้าน
"อร่อยไหมลูก" แม่ถาม ตอนนี้ท่านวางช้อนแล้ว ท่านทานแต่พวกผักจิ้มครับ ทานของมัน ของทอดมากๆไม่ดี หมอเขาห้าม
"อร่อยสุดๆเลยครับ .. อร่อยกว่าป๊าเกี๊ยวทำอีก" มันยอแม่ผมซะท่านยิ้มไม่หุบแล้ว แม่เขาชอบเด็กช่างพูด เขายังบอกผมเลยว่าให้พูดเยอะกว่านี้ แล้วก็อย่าทำหน้าหงิกบ่อยนัก เดี๋ยวสาวไม่เข้าหา
"อร่อยก็ทานให้หมดลูก .. เดี๋ยวแม่ทานยาก็จะไปอาบน้ำนอนแล้ว" แม่บอก สักพักท่านก็ทานยาแล้วเข้าห้องไป พ่อเองก็ขอตัวไปด้วย ตอนนี้บนโต๊ะก็เหลือแค่ผมเกี๊ยวเจ้าเอิร์ธ
"พี่นี่กินเก่งจริง ตัวก็นิดเดียว" มันบอกเกี๊ยว ตอนนี้จานที่สามแล้วครับ
"หิวน่ะ .. แหะๆ" มันขำ หันมาแลบลิ้นให้ผม ผมส่ายหัวเลยครับ พอทานเสร็จผมก็ให้เจ้าเอิร์ธมันล้างจาน เย็นนี้มันจะออกไปดูหนังกับแฟนกลับดึกๆ ผมก็เลยให้เงินมันไปห้าร้อย สงสารมันนะครับ เป็นนักบอลโรงเรียนมันก็ได้เงินบ้าง แต่ไม่มากหรอก
"ห้องพี่อิฐเรียบๆดีจัง" มันเดินดูไปทั่ว ห้องผมก็ปกติครับ เหมือนห้องเด็กผู้ชายทั่วไป ไม่มีแอร์ มีแต่พัดลม เตียงขนาดห้าฟุต มีตู้เสื้อผ้า โต๊ะหนังสือ ของจิปาถะ
"สักพักค่อยอาบน้ำเนอะ" ผมพูดนอนลงบนเตียง สักพักมันก็ถืออัลบั้มรูปผมมานั่งดูข้างๆ ผมได้ทีเลยนอนกอดมันจากด้านหลัง สูดความหอมของมันเต็มปอด
"เกี๊ยวจำได้ตอนพี่อิฐไปเรียนที่ตึกน้ำ .. เกี๊ยวอยากเข้าไปทักนะ .. แต่พี่โหดมากจนเกี๊ยวกลัว" ผมจำไม่ค่อยได้หรอกครับ ปกติก็ไปแล้วกลับ ไม่ได้มองหน้าใคร
"ตอนเด็กตลกจัง ฮ่าๆ" มันมองรูปผมที่นั่งเอ๋อขี้มูกย้อยแล้วขำออกมา อะไรวะ ก็เด็กจะไปรู้ภาษาหรอ
"ขำอะไร ห๊ะ ขำพี่หรอ เดี๋ยวเหอะ" ผมบอก ฟัดหลังมันเล่น เกี๊ยวดีดตัวไปมาจนล้มลงมานอนข้างผม จับกอดเลยครับ หมั่นเขี้ยว
"โอ๊ย พี่อิฐ น้องจุกละเนี่ย" มันพูดลูบท้องตัวเอง ผมเลยลุกขึ้นมาท้าวแขนแล้วเลิกเสื้อมันขึ้นมา ผมเอามือลูบหน้าท้องให้มัน เกี๊ยวเกร็งหน้าท้องแล้วหลับตาปี๋ ผมอยากจูบน้องจัง
"พี่ผม ..." ไอ้ควาย ผมรีบเอาเสื้อเกี๊ยวลงแล้วลุกขึ้นนั่ง ไอ้เอิร์ธที่อยู่ในชุดจัดเต็มเปิดประตูเข้ามาโดยไม่เคาะ ผมเองก็ลืมล็อคด้วยแหละ แม่ง อดเลย
"เอ่อ .. ผมจะมาบอกว่าจะออกไปแล้วนะ" มันพูดเหมือนรู้สึกผิด มองพวกผมสลับไปมา ใจเต้นเหมือนโดนจับได้ว่าทำผิดยังไงอย่างงั้นเลย
"เออๆ จะไปไหนก็ไป" ผมไล่มัน พอมันออกไปทีนี้เราสองคนหัวเราะลั่นเลยครับ ตลกมาก เหมือนโดนพ่อแม่จับได้ว่ากำลังมีอะไรกันงั้นแหละ
"เฮ้อ .. ขำจนเหนื่อย" ผมพูดนอนหงายหัวเราะต่อ
"จริงครับ" มันหัวเราะจนน้ำตาเล็ด ผมเลยยื่นหน้าไปจูบซับน้ำตาให้ เกี๊ยวนิ่งเลยครับ หยุดขำ ไม่พูด ไม่จา หน้าเริ่มแดง
"อยากอาบน้ำหรือยัง" ผมถาม มันพยักหน้า เตรียมข้าวของให้เรียบร้อยก็พามันออกมาหลังบ้าน ในบ้านพ่อน่าจะกำลังอาบน่ะครับ ห้องน้ำบ้านผมไม่มีที่ทำน้ำอุ่นนะครับ มีทั้งฝักบัวและถังตักอาบ อาจจะน่ากลัวนิดๆ แต่สะอาดเอี่ยมครับ
"อาบไปนะ เดี๋ยวยืนรอ" ผมบอก มันพยักหน้าเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนผมยืนรอมันด้านนอกครับ รอสักพักผมได้ยินเสียงตุ๊กแก หวังว่าเกี๊ยวมันคงไม่กลัวตุ๊กแกนะ
"อ๊ากกกก .. ฮือออ .. พี่อิฐ .. พี่อิฐจ๋าา .. ช่วยน้องด้วย" ฉิบ พูดไม่ทันขาดคำ
"เปิดประตูๆๆ" ผมเคาะบอกมัน ก่อนจะได้ยินเสียงกลอนเปิด ผมผลักประตูเข้าไป เอาผ้าขนหนูพันตัวมันแล้วกอดไว้ เกี๊ยวเปลือยทั้งตัวครับ คงนึกไม่ทันว่าตัวเองโป๊
"ไม่ต้องกลัว มันอยู่อีกบ้านนึง" ผมบอก จูบขมับมันหลายที
ตั๊กแก
"ฮืออออ .. น้องกลัว" ผมส่ายหัว ทำไงล่ะถ้ากลัวขนาดนี้ มันบดเบียดตัวใส่ผมที่ยืนกอดมันอยู่ ท่านี้อะไรๆมันก็ชิดกันจนรู้สึกวาบหวิวได้นะครับ
"รีบอาบ พี่รอข้างนอก" ผมบอกกำลังจะผละออกไป
"อาบด้วยกันได้ไหม" มันดึงเสื้อผม เชยตาขึ้นมาอ้อน ผมนี่ไปไม่เป็นเลยครับ จะร้องไห้ ถ้าได้เห็นมันเปลือยผมต้องตบะแตกแน่ๆ
"จะดีหรอ เราเปลือยนะ" ผมถาม เกี๊ยวมันจับผมหันหลัง แล้วมันก็อาบของมันจนเสร็จ เออ ฉลาดมาก ให้ผมยืนเฝ้าด้านในเนี่ย พอมันอาบเสร็จ ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จมันก็เปิดประตูเข้าบ้านไปเลยครับ แสบจริงๆ มาโป๊ให้อยากแล้วจากไปเนี่ย
"ทิ้งกันเลยนะ" ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินพันผ้าออกมา เห็นมันเพิ่งวางโทรศัพท์ สงสัยคุยกับพ่อ
"น้องทิ้งที่ไหน .. ก็นี่มันบ้านพี่อิฐนี่" มันพูดขำๆ ผมเลยแกล้งจะเดินไปบีบจมูก มันก็ปีนไปด้านใน หึหึ เด็กดื้อจริง
"ยังไม่ง่วงเลยอ่ะ .. พรุ่งนี้เราจะไปไหนกันครับพี่อิฐ" มันถาม ผมใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวแล้วเดินมานั่งบนเตียง
"อยากไปไหนล่ะ .. เบื่อทะเลแล้วสิ" ผมบอก บ้านมันก็อยู่ระยอง คงเบื่อทะเลบ้างแล้วแหละ
"ก็ถ้าพี่อิฐไปด้วยน้องไม่เบื่อหรอก" มันตอบ ผมเลยหันหน้าไปมองมัน มันก็ทำเป็นเขิน
"ทำไมปากหวานจัง .. ขอชิมได้เปล่า" ผมแสร้งถาม ที่จริงผมไม่ต้องขอก็ได้ครับ แต่กลัวมันเขิน
"ปกติไม่เห็นขอ" มันงึมงำอยู่คนเดียวจนผมกลั้นขำไม่อยู่ หัวเราะออกมาจนเกี๊ยวหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
"พี่อิฐแกล้งเกี๊ยวหรอ" มันถลึงตาใส่ผม ทำหน้าบู้ ตาโต โอ้โห น่ากลัวที่สุด
"ก็ตัวน่าแกล้งไมอ่ะ" ผมกระเซ้าเย้าแหย่ แกล้งเข้าไปใกล้ๆแล้วเอานิ้วเขี่ยแก้มนิ่ม น่ารักจัง ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ผมชมมันน่ารักบ่อยไปแล้วนะ
"พะ .. พี่อิฐ .. สมองได้รับการกระทบกระเทือนหรือเปล่า" มันพูดจับๆมาที่หัวผม ไอ้เด็กบ้านี่ ก็แต่พูดตัว จะอะไรนักหนา
"บ้าไปใหญ่แล้ว .. ไอ้ตูดดด" ผมนอนทับขามันซะเลย หมั่นเขี้ยวมาก อยากจับฟัดมันทั้งคืน
"ไม่เอาดิ .. เรียกตูดทำไมอ่ะ" มันถาม มือก็ลูบหัวผมเล่น ผมยังไม่แห้งดีหรอกครับ ตากพัดลมไปเรื่อย
"ก็ชอบทำหน้าเหมือนตูดทำไมล่ะ" ผมบอก จับแก้มมันสองข้างโยกไปมา เกี๊ยวเลยกลานเป็นปากจู๋นั่งร้องอู้อี้
"อื้อ .. พี่อิฐครับ" มันเปลี่ยนเรื่อง จู่ๆก็จริงจัวขึ้นมาซะงั้น
"ว่าไงครับ" ผมบอก เงยหน้ามองมัน
"พี่อิฐพาเกี๊ยวมาบ้านทำไมหรอ" มันถามหน้าตาจริงจัง ผมก็กำลังจะบอกแหละครับ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร ถามมาก็ดี จะได้พูดสักที ผมขยับตัวขึ้นนั่งแล้วลูบแก้มใสไปเรื่อยๆ
"บ้านพี่เป็นไงบ้าง .. ไม่รวยใช่ไหม .. พี่ไม่ได้มีเหมือนใคร .. ก็แค่คนที่เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย .. พี่ไม่มีเงินพอจะพาเราไปเที่ยวเล่นบ่อยๆ .. พี่ไม่มีรถจะพาเราไปต่างจังหวัดไกลๆ .. พี่รู้ว่าพี่ด้อยกว่าเราทุกอย่าง .. แต่ .. จะรังเกียจไหม .. ถ้าพี่จะขอเราเป็นแฟน .. เป็นแฟนกับคนที่ไม่มีอะไรคนนี้ .. ไม่ต้องเกรงใจพี่ .. ตอบตามที่เราคิด .. เข้าใจไหม" ผมถามออกไปแล้ว พูดในความเป็นจริง ผมลูบแก้มเนียนที่เริ่มมีน้ำตา เกี๊ยวร้องไห้ง่ายมาก ผมสงสารน้อง ไม่คิดว่าการที่ผมขอเป็นแฟนจะทำให้ถึงขนาดร้องไห้ออกมา
"ขอโทษนะ .. พี่ผิดเอง .. พี่มันไม่เจียม .. เราลืมไปเถอะ .. นอนเถอะนะ .. อย่าไปคิดถึงมัน" ผมไม่รู้ต้องทำอย่างไร ในเมื่อน้องมันไม่อยากตอบ คำขอของผมเลยกลายเป็นหมัน ผมเองก็ไม่เคยขอใครเป็นแฟน แฟนเก่าผมเธอเข้าหาผมก่อน เราเป็นแฟนก็เหมือนไม่ได้เป็น
"พี่อิฐพูดจริงนะ .. ฮึ่ก .. อย่าทิ้งเกี๊ยวนะ .. ต้องรักเกี๊ยวนะ .. ถ้าเกี๊ยวยอมเป็นแฟนพี่ .. พี่ต้องไม่คิดว่าเราต่างกันนะ .. เกี๊ยวรับได้ที่พี่อิฐเป็นแค่คนธรรมดา .. เพราะเกี๊ยวก็ไม่ได้วิเศษมาจากไหน .. ขอบคุณนะครับ .. ขอบคุณ" มันโผเข้ามากอดผมไว้ ผมน้ำตาซึมเลยครับ นึกว่าจะขอมันเก้อซะแล้ว ผมปาดน้ำตาให้มัน ไม่คิดว่ามันจะยอมเป็นแฟนผมง่ายๆ ผมแอบคิดนะว่าถ้ามันมาเห็นสภาพบ้านผม มันอาจจะเลิกยุ่งกับผมเลยก็ได้ แต่ก็เปล่า มันยังเป็นคนเดิม เป็นเกี๊ยวที่น่ารักเสมอในสายตาผม
"เกี๊ยวนึกว่าพี่อิฐจะไม่ชอบเกี๊ยวซะอีก" มันถาม ผมนอนลูบหน้าท้องมันเล่น ปล่อยให้มันเล่นหัวผมไป
"ทำไม .. ถ้าพี่ไม่ชอบเรา .. เราจะเลิกยุ่งกับพี่ใช่ไหม" ผมถามขำๆ แต่ในใจคิดจริง
"ไม่เลิกยุ่งหรอก .. เกี๊ยวตามพี่อิฐมาตั้งแต่มอสี่" มันพูด ผมนี่ขำเลยครับ มันเล่าให้ผมฟังหมดแล้วว่ามันเจอผมได้ไง
"เด็กไม่ดี ตามผู้ชาย" ผมพูดอู้อี้เอาหน้าไซร้หน้าท้องมัน คนอะไรตัวหอมจนน่ากินไปทั้งตัว
"ไม่ใช่สักหน่อย" มันงอน ผมเลยดึงมือมันมาเล่น เล่นสักพักก็เอามากัด อยากจะทำมากกว่านี้แต่รอก่อนดีกว่าครับ กลัวเด็กตกใจ
"เป็นแฟนกันแล้ว .. อย่าไปอ่อยใครนะรู้ไหม" ผมพูดหยอก เกี๊ยวมันรีบดึงมือออกแล้วตีมือผมมารัวเลยครับ
"พูดไม่เพราะเลย .. น้องอ่อยใครได้เล่า" มันพูดเขิน ผมเลยดึงคอมันลงมาจุ๊บปาก
"ที่ทำทั้งหมดเขาเรียกว่าอ่อยไงครับ .. น้องไม่รู้หรอ .. หืม .. อ่อยจนพี่ติดกับเลยเนี่ย" ผมบอกจุ๊บปากรัวๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรสจูบที่หอมหวาน ลิ้นเล็กตอนนี้ยังไม่ค่อยชำนาญ แต่ผมจะสอนจนกว่าจะเป็นแหละครับ ผมไม่เคยกับผู้ชายหรอกนะ แต่ถ้าเป็นเกี๊ยวผมยอมศึกษาข้ามวันข้ามคืนเลยเพื่อให้น้องมีความสุข
"แฮ่กๆ .. เหนื่อยจัง" มันบ่น ผมเลยกัดปากบางที ร้องหงิงเลยครับแฟนผม
"ทำอย่างอื่นเหนื่อยกว่านี้อีก .. น้องอยากลองเลยไหม" ผมหยอก แกล้งดึงเสื้อมันขึ้น ทำหน้าหื่นๆ เกี๊ยวหลับตาปี๋ พยายามดึงเสื้อลง พอแกล้งจนพอใจ ผมก็จุ๊บปาก จุ๊บแก้ม จุ๊บหน้าผากแล้วกระโดดไปปิดไฟมานอนครับ มันเขินรีบมุดผ้าห่ม แต่ก็โดนผมตามมากอดไว้อยู่ดี มันยังเด็กครับ ผมยังไม่อยากชิงสุกก่อนห่าม กลัวลูกเขาจะเสียคน แค่ได้นอนกอด นอนหอม ผมก็พอใจแล้ว
TBC.
เป็นแฟนกันแล้วน้า
ใครรอคุณแน่รอไปก่อนนะคะ
:กอด1:
-
มาอัพรวดเร็วทันใจ เย้ๆๆ ขอบคุณนะคะะ
โหยย คู่นี้หวานไม่เกรงใจใครเลยนะ
คู่แน่นี่น่าสงสัยย มิลค์เปลี่ยนเป้าหมายแล้วหรออ
-
ยกตำแหน่งสุภาพบุรุษให้พี่อิฐไปครอง
-
:-[. อบอุ่นมากๆเลยค่ะ
ชอบที่พี่อิฐขี้แกล้งน้องเกี๊ยวผู้น่าแกล้ง
มิลค์แสดงออกเยอะเชียวนะแหมๆเป็นอะไรกับแน่ล่ะ
-
:mew1:
-
:กอด1: รักกัันๆ
-
เข้ามาบ้านกันด้วยหล่ะ เกี๊ยวน่ารักเกินไปแล้ว :กอด1:
ปล."จริงครับ ไอ้อิฐยังไม่เคยมาเลย มันเคยเจอพ่อกับแม่ตอนไปส่งผมเท่านั้น" ประโยคนี้น่าจะเป็น"ไอ้แน่ยังไม่เคยมาเลย" ใช่มั้ยเอ่ย?
-
เข้ามาบ้านกันด้วยหล่ะ เกี๊ยวน่ารักเกินไปแล้ว :กอด1:
ปล."จริงครับ ไอ้อิฐยังไม่เคยมาเลย มันเคยเจอพ่อกับแม่ตอนไปส่งผมเท่านั้น" ประโยคนี้น่าจะเป็น"ไอ้แน่ยังไม่เคยมาเลย" ใช่มั้ยเอ่ย?
แก้แล้ว ขอบคุณค่ะ
:L1:
-
ผู้ชทยแบบพี่อิฐนี่มีอีกไม๊ เค้าอยากได้ :hao6:
น้องเกี๊ยวก็น่ารักมาก เขินอ่ะ :-[
รอตอนต่อไปน้า
-
:katai1: :katai1: :katai1: หวานนนนเวอร์ๆ อิจฉาๆๆ อิอิอิ
-
ได้แค่นี้ก็พอแล้วพี่อิฐ
ป้าไม่ยกเกี๊ยวให้กินได้ง่ายๆหรอก
ป้าดูแล?มาตั้งแต่เด็กๆนะ
ได้เป็นแฟนกันแล้ว
ต่อไปก็ไปบ้านเกี๊ยวบ้าง
เชื่อว่าไม่มีใครไม่ชอบคนขยันๆอย่างพี่อิฐหรอก
แต่ป๊าอาจจะมีบททดสอบสาหัสหน่อย
ลูกสุดรักสุดหวง
ปล.แน่กับมิลอะไรยังไง ได้เสียกันตอนไหน (ถามเหมือนรู้) 5555 อยากรู้แล้วๆ
-
น้องเกี๊ยวขาดทุนจะแย่ โดนกอดโดนหอม เขินตัวแทบแตกละ :-[
เปิดตัวฝั่งพีาอิฐละ รอน้องเกี๊ยวพาพี่อิฐไปเปิดตัวที่บ้านบ้าง :impress2:
แต่อีกประเด็นที่ห้ามมองข้าม แน่กับมิลค์ อะไรยังไงค้าบบบ :z1:
-
หวังว่าจะไม่มีดราม่าบ้านพี่อิฐนะครับ แบบว่าแม่ป่วยแล้วอยากให้พี่อิฐหาแฟนเป็นผู้หญิงก่อนตายอะไรแบบนี้อ่ะ ไม่เอานะ เศร้าเกินไป
-
พี่อิฐนี่พระเอกจริงๆ ฮรื้อออออ รัก
น้องเกี๊ยวก็น่ารัก รอคุณแน่ด้วยค่ะ นี่ได้เสียกับมิลล์แล้วใช่ไหม? 5555555555
-
น้องน่ารักกกกกกมาก อิจจาพี่อิฐว่ะ 555555
แน่โดนมิลกินหรอออ อยากมุดมุ้งดูจุง :-[
-
เป็นแฟนกันแร้วววววว ^0^
แถมพี่อิฐยังสุภาพบุรุษมักๆ ไม่ทำอะไรน้องไปมากว่าแทะเล็ม อิอิอิ
-
อยากอ่านคู่เน่แล้วค่า ไม่รู้เป็นไรหลงเสน่ห์คู่รองทุกที
คู่หลักคงไม่ต้องห่วงแล้วมั้ง หวานซะขนาดนี้
เหลือแค่ผ่านด่านคุณพ่อทั้งสองไปให้ได้ สู้ๆๆ
เอาคู่เน่มาให้อ่านอีกนะคะ อยากรู้ไปแอบกิ๊กกั๊กตอนไหน 555
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
สุดยอดเลยพี่อิฐที่สามารถ
ทนที่จะไม่ฟัดน้องเกี๊ยวทั้งๆ
ที่จะทำก็ทำได้
-
น่ารัก>///<
-
ว๊าย...อดใจไหวได้ไงเนี่ยะน้องอ่อยตั้งแต่ในห้องน้ำละนะ :pighaun:
-
เกี๊ยวจ๋าหนูจะน่ารักไปไหนเนี่ย มันน่าฟัดดดดดดดดดดดดดดดดจริงๆ
-
เป็นแฟนกันแระ ต่อไปก็ลุ้นแน่กับมิลล์ซินะ
-
รักเกี๊ยวมากๆ รักเกี๊ยวนานๆนะคะะะะะะ
น่ารักอะพี่อิฐ ดูแลกันไปนะคะ
รอตอนต่อไปปปปป
-
โอ้ พี่อิฐนี่สุภาพบุรุษชัดๆ o13
ส่วนมิลแน่นี่มีซัมติงกันสินะ :impress2:
รอนะฮะ :')
-
พี่อิฐพาเกี๊ยวเข้าบ้านแล้ว และเกี๊ยวก็ยอมเป็นแฟนด้วย ต่อไปเกี๊ยวก็พาพี่อิฐเข้าบ้านบ้าง
แต่ตอนนี้อยากรู้คู่รอง แน่กับมิลล์ ดูเหมือนทั้งคู่อาจจะเคยเจอกันมาก่อนหน้าที่มิลล์จะไปเรียนต่อหรือเปล่า เพราะแน่บอกมิลล์เป็นลูกเพื่อนพ่อ
-
เป็นแฟนกันแล้ว :katai2-1:
-
ขำพี่อิฐที่บอกเกี๊ยวว่าที่น้องทำแบบนี้เค้าเรียกว่าอ่อย555
-
หวานซะแต่แน่อะแน่อยากรู้เรื่องแน่
-
หวานจนน้ำตาลขึ้นแล้วค่าา น่ารักที่สุดเลยเกี๊ยวลูก
ป้ารอคู่แน่นะ ไปทำอีท่าไหนกัน :z1:
-
เป็นแฟนกันแล้วววว เย้ :m3: พี่อิฐน่ารักมาก
ว่าแต่ มิลค์แน่ นี่อะไรยังไง มิลค์เอ้ย อย่ารุนแรงกับพี่แน่นักสิ
น้องเกี๊ยวเจอครอบครัวพี่อิฐแล้ว เมื่อไหร่พี่อิฐจะเจอป๊าถุงกับพ่อปรุงน้า
-
เปนแฟนกันแล้วววๆๆๆ
น้องเกี๊ยวน่ารักตั้งแต่เด็กจนโตเลยอะ
ผชแบบพี่อิฐนี่หาได้จากที่ไหนคะเนี่ย
หาตั้งแต่คลองถมยันเอมบลาสซี่ยไม่เจอเลย 5555555
ขอแค่'ผชแบบพี่อิฐ'ก้พอ ส่วน 'พี่อิฐ' ยกให้น้องเกี๊ยวไปเนอะ
-
ปัญหาใหญ่คือปะป๊าถุงทองนะจ๊ะ
รอมิลค์-แน่ จ้า :katai3:
-
วันนี้ก็เข้ามารอนู๋เกี๊ยวกับพี่อิฐ :katai5:
-
มัน่าร้ากจนใจไหวหวั่นนนน ย้ากก คู่นี้หวานบรมเลยค้าาาา
อีกคู่ก็อะไรกันน้า อยากรู้มาก :impress2:
-
"คุณพ่อครับ น้องแน่ไม่ไปไม่ได้หรอคร้าบบบ" อะไรกัน ไม่สิทำไมกัน งานรื่นเริงนี่มันไม่เข้ากับคนอย่างแน่นอนหรอกครับ พ่อครับ แน่ง่วงนอนครับ น้องหนูของแน่ก็ยังกินอาหารไม่อิ่มเลยครับ ผมที่นั่งป้อนซากุระให้หมู่มวลน้องหนูในตู้ต้องลอยขึ้นทั้งตัว เรื่องจากบุคคลที่เรียกว่า 'พ่อ' ได้กระทำอุกอาจหิ้วปีกน้องแน่ขึ้นโดยที่ไม่ได้สมยอมแม้แต่น้อย
"ไปแต่งตัวครับคุณลูก" ฮืออ บังคับขู่เข็ญเหลือเกิน
"อย่าต้องให้พ่อเทน้องหนูของแน่ทิ้งนะครับ" ผมวิ่งไปกอดตู้ขนาดใหญ่ที่ใส่น้องหนูของผมไว้มากมายหลายเผ่าพันธ์ พ่อจะทำเยี่ยงนี้มิได้
"ไปแล้วครับ ไปแล้ว" ผมวิ่งปรู๊ดไปแต่งตัว เสื้อผ้าก็เดิมๆแหละครับ สูทกะโบว์ น่าเบื่อจะตาย มีอีกอย่างครับที่พ่อไม่ชอบ แว่นตาของแน่
"เรากำลังจะไปไหนกันครับ" ผมถาม หยิบเลย์ขึ้นเคี้ยวหมุบหมับจนหม่ามี้ต้องยื่นมือมาปัดขนมออกให้
"ไปงานเลี้ยงของท่านนายพลสิงหา .. จำชื่อท่านไว้นะแน่ .. สิงหา" เซ็งจุงเบย ทำไมต้องมาคอยนั่งจำอะไรแบบนี้ด้วย
"ไหว้ท่านสิลูก" เราถึงงานกันก็มีคนมาเปิดประตูรถให้ โรงแรมที่เรามาเป็นโรงแรมห้าดาวครับ จัดซะหรูเชียว งานแต่ง หรือ เลื่อนขั้นล่ะ
"สวัสดีครับท่านนายพล" มาถึงหน้างานก็โดนสั่งให้นอบน้อม ผมไหว้ลุงแก่ๆราวห้าสิบ ท่านดูน่าเกรงขาม แต่ก็ดูพริ้วเหลือเกิน บอกไม่ถูก
"สวัสดีลูก .. ไงท่าน .. ขอบคุณนะที่มาแสดงความยินดี .. เชิญเข้าไปนั่งด้านในเลย .. เดี๋ยวผมรับแขกเสร็จจะตามไป" พ่อยื่นของขวัญให้ท่าน จากนั้นผมก็เดินเข้าด้านใน พ่อผมหยุดทักผู้คนตลอดทางจนคิดว่าคืนนี้อาจจะไม่ได้นั่ง
ผมมองไปยังเวทีก็เห็นป้ายเบ้อเริ่มติดไว้ได้ใจความว่า นายพลท่านรับราชการมาแล้วเป็นปีที่สอง เอ่อ เพื่ออะไรถึงจะต้องจัดงานยิ่งใหญ่เพียงนี้
"ไปตักอะไรมาทานไปลูก" แม่ลูบหัว เพราะเห็นพ่อยังไม่หยุดคุยเรื่องความเป็นไปของหน่วยงานท่าน ผมเองเซ็งนะครับ ถูกบังคับให้มาทำอะไรก็ไม่รู้ อยู่เล่นเกมส์ อ่านหนังสือที่ห้องยังสนุกเสียกว่าอีก
เดินไปตักอาหารมาพูนชาม กะกินให้ถึงสามทุ่ม แต่ก็ทำได้แค่นั่งเขี่ยแซลมอนเล่นไปมา น่าเบื่อจนแทบจะคลานลงใต้โต๊ะ เศร้าใจจริงๆ
"แม่ครับ แน่ขอออกไปสูดอากาศข้างนอกนะ" ผมสะกิดแม่ ขี้เกียจนั่งฟังผู้ใหญ่เสวนากัน
"เอาสิลูก แต่รีบกลับมานะ" แม่บอก ผมลัดออกมาจนเจอทางออก เฮ้อ เป็นไทยแล้วแน่เอ๊ย
เดินออกมาสูดอากาศ วิ่งเล่นไปทั่วล็อบบี้ ก่อนจะเจอคนรูปร่างเหมือนเคยรู้จักมาก่อน ผมเดินตามคนคนนั้นจนมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง น่าจะเรียกว่าบาร์ ผู้ชายคนนั้นกำลังสั่งเหล้าหรืออะไรสักอย่างมากระดกอย่างไว จนคิดว่าน่าจะหายใจไม่ทัน
"คุณมิลค์!" เห็นแค่ข้างๆนึกว่าไม่ใช่ เลยลองเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวใกล้ๆดู ปรากฎว่าชัดเลยคุณมิลค์นั่นเอง
"โอ้โห แต่งตัวหล่อมากเลยนะครับคุณมิลค์" ผมเอ่ยปากชมคนข้างๆ อะไรจะหล่อปานนี้ครับ รู้สึกอิจฉาตาร้อน คุณมิลค์อยู่ในเสื้อสูทสีขาวผูกโบว์เหมือนผม แต่ผมสีดำขลับเลยดูดร็อปไปเลย เพราะคุณมิลค์หล่ออย่างกับเจ้าชาย
"มึงก็มางานกับเขาด้วยหรอ" เขาถามผมแล้วสั่งอะไรอะไรไม่รู้แก้วสีขาวมีลูกอะไรลอยๆมาให้
"ดื่มดิ ดื่มเป็นเพื่อนหน่อย กูนี่เบื่อมากอ่ะ" พูดขนาดนี้ผมก็ต้องยอมรับมากระดกแหละครับ เออ อร่อยดีว่ะ หวานเจี๊ยบ
"นี่เรามางานคุณอาสิงหาเหมือนกันหรอครับ" ผมถาม เขาพยักหน้า อ่อ คนมีตังเหมือนกันนี่เอง
"พ่อกูเป็นเจ้าของโรงแรมนี้" เขาพูด ผมตาถลึง อะไรนะ เจ้าของโรงแรมหรูที่มีหลายสาขาขนาดนี้เนี่ยนะ โห ไม่เห็นรู้เรื่องเลย
"มึงเป็นอะไร ไม่เชื่อหรอ พอดีกูเป็นลูกคนสุดท้องอ่ะนะ เขาเลยไม่พาออกหน้าออกตา" คุณมิลค์พูดแล้วกระดกน้ำเมาต่อ โห เด็กมีปัญหานะครับเนี่ย
"มึงคงเบื่อสินะ" เขาพูดเขี่ยลูกเชอร์รี่เล่น
"ครับ เบื่อคนแก่" ผมพูด คุณมิลค์หัวเราะร่วน จนตัวงอ
"ไปหาอะไรเล่นในห้องกูไหม" ผมนี่หันขวับเลยครับ นึกไปถึงเกมเพลย์สี่ที่บ้านแล้ว อยากเล่น อยากเล่น
"ไปครับคุณมิลค์" ตอบรับเสร็จ คุณมิลค์ก็เดินออกไปทางลิฟต์ ผมเองเดินตามมางงๆ ยังไม่ได้จ่ายตังค่าเครื่องดื่มเลย
"เราไม่ต้องจ่ายเงินหรอครับ" ผมถาม คุณมิลค์กดลิฟต์ไปชั้นบนสุด
"เออ ก็บอกแล้วไงว่ากูเป็นลูกเจ้าของ" เออเนอะ ผมพยักหน้ายืนสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ข้างๆ รอจนลิฟต์ทะยานขึ้นมาชั้นสูงสุดของตึก คุณมิลค์เดินนำออกไป ผมรีบตามออกมา มัวแต่ยืนมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกจนคุณมิลค์บ่น เขาแตะการ์ดสีขาวเข้าไปในห้อง โอโห ห้องหรูมากครับ เก๋โคตรๆ ชอบมากๆ แน่อยากดั้ย
"เปิดเกมรอเลยนะ กูไปเปิดอะไรมาให้กิน" เขาเดินไปในครัว ทิ้งผมให้ตื่นตาตื่นใจอยู่กับเกมตัวใหม่ล่าสุด ผมตื่นเต้นมากครับ โคตรอยากเล่นเลย แผ่นนี้ยังไม่นำเข้าไทยเลย โอ้ยยย
"อ่ะ" เขายื่นขวดแก้วสีแดงมาให้ น้ำอะไรน่ากินจัง
"มึงจะเล่นคนเดียวไง เปิดสองคนสิวะ" เขาตบหัวผม โอย มึนเลย ไม่รู้มึนเพราะลูกตบ หรือมึนเพราะเหล้า
"อยู่คนเดียวหรอครับคุณมิลค์" ผมถาม เล่นเกมไปด้วย
"อือ บางวันก็พาหญิงมานอน" ผมหันไปหาเขา อู้ว เด็ดตามคาด
"ดีจังนะครับ มีสาวให้นอนด้วย ผมนี่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้" ผมพูดแล้วโดนน็อคเอ้าท์เต็มๆ แพ้ไปอีก
"เอ้อ กูเพิ่งเห็นว่ามึงไม่ได้ใส่แว่น ก็หน้าตาดีนี่หว่า ทำไมไม่ถอดตลอดเลยวะ" เขาดึงตัวผมไปจ้อง ผมยิ้มแหย ที่ไม่ใส่มาเพราะพ่อผมสั่งหรอกคร้าบบบ ผมถนัดใส่แว่นมากกว่าอีก
"เอ้า ไอ้นี่นี่ อาศัยช่วงกูเบลอ ซัดกูซะน่วมเลยนะ" คุณมิลค์โวยวาย ผมโดนตบหัวอีกแล้วคร้าบ ปวดหัวหมดแล้ว
"มึงจะมีแฟนน่ะ ชักว่าวเป็นรึเปล่าวะ" ดูถูกผมนะครับเนี่ย ฮึ่ย
"ป .. เป็นสิครับ .. ผมทำเป็นหมดแหละ" ผมเถียงลิ้นพันเลย ก็แค่รูดขึ้นลง ง่ายนิดเดียว
"กูไม่เชื่อหรอก น้ำหน้าอย่างมึงเนี่ยนะ กูว่าแค่จับๆก็แตกแล้วมั้ง ฮ่าาา" อ้าว ไอ้คุณมิลค์แม่ง พูดงี้ต่อยผมเหอะครับ
"ช่างคุณสิครับ" ผมไม่สนใจหรอก จะให้ผมมาชักโชว์หรือไงเล่า บ้าไปแล้ว
"ไม่ได้ดิวะ ไหนให้กูดูดิ๊ มึงกระปู๋เด็กป่ะเนี่ย" เขาปรี่เข้ามาจับผมล็อคคอ อีกมือก็พยายามถอดกางเกงผม จนหลุดลงมาถึงสะโพก ฉิบแล้วครับ กางเกงใน calvin สีเทาเผยต่อหน้าคุณมิลค์แล้ว อับอายเหลือทน
"เชี่ย ก็ไม่เด็กนี่หว่า จะอายทำไม" เขาเอานิ้วจิ้มผลักหัวผม อีกมือยังแตะอยู่ที่ชั้นในผม ลูกรักที่เคยสงบนิ่งตอนนี้อารมณ์เหมือนมีใครมาปลุกให้ตื่น
"สู้มือว่ะ .. ไหนลองชักโชว์ดิ๊" เขาลูบไล้นอกร่มผ้า แต่มันสะท้านถึงทรวงใน คุณแน่ครับ คุณตายแน่ครับวันนี้
"ไม่เอา .. อ๊ะ .. อย่านะครับคุณมิลค์ .. แน่อาย" ผมร้องเมื่อเขาล้วงมือเข้าไปจับของสงวน มือเย็นๆพอแตะโดนลูกชายผมนี่ดีดตัวรับเลยครับ ทรยศพ่อได้ไงลูก
"มานี่ .. กูจะสอนมึงเอง" เขาดึงผมมาซ้อนหน้าเขา คุณมิลค์นั่งซ้อนหลังเอื้อมมือมาจับลูกรักผม อื้อหือ เสียวจนใจเต้นตุบตับเลยครับ ปกติช่วยตัวเองยังครางดังลั่น นี่เจอมือคนอื่น ผมนี่ทรุดแทบอกเลย
"ก่อนอื่นต้องลูบแบบนี้ .. ก่อนจะค่อยๆรูดน้องชายมึงช้าๆ .. อะไรวะเปรี้ยเชียวนะมึง" เขาสอนผมทำ แต่ผมที่ถูกทำนี่เอนพิงอกคถณมิลค์แล้วครับ แรงหายเลย
"อ๊า .. คุณมิลค์ครับ . พะ .. พอแล้ว" ผมร้อง คุณมิลค์ไม่ยอมหยุด เขาชักส่วนแข็งขืนของผมเร็วขึ้น อีกมือก็ส่งมาขยี้ที่เม็ดอกด้านบน เสียวจนฉี่จะแตก คุณมิลค์
"ใหญ่เหมือนกันนะ .. อ่า .. แต่สู้กูไม่ได้ว่ะ" เขาพูด ดึงมือผมไปลูบของสงวนผ่านกางเกง โอโห ตุงจนแทบทะลัก แต่จะเอามือผมไปจับทำไมคร้าบ โอย นี่ก็รูดจริง ผมนี่เด้งตัวลอยแล้ว
"คุณมิลค์ครับ .. ใกล้แล้วครับ .. อ๊า .. อีกนิดครับ" ผมร้องมือไม้ป่ายไปทั่ว ตัวกำลังลอยขึ้นที่สูง อารมณ์พุ่งจนถึงจุดสูงสุด แล้วตกลงมาพร้อมน้ำขุ่นที่ออกมาจนเปรอะไปทั่ว
"น้ำเยอะมาก .. นี่มึงช่วยตัวเองบ้างป่ะเนี่ย" เขาถาม เดินไปเอาทิชชู่มาเช็ดมือตัวเองและเช็ดให้ผม
"ก็ไม่ได้อยากนี่ครับ .. จะให้ทำทำไม" ผมเริ่มโกรธแล้วครับ อยากลงไปข้างล่างแล้ว
"ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น มึงต้องช่วยกูก่อน" เขาลากผมมาที่เตียง ทั้งตัวผมมีเสื้อข้างในตัวเดียว กางเกงปลิวไปไหนแล้วก็ไม่รู้
"ไม่ได้หรอกครับ ผมจะกลับบ้าน" ผมบอก พยายามแกะมือที่ดึงผมอยู่ คุณมิลค์ตอนนี้มีแค่เสื่อสีขาวกางเกงในตัวเดียวเหมือนผม ไปแอบถอดมาเมื่อไหร่เนี่ย ไวยิ่งกว่านินจา
"ใช้ปากให้กู" เขาถอดชั้นในออก ผมตกใจที่เห็นสัดส่วนของเขาผึงขึ้นมาเต็มตา ไม่คิดว่าหุ่นล่ำแล้วไอ้นั่นต้องล่ำไปด้วย โอ้โห สีอ่อนหัวมน ลำใหญ่ยาวและขนาดเกินมาตรฐานชายไทย พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยแน่ด้วยยยยยยยยย
.....
"อื้ออ .. อื้มม" ผมโดนจับกดลงที่ส่วนนั้น น้องชายคุณมิลค์กำลังร้องไห้ ผงกหัวขึ้นลง น่ากลัวนะครับ แต่ก็น่ารักดี
"อย่ากัดกูนะแน่ .. กูตบมึงเลือดกลบปากจริงๆด้วย" เขาบอกตอนที่ผมพยายามจะถอนปากออก คนบ้า จุกแน่นในปากไปหมดแล้ว นี่ยิ่งกว่าข้าวหลามหนองมนที่เคยกินอีก ขอร้องไห้ได้ไหมครับ
"อื้อออ .. อื้มม .. ใอ่อ่ะอะอุ๊งเอ้าอาไอ้ (ใหญ่อ่ะกระทุ้งเข้ามาได้)" ผมร้องในคอ เมื่อโดนคุณมิลค์กระแทกส่วนใหญ่โตเข้ามาในปาก ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยนะครับ แม้แท่งร้อนของคุณมิลค์จะหอม แต่ก็คาวปะแล่มจนอยากอาเจียน
"อย่าบ่นน่า .. อ่าาา .. เก่งว่ะ .. แค่ปากยังเก่งขนาดนี้เลย" เขาร้องครางเอามือกดหัวผมให้ดูดเลียของเขาต่อ ผมนี่ก็จัดไปได้ยังไง ยังงงตัวเองอยู่เลย
"ซี้ดด .. แน่ครับ .. เร็วอีกนิด .. แบบนั้นครับ .. อ่าาาาห์ .. ซี้ดส์" เขากระทุ้งแรงๆอีกสามรอบก็ปลดปล่อยมวลมหาประชาเชื้อเข้ามาในปากผม แหยงมากเป็นความรู้สึกแรกที่เจอ ฮือออ จะร้องไห้แล้ว
"คายออกมาเร็ว .. คายใส่มือกูนี่แหละ" ผมคายของเหลวสีขุ่นเต็มฝ่ามือคุณมิลค์ จะอ้วก เขารับมันไป ผมรีบวิ่งเล้ามาบ้วนปากในห้องน้ำ ทั้งน้ำเปล่า น้ำยาบ้วนปาก บ้วนเป็นสิบรอบยังขนลุกอยู่เลย
"รังเกียจอะไรขนาดนั้นวะ" เขาเดินมาซ้อนหลังแล้วกอดเอวผม ไอ้บ้าคุณมิลค์ ผมไม่เอาแล้วนะ
"ไม่เอาแล้ว! ผมจะกลับไปหาแม่" ผมบอก เขายอมปล่อยตัวผม ให้ผมแต่งตัว เกือบเสร็จเขาก็เดินมากอดผมอีก ไปไกลๆได้ป่ะเนี่ย
"คราวหน้าขอมากกว่าปากนะครับพี่แน่" ผมขนลุกรีบวิ่งออกมาจากห้อง ไม่น่าห่วงเล่นเกมเลยแน่เอ๊ย ขนลุกเกรียวจนขาแตะที่พื้นดินชั้นล่างถึงได้หายใจหายคอสะดวกขึ้นมาบ้าง
"หายไปไหนมาครับลูก .. พ่อกับแม่กำลังจะกลับแล้ว" เห็นหน้าแม่แล้วอยากร้องไห้ครับ แน่โดนหลอกอ่ะแม่ ฮือออ
"ไปเดินเล่นมาครับ กลับเลยได้ไหมอ่า ผมนี่ง่วงแล้ว" อ้อนแม่หน่อย ท่านก็กำลังจะกลับพอดีครับ พาผมเดินไปลาคุณอาสิงหาแล้วรีบขึ้นรถกลับบ้าน พอถึงห้องได้ผมรีบจัดการเนื้อตัวเลยครับ ฟันนี่แปรงจนเหงือกแทบฉีก บ้วนแล้วบ้วนอีก แต่ก็รู้สึกว่ายังไม่หมด กว่าจะได้นอน ผมนี่หอบเลย อายก็อาย ดันเป็นคนที่รู้จักอีก ผมจะกล้าบอกใครได้ไงล่ะครับ
........
วันนี้มาเรียนคนเดียว ผ่านไปชั่วโมงแล้วคุณอิฐก็ยังไม่มา ดีนะครับที่อาจารย์เปิดหนังให้ดู ไม่อย่างนั้นคงโดนแน่ๆ ผมหนีออกมาหลังห้องตอนอาจารย์เผลอ เมื่อเช้าผมเจอคุณมิลค์กะว่าจะวิ่งให้ป่าราบแต่ก็โดนกักตัวไว้ เขาบอกคุณเกี๊ยวไม่สบายต้องพาไปหาหมอ ผมก็เออออไป ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณอิฐรู้หรือยัง
ไปหาคุณอิฐ พี่แกยังนอนอยู่เลยครับ พอผมบอกว่าเกี๊ยวป่วยเท่านั้นแหละ รีบลุกขึ้นอาบน้ำเลยเชียว คุณอิฐน่ะเป็นห่วงน้องยิ่งกว่าอะไร มาทำเป็นปากแข็ง สองคนนี้เขารักกันดีนะครับ คนนึงตามตื๊อ อีกคนแกล้งซึน
"คุณอิฐจะไปหาคุณเกี๊ยวหรอครับ" ผมถามตอนเขากำลังแต่งตัว
"อืม ไมวะ" คุณอิฐถาม
"เปล่าครับ .. งั้นผมจะได้กลับบ้าน" ผมบอก วันนี้ไม่มีเรียนแล้ว แน่สบายโคตร
"แล้วแต่มึงนะ .. ลงไปพร้อมกูเลยมะ" คุณอิฐถามคว้ากุญแจห้องกับกระเป๋าตังเตรียมออก
"ไปครับไป" ผมพูด เดินตามคุณอิฐมา เขาล็อคห้องเรียบร้อยก็ลงมาด้านล่าง กำลังจะเดินไปคอนโดคุณเกี๊ยวครับ ดันเจอไอ้คุณมิลค์ลงมาจากคอนโดเกี๊ยวพอดี ผมกลับบ้านทันไหมเนี่ย
"จะไปหามันหรอ" คุณมิลค์ถาม มองหน้าผมที มองหน้าคุณอิฐที
"อืม" คุณอิฐตอบ หวังว่าจะไม่ตีกันตรงนี้นะครับ เดี๋ยวยามไล่
"ถ้ามึงรู้ใจตัวเองแล้วกูไม่ว่า .. แต่ถ้ามึงทำมันเจ็บ .. กูเอามึงตายแน่" คุณมิลค์พูดจ้องหน้าคุณอิฐตาเขม็ง ผมเพิ่งเห็นว่ามือเขาถือบุหรี่มาด้วย โอ้โห แบดบอยตัวพ่อหรอเนี่ย เขายื่นกุญแจห้องน่าจะเป็นห้องเกี๊ยวให้คุณอิฐ ก่อนจะหันมาสบตาผม อย่านะครับ เห้ย!
"ส่วนมึง กลับกะกู" ฉิบแล้วไงครับ ผมโดนลากออกมาแล้ว คุณอิฐคร้าบ ช่วยแน่ด้วยคร้าบ ผมร้องเรียกแต่คุณอิฐไม่แม้แต่จะหันมามองผม ฮือออ รักแฟนมากกว่าเพื่อนหรอครับคุณอิฐ คุญอิ๊ฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐ
TBC.
สั้นไปไหมค้าาา
เดี๋ยวมาต่อน้า อย่าเพิ่งงอน
:pig4:
-
โดนเด็กหลอกกินแน่เลยน้องแน่~~~
-
แน่เอ๊ยยยย โดนแน่ๆ
:hao6: เชียร์มิลค์ให้รู้ใจตัวเองสักที ตัดใจจากเกี๊ยวแล้วใช่ไหม
ปล "แลบนั้นครับ .. อ่าาาาห์" น่าจะเป็น แบบ มากกว่า แลบ นะคะ
-
น้องแน่ แน่นอนสมชื่อจริงๆ
เสร็จมิลค์สมชื่อแน่นอน อิอิ
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: เสร็จแน่ ๆๆ
-
โห้ น้องมิลค์ เถื่อนจริงน้อ บังคับให้พี่แน่ใช้ปากด้วยอ่ะ :heaven
ถูกใจพี่แน่แล้วสิ แต่พี่แน่เขาซื่อนะ ถ้าชอบพี่แน่ ก็ใจดีกับพี่เขาหน่อย
แกล้งพี่เขามาก ๆ โดนเกลียดขึ้นมา จะสมน้ำหน้าให้ ชิ
-
โคตรไวไฟเลยมิลค์ หลอกแน่จนให้ใช้ปากได้
อนาคตคุณแน่ชักจะอยู่ยากแล้วสิ
-
แน่เสร็จแน่ๆ :laugh:
-
แน่คนซื่อจริงๆเลย
มิลล์ยังไงเนี่ย
-
ทีแท้เป็นงี้เองเราก็สงสัยว่าสองคนนี้ยังไง แน่เสร็จมิลล์ชัวร์
-
โดนแน่ๆ
-
แน่ตลกอ่ะ
-
หนูแน่!!!!!
ทำไมอยู่ดีๆ ตามิลมาทำอะไรแน่แบบนี้ห๊ะะ
แน่อย่าไปยอมนะลูก เอ๊ะแต่ยอมไปแล้วนี้น่า
มิลอะไรยังไง เคลียกับป้าสิ
ไม่งั้นพาหนูแน่หนีนะ
-
กรี๊ดกับน้องแน่มากกกกกกก โฮกฮากที่สุด ฮ่าๆๆๆ
ชอบคู่นี้เหมือนกันค่ะ น้องแน่น่ารักดี สมกันเลย เสร็จแน่ แน่! :hao7:
มิลค์ไปถูกใจแน่ตั้งแต่เมื่อไหร่อะไรยังไงคะะะะะ มาเล่าเลยนะ คึคึ
-
ฮ่าๆ แน่จะรอดมั้ยนั่น :hao6:
รอนะฮะ :')
-
มิลล์นี่ก้เชี่ยวเกิ้นนนนนน
ส่วนแน่นี่ก้ซื่อซะ
เปนงี้มีหวังโดนเอาเปรียนตลอดชาติชัวร์ๆเลยยยแน่
555555
มิลล์นี่ดูจากอาการน่าจะตัดใจได้แล้วนะเนี่ย
อาจจะเพราะเจอเป้าหมายใหม่ เลยตัดใจง่ายขึ้น
-
:hao6: :hao6: :hao6:
-
มิลล์ชื่อควรเป็นรุกนะ ชวนแน่ไปปิ๊ดปิ้วเฉยเลย :z1:
-
55555. ชอบแน่อะ. น่ารักดี ชอบๆๆๆ. อีมิลค์นี้หื่นมากเลยอะ คริคริ
-
น้องมิลค์ครับ ติดใจน้องแน่เหรอ อิอิ
ยังไงก็อย่าทำร้ายร่างกายหรือจิตใจน้องแน่นะครับ ไม่อยากให้น้องแน่เสียน้ำตา
-
แน่กับมิลล์นี่ก็น่าเชียร์ :katai2-1:
-
มิลค์หื่นนนนน
-
พี่แน่เสร็จน้องมิลล์แน่นอน แต่ได้ข่าวว่ารุ่นเดียวกันกับอิฐนิ
คุณมิลล์แบดบอย ตัวจริง เสียงจริง แต่อย่าทำกับพี่แน่เล่นๆ นะ
-
หลงรักแน่นอนอีกคนแล้ว
-
:katai2-1: ลุ้นๆต่อไป มิลแกก็อย่าโหดกับน้องแน่นักน้องเค้าใสๆอยูี 555
-
ไม่รู้ว่าจะขำหรือจะสงสารแน่ดี
เชื่อคนง่ายเกิ๊นโดนหลอกมากินเลย
-
:mew1:
-
โหหหหห สองคนนี้นี่มีวีรกรรมวาบหวิวขนาดนี้เลย
แซงหน้าอิฐเกี๊ยสของเราไปอีกนะเนี่ยยยย ^////^
-
กรี๊ด อิตามิลค์มือไวไข่เร็วมาก
-
วันนี้เค้าก็มารอน่ะ :katai2-1: :katai4:
-
วันนี้เค้าก็มารอน่ะ :katai2-1: :katai4:
ต้องขอโทษจริงๆค่ะ วันนี้คงมาลงไม่ได้
เมื่อวานสงสัยกินมั่วไปหน่อย ถ่ายไม่หยุดแต่เช้า
นอนซมไม่มีแรงเลยค่ะ ไว้พรุ่งนี้ได้ไหมคะ จะรีบมานะ
:mew2:
-
แน่ นี่ก็ซื่อมากโดยหลอกมาทำอะไรตอมิอะไรก็ไม่รู้
ติดใจแน่นะเนี่ย
-
คราวนี้เสร็จแน่แน่
-
เสร็จแน่ๆ
:z1:
-
กร๊ากกกกก ใจหนึ่งก็สงสาร ใจหนึ่งก็สมใจ
แน่นะแน่ อะไรจะบื้อปานนี้ ตานมนี่ต้องเป็นเด็กมีปัญหาแน่ๆ
รอตอนต่อไป
-
โอ้โห คู่นี้ท่าจะแซ่บนะ รอตอนต่อไปไม่ไหว แน่น่ารักสุด ขำกลิ้ง :laugh:
-
แน่เหมือนเด็กเลยอ่ะ น่ารัก
ปล. คนเขียนหายป่วยไวๆนะคะ โด๊ปเกลือแร่เลยค่า
-
มิลค์ทำป้าใจหาย ทำแน่ใจแตก
เด็กสมัยนี้เข้าใจยาก คู่น้องเกี๊ยวยังไม่ถึงไหนเลย :haun4:
-
"คุณอิ๊ฐฐฐฐ ~"
ผัวะ
"โอ๊ย ตบผมอีกแล้วนะครับ" ผมกุมหัวตัวเองป้อยๆ แว่นตาแทบกระเด็น ไอ้คุณนมเน่าก็ยังคงฉุดกระชากผมให้เดินตามเขามา
"จะไปเรียกมันทำไม .. ไม่อยากโดนตบอีกก็อยู่เฉยๆ" ผมหน้างอง้ำ ในใจอยากฆาตกรรมคนตรงหน้าเสีย คนบ้าอะไรช่างเผด็จการและเอาแต่ใจตัวเอง
"คุณก็ปล่อยผมสิครับ จะพาผมไปไหนเล่า" น่ากลัวจริงๆครับ นี่เขาพาผมเดินมาถึงรถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่ เขากดปลดล็อครถ ตามด้วยเปิดประตูเข้าไปนั่งแล้วดึงผมให้มานั่งทับ โยนกระเป๋าเป้ผมไปไว้ด้านหลัง คล่องแคล่วมากจนคิดว่าน่าจะทำจนชิน
"อึดอัด" ผมร้อง ไม่ชอบแบบนี้เลย ผมก็ไม่ได้ตัวเล็กแบบน้องเกี๊ยวของคุณอิฐนะครับที่จะจับมานั่งตักได้
"ไม่อึดอัด .. ตัวมึงหอม" ผมหน้าแดงร้อนขึ้นมา คุณมิลค์จับผมมานั่งตักเพราะผมตัวหอมเหรอครับเนี่ย
"เออน่า .. อย่าเพิ่งถามมาก ลงไปนั่งข้างๆได้แล้ว" เขาดันผมลงมานั่งข้างคนขับ ผมนี่งงสิครับ แล้วจะให้ผมขึ้นมาทางเดียวกันเพื่ออออ
"ทำไมไม่ให้เปิดประตูดีๆวะ" ผมงุมงำคนเดียวตามประสา
"บ่นไร .. ไม่ต้องบ่น .. ที่ทำแบบนั้นเพราะกลัวมึงจะหนีลงก่อนไง" เขาผลักหัวผมจนติดกระจก ตอนนี้เราขับออกมาได้สักพักแล้ว เขาขับออกมาเรื่อยๆ ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขาจะไปไหน
"ทำไมชอบบังคับด้วยก็ไม่รู้" ผมบ่นงุบงิบ ไม่ได้อยากให้เขาได้ยิน
"เออ ชอบบังคับ จะบังคับ มีไรป่ะครับ" คุณมิลค์เน่าขยิบตาให้ผม หึยย ต่อยสักทีมือจะพังไหมครับ เกิดมายังไม่เคยต่อยใครเลยครับ
"ปัญญาอ่อน" ผมว่า เลยโดนเอามือขยี้ปากมา อี๋ แหวะ ไอ้คนสกปรก
"อ่ะ ถึงละ ลงดิ" ผมมองร้านที่เราเข้ามาจอด ร้านอาหารอิตาลี นี่พาผมมาทานข้าวหรอ
"เรามาทำอะไรกันครับ" ผมถาม
"มาร้านอาหาร พามาเอามั้งครับคุณแน่" เขาพูดพลางเอื้อมมาปลดเบลท์ให้ ผมนี่กรอกตาสามหมื่นรอบเลยครับ
"ก็แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว่าจะพามากินข้าวล่ะครับ .. ถ้าบอกไม่มีเพื่อนกินข้าวผมมาด้วยแน่ๆ .. ผมเองก็เพื่อนคุณมิลค์นะครับ" ผมพูด ก็แค่บอกว่าหาเพื่อนกินข้าวก็จบ บังคับ ฉุดกระชากอยู่ได้
"มึงไม่ใช่เพื่อน! ไม่ต้องมาพูดดี .. กูไม่อยากให้มึงเป็นเพื่อนกู! ลงมาได้แล้ว!" เขาขึ้นเสียง ดูโมโหมาก เอ้า ถ้าไม่อยากให้เป็นเพื่อนแล้วพาผมมาทำไมวะครับ ผมไม่เข้าใจ เริ่มนอยด์แล้วนะ !
"ไม่ลง!" ผมตะโกนใส่ เขาหัวเสียเดินมาเปิดประตูอีกข้าง ข้างที่ผมนั่งอยู่
"ลงมา! อยากอายชาวบ้านหรือไง หา" เขาพูด ผมเองแม้จะเซ็งแต่ก็ต้องยอมล่ะครับ เกิดเขาทำอะไรบ้าๆขึ้นมา ผมก็ต้องอายไปด้วยนะ
"พี่ครับ ขอสองเซ็ตนี้ เพิ่มซุปเห็ดคนละถ้วย" พอนั่งได้คุณมิลค์ก็สั่งๆๆลูกเดียว ผมนี่แทบจะหายไปกับผนัง ลากผมมา สั่งให้ จะป้อนด้วยเลยไหมครับ
"โทรบอกที่บ้านซะว่าคืนนี้จะนอนกับเพื่อน" อยู่ดีๆเขาก็พูดขึ้น อะไรวะ ไม่เอาหรอก ให้ไปนอนกับคุณมิลค์น่ะหรอ น่ากลัวจะตาย
"ยังนิ่งอยู่อีก .. ถ้าไม่โทรมิลค์จะโทรเอง .. แล้วจะบอกว่าเมื่อคืนนั้นแน่กับมิลค์ทำอะไรกัน" โอ้ย ผมมือไม้สั่นรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อหาคุณพ่อเลยครับ ตอนแรกท่านไม่ให้หรอกครับ แต่พอบอกงานด่วนมาก ท่านก็เข้าใจ และกำชับว่าให้โทรไปรายงานด้วย
"ดีมากครับ" พอผมวางสาย เขาก็ยักคิ้วให้ผมข้างนึง ล่างโต๊ะก็ไม่ยิ่งหย่อนครับ ขาผมโดนขาเขาพันกันจนผมรำคาญ พยายามจะดึงออกก็โดนกักไว้ เป็นอะไรกับผมมากไหมเนี่ย
"น้องเกี๊ยวเป็นไงบ้างครับ" ผมเปลี่ยนเรื่อง ไม่รู้สิ อึดอัดแปลกๆ
"ดีขึ้นละ .. ยิ่งถ้าได้ไอ้หล่อมันดูแล .. เดี๋ยวก็คงหายดี" เขาพูดมองออกไปนอกร้าน ภายในแววตาเขาดูเจ็บปวดบอกไม่ถูกครับ
"คุณอิฐเป็นเพื่อนที่ดีนะครับ" ผมพูด ไม่อยากให้เขาเครียด
"ก็แค่เพื่อน .. ไม่ใช่คนรัก" เขาพูดแล้วก้มลงมองพื้น เห้อ คนเรามันจะควบคุมสรรพสิ่งได้ที่ไหนล่ะ
"ขออนุญาตค่ะ" สาวเสิร์ฟมาพอดีครับ เขาวางจานอาหารลงหลายจาน ตามมาด้วยซุปเห็ด กับสลัด และของเคียง ตอนนี้บ่ายๆ แต่ร้านเขาเงียบสงบดีจัง เป็นร้านอาหารออกจะหรู แต่ก็ไม่ได้เว่อขนาดนั้น
"ทานเป็นใช่ไหม คงไม่ต้องให้สอนนะ" เขาถามผมเชิงหัวร่อ เหอะ พ่อแม่ผมกะคนมีตังนะครับ ถึงจะดูผมเอ๋อๆ บ้าๆ บอๆ ก็เคยไปอยู่เมืองนอกมานะครับ
"อะไรวะ .. ทำงอนไปได้ .. กินก็เหมือนเด็ก .. เปื้อนไปหมด" คุณมิลค์พูดแล้วเอาทิชชู่มาเช็ดปากให้ผม อะโด่ ทำเหมือนแน่เป็นเด็กไปได้ ก็ทานสปาเกตตี้ซุปเห็ด มันก็ต้องมีเลอะกันบ้างดิ ชิ
"กินเสร็จเดี๋ยวพาไปเที่ยว .. ไปป่ะ" ผมตาวาวเลยคำว่าเที่ยว ปกติคุณพ่อคุณแม่ไม่ค่อยปล่อยครับ นานๆผมจะได้ออกไปเที่ยวที
"ไปไหนครับคุณมิลค์ .. อย่าหลอกผมอีกนะ" ผมพูดตาละห้อย ผมเป็นคนปฏิเสธคนไม่เก่งนะครับ ถ้าเขาพาไปแบบเมื่อคืนงานอีก ผมร้องไห้แน่ๆ ทำอะไรกันแบบนั้น มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
"ไม่หลอกครับแน่ .. ไปเที่ยวจริงๆ" เขาพูด เราทานอาหารกันจนอิ่ม ผมทานเหลือนะครับ เลี่ยน แม้อาหารจะอร่อยมากก็เถอะ
"กูรูดบัตร .. ไม่ต้องสะเออะออก" อ้าว จะออกช่วยค่าอาหารก็โดนด่า ผมนี่งงไม่จบไม่สิ้นครับ
"ทำหน้าดีๆหน่อยดิ นี่จะพาไปเที่ยวนะ ไม่ใช่พาไปฆ่าไปแกง" เขาเอามือมาหยิกแก้มผม ตอนนี้เราอยู่บนรถ เขาเป็นคนขับ ผมก็นั่งมองข้างทางไปเรื่อยๆ ที่หน้าบูดเบี้ยวก็เป็นเพราะเขานั่นแหละครับ ชอบด่าผมอ่ะ คุณอิฐเพื่อนรักผม ยังไม่เคยด่าผมแบบนี้เลย ฮือ
"โอ๋น่า ~ อย่าขี้งอนนักสิ ผู้ชายอกสามศอกนะ" เขาพูดเอามือมาแตะอกผม
"เห้ย อย่าครับ" ผมรีบปัดมือที่กำลังขยุ้มหน้าอกผมออก เผลอไม่ได้จริงๆ
"หึ" หึเดียวเป็นอันจบบทสนทนาของเขาและผม คุณมิลค์ขับรถพาผมมาที่สนามแข่งรถโกคาร์ทแถวชานเมือง ผมตกใจเหมือนกันนะครับ ไหนว่าจะพามาเที่ยว หรือนี่คือที่เที่ยวของคุณมิลค์เขา
"ลงมา" เขาบอก ผมลงจากรถ หลังจากนั้นเขาก็พาผมเดินมาที่จุดลงรถ เขาเองดูกังวลว่าผมจะเล่นได้ไหม แต่ผมก็อยากลองนะครับ น่าสนุกดี แต่ขอบอกครับ ตอนนี้ผมยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย น่าอายจริงเชียว
"ขับตามมาช้าๆ เข้าใจไหม" เขาสวมหมวกแล้วขับออกไป ผมเองก็หวั่นๆ เคยหัดขับมาบ้าง แต่โกคาทยังไม่เคยเล่น
ผมออกตัวอย่างระมัดระวัง ตามคุณมิลค์ไปตามเส้นทาง เงอะงะอยู่ไม่นานก็ชิน คุณมิลค์วนผมมาสองรอบแล้วผมเพิ่งจะจบรอบ พอรอบที่สองของผม ผมก็เกือบแซงคุณมิลค์ได้ครับ สะใจมากๆ อยากเห็นเขาหน้าเสีย ขับกันครึ่งชั่วโมง เขาอ่อนให้ผมบ้างเป็นครั้งคราว สรุปผมขับไปสิบกว่ารอบ ส่วนคุณมิลค์ก็คงยี่สิบกว่า พอจอดเข้าที่คุณมิลค์ก็ลงมาจากรถ ถอดหมวกเรียบร้อยก็เดินมารับผม พอลงจากรถ ผมนี่ขาสั่นแล้วสั่นอีกครับ แทบจะเกาะคุณมิลค์แน่น
"หึหึ เก่งนะเราอ่ะ ไหวป่ะเนี่ย" เขาถามผม ผมรีบพยักหน้า ไหวครับ ยังไม่ตาย
"กลับห้องกันเถอะ" เขาบอก ผมเองก็ไม่ได้อะไร กลับก็กลับ ถ้าไม่กลับกะเขา จะกลับกะใคร
"ขับรถเก่งนี่หว่า .. ตอนแรกนึกว่าจะป๊อดอ่อนด๋อย" เขาชมเหมือนเยาะ
" แหม ผมก็เคยฝึกขับรถครับ แต่คุณพ่อไม่ปล่อยให้ขับมาเอง มันก็ลืมๆไปบ้าง" ผมบอก เขาหัวเราะใส่อีก
"ไข่ในหินหรอหน้าแบบเนี้ย" เขาจับหน้าผมให้หันไปมองเขา ผมนี่เชิดเลยครับ หน้าแบบนี้แหละที่พ่อแม่หวงอ่ะ จะทำไม
"จุ๊บ" อ้าวเชี่ยยย มัวแต่เชิดใส่มากไปหน่อย เลยโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว ผมนี่หน้าร้อนเลยครับ คุณมิลค์คนบ้า จุ๊บปากผมมาได้ ! กำลังจะด่าก็ไฟเขียวพอดี ได้แต่นั่งหน้าแดงเห่อกลับห้องเขา
..................
"เล่นเกมส์รอไปนะ .. อาหารคงอีกนาน" มาถึงห้องคุณมิลค์เกือบทุ่ม ก็ห้องเดิมแหละครับ ที่โรงแรม เข้ามาถึงเขาก็ให้ผมเอากระเป๋าไปเก็บ แล้วไล่ผมมาเล่นเกม ส่วนเขาโทรสั่งอาหาร
"หิวอีกแล้วหรอครับ" ผมถาม ปรี่เข้าไปเล่นเกมส์อย่างไว ไม่ได้หรอกครับ เกมสำคัญยิ่งกว่าชีวิต เว่ออีก
"เผื่อดึกๆหิวไง เข้าใจป่ะ" เขาพูดเตะตูดผมแล้วเดินเข้าห้องไป อะไรอ่ะ ชอบทำร้ายร่างกาย
เล่นเกมส์จบไปหลายยกก็ไม่เห็นเขาออกมา โห่ย ไรอ่ะ ทิ้งผมให้เล่นคนเดียวเนี่ยนะ ไม่สนุกเลย ผมเดินตามเข้าไปในห้องนอน แหะๆ ถือวิสาสะนี่ล่ะครับ เห็นเขากำลังนั่งเปิดคอมทำอะไรอยู่ไม่รู้
"ข้าวมาละหรอ" เขาคงนึกว่าผมมาตามเขา ผมเลยส่ายหัว
"มีไรอ่ะ มานั่งนี่ดิ" เขาบอก ผมเองด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆ เขานั่งเก้าอี้ ผมนั่งข้างเตียง
"ก็คุณหายไป ผมเลยมาดู" ผมบอก เพ่งสายตาผ่านแว่นหนาๆเพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไร
"เออ โทษๆ เล่นคนเดียวไปก่อนนะ พอดีมีงานเข้า" เขาบอกผม แต่ผมอยากรู้นี่ครับ งานอะไร
"งานอะไรหรอครับคุณมิลค์" ผมถาม
"เสือกอีกมึงเนี่ย" อ้าว ด่าผมทำไม
"งานเดินแบบ พอดีพี่ที่รู้จักจะให้ไปเดินแบบที่งานวันพรุ่งนี้อ่ะ กำลังดูว่าจะไปดีไหม ขี้เกียจ" อ่อ คนหล่อนายแบบขนาดนี้ ก็ไม่แปลกที่เขาอยากได้ตัวนะครับ
"ไปเถอะครับ เผื่อแมวมองเห็น คุณนี่ดังเลยนะครับ" ผมรีบบอก โอ้โห อยากมีเพื่อนเป็นนายแบบ ดารา นักร้อง อะไรก็ได้ครับ ดูเก๋ขึ้นมาทันที
"อยากให้เป็นหรอ ถามจริง" อูย ไม่ต้องเข้ามาใกล้ได้ไหมครับ รู้สึกหายใจไม่สะดวกเลย เขาถามผมตาระยิบ เอาขามาพันขาผม อีกแล้ว
"ก .. ก็ แล้วแต่ครับ แต่ถ้าเป็นนายแบบมันก็ดังใช่ไหมล่ะ .. คุณดัง ผมก็มีเพื่อนดัง ฮะ ฮะ" ผมหัวเราะ ไม่กล้ามองหน้าคนตรงข้าม จะยิ้มหวานไปเพื่อใครคุณมิลค์ !!
ออดดดดดดดด
"สงสัยอาหารมาแล้วนะครับ .. คุณไปรับเถอะ" ผมบอก รู้สึกอยู่แบบนี้นานๆ ตะคริวจะกิน หัวใจจะวาย
"หอมจังครับ ผมทานเลยได้ไหม" ผมบอก อาหารวางอยู่บนโต๊ะทานข้าว หืม ต้มยำกุ้งรสจัดจ้าน ผมชอบมากๆ ไข่เจียวทรงเครื่องนี่อีก แบบนี้ทานได้แน่ครับ
"ฮะฮะ นายนี่มันจริงๆเลยน้า" เขาหัวเราะผม แต่ก็ตักข้าวให้ผม อาหารอิตาเลียนที่ทานไปย่อยหายไปนานแล้วครับ นี่สองทุ่มกว่าแล้ว หิวอีกแล้วสิ
"ไม่ทานหรอครับคุณมิลค์" ผมชำเลืองถาม ดูเขาตั้งใจมองผมมากกว่าจะตักข้าวเข้าปาก
"ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ นายกินเหอะ" เขาพูดลุกไปเปิดขวดน้ำเมาดื่ม เฮ้อ ทำไมชอบดื่มจังนะ ผมนี่นิดเดียวยังแทบน็อคเลย
"โอ๊ย อิ่มจนเดินไม่ไหว" ผมร้องโอดโอย เด็กมาเก็บอาหารไปแล้ว ตอนนี้ผมนั่งดื่มน้ำแดงไป เล่นเกมไป เมื่อครู่ซัดแหลกจนพุงปลิ้นเลยครับ
"ใครใช้ให้กินเยอะล่ะ ระวังเหอะจะอ้วนลงพุง" คนข้างๆบีบคางผมส่ายไปมา โอย จะรังแกผมไปถึงไหนกันนะ
"ถอดแว่นออกดิ" อยู่ดีๆเขาก็พูดขึ้นมา เขยิบมาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ
"ถ .. ถอดทำไมครับ" ผมบอกเสียงสั่น กลัวเขาทำเหมือนวันนั้นครับ
"ถอดเถอะน่านะ" เขาดึงแว่นสายตาผมออก ตอนนี้ผมมองเบื้องหน้าไม่ชัดแล้วครับ เขาจะทำอะไรผมเนี่ย แน่ล่ะกลัวจริงๆ
"อื้ม .. อืออ .. ไม่เอาครับ" เมื่อไม่มีแว่นผมก็คล้ายคนตาบอด คนข้างๆเชยคางผมขึ้นแล้วจูบมาที่ปากผม ผมสะดุ้งเลยครับ แต่ถูกเขาจับไว้เลยหนีไม่ได้
"จุ๊บ .. จ๊วบ .. แผล่บ" อื้ออ ทั้งจูบ ทั้งจุ๊บ ทั้งสอดแทรก ทั้งดูด ทั้งเลีย คุณมิลค์หิวเหรอครับ ปากผมไม่ใช่ขนมนะ ที่จะกินได้อ่ะ
"อร่อยจัง .. ยิ่งกินยิ่งอร่อย" เขาผละออก คลอเคลียแถวปากผม อะไรอร่อย ปากผมหรออร่อย บะ บ้าไปแล้ว
"ผมขออาบน้ำได้ไหม" ผมหน้าร้อน ต้องการแช่น้ำเป็นที่สุด
"อ่ะ .. อย่านานนะ กูจะอาบบ้าง" เขาใส่แว่นตาให้ผม แล้วเล่นเกมต่อ ส่วนผมรีบลุกขึ้นวิ่งไปในห้องนอน เขินนะเนี่ย มานั่งจูบกับผู้ชาย บ้าป่ะวะ งงไปหมดแล้ว
"เสื้อผ้าในตู้ใส่ได้ทุกตัวนะ .. หรือจะแก้ผ้าก็ได้ง่ายดี" เสียงตะโกนเข้ามาทำผมรีบคว้าเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ ลงกลอนให้เรียบร้อย ก่อนจะรู้สึกได้ว่าหัวใจกำลังระส่ำไม่เป็นท่า
"กว่าจะออกมาได้ นึกว่าตายไปแล้ว" เขาเข้ามาอยู่ในห้องนอนแล้ว ทั้งเนื้อทั้งตัวเขามีผ้าขนหนูผืนเดียว ส่วนผมใส่เสื้อกล้ามตัวใหญ่กับบ๊อกเซอร์ผูกเอวแน่น เหมือนคนบ้า หรือ มหา อะไรสักอย่าง
"รีบไปอาบเถอะครับ" ผมไล่เขา เขาก็เดินเข้าไป พอปิดประตูผมนี่ทรุดลงเตียงเลยครับ ที่ผมอาบนานเพราะมัวแต่เล่นน้ำขจัดความคิดฟุ้งซ่านออกไป จะอะไรซะอีกล่ะครับ ก็ตอนที่คุณมิลค์จูบผม ผมดั๊นมีอารมณ์ร่วมด้วยนี่สิ ให้ตายเถอะโรบิน ผู้ชายกับผู้ชาย
ผมเดินเล่นในห้องเขาจนไปเจอกล่องบุหรี่นี่ห้อแพง วันนี้ผมไม่เห็นเขาสูบนี่นา แม้จะกำไว้ แต่ก็ไม่ได้สูบ หรือเขาจะไม่ติด ผมนี่ก็บ้านะครับ หยิบบุหรี่ทั้งซองเดินไปทิ้งในครัว ฮ่าๆๆ เป็นห่วงสุขภาพน่ะครับ แต่ถ้าเขารู้ว่าผมเอาไปทิ้ง ผมว่าผมควรห่วงตัวเองก่อน
"ทำไร" อุ้ย ผมสะดึ้งโหยง กำลังดูอัลบั้มรูปเขาในคอม มีถ่ายกับผู้หญิงด้วยครับ น่าจะเป็นแฟน
"เล่นไปเรื่อยครับ" หันไปตอบ แต่ดันเจอกล้ามล่ำแอทแทคจนแทบช็อค คนบ้าอะไร กล้ามสวยได้อีก
"ยุ่งตลอดอ่ะ" เขาเดินมาเขกหัวผม
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้าล่ะครับ" ผมถาม จะยืนนุ่งผ้าขนหนูโชว์ผู้ใดกันนนน
"ไม่อ่ะ แบบนี้สบายดีละ" เขาพูดแล้วล็อคคอผม เอาอีกแล้ว ผมจะตายไหมวะเนี่ย กล้ามก็ไม่ใช่น้อยๆ หายใจไม่ออกทำไง
"ปล่อยผมครับ .. โอ้ก" ล้มลงไปนอนบนเตียงกันสองคน ผมโดนไหล่เขากระแทกเข้าที่คางเต็มๆ ทั้งเจ็บ ทั้งจุก
"ขอโทษแน่ .. มิลค์ขอโทษ" เขาลูบคางผมเบาๆอยู่นาน นานมากพอจนผมรู้สึกได้ว่าเขาทาบทับตัวผมอยู่ และตอนนี้อะไรๆตุงๆทันกำลังทิ่งขาอ่อนผมอยู่
"เอ่อ .. ลุกไปแต่งตัวดีไหมครับ .. ผมไม่เจ็บแล้ว" ผมพูดเสียงเบา หวิวจนใจจะหลุดออกมา
"ไม่อยากลุกเลย .. ท่านี้กำลังดี" เขาพูด ใช้ช่วงล่างถูไปมาที่ขาอ่อนผม โอย เล่นแบบนี้ผมก็ตายสิครับคุณมิลค์
"อ๊ะ .. ทะ .. ทำอะไรครับ" ผมร้องถาม เมื่อด้านล่างเหมือนถูกแทงด้วยตออะไรสักอย่าง เขาไม่ตอบเอาหน้าซุกไซร้มาที่คอผม ด้านล่างขยับแรงขึ้นจนผมสั่นไปทั้งตัว ถูไปมาจนเขากระตุกสองสามทีเป็นอันรู้กันว่า 'เสร็จ' กิจกาม แล้วทำไมต้องมาใช้ผมเป็นตัวช่วยครับเนี่ย ผมจะบ้าตายยย
"นอนก่อนเถอะ .. ขอไปล้างแปป" เขาจูบผมแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป ผมนี่รีบนอนฝังเตียงเลยครับ กลัวโดนทำอะไรอีก รีบปิดตาแล้วนอนรอ กะว่าถ้าเขามาจะได้นึกว่าผมหลับแล้ว
"อ้าว หลับไวอีก กินอิ่ม นอนหลับ เลี้ยงง่ายจริง" โอ้โห ขอบคุณในคำชม ว่าแต่คน หรือ หมา น่ะครับ
"ทำไมนอนไวอ่ะ .. หืม .. ยังไม่ได้เล่นอะไรสนุกๆเลย . ฟอดด" โอ๊ย จั๊กกะเดียมดึ่มดึ๋ยมากครับ มาพูดอะไรอยู่ข้างหูเนี่ย ปิดไฟแล้ว ผมเลยลืมตาได้ครับ ผมนอนหันหลังให้เขาเลยโดนรวบไปกอดไว้
"แกล้งหลับป่ะครับ .. ฟอด .. ฟอดด" ถ้าจะหอมและลูบคลำเพียงนี้ ให้แม่ไปขอผมเลยดีไหมครับ นี่มันที่สามีภรรยาเขาทำกันชัดๆ
"แน่ครับบบบ" โอ้โห อ้อนมาก ทั้งอ้อน ทั้งลูบหน้าท้องผม เกร็งจะตายแล้วครับ
"อื้อ" ผมร้อง ดันมือออก ทำแบบนี้ผมก็นอนไม่หลับสิครับ
"ทำไมแข็งแบบนี้ล่ะ .. ให้มิลค์ช่วยนะ" โอ๊ย คืนนี้ผมคงไม่ได้นอนล่ะครับ โดนคนบ้าลูบไล้ช้างน้อย แล้วยังชักรูดเร็วจนร้องไห้เต็มมือเลย สุดท้ายก็ต้องล้าง พอกลับมานอนก็โดนกอดจูบจนหายใจไม่ทัน ผมนี่เหนื่อยเลยครับ เสียน้ำไป สลบเหมือดถึงเช้าแน่ๆเลย
TBC.
ท้องเสียจนอยากจิกินคาร์บอนทั้งแผง
ไม่น่าจกส้มตำ ต้มแซ่บเบย ลางานเบย ๕๕๕
ตอนแรกกะแต่งไม่ไหวแน่ พอได้คาร์บอนไปก็ดีขึ้นค่ะเลยนอนแต่งตอนสองทุ่ม อิอิ
มาแล้วนะคะ น้องแน่ของเราเกือบโดนเขมือบแล้วแต่ก็ยัง กร๊าก ลุ้นๆ
เจอกันตอนหน้าค่ะ
:กอด1:
-
กำลังรออยู่แล้ว.. :mew1:
++++++++++++++++++++++++
คุณมิลล์ทำแย่างงี้กับคุณแน่ได้ยังไงๆๆๆ
ทำตัวไม่ชัดเจน บังคับลวนลามอยู่เรื่อย :m16: #ทีมคุณแน่
-
ไม่โดนเขมือบก็เหมือนโดน5555
ต้องให้พ่อแม่มาสู่ขอละนะ
-
เอาแต่ใจ
-
คู่นี้ไปไวมาก น้องเกี๊ยวกับพี่อิฐต้องสปีดแล้ว :katai2-1:
-
คู่นี้อะไรยังไงมิลค์แกชอบน้องแน่แล้วใช่ม้านยยยยย ระวังนะพ่อเขาหวง 555555
-
อีตามิลด์นี้หื่นตลอดๆ สงสารน้องแน่ อิอิ
-
:mew1:
-
พี่อิฐน้องเกี๊ยววววววว คุณแน่เขาไปถึงไหนต่อไหนกันละน๊าาา
รีบๆตามมาให้ทันนะ มิลค์รวดเร็วได้ใจมาก แน่น่ารักแกมากใช่ไหมถึงได้ทำแบบนี้ :-[
-
ยังไม่ทันได้เป็นอะไรกันเลยน่ะมิลล์
แทะแน่ซะพรุนไปหมดแล้ว
-
ไม่ได้กันก็เหมือนเกือบได้ โดนทุกซอกทุกมุมเลยแน่เอ๊ย :m25:
-
อื้ออออออออ ตามมาจากเรื่องนู้นนน
น่ารักกกกเค้าชอบแนวแบบนี้ ไม่เอาดราม่านะ :mew2:
คุณแน่จะเสร็จคุณมิลล์มั้ยน้า :hao4:
-
คุณมิลค์ต้องชัดเจนกว่านี้นะคะ
-
ไม่ใช่ว่าแกล้งน้องแน่เล่นๆ นะมิลค์
สงสารน้องแน่อ่ะถ้ามิลค์ทำแบบนั้นจริงๆ
-
ไม่อยากเป็นเพื่อนเพราะอยากเลื่อนไปเป็นแฟนล่ะสิ. เซ็กเฟรนด์ไม่เอานะเจ้ขอ
คาอาบอนช่วยได้ค่ะแต่ใช้เวลา ต้องปล่อยออกมาค่ะล้างไส้โลด. หายไวๆนะคะเกลือแร่สำคัญมาก
-
คู่นี้มีแววว่าจะได้กันก่อน แล้วค่อยขอเป็นแฟนนะเนี่ย
-
โดนคุณพ่อ้ขาหยิบปืนมาเป่าแน่ค่ะมิลค์55
-
มิลค์รังแกคุณแน่ใหญ่เลยนะ :hao6:
แต่คุณแน่ก็น่ารักซะอยากแกล้งให้ร้อง แล้วกอดโอ๋ๆเลย :laugh:
-
มิลค์หื่นมากกก
-
มิลค์นี่เอะอ่ะก็ กอด จูบ ลูบ คลำ :m20:
หายไวๆนะค่ะ สู้ๆค่ะ :katai2-1:
-
ถ้าจะทำขนาดนี้ ไปสู่ของแน่เรยเหอะ มิลค์ 55555
แต่แน่นี่ยังไม่รู่หรอคะ ว่าโดนจีบเนี่บ คุณแน่!!!!!
-
แน่นอนน่ารักมากอ่ะ เหมือนมหาจริงๆด้วย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
-
ทำแบบนี้ระวังพ่อเค้าเอาปืนมาเป่า
เอาลูกเค้ามาลวนลาม
ถึงลูกดูเหมือนจะเต็มใจ(นิดๆ)ก็เหอะ
รอตอนต่อไปปปป จะคู่ไหนก็น่าลุ้นนนนนน
-
คู่นี้เค้าสปาร์คแบบรวดเร็วถึงใจกันจริงๆ
-
:z1:
-
ชอบคู่นี้อ่าขออีกได้ปะ
-
มิลนี้ยังไง
เหมือนยังชอบน้องเกี๊ยวอยู่นะ
ชัดเจนหน่อย
มาทำกับหนูแน่ขนาดนี้ นายต้องชัดเจน ป้าพูดเลย
-
ดูมิลค์จะมีปัญหานะเนี่ย ชักเป็นห่วงหนูแน่ของเราซะแล้ว ใส ซื่อ น่ารักขนาดนี้
อย่าให้หนูแน่ต้องช้ำใจนะฮะ พลีสสสสส
-
มิลค์ชัดเจนกับคุณแน่หน่อยเถอะ อยากอ่านพาร์ทมิลค์บ้างว่าคิดไรอยู่ :hao3:
-
มิลค์ชัดเจนกับคุณแน่หน่อยเถอะ อยากอ่านพาร์ทมิลค์บ้างว่าคิดไรอยู่ :hao3:
-
ชอบคู่นี้นะ แน่ซึนได้โล่ :impress2:
-
ใจแตกกันหมดแล้ว แน่เองก็ดูจะชอบที่มิลค์ทำนะเนี่ย
คนเขียนหายไวๆนะค่ะ :L1:
-
คุณมิลค์ช่วยชัดเจนกับคุณแน่ด้วยนะคะ
ไม่ใช่อะไรๆก็ลากบังคับคุณแน่ไปรังแกแบบนี้ :ruready
-
เรากินข้าวด้วยกัน ออกมามอด้วยกัน แยกย้ายกันไปเรียน ตอนเย็นเขาพาผมไปเล่นห้องเขา มืดๆก็ค่อยให้คนขับรถผมมารับ เป็นแบบนี้อยู่หลายวันจนถึงวันที่เขาต้องไปแคสงานที่พารากอน เขาก็พาผมไปด้วย ผมถูกบังคับมา ผมไม่ได้สมัครใจ เขาบังคับผมให้มาเป็นเพื่อน เราเข้าไปที่แคสงานพร้อมกัน พี่คนนึงยื่นบัตรให้ผมใส่ แคทวอล์กขนาดย่อมตั้งอยู่ตรงกลาง ผมนั่งมองคนที่กำลังเดินอยู่ด้านบน มีทั้งหญิง ทั้งชาย พวกเขาหล่อและสวยมากๆ พี่ๆที่นั่งด้านล่างดูเหมือนไม่ค่อยสนใจอะไรมาก พวกเขาทำเพียงแค่จดคะแนนไปเรื่อยๆ เหมือนกับว่าของตรงหน้านั้นไม่น่าพอใจ จนกระทั่งคุณมิลค์เดินออกมา ผมเห็นผู้คนแถวนั้นส่งเสียงร้อง ผู้หญิงยืนตัวบิดเบี้ยวเพราะเขินในความหล่อและกายกำยำของเขา ให้ตายเถอะ ผมอยากมีซิกแพคแบบนั้นบ้างจัง เขาถอดเสื้อออก ใส่เพียงกางเกงชั้นในชายขาสั้นตัวเดียว วาบหวิวจนน่าตกใจ ขนาดผมเป็นผู้ชายผมยังใจสั่นเลย ร่างกายคุณมิลค์ถูกทาจนเลื่อมไปด้วยน้ำมัน พอสะท้อนแสงไฟก็ทำให้หลายคนเวียนหัวไปตามๆกัน พี่ๆที่เป็นคนให้คะแนนหันมาพูดคุยหัวเราะกันเหมือนพึงพอใจในตัวเขา จวบจนคนต่อไปเดินออกมา ทุกอย่างก็กลับเข้าที่เข้าทาง ต่างคนต่างดูการแสดงไปเฉยๆ ไม่มีใครสนใจใครอีก
ลงมาจากเวทีคุณมิลค์ก็เดินมาหาผม หลายคนมองมาที่ผมด้วยสายตาเยาะหยัน ดูถูก กลับกันแววตาที่มองมาทางคุณมิลค์กลับชื่นชมและหลงใหล เหมือนว่าผมจะสนใจอย่างนั้นแหละ ผมทำท่าเอ๋อๆไม่รู้เรื่องปล่อยให้คุณมิลค์กอดเอวเดินออกมา เวลาที่ได้เห็นผู้หญิงเหล่านั้นทำท่าเหมือนร้อนรน ผมรู้สึกดีชะมัด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ผมอยากให้เขาทำดีกับผมแค่คนเดียว ผมเหมือนเด็กหวงของ ปลาในตู้ผมยังหวงเท่าชีวิตเลย นับประสาอะไรกับเพื่อนอีกคนนึง ผมล่ะห๊วงหวงครับ
หลังจากนั้นเขาก็พาผมไปทานพิซซ่า เขาใจดีกับผมมาก ไม่เหมือนตอนแรกที่คอยจะกัดผมอยู่ตลอด แต่คุณมิลค์ก็ยังเป็นคุณมิลค์ พูดคำหยาบ ลวนลาม พยายามจะทำให้ผมเป็นของเขา เอาจริงผมว่าเขาแค่ผิดหวังจากน้องเกี๊ยวครับเลยอยากมีเพื่อนคุย ไม่ได้อยากทำแบบนี้กับผมจริงๆหรอก สำหรับผมกับคุณอิฐ เราเป็นเพื่อนกันจริงๆ เพื่อนตาย เพื่อนสู้เรียนไปด้วยกัน แต่กับคุณมิลค์ผมยังไม่ค่อยแน่ใจครับ เพื่อนกิน เพื่อนเล่นเกมส์ หรือเพื่อนนอน อันนี้ยังไม่มีคำตอบที่แน่ชัด
หลังจากนั้นเขาก็พาผมมาที่ห้องเขาตามเคย เราเล่นเกมส์กัน จูบกัน ช่วยกันปลดปล่อยความใคร่ซึ่งกันและกัน จนกระทั่งมีเสียงคนมากดออดที่หน้าห้อง เราผละจากกัน ผมเดินไปเข้าห้องน้ำชำระล้างสิ่งสกปรก ก่อนจะเดินออกมาด้านนอก ภาพที่ผมเห็นคือคุณมิลค์กับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังผลัดกันหอมแก้มอย่างมีความสุข ขาผมเริ่มแข็ง ใจผมเริ่มเต้นช้าลง ผมอยากกลับไปเป็นแน่คนที่ไม่ประสีประสา คนที่โง่งมจนมองภาพไม่ออกว่าที่ตรงหน้ากำลังทำมันคืออะไร ผมรีบหยิบของย่องออกไปทางประตูอย่างรวดเร็วไม่ให้เขาเห็น วิ่งออกมาจากลิฟต์ก็ตรงไปทางด้านหลัง ถ้าออกหน้าโรงแรมเขาต้องจับได้แน่ๆ ผมรีบวิ่งออกไปหน้าปากซอย วิ่งให้เร็วที่สุด วิ่งจนเหนื่อยหอบกว่าจะเจอถนนใหญ่ ผมโบกแท็กซี่ได้ก็รีบบึ่งกลับบ้าน ไม่ต้องโทรให้คนมารับเพราะเกรงว่าจะไม่ทัน พอถึงบ้านผมก็เก็บตัวเงียบ พยายามกลับไปเป็นแน่โง่ๆคนเดิม คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งนั้น แต่มันก็ทำไม่ได้ว่ะ ผมไม่อยากยอมรับเลยว่าผมเจ็บที่เห็นเขากับผู้หญิงคนนั้นพลอดรักกัน บางทีผมเองก็หวงเขาเกินไป ผมกับคุณมิลค์เราก็แต่เพื่อนที่ยอมช่วยให้เพื่อนสุขสม ไม่ใช่แฟนแบบคุณอิฐน้องเกี๊ยวเสียหน่อย เฮ้อ พอคิดจนปวดหัวถึงได้หลับยาวจนอีกวัน
"ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยครับ ทำไมจะต้องให้ความหวังกันด้วยครับ" ผมนั่งบ่นคำพูดล่องลอยเลอะเลือนแบบนี้มาเกือบสองชั่วโมงแล้ว คุณอิฐพยายามอุดปากผมให้เงียบแต่ผมก็ยังบ่นงุ้งงิ้งเหมือนเสียงแมลงวันตอม ...
"มึงเป็นอะไรครับแน่ บ่นอย่างกับคนอกหัก" คุณอิฐคงรำคาญ ผมเข้าใจดี แต่ผมก็ยังบ่นต่อ แม้จะตอบว่าไม่มีอะไรออกไป
"เรียนเสร็จแล้วนะ จะนั่งอยู่อีกนานป่ะแน่ กูต้องรีบไปขึ้นรถเนี่ย" เขาเร่งผม ลืมไปเลยว่าวันนี้คุณอิฐกลับบ้าน ประมาณว่าพาน้องเกี๊ยวไปเปิดตัวน่ะครับ น่ารักกันดีนะคู่นี้ ผมอิจฉาคนมีความรักจัง
"อ้าว! ไอ้มิลค์"
เสียงคุณอิฐครับ พอเรียนเสร็จผมเดินลงมาจากตึกก็เจอคุณมิลค์นั่งรออยู่ด้านล่าง ซื้อหวยไม่ถูกสิน่า เขาสองคนทักทายกัน คุณมิลค์ดูมีความสุขมาก สงสัยเพราะผู้หญิงคนเมื่อคืน แต่ผมนี่โกรธขาสั่นเลยครับ ยิ่งกว่าคนค้ายาบ้าเจอตำรวจอีก ไม่ต้องรอให้เรียก ผมเตรียมวิ่งกลับไปอีกทาง แต่เขาเองก็ไวกว่าครับ วิ่งมาจับตัวผมไว้ ฉากนี้เหมือนนักโทษหลบหนีถูกตำรวจจับกุมตัวเป๊ะ ผมนี่ความโกรธพุ่งพล่านทั้งทุบทั้งต่อยไอ้คนบ้าที่จับผมไว้ แต่เขากลับไม่สะทกสะท้านอะไรสักนิด เป็นบ้าหรอครับ
"ผมไม่ไปกับคุณ!" ผมตวาดดัง ไม่อยากไปจริงๆนะครับ คนที่เดินผ่านไปมาตรงนี้เริ่มจะหยุดมองพวกมันและซุบซิบนินทากันแล้ว คุณอิฐเองเหมือนอยากห้ามแต่ก็งงอยู่
"อย่ามาลีลาน่า" คุณมิลค์แรงยังกับกระบือ เขากอดผมไว้แน่นไม่อายสายตาคนเดินไปมา
"ปล่อยสิโว้ยย!" ผมกระทืบเท้าใส่ไอ้คุณมิลค์เลยโดนรัดแน่นเข้าไปอีก อายคนอื่นเขาบ้างไหมเนี่ย คนที่เดินผ่านไปมาคงนึกว่าผมบ้าแน่ๆ
"พวกมึงพอได้แล้ว .. จะทำอะไรก็ไปที่ห้องมึงโน่น .. มิลค์มึงปล่อยแน่เดี๋ยวนี้ .. ค่อยๆคุยกัน" คุณอิฐด่าขึ้น คงเพราะเห็นไม่มีใครยอมใคร ผมนี่ไม่กล้าสบตาคุณอิฐเลยครับ กลัวเขารู้
"กูจะทำอะไรกับเพื่อนมึงก็ได้ .. ก็กูเป็น ..." ฉิบ คุณมิลค์อย่านะครับ ไอ้บ้านี่ชอบขู่ผมอยู่เรื่อย
"คุณมิลค์เป็นลูกชายเพื่อนพ่อแน่ครับคุณอิฐ .. เอ่อ .. คุณอิฐรีบไปเถอะครับ .. เดี๋ยวไม่ทันรถตู้" ผมนี่รีบพูดเลยครับ กลัวจะตายอยู่แล้ว ดีที่คุณอิฐรีบไปหาน้องเกี๊ยว ไม่อย่างนั้นผมคงโดนซักซะสะอาดหมดจด
"พวกมึงอย่าตีกันตายก่อนละกัน .. กูไปละ .. เจอกันวันจันทร์" เขาพูดแล้ววิ่งออกไปเอาจักรยาน ตอนนี้ก็เหลือแค่พวกผมที่ยืนกอดรัดกันอยู่หน้าคณะเนี่ยครับ โอย ปล่อยได้ไหม อึดอัดโว้ย
"จะไม่ให้ตีตายได้ไงดื้อแบบเนี้ย" เขาพูดลมหายใจรดต้นคอผม ฮือ ทั้งเกร็ง ทั้งโกรธ ไอ้บ้า
"ปล่อยผมสักทีเถอะครับคุณมิลค์" ผมเต้นเร่าๆอยู่ในอ้อมกอดเขา ทำไมชอบทำให้ผมขายหน้าแบบนี้ก็ไม่รู้
"เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย ไปกับกู"
"โอ๊ย เจ็บครับ" แรงกอดเปลี่ยนเป็นแรงกระชาก คุณมิลค์ลากผมให้เดินตามมาถึงรถ เขาจับผมยัดเข้ามาด้านในคนขับแล้วให้ผมปีนไปข้างๆเอง พอจะเปิดประตูออก เขาก็ดันรู้ทัน รีบล็อคประตู ผมนี่ร้องไห้หนักมากครับ หมดทางรอดแน่ๆไอ้แน่เอ๊ย
"อยู่เฉยๆบ้างได้ไหม กูเบื่อมึงเต็มทนแล้วนะ" ผมหยุดมือที่กำลังพยายามแงะประตูเพื่อปลดล็อค หันกลับมานั่งตัวตรงหน้าก้มมองมือตัวเองที่เริ่มสั่น เบื่อผมเต็มทนแล้วสินะครับ ถ้าอย่างนั้นก็หยุดยุ่งกับผมสิครับ ปล่อยผมลงตรงนี้เลยได้ไหมครับ จะได้ไม่เป็นภาระคุณอีกต่อไป ผมไม่รู้ว่าทำไมน้ำตาจะต้องไหลลงมา หยดน้ำตาเล็กๆหยดลงมาใส่มือจนเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาพามาที่ไหน ไม่รู้ว่าเขาจะพาผมไปทำอะไร รู้แค่ตอนนี้ไอ้แน่เสียใจสุดๆครับที่โดนตะคอกแบบนั้น
"ไปขึ้นห้อง .. แน่ . แน่ .. โธ่เว้ย .. ร้องไห้ทำไมวะ" เขาฉุดผม แต่ผมขืนไว้ ผมไม่ได้เงยหน้าจนกระทั่งเขาเชยหน้าผมขึ้น แว่นตาขุ่นมัวไปหมด ผมไม่ได้ร้องสะอึดสะอื้น แค่ร้องพอมีน้ำตา แต่มันก็ไหลออกมาไม่หยุด เหมือนผมกำลังจะตาย
"มึงนี่มัน!" เขาทำอะไรไม่ถูก ดึงมือผมให้เข้ามาในโรงแรม เขากดลิฟต์ชั้นบนสุดแล้วพลิกตัวมากอดผมไว้ ผมนี่นางเอกกลับชาติมาเกิดเลยครับ ร้องไห้ออกมาเสียงดังมาก ไม่มีอายใครทั้งนั้น พอออกมาเขาก็พาเข้ามาในห้อง ผมเองตอนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นครับ แต่เอาเข้าจริงๆผมกลับทำอะไรไม่ถูก ผู้หญิงคนนั้นเธอยังอยู่ในห้องนี้ เธอเป็นใคร เป็นอะไรกับคุณมิลค์ ผมไม่อยากคิดเลยครับ เหมือนกำลังดราม่าแบบที่ไม่เคยเป็น หรือผมจะแกล้งปัญญาอ่อน ซื่อๆเหมือนที่เคยเป็นดี แบบนั้นน่าจะดีกว่าใช่ไหม
"กลับมาแล้วหรอตัว .." เสียงทักทายจากคนด้านใน ไอ้คุณมิลค์ผลักผมเข้ามา ผมรีบเช็ดน้ำตาออก เริ่มอายแล้วครับ
"ไปล้างหน้าล้างตาซะ" เขาดันหัวผมเข้าไปในห้องน้ำแล้วยืนเฝ้าอยู่ด้านนอก ผมรีบกวักน้ำล้างหน้า ทำไมถึงได้กลายเป็นคนง้องแง้งแบบนี้ก็ไม่รู้ ไม่แมนเลยตู
"จะล้างให้ถึงพรุ่งนี้เลยไหม"
"แล้วจะเฝ้าผมทำไมครับ"
ผมผลักประตูออกมาอย่างหงุดหงิด เคาะอยู่ได้ ทำเหมือนผมจะยอมตายคาห้องน้ำอย่างนั้นแหละ แล้วผมก็ถูกเขาดึงมือออกมา เขาหยิบผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ ผมเองก็ยืนนิ่งๆครับ ขัดขืนไปก็ไร้ประโยชน์
"มาทานข้าวกันสิ .. สวัสดีค่ะน้องแน่" ผมอมยิ้มรับคำ ก่อนจะเดินตามแรงฉุดให้มานั่งบนโต๊ะทานข้าว ผู้หญิงของคุณมิลค์เธอแกะเสื้อคลุมกันเปื้อนออก ผมเองเพิ่งได้สังเกตเธอใกล้ๆเองครับ หน้าตาสะสวย ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกม้วนเป็นลอน โอ้โห ปากนิดจมูกหน่อย โคตะระน่ารักเลย ว่าแล้วทำไมคุณมิลค์ถึงชอบ
"สวัสดีสิ .. ยกมือไหว้ด้วย .. ไม่รู้หรอเขาอายุเยอะกว่ามึงตั้งห้าปี" ผมแทบสำลักน้ำลาย สวยขนาดนี้เนี่ยนะครับ ห้าปี แต่ไอ้คนข้างๆเนี่ย จะดุผมทำไมนัก
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ .. ไม่ต้องเกรงใจน้า .. ทานกันตามสบายเลย" ผมมองเธอที่กำลังเดินไปทั่วห้อง มัดผมขึ้น สวมเสื้อแขนยาวทับ ก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินมาทางนี้
"กินผักผลไม้ให้มันเยอะๆล่ะ .. อย่าให้เค้าต้องมานั่งบ่น .. เข้าใจไหม" เธอหยิกแก้มคุณมิลค์ไปมา น่าอิจฉานะ ผมเองก็อยากโดนเธอจับแก้มบ้างอ่ะ
"จะไปเลยหรอ .. ไม่ทานข้าวก่อนหรอ" คนข้างๆส่งเสียงเว้าวอน น่ารักตายแหละ เชอะ
"ไปแล้วเดี๋ยวป๋าบ่น .. เค้าไปละ .. ไปแล้วนะคะน้องแน่ .. รีบๆเคลียร์กันนะ" เธอเดินออกไปแล้ว ตอนนี้บนโต๊ะกับข้าวมีอาหารมากมาย แต่ผมไม่อยากทานเลยครับ
"คนนั้นน่ะพี่สาวกูเองชื่อมี่"
"ห .. ห๊ะ .. อะไรนะครับ"
"กูบอกว่าคนที่มึงเข้าใจผิดว่ามีอะไรกับกูน่ะ พี่สาวคนโตกูเองชื่อมี่ ได้ยินชัดยัง"
ผมเองยังคงอึ้งตะลึงงันกับคำพูดของคุณมิลค์ พี่สาวอย่างนั้นเหรอ ใช่ที่เขาเคยบอกว่าเขามีพี่ เขาเป็นคนสุดท้องใช่ไหม ผมไม่รู้ว่าตอนนี้สีหน้าผมเป็นอย่างไร แต่สาบานเลย หัวใจมันพองโตมากที่ได้ยินแบบนี้
"มึงตุ๊ดไปป่ะวะแน่ กูรู้นะว่าเมื่อวานมึงหนีกลับก่อน แต่กูเองก็ไม่อยากตามไปให้เสียเรื่อง วันนี้อุตส่าห์ไปดักรอ ยังมาตุ๊ดแต๋วใส่อีก ไม่ไหวๆ"
เขาพูดแล้วส่ายหัวไปมา รู้สึกความอายขึ้นหน้าไงไม่รู้ครับ หนีไปเพราะเห็นฉากรักของพระเอกกับนางร้าย โอ้โห แมนฝุดๆ
"ผ .. ผม"
"ไม่ต้องพูด กินข้าวก่อน เดี๋ยวค่อยเคลีย" เขาบอก ตักน้ำซุปมาให้ ใจดีอีกแล้วคุณมิลค์ ผมนั่งใจชื้นซดน้ำแกงไป ผัดผักไป พี่สาว เอ่อ พี่มี่น่ะครับ ทำอาหารอร่อยมากๆ กุลสตรีดีจัง
.......
"มานั่งนี่ เร็วๆ" เขาเรียกผมหลังจากใช้งานให้ผมล้างจาน ผมนี่กราบขอบพระคุณเลยครับ ดีนะที่ผมล้างเป็น ไม่อย่างนั้นคงร้องไห้ไปแล้ว
"ฮึบ .. งอนเป็นเด็กๆไปได้ .. ไม่ยักรู้ว่ามหาก็งอนคนเป็น" เขาดึงผมไปนั่งตักแล้วพูดข้างหูพลางหอมแก้ม อะไรก็ไม่รู้ ผมนี่สับสนไปหมดแล้วครับ อายด้วย
"รู้ได้ไงครับว่าผมงอน" ผมบอก ดันหน้าเขาออก คุณมิลค์ก็ยังตามมาซุกที่ซอกคอจนได้ เขาบอกผมตัวหอม
"ถ้าไม่งอนแล้วหมาที่ไหนวะที่หนีออกไปจากห้อง .. แล้วเมื่อตอนที่มอก็ยังดีดดิ้นเป็นผู้หญิงอีก .. หมาที่ไหน" โอ้โห หมาแน่นี่แหละครับ คำก็หมา สองคำก็หมา ไอ้มนุษย์ !!!
"คุณสิครับหมา!" ผมด่าซะเลย
"โหย! ไอ้แน่!" จ๊ากกกก เขากัดคอผมครับ ไอ้หมาบ้าตัวจริงอยู่หลังผมนี่แหละครับ โอ๊ย เจ็บจะบ้าตายแล้ว
"ทำไมชอบขัดใจมิลค์วะ" เขาหยุดกัดเปลี่ยนเป็นจูบที่แผลเดิม ผมลูบคอป้อยๆ ไม่ชินเลยเวลาเขาเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อ
"ผมทำอะไรให้คุณ"
"ก็ทุกอย่างอ่ะ .. เมื่อไหร่จะเข้าใจกันบ้างว่ามิลค์ชอบแน่อยู่" ผมเหมือนคนกำลังลอย หน้าคงกำลังแดงเห่อ ไม่จริงใช่ไหม เขาไม่ได้พูดใช่ไหม มันเป็นความฝันแน่ๆ
"อ้าว .. จะตัวแข็งทำไมครับ .. นี่ผมกำลังบอกชอบคุณนะครับ" เขาพยายามจับหน้าผมให้หันไปหา แต่ไม่สำเร็จครับ ผมขืนไว้ ไม่อยากให้เขาเห็นหน้าบื้อๆกำลังขึ้นสีแดงเรื่อ
"แน่!"
"หือ ....."
"คบกันไหม"
ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก
"ว่าไง ...."
บู้มมมม
"แน่เป็นไร .. เห้ย! .. สัส .. ขอคบแค่นี้เป็นลมเลยหรอวะ!"
.........
"ตื่นแล้วไง" ผมกระพริบตาขึ้นมาช้าๆ เมื่อกี้ผมเป็นไรไป อยู่ดีๆก็วูบลงไปซะอย่างนั้น หรือผมฝัน อ่อ ผมแค่ฝัน ขอคบ ขอเคิบ อะไรไม่มีหรอก
"ดื่มซะ .. หน้ามึงซีดมากเลยเนี่ย" เขายื่นน้ำแดงมาให้ ผมรับมาจิบเล็กน้อย รู้สึกสดชื่นขึ้นมาหน่อย เฮ้อ สมองโล่งเลยแน่เอ้ย อยากกลับบ้านละ
"จะไปไหนอ่ะ .. คืนนี้นอนด้วยกันดิ" อะ อะไรวะ ก็จะกลับบ้านอ่ะ ยังจะตามมาจับไว้อีก
"ก็ผมอยากกลับบ้านนี่ครับ" ผมบอก เกาหัวแกรกๆ ปกติมาเล่นก็กลับได้ วันนี้นึกไงจะให้นอนด้วย
"ไม่เอาอ่ะแน่ .. มิลค์ไม่ให้แน่กลับ" เขาเดินมากอดผมไว้ ลูบหัวผมเบาๆ แน่ก็เคลิ้มดิครับ นิ่งเป็นลูกหมาร้องหงิงๆเลย
"ทำไมครับ" ผมถาม ใจเต้นตึกตัก นึกถึงเรื่องที่เขาขอคบ พูดจริงๆ ผมยังงงๆอยู่ว่าผู้ชายจะคบกันได้ไง แต่ความรู้สึกดีที่มีให้เขามันก็อยากได้เกินกว่าเพื่อนจริงๆ
"เราเป็นแฟนกันแล้วนี่ .. แน่ไม่อยากนอนกับมิลค์หรอ" หาา อะไรนะ ใครเป็นแฟนคุณมิลค์นะ ขออีกทีได้ไหม โอย หน้ามืดจะเป็นลม
"ค .. ใครแฟนคุณครับ"
"ก็มึงนั่นแหละ .. อย่ามาทำหน้าโง่ว่ะ .. ถ้าไม่อยากให้โทรไปหาคุณลุง .. มึงก็รีบโทรซะ" โอ้โห บังคับอีกแล้ว ผมนี่ก็ขี้กลัวเสียด้วยนะครับ เขาบอกอะไรก็ทำตามหมด โทรไปบอกแม่ ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกท่านว่ามานอนกับลูกชายเจ้าของโรงแรมดัง ท่านก็ 'อย่าไปทำข้าวของเขาแตกนะลูก' พูดแค่เนี้ยะแล้ววางไป โธ่ ช่างห่วงกันเหลือเกินครับแม่
"อยากเล่นเกมส์อ่ะ" ผมบอก เพราะตอนนี้มือไม้เขาเริ่มเลื้อยแล้ว ผมต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน ไม่อยากโดนกินครับ
"อืมไปเล่นดิ .. งั้นเดี๋ยวมิลค์นั่งทำงานในห้องนะ" เขาบอกผม ผมนี่รีบวิ่งออกมาด้านนอกเลยครับ มีเกมส์ใหม่อีกแล้ว ยังไม่เคยเล่นเลย มองนาฬิกาตอนนี้จะหกโมงแล้ว ยังชิลอยู่ เล่นอย่างเมามันเหมือนคนบ้าจนสองทุ่มก็วิ่งไปสั่งข้าวขึ้นมา รอสักพักข้าวก็มา ก็กินไปเล่นไปจนคุณมิลค์ออกมาด่าแหละครับ แต่ไม่หยุดหรอก เล่นต่อไปครับ
"จะเล่นให้ตายคาทีวีเลยใช่ป่ะ" เสียงดังมาจากด้านหลัง ผมนั่งเล่นอยู่บนพื้น คุณมิลค์เดินมานั่งบนโซฟาแล้วเอาคางเกยหัวผมไว้ ง่า มันหนักนะครับ
"ก็มันสนุกนี่ครับ" ผมบอกกดจอยจนแทบหลุด ถ้าของเขาพัง ผมจะโดนด่าไหมครับเนี่ย
"ให้เล่นอีกชั่วโมงแล้วไปอาบน้ำด้วยกัน"
"โหย ได้เลยครับคุณมิลค์" อีกตั้งชั่วโมง คุณมิลค์ใจดี๊ใจดี แต่เดี๋ยวนะ อาบน้ำด้วยกันหรอ
"พลาดอีกแล้วแน่เอ๊ย!" ผมงุบงิบอยู่คนเดียว คุณมิลค์นอนเอนกายบนโซฟา พร้อมทำหน้ากรุ้มกริ่มแรกแย้ม น่าหมั่นไส้สุดๆครับ แต่ทำอะไรไม่ได้ เลยต้องยอมนั่งเล่นเกมส์ไปจนครบชั่วโมง ผมนี่นั่งนับตลอดครับ ภาวนาให้เวลาเดินไปช้าๆ จนโชคเข้าข้างผมครับ พอครบชั่วโมงหันไปก็เจอคุณมิลค์นอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา ฮ่า เสร็จน้องแน่สิครับ ผมนี่รีบรุดไปอาบน้ำเลยครับ อาบอย่างนานและสบายใจมากๆ อาบเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าตัวประจำก่อนจะเดินออกมา เปิดประตูมานี่ถมึงทึงเลยครับ รู้สึกได้ถึงไอดำที่ปกคลุมไปทั่วหน้าห้องน้ำ
"แสบจริงนะมึงเนี่ย" เขาด่าแต่ก็เดินเข้าห้องน้ำไป รอดตายไปเปราะหนึ่งครับ ทีนี้ล่ะผมรีบจัดการตัวเองแล้วขึ้นนอนเลย ไม่นานก็หลับไป ไม่มีใครทำอะไรผมได้ ฮ่าๆๆ
.......
"อ่ะ .. อื๊อ .. อื้อ ...." ความแน่นและเจ็บจากช่องทางด้านหลังทำให้ผมตื่นขึ้น ปรือตามองเห็นแค่เงาดำที่ทาบทับตัวผม กางเกงรอนหลุดไปกองด้านล่าง ขาผมกำลังอยู่ในท่าแยกออกจากกัน รู้สึกถึงอะไรเรียวๆกำลังชักเข้าออกในช่องทางของผม
"หลับไปดิ .. เดี๋ยวทำเอง" เขาพูด ทำ ทำอะไรครับ คุณมิลค์จะทำอะไร
"อ๊า .. ย .. อย่า .. อ๊า .. คุณมิลค์" ผมร้องคราง บิดตัวไปมา เมื่อเขาไปโดนต่อมอะไรสักอย่างในร่างกายผม เสียว เสียวจนต้องจิกที่นอนเพื่อปลดปล่อยอารมณ์
"ครางออกมา .. ตรงนี้ใช่ไหม .. อ่า .. แน่มึงตอดดีจนอยากให้ตอดของกูจะแย่" ผมกัดฟันแน่น แต่เสียงร้องครางก็ยังหลุดลอดออกมาอยู่ดี เกิดมาผมยังไม่เคยโดนแบบนี้เลยครับ จะร้องไห้
"ผมเจ็บ .. อึ่ก .. เจ็บครับ" ผมพูดเสียงอ่อน เขายื่นตัวขึ้นมากดจูบผม กล่อมผมให้หายเจ็บโดยการสอดแทรกลิ้นเรียวเข้ามาหยอกล้อลิ้นเล็กของผม ผมครางอือเมื่อเขาจับขาผมแยกออก มือที่สอดใส่นิ้วเข้ามายังทำหน้าที่ได้ดี ผมขมิบตอดรัดจนคุณมิลค์ร้องซี้ด ผมเองก็เริ่มมีอารมณ์แล้วครับ จะเอามือไปช่วยตัวเอง แต่โดนคุณมิลค์ดึงไปช่วยของเขาแทน
"อ่าา .. กูจะเลวไหมถ้าจะบอกว่า . กูอยากเอามึงโคตรๆ . มิลค์อยากกระแทกเข้าไปในตัวแน่โคตรๆ" ผมนอนไม่รับรู้ ตอนนี้ผมเองก็อยากได้รับการกระแทกเหมือนกัน แต่ไม่ได้พูดออกไป ผมรูดรั้งแท่งร้อนจนเต็มความยาว มันแข็งขืนจนเส้นเอ็นปูดนูน จับไปเหมือนจะระเบิด คุณมิลค์โน้มตัวลงมาขบเม้มที่จุกอกผม ไล้เลียตวัดจนขึ้นสี ผมเอื้อมไปเปิดไฟหัวเตียงเพราะมองไม่ค่อยเห็น หยิบแว่นมาใส่ก็ต้องหน้าร้อนเห่อ เขาดูดเลียนมผมไปเงยมามองผมไป ดวงตาของเขามันมีเสน่ห์จนผมหลงไหล อยากจะมอบร่างกายนี้ให้แก่เขาจริงๆ
"ขอใหญ่กว่านี้ .. อ๊ะ .. อยากได้ของคุณมิลค์ .. อื๊ออออ" ผมครางบอก รูดมือเร็วขึ้น แค่นิ่วสองสามนิ้วมันไม่พออีกต่อไป ผมตั้งขาชันแล้วอ้าออกกว้างปล่อยมือจากลำหนา คุณมิลค์คำรามอย่างพอใจก่อนจะดึงนิ้วมือออก ตัวผมอ่อนปวกเปียกแต่ก็ต้องเกร็งขึ้นมาอีกเมื่อถูกลำใหญ่ยาวจ่อที่ปากทาง
"ครั้งแรกคงเจ็บหน่อยนะ" ผมหลับตาลงทันที แม้จะเจ็บแต่ก็ต้องทนให้ได้ เขากดส่วนหัวเข้ามา ผมนี่ร้องดังมาก ขนาดของมันไม่คิดว่าจะใส่มาได้เลย ช่องทางผมเหมือนจะฉีกขาด มันตึงมาก ผมขมิบถี่รัวจนคุณมิลค์ครางดังแล้วจูบประโลมผม
"จ .. เจ็บมาก" ผมบอก
"เดี๋ยวมันจะดีเอง .. มิลค์จะทำให้เรามีความสุขนะ" ผมจูบตอบ นอนหงายจิกมือบนหลังแกร่ง ผมเจ็บมากตอนที่เขากดลงมา มันน่าจะได้ครึ่งลำแล้ว ครั้งแรกของผมกับเขา มันไม่ได้น่าจดจำเลย ผมครางบิดตัวไปมา มันเหมือนไม่ใช่ผม แน่คนเดิมไม่ได้ครวญครางขนาดนี้
"อ๊ะ .. แน่นไป .. อื้ออ .. เอาออกได้ไหม" ผมร้องเมื่อเขาแช่ไว้ไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง มันไม่เวิร์คแน่ๆ ผมกลัวไปหมด ผมไม่เคยมีเซ็กส์ ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย
"ซี้ดด .. อดทนนะ .. เดี๋ยวมันจะกลายเป็นความสุขของเรา .. แน่ดูสิ .. มิลค์จะเข้าไปหมดแล้วนะ" ผมน้ำตาไหล เขาค่อยๆกดลงมาจนสุด ผมจุกท้องน้อยอย่างรุนแรง มันเหมือนมีแท่งอะไรสักอย่างอัดเข้ามา ตัวผมกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
"อ๊ะ .. อ๊าาาา" ผมร้องทันทีที่คุณมิลค์ถอนส่วนนั้นออกแล้วกดเข้ามาจนสุดอีกที ร่างกายหวิวโหวงจนคิดว่าเป็นลมไปแล้ว ผมโอบกอดคนด้านบนไว้ คุณมิลค์เหงื่อออกพอๆกับผม แม้จะเปิดแอร์เย็นขนาดไหนแต่เราทั้งสองก็ยังคงเร่าร้อน
"ตอดแรงมาก .. เสียวไปหมดแล้วเนี่ย" เขาบอก กระแทกกายเข้ามาจนผมสั่นตามแรงกระแทก คุณมิลค์กัดคอ กัดหน้าอก ดูดจุกนมผมเล่นเหมือนเป็นของกิน ผมเองก็งับคอเขา เอานิ้วเขามาดูดเล่น เรากอดรัดกันไม่มีใครยอมใคร เขาโอบกอดผมด้วยกำลังสอดใส่ ผมโอบกอดเขาด้วยการตอบรับเข้ามา
"เสียวครับ"
เสียวจนสมองแทบหยุดสั่งการ แม้ผมจะเอ๋อๆ แต่ผมก็ไม่ได้โง่จนไม่รู้จักเซ็กส์ ผมช่วยตัวเองบ้างแต่ไม่บ่อย ผมเคยดูหนังโป๊ในเว็บ เคยลองทำตามแต่ก็ไม่เป็น ผมไม่รู้เลยว่าเซ็กส์จริงๆครั้งแรกจะต้องมาถูกผู้ชายกดแบบนี้ มันบ้าที่สุด แต่ผมก็รับได้ และรู้สึกดีมากด้วยซ้ำ จากที่เจ็บเหมือนจะขาดใจ กลับกลายเป็นเสียวซ่านจนใจจะขาด ผมร้องขอเขาอีก แรงอีกครับคุณมิลค์ กระแทกแรงอีก ผมร้องขอเขาจนเราเสร็จไปหนึ่งรอบ เขาล้มตัวลงโอบกอดผม แต่ผมไม่พอใจ พยายามบดเบียดใส่ตัวเขา ผลลัพท์ที่ได้คืออีกรอบ และอีกรอบ
"อ๊ะ .. อ๊ะ .. เสียวครับ" ร้องเสียงหลงเมื่อเขากระแทกจนสุด ดึงออกใหม่ แล้วกระแทกจนสุด ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกระแทกถี่จนตั้งรับไม่ทัน คนบ้าแรงเยอะไปนะ ผมนี่นึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงเลย แหกปากซะขนาดนี้
"อ่าา .. บ้าเซ็กส์นี่หว่า .. สามรอบละนะครับแน่" ผมกรอกตา จับเขามาจูบ ไม่รู้ดิ แต่ผมชอบอ่ะ เวลาเขากระแทกลงมามันสุขใจและได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่ค้างไว้ภายใน ก็เขาบอกเองว่าเขาเป็นแฟนผมนี่ แฟนอยากได้อะไร เขาก็ต้องหาให้ ใช่ไหมครับ
"คุณมิลค์ .. จะเสร็จ .. อื้อ .. จะออกแล้ว ., ไม่ไหวแล้ว" ผมบอก จิกแขนเขาแน่น รอบที่สามของเรากำลังใกล้จะเสร็จ แท่งร้อนภายในเต้นตุบๆเหมือนจะระเบิด
"อ่าา .. อีกนิด .. อีกนิด .. ซี้ดดดดส์ .. โคตรมันส์อ่ะ" เขาปล่อยน้ำมาข้างในตัวผม ส่วนผมก็ปลดปล่อยออกมาทั่วหน้าท้อง น้ำสีขาวขุ่นถูกผมละเลงแล้วยื่นใส่ปากเขา เขาทั้งเลียทั้งกัดจนผมตื่นตัวอีกรอบ แต่ไม่ไหวแล้วครับ นี่ครั้งแรกของผมนะ สามรอบก็ปาไปสองชั่วโมงแล้ว ถ้าทำอีกวันเสาร์ผมคงนอนซมทั้งวันแน่ ไอ้แน่เอ๊ย มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วสินะ
ล้างตัวเสร็จเขาก็อุ้มผมเกาะเอวแล้วพามานอน เช็ดตัวให้ผม ใส่กางเกงให้ผม สบายจะตาย ไม่ต้องทำเอง มีคนทำให้ด้วย
"เมียหรือลูกวะ" เขาตีผ้าใส่หน้าผม อูย เจ็บไปดิ
"อิอิ อย่างอนน่า" ผมบอกขำๆ เขาเดินเข้าห้องน้ำไป ก่อนจะขึ้นมานอนกอดผมไว้ ครั้งนี้ผมไม่อายแล้วครับ เขากอดมาผมก็กอดกลับ เขาได้ผมแล้ว ไม่เหลืออะไรให้เสียแล้ว
"เป็นเมียมิลค์แล้วก็อย่าไปแรดหน้าซื่ออ่อยใครเขาล่ะรู้ไหม" โอ้โห ด่ากันขนาดนี้ ผมไม่เคยแรดครับจะบอก
"ครับพ่ออออ" ฮ่าา ผมเลยโดนกัดหู กัดคออีกหลายรอบ เราผล็อยหลับไปตอนที่กำลังเล่นกัน นอนหลับกันจนสายๆของวันเสาร์ ตื่นมาก็ทำกันต่อ ลุกมากินข้าว เอากันต่อ เล่นเกมส์ เอากันต่อ เป็นแบบนี้อยู่ทั้งวันจนหมดแรงล่ะครับ ถึงได้นอนอีกรอบ บ้านะครับ นึกจะได้กันก็ง่ายๆเลย เล่นตัวสักนิดก็ไม่มีนะผมเนี่ย ถ้าเรื่องนี้ถึงหูคุณอิฐ ผมนี่ไม่รู้เลยครับว่าจะเป็นยังไง จะโดนด่าไหม หรือเขาจะเห็นสมควร
TBC.
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ
ถ้าฉากนั้นแปลกๆต้องขอโทษนะคะ
ตอนหน้าของน้องเกี๊ยวน้า เจอกันค่ะ
:pig4:
-
แน่ หนูช่าง... เหลือเกินนะลูก
(โปรดเติมคำในช่องว่าง)
-
:haun4: แน่จ๋า แน่ๆ เอยยย แน่จ๋า~
หัวใจแทบร่วง แน่ช่างหื่นทะลุทลวง
-
เค้าได้กันแล้ว~ :haun4: :haun4: :haun4:
แน่อ่ะอยากเห็นตอนอย่างว่าให้ชัดเจนจนต้องเอาแว่นมาใส่เลยหรอ :laugh:
-
รวดเร็วแซงคู่นั้นแล้ว
-
แน่นายแน่มากกกกกกกกกก :hao6:
-
น้องแน่เห็นเงียบฟาดเรียบนะค่ะ(คิดถึงเพลงนี้เลย)5555 แซงหน้าคุณอิฐแล่วววว
-
น้องแน่มาแรงแซงทุกโค้ง :katai2-1:
-
มิลค์ห้ามรังแกแน่นะ~
-
โอ้ยยยยย แน่ลูกกกกกกกกก นู๋แบบว่า 55555555
แกตายแน่อิมิลค์ ถ้าทำให้แน่ไม่พอใจ ดูท่าเห็นเงียบๆแต่สู้คนนะจ๊ะ น้องแน่เอาให้อยู่มัดเลยนะ
-
แน่เสร็จอีพี่มิลค์แว้วววว เกี๊ยวละ จะรอดพี่อิฐไหม :katai1: :katai1: :katai1:
-
น้องแน่มาแรงแซงอิฐไปแล้ววววว
ไปๆมาๆชอบคู่น้องแน่มากกว่า
ร้อนแรงดี อั้ยยะ
-
ความหื่นสูสีกันมากกกก
-
น้องแน่นี่หื่นหน้าซื่อสุดๆเลยน่ะ
ในที่สุดก็เป็นแฟนกันซะที :hao7:
-
ไปๆมาๆแน่หื่นกว่ามิ้ลค์อีกนะเนี่ย :hao7: :hao7:
-
น้องแน่นึกว่าจะหงิมๆที่ไหนได้ หึหึ :pighaun:
เย้ๆตอนหน้าจะได้อ่านน้องเกี๊ยวแล้ว คิดถึง :katai5:
-
:heaven.
มิลค์แบบนั้นแน่แบบนี้ มุ้งมิ้งร้อนแรงกันสุดๆ. แซงพี่อิฐไปไกลลิบ
นี่คือเหมาะสมกันที่สุดอย่างกับปาท่องโก๋กับนมข้น
แน่เอาให้อยู่นะจ๊ะ เจ้เชื่อว่าหนูทำได้ มิลค์ไม่หลงก็กระบือแล้วล่ะ
ขอบคุณค่ะฟินมาก next station อิฐเกี๊ยว
-
น้องแน่เปลี๋ยนไป๋ แซบเวอร์บอกเลอ>/////////<
-
คู่นี้มาแรงค่ะ อ่านแล้วตลกคุณแน่ค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดด น้องแน่ แน่มากๆเลยค่ะ! ฮืออออ
ร้ายมากเลย แบบนี้คุณมิลค์ได้หลงหัวปักหัวปรำ
น้องเกี๊ยวกับพี่อิฐทำคะแนนตามไม่ทันแล้วล่ะแบบนี้ น้องแน่เค้าทิ้งช่วงห่างมากเลยยย
ถ้าคุณอิฐรู้เข้าจะเป็นยังไงนะ อยากรู้เหมือนกันค่ะ
แอบอ่านตอนนี้วนไปวนมา -..- ชอบบบบบอะะะะ แงงงงง น้องแน่น่ารักกกกกก
รอน้องเกี๊ยวนะคะ น่ารักอยู่แล้วล่ะคนนี้ :o8:
-
เห็นน้องแน่เงียบๆ กินคุณมิลค์เรียบนะจ๊ะ อิอิ
หวังว่าทั้งสองจะไม่มีดราม่าของครอบครัวนะครับ น่ากลัวก็ตรงนี้แหละ เรื่องเพื่อนไม่เท่าไรหรอก
-
ต๊ายยยยพี่แน่เรานี่แอบบบน้าาาา
-
หื่นได้อีกคู่นี้ ทั้งผัวทั้งเมีย
ว่าแต่ "ผมนี่...." อันนี้แน่ชอบใช้คำแบบนี้ หรือคนแต่งพิมพ์บ่อยไปกันนะ
รอตอนต่อไปปปปป
-
หื่นได้อีกคู่นี้ ทั้งผัวทั้งเมีย
ว่าแต่ "ผมนี่...." อันนี้แน่ชอบใช้คำแบบนี้ หรือคนแต่งพิมพ์บ่อยไปกันนะ
รอตอนต่อไปปปปป
เห้ยยย ผมนี่ ... คนเขียนติดอ่ะค่าาา
แต่ว่าเป็นเฉพาะแน่นะ เขียนคนอื่นเรื่องอื่นไม่เป็น
บังเอิญบุคลิคแน่มันให้ง่ะ 55
ถ้ารำคาญคราวต่อไปจะใช้ให้น้อยลงค่ะ
ขอโทษด้วยน้าา
:mew3:
-
จากใจเลยนะน้องแน่ แรดมากลูก
มิลล์ก็หื่น พอกันทั้งคู่
:oo1: :z1: :oo1:
-
แน่เอ๊ย เจ้ไม่นึกเลยว่าหนูจะเร่าร้อนได้ขนาดนี้
กรี๊ดดดดดดดดด แน่ของเจ้ สุดๆ
-
เห็นแน่เงียบๆ แต่ฝาดเรียบนะคร้าาาาา
สงสยคุณมิลค์จะไปไหนไม่รอดแระแหล่ะ โดนคุณแน่จัดการ 55555 ^//////^
-
ขออนุญาตหายไปปั่นอีกเรื่องค่ะ
ลืมไปแล้วว่ายังแต่งไม่จบ 555
นิสัยไม่ดีจริงๆเลย
คงจะหายไปสองสามวัน หรืออาจจะมาก่อนนะคะ
จะได้ไม่ต้องสงสัยกันว่าหายไปไหน
ขอบคุณค่า
:กอด1:
-
อย่าลืมไปหาคุณอมรนะรออยู่ๆๆๆๆๆ
-
แน่หื่น มิลค์หื่น คนอ่านหื่นกว่า :haun4:
รอค้าบบบบ :impress2:
-
เคมีเข้ากันอย่างรุนแรง คุณมิลค์ดูท่าทางจะกลัวเมีย :laugh:
-
คู่คุณแน่แซงหน้าแหกโค้งคู่คุณอิฐไปแล้วจ้าาา
ฟากคุณอิฐเพิ่งพาไปรู้จักครอบครัว คุณแน่เข้าหอไปซะแล้ววว
ปล.คุณแน่ร้อนแรงดีอ่ะ(เค้าชอบ) 555 :haun4: :haun4:
-
รอนะคะ รอพี่อิฐกับน้องเกี๊ยวมาตามคู่แน่ให้ทัน :3123:
-
แน่แซ่บมากกกกอะ
เหนเงียบๆนี่ประมาทไม่ได้เลยยนะเนี่ย
ครั้งแรกก้ 3แล้ว แต่3ครั้งแรกยังไม่แซ่บเท่าวันต่อมา อะหืมมม ทั้งวันจ้าาาาาา
รอคู่หลักแซ่บๆ
-
:m25: หนูแน่ทำงี้ได้ไงก้าวหน้าไปไกลกว่าหนูเกี๊ยวอีก
-
แรดนี่น้อยไปไหมครับน้องแน่
แต่เค้าชอบน่าาาาา
น้องแน่ของป้าสุดยอดไปเลยลูก
-
:mew1:
-
อะไรจะรวดเร็วทันใจปานนั้นคะ
คู่นี้สุดยอดดดดดด :haun4:
-
เค้าจะรอน้า :katai2-1:
-
กี๊สสสสสสส ตอนแรกก้ฟินๆน้องเกี๊ยวน่ารักพี่อิฐหล่ออยุ่ดีๆ ทำไมตอนหลังฉันฟินอิน้องแน่กะอิมิลล์ล่ะ ร้อนแรงไปล่ะคุ่นี้
-
คุณแน่!!! :m25:
-
รอได้จาเม๋อจ้า :กอด1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ อ่านจนถึงตอนปัจจุบันนน
อยากจะบอกว่าแน่หื่นนนอ่ะ แซ่บสุดดดด :ling1:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: แม่ยกลาตาย
-
น้องแน่ของพี่สุดยอด
-
น้องแน่นี่แน่นอนจิงๆค่ะ นำหน้าคู่พี่อิฐกะน้องเกี๊ยสำแซะและ อิอิ
-
คู่นี้ช่างร้อนแรง....
อยากอ่านพาร์ทมิลค์อ่ะ อยากรู้ว่ามิลค์ทำไมถึงถูกใจแน่
ชอบแน่จริงๆแล้วใช่มั้ย อย่าทำให้แน่เสียใจนะ :katai1:
-
น้องแน่ สมชื่อจริงๆ :m25:
-
รอๆๆๆ :hao6: :hao6: :hao6:
-
:กอด1: รอค่ะ หวังจะเห็นพี่อิฐติดเทอร์โบบ้าง
ขั้นถัดไปก็คือไปเยี่ยมบ้านเกี๊ยวสินะ.
-
รอคู่พี่อิฐน้องเกี๊ยวค่ะ :o8:
-
มาตามอ่านเรื่องนี้ คือเนื้อเรื่องน่ารักมากเลยค่ะ ชอบแน่อ่ะ คือนางดูซื่อๆๆ แต่จริงๆๆมันก็ไม่ใช่นะ พอนางมีความรักอะไรก็เปลียนไป ฟินอ่ะ รุงแรงทากคู่นี้ เล่นเกม เอากัน เล่นเกม เอากัน คือไร~~~ หื่นทั้งคู่เลยน้าาาาาา อย่างนี้ถ้านายพลรู้ว่าลูกใจแตกแล้วจะช็อตไหมเนี้ย #หยอกกกกก ไงก็จะค่อยติดตามผลงานนะค่ะ สู่ๆๆค่ะ
-
:call: :call:
-
"ตื่นได้แล้วครับ" ผมอุ้มน้องขึ้นมานั่งคล่อมตักผม ไอ้ตัวเล็กไม่มีวี่แววจะลุก เช้านี้ผมมีแพลนพาน้องไปไหว้พระก่อนกลับ ถ้าขี้เซาแบบนี้ก็แย่น่ะสิ
"ไม่อยากตื่น ไม่อยากตื่น ไม่อยากตื่น" เกี๊ยวกอดเอวผมส่ายหน้าไปมาที่ไหล่ ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแล้วพรมจูบไปทั่วซอกคอขาว
"ตื่นเถอะไอ้ตูด" ผมหอมแก้มซ้ำๆ น้องเป็นคนตัวหอมมากถึงมากที่สุด ผมชอบกลิ่นนี้ และคิดว่าผมคงติดมันไปแล้วแน่ๆ
"พี่อิฐ ..." มันครางชื่อผมยาว
"หืม .. ไงครับ" ผมเกลี่ยผมทัดหูให้ แล้วลูบหลังหลายๆที ตอนนี้เพิ่งเจ็ดโมง ที่จริงไม่ต้องรีบก็ได้ครับ
"งืออออ" เรียกแล้วไม่พูดแต่เอาจมูกมาถูจมูกผมเนี่ยนะ ยั่วกันอีกแล้วไอ้ตัวดี
"ขี้ยั่ว .. จุ๊บ" ผมจูบปากบางแล้วกัดเบาๆก่อนจะดึงริมฝีปากนั้นเล่นด้วยปากผม น่ารักจนต้องอดใจให้ได้ ไม่อย่างนั้นเช้านี้อาจมีคนป่วยเป็นแน่
"น้องเปล่า .. อื้ออ" น้องเปล่าหรอ หึ ยั่วผมดีนักเลยโดนดูดลิ้นแต่เช้า อันที่จริงก็แอบกลัวว่าปากจะเหม็นนะครับ แต่ทำไงได้ ผมอยากจูบนี่
"อื้ออ .. ปากเหม็น" พอผมปล่อยให้มีโอกาสหายใจ มันก็แอบด่าผม แต่ไม่ให้พูดได้นานหรอกครับ ผมก็จูบปิดปากไปอีก ปากน้องไม่เหม็นเลย ลิ้นก็นุ่มนิ่มน่าสัมผัส เวลาที่น้องพยายามจูบตอบมันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นไปอีก เหมือนมันกำลังพยายามเอาใจผมบ้าง ก็จูบเก่งขึ้น แต่ยังมีเงอะงะบ้าง พอจูบเสร็จมันก็หอบหายใจแฮ่ก ซบหน้าลงกับบ่าผมเรียบร้อย
"ยังเหม็นอยู่ไหม .. เอาอีกทีดีป่ะ" ผมแกล้งถามเลยโดนหยิกเอวมา ฮ่า ตัวนิ่มมันน่ารักดีนะ
"ปล่อยได้แล้ว น้องจะไปอาบน้ำ" มันบอก
"ครับ" ผมเลยฟัดอีกสองสามทีถึงปล่อยไปอาบน้ำ พอเกี๊ยวไปอาบน้ำผมก็เตรียมเก็บกระเป๋าให้ครับ ใบเดียวแบกไปด้วยเลย ไม่วกกลับมาแล้ว
...
"เดี๋ยวจะไปกันเลยหรอลูก" แม่ผมถามตอนที่เรานั่งทานข้าว น้องผมยังไม่กลับเลยครับ สงสัยจะไปนอนกับแฟน
"ครับแม่ เดี๋ยวจะพามันไปไหว้พระแล้วกลับเลย" ผมตอบ
"เกี๊ยววันหลังมาเที่ยวอีกนะครับ แม่ไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้ดูแลเราเลย" แม่พูดอย่างเอ็นดู ท่านรู้ครับว่าเกี๊ยวเป็นแฟนผม ผมก็ตกใจนะที่ท่านดูเฉยๆ แต่ท่านบอกว่าเกี๊ยวน่ารัก ถ้ามีลูกสะใภ้น่ารักแบบนี้แม่ก็ยอม ส่วนหลานนี่คงไปหวังกับน้องผมเอา และดูท่าจะมีไวกว่าที่คิดด้วย
"ครับคุณแม่ .. ขอบคุณนะครับ" เกี๊ยวตอบสีหน้าเบิกบาน ผมเห็นแล้วก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ครับ ดีใจที่มันไม่รังเกียจครอบครัวจนๆของผม
"กลับกันดีๆล่ะ คราวหน้ามาเที่ยวกันใหม่" พ่อผมท่านออกมาส่งครับ ผมลาท่านแล้วพากันเดินออกมาปากซอย ขึ้นสองแถวไปยังวัดดังในเมือง เกี๊ยวมันดูสนุกนะครับ พอเราไหว้พระเสร็จก็พากันกลับกรุงเทพฯ นั่งรถไม่นานก็ถึง แวะทานข้าวที่เซ็นฯกันก่อนถึงนั่งแท็กซี่กลับห้อง ตอนนี้ผมมานอนห้องมัน เพลียแดดน่ะครับ เกี๊ยวหลับไปตั้งแต่เที่ยงจนตอนนี้บ่ายสามยังไม่ตื่น ส่วนผมตื่นตั้งแต่บ่ายสองแล้ว
กริ๊งงงงง
"ฮัลโหล ว่าไง" ไอ้แน่โทรมาครับ
( คุณอิฐกลับมากทม.ยังครับ )
"เออ อยู่ห้องเกี๊ยว มึงมีไรป่ะวะ"
( พอดีคืนนี้มีเจ้ามือ เราไปทานโออิชิแกรนด์กันไหม ) น้ำเสียงมันดูสะใจมากครับ
"ใคร? เจ้ามือมึง" ผมถาม แต่ถ้าให้เดาคงไม่พ้นไอ้มิลค์
( เอ่อ .. ค .. คุณมิลค์ครับ ) มันพูดตะกุกตะกัก แอบได้ยินเสียงเหมือนมีใครดูดอะไรอยู่ข้างๆ
"พวกมึงนี่มีความลับนะ เออๆ ไม่มีอะไรกินพอดี งั้นเย็นนี้เจอกัน"
( ห้าโมงนะครับ )
"อืม"
ผมกดวางสายเดินเข้ามาหาไอ้ตูดที่นอนอยู่ ผมเก็บของให้มันเรียบร้อย เหลือแต่ของผมค่อยเอาไปเก็บที่ห้อง ตอนแรกผมเคยคิดว่ามันต้องทำตัวเป็นคุณหนูจ๋าเลยนะครับ แต่พอคบกันจริงๆ มันลุยกว่าที่คิดไว้เยอะ พอผมพามันไปไหว้พระมันก็มีความสุข เรื่องที่บ้านผมเคลียร์ไปแล้วเปราะนึง แต่ที่บ้านมันนี่สิ แล้วยังมีเรื่องเสี่ยคนนั้นที่เคยมาส่งมันอีก เรื่องนี้ยังไม่เคลียร์เลย
"ครับแม่ ถึงนานแล้วครับ เพิ่งตื่นครับ ครับ รักแม่" ผมวางโทรศัพท์จากแม่อีกที ผมลืมโทรบอกท่าน ท่านเลยโทรมาเอง
"ตื่นนานแล้วหรอครับ" มันงัวเงียถามตอนผมเดินมานั่งข้างๆแล้วลูบหัวมันไปด้วย
"นานกว่าขี้เซาบางคนละกัน" ผมแกล้งบิดแก้มขาว มันรีบซุกหน้ากับหมอน
"น้องครับ ไอ้แน่มันโทรมาชวนไปกินบุฟเฟ่ต์เย็นนี้ พี่ตกลงไปแล้วนะ เห็นว่าไอ้มิลค์เลี้ยง" ผมบอก เกี๊ยวมันรีบเงยหน้าขึ้นมาตาโต
"สรุปสองคนนี้เขามีซัมติงกันจริงๆใช่ไหม" มันถามผมเสียงเข้ม ประมาณตกใจมากแต่ไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะผมก็เล่าพฤติกรรมมันสองคนให้เกี๊ยวฟัง ส่วนเกี๊ยวเองก็บอกว่าไอ้มิลค์ไม่ทำตัวเหมือนแต่ก่อนแล้ว ตอนนี้รู้สึกดีแบบเพื่อนมากจริงๆ
"คงต้องซักกันยาวเลยล่ะ แต่ตอนนี้สมควรลุกไปล้างหน้านะ หรือจะอาบน้ำเลยก็ดี น้ำลายย้อยเต็มหมอนแล้ว" ผมลูบหน้า มันก็หัวเราะชอบใจใหญ่ ไล่เกี๊ยวไปอาบน้ำ ผมเองก็กลับห้องมาอาบน้ำเปลี่ยนชุด แล้วมาหามันอีกที ตอนนี้เราทั้งคู่เสร็จกันแล้วครับ
"น้องหล่อยัง" มันเดินมาที่หน้าผม หมุนตัวไปมา ทำเป็นว่าตัวเองน่ารักมากๆ
"ไม่อ่ะ พี่หล่อกว่า" ผมพูดแกล้งเด็ก
"โหย ใช่สิ ตัวเองหล่อกว่านี่" มันทำหน้าบึ้งนั่งลงบนตักผม แล้วกอดคอผมไว้ เห็นไหมล่ะครับ ว่ามันขี้ยั่วขนาดไหน ถ้าผมทนไม่ได้ขึ้นมา ผมไม่ผิดนะ
"พี่อิฐอะไรแข็งๆทิ่มก้นน้องอ่ะครับ .. ฮ่าาาา" ไอ้เด็กจอมแสบ มันพูดเสร็จก็รีบวิ่งออกไปนอกห้อง ดูมันนะครับ แซวอะไรไม่แซว ผมว่าอีกไม่นานหรอกครับ คนปากดีจะต้องเจอของจริง
.......
"ทำไมมาช้ากันนักวะ ทำไรกันอยู่" ผมถามไอ้แน่ที่เพิ่งเดินมา นัดกันห้าโมง มันดันมาตอนเกือบห้าโมงครึ่ง ไอ้เวรนี่
"ขอโทษทีครับ" เพื่อนผมมันรีบขอโทษขอโพย ส่วนไอ้หน้าแมวนั่นมันยืนทำหน้าเต๊ะจุ๊ย ผมล่ะไม่ชอบขี้หน้ามันจริงๆ
"เกี๊ยวเป็นไงบ้าง" ไอ้มิลค์มันเดินมาลูบหัวเกี๊ยว เห้ย นี่คนของผมนะ
"มืออ่ะอย่าต้อง" ผมดึงเกี๊ยวถอยมา คล้ายๆว่าจะมีศึกกลางห้าง
"แม่งหวงไปได้" มันเลยไปกอดคอไอ้แน่แทน ผมว่ามันแปลกๆ ปกติไอ้แน่ก็ใส่เสื้อผ้ามิดชิด แต่มันไม่ใช่เสื้อคอปกแขนยาวติดกระดุมมากมายขนาดนี้ นี่เมืองไทยนะเว้ย ไม่ใช่เมืองหนาว ร้อนตับจะแตก
"ถึงคิวแล้ว เข้ากันเถอะครับ" เกี๊ยวเป็นผู้สงบศึกครั้งนี้ และดูเหมือนว่าผมเองก็ไม่ได้หึงมิลค์กับเกี๊ยวเท่าไหร่ เพราะผมลอบมองดูแล้ว มันกับไอ้แน่เพื่อนผมน่าจะมีอะไรมากกว่าคำว่าเพื่อน
"นึกไงมิลค์ถึงเลี้ยงเราอ่ะ" เดินไปตักมาเรียบร้อย ระหว่างรออาหาร เกี๊ยวก็พูดขึ้น
"นู่น ตัวการ" มันชี้มือไปยังไอ้แน่ ที่กำลังตาตื่นกับอาหารมากมายหลายชนิด
"ฮ่าๆ ตลกดีนะครับ พี่แน่น่ารักดีอ่ะ" คนข้างผมพูดแล้วลุกขึ้นเดินตามไปตักอาหารต่อ ตอนนี้บนโต๊ะเหลือแค่ผมกับไอ้มิลค์
"มึงกับแน่เป็นอะไรกัน" ผมเอ่ยปากถาม คิดว่าถามมันน่าจะได้คำตอบดีกว่าไอ้แน่
"มันเป็นเมียกู" ผมตกใจนิดๆ แต่ก็สมควร คนอย่างไอ้แน่หรอจะกดใครได้
"ไม่ตกใจเลยหรอวะ" มันหัวเราะออกมา
"ไม่ว่ะ พอเดาออก" ผมบอก
"ส่วนมึงกับเกี๊ยวยังไม่ถึงไหนสินะ" มันถาม
"อืม กูไม่รีบว่ะ" ผมบอกยักคิ้วให้ ก่อนที่สองคนนั้นจะเดินกลับโต๊ะมา เป็นอันสิ้นสุดบทสนทนา ผมรับจานในมือเกี๊ยวมาตั้ง หลังจากนั้นเราก็กินอาหารกันปกติ โออิชิแกรนด์นี่มันคุ้มจริงๆครับ ไอ้แน่กินเยอะมาก ฟาดอาหารจนเกลี้ยง สามสิบนาทีสุดท้ายมันก็ซัดไอติมไปอีกหลายถ้วย
"โอย ผมอิ่มจนเดินแทบไม่ไหว" ไอ้แน่ลูบท้องตอนที่เดินออกมาจากร้าน ผมกับไอ้มิลค์ส่ายหัวพร้อมกันเลยครับ ก็ดูมันกินสิ
"พี่อิฐดูหนังต่อไหมครับ นะนะ" เด็กข้างๆ เกาะแขนอ้อน ผมลูบหัวมันก่อนจะพยักหน้า
"คุณมิลค์ผมอยากดูหนังบ้างอ่ะ" ไอ้แน่มันหันไปถามผัวมัน ผมหลุดขำเลยครับ คู่นี้คบกันไปได้ไงวะ โคตรเพอร์เฟคกับโคตรเฉิ่มมาอยู่ด้วยกัน
"มึงไม่ต้องเลย เดี๋ยวนั่งไปท้องอืดซวยกูอีก" ไอ้มิลค์ด่า เอานิ้วจิ้มหน้าผากไอ้แน่
"งั้นแยกกันเลยนะ ขอบใจมากที่เลี้ยง" ผมพูดลา
"ขอบคุณนะมิลค์ ไว้คราวหลังเกี๊ยวเลี้ยงคืน" เกี๊ยวบอก
ผมแยกกับพวกมันเดินขึ้นมาชั้นโรงหนัง ซื้อตั๋วเรียบร้อยกำลังเดินขึ้นมารอหน้าโรง แต่มันมีบูธอะไรสักอย่างตั้งอยู่ ผมไม่ได้สนใจครับ แต่พวกนั้นนี่สิ สนใจพวกผม
"ว้ายยยย. น้องคะ เป็นแฟนกันหรือเปล่าคะเนี่ย" ผมรีบจับแขนเกี๊ยวไว้ กลัวพวกนี้จะจับมันไปทำอะไร น่ากลัวมากครับ
"พี่จะบอกว่าน้องผู้ชายคนนี้น่ารักมากกก ส่วนน้องคนโตก็โคตรดุเซ็กซี่ขยี้ใจมาก มาดูหนังหรอคะ สนใจมาแคสหน้ากล้องกับพวกพี่ไหม" พี่กระเทยคนนี้กรีดร้องมากจนผมอาย แต่ผมก็ตีหน้านิ่งไว้แหละครับ มองไปที่ฟลอ มันมีคนมาแคสหลายคู่เลยครับ สงสัยจะทำหนังคู่รักเกย์ หรือเอ็มวีเกย์ล่ะมั้ง
"ผมไม่สนใจครับ ขอตัวนะ" ผมบอกเพราะคนด้านหลังกำลังส่ายหน้าไปมา ผมว่าเกี๊ยวคงไม่อยากทำอะไรแบบนี้หรอกครับ ผมเดินเลี่ยงออกมานั่งที่โซฟา ผมลุกไปซื้อแค่น้ำเปล่าแล้วรีบเดินมา กลัวว่าพวกเขาจะไม่หยุดตื๊อ ผมแอบเห็นคู่เกย์หน้าตาดีหลายคู่เลยครับ มีทั้งแมน ทั้งสาว
"น้องครับ รบกวนเวลาหน่อยนะ ไม่นาน พอดีพวกพี่แคสติ้งเด็กไปเล่นซีรีย์น่ะครับ แล้ว เอ่อ บุคลิกของน้องตัวเล็กเข้าตาพี่มาก น่าจะเป็นเน็ตไอดอลด้วยหรือเปล่า อย่าเพิ่งปฏิเสธนะ พี่แค่จะขอโอกาส ยังไงลองเข้าไปดูเว็บนี้ แล้วนี่ นามบัตรพี่ โทรมาได้เสมอ พี่สนใจเรานะ อย่าลืมคิดดูอีกที" นั่งไม่ทันไร พี่อีกคนดูเกย์แต่ไม่สาวเดินมาพูดกับพวกผม เกี๊ยวมันก็รับไว้ครับ เพราะเกรงใจ
"อยากไปหรือเปล่า" ผมถาม
"ไม่อยากครับ" มันหันแก้มแดงๆมาหา น่ารักที่สุดเลยแฟนผม นี่ถ้าไม่ได้นั่งอยู่ท่ามกลางผู้คน ผมคงจับมันหอมแก้มหลายๆทีแล้ว
สักพักเราก็เข้าไปดูหนังครับ ระหว่างดูหนังเราก็จับมือกัน มันนอนพิงไหล่ผม ผมก็ลูบมือมันเล่นไป อยากทำให้เกี๊ยวเป็นของผมเหมือนกันครับ แต่ผมว่ามันไม่สำคัญเท่าเราต่างคนต่างรู้ว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เอาไว้สักวันถ้ามันพร้อม ผมคงรู้สึกดีที่ได้ทำ
...............
( ภาพนี้มีคนรีเควสมา เขาให้สามหมื่นนะโว้ย มึงต้องวาดให้ดีเลยนะ ) พี่ที่หางานวาดรูปให้ผมประจำโทรมาแต่เช้าเลยครับ
"ได้พี่ ส่งรูปมานะ"
( โอเคร แค่นี้แหละ )
พี่เขาวางไปแล้ว ผมตื่นงัวเงียไปเข้าห้องน้ำ ออกมาด้านนอกเห็นที่นอนแปลกๆลืมไปว่ามานอนกับมัน
"น้องมีเรียนกี่โมง" ผมเดินมากอดเกี๊ยวไว้ ตัวมันอุ่นแล้วก็นิ่มมาก
"น้องมีบ่ายโมง" มันงัวเงียตอบซุกกายมาหาผม ผมเลยรวบมากอดซะเลย
"งั้นพี่ไปมอก่อนนะ พี่มีสิบ" ผมบอกหอมแก้มย้ำๆ มันพยักหน้าแล้วจูบตอบมา ผมเลยรีบวิ่งลงไปซื้อข้าวมันไก่มาไว้ให้ ก่อนจะรีบกลับไปแต่งตัวที่ห้องแล้วออกไปมอ
"แน่มึงกับไอ้มิลค์ได้กันแล้วใช่ไหม" ผมถาม ตอนนี้เราอยู่ในห้องเรียนแล้ว ไอ้แน่มันเอาแต่หาว เมื่อคืนไม่ได้นอนหรอวะ
"คุณอิฐพูดอะไรครับ" มันทำหน้าตาตกใจมาก
"ปิดกูไม่มิดหรอก มิลค์มันบอกกูหมดแล้วว่ามึงเป็นเมียมัน" ผมบอกขยี้หัวไปหลายที หมั่นไส้พวกทำเป็นอ่อน ที่ไหนได้ ไวกว่าใครเพื่อน
"โหยย บอกทำไมอ่ะ คุณอิฐรังเกียจผมหรือเปล่าครับ" มันรีบเปลี่ยนมาเกาะผมไว้ ทำหน้าน่าสงสาร
"กูจะรังเกียจเพราะมึงมาอ้อนกูนี่แหละ ขนลุกฉิบ" ผมบอกผลักหัวมันออก มันเอามือลูบหัวตัวเองทำปากยื่นตาปริบ
"โธ่ คุณอิฐครับ ผมไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้เลย" มันฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ผมเองก็อดห่วงมันไม่ได้ครับ ไอ้มิลค์คนเข้าหามันเยอะ ถ้ามันไปมีคนอื่น แล้วไอ้แน่จะเป็นไงล่ะ
"กูคงเข้าไปยุ่งไม่ได้ แต่ถ้ามันไม่ดีกับมึงเมื่อไหร่มึงรีบบอกกูนะ เข้าใจไหม" ผมตบบ่ามัน มันเองก็พยักหน้า พอเรียนเสร็จผมก็ไปกินข้าว ไอ้มิลค์มันมีเรียนบ่ายมันก็มานั่งกินกับพวกผมด้วย พอบ่ายผมเดินไปส่งเกี๊ยว ไอ้มิลค์เดินมาส่งไอ้แน่ เรียนเสร็จอาจารย์ก็ให้ไปช่วยกันตรวจแบบเด็กปีหนึ่ง ผมเลยอาสาทำให้ ส่วนไอ้แน่ไอ้มิลค์พากลับไปแล้ว ผมแอบกลัวนะครับว่าถ้าพ่อมันรู้จะเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่แน่ เห็นว่าพ่อมันรู้จักกัน เรื่องอาจไม่ยากเท่าที่ควร
ลาอาจารย์ออกมาตอนสี่โมงเย็น รอเกี๊ยวเลิกคลาสก็เตะบอลไปด้วย ช่วงหลังไม่ค่อยได้เตะเพราะมีมันนี่แหละครับ หากิจกรรมพาไปกินเที่ยวตลอด ปกติผมต้องลงแข่ง แต่ก็เพราะไม่มีเวลาซ้อม บางวันลูกค้าเร่งก็ต้องรีบวาดภาพ เลยเป็นตัวจริงไม่ได้
"อิฐ มึงบอกกูอีกที มึงกับน้องเกร๊ยวตอนนี้เป็นอะไรกัน กูแม่งเครียดมากเนี่ย" ผมหลุดขำตอนพี่เบิร์ดพูด อะไรจะขนาดนั้นวะ
"น้องมันแฟนผมพี่ เพิ่งคบกันไม่นาน" ผมตอบ พี่มันทำตาโตเท่าไข่ห่าน
"ไอ้เชี่ยนี่ สุดท้ายก็ได้คาบไปแดก พวกกูนี่รอไปเหอะ โอ้โห ได้กันยังวะ" ผมน้ำพุ่งเลย ทำไมชอบถามเรื่องแบบนี้กันวะ
"ส่ายหัวนี่คือไม่บอกหรือยังไม่ได้" ผมเลี่ยงไม่ตอบ สักพักไอ้ตูดของผมก็มา หึ พี่เบิร์ดหัวเสียมากครับ น่าจะเสียดาย
"ทำไมช้าจังวะ" ผมแกล้งถามเสียงดุ มันรีบเข้ามายืนใกล้ๆ
"น้องไปเอาผลสอบมา" ผลสอบของมันผมเป็นคนลงคะแนนให้กับมือครับ ทำได้ดี แต่มีบางข้อที่ไม่ถูก
"พี่เบิร์ดผมไปละ" ผมไหว้พี่เขาแล้วเดินออกมา เสื้อนักเรียนพาดบ่า ตอนนี้ผมใส่ชุดบอลอยู่ เตรียมใส่กระเป๋ามาทุกวันครับ
"เออๆ น้องเกี๊ยวกลับดีๆนะครับ" พี่มันทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ เกี๊ยวมันยิ้มแหยให้แล้วรีบเดินตามผมมา วันนี้ผมเอาจักรยานมา ส่วนมันเอารถยนต์มา
"ต่างคน ต่างกลับละกัน" ผมบอก มันพยักหน้า หลังจากนั้นผมก็ปั่นจักรยานกลับหอ เกี๊ยวมันก็ขับรถกลับหอ แล้วออกมาเจอกันข้างนอก ผมจะพามันไปกินผัดไทนมสดที่มันชอบ
"พี่อิฐว่าน้องจะไปแคสหน้ากล้องดีไหม" มันถาม ผัดไทร้อนๆตรงหน้าชวนหิวมากครับ
"เราอยากไปหรอ" ผมถาม ถ้าเกี๊ยวมันอยากลอง ผมก็ไม่ว่าอะไร
"เปล่าครับ เกี๊ยวไม่อยากหรอก งั้นไม่ไปดีกว่าเนอะ" มันพูด ผมก็แล้วแต่ครับ อะไรตัดสินใจเองได้ ผมอยากให้มันตัดสินใจเอง ไม่ใช่ว่ารอแต่ผม
"คืนนี้มานอนห้องน้องนะ" มันถาม ผมก็พยักหน้า เราผลัดกันนอนครับช่วงนี้
"รีบกินเถอะพูดมาก" ผมตักกุ้งให้ มันก็ยิ้มแหย เดี๋ยวต้องไปกินขนมปังสังขยาต่อครับ กว่าจะได้นอน วันนี้เล่นบอลเหนื่อย ง่วงจะตายแล้ว
"ครับ ได้สิครับมี้ อืม ครับ" ผมนั่งฟังเกี๊ยวมันคุยโทรศัพท์ มีเรียกว่ามี้ด้วยสงสัยแม่โทรมา
"พี่อิฐเดี๋ยวพ่อน้องจะมาหา" มันพูด ผมก็เข้าใจครับ ที่เกี๊ยวต้องการสื่อคือผมไปนอนกับมันไม่ได้
"ได้สิ พี่ก็ต้องวาดรูปเหมือนกัน" เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้ดูแบบเลย ป่านนี้พี่เขาคงส่งมาให้แล้ว
"อย่างอนนะ" มันเกาะแขนผมถาม งอนอะไรล่ะครับ พ่อลูกเขาจะเจอกัน
"ไม่งอนหรอกน่า คืนนี้พ่อมานอนด้วยใช่ป่ะ" ผมถาม มันพยักหน้า ผมก็เข้าใจครับ ทานผัดไทเสร็จ ต่อด้วยขนมปังสังขยา ก่อนจะขี่จักรยานมาส่งมันที่คอนโด
"มี้สวัสดีครับ" มาถึงหน้าคอนโดผู้ชายคนเดิมเลยครับ คนที่เห็นวันนั้นเดินออกมารับมัน ผมเองก็ต้องไหว้ไปด้วย แม้ในใจจะอยากรู้มากก็ตามว่าเขาเป็นพ่อเกี๊ยวจริงๆหรอ ผมว่ามันดูไม่สมเหตุสมผลไปหน่อย คนหนุ่มขนาดนี้หรอจะมีลูกแล้ว แถมหน้าตาไม่เหมือนกันสักนิด
"สวัสดีเกี๊ยว .. พี่คนนี้หรือเปล่า" เขาถามเกี๊ยว พยักเพยิดมาที่ผม รู้สึกเกร็งมากครับ เขาดูดีไปหมด ใส่สูทยังหล่อแต่หน้าแอบหวาน แต่ก็แมนนะ ไม่เก้งกวาง
"พี่อิฐครับ .. นี่พ่อปรุง .. เป็นพ่อเกี๊ยว" มันแนะนำให้ผมรู้จัก ก็ต้องรีบไหว้อีกทีครับ
"พ่อครับ .. นี่เอ่อ .. พี่อิฐ .. แฟนน้องเอง" เกี๊ยวบอกหน้าตาไม่ค่อยสบายใจ ผมเองก็แอบกังวลนะครับ พ่อมันดูหน้าเครียดๆแล้วอ่ะ
"แฟนหรอ .. แฟนน้องหรอครับ .. ตายแน่ๆ" พ่อมันกุมขมับ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจความหมายสักเท่าไหร่ แต่พอเดาได้ว่าเขาคงไม่พอใจ
"เอางี้นะ .. เรากับแฟนเราขึ้นมาคุยกับพ่อข้างบนหน่อย" ผมกับเกี๊ยวสบตากัน น้องมันตัวสั่นแล้วครับ พ่อมันคงรับไม่ได้เรื่องที่ลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย ส่วนผมพร้อมเสมอครับ แม้จะคบกันไม่ถึงเดือน แต่ผมจริงใจพอ ถ้าเขาจะห้ามไม่ให้พวกผมรักกัน มันคงเป็นไปไม่ได้ ก็ผมรักเกี๊ยวไปแล้ว
"ไม่ต้องกลัว" ผมปลอบเกี๊ยว ก่อนจะเดินตามเข้ามาในลิฟต์ อากาศในลิฟต์มันน้อย หรือผมหายใจไม่ทั่วท้องเองก็ไม่รู้ รู้สึกเหมือนคนทำผิดแล้วโดนจับได้ยังไงอย่างนั้นเลย
TBC.
รีบมาลง สั้นมากแต่เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพยายามมาลงอีกค่ะ
เพราะเดี๋ยวไม่อยู่ยาวเลย
ไม่สนุกบอกได้น้า
:pig4:
-
มาต่อทีละเยอะๆเลยได้มั้ยคะ
สนุกอ่ะ ไม่อยากรออ
-
พ่อปรุงคงไม่เท่าไหร่
แต่ป๊านี่สิ น่าจะหวงน้องมากอ่ะ
-
เจอพ่อปรุงก่อนนะดีแล้ว พ่อคุยง่ายกว่า
ช่วยเคลียร์กับพ่อถุงได้ด้วย พ่อถุงหวงเกี๊ยวเวอร์
พี่อิฐสู้ๆนะ
-
พ่อปรุงนี่ไม่เท่าไหร่ แต่ป๊านี่สิ ขอให้พี่อิฐสู้ๆ :katai2-1:
วันนี้เข้ามาก่ะจะมาทวงน้องเกี๊ยวกับพี่อิฐ พอเข้าเว็บมาคนเขียนมาอัพพอดี ขอบคุณมากค่า
-
พ่อปรุงไม่น่ากลัวหรอก~
-
พ่อปรุงน่ะไม่เท่าไรหรอกนะพี่ว่า แต่พ่อถุงน่ะสิ ท่าทางจะผ่านด่านยากสุดๆ
ยังไงพี่อิฐก็อย่าทิ้งขว้างน้องเกี๊ยวนะครับ จับมือกันแล้วก็ ... สู้ๆ ^^
-
พ่อปรุงนี่ไม่น่าจะผ่านยากแต่พ่อถุงนี่สิ :try2:
-
ด่านแรกเจอเครื่องปรุง ด่านที่สองคุณถุงทองหนักกว่านะอิฐ
-
พ่อปรุงก็ช่วยน้องกล่องป๊าสิ อิอิ. ชอบแน่อะ ไร้เดียงสาดี
-
ป๊าเลี้ยงเกี๊ยวยิ่งกว่าไข่ในหิน
ตายแน่เลย
-
สนุกมากและไม่อยากรอนานด้วยจ้า
:mew4:
-
พ่อปรุงจะว่าไงนะ อิอิอิ. สนุกดีครับบ รอครับบ :katai1: :katai1: :katai1:
-
ลุ้นๆๆๆพี่อิฐแสดงความจริงใจไปเลยจ้า
-
พี่อิฐสู้ๆ :ped149: :ped149: :ped149:
-
เอาอีกๆๆ
-
คิดถึงน้องเกี๊ยวที่ซู๊ดดดดด เปิดดูทุกวันเลยค่าTT
พี่อิฐเจอกับคุณพ่อแล้วว คิดว่าคุณพ่อไม่น่าห่วงเท่าคุณป๊าใช่ไหม
แต่พี่ปรุงของน้องเกี๊ยวจะว่าไงน๊า เลี้ยงมาตั้งแต่ตัวน้อยยน้อยยย >< น่ารักกก
-
พี่อิฐไม่น่ามีปัญหานะ จริงใจพาไปหาพ่อแม่แล้ว เป็นคนเอาการเอางาน ลูกเขยดีๆอย่างนี้หายากนะ
สู้ๆนะพี่อิฐน้องเกี๊ยว :mew1:
-
โอ๊ยยยย พ่อปรุงเครียดเพราะกลัวคุณปะป๊าอาละวาดน่ะสิคะะะะะ
หวงน้องขนาดนี้ พี่อิฐจะเจออะไรบ้างก็ไม่รู้
รอตอนต่อไปปปปป
-
นี่แค่พ่อปรุง ถ้าเจอคุณถุงล่ะ
ไม่อยากจะคิด
-
พ่อปรุงนะพี่อิฐไม่ต้องรีบกลัวหรอก
รอเจอป๊าเกี๊ยวดีกว่า
ขานั้นน่ากลัวกว่าเยอะมากกกกกกกกกก
-
บอกได้คำเดียว ตายแน่
-
ตายแน่ๆ~~~~ พี่อิฐ!!!!!5555
-
พ่อปรุงนี่สาขาย่อยสำนักงานใหญ่โน่นคุณถุงทอง ขานั้นดุจริงเตะจริง ขนาดน้องยังหวง
นับประสานี่ลูก โอย เตรียมสยอง
น้องเกี๊ยวน่ารักมาก ขี้ยั่วมาก พี่อิฐก็หลงน้องสุดๆ ดูแลดี น่ารัก
มิลค์นี่ดูดุแน่เล็กน้อย อยากให้มิลค์มาไล่หึงแน่บ้างง่ะ อารมณ์แบบแน่เหนือกว่าไรงี้ น่าจะน่ารักดีเนอะ
ขอบคุณค่ะ
-
"ทำไมไม่ให้ผมดูหนังล่ะครับคุณมิลค์" ผมถาม ก็ผมอยากดูอ่ะ ทำไมคุณอิฐยังพาเกี๊ยวไปดูได้เลย แล้วทำไมผมถึงถูกสั่งห้ามล่ะ มันไม่ยุติธรรมกับแน่เลยสักนิด
"ก็มึงกินเยอะแล้วครับ .. กลับไปดูที่ห้องกูไปเดี๋ยวเปิดหนังให้ดู" เอาอีกแล้ว กลับห้องอีกแล้ว น่าเบื่อ ผมนั่งในรถหันหน้าออกไปด้านนอก ไม่พูดไม่จา ผมเบื่อคุณมิลค์ เบื่อๆๆ ผมอยากดูหนังใหม่ๆนะ ไม่ใช่หนังเก่า ทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง
"ผมจะกลับบ้าน" ผมบอก ตอนนี้รถติดไฟแดง ผมจะลง ลงตอนนี้ กลางถนนตรงนี้ด้วย
"เห้ย มึงจะบ้าหรอเมีย อีกห้าวิรถจะออกแล้ว ลงไปโดนทับตายนะ" เขารีบล็อครถแล้วหันมาด่าผม เห็นไหมล่ะครับ คุณมิลค์ใจร้ายที่สุด
"งอนอะไรไม่เข้าเรื่อง เอาไว้พรุ่งนี้พาไปดู" เขาบอก ยื่นมือมาลูบหัวผม ก็ .. รู้สึกดีขึ้นนะครับ แต่ยังเซ็งอยู่ดี
"พูดจริงนะ" ผมหันมาถาม เขาดึงผมไปกอดแล้วจูบที่หน้าผากผม ถ้าเขาเป็นแบบนี้ไปทุกวันก็ดีสิ แต่ผมกลัวนะ ว่าเขาจะฟันผมแล้วทิ้งอ่ะ แต่ผมก็เฉยๆ ถ้าทิ้งผม ผมก็กลับไปเป็นแน่คนเดิม คนที่ไม่เคยมีหัวใจให้ใคร
"อยากดูเรื่องไหนเลือกนะ โทรไปบอกพ่อแล้วใช่ป่ะ" ผมพยักหน้า คุณพ่อท่านไม่ค่อยว่าง ช่วงนี้ผมเลยโกหกท่านได้ว่ามีติดทำรายงาน ผมเลยมาค้างกับคุณมิลค์ได้ แต่ผมไม่ได้รู้สึกดีเลยนะครับที่หลอกท่าน ผมรู้สึกแย่ที่เป็นลูกไม่ดี
"ดูเรื่องไร เออ เรื่องนี้มิลค์ก็ยังไม่ดู เก่งมากครับ" เขาหอมแก้มผม เพราะเรื่องที่ผมเลือกถูกใจเขา บางทีผมก็งงๆกับคุณมิลค์นะครับ จะอะไรกับเนื้อตัวผมนักหนา
"แต่แน่ต้องไปอาบน้ำกับมิลค์ก่อนนะ เหม็นจะตายแล้วเนี่ย" ผมยอมตามไปอย่างว่าง่าย คุณมิลค์ให้ผมถอดเสื้อให้เขา แล้วเขาก็ถอดเสื้อให้ผม เราช่วยกันถอดกางเกงก่อนจะเหลือชั้นในตัวเดียว คุณมิลค์โยนทุกอย่างไว้ในตระกร้าแล้วดึงผมมาในห้องน้ำ
"นั่งตักมิลค์เลย .. ซี้ดส์ .. แข็งเลยว่ะ .. ตูดเมียโคตรนิ่ม" อื้อ น่าอายจัง เขาจับผมนั่งตัก เรานั่งกันในอ่างอาบน้ำพอนั่งแบบนี้ส่วนนั้นของคุณมิลค์ก็ทิ่มก้นผมสิครับ ทำไมผมคิดไม่ทันนะว่าอาบน้ำของคุณมิลค์อาจจะมีออพชั่นเสริม
"ค .. คุณมิลค์ .. จะทำอะไรครับ" ผมถาม เขาส่งมือมาสะกิดจุกนมผมทั้งสองข้าง ด้านล่างก็ส่ายไปมาจนผมเกร็งไปหมด สักพักก็บีบหน้าอกผม ขยำเสียจนแทบติดคามือ เสียวไปหมดแล้ว
"ทำรักไงครับ .. มิลค์รู้นะว่าแน่ชอบอ่ะ" เขาละมือข้างขวามากอบกุมส่วนนั้นของผม นี่ก็เด้วสู้มือดีจัง แค่เขาจับนิดจับหน่อยก็ขึ้นละ ผมนั่งเกร็งมือจับขอบอ่าง ท่านี้ลำบากเกินไป ผมเกรงว่าจะตะคริวกินก่อนจะเสร็จกัน
"ผมเมื่อย" ผมบอก เขาเลยจับผมหันหน้าเข้าหา ผมมองเห็นหน้าคุณมิลค์ชัดเจน มันทั้งหื่นและแทะโลม เขาเชยตามองผมตอนที่ก้มไปดูดเม็ดสีที่อกผม เขาทำผมคลั่ง เขาดูดเลียตุ่มไตผมแล้วส่งสายตาพริ้มเพราราวกับว่ามันอร่อยมากมาให้ ขี้โกงอ่ะ ผมแทบลอยเพราะเขาทำให้ผมฟิน
"อ๊ะ .. ไม่เอาครับ" ผมร้องเมื่อเขาพยายามดันน้องชายแท่งโตเข้ามา เขายังไม่ได้เบิกทางเลย ผมกลัวเจ็บ
"ทนหน่อยสิ .. เอากันทุกวันมันใส่ไม่ยากหรอก" เขากัดปากผม จูบยั่วยวนแล้วส่งลิ้นร้อนเข้ามา ด้านล่างก็ส่งนิ้วสองนิ้วเข้ามาขยายก่อน แม้จะอึดอัดแต่ก็รู้สึกดีกว่าโดนทีเดียวมิดลำ
"อื้ออ .. อ๊ะ .. ใส่มาเลยครับ .. ผมพร้อมแล้ว" ผมร้องบอก ไม่ไหวแล้ว สองนิ้วกดมาที่จุดกระสัน ผมเผลอกัดบ่าเขาอย่างแรง แต่เขาก็ไม่ว่าอะไร แถมยังจูบประโลมให้ผมหายเจ็บอีก คุณมิลค์น่ารักจัง
"น่ารักมากครับเมีย .. ใส่แล้วนะ .. อ่าาาห์ .. ตอดแน่นมากที่สุด .. รักเมีย" เขาไซร้คอผม ดึงผมไปจูบ แล้วจับตัวผมให้ขยับขึ้นลงตามจังหวะ ท่านี้สินะที่เขาเรียกว่า 'ออนท็อป' ผมเคยได้ยอนมาว่ามันจะฟินและเสียวสุดๆ
"อึดอัด .. อ๊ะ .. แน่นไปอ่ะ .. มันลึกไปครับ" ผมร้องบอก มันเข้ามาจนมิดลำและความรู้สึกเหมือนกับว่ามันกระแทกช่องท้องผมอย่างจัง เจ็บจนน้ำตาจะไหล
"มันจะรู้สึกแน่น .. แต่อีกเดี๋ยวมันจะทำให้แน่รู้สึกดีนะครับ .. เชื่อมิลค์นะ" ผมพยักหน้าโอบกอดเขาไว้ แล้วเริ่มขยับอีกครั้ง ผมขยับขึ้นลง คุณมิลค์ค่อยๆปล่อยน้ำลงมาเรื่อยๆ มันแน่นมากตอนแรก แต่ตอนนี้มันเสียวมากจริงๆ ผมรู้สึกดีที่ได้ครอบครองของคุณมิลค์คนเดียว คุณมิลค์ครางหนักส่งแท่งร้อนเข้ามาถี่ๆจนผมรู้ว่าเขาใกล้จะเสร็จ สักพักเขาก็แตกในตัวผม มันกระตุกหลายทีในตัว ความร้อนพุ่งเข้าท้องน้อย ผมกำลังจะแตกตาม รูดแก่นกายอีกไม่กี่ที น้ำสีขาวขุ่นก็ออกมาเปรอะเปื้อนเต็มอ่างไปหมด
"เปลี่ยนไปยืนกันบ้างดีป่ะ .. แล้วแน่จะชอบ ., จุ๊บ" เขาดึงผมไปที่ฝักบัว เรามีอะไรกันโดยที่เขาอุ้มผมไว้ ผมรู้สึกสนุก และผ่อนคลายเวลาได้ปลดปล่อย แม้จะต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่มันก็รู้สึกดีเอามากๆ เราร่วมรักกันอีกสองทีก่อนที่เขาจะปล่อยผมเป็นอิสระ ผมนอนแช่น้ำอุ่นที่เขาทำให้ ก่อนจะเรียกให้เขามาอุ้มผมออกไป ชีวิตดีจังเลยครับ พออุ้มออกมา คุณมิลค์ก็เช็ดตัวให้ เช็ดผมให้ ใส่เสื้อผ้าให้ ตอนใส่กางเกงเขาจูบลูกชายผมด้วยแหละ สงสัยจะรักมาก ยิ่งตรงช่องทางนะ เลียจนผมครางไม่รู้ตัวเลย
"มีเมียยิ่งกว่าลูก หึ พอใจไหมครับ" เขาถามตอนที่อุ้มผมมานอนดูหนัง เขาเป็นคนทำหมดเลยครับ เปิดหนังให้ หยิบนมให้
"ก็คุณมิลค์ทำแน่แรงอ่ะ" ผมแกล้งงอน เช็ดแว่นตาไปด้วย รู้ตัวอีกทีคือเขาดึงผมไปจูบแล้ว จูบแบบดูดดื่มมากจนกลัวเขาจะตบะแตกอีกรอบ รอบที่ห้าคงไม่ไหวนะ ผมไม่ต้องไปเรียนพอดี
"ดูหนังไป" เขาจูบขมับผม ก่อนจะดึงผมมากอดเอว เรานอนดูหนังกันจนผมหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็อยู่บนเตียงแล้ว อยู่บนอ้อมกอดเขา คนที่ผมอยากอยู่ข้างๆตลอดไป
"ฝันดีครับคุณมิลค์" ผมหอมแก้มเขานานๆ เขาน่ารักกับผมมากครับ วันนี้เขาก็ตามใจผมทุกเรื่อง เดินมารับไปกินข้าว เดินไปส่งขึ้นเรียน แถมพาไปเลี้ยงอาหารอีก
"ฝันดีครับเมีย .. นอนครับ" ว้ากก ผมก็นึกว่าเขานอนไปแล้วอ่ะ ฮือ อายฉิบ ผมแอบจูบปากเขาด้วยอ่ะ ว่าแล้วทำไมมีลิ้นดันออกมา ฮือ เสียใจ แกล้งหลับนี่นา ผมรีบมุดไปในอกเขา เขาก็หัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนจะกอดผมแน่นขึ้น ไม่อึดอัดเลยครับ ผมชอบอ้อมกอดนี้ ฝันดีครับทุกคน
มาให้พิเศษนิดนึงค่ะ
ฝันหวานค่ะทุกคน
:กอด1:
-
กลัวมิลล์ทำแน่เสียใจอ่ะ~
-
:m25: :m25: :m25: คู่นี้ยังคงหื่นคงเส้นคงวาเหมือนเดิม :hao7: :hao7: :hao7:
-
รอตอนต่อไป^^
-
ชอบคุณแน่ที่ชอบยังไงก็บอกแบบนั้น
แต่ก็กลัวเหมือนกันว่ามิลค์จะทำให้แน่เสียใจ
-
ตลอดอะคู่นี้
-
แน่ยังดูอ่อนเดียงสานัก มันต้องมีอะไรแน่ๆ :ling1:
-
คู่รักร้อนแรง ฮ่าๆ
-
ป๊ารู้นี่เรื่องใหญ่..
-
ไม่รู้ว่ามิลค์หรือแน่ที่หื่นกว่ากัน แต่ที่แน่ๆคนอ่านก็หื่น :haun4: :m20:
เจอคู่นี้ อีกคู่เป็นเด็กไปเลย คู่นั้นเค้าออกแนว มุ้งมิ้งน่ารัก คู่นี้ร้อนแรว๊งงง :jul1:
-
เจอพ่อปรุงไปเท่าไหร่ เดี๋ยวเจอป๊าถุงนี่ดิ :ling1:
-
แน่น่ารักจัง ซื่อตรงกับตัวเองมาก
-
อืมมมม หวานๆนำมาแบบนี้
ต่อไปจะมีมาม่าชามใหญ่ตามมารึเปล่านะ
บอกเลยว่ายังไม่ค่อยชัวร์เท่าไหร่ว่ามิลค์รักแน่จริงรึเปล่า
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
ชอบคู่นี้ :hao6:
อย่าให้หวานต้น และขมปี๊ตอนปลายน้า :mew2:
-
มิลค์อย่าทำให้แน่เสียใจนะ แน่น่ารักมากอะ
-
:hao6: แหมน้องแน่ สงสัยไปได้ว่าทำไมถึงกินแล้วก็รีบกลับเลย ก็มิลค์มันรอฟาดของหวานบนเตียงน่ะสิ. 555
คู่นี่ร้อนแรงไฟลุกแต่อย่าจบลงด้วยดราม่าน้ำตาท่วมแล้วกันนา
รอลุ้นพี่อิฐฝ่าด่านพ่อตาทั้งสอง
-
หื่นมากคู่นี้
มิลล์ทำให้แน่มั่นใจกว่านี้หน่อย แน่เองคงไม่อยาก
โกหกที่บ้านด้วย
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พ่อปรุงยังไม่น่ากลัวเท่าป๊าถุงทอง
5555555555+
-
ทำไมอ่านคู่นี้ทีไร ใจชอบคิดระแวงทุกที
กลัว กลัวว่าวันนึงมิลค์จะทำให้แน่เสียใจ
อย่าเลยนะ สงสารคุณแน่อ่าาา
-
คู่นี้ก้หื่นตลอดดดดดดดดดด
-
น้องแนนนนนนนน่ :-[
ชอบเวลาแน่เรียก คุณมิลค์ คุณมิลค์ น่ารักกกกก
ขออย่างเดียวคืออย่าหลอกแน่เป็นพอนะมิลค์
ไม่อยากน้ำตาท่วมมมม แงง
-
:serius2: หวังว่าจะไม่เพิ่มดราม่าให้คู่นี้นะ เราชอบความตรงของแน่มาก
-
กิกิกิ ชอบคู่หื่นคู่นี้จัง55555
-
ชอบน้องแน่ จริงใจจริงจัง :katai2-1:
-
อ่าน แน่ เป็น เน่ อยู่เรื่อย
เราติดเน่ อะ ขอเรียกว่าเน่แล้วกันนะ
เน่ขี้อ้อนว่ะ มิลล์จะทนสภาพแบบนี้ไปอีกได้นานแค่ไหนนะ
กลัวใจมิลล์จริง
:hao4:
-
คู่นี้ทำไมแซ่บแท้ :hao7: มิไหวเคอะ เอาจนซีดกันไปข้าง แรงดีจริงๆ ทั้งมิลล์ทั้งแน่ 5555555555555555
-
เม้นรวบเลย คุณแน่เยี่ยมมาก หื่นสุดทั้งคู่
ส่วนน้องเกี๊ยว สงสารพี่อิฐมาก ถ้าป๊าถุงรู้ ตายแน่ๆ
:mew2:
-
คู่นี้ก็น่ารัก ถ้ามิลค์มำแร่เสียใจคนอ่านเอาระเบิดปาบ้านแน่ ฮึ่มๆๆ #ทีมน้องแน่
เค้าลูกคุณหนูเอามากกศะเพลินเชียวนะ พ่อเขาหวงนะ เตรียมตัวไว้เลย
ชอบให้น้องแน่เอาแต่ใจบ้าง เราต้องเหนือกว่าค่ะ เคะราชินีค่ะ สู้ๆ นะคะลูก
ขอบคุณค่ะ
-
พ่อปรุงน่าจะยอมรับได้แต่ปะป๊าถุงทองทองนี่สิ :katai1:
กลัวแน่จะเสียใจเพราะมิลล์จริงๆ :เฮ้อ:
-
แน่สมชื่อเลย :hao6: :hao6: :hao6:
-
ชอบแน่อ่ะตรงมาก
พี่อิฐสู้ๆนะคะ พ่อปรุงไม่โหดหรอก
ป๊าถุงสิน่ากลัว :L2:
-
Side :: เครื่องปรุง
ผมมองหน้าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า ผู้ชายคนที่เกี๊ยวกล้าประกาศชัดเจนว่าเป็นแฟน เด็กคนนี้หน้าตาจัดเป็นคนหน้าตาดี ดูดุและอาจจะโหดพอตัว เขาดูแมน เนื้อตัวสะอาดสะอ้านมีเหงื่อรำไรน่าจะเพิ่งกลับจากการออกกำลังกาย คนชื่ออิฐขี่จักรยานมาส่งน้อง บางทีเขาอาจจะมีรถยนต์แต่ไม่ได้ใช้ก็ได้ แต่เรื่องนี้ผมไม่ได้สนเท่าไหร่ ผมสนเรื่องอื่นมากกว่า พอเหลือบตามองเจ้าตัวเล็กที่ผมและคุณถุงเฝ้าทะนุถนอมจนเติบใหญ่ผมก็อดห่วงไม่ได้ น้องเป็นเด็กผู้ชายร่าเริง น่ารัก ใจดี เข้ากับคนง่าย บางทีเกี๊ยวอาจจะยังไม่รู้จักความรักดีพอ แฟนที่ว่าความหมายคืออะไร ไปกันถึงขั้นไหน ผมอยากรู้ทั้งหมดเดี๋ยวนี้ ผมเองคงต้องขอคุยกับคนชื่ออิฐก่อน ผ่านด่านผมยังดีกว่าเจอคุณถุงจังๆ รายนั้นหวงลูกอย่างกับอะไรดี ถ้าเจอกันประจันหน้าแบบนี้ เกี๊ยวกับแฟนต้องเลิกกันแน่ๆ
ผมเองก็ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ถ้าน้องจะมีแฟนเป็นผู้ชาย ผมเห็นแววเขามาแต่เด็กแล้ว แม้จะไม่ได้ตุ้งติ้งเหมือนตุ๊ดกระเทย แต่น้องขี้อ้อนมาก ขี้งอแง และดูอ่อนโยนกว่าเด็กผู้ชายวัยเดียวกันหลายเท่า พอโตมาเขาก็เข้าโรงเรียนชายล้วน น้องมักจะกลับมาเล่าว่าเพื่อนผู้ชายชอบแกล้งหรือไม่ก็มีรุ่นพี่มาจีบ แต่ตอนนั้นก็ไม่เห็นน้องมีใคร หรือว่านี่จะเป็นรักครั้งแรกของน้อง เฮ้อ ปวดหัวเลยครับ เพิ่งประชุมเสร็จ ดันต้องมาเจอเรื่องนี้อีก ดีนะที่ตอนนี้คุณถุงอยู่จีน ไม่อย่างนั่นล่ะก็ วันนี้เขาต้องมากับผมด้วย และอาจจะต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ
"เริ่มเลยนะ รู้จักเกี๊ยวได้ไง" ผมเปิดประเด็น ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ในห้องครัว ผมนั่งคนละด้านกับคนชื่ออิฐ ส่วนเกี๊ยวนั่งข้างผม
"เราเรียนคณะเดียวกันครับ เกี๊ยวเป็นรุ่นน้องผมสองปี" เขาพูดจาดูมั่นใจ
"ใครชอบใครก่อนล่ะ" ผมถาม
"น้องเองครับ .. น้องแอบชอบพี่เขาตั้งแต่มอปลายแล้ว" เด็กข้างๆรีบเสนอตัว ทำไมถึงเดาไม่ผิดนะ ว่าเกี๊ยวต้องชอบก่อนแน่ๆ และน่าจะตามอยู่นานกว่าจะได้เป็นแฟนกัน
"น้องเข้าห้องไป" ผมบอกเด็กข้างๆ
"ครับมี้" ลูกผมทำหน้ามุ่ยเดินเข้าไปแล้ว แต่ผมว่าคงจะไปแอบฟังอยู่แถวนี้แน่นอน
"เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่" ผมถาม
"เมื่อสองวันที่แล้วครับ แต่คุยกันเดือนนึงแล้ว" เด็กสมัยนี้ไวกว่าที่คิดนะ ตอนผมกับคุณถุงนี่กว่าจะสปาร์คกัน เล่นเอาแขนหักเลย
"เราไม่ได้เป็นเกย์นี่"
"ตอนแรกผมก็สับสนนะครับ .. ถึงอย่างไรตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้เป็นเกย์ .. แต่ผมรักเกี๊ยว"
"คิดว่าไวไปหรือเปล่า" ผมลองเชิง
"คนเรารักกันมันขึ้นอยู่ที่ว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่หรอครับ .. บางคนเพิ่งรักกันเป็นแฟนกันแต่อยู่กินจนตาย .. บางคนรักกันมาสิบปีเลิกยังมี" หึ พูดจาฉะฉานดี แต่ยังไม่เคลียร์
"พูดมากไปละนายอ่ะ .. ลองเล่าประวัติคร่าวๆมาสิ"
"ผมเป็นลูกคนโต มีน้องชาย 1 คน พ่อผมรับราชการ แม่ผมไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้ทำงาน ผมเรียนโยธาปีสาม เกรดก็พอใช้ได้ครับ บ้านผมไม่รวยเท่าพวกคุณ แต่ผมก็มีอาชีพเสริมของผม" เขาตอบ
"แล้วรู้ได้ไงว่าอิฐจะทำให้เกี๊ยวมีความสุข .. ลูกชายอาชอบคอสมอสมาก .. ชอบบินไปเที่ยวจีน .. ใช้เงินก็เยอะ .. อิฐคิดว่าเงินที่อิฐมีจะพอเลี้ยงลูกอาหรอ" ผมลองเชิง
"ผมไม่ได้มีเงินขนาดนั้น .. อะไรที่ฟุ่มเฟือยผมก็ต้องตัดออก .. ผมต้องส่งเงินให้ที่บ้านใช้ .. ผมมีภาระเยอะ .. แต่ผมก็จะพยายามหาเท่าที่จะหาได้ส่วนหนึ่งทำให้เกี๊ยวมีความสุขครับ .. แม้จะให้ได้ไม่ครบ .. แต่ผมก็จะทำสุดความสามารถ" ตอบได้ดีนี่
"เราสองคนถึงขั้นไหนแล้ว" คำถามสุดท้ายที่ผมอยากรู้
"ก็กอด จูบ ไม่มีอย่างอื่นครับ" อกจะแตกจริงครับ ลูกผมโดนผู้ชายกอดจูบลูบคลำไปแล้ว เกี๊ยวนะเกี๊ยว ถ้าป๊ารู้นะลูกเอ๊ย
"ถ้าอาจะขอให้เลิก .. อิฐจะว่าไง" ผมถาม มันอาจจะมีสักวัน แต่ไม่รู้วันไหน ถ้าเขาผ่านด่านคุณถุงได้สบายก็คงดี แต่นี้เกี๊ยว ลูกในไส้ แถมรักปานดวงใจ
"ผมยืนยันว่าผมไม่ปล่อยมือน้องแน่ๆครับ .. นอกจากว่าน้องจะปล่อยมือผมเสียก่อน" อิฐพูด กำมือแน่น ผมรู้นะครับว่ามันกดดัน แต่ผมต้องทำ ผมไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นคนดีหรือไม่ เพราะผมไม่เคยได้สัมผัส แต่ตอนนี้ผมต้องพูดกันท่าไว้ก่อน เขาจะได้รู้ว่าหลังจากนี้จะต้องเจออะไรอีก
"เอาล่ะ อามีเรื่องจะถามเท่านี้แหละ อิฐกลับไปได้แล้ว" ผมบอก เขาดูเหมือนยังไม่อยากกลับ คงยังไม่เคลียร์ว่าผมจะให้คบหรือเลิก ผมเองก็บอกไม่ได้เหมือนกันครับ ตอนนี้ผมทำได้แค่แสกนเบื้องต้นเท่านั้น
"ผมลาล่ะครับ สวัสดีครับ" สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจลาผมแล้วเดินออกไป พออิฐออกไป ลูกผมก็วิ่งมากอดผมเลยครับ เฮ้อ พ่อจะช่วยเรายังไงดีเนี่ยเกี๊ยว
"ฮึ่ก .. สงสารพี่อิฐ" น้องร้องไห้ซะแล้ว ลูกผมนี่งอแงตั้งแต่เด็กจนโต บางคนอาจจะรำคาญนะครับ แต่นี่เราเลี้ยงกันมาเอง เลยรู้ว่านิสัยเขาเป็นอย่างไร
"ไม่สงสารพ่อหรือไงที่ต้องมาร่วมรู้เรื่องนี้ด้วยเนี่ย" ผมพูดขำๆ ดึงน้องมากอด ลูบหัวบาง แล้วจูบไปที่ขมับ รักมากที่สุดเท่าที่จะรักได้
"มี้ครับ .. น้องรักเขา .. น้องรักพี่อิฐ" เจ็บหัวใจดังแปล๊บ เกี๊ยวคงรักเขามากจริงๆ ถึงขั้นออกปากขนาดนี้
"อะไรทำให้เกี๊ยวคิดว่าเกี๊ยวรักเขาครับ .. บางทีมันอาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้นะ .. หืม" ผมถาม ลูกผมอาจจะยังไม่รู้จักความรักดีพอ
"เกี๊ยวรอเขามานาน .. มี้อย่าให้เราเลิกกันเลยนะ .. น้องอยากอยู่กับพี่อิฐ .. น้องมีความสุขที่ได้คบกับเขา .. เขาไม่เคยตามใจในเรื่องไม่เป็นเรื่อง .. เขายอมเจ็บตัวเพื่อน้อง .. มี้ครับ .. ที่น้องโกหกว่าไปเที่ยวกับเพื่อน .. ที่จริงพี่อิฐพาน้องไปหาพ่อแม่เขา .. พี่อิฐเป็นคนดีมากๆนะ" เกี๊ยวพูดน้ำตาไหล เฮ้อ ยิ่งเห็นแบบนี้ ยิ่งใจอ่อน ผมไม่เคยคิดจะขัดขวางความรักใครครับ แต่ครั้งนี้ผมตัดสินไม่ได้ อย่างไรซะก็ต้องให้คุณถุงตัดสิน
"ไม่เอานะ .. ไม่ร้องแล้ว .. ดูสิตาบวมหมดแล้วครับ .. ไปอาบน้ำนะ .. ออกมาจะได้สดชื่น" ผมจูบหน้าผากเนียนก่อนจะพาน้องเข้ามาอาบน้ำ คืนนี้ผมคงต้องนอนคุยกันยาว ผมเครียดมากนะครับไม่ใช่ไม่เครียด เครียดกว่าตอนฮะเก๋าเสียอีก ตอนนี้คงยังบอกอะไรคุณถุงไม่ได้ คงต้องรอให้ผมดูความประพฤติของสองคนนี้ก่อน ผมคงต้องขึ้นมาหาเกี๊ยวบ่อยๆซะแล้วสิ
ผมเดินลงมาจากตึก ปั่นจักรยานกลับหอ พอจอดก็เดินขึ้นห้องมาอย่างตัวหนักๆ สมองหนักๆ พ่อเกี๊ยวไม่ได้ดูธรรมดาเหมือนพ่อผม เขาเป็นนักธุรกิจ และคงมีเงินมากมายมหาศาล แม้เขาจะไม่ได้ดุ แต่เขาก็พูดจาลองเชิงผมจนสมองผมตันไปหมด ผมกดดันและกังวล กลัวว่าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วจะไม่ได้เจอเกี๊ยวอีก กังวลไปหมดว่าเขาจะจับน้องไปเรียนที่อื่นหรือเปล่า ปวดหัวเลยครับ ไม่เคยเครียดอะไรเท่านี้มาก่อน
พยายามอาบน้ำให้สดชื่น ออกมานั่งวาดรูปงานที่ได้รับ แต่ก็วาดไม่ออก เพราะสมองไม่แล่น อารมณ์ก็ไม่ปกติ อยากจะทักแชทไปหรือโทรไปก็กลัวว่าพ่อเกี๊ยวจะว่าได้ ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากข่มตาให้หลับ แม้มันใกล้จะเช้าแล้ว แต่ผมก็ต้องการหลับ จะได้ไม่ต้องคิดฟุ้งซ่านอีก
"เมื่อคืนนอนไม่หลับหรอครับคุณอิฐ .. หน้าตาดูอิดโรยจัง" มาถึงห้องเรียนผมก็ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ เมื่อคืนกว่าจะนอนก็ปาไปตีสาม ผมนอนคิดทั้งคืนเลยครับเรื่องเกี๊ยว
"แต่มึงน่าตาสดใสเชียวนะ" ผมขยี้หัวมัน หมั่นไส้คนมีผัว ไม่เคยคิดเลยนะครับ เฉิ่มๆชอบสร้างเรื่องให้นี่จะได้แฟนกับเขาเหมือนกัน
"แหม ก็นิดนึง .. ตกลงมีอะไรหรือเปล่าครับ" มันถาม
"เมื่อวานพ่อเกี๊ยวมาที่คอนโดฯ เขาเจอกูละ" ผมบอกพลางคิดถึงคำพูดของเขาเมื่อวาน ผมจะทำให้เกี๊ยวมีความสุขได้จริงๆหรอ ผมมันไม่มีอะไรสักอย่าง
"โห ดูท่าพ่อคุณเกี๊ยวจะดุใช่ไหมครับ สภาพถึงเป็นแบบนี้" ผมหลับตาลงทันที คิดไปก็เครียดเปล่าๆ อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด
ผมหลับไปตั้งแต่เข้าคาบ จนถึงเวลาเลิกเรียนไอ้แน่ก็ปลุก เราออกมาด้านนอกกัน วันนี้ผมมีเรียนคาบเดียว เดี๋ยวคงต้องกลับไปวาดรูปต่อ งานนี้ได้เงินเยอะเพราะรายละเอียดรูปวาดยากมาก ผมแยกกับแน่มัน ส่วนเกี๊ยว ตั้งแต่เช้ามันยังไม่โทรหาผมเลย ผมเองก็ไม่กล้าโทรไป วันนี้มันมีเรียนบ่าย ไว้มันเลิกเรียนถ้ามันยังไม่โทรมา ผมค่อยโทรไป
( รูปนี่ต้องเสร็จก่อนอาทิตย์ที่จะถึงนะอิฐ )
"ครับพี่"
ผมวางโทรศัพท์ก่อนจะเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อนแล้วออกมานั่งวาดรูป วันนี้สมองพอจะปลอดโปร่งบ้าง เลยวาดไปได้หน่อยนึง กำลังวาดสักพักก็มีคนมากดออด ภาวนาให้เป็นเกี๊ยวแต่ดูนาฬิกามันน่าจะเรียนอยู่ ปรากฎว่าเป็นพี่ยามเขาเอาของขึ้นมาให้ เป็นรูปหลังเกี๊ยวที่ผมเอาไปใส่กรอบครับ ผมไม่ได้บอกน้องหรอกนะ อยากจะเซอร์ไพรส์น่ะ
"คิดถึงมันว่ะ" ผมบ่นกับตัวเองก่อนจะเริ่มลงมือวาดรูปต่อ วาดไปครึ่งเฟรมก็ปาไปสี่โมงเย็น ผมเก็บของล้างมือก่อนจะเดินมากูโทรศัพท์ ไม่มีสายเข้าจากมันเลย เริ่มเป็นห่วงแล้วสิ
ตื๊ดด
( ครับพี่อิฐ )
"เป็นไงเรา ลืมพี่แล้วมั้งเนี่ย"
( เปล่านะครับ น้องมาหาอาจารย์ เสร็จแล้วน้องจะไปหานะ )
"ซื้อโกโก้ปั่นมาให้ด้วยดิ ร้อนอ่ะ"
"ได้ครับ"
ได้ยินเสียงมันแล้วค่อยชื่นใจหน่อย ผมเข้าไปอาบน้ำให้สดชื่นก่อนจะออกมานั่งเปิดคอมดูงานที่ต้องส่งอาจารย์ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงครับมันก็มาเคาะประตู สิ่งแรกที่เกี๊ยวทำคือส่งแก้วโกโก้ปั่นมาให้ผมถือแล้ววิ่งเข้ามากอดผม
"คิดถึงงงง" ผมยิ้มออกมาด้วยความดีใจ นี่สินะกำลังใจให้ผมกล้าเผชิญหน้าต่อพ่อของมัน
"ครับผม ปล่อยก่อนพี่จะปิดประตู" มันยอมปล่อยแล้วเอาของที่ซื้อมาไปวางบนพื้น
"พ่อน้องกลับไปแล้วหรอ" ผมถาม
"ตั้งแต่เที่ยงครับ" มันตอบแกะกล่องข้าวผัดหอมฉุน ผมหิวเลยเนี่ย
"ท่านว่าไงบ้าง" ผมถาม
"ท่านตัดสินใจไม่ได้หรอกครับ .. ต้องเป็นอีกคนเท่านั้น" มันดูสีหน้าเหนื่อยใจ หน้าตามันดูไม่สดใสเหมือนก่อน
"แม่น้องหรอ" ผมถาม นั่งลงกินข้าวข้างมัน
"ไม่ใช่ครับ .. ป๊าน้องเอง" ผมงง ก็พ่อมันก็คนนั้นนี่ แล้วป๊าที่ไหนอีก
"ป๊าน้องเป็นพ่อแท้ๆของน้อง .. ส่วนพ่อปรุงเป็นแฟนป๊า .. เขารักกันแบบเรานี่แหละครับ" ผมข้าวพุ่งทันที อย่าบอกนะว่า
"หมายความว่าป๊ากับพ่อรักกัน .. แล้วแม่น้องล่ะ" ผมถาม ว่าแล้วเชียวทำไมพ่อมันดูหน้าตาค่อนไปทางหวาน ดูหล่อแต่ดูมีอะไร
"แม่น้องเสียตั้งแต่น้องยังเด็ก .. พ่อปรุงเลี้ยงเกี๊ยวมาตั้งแต่สามสี่ขวบ .. รักมากนะพี่อิฐ .. พ่อปรุงใจดีกว่าป๊าเยอะ .. นี่ถ้าเรื่องนี้เป็นป๊ามาเจอ เกี๊ยวคงบอกป๊าว่าพี่อิฐเป็นพี่ที่มอ .. ขืนบอกเป็นแฟนได้โดนแขวนคอกันหมดแน่" ว่าแล้วเชียว ทำไมพ่อมันถึงบอกว่าตัดสินใจไม่ได้ ที่จริงคือต้องให้พ่อแท้ๆเป็นคนตัดสินใจนี่เอง
"เขาต้องไม่ชอบพี่แน่ๆ .. พี่ทั้งจนแล้วก็ไม่มีอนาคต" ผมกินข้าวไปพูดไป
"ไม่จริง .. ป๊าไม่คิดแบบนั้นแน่ .. แต่เขาหวงน้องมาก .. พี่อิฐอาจเจออะไรหนักๆ .. แต่เกี๊ยวเดาใจป๊าไม่ออกจริง .. มี้บอกว่าจะยังไม่บอกป๊า .. ขอแค่เรา .. เอ่อ .. เราอย่าเพิ่งทำอะไรมากเกินกว่าจูบ" มันปลอบผมเสร็จ พอพูดถึงเรื่องนี้หน้ามันก็แดงขึ้นมา
"แล้วเกี๊ยวคิดว่าพี่จะทำอะไรล่ะ" ผมถาม มันยิ่งหน้าแดง แสร้งเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ น่ารักจริง
"พี่จะไม่ทำอะไรเราจนกว่าเราจะพร้อม .. ไม่ต้องห่วง .. พี่ไม่ได้คิดแค่เรื่องนั้น" ผมบอก มันรีบหันมายิ้มให้ บางทีแต่กอดกัน จูบกันมันก็มากพอแล้วสำหรับผม
"ขอบคุณนะครับ" มันบอก เรากินข้าวเสร็จก็พากันไปนอนดูหนังในห้องผม จนมันหลับไป ตื่นมาอีกทีสองทุ่ม วันนี้เราต่างคนต่างนอนห้องตัวเองครับ เพราะผมมีงานค้าง ส่วนมันก็ต้องทำงานส่งอาจารย์ เราเลยเฟสคุยกัน จนมันง่วงล่ะครับถึงได้นอน
......
"ใครจะไปคุมน้องปีหนึ่งเข้าค่ายมาลงทะเบียนตรงนี้ครับ" เสียงตะโกนของรุ่นผมดังขึ้นหน้าคณะ เดี๋ยวจะมีค่ายโยธาครับ เด็กปีหนึ่งที่สนใจและพี่ๆที่พร้อมใจไปช่วยดูแลน้อง แต่ผมคงไม่ไป และหวังว่าเกี๊ยวจะไม่ไปด้วย
"คุณอิฐไม่ไปหรอครับ" ไอ้แน่ถาม มันนั่งรอไอ้มิลค์อยู่ เดี๋ยวอีกสักพักคงมา ส่วนเกี๊ยวยังไม่เลิกครับ อีกสิบห้านาที
"ปีก่อนไปแล้ว ปีนี้บายว่ะ" ผมบอก ปีก่อนผมไปมาแล้ว แต่ปีนี้ทั้งวาดรูป ทั้งเกี๊ยว ผมคงไปไม่ได้
"แต่ผมอยากไปนะครับ ผมไปลงชื่อดีกว่า" แน่มันกำลังจะเดินไป แต่โดนมือไวจับไว้เสียก่อน
"จะไปไหน" ไอ้ฝรั่งมาแล้วครับ คนนี่มองกันเต็มเพราะมันกำลังเป็นขวัญใจสาวๆในมอ เก้งกวางก็ชอบมันเยอะครับ
"จะไปลงชื่อเข้าค่ายครับ .. คุณมิลค์รอผมแปปนะครับ" มันพยายามแกะมือ แต่ไอ้นี่ก็ไม่มีวี่แววจะปล่อย
"ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น .. นั่งลง" นอกจากไม่ให้ไปยังบังคับให้แน่นั่งลงข้างๆอีก
"ไปอาทิตย์หน้าครับ ไม่ใช่วันนี้" เอาแล้วครับ เริ่มงอแงบ้างแล้ว
"ไม่ได้ แน่ต้องไปเที่ยวกับมิลค์ลืมไปแล้วหรอ" เออเว้ย เรียกชื่อกันด้วย
"คุณมิลค์ครับ .. แต่แน่อยากไปค่ายจริงๆน ะ" ผมหลุดหัวเราะตอนไอ้แน่ทำหน้าอ้อน ตลกว่ะ
"ไว้คราวหน้านะ .. คราวนี้ไปเที่ยวก่อน" มิลค์มันประลอมเอามือลูบมือแน่ไปมา
"เฮ้อ คุณมิลค์นี่เอาแต่ใจตัวเองที่หนึ่งเลยนะครับ" มันตัดพ้อ ไอ้มิลค์นี่หน้าเอ๋อไปแล้วครับ
"เออ กูเอาแต่ใจ และจะเอามึงด้วย" ไอ้มิลค์ล็อคคอเพื่อนผมแล้วฟัดกันกลางคณะ คนมองกันเต็มครับ แต่ไม่มีใครอาย ทำขนาดนี้แล้ว
"รอนานไหมครับ .. เล่นอะไรกันอยู่อ่ะ" มาแล้วครับคนดี มันเดินมาเกาะไหล่ผมแล้วหัวเราะสองคนนั้น
"ก็คุณมิลค์สิครับแกล้งผม .. น่าเบื่อที่สุด" โอ้โห ผมกับเกี๊ยวหัวเราะลั่นเลยครับ ไอ้แน่แม่งโคตรตรงตามประสา ที่ผมชอบมันก็ตรงนี้แหละครับ
"กลับกันยัง .. เดี๋ยวต้องไปสั่งสอนคุณแน่หน่อย หึ" ไอ้มิลค์พูด เราเลยตกลงว่าจะกลับ
"อย่าให้ฟ้าเหลืองนะโว้ย ฮ่าาา" ผมบอกอีกที ก่อนที่ไอ้แน่จะโดนล็อคคอไปขึ้นรถ เท่าที่ดูคือมิลค์มันก็เกรงๆแน่นะครับ แต่เป็นเรื่องที่มันไม่เสียผลประโยชน์เท่านั้น
"คู่นี้เขาโหดกันจังเลยนะครับ" เกี๊ยวบอกตอนเดินมาเอาจักรยาน
"เอาบ้างป่ะ พี่ก็ทำได้นะ" ผมบอก เกี๊ยวมันรีบส่ายหน้าแล้วขึ้นซ้อนท้ายผม เราขี่มาแวะซื้อก๋วยเตี๋ยวคนละถุงก่อนจะไปคอนโดมัน
"คืนนี้พี่ต้องวาดรูป เรามานอนห้องพี่ไหม" ผมถาม มันรีบพยักหน้า ผมเลยพามันไปเอาของ แล้วพามาหอผม
"พ .. พี่อิฐ .. รูปนี้พี่อิฐไม่ได้ขายหรอครับ" มาถึงห้องมันเดินเข้าห้องนอนมาก็ตกใจเลยครับ เพราะผมแขวนรูปไว้ที่ผนังตรงข้ามเตียง จะได้มองเห็นทุกวัน
"รูปที่ขายพี่วาดใหม่ส่งไปแล้ว" ผมบอก มันเดินมากอดผมแล้วหอมแก้มผม
"ดีใจจัง น้องนึกว่าพี่จะขายน้องกินซะแล้ว" มันพูดเลยโดมผมโอบเอวกอดไว้
"ก็ว่าจะทำอยู่" ผมแกล้งพูดเลยโดนมันบิดแขนให้ ตัวเล็กแต่แรงเยอะชะมัด
"พี่ชอบรูปนี้ .. พี่จะขายให้ใครได้ล่ะครับหืม" ผมหอมแก้มน้องมัน เป็นรูปแรกก่อนจะรู้ใจตัวเอง ผมชอบรูปนี้มากครับ เลยเก็บไว้ แล้ววาดรูปใหม่ส่งไป
"ขอบคุณนะครับ" เกี๊ยวหอมแก้มผมกลับ จากนั้นเราก็กินก๋วยเตี๋ยวกัน เสร็จผมก็นั่งวาดรูปต่อ ส่วนน้องมันก็นั่งเล่นคอมเน่าๆของผมไปเรื่อย ชีวิตผมก็มีอยู่แค่นี้ล่ะครับ ไม่ได้หวือหวาอะไร ก็มีมันนี่แหละที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตผมให้ดูสดใสยิ่งขึ้น บางทีผมก็คิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้เจอมัน ผมคงไม่ปล่อยมันไปง่ายๆแน่ ถึงจะโดนกีดกันผมก็จะสู้เพื่อเรา
TBC.
อย่าเพิ่งบ่นว่าน้อยนะคะ เอาไปรวมกับตอนที่แล้วละกันค่ะไหว้ล่ะ
วันนี้นั่งกดบัตรจนมือล็อค จัดข้าวของเตรียมตัวไปเที่ยวอีก
ประกาศนะคะ คนเขียนจะหายไปฮ่องกง 4 วันค่ะ
กลับมาอีกทีวันศุกร์ ถ้าว่างจะรีบแต่งให้เลยน้าา
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ อาจน่าเบื่อติได้ตามสบายน้า
ไว้เจอกันค่ะ
:กอด1:
-
พี่อิฐสู้ๆ ช่วงนี้เตรียมตัวเตรียมใจรอป๊าถุงทองได้เลย
วันไหนได้เจอจะได้มีแรงต้านทาน
-
สู้ๆนะคะ ด่านป๊าอาจจะผ่านยากหน่อย
แต่ขอให้จับมือไปด้วยกันนะ
เดินทางปลอดภัยนะคะ
-
สู้ๆนะคะพี่อิฐ น้องน่ารักดีขนาดนี้ อย่าได้ปล่อยไปง่ายๆ :mew1:
-
ทุกคนสู้ๆ
-
พี่อิฐอย่ายอมแพ้นะ
-
เที่ยวให้สนุกนะครับบบบบ
-
พี่อิฐสู้ๆ
-
:mew1:
-
พี่อิฐคนดี ขอให้ผ่านด่านพ่อถุงให้ได้นะคร้าบบบบ :กอด1:
-
รู้สึกดีที่มี้เข้าใจและเห็นว่าอิฐก็พอไหว
อีกอย่างคือหนูเกี๊ยวรักมาก
พี่อิฐต้องผ่านไปได้แน่ๆ ไม่รวยแล้วไงเนอะ
พอมองมุมอิฐแล้วแน่มิลค์เป็นคู่ที่น่าหมั่นไส้มากเลยอะ แถมน่าอิจฉานิดๆด้วย
:katai2-1: คนเขียนสู้ๆค่ะเดินทางปลอดภัยนะ
-
พี่อิฐสู้ๆ ต้องเอาชนะใจป๊าให้ได้
-
เรื่องรวยจนพี่อิฐไม่ต้องคิดเลย
คนเราทำงานหากันได้
อีกอย่างน้องเกี๊ยวไม่ใช่เด็กรักสบายอะไรแบบนั้น ป้าคอนเฟริม
แค่มีความรักให้กัน ห่วงใยกัน
ปรารถนาดีให้กัน
แล้วแสดงให้ป๊าถุงของน้องเกี๊ยวเห็นก็พอ
สู้น่าาพี่อิฐ
-
:กอด1:
-
คู่หลักกุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งน่ารักมากค่ะ รอดูว่าจะฝ่าด่านคุณพ่อได้ยังไง
แต่ตอนนี้เราปันใจชอบคู่รองมากกว่าซะแล้ว ร้อนแรงได้ใจค่ะ 555
แต่ก็งงกับความสัมพันธ์ของคู่รองอยู่ว่าเหมือนจะไม่ได้รักกันแต่เน้นที่เรื่องบนเตียงกันมากกว่า
หรือเราอ่านไม่เห็นเองฟ่ะ 555 อยากเห็นแง่ความรักความห่วงใยของคู่นี้บ้างนะคะ
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
สู้ๆ นะพี่อิฐ มีเกี๊ยวเป็นกำลังใจให้ และมีพ่อปรุงคอยช่วย
-
ป๊าอาจเข้าใจไม่ยุ่งยากมากอย่างที่คิดก็ได้ พี่อิฐสู้ๆ
-
เป็นกำลังใจให้พี่อิฐน่ะ สู้ๆ
-
น้องน่ารักกก ไป 4 วัน. คนอ่านคงลงแดงง
-
o13
-
เที่ยวให้สนุกนะคะจะรออ่านค่ะ
-
คาดว่าพ่อปรุงอาจจะเป็นตัวช่วยสำคัญ
สู้ๆนะพี่อิฐ
-
สู้ๆนะพี่อิฐ-น้องเกี๊ยว
เจ้เอาใจช่วย
ไม่ว่ามันจะมีอุปสรรคมากมายขนาดไหน อย่าปล่อยมือกันก็พอ
-
ขอให้พี่อิฐผ่านด่านคุณถุงได้นะครับ ไม่งั้นนะต้องสงสารน้องเกี๊ยวเป็นแน่
-
หมั่นไส้อิฐ ทำมาเป็นหัวเราะแน่ ใช่สิครายมันจะไปน่ารักเท่าน้องเกี๊ยวชิ
-
สู้ๆน่าอิฐ น้องรักเราสะอย่าง ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ดิ
-
พี่อิฐสู้ๆน้าาาาาา
-
พี่อิฐทำได้อยู่แล้ว สู้ๆ :กอด1:
-
มาอ่านสามตอนรวดเรยยยย
เริ่มเหนเค้าลางวุ่นวายจากป๊าถุงซะแร้วววววว
นี่ขนาดยังไม่ปรากฎตัว ยังทำเอาหลายๆคนเครียดเรยอ่ะ เจ๋งจิง 5555+
-
เที่ยวให้สนุกนะฮะ
-
รอนะคะ เที่ยวให้สนุกค่ะ :mew1:
-
พี่อิฐผ่านนน ตอบได้ดี ได้ตรง เรียล ไม่เว่อร์วังด้วย พี่อิฐรักน้องง่ะ น่ารักง่ะ
ชอบน้องตอนส่งแก้วให้แล้วโถมกอด โถ ลูก น่ารักมาก ใครจะไม่หลงหนู
แน่มิลค์แววนางพญาของแน่เริ่มออก มิลค์ชัดเจนดีไม่แคร์สื่อ ปลื้มค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
~Special Hong Kong~ (สั้นๆค่ะ)
ผมกับแน่ออกมากันตั้งแต่บ่ายครึ่ง เราบินกันไฟลท์ 16.30 ต้องเช็คอินก่อนสองชั่วโมง ผมตั้งใจพามันมาเที่ยวครับ ไม่รู้จะไปไหนดี เห็นฮ่องกงแว้บๆขึ้นมา ไม่ต้องมีวีซ่า ค่าใช้จ่ายไม่แพง แถมการเดินทางสะดวก พูดอังกฤษสบายปรื๋อ ผมเลยตัดสินใจจองตั๋ว ก็ไม่มีอะไรมากครับ เป็นของขวัญครบรอบ 1 ปีของเรา ผมซื้อแว่นใหม่ให้ ซื้อนาฬิกาให้ แล้วก็พาไปเที่ยว 4 วัน 3 คืน เต็ม ๆ ส่วนมัน ผมขอแค่ทำตัวดีๆ ยอมให้ผมแทะเล็มอาทิตย์ละหลายรอบก็พอ มันก็เชื่อนะครับ ผมล่ะส่ายหัวเลย คบกันมาปีนึงแล้ว แม้จะมีปัญหากันบ้าง แต่ผมก็รักมันมาก เหมือนที่ไอ้อิฐมันรักเกี๊ยวแหละครับ
"ตื่นเต้นไหมครับคุณมิลค์ ผมตื่นเต้นมากๆ อยากไปสูดอากาศที่นู่นแล้ว" มันทำหน้าตาตื่นเต้นเอ๋อๆผสม ตอนนี้เราอยู่บนเครื่องแล้ว เครื่องกำลังจะขึ้น ผมให้คนตื่นเต้นนั่งด้านหน้าต่าง มันไม่ค่อยตื่นเต้นมากเรื่องบินเพราะมันเองก็ไปต่างประเทศบ่อย แต่ที่มันตื่นเต้นคือมันไม่เคยได้ไปไหนเองโดยที่ไม่มีพ่อกับแม่
"ไม่เท่าไหร่ ง่วงหรือเปล่า" ผมถามดึงมันมาจูบขมับ คนอะไรตัวมีกลิ่นหอมอ่อนๆตลอดเวลา ผมเองจะมีกลิ่นตัวน้ำหอมที่ใช้ แต่มันไม่ใช่ กลิ่นแน่จะธรรมชาติมาก เวลาได้กลิ่นผมมักควบคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่ ผมเซ็กส์จัดมากครับ แต่ก่อนเคยมีแฟนก็มีอะไรกันแทบทุกวัน แต่ไม่เยอะเท่าตอนนี้ บางทีกอดกันไม่นอนเลยก็มี มันก็ทนนะครับ หื่นเหมือนผมนี่แหละ
"ไม่ครับ เดี๋ยวขอดูวิวก่อน" มันบอก สนใจนอกหน้าต่าง
"อืม" ผมพยักหน้ารับ หยิบพอดขึ้นมาฟังเพลง รอไม่ถึง 14 นาทีเครื่องก็ขึ้น รอจนเครื่องนิ่ง มันก็ซื้อขนมบนเครื่องกิน เรานั่งบ้างนอนบ้าง ถ่ายรูปบ้างจนถึงสนามบินฮ่องกง แน่มันตื่นเต้นมากครับ มันบอกอยู่ไทยร้อน แน่เบื่อ กูก็เห็นมึงเบื่อทุกอย่างอ่ะเมีย หมั่นเขี้ยวแม่งว่ะ
"คุณมิลค์เราจะไปไหนก่อนครับ" มันถาม
"ไปที่พักแล้วไปหาอะไรกินไหม" ผมบอก เราเดินไปตม. ตรวจเสร็จก็ออกไปเอากระเป๋าเป้คนละใบ ของผมใหญ่กว่าหน่อย ให้เด็กน้อยมันแบกใบเล็กๆไป
"หิวแล้วววว" ผมหัวเราะ อยากจะดึงมันมาจูบแต่ทำไม่ได้เพราะอยู่กลางสนามบิน วันนี้เราใส่เสื้อแขนยาวหนานิดหน่อยเท่ๆคนละตัว เดฟดำทั้งคู่ ออกแนวเสื้อคู่น่ะครับ มันใส่แว่น เราไปตัดผมกันมาใหม่ มันดูดีมาก แต่ไม่บอกมันหรอก ให้มันคิดว่าตัวเองเชยไปอ่ะดีแล้ว
ขึ้นรถบัสมาที่จิมซาจุ่ยเพราะอยากให้มันได้เห็นทิวทัศน์ของฮ่องกงตอนสามสี่ทุ่ม บ้านเมืองเขาเป็นระเบียบมากครับ ผมชอบที่เขาทำอะไรรวดเร็ว ซึ่งคนไทยไม่เป็น ผมสังเกตแล้วส่วนใหญ่คนที่นี่จะใส่เสื้อผ้าหรือชุดกันหนาวแฟชั่นโทนมืดเน้นเทาและดำ เก๋และแนวมากๆ ผมชอบมาก
นั่งมาลงสถานี 13 จิมซาจุ่ย เราจองห้องพักตกคืนละสามพัน อยู่กันสองคน อากาศตอนนี้ 19 องศา เย็นๆ ไม่หนาวมาก แต่แน่มันก็สั่นไปแล้ว เราขึ้นมาเช็คอินเสร็จก็เอาของไปเก็บ ล้างหน้าล้างตา
"หนาวจัง ลมแรงมากอ่ะคุณมิลค์" มันพูดตอนเดินออกมาจากล้างมือเสร็จ ผมดึงมันมากอด และหอมแก้ม แก้มขาวแดงเรื่อเพราะความเย็น ผมหอมเสร็จก็เอานิ้วลูบหน้ามันเบาๆ น่ารักที่สุดเมียผม
"คืนนี้มิลค์จะกอดแน่จนแน่อุ่นเลยครับ" ผมซุกซอกคอหอม เดี๋ยวจะลงไปหาข้าวกิน ถ้าทำอะไรมันตอนนี้ผมอาจโดนแบนตลอดทริป
"จริงนะครับ แน่ชอบให้คุณมิลค์นอนกอด" ผมกัดปากมัน โทษฐานทำใสซื่อจนน่าหมั่นไส้ ผมไม่ได้กอดแบบคนปกตินะครับ ผมกอดจนมันครางไม่ได้ศัพท์แน่ๆ
"ไปหาอะไรกินกัน" มันพยักหน้า หลังจากนั้นผมก็พามันเดินหาของกินร้านในย่านนี้ เดินไปเรื่อยๆก็เจอร้านโจ๊กครับ มีทั้งโจ๊ก บะหมี่ เกี๊ยว ลูกชิ้นปลา ผมก็สั่งเป็นภาษามือบ้าง ภาษาอังกฤษบ้างตามประสา
พอทานจนเสร็จแน่มันก็ขอต่อโจ๊กไก่สับ ไข่เยี่ยวม้าต่อ อร่อยมากครับ โจ๊กฮ่องกง สมคำร่ำลือ เราเดินเล่นต่อ แวะซื้อเสื้อหนาวให้มันเพราะร้องอยากได้ กว่าจะได้กลับห้องก็เกือบเที่ยงคืนครับ เกือบหลงแล้ว ดีที่จำได้
พอกลับห้องก็ตามสเต็ปครับ หนาวๆแบบนี้ร่างกายต้องการความอบอุ่น ผมพามันอาบน้ำเป่าผมเสร็จก็จัดไปสองรอบเบาๆก่อนนอน หลับสบายเลยครับ ของชอบผมเลยล่ะ กอดเมียเนี่ย แล้วก็ช่างอ้อนเหลือเกิน คุณมิลค์ครับ แรงอีก อ๊า แน่ต้องการของคุณแน่ ผมก็จัดให้จนสลบคาอกล่ะครับ เลยนอนกอดกันใต้ผ้าห่มจนเช้า
วันที่ 2 ของการเที่ยว ก่อนมาผมให้คนแวะไปซื้อดิสนีย์ กระเช้าคริสตัลนองปิง และ เดอะพีคจุดชมวิวไว้แล้ว มานี่ผมเติมบัตร octopus คนละ 200 $ แล้ว ไปไหนลงใต้ดิน MTR เลยครับ ไปไว ทุกที่ในฮ่องกง เช้าตื่นมาไม่อาบน้ำแล้ว ผมออกมาหาร้านโจ๊กชื่อดัง Hung Lee กิน ก็อร่อยครับ แต่ไม่เท่าร้านใกล้ที่พัก ผมว่ามันกลมกล่อมกว่า ทานเสร็จก็เดินมาลงใต้ดินไปเปลี่ยนสาย ผมยืนกอดมันบน MTR กับมัน ไม่ค่อยมีใครมองนะครับ คนที่นี่เขาไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านกัน พอนั่งมาสุดสายก็เดินมาขึ้นกระเช้า เรามีตั๋วแล้วแค่ไปแลกสายรัดข้อมือกับบัตรแสกนมาเลย โชคดีพวกเรามาเช้า กระเช้าคริสตัลมองพื้นได้ ผมได้นั่งกับคู่ชายหญิงมาจากเกาหลีครับ เขาถามผมว่าเป็นแฟนกันหรอ ผมก็เซย์เยสไป เขาก็ไม่ได้ตกใจนะครับ ชมว่าผมหล่อแล้วก็ชมเมียผมน่ารัก ตอนออกตัว มันตื่นเต้นมากครับ โดยเฉพาะตอนที่มองลงไปเห็นทะเล มันสวยมากเมื่อมองจากข้างบน กระเช้าเลื่อนไปเรื่อยๆ ผมก็ถ่ายรูปให้มัน มันถ่ายให้ผม กับคู่เกาหลีก็ผลัดกันถ่ายให้กัน กลายเป็นเพื่อนกันไปโดยปริยาย
ผ่านภูเขา ต้นไม้สีเขียว น้ำทะเลสีฟ้าใสมาแล้ว มองไปรอบๆเห็นรอบฮ่องกงเลยครับ สวยและประทับใจมากๆ พอถึงที่วัดโปลิน เราก็เดินไปไหว้พระบนเขากัน แวะทานเต้าฮวยงาดำ ของทอดขึ้นชื่อ อร่อยครับ ถูกปากแน่มันมาก พอไหว้พระเสร็จก็ซื้อของฝากให้พ่อแม่ ส่วนมากเป็นของมงคลครับ เรามาขึ้นกระเช้ากลับกัน ขากลับแน่มันไม่ค่อยสั่นแล้ว คราวนี้เรานั่งกับคนจีน เขาก็ดูวิวของเขา ไม่ได้คุยกัน จนกระเช้าพามาลงที่เดิม เราก็ลงแล้วแวะทานข้าวกันใน citygate outlet ก่อนจะไปดิสนีย์แลนด์
"คุณมิลค์ครับ ถ่ายรูปกระโดดให้แน่หน่อย" มันส่งมือถือมาให้ผม ตอนนี้เราอยู่กันตรงประตูทางเข้าครับ ดิสนีย์แลนด์ ดินแดนของความสนุก
"สวยมากๆ แน่เคยไปที่ญี่ปุ่น แต่ที่นี่ก็สวยไปอีกแบบ" เราถ่ายรูปคู่กันอีกรอบก่อนจะเดินไปด้านใน ผมพกโกโปรมาครับ เก็บภาพจนหนำใจเลยแหละ ส่วนมากถ่ายเมียนี่แหละครับ ไม่ใช่บรรยากาศ
ผมแวะซื้อหมวกพลูโตให้มันใส่ มันชอบครับ ใส่ไม่ถอดเลย เราเข้ามาด้านใน เดินเล่นถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนไปถึงม้าหมุน ทีนี้ล่ะครับ กลายเป็นเด็กสามขวบเลยคุณเมีย ชอบเหลือเกิน เราลงมาก็ไปกันต่อ ผมชอบที่สุดก็คงเป็นโซน Toy's story มีเครื่องเล่นสองอันที่สนุกมาก แน่มันเล่นรอบเดียวก็จอด แต่ผมอย่างสามรอบครับ มันส์มาก สะใจ พอออกมาก็ไปโซนหมีกัซลี่ โอ้โห รถไฟสนุกมาก เสียวสะใจ ผมขำมันมาก จะอ้วกข้าวที่กินเมื่อเที่ยงออกมา
เดินมาต่อที่ดูหนัง 4d ก็สนุกดีครับ ได้กลิ่นโค้ก มีน้ำเปียก แล้วก็ไปขึ้นแพรกลางน้ำกัน พอลงมาก็ไปหาข้าวทานใน tomorrow land ทุกอย่างเป็นมิกกี้เม้าหมดเลยครับ น่ารักจนแน่มันซื้อเก็บไว้ หลังจากนั้นก็เดินเล่นจนสี่ห้าโมง เราก็กลับ อ่อ รถไฟดิสนีย์น่ารักมากครับ เราถ่ายรูปกันจนเหนื่อยเลย หลังจากจบดิสนีย์แลนด์เราก็ไปเดินเล่นที่มงก๊กครับ เดินซื้อของกินก่อนกลับห้อง คืนนี้รีบอาบน้ำนอนเลยครับ เหนื่อยมาก
วันที่ 3 ผมให้ตื่นสายหน่อย ตื่นมาตอนเก้าโมงมันลงรูป แต่งตัว ก็ออกไปทานโจ๊กร้านเดิม ติดใจครับ คนละสองถ้วย ปาท่องโก๋ ขนมจีบ ลูกชิ้นปลา น้ำเก๊กฮวยเบาๆ ก่อนจะไปลง mtr ไปสถานี central เพื่อเดินไปจุดชมวิวที่สูงที่สุดในฮ่องกง เดอะพีค เรามาถึงก็เข้าไปรอรถราง เพื่อขึ้นไปจุดชมวิว ขึ้นมาถึงข้างบนเมียผมขาสั่นเลยครับ หน้าแดง ปากซีด เพราะลมแรงมาก 14 องศา หมอกแรก มือแข็งเลยทีเดียว ผมพามันไปยืนดูวิวรอบฮ่องกง ตรงนี้สวยมากครับ เขาทำดีมาก เสียดายหมอกแรง ถ่ายรูปกันเสร็จก็ลงมา ข้างบนมีแค่ชมวิวครับ แต่ก็ฟินมาก เรานั่งพักร้านกาแฟกันสักครู่ ก่อนจะไปนั่งรถรางลงด้านล่าง ออกมาจากที่นั่นก็เดินไปขึ้นรถไฟมุ่งตรง มงก๊ก เพื่อเดินเล่น ladies street หาของฝาก
ไปถึงก็ตื่นตาตื่นใจมากครับ ของขายเยอะมากๆ เราเดินเล่นกันตั้งแต่ต้นซอย ได้ของฝากเยอะแยะ ส่วนมากแน่มันซื้อ แต่ผมถือครับ เมียผมนี่สบายจังเลยนะ เดินจนเมื่อยก็ไปแวะพักกันร้าน 8upway dumpling เป็นร้านบะหมี่เกี๊ยวครับ เกี๊ยวซ่าทอด เกี๊ยวต้ม บะหมี่เกี๊ยว คืออร่อยจนกินหมด เดินไม่ไหวเลยทีเดียว ออกมาจากร้านก็ไปซื้อของต่อ จากนั้นก็แวะซื้อวาฟเฟิลฮ่องกงทาน ตอนร้อนๆอร่อยเป็นบ้า จัดไปเลยสองอัน
เรากลับถึงที่พักเพื่อเอาของไปเก็บ วันนี้วันสุดท้ายแล้วครับ เลยเอาให้คุ้ม เก็บของเสร็จเราเดินไปเที่ยว Avenue of star Symphony of life เป็นถนนซูเปอร์สตาร์ ริมแม่น้ำ มองไปอีกฝั่งจะเป็นตึกแบนด์ต่างๆประชันป้ายไปกัน สวยมากๆ แต่ฮ่องกงชอบมีฝนตกปรอยๆตอนเย็นๆดึกๆ ลมแรงมาก หนาวมากครับ รีบถ่าย รีบกลับ เดินไปหาซื้ออะไรกินบนห้อง ก็ตามเดิมครับ ทาร์ตไข่ฮ่องกง พุดดิ้งมะม่วง
"วันนี้ก็สนุกมากครับคุณมิลค์ขอบคุณนะครับ" มันพูดตอนกำลังเคี้ยวทาร์ตไข่อย่างมีความสุข ผมเลยฉวยโอกาสแทะเล็มร่างกายมันจากด้านหลัง
"แล้วรักไหมครับ" ผมถาม หอมแก้มมันหนักๆ
"รักมากครับ" คำตอบถูกใจมาก
"ทำตัวดีๆนะครับเด็กน้อยรู้ไหมมิลค์รักแน่มาก" ผมถาม มันรีบหันมากอดคอผมแล้วจูบมาที่ปากผมเร็วๆ หึหึ ปากมันแผลบเลย
"หนึ่งปีแล้ว แน่รู้น่า" มันบอก เลยโดนผมกัดแก้มอีก พอมันกินเสร็จ ผมก็รีบพามันเข้าไปอาบน้ำเลยครับ จัดให้ที่รักไปอีกสองดอกเบาๆ สบายตัวไปอีกคืน
วันสุดท้าย ของทริปนี้ ผมกับแน่ตื่นกันบ่ายเลยครับ เพราะไม่มีที่เที่ยวที่ไหนแล้ว พากันไปกินโจ๊ก ไอติม แล้วก็ไปสนามบินเลย มาคราวหน้าผมจะเช่ารถสักคัน เพราะคนที่นี่ใช้รถกันน้อยมาก น่าจะสะดวกครับ พอถึงสนามบินก็แวะกินอะไรกันก่อน ถึงเวลากลับมันก็ไม่อยากกลับครับ งอแงจะอยู่ต่อ แต่เราต้องกลับเพราะมันบอกพ่อมันว่า 4 วัน ถ้าเกินนี้อาจอดไปที่อื่นอีกได้
สรุปแล้วเราถึงกรุงเทพตอนสองทุ่มไทยครับ ทริปไปเองแบบนี้อาศัยว่าฮ่องกงทุกที่ล้วนมีภาษาอังกฤษครับ บางที่ภาษาไทยกันเต็มเลย คนไทยมาเที่ยวเยอะครับ สนุกดี ถ้ามีโอกาสคงพามันไปอีก ครั้งนี้เที่ยวยังไม่ค่อยคุ้ม เพราะมาครั้งแรก แต่คราวหน้าคงต้องดีกว่านี้แน่ แค่เห็นมันตื่นเต้น ดีใจ มีความสุข ผมก็มีความสุขแล้วครับ
เที่ยวแล้วไม่อยากกลับมาทำงานเลยค่ะ
รักฮ่องกงมาก มีระเบียบ สะอาด ไม่วุ่นวาย สวย อากาศดี
ชอบมากๆ ต้องไปอีกแน่ๆ
เอาสเปเชียลมาฝากแก้คิดถึงค่ะ พิมบ์บนเครื่องขากลับ เลยสั้นๆ อิอิ
เพิ่งลงจากเครื่อง
ขอตัวไปพักผ่อนนะคะ
:กอด1:
-
:กอด1:
-
คุณมิลค์น่ารักจังงงงงงง :katai2-1:
-
หวานนนนน
-
ไปสวีทฉลองครบรอบ1ปี ที่ฮ่องกง
แน่ขี้อ้อน ส่วนมิลล์คนหลงเมีย
:-[ :-[
-
หูยยยย โชว์หวานอ่าาา
-
:mew1:
-
ร่างกายไม่โทรมบ้างเหรอ จัดทุกวัน
-
น่ารักมากกกกกกกกกก
-
พาน้องแน่ไป Honey Moon เหรอนายมิลค์ ^^
-
หวานออกสื่อ
-
หวานนนนนน :-[ :-[
-
คนเขียนน่ารักมากเลยค่ะ รีบเขียนก่อนจะลืมใช่ไหมว่าเที่ยวและกินอะไรไรไปบ้าง ขอบคุณค่ะ อยากไปสักครั้งเหมือนกัน
ทริปนี้แน่มิลค์จัดไปสี่ดอกเชียวนะ :hao6:
คู่นี้หื่นเสมอต้นเสมอปลายเหมือนขั้วบวกเจอขั้วลบเลย อิจฉาๆๆ. ครบหนึ่งปีแบบหวานๆ
-
อยากไปบ้างเลยยยยยยยยย
ว่าแต่คู่นี้จัดกันวันเว้นวันเลยนะ แหมๆๆ
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
น่ารักอ่าาาาา >\\\\\\<♡♡♡
-
แอร้ยยย น่ารักมากๆ :hao6:
-
ทริปฮันนีมูนใช่มั้ยเนี่ย
หวานมากกก
ตอนเค้าไปไม่เจอแน่กับมิลล์แฮะ
จะขอถ่ายรูปปป
-
สวีทกันน่าดูเลย ฮ่องกงหวานเวอร์
-
มิลค์รักแน่มาก น่ารักกกกก :mew1:
-
คุณคนเขียนไปเที่ยวกับแน่มิลค์มาเหรอคะ :z1:
-
มิลล์กับแน่ น่ารักจัง น้องแน่ถึงจะเอ๋อแต่ไม่โง่นะ
หวานนนนน จน น้ำตาลขึ้นราคาแล้ว :katai2-1:
-
มิลค์หลงแน่สุดๆ คำก็เมียสองคำก็เมีย แน่ก็แบบนะ คนเงียบมักร้อนแรง ฮี่ๆๆ
ทริปน่ารักมาก เที่ยวคุ้มเลย
ขอบคุณค่ะ
-
แน่น่ารักแบบนี้ มิลก็หลงรักตายเลย
สงสารมิล เป็นโรค....หลงเมีย 5555
-
:impress2: อิจฉาจริงไปฮันนีมูนกัน
-
ชอบคู่นี้ น่ารักมากกกกกกกก :hao7:
-
อยากไปเที่ยวกับคู่นี้จัง น่ารักมาก :-[
-
อ่านแล้วอยากไปฮ่องกงกับคู่นี้ (อยากไปกินโจ๊ก....อร่อยจริงๆ)
-
คุณแน่น่ารัก :กอด1:
มีเมียน่ารักขนาดนี้ก็ต้องเอาใจเขาหน่อยนะคุณมิลค์ :laugh:
-
ไปเที่ยวแล้วยังมีของฝากมาให้คนอ่าน น่ารักไปอี๊กกกกกก :mew1:
-
น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ :-[
คุณแน่กับคุณมิลค์จะทำเราคลั่งตายละนะรู้ไหมมมม ><
-
"กูไม่ให้มึงไป" คุณมิลค์พูดเมื่อผมเซ้าซี้จะไปค่ายให้ได้
"แต่ผมอยากไปนี่ครับคุณมิลค์" ผมอ้อนวอนเขา ก็ผมอยากไปนี่ครับ มีเหตุผลอะไรไม่ให้ผมไปล่ะ
"ไม่ให้ไปก็คือไม่ให้ไปครับเข้าใจไหม" เขาเอามือมาลูบหัว แต่ผมสะบัดออก ไม่หลงกลความใจดีนั่นอีกแล้ว
"ผมเกลียดคุณมิลค์ !" ผมตะโกนลั่นรถ ตอนนี้ใกล้จะถึงคอนโดคุณมิลค์แล้ว
"มึงว่าอะไรนะ !" เขาหันหน้ามาถามสีหน้าเคร่งขรึมมาก แต่ผมไม่กลัวหรอก คุณมิลค์ทำไม่ถูกนี่
"เกลียดดดดด ไม่ชอบเลยยย" ผมร้องโวยวายจนเขาเร่งคันเร่งมาจอดใต้คอนโด แล้วหันมาบีบปากผมอย่างแรง ฮือ เจ็บนะ
"กูผัวมึงนะ มึงจะเกลียดกูไม่ได้" เขาพูดท่าทางโกรธเอาเรื่อง
"ผัวแล้วไงอ่ะ ก็คุณมิลค์ไม่มีเหตุผล ผมจะไปค่ายอ่ะ" ผมพูดอู้อี้เพราะโดนบีบปาก แต่คงจับใจความได้อยู่
"ก็ลองดูว่าจะได้ไปไหม" อ๊ากกก เขาปล่อยมือจากปากผมแล้ววิ่งอ้อมมาดึงผมลง ผมขัดขืนด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่มันก็สู้กล้ามคุณมิลค์ไม่ได้ คุณมิลค์ใจร้าย ใจร้ายที่สุด เขาแบกผมจนมาถึงห้อง โยนผมลงมาบนที่นอน ผมรีบคลานจะหนีแต่ก็โดนตะปบเท้าเอาไว้ เสื้อนักศึกษาของผมโดนดึงออกอย่างแรงจนท่อนบนเปล่าเปลือย เขาผลักผมล้มลงนอนแล้วก้มลงมากัดหัวนมผมอย่างแรง
"เจ็บบบ .. อื้ออ .. อย่ากัดแรงสิครับ" ผมครางเอามือดันร่างหนาให้ลุกออกไป โมโหร้ายชะมัด แถมชอบใช้ความรุนแรงด้วย
"ไม่อยากเจ็บ ก็ต้องเชื่อฟังผัว" เขาเงยหน้ามาพูด แล้วก้มลงไปดูดจุกนมสีอ่อนของผมแรงๆสามที ก่อนจะตวัดเลียทั้งป้านและเม็ดเล็กๆนั้นแรงๆ จนผมต้องนอนบิดตัวไปมา ความเสียวซ่านเริ่มบังเกิด ด้านล่างของผมเริ่มมีปฏิกิริยาแล้ว
"คุณมิลค์ครับ. ไม่สงสารแน่หรอ" ผมเอามือที่จิกเตียงขึ้นมาลูบหน้าเขา เขาอมยิ้มให้ผมเมื่อรู้ว่าถูกผมอ้อน ก่อนจะดึงนิ้วผมไปดูดเลียจนครบ เสียวจะตายอยู่แล้ว
"ตกลงยังอยากไปค่ายไหมครับ" เขาถาม เปลี่ยนมาซุกที่ซอกคอผม ผมก็ทำหน้าที่ที่ดี นอนลูบหัวคนตัวโตไป
"อยากสิครับ คุณมิลค์ไปกับแน่นะ นะครับ" ผมจูบขมับเขาเพื่ออ้อน เขาผงกหัวขึ้นมาจ้องตาผม จ้องกันอยู่นาน ไม่มีใครยอมละสายตา จนเขาถอนหายใจ แล้วพูดออกมาว่า
"ไม่ให้ไป" ผมกรีดร้องเหมือนคนเป็นบ้า ไอ้คนที่พูดเมื่อครู่เดินผิวปากเข้าห้องน้ำไปแล้ว เจ็บใจจริงๆเลยครับ อย่าให้ถึงตาผมบ้างก็แล้วกัน จะเอาให้หนักเลย
.
"โอ๋ ไม่งอนนานนักน่า กินข้าวเถอะนะ" เขาเดินมาง้อผมในห้อง ตั้งแต่อาบน้ำเสร็จผมก็ไม่พูดกับเขาเลย โกรธอ่ะ
"......"
"แน่" เขาเรียก ผมได้ยินเสียงเขาใกล้เข้ามาแล้ว
"แน่ครับ มิลค์ขอโทษ" เขานั่งลงข้างๆผม ผมแอบอมยิ้มนะครับ มีมาขอทงขอโทษด้วย
"ไม่ยกโทษให้จนกว่าคุณมิลค์จะให้แน่ไปค่าย" ผมบอกเสียงหนักแน่นอยู่ใต้ผ้าห่ม เอาสิ ถ้าไม่ให้ผมไป ผมจะไม่คุยกับเขาเลย
"ไปเช้าเย็นกลับ มิลค์ไปรับโอเครมั้ย" สุดท้ายเขาก็ยอมใจอ่อน ให้ไปซะตั้งแต่ทีแรกก็จบ มัวแต่บังคับอยู่ได้
"พูดแล้วห้ามคืนคำนะ" ผมลุกขึ้นมาซุกหน้าที่หน้าท้องเขา เอาหน้าถูเสื้อผ้าไปมา จนคุณมิลค์ร้องซี้ด
"เออ ไม่คืนหรอก .. อ่าาาห์ เมียอยากหรอ" ผมไม่ตอบแต่ดึงเชือกกางเกงออกเป็นการตอบรับ ส่งยิ้มหวานให้เล็กๆ ก่อนจะจัดการเอาใจคนขี้หวงเสียหน่อย กว่าจะได้กินข้าวก็ปาไปสองยกล่ะครับ ขาสั่นพั่บๆเลย
"ทำไมถึงไม่อยากให้แน่ไปล่ะครับ" ผมถาม ตอนนี้เราขึ้นเตียงมาแล้ว ผมนั่งพิงหน้าอกคุณมิลค์ ปล่อยให้เขาเอามือลูบท้องเล่น สบายจัง
"ก็ขี้เกียจไปรับ" เขาพูดลอยๆ อีกมือกดมือถือไปเรื่อยๆ
"โห่ย ไม่จริงอ่ะ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น" ผมอ้อนให้เขาพูดความจริง มือถือก็เก็บไปวางบนโต๊ะซะเลย
"จะถามให้มันได้อะไรขึ้นมา" เขาหมั่นเขี้ยวผม งับมาที่หูอย่างจัง งือ เจ็บ
"ก็ .. จะได้รู้ว่าคุณมิลค์หวงผม ม้ากก มากก ใช่ป่ะครับ" ผมแกล้งทำหน้าตากวนส้นพี่แก
"หึ สำคัญตัวเองเกินไปแล้ว" เขาจับผมพลิกลงนอนหงายกับเตียง แล้วนอนคร่อมผมไว้ คุณมิลค์กล้ามใหญ่อ่ะ ผมแงะไม่เคยหลุดเลย
"ก็มันจริงนี่นา คุณมิลค์ขาดแน่ไม่ได้แล้วใช่ม้า" ผมเอานิ้วแหย่ปากเขาเล่น เลยโดนกัดมาเต็มๆ กัดจริงๆครับ เจ็บมากเลย
"เจ็บนะเนี่ย อูย" ผมร้อง สะบัดนิ้วไปมาไล่ความเจ็บ
"ก็หมั่นเขี้ยวอ่ะ" เขาพูดก้มลงมางับปาก ดูดลิ้นผม จากความเจ็บ ตอนนี้กลายเป็นความเสียวแล้วครับ
"ทำกันนะ" เขากระซิบที่ข้างหู ผมพยักหน้าหงึกๆ เอาขากอดรัดร่างกายด้านบนไว้ อยากเหมือนกันครับ
"ชีวิตนี้มิลค์ขาดแน่ไม่ได้แล้ว รักนะครับเมีย" ฮึ่มม ผมยิ้มแก้มแทบปริเลยครับ สุดท้ายคนขี้หึงก็ยอมพูดออกมา น่ารักที่สุดเลยคุณมิลค์เนี่ย ผมก็รักคุณมิลค์นะครับ
"ขอเกี๊ยวสองถ้วยครับ ป้าอีกถ้วยใส่ผักเยอะๆเลยนะ" ผมสั่งเกี๊ยวให้เราสองคน ถ้วยผักเยอะๆก็ของเด็กกำลังโตน่ะครับ เด็กเก่ง ชอบกินผักเป็นชีวิตจิตใจ
"พี่อิฐไม่ได้ไปค่ายหรอครับ เกี๊ยวเองก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน พอดีมันตรงกับวันเกิดป๊า เกี๊ยวเลยไปขอลาพี่เขา พี่เขาก็อนุญาต" เกี๊ยวพูด
"วันเกิดป๊าหรอ?" ผมถาม ยังสับสนอยู่ว่าคนไหนกันแน่ที่เป็นป๊าเกี๊ยว
"ป๊าครับ คนที่พี่คุยด้วยคือพ่อปรุง" อ่อ คนนี้พ่อนั่นเอง
"จัดงานวันเกิดด้วย?" ผมถาม
"เกี๊ยวกับมี้จะเซอร์ไพรส์อะไรเล็กๆ น้อยๆน่ะครับ ไม่ได้จัดอะไรใหญ่โตหรอก แบบนั้นป๊าไม่ชอบ" สักพักเกี๊ยวน้ำก็มาเสิร์ฟ ร้านนี้อร่อยมากครับ ผมกับเกี๊ยวถ้าขยันจะเดินออกมากินตลอด
"ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์หน้าเราจะไม่อยู่สินะ" ผมถาม
"ครับพี่อิฐ" น้องตอบ
"พี่ก็คิดถึงแย่ดิ" ผมหยอดคำหวาน เกี๊ยวนั่งหน้าแดง ตักน้ำซุปเข้าปาก ไม่พูดไม่จา
"ให้จริงเถอะ" ฮ่าา เด็กผมทำเป็นงอนไปได้ เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนี้น้องรหัสผมมาหาครับ เกี๊ยวยังไม่เคยเจอน่ะ พอเห็นผมเล่นกันอย่างใกล้ชิดมันก็นึกว่าผมมีคนอื่น ขี้น้อยใจ แล้วยังขี้หึงอีก
"จริงสิ พี่คิดถึงเราคนเดียวเนี่ยเเหละ" ผมพูดขำๆ ตักเกี๊ยวใส่ถ้วยให้ตัวเล็ก ผมพูดจริงๆนะครับ เดี๋ยวนี้ก็มีน้องคนเดียวแหละที่ทำให้ผมคิดถึงได้ ยิ่งช่วงนี้นอนด้วยกันบ่อยๆ พอต้องแยกจากกัน ผมเหมือนคนติดน้องแจ แค่คุยทางไกลนานๆก็เอา เพื่อจะให้หายคิดถึง
"ถ้าพี่อิฐไม่คิดถึงเกี๊ยว เกี๊ยวก็จะไม่คิดถึงพี่อิฐ" น้องพูดเหมือนจะขู่ผม แต่มันตลกมากกว่าครับ พอผมขำออกมา ก็เลยโดนสะบัดหน้าใส่อีก นี่ถ้าไม่น่ารักทำไม่ได้นะเนี่ย
.
"เดี๋ยวครับ .. พี่อิฐ .. อ๊ะ" เกี๊ยวปรามผมที่กำลังพยายามจะซุกไซร้ที่หน้าอก กลับห้องมา ผมก็ไม่ปล่อยให้น้องได้พักเลยครับ วันนี้เกี๊ยวน่ารักมากจนผมอยากจูบ อยากหอมไปทั่วตัว รู้นะครับว่าทำอย่างอื่นมากกว่านี้ไม่ได้ แต่ขอแทะเล็มนิดหน่อยก็ยังดี
"ขอแค่ด้านบนนะครับคนดี .. พี่ขอได้ไหม" ผมเงยหน้าถามสายตาเว้าวอน น้องกัดริมฝีปากแน่น ค่อยๆดึงเสื้อนักศึกษาตัวเองขึ้นเผยให้เห็นหน้าท้องแบบราบ จวบจนกระทั่งเห็นตุ่มไตเม็ดเล็กสีชมพูที่หน้าอกขาว มันน่ารักชูชันขึ้นมาเหมือนกำลังรอให้ผมไปทักทาย
"น่ารักจัง" ผมพูดเคลื่อนตัวขึ้นไปจูบประโลม เกี๊ยวนอนหลับตาพริ้ม พยายามจูบตอบผมโดยใช้ลิ้นอย่างเงอะงะ ผมดูดลิ้นเล็กนั้นเข้าออก จนเกี๊ยวครางในลำคอ ผมไม่เคยคิดอยากทำรักกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่เกี๊ยวเป็นข้อยกเว้น เกี๊ยวหอม หวาน และยั่วเย้า ความใสซื่อนั่นทำให้ผมอยากครอบครองเอาไว้คนเดียว
"พี่จะชิมแล้วนะ" ผมบอกเสียงพร่า ค่อยๆยื่นลิ้นไปแตะที่ยอดอกสีสวยนั้น น้องสะดุ้งแอ่นอกขึ้น จนผมต้องเอามือประสานมือน้องเอาไว้ ผมก้มลงไปใหม่ คราวนี้ผมค่อยๆดูดส่วนเล็กๆนั้น เสียงดังจ๊วบทำให้ผมแทบคลั่ง มันช่างหอมหวานและน่าหลงไหล
"อ่า .. อ๊ะ" น้องคราง กัดนิ้วตัวเอง ผมเริ่มดูดเลียวนไปทั่วป้านสีอ่อนนั้น เวลาที่ผมดูดดึงเม็ดอกนั่น น้องจะบิดร่างเล็กๆไปมา แล้วแอ่นอกรับความเสียวจากปากผมมากขึ้น น้องเก่งขึ้นมาก หลังจากผมคอยสอนบทเรียนของเราทีละบท
"เสียวไหมครับ .. แค่ข้างบนพอไหม" ผมถาม นิ้วมือบีบบี้เม็ดอกอีกข้างอย่างเบา ถ้าน้องบอกพอผมก็จะหยุด แต่ถ้าน้องร้องขอ ผมก็ยินดีจะทำให้
"พ .. พอแล้ว" เกี๊ยวครางเสียงเบา ผมเลยหัวเราะนิดๆ ก่อนจะดึงเสื้อน้องลง แล้วจูบซับเหงื่อที่ชื้นขึ้นบนขมับ น้องนอนหอบดึงผมไปกอดไว้แน่น น้องขี้อ้อน น่ารัก ผมหลงเกี๊ยวหัวปักหัวปรำแล้วครับ
"เราเนี่ยนะ พี่ต้องไปปลดปล่อยเลยเห็นไหม" ผมบอกขำๆ ให้น้องมือห้านิ้วช่วย ดีกว่าให้น้องทำให้ แล้วผมอดใจไม่อยู่ ผมรักษาสัญญาครับ บอกพ่อน้องแล้วว่าจะไม่เกินเลย ผมก็จะทำให้ได้
"ให้น้องช่วยไหมพี่อิฐ" มันถามหน้าซื่อ แก้มแดงเพราะคำตัวเอง ผมเลิกคิ้วใส่ พูดแบบนี้ พี่ตบะแตกขึ้นมาทำไง
"ช่วยตัวเองไปเถอะตัวจุ้นเอ้ย พี่ไปอาบน้ำละ" ผมผละออก พร้อมเดินหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ หันไปมองเด็กน้อยนอนตาปรือยั่วผมโดยไม่ได้ตั้งใจแล้วมันของขึ้น กว่าจะลงได้เล่นเอามือเมื่อยเลยทีเดียว เฮ้อ ลำบากผมแท้ๆ มีแฟนก็ทำกับแฟนไม่ได้ ต้องมายืนช่วยตัวเอง เรียกชื่อเขาแทนเสียงครางเนี่ย
...
"ไว้ตอนเที่ยงเจอกัน" ผมขยี้หัวตัวเล็กเบาๆ วันนี้ผมขี่จักรยานมาส่งมันที่ตึกเรียน เราเลิกพร้อมกัน วันนี้กะจะไปเดินซื้อของขวัญให้ป๊าเกี๊ยว เพราะอีกสองวันเกี๊ยวต้องกลับบ้านแล้ว ส่วนผมอาจจะกลับบ้าน หรือไม่ก็อยู่วาดรูปให้เสร็จ
"เป็นอะไรมึง นั่งยิ้มหน้าบานเชียว" เดินมาถึงห้องก็เจอแน่มันนั่งยิ้มเป็นบ้าอยู่คนเดียว สงสัยจะมีเรื่องอะไรดี
"ไม่ตอบอีก" ผมผลักหัวมันหน้าหงาย ตั้งแต่มีผัวนี่บ้าขึ้นทุกวัน
"โถ่ คุณอิฐครับ พูดดีๆก็ได้" มันทำงอน เอามือลูบหน้าผาก ก็ผมถามแล้วมัวแต่ส่งยิ้มพิมพ์ใจเอง
"แล้วตกลงอารมณ์ดีอะไรมา" ผมถามมันอีกรอบ
"ผมได้ไปค่ายแล้วครับ คุณมิลค์ยอมให้ผมไปแล้ว" มันฉีกยิ้มกว้าง ผมส่ายหัวเลยครับ ผัวหรือพ่อวะน่ะ มันบอกไม่ให้ไปมึงก็เชื่อใช่ไหม แล้วรอยที่คอนี่อีก พวกมึงนี่ซาดิสต์กันเหลือเกินนะ
"ให้มันเอาไปกี่รอบล่ะ มันถึงให้ไปน่ะ"
"สี่ครับ เห้ย! คุณอิฐ !!! ถามอะไรครับเนี่ย !!" มันหันมาแหวโคตรตลก คนบ้าอะไร บอกเสร็จเรียบร้อยเพิ่งนึกขึ้นได้ ฮ่าๆๆ สี่รอบเลยหรอแน่ มันหน้าแดงแจ๋เลยครับ ดีนะข้างๆเราเขาไม่ได้สนใจฟัง ไม่งั้นมันอายคนตายแน่
"มึงก็อึดเนอะ สี่รอบทำเข้าไปได้" ผมแซวมัน ไอ้แน่รีบมุดหน้ากับโต๊ะ แทบจะมุดหายไปแล้วครับ คู่นี้แม้จะกัดกันบ้าง ตีกันบ้าง แต่ผมว่ามันรักกันดีนะครับ
"หยุดแซวผมได้แล้วน่า" มันปัดมือผมที่เขี่ยหูมันเล่นออก ดูจะเขินจัดครับ ตลกดี สักพักอาจารย์ก็มา เราก็ตั้งใจเรียนกัน พอเลิกเรียน ไอ้แน่มันก็ไปรอมิลค์มัน ส่วนผมตัวเล็กมันมารอแล้ว น่าจะเลิกไว
"จะกลับไปเปลี่ยนชุดก่อนหรือเปล่า" ผมถาม เดินไปเอาจักรยาน
"ไปครับ เดี๋ยวนั่งแท็กซี่ไปกันนะ" ผมพยักหน้ารับ พามันมาเปลี่ยนชุด แล้วไปเปลี่ยนรอผมเปลี่ยนชุดต่อ ก่อนจะนั่งแท็กซี่มาที่ห้างใจกลางเมือง ตอนแรกกะจะไปเดินจตุจักรครับ แต่ผมว่าของขวัญพ่อน่าจะเดินห้างมากกว่า
"น้องคิดหรือยังจะซื้ออะไรให้" ผมถาม ตอนนี้เราเดินอยู่ในห้างสักพัก แต่ยังไม่มีวี่แววจะได้ของ
"น้องอยากซื้อนาฬิกาให้ แต่กลัวคุณมี้ซื้อไปแล้ว" เกี๊ยวพูด ผมพยักหน้าเข้าใจ
"ไม่ลองปรึกษาท่านดูล่ะ" ผมบอก เกี๊ยวเออออแล้วโทรหาพ่อทันที ส่วนผมเลยเดินดูของเล่นไปเรื่อยๆ กะแค่ดูเล่นนะครับ แต่เดินไปถึงร้านสร้อย ผมดันเหลือบไปเห็นสร้อยข้อมือหรือข้อเท้านี่แหละ ดูดีมาก จนผมต้องเข้าไปถามราคา แล้วก็ได้ความว่ามันคือกำไลข้อเท้า ราคาครึ่งหมื่น ผมโอเคนะครับ แต่จะซื้อให้ในโอกาสอะไรดีล่ะ แค่อยากให้เฉยๆดีไหม
"พี่อิฐ! โหย น้องเดินหาตั้งนานอ่ะ ไปกันครับ พ่ออยากซื้อนาฬิกาให้ ให้เกี๊ยวสั่งเลย" โฮ่ว โล่งอกที่มันไม่ทันสังเกตุ ผมรีบเดินพาเกี๊ยวออกมาร้านนาฬิกา เกี๊ยวจัดแจงสั่งให้เขาปักชื่อที่นาฬิกาเรือนเงิน ผมดูราคาแล้วก็เศร้าครับ น้องซื้อของทีเป็นแสนเลย แล้วของที่ผมให้มันแค่ครึ่งหมื่นเอง ผมกลัวน้องไม่ชอบ
"พี่อิฐอยากได้บ้างไหม น้องอยากซื้อให้" มันเดินมาถามผมที่เดินดูนาฬิกาเรื่อยๆ
"ไม่เป็นไร เราซื้อมาพี่ก็คงไม่ได้ใส่" ผมบอก ถ้าน้องซื้อมาผมคงรับไว้ไม่ได้ บางเรือนมันแพงเกินไปจริงๆ
"น้องคะเรียบร้อยค่ะ เดี๋ยววันมารับนำใบนี้มาด้วยนะคะ" พี่ที่ร้านเดินมาพอดี เกี๊ยวยื่นมือไปรับใบเสร็จและใบจองมา เสร็จแล้วเราก็เดินออกจากร้าน
"ไปหาอะไรกินกัน น้องหิวจะตายแล้ว" เกี๊ยวพูด ทำท่าเหมือนหิวมากมาย แต่ผมลืมไปเลยว่ายังไม่ได้กินข้าวเที่ยง นี่ก็บ่ายครึ่งแล้ว
"นำเลยตัวยุ่ง" ผมยีหัวเล็ก จนน้องรำคาญ พอปัดมือผมออก เกี๊ยวก็จับมือผมแล้วเดินลากไปตามทาง คนตัวเล็กเดินนำหน้า มือจูงคนตัวโตกว่าให้เดินตามมาด้วย ตลกดีไหมล่ะครับ คนมองตลอดทางเดินเลย
เราเดินจนมาหยุดที่ร้านข้าวแกงกระหรี่ สงสัยจะอยากกิน เห็นบ่นตั้งแต่สองวันที่แล้ว เราเข้าไปนั่งแล้วสั่งอาหารมา รอไม่นานก็ได้ครับ คนในร้านยังไม่ค่อยเยอะมากเพราะเป็นวันธรรมดาช่วงบ่าย ลองมาวันปกติสิ แทบจะเบียดกันตาย
"แล้วพี่อิฐจะกลับบ้านหรือว่าไปไหนครับ" มันถาม เคี้ยวข้าวตุ้ยจนขอบปากเลอะ ต้องเช็ดให้อีก
"อาจจะวาดรูปให้เสร็จ" ผมบอก ยังไม่มีแพลนครับ
"อย่าแอบไปหลีสาวที่ไหนน้า" มันพูดขำๆ แต่ถ้าผมเล่นกลับเดี๋ยวก็มานั่งทำหน้าเศร้าอีก
"รู้ได้ไงว่าพี่ไม่มีใครซ่อนไว้" ผมพูดยักคิ้วหลิ่วตา ทีนี้ล่ะครับ ไม่มีหน้ายิ้มแล้ว คิ้วเริ่มผูกติดกันได้แล้ว มือไม่นี่ร่วงเชียว
"ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ" มันเขี่ยจาน ช้อนตาใส่ผม โห น่าสงสารจริงครับ ไม่น่าแกล้งเลย อยากจูบปลอบที่สุด
"ไม่ไว้ใจพี่หรอไง พี่มีแต่เราน่า" ผมเอื้อมมือไปลูบแก้มใส แกล้งเขาแต่เจ็บเองนี่ไม่ไหวนะครับ
"จริงนะ" หึหึ เด็กอะไรน่ารักชะมัด อย่าให้อยู่กันสองคนนะ จะฟัดให้จมเตียงเลย
"จริงสิครับ จะชอบใครได้อีกล่ะ" ผมพูดความจริงออกไป คนฝั่งตรงข้ามนี่ม้วนต้วนแล้วครับ สงสัยจะอิ่มแล้ว ข้าวละเอียดยิบแล้วมั้งน่ะ
"พี่อิฐหวัดดีพี่" เสียงคนทัก ผมหันไปเป็นน้องรหัสผมครับ อาเจ
"พี่เจสวัสดีครับ" เกี๊ยวทักน้องรหัสผม เกี๊ยวเด็กสุดครับตอนนี้
"มากินข้าวไม่ชวนเลยน้า" ไอ้เจกวนตีนผมอีกละ
"เออ เดี๋ยวจุดธูปเรียกละกัน" ผมบอก
"โห่ย อะไรอ่ะ" มันคร่ำครวญ สักพักก็มีเพื่อนมันเดินตามเข้ามา ยกมือไหว้ผมกันทั้งก๊ก ผมเพิ่งสังเกตว่าหนึ่งในนั้นมีผู้หญิงที่เคยทำร้ายเกี๊ยวอยู่ด้วย แม่งเป็นเพื่อนกันหรอวะ
"ไปๆ พี่จะกลับแล้ว" ผมไล่มัน
"ก็ได้พี่ เจอกัน" ผมรับไหว้แล้วพาเกี๊ยวออกมา จ่ายเงินเสร็จก็เดินเล่นต่อ กว่าจะถึงห้องก็สี่โมงกว่า ได้ของกินมาเก็บไว้เพียบครับ แต่คราวนี้ผมออกนะ ให้มันออกทุกครั้งก็ดูไม่ดี
"ทำไมมันร้อนแบบนี้อ่ะ" พอกลับมาถึงห้อง เด็กดื้อก็พุ่งลงเตียงเป็นอันดับแรก ผมเปิดแอร์เสร็จก็เอาของไปเก็บ กว่าจะเก็บเสร็จน้องก็นอนคว่ำหน้าหลับปุ๋ยไปแล้ว
"หลับง่ายจัง" ผมปีนขึ้นไปนอนทับแล้วหอมแก้มน้อง
"ฮื่ออ" มันครางพลิกตัวนอนหงายแล้วดึงผมไปจูบเบาๆก่อนจะจับให้ผมนอนกอด เออ ทำเองหมด ละเมอป่าวเนี่ย
"ฝันดีครับ" ผมกระซิบข้างหูแล้วกดจูบไปที่ขมับ น้องกอดผมแน่นหลับตาพริ้ม ผมเองก็เริ่มง่วงแล้วครับ คืนนี้คงนอนยาว
รู้สึกตัวรุมๆ
ขอบคุณทุกเม้นค่า
-
อิ่มอกอิ่มใจอ่า
ตอนนี้น่ารักจัง
นอนพักมากๆนะคะ
-
อีอาเจมาสร้างความร้านฉานไรป่าวหว่าาาา :katai1: :katai1: :katai1:
-
คนละขั้วกันเลยสองคู่นี้555
-
คู่มิลค์แน่นี่หื่นจริงจัง :m20:
แต่คู่อิฐเกี๊ยวน่าร้ากกกก :man1:
-
เกี๊ยวน่ารักเกินไปแล้ว :mew1: เชียร์พี่อิฐให้ได้เปิดตัวไวไว
-
มิลล์แน่นี่คู่หื่นใช่ไม๊ :m20:
ชอบพี่อิฐอ่ะ ส่วนน้องเกี๊ยวก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
-
คู่มิลล์แน่โคตรหื่น แต่น่ารักดี
ส่วนพี่อิฐเจอน้องเกี๊ยวอ้อนก็ใจอ่อนตลอด คิดมากเรื่องฐานะด้วย
-
มิลล์แน่ก็หื่นเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
-
คู่นั้นรุนแรงตลอด
-
ไปมอบตัวเป็นว่าที่ลูกเขยในวันเกิดป๊าถุงสิพี่อิฐ 5555
-
สงสัยจะไม่สบาย รักษาสุขภาพนะคะ
ว่าแต่....คู่รองนี่หื่นพอกัสทั้งคู่เลย
คู่หลักยังต้องผ่านด่านคุณถุงอีก ยากมากๆ
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
สองคู่สองอารมณ์จริงๆ
-
แน่โดนจัดไปสี่รอบแต่พี่อิฐไม่ได้ซักรอบ (อดทนนะพี่อิฐน้องยังเด็ก) แน่อะแก่กล้ว 555
-
คู่หลักนี่หวาน
คู่รองนี่หื่น
-
:-[
-
ของขวัญที่จะให้น้องเกี๊ยว ไม่ว่าราคาเท่าไร ก็คงไม่มีความหมายไปมากกว่า พี่อิฐเป็นคนให้หรอกนะครับ สู้ๆ
-
สงสารแน่เลยข่าาาาาาาาา~
-
เหมือนความหื่นของคู่เกี๊ยวจะให้คู่แน่ทำแทนไปก่อนนนะเนี่ย
สี่รอบเลยเรอะแน่ แบบว่าหนูสุดยอดเลยลูก
พี่อิฐอดทนเป็นเลิศมากกก คนดีๆ
ชนะใจป๊าถุงเร็วๆน่าา
ไม่อยากเห็นเกี๊ยวเสียใจ
-
คู่มิลค์แน่ นี่หื่นฝุดๆ :hao6:
น้องเกี๊ยวน่ารักตลอดๆ
-
อดใจได้ไงอะอิฐ เจ๋งอะ
-
พี่อิฐอดทนเป็นเลิศ เกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ทนได้ไง
อีกคู่นี่หื่นมาก วันละกี่รอบเนี่ย :oo1:
-
มิงค์แน่นี่ร้อนแรงจริงๆ แต่เขาก็เหมาะกันมาก
น้องเกี๊ยวขี้อ้อน น่ากินสุดๆ ง่ะ พี่อิฐหลงน้องมาก คนอ่านก็ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
จิงๆตอนนี้ให้อารมณ มุ้งมิ้งๆน๊าาาาา
แต่ไม่รวมพาร์ท มิลล์แน่ นะ สองคนนี้นี่มัน...^.,^
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก
-
เพิ่งอ่านตอนแรกเอง แต่ช่วงนียุ่งมาก ไว้มาอ่านใหม่นะค่ะ
-
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ พี่อิฐจะทนได้อีกนานมั๊ย
-
คนเขียนหาย :mew2:
-
อย่าลืมหายาทานนะค่ะ อย่าหักโหมมม หนูรอได้ ความมุ้งมิ้งของเกี๊ยว น่ารักเกินไปแล้วววว ขอให้ผ่านคุณถุงไปได้นะคะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอโทษสำหรับคนที่รอนิยายนะคะ
พอดีช่วงนี้กำลังจะเปลี่ยนงานค่ะ
ไม่ค่อยมีเวลาเลย ต้องเคลียร์อะไรหลายๆอย่าง
รบกวนรอไปอีกสักพักนะคะ
สัญญาว่าถ้าเรียบร้อยจะรีบมาลงตามปกติค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ
:pig4: :pig4:
-
OK
-
รับทราบคะ
-
:L2:
-
:กอด1:
-
รับทราบครับผ๊ม!!!
-
ตร้าบบบผม
-
รับทราบครับผม
สู้ๆ นะครับ
-
ครัชชชชชชชช
-
:กอด1: เอาใจช่วยค่ะ
รอเสมอ
-
รอ
รอ
รอ
รอ
รอ
รอ
จร้าาาาาาา
รอ
-
รอได้ค่ะ
-
:-[ :o8:
-
รับแซ่บค่าาาา
.
.
.
:hao4:
-
รอนะฮะ :')
-
รออยู่น้า
-
รอน้าก้าบบบบบ :katai4:
-
ครึ่งเดือนแย้ววว :mew2:
-
น่ารักกันจริงๆ เลย น้องเกี๊ยวหนูอ้อนป๊าไว้เยอะๆ เผื่อความแตกป๊าจะใจอ่อน
-
"เกี๊ยว"
"อื้อออ"
"เกี๊ยวครับตื่นเร็ว จะสี่โมงแล้วเดี๋ยวไม่ทัน" ฮื่อออ ผมลุกขยี้ตามองพี่อิฐ วันนี้จะต้องกลับบ้านครับ คืนนี้มีเซอร์ไพรส์วันเกิดป๊า คนสำคัญของน้อง ไม่รีบกลับต้องเป็นเรื่องแน่ๆ
"พี่อิฐ" ผมครางยาวเอามือสองข้างไขว้กันกอดคอพี่อิฐไว้ จะไม่เจอตั้งสองวันแหนะ คิดถึงแน่ๆเลย
"ครับตัวยุ่ง จุ๊บ" ผมอมยิ้ม พี่อิฐยื่นหน้ามาจุ๊บปากน้องทีนึงก่อนจะผละออกไป พี่อิฐน่ารักจัง คนดีของเกี๊ยว คนเดียวด้วย
"จะไม่ได้เจอตั้งสองวันแหนะ" ซบหน้าลงกับบ่าพี่อิฐ เดี๋ยวนี้น้องนอนคนเดียวไม่ได้แล้ว คอสมอสน้องยังขนมานอนกอดด้วยเลย บางทีก็อยากให้เขาไปนอนห้องเกี๊ยวนะ แต่พี่อิฐมักจะต้องมีงานวาดรูป เกี๊ยวเลยต้องเป็นคนมานอนกับเขาแทน
"แปปเดียวเอง เดี๋ยวก็เจอแล้ว งอแงหรอหืม" น้องไม่ตอบ ส่ายหน้าไปมาที่หน้าอกพี่อิฐ พี่อิฐลูบหลังน้องแล้วหอมมาที่กระหม่อมแรงๆ พี่อิฐชอบจูบชอบหอมส่วนที่คนอื่นเขาไม่ทำ ป๊ากับมี้จะชอบหอมแก้มจูบขมับ แต่พี่อิฐแปลกกว่าเพื่อน บางทีก็ชอบหอมต้นคอ บางวันก็มีจูบซอกขา มันก็รู้สึกดีแต่ออกแนวสยิวมากกว่า แต่เพราะพี่อิฐชอบ น้องก็ไม่รู้จะห้ามทำไม
"ถ้างั้นไปล้างหน้าเปลี่ยนชุดนะ กินข้าวเสร็จจะได้ออกเลย" ผมพยักหน้ารีบเดินไปล้างหน้าล้างตา ถอดชุดนักศึกษาออกก่อนจะใส่ชุดไปรเวทธรรมดา พี่อิฐกำลังง่วนกับการแกะข้าวกล่องที่เพิ่งลงไปซื้อมาใส่จาน ผมแอบเดินมาด้านหลังแล้วกระโดดกอดเขาไว้
"เดี๋ยวเถอะไอ้ตูด พี่เกือบเทน้ำซุปหกละเนี่ย" ฮ่าาๆๆ เขาบ่นเกี๊ยวใหญ่เลย ผมเลยเปลี่ยนไปนั่งกินจานของตัวเอง เมื่อตอนบ่ายพอเลิกเรียนกลับมาก็หลับเลย พี่อิฐเขารู้ว่าตื่นมาน้องจะต้องหิวมากๆ ถ้าไม่ได้กินคงกลับไม่ถึงบ้านแน่ๆ
"ตกลงพี่อิฐกลับบ้านไหมครับ" น้องถาม ดีที่จัดของใส่เป้ไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นต้องขี้เกียจแน่ๆ วันนี้พี่แน่ไปค่าย มิลค์โทรมาบ่นให้เกี๊ยวฟังทั้งคืนเลย เรื่องอะไรไร้สาระมาก เดี๋ยวนี้มิลค์ดุกับพี่แน่ยิ่งกว่าพ่ออีก แต่มันพีคตรงที่พี่แน่ไม่ได้กลัวสักนิดนี่สิ ไม่คิดว่าสองคนนี้จะมาสปาร์คกันได้ แถมคนที่เป็นเพลย์บอยมาก่อนอย่างมิลค์ยังต้องสยบในความร้ายปนซื่อของพี่แน่ซะอีก นึกแล้วก็อดสมน้ำหน้าไม่ได้
"คงไม่กลับอ่ะ พี่คงทำงานส่งให้เสร็จ เดี๋ยวจะได้มีเงินพาเด็กแถวนี้ไปเที่ยว" พี่อิฐพูด เขาอ่ะชอบคิดมาก บางทีน้องก็อยากช่วยออกบ้าง แต่เขาก็อ้างว่าเขาเป็นพี่ เขาเป็นผู้ชาย อ้าว แล้วน้องไปเป็นผู้หญิงตอนไหน
"ถ้างั้นกลับมาคราวนี้ อีกอาทิตย์เราชวนพี่แน่ไปเที่ยวทะเลกันไหม" ผมถาม ตั้งแต่คบกันมาก็ยังไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย เกี๊ยวอยากพาพี่อิฐไปพักผ่อนบ้าง บางทีชีวิตเขาก็ดูเครียดเกินเด็กมหาลัยทั่วไป
"โอเคร มา ไม่ต้องล้าง เดี๋ยวพี่ไปส่งเราก่อน ค่อยกลับมาล้าง" ผมพยักหน้า รีบไปบ้วนปาก วิ่งไปเอาเสื้อคลุม กระเป๋า โทรศัพท์ ออกมาพี่อิฐก็ยืนรออยู่แล้ว เรานั่งแท็กซี่ออกมาขึ้นรถที่เสาวรีย์ พี่อิฐไม่ยอมให้น้องมาคนเดียว ยังไงก็จะมาส่งให้ได้ ตอนแรกกะจะเอารถกลับ แต่น้องไม่อยากขับรถคนเดียว สู้นั่งรถตู้ไปลงใกล้ๆแล้วให้พี่แจ่มออกมารับดีกว่า สบายกว่าเยอะ
"ถึงแล้วรีบโทรมานะพี่เป็นห่วง" ผมอมยิ้มในความน่ารักของพี่เขา แม้บางทีจะดูเย็นชา แต่ที่จริงเขาเป็นห่วงน้องมากๆเลย
รู้ตัวอีกทีก็ขาดเขาไม่ได้แล้ว
"ครับ ไปนะ" ผมโบกมือแล้วขึ้นรถตู้ไปนั่งในสุด รอจนคนเต็มรถก็ออก พี่อิฐยืนส่งจนรถผมเคลื่อนตัวออกมาไกลแล้ว ผมรีบเฟสไปบอกเขาว่าจะรีบโทรหา หลังจากนั้นก็หยิบหูฟังออกมาฟังเพลงชิลๆเลยครับ อีกสามชั่วโมงเจอกัน
......
"พี่แจ่มสวัสดีครับ ป๊ากับพ่อปรุงกลับมาบ้านหรือยังอ่ะ" มาถึงก็โทรให้พี่แจ่มมารอรับ ลงจากรถตู้ปุ๊ปก็ได้ขึ้นรถเลย ความรับผิดชอบเป็นเลิศ เราอยู่ด้วยกันมานาน ไม่เคยมีสักครั้งที่พี่แจ่มจะผิดเวลา เกี๊ยวรักพี่แจ่มกับพี่แตเหมือนพี่แท้ๆของเกี๊ยวเลยล่ะ
"ยังเลยครับคุณน้อง อ่อ แต่ว่าคุณปรุงสั่งให้แตไปซื้อของสดมาเตรียมไว้แล้วนะ"
"จริงหรอครับ งื้ออ เกี๊ยวตื่นเต้นมากเลยล่ะ คืนนี้จะต้องสนุกแน่ๆเลย" แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วครับ ปะป๊าจะแก่ขึ้นอีกปีแล้ว ปีที่แล้วเราจัดงานกันแบบธรรมดา แต่มีพี่เก๋ากะพี่แบงค์อยู่ด้วย แต่ตอนนี้สองคนนั้นเขาไปพักร้อนยาวแบบไม่มีกำหนดที่ฝรั่งเศษ เลยไม่ได้มาร่วมปีนี้ จะว่าไปคู่นี้เขาก็รักกันดีนะครับ พี่แบงค์ไม่มีวอกแวกเลย รักพี่เก๋ามากจนน่าอิจฉา
"ถึงบ้านแล้ววว เย้ๆๆๆ" ผมรีบเปิดประตูกระโดดลงมาจากรถ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงได้นอนฟัดเจ้าสายชูเล่น แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว สายชูของเกี๊ยว
"ครับ" พี่อิฐโทรมาครับ
( ถึงบ้านแล้วใช่ไหม พี่โทรมาเช็คความเรียบร้อย ) ดูเขาพูดเข้าสิ
"เกี๊ยวถึงบ้านแล้วครับผม! ยืนอยู่ในบ้านเลยครับ!" พูดเสียงพลทหารใส่ พี่อิฐจิ๊ปากขัดใจ
( ถึงก็ดีแล้ว ดึกๆพี่โทรหาอีกที )
"ได้คร้าบบบบบ" เกี๊ยวตอบ พี่อิฐวางไปแล้ว น้องเลยรีบวิ่งเข้าบ้านไปหาพี่แต
"น้องเกี๊ยววว คิดถึงจังเลยค่ะ" พี่แตกอดเกี๊ยวแน่น เกี๊ยวเลยหอมแก้มไปสองที พี่แตแก้มแดงเลยอ่ะ เขินเป็นสาวแรกรุ่นไปได้
"หอมแค่นี้ทำเป็นหน้าแดงน้าา" ผมแซว
"ก็แหม น้องเกี๊ยวโตแล้วนี่คะ ถ้าเป็นเมื่อตอนเด็ก พี่แตจะฟัดให้แก้มช้ำเลยค่ะ" พี่แตพูดลูบแขนน้องไปมา
"เอาสิฮะ หอมเลยสิ ฟัดเลยน้องยอม" น้องแกล้งยื่นหน้ายื่นตาไปใกล้ๆ พี่แตยืนหัวเราะเอามือดันน้องออก ฮ่าๆ มีความสุขจัง
"ไหนมาให้ป๊าฟัดบ้างซิ" เสียงคุ้นๆนะ
"ปะป๊าาาาาา !" เกี๊ยวกระโดดหอมแก้มป๊าอย่างไว ป๊ากลับมาแล้วว ด้านหลังมีพ่อปรุงถือเอกสารลงมาด้วย ฮือออ คิดถึง คิดถึงจะตายอยู่แล้ววว
"คิดถึงที่สุดเลยยยย" น้องกอดป๊า เอาหัวไถที่หน้าอก ป๊าเลยกอดเกี๊ยวไว้แล้วยกขึ้นแกว่งไปมา อบอุ่นจัง
"หลอกป๊าล่ะสิ ไม่กลับมาหาป๊าเลยนะ" อูย ถูกงอนจนได้
"ใครว่าล่ะ ถ้าน้องไม่ติดงานติดเรียนนะ น้องอยากจะกลับทุกวันด้วยซ้ำ" ง้อเขาหน่อย เป็นพ่อที่ติดลูกชายมากที่สุดเลย ป๊าเกี๊ยวเนี่ย
"เชื่อมากกกก งั้นเดี๋ยวขอป๊าไปอาบน้ำก่อนนะ วันนี้ไปข้างนอกมา ร้อนมาก น้องรอป๊าก่อนนะ" น้องรีบพยักหน้า คืนนี้จะต้องทำให้ป๊ามีความสุขมากๆให้ได้
"ครับบบบ" ป๊าเดินขึ้นบ้านไปแล้ว เหลือแต่มี้ที่ยืนหล่ออยู่อีกคน
"คืนนี้มีเซอร์ไพรส์แน่ๆ" มี้ยิ้มกับน้องแล้วเดินมาลูบหัวก่อนจะเดินขึ้นห้องไปด้านบน ทำไมชีวิตช่างมีความสุขขนาดนี้นะ เกี๊ยวรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่กลับมาบ้าน
พอป๊ากับมี้ขึ้นไปด้านบน น้องก็รีบเข้าไปช่วยพี่แตทำอาหาร วันนี้พี่แตทำอาหารหลายอย่าง เรามีไวน์ชั้นดีที่ป๊าชอบ มีทั้งของคาว ของหวานพร้อมเสิร์ฟ ด้านนอกพี่แจ่มช่วยตกแต่งจัดไฟให้ ซุ้มหน้าบ้านตอนนี้มีริบบิ้นสายยาวหลากสีล้อมรอบ ดูเหมาะสำหรับการจัดงานวันเกิด
"จะตกแต่งอะไรเพิ่มดีน้า" เกี๊ยวก้าวถอยออกมา เพื่อมองศาลามุมกว้าง แต่เดินถอยมาอีกนิดก็ชนกับอะไรด้านหลังเข้าอย่างจัง
"โอ๊ะ" ผมร้องออกมา เพราะไม่ทันระวัง เลยทำให้เสียหลักเกือบหงายหลัง
"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ" เกี๊ยวรีบหันไปมองคนที่กอดเกี๊ยวไว้ ไม่ให้หงายหลังลงไป โชว์โง่อีกแล้วสิเรา
"ไม่เป็นไรครับ ขอโทษนะครับ" รีบเอาตัวเองออกมาจากอ้อมกอดนั้น ผู้ชายตัวสูงใหญ่ ตัวขาว ดูเท่ๆ เขายืนกอดอกยิ้มนิดๆเหมือนจะสมเพชเกี๊ยว ว่าแต่ ..
"คุณเข้ามาในบ้านเกี๊ยวได้ไงครับ" ผมถาม ก็นี่มันบ้านเกี๊ยว แล้วเขาคนนี้เข้ามาได้ไงอ่ะ
"อ้าว ไอ้น้องชาย มาจริงๆด้วยเว้ย" ยังไม่ทันได้ถามอะไร ป๊าก็เดินตะโกนออกมาจากหน้าบ้าน ก่อนจะเดินมาสมทบกับเราที่ศาลา ว่าแต่ น้องชายงั้นหรอ
"วันเกิดพี่ถุงนี่ครับ พอดีอยากฝากท้องด้วยแหละ แหะๆ" เขาพูดมองป๊าบ้าง เหลือบมองเกี๊ยวบ้าง เขายังทำหน้าทะเลเนใส่เกี๊ยวอยู่เลย อะไรอ่ะ ก็แค่เดินไปเหยียบเท้า จะจำข้ามปีเลยหรือไง
"ได้สิ ไม่มีปัญหา อ้อ นี่เกี๊ยวครับ นี่น้องที่มอป๊า มันเป็นลูกท่านรัฐมนตรีคนดัง ชื่อว่า ภัทรพล เราไหว้พี่เขาสิ ป๊าชวนเขามาเองแหละ" น้องรีบยกมือไหว้ ดูจากหน้าตาก็พอรู้นะว่าแก่กว่า แต่ไม่คิดว่าจะแก่กว่าเป็นสิบปีขนาดนี้
"สวัสดีครับคุณอา"
"เห้ยๆ ไม่เอาอ่ะ เรียกพี่พลเถอะ อย่าเรียกอาเลย มันจะดูแก่" เขารีบยกมือห้าม อ้าว ก็ห่างกันตั้งสิบปีอ่ะ
"ครับ พี่พล" เรียกก็ได้ เขาคงไม่อยากแก่จริงๆ
"เออๆ ห่วงจะหนุ่ม อายุก็ปูนนี้แล้ว ไม่หาเมียสักคน". เราเดินมานั่งกันในศาลา ตอนนี้ก็จะทุ่มแล้ว อีกเดี๋ยวพี่แตคงยกอาหารออกมา
"ก็แหม ถ้ามีเมียผมก็อยากได้คนมาดูแลจริงจังเหมือนพี่ปรุงของพี่นี่ครับ แล้วดูพ่อแม่ผมเลือกมาให้แต่ละคน ไม่เอาอ่ะ" พี่พลหัวเราะไปด้วย ป๊าเองก็ดูจะสนิทกับเขามาก น้องก็ไม่เคยเจอเขาหรอกนะ
"เดี๋ยวเกี๊ยวไปช่วยมี้ยกอาหารนะครับ" น้องบอกแล้วรีบเดินออกมา ปล่อยให้หนุ่มๆเขาคุยกันไป
"ว่าไงลูก" มี้ถามตอนน้องเข้ามาในบ้านแล้ว
"เกี๊ยวมาช่วยยกอาหาร" น้องรีบฉีกยิ้ม หยิบเฟรนช์ฟรายในถาดมาเคี้ยวเล่น
"ไม่ต้องเลยเรา ทำอาหารแล้วนี่ ไปๆ ขึ้นไปล้างหน้าเปลี่ยนชุด แล้วรีบลงมา เข้าใจไหมครับ" มี้รีบท้วง โด่ ชุดนี้ก็ดีอยู่แล้ว แต่ก็อย่าขัดใจเขาเลย เดี๋ยวมี้ไม่รักน้อง
เดินขึ้นมาบนห้อง รีบล้างหน้าล้างตา หวีผมให้เป็นระเบียบ เปลี่ยนเสื้อเป็นคอกลมสีชมพูพับแขน ตัวนี้ป๊าซื้อมาให้ตอนไปอังกฤษ ทำอะไรเสร็จเรียบร้อยก็เลยเดินไปดูโทรศัพท์ที่ชาร์ตไว้ ตายแน่ พี่อิฐโทรมาหลายสายแล้ว
( อืม )
"โห เสียงเพิ่งตื่นหรือเปล่าครับ"
( พี่งีบไปนะ เรายุ่งหรอ )
"อื้ม ยุ่งครับ เพิ่งช่วยกันทำอาหารเสร็จ พี่อิฐทานข้าวหรือยัง"
( เดี๋ยวคงออกไปหาไรกินข้างนอกอ่ะ )
"ทานเยอะๆนะ แล้วก็รีบนอน เดี๋ยวเกี๊ยวต้องลงไปข้างล่างแล้ว"
( คืนนี้ถ้าขึ้นห้องเร็วโทรมาด้วยนะ )
"ครับผม บะบาย"
วางโทรศัพท์แล้วก็รีบลงมา แต่ดันลืมเอาของขวัญของปะป๊าเลยต้องวิ่งขึ้นมาอีกรอบ หยิบได้ก็รีบวิ่งลงมา ทุกคนตอนนี้รวมตีวกันอยู่ที่ศาลาแล้ว พี่แจ่มยืนปิ้งของกิน ส่วนพี่แตก็ยืนเสิร์ฟน้ำ มีโต๊ะของพวกพี่เขาข้างๆด้วยนะครับ ไม่ใช้งานหรอก วันนี้เกี๊ยวจะทำเอง
"ไงลูกชาย หล่อมาเชียว" ป๊าดึงเกี๊ยวไปกอด เกี๊ยวเลยหอมแก้มป๊าหนักๆ รักจัง
"หล่อไม่เท่าปะป๊าหรอกฮะ" แกล้งอ้อนเอาใจหน่อย แต่ปะป๊าเกี๊ยวก็หล่อจริงๆ ขนาดสี่สิบกว่าแล้วยังไม่แก่สักนิด นิตยสารยังชอบเอาป๊าไปลงเลย คนดังก็เงี้ยะ
"เราไปนั่งฝั่งพี่พลไป จะได้ทานกันสักที" ป๊าไล่แล้ว อยากสวีทกับมี้ก็บอกเหอะ น้องเลยเดินมานั่งกับพี่พล พี่พลเป็นคนหุ่นสุขภาพดีมาก ให้ทายน่าจะชอบเข้าฟิตเนส
"ได้ข่าวว่าเรียนโยธาเหรอเรา ดีเลย จบแล้วพี่จะได้จ้างมาดูงานสร้างบ้านให้" พี่พลแซวพูด เขาจิบไวน์เหมือนป๊า ส่วนมี้กับเกี๊ยวดื่มแค่น้ำพันซ์
"บ้านพี่พลอาจจะพังก็ได้นะครับ ถ้าให้เกี๊ยวคุม" น้องบอก ทำหน้ากวนๆ
"เราไม่ทำหรอกพี่เชื่อ" เขาพูดแล้วมองมาที่เกี๊ยว แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆนี่สิ ไม่เอาละ สนใจของกินดีกว่า
"งานที่พลจะเอา พี่ขอเป็นเดือนหน้าละกันนะ คงไม่กระทบอะไรใช่ไหม" ป๊าถามพี่พล ดูเหมือนจะเกี่ยวกับเรื่องงานแล้ว
"ได้ครับพี่ เครื่องจักรพี่ดีที่สุดในไทยแล้ว ผมจะปฏิเสธได้ไง" พี่พลตอบ เกี๊ยวลุกไปเอาปูที่พี่แจ่มย่างมาวางบนโต๊ะ หูว ตัวใหญ่น่ากินมาก เนื้อท่าจะเยอะ
"พี่จะได้รอที่จีนส่งมา ถ้ารีบพี่ก็คงต้องเอาที่มีไปก่อน" ป๊าตอบ
"น้องเกี๊ยว พี่พลแกะให้ครับ" พี่พลแย่งปูในจานเกี๊ยวไปแกะ เหอะๆ สงสัยจะเห็นความพินาศถ้าให้เกี๊ยวแกะเอง
"ขอบคุณครับ" น้องบอกตอนที่เนื้อปูชั้นดีวางอยู่บนจานแล้ว น้ำจิ้มแซ่บๆ ต้องอร่อยมากแน่ๆเลย
"กินไปเถอะตัวเล็ก" พี่พลพูด แต่ทำไมเกี๊ยวคิดถึงพี่อิฐจัง นี่ถ้าพี่อิฐแกะให้ เกี๊ยวคงอ้อนให้แกะให้เยอะๆเลย
"เกี๊ยวอยู่มอไปจีบหญิงบ้างไหมลูก" อยู่ดีๆป๊าก็ถามขึ้น
"เกี๊ยวจีบหญิงเป็นที่ไหนล่ะ" น้องบอก ที่จริงอยากพูดว่าจีบเป็นแต่ผู้ชาย แต่ไม่กล้า ฮ่าๆ
"แล้วผู้ชายล่ะ มีมาจีบไหม" พี่พลโพร่งขึ้นมากลางวง น้องทำปูร่วงจากช้อนเลย ทำไมถามงี้เนี่ย
"เห้ย ตกใจอะไร ก็ดูเกี๊ยวสิ น่ารักขนาดนี้ ตอนแรกผมนึกว่าพี่มีลูกเป็นทอมด้วยซ้ำ หรือไม่จริงพี่ถุง" พี่พลพูดหน้าตาจริงจัง เกี๊ยวกับมี้เราหันมาสบตากันเล็กน้อย
"น่ารักน่ะใช่. แต่ถ้าให้มีลูกเขยก็คงไม่เอาเหมือนกัน" นั่นไง ป๊าเสียงแข็งทันทีเลย ฮึ่ยยย จะทำให้แตกตื่นทำไมเนี่ย
เรานั่งคุยกันทานข้าวกันจนสามทุ่ม พี่แตวิ่งไปเอาเค้กมาจากในบ้าน ป๊าเป่าเทียนเสร็จ เราก็ตัดแบ่งเค้กทานกัน ป๊าเริ่มหน้าแดงนิดๆเพราะทานไวน์จะสองขวดแล้ว ส่วนพี่พลก็ดูเขายังปกติดีนะ
"ป๊าครับบ น้องกับมี้มีของขวัญวันเกิดจะให้" น้องรีบไปนั่งตักป๊า หยิบกล่องของขวัญขึ้นมา
"ไหนครับคนเก่ง ให้อะไรป๊าหืม" เกี๊ยวรีบเชียร์ให้ป๊าเปิดกล่อง มี้เองก็ดูจะตื่นเต้นด้วย
"ฮ่าๆ เท่ห์มากลูก ป๊าชอบ ขอบคุณนะคนดี ฟอดด ขอบคุณปรุงนะ จุ๊บ" ฮื้อออ น่ารักๆๆๆ ป๊าจุ๊บแก้มมี้ดังจุ๊บเลยอ่ะ แงๆๆ อิจฉาจังเลย
"ป๊าใส่เลยนะค่อยถอด" เกี๊ยวเอานาฬิกามาใส่ให้ป๊า ด้านหลังมีสลักชื่อเราสามคนไปด้วย ป๊าจะได้คิดถึงลูกและคนข้างกายอีกคนอยู่เสมอ
"รักป๊านะครับ แม้ป๊าจะแก่ขึ้น แต่ว่าป๊าของเกี๊ยวหล่อที่สุดในโลกเลย" เกี๊ยวกอดป๊า พอพูดจบก็ผลัดกันหอมแก้มคนละสองข้าง รักป๊าที่สุดเลย
"ป๊าก็รักลูกครับ หนูคือดวงใจของป๊านะ" ป๊าพูดพลางลูบหัวเกี๊ยวที่นั่งกอดป๊าอยู่
"ไปทานเค้กไป วันนี้วันเกิดป๊า เต็มที่เลย" ป๊าบอก เกี๊ยวหอมแก้มป๊าอีกทีก่อนจะมานั่งตักเค้กทาน พี่แตพี่แจ่มเองก็มีของขวัญให้ป๊ากล่องนึง ส่วนมี้เดี๋ยวคืนนี้ก็คงมีอะไรสเปเชี่ยลอีกล่ะมั้ง อิอิ
"ครอบครัวเรานี่รักกันดีนะ" พี่พลทัก
"ใช่ครับ แม้ว่าแม่ของเกี๊ยวจะเสียไปนานแล้ว แต่เกี๊ยวก็อบอุ่นใจ ไม่ขาดความอบอุ่นเลย" เกี๊ยวตอบมองไปยังคนเบื้องหน้าสองคน ป๊าที่เกี๊ยวเคารพรัก และ พ่อปรุงคนที่ดูแลเกี๊ยวมาตลอด
"เราน่ารักดีเนอะ" พี่พลพูดเสียงเบา พอเกี๊ยวหันไปหา เขาก็เอามือมาลูบแก้มเกี๊ยว
"เค้กเปื้อนหมดแล้ว" หวา แย่จัง มัวแต่กินเพราะเป็นเค้กร้านที่ชอบ เกี๊ยวรีบเอาทิชชู่เช็ด พี่พลก็หัวเราะเกี๊ยวใหญ่เลย
"เอ้า แล้วนี่จะเอาไง นอนบ้านพี่ไหม พรุ่งนี้ค่อยกลับ" ป๊าถามพี่พล
"ผมไปนอนโรงแรมดีกว่าพี่" เขาตอบ
"แล้วพรุ่งนี้กลับกรุงเทพฯกี่โมง พี่ฝากเด็กติดรถไปลงด้วยสิ" ห๋า เด็กที่ว่านี่ไม่ได้หมายถึงเกี๊ยวใช่ไหมป๊า
"ก็บ่ายกว่าๆครับ ผมต้องไปดูงานก่อน แต่เดี๋ยวผมจะแวะมารับน้องให้นะ" เขาพูดมองมาที่เกี๊ยว บางทีเขาอาจจะเริ่มกรึ่ม เพราะสายตาที่เขามองมามันดูเยิ้มๆไงไม่รู้
"ดีเลย พรุ่งนี้พี่จะได้หมดห่วง" ป๊าตอบ เกี๊ยวเลยไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร พี่พลไปส่งก็ดีกว่าให้พี่แจ่มขับรถไปส่ง
"ถ้าอย่างนั้นผมกลับก่อนนะพี่ นี่ของขวัญครับ สุขสันต์วันเกิดอีกที" เขายื่นกล่องของขวัญให้ป๊า ตอนนี้เราลุกจากศาลากันหมดแล้ว
"ขอบใจมาก กลับดีๆล่ะ" ป๊าบอก ตบบ่าพี่พลไปหนักๆ
"ผมไปละครับ พี่ปรุงลาล่ะครับ ตัวเล็กพรุ่งนี้เจอกันนะ" ผมรีบพยักหน้างงๆ ไหว้ลาพี่พล ก่อนที่พี่แกจะขึ้นรถสปอร์ตคันหรูขับออกไป
"ไปขึ้นบ้านกัน" ป๊าเรียก พ่อปรุงก็เตรียมขึ้นเหมือนกัน
"เดี๋ยวน้องช่วยเก็บเสร็จจะขึ้นไปเองครับ" ผมบอก ป๊าพยักหน้าเดินกอดคอมี้ขึ้นบ้านไป เกี๊ยวช่วยพี่แตจนเสร็จ ก็เดินขึ้นห้อง ตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว ไม่รู้พี่อิฐนอนหรือยัง
ตื๊ดด ตื๊ดดด
( ครับ )
"นึกว่านอนแล้วซะอีก"
( ก็รอโทรศัพท์ตัวยุ่งอยู่นี่ไง )
"อิอิ อาบน้ำหรือยังครับ"
( ขึ้นเตียงแล้ว เป็นไงบ้าง ป๊าชอบนาฬิกาไหม )
"ชอบสิครับลูกให้นี่"
( ดีแล้วล่ะ เอ่อ พรุ่งนี้ถึงกี่โมงเรา )
"ออกจากระยองสามโมงเย็น ถ้าถึงแล้วจะรีบโทรไปนะครับ"
( ครับผม งั้นไปอาบน้ำนอนเถอะ ฝันดี )
"ครับพี่อิฐ ฝันดี"
พี่อิฐน่ารักจัง เกี๊ยวว่าเขาไม่ยอมหลับเพราะนอนรอโทรศัพท์เกี๊ยวอยู่แน่ๆ
วางโทรศัพท์ เตรียมผ้าขนหนูไปอาบน้ำสระผมให้ชื่นใจ พอออกมาก็เจอพ่อปรุงนั่งอยู่ปลายเตียง
"ไงเรา กับพี่คนนั้น" พ่อถาม
"ดีครับ พี่อิฐน่ารักมากๆ" น้องก็ตอบ
"โหดๆแบบนั้นน้องว่าน่ารัก?" มี้ทำหน้าไม่เชื่อ ฮ่าๆ ใครจะรู้ล่ะว่าหน้านิ่งๆแบบนั้นแหละ บทจะน่ารักก็น่ารักใจหาย
"ที่สุดแล้ว อิอิ" หอมแก้มมี้ มี้เลยเช็ดผมให้ สบายจัง
"พ่อยังไม่พูดอะไรกับป๊าหรอกนะ ป๊าเขาหวงลูก จะหญิงจะชาย เขาหวงหมดแหละ"
"น้องเข้าใจครับ แต่ต้องมีสักวันที่ป๊าจับได้" น้องพูด เสียงเริ่มไม่มั่นใจ
"เฮ้อ พูดยากนะ เอาเป็นว่าก็คบกันไปก่อน ตอนนี้เราก็อย่าเพิ่งปล่อยใจไปมาก เข้าใจมี้ไหมครับ" มี้ถาม กอดเกี๊ยวแน่น
"เข้าใจครับ จะไม่มีเกินเลย" กอดมี้ตอบ คุยกันอีกสักพักมี้ก็ขอตัวไปนอน เพราะกลัวป๊าจะงอแง เวลาเมาๆต้องนอนกอดมี้ครับ ป๊าชอบเอาเปรียบสุดๆ
.....
วันนี้เกี๊ยวตื่นแต่เช้ามานั่งทำเกี๊ยวน้ำให้ป๊ากับมี้ทาน พอท่านลงมาก็ตกใจกันใหญ่ ทานเสร็จเราก็นั่งดูหนังกัน ป๊าบอกว่าอาจจะขยายสาขาเพิ่มอีก เพราะในจีนรายได้มหาศาลมากๆ เกี๊ยวก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับ ป๊ายังหนุ่ม ป๊ายังทำได้
หลังจากทานข้าวเที่ยง เราก็ลงไปว่ายน้ำกันสามคน ดีที่บ้านเรามีสระว่ายน้ำในร่ม ไม่งั้นต้องตัวดำแน่ๆ เสร็จแล้วเราก็ขึ้นมาแต่งตัว ทานของว่าง เกี๊ยวเตรียมของเรียบร้อยแล้ว รอพี่พลมารับอย่างเดียว
"คุณพลมาแล้วครับ" พี่แจ่มรีบเข้ามาบอก
"ไปลูก พี่เขาจะได้ไม่ต้องลงมา" มี้บอก เกี๊ยวเลยรีบลาทั้งสองคน ก่อนจะออกมาขึ้นรถ
"สวัสดีครับ" ไหว้คนข้างๆที่กำลังลาป๊ากับมี้ ก่อนจะออกตัวรถ
"ครับผม นั่งนานหน่อยนะ สองชั่วโมง" เขาพูดขำๆ เปิดเพลงสากลเบาๆคลอไปด้วย ในรถพี่พลเท่มาก สมกับเป็นรถคันละหลายสิบล้าน
"น้อยกว่านั่งรถตู้อีกครับ" พูดขำๆ จนตอนนี้เราออกมาสู่ถนนสายหลัก
"หอนี้ใช่ไหม พี่ผ่านไปบ่อย ทางลัดออกห้างดัง" เขาบอก
"ครับ" ผมพยักหน้า
"เรานอนได้เลยนะ ถึงแล้วพี่จะปลุก" พี่พลบอก ตอนนี้น้องยังไม่ง่วงหรอกครับ แต่อีกเดี๋ยวก็คงหลับ
.
"เกี๊ยว ถึงแล้วครับ" อื้ออ ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา นี่ผ่านไปสองชั่วโมงแล้วหรอ ไวจัง นอนไม่รู้เรื่องเลย สงสัยเพลียว่ายน้ำ
"อื้อ" ตกใจเพราะหน้าพี่เขาอยู่ห่างจากหน้าเกี๊ยวไม่กี่เซน แกล้งกันชัดๆ
"ขอโทษครับ พี่ปลุกตั้งนาน หอนี้ใช่ไหม พี่ส่งถึงที่เลยนะ" เขากลับไปนั่งดีๆแล้วพูดบอก น้องให้เขามาส่งที่หอพี่อิฐครับ
"ใช่ครับ ขอบคุณนะครับ" ผมไหว้แล้วลงมาจากรถ
"พ พี่อิฐ" ลงมาก็เจอพี่อิฐยืนมองอยู่ด้านล่าง อ้าว นึกว่าจะวาดรูปอยู่ข้างบน
"ใครมาส่ง" เขาถาม ดูหน้าตาซีเรียสไม่น้อย
"รุ่นน้องป๊าครับ พอดีเขามากรุงเทพเหมือนกัน" ผมบอก รถพี่พลไม่อยู่แล้ว
"งั้นไปขึ้นห้องกัน" พี่อิฐบอก น้องรีบพยักหน้า กำลังจะเดินตาม
ปริ๊น ปริ๊น
เสียงแตรรถดังมาจากด้านหลัง
"เกี๊ยวครรับ เราลืมกระเป๋า" พี่พลนั่นเองอ่ะ ว่าแต่กระเป๋า เออ กระเป๋าสะพายของเกี๊ยวเอง ลืมได้ไงวะเนี่ย มัวแต่ขี้เซา ไม่ไหวจริงๆ
"ขอบคุณนะครับ พี่พลเลยต้องวนมาอีกรอบ" ผมบอก รับกระเป๋ามาถือไว้ เกรงใจจัง อุตส่าห์มาส่ง เกี๊ยวก็ดันเฟอะฟะลืมของอีก
"ไม่เป็นไร สบายมาก ไปละ" เขาบอก ผมยืนส่งเขาเสร็จก็หันมาเจอคนหน้ามุ่ยยืนพิงกำแพงมองอยู่ เป็นอะไรของเขาอีกเนี่ย
"ไปครับ ขึ้นห้องกัน" รีบเดินควงแขนพี่อิฐขึ้นห้อง ไปโกรธอะไรใครมาก็ไม่รู้ สงสัยต้องนวดให้สักหน่อยละ ชอบทำหน้าบึ้ง ไม่หล่อเลย
TBC.
คิดถึงทุกคนมากๆค่ะ
กำลังเลือกงานที่ดีๆอยู่ เหนื่อยมาก
แต่ก็สู้เพื่ออนาคตของตัวเอง
ช่ววนี้อาจไม่ได้มาลง รอกันหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
:กอด1:
-
:-[ นวดหนักๆเลยนะหนูเกี๊ยว
พี่อิฐขี้นหวงด้วยเหรอ หายคิดถึงแล้ว
สู้ๆนะคะคนเขียน
-
กลัวมาม่า
-
จะเคลมเด็กหรือคุณ
-
:pig4 :pig4:
-
มีหนุ่มมาจีบเกี๊ยวด้วยอ่ะ ไม่เอาๆ เดี๋ยวพี่อิฐจะหึง :katai1:
-
:hao4: คู่แข่งโผล่มาแล้วพี่อิฐเครียดเลยดิ
-
ป๊าก็หวงลูก
อิพี่พลก็มาหยอดอีก
พี่อิฐครับ รีบๆ ทำอะไรเข้าเถอะ เดี๋ยวน้องเกี๊ยวจะมีคนนิสัยไม่ดีมาแย่งไป
-
:mew1:
-
พี่พลจะเป็นตัวแปรให้พี่อิฐและน้องเกี๊ยวมีปัญหาไหมนะ แล้วพี่พลนี่จะมาดีมาร้ายก็ไม่รู้
-
ก็คนมันขี้หึง นิดหนึ่งก็คิดไกล~~~ ต้องเข้าใจ น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่พลเขาก็มีท่าที
ต่อไปต้องมาป่วนบ่อยๆแน่ ยิ่งรู้จักหอแล้วด้วย พี่อิฐห้ามเปรียบเทียบว่าตัวเองไม่ดีน้า
น้องเกี๊ยวรักพี่อิฐคนเดียว แต่เรื่องนี้ดราม่าแน่นอน เรื่องป๊าหวงลูกอีกเรื่อง น่ากลัวเชียว
ขอบคุณค่ะ
-
เค้าหึงไม่รู้ตัวอีกนะเกี๊ยว o13 o13 o13 o13
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่อิฐก็หวงเป็นธรรมดาค่ะน้อง
รอตอนต่อไปน้าาา
-
เกี๊ยวน่าจะเรียกอาไม่ต้องเรียกพี่ :m16: ไอ้พี่พลก็ได้
แอบทำะไรเกี๊ยวกุ้งปะเนี่ย คิดไม่ซื่ออ่าดิ
แง เป็นกังวลเรื่องลูกเขยจริงๆ คุณป๊าของพี่ปรุงจะโหดมากไหมนะTT
อย่าโหดกับลูกมากเลยเนาะ TT
อ่านตอนนี้แล้วกรี๊ดสุดประโยคนี้ "เอาสิฮะ หอมเลยสิ ฟัดเลยน้องยอม"
:hao5:ฟินมาก ประหนึ่งได้ยินน้องมาพูดกับตัวเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ
น่ารักๆๆๆๆๆ อยากฟัดเกี๊ยวกุ้งของพี่อิฐจัง!
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
ปล.เราคอมเม้นได้น่าสับสนในอารมณ์มากเลยค่าา แงงง
-
หนูเกี๊ยวเอ้ยพี่เค้าหึงตัวยังไม่รู้อีก
คนเขียนสู้ๆน้า รอตอนต่อไปค่า :katai2-1:
-
อิพี่พลนี่ยังไง
แต่หนทางของลูกเขยป๋าช่างมืดมนเสียจริงๆ
-
คู่แข่ง?พี่อิฐปรากฏตัว
หวังว่าจะไม่สร้างเรื่องให้เกี๊ยวต้องเสียใจนะ
อิพี่พล o18 อย่าเยอะน่า
-
น้องเกี๊ยวเสน่ห์แรง ห่วงพี่อิฐจังเจอพ่อหวงลูก ยังไงก็สู้ๆทั้งพี่อิฐทั้งคนเขียนนะคะ :กอด1:
-
สนุกมากๆเลยค่ะ มาต่อไวๆนะจ๊ะ สู้ๆค่ะคนเขียน :L1:
-
อัพแล้วดีใจ :hao7:
สู้ๆนะคะ :กอด1:
-
แหม่ะ อิคุณพลอย่าหวังมากินน้องเกี๊ยวนะคะ
ไม่เช่นนั้น อาจโดนลมเพรชหงของพี่อิฐของเราได้ ^^*
แก่แระนะคร้าาาาา 'อาพล'
-
มองยังไงคนของเราก็เสียเปรียบว่าที่คู่แข่ง
ข้อเดียวเท่านั้นที่ได้เปรียบแต่สำคัญก็คือเกี๊ยวรัก
ทางนั้นชาติตระกูลดี มีฐานะ มีการงานดีมากๆทำแล้ว สนิทกับว่าที่พ่อตา
ท่าทางก็มีใจให้น้องเหมือนกัน
ขาดแต่น้องไม่รักนี่แหละ
แถมน้องยังไม่รู้ตัวอีกว่าอีกฝ่ายยังไง
เกี๊ยวเรียกพ่อปรุงว่ามี๊นี่ทำเอาเรางงหลายครั้งแล้ว
-
เกี๊ยวจ๋าหนูโดนแต๊ะอั๋งไปหลายรอบละยังไม่รู้ตัวอีก
-
อ่านทันแล้ว ตาพี่พลนี่ไม่ใช่ว่าจะมาชอบเกี๊ยวแข่งกับอิฐหรอกนะ
-
เกี๊ยวงานเข้าเต็มๆเลยลูกกกกก
เรื่องงานสู้ๆนะค่ะคนเขียน
-
ใจเย็นๆ เลือกดีๆ ขอให้ได้งานที่ใช่ และที่ชอบนะฮะ เอาใจช่วย
-
ป๊าหวงน้องมากกกกก..เริ่มไม่มั่นใจว่ามี๊จะช่วยได้มั้ยเนี่ย...55+
-
อิพี่พลอย่ามาเป็นมือที่ 3 นะ ปล่อยเด็กมันไปเถอะ
-
หึงซะแล้วววว
-
พี่อิฐหึงง
-
คู่แข่งโผล่มาแล้วสิน่ะ
-
พึ่งเข้ามาอ่านรุ่นลูก น้องเกี๊ยวน่ารักมาก ขี้อ้อนเหลือเกิน
-
เฮ้อออ มีคนเข้ามายุ่งอีกแน่เลย :angry2:
รอตอนต่อไปนะฮะ :')
-
เพิ่งเห็นว่าอัพค่ะ กรี๊ดดด คุ่แข่งพี่อิฐมาแล้ว สงสารร เกร๊ยวต้องรักพี่อิฐมากๆนะ :mew6:
-
ชอบเวลาอยู่กับครอบครัวจัง น้องเกี๊ยวน่ารักเกินทน :o8:
-
"ใครมาส่ง" พี่อิฐถามทันทีที่ถึงห้อง เขาดูอารมณ์ไม่ดีเลย เกี๊ยววางสัมภาระไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะเดินเข้าไปกอดพี่อิฐจากด้านหลัง
"รุ่นน้องป๊า ชื่อพี่พล พอดีพี่เขาต้องขึ้นกรุงเทพอยู่แล้ว ป๊าเลยให้มาส่งเกี๊ยวด้วย" พูดอู้อี้อยู่ด้านหลังเขา ซุกหน้าไปที่แผ่นหลังกว้าง ก่อนจะสูดดมความหอมแรงๆ คิดถึงจัง
"เฮ้อ สงสัยพี่จะหวงเราเกินไป" เขาพูดหมุนตัวกลับมากอดเกี๊ยวไว้ พี่อิฐไม่ยอมโกนหนวด ดูสิขึ้นรกหน้า ไม่หล่อเลย แบดบอยเกินไปแล้ว
"ไม่มีใครมาชอบเกี๊ยวหรอกน่า พี่อิฐอ่ะคิดมาก" เขย่งไปหอมแก้มสากเบาๆ พี่อิฐยิ้มกว้างออกมาแล้ว พี่อิฐยิ้มแล้ว
"แฟนพี่น่ารักจะตาย พี่ก็ต้องหวงไว้ก่อนนั่นแหละ" ไม่พูดเปล่า ก้มลงมาจุ๊บปากเกี๊ยวหนึ่งที
"เกี๊ยวก็หวงพี่อิฐเหมือนกันนั่นแหละ อย่ามาพูดเลย ตัวเองก็เสน่ห์แรงเหมือนกัน" หยิกข้างเอวแรงๆ โทษฐานหมั่นไส้ ยังจำที่โดนผู้หญิงคนนั้นมาสาดน้ำแดงใส่ได้อยู่เลย อยู่ดีๆก็มีเรื่องซะงั้น
"หวงพี่จริงอ่อ หืม หวงจริงป่ะน้อง" เห้ย เดี๋ยว อย่าเล่นแบบนี้นะพี่อิฐ
"อ๊ะ พี่อิฐไม่เอา น้องจั๊กจี๋ ไปโกนหนวดก่อนเลยนะ!" โดนปากของคนตัวโตซุกเข้าที่คอ หนวดแหลมๆทิ่มไล่ลงมาจากปากถึงต้นคอลามลงมาถึงหน้าอก ฮือ มันสยิวแปลกๆมากเลย
"ทำไมอ่ะ แบบนี้ไม่ชอบหรอ พี่ว่ามันได้อารมณ์ดีออก" ฮือ อารมณ์จะตายอ่ะสิ แค่ปากที่พรมจูบลงมาก็จะตายอยู่แล้ว นี่ยังจะมาโดนหนวดคมๆอีก เกี๊ยวนอนตัวบิดไปมาไม่เป็นท่า ความรู้สึกเหมือนหลังไม่ติดเตียงแล้ว มันลอยๆยังไงไม่รู้
"พี่อิฐ .. อื้อ .. น้องไม่ไหว" ไม่ไหวแล้ว มันรู้สึกว่าถ้าอีกนิด น้องจะต้องตายแน่ๆ
"ครับ จุ๊บ นี่แค่จูบนะ ถ้าโดนมากกว่านี้น้องจะไหวเหรอ" พี่อิฐพูดอะไรเนี่ย แล้วใครจะอยากโดนมากกว่านี้กันเล่า
"ไม่ต้องมาพูดเลย พ่อปรุงพูดว่าไง จำไม่ได้หรอ" เกี๊ยวพูด พี่อิฐถอนหายใจแล้วล้มลงมาซุกคอเกี๊ยวไว้ มือก็กอดเอวไปด้วย เกี๊ยวเลยต้องลูบหลังเขาเบาๆ
"จะทำยังไงให้ป๊าเกี๊ยวรับพี่ดี บางทีพี่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง" พี่อิฐพูดเสียงเบา เกี๊ยวรู้นะว่าเขาเครียด แต่ถ้ามันถึงเวลานั้นจริงๆ เกี๊ยวก็จะอยู่ข้างเขา เราจะต้องผ่านมันไปด้วยกันให้ได้
...........
"สวัสดีครับน้องเกี๊ยว มารอพี่อิฐหรอ มันไปช่วยอาจารย์ขนของน่ะ เดี๋ยวก็คงมา" เดินมาหาพี่อิฐที่คณะ แต่เจอพี่แน่นั่งอยู่
"เกี๊ยวโทรหาเขาไม่รับอ่ะ พี่แน่ เกี๊ยวฝากบอกได้ไหมว่าเกี๊ยวต้องไปธุระกับป๊า เดี๋ยวกลับเอง แบตก็ใกล้หมด กลัวว่าหมดก่อนพี่อิฐจะเป็นห่วง" พอดีป๊าโทรมาบอกว่าพี่พลจะเข้ามารับ วันนี้ต้องไปงานกับป๊า แต่ป๊าไม่ว่างมา
"ได้ๆ รีบไปเลยหรอ อีกแปปมันก็มาแล้วมั้ง" พี่แน่พูด แต่ไม่ทันแล้ว พี่พลถึงหน้ามอแล้วอ่ะ
"ครับ รีบครับ พี่แน่ฝากบอกพี่อิฐด้วยนะ ขอบคุณครับ" พูดเสร็จก็รีบวิ่งออกมาหน้ามอ เห็นรถสปอร์ตคันเดิมจอดอยู่ก็รีบวิ่งไปหา
"สวัสดีครับ" ผมไหว้พี่พลทันทีที่ขึ้นรถมา
"สวัสดีครับ วิ่งมาหรอเรา เหงื่อซกเชียว" พี่พลมองเกี๊ยวขำๆแล้วส่งทิชชู่ให้ โหย จริงด้วยอ่ะ เหงื่อท่วมเลย แบบนี้จะไปงานยังไง ชุดก็ไม่มี ป๊าบอกเมื่อตอนบ่ายเอง สงสัยจะกระทันหันจริง
"กลับไปอาบน้ำก่อนไหม แล้วเราพอมีชุดสูทหรอเปล่า" เกี๊ยวส่ายหัว ไม่มีหรอก ไม่ได้เอามาจากระยองด้วย
"งั้นเดี๋ยวไปร้านเพื่อนพี่ มันมีทุกตัวแหละ จะได้อาบน้ำด้วยเลย" เกี๊ยวได้แต่นั่งพยักหน้า ให้เขาตัดสินใจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เหลือแค่ 20% เองอ่ะ เมื่อคืนลืมชาร์ตแบต
มาถึงร้านตัดสูทที่พี่พลว่า เกี๊ยวก็เข้าไปลองชุด เป็นชุดสูทพอดีตัวสีครีม พอได้เรียบร้อยก็เข้าไปอาบน้ำ ค่อยสบายตัวขึ้นหน่อย อาบเสร็จก็แต่งตัว ก่อนจะเดินออกมาพร้อมเสื้อผ้านักเรียน
"ไปทำผมครับ เดี๋ยวพี่จัดการเอง" เขารับเสื้อผ้าเกี๊ยวไปถือ แล้วดันเกี๊ยวเข้ามาห้องทำผม พี่พลเองตอนนี้ก็แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกัน หล่อมาเชียว ส่วนเกี๊ยวเหมือนเด็กมอปลายเลย เหอะๆ
"น่ารักมากเลยนะเรา เสื้อในถุงพี่วางไว้หลังรถ ตอนกลับก็อย่าลืมนะ" เขาพูด ผมได้แต่พยักหน้า ตอนนี้หกโมงกว่าแล้ว กว่าจะถึงโรงแรมที่จัดงานก็เกือบทุ่ม รถติดได้ที่เลย
............
"ป๊าสวัสดีครับ พ่อปรุงสวัสดีครับ" มาถึงงานแล้ว เหมือนจะเป็นงานเปิดตัวอะไรสักอย่าง รถยนต์มั้ง ของ bmw นะครับ
"ครับน้อง หืม ใครแต่งหน้าทำผมให้เนี่ย หล่อมากลูกชายป๊า" ป๊าดึงเกี๊ยวไปกอด แหะๆ
"พี่พลพาไปทำร้านมาครับ เสื้อผ้านี้พี่พลก็ออกให้" ผมพูด
"เออ ดีมาก ซื้อของให้หลานซะบ้าง" ป๊าพูดแซว
"แหม่พี่ครับ น้องก็พอน่า" พี่พลพูด สักพักเราก็ไปด้านใน ไหว้เจ้าภาพเสร็จเกี๊ยวก็ไม่มีหน้าที่อื่นแล้ว นอกจากนั่งกินอะไรเล็กๆน้อยๆไป หยิบโทรศัพท์มาดูก็เห็นมีมิสคอล 1 เลยรีบโทรกลับไป
"ว่าไงครับพี่อิฐ เกี๊ยวมางานกับป๊าน่ะ คงกลับดึกๆ พี่อิฐทานข้าวเลยนะ ไม่ต้องรอเกี๊ยว"
(อ่อ ครับ กลับแล้วมานอนกับพี่นะ )
"ครับพี่อิฐ เดี๋ยวเกี๊ยวไปหา" บอกเขาก่อนจะวางสายไป
"นอนด้วยกันทุกวันเลยหรอน้อง" พ่อปรุงถาม เกี๊ยวหันไปยิ้มแหยๆ พยักหน้าให้หนึ่งที
"เขาไม่ได้ทำอะไรเราใช่ไหม" พ่อปรุงถาม จะให้ตอบว่าไงดีอ่ะ ที่จริงก็มีบ้าง แต่ไม่ได้เกินเลยอะไรมากมาย
"ไม่มีหรอกมี้ พี่อิฐสุภาพบุรุษจะตาย" เกี๊ยวบอกยิ้มหวานเลยโดนมี้เอามือมาเฉ่งหัว สักพักป๊ากลับมาพร้อมพี่พลพอดี
"เบื่อหรือยังครับ" พี่พลถาม นั่งข้างน้อง ป๊านั่งข้างพ่อปรุง
"นิดหน่อยครับ แต่พริตตี้สวยดี เพลินตาดี" ตอบไป ตาก็จดจ่อไปที่เวทีด้านหน้า
"ก็งั้นๆอ่ะ พี่ว่าเกี๊ยวน่ารักกว่าอีก" เกี๊ยวรีบหันหน้าไปมองเขา พูดอะไรแปลกๆชวนขนลุก
"ล้อเล่นน่า พี่แค่อยากบอกว่า วันนี้เราน่ารักดีนะ" พี่พลพูดเขินๆ แต่เกี๊ยวไม่ได้สนใจ แค่ยิ้มให้เบาๆ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าเขาชอบมองด้วยสายตาที่ไม่ใช่แค่พี่ชาย
"เดี๋ยวป๊ากับมี้จะกลับเลย เกี๊ยวไปกับพลนะ" สามทุ่มแล้ว งานยังไม่เลิกหรอก แต่ว่าป๊ากับมี้ต้องรีบกลับ ท่านอยู่ไกล
"ไม่ต้องห่วงพี่ ผมไปส่งถึงหอเลย" พี่พลพูดกับป๊า
"ก็ลองไม่ถึงสิ แกโดนดีแน่" ป๊าพูดคาดโทษ พี่พลรีบยกมือไหว้
"กลับดีๆนะลูก เอาไว้กลับบ้านคงได้เจอกัน" พ่อปรุงกอดเกี๊ยว เกี๊ยวเลยหอมแก้มทั้งสองคนก่อนจะยืนส่งพวกเขาออกรถไป
"เราก็กลับกันเถอะ พรุ่งนี้เรามีเรียนนี่นะ" พี่พลพูด เกี๊ยวพยักหน้าแล้วขึ้นรถ ระหว่างทางพี่พลก็ชวนคุยโน่นคุยนี่ไปเรื่อย จนมาถึงหน้าหอ เกี๊ยวเลยขอบคุณเขา
"ไม่เป็นไรครับ พี่เต็มใจ" นี่คือคำที่เขาตอบรับคำขอบคุณของผม
"อ่อ อย่าลืมถุงเสื้อผ้านะ คราวนี้พี่ไม่วนมาให้แล้วนะ" เขาพูดแหย่ เกี๊ยวได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วเอื้อมไปหยิบถุงเสื้อ แต่เขาก็ดันทำท่าจะเอื้อมไปหยิบด้วย หน้าเราเลยอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซน
"ขอโทษครับ" เกี๊ยวบอก รีบหยิบถุงแล้วลงจากรถ ใจเต้นแรงมาก ไม่ได้เต้นเพราะชอบนะ แต่กลัวว่าเขาจะทำอะไรมากกว่านั้น
"ฝันดีนะเกี๊ยว" เขาเปิดกระจกรถบอก ผมรีบหันกลับมารับคำ ก่อนจะวิ่งขึ้นห้อง เราต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
..............
"พี่อิฐ" เคาะประตูเรียกพี่อิฐสักพักเขาก็เดินออกมาเปิด
"ทำไมกลับมากับคนชื่อพล" คำถามแรกที่เกี๊ยวเดินเข้าห้อง
"ป๊าให้พี่พลมารับเกี๊ยว แล้วก็มาส่งเกี๊ยวด้วย" เกี๊ยวบอก ถอดสูทนอกออก ร้อนจะตายแล้ว
"พี่อิฐเป็นอะไร" เกี๊ยวเดินตามเข้าไปในห้องนอน เห็นพี่อิฐเอามือกุมหัว เขาคงไม่ได้คิดมากใช่ไหม
"พี่อิฐ อ๊ะ" เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อสะกิดคนตัวโต แต่กลับถูกกระชากเข้าหา แล้วผลักลงเตียง
"พี่อิฐจะทำอะไร ปล่อยนะเกี๊ยวเจ็บ" น้ำตาาคลอเบ้า พี่อิฐตรึงแขนสองข้างของเกี๊ยวขึ้นไปไว้เหนือหัว มืออีกข้างพยายามถอดเสื้อน้องออก กระดุมเสื้อเชิ้ตหลุดออกจนถึงหน้าท้อง เขาไม่รอช้า ซุกไซ้มาที่คอและหน้าอกอย่างรุนแรง
"ทำไมต้องไปกับมัน ทำไม" อื้อ เขาไม่ฟังเกี๊ยวเลย พอเกี๊ยวจะพูดเขาก็ขึ้นมาประกบปาก ขบกัดรุนแรง เกี๊ยวหายใจไม่ออก เขาก็ไม่ยอมปล่อย
"อื้อออ" พยายามขืนตัว แต่ก็โดนมือหนาบีบที่ยอดอก เกี๊ยวนอนครางไม่ได้ศัพท์ ปากก็ถูกฉกฉวยด้วยลิ้นหนาที่กระหวัดจนไม่ทันหายใจ ทำไมต้องรุนแรงด้วย
"เจ็บ .. ฮึ่ก" น้ำตาเม็ดแรกหยดลงข้างตา และไหลออกมาเรื่อยๆ พี่อิฐที่กำลังซุกไซ้หน้าอกเกี๊ยวผละขึ้นมามองหน้า แล้วเขาก็หลับตาแน่น ก่อนจะผละออกทั้งตัว เกี๊ยวนอนขดอยู่บนเตียง หอบหนักมาก ร้องไห้จนตัวโยน
"เกี๊ยวต้องไป .. ฮึ่ก .. เพราะป๊าสั่ง .. ทำไมพี่อิฐไม่เข้าใจ .. เกี๊ยวปฏิเสธป๊าไม่ได้" นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย พี่อิฐนั่งอยู่ปลายเตียง เอามือกุมศรี๋ษะ
"ถ้าป๊าให้เกี๊ยวแต่งงานกับมัน เกี๊ยวก็ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหม" ฮึ่ก เกี๊ยวเจ็บ ทำไมพี่อิฐพูดแบบนี้ พูดเหมือนไม่รู้จักเกี๊ยวเลย
"พี่อิฐก็รู้ว่าเกี๊ยวรักพี่อิฐมากแค่ไหน" ยังคงนอนร้องไห้ มือกำเสื้อเชิ้ตแขนยาวที่หลุดรุ่ยไว้อยู่
"พี่อิฐใจร้ายกับเกี๊ยว ..ฮึ่ก..มากไปหรือเปล่า" เกี๊ยวตัดพ้อ พยายามลุกขึ้นจากเตียง ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง เกี๊ยวก็จะกลับไปนอนห้อง
"เกี๊ยว พี่ขอโทษ ฮึ่ก คนดี พี่ขอโทษ พี่แค่หวงเรา พี่คิดมาก พี่ พี่ " พี่อิฐคว้าตัวน้องไปกอด แม้อ้อมกอดมันจะอุ่นมากแค่ไหน แต่สิ่งที่เขาทำเหมือนไม่เชื่อใจมันก็ทำให้น้องเจ็บอยู่ดี
"พี่อิฐไม่คิดบ้างหรอว่าเกี๊ยวเองก็เจ็บมากที่ไม่สามารถบอกป๊าได้ ว่าพี่อิฐคือคนที่เกี๊ยวรัก" ผมพูดร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขา ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเจอปัญหาแบบนี้
"พี่ขอโทษที่ทำรุนแรง พี่ขอโทษ พี่รักเกี๊ยวนะ พี่แค่ไม่อยากเสียเราไป พี่กลัว กลัวว่ามันจะมาแย่งเกี๊ยวไป" พี่อิฐพูด พรมจูบมาที่ขมับ
"ไม่มีใครมาแย่งเกี๊ยวไปจากพี่อิฐได้ ถ้าเกี๊ยวไม่เต็มใจ เกี๊ยวรักพี่อิฐนะ พี่อิฐต้องเชื่อใจเกี๊ยวสิครับ" เกี๊ยวหันกลับไปกอดเขาไว้ ยันตัวขึ้นคุกเข่าสองข้างบนเตียง แล้วดึงเขามากอดปลอบ กลายเป็นเขาเองที่ร้องไห้ออกมา เกี๊ยวรู้นะว่าเขากำลังพยายามทำตัวให้คู่ควรกับเกี๊ยว เดี๋ยวนี้เขาวาดรูปเยอะขึ้น วันหยุดก็ไม่กลับบ้านเพราะต้องรีบทำงานส่ง เขาเป็นคนดี เขารักเกี๊ยวมาก ทำไมเกี๊ยวจะไม่รู้ แต่ถ้าเขายังมองว่าเขาไม่คู่ควรกับเกี๊ยว มันจะมีประโยชน์อะไร เรารักกันด้วยความรักไม่ใช่หรอ ไม่ได้รักเพราะใครคนใดคนหนึ่งมีฐานะเหนือกว่า
"พี่รู้แล้ว พี่ขอโทษ" เขากอดเกี๊ยวไว้ เกี๊ยวก็กอดปลอบเขาไว้ ถ้าวันนี้เราไม่เคลียร์กัน วันหลังมันจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแน่ๆ
"ไปอาบน้ำกัน เกี๊ยวร้อน พี่อิฐอาบน้ำให้เกี๊ยวหน่อยนะ" เกี๊ยวเปลี่ยนเรื่อง เช็ดน้ำตาของพี่อิฐ ปกติเขาเป็นคนเข้มแข็งจะตาย แต่เพราะเรื่องของเกี๊ยว เขามักจะอ่อนไหวเสมอ
"ยังเจ็บอยู่ไหม พี่ขอโทษ" พี่อิฐก้มลงมาจูบต้นคอที่พี่อิฐกัดเข้าอย่างแรง แค่นี้ก็ไม่เจ็บแล้ว
"ไม่เจ็บแล้วครับ แต่คราวหลังไม่เอาแล้วนะ เกี๊ยวเจ็บที่หัวใจมากกว่า" เกี๊ยวบอก ปล่อยให้พี่อิฐอาบน้ำให้ เขาไม่ได้ล่วงเเกินอะไรเกี๊ยวเลยนะ แค่ก้มลงมาจูบหน้าผาก แล้วก็ขัดตัวจนเสร็จ สุดท้ายเราก็ได้อาบกันทั้งคู่ จนเสร็จ ถึงได้ออกมานอนกอดกันบนเตียง
"ฝันดีนะเด็กดื้อ พี่รักเรานะ" พี่อิฐจูบมาที่หน้าผาก
"เกี๊ยวก็รักพี่นะ คนบ้า" ผงกหัวขึ้นไปจูบหน้าผากพี่อิฐบ้าง รักจังเลยคนนี้อ่ะ
...........
เด็กดื้อยังต้องทำโทษ นัปประสาอะไรกับคนตรงหน้าผม เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว ไอ้คุณแน่!!
"คุณมิลค์ครับ แน่ไม่ไหวแล้วนะ" แน่ครางอยู่ใต้ร่างผม ผมกระแทกเอวจนสุดแล้วปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาบนหน้าท้องเขา กลัวว่ามันจะไม่สบายตัวครับ เพราะนี่เป็นรอบที่สามของคืนนี้แล้ว โทษฐานที่จะหนีผมไปเที่ยวโดยไม่บอก
"ไม่ไหวแล้วหรอครับ มิลค์กำลังสนุกเลยนะ ดูสิ มันต้องการแน่อีกแล้วอ่ะ อ่าา" ผมแกล้งกระซิบข้างหู งับใบหูขาวเบาๆ มันรีบยันหน้าอกผม หุบขาลีบเพราะกลัวผมจะทำอะไรต่อ ผมไม่ทำแล้วล่ะครับ แค่อยากให้มันได้รับโทษ
"ถ้าคุณมิลค์ทำอีก แน่จะไม่มานอนกับคุณมิลค์แล้ว" มันพูดหลบปากผมที่กำลังคลอเคลียคอขาว หึ
"ยังจะหน้ามาต่อรองนะครับเมีย วันนี้ความผิดใหญ่หลวงนัก แค่สามรอบไม่พอหรอกมั้ง" ผมแกล้งส่งนิ้มเข้าไปในร่างเขา แน่ร้องครางพยายามจับมือผมออก แต่สู้แรงผมไม่ไหวหรอก
"แน่แค่อยากไปเที่ยวโดยไม่มีคุณมิลค์บ้างเท่านั้นเอง" ไอ้เหี้ย เจ็บ เจ็บชิบหาย ผมรีบถอนนิ้วออก ลุกจากตัวมันแล้วมานั่งข้างๆ ไม่หันไปมองมันสักนิด มันพูดกับผมแบบนี้ได้ไง ที่ผมยอมไม่ไปทำงานในวันที่มันป่วย ที่ผมยอมให้มันไปเข้าค่าย แค่นี้ยังไม่พอใช่ไหม
"เอาเลยแน่ มึงอยากไม่มีกูนักก็ไปเลย กูขอโทษที่กักตัวมึงไว้กับกูคนเดียว ตอนนี้กูยอมให้มึงไปแล้ว มึงไปสิ!" ผมตวาดออกมาในที่สุด ไม่รู้จะต้องทำยังไงกับมันแล้ว บางทีมันก็ดูรักผม แต่บางทีมันแค่เห็นผมเป็นคู่นอนเฉยๆ แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ผมรักมมันนะ มันคือคนที่ผมจะคบด้วยตลออดไป
"คุณมิลค์" มันรีบลุกมาจับตัวผม หน้านิ่วคงเพราะเจ็บที่ด้านหลัง
"ไม่ต้องมายุ่งกับกู พรุ่งนี้มึงจะไปเที่ยวไหนก็ไป กูไม่ยุ่งเรื่องของมึงแล้ว" ผมพูดลุกออกจากที่นอน
"คุณมิลค์ อ๊ะ ฮือออ" เชี่ย มันล้มลงไปนอนพับที่พื้น ผมแม่งก็ทนเห็นมันล้มไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้ด้วย ผมทำมันรุนแรงเกินไป ผมผิดเอง
"มึงนี่มัน!" ผมรีบเข้ามาอุ้มมัน มันรีบคว้าคอผมไว้แล้วซุกมาเหมือนเด็กน้อย มันน่ารักมากไหมแน่
"แน่ไม่ไปแล้ว แน่จะอยู่กับคุณมิลค์" มันเงยตามาทำท่าเหมือนคนสำนึกผิด หึ น้อยไปสิ อีกวันมันก็ลืมแล้วมันก็จะไปให้ได้ ที่ผมไม่ให้ไปเพราะมีเพื่อนมันมาชวนไปผับครับ แล้วคนอย่างมันนี่นะไปผับ ให้ตายเถอะ เสือ สิงห์ เยอะจะตาย ผมไม่ไว้ใจมันหรอก
"มึงก็พูดเอาตัวรอด ไม่ต้องมาเอาใจกู" ผมบอก พามันเข้ามาในห้องน้ำ วางตัวมันในอ่าง แล้วเปิดน้ำให้ บนตัวแน่มีแต่รอยดูดผมเต็มไปหมด น่าสงสารมันเหมือนกันนะครับ แต่จะทำไงได้ มันเขี้ยวอ่ะ
"ไม่นะ แน่ไม่ไปแล้ว คุณมิลค์อย่าโกรธแน่เลยนะ นะครับบบ" ผมแอบอมยิ้ม มันเอาศอกค้ำขอบอ่าง ตัวเปลือยๆยื่นนิ้วก้อยมาให้ผมเป็นการสัญญา
"เอาไว้ถ้าจะไปวันหลังกูจะพาไปเอง โอเครไหม" ผมถาม มันรีบเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วผม แล้วดึงผมลงไปในอ่างกับมัน
"ครั้งหน้าให้คุณมิลค์พาไป แต่ตอนนี้คุณมิลค์ขัดตัวให้แน่หน่อยนะ เมื่อยตัวไปหมดเลยอ่ะ" พูดอ้อนๆ เอาบั้นท้ายมาถูกับส่วนแข็งขืนของผม คิดหรือครับว่าจะรอด จัดกันไปอีกหนึ่งยกใต้น้ำ พอออกมาจากห้องน้ำเท่านั้นล่ะครับ ดื้อของผมหลับเป็นตาย ไม่ไหวเลย มีเมียแบบนี้ ผมเป็นห่วงมันตลอดเวลาเลยนะเนี่ย
TBC.
กลับมาแล้วไม่ยาวสั้นๆเลยยย
บริษัทใหม่ใช้งานคุ้มมากค่ะ แปลภาษาไม่มีเวลาเขียนนิยายเลย
นี่หยุดยาวสามวันก็ต้องทำอย่างอื่นด้วย เลยมานิดเดียวนะ
ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ อยากจะมาลงยาวๆก็ไม่มีเวลาสักที
ตอนนี้มีแน่มิลค์มาให้นิดนึง ไม่ว่ากันเนอะ
ไปแล้วค่ะ ตอนหน้าเจอกัน
ขอบคุณคร้าบ
:กอด1:
-
:katai2-1: เรื่องงานก็พยายามเข้านะคะ. แรกๆก็แบบนี้ค่ะ. ถ้าไหวก็ไหว. ไม่ไหวก็เปลี่ยนค่ะ
ตอนนี้สงสารพี่อิฐน้องเกี๊ยวอ่า. หลบๆซ่อนๆไม่พอมีคนจ้องตีท้ายครัวอีก พี่อิฐกดดันแบบนี้จะวาดรูปออกเหรอ.
ทางที่ดีพี่อิฐควรมองอนาคตหลังเรียนจบนะ. พี่จะทำงานอะไร การที่เราไม่ได้รวยมาตั้งแต่ต้นมันต้องสร้างตัวจากความสามารถอะ
ส่วนมิลค์แน่. หึงหวงทีไรมีจัดสามสี่ยกตลอด.
ร้อนแรงไปนะ. กลัวแน่เพลีย :hao6:
-
อีพี่พลคิดไม่ซื่ิกะเกี๊ยว แน่ๆเลย
-
เฮ้ออ คู่แรกเกือบพาเครียด คู่รองเล่นเอาชุ่มหัวใจ คือน้องน่ารักมากกก
-
่มิลค์กับแน่นี่หื่นพอๆกันเลย
-
พี่อิฐสู้ๆ หวังว่าน้องเกี๊ยวจะรู้ตัวเร็วๆนะว่าพี่พลมาจีบ
ทำให้พี่อิฐมั่นใจในความรักของเรา
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
พี่คงเครียดมาก
-
น้องเกี๊ยวเสน่ห์แรง
ป๋าดูจะใว้ใจพี่พลมากเลยนะ
พ่อปรุงทำไมไม่จัดการอะไรสักอย่าง
พี่อิฐ หึงแล้วนะ
มิลล์กับแน่ นี่รุนแรงตลอดดดดด
-
อิฐเกี๊ยวออกแนวจะดราม่า :hao5:
มิลค์แน่นี่น่ารัก :-[
-
เฮ้อ! สงสารพี่อิฐ แล้วแบบนี้เมื่อไรป๊าเกี๊ยวจะรู้จักพี่อิฐล่ะ ถ้าพี่อิฐไม่ลองไปหาป๊าเกี๊ยวซักที พ่อปรุงมัวแต่ทำอะไรอยู่ รีบบอกป๊าเกี๊ยวให้เร็วเถอะ ก่อนที่พี่พลจะมาทำให้เกี๊ยวเจ็บปวดไปมากกว่านี้ เพราะความหึงของพี่อิฐ
ส่วนคู่มิลล์กับแน่ นี่เจอทีไรหื่น ร้อนแรงตลอด
-
พี่อิฐสู้ๆ แสดงตัวกะป๊าเลย จะได้รู้ว่าเราจริงจัง จริงใจ
ทำอะไรสักอย่าง ดีกว่าหลบๆซ่อนๆนะ
-
รักมากก็หวงมากเป็นเรื่องธรรมดาเนอะพี่อิฐ แต่บางทีควรเชื่อใจน้องบ้างก็ดีนะ
คบกันควรคุยกันด้วยเหตุและผลด้วยนะ
ส่วนแน่กับมิลล์มาแนวหื่นตลอดเลย เมื่อไหร่จะเอ็นซีคู่อิฐเกี๊ยวบ้างน้าาาาา
ิเค้าารออ่านอยู่นะ
-
ป๊าครับ รู้ไหมคนที่ป๊าไว้ใจ ระวังมันจะกลายเป็นร้ายที่สุดนะครับ ไว้ใจไม่ได้หรอกคนที่ชื่อ "พล" น่ะ
-
มิลล์กับแน่นี่ร้อนแรงจริง ส่วนพี่อิฐกับเกี๊ยวเป็นกำลังใจให้นะ :mew1:
-
อ๊ากกกกกกก
คุณแน่ ได้ใจมากอ่ะ ไม่รู้ยั่วหรือง้อ (แต่คุณมิลล์นี่คิดเป็นอย่างแรกล่ะนะ)
ได้กลิ่นไม่ชอบมาพากลจากคุณพลนะเนี่ย
-
:เฮ้อ: สองคู่สองอารมณ์แตกต่างกันเลย
-
พี่อิฐใจเย็นๆนะ เชื่อใจน้องสิ :hao7:
รอตอนต่อไปค่า
-
คือก้อเข้าใจน้อง ที่ปฏิเสธป๊าไม่ได้ เรื่องอิ'ลุงพล'
และก้อเค้าใจที่พี่อิฐเครียดด้วย ก้อนะมีผู้ชายมาส่ง สองวันสามวันติดงี้อ่ะ ถึงเข้าใจเหตุผล แต่มันก้อยังแยากงี่เง่าเน้ออออ
ส่วนคุณแน่ สมควรที่โดนมิลล์งอล หึหึหึ
แต่ก้อจบที่การง้อบนเตียงตาหล้อดดดด คู่นี้ 5555555
-
พี่อิฐกำลังคิดมาก น่าสงสารแกนะ แต่เกี๊ยวก็น่าสงสารด้วย พี่อิฐต้องเชื่อใจน้อง
ก็คนมันขี้หึงนิดหนึ่งก็คิดไกลเนอะพี่อิฐเนอะ พี่พลก็คิดไกลกับน้องด้วยล่ะ
คุณมิลค์หวงแน่มาก แหม พูดความจริงงอนสามบ้านแปดบ้าน ขี้น้อยใจนะเรา
แน่ก็ง้อไปสิ คู่นี้แบบโคตรจะผัวเมียกันอ่ะ น่ารักดีนะ
ขอบคุณค่ะ
-
เกี๊ยวกุ้งมาแย้ววววว
ลุงพล! จะมาเต๊าะเกี๊ยวเหรอ ถอยเลย อย่ามาแทรกพี่อิฐกะน้องซะให้ยาก!
พี่อิฐรุนแรงเพราะหึงน้องมาก ;_;
อยากให้ผ่านป๊าไปได้ด้วยดีจัง ถึงแม้คุณถุงจะยังไม่รู้ แต่เดี๋ยวก็ต้องรู้อยู่ดี ;_;
มิลค์แน่ .. คึคึ แน่เป็นเด็กดื้อเลยต้องโดนลงโทษนะ!
ได้อ่านพาร์ทของมิลค์แล้วดีจัง >< รักแน่มากเลยนะนี่ คึคึ น้องแน่ แน่สมชื่อจริงๆ
-
ฟินนนนไปอีก :haun4: :jul1: :o8: :impress2:
-
:katai5:
-
คุณคนเขียนคงพาคู่มิลค์แน่มาปลอบใจแน่เลย :haun4:
ก็คู่อิฐเกี๊ยวเครียดมากกก อิพี่พลไปไกลๆ อย่ามายุุ่งกับน้องเกี๊ยวนะ แก่แล้วต้องเจียมตัวนะ :angry2:
-
นุงเกี๊ยวววววว~~~~
พี่อิฐนี่คิดมากจัง กดดันตัวเองเกินไปนะ
-
เรื่องงานคนเขียนก็สู้ๆนะค่ะ
อิพี่พลนี่มันต้องมีซัมติงในใจ
กะน้องเกี๊ยวแน่มองน้องขนาดนั้น
-
น้องเกี๊ยว~ โตเป็นหนุ่มแล้วก็ยังน่าฟัดเหมือนเดิม :man1:
ใครต่อใครต่างพากันหมั่นเขี้ยวและเอ็นดู เกี๊ยวของป๊าและมี้
เป็นเด็กที่จิตใจดีมากๆ ถึงว่าคนรอบข้างมีแต่คนรักน้อง
โดยเฉพาะป๊า ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมกันเลยทีเดียว
นี่ขนาดไม่รู้ว่าลูกมีแฟนนะยังเป็นขนาดนี้ กลัวแทนพี่อิฐเลย
ไหนจะเรื่องฐานะ เรื่องความเหมาะสม ไหนจะเรื่องครอบครัวอีก
พี่อิฐอย่าถอดใจนะคะ พยายามเข้า เป็นกำลังใจให้
ที่สำคัญน้องเกี๊ยวยังรักและศรัทธาในตัวเรา เราเองก็ต้องสู้
มี้น้องเกี๊ยวอยู่ข้างน้องเกี๊ยวอยู่แล้ว มีชัยไปกว่าครึ่ง :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ น้องเกี๊ยวของคุณน่ารักมากๆ :กอด1:
-
ไม่น่าไว้ใจนะเนี่ยนายพล อย่าหวัง เกี๊ยวระวังตัวด้วยนะลูก
-
เครียดแทนพี่อิฐ
อิพี่พลไม่น่าไว้ใจยังไงไม่รู้ ดูก็รู้ว่าคิดไม่ซื่อกับหนูเกี๊ยว แต่ไม่รู้จะร้ายขนาดไหน
ส่วนอีกคู่นี้ก็นะ ร้อนแรงตลอดจ้าาา
-
สงสารพี่อิฐจัง สงสารเกี๊ยวด้วย :เฮ้อ:
-
เมื่อไรเกี้ยวจะเสร็จพี่อิฐ อยากอ่าน :o8:
-
สงสารพี่อิฐ คนเขียนสู้ๆนะคะ
รอวันที่ลงตัว คู่มิลค์แน่หื่นตลอด :haun4:
-
เฮ้ออ เจอแบบพี่อิฐยังไงก็ต้องมีแอบหวั่นกันบ้างล่ะนะ :hao5:
มาต่อไวๆนะฮะ :')
-
แจ้งบ้าง !! มีคนรอหรือไม่รอ
แต่น้องเกี๊ยวจะมาพรุ่งนี้นะฮับ
คนเขียนว่างละ
คิดถึงทุกคนเลยย
:กอด1:
-
รอน้องเกี๊ยว :o8:
-
เกี๊ยวววววว !
-
เมื่อเช้ากว่าจะลุกไปเรียนได้ ผมเกือบเอาตัวไม่รอด โดนเด็กยุ่งจับตัวไว้แน่น ทำยังไงก็ไม่ยอมให้ผมลุกไปอาบน้ำ อ่า อ้อนน่ะครับ ปกติเวลามานอนด้วยกันแล้วผมต้องไปเรียนก่อน ถ้าเกี๊ยวไม่รู้สึกตัว ผมก็ได้ไปตามปกติ แต่ถ้าเกี๊ยวรู้สึกตัวล่ะก็ ยากครับ พยายามจะดึงผมให้ลงไปนอนด้วยทั้งๆที่รู้ว่าผมมีเรียน ผมเลยจับฟัดซะแก้มแดงตั้งแต่เช้า แม้ว่าความต้องการของผมมันมากกว่าแค่กอดจูบ แต่ความรักของผมมันมากยิ่งกว่านั้นนี่ครับ เพราะฉะนั้นผมจะรอจนกว่าจะถึงวันนั้น วันที่ทุกอย่างลงตัว วันที่ผมมีโอกาสขออนุญาตดูแลเกี๊ยวกับพ่อของเกี๊ยวด้วยตนเอง วันนั้นผมสัญญาเลยครับว่าเด็กขี้ยั่ว ไปไหนไม่รอดแน่ๆ ผมนี่แหละจะอ้อนขอจนเกี๊ยวลุกไปไหนไม่รอด
"ตกลงว่าศุกร์นี้ไปทะเลนะครับคุณอิฐ แน่ว่าเราไปเสม็ดกันดีกว่าครับ พ่อคุณมิลค์ท่านรู้จักเจ้าของบังกะโล เห็นว่ามีส่วนลดด้วย คุณอิฐจะได้ไม่ต้องห่วงไง หาร 4 นะ พาน้องเกี๊ยวไปเที่ยวกัน" ไอ้แน่พยายามเกลี้ยกล่อมผม แต่ถึงแน่มันไม่ทำ ผมก็ต้องพาไปครับ สัญญากับน้องไว้แล้ว แม้เงินอาจจะไม่พอให้เกี๊ยวอยู่สุขสบาย แต่ผมก็จะพยายามให้มันออกมาดีที่สุด สำหรับผมแค่ได้อยู่กับเกี๊ยว ไม่ว่าที่ไหน ผมก็มีความสุข และผมก็หวังว่าน้องจะคิดเหมือนกัน
"ฝากมึงจัดการด้วยแล้วกันแน่ ขอบใจมึงมาก" ผมบอก จัดการงานตรงหน้าให้เสร็จแล้วลุกไปซื้อข้าว ไอ้แน่มันเพิ่งซื้อเสร็จก็มานั่งเม้านี่แหละครับ ส่วนผมกำลังเคลียร์งานที่ไม่ได้ส่ง คราวนี้ต้องรีบเคลียร์ เพราะเดือนหน้าต้องไปฝึกงานแล้ว ตอนนี้ผมยังเลือกที่ฝึกไม่ได้เลย ถ้าผมยังเลือกไม่ได้ อาจารย์จะส่งไปเอง ซึ่งผมกำลังรีบอยู่ ไม่อยากไปทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลย
"อื้ม" กำลังวางจานข้าวมันไก่ เกี๊ยวโทรมาพอดีครับ ตื่นหรือยังไม่รู้ น้องมีเรียนบ่าย ตอนนี้ใกล้เที่ยงแล้ว
( ซื้อข้าวผัดกุ้งให้หน่อย จะถึงแล้ว ) โทรมาสั่งข้าวนี่เอง
"ได้ครับ ไม่ต้องรีบนะ" ผมบอกน้องที่เสียงกระหืดกระหอบ เกี๊ยวชอบรีบจนกลายเป็นรน บางทีอาจจะลืมอะไรแล้ววิ่งขึ้นไปเอาอยู่เป็นได้ ตัวยุ่งเอ๊ย
"เดี๋ยวน้องเกี๊ยวมาหรอครับคุณอิฐ" แน่ถาม
"อื้ม แล้วไอ้มิลค์ล่ะ ไม่มาหาหรอวันนี้" ปกติตัวติดแน่จะตาย วันนี้หายไปไหนซะล่ะ
"วันนี้เค้ามีถ่ายแบบกันอ่ะ ถ้าเย็นนี้ไม่เสร็จ แน่คงไปรอที่คณะ" อืม ดีเนอะ ตั้งแต่คบกัน ไอ้แน่ก็ไม่ดูเงอะงะมากมายอะไร ผิดกับเมื่อก่อนที่ดูคุณหนูจ๋า โง่ๆ ทำอะไรดูกวนบาทาชาวบ้านไปหมด
"รอแปป กูไปสั่งข้าวให้เกี๊ยวก่อน" ผมบอกมันก่อนจะเดินมาสั่งข้าวผัดกุ้ง รอไม่นาน ป้าแกก็ส่งจานมาให้ แวะซื้อน้ำเปล่าเย็นๆกับน้ำแข็งสามแก้วมาด้วย แต่ให้ไอ้แน่ไปยกนะ ผมยกไม่หมด
"พี่แน่ขอบคุณนะครับ" มาแล้วครับตัวดี มาพร้อมกุญแจรถ แสดงว่าเอารถมาอีกแล้ว ผมพูดหลายทีแล้วครับว่ามันเปลือง แต่ก็เท่านั้น ถ้าวันไหนมาพร้อมผม จักรยานคันเดียวครับ ประหยัด แถมอบอุ่นกว่าเยอะ
"หิวล่ะสิ ทานซะ เดี๋ยวเลิกเรียนพี่พาไปตัดผม" ผมบอกน้อง เกี๊ยวหันมายิ้ม ผมเพร่าเริ่มยาวมัดจุกหน้าขึ้นไม่หมดแล้ว เค้าบ่นว่าร้อน เดี๋ยวจะพาไปอันเดอร์คัทซะเลยดีไหม เอาให้ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่กล้าเข้าใกล้ไปเลย
"ตั้งใจเรียนล่ะ สามโมงเจอกัน" ผมขยี้หัวตัวยุ่งก่อนที่จะเดินกลับมาห้องเรียนตัวเอง ไอ้แน่มันไปรอที่ห้องแล้ว ส่วนผมพอเข้าห้อง อาจารย์ก็มาพอดีเลย
"คุณมิลค์โทรมาบอกว่าเสร็จสี่โมงครับ คุณอิฐจะพาน้องเกี๊ยวไปตัดผมใช่ไหม แน่ไปด้วยนะ" ไอ้แน่รีบบอก ผมพยักหน้าไป
"ไปซื้อคอนแทคส์ด้วยเลยไหม แว่นอ่ะไม่ต้องใส่แล้ว" ผมกวนมัน เห็นแว่นมันละน่าเบื่อ
"เอ่อ .. คุณมิลค์ไม่ยอมครับ คุณมิลค์บอกว่าแน่เอาแว่นออกแล้วไม่หล่อ" ฮ่าา ผมล่ะอยากจะเบิ้กกะโหลกมันจริงๆ ไอ้มิลค์ผัวมันน่ะหวงก้างล่ะสิ ถ้าเกิดไอ้แน่ตัดผมรองทรงเซ็ตหน้าตั้งๆ แล้วใส่คอนแทคนะ ขี้คร้าน ไอ้มิลค์จะปวดหัวเพราะมีแต่คนมารุมจีบเมียมัน
เรานั่งเรียกันจนเกือบบ่ายสาม อาจารย์ปล่อยเร็วครับ ผมเลยลงมานั่งรอเกี๊ยวที่เดิม รอไม่นานเกี๊ยวก็ลงมา หลังจากนั้นเราก็ขึ้นรถยนต์ส่วนบุคคลไปร้านตัดผมกัน อยู่แถวมาบุญครับ ร้านประจำ ไม่แพงมาก ตัดสวยมากด้วย
"เจ้สวัสดีครับ" ผมทักพี่ที่เป็นสาวประเภทสอง คนนี้แหละครับ ฝีมือเลย
"จ้าา สวัสดีคนหล่อ มากันสามคน ใครตัดบ้างล่ะเนี่ย" เจ้แกถาม เจ้แกดีอย่างครับ ไม่เคยลวนลาม พูดจาให้รู้สึกหวาดกลัว
"สามคนเลยครับ ผมเล็มนิดเดียว คนนี้ขอสั้นกว่านี้หน่อย ส่วนไอ้นี่รองทรงสูงเซ็ตตั้ง ขอหล่อๆเลยนะเจ้" ผมบอก
"งั้นรอหัวนึง เจ้จัดให้ นั่งรอก่อนไป" เจ้แกไล่พวกผมมานั่งโซฟาด้านหลัง ตอนนี้มีช่างอยู่สามคน ติดลูกค้าหมด ของเจ้คงไม่นาน
"เกี๊ยวเอาขึ้นถึงนี่เลยดีไหม ข้างหลังไถขึ้นนิดนึงน้องร้อน" เกี๊ยวพูดสะบัดผมไปมา ผมยาวแล้วครับ พูดไป เอามือลูบหลังคอไป คอขาวๆนี่มันน่ากัดจริงๆครับ ผมหวงนะเนี่ย ถ้าไม่ใช่ไอ้แน่ มานั่งมองแฟนผมแบบนี้ ผมอัดหน้าแน่
"พอๆ มานั่งดีๆ" ผมลากน้องมานั่งข้างๆ มือก็ลูบหัวตัวดีไปด้วย ไอ้แน่มันนั่งอ่านนิตยสารแก้เบื่อไปเรื่อย
"เอาล่ะ พ่อสุดหล่อมาคนแรกเลย" เรียกผมแล้งครับ ผมไปนั่งแท่นประหาร อยากเอาหลังขึ้นนิดหน่อย แล้วก็หน้าสั้นนิดนึง แปปเดียวเท่านั้น ผมก็เสร็จ ต่อไปก็ตาเกี๊ยวครับ เจ้แกก็ชวนเกี๊ยวคุยไปเรื่อย พอทราบว่าเกี๊ยวเป็นแฟนผมเท่านั้นล่ะ เม้ากระจาย ผมกลายเป็นคนไม่คู่ควรทันที ผิวน้องขาวอย่างนั้น เนียนอย่างนี้ ใช่ซี้ ผมมันไม่หล่อนี่
"โล่งยัง" ผมถามเกี๊ยวที่เดินมาจากหน้ากระจก น่ารักอีกแล้วครับแฟนผม น่าฟัดให้ตายไปข้าง
"อืม ดีขึ้นเยอะเลยครับ" น้องบอก ปัดผมที่คอออก ผมก็ช่วยด้วย เหลือคนสุดท้ายแล้ว ไอ้แน่ รองทรงเด็ดๆไปเลย เอาให้ไอ้มิลค์คลั่งตาย
"น้องเกี๊ยวรับโทรศัพท์ให้ที" โทรศัพท์ไอ้แน่ดังครับ น่าจะเป็นไอ้มิลค์โทรมานะ เพราะนี่มันก็จะสี่โมงแล้ว
"ว่าไงมิลค์" มันจริงด้วย
"มาตัดผมที่มาบุญ มิลค์เสร็จยัง จะได้ไปกินข้าวต่อ"
"โอเคร งั้นเจอกันสยามนะ ฮ้าบบบ" เกี๊ยววางไปแล้ว
"เดี๋ยวมิลค์ตามไปเจอสยาม วันนี้เกี๊ยวอยากกินพิซซ่า ไปกินกันนะ" เกี๊ยวรีบมาอ้อนผม เอาเถอะ อยากกินอะไรก็กิน
"พี่แน่ ~ หูว หล่อมากอ่ะ" เกี๊ยวทักเมื่อหันไปเจอไอ้แน่ที่เพิ่งตัดผมเสร็จ
"จริงหรอครับ โล่งๆดีนะครับ" มันคงไม่ชิน แถมโล่งแบบนี้ ไอ้มิลค์จะทำรอยแถวคอก็คงยาก
"มึงหล่อมาก แต่ต้องไปกับกู เจ้ครับ พวกผมพอใจมาก นี่ค่าตัดผมครับ ไม่ต้องทอน" ผมรีบบอกแล้วรีบพามันออกมา เดินมาอีกไม่กี่เมตรเป็นร้านขายแว่น ดึงมือไอ้แน่เข้ามาเลือกคอนแทคเลนส์ของมันเอง มันก็งงๆครับ
"เดี๋ยวกูซื้อให้ ตอบแทนค่าข้าววันนั้น" ผมบอก มันพยักหน้าไปวัดสายตาเรียบร้อย พี่เขาก็ช่วยสอนมัน จนมันใส่ได้
"หล่อเชี่ยเพื่อนกู ไอ้มิลค์อกแตกตายแน่" ผมตบบ่ามัน หล่อมากครับ พอจ่ายเงินเสร็จก็ขึ้นรถออกทันที ในรถไอ้แน่มันก็บ่นหงิงจนขี้เกียจฟัง มันไม่มั่นใจน่ะครับ กลัวผัวจะว่าไม่หล่อ
"เอ่อ เจอกันชั้นสี่ครับ ร้าน ... ครับ" มาแล้ว ผมล่ะรอชมความปั่นป่วนของคู่นี้เลยครับ เราสั่งอาหารเสร็จสรรพโดยมีคนบงการคือเกี๊ยว ผมแทบไม่ต้องเปิดเมนูล่ะครับ ถามแค่จะเอารสชาดไหน นอกนั้นจัดเองทั้งหมด
"พี่อิฐว่ามิลค์จะตะลึงป่ะถ้าเห็นพี่แน่" เกี๊ยวถาม
"พี่ว่านิดหน่อย แต่จะออกอาการโกรธเพราะหวงของมากกว่า นิสัยมันน่าจะเป็นคนแบบนั้น" จริงครับ แม้จะรู้จักกันไม่นาน แต่ผมสัมผัสได้ว่ามันหวงแน่แค่ไหน
"โน่นไงมาละ" ผมพูด ตาจ้องไปที่ไอ้หน้าฝรั่ง มันยังหน้าเต็มอยู่เลย หล่อเกินหน้าเกินตาผมไปละ
"มิลค์หวัดดี" เกี๊ยวทักเพื่อนหน้าทะเล้น ในขณะที่ไอ้แน่ก้มหน้างุด ไม่ยอมหันมองแฟนมัน
"แว่นไปไหน!" ไอ้แน่สะดุ้งโต๊ะสั่น แล้วนี่จะตวาดทำไมเนี่ย อายคนมั่งไหม
"อยู่ในกระเป๋า" แน่ตอบ ไม่ยอมหันไปมอง
"ใครใช้ให้มึงเอาแว่นออกห๊ะ" มิลค์พูด จับตัวไอ้แน่ไปมองชัดๆ เป็นไงล่ะ ผมบอกแล้วมันหวง ของมันมันจะเก็บไว้ดูคนเดียว นี่มันยังกลืนน้ำลายอยู่เลยเมื่อกี้
"กูเองอ่ะ กูเบื่อแว่นมัน" ผมพูด ยักคิ้วหลิ่วตาไปให้
"ยุ่งเรื่องเมียกู" ผมเกือบหลุดขำ แต่ก็ต้องวางมาดไว้ก่อน
"ก็น่ารักดีออก ดูพี่แน่สิ หล่อจะตาย" เกี๊ยวออกความเห็น พยักเพยิดไปทางคนที่นั่งรอรับทัณฑ์อาญา
"ก็เพราะน่ารักไง ! อุ้บ!" มันรีบปิดปากเมื่อรู้ว่าหลุดเหตุผลที่แท้จริงออกมา
"ฮ่าาาาา มิลค์ขี้หวงว่ะ แฟนน่ารักก็ต้องอวดดิ จะมาปิดไว้ทำไม" เกี๊ยวขำลั่นเลยครับ ผมบอกแล้ว หวงยิ่งกว่าจงอาง
"โธ่ เกี๊ยวไม่เข้าใจหรอก เวลามีใครมามองแฟนเราอ่ะ มันหวงนะเว่ย หรือมึงไม่หวงเกี๊ยว" ซวยแล้วกู โดนลากไปติดอวนด้วยแล้ว
"เออๆ พอๆๆ ก็ปล่อยให้มันดูดีบ้าง ไม่มีใครเอาไอ้แน่ไปได้หรอกน่า" ผมพูด ไอ้มิลค์ทำท่าขัดใจ แต่ก็เอามือลูบหัวไอ้แน่เบาๆ น่ารักดีครับ แม้จะแปลกๆไปบ้าง แต่ผมก็เริ่มชินซะละ กับความห่วงใยแบบแปลกๆที่มันมีให้กัน
"อาหารมาแล้วอ่ะ มื้อนี้เกี๊ยวเลี้ยงนะ เกี๊ยวอยากกิน" เกี๊ยวบอก อาหารมาเต็มโต๊ะเลยครับ ฝีมือที่รักผมคนเดียว มีทั้งพิซซ่าเตาถ่าน สปาเก็ตตี้ ผักโขมอบชีส ปีกไก่ พาสต้า สั่งขนาดนี้พุงแตกตายแน่ๆครับ
กว่าจะกินเสร็จก็ปาไปหกโมงครึ่ง ไอ้แน่โดนไอ้มิลค์พากลับไปคุยต่อที่บ้านละ ส่วนผมตอนนี้มาดูของเข้าห้องกัน ของบำรุงเพิ่งหมดไป คราวนี้ผมจ่ายครับ ค่าอาหารเมื่อครู่เกือบสองพัน แพงกว่าที่คิดไว้เยอะ เกี๊ยวจ่ายเอง รูดบัตรได้ พ่อเขารวย
"ไปเสม็ดก็ดีครับ พี่อิฐไม่เคยไปนี่นา" ผมพยักหน้า แม้จะเคยไปเข้าค่าย แต่ความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนไปกับแฟนอยู่ดี
"พี่ขับเอง" ผมบอก เอาของเก็บไว้เบาะหลัง แล้วรีบขึ้นรถ ทุ่มกว่าแล้ว เดี๋ยวต้องเตรียมของอีก
"แต่เกี๊ยวว่าเราไปสามวันเลยก็ดีนะ ออกศุกร์เย็น นอนที่หาดคืนนึง เช้าออกไปเกาะ สนุกจะตาย" น้องบอกอย่างตื่นเต้น
"แล้วแต่เราละกัน ทริปนี้พี่ยกให้เราตัดสินใจ" ผมบอกยื่นมือไปลูบหัวเล็ก ความอบอุ่นที่ผมมอบให้และได้รับกลับมามันทำให้ยิ่งรักคนๆนี้มากขึ้นเรื่อยๆ รักมาก ไม่มีวันเบื่อแน่ๆ
"ขอบคุณนะครับ เกี๊ยวมีความสุขจังเลย" เกี๊ยวบอก อ้อนผม น้องแทบจะปีนมานั่งกับผมอยู่แล้ว
"เดี๋ยวเอาของไปไว้ห้องพี่ก่อน คืนนี้พี่ไปนอนห้องเราละกัน" ผมบอก เกี๊ยวรีบพยักหน้าดีใจ ปกตินอนแต่ห้องผมครับ ตอนนี้งานผมเสร็จแล้ว ได้เงินมาก้อนนึงเต็มๆ อยู่ได้ไปอีกสองเดือน .. จอดรถหน้าหอผม กำลังเอาของลงครับ
"พี่อิฐเดี๋ยวแยกอันนี้มาห้องกะ .. เกี๊ยว .. เอ่อ สวัสดีครับพี่พล" ผมหน้านิ่วทันทีที่ได้ยินชื่อนั้น อะไรอีกวะ นี่จะตามทั้งเช้าบ่ายเย็นเลยหรอ ค่ำแล้วนะโว้ย แฟนก็ไม่ใช่ แม่ง ผมหงุดหงิดมาก ตั้งแต่วันแรกทีืเห็นมันมาส่งเกี๊ยว เค้าลางมันก็บอกว่าคนๆนี้คิดไม่ซื่อกับแฟนผม
"ครับ เอ่อ ไปไหนกันมาหรอ" คนชื่อพลถาม มองหน้าผมบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะมองเกี๊ยวมากกว่า
"ไปทานข้าว ซื้อของเข้าห้องครับ" เกี๊ยวตอบหันมามองผมแบบกังวล คงกลัวผมจะคิดมากน่ะครับ
"เอ่อ แล้วพี่พลมีอะไรหรือเปล่าครับ ป๊าให้มาหรอครับ" เกี๊ยวถามออกไปใสซื่อ แต่ผมว่าเขาคงจะรู้ตัวได้แล้วว่าอย่ามายุ่งดีกว่า
"เปล่าครับ .. พี่แค่แวะผ่านมา ตอนแรกก็ว่าจะไปแล้วล่ะ แต่เห็นเราลงมาจากรถเสียก่อน" คนชื่อพลเดินเข้ามาใกล้เกี๊ยวมากขึ้นนิดนึง ส่วนผมพยายามกลั้นอารมณ์ไว้ ไม่ให้ทำอะไรที่ไม่ควร
"อ่อครับ" เกี๊ยวตอบแบบเกรงใจ แต่คนชื่อพลนี่ไม่มีทุกข์ร้อน แม้ท่าทีจะผู้ดี ดูไม่ค่อยรุ่มร่าม แต่ก็วางใจไม่ได้
"งั้นพี่ไปก่อนนะ ไว้วันหลังเจอกันใหม่" คนชื่อพลพูดลา
"สวัสดีครับ" เกี๊ยวหันไปสวัสดีแล้วหันมาหาผม พอรับของได้น้องก็วิ่งขึ้นไปก่อน ส่วนผมกำลังปิดรถ และในมือเต็มไปด้วยถุงขนม
"นาย .. เป็นแฟนเกี๊ยวหรอ" ผมว่าแล้ว ว่าเขาต้องลงมา ที่ผมยังไม่ตามเกี๊ยวขึ้นไปก็เป็นเพราะสิ่งนี้แหละครับ จะเอาอย่างไร ว่ามาเลยดีกว่า ผมพร้อมเสมอ
"คุณไปถามเกี๊ยวดูดีกว่านะ" ผมบอก
"รถเนี่ยคงไม่ใช่ของนายหรอกใช่ไหม" เริ่มด้วยการพูดจาดูถูก เสียดสีสินะ
"ของเกี๊ยวอ่ะ ผมแค่ขับให้" ตอบตามมารยาท ที่ควรทำ
"อ่อหรอ .. อืม .. ไว้วันหลัง .. คงได้เจอกันอีกนะ" เขาพูดเสียงเข้ม สายตาเหยียด หันหลังกลับแล้วเดินไปขึ้นรถ เขาขับออกไปแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ผมที่ยืนไม่เข้าใจอยู่ตรงนี้ มาเพื่อถามแค่เนี้ยอะนะ มันจะง่ายเกินไปหรือเปล่า
"พี่อิฐ ยืนทำอะไรครับ เกี๊ยวนึกว่าพี่จะตามขึ้นมา" เพราะผมมัวแต่ยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เกี๊ยวเลยลงมาตาม
"ไม่มีไรครับ ดีเลยเราเอารถไปเก็บนะ พี่เตรียมของเสร็จจะขึ้นไปหาที่ห้อง" ผมบอก เกี๊ยวขึ้นรถขับกลับคอนโดไปแล้ว ผมรีบเอาของขึ้นมาเก็บ เสร็จแล้วจัดของลงกระเป๋าแล้วรีบปิดห้อง ไปนอนกับเกี๊ยว ห้องนอนน้องเจ้าตัวไม่ค่อยมานอนหรอกครับ ส่วนใหญ่ไปขลุกอยู่ห้องผม
.............
"มึงฝึกงานที่ไหนวะแน่ กูไปด้วยดิ" ผมบอก ถ้าเกิดบริษัทชื่อดังของไทย จะไปฝึกด้วยกันคงไม่แปลก
"ที่บริษัท slox ครับ ที่สุดในไทยเลยนะคุณอิฐ" ผมพยักหน้า ถ้าใครเรียนจบโยธามา ได้เข้าที่นี่ก็คงถือว่าเก่งสุดยอด
"เดี๋ยวยื่นส่งไปเลย กูไปด้วย ไม่อยากออกต่างจังหวัด กูไม่อยากทิ้งเกี๊ยวไว้คนเดียว" ผมบอก ตอนนี้ขอแค่ได้อยู่ดูแลเหมือนเดิมก็พอครับ
"ผมก็เหมือนกันครับ พ่อไม่ให้ไปไกล ท่านพอรู้จักเจ้าของอยู่บ้าง จะได้ไม่มีใครกล้าใช้งานเราหนัก" ไอ้แน่พูดขำๆ
"เออ ๆ งั้นเอาชื่อมา เดี๋ยวกูไปส่งให้" ผมบอก แน่เก็บกระดาษข้อมูลมา ผมรีบเอาขึ้นไปให้อาจารย์ที่คณะ อาจารย์แกบอกว่าวันนี้มีคัดเลือก ถ้าว่างก็ให้ไปลอง ผมก็เพิ่งเจอนี่ล่ะครับ คัดเลือกคนเข้าฝึกงาน
"แน่มึงจะไปคัดตัวเลยป่ะ ไปตอนนี้ยังทัน" ผมถาม
"ก็ได้ครับ แท็กซี่เลยละกัน" แน่บอก ต่างคนต่างรีบโทรบอกคนของตัวเอง เกี๊ยวบอกเดี๋ยวเย็นเจอกัน ส่วนไอ้มิลค์มันว่างแล้ว เดี๋ยวมันจะขับรถไปให้ เพราะไม่อยากให้สุดที่รักนั่งแท็กซี่ เออ ดีนะครับ
"คุณมิลค์รออยู่ด้านล่างนะ เดี๋ยวแน่รีบมา" ไอ้แน่บอก ตอนนี้เรามาถึงบริษัทที่จะมาฝึกงานแล้ว
"อืม ตั้งใจ" รับพรเสร็จก็ได้เวลาขึ้นไป ลงทะเบียนเสร็จก็รีบเข้าไปรอ มีเด็กมาต่อคิวประมาณห้าคน มอผมสอง มออื่นสาม ถือว่าไม่ยาวครับ
เข้าไปสัมภาษณ์เรียบร้อย ผมกับไอ้แน่คือผ่าน เราอาจจะมีงานให้ทำในออฟฟิศ หรือ ออกไปฝึกงานที่ไซส์ ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะจัดให้เราอย่างไร
"คุณอิฐไปครับ" แน่เรียก ผมเพิ่งเสร็จจากห้องน้ำ ออฟฟิศบรรยากาศน่านอนมาก ผมอยากทำงานที่ไซส์มากกว่า
"อ้าว นาย เจอกันอีกแล้วนะ" ผมชะงักตรงทางจะเข้าลิฟต์ ผมกำลังจะลง แต่เขาเพิ่งออกมา คนชื่อ พล
"มาทำอะไรล่ะ อ่อ เด็กฝึกงานสินะ มาสิ บริษัทเรารับเด็กฝึกงานเยอะ" ผมมองเขาอย่าระแวง ไม่ยักรู้ว่าเขาทำงานอยู่นี่ มันจะบังเอิญอะไรขนาดนี้วะ ยิ่มเกลียด ยิ่งเจอ
"ผมขอตัว" ผมพูด ไอ้แน่เลิกลั่ก มันคง งง ว่าทำไม สถานการณ์มันอึมครึมเช่นนี้
"แล้วเจอกัน หึ" เขาเดินไปแล้ว ผมรีบเดินเข้าลิฟต์ แม่งเอ้ย เจอจนได้ ผมขอให้เขาไม่ใช่คนคิดไม่ซื่อ หรือ ชอบกลั้นแกล้งคนที่ไม่ชอบลับหลังหรอกนะ ยิ่งผมเป็นแค่เด็กฝึกงาน ผมยิ่งเสียเปรียบ
"คนนั้นใครหรอครับ ดูเขาทำท่าทางแปลกๆ" ไอ้แน่ถามตอนอยู่ในรถแล้ว เรากำลังจะกลับมอ
"ชื่อพล รู้จักกับพ่อเกี๊ยว" ผมพูด หวั่นใจเหลือเกินว่าคะแนนของเขามันจะนำผมไปไกลแล้ว
"เอ้าหรอครับ ว้าว ดูจะคนใหญ่คนโต ชื่อพลใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมถามพ่อให้ว่ารู้จักเขาหรือเปล่า" ไอ้แน่พูด ผมเองไม่ได้สนใจสองคนเบาะหน้าว่ากำลังพูดเรื่องอะไร ตอนนี้ผมกำลังคิดว่าผมจะทำอะไรต่อไปดี ไม่อยากให้ความรู้สึกส่วนตัวมาเป็นตัวบังคับให้ผมไม่ฝึกงานที่นี่ ผมจะต้องกล้าที่จะเผชิญหน้า ในเมื่อผมทำสิ่งที่ถูกต้อง ไม่ได้ทำสิ่งผิด ถ้าจะผิดก็คงเป็นเพราะผมกับเกี๊ยวเป็นแฟนกัน คนชื่อผมถึงจะรับผมไม่ได้
TBC.
สงกรานต์เที่ยวไหนค้าาาาาาาา
เรายังไม่รู้จะไปไหนเลย แงๆ
เที่ยวกันให้สนุกนะคะ ใครกลับต่างจังหวัดขอให้ระวังอุบัติเหตุด้วยน้าา
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
:pig4:
-
สุขสันต์สงกรานต์เช่นกันค่ะ. อากาศร้อนแต่ใจร่มๆกันเนอะ. อ่านนิยายก็ชิลได้. โดยเฉพาะเรื่องน้องเกี๊ยวผู้น่ารัก
งานกำจัดพลต้องมา. #ทีมอิฐเกี๊ยวค่ะ
-
:katai1:
-
อิพลเนี่ยน่าโดนทรีนนะ โตซะเปล่า เด็กเขาเป็นแฟนกัน
แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วนะ ถ้ายังจะมาแทรก และอาจจะด้วยวิธีสกปรก บอกตรงๆมันไม่แมน
ขอให้อิฐเกี้ยวสู้ๆ จับมือช่วยกันฝ่ามันไปให้ได้ เชื่อว่าป๊าไม่รังเกียจอิฐแน่ๆ ยังมีพ่อปรุงเป็นที่ปรึกษานะอย่าลืมกันละเด็กๆ
-
พลก็แก่แล้วนะ
ไปหาคนอื่นเถอะ
-
เอาอิพลไปเก็บ นางต้องมาสร้างความปั่นปวนแน่ๆ :z6:
-
รำคาญพลอ่ะทำตัวไม่สมเป็นผู้ใหญ่
-
งานแกล้งกำลังจะมา
-
พลต้องกลั่นแกล้งอิฐในเรื่องงานแน่ๆ อิฐคงต้องระวังตัวให้มากขึ้น
และแล้วมิลล์ก็หลุดปากออกมาว่า แน่เป็นคนน่ารัก มิน่าถึงตามหึง ตามหวง และตามหื่นแน่ตลอด
-
เกลียดอีพลนี่น่าจะโดนซักหน่อย :z6:
-
พี่อิฐสู้ๆนะ! นี่เราให้กำลังใจทุกตอนเลยยยย
สงกรานต์นี้นอนอืดอ่านนิยายอยู่บ้านล่ะ :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
แค่ด่านป๋าถุง ก็ยังไม่ผ่านเลย
แล้วยังจะมีก้างอย่าง อิตาพลนี่อีก
พี่อิฐจะใหวปะเนี่ย
มิลล์เจอลุคใหม่ของแน่ ถึงกับอึ้ง
น้องเกี๊ยวต้องระวังตัวให้ดีนะ อย่าใว้ใจใครๆเขาาเร็วนั๊ก
-
ท่าทางพี่อิฐจะมีคู่แข่งทีีนีากลัว
-
พี่อิฐสู้ๆ :3123: ส่วนคุณพล :z6:
-
พี่อิฐท่าทางจะแย่ อิพี่พลตัวร้าย(มัน)จ้องจะมาทำลายความรักของน้องเกี๊ยวแน่ๆ
-
อิพลแมนๆหน่อยน๊า อย่าแกล้งพี่อิฐของน้องเกี๊ยวล่ะ
ถ้ามีปัญหากันจะยุให้น้องเกี๊ยวอา ระ วาด อิอิ
:katai1:
-
:mew1:
-
โอยยยยยย อิลุงพลนี่มัน....น่าโดนรุมสกรัมจิงๆ -_-^^
พี่อิฐอดทนไว้ เอาความดีเข้าสู้~~~~
-
อิพี่พลมันร้ายแหงๆ :katai1:
พี่อิฐต้องระวังตัวด้วยนะ
-
เบื่อคนประเภทอิพลเหลือเกิน
น่าเสียดายที่เมืองไทยหาได้ดาษดื่น
มีเยอะทำให้ไม่สูญพันธุ์ไปง่ายๆ
เหยียดคน คิดไม่ซื่อ +++
ถ้าหากว่าคุณถุงขัดขวางเกี๊ยวกับอิฐก็คงจะหวงจนลืมไปว่า
ตัวคุณถุงกับน้องชายก็มีแฟนเป็นผู้ชาย
ถ้าขัดขวางที่ฐานะก็จะทำให้เสียความรู้สึกมากๆเลย
ใกล้ตัวกลับมองไม่เห็นอีก
ชอบยัดเยียดน้องให้อิตาพลดีนัก
-
อ๋อยยยยย อิพี่พลต้องหาทางแกล้งพี่อิฐแน่เลย :hao7:
มาต่อไวๆนะฮะ :')
-
อิพี่พล :angry2:
-
ลุงพลนี่จริงๆเล๊ยยยย!
ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไร แต่ไปหาเด็กอื่นๆเถอะ
เกี๊ยวกับพี่อิฐจะต้องแกร่งนะ
ไม่ว่าอะไรก็ต้องผ่านไปได้อย่างแน่นอน
รู้สึกช่วงนี้จะอึมครึมเพราะเรื่องพลและเป็นกังวลกะคุณถุงเนอะ ;_;
-
รอตอนไปทะเล ไม่อยากอ่านตอนอิคนชื่อพลเลย :katai1:
-
เริ่มไม่ดีละ :katai1:
-
เกลียดคนชื่อพลมากค่ะ น้องเกี๊ยวของพี่อิฐเท่านั้น
-
โมเมนท์สงกรานต์ ณ สีลม มิลค์ -แน่
มิลค์: ก่อนออกมาก็บอกแล้วไม่ให้ใส่เสื้อขาว แล้วเป็นไง ดันทุรังไง คนมองมึงน่ะ
แน่: ก็ .. ก็ ( ทำหน้าหมาหงอย )
มิลค์: เออๆ วันนี้ยอมให้ เห้ย! ( มีกลุ่มผู้ชายสาดน้ำมาทางนี้ เลยรีบดึงตัวเมียมากอด )
เด็กเวร: ฮิ้วววววว แฟนพี่แม่งขาวได้ใจว่ะ อ๊ะ อ๊ะ หวงซะด้วยยยย
มิลค์: ไอ้สัด! ( จะเดินไปชกหน้าคนพูด )
แน่: คุณมิลค์ไม่เอา เพิ่งต้นซอยเองนะ ยังเล่นไม่สนุกเลยอ่ะ
มิลค์: แม่ง รมณ์เสียเลย -*-
แน่: โอ๋ๆ ใจเย็นนะครับ ( บีบไหล่ให้แฟน ทำตัวดีๆ แฟนจะได้ไม่ฟึดฟัด )
มิลค์: เดินไป เดี๋ยวไปซื้อน้ำแปป
................
แน่: อื้อออ เบาๆหน่อย ( ถูกปะแป้ง วันนี้ใส่คอนแทคเลนส์มาเพราะกลัวแว่นพัง )
มิลค์: ฮ่าๆ เต็มหน้าเลยดิ ( เพิ่งออกมาจากเซเว่น ซื้อน้ำมาให้เด็ก )
แน่: คุณมิลค์ไปนานจัง แน่โดนเด็กผู้ชายกลุ่มใหญ่รุมอ่ะ ( พูดให้แฟนหึงล่ะถนัด )
มิลค์: ฉิบหาย แล้วมึงก็บื้อให้เขาทำเนอะ ( ปากด่าแต่มือเอาน้ำล้างหน้าให้ )
แน่: ก็คุณมิลค์นั่นแหละ ( เริ่มจะงอนละ )
มิลค์: เออๆ กูผิดเองครับพี่แน่ หึ ( ขยี้หัว เลื่อนไปจับมือแล้วดึงไปด้วยกัน )
แน่: สนุกดีนะครับ แต่ผู้ชายเยอะไปหน่อย แทบไม่มีผู้หญิงเลย
มิลค์: สีลมไง ขนาดไม่ได้มาสองปียังคงความเกย์ไว้ได้อีก
แน่: โห ที่เห็นนี่เกย์หมดเลยหรอครับ ( ทำตาโตมองไปรอบๆ )
มิลค์: ส่วนใหญ่ว่ะ เหมือนคู่เราไง จะมีใครรู้ไหม ถ้ากูไม่ได้จับมือมึง ( พูดแล้วชูมือที่ประสานกันไว้แน่นเหมือนกลัวหาย อีกคนหน้าขึ้นสี ไม่คิดว่าคนอย่างคุณมิลค์จะกล้าทำอะไรแบบนี้ )
แน่: คุณมิลค์ครับ
มิลค์: อื้ม อะไร
แน่: วันนี้น่ารักจัง ( กระซิบข้างหูเบาๆ อิคนโดนกระซิบนี่ตายไปแล้ว )
มิลค์: หรอครับเมีย งั้นคืนนี้ขอเด็ดๆสักห้ารอบนะ ( กระซิบกลับ แอบงับใบหูเบาๆ )
แน่: ( ส่ายหัวพัลวัน )
..............
มิลค์: พี่ครับขอเบาๆให้สอง แน่มานั่งตรงนี้ ( สั่งพนักงานเสร็จก็ตบตักรออีกคนมานั่ง ตอนนี้มานั่งชิลผับแถวนั้นก่อนกลับ )
แน่: จะดีหรอครับ ( ทำท่ายึกยักจนโดนดึงตัวไปคร่อม )
มิลค์: ท่านี้ดีจะตาย หรือไม่จริง ( พูดอยู่แถวต้นคอ ปล่อยลมให้อีกคนจั๊กกะจี๋เล่น )
แน่: อื้ออ อย่าซนสิ เดี๋ยวของขึ้นนะ ( ตีคนที่กำลังไล้ปากแถวซอกคอ ใช้ลิ้นเลียลากลงมาถึงไหปลาร้า )
มิลค์: ไม่ทันละครับ ขึ้นแล้ว ( จับมือบางไปถูที่เป้า กางเกงบางๆสีสดไม่สามารถกดส่วนของร่างกายที่ชูชันได้ )
แน่: อื้ม ( ปากบอกไม่ แต่มือทั้งลูบทั้งแกะปมกางเกง )
มิลค์: เดี๋ยวกลับไปทำที่ห้อง นะครับ ( จับมือให้หยุดแล้วจูบแก้มเป็นรางวัล )
แน่: ทำไมล่ะ
มิลค์: อ้าว ถ้ามิลค์เอาแน่ตรงนี้แล้วมีคนอัดคลิปไปจะทำไง ไม่กลัวเหรอ
แน่: จริงด้วย แน่ลืมสนิทเลยอ่ะ อยากจัด ( โดนกัดปากด้วยความมันเขี้ยว พูดตรงไปไหม )
มิลค์: รีบกระดกเร็ว คืนนี้พี่จะพาน้องไปเล่นสงกรานต์ในห้อง มีทั้งถัง ทั้งปืนกระบอกใหญ่ พี่จะชักทั้งคืนเลย เพื่อน้อง ( คนพูดจินตนาการภาพปืนฉีดน้ำกำลังเข้าออกในถ้ำไปด้วย ถึงกับรีบกระดกเหล้าที่สั่งมา )
แน่: จริงนะครับ แน่จะเล่นปืนฉีดน้ำ (ยักษ์) ทั้งคืนเลย ( รีบพากันกลับไปเล่นน้ำที่บ้าน ฟินกว่าเยอะ >,.< )
FIN
ปล. เกี๊ยวพี่อิฐไม่เล่นนะคะ รายนั้นหวงน้องไปรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่พอ
อิอิ มาสั้นๆพอเป็นน้ำจิ้ม เล่นน้ำกันให้สนุกนะคะทุกคน ฝันดีค่ะ :กอด1:
-
เม้นท์ตอนก่อนหน้า ไม่อยากให้อิฐมาฝึกงานบริษัทนี้เลย ดูแล้ววุ่นวายแน่ สู้ๆ พี่อิฐ
แหม่ มิลค์แน่เขาก็นัวตลอด หวงมากก็อยู่บ้านดีกว่านะมิลค์ น่ารักดี
ขอบคุณค่ะ
-
โอ๊ยๆ คู่นี้แย่งซีนหมดเลย ฮ่าๆ
-
มิลค์แน่นี่ทำเราจะบ้าตาย :haun4:
-
มิลค์หื่นก็พอจะเข้าใจแตอน่หื่นนี่ไม่ธรรมดาจริง 5555
-
:pighaun: นี่ขนาดว่าแน่ยังไม่เมานะ. ทั้งยั่วทั้งอ่อยขนาดนี้
ออกมาเล่นน้ำกันข้างนอกทำไมเนี่ย หวงซะขนาดนี้
เล่นปืนฉีดน้ำกันเบาๆหน่อยนะรุ่นของมิลค์ลิมิเต็ดนะจ๊ะ ไม่มีอะไหล่เปลี่ยนนา.
ฟ้าเหลืองทองผ่องอำไพแน่ๆมิลค์แน่
ขอบคุณค่ะ
-
ติดใจคู่นี้แล้วสิ แน่มันขี้อ่อย 555
-
ผัวเมียหื่นจริงๆๆๆๆๆ
น้องเกี๊ยวดีแล้วที่พี่อิฐไม่ให้มา อย่ามาเลยลูกกกกก
เดี๋ยวไม่สุดถนนจะโดนฉุดไปก่อน
สวัสดีวันสงกรานต์นะคะ
-
คู่นี้แรงแซงโค้งตลอด
-
ตลอดศกความหื่น
-
อิคู่นี้ช่างเหมาะกันจริงๆหื่นพอกัน
-
สงกรานต์นี้จะสาดเลือดกำเดาใส่เค้าหรือไง คู่แน่มิลค์นี่จริงๆเลย ชอบบบบบบบบ :haun4:
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะคุณคยเขียน :L2:
-
อึ๊สสสสสสสส เสียเลือดกะการจินตนาการตายไปเรย!!!
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
คู่นี้ นี่ตลอดๆ :hao6:
-
:mew1:
-
เราก็เล่นสีลมม เหมือนจะเห็นสองคนนี้แว้บๆ แทบจะขี่คอกัน #มโน :jul3:
-
โอ๊ยแน่ หวงความสาวความสดบ้างนะ5555
-
:pig4:
-
หืนตลอดเลยสองคนนี้ :hao6:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
สงกรานต์เล่นน้ำอะไรกันสองคนนี้ :haun4:
-
ยอมคู่นี้เลยจริงๆๆ
-
ในที่สุดก็อ่านตามทันจนได้ ตามมาจากเครื่องปรุงกับถุงทองจ้าาาาา
ณ จุดๆนี้ขอบอกกันตามตรงว่าเกลียดอิพลมากค่ะ ขอความกรุณาลากมันไปให้ไกลด้วยนะคะ (หาคู่ให้มันก็ได้ จะได้เลิกทำตัวแบบนี้ซะที นิสัยไม่ดี -*- เหยียดคนอื่น แถมยังทำมีพิรุธอย่างกับจะเล่นสกปรกกันลับหลังอีกต่างหาก) ไอ้หมอนี่ต้องเอาเรื่องจะฟ้องคุณถุงมาขู่น้องแน่เลย อิฐเกี้ยวสู้ๆๆๆๆ !!!!
-
คิดถึงน้องเกี๊ยวแล้ว :katai5:
-
ลางร้ายมาเยือน...
พี่อิฐโดนแน่ๆอ่ะ จะเยอะจะน้อยก็โดนแน่ๆ
น้องเกี๊ยวพาพี่อิฐเข้าบ้านเลยดีม่ะ XD
-
น้องเกี๊ยวยังไม่มา
-
รอร๊อรอน้องเกี๋ยว รอคุณแน่ด้วย
เนื่องกำลังเข้มข้นเลย ฮือออออ :ling1:
ขอโทษนะคะ เข้ามาอ่านตั้งแต่แรกๆ แต่ไม่ได้คอมเม้น
จริงๆคือพึ่งสมัครเล้าได้ (แอดเก่ามันเข้าไม่ได้ ฮือออ) :hao5: :hao5:
อยากคอมเม้นมากกก ตั้งแต่เรื่องเครื่องปรุงกับถุงทองแล้วค่ะ
เพราะหนูเป็นเด็กระยองที่ต้องระเห็ดไปเรียนในเมืองกรุงเหมือนน้องเกี๋ยวเลย
มีประสบการณ์เหมือนน้องเกี๋ยวทุกอย่างเลยค่ะ ว๊ากกกก อ่านแล้วอินตัวเองฝุดๆ
ไปเรียนตึกน้ำก็เคย เปลืองโคตร (นี้เคยเดินจากตึกน้ำเพื่อไปซื้อไอติมโคนของแมคคนละอันกับเพื่อที่บิ๊กซีแล้วเดินกลับด้วยค่ะ) :mew5:
อ่านเรื่องน้องเกี๋ยวแล้วคิดถึงตัวเองสมัยมัธยมสุดๆ 5555555
ยิ่งเรื่องเครื่องปรุงกับถุงทองนี้สนุกกับการเดาสถานที่ต่างๆในระยองมากค่ะ 555555555
แอบเดาว่าคุณอยู่แถวไหน ระหว่างฝั่งแกลงกับฝั่งมาบตาพุด(ขอรวมบ้านฉางไปกับมาบตาพุดเลยนะคะ) แต่แอบเทใจให้มาบตาพุดสุดๆเลยค่ะ (หนูอยู่มาบตาพุด) 555555
ยิ่งคุณถุงเข้าโรงบาลกรุงเทพระยองด้วยย น่าจะอยู่ฝั่ง มาบตาพุด โขดหิน บ้านฉาง (เพราะมันใกล้กว่ายิ่งเป็นขาเข้าจากกรุงเทพแล้วเข้าจากสาย 36 ตัดโรงบาลมาบพุดกับโรงบาลมงกุฏออกไป กรุงเทพระยองใกล้สุดเลยเนาะ เพราะถ้ากลับจากกรุงเทพแล้วกำลังจะเข้าแกลงรถชนในตัวเมืองโรงบาลระยองใกล้กว่าคงไม่ย้อนกลับไปกรุงเทพระยองให้เสียเวลาหรอก แหะๆ แต่คุณอาจจะชนก่อนเข้าตัวเมืองก็ได้เนาะ) ปล.หนูเป็นมนุษย์คิดเยอะ ฮาา ติดตรงโรงเรียนน้องเกี๋ยวเนี้ยแหละค่ะ
ฝั่งบ้านหนูมันไม่มีนานาชาติเหมือนฝั่งนู้นนิ ยิ่งเดี๋ยวนี้มีนานาชาติตากสินแล้วด้วย (จริงๆเหมือนที่บ้านฉางจะมีอยู่โรงเรียนนึงหรือป่าวหนูก็จำไม่ค่อยได้ แต่เคยได้ยินมาชื่อสองภาษาหรืออะไรสักอย่างนี้แหละ) แล้วยิ่งที่น้องเกี๋ยวพามิลค์ไปเที่ยวนี้หนูอยากอยากจะมั่นใจว่าเป็นฝั่งบ้านตัวเองมาก
'ขับตรงจากบ้านมาในเมืองใช้เวลาครึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงวังแก้วก็เกือบเที่ยงพอดี'
รู้สึกว่ามันฟิลตัวเองขับรถออกจากไปแล้วต้องผ่านเข้าไปในตัวเมืองก่อนจะถึงแกลงเลยค่ะ
เลยคิดว่าน้องเกี๋ยวน่าจะอยู่แถบๆบ้านหนู (ฝั่งมาบตาพุด) ไม่น่าใช่ฝั่งแกลง,ประแสหรอกมั่ง
ว่างๆเฉลยหน่อยนะคะอยู่อยากรู้ 555555
โดนใจสุดๆกับที่น้องเกี๋ยวบอกมิลค์ว่า 'ระยองมันมีอะไรเที่ยว'
เบื่อสุดๆเลยค่ะ เวลาญาติพี่น้องหรือเพื่อนมาหาที่ระยองและให้พาเที่ยวเนี้ย บอกตรงๆว่าไม่รู้จะพาไปไหน ;-;
เม้าๆอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาเลย ._.
อย่าดราม่ามากนะคะ สงสารพี่อิฐ แค่นี้นางก็มีปมเรื่องฐานะพอแล้วค่ะ
แค่คุณถุง(อาจจะ)กีดกันก็แย่แล้ว
ยังต้องมาเจอลุงพล ไอ้เฒ่าจ้องจะงาบเด็กอีก
อยากให้คุณถุงรู้ความหวังดีแต่ประสงค์ไม่งามเร็วๆ
คุณจะได้เลิกไว้ใจคนคิดไม่ซื่อสักที :hao3:
มิ๊อย่าลืมช่วยน้องเกี๋ยวกับพี่อิฐนะ มิ๊สู้ๆ รักมิ๊ปรุงสุดๆเลย
ส่วนมิลค์แน่ ชอบมาเลยค่ะ ชอบนิสัยคุณแน่สุดๆ
อยากอ่านอุปสรรคเรื่องครอบครัวของคู่นี้มาก
สองคนนี้มีนิสัยดื้อรั้นเหมือนกัน อยากรู่ว่าถ้าครอบตัวกีดกันจะทำยังไง
ต้องมันแน่ๆเลยค่ะ (ฟิลมันต่างจากอิฐเกี๋ยวสุดๆ ฮา)
แล้วก็อยากเห็นคนตาถึงมาตามจีบแน่ตัว
แบบแอบเห็นแน่ตอนถอดแว่นอะไรแบบนี้
เป็นพวกมั่นใจในตัวเองสุดๆแบบคุณมิลค์ด้วยละก็ หึหึ คงจะมันน่าดู
ถ้าอิฐเกี๋ยวจะมาม่าก่อนก็ขอมิลค์ตแน่ตอนละนิดให้กระชุ้มกระชวยหัวใจนิดนึงก็ยังดีค่ะ
ปล.ไม่มีเพจหรอคะ หนูหาไม่เจอเลย
ปล2. เจตี่ก็ยังรออยู่นะคะ จบแค่นั้นหรอคะ :z3:
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆในอ่านนะคะ เป็นกำลังใจน่า
-
ในที่สุดก็อ่านตามทันจนได้ ตามมาจากเครื่องปรุงกับถุงทองจ้าาาาา
ณ จุดๆนี้ขอบอกกันตามตรงว่าเกลียดอิพลมากค่ะ ขอความกรุณาลากมันไปให้ไกลด้วยนะคะ (หาคู่ให้มันก็ได้ จะได้เลิกทำตัวแบบนี้ซะที นิสัยไม่ดี -*- เหยียดคนอื่น แถมยังทำมีพิรุธอย่างกับจะเล่นสกปรกกันลับหลังอีกต่างหาก) ไอ้หมอนี่ต้องเอาเรื่องจะฟ้องคุณถุงมาขู่น้องแน่เลย อิฐเกี้ยวสู้ๆๆๆๆ !!!!
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ผมไม่ได้เล่าเรื่องที่ผมไปเจอคนชื่อพลให้เกี๊ยวฟัง น้องไม่รู้จักคนชื่อพลในด้านที่ผมเจอ เขาคงไม่เชื่อ และอาจจะพยายามทำให้ผมเข้าใจคนชื่อพลใหม่ ซึ่งอันที่จริงตัวตนของคนชื่อพลที่ผมเจอนี่แหละ น่าจะออกมาจากตัวตนของเขาจริงๆ บางทีผมก็หงุดหงิดนะ ที่ต้องมาเจอคนแบบนี้ แล้วเรื่องนี้มันคงไม่จบง่ายๆหรอก ถ้าเขาไม่ยอมจบ ผมไม่ได้เป็นคนเริ่ม เพราะฉะนั้นผมก็จะคบกับเกี๊ยวไปเรื่อยๆแบบนี้ ถ้าหากว่าสิ่งที่เขาต้องการคือแฟนผมจริงๆ ถ้าวันนั้นมาถึง ผมคงไม่ยอมปล่อยเกี๊ยวไปง่ายๆแน่ แม้ว่าเขาจะเพียบพร้อมกว่าผมทุกอย่าง แต่ผมเชื่อว่าความรักที่ผมมีให้เกี๊ยวจะชนะทุกสิ่ง
แชะ แชะ
เสียงชัตเตอร์ดังอยู่ไม่ไกล
"หึ แอบถ่ายพี่หรอตัวดี" ผมหันไปหาเด็กน้อยในชุดแขนสั้นพับแขนขึ้นกับขาสั้นสีสด บนหัวมีจุกอยู่เล็กๆอยู่ ในมือมีกล้องราคาแพง กำลังมีความสุขกับการแอบถ่ายรูปผม
"เป็นอะไรครับ พี่อิฐไม่ชอบหรอ ดูพี่ไม่ค่อยยิ้มเลย" เขาเดินเข้ามาคลอเคลียเป็นลูกแมว คางเกยมาที่แขนผมทำปากยึกยัก ดูแล้วมันเขี้ยวจริง เมื่อเช้าแทบไม่ได้นอน แต่ก็ไม่งอแงเลย
"ชอบสิ พี่ชอบมาก ทะเลใสมากเลยนะ เราต่างหาก ไหวไหมเนี่ย หน้าซีดแบบนี้หิวแล้วสิ" ผมลูบหัวบาง ปัดปอยผมทัดหูให้ เขานั่งกดดูรูปไปเรื่อยๆ มีรูปตอนที่เราอยู่บนฝั่ง มีรูปเมื่อคืนที่พวกผมสี่คนตั้งเตาบาร์บีคิวกันที่รีสอร์ต ฝีมือเกี๊ยวทั้งนั้น วันนี้เราออกแต่เช้า มาถึงเกาะเสม็ดประมาณเก้าโมง ไอ้มิลค์ไอ้แน่ยังอยู่ในห้องของพวกมัน ส่วนผมเก็บของเสร็จก็ออกมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เกี๊ยวเองน้องเดินถ่ายรูปไปทั่ว ผมเลยปล่อยให้เขามีความสุขไป
"หิวจนไส้กิ่ววว แหะๆ" เกี๊ยวพูดลูบท้องตัวเอง
"งั้นพี่ไปตามสองคนนั้นดีกว่านะ จะได้หาไรกินกัน" ผมบอก เดินลงจากบ้านตัวเอง ไปบ้านพวกมัน บ้านเราอยู่ติดกันเลยครับ ลักษณะเป็นเหมือนบ้านเดี่ยวเล็กๆข้างในมีของครบถ้วน อภินันทนาการจากไอ้มิลค์มัน เราเลยได้พักในราคาถูกมาก
ก๊อก ก๊อก
"เห้ย กินข้าว กินปลา จะกกกันทั้งวันเลยไหม!" ผมเคาะไปตะโกนไป เอาให้พวกมันอาย แต่คงยาก
"คะ .. ครับ" มาแล้วเพื่อนผม สภาพนี่ปากแดงเจ่อ เสื้อผ้ายังไม่เข้าที่เลย
"จะรีบออกมาทำไมวะ จัดเสื้อผ้าให้ดีก่อนสิ" ไอ้มิลค์เดินตามมาด่าเมียมัน จัดเสื้อผ้าให้พร้อม มันก็ไม่ต่าง เสื้อไม่ใส่ มีแค่กางเกงตัวเดียว
"พวกกูหิวข้าวแล้ว พวกมึงจะไปกินด้วยไหม หรือจะกกกันให้เสร็จก่อนก็ไม่มีใครว่านะ" ผมล้อ มองไอ้แน่ที่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง ส่วนอีกคนเดินหายไปใส่เสื้อ แล้วหยิบแว่นชามาใส่ นี่ก็หล่อทุกการเคลื่อนไหว เชื่อไอ้นายแบบมันเลย
"ไปครับ แน่ก็หิวจะตายแล้ว แต่คุณมิลค์แหละ ไม่ยอมให้แน่ไป" ไอ้แน่บ่นงุบงิบ พอไอ้มิลค์ได้ยินเข้าเลยโดนขยำก้นเป็นการตอบแทน ผมล่ะปวดหัวกับคู่มันจริงๆ กว่าจะได้ออกมากินข้าวก็สิบเอ็ดโมงพอดี
"รู้ไหมว่าหอยนางรมอร่อยมาก มึงต้องกินเยอะๆ" ผมส่งหอยนางรมให้ไอ้แน่ เห็นเขาว่ามันช่วยเรื่องอย่างว่า เลยให้มันโดฟหนักๆ ไอ้มิลค์มันพวกอึดถึกทน ไม่เช้าไม่เลิกอะไรแบบนี้ ดีแล้วที่มันไม่ได้กับเกี๊ยว ไม่อย่างนั้นเสียของแย่
"อร่อยมากจริงๆด้วย" ทำตาประกายแล้วยัดฝาที่สามเข้าปาก ฮ่าา หลอกง่ายเหมือนเดิมนะแน่
"เดี๋ยวกินเสร็จเราไปถ่ายรูปกัน แล้วเย็นๆพี่อิฐพาเกี๊ยวไปเล่นบานานาโบ๊ทหน่อย น้าาาา" ตัวเล็กเกาะแขนผมที่กำลังแกะปูใส่จานให้เขาอยู่ ผมเลยพยักหน้าหงึกๆ ตามใจน้องล่ะครับ
"พี่แน่เล่นด้วยกันนะ มันมากๆ เกี๊ยวชอบ" เสร็จจากผมก็หันไปหาเพื่อนร่วมก๊วน ฝ่ายนั้นก็ไม่มีปฏิเสธครับ เรื่องซนเรื่องสนุกนี่ขอให้บอก
หลังจากเสร็จกินข้าว พวกผมก็มาเป็นนายแบบให้เกี๊ยวเขาล่ะครับ ถ่ายทุกซอกทุกมุมของเกาะเลยก็ว่าได้ ผลัดกันถ่ายคู่บ้าง เซลฟี่หมู่บ้าง เสร็จแล้วตัวดีก็ส่งไปโทรศัพท์อัพไอจีอัพไลน์เหมือนเคย ระหว่างรอ ผมเดินมาดูของสดที่ตลาด ว่าจะปิ้งย่างกินกันคืนนี้. เราได้ของติดมือมาไม่น้อย ไอ้มิลค์ได้ของมึนเมามาลังนึง ก็หยวนๆไปครับ มาเที่ยวก็ต้องมีของพวกนี้ ไม่อย่างนั้นจะสนุกได้ไง กลับมาที่พักก็บ่ายสองกว่าๆ เก็บของเสร็จก็พักสักแปป ก่อนจะลุยบานาน่าโบ๊ทตอนเย็น
"พี่อิฐ รูปนี้เกี๊ยวหัวเถิกไปป่ะ" น้องยื่นกล้องมาให้ผมดู เป็นรูปเกี๊ยวซบไหล่ผมแล้วเซลฟี่โดยที่ผมไม่ได้มองกล้อง ด้านหลังเป็นวิวทะเลทั้งหมด รูปสวยมากครับ ผมชอบนะ
"น่ารักออก พี่ชอบรูปนี้" ผมบอก เกี๊ยวรีบดึงกล้องไปดู
"ไม่เถิกจริงดิ งั้นลงดีกว่า เขียนแคปชั่นอะไรดีน้าา อ่อ รู้แล้ว" บ่นงึมงำ สุดท้ายก็ลงเรียบร้อยครับ แต่ผมไม่ได้ไปดูหรอกว่าเขาเขียนว่าอะไร ช่วงนี้ไม่มีคนมาด่าเกี๊ยวในไอจีแล้ว คงเป็นเพราะว่าพวกผมเปิดตัวกันชัดเจนแล้วมั้ง ก็ดีครับ จะได้ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าเกี๊ยวจะโดนอะไรอีก
"พี่ของีบสักนิด สี่โมงเรียกนะ" ผมพูด นอนกอดเกี๊ยวที่นั่งเล่นกล้องอยู่ ตัวหอมๆทำให้ผมเคลิ้มได้ง่ายๆ สุดท้ายก็หลับไม่รู้เรื่อง
............
"อื้อ" ผมขยับตัวเล็กน้อย เสียงไอ้ตัวดีร้องอือในลำคออยู่ใกล้ๆ ที่แท้นอนกอดผมซุกอยู่ในอกนี่เอง คงจะเพลียสินะ กล้อง โทรศัพท์ วางเกลื่อนเตียงเลย
"จุ๊บ" ผมแอบจุ๊บปากเกี๊ยว ก่อนจะค่อยๆดึงตัวเองออกมา จัดน้องนอนดีๆ ก่อนจะเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา ดูนาฬิกาแล้วเพิ่งจะสี่โมง ให้เขางีบอีกสักหน่อยแล้วกัน เดี๋ยวงอแง
"พี่อิฐ" เสียงครางยาวดังอยู่นอกห้องน้ำทำให้ผมรู้ว่าตัวยุ่งของผมตื่นแล้ว ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเกี๊ยวนั่งขยี้ตาอยู่ปลายเตียง
"นอนอีกสักหน่อยไหม ไม่ต้องรีบหรอก" ผมบอก เกี๊ยวกอดเอวผมที่ยืนอยู่แน่น ผมลูบหัวเขาด้วยความเอ็นดู รู้เลยทำไมใครๆต่างพากันรักเกี๊ยว นอกจากจะน่ารัก อัธยาศัยดี แล้วยังชอบอ้อนอีก
"ตื่นดีกว่า อยากเล่นน้ำแล้ว" เงยหน้าตอบผมทำปากจู๋ ผมเลยก้มไปจูบที่ปาก ก่อนจะดึงน้องให้ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาแล้วออกมาด้านนอกกัน
..........
"วู้วววว สนุกมากเลย" ตอนนี้เราสี่คนอยู่บนบานาน่าโบ๊ทเรียบร้อยครับ ตกกลางทะเลไปหนึ่งรอบ ตอนนี้รอบสอง ไอ้แน่มันตัวซีดปากซีดมีไอ้มิลค์กอดอยู่ด้านหลัง พวกมันนั่งหน้าครับ ไอ้แน่ ไอ้มิลค์ เกี๊ยว ตามด้วยผมปิดท้าย เกี๊ยวร่าเริ่งมาก ไม่กลัวตกน้ำเลย เห็นน้องบอกว่าถ้ามาทะเลสิ่งที่ขาดไม่ได้คือเล่นบานาน่าโบ๊ท ผมเชื่อแล้วล่ะครับ
"ฮือออ แอร๊กกก โครม!" เสียงไอ้แน่ร้องตอนที่เรือวิ่งเลี้ยวกระทันหัน จากนั่นก็ตามคาด โครม ตกน้ำกันหมดครับ
"ไหวนะมึงอ่ะ" ผมถาม ไอ้แน่นี้เกือบตายแล้วครับ ไอ้มิลค์ดูห่วงนะ แต่อยากแกล้งมากกว่า
"ผมว่ายเข้าฝั่งเองได้ไหมครับ" ก๊ากก ผมสามคนหลุดขำออกมาเสียงดังมาก ให้ว่ายจากกลางทะเลเข้าไป มึงได้ตายก่อนแน่
"งั้นมึงว่ายเข้าฝั่ง เดี๋ยวพวกกูขึ้นโบ๊ทไปรอ" ไอ้มิลค์แกล้งปีนขึ้นกล้วยเรียบร้อย พวกผมตามมาทีหลัง
"เอ้ย ไม่เอาดิ ฮือ คุณมิลค์อย่าทิ้งแน่นะ" ดราม่าแล้วครับ พวกผมกลั้นขำกันไม่ไหว หัวเราะลั่นออกมาเลย ไอ้แน่พยายามปีนขึ้นกล้วยแต่ไม่ได้ ไอ้มิลค์ต้องช่วยดึงขึ้นมา แล้วกอดไว้แน่น เกี๊ยวยังเก่งกว่าอีกครับ
"โอย เกือบตาย" เสียงบ่นพร้อมทรุดตัวลงไปบนชายหาดของไอ้แน่
"ป๊อดแดก" ไอ้มิลค์ตบหัวมันไม่แรงมาก แล้วเดินไปนั่งข้างๆ
"พี่อิฐขี่เจ็ทกัน" เกี๊ยวชวนผมขับเจ็ทสกีให้เช่า แรงยังมีสินะตัวดี
"อืม" ผมตอบ หันหน้าไปถามไอ้มิลค์ไอ้แน่ว่าจะเอาด้วยไหม
"เมียกูคงไม่ไหว เดี๋ยวไปแดกเหล้ารอ" ผมพยักหน้าเข้าใจ เห็นหน้าไอ้แน่พะอืดพะอมเหมือนจะอ้วกแล้วอดขำไม่ได้ ให้มันไปพักก่อน
"เกี๊ยวขอขี่นะ เกี๊ยวขี่เป็น" ผมไม่ได้ค้านอะไร ขึ้นซ้อนท้ายน้อง
"เป็นไง เกี๊ยวขี่นุ่มป่าว" น้องถามเมื่อขี่มาถึงกลางทะเล ผมกอดเอวบางลำตัวเราแนบชิดสนิทติดกัน หอมแก้มขาวเป็นคำตอบ เกี๊ยวหันมาหอมผมคืนแล้วขี่ไปเรื่อยๆ น้องขี่ดีมากครับ สมแล้วที่เล่นบ่อย
รอบสุดท้ายน้องพาขี่เวียนอีกรอบก่อนจะเข้าฝั่ง เดินลงมาก็เล่นน้ำกันสักพักถึงจะไปสมทบกับพวกไอ้แน่ มันนั่งอยู่ในซุ้ม เดี๋ยวอีกสักพักเราจะไปปิ้งย่างกันที่บ้าน ตอนนี้หกโมงกว่าแล้ว คงไม่เล่ยน้ำกันแล้ว
"น้องอาบน้ำก่อนนะ" ผมบอกเกี๊ยว เจ้าตัวดูไม่อยากเข้าไป
"พี่อิฐ .. อาบให้เกี๊ยวหน่อยน้า .. เกี๊ยวเหนื่อย" ลูกอ้อนมาเต็ม อยากให้ผมอาบให้ ถามผมบ้างไหมว่ามันต้องใช้ความอดทนเท่าไหร่ไม่ให้ล่วงเกินเขา
"อ .."
"ไม่เอา ไม่ปฏิเสธสิ น้าา" เฮ้อ จะอ้าปากยังไม่ได้เลย ผมจะต้องกลั้นใจอีกแล้วใช่ไหม
ผมให้น้องเข้าไปรอก่อน ผมถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ชั้นในตัวเดียวก่อนจะตามเข้าไป เสื้อผ้าเกี๊ยวทั้งหมดพาดอยู่ที่อ่างล้างหน้า เจ้าตัวแช่น้ำมีความสุขอยู่ในอ่าง
"ลงมาสิครับ" เกี๊ยวพูดตีน้ำเล่น ผมมองน้องที่นั่งใส่ชั้นในตัวเดียวเล่นน้ำ เกี๊ยวเป็นคนตัวเล็ก ผิวขาว แต่ทุกส่วนกลับเต่งตึงเต็มไม้เต็มมือไปหมด ตั้งแต่หน้าอก บั้นท้าย สะโพก หรือขาอ่อน ยิ่งช่วงนี้เจ้าตัวกินเยอะ มันยิ่งชัดขึ้นในความรู้สึกผม
"สบายจัง พี่อิฐนั่งเฉยๆนะ น้องอาบน้ำให้" ผมลงมานั่งในอ่างแล้ว ตัวดีพลิกหันหน้ามาหา เรานั่งหันหน้าเข้าหากันในอ่าง
เกี๊ยวบีบสบู่อาบน้ำใส่มือแล้วค่อยๆถูลงมาที่แขนผมทีละข้าง น้องทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร ในขณะที่คนโดนมือเล็กลูบไล้กลับนั่งไม่ติดที่ พอเสร็จจากแขน น้องก็เปลี่ยนมาเป็นหน้าอกผมที่มีกล้าม ผมหลับตา ไม่อยากเห็นว่าน้องกำลังทำอะไร แต่รู้แค่ว่าตอนนี้น้องเอนตัวมาแทบจะทับผมไว้ ให้ผมส่งมือไปโอบเอวบาง น้องเองก็ถูมาที่ลำตัวผมจนถึงช่วงเอว เวลาที่มือเล็กไล้ตามแนวตัว มันยิ่งทำให้อะไรๆตื่นตัวง่ายขึ้น ไม่รู้เกี๊ยวจะสังเกตหรือเปล่า แต่ผมว่ามันนูนจนแทบจะออกมาจากใต้ร่มผ้าแล้ว
"พี่อิฐ .." เสียงเรียกอยู่ข้างหู ผมไม่ได้ลืมตาแต่ครางรับในลำคอ
"ถูให้น้องบ้าง" เกี๊ยวปีนมานั่งคล่อมผม ผมตกใจทันทีเมื่อจุดอ่อนไหวของน้องชนมาที่หน้าท้องผม บั้นท้ายทิ้งตัวลงมาทับสิ่งที่ดุนดันของผม เรียกได้ว่าแทบกระอักเลือดเลยทีเดียว ผมอยาก .. ใจจะขาด แต่ทำไงได้ ผมล่วงเกินน้องไม่ได้
ผมบีบสบู่ใส่มือแล้วดึงแขนน้องออกมาถูไปเรื่อยๆ ถูแขนทั้งสองข้าง ถูจั๊กแร้ขาวให้ขนลุกเล่น จากนั้นก็ดึงน้องมากอดแล้วถูไปทั่วแผ่นหลังเนียน ไม่กล้าถูด้านหน้าครับ กลัวจะอดใจไม่ไหวจริงๆ เพราะตุ่มสองตุ่มสีชมพูที่หน้าอกมันชัดมากจนผมอยากจะลองชิมมากกว่าใช้มือถู
"พี่อิฐ .. อือ" ทำไมต้องทำเสียงอ่อนด้วยเนี่ย น้องครางเรียกชื่อผมแล้วดึงมือผมให้มาทาบอยู่ตรงจุกนมข้างซ้าย มันเสี่ยงมากนะเกี๊ยว
"อือออ .. อ๊ะ" ผมกลั้นใจเมื่อเกี๊ยวส่งเสียงร้องที่ทำให้ผมของขึ้น น้องกัดนิ้วแอ่นอกรับมือผมที่ค่อยๆถูไปทั่วร่างกาย ผมพยายามไม่เล่นกับหน้าอกนานเพราะมันจะทำให้ผมตบะแตก แต่มันก็ยากเหลือเกิน เพราะเวลาสัมผัสโดนยอดอกเล็กทีไร ความสุขมันแล่นพล่านไปทั่วตัว จนผมแทบควบคุมตัวเองไม่ได้
"อื้ม" ผมกดคอเกี๊ยวลงมารับความหวานจากลิ้นผม เราเกี่ยวกระหวัดกันรุนแรง ผมยกสะโพกน้องให้เข้ามาชิดร่าง สองมือโอบเอวบาง สองมือเกี๊ยวโอบรอบคอผม ผมสัมผัสสะเปะสะปะไปทั่วร่างน้อง มือกอบกุมบั้นท้ายแล้วบีบเล่น เกี๊ยวจูบตอบรับได้ดีมาก น้องเปลี่ยนมาคุกเข่าโน้มตัวลงมาจูบผม หน้าอกน้องถูมาที่หน้าอกผม ส่วนนั้นของน้องถูขึ้นลงระหว่างหน้าท้องผม มันโป่งนูนชัดเจนเหมือนของผม แล้วแบบนี้ผมจะทนได้อย่างไร
"อืม .. เกี๊ยว ., พี่" ผมผละออก มองหน้าน้องที่ปรือปรอย กัดปากยั่ว หอบหายใจถี่
"เกี๊ยวอนุญาตให้พี่อิฐทำ .. แต่อย่าใส่เข้ามา" น้องบอกหน้าแดง แต่ผมก็ไม่รู้ขะปฏิเสธอย่างไร ในเมื่อเราสองคนต้องการกันและกันขนาดนี้
"อ่า .. อ๊ะ .. พี่อิฐครับ" เกี๊ยวร้องเมื่อผมดึงชั้นในน้องลงแล้วกอบกุมแท่งร้อนขนาดพอดีมือไว้ สีแก่นกายน้องสวยมาก ตรงหัวเป็นสีชมพูเหมือนไม่เคยใช้งานมาก่อน ตัวลำเป็นสีเดียวกับตัวแต่คล้ำกว่าหน่อย
"พี่จะทำให้นะ .. เราแค่นั่งลงมาบนตัวพี่ .. อื้ม .. แบบนั้นครับ .. ส่ายด้วย .. อ่า" ผมให้น้องนั่งลงมาทับส่วนแข็งขืนของผม เกี๊ยวสะดุ้งเล็กน้อยเพราะส่วนหัวของผมกำลังทักทายบั้นท้ายสวย น้องกัดนิ้วส่ายก้นไปมาตามที่ผมสั่ง ส่วนผมใช้มือรูดแก่นกายช่วยน้องอีกแรง
"อ๊ะ .. อ๊ะ .. พี่อิฐจูบน้องหน่อย" ผมรีบดึงเกี๊ยวลงมารับจูบที่แสนร้อนแรง ผมใช้ส่วนล่างถูไถไปที่บั้นท้าย ผมอยากเข้าไปในตัวน้องจะบ้า แต่ก็ทำไม่ได้ ผมรู้ว่าเกี๊ยวเองก็สงสารผม เราต่างต้องการซึ่งกันและกันไม่ต่าง
"เกี๊ยว .. อึ่ก .. เกี๊ยวจะออกแล้ว" น้องซบหน้ามาที่ไหล่ผม หอบหายใจแรง ผมยิ่งเร่งมือเร็วขึ้นและสวนเอวแรงขึ้น
"อ๊ะ .. อื้ออออ .. ไม่ไหวแล้ว" เสียงครางดังพร้อมกับน้ำขาวสีขุ่นที่ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องผม เกี๊ยวซบหน้าลงมาที่ไหล่ กอดคอผมไว้แน่น
"ช่วยพี่อีกนิดนะ" ผมบอกเสียงแหบพร่า น้องพยักหน้า อ้าขาออกนิด แล้วถูร่องไปมาที่ส่วนหัวของผม ไม่นานผมก็กระตุกแล้วปลดปล่อยออกมาจนหมด
..............
"ไหวนะ" ผมถามเกี๊ยวตอนที่เราออกมานั่งหน้าบ้าน พวกเราย่างหมึก กุ้ง หอยไปเรื่อยๆ น้ำจิ้มก็สั่งเอาครับ สั่งข้าวผัด ต้มยำมาทานด้วย
"สบายครับ ไม่เมา ฮี่ๆ" ยิ้มตาหวานเชื่อมยังบอกไม่เมา แต่ไม่เป็นไรครับ อนุญาตให้เมาได้
"คุณมิลค์! อย่าเพิ่งสิครับ" ไอ้แน่ตีมือคนตัวโตที่กำลังลูบลงไปในกางเกง แม่งหื่นชิบหาย
"หวงอะไรวะ" ไอ้มิลค์บ่น เอามือออก หยิบเหล้ามาดื่ม
"ก็คนอยู่อ่ะ" ไอ้แน่บ่น ป้อนกุ้งผัวมัน
"คนกันเอง มึงก็เขินไม่เข้าเรื่อง" ไอ้มิลค์ด่า แต่ก็รักกันดีครับ ป้อนข้าวป้อนน้ำกัน ผมกับเกี๊ยวนี่อายเลย สวีทเกินหน้า
"อ่ะ ทานข้าวด้วยครับ เดี๋ยวปวดท้อง" ผมตักข้าวให้น้อง แกะกุ้งกับปูใส่ให้แล้ว ดื่มแต่บรีซเซอร์เดี๋ยวปวดท้องอีก
"ขอบคุณครับ" น้องบอกแล้วนั่งทานต่อ คืนนี้คนออกมาปาร์ตี้ด้านนอกเยอะเหมือนกัน เสาร์อาทิตย์คนจะเยอะที่พักจะเต็มครับ ดีที่เราจองไว้ล่วงหน้า ถ้ามาหาเอาดาบหน้าคงไม่มีที่นอน
"ง่วงหรือยัง" ผมถามเกี๊ยวที่นอนอยู่บนตัวผม เรานั่งเล่นในเปลยาว ด้านนอกมืดมากแล้ว มีแค่แสงไฟสาดมาเล็กน้อย กับแสงจันทร์ และแสงดาวรายล้อม ลมพัดเย็นชื่นใจ คนด้านบนก็ตัวหอมจนอดที่จะคลอเคลียไม่ได้
"ใกล้แล้วครับ .. รู้สึกมึนๆด้วย" น้องพูด แหงล่ะครับ ดื่มไปจะสิบขวดแล้ว แม้มันจะไม่ได้เมาอะไรมาก แต่ก็มึนมากเป็นธรรมดา
"พี่แน่กับมิลค์ล่ะครับ" น้องถาม
"เข้าห้องไปเมื่อกี้ ไอ้แน่มันเมาแล้ว" รายนั้นโดนแฟนมอมเหล้า ผมนี่ส่ายหัวเลย ไอ้แน่เมาแล้วชอบพูดมาก ไอ้มิลค์ก็ดันชอบอีก มันบอกเร้าใจ เอากับมัน
"คืนนี้พี่แน่คงไม่ได้นอน อิอิ" เกี๊ยวแซวซุกอกผม
"เราเอาบ้างไหมล่ะ ไม่ต้องนอนทั้งคืนเลยดีไหม หึ" ผมบอก เกี๊ยวหันมามองค้อนก่อนจะตีมาที่ท้อง น่ารักจริงๆ
"อยากโดนพ่อเกี๊ยวฆ่าก็ทำสิครับ ลองดู" เกี๊ยวพูดหน้ากวน เลยโดนผมกัดปากไป ใครจะกล้าล่ะครับ ก็รู้อยู่ว่าโหดขนาดไหน
"ไม่กล้าหรอกครับ พี่ไม่กล้าหือกับพ่อเกี๊ยวหรอก" ผมบอก บางทีผมก็คิดนะ ว่าเดินไปบอกท่านเลยดีไหม ว่าผมรักลูกท่านมากๆ แต่ก็กังวลครับ เพราะถ้าท่านไม่ยอมจริงๆ คนที่เสียใจไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว
"เกี๊ยวรักพี่อิฐนะ .. ไม่ต้องกังวลนะครับ" น้องปลอบ หอมแก้มผม
"พี่ก็รักเกี๊ยวมาก .. ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ .. พี่จะพยายามให้ดีที่สุด .. เพื่อให้เราได้รักกัน" ผมบอก ไม่อยากให้น้องกังวล เป็นผมคนเดียวก็พอที่ต้องเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ น้องเข้ามาจีบผมก่อน ทำทุกอย่างให้ผมก่อน ตอนนี้ถึงตาผมแล้ว ที่จะทำอะไรเพื่อน้องบ้าง
"ไป .. เข้าห้องเราเถอะ" ผมบอก น้องลุกขึ้น จากนั้นเราก็เดินจูงมือกันเข้าห้อง อาบน้ำ แปรงฟัน ก่อนจะมานอนกอดกันบนเตียง ความสุขที่ไม่อยากให้จางหายไปเลยครับ
.............
วันอาทิตย์เราตื่นกันเที่ยง หาอะไรทานเสร็จก็เดินเล่นแถวนั้นอีกนิดก่อนจะกลับ ผมไปส่งแน่มิลค์ที่โรงแรมมันก่อนจะกลับมานอนต่อที่ห้องเกี๊ยว เพราะคืนนี้ไม่มีแพลนไปไหน เลยนอนหลับได้อย่างสบายใจ
เราตื่นมาตอนบ่ายสาม ออกไปหาอะไรกินก่อนจะกลับมาจัดข้าวของออกจากกระเป๋า คืนนี้เกี๊ยวมานอนห้องผม เพราะวันจันทร์น้องมีเรียนบ่ายผมมีเช้า และผมต้องไปประชุมเรื่องการฝึกงานที่มอด้วย
อาทิตย์หน้าก็ต้องไปฝึกงานแล้ว ผมไม่เคยคิดอยากเปลี่ยนที่ฝึกงานเท่านี้มาก่อนเลย เมื่อไอ้แน่มันโทรมาบอกว่าคนชื่อพลมันเป็นลูกเจ้าของบริษัท หรือรองประธานบริษัทนั่นเอง ... ผมแม่งซวยฉิบจริงๆว่ะ
TBC.
รอร๊อรอน้องเกี๋ยว รอคุณแน่ด้วย
เนื่องกำลังเข้มข้นเลย ฮือออออ :ling1:
ขอโทษนะคะ เข้ามาอ่านตั้งแต่แรกๆ แต่ไม่ได้คอมเม้น
จริงๆคือพึ่งสมัครเล้าได้ (แอดเก่ามันเข้าไม่ได้ ฮือออ) :hao5: :hao5:
อยากคอมเม้นมากกก ตั้งแต่เรื่องเครื่องปรุงกับถุงทองแล้วค่ะ
เพราะหนูเป็นเด็กระยองที่ต้องระเห็ดไปเรียนในเมืองกรุงเหมือนน้องเกี๋ยวเลย
มีประสบการณ์เหมือนน้องเกี๋ยวทุกอย่างเลยค่ะ ว๊ากกกก อ่านแล้วอินตัวเองฝุดๆ
ไปเรียนตึกน้ำก็เคย เปลืองโคตร (นี้เคยเดินจากตึกน้ำเพื่อไปซื้อไอติมโคนของแมคคนละอันกับเพื่อที่บิ๊กซีแล้วเดินกลับด้วยค่ะ) :mew5:
อ่านเรื่องน้องเกี๋ยวแล้วคิดถึงตัวเองสมัยมัธยมสุดๆ 5555555
ยิ่งเรื่องเครื่องปรุงกับถุงทองนี้สนุกกับการเดาสถานที่ต่างๆในระยองมากค่ะ 555555555
แอบเดาว่าคุณอยู่แถวไหน ระหว่างฝั่งแกลงกับฝั่งมาบตาพุด(ขอรวมบ้านฉางไปกับมาบตาพุดเลยนะคะ) แต่แอบเทใจให้มาบตาพุดสุดๆเลยค่ะ (หนูอยู่มาบตาพุด) 555555
ยิ่งคุณถุงเข้าโรงบาลกรุงเทพระยองด้วยย น่าจะอยู่ฝั่ง มาบตาพุด โขดหิน บ้านฉาง (เพราะมันใกล้กว่ายิ่งเป็นขาเข้าจากกรุงเทพแล้วเข้าจากสาย 36 ตัดโรงบาลมาบพุดกับโรงบาลมงกุฏออกไป กรุงเทพระยองใกล้สุดเลยเนาะ เพราะถ้ากลับจากกรุงเทพแล้วกำลังจะเข้าแกลงรถชนในตัวเมืองโรงบาลระยองใกล้กว่าคงไม่ย้อนกลับไปกรุงเทพระยองให้เสียเวลาหรอก แหะๆ แต่คุณอาจจะชนก่อนเข้าตัวเมืองก็ได้เนาะ) ปล.หนูเป็นมนุษย์คิดเยอะ ฮาา ติดตรงโรงเรียนน้องเกี๋ยวเนี้ยแหละค่ะ
ฝั่งบ้านหนูมันไม่มีนานาชาติเหมือนฝั่งนู้นนิ ยิ่งเดี๋ยวนี้มีนานาชาติตากสินแล้วด้วย (จริงๆเหมือนที่บ้านฉางจะมีอยู่โรงเรียนนึงหรือป่าวหนูก็จำไม่ค่อยได้ แต่เคยได้ยินมาชื่อสองภาษาหรืออะไรสักอย่างนี้แหละ) แล้วยิ่งที่น้องเกี๋ยวพามิลค์ไปเที่ยวนี้หนูอยากอยากจะมั่นใจว่าเป็นฝั่งบ้านตัวเองมาก
'ขับตรงจากบ้านมาในเมืองใช้เวลาครึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงวังแก้วก็เกือบเที่ยงพอดี'
รู้สึกว่ามันฟิลตัวเองขับรถออกจากไปแล้วต้องผ่านเข้าไปในตัวเมืองก่อนจะถึงแกลงเลยค่ะ
เลยคิดว่าน้องเกี๋ยวน่าจะอยู่แถบๆบ้านหนู (ฝั่งมาบตาพุด) ไม่น่าใช่ฝั่งแกลง,ประแสหรอกมั่ง
ว่างๆเฉลยหน่อยนะคะอยู่อยากรู้ 555555
โดนใจสุดๆกับที่น้องเกี๋ยวบอกมิลค์ว่า 'ระยองมันมีอะไรเที่ยว'
เบื่อสุดๆเลยค่ะ เวลาญาติพี่น้องหรือเพื่อนมาหาที่ระยองและให้พาเที่ยวเนี้ย บอกตรงๆว่าไม่รู้จะพาไปไหน ;-;
เม้าๆอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาเลย ._.
อย่าดราม่ามากนะคะ สงสารพี่อิฐ แค่นี้นางก็มีปมเรื่องฐานะพอแล้วค่ะ
แค่คุณถุง(อาจจะ)กีดกันก็แย่แล้ว
ยังต้องมาเจอลุงพล ไอ้เฒ่าจ้องจะงาบเด็กอีก
อยากให้คุณถุงรู้ความหวังดีแต่ประสงค์ไม่งามเร็วๆ
คุณจะได้เลิกไว้ใจคนคิดไม่ซื่อสักที :hao3:
มิ๊อย่าลืมช่วยน้องเกี๋ยวกับพี่อิฐนะ มิ๊สู้ๆ รักมิ๊ปรุงสุดๆเลย
ส่วนมิลค์แน่ ชอบมาเลยค่ะ ชอบนิสัยคุณแน่สุดๆ
อยากอ่านอุปสรรคเรื่องครอบครัวของคู่นี้มาก
สองคนนี้มีนิสัยดื้อรั้นเหมือนกัน อยากรู่ว่าถ้าครอบตัวกีดกันจะทำยังไง
ต้องมันแน่ๆเลยค่ะ (ฟิลมันต่างจากอิฐเกี๋ยวสุดๆ ฮา)
แล้วก็อยากเห็นคนตาถึงมาตามจีบแน่ตัว
แบบแอบเห็นแน่ตอนถอดแว่นอะไรแบบนี้
เป็นพวกมั่นใจในตัวเองสุดๆแบบคุณมิลค์ด้วยละก็ หึหึ คงจะมันน่าดู
ถ้าอิฐเกี๋ยวจะมาม่าก่อนก็ขอมิลค์ตแน่ตอนละนิดให้กระชุ้มกระชวยหัวใจนิดนึงก็ยังดีค่ะ
ปล.ไม่มีเพจหรอคะ หนูหาไม่เจอเลย
ปล2. เจตี่ก็ยังรออยู่นะคะ จบแค่นั้นหรอคะ :z3:
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆในอ่านนะคะ เป็นกำลังใจน่า
ยินดีมากๆค่ะสำหรับคำถามและขอบคุณสำหรับคำชม
เครื่องปรุงกับถุงทองเค้าเขียนกำกับไว้แล้วว่ามีส่วนมาจากชีวิตจริง อิอิ
เมื่อก่อนคนเขียนเคยอยู่ในตัวเมืองระยองค่ะ อยู่ได้หกเจ็ดปีก็ไปอยู่กรุงเทพฯ
เนื้อเรื่องคุณถุงบ้านอยู่มาบตาพุดเหมือนที่คุณว่าเลยค่ะ
ตั้งใจให้เป็นแถวนั้นเพราะเป็นถิ่นโรงงาน
เรื่องโรงเรียนนานาชาติอันนี้เมคขึ้นค่ะ แม้มันจะมีจริงแต่ไม่รู้อยู่ส่วนไหน 55
อัสสัมชัญของเกี๊ยวตอนโตนี่ไม่ต้องบอกเนอะ ของจริงเลย เด็กผู้ชายหน้าตาดีเขาอยู่กัน
ส่วนโรงพยาบาลกรุงเทพระยองตามนั้นค่ะ
ปล. ระยองไม่มีที่เที่ยวจริงๆ เวลามีเพื่อนอยากไปไหนก็ทะเล ดีหน่อยแหลมทอง เศร้าใจมากมาย
ตอนนี้คนเขียนก็อยู่ระยองนะคะ มาอยู่กับน้อง ไปไหลพัทยามาด้วยสองวัน แล้วกลับมาระยองต่อ อิอิ
ส่วนเรื่องอิฐเกี๊ยวต้องตามอ่านต่อไปค่ะ ช่วงนี้มาสองอาทิตย์ครั้งสามอาทิตย์ครั้งเพราะไม่ค่อยว่างเลย
เจตี่ไม่ได้ลืมน้า แต่ไม่มีเวลา ขอโทษจริงๆค่ะ
เค้าไม่มีเพจนะคะ ไม่ได้ทำค่ะ ^^
........
ที่มาช้าเพราะไหลสงกรานต์ยาวเลยค่ะ
ไม่มีเวลาเลยขออภัยผู้อ่านจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
:L1:
-
:mew1: ตอนนี้ทั้งฟินทั้งอิ่มใจเลยค่ะ. ขอบคุณ
สองคู่ชู้ชื่น. อิอิ :hao6: ในที่สุดทั้งพี่อิฐและหนูเกี๊ยวก็ได้ปลดปล่อยด้วยกันซักที. โอ๊ยลุ้นใจจะขาดแต่ว่าแบบนี้แหละยิ่งหวานแบบละมุนทะนุถนอมกันดี
ไม่อยากจะนับยกมิลค์แน่เลยจริงๆ. ทั้งหอยนางรมทั้งเมาเหล้า. โต้รุ่งแหงๆ
-
กลัวตาพล
-
ศึกหนักกำลังมา
-
ทะเลหวานเป็นน้ำเชื่อมไปเลยทีเดียว :o8:
ให้กำลังใจพี่อิฐนะ เรื่องอิคุณพลน่ะ :กอด1:
-
:z3: :o8: อ่านตอนนี้กำลังอิ่มเอมใจอยู่ดีๆ ตกปุ๊ซะงั้นทิ้งท้ายปัญหารออยู่
-
อีพี่พล มันต้องเเกล้งพี่อิฐแน่ๆๆๆๆๆ
-
อื้อหือ :z1:
พี่อิฐรับศึกหนักแน่ๆ พลมันต้องแกล้งแน่ๆ
คนเขียนสู้ๆ รอตอนต่อไปค่า
-
บังกังวลเรื่องพี่พลอยู่เลย
แต่อยากให้พี่อิฐสู้ๆ พิสูจน์ให้เห็นนะคะ ว่ารักและพร้อมจับมือเดินไปด้วยกัน คิดซะว่าเป็นน้ำจิ้มก่อนไปเจอปะป๋ากับคุณพ่อ
รอตอนต่อไปเนอะะะ
-
อิตาพลต้องหาเรื่องกลั่นแกล้งเรื่องงาน ไม่ให้ฝึกงานผ่านแน่ พี่อิฐคงต้องระวังไว้ให้มากๆ มันต้องเอาเรื่องน้องเกี๊ยวมาขู่ว่าจะฟ้องป๊าเกี๊ยวแน่
-
พี่อิฐเจอคู่แข่งที่น่ากลัวจริงๆ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่ากิน ขี้อ้อนสุดๆ ไปเลย พี่อิฐอดจะตามใจไม่ได้เลย เจองี้ใครไม่รักก็บ้าแล้วเนอะ
มิลค์แน่นี่แบรบ... คู่รักคู่หื่น 555
ขอบคุณค่ะ
-
o13
-
เพิ่งเข้ามาอ่านนนน น้องเกี๊ยวววน่าร๊ากกกอ่ะ :ling1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กลัวคนเดียวเลยตอนนี้ "พล"
เพราะเรื่องที่บ้านน้องเกี๊ยว เราว่าไม่น่าห่วงเท่าไร ห่วงก็แต่จะมีคนมายุแยงให้ต้องเลิกกันนี่สิครับ ... เจ็บปวด
-
พี่อิฐน่าสงสารจะเจอไอ้คุณพลทำไรบ้าง :katai1:
-
แอบเครียดกับอิพี่พล
เฮ้อออ :เฮ้อ:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่อิฐสู้ๆ น้องเกี๊ยวกับคนอ่านเป็นกำลังใจ :mew1:
แต่อย่าดราม่ามากนะคะ :mew2:
-
ไม่อยากให้พี่อิฐฝึกงานนี่เลย อิพลต้องแกล้งพี่อิฐแน่ๆ
สงสารอ่ะ เกี๊ยวรักพี่อิฐมากๆนะ
-
อ่า ขอให้พี่อิฐผ่านอุปสรรคต่างๆๆไปให้ไดนะค่ะ
-
โอยยยยย ตอนหน้าต้องไปเจออิลุงพลแระอ่าาาา
ไม่รู้พี่อิฐของเราจะสู้ไหวไหม =_=
แต่ตอนนี้ก้อกำลังใจมาเต็มนะ ตอนอยู่ในห้องน้ำอ่ะ อิอิ
-
พี่อิฐชีวิตต้องสู้มากจริงๆ ต่อไปจะหนักขึ้นสินะคะ
พึ่งอ่านทันค่าาาาาาา~ เคื่องปรุงกับถุงทองยังอ่านไม่จบเลยย เดี๋ยวไปตามอ่านใหม่ก่อน ><
-
เราก็ไม่อยากจะคิดอะไรร้ายๆ ไปก่อนหรอกนะ แต่มารูปนี้แล้วก็ไม่คิดว่าอิพลจะเป็นคนดี(มั้ง)เหมือนกัน
-
ถ้าแกทำอะไรพี่อิฐนะ เจอดีแน่ ฮึ่ยยยย เซ็งอิพลมาก :katai1:
-
สนุกมาก เห้ยเราพลาดเรื่องนี้ได้ไง นุ้งเกี๊ยวน่ารัก น่าฟัด น่ากอดดดก
-
การฝึกงานเป็นไปอย่างราบรื่น แปลกดีที่คนชื่อพลไม่ได้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับผมมากนัก อาทิตย์แรกเราต้องฝึกดูแบบในห้องทำงานที่ออฟฟิศ ผมกับไอ้แน่เราฝึกกันคนละแผนก มีหัวหน้าทีมคนละคน มันเองก็มีแต่พี่ๆเอ็นดู ส่วนผมก็เข้ากับพี่ๆที่ทำงานได้ดี อาจจะเป็นเพราะผมสามารถทำอะไรหลายๆอย่างที่พี่เขาสั่งได้ ผมเลยไม่ค่อยถูกเรียกมากนัก ผมต้องถอดแบบทุกวันวันละงาน หากแบบไหนยากพี่เขาก็ให้ตั้งเวลามาว่ากี่วันเสร็จ ส่วนมากผมก็ใช้เวลาแค่สองสามวันเท่านั้น เอางานกลับไปทำที่ห้อง มีคนคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ จะทำอะไรก็สำเร็จ ผ่านไปได้ด้วยดีครับ
"พรุ่งนี้เอาแบบเก่ามาให้พี่นะ ได้ครี่งนึงก่อนก็ยังดี พอดีพี่ลืมไปว่ามันต้องแก้ พี่ผิดเอง เดี๋ยวเอามาคืนก่อน ทำหน้าแบบนี้ อย่าบอกนะว่าถอดเสร็จแล้ว" พี่อ้นคนที่เป็นหัวหน้าผมถาม ผมพยักหน้าสีหน้าขำๆ พี่แกให้เวลาผมห้าวันครับ แต่ผมก็ทำเสร็จภายในสองวัน
"เฮ้อ โทษจริงๆว่ะ พี่พลาดเอง มันยังต้องแก้อะไรอีกนิด ถ้าไงพรุ่งนี้เอามาด้วยนะ" พี่อ้นพูดเอามือตบหน้าผากตัวเองหลายครั้ง
"ไม่ต้องรอล่ะครับ อ่ะ ผมกะจะเอามาส่งพี่อยู่แล้ว" ผมยื่นแบบที่ถอดเสร็จคืนให้พี่อ้น พี่แกตกใจแล้วเปิดดูแบบที่ผมส่งให้
"เห้ย เอ็งแก้หมดเลยหรอวะ โคตรเทพ นี่พี่กะว่าจะนั่งเเก้เองนะเนี่ย โหย เดี๋ยวเย็นนี้เลี้ยงข้าวเลยว่ะ ไปร้านไหนบอกมาได้เลย ถ้ามีแฟน พาแฟนมาด้วยนะ โอ้โห อิฐมันเทพจริงๆ พี่ชักอยากได้ตัวแกมาทำงานละเนี่ย" ผมค้อมรับคำชม พี่แกชมผมอีกสักพักก็เดินกลับห้องทำงานไป อันที่จริงผมก็ไม่ได้เก่งอะไรครับ แค่เห็นว่ามันมีจุดผิด เลยแก้ไขให้ถูกต้อง
ช่วงเช้ารีบแก้งานให้เสร็จก่อนจะส่งให้พี่อ้น พอเที่ยงผมกับไอ้แน่ก็ออกไปหาข้าวเที่ยงกินกัน บริษัทผมส่วนมากจะมีแต่ผู้ชาย ผู้หญิงส่วนมากจะได้ทำเอกสาร ถ้าออกไซต์ก็มีบ้างคนสองคน พวกเราลงมาทานข้าวเที่ยงฟรีของบริษัท ทานเสร็จก็กลับมาปั่นงานต่อ บ่ายสามเกี๊ยวโทรมาบอกว่าเลิกเรียนแล้ว ตอนเย็นจะมารับ ผมเลยถือโอกาสชวนน้องกินข้าวฟรีซะเลย นานๆจะมีคนเลี้ยง น้องเลยบอกจะมาสักสี่โมงครึ่ง มาถึงผมก็คงเลิกงานพอดี งานผมเลิกห้าโมงครึ่งครับ ใครทำโอต่อก็อยู่ไป
"เดี๋ยวพี่พาไปทานอาหารฝรั่ง ร้านนี้พี่ไปบ่อยมาก แกจะไปกับพี่เลยไหมล่ะ" พี่อ้นถาม พี่อ้นเป็นผู้ชายหัวฟู ตัวอ้วน และผิวสีไหม้ พี่แกเป็นคนใต้แต่พูดกลางชัดป๋อ
"เดี๋ยวแฟนผมมารับครับ" ผมบอก ไอ้แน่กลับไปกะแฟนมันแล้ว ไอ้มิลค์ถ้าไม่ติดงานมันมารับไอ้แน่ทุกวัน บางทีผมก็กลัวเกี๊ยวจะเหนื่อยเหมือนกันนะ ผมเลยมักจะอ้างว่าติดงานแล้วกลับเอง อาจจะช้าไปสักชั่วโมง แต่ก็ดีกว่าให้น้องขับรถมารับทุกวัน ทั้งเกรงใจ และเป็นห่วง ไม่ค่อยอยากให้เขาขับรถคนเดียว
"งั้นขับตามพี่ไปละกัน แฟนอิฐถึงไหนแล้วล่ะ" พี่อ้นพูด ตอนนี้เราเดินมารอลิฟท์กัน พนักงานเริ่มทยอยกลับแล้ว แต่คนที่อยู่เคลียร์งานก็เยอะเหมือนกัน
"แปปนะครับ" ผมบอก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาเกี๊ยว
"น้องถึงไหนแล้ว"
( ด้านล่างแล้วครับ พี่อิฐลงมาได้เลย )
"งั้นรอแปปนะ พี่กำลังลงไป" ผมวางสายเกี๊ยว
"แฟนผมอยู่ด้านล่างครับ งั้นเจอกันหน้าตึกนะครับ" ผมบอกพี่อ้น พอลงลิฟท์มาได้ผมก็ออกชั้นหนึ่ง ส่วนพี่อ้นแกต้องลงไปเอารถก่อนจะขับขึ้นมา เดินออกมาจากในตึกก็เจอรถมินิคู่ใจเขาล่ะ จอดรออยู่ด้านหน้า
"เป็นไงครับ เหนื่อยไหม" พอผมเปิดประตูเข้าไปนั่ง น้องก็ส่งยิ้มหวานมาให้ ที่เหนื่อยมาทั้งวัน ตอนนี้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งครับ
"เจอหน้าเรา พี่หายเหนื่อยเลยเนี่ย" ผมเอื้อมมือไปบีบแก้มขาวจนตอนนี้ขึ้นสีแดงเรื่อ
"อื้ออ เจ็บแล้วว" น้องหน้ามุ่ย ผมเลยเปลี่ยนเป็นใช้นิ้วโป้งลูบแก้มเนียน ความเย็นในรถบวกเสียงเพลงคลอเบาๆทำให้ผมอยากจะหลับเสียเหลือเกิน
"ครับ" ผมรับโทรศัพท์เมื่อเห็นว่าเป็นหัวหน้าโทรมา
( ตามพี่มาเลย ) ผมหันไปมองตรงทางออกก็เห็นว่าพี่อ้นกำลังจะออกรถ ผมเลยรีบบอกให้เกี๊ยวขับตามพี่อ้นไป แกน่าจะรู้แล้วว่ารถผมคันไหน เพราะตอนนี้รถผมจ่อตูดพี่อ้นไปติดๆ
"เรียนเป็นไงบ้าง" ผมถามคนที่กำลังตั้งใจมองถนน วันนี้เกี๊ยวน่ารักเป็นพิเศษเพราะใส่เสื้อแขนสั้นมีฮู้ดสีขาว เหมือนกระต่ายน้อยน่ารัก ผมที่ปัดข้างเปิดเหม่ง และตาโตๆระยิบนั่น ทำให้ผมอยากกอดน้องเหลือเกิน
"วันนี้ไม่ค่อยมีอะไร แต่อาทิตย์หน้ามีสอบเก็บคะแนน เบื่อจัง" เกี๊ยวตอบ ผมเอื้อมมือไปลูบหัวเกี๊ยว เขาหันกลับมายิ้มหวานให้ ถ้าไม่ติดว่าอยู่บนถนน ผมจะจับน้องมานั่งตักแล้วฟัดให้แก้มช้ำเลย
"ตั้งใจนะครับ อีกไม่กี่เดือนก็จบปีหนึ่งละ" ผมให้กำลังใจ ไม่นานรถผมก็ตามมาจอดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ดีที่ทางนี้สามารถไปหอผมได้ ไม่ต้องวกไปมาให้เสียเวลา
"ไปครับ" ผมบอกน้อง เราลงมาจากรถ ปิดรถเรียบร้อยก็เดินมาหาพี่อ้น พี่แกทำท่างงๆ ก่อนจะมองหน้าผมกับเกี๊ยวสลับกัน
"เอ่อ .. อิฐแกมีแฟนเป็นทอมหรอวะ" พี่อ้นถาม ผมหันไปมองคนข้างๆแล้วหัวเราะออกมาเสียงดัง
"ขำอะไรเล่า" เกี๊ยวตีไหล่ผมทำหน้ามุ่ย ก็ผมขำจริงๆนี่ครับ ไม่แปลกหรอกที่คนมักจะหาว่าเกี๊ยวเป็นทอม ผู้ชายอะไร ตัวขาว ปากแดงจิ้มลิ้ม หน้าเล็ก ตาโต แขนขายาวเรียว แถมวันนี้ใส่ฮู้ดกับกางเกงมอปลายสีน้ำเงินอีก ไม่เหมือนทอมก็ผู้หญิงแล้ว
"นี่แฟนผมครับ ชื่อเกี๊ยว เกี๊ยวสวัสดีพี่อ้นสิ พี่อ้น หัวหน้าแผนกพี่" ผมแนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกัน
"สวัสดีครับพี่อ้น" เกี๊ยวเปล่งเสียงออกมา ทำให้พี่อ้นงงเข้าไปใหญ่
"อะ..อ้าว ผู้ชายนี่หว่า ทำไมน่ารักงี้อ่ะ พี่งงไปหมดแล้ว" พี่อ้นตกตะลึงและยืนบ่นอยู่นานมาก ผมเลยบอกให้เขาเข้ามาคุยในร้าน เราสั่งอาหารกันเรียบร้อย มื้อนี่พี่อ้นจ่าย สั่งเยอะหน่อย
"อ่อ นี่เราคบกันตอนเกี๊ยวปีหนึ่งสินะ" พี่อ้นซักเรื่องผมกับเกี๊ยวไม่เลิก
"ครับ ตอนนี้ก็ครึ่งปีแล้ว" ผมตอบ
"พี่ตกใจจริงว่ะ ไม่คิดว่าอิฐจะมีแฟนเป็นผู้ชาย แถมน่ารักเหี้ยๆ" พี่อ้นชมซะเกี๊ยวเขินงุด ผมดึงมือน้องมาคลึงเล่น แฟนผมน่ารักอยู่แล้วครับ ที่หนึ่งในใจเลย
"ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าจะมี ไปๆมาๆก็รักเขาซะละ" ผมตอบ เกี๊ยวหันมาอมยิ้มให้ น่ารักชะมัด
"โหยย แกอย่ามาหวานให้พี่อิจฉาเลย พี่ยังไม่มีแฟนนะเว่ย เห็นใจพี่หน่อย" พี่อ้นบ่น ทำให้ผมกับเกี๊ยวประสานเสียงหัวเราะออกมา
"หาสิครับ ถ้าผู้หญิงไม่ได้ พี่ก็ลองหาผู้ชายแบบผมสิ" ผมแนะนำ พี่แกทำหน้าเหวอ
"เอ่อ พี่ไม่ค่อยชอบไม้ป่าเดียวกันอ่ะนะ แต่ถ้าน่ารักแบบน้องเกี๊ยว พี่ยอมถวายหัวเลยว่ะ" พี่แกพูดหยอก คนข้างๆผมก็หน้าแดงไปแล้ว เขินไปเถอะ คืนนี้จะฟัดให้ลืมคนอื่นเลย
มื้อเย็นอิ่มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม เราแยกย้ายและกลับมาถึงหอพักตอนสามทุ่ม อาบน้ำ ทำรายงาน นั่งเล่นกันก่อนจะเข้านอน
เช้านี้ผมตื่นก่อนเกี๊ยว ทำอาหารเช้าไว้ให้ก่อนจะออกมาทำงาน ผมนั่งแท็กซี่มาครับ เพราะรถเมล์ต้องขึ้นหลายต่อ เช้าๆถ้าออกก่อนเวลาสักหน่อยสายผมรถจะไม่ค่อยติด มาถึงที่ทำงานก็รีบตอกบัตร เดินลงมาซื้อกาแฟสดกิน ก่อนจะขึ้นไปโต๊ะทำงาน
"คุณอิฐ" ไอ้แน่เดินมาหาผมที่โต๊ะแต่เช้า
"ว่าไง กินไรยังมึงอ่ะ" ผมถาม ยื่นแซนวิชบนโต๊ะให้มัน
"ไม่เอาแล้วครับ คุณอิฐทราบเรื่องหรือยัง" ไอ้แน่ทำเสียงร้อนรน เหมือนเรื่องคอขาดบาดตาย
"เรื่องอะไรวะ"
"ก็เรื่องที่พวกเราจะต้องไปฝึกงานที่ไซต์นอกกรุงเทพสิครับ" ผมขมวดคิ้วทันทีที่ไอ้แน่พูดจบ ไหนตอนแรกพวกเราได้ไซต์ในกทมไงวะ
"แล้วทราบไหมครับ ว่าความคิดใคร" ผมยิ่งหน้าเครียดเข้าไปอีก หวังว่าจะไม่ใช่อย่างที่คิด
"คุณพลครับ เขาให้เปลี่ยนผมกับคุณอิฐไปไซต์งานต่างจังหวัด ตอนนี้ยังไม่ทราบเลยว่าจะได้ไปที่ไหน ผมกังวลมากเลยครับ พ่อผมท่านคงไม่อนุญาต" ผมเจ็บใจ เจ็บใจจริงๆ มึงจะเอาไงกับกูวะ ทำไมไม่เล่นกันซึ่งๆหน้า
"เดี๋ยวครับ! คุณอิฐจะไปไหนครับ" ผมผุดลุกขึ้นแล้วดุ่มๆออกมาจนไอ้แน่ตามไม่ทัน
"พี่อ้นครับ คุณพลอยู่ชั้นไหนครับ" ผมถามด้วยความร้อนใจ พี่อ้นตอบมาแบบมึนๆ แกคงไม่เข้าใจว่าผมอยากรู้ไปทำไม
ผมรีบวิ่งขึ้นบันได้มาอีกห้าชั้น ตอนนี้ลิฟท์ก็ไม่ทันใจผมแล้ว วันนี้จะต้องคุยให้รู้เรื่อง เข้ามาในออฟฟิศนี้ ด่านแรกที่ผมเจอก็คือ เลขา
"มาหาใครคะ" เธอพูดน้ำเสียงดี แต่ผมสีหน้าไม่ไหวแล้ว
"คุณพลมาหรือยังครับ" ผมถาม
"มาแล้วค่ะ ติดต่อเรื่องใด นัดไว้หรือเปล่าคะ น้อง น้องคะ" พอผมได้ยินคำว่าอยู่ ผมก็รีบผลักประตูเข้ามาในห้องเลย เลขาสาวรีบตามมาห้ามผม คนในห้องที่นั่งอยู่เงยหน้าขึ้นมามองแล้วส่งยิ้มมุมปากมาให้
"ดิฉันห้ามแล้วค่ะ แต่คุณคนนี้เขาเข้ามาเลย ไม่ฟัง" เลขาคนงามพูดแก้ตัวทันที แต่คนที่ฟังอยู่เหมือนจะเข้าใจ
"ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ" ผมบอกเสียงเย็นเชียบ อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะกลั่นแกล้งผมจริงหรือเปล่า
"แต่ .." เลขาพยายามจะห้าม
"ไม่เป็นไร เธอออกไปก่อน ฉันจะคุยกับเขาเอง" คนที่นั่งบนโซฟาพูด เลขาเลยขอตัวออกไป ตอนนี้เหลือแค่ผมกับเขาเท่านั้นในห้องนี้ ผมเดินเข้าไปใกล้ๆหวังเผชิญหน้า
"มีอะไรล่ะถึงได้มาหาฉันแต่เช้า" คนชื่อพลพูด ควงปากกาไปเรื่อยๆ
"ผมทราบมาว่าคุณเป็นคนเปลี่ยนให้ผมกับเพื่อนไปอยู่ไซต์งานนอกกรุงเทพฯ จริงหรือเปล่าครับ" ผมถามแบบมีมารยาทสุดๆแล้ว ในขณะที่ในใจเดือดเสียยิ่งกว่าเดือด
"นายมีเหตุผลที่ต้องอยู่แต่ในกรุงเทพฯหรอ" เขาไม่ตอบคำถาม แต่ดันย้อนกลับผม
"ผมถามคุณ ช่วยตอบคำถามผมด้วย" ผมกำลังจะเหลืออด ที่ผมเป็นแบบนี้เพราะผมทราบว่าเรื่องนี้เขาต้องใช้แยกผมให้ห่างจากเกี๊ยวแน่ๆ
"ถ้าจะให้ตอบก็คือ 'ใช่' แต่เอาที่จริง เพราะบริษัทจะเปลี่ยนนโยบายการฝึกงานนน่ะนะ" เขาพูดได้ทุเรศที่สุด
"ทั้งๆที่ผมบอกไว้ก่อนแล้วว่าสะดวกแค่ในกรุงเทพฯ" ผมบอก ตอนที่เข้ามาตอนแรกผมตกลงกับบริษัทไว้ว่าสะดวกแค่ในกรุงเทพฯเท่านั้น
"งานมันก็ต้องมีเปลี่ยนแปลงบ้าง นายเองก็น่าจะเข้าใจ หรือว่านายไม่มีสปิริตพอ แค่อยากจะอยู่กับแฟน เลยไม่สนใจเรื่องอื่นทั่งนั้น แบบนี้จะอยู่ที่นี่ยากนา" ผมกำหมัดแน่นเมื่อเขาพูดจาหมาๆแบบนี้ อยากจะกระโดดเข้าไปชกมันหลายๆที แต่มันคงไม่ดีต่อการฝึกงานเป็นแน่
"คุณใช้อำนาจบีบให้ผมออกห่างเกี๊ยวใช่ไหม" ผมวางมือทั้งสองข้างลงบนโต๊ะทำงาน เขาเองก็ยืนขึ้นเต็มความสูงเหมือนกัน
"ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก กะอิแต่เด็กคนเดียว ถ้าฉันอยากได้ นายก็ไม่อยู่ในสายตา" ผมกระชากคอเสื้อเขาเข้ามาใกล้ อีกมือง้างขึ้นเต็มกำลัง อีกนิดก็จะปล่อยหมัดใส่เขาแล้ว ถ้าไม่มีคนเปิดประตูมาขวางเสียก่อน
"อิฐเดี๋ยว ปล่อยมือก่อน คุณพลผมขอโทษแทนลูกน้องด้วยนะครับ เด็กผมเสียมารยาท ผมขอโทษแทนนะครับ" พี่อ้นดึงมือผมออก แล้วรีบไหว้ขอโทษคนชื่อพลหลายครั้ง
"ไม่เป็นไรหรอก กะอิแค่เด็กเมื่อวานซืน เอาตัวออกไปสงบสติซะ อย่ามาใช้กำลังในบริษัทผม" ผมจ้องตาเขาอย่างเกลียดชัง ไม่มีการขอโทษ หรือยกมือไหว้ใดๆทั้งสิ้น ผมรีบผลักประตูออกมาด้านนอก คนในออฟฟิศต่างมุงดูกันอย่างตื่นเต้น ผมไม่ได้รอพี่อ้น เพียงแต่รีบลงไปด้านล่าง ไปหาที่สงบสติคนเดียว
"อ่ะ ดื่มซะ" กำลังนั่งกุมขมับอยู่ที่นั่งพักสูบบุหรี่ ไม่นานก็มีกระป๋องสีน้ำเงินยื่นมาให้
"ขอบคุณพี่" ผมบอก พี่อ้นนั่งลงข้างๆ ตอนนี้คนอื่นๆกำลังทำงาน แถวนี้เลยมีแค่พวกผม
"โกรธอะไรคุณพลนัก เราไม่อยากไปทำงานต่างจังหวัดขนาดนั้นเลย" พี่อ้นถาม เสียงติดตลก
"มันมีเรื่องเกินกว่านั้นอีกพี่ ผมเองก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง" ผมเปิดกระป๋องโค้กขึ้นซด ตอนนี้เริ่มผ่อนคลายขึ้นมาบ้างแล้ว
"อย่าบอกนะว่ารู้จักกับเขามาก่อน" พี่อ้นถามตาตื่น ผมเองก็พยักหน้ารับ
"เรื่องอะไรเล่าได้ไหม" ผมมองหน้าพี่อ้น
"คุณพลแกเป็นเพื่อนกับพ่อแฟนผม และเขาก็มาชอบแฟนผม พอเขารู้ว่าผมฝึกงานที่นี่ เขาก็เลยจะให้ผมไปฝึกต่างจังหวัด เพื่อที่ผมจะได้ห่างจากเกี๊ยว" ผมเล่า
"เชี่ยละ นิสัยเสียว่ะเห้ย" พี่อ้นตบเข่าฉาด เขาเรียกเหี้ยเลยล่ะพี่
"พี่อยากช่วยแกว่ะ" พี่อ้นลูบหลังผมปลอบใจ ผมทำได้แค่ยิ้มรับ พี่แกจะช่วยผมได้หรือเปล่าผมยังไม่รู้เลย
"เอางี้ละกัน พี่เองมีไซต์ที่ต้องไปคุมพร้อมแก เดี๋ยวพี่เอาแกไปด้วยเลยดีไหม จะได้อยู่ใกล้กัน" ผมพยักหน้า ยังไงก็ได้ตอนนี้ ไอ้แน่มันอาจจะใช้อำนาจพ่อมันได้ แต่ผมนี่สิ ไม่มีใครคอยช่วยเลย
...
"อื้ออออ .. พี่อิฐ" กลับมาถึงห้อง เจอหน้าเกี๊ยวปุ๊ปผมก็ไม่รอให้น้องได้ทักทาย ผมกระชากตัวน้องเข้ามาบดปากให้หายคิดถึง ทำไมแค่เราสองคนจะรักกันมันถึงต้องมีอุปสรรคมากมายขนาดนี้
"เป็นอะไรครับ" พอผละออกผมก็กอดน้องไว้แน่น ดวงตาผมสั่นไหว และน้องน่าจะรับรู้แล้วว่าผมไม่ปกติ
"พี่ต้องไปทำงานต่างจังหวัด" ผมพูด ผละออกมาจ้องหน้าเกี๊ยวเอาไว้
"อ้าว ไหนบอกว่าทำแค่ในกรุงเทพฯไง" น้องทำหน้าเศร้าทันที ผมเลยก้มลงไปจูบริมฝีปากน้องเพื่อปลอบ
"เขาเปลี่ยนงานนิดหน่อยน่ะ แต่พี่สัญญานะ ว่าพี่จะกลับมาหาเราทุกครั้งที่หยุด" ผมบอก เกี๊ยวน้ำตาไหลลงมา และผมก็ทนเห็นน้องร้องไห้ไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่คบกัน ที่เราต้องห่างกันขนาดนี้
"แล้วพี่อิฐต้องไปทำที่ไหนครับ" เกี๊ยวถามยืนจับมือผมแน่นทั้งสองข้าง น้องคงเหงาแย่ ถ้าไม่มีผมข้างกาย และผมคงเหงาสุดๆ ถ้าไม่มีตัวเล็กคอยให้กำลังใจข้างๆ
"พี่ก็ยังไม่รู้เลย ต้องรอพี่เขาสรุปอีกทีน่ะ" ผมตอบ ลูบแก้มน้อง แล้วหอมลงไปทั้งสองข้าง รักมาก มากจนไม่อยากห่าง
"ไม่เป็นไรนะพี่อิฐ สองเดือนกว่าเอง เกี๊ยวอยู่ได้" น้องยิ้มให้ผม ผมรู้เกี๊ยวกำลังจะทำให้ผมสบายใจ และผมเองที่รู้สึกผิดกับเขา
"ครับ พี่รักเรานะ" ผมบอก กอดน้องไว้แน่น แค่ฝึกงานไกล คงไม่ทำให้เราเลิกรักกันได้หรอก จริงไหม
"เกี๊ยวรักพี่อิฐ" น้องเขย่งจุ๊บปากผม หลังจากนั้นเราก็ยืนจูบกันอยู่นานสองนาน กว่าจะผละออก ต่างคนต่างรู้ว่าอาจจะเหงาบ้าง แต่มันก็ไม่ทำให้ความผูกพันธ์ที่เคยมีจางหาย แม้จะไกลขนาดไหน ผมก็จะคิดถึงเขาทุกวัน
TBC.
มาแล้วค่ะ มาไม่ยาวอีกแล้ว ตีคนเขียนเลย 55
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ รักมากนะะ
:กอด1:
-
อีพลแผลงฤทธิ์แระ. เกลียดมันๆๆ. อย่ายอมแพ้นะอิฐ
-
งืออ สั้นจัง :ruready
พลนิสัยแย่อ่ะ ไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่เลย :z6:
รักคนเขียนเหมือนกันคะ รอตอนต่อไปน้า สู้ๆ
-
:mew5: ถุย. ทำปากเก่ง. ถ้าแย่งได้จะต้องเล่นสกปรกแบบนี้เหรอ
บอกเลยว่าอย่ามาดูถูกความรักของหนูเกี๊ยวนะ. เขามั่นคงของเขามานานแล้วย่ะ
ความห่างมันทำไอะไรพี่อิฐไม่ได้หรอก จะยิ่งห่างยิ่งหื่นมากกว่าล่ะมั้ง
-
บอกเกี้ยวไปเลยว่าเพราะอิพลมันต้องการจะจีบน้องเกี้ยวให้ระวังด้วย
-
อ้าว ไอ้พล :z6: เริ่มเผยนิสัยแล้วสินะ แต่อิฐควรบอกน้องเรื่องไอ้พลบ้างนะ น้องจะได้ระวังตัวบ้าง
พี่อิฐสู้ๆ :mew1:
-
ทำแบบนี้ไม่ร่ารักเลยนะคุณพล แยกแยะหน่อยไหมคะ เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว :m16:
แต่ความเป็นจริง มันก็คงอย่างนี้แหละ เด็กตัวน้อยๆไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรหรอกค่ะ :katai1:
เป็นกำลังใจให้พี่อิฐกับน้องเกี๊ยว เอาให้อิคุณพลมันรู้ไปเลยว่าห่างแต่ตัวเท่านั้นแหละ แกอย่าหวังจะว่าเสียบง่ายๆ :a14:
-
อ๊าวววว....อิพล
นึกว่าชั่วนิดเดียว
นี่แกชั่วเยอะเลยเนาะ
เดี๋ยวให้ คุณมิลล์หาผัวให้ซะนี่ เลวแรดนั๊ก
-
งื้ออ. ไม่น้าาา :ling1:
-
นิสัยเสีย สมควรที่แก่แล้วยังไม่มีใครเอา :z6:
-
อดทนเอานะ ทั้งคู่เลย :katai2-1:
-
โห...นิสัยอ่ะ (ไม่อยากใช้คำหยาบคาย)
หวังว่าระหว่างที่พี่อิฐไปฝึกงานต่างจังหวัด (มัน)คงไม่มาหาเรื่องรับส่งน้องเกี๊ยวหรอกนะ
รมณ์เสีย!!!
-
ไอ้เราก็นึกว่าอิคุณพลนี่จะมีน้ำใจนักกีฬา!!!
เลวที่สุด!! มันต้องทำให้ทั้งคู่ผิดใจกันแน่ๆ
ไม่น๊าาาาาาาา!!!!
รอตอนต่อไป ทั้งคู่ต้องเข้มแข็งนะ
-
แรกๆเห็นนางเงียบๆแต่ที่แท้
นางรอซุ่มโจมตีอยู่ห่างๆนี่เอง
-
:pig4: :pig4:
-
:mew1:
-
สาธุ ขอให้บริษัทมันเซจนต้องมีคนอื่นมาเทคโอเวอร์เหอะ
นิสัยแบบนี้นี่ อิพล อิเลว
พี่ก็น่าจะเตือนน้องหน่อยว่าอิพลมันกำลังพยายามทำอะไร
คนดีๆในบริษัทมันขอให้ย้ายไปที่อื่นให้หมดเถอะ
-
อิพลคิดว่ารวยจะทำอะไรก็ได้หรอ เลวจริงๆ
-
โห ชั่วมากกกกกก :katai5:
-
อิพล :z6:
-
พลดีออก! :m16:
-
เลววววววว !!!!!!!
-
เอาล่ะมันเริ่มมาแล้วงานยุ่งๆ
-
พล.....เลวมาก
-
ไอ้พล!!! :z6:
-
ใครที่ไม่มีสปิริตกันแน่ อิตาพลเอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมาปนกันแบบนี้ พี่อิฐก็แย่อะดิ
เพราะไม่รู้ว่าจะโดนแกล้งอีกหรือเปล่า แล้วต้องห่างจากเกี๊ยวตั้ง 2 เดือนแนะ
ส่วนแน่ ทั้งพ่อและมิลล์คงไม่ยอมให้ไปทำงานต่างจังหวัดแน่
-
:hao4: ไอ้ไปไกลห่างกันนะไม้เท่าไหร่หรอก กลัวแต่อีพี่พลมันจะเล่นไม่ซื่อเข้าหาเกี๊ยวโดยใช้ป๋าอ่ะดิ
อย่ามาม่าน้าเค้าแพ้ผงชูรส :hao5:
-
ลำพังถ้าแค่เกี๊ยวกะอิฐห่างกัน 2 เดือนนี่ไม่กังวลนะ
กลัวก้อแต่อิลุงพลมันจะย่องมาแย่งเกี๊ยวไปอ่ะซี้!!!!
เกี๊ยวยิ่งซื่อๆอยู่ =_= ทำไงดีๆๆ
อิลุงพล!! ฮึ่มมมมมม -_-^^^^^
-
คุณพล ดีออก!!! เกลียดจังงง ใจไม่ดีเลยค่ะ ตอนพี่อิฐไปทำงานต่างจังหวัด :katai1: :katai1:
-
อิเชี่ยพลลลลล สาระเลวสุดๆ นึกว่าจะไม่มีอะไรแล้วนะ มาม่าเต็มชามเลย :katai1:
-
พี่อิฐน้องเกี๊ยวสู้ๆ :เฮ้อ:
-
อ่าวววว ไอ้พล ไหงงี้อะะ มันน่านัก! :z6:
จริงๆก็แอบคิดนะ ว่าคุณถุงส่งพลมาลองใจอะไรหรือเปล่า
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ เพราะเชื่อว่าอิฐกับเกี๊ยวต้องผ่านไปได้อยู่แล้ว
แต่ถ้าไม่ใช่ .. ก็ต้องซดมาม่า2ชาม โฮฮฮฮ
ไหนจะพล ไหนจะคุณถุง แงงงงงง
พี่อิฐกับน้องต้องสู้ๆนะ คนอ่านก็จะสู้ไปด้วยค่า ;_;
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ <3
-
ดูซิว่าไอ้คุณพลมันจะมาไม้ไหนอีก o18
-
อิพลดอกกกก ทำร้ายพี่อิฐของน้องเกี๊ยวได้ไง เกลียดหน้าไม่หาย คนเขียนอย่าใจร้ายมากนักค่ะ สงสารคู่นี้มาก :m16:
-
ทำตัวไม่สมกับอายุเลยน่ะอิพี่พล ทุเรศอ่ะ
-
ทุกวันนี้ผมยังมาทำงานตามปกติ ทุกวันเข้าออฟฟิศ ทำงาน แล้วก็กลับหอ ตอนนี้ไอ้แน่มันไม่ต้องไปทำงานไซต์ต่างจังหวัดแล้วเพราะพ่อมันคุยให้ ตอนแรกมันก็จะให้ท่านช่วยเรื่องผมเหมือนกัน แต่ผมปฏิเสธไป เพราะว่าผมไม่อยากให้คนชื่อพลมาดูถูกได้ มันตั้งใจจะส่งผมไปไกลๆเพื่อให้ผมห่างจากเกี๊ยว แต่ผมเชื่อว่ายิ่งเราห่างกันมากแค่ไหน มันจะยิ่งทำให้เราคิดถึงกันมากเท่านั้น ผมฝากฝังไอ้มิลค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว มันเองก็เจ็บใจแทนผมไม่น้อย และรับปากจะช่วยจับตาดูคนที่เข้ามาหาเกี๊ยวให้ทุกคน ผมเองก็แอบหวั่นใจนะครับ แต่ว่าเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมเองก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ และหวังว่าน้องจะผ่านมันไปกับผมเช่นเดียวกัน
"เกี๊ยวอยู่หน้าบริษัทแล้วนะ พี่อิฐพี่แน่เสร็จกันยังครับ" กำลังคิดถึงอยู่พอดี วันนี้น้องมารับพวกผมไปทานข้าวเย็นครับ ไอ้มิลค์ถ่ายงานอยู่เซ็นเวิร์ล พวกเราไปถึงมันคงใกล้เสร็จพอดี
"รอแปปนะ เดี๋ยวพี่ลงไป" ผมบอก น้องวางสายไปแล้ว ผมเก็บเอกสารเสร็จก็มาลาพี่อ้นก่อนจะเดินมาตามไอ้แน่ที่โต๊ะ
"แน่เร็วๆ ชักช้าอีกนะมึงเนี่ย" มันกำลังปิดแฟ้มงานแล้วเก็บของ ผมก็แกล้งด่ามันไปงั้นล่ะครับ ไม่ได้รีบอะไรมาก
"เสร็จแล้วครับบบ น้องเกี๊ยวมาแล้วหรอ" มันถาม ผมพยักหน้า กดลิฟต์ชั้นล่างสุด รอไม่นานลิฟต์ก็ลงมาจอดที่ชั้นล่าง
"คุณอิฐขึ้นรถไปก่อนนะครับ แน่ปวดฉี่อ่ะ" ไอ้แน่สะกิดไหล่ผม ทำท่าเหมือนอั้นแทบไม่ไหว ผมเลยไล่มันไปกลัวมันจะแตกระหว่างทาง
"พี่แน่ล่ะครับ" น้องถามเมื่อผมเปิดรถเข้ามา เกี๊ยวส่งน้ำเย็นเปิดฝามาให้ ทำหน้าที่แฟนได้ดีจริงๆ
"มันเข้าห้องน้ำ รอมันหน่อยเนอะ เราหิวหรือยัง" ผมลูบแก้มเนียน น้องยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย แถมเวลาขับรถรองเท้าก็ไม่ยอมใส่ ชอบใช้เท้าเปล่าเหยียบ เกี๊ยวบอกถนัดแบบนี้มากกว่า
"ก็หิวแล้วครับ เมื่อเที่ยงกินก๋วยเตี๋ยวไปไม่อิ่มเลย" น้องตอบเอามือขึ้นมาจับมือผมไว้แล้วกุมมือผมเข้ากับมือตัวเอง
"พี่อิฐล่ะครับ วันนี้เหนื่อยไหม"
"ไม่เหนื่อยเลย ถึงจะเหนื่อย แต่แค่เห็นหน้าน้องพี่ก็หายเหนื่อยแล้ว" ผมตอบเสียงเจ้าเล่ห์ส่งสายตาหวานแล้วดึงมือเกี๊ยวมาหอม เอาให้ละลายกันไปข้าง อยากมาน่ารักใส่ผมทำไมล่ะ
"อื้อหืออ สวีทนะครับ" เสียงมารความสุข ไอ้แน่เปิดรถเข้ามานั่ง ส่งสายตาล้อเลียนมาให้ผม
"นี่แน่ เดี๋ยวมึงจะโดน" ผมเอื้อมมือไปเขกหัวไอ้แน่โทษฐานกวนดีนัก
"อูยย ไม่ล้อแล้วครับบบ" ไอ้แน่เอามือลูบหัวตัวเอง เกี๊ยวหัวเราะชอบใจก่อนจะออกรถ วันนี้รถติดบ้าง กว่าจะไปถึงไอ้มิลค์คงเสร็จพอดี ดีเลยจะได้ไม่ต้องรอนาน ไปถึงก็ได้กินเลย
ใช้เวลาชั่วโมงนิดๆก่อนจะถึงห้างที่หมาย ไอ้แน่โทรหาไอ้มิลค์ก่อนจะพากันขึ้นไปหามันที่ถ่ายแบบเสร็จแล้ว ตอนนี้มันยืนรออยู่หน้าร้านติ่มซำราคาแพง พวกผมกำลังไป
"ไม่ต้องยืนหล่อขนาดนั้นก็ได้มั้ง" เกี๊ยวแซวไอ้มิลค์ มันหน้าเต็มผมเต็ม หล่อจนคนเดินผ่านไปมาต้องมอง พอมันเห็นไอ้แน่ก็ลากเมียมันมาโอบคอพาเดินเข้าร้าน
"ก็คนมันหล่ออ่ะ หิวจะตายแล้วด้วย" ไอ้มิลค์พูด ดันเมียมันเข้าไปด้านใน ก่อนจะนั่งปิดทาง ส่วนผมก็ให้น้องเข้าไปนั่งด้านในเหมือนกัน
"ก็แน่บอกแล้วให้คุณมิลค์ทานข้าวเที่ยงเยอะๆ" ไอ้แน่หันไปคุยกับไอ้มิลค์
"ก็วันนี้ถ่ายแบบถอดเสื้อ กินเยอะกลัวกล้ามจะกลายเป็นพุงเหมือนมึงไง" เอาละ แกล้งมันอีกละ เดี๋ยวมันก็งอน มึงก็ต้องง้ออยู่ดี ผมส่ายหัวหันมาสนใจคนข้างๆดีกว่า เปิดเมนูมานี่นึกว่าอยู่เมืองจีน ราคาก็แพงใช้ได้เลย
"พี่อิฐกินหมูดีกว่าเนอะ แล้วก็อันนี้ผัก สั่งจาจังเมี่ยนกับเสี่ยวหลงเปาสองเข่งใหญ่เลยดีกว่า ..." ผมนั่งฟังเกี๊ยวสั่งอาหารไปเรื่อยๆ ผมสั่งไม่เป็นน่ะครับ สุดท้ายเกี๊ยวกับมิลค์ก็เป็นคนสั่งอาหารทั้งหมด ส่วนผมกับมิลค์สั่งเบียร์มาดื่มกันแก้ง่วง นั่งเม้าอีกสักพักอาหารก็มา ตอนที่น้องสั่งผมว่าเยอะแล้วนะ พออาหารมาผมตกใจยิ่งกว่า ตั้งบนโต๊ะแทบไม่พอ
"สั่งมาซะเยอะเลย จะกินหมดไหมเนี่ย" ผมถาม มองน้องสอนกินเสี่ยวหลงเปา
"เอาน่า ไม่หมดค่อยใส่กล่องกลับไปเวฟ กินเร็วพี่อิฐ ทำแบบนี้" ผมก็ทำตามน้องไปเรื่อยๆ อร่อยดีครับ แต่ผมว่ายังไม่ค่อยถูกปากผมสักเท่าไหร่ แต่เกี๊ยวกับไอ้แน่นี่สิ กินเอาๆจนกลัวท้องจะแตก
"อิฐ สรุปมึงต้องไปฝึกงานไหนเนี่ย" ไอ้มิลค์ถามขึ้นมา
"ยังไม่มีสรุปว่ะ พี่หัวหน้ากูกำลังเคลียร์ให้อยู่" ผมตอบ รู้สึกเซ็งทุกทีที่พูดเรื่องนี้
"เชี่ยพลแม่งโคตรเลว ขนาดยังไม่เคยเห็นหน้ายังเกลียด" ไอ้มิลค์ด่า มันคงรู้เรื่องทุกอย่างผ่านเมียมัน ผมก็เกลียดครับ ไม่อยากเห็นหน้าด้วยซ้ำ
"ใครหรอครับพี่อิฐ" เกี๊ยวถาม น้องมองหน้าผมอย่างสงสัย ส่วนผมกำลังหลบตาน้อง เพราะตอนนี้เหมือนผมไม่กล้าพูดความจริง ผมกลัวน้องจะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ ถ้าผมบอก น้องอาจจะไปต่อว่า และมันอาจจะทำให้เรื่องของผมกับน้องลำบากมากขึ้นไปอีก ถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อเกี๊ยว
"มึงจะปิดน้องทำไมวะ บอกๆมันไปเหอะ" ไอ้มิลค์ด่าผม เกี๊ยวเองก็ยื่นมือมาจับมือผมไว้ ผมลูบมือน้องกลับเบาๆ สุดท้ายคงต้องบอก
"คนชื่อพลที่เป็นรุ่นน้องป๊าเกี๊ยวอ่ะเป็นหัวหน้าพี่" ผมบอก น้องทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
"แล้วเขาทำอะไรพี่อิฐครับ" น้องถาม
"เขาใช้อำนาจย้ายพี่ไปทำงานไกลๆ เพื่อที่เขาจะได้เข้าใกล้น้อง" ผมพูดลูบหน้าเกี๊ยวที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"ทำไม ทำไมเขาต้องทำแบบนั้น" เกี๊ยวถาม น้องดูสับสน เขาคงไม่เข้าใจว่ามันทำไปทำไม
"เพราะว่าคุณพลน่ะชอบเกี๊ยวไง เขาเล็งเกี๊ยวไว้ เลยพยายามทำทุกวิถีทางให้คุณอิฐอยู่ห่างเกี๊ยวที่สุด วันนั้นก็เกือบมีเรื่องกันนะ เลวมาก" ไม่ใช่ผมพูดหรอกครับ แต่เป็นไอ้แน่ เกี๊ยวมองผมอย่างสงสาร ผมลูบหัวเขา เขาเองก็เอามือผมไปรองหน้าเขาที่เอียงมาหา
"ทำไมพี่อิฐไม่บอกเกี๊ยวตั้งแต่แรก เกี๊ยวเป็นห่วงพี่อิฐนะ ถ้าเกี๊ยวรู้ว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้เกี๊ยวไม่ยอมแน่ มีสิทธิ์อะไรมาไล่พี่อิฐไปทำงานที่อื่น" น้องพูดอย่างโกรธแค้น ส่วนผมเองก็ได้แต่บอกไม่เป็นไร
"ถือว่าคราวซวยพี่แล้วกัน ไหนๆก็ต้องไปแล้วนี่ ไม่เป็นไรหรอก พี่ฝากให้มิลค์มันดูแลเราแล้ว" ผมพูด ดึงน้องมาจูบขมับ เกี๊ยวกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย จนรู้สึกว่าเริ่มมีคนมอง ผมเลยจับน้องให้นั่งดีๆ แล้วทานอาหารต่อ
"เกี๊ยวไปคุยให้ดีไหม" อยู่ๆคนข้างๆผมก็พูดขึ้น
"ไม่ได้/ไม่ได้/ไม่ได้" พวกผมสามคนหันมาพูดเป็นเสียงเดียวกัน ให้ตายผมก็ไม่ยอมให้เกี๊ยวไปยุ่งกับมันอีก
"โหย ทำไมคัดค้านทั้งสามคนเลยล่ะ พี่แน่ก็เอากับเขาด้วยหรอครับ" น้องพูดเขี่ยจานเล่น
"ไม่ได้หรอกครับ เขาร้ายมาก พี่ยังอยากอัดหน้าสักสองสามหมัดเลย" ไอ้แน่โชว์กล้ามปลาซิว ทำท่าวางกล้ามจนไอ้มิลค์ต้องตบหัวฉาด
"ไม่ได้หรอกเกี๊ยว เรื่องนี้พี่ก็แค่ไปฝึกงาน มันก็จบ เชื่อพี่เถอะนะ ถ้ามันติดต่อมาก็อย่ารับ อย่าไปกับมัน เข้าใจที่พี่พูดนะครับ" ผมหันไปบอกน้อง เกี๊ยวพยักหน้ารับ หลังจากนั้นเราก็ทานข้าวต่อ ก่อนจะพาไอ้แน่แวะไปทานฮันนี่โทสต์เพราะไอ้มิลค์รำคาญมันเร้าหรือ ก่อนจะแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน
.....................
วันนี้วันศุกร์ ผมเข้าบริษัทมาส่งงาน วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะมาทำงานที่บริษัทนี้ จันทร์หน้าผมจะต้องไปอยู่ไซต์งานต่างจังหวัดแล้ว ฝึกอีกสองเดือนถึงจะจบ ก็ดีเหมือนกัน ผมเองก็ไม่อยากอยู่ใกล้มันนักหรอก ไปไกลๆเผื่อจะมีอารมณ์ทำงานมากขึ้น
"เห้ย เดี๋ยวเข้ามาหาพี่หน่อย" พี่อ้นโทรมาตาม ผมรีบรับคำแล้วเข้าไปหาเขา
"ว่าไงพี่ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ" ผมแกล้งกวนเค้า ตอนนี้สนิทกันแล้วครับ ผมนี่แทบจะเล่นหัวแล้ว
"เออ มีเรื่องงานจะบอก ไม่รู้ว่าข่าวดีหรือร้ายนะ" พี่อ้นพูด ควงปากกาไปเรื่อย
"ตกลงรู้แล้วใช่ไหมพี่ว่าผมโดนเนรเทศไปที่ไหน" ผมถามขำๆ เครียดจนเลิกเครียดแล้วครับ
"เออ ตกลงพี่จะเอาเอ็งไปลงไซต์งานที่เดียวกับพี่ เรากำลังสร้างโรงงานให้เขาอยู่น่ะ ชื่อ บริษัท ตงฮว่า จังหวัดระยอง" ผมขมวดคิ้วทันที ทำไมชื่อมันคุ้นๆหูนะ
"ระยองคงใกล้พอที่แกจะกลับมาหาแฟนสุดน่ารักละมั้งงง" พี่เขาแซว ผมเองก็รีบพยักหน้าขำๆ
"บ้านเกี๊ยวก็อยู่ระยองพี่ นี่ผมถือว่าข่าววดีเลยนะ" ผมพูดจริงๆนะครับ คนส่วนใหญ่มักจะถูกส่งไปสุรินทร์บ้าง อุทัยบ้าง แต่ผมได้ไปแค่ระยองเอง
"พี่มีต้องไปลงสองที่ว่ะ พิษณุโลกกับระยอง แต่พี่ขี้เกียจไปพิดโลกเลยเลือกระยองดีกว่า ขับรถแปปเดียวก็ถึงกรุงเทพละ" พี่อ้นพูด
"ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยพี่ แบบนี้เสาร์อาทิตย์ผมขึ้นมาหาแฟนได้สบาย" ผมชิลละครับตอนนี้ แถมเป็นการสร้างโรงงานด้วย ไม่วุ่นวายเท่าสร้างคอนโดหรืออาคารพานิชย์
"งั้นผมออกไปทำงานก่อนนะพี่ ขอบคุณพี่อ้นมากครับ" ผมขอบคุณแล้วเดินออกมาจากห้อง ทำงานไปไม่นานก็หมดช่วงเช้า ผมกับไอ้แน่ลงไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันแล้วผมก็เล่าให้มันฟังแล้วว่าผมได้ไปฝึกงานที่ไหน มันก็ดีใจบอกว่าจะได้ไม่ไกลกันมาก ส่วนมันจะต้องไปออกไซต์บางโพ ไกลมากเหมือนกัน แต่ก็ยังอยู่ในกรุงเทพ
ตกเย็นผมติดรถไอ้มิลค์มาลงทางผ่านแล้วนั่งแท็กซี่เข้าหอ เกี๊ยวเองก็เพิ่งเลิกเรียนถึงหอเหมือนกัน ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วขี่จักรยานพาน้องออกมากินผัดไทเจ้าประจำ
"แล้วต่อไปนี้ใครจะพาน้องมากินข้าวเย็นล่ะ ใครจะปั่นจักรยานให้น้องซ้อนล่ะ" เกี๊ยวดราม่าทันทีที่มาถึง
"สองเดือนเองครับที่รัก ไว้เสาร์ไหนพี่มา พี่จะปั่นพามากอนนะ" ผมเอามือจับแก้มบีบทั้งสองข้างจนปากยู่ ผมเองก็คิดถึงเหมือนกันนะครับ เป็นห่วงด้วยว่าเขาจะอยู่ได้ไหมถ้าไม่มีผม แต่น้องก็โตแล้ว ผมไม่อยากทำเหมือนน้องเป็นเด็กๆ
"อื้ออ .. ก็มันใจหายอ่ะ ตั้งสองเดือนเลยนะ สองเดือนนนน" น้องส่ายหน้าไปมา อ้อนเหลือเกินแฟนผม ผมดีดหน้าผากเหม่งๆไปที ก่อนจะเดินไปรับผัดไทกับหอยทอดมา จากนั้นก็คุยไปเรื่อย คุยไปแย่งกันกินไป ชีวิตแบบนี้ก็มีความสุขดี บางทีผมก็ไม่ได้ต้องการชีวิตที่สวยหรูอะไร ขอแค่มีเกี๊ยวเดินไปด้วย ผมก็สุขใจแล้ว
...........
"ผมสงสารคุณอิฐจังคุณมิลค์" ผมพูดซบอยู่ที่อกหนา เราเพิ่งเสร็จกิจกรรมในร่มกัน ผมยังเจ็บบั้นท้ายอยู่เลย แต่คุณมิลค์กลับไม่เป็นอะไรเลย ผมเริ่มหมั่นไส้แล้วนะ
"อืม เจอคนเลวแบบนั้นมันก็สมควรละนะ" คุณมิลค์พูด มือก็ลูบก้นผมเล่นไปเรื่อยๆ เพลินดีครับ ผมชอบ อิอิ
"วันนี้คุณอิฐเพิ่งมาบอกเองว่าได้ไปอยู่ไซต์งานที่ระยอง ชื่อบริษัทอะไรดงๆนี่แหละ" ผมพูด นึกไม่ออกแล้ว แต่ชื่อเหมือนจัเป็นภาษาจีน
"ดงๆหรอ ตงฮว่าหรือเปล่า" คุณมิลค์ถาม ผมนึกออกทันที
"เออ ครับๆ ตงฮว่า ว่าแต่คุณมิลค์รู้ได้ไงอ่ะ เคยไปหรอครับ" ผมถาม ทำไมเขาถึงรู้ล่ะ อ่อ เขาเคยอยู่ระยองนี่เอง
"ใครบ้างที่อยู่ระยองแล้วไม่รู้จักชื่อนี้ บริษัทนำเข้าส่งออกเครื่องจักรที่ใหญ่ที่สุดในไทย และมีสาขามากมายในเอเชีย" ผมตาลุกโต โอ้โห บริษัทใหญ่ขนาดนี้เลยหรอครับ
"แล้วก็อีกอย่างที่สำคัญนะ ไอ้อิฐมันจะได้เจอพ่อตาแล้วล่ะ" ผมตาโตไปอีก ไม่เข้าใจอ่ะ จนคุณมิลค์คงหมั่นเขี้ยวเลยดึงผมไปจูบแลกลิ้น เอาซะสมองว่างเลยครับ ตัวลอยเลย ไม่จูบเปล่า ยังเอามือมาลูบร่องแน่ด้วย
"จ๊วบ .. อ่า .. ก็บริษัท ตงฮว่าน่ะ บริษัทของป๊าเกี๊ยวไงล่ะ เด็กโง่เอ๊ย" หาาาา ผมตกใจมากจริงๆนะครับ นี่คุณอิฐหนีเสือปะจระเข้หรือเนี่ย แต่คุณมิลค์ไม่ปล่อยให้ผมสงสัยได้นานหรอกครับ ผมก็โดนตวัดลงเตียง นิ้วที่เคยลูบตอนนี้ก็สอดเข้ามาให้ผมขมิบเล่นเรียบร้อย ตอนนี้ผมคงได้แต่ภาวนาให้คุณอิฐรอดปลอดภัยกลับมาครบสามสิบสองละนะครับ ส่วนฉากบนเตียงนี้ผมขอฉายไปที่ผ้าม่านละกัน กลัวทุกคนจะใจแตก ฝันดีครับ ...
TBC.
โอ๊ยยยย จะมีเรื่องอะไรอีกล่ะเนี่ย
เอาใจช่วยอิฐกันด้วยนะค้าาา
รักคนอ่านคนเม้นทุกคน
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
:กอด1:
-
ดีกว่าเจอพล รู้สึกว่าป๊าใจดีกับเกี๊ยว
-
ตั้งใจให้คุณถุงเป็นคนกีดกันหรือเปล่านะ
-
แบบนี้เกี๊ยวได้กลับบ้านบ่อยๆแน่เลย
-
พี่อิฐสู้ๆ เอาชนะใจพ่อตาให้ได้นะ :katai2-1:
-
:pig4: :pig4:
-
ต้มน้ำกันอย่าต่อเนื่อง ย๊ากกกกกกก
พี่อิฐสู้!!!!!!
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
แอร๊ยยยยยยย อย่าลืมว่ามีพ่อปรุงนะ พ่อปรุงช่วยได้แน่ๆๆๆๆ
-
สงสัยต้องเตรียมเลือดให้พี่อิฐด่วนอาจต้องใช้
-
กะให้ป๊าของเกี๊ยวจัดการหรอ มีพ่อปรุงอยู่ ไม่กลัวเว่ยยยย 5555
-
พี่อิฐสู้ๆพิชิตใจป๊าให้ได้
-
จะมีสักครั้งไหมที่สองคนนี้ไม่อยู่บนเตียง :hao3:
-
หวังว่านายพลนั่นจะไม่มามากมายอีกนะ ... แค่หวังแบบนั้น
-
อร๊ายยย. เจอพ่อตาอีกละ. จะดีจะร้ายละเนี่ยะ พ่อตายิ่งโหดๆอยู่
-
พลาดไป2-3ตอน? เกิดอันใดขึ้น~~ :katai1:
ตามอ่านแป็ป!! :z2:
-
พี่อิฐของน้องจะได้เจอพ่อตาแล้วจะหมู่หรือจ่าเนี่ย :ruready
-
เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสให้ได้นะพี่อิฐ เอาชนะใจพ่อตาให้สำเร็จ จะมีกี่พี่พลก็ไม่ต้องสนใจแล้วคราวนี้ o13
ส่วนน้องแน่ พวกพี่คนอ่านน่าจะไม่เป็นไร แต่เหมือนหนูอ่ะใจแตกไปนานแล้วนะ :m20: :laugh:
-
โอยยยยย เรียกได้ว่าอยู่ในช่วงดวงตก จริงๆ ค่ะคุณอิฐ
สู้ๆนะ
:mew1:
-
คือมิลค์แน่นี่แบบ. แอร๊ย ถ้าแกไม่....กันเสร็จพักเหนื่อยนี่คงไม่ได้คุยกันใช่ไหม พอคุยแล้วก็จัดยกถัดไปเลย
คู่นี้รักกันแบบเหนื่อยๆนะ. มีเสียงประกอบ แฮ่กๆ โฮกกกก
ยังเชื่อมั่นในตัวพี่อิฐและเกี๊ยวนะคะ. ทั้งคู่จะต้องผ่านด่านพ่อตาและพลมารผจญไปได้แน่นอน. สู้ๆจ้า คนเขียนด้วยนะ
o13. :mew1:
-
ง่ะ.. o22 o22
-
มันคือแผนกำจัดของอิพี่พลใช่ไหม
แต่ถ้าคิดในแง่ดีนะก็ดีเหมือนกันที่
เกิดเหตุการณ์อย่างนี่ขึ้นมาเพราะ
จะได้เป็นการพิสูจน์ตัวของอิฐได้ดี
เพราะคุณม๊าของน้องเกี๊ยวก็รู้จักอิฐ
แล้วด้วย
-
:z2: ลุ้นๆ ให้อิฐพิชิตใจพ่อตาสำเร็จด้วยเถอะ~
-
เจอพ่อตาๆๆๆๆๆ
-
มันเป็นแผนของอิตาพลหรือเปล่านิ สงสัยว่ามันจะต้องไปบอกป๊าเกี๊ยวไว้บ้างแล้วแน่
แต่ยังไงพ่อปรุงยังอยู่ คงช่วยอิฐได้แน่ ยิ่งถ้าเกี๊ยวรู้ว่าอิฐมาฝึกงานที่บริษัทป๊า เกี๊ยวอาจจะกลับมาบ้านก็ได้
-
พี่อิฐสู้ๆ ยังไงพ่อปรุงก็คงจะแอบๆ ช่วยละมั้ง
-
พี่อิฐจะได้เจอพ่อตาแล้ว สู้ๆ
-
คุณมิลล์อย่าแค่หมั่นใส้มันครับ ไปอัดมันเลย อิพลน่ะ อัดมันแทนพี่อิฐ
เพราะพี่อิฐจะลงมือทำอะไรก็ไม่ถนัด เป็นเด็กฝึกงานในบริษัทเขาน่ะ
จะให้ดีนะคุณมิลล์ หาสามีให้นางเลยก็ดีนะ หมั่นใส้นาง
-
พี่อิฐเอาชนะใจได้สบายอยู่แล้ว คุณถุงไม่ใจร้ายนักหรอก สู้ๆ สู้ตาย
ส่วนอีกคู่ยังไม่มีมาม่า มีแต่ความหื่น :haun4:
-
พี่อิฐไปเจอพ่อตาต้องทำตัวดีๆนะ ตื่นเต้นจัง แฟนเกี๊ยวจะได้เจอพ่อตาแล้ว
-
ทำงานให้เก่งๆจะได้เข้าตาป๊าเกี๊ยวนะพี่อิฐ
-
แน่กลับมาเตือนอิฐด้วยนะะะะะ จะได้ทำตัวดีๆกับพ่อตาเข้าไว้ ทำคะแนนเข้า ฮึบๆๆ
มาหลงรักน้องเกี๊ยวสุดน่ารัก(ผู้เป็นดวงใจของป๊าและพี่ปรุง)เข้าก็ต้องไฟท์แบบนี้ล่ะน่อ
แต่ชอบมิลค์แน่มากเลยค่ะ ; ////////// ; .. แบบว่า ชอบบบบบบบบบบบบ จริงอะไรจริง
คือส่วนตัวเป็นคนชอบเคะแนวๆนี้อยู่แล้วด้วยอ่ะ (ความจริงคือรำคาญเคะที่ชอบบ่ายเบี่ยงเวลาเมะจะขอทำ ทั้งๆที่สุดท้ายก็ครางอยู่ดี ก็อ่านไปงงไปหงุดหงิดไปตลอดว่าจะโวยวายทำแป๊ะอะไร แฟนก็เป็นแล้ว คบมาตั้งนานแล้ว ตอนทำก็แฮปปี้ดี โอ๊ยย งง! ประมาณนี้ค่ะ) เพราะฉะนั้นพอเจอเคะที่แบบ เออ ก็คบกันอ่ะ จะมีอะไรกันก็ไม่แปลกมะ แนวนี้จะถูกใจ 555555555 แบบว่าแซ่บดีค่าาา *O*/
แต่อยากอ่านดราม่าแบบผู้หญิงเข้าหามิลค์เยอะๆแล้วแน่หวั่นไหวนะ แต่ดูท่าทางแน่คงไม่หวั่นไหวง่ายๆอ่ะ 5555
เล่นบอกว่าชอบให้พวกชะนีมองมาด้วยสายตาอิจฉาด้วยแล้ว.... คือแรงจริงค่ะ ยอมมมม ชอบแน่เว่อร์ > _____ <
รอตอนต่อไปนะคะ <3
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
อิฐไม่ต้องห่วงทางนี้นะ
เดี๋ยวจะดูแลเกี๊ยวให้เอง
น้องเกี๊ยววววววววววว มาอยู่กับป้ามาลูก คุคุ
-
คิดถึงน้องเกี๊ยว คิดถึงพี่อิฐจัง รอๆอยู่นะคะ
-
คิดถึงน้องเกี๊ยว คิดถึงพี่อิฐจัง รอๆอยู่นะคะ
พรุ่งนี้ลัดคิวให้เรื่องนี้ค่ะ ขอบคุณที่มารอนะคะ
-
ผมเดินทางมากับพี่อ้น พี่แกขับรถมาเอง ผมเลยพ่วงท้ายมาด้วย ออกจากกรุงเทพฯตอนบ่ายสามโมง ถึงระยองก็ตอนห้าโมงกว่า มาถึงหอพักคนงาน ผมก็เอากระเป๋าเก็บเข้าห้อง ผมนอนกับพี่อ้นในห้องเดียวกันที่แบ่งออกเป็นห้องนอนอีกคนละห้อง พี่แกบอกเผื่อบางทีแฟนผมมาจะได้ไม่ต้องย้าย ผมก็เห็นสมควรด้วย ถ้าเกิดเกี๊ยวมาผมก็อยากให้เขานอนด้วย ในเมื่อผมไปนอนกับเกี๊ยวที่บ้านเขาไม่ได้นี่
เก็บของเสร็จพี่อ้นก็พามาหาของกินแถวตลาดในเมือง ตลาดโต้รุ่งที่นี่มีของกินเยอะแยะมากมายให้เลือกสรรค์ ระหว่างทานผมก็โทรไปรายงานเกี๊ยวว่ามาถึงแล้วและน้องก็ดราม่าใส่มาเรียบร้อย ผมเข้าใจว่าเขาคงเหงา ตั้งสองเดือนไม่ใช่น้อยๆ แม้จะได้เจอกันแต่มันก็แค่อาทิตย์ละวันสองวัน เขาก็อยากให้ผมโทรหาหรือรับสายเขาทุกวันเท่าที่จะทำได้ น้องกังวลเรื่องผม แต่น้องไม่รู้หรอกว่าผมกังวลเรื่องน้องมากขนาดไหน ไหนจะเรื่องคนชื่อพลที่ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก แล้วไหนจะเรื่องความน่ารักของเกี๊ยวมีอิทธิพลกับชายอื่นๆ ทำให้ผมอดที่จะรู้สึกหึงขึ้นมาไม่ได้ ตั้งสองเดือนเลยนะ ถ้าเกี๊ยวเปลี่ยนไปชอบคนอื่นผมจะทำไงดี
เดินเล่นตลาด แวะซื้อของใช้ส่วนตัวเสร็จก็พากันกลับ แม้จะเริ่มงานวันจันทร์แต่เราต้องมาเตรียมตัวก่อน ตอนนี้เห็นว่าไซต์เพิ่งเริ่ม เพราะฉะนั้นหมายถึงว่าพวกผมต้องดูแลตั้งแต่การวางโครงกันยาวเลยทีเดียว หอพักที่เราอยู่ อยู่ไกลจากบริษัทประมาณหกกิโล เนื่องจากแถวนั้นไม่ค่อยมีคอนโดหรือหอพัก บริษัทมีแค่บ้านพักคนงานให้เท่านั้น แต่หอพักที่พวกผมอยู่ดูดีทีเดียว อีกอย่างพวกผมไม่ต้องจ่ายด้วย เพราะพี่อ้นแกทำเบิกกับบริษัทได้ทั้งหมด
ผ่านไปสองวันที่ผมกับทีมช่วยกันเช็คแบบและโครงสร้าง ผมแอบไม่มั่นใจในความปลอดภัยเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้ท้วงออกไป พี่คนที่เป็นคนรับงานแกบอกว่าเจ้าของต้องการแบบนี้ จึงไม่มีใครท้วงติงอะไรมากมาย สองวันนี้ผมช่วยพี่เขาดูร่าง พอเสร็จก็คุยกับเกี๊ยวเป็นแบบนี้ทั้งสองวัน ไอ้แน่เองมันก็โทรมารายงานตลอดว่าสำนักงานใหญ่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ก็เป็นปกติดี ส่วนเรื่องเกี๊ยวตอนนี้ยังไม่เห็นวี่แววว่าคนชื่อพลมันจะรุกสักเท่าไหร่ เห็นไอ้แน่บอกช่วงนี้คนชื่อพลอาจจะยุ่งเพราะบริษัทกำลังขยายตัว มันจึงต้องเข้ามาช่วยพ่อมากกว่าเดิม ผมก็ได้แต่ภาวนาให้มันเลิกคิดที่จะได้ตัวเกี๊ยวสักที ยิ่งผมมาอยู่ไกลแบบนี้ผมยิ่งไม่วางใจ อยากออกไปฝึกงานที่อื่นแต่ก็เสียดายเวลาที่ทำมา
"เริ่มงานวันแรกไม่ต้องขยันมากก็ได้ไอ้น้อง" พี่อ้นแซวผม ตอนนี้ผมกำลังคุมคนงานขึ้นโครง อีกฝั่งก็เทปูนลากยาวไป มาทำงานวันแรกถือว่าโชคดีที่ได้เจอแต่คนดีๆ ส่วนมากเป็นพี่ๆที่จบมานานและทำงานกันมาเกินสองปี ถือว่ามีประสบการณ์และเชี่ยวชาญมาก
"ไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ แค่คุมคนงานเอง ไม่ได้ลงมือทำสักหน่อย" เรียนสูงมันดีจริงๆนะครับ เข้ามาก็คุมงานให้ได้มาตรฐานตรงตามเป้าอย่างเดียว พอคนงานทำเสร็จเราก็ตรวจ ถ้ามีผิดพลาดก็สั่งให้แก้ไข แต่มันจะซวยตรงที่ถ้าหากมีข้อผิดพลาดหรือไม่เรียบร้อยวิศะกรจะเป็นคนที่โดนด่าก่อนลูกน้อง
"คืนนี้เดี๋ยวมีเลี้ยงๆ เหล้าน่ะกรึ๊บๆ ฮ่าา" พี่อ้นตบบ่าผมก่อนจะเดินไปด้านนอก เห็นว่าวันนี้เขาจะนัดกันดื่ม ก็ไม่ทราบว่าเนื่องในโอกาสอะไรแต่ผมคงต้องไปด้วย
ตอนเย็นพี่อ้นพาผมกลับมาเปลี่ยนชุด ประมาณทุ่มนึงเราก็มาอยู่กันที่ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง คงไม่แปลกถ้าจะบอกว่าที่นี่มีผู้หญิงนั่งดริง ผมเองก็มาเพราะถ้าพี่อ้นขับกลับไม่ไหวผมจะได้เป็นคนขับให้ มาถึงก็มีเหล้าเต็มโต๊ะแล้ว นั่งไปสักพักก็เริ่มมีสาวๆเข้ามาเสนอตัวอยากนั่งข้างผม
"เอ่อ ไม่ดีกว่านะ ผมขอตัว" ผมปฏิเสธผู้หญิงหน้าอกตูมแล้วเดินออกมากดโทรศัพท์หาคนที่คิดถึงที่สุด
"ทำไมรับช้า" เสียงงัวเงียเหมือนเพิ่งตื่น
( น้องเผลอหลับไป พี่อิฐทำงานวันแรกเป็นไงบ้าง ) เกี๊ยวถาม น้ำเสียงดีขึ้น
"ไปล้างหน้าซะ เดี๋ยวพี่รอ เปิดลำโพงไว้" ผมยืนเอาเท้าเขี่ยดินไปเรื่อย เสียงเพลงและเสียงหัวเราะตลบอบอวลไปหมด
( เสร็จแล้ว )
"ครับ คิดถึงนะ วันนี้ก็เรื่อยๆ"
( เหนื่อยหรือเปล่าครับ )
"ไม่เหนื่อยหรอก ไม่ได้ทำเองสักหน่อย"
( อื้ออ น้องใกล้สอบแล้ว อ่านหนังสือไปเลยหลับ ) ได้ยินเสียงอ้อนๆแล้วอยากดึงมาหอมแก้ม แต่ก็ทำไม่ได้
"สู้ๆครับ ได้ยินเสียงเพลงไหม พี่อยู่ร้านเกะ พอดีเขามีกินเหล้ากัน"
( พี่อิฐดื่มหรือเปล่า )
"นิดหน่อย ไม่ต้องห่วงนะ"
( อื้อ คิดถึงจัง นี่น้องเริ่มอยากเลี้ยงหมาเลย ตั้งแต่พี่อิฐไม่อยู่ )
"เอาสิ หาให้ไหม"
( ไม่ได้หรอก สงสารน้องถ้าเกี๊ยวเลี้ยงไม่ดี )
"ครับ ศุกร์นี้พี่ค่อยขึ้นไปนอนด้วยเนอะ แปปเดียวเอง"
( ครับพี่อิฐ พี่อิฐไปกินเลี้ยงต่อเถอะ เดี๋ยวเกี๊ยวอ่านหนังสือต่อแล้ว )
"ครับผม ตั้งใจอ่านนะเด็กดื้อ"
ผมวางสายเกี๊ยวก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมานั่งที่เดิม แรกๆก็ยังมีผู้หญิงอยากมานั่งกับผม แต่ดีที่ได้พี่อ้นช่วยไว้ ไม่งั้นนี่แย่เลย เรากินกันจนห้าทุ่มก็ต้องเลิก เพราะพรุ่งนี้ยังต้องทำงานกันต่อ ขากลับผมเป็นคนขับรถมาให้เพราะดื่มไปไม่ถึงสองแก้ว ส่วนพี่อ้นเรียกได้ว่าเปลี้ยพอควร กว่าจะพาเข้าห้องได้เล่นเอาเหนื่อยน่าดูทีเดียว
รุ่งเช้าเราเข้าไปไซต์งานตอนเจ็ดโมง พี่อ้นแกยังคงแฮงค์นิดหน่อย แต่ก็ยังสามารถตื่นมาทำงานได้ พอมาถึงก็ทานข้าวแล้วออกไปทำงาน งานวันนี้ก็เหมือนเดิมเพียงแต่เปลี่ยนที่ไปอีกฝั่ง งานมันไม่ได้เหนื่อยอะไร เพียงแค่ต้องดูให้ได้ขนาดและความสูงที่ตรงกับแบบ พอเที่ยงพวกผมก็ไปนั่งทานข้าวในโรงอาหารพร้อมคนงานคนอื่นเหมือนปกติ บ่ายก็กลับมาดูคนงานทำงานต่อ เป็นแบบนี้ทุกวัน ทั้งอาทิตย์
"พี่อิฐ!!" เสียงตะโกนมาแต่ไกล วันนี้วันศุกร์ ผมขอติดรถพี่อ้นขึ้นมากรุงเทพฯ ตอนแรกกะเซอร์ไพรส์ไอ้ตัวเล็ก แต่ลืมไปว่าบอกมันแล้วนี่หว่า
"อื้มม จูบด้วยไหม กลางห้างนี่แหละ" ผมแซวเกี๊ยวที่วิ่งมากอดผมกลางห้าง เมื่อกี้ผมขอพี่อ้นลงตรงสยามนัดน้องออกมาจะได้หาอะไรกินก่อนกลับ
"บ้าหรอ แค่นี้ก็อายจะแย่แล้ว" อ้าว ผมขำเกี๊ยวที่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง ตัวเองวิ่งมากอดผมแท้ๆ ไหงตอนนี้มาเขินซะเองแบบนี้ล่ะ
"เอาล่ะๆ ทานอะไรดีตอนนี้พี่หิวมาก ยอมไม่กินข้าวที่ไซต์เพื่อรอมากินกับเกี๊ยวเลยนะ" ผมแกว่งแขนน้องไปมา เกี๊ยวน่ารักเหมือนเดิม แต่ดูตาล้าๆ ช่วงสอบเด็กทุกคนจะมีอาการแบบนี้หมด ดูโทรมและไม่ค่อยสดชื่น
"ไปแหลมเจริญกัน อยากกินปลาอ่ะ" ผมพยักหน้า ตามใจเขาล่ะครับ เราขึ้นมาถึงชั้นสี่ก็รีบสั่งเพราะตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้ว เดี๋ยวครัวจะปิดเอา
"พี่อิฐทำไมไม่โกนหนวด อีกนิดจะเป็นโจรป่าล่ะนะ" เกี๊ยวเอามือมาลูบหนวดผม ก็อยู่คนเดียวนี่ครับ พอขี้เกียจก็ช่างมัน ไม่โกนก็เท่ไปอีกแบบ
"ไม่มีคนโกนให้นี่" ผมกุมมือน้องขึ้นมาหอม แกล้งเด็กให้หน้าแดงเล่น
"คืนนี้กลับไปเกี๊ยวจะจัดการให้หมดเลยคอยดู" ผมขำหน้าตาจริงจังของน้องมาก เกี๊ยวมักไม่ชอบให้ผมไว้หนวด เวลาหอมจูบหรือไซร้ที่ลับเขาจะจั๊กจี๋เป็นพิเศษ ผมเองก็แล้วแต่ครับ น้องไม่ชอบก็โกนออก ง่ายนิดเดียว
นั่งคุยกันไปจนอาหารมา เรานั่งทานไปเรื่อยๆ เกี๊ยวสั่งปลากะพงน้ำมะขามมาอร่อยมาก ไหนจะต้มยำกุ้งแซ่บอีก กินอาหารเผ็ดๆที่ไซต์จนเบื่อ ได้มาเปลี่ยนรสชาดบ้างก็ดีเหมือนกัน ผมกับเกี๊ยวนั่งทานกันไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
"อ้าว น้องเกี๊ยว" เหมือนโดนน็อกกลางโต๊ะกินข้าว เสียงที่ได้ยินด้านหลังนั่นคงไม่ใช่คนที่คิดใช่ไหม
"เอ่อ สวัสดีครับพี่พล" ผมได้แต่หันไปเลิกคิ้วใส่ โดยที่คนข้างหลังก็ทำสีหน้าไม่สนใจว่ามีผมอยู่ตรงนี้เช่นกัน
"มาทานข้าวกับ .. เพื่อนหรอ" มันเจาะจงคำว่าเพื่อนเสียงเหมือนจะเยาะเย้ย เกี๊ยวเองมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน ใช่ เราสองคนไม่คิดว่าจะมาเจอมันที่นี่ วันนี้ ตอนนี้ ตอนที่ผมกับเกี๊ยวกำลังมีความสุข
"เกี๊ยวมากับแฟนครับ" เกี๊ยวพูดเสียงดังฟังชัด ยื่นมือมาแตะมือผมที่วางบนโต๊ะ
"อ๋อ พี่ลืมไปน่ะ เป็นไงอิฐ งานสนุกดีไหม" ผมจะลุกขึ้นประชันหน้า แต่เกี๊ยวดึงผมไว้ ผมเลยต้องนั่งลง
"ก็ดี" ผมตอบส่งๆ ไม่อยากเสวนาด้วย
"อืม ก็ดีนะ ได้ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง หึ คงดีไม่น้อย" มันยังคงพูดส่อเสียด ฟังแล้วอยากอัดให้ล้มลงไปกอง เมื่อไหร่พวกผมจะหลุดพ้นวงโคจรบ้าๆสักที
"พี่พลมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ" เกี๊ยวเองก็คงคิดเหมือนผม อาหารตรงหน้าแทบจะกร่อยทันทีที่เจอมัน
"ไม่มีหรอกครับ พอดีพี่ก็เพิ่งทานเสร็จ เห็นเรานั่งอยู่เลยแวะมา งั้นพี่ไปก่อนนะ เอาไว้วันหลังเราคงได้เจอกันอีกนะเกี๊ยว" ฮึ่ยยย ผมกำผ้าปูโต๊ะแน่น มันเดินออกไปแล้วโดยที่ผมไม่ได้หันไปมอง เกี๊ยวไหว้ลาอีกทีก่อนจะรีบมากุมมือผมไว้
"พี่อิฐช่างเขาเถอะครับ" เกี๊ยวพูด ผมตอนนี้ยังเคืองอยู่ไมน้อย และเจ็บใจที่ไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย
"มันยังอยากเจอเกี๊ยว ได้ยินไหม" ผมเดือดเพราะคำนั้นจริงๆ ในเมื่อเกี๊ยวก็บอกชัดเจนขนาดนี้ ทำไมมันยังดื้อด้าน
"ได้ยินครับ แต่เกี๊ยวสัญญานะว่าจะไม่ไปกับเขา อาทิตย์ที่ผ่านมาที่พี่อิฐไม่อยู่ เขาก็ไม่ได้มายุ่งอะไรกับเกี๊ยวเลยนะ" น้องบอก ทำให้ผมมั่นใจได้มากขึ้น
"ดีแล้ว พี่เป็นห่วง กลัวมันจะทำอะไรเกี๊ยว" ผมพูดจับมือเกี๊ยวมาลูบ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เกี๊ยวดูแลตัวเองได้ เราทานต่อเถอะนะ" ผมพยักหน้ารับ อาหารตรงหน้าเกือบเป็นม่ายไปแล้วไหมล่ะ กว่าจะลงมือทานกันเสร็จห้างก็เกือบปิดพอดี เรากลับมาถึงห้องผมราวๆสี่ทุ่ม สิ่งแรกที่เด็กยุ่งทำก็คือพาผมเข้าไปในห้องน้ำเพื่อโกนหนวด
"จุ๊บ จุ๊บ" ผมไล่จูบไปทั่วหน้าคนตัวเล็ก ตอนนี้โฟมที่ปากผมติดอยู่เต็มหน้าน้องไปหมด น่ารักจัง
"อื้อออ อย่าเพิ่งเล่นครับ โกนให้หมดก่อน" เกี๊ยวดันหน้าผมออก ผมเกี่ยวตัวเกี๊ยวมากอด ยืนพิงกำแพงเอนๆให้น้องโกนถึง กว่าจะเสร็จก็ทำเอาเหนื่อย เพราะมัวแต่ไล่จูบน้อง ตอนนี้เลยเปรอะไปทั้งคู่
"อาบน้ำกัน" ผมชวน ตอนแรกเกี๊ยวก็เขินนิดหน่อย แต่พอผมตื๊อเข้ามากๆก็ยอม กว่าจะอาบน้ำเสร็จน้องก็โดนผมรังแกไปมากโขครับ คราวนี้ผมลองใช้ปากให้ เกี๊ยวงี้ตัวสั่นงอกัดปากครางหวิวจนผมเองก็ทนไม่ไหวต้องให้เขาใช้มือช่วยเหมือนกัน คิดถึงครับ คิดถึงทุกสัมผัสของน้อง คิดถึงกลิ่นตัวหอมๆ คิดถึงเหม่งน้อยที่ชอบผูกจุกให้ผมจุ๊บหน้าผากเล่น คิดถึงทุกซอกทุกมุม ทุกอย่างที่เป็นตัวเกี๊ยวเลย
สรุปแล้วคืนวันศุกร์เราก็นอนเป็นตายจนถึงบ่ายวันเสาร์ ผมตื่นก่อนเลยแอบมานั่งวาดรูปเกี๊ยวเล่น น้องตอนหลับแอบขมวดคิ้วเล็กน้อยดูน่ารักดี ปากเล็กๆนั่นมันน่าจูบให้แดงเพราะความหมั่นเขี้ยว
"จุ๊บ ไม่หิวหรอครับ" ผมก้มลงจุ๊บปากเกี๊ยว นี่จะบ่ายสองแล้ว ผมเริ่มหิวแล้ว
"อื้อออ พี่อิฐ" ขี้อ้อนเป็นที่หนึ่ง น้องเขยิบมานอนบนขาผมกอดเอวผมเอาหน้าซุกเข้ามา น่ารักจนอดก้มลงไปฟัดไม่ได้
"ลุกขึ้นอาบน้ำไหม เดี๋ยวพี่ลงไปซื้อข้าวให้" ผมบอก น้องนอนส่ายหัวไปมา ทำไมอีกล่ะเนี่ย
"ลงไปกินด้วย" อ่อ แบบนี้นี่เอง
"งั้นลุกสิครับ" เกี๊ยวค่อยๆยันตัวขึ้นมานั่งหลับตา ผมเลยหอมหนักๆเข้าให้ที่ใบหน้า เด็กยุ่งของผมทำไมถึงน่ารักแบบนี้
"พี่อิฐก็ยังไม่อาบนี่" เกี๊ยวถามเพราะเห็นผมใส่เสื้อกล้ามตัวเก่า
"อื้ม อาบพร้อมกันไหม" ผมถาม น้องเองก็ไม่ปฏิเสธ เป็นยิ่งกว่าลูกอีก ให้ผมถอดเสื้อให้ ถอดกางเกงให้ แถมยังต้องกระเตงเข้าห้องน้ำแคบๆไปอีก อาบน้ำอย่างเดียวครับ ไม่ได้ทำอะไร พอเสร็จก็รีบออกมาแต่งตัวลงไปหาข้าวทานด้านล่าง
วันเสาร์พวกเรานอนดูหนังกัน บางทีผมก็ลุกไปวาดรูป เป็นแบบนี้ทั้งวันครับ พอกลางคืนไอ้มิลค์ก็พาไอ้แน่มาทำหมูกระทะทานกันที่ห้องผม ผมเล่าเรื่องที่เจอคนชื่อพลให้พวกมันฟัง พวกมันยิ่งเกลียดมันเข้าไปใหญ่ ส่วนเกี๊ยวเองเขาก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว แค่อย่ามายุ่งกับคนของผมก็พอ
วันอาทิตย์ผมเตรียมตัวกลับระยอง น้องมาส่งผมที่อนุเสาวรีย์เพื่อมารอพี่อ้นกลับพร้อมกัน พอได้เจอก็หายคิดถึงไปเปราะนึงครับ กลับไปทำงานอีกแค่ห้าวัน เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้วผมเลยไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่ แต่เหมือนเจ้าตัวเล็กจะไม่ใช่ จะพาผมดราม่าอยู่เรื่อยเลย
.
เช้าวันจันทร์ก็เป็นวันที่ผมมีภารกิจเหมือนเดิมคือดูงาน ตรวจความเรียบร้อย งานดำเนินไปแล้ว 5% ส่วนมากจะเป็นการลงเสากับวางโครงล่าง พี่อ้นแกพาลูกน้องออกไปขนของตั้งแต่บ่าย กลับมาตอนงานจะเลิกพอดี ผมถอดหมวกแล้วเดินไปหาน้ำดื่ม ว่าจะไปช่วยขนของ แต่ไปถึงเขาก็ยกลงเสร็จหมดแล้ว
"ไปกลับ" พี่อ้นบอก ผมรีบเดินตามมาขึ้นรถ วันนี้ก็คงหาข้าวเย็นกินแถวบ้านหอตามเคย วันๆนึงที่มาฝึกงานก็มีอยู่แค่นี้แหละครับ ทำงาน แล้วก็กลับมานอน
ผ่านมาแล้วสิบกว่าวันที่ฝึกงาน ตอนนี้ขึ้นโครงเรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็เป็นงานก่อ ผมได้รับมอบหมายให้ดูแลชั้นสอง โรงงานเป็นสองชั้นครับ กว้างใช้ได้ คานชั้นสองกำลังถูกวางไปด้วยดี แต่มันเหมือนมีอะไรที่ไม่สมส่วนอยู่ในแบบ มันคงเป็นส่วนที่เจ้าของอยากได้ ถ้าหากว่าชั้นสองมีน้ำหนักเกินมาตรฐาน อาคารมันอาจจะพังลงได้
"พี่อ้น ผมขอแก้งานตรงนี้ได้ไหม มันดูไม่สมส่วนอ่ะพี่" ผมต้องรีบเอาแบบไปให้พี่อ้นดู ถ้าดันทุรังทำไปงานมันอาจจะเสียได้
"เห้ย ไม่ได้ว่ะ เดี๋ยวคนจ้างเขาไม่พอใจทำไงล่ะ" พี่อ้นคงไม่อยากให้ผมทำ แต่แบบนี้มันไม่ได้จริงๆนะ
"แล้วเราจะทำไงอ่ะพี่ เพิ่มเสาตอนนี้ก็ไม่ได้แล้วนะ" ผมบอก ดูจากสัดส่วนมันผิดตรงส่วนขวาของอาคารที่ผมดูแลอยู่ ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่น่ามีปัญหา แต่เอาเข้าจริงมันอาจส่งผลต่อทั้งอาคารเลยก็ได้
"ทำไปก่อนละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลองคุยกะพี่เท่อีกที" พี่เท่เป็นช่างใหญ่ดูแลไซต์งานนี้ ผมเองก็จนปัญญา เป็นแค่เด็ดฝึกงานจะมาทำเก่งเกินคนเก่าๆมันก็ดูไม่ดี
"โอเคพี่ ผมจะดูให้อีกที" ผมบอก ก็ได้แต่รอพรุ่งนี้ว่าพี่เท่แกจะเห็นด้วยไหม ถ้าพี่เม่เห็นด้วยก็คงจะไปคุยกับเจ้าของให้ได้ แบบนี้ยิ่งดีเข้าไปใหญ่ เขาจะได้รับรู้ด้วยตนเอง
.
"ไม่ได้ว่ะอิฐ เจ้าของเขาจะเอาแบบนี้" วันนี้วันศุกร์แล้ว พี่อ้นคงไปคุยกับพี่เท่ และพี่เท่ก็คงไปแจ้งเจ้าของอีกที
"เห้อ ไม่เป็นไรพี่ มันคงไม่เป็นอะไรมั้ง" ผมถอนหายใจเหนื่อยๆ ถ้าเจ้าของว่าแบบนั้นคงไม่มีความจำเป็นที่ผมต้องเข้าไปยุ่ง
"ขอบคุณมากพี่ ผมขอไปทำงานก่อน" ผมบอก เดินมาจนถึงบันไดทางขึ้น พอเดินขึ้นมาจนถึงชั้นที่ผมต้องดูแล
"เป็นไงบ้าง ทำงานกันระวังหน่อยนะ" ผมบอกลูกน้อง ส่วนใหญ่จะเป็นลูกน้องต่างด้าวแต่ก็ฟังไทยออก
"ครับ ลูกพี่" ลูกน้องผมมักจะเรียกแบบนี้
ผมก้มหน้าตรวจงานไปเรื่อยๆโดยไม่ได้คิดอะไร เงยขึ้นมาอีกทีตาผมก็เหลือบไปเห็นปูนกำลังทรุดตัวลง และตรงพื้นที่นั้นตอนนี้มีลูกน้องพม่าคนนึงยืนอยู่
"เห้ย ระวัง!" ผมวิ่งด้วยความว่องไวเข้าไปดึงแขนลูกน้องไว้ ปูนตกจากที่สูงลงสู่ด้านล่าง เสาที่เชื่อมต่อกันไว้หักลงมาทับแขนผมและขาลูกน้องคนนั้น
"พี่ๆช่วยกันหน่อย" เสียงคนงานเดินเข้ามายกเสาออก แขนขวาผมชาไม่มีความรู้สึก แต่มันเจ็บร้าวขึ้นมาขึ้นมาถึงไหปาร้า ตอนนี้ผมเป็นห่วงคนด้านล่างมากกว่า ปูนที่ถล่มลงไป จะมีใครด้รับอันตรายบ้างหรือเปล่า
"อิฐทำใจดีๆ เดี๋ยวพี่จะรีบพาแกส่งโรงพยาบาล" ผมสองคนถูกแบกลงมาขึ้นรถกระบะคนงาน พี่อ้นรีบเข้ามาดูและขึ้นมานั่งกับผม ให้คนพื้นที่ขับไปโรงพยาบาล
"พี่ แล้วมีใครด้านล่างเป็นอะไรไหม" ผมถาม แม้ตัวเองจะเจ็บแต่ผมเป็นห่วงคนอื่นๆมากกว่า ผมอยู่ข้างบนโดนแค่แขน แต่คนด้านล่างอาจถึงตายได้
"ไม่มีๆ โชคดีที่มันออกมากินน้ำ เติมปูนกัน มีมึงกับไอ้พม่านี่แหละ แม่งเกิดเรื่องจนได้" พี่อ้นพูด ผมพยักหน้านอนหงายมองดูพระอาทิตย์ที่กำลังส่องแสงจ้า ผมดีใจที่เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นผมที่โดน เพราะถ้าหากเป็นคนอื่นต้องมารับเคราะห์แทน ผมคงเสียใจมากแน่ๆ
TBC.
มาแล้วววววว คิดถึงทุกคนจังเลยยย
เป็นกำลังใจให้พี่อิฐด้วยนะคะ
ตอนหน้าพ่อตาออกโรงแย้ววว
ปล. เรื่องหลักวิศวะกรปกติมันต้องตรวจและแก้ไขก่อนสร้างนะคะ แต่เรื่องนี้คนเขียนอยากสื่อให้เห็นถึงความชุ่ยของวิศวะกรที่เป็นคนดูแลแต่แรกค่ะ พออิฐเข้ามาจะเปลี่ยนก็ทำไม่ได้ ผลเลยออกมาเป็นแบบนี้ ถ้ามันทำให้คนอ่านรู้สึกไม่ดีต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ไม่ได้มีเจตนาผิดหลักจริงๆ รอเฉลยตอนหน้าน้าาา
:กอด1:
-
:katai1: พี่อิฐอย่าเป็นอะไรนะ
แง้. หมั่นไส้อีพลจริงๆเลย. น้องเกี๊ยวสู้เค้าพี่อิฐสู้ๆ. ด่านพ่อตายังรอเราอยู่
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
โอ้ยยยยยยยยยย พี่อิฐหายไวๆนะ เป็นนี้ น้องจะมาหาหรือเปล่านิ แต่คาดว่ามาหมด เกี๊ยว แน่ มิลล์ แน่ๆ แล้วแบบจะเจอคุณป๊า พ่อปรุงไหมนิ
ป.ล พี่อิฐ หายเร็วๆนะ
-
อึ้ออออ พี่อิฐ สู้สู้
นักเขียน สู้ตาย
นักอ่าน กระหายๆ
เป็นกำลังใจ สู้สู้........แอร๊ยยยยยยย
-
รออีกว่าอิฐจะสร้างเรื่องดีๆอะไร
-
มันผิดหลักวิศวกรไปนะคนเขียน งานที่ทำจิงๆถ้ามองว่าไม่ปลอดภัยผิดหลักการคำนวน มันต้องคุยกันและทำการแก้ไขก่อนการก่อสร้างนะครับ ไม่ใช่บอกว่าให้ทำไปก่อน
-
ท่าทางจะมีดราม่า (มั้งนะ)
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
มันผิดหลักวิศวกรไปนะคนเขียน งานที่ทำจิงๆถ้ามองว่าไม่ปลอดภัยผิดหลักการคำนวน มันต้องคุยกันและทำการแก้ไขก่อนการก่อสร้างนะครับ ไม่ใช่บอกว่าให้ทำไปก่อน
เข้าใจค่ะ แต่ตรงนี้เราจะมองในแง่ของหัวหน้าที่ยอมเอาใจลูกค้ามากกว่ากลัวงานเสียได้ไหมคะ ช่วยแนะนำด้วย เพราะแปลนมาแบบนี้ก็เลยต้องทำแบบนี้ วิศวะกรที่รับงานมาคนแรกมันชุ่ยอ่ะค่ะ อิฐเลยซวย คืออยากจะสื่อให้เห็นว่ามีคนเห็นข้อบกพร่อง แต่ไม่ยอมให้แก้ไขอ่ะค่ะ เลยเป็นปัญหา รบกวนด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แนะนำ
-
เดี๋ยวนะไม่ใช่อิพี่พลวางแผนชั่วแก้แปลนให้มีเรื่อง ผิดแบบจากที่พ่อเกี๊ยวสั่งแล้วโยนความผิดให้อิฐ
จนมีเรื่องตึกถล่มนะ
ถ้าใช่โคตรเลว บัดซบมาก
-
งื้ออ แผนไอ่คุณพลป้ะเนี่ยย
-
หมั่นไส้อิพล :z6:
พี่อิฐคงไม่เป็นไรมากหรอกเนอะ ,, ตอนหน้าจะได้เจอพ่อตาแล้วสู้ๆนะพี่อิฐ
-
เข้าใจเรื่องหลักของวิศวะกรนะคะ
เรากังขาตรงที่ว่าอิพลมันจงใจหรือเปล่า?
คือคนเรามันต้องรู้สิว่าพนักงานเป็นคนแบบไหน ในเมื่อมันคุมงานอยู่
น่าจะประมาณมันรู้แล้วว่าโครงการณ์นี้มีปัญหาเป็นของคุณถุงทองพอมีปัญหาขึ้นมาก็โทษลูกน้อง อิฐจะได้ไม่ผ่านการฝึกงาน คุณถุงก็ไม่โปรดประมาณนี้ ตัวมันก็กระโดดเข้าไปออกหน้ารับผิดชอบ ด้วยเป็นคนที่รู้จักกันมารับแบบแมนๆคุณถุงก็คงชิลๆไป
แต่ถ้าหากว่าไม่มีอะไร โอกาสนี้คุณถุงน่าจะได้เจอกับอิฐนะ
-
ลูกเขยปะทะพ่อตา อะไรจะเกิดขึ้นเนี่ยลุ้นๆ
-
พี่อิฐ ช่วงนี้พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรกนะคะะะ
ไปทำบุญกันเถอะ!!! จริงจังนะคะเนี่ย!!!
อย่าเป็นอะไรมาก รอตอนต่อไปนะคะ
-
เหมือนมาม่าจะมาแฮะ
-
พี่อิฐสู้ๆน้าาาเด็กน้อยยังรออยู่
รอๆตอนหน้าเลยพ่อตากะลูกเขย
เค้าจะได้ป๊ะกันแล้ววคุณม๊าจะมาด้วยไหม
-
:L1: เกี๊ยวต้องมาเยี่ยมนะ
-
เกี๊ยวจะร้องไห้หรือเปล่านะ พี่อิฐเจ็บตัวแบบนี้ :hao5:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อุบัติเหตุ นี้จะทำให้พี่อิฐ ฝึกงานไม่ผ่านมีปัญหาเรื่องยื่นขอเรียนจบใหม
เป็นห่วงพี่อิฐจังเลย
หวังว่าคงไม่เกี่ยวกับ คุณพลนะ
เพราะเรื่องนี้มันเกี่ยวกับชีวิตคนเลยนะถ้า ตึกพัง
-
เราเองก็เคยเป็นเด็กฝึกงานสายวิศวะโยธา จากประสบการณ์ตรงเลยนะแบบว่าเรื่องที่ให้อิฐเป็นคนคุมงานแก้แบบอันนี้มันต้องผ่านการตรวจเเก้จากหัวหน้าพี่เลี้ยงอิฐซะก่อน หากเกิดข้อผิดพลาดหัวหน้าอิฐจะโดนก่อนนั่นคือพี่อ้น จะมาใฟ้อิฐรับผิดชอบก็ไม่ใช่ บริษัทอิพลต้องรับผิดไปทั้งหมด(อันนี้เรื่องจริงจากประสบการณ์ตรงตอนฝึกงานเเล้วบาดเจ็บ) เราไปในฐานะเด็กฝึกงานเพิ่แเรียนรู้งานจริงแลเวอิฐก็เพิ่งเริ่มงานได้อาทิตย์เดียวไม่สามารถตัดสินใจแก้แบบได้ ต้องทำตามแบบแปลนที่ได้รับมาจากผู้เขียนเเบบ แล้วอิฐก็ยังไม่มีสิทธิ์เขียนเเบเองโดยไม่มีลายเซ็นวิศวกรก่อสร้างที่ได้รับใบอนุญาต(กว.) เอาง่ายๆถ้าจะให้อิฐผิด ทันไม่สมเหตุที่อ้างมา
-
เราเองก็เคยเป็นเด็กฝึกงานสายวิศวะโยธา จากประสบการณ์ตรงเลยนะแบบว่าเรื่องที่ให้อิฐเป็นคนคุมงานแก้แบบอันนี้มันต้องผ่านการตรวจเเก้จากหัวหน้าพี่เลี้ยงอิฐซะก่อน หากเกิดข้อผิดพลาดหัวหน้าอิฐจะโดนก่อนนั่นคือพี่อ้น จะมาใฟ้อิฐรับผิดชอบก็ไม่ใช่ บริษัทอิพลต้องรับผิดไปทั้งหมด(อันนี้เรื่องจริงจากประสบการณ์ตรงตอนฝึกงานเเล้วบาดเจ็บ) เราไปในฐานะเด็กฝึกงานเพิ่แเรียนรู้งานจริงแลเวอิฐก็เพิ่งเริ่มงานได้อาทิตย์เดียวไม่สามารถตัดสินใจแก้แบบได้ ต้องทำตามแบบแปลนที่ได้รับมาจากผู้เขียนเเบบ แล้วอิฐก็ยังไม่มีสิทธิ์เขียนเเบเองโดยไม่มีลายเซ็นวิศวกรก่อสร้างที่ได้รับใบอนุญาต(กว.) เอาง่ายๆถ้าจะให้อิฐผิด ทันไม่สมเหตุที่อ้างมา
ขอบคุณมากๆค่ะ กระจ่างเลยทีเดียว
แต่ว่าเรื่องนี้ต้องตามตอนต่อไปค่ะ
ใครถูกใครผิด รอติดตามน้าาาา
-
แผนพลป้ะเนี่ยยยย :katai1: :katai1:
-
มันต้องเป็นแผนแน่เลย พี่อิฐสู้ๆ อย่าเป็นอะไรมาก
รอพี่อิฐกับน้องเกี๊ยว :mew1:
-
หวังว่าเรื่องจะไม่ร้ายแรงมากไปกว่าที่เป็นอยู่
-
ตอนหน้ามาเร็วๆนะคะ
สงสารอิฐจัง
:mew1:
-
พี่อิฐจะเป็นอะไรมากมั้ยยยย ฮือออ อย่าให้พี่อิฐเป็นอะไรเลยนะคะ สงสารน้องเกี๊ยวที่รักกก รีบมาต่อนะคะ :hao5:
-
ทำไมรู้สึกว่าอิพลเป็นคนเลือกแปลนมากกว่าจะเป็นคุณถุง คือตั้งใจวางแปลนแบบนี้เพื่อเล่นงานอิฐอะ
-
สงสารพี่อิฐมากอ่ะ รับเคราะห์แทนเลย
อิเชี่ยพลนี่มันน่าเอาตีนทาบหน้ามาก :z6:
-
อ่านเรื่องนี้ติดมากอ่านรวดเดียวจบแบบเต็มอิ่มมาก
-
พี่อิฐอย่าเป็นอะไรมากน๊าาา
-
ขออย่าให้พี่อิฐอย่าเป็นอะไรมากเลย
-
ตามทันแล้ว เย้ ตามอ่านอยู่หลายวันระหว่างรอน้องยี่กะมิริน
หลงน้องน้อยแถวนี้ไปอีกคน จริงๆหลงมาตั้งแต่เป็นเกี๊ยวน้อยแล้วล่ะค่ะ
ตอนหน้าป๊ากะมี้น้องจะออกโรงแล้ว เอาใจช่วยพี่อิฐน้าาาาา :m3:
เจ็บแบบนี้น้องรีบพุ่งมาหาแน่เลย จะชนตู้มกับป๊ามั้ยเนี่ย :katai1:
รอตอนตอไปอยู่นะคะ
-
มาดันรอ
-
มารอด้วยค่ะ คิดถึงน้องเกี๊ยวแล้ว
-
กว่าจะมาถึงโรงพยาบาลแขนผมก็ชาไปหมดแล้ว หมอบอกว่าอาการผมจะหายภายในไม่ถึงอาทิตย์ ตอนนี้แขนไม่ได้หักเพียงแต่ชาไปชั่วขณะเพราะรับน้ำหนักเยอะและโดนกระแทกทำให้เลือดไปเลี้ยงไม่ทัน ผมเลยรู้สึกว่าแขนข้างซ้ายไม่มีแรงเลย ตอนนี้หมอให้พักอยู่ในห้องพิเศษก่อนรอดูอาการ อีกสองวันถึงจะกลับบ้านได้
"พี่อ้นแล้วพี่คนนั้นเป็นไงบ้าง" ผมถามถึงคนงานที่เกือบตายแล้วถ้าไม่ได้ผมช่วยไว้
"เออ เคราะห์ดีที่เอ็งไปช่วยทัน ขาถูกทับนิดหน่อยก็ปวดๆชาๆแบบเอ็งแต่ไม่ถึงกับหักหรอกวางใจเถอะ" พี่อ้นตอบ ตอนนี้คนที่มาเยี่ยมออกไปหมดแล้ว เหลือแค่พวกผมสองคน อึดอัดชะมัด จะเปลี่ยนเสื้อเองยังทำไม่ได้เลย
"เฮ้อ ดีแล้วพี่ที่ผมไม่เป็นไรมาก ไม่งั้นเกี๊ยวต้องห่วงผมแน่ๆเลย" ผมบอก ถอนหายใจออกมาอย่างกังวล ดีที่ไม่เป็นไรมาก เสาร์อาทิตย์นี้ก็โกหกไปก่อนว่าติดงานหรืออะไรก็ได้
"แต่พี่ว่าไม่ทันว่ะ" พี่อ้นพูดแทรกขึ้นมาให้ผมต้องขมวดคิ้ว
"อะไรไม่ทันพี่" เลิกคิ้วถามคนที่นั่งทำหน้าแปลกๆอยู่ตรงโซฟา
"คือเมื่อตอนที่แกเข้าห้องตรวจน้องน่ารักเขาโทรมาแล้วพี่ก็บอกเขาไปเรียบร้อยว่าแกโดนอะไร อยู่โรงพยาบาลไหน" โอ้โห พี่อ้นพูดด้วยท่าทางสลด แต่ผมนี่สิ กังวลหนักกว่าเดิมอีก
"โหยพี่ ผมไม่อยากให้เกี๊ยวรู้อ่ะ เดี๋ยวน้องต้องบึ่งมาแน่เลย ผมเป็นห่วงน้องมากกว่าอีกตอนนี้" จริงๆนะครับ ผมกลัวน้องจะรีบมาจนเกิดอะไรขึ้น ผมกลัวน้องจะได้รับอันตราย แต่ถ้ามีไอ้มิลค์ไอ้แน่มาด้วยคงจะดีกว่านี้
"เออ พี่ขอโทษเว้ย คิดไม่ทันนี่หว่า เอาน่า อย่างน้อยแกจะได้มีกำลังใจไง" พี่อ้นลุกมาตบบ่าผมเบาๆ ผมเลยพยักหน้าให้ไป ทำไงได้ล่ะครับ ก็บอกไปแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่นอนรอน้องสินะ
เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว
"สวัสดีครับ"
(สวัสดีน้องน่ารัก)
"เอ่อ พี่อิฐล่ะครับ"
(เอ่อ คือตอนนี้อิฐมันอยู่ในห้องตรวจน่ะ)
"พี่อิฐเป็นอะไรครับ ทำไมถึงต้องตรวจล่ะ เป็นอะไร"
(ใจเย็นๆนะ คืออิฐมันโดนเสาล้มใส่น่ะ ตอนนี้อยู่โรงบาลกรุงเทพระยอง)
หลังจากนั้นน้องก็รีบโทรหามิลค์ให้ช่วยขับรถมาให้ เพราะน้องไม่มีแรงจริงๆ ตอนนี้เราใกล้จะถึงโรงพยาบาลที่ว่าแล้ว ขอให้พี่อิฐไม่เป็นอะไรมากเถอะนะ แค่รู้ว่าต้องเข้าโรงพยาบาลน้องก็ใจจะขาดอยู่แล้ว ถ้าไปเจอแล้วเห็นว่าเขาต้องแขนหักหรือไม่สบายหนักน้องต้องทนไม่ได้แน่ๆ เขาเป็นเหมือนดวงใจของน้องนี่นา
"ทำหน้าจะร้องไห้ อิฐมันดวงแข็งน่า ไม่ต้องเศร้าไปหรอก" มิลค์มันหันมาพูดกับเกี๊ยว
"ก็กลัวนี่ แฟนเราทั้งคนนะ"
"เดี๋ยวจะถึงแล้ว ไปเจอมันทำหน้าดีๆล่ะรู้เปล่า" น้องพยักหน้า เช็ดคราบน้ำตาออกให้หมด จะต้องไม่ทำให้พี่อิฐกังวล ท่องไว้เกี๊ยว !
ไม่นานเราก็มาถึงโรงพยาบาลที่คุ้นเคย ถามทางไปห้องพิเศษเสร็จก็รีบพากันขึ้นไป ยังไม่ทันได้ก้าวเข้าห้อง แค่เปิดประตูที่แง้มไว้ก็ได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมา
ก๊อก ก๊อก
"เดี๋ยวพี่ไปดูเอง" ระหว่างที่ผมกำลังนอนรอน้องอยู่ ก็มีคนมาเคาะประตู แต่เคาะแล้วไม่เข้ามา ท่าจะไม่ใช่พยาบาล พี่อ้นก็เลยต้องออกไปเปิด
"สวัสดีครับ เชิญครับ" เสียงพี่อ้นทักทายคนด้านนอก ผมเองก็ลืมตาขึ้นอย่างงงๆ
"สวัสดีครับ" ผมไหว้ผู้ชายดูภูมิฐานตรงหน้าที่มาพร้อมกับผู้ชายอีกคนที่ผมเคยรู้จัก พ่อปรุงของเกี๊ยว
"อืม ไม่ต้องไหว้หรอก เป็นไงบ้างล่ะ" คุณ เอ่อ คุณถุงทอง ที่ผมทราบชื่อเพราะท่านดังมากในสังคม ก่อนจะเจอเกี๊ยวผมก็ได้ยินชื่อเขาบ่อยๆ พอมาเจอตัวจริงผมกลับประหม่ามากไปอีก ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะต้องมาเจอพ่อของแฟนโดยที่ไม่ทันตั้งตัวแบบนี้
"ก็ดีครับ ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ" ผมตอบ ไม่ทันได้คิดว่าทำไมพวกท่านถึงมาเยี่ยมผมได้
"รู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร" ท่านถาม ผมรีบพยักหน้า
"แล้วรู้ไหมว่าฉันมาทำไม" ผมอดจะส่ายหน้าไม่ได้ เอาจริงๆผมไม่ทราบว่าทำไมพวกท่านถึงมาอยู่ที่นี่
"บริษัทนายกำลังก่อสร้างโรงงานให้บริษัท ตงฮว่า ซึ่งมันคือบริษัทของฉัน" ผมนอนอึ้งฟังคำตอบ นั่นสินะ ถึงว่าทำไมชื่อบริษัทถึงคุ้นๆ และเหมือนเคยได้ยินมาก่อน ทำงานมาเป็นเดือนแล้วกลับไม่รู้จักผู้ว่าจ้าง ให้ตายเถอะอิฐ
"ครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น" ผมได้แต่พูดขอโทษออกไป อยากจะยกมือไหว้แต่ก็ทำไม่ได้
"มันเป็นความผิดนายหรอ ไม่เห็นมีใครบอกฉันเลยนี่" คุณถุุงทองยังคงพูดไปอยู่ ท่านดูดุและสง่ามากจริงๆ ขนาดอายุอาณามขนาดนี้ยังหล่อไม่ตกเลย
"ผมก็มีส่วนผิดที่ดูแลความเรียบร้อยไม่ดีครับ" ผมตอบ ไม่อยากโทษคนอื่น แต่ก็ผิดด้วยกันทั้งนั้น
"ถ้าฉันบอกว่าแปลนนั้นฉันเป็นคนสั่งเอง นายจะเชื่อไหม" ท่านถาม ผมไม่ได้ตอบออกไป
"ชื่ออิฐสินะ คิดว่าความผิดทั้งหมดนี้นายจะรับมันไหวไหม" เขาถามผมต่อ ตอนนี้ผมเริ่มเครียดเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าจะเจอคำถามแบบนี้
"ถ้าผมผิดผมก็ยอมรับผิดครับ แต่ถ้าจะให้รับผิดชอบทั้งหมดผมคงรับไว้ไม่ไหว ผมเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน คงไม่มีปัญญารับผิดชอบอาคารทั้งหลัง" ผมพูดออกไปในสิ่งที่ผมคิด ผมไม่สามารถรับผิดชอบทั้งหมดได้หรอก แม้จะมีส่วนผิดก็จริง แต่ผมทำได้แค่รอคำสั่งจากหัวหน้าบัญชามา
"นายเป็นคนบอกให้เปลี่ยนแปลนไม่ใช่หรอ ทำไมล่ะ" ท่านยังถามผมต่อ คุณปรุงเองก็นั่งรอฟังคำตอบผมเหมือนกัน
"ผมดูแล้วมันไม่ควรออกมาแบบนั้นครับ พอเราสร้างไปผิดๆ มันก็จะออกมาเหมือนวันนี้ โครงสร้างจะล่ม ไม่สามารถทำต่อได้ สุดท้ายก็ต้องวางโครงใหม่ เสียทั้งกำลัง เสียทั้งเวลา คนก็จะได้รับอุบัติเหตุด้วยครับ" ผมตอบ
"เป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน คิดว่าจะสามารถแก้ไขอะไรได้งั้นหรอ" ท่านยังถามผมไม่เลิก ท่านเดินไปแกะกระเช้าแบรนด์แล้วยื่นให้ผม
"ขอบคุณครับ ผมเองไม่คิดว่าจะทำได้หรอกครับ ไม่อย่างนั้นมันคงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้" ผมตอบออกไป ถ้าผมเปลี่ยนได้ เหตุการณ์วันนี้คงไม่เกิดขึ้น คงไม่มีความเสียหายมากมายตามมา
"เป็นคนนิสัยแบบนี้ตลอดเลยใช่ไหม" คุณถุงเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ ผมเองเลยทำตัวไม่ถูก
"เอาล่ะ พอใจละ เดี๋ยวไม่นานลูกฉันคงจะมาถึง ตอนนี้ก็ให้นายพักไปก่อนละกัน เอาไว้เราค่อยเจอกันใหม่ อ่อ หายไวๆล่ะ" คุณถุงพูดแล้วเดินออกไป
"หายไวๆล่ะ อย่าระห่ำแบบนี้อีก" คุณปรุงพูดอีกทีก่อนทั้งสองคนจะเดินออกไปจากห้อง
"เอ่อ นั่นพ่อน้องน่ารักหรอวะ โคตรเท่อ่ะ" พี่อ้นรีบเข้ามาถามผม นั่นสินะ โคตรเท่จริงด้วย
"อืม พ่อกับพ่อ พี่พอจะเข้าใจนะ" ผมถาม อดโล่งใจไม่ได้ที่ท่านสองคนเป็นห่วงผม ไม่อย่างนั้นตอนนี้ผมคงจะทรุดหนักลงไปอีกเป็นสิบเท่าแน่ๆ
"เอาไว้เราค่อยเจอกันใหม่ อ่อ หายไวๆล่ะ" เสียงป๊าดังขึ้นแล้วเดินออกมา น้องรีบปิดประตูแล้วยืนกอดอกอยู่หน้าห้อง นี่อย่าบอกนะว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแผนการของป๊า
"อ้าว ตัวดี มาถึงแล้วหรอครับ" พอป๊าเปิดประตูออกมาก็เจอน้องยืนจ้องตาเขม็งอยู่ ไม่ต้องมาพูดเลย น้องงอนแล้ว
"ป๊าเป็นคนเริ่มเรื่องทุกอย่างใช่ไหม" น้องถามเสียงโกรธ โกรธจริงนะเนี่ย
"เรื่องอะไรหืม เจอหน้าป๊าไม่ดีใจหรือไง" ป๊ายื่นมือหนามาลูบหัว แม้จะอบอุ่นมากขนาดไหน แต่ตอนนี้น้องไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยหรอกนะ
"ฮื่ออ ตอบมาเลยนะ ป๊าเป็นคนทำให้พี่อิฐต้องมาเจ็บแบบนี้ใช่ไหม" งอนๆๆๆ ป๊าทำไมใจร้ายแบบนี้ล่ะ พี่อิฐไปทำอะไรให้
"ลูกชายป๊านี่ห่วงแฟนมากกว่าพ่ออีกนะเนี่ย ป๊าชักงอนบ้างแล้วแหละ" ป๊าอ่ะ ไม่ต้องมาทำหน้างี้เลยนะ น้องไม่ดีด้วยหรอก
"อะไรกันพ่อลูกคู่นี้" มี้เดินออกมาแล้ว
"มี้อ่ะ ตีป๊าเลยนะ น้องรู้หมดแล้วว่านี่เป็นแผนการของป๊า" น้องกอดเอวมี้ ให้มี้จัดการเลยคอยดู ชอบแกล้งลูกดีนัก
"ได้เลย คืนนี้ให้ป๊านอนนอกห้องดีไหม" มี้น่ารักเหมือนเคย ป๊าทำหน้าเหวอเลยอ่ะ ฮ่าๆ
"อ้าว ไหงงั้นล่ะ ป๊าทำอะไรผิดครับ หืม" ป๊าไม่ต้องมาอ้อนหน้าหล่อเลย ให้มี้จัดการแน่
"เรามาก็ดีแล้ว เข้าไปหาพี่เราได้แล้วไป ไว้คุยกันที่บ้าน" มี้พูดหอมแก้มน้อง น้องเลยหอมแก้มมี้กลับ แต่ไม่หอมปะป๊าหรอก ปะป๊าทำให้พี่อิฐของน้องต้องเจ็บตัวอ่ะ
"งั้นเกี๊ยวไปก่อนนะครับ รักมี้นะ แบร่ ไม่รักป๊าแล้ว" น้องแลบลิ้นใส่ก่อนจะเปิดประตูเข้ามาในห้อง พี่แน่มิลค์ไหวทั้งสองก่อนจะตามเข้ามา
"พี่อิฐฐฐฐ" เห็นคนตรงหน้านอนอยู่บนเตียงก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา น่าสงสารจัง พี่อิฐของเกี๊ยว
"ครับ มาแล้วหรอ" พี่อิฐจูบหน้าผากเกี๊ยว หน้าตาเขาดูอิดโรยมากเลย
"อื้อ ให้มิลค์กับพี่แน่มาเป็นเพื่อน" เกี๊ยวโบ้ยไปด้านหลัง
"ว่าไง" เสียงมิลค์ทักคนบนเตียง
"คุณอิฐเป็นไงบ้างครับ" เสียงพี่แน่ตามมา
"เออ ไม่ตายหรอก แผลแค่นี้เอง" พี่อิฐตอบ ยังจะหัวเราะได้อีกนะ
"งั้นพี่กลับก่อนนะ ไว้พรุ่งนี้มาใหม่" พี่อ้นที่นั่งอยู่ลุกขึ้นก่อนจะขอตัวกลับ
"ครับพี่ ขอบคุณมาก" พี่อิฐขอบคุณพี่อ้น
"ขอบคุณนะครับที่ช่วยดูแลพี่อิฐ สวัสดีครับ /สวัสดีครับ/สวัสดีครับ" พวกเราไหว้พี่อ้นก่อนพี่แกจะลงไปด้านล่าง
"หิวว่ะ เดี๋ยวมานะ จะลงไปซื้อของกินมาให้ ไปแน่" มิลค์กับพี่แน่ออกไปแล้ว ตอนนี้เหลือแค่น้องกับคนป่วยบนเตียง
"เจ็บมากไหม" น้องถาม
"ไม่หรอก มันชาๆ" พี่อิฐตอบ
"น้องเป็นห่วงพี่อิฐมากเลยนะ มันจะหายแน่ใช่ไหมครับ หมอบอกว่าไง"
"หายครับ รออีกสองวันดูอาการก็พักได้แล้ว" พี่อิฐตอบ ดึงมือเกี๊ยวไปจับ
"พี่อิฐทานข้าวหรือยัง" ตอนนี้สองทุ่มได้แล้วมั้ง
"เมื่อเย็นทานไปรอบ แต่ถ้าได้กินอีกก็ดีนะ" นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้ซื้ออะไรมาเยี่ยมเลยอ่ะ คือรีบมากันมากจนลืมทุกสิ่งอย่างจริงๆ
"งั้นเดี๋ยวน้องให้มิลค์ซื้อข้าวขึ้นมาให้นะ" น้องบอก รีบโทรไปสั่งข้าวกับนมแล้วก็ของบำรุงมาให้
Rrrrrrrrrrrrrr
"เดี๋ยวน้องเปิดลำโพงให้นะ" มีเบอร์ไม่ได้เมมโทรหาพี่อิฐ น้องเลยรีบรับแล้วเปิดลำโพง
(สวัสดี) เสียงคุ้นๆนะ
"ใคร" พี่อิฐคุยหน้าดูซีเรียส
(แค่นี้จำไม่ได้หรอ) เสียงกลั้วหัวเราะดังขึ้น
"นาย .. พล" พี่อิฐพูดออกมา อืมใช่ เสียงพี่พล
(เก่งนี่ ได้ข่าวว่าเจ็บตัวสินะ)
"ถ้าจะมาเยาะเย้ยก็ไม่ต้อง"
(เปล่าเลย จะมาแสดงความเสียใจต่างหาก ได้ยินว่าแขนใช้การไม่ได้)
"จะพูดอะไรอีก ถ้าไม่มีจะวาง" พี่อิฐเริ่มโมโหแล้วอ่ะ
(ใจเย็นสิ โธ่ ฉันแค่จะบอกนายว่าให้พักได้จนกว่าจะหาย ก็เท่านั้น)
"ต้องการอะไร"
(ไม่ได้ต้องการอะไร ที่จะบอกมีแค่นี้)
"ขอบใจละกัน" พี่อิฐส่งสัญญาณให้เกี๊ยวตัดสาย ก่อนจะหลับตาลงช้าๆ
"ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มาร้ายนะพี่อิฐ" น้องบอก เท่าที่ฟังแม้จะพูดไม่เข้าหูบ้างแต่ก็ไม่ได้มีเจตนาร้าย
"หวังว่าจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ" พี่อิฐพูด เขาดูเหนื่อยมามากแล้วกับเรื่องพวกนี้
"ข้าวมาแล้ว ซื้อขนมมาให้เกี๊ยวด้วยนะ" พี่แน่เดินเข้ามาพร้อมถุงขนม ส่วนคนข้างหลังหิ้วถุงข้าวน้ำพะรุงพะรัง
"พี่อิฐเดี๋ยวทานข้าวก่อนนะครับ" น้องแกะข้าวให้พี่อิฐ วานให้มิลค์ช่วยปรับเบาะขึ้นให้ เราทานกันเสร็จตอนสามทุ่ม วันนี้น้องจะนอนเฝ้าพี่อิฐอยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนมิลค์กับพี่แน่จะไปเปิดห้องที่รีสอร์ทใกล้ๆนี่ น้องทิ้งพี่อิฐไม่ได้หรอกครับ แค่นี้ก็เป็นห่วงจะแย่แล้ว โทรไปบอกมี้ มี้เองก็เข้าใจและจะบอกป๊าให้ เลยไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น นอนเฝ้าได้อย่างสบายใจ
ผ่านมาสองวันแล้ว ตอนนี้แขนผมเริ่มไม่ค่อยชา เริ่มมีความรู้สึกและมันดันกลายเป็นความเจ็บแบบที่ผมนอนโอดครวญทั้งคืน ผมสงสารเกี๊ยวเลยให้พยาบาลเข้ามาฉีดยาแก้ปวดให้ถึงได้นอนหลับ ไม่งั้นน้องก็ไม่ได้นอนด้วย สองวันที่อยู่โรงพยาบาลเกี๊ยวทำให้ผมหมดทุกอย่าง น้องน่ารักและดีกับผมมากจริงๆ วันนี้หมอให้ผมกลับไปพักที่บ้านได้แล้ว ผมโทรบอกพ่อกับแม่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงแล้วฝากฝังให้น้องดูแลท่านให้ดี ตอนนี้เรากำลังจะออกจากโรงพยาบาล เกี๊ยวพูดเป็นนัยๆว่าจะพาผมไปที่แห่งหนึ่ง ให้ผมเตรียมตัวให้ดี
"พร้อมไหมครับ" น้องถาม ตอนนี้เรากำลังจะเลี้ยวเข้าบ้านหลังใหญ่ ดูเหมือนผมเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแล้วล่ะ
"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมมั้ง มาขนาดนี้แล้ว" ผมตอบ มองเข้าไปด้านใน ต้นไม้ร่มรื่นและดูอบอุ่นนั้นทำให้บ้านดูน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย
"สวัสดีครับพี่แจ่ม ป๊าอยู่ในบ้านแล้วใช่ป่ะ" เกี๊ยวถามพี่ที่มาเปิดประตูให้
"ครับ อยู่กันทั้งสองคนเลยครับ" เกี๊ยวพยักหน้ารับแล้วออกรถมุ่งหน้าเข้ามาจอดในบ้าน
"ท่านอยากเจอพี่จริงๆหรอ" ผมถาม แม้จะยังไม่พร้อม แต่มาถึงขั้นนี้ ผมจะได้บอกท่านสักที ว่าผมอยากดูแลเกี๊ยว ผมจะมาขอน้องจากท่าน ผมหวังสูงไปหรือเปล่า
"จริงสิ ป๊าเกี๊ยวชอบเต๊ะท่าดุ พี่อิฐไม่ต้องกลัวหรอก" น้องพูดขำๆ แต่ผมไม่ขำด้วยนะ หน้าคุณถุงโหดจะตาย น่าจะหวงลูกยิ่งกว่าจงอางหวงไข่
"ค่อยๆนะครับ" เกี๊ยวเข้ามาช่วยพยุงผม ผมเดินลงมาจากรถ ก่อนจะตามเกี๊ยวเข้าบ้าน ทำไมผมต้องมาเจอพ่อแฟนในสภาพนี้ด้วยก็ไม่รู้ ท่านจะคิดว่าผมดูแลลูกชายท่านไม่ได้ก็เพราะแขนพังๆของผมนี่แหละ
"มี้สวัสดีครับ" เกี๊ยวรีบวิ่งเข้าไปกอดคนเป็นพ่ออีกคน ดูคุณปรุงกับเกี๊ยวจะรักกันมากๆเลยทีเดียว
"สวัสดีครับ" ผมโค้งไหว้ก่อนจะเดินเข้ามา
"นั่งเลยนะอิฐ เดี๋ยวทานข้าวเที่ยงกัน" ผมพยักหน้ารับ ยังไม่เห็นคนเป็นพ่อเลย ยังวางใจไม่ได้
"ป๊าไปไหนล่ะครับ" เกี๊ยวถามคนเป็นพ่อ
"ป๊าเรากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องทำงาน เรื่องอาคารที่พังนั่นแหละ" พ่อเกี๊ยวพูดพยักเพยิดไปในห้องข้างๆ
"เสียหายเยอะไหมครับ" น้องถาม
"ไม่มากเท่าไหร่หรอก พ่อเราเขาตกลงได้อยู่แล้ว" คุณปรุงพูดทีเล่นทีจริง หลังจากนั้นพ่อลูกก็คุยเม้ากันจนได้เวลาทานข้าวคุณถุงถึงจะออกมา ตอนแรกดูเหมือนคุณถุงอยากจะพูดกับผม แต่โดนพ่อปรุงของเกี๊ยวห้ามไว้ บอกว่าเอาไว้ทานข้าวเสร็จค่อยคุย ตอนนี้ผมเลยได้เข้ามาคุยกับป๊าเกี๊ยวในห้องสมใจ
"รู้หรือเปล่าว่าเกี๊ยวเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน" คุณถุงเปิดประเด็นทันทีที่เข้ามาในห้อง
"ทราบครับ" ผมตอบรับ
"งั้นคงรู้สินะว่าฉันน่าจะหวงลูกมากแค่ไหน" เขาพูดอย่างเคร่งเครียดจนผมเครียดตาม
"ครับ"
"ถ้าฉันขอสั่งให้นายเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน ทำได้ไหม" เขายิงคำถามที่ผมมั่นใจแน่ๆ
"คงไม่ได้ครับ" ผมตอบด้วยสีหน้ามั่นใจ ผมคงเลิกยุ่งกับเกี๊ยวไม่ได้แน่ๆ
"จะต้องให้ฉันใช้ไม้แข็งหรือไงนายถึงจะยอม" คุณถุงเริ่มจริงจังมากขึ้น ตอนนี้ดูเหมือนเขากดดันผมมากเข้าไปอีก
"ถ้าหากว่ามันจะทำให้คุณยอมรับเรื่องของผมกับเกี๊ยวได้ ผมก็ยอมครับ" ผมตอบ
"คิดว่าฉันจะยอมให้คนแบบนายมาเลี้ยงดูลูกชายฉันงั้นหรอ ไม่มีทาง" คุณถุงพูดอย่างเด็ดขาด ทำเอาผมแทบทรุดตรงหน้า
"ถึงแม้ผมจะเป็นแค่คนจนๆคนหนึ่ง ไม่มีอะไรเทียบเกี๊ยวได้ แต่ผมมั่นใจว่าทุกวินาทีที่เกี๊ยวอยู่กับผม เกี๊ยวจะมีความสุข"
"มั่นใจไปหรือเปล่า คิดว่าเธอกับฉันเกี๊ยวจะเลือกใคร" เขากดดันผมมากขึ้นเรื่อยๆ
"ก็ต้องเป็นคุณครับ" ผมบอก
"นายมีภาระที่บ้าน ไหนจะต้องส่งตัวเองอีก คิดว่านายจะพร้อมดูแลลูกฉันได้งั้นหรอ" เขาถาม ผมอึ้งไปนิด
"ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยมือลูกฉันตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่านะ ให้เขาได้เดินในทางที่ดีกว่านี้เถอะ" เขาพูดคำนี้ทำเอาผมจุกและไม่มั่นใจตัวเองเลย ทั้งๆที่ผมเลิกคิดเรื่องนี้ไปแล้วนะ แต่ตอนนี้เหมือนผมกำลังหลงทางและต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง ดึงเกี๊ยวมาจมไปกับผม หรือ ปล่อยเกี๊ยวไปตามทาง
"เลือกเอาว่านายจะทนเห็นคนที่รักเป็นทุกข์ หรือ จะปล่อยให้เขาไปมีความสุขในแบบที่เขาเป็น อย่าดึงให้เกี๊ยวต้องไปจมกับนายแบบเดิมเลยนะ ฉันเป็นพ่อก็ต้องรักลูกและอยากเห็นลูกได้ดี เข้าใจว่านายทำให้ลูกฉันรักได้ แต่มันก็ไม่แน่เสมอไป หากวันนึงนายทำให้ลูกฉันมีความสุขไม่ได้ล่ะ ฉันทนเห็นเกี๊ยวเป็นทุกข์ไม่ได้หรอกนะ ฉันถึงต้องทำแบบนี้" คุณถุงพูดอย่างมีเหตุผล ผมไม่คู่ควรกับเกี๊ยวจริงๆ ระหว่างเรามันมีแค่ความรัก ผมไม่สามารถเลี้ยงเขาได้ด้วยซ้ำ แล้วแบบนี้น้องจะมีความสุขหรอที่อยู่กับผม
...
TBC.
ไม่ดราม่าเนอะ เหลืออีกไม่กี่ตอนแล้วนะครับบบ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยน้าาา เรื่องนี้แต่งเพราะอยากให้น้องเกี๊ยวได้เป็นนายเอกบ้าง
สนุกไม่สนุกติชมได้ค่ะ แค่มีคนเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้ว
รักทุกคนเลยน้า
:กอด1:
-
:hao7: พี่อิฐอย่ายอมถอยนะคะ
มาถึงขนาดนี้แล้วอย่าปล่อยมือน้องนะ เพราะน้องคงเจ็บปวดไม่ต่างกันหรอก
:mew1: ขอบคุณค่ะ เราเชื่อว่าพี่อิฐต้องยืนหยัดแน่ๆ
-
คุณถุงจะเล่นอะไรอีกนะ งานนี้ต้องให้น้องเกี๊ยวช่วยหน่อยแล้ว
-
น้องเกิ๊ยวน่ารักเสมอ พี่อิฐอย่ายอมนะ
:mew6:
-
คุณถุงครับไม่คิดถึงสภาพตัวเองสมัยก่อนเลยนะครับ กดดันคนอื่นจัง
-
คุณถุงทองอ่ะ :ling1:
พี่อิฐอย่ายอมนะ สู้ๆ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
คุณถุง อย่ามางี่เง่าตอนนี้นะคะ
เด็กๆเขารักกัน เราเป็นผู้ใหญ่ ดูอยู่ห่างๆก็พอค่ะ
ไม่ต้องเข้าไปกดดันให้พี่อิฐเขาคิดมากไปกว่านี้เลย
น้องเกี๊ยวน่ารัก ดูแลพี่อิฐตอนบาดเจ็บ ซึ้งใจจัง
-
:mew1: :mew1: พี่อิฐจ๋าสู้ ๆ
-
คุณมี้จัดการคุณถุงด่วนค่ะ สงสารน้องอิฐ :hao5:
-
เข้มแข็งนะพี่อิฐ คุณถุงอาจจะทดสอบอยู่ก็ได้นะ
คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็งี้แหละเนาะ
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
พี่อิฐอย่าเพิ่งตัดใจสิ คิดถึงน้องให้เยอะๆ :ling1:
อยากจะโยนลิ้งเรื่องคุณถุงให้อ่านจริง :m31:
-
อย่าดราม่าสิ
-
สั้นจังเลย ลูกเขยเก่งขนาดนี้ คุณทองควรพิจารณานะ
พี่อิฐสู้ๆ
-
เราโลกสวยค่ะ วันนี้
เราว่าโอเคนะที่คุณถุงถามอิฐมานี่ คุณถุงไม่รู้จักอิฐ ไม่รู้ว่านิสัยเป็นไงรักน้องจริงหรือเปล่า? ฐานะก็จนเผื่อเกิดกะจะมาเกาะน้องเอาล่ะ? ถามเพื่อความแน่ใจและดูคนก็โอเคนะ แต่ก็ต้องดูว่าต่อไปคุณถุงจะให้โอกาสพี่อิฐหรือเปล่า?
คุณถุงไม่เข้าใจพี่อิฐหรอกเพราะว่าคุณถุงไม่เคยจน ปัญหาคุณถุงตอนนั้นมันตรงกันข้ามกับของพี่อิฐค่ะ ที่น่าจะเห็นใจก็น่าจะแค่ที่รักเพศเดียวกันและรักเกี๊ยวเหมือนกันมากกว่าค่ะ แต่เราเชื่อว่าเผลอๆคุณถุงกะลองใจพี่อิฐเฉย โลกสวยมากๆอิพลอาจจะแค่ลองใจพี่อิฐเหมือนกันค่ะ บอกแล้วว่าวันนี้โลกเราสวย :o8:
-
คุณพ่อค่ะสมัยนี้เค้าทำมาหากินเลี้ยงตัวเองได้แล้วค่ะ
เหตุผลนี้ไม่ผ่านอย่างแรงเลยอย่าเพิ่งยอมถอยน่ะอิฐ
-
พี่อิฐสู้ๆ :ped149: อย่ายอมทำตามที่คุณปรุงบอกนะ ความรักเอาชนะอุปสรรคได้เสมอ คุณปรุงแค่ต้องการลองใจดูเท่านั้น อย่าลืมว่ายังมีน้องเกี๊ยว กับพ่อปรุงเป็นกำลังใจให้อยู่
ว่าแต่อิตาพลนี่จะมาไม้นะ เดาทางไม่ถูกเลย
-
ป๊าอย่าเยอะน่ายอมๆไปเถ๊อะเดี๋ยวใหัมี๊ไล่ไปนอนนอกห้องเลย
-
พี่อิฐจ๋า สู้ๆนะ
-
พี่อิฐสู้ๆนะ
-
อีคุณถุง!!!!! ฉันจะฟ้องเตี่ยแก!!!!! จะฟ้องม๊าแกด้วยยยยยย!!!!!!! :m16:
-
ไม่นะ ไม่นะ ไม่น๊าาาาาาา
พี่อิฐสู้ๆ อย่ายอมแพ้ น้องเกี๊ยวคือกำลังใจที่ดีที่สุด
-
ง่าา. สงสารพี่อิฐมากเลย. ตัวก็เจ็บยังมาโดนกดดันอีก. เฮ้อออออ
-
มันเป็นบททดสอบจากคุณถุงใช้มั้ย :hao5:
-
:heaven
-
มี๊ปรุงจัดการป๊าถุงเลย แกล้งพี่อิฐหรือเปล่าเนี่ย :m16:
ขอให้เป็นแค่การลองใจนะคะ :mew2:
-
แสดงว่าป๊าถุงรู้เรื่องทุกอย่างแล้วอย่างนั้นสินะ ดีใจอ่ะ คงไม่มีดราม่าใช่มั้ยคะ สงสารน้องเกี๊ยวกับพี่อิฐนะ :mew2:
-
ป๊าถุงคร้าาาาา ลองใจหรือเอาจิงฮะเนี่ย
ถ้าเอาจิงนี่ เกี๊ยวงอลตลอดปีตลอดชาติแน่ๆ เหอะๆ
พี่อิฐสู้เค้าเซ่~~~~~!!!! อย่าไปยอมแพ้ >0<
-
คุณถุงเจ้าเล่ห์
นี่คือแผนใช่ม่ายยยยย
:a5:
-
บททดสอบนี่ช่างง่ายนัก กร๊ากกกก คุณถุงทองคะจะโหดกะลูกเขยไปไย
-
:mew1: :mew1:
-
ลูกเขยดีๆหายากนะคุณถุง คิดถึงน้องเกี๊ยววว :mew1:
-
ฉันจะรอพี่ทุกลมหายใจ :katai5:
-
พี่อิฐหนักแน่นหน่อย อุปสรรคมีให้ก้าวผ่านไม่ใช่ให้วิ่งหนี
-
คิดถึงพี่อิฐ น้องเกี๊ยวแล้ว :katai5: :katai5:
-
"พี่อิฐไม่รักน้องแล้วหรอ .. ฮึ่ก .. ไม่รักแล้วหรอ"
"พูดอะไรบ้างสิครับ .. ฮือออ"
"พี่อิฐ .. ฮึ่ก .. พี่อิฐ!!!"
.
.
"พี่รักเรามากเกี๊ยว .. รักเรา" แล้วผมก็วางโทรศัพท์ไปโดยที่น้องยังไม่ได้ยินคำบอกรักจากผมด้วยซ้ำ บทสนทนานี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่สองเดือนที่แล้ว ผมผิดเอง ผมมันแย่ที่ยอมทำตามที่คุณถุงบอก สองเดือนที่เกี๊ยวถูกจับให้ย้ายหอไปให้ห่างผม สองเดือนที่ผมเอาแต่ฝึกงานแล้วก็กลับมาเรียนจนไม่มีเวลาให้น้อง ผมหนีหน้าเกี๊ยวทุกครั้งที่เจอเพราะคุณถุงสั่งไว้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเกี๊ยวจะต้องย้ายไปเรียนต่างประเทศถ้าหากผมทำผิดกฎ ผมเลือกที่จะได้เห็นและห่วงใยน้องอยู่ห่างๆ ดีกว่าให้น้องต้องจากไปแล้วคนอย่างผมจะไม่สามารถทำอะไรได้เลย
นี่ก็ผ่านมาสี่เดือนแล้ว ผมเรียนจบแล้วและได้รับการประเมินคะแนนสูงสุดจากบริษัทของคุณพลในการสอบเข้าทำงาน ผมเริ่มทำงานกับบริษัทเขาอย่างจริงจัง ไอ้แน่เองตอนนี้มันก็กำลังคุยกับพ่อมันอยู่ เพราะพ่อมันบังคับให้มันไปเรียนโทต่อที่เยอรมัน แต่ไอ้แน่เองก็ไม่ยอมเพราะมันไม่อยากจากไอ้มิลค์ไป ตอนนี้เกี๊ยวกับมิลค์ขึ้นปีสองแล้ว และน้องก็ดังมากในหมู่คนมหาลัย เกี๊ยวโตขึ้นมาก และน้องเองก็เข้าใจผมแล้วว่าที่ผมทำไปเพราะอะไร
"โธ่ พี่อิฐครับ ทำไมไม่บอกน้องล่ะ ให้น้องเสียใจอยู่เป็นเดือน นี่มันปัญหาของเราทั้งสองคนนะครับ ไม่ใช่ปัญหาของใครคนใดคนหนึ่ง"
"พี่เองก็ไม่รู้จะพูดกับเรายังไง พี่ขอโทษนะเกี๊ยว"
"ครับ รักพี่อิฐนะ รักมากด้วย"
"รักเรามากเหมือนกันครับ"
มันเป็นช่วงที่เราสองคนแม้จะห่างกันแต่ก็ทำให้รู้ว่าเรารักกันแค่ไหน สี่เดือนแล้วที่ผมไม่ได้นอนกอดน้องเลย เป็นสี่เดือนที่ได้แค่โทรคุยกันบ้างเวลาคิดถึง ผมทำงานหนักมาก หนักจนพอถึงห้องบางวันน้ำก็แทบไม่ได้อาบ มันเหมือนเป็นการใช้เวลาไปกับการเริ่มต้นใหม่ อีกสองเดือนหน้าผมถึงจะรับปริญญา ตอนนี้ผมทำงานเป็นแค่เด็กแก้แบบในบริษัท เงินเดือนยังไม่แตะเลขสองเลยด้วยซ้ำ
"อิฐคืนนี้มีงานเลี้ยงบริษัท ยังไงแกไปสักชั่วโมงก็ดีนะ" พี่อ้นบอก ผมทราบแล้วครับ วันนี้มีงานเลี้ยงวันครบรอบ 30 ปีของบริษัทคุณพล ผมเองก็คงต้องไปด้วย
"ครับพี่ ผมขอติดรถพี่ไปนะ" ผมบอก
"เออๆ ข้าก็กะไปแค่ชั่วโมงเดียว แดกเหล้าฟรีก่อนค่อยกลับ" แล้วเราก็คุยกันต่อ พอห้าโมงงานเสร็จพวกเราก็บึ่งรถกันไปโรงแรมที่เขาจองไว้เลย คนหลายพันนะครับบริษัทนี้ เลี้ยงกันตั้งแต่หัวหน้าวิศวะจนถึงลูกน้องไซส์งาน ทั้งหมดเป็นสิบๆทีม ทีมละเป็นร้อยคน
"คุณพลสวัสดีครับ" พวกเรามาไหว้เจ้าภาพก่อน ทุกคนอาจจะงงว่าทำไมผมกับคุณพลเราถึงดีกันได้ เดี๋ยวผมค่อยเล่าให้ฟังนะครับ
"อ่า สวัสดีอิฐ พี่อ้น นี่กะไม่แต่งตัวกันเลยหรือไง มาจากบริษัทสภาพนี้เนี่ยนะ" เขาด่าพวกผม แน่ล่ะครับ ก็กะมาแค่ชั่วโมงเดียว จะให้ไปเช่าสูทใส่ก็บ้าไปแล้ว ตอนนี้พวกผมมากันแบบชิลๆ เสื้อช้อป รองเท้าผ้าใบ
"ผมก็แบบนี้ล่ะครับ แต่งไปก็ไม่หล่อเท่าคุณพลหรอก" พี่อ้นพูด ผมพยักหน้าเห็นด้วย ไม่หล่ออย่างเขาจริงครับ เขาน่ะหล่อแบบเพอร์เฟคมากๆจนพวกผมยอมเลย
"พูดเกินไปน่า ไปๆ เข้างานเถอะ วันนี้เหล้าเบียร์พร้อมเลยนะ เอาให้เมาไปข้าง" ผมทักทายเจ้าของงานเสร็จก็มานั่งรวมกับพี่ๆในบริษัท วันนี้จัดเต็มครับ แต่ผมไม่อยากเมามากเพราะไม่อยากแฮงค์แม้พรุ่งนี้จะเป็นวันเสาร์ อีกอย่างถ้าผมเมาไปอีกคนก็คงต้องนอนตายกันที่นี่แน่ๆ เพราะตอนนี้พี่อ้นก็ซัดเหล้าไปเต็มที่แล้วเหมือนกัน
"ชนเว้ย วู้ว ไม่เมา ไม่เลิก!" เสียงพี่อ้นนำให้ทุกคนชูแก้วชนกันก่อนกระดกรวดเดียวหมด ผมนี่ได้แต่นั่งจิบเบาๆครับ ยังไม่อยากโดนตรวจแอลกอฮอลล์
"อิฐๆ นายก็มาหรอ" มีคนมาทักผมครับ อ่อ แยม เด็กมอเอกชน เขาก็เพิ่งเข้ามาทำงานพร้อมผม เรารู้จักกันเพราะต้องเข้าเทรนด์ตอนแรก แยมเป็นผู้ชายตัวเล็กแบบเกี๊ยว แต่ไม่น่ารักเท่า เกี๊ยวจะออกแนวใสๆ แต่แยมชอบเขียนคิ้วทาตาพังค์ๆ แต่นิสัยดีครับ แมนเกินตัวเยอะ
"มาดิ เออ แยมนั่งไหนวะ" ผมถาม แม้เราจะทำงานในบริษัทเหมือนกัน แต่อยู่คนละทีมครับ
"นู่น เกือบสุด พอดีเดินไปหาพี่เอกมา เดินผ่านเห็นแกเลยมาทัก" แยมบอก ผมเลยชนแก้วไป
"คืนนี้ไปต่อป่ะ เรามีรถนะ" แยมถามผม
"เฮ้ย ที่ไหนวะ มีสาวเด็ดเปล่า พี่อยากไป" ไม่ใช่ผมนะครับที่ตอบ เป็นพี่อ้นต่างหาก เรื่องเหล้า เรื่องสาวนี่ยอมใจพี่เขาเลยครับ
"มีสิพี่ ไปดิ พี่อ้นไปต้องลากอิฐไปด้วยนะ" แยมมันบอก ผมนี่ส่ายหน้า ไม่อยากไปแต่ก็คงปฏิเสธพี่อ้นไม่ได้แน่ๆ
"เออๆ ได้เลย สองทุ่มเจอกันไอ้น้อง" พี่อ้นพูด แยมชนแก้วกับพวกผมอีกทีก่อนกลับโต๊ะ
"ดูทำหน้า ทำไม ไม่กล้าขอน้องเกี๊ยวหรอวะ" พี่อ้นแซวผม
"เปล่าพี่ ผมก็อยากรีบพักผ่อนบ้าง" ผมบอก จิบเหล้าต่อ
"เออ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย ไม่เกินเที่ยงคืนกูสัญญา" พี่อ้นบีบหัวไหล่ผม ผมเลยตอบรับไป เอาเถอะ ก็แค่วันเดียว แต่เดี๋ยวผมต้องโทรไปบอกน้องก่อน จะได้ไม่ต้องรอโทรศัพท์
"น้องครับ ทำอะไรอยู่" ผมกดโทรหาเกี๊ยว
(ทำการบ้านครับ พี่อิฐยังไม่เลิกหรอ)
"ครับ งานเลี้ยงมีถึงสามทุ่ม แต่เดี๋ยวพี่จะออกไปต่อกับพวกพี่อ้นตอนสองทุ่มนะ โทรมาบอกจะได้ไม่ต้องห่วง"
(ดูแลตัวเองดีๆนะครับ พรุ่งนี้น้องจะเข้าไปหา)
"ครับที่รัก งั้นแค่นี้นะ ไว้เจอกัน รักครับ"
(ครับ)
ผมกดวางโทรศัพท์ แล้วเดินเข้ามาร่วมฉลองกับบริษัท มีการตัดเค้กและกล่าวคำขอบคุณโดยท่านพิรัชเจ้าของบริษัทพ่อของคุณพล พอเสร็จพิธีก็มีการแสดงโชว์ต่อเป็นกำลังใจให้พนักงานบริษัททุกคน พวกผมก็นั่งดื่มรอเวลาครับ ถ้าสองทุ่มเมื่อไหร่ก็จะนัดรวมตัวและออกไปต่อกันที่ร้านไหนสักแห่ง
"เจอกันร้าน xx นะ พี่อ้นรู้จักป่ะครับ" แยมบอก ตอนนี้พวกผมมีกันห้าคน แยมไปคนเดียว ผม พี่อ้น เพื่อนพี่อ้นอีกสองคน
"เออๆ รู้จักๆ อิฐ เดี๋ยวเอ็งไปกับไอ้แยมมันนะมันจะได้มีเพื่อน" พี่อ้นหันมาพูดกับผม
"ได้พี่แล้วเจอกันที่ร้าน" ผมโบกมือให้พี่อ้นก่อนที่เราจะแยกย้าย ตอนนี้พี่อ้นแกกรึ่มๆแล้วล่ะ คงต้องให้เพื่อนพี่แกช่วยขับ ส่วนผมตอนนี้นั่งข้างคนขับครับ แยมเขามีรถซิ่งส่วนตัว บ้านเขาคงค่อนข้างรวยนะผมว่า
"เราขับซิ่งนะ บอกไว้ก่อน" แยมบอกสีหน้าขำขัน
"เอาเถอะ ไหวอยู่ละ" ผมตอบคิดถึงไอ้มิลค์ รายนั้นก็ตีนผีใช่ย่อย
แยมขับซิ่งจริงๆครับ ปาดทุกคู่กรณี มาถึงร้านโดยที่ไม่เจ็บตัว แต่อาจโดนแช่งพ่อตายไปหลายรอบ สนุกดีนะครับ แยมดูเหมือนจะเฮ้วเอาเรื่อง
"ร้านนี้คนเยอะเหมือนกันนะ" ผมบอก เรากำลังเดินไปหาพี่อ้นตามที่พี่แกบอก เหมือนจะนั่งอยู่ตรงด้านในครับ เราเข้ามาก็นั่งกัน ผมนั่งข้างแยม พี่อ้น เพื่อนพี่แกอีกสองคนนั่งถัดไป
"เหล้ามาครบละ พวกเอ็งออกคนละสองร้อยพอ นอกนั้นพี่เลี้ยงเองทั้งคืน" พี่อ้นโชว์ป๋า พวกผมก็ยิ้มสิครับ
"จะดื่มให้เป็นหมาเลย ฮ่าๆๆ" แยมพูดแล้วนั่งไขว่ห้างรอเด็กเสิร์ฟเหล้า ดูท่าแล้วผมจะต้องดื่มน้อยสุด เพราะตอนนี้พี่อ้นกับแยมแข่งกันชนแก้วจนหมดไปกลมนึง
"แยมมึงน่ารักนะ แม้จะดูบ้าๆ ไม่มีแฟนหรอวะ" พี่อ้นถาม พี่แกใกล้แล้วครับ
"ผมอ่ะนะ เหอะ เคยมีว่ะ แต่มันหมา ดีแตก ผมเลยทิ้งแม่ง" แยมพูด นี่มึงด่าผู้หญิงว่าหมาเลยหรอ
"มึงใช้คำว่าหมากับผู้หญิงเนี่ยนะ" พี่อ้นคิดเหมือนผม
"พี่ดูหน้าผมหุ่นผม จะมีปัญญาหาเมียหรอ ที่พูดน่ะ ผัวเก่าครับ รุ่นพี่ที่มอ แม่ง ติดหี ผมเลยไม่สนแม่ง" โห ผมกับพี่อ้นนี่แทบสำลักคำว่า ติดฮี ครับ เด็ดจริงว่ะ
"ไอ้ห่าเอ้ย คนหน้าตาดีแม่งเกย์กันหมดหรอวะ ไอ้อิฐก็ได้เมียผู้ชาย เสือกน่ารักจนกูหลงไปอีก" พี่อ้นเผาผม จนแยมหันมาเลิกคิ้วให้
"อ้าว นี่มีแฟนผู้ชายเหมือนกันหรอเนี่ย ไม่ยักรู้" แยมจับบ่าผมถาม
"จะให้บอกตอนไหนล่ะ อืม มีแฟนเป็นรุ่นน้องสองปี ตอนนี้คบมาจะปีละ" ผมบอกนึกถึงคนที่ป่านนี้คงกำลังนอนกลิ้งอยู่บนที่นอน คิดถึงน้องจังเลยนะ
"ไม่น่าเชื่อว่ะ อิฐทั้งหล่อ แถมดูดีไปหมด" แยมหัวเราะใส่
"โหย ไอ้แยม ถ้ามึงเห็นแฟนมันแล้วมึงจะหนาว อิฐ มึงโชว์ดิ๊" พี่อ้นหาเรื่องอีกละ ผมเลยต้องหยิบมือถือขึ้นมาเปิดรูปให้ดู
"เห้ย โคตรน่ารักอ่ะ ขนาดแยมเป็นรับ แยมยังหลงอ่ะ" มากไปละๆ ผมผลักหัวมัน เริ่มสนิทแล้วครับ
"อย่าไปล้อมันนะเว่ย คนนี้ไอ้อิฐหวงยิ่งกว่า จงอางหวงไข่อีก ฮ่าๆๆๆ" แล้วทั้งโต๊ะก็พากันหัวเราะชอบใจ พี่อ้นก็เม้าเรื่องผมไปเรื่อย ดื่มไปจากหนึ่งกลมเป็นสองกลม ได้คลานกลับบ้านแน่ครับดูทรงแล้ว
.
"เอิ๊ก .. จะอ้วกว่ะ" แยมบอก ผมหิ้วปีกมาหน้าร้าน ตอนนี้พี่อ้นโดนเพื่อนหิ้วกลับคอนโดไปแล้ว เหลือแค่ผมกับแยมนี่แหละ
"งั้นอ้วกก่อน" ผมลูบหลัง ให้อ้วกหน้าร้านนี่แหละครับ เอาจนหมดไส้หมดพุงไปเลย
"เออ มา ขึ้นรถ" ผมเปิดประตูผลักคนตัวเล็กเข้าไป
"คอนโดอยู่ไหน เห้ยแยม คอนโดอยู่ไหนจะไปส่ง" ฉิบ ผมเขย่าตัวมันหลายทีก็ไม่มีวี่แววจะตื่น ทำไงล่ะครับทีนี้
"พี่อ้นเมามากหรอพี่" ผมโทรหาพี่อ้นแต่เพื่อนแกรับ
(เออ อ้วกบนรถมันเองด้วย พรุ่งนี้ตื่นมาแม่งโวยวายแน่ แล้วแยมเป็นไง)
"ผมกำลังจะไปส่งคอนโดแม่งเสือกหลับไปแล้ว" ผมบอก
(ไอ้ห่า มึงเอางี้ ลองหาเบอร์ใครดู) พอพี่แกบอกผมก็รีบหยิบโทรศัพท์แยมขึ้นมา ปรากฎล็อคใส่รหัสผ่านอีก
"ใส่รหัสผ่านว่ะ"
(โอย งั้นพามันไปนอนห้องมึงก่อนไป พรุ่งนี้ปลุกมันกลับบ้าน)
"โอเคพี่ ขอบคุณมาก"
สรุปผมก็ต้องพาแยมมาที่ห้องผม ผมมาเช่าอยู่ ไม่ใหญ่มากครับ แต่ดูดีเกินราคาแน่นอน พอมาถึงก็ต้องหิ้วปีกคุณชายขึ้นห้องอีก กว่าจะเปิดเข้ามาได้เหนื่อยใช่เล่น ผมนี่สงสารเพื่อนพี่อ้นเลย ขนาดแยมตัวเท่านี้ยังเหนื่อย แล้วพี่อ้นตัวอย่างใหญ่ต้องเหงื่อตกกันบ้างแหละ
"นอนบนเตียงไปละกันนะ" ผมพูดกับตัวเอง เพราะแยมมันหลับลึกเกินกว่าจะปลุก เรียกได้ว่าเมาเหมือนหมาของจริง
ผมเดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดแขนให้ เสร็จแล้วผมถึงเข้าห้องน้ำอาบน้ำของตัวเองก่อนจะออกมานอนโซฟา ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมอาบน้ำแล้ว ไม่อยากได้กลิ่นเหล้า ผมเดินไปชาร์ตแบตโทรศัพท์ ส่งข้อความบอกฝันดีเกี๊ยวก่อนจะมาล้มตัวนอน พรุ่งนี้น้องจะเข้ามาผมเองก็ไม่อยากให้มีปัญหาด้วย
.
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูแต่เช้า ผมกำลังอาบน้ำอยู่ครับ ไม่คิดว่าเกี๊ยวจะมาเช้าขนาดนี้ พอผมล้างหัววิ่งออดมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเดียวก็เห็นคนสองคนยืนจ้องหน้ากันอยู่ แยมในสภาพงัวเงียผมชี้ไม่เป็นทาง กับเกี๊ยวที่ถือถุงอะไรมาพะรุงพะรัง
"แยมตื่นแล้วหรอ" ผมถาม เขาพยักหน้า
"เกี๊ยวครับ นี้แยมเพื่อนพี่ เขาเมาเลยมานอนค้าง พี่ขออาบน้ำแปปนะ แล้วจะออกมา" ผมรีบพูดเพราะน้ำกำลังหยดติ๋งเป็นทาง แล้วรีบเข้าห้องน้ำจัดการตัวเอง ไม่นานก็เดินออกมาใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย
"พี่แยมเอาไข่ดาวด้วยไหม" เสียงเกี๊ยวถาม แสดงว่ารู้จักกันแล้ว
"เอาๆ ขอบใจนะ อ้าวอิฐ แฟนแกน่ารักโคตรๆว่ะ ขอได้ป่ะ" ผมเขกหัวมันไปที มาขอกันง่ายๆได้ไง
"โหย แค่นี้ทำงก" แยมลูบหัวป้อยๆ
"แล้วทำไมเมื่อคืนไม่นอนบนเตียงด้วยกัน" แยมถาม เดินมาที่โต๊ะทานข้าว
"เหม็นเหล้าว่ะ เลยไปนอนโซฟา" ผมพูดขำๆ เลยโดนแยมเอาขนมปังเขวี้ยงมา
"พี่อิฐครับมีโจ๊กด้วยนะ" เกี๊ยวบอก ผมรีบเดินไปใกล้
"ฟอดดด ทำไมมาเช้าจังครับ" ผมหอมแก้มเจ้าตัวไปเต็มๆปอด ชื่นใจเหลือเกิน
"อิจฉาโว้ยย" เสียงส่วนเกินครับ ผมไม่สนใจหรอก
"ก็จะได้มาทานข้าวเช้าด้วยไง ไม่ดีหรอ" น้องพูด ผมเลยหอมให้อีกฟอดโทษฐานน่ารัก
"ดีสิครับ ไปทานกันเถอะ" ผมบอก เกี๊ยวถอดผ้าออกแล้วเดินมานั่ง ส่วนผมก็ตามมาแกะข้าวต้มใส่ถ้วย
"ขอบใจมากนะอิฐ เวลาเมาๆต้องเมาให้สุดว่ะ" แยมพูดขำๆ
"เออ ถ้ามีอิฐไปไม่เป็นไร แต่ถ้าไม่มีคงโดนผู้ชายลากไปแล้ว" ผมบอก แยมเขาตัวล่อเลยครับ ผมหิ้วไปเข้าห้องน้ำมีคนมาจีบเยอะมาก บางทีผมต้องแอบอ้างเป็นแฟนถึงจะเลิกตื๊อ
"นี่แหละผู้ชาย เลวววว" อ้าวๆ
"ยกเว้นอิฐไว้บ้างก็ได้" ผมพูดขำๆ
จากนั้นเราก็ทานอาหารต่อจนเสร็จครับ พอทานเสร็จแยมก็ขอตัวกลับก่อน ตอนนี้ในห้องเลยมีแค่ผมกับน้องนั่งดูการ์ตูนตอนเช้าอยู่
"พี่อิฐครับ" น้องเรียกผม
"ครับ"
"พี่แยมเขา .. เอ่อ .. เขาเป็นเกย์หรอ" ว่าแล้วเชียว
"ใช่ครับ เป็นแบบน้องไง รุกใครไม่เป็น" ผมแซวกอดน้องแน่นเลยโดนตีอกมาทีนึง หึ น่ารักสุดแล้วครับแฟนผม
"พี่แยมน่ารักดีนะ พี่อิฐไม่ชอบแบบพี่แยมบ้างหรอ" เกี๊ยวถามอะไรแปลกๆ
"ไม่อ่ะ พี่ชอบแบบเกี๊ยวมากกว่า ชอบคนเดียว รักมาก และจะรักตลอดไป" ผมกระซิบข้างหูจนน้องจั๊กจี๋
"ให้จริงเหอะ" น้องพูดปากงอน
"จริงสิครับ สาบานด้วยเกียรติคนหล่อเลยเอ้า" ผมชูนิ้วขึ้นสามนิ้วเลยโดนฟาดมาอีกที ฮ่าๆ มีความสุขจริงๆนะครับ อยู่กับคนที่รักเนี่ย
"ไม่เห็นจะหล่อเลย" เกี๊ยวแกล้งเบ้ปากใส่ผม
"ไม่หล่อหรอ ได้" ผมเลยแกล้งฟัดแก้มเขาหนักๆ "ไม่หล่อใช่ไหม"
"ฮ่าา ยอมแล้ว หล่อแล้ว ฮ่าา พี่อิฐ!!!" กว่าจะแกล้งกันเสร็จก็หอบล่ะครับ วันนี้พวกเรานัดกันแล้ว ตอนเย็นจะไปดูหนังหาอะไรทาน คืนนี้น้องจะมานอนกับผม
ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากเล่า เรื่องคุณพลน่ะครับ ที่เขาทำไปทั้งหมดนั้นเป็นเพราะว่าคุณถุงป๊าเกี๊ยวสั่งให้มาทดสอบผม ใช่ครับป๊าเกี๊ยวท่านรู้จักผมนานแล้ว ท่านทดสอบผมตั้งแต่งานวาดรูป ท่านก็เป็นคนสั่งผ่านมาอีกที หรือพูดง่ายๆว่าท่านเป็นคนสั่งรูปจากผม ทำให้ผมมีเงินใช้เลี้ยงครอบครัว ท่านไหว้วานให้คุณพลมาทดสอบผมหนักเข้าไปอีก เรื่องสุดท้ายที่ท่านทำก็คือเรื่องที่ผมคิดว่าต้องถูกไล่ออกนั่นแหละครับ สรุปว่าผมผ่านทั้งสามด่าน แต่ก็ยังไม่พอ
"นายคิดว่าแค่นี้มันจะพอให้ฉันเชื่อง่านายจะดูแลลูกชายฉันได้อย่างนั้นหรอ"
"ฉันมีข้อเสนอให้ ระหว่างที่ยังไม่จบ ห้ามติดต่อลูกชายฉัน แล้วก็ต้องสมัครเข้าไปเรียนรู้ที่บริษัทพลให้ได้ ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งเกี๊ยวไปอยู่ต่างประเทศ"
"อย่านะครับ ผมยอม อย่าส่งน้องไปเลยนะครับ"
"ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ได้สิ ฉันถึงจะปล่อยให้นายดูแลลูกฉัน"
"ครับ ผมจะทำให้ได้"
ผมนึกย้อนไปหลายเดือนที่แล้ว นี่คือสิ่งที่พ่อเกี๊ยวพูดกับผม และตอนนี้ผมก็ทำมันสำเร็จแล้ว
"ผมขอโทษนะครับที่เคยจะทำร้ายคุณ"
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็กวนตีนไม่เบา แต่นายก็ผ่านได้ทุกด่านนี่นา"
"ครับ แต่มันก็ยังไม่พอ"
"เอาเถอะ ท่านยอมไปครึ่งแล้ว อีกครึ่งที่เหลือก็ทำให้มันดีละกัน"
"ขอบคุณมากครับ"
หลังจากที่ผมรู้เรื่องราวทั้งหมดผมก็รีบเข้าไปขอบคุณคุณพล เผลอคิดมาตั้งนานว่าไอ้แก่นี่คิดจะเคลมเกี๊ยวของผม
ผมโชคดีแค่ไหนที่มีคนคอยสนับสนุนอยู่เสมอ พ่อปรุงของเกี๊ยวพยายามตะล่อมป๊าเกี๊ยวอยู่นานครับ ตอนแรกท่านกะเล่นผมให้ปางตาย คุณปรุงบอกว่าคุณถุงท่านหวงลูกมาก แค่ได้ยินว่าเกี๊ยวมีแฟนก็เลือดขึ้นหน้าแล้ว แต่เพราะผมมีความประพฤติดีและมั่นคงต่อเกี๊ยวท่านเลยลองให้โอกาส ต้องขอบคุณจริงๆครับที่ทำให้ผมได้นนักกับเกี๊ยวต่อไป แม้มันจะมีอุปสรรคไปบ้าง แต่เราก็ผ่านกันมาได้
TBC.
Talk: ใกล้จบแล้วค่ะะะะ ฮืออออ
ขอบคุณคนที่คอยให้กำลังใจจนมาถึงตอนนี้นะคะ
รักคนอ่านทุกคนเลย :กอด1:
ปล. มีทวิตเตอร์แล้วน้าาาา @kikotvxqyj
-
o13. คือดีค่ะพี่อิฐ
-
สู้ๆ นะพี่อิฐ ต้องอยู่เคียงข้างน้องเกี๊ยวนะ อย่าทิ้งกัน อย่าปล่อยมือกัน
-
พี่อิฐสุดยอด :katai2-1:
-
ดีงามมากค่ะ เค๊าขอโต๊ดด้วยนะคุณพล ด่าไปหลายดอกเลย
ดีนะที่ดูแยมไม่น่าจะมาเป็นก้างให้อิฐกับเกี๊ยว
-
พี่อิฐ น้องเกี๊ยว จะจบแล้วหรอ
:mew4: :mew4:
-
สำเร็จไปกว่าครึ่งแล้วสินะพี่อิฐ
-
:mew1: :mew1:
-
พี่อิฐหล่อมากกกกกกก
หน้าหล่อ แร้วยังใจหล่ออีกอ่ะ >\\\\\\<
FC ฝุดๆ
-
สู้ๆนะพี่อิฐ อีกนิดๆ :กอด1: :กอด1:
-
สู้ๆน่ะทั้งสองคนใกล้ผ่านด่านคุณพ่อแล้ว
-
โล่งเลย
-
อยากให้แยมมีคู่อยากให้แยมมีผัว5555.
-
เย้ๆๆๆๆๆ ใกล้จบแว้ววว
-
พี่อิฐ o13
-
พี่อิฐเป็นคนดีที่หนึ่งงงงงงงงง อยากเป็นน้องเกี๊ยวขึ้นมาทันที
รอตอนต่อไปเนอะ
-
พี่อิฐทำได้อยู่แล้ว น้องก็น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย :กอด1:
-
:mew1:
-
:hao6: ฮือๆๆ น้องเกี๊ยวน่ารักกกกกกกกกกก :hao7:
-
ตอนแรกนึกว่าแยมจะมาเป็นมือที่สามซะแล้ว กลับกลายเป็นคดีพลิก พอๆ กับคุณพลที่ตอนแรกก็คิดว่าเป็นมือที่สาม แต่กลับเป็นคนดีซะงั้น
ดีใจกับพี่อิฐด้วยที่ผ่านด่านพ่อตามาได้
-
แย่แล้ว คุณพลขาาาาาาาาาาาา เค้าขอโทษ :กอด1:
เพื่อนแยมนี่จะนำพาปัญหามาให้มั้ยเนี่ย แอบระแวง
-
ประแอดเรียบร้อยมาอ่านค่อยสบายใจหน่อย 555 เรื่องนี้ปัญหาคือพ่อตาสินะ
-
ที่แท้มันเป็นแผนการของป๋าถุงนี่เอง
พยายามเข้านะอิฐ เพื่อน้องเกี๊ยวที่น่ารัก
คุณพลเค้าขอโทษ ที่เค้าเคยด่าตะเองใว้เยอะเลย ไม่โกรธเค้านะ
เค้ายกน้องแยมให้เลยเอ้า อย่าโกรธเค้านะ เค้าไม่รู้
-
พี่อิฐน่ารัก :-[
-
พออ่านจบแล้วได้แต่อุทาน อ๊าย คุณพลช่างหล่อเหลาอะไรเยี่ยงนี่
555555555 แยมก็ช่างร้ายเสียนี่ มันน่าจับมาคู่กันนัก
พี่อิฐขาสู้ๆนะคะ จะจบแล้ว คิดถึงน้องเกี๊ยวแย่เลยยยย
-
สำเร็จแล้วนะพี่อิฐ เพราะพี่อิฐเป็นคนดีถึงได้ส่งผลดีแบบนี้
-
ใกล้จะจบแล้วอ่ะ ฮือออออออ ไม่อยากให้จบเลย น้องเกี๊ยวว พี่อิฐสู้ๆน้า คุณถุงไม่ใจร้ายหรอก
-
แล้ววันที่ผมภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตก็มาถึง วันรับปริญญาของผมถูกจัดขึ้นที่มหาลัยของเรา พ่อกับแม่ผมมานอนที่โรงแรมข้างๆนี้เพื่อที่ท่านจะได้เดินทางสะดวก ไม่ต้องวุ่นวาย ส่วนน้องชายผมมันมาวันซ้อมใหญ่พร้อมๆน้องและหลานรหัสไปแล้วเพราะติดธุระที่โรงเรียน พี่ๆที่ทำงานก็มาแสดงความยินดีวันซ้อมใหญ่ไปแล้วเหมือนกัน วันนี้คนที่มาร่วมยินดีกับผมจึงมีแค่ครอบครัวผมและคนที่ผมรักที่สุด 'น้องเกี๊ยว'
ผมเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรตั้งแต่หกโมงเช้า ตื่นมาแต่งหน้าทำผมพร้อมช่างของไอ้แน่ตั้งแต่ตีห้า ในกำหนดการคณะวิศวะจะทำพิธีเสร็จตอนเที่ยงกว่าๆ เราจึงต้องเข้าหอประชุมแต่เช้าเพื่อรอเปิดพิธี วันนี้เป็นวันที่ผมตื้นตันที่สุดในชีวิต ตอนที่ผมยื่นมือออกไปรับใบประกาศ มันคือความภูมิใจสูงสุด ว่าผมสามารถทำมันได้แล้ว ผมเรียนจบเพื่อพ่อกับแม่และตัวเองสำเร็จแล้ว
พอรอบเช้าเสร็จพวกผมก็ได้ออกมาด้านนอกเสียที ผมนัดน้องกับพ่อแม่ไปเจอที่ศาลาริมน้ำ ตรงนั้นเป็นที่แห่งความทรงจำและผมอยากถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย
"พ่อมึงรออยู่ไหนวะ ไอ้มิลค์ล่ะ" ผมถามไอ้คุณชายแน่ ตั้งแต่วันที่ผมเจอมันมาจนถึงวันนี้ มันก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย ซื่อเซ่ออย่างไร ก็ยังเป็นแบบนั้น เปลี่ยนไปตรงมีผัวคอยคุมนี่แหละ
"ศาลาริมน้ำเหมือนกันครับ ไปด้วยกันเลยไหม" ผมพยักหน้าเดินฝ่าฝูงชนมาเรื่อยๆ ยังจำตอนที่ผมนั่งวาดรูปข้างสระน้ำได้ไหมครับ ที่ตรงนั้นแหละ ด้านข้างจะมีศาลาอยู่ด้วย มันเป็นสถานที่ๆผมชอบมากแห่งหนึ่งในมหาลัยนี้ พอนึกว่าจะไม่ได้มาอีกบ่อยๆก็รู้สึกใจหายครับ
เดินมาไม่นานก็ถึง ผมเดินไปไหว้พ่อไอ้แน่ก่อน ถ่ายรูปกับมันอีกสองสามรูปเพราะวันนี้ไอ้มิลค์มันเอากล้องมาถ่ายแฟนมันเต็มสตรีม วันนี้ไอ้แน่หล่อมากครับ ถอดแว่นแล้วก็เซ็ตผมขึ้นทรง เรียกได้ว่าหล่อจนไอ้มิลค์ออกอาการหึงหวง พอถ่ายรูปกันเสร็จผมก็ลาพ่อกับแม่มันแล้วเดินเข้ามาด้านใน เห็นพ่อกับแม่แล้วครับ เกี๊ยวเองก็ยืนโบกไม้โบกมือให้ผมอยู่
"พ่อแม่สวัสดีครับ" ผมไหว้พวกท่าน
"ยินดีด้วยนะลูก อ่ะนี่ถือถ่ายรูปนะ" พ่อกับแม่เข้ามากอดผม ยื่นดอกไม้ช่อใหญ่มาให้ แค่นี้ก็ดีใจแล้วครับ ผมไม่เคยหวังจะได้อะไรจากท่าน เพราะท่านเหนื่อยกับพวกผมมามากแล้ว
"พี่อิฐ ยินดีด้วยนะครับ" เกี๊ยวยื่นตุ๊กตาที่ทำขึ้นเป็นตัวผมมาให้ ผมรับมาแล้วกอดน้องไว้ เดี๋ยวนี้เกี๊ยวสนิทกับพ่อแม่ผมแล้วครับ เพราะเวลาเสาร์อาทิตย์ไหนว่างๆ ผมจะพาน้องไปบ้าน ไปเยี่ยมพ่อกับแม่
"ครอบครัวนี้ถ่ายรูปหน่อยครับ" ไอ้มิลค์เดินมาหาเพราะของมันเสร็จแล้ว พวกผมถ่ายรูปกันไปหลายรูปครับ มีทั้งครอบครัว และผมกับเกี๊ยว เดี๋ยวไอ้มิลค์มันไปล้างแล้วจะเอาใส่ซีดีมาให้ด้วย คิดถึงตอนที่ยังเรียนอยู่ในรั้วมหาลัยแล้วอดใจหายไม่ได้ ความสนุก ความสุข มันอบอวลไปด้วยความรักของทุกๆคน ตอนนี้ผมทำงานแล้ว ก็ต้องก้าวกันต่อไป ชีวิตยังอีกยาวไกลครับ
"เดี๋ยวกูไปก่อน ยินดีอีกทีนะอิฐ เอาไว้นัดเจอกัน" ไอ้มิลค์ลา "พ่อกับแม่สวัสดีครับ"
"สวัสดีลูก" พ่อกับแม่ผมรับไหว้ ไอ้มิลค์เดินออกไปแล้ว
"เดี๋ยวเราไปฉลองกันที่โรงแรมxxนะครับ พี่อิฐใส่ราชประแตนไปเลยเนอะ เกี๊ยวจองโต๊ะไว้แล้ว" เกี๊ยวบอกยิ้มจนตาหยี ผมยิ้มกลับให้น้อง ดึงตัวบางมากอดคอไว้หลวมๆ เขาวางแพลนไว้แล้วคงเปลี่ยนยากครับ ได้แต่ทำตามที่เขาอยากทำ
เราออกมากันด้วยรถน้องเหมือนเดิมครับ ผมเองตอนนี้ยังไม่อยากสร้างภาระให้ตัวเอง แม้เงินเดือนจะพอที่จะดาวน์รถ แต่เอาเข้าจริงๆก็ต้องคิดหลายอย่าง มันไม่ใช่ง่ายๆ พอเราโตแล้ว เราก็จะรู้ว่าอะไรที่มันได้มาง่ายๆมักไม่มี ถ้าไม่เหนื่อยวันนี้ วันหน้าก็คงอดตาย และถ้าไม่เก็บออมวันนี้ วันหน้าก็คงไม่มีเงินพาน้องไปเที่ยวที่ดีๆ
เราแวะส่งพ่อกับแม่ก่อนเพราะท่านอยากพักผ่อน ผมก็เข้าใจนะครับ ตอนแรกท่านจะกลับเลย แต่ติดที่ผมยังไปส่งไม่ได้ จะให้นั่งรถตู้กลับก็ใช่เรื่อง เลยพาท่านไปส่งที่โรงแรมก่อนออกมา มาถึงโรงแรมกันในครึ่งชั่วโมงถัดมา กว่าจะฝ่ารถผู้ปกครองมาได้ก็นานเหมือนกัน ผมนี่มาชุดราชประแตนของจริงเลย ชุดครุยผมถอดเก็บไว้บนรถไว้แล้ว เข้ามาด้านในเกี๊ยวก็คุยกับพนักงานครู่นึงก่อนจะนำพวกผมเข้าไป ผมก็แปลกใจเหมือนกันนะครับที่วันนี้เกี๊ยวเลือกจะมาโรงแรมหรูกลางกรุงแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้นจนกระทั่ง
"ปะป๊ามี้ครับน้องมาแล้ววว" ผมตะลึงงันไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าจะได้มาเจอคุณถุงอีกครั้ง หลังจากที่ตกลงกันเรื่องเกี๊ยวและผมก็ทำตามสัญญาได้สำเร็จ ผมเองก็ไม่ได้เจอท่านอีกเลย
"สวัสดีครับ" ผมไหว้ท่านสองคน ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน น้องนี่เซอไพรส์ผมอย่างจังครับ
"นั่งกันสิ มัวแต่ทำหน้าตกใจอยู่นั่น" ป๊าเกี๊ยวหันมาแหวใส่ผม คุณปรุงรีบแตะคนตัวโตกว่าเลยครับ คงปรามไม่ให้ดุผมมากนัก
"จบแล้วสินะ" ป๊าเกี๊ยวถาม วันนี้ท่านแต่งตัวสบายๆครับ แต่ก็ดูหล่อและเนี้ยบมากๆเหมือนเคย ส่วนคุณปรุงก็หล่อมากเช่นกัน
"ครับ จบอย่างเป็นทางการ" ผมตอบ ท่านทานกันได้สักพักแล้วครับ ตอนนี้มีอาหารมาเสิร์ฟใหม่อีกเพียบ เรียกได้ว่าเต็มโต๊ะทีเดียว
"ทานไปคุยไปเลยอิฐ" มี้ของเกี๊ยวบอก "ขอบคุณครับ"
"แล้วจะเอาไงต่อไปล่ะ ยังอยากทำงานกับพลอยู่ไหม" คุณถุงถาม
"ครับ ผมก็กะว่าจะทำงานกับบริษัทของคุณพลต่อไป ผมยังเด็กครับ ทุนผมก็ไม่มี จะตั้งบริษัทเองก็ยาก"
"ไม่คิดอยากเรียนต่อหรือไง" คุณถุงเลิกคิ้วถามต่อ เกี๊ยวหันมายิ้มให้กำลังใจผม
"ผมเองก็อยากเรียนครับ แต่ว่าขอทำงานเก็บตังก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที" ผมตอบไปตามความเป็นจริง ผมอยากเรียนบริหารเพิ่ม เผื่อบางทีมีช่องทางขยับขยายจะได้ไม่ต้องพึ่งคนอื่น
"ฉันคุยกับพ่อแม่นายแล้วนะ" คุณถุงจ้องหน้าผมก่อนเอ่ยออกมาเบาๆ
"อะ .. อะไรนะครับ" ผมไม่เข้าใจ คุย? คุยเรื่องอะไร
"ฉันนัดคุยกับพ่อแม่นายมาก่อนแล้ว เรื่องชีวิตนายหลังจากนี้" คุณถุงบอก "ต่อจากนี้นายจะต้องเรียนปริญญาโทภาคพิเศษ จนกว่าจะจบ แล้วฉันจะให้นายมาช่วยงานฉันที่ระยอง คิดว่าไงล่ะ"
ผมคิดตามที่คุณถุงพูด ทำไมมันดูยากจัง "ผมมีทางเลือกอื่นหรือเปล่าล่ะครับ"
"ไม่มีหรอก ที่ถามก็แค่อยากรู้ แต่ห้ามปฏิเสธ จะมาเป็นลูกเขยตระกูลนี้ จะต้องเก่ง มีความรู้ และรับผิดชอบครอบครัวได้ นายเข้าใจใช่ไหม" คุณถุงย้ำ ผมพยักหน้ารับ เกี๊ยวส่งมือมากุมมือให้กำลังใจผมใต้โต๊ะ ส่วนคุณปรุงเองก็ส่งยิ้มมาให้กำลังใจผมเช่นเดียวกัน
นี่ผมจะได้เป็นลูกเขยบ้านนี้จริงๆจังๆแล้วใช่ไหม
"แสดงว่า .. คุณถุง .. ยอมรับผมแล้ว" ผมเอ่ยถาม มองสีหน้าเรียบเฉยของคนตรงข้าม เขาส่ายหัวน้อยๆ พร้อมยิ้มออกมา
"ฉันเฝ้าดูนายมาเกือบปี นายทำอะไรให้ฉันไม่พอใจในตัวนายอย่างนั้นหรือ เท่าที่ดูมาก็ไม่มีนี่นะ แล้วจะให้ฉันตั้งแง่รังเกียจนายได้อย่างไร ฉันไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก" คุณถุงพูดแล้วตักอาหารทานต่อ ส่วนผมก็ยอ่มได้สิครับ ว่าที่พ่อตาเล่นเอ่ยปากยอมรับกันขนาดนี้แล้ว
"ป๊าเขาชอบเก๊กน่ะพี่อิฐ" น้องหันมาพูดกับผมขำๆ ทำให้คุณปรุงหัวเราะตามไปด้วย
"ได้ทีเอาใหญ่เลยนะน้อง" คุณถุงหรี่ตามองเกี๊ยว น้องเลยตักอาหารข้ามไปให้เป็นการไถ่โทษ
"อิฐ" คุณปรุงเรียกผมครับ
"ครับ" ผมตอบวางช้อนก่อนจะตั้งใจฟัง
"เรียกว่าพ่อปรุงเถอะ ส่วนคนนี้ก็เรียกเขาว่าป๊า" ท่านเป็นคนเอ่ยปาก ทำให้ผมต้องเรียกพ่อปรุงกับป๊าถุง
"ขอบคุณมากนะครับที่ให้โอกาสผมและคอยช่วยเหลือผมมาตลอด" ผมไหว้พวกท่านทั้งสองคน รู้สึกปลื้มปิติที่มีคนเอ็นดูและให้โอกาสคนอย่างผมบ้างในโลกใบนี้
"อิฐเป็นคนที่ป๊าวางใจให้ดูแลน้อง สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ทำให้น้องเสียใจ สัญญากับป๊าได้ไหมว่าถ้ามันเกิดปัญหาหรือความรักมันไปด้วยกันไม่ได้อิฐจะต้องคิดถึงน้องก่อน เกี๊ยวคือคนที่ป๊ารักที่สุด ถ้าหากว่าน้องเจ็บ ป๊าก็เจ็บกว่าหลายเท่า" คุณถุงพูดซะผมไม่กล้าทิ้งน้องเลยครับ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยคิดจะทิ้งเกี๊ยวอยู่แล้ว เกี๊ยวคือที่สุดของผม ระยะเวลาหนึ่งปีของเรามันพิสูจน์อะไรได้เยอะเหลือเกิน
"ผมสัญญาครับ ผมจะไม่มีวันทิ้งเกี๊ยว เราจะช่วยกันแก้ปัญหา ฝ่าฟันมันไปให้ได้ ผมขอบคุณมากนะครับที่ไว้ใจผม ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังครับ" ผมให้คำสัญญากับท่าน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่ลืมเด็ดขาดว่าผมกับน้องเคยรักกันมากแค่ไหน และจะรักตลอดไป
.
ผ่านมาหลายเดือนแล้วนับตั้งแต่ผมรับปริญญา ผมยังทำงานอยู่ที่บริษัทคุณพลเหมือนเดิม ตอนนี้ผมได้เลื่อนขั้นมาเป็นผู้ช่วยพี่อ้นเต็มตัวแล้ว ได้ตำแหน่งเพิ่ม ได้เงินเพิ่ม ทำให้ผมมีเวลาไปเที่ยวกับน้องมากขึ้น ตอนนี้ผมมีรถเป็นของตัวเองแล้วนะครับ มาจากน้ำพักน้ำแรงของผมทั้งหมด แม้จะยังผ่อนไม่หมด แต่ก็ภูมิใจที่ได้มาด้วยพละกำลังของตัวเอง
"เออ ไว้เจอกัน" ผมลาเพื่อนที่มาเรียนบริหารด้วยกัน ผมเรียนภาคพิเศษเสาร์อาทิตย์ตามที่ป๊าจัดแจงให้ ไม่ต้องกังวลหรอกนะครับ ที่จริงแล้วป๊าถุงท่านใจดีมากๆ และผมเองก็รักท่านเหมือนพ่ออีกคนนึงไปแล้ว
"น้องครับ เดี๋ยวพี่ไปรับออกมาทานข้าวนะ" ผมโทรหาน้องเพราะตอนนี้จะเที่ยงแล้ว ผมเรียนที่เดิมครับ น้องเองก็ยังอยู่คอนโดเดิมไม่เปลี่ยนไปไหน
( พี่อิฐรอข้างล่างนะครับ เดี๋ยวน้องลงไป )
"ครับผม"
ผมวางสายแล้วเดินมาเอารถ ออกจากมหาลัยมาถึงหอน้องก็ไม่ไกลครับ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงขี่จักรยานมารับแล้ว แต่ตอนนี้จักรยานเก็บไว้ปั่นเพื่อสุขภาพทุกเย็นจะดีกว่า
"ไงเรา หิวยัง" มาถึงก็จอดรอไม่นาน คนน่ารักของผมก็วิ่งลงมาครับ ตอนนี้น้องเรียนปีสองแล้ว อีกตั้งสองปีกว่าจะจบ
"นิดหน่อย คิดถึงพี่อิฐมากกว่า" แหนะ มีการมาออดอ้อน ผมแอบยิ้มเลยครับ น้องน่ารักไม่เปลี่ยน แถมยังน่ารักกว่าเดิมจนต้องฝากฝังไอ้มิลค์ดูให้อีก เห็นว่ามีคนตามจีบเยอะ ผมก็หึงสิครับ ยิ่งไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ใครจะทำอะไรหรือเปล่าไม่รู้
"น้องโทรบอกไอ้แน่ไปเจอกันใบหยก" ผมบอก ลืมไปสนิทว่าวันนี้มีนัดกับมันด้วย ตอนนี้ไอ้แน่มันกำลังเรียนรู้ธุรกิจที่บ้านอยู่ ในเมื่อไม่ยอมไปเรียนก็ต้องสืบทอดกิจการของทางบ้าน ซึ่งมันก็ยอมครับ
"พี่แน่รับทราบ ให้เราไปก่อน" ผมรับคำขับรถมาเรื่อยๆ โดยมีน้องนั่งพูดจ้อเกี่ยวกับเรื่องเรียน ก็เชิงบ่นทุกเรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจแหละครับ
"โอเค" เรามาถึงโรงแรมกันก่อนครับ ตอนแรกว่าจะขึ้นไปเลยแต่เกี๊ยวรอได้พวกผมเลยรอ รอไม่นานมันก็มา มาทั้งคู่ผัวเมียแหละครับ เดี๋ยวนี้ไอ้มิลค์ดังใหญ่แล้ว เป็นนายแบบเต็มตัวไปแล้ว สงสารไอ้แน่ต้องคอยงอนให้ผัวสนใจ ผมนี่นับถือมันเลย
"ไม่เจอนานแก่ขึ้นป่ะวะ" ไอ้มิลค์แซวผม
"เขาเรียกดูดีภูมิฐานเว้ย มึงจะเข้าใจอะไร" ผมบอก ก่อนจะเดินมาที่โต๊ะ
"ก็แก่นั่นแหละ ระวังจะโดนคนอื่นมาคาบแฟนไป" อ้าวไอ้เวรมีแช่งอีก
"คุณมิลค์พอเถอะครับ แน่หิวแล้ว" เกี๊ยวหลุดขำเลยครับ ไอ้แน่ลากผัวมันไปหาของทานแล้ว ส่วนผมก็พาน้องเดินหาของกินเหมือนกัน นานๆเราจะได้อยู่พร้อมหน้าขนาดนี้ มีหรือจะพลาดโอกาสพูดคุยเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน
ตอนนี้พ่อกับแม่ไอ้มิลค์ก็ยอมรับได้แล้วว่าลูกเป็นเกย์ มันก็พยายามอย่างมากกว่าจะฝ่าความไม่เข้าใจมาได้ ผิดกับคู่ผมที่คุณถุงกับคุณปรุงเป็นผู้ชายทั้งคู่ เลยไม่มีดราม่าเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยว
"คิดถึงตอนที่เรายังอยู่มอนะครับ สนุกดี ตอนนี้ผมเอาแต่ทำงาน น่าเบื่อ" ไอ้แน่พูด มันคงเหงาจริงๆ เวลาไปทำงานก็คงอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมไม่มีใคร
"กูก็คิดถึงพวกมึง อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง อยากเล่นซนไปวันๆไม่มีภาระอะไร" ผมบอกคิดถึงวันเก่าๆแล้วมีความสุขเสมอ
"ไม่น่าเชื่อว่าเราทำงานกันแล้ว ยังเหมือนเพิ่งจะเรียนจบไปเอง ใจหายจังครับ" ไอ้แน่ชวนดราม่าอีกรอบ มื้อนี้แต่ละคนเลยพยายามพูดถึงเรื่องอนาคตและความสุขในวันข้างหน้าแทนที่จะเป็นเรื่องราวในอดีต อดีตมีไว้ให้เราจดจำ ส่วนอนาคตมีไว้ให้เราสร้างมันขึ้นมาใหม่
ผมลาพวกมันออกมาเมื่อทานกันเสร็จเรียบร้อย พรุ่งนี้วันเกิดน้องครับและผมอยากเซอร์ไพรส์เกี๊ยวเป็นคนแรก
"ป๊าท่านบ่นน่ะครับว่าทำไมไม่รีบกลับบ้าน" น้องวางโทรศัพท์แล้วหันมาพูดกับผม คืองี้ครับ ผมจะพาน้องไปนอนที่รีสอร์ตสักคืน พรุ่งนี้ถึงจะเข้าบ้านกัน
"พี่อยากอยู่กับเราสองคนบ้าง ป๊าคงเข้าใจแหละเนอะ" ผมยื่นมือไปกุมมือน้อง ไม่อยากเชื่อว่าเราคบกันมากว่าสองปีแล้ว
"แล้วพี่อิฐจะพาน้องไปไหนครับ" น้องถาม ตักเยลลี่ที่แวะซื้อในปั๊มเข้าปาก
"บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ ไว้ถึงก็รู้เอง" ผมบอก อันที่จริงถ้าเขาสังเกตถนนเขาก็จะทราบครับว่าที่ผมพามาคือที่ไหน
วังแก้ว ระยอง
ผมขับรถเข้ามาด้านใน ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาทุ่มกว่าแล้ว มาถึงที่น้องก็หลับไปแล้วครับ ตอนแรกก็ยังคุยกันอยู่ดีๆ หันมาอีกทีน้องก็หลับเสียแล้ว
"เกี๊ยวครับ ถึงแล้วนะ" ผมก้มลงไปคลอเคลีย จูบที่แก้มใสเบาๆพร้อมใช้มือลูบอีกข้างไปด้วย
"อือ ครับ" น้องตอบรับ หยิบกระเป๋าตัวเองมาสะพาย ผมเดินนำก่อนจะไปเอากุญแจเปิดห้อง มาถึงห้องเจ้าตัวก็หลับเลยครับ ผมเลยปล่อยไปก่อน พอตื่นจะพาไปหาอะไรทาน
สองทุ่มกว่าๆเกี๊ยวก็ตื่น ผมพาน้องไปล้างหน้าล้างตาก่อนจะจูงมือกันเดินออกมาหาร้านอาหารชิวๆนั่ง ที่นี่วิวดีมากครับ ต่อศาลาออกไปนอกทะเล บรรยากาศดีมากๆ
"ผมขอไวน์ ส่วนน้องเอาน้ำแดงเนอะ" ผมสั่งอาหารและเครื่องดื่มเรียบร้อย
"ทำไมถึงอยากพาน้องมาล่ะครับ" เกี๊ยวถาม ผมเอื้อมมือไปกุมมือน้องไว้
"ก็เราไม่ได้มาเที่ยวกันนานแล้ว พี่ก็แค่อยากให้เกี๊ยวได้พักผ่อนบ้าง" ผมบอก ลูบมือเล็กเบาๆ
"ขอบคุณนะครับ แค่นี้น้องก็พอใจแล้ว พี่อิฐต้องทำงานไหนจะเรียนอีก ที่จริงไม่ต้องลำบากก็ได้" เกี๊ยวเอ่ย ยกมือมากุมมือผมทั้งสองข้าง
"ไม่ได้หรอก ถ้าใครมาจีบน้อง แล้วเขามีเวลาให้พี่ก็แย่สิ" ผมแกล้งแซว ทำหน้าเศร้า
"ไม่มีทาง น้องรักพี่อิฐคนเดียว ไม่เชื่อใจน้องเลยหรอ" กลายเป็นน้องดราม่าใส่มาอีก ผมก็ใจอ่อนตามเคยครับ รักมากจนไม่สามารถเอาใครมาแทนที่แล้ว
"เชื่อสิครับ ก็น้องจีบพี่ก่อนนี่เนอะ" ผมแซวเลยโดนค้อนมาหนึ่งที จากนั้นอาหารก็มาเสิร์ฟครับ เราสองคนนั่งทานไปพูดคุยเรื่องสัพเพเหระกันไป จนประมาณห้าทุ่มครึ่งถึงจะพากันออกมาเดินเล่นริมทะเล
"พี่อิฐว่าไหมว่าทำไมเราถึงได้มาเจอกัน" เกี๊ยวทรุดตัวลงตรงขอบทราย น้ำทะเลซัดเข้าท่วมเท้า
"ไม่รู้สิ โชคชะตาแหละมั้ง" ผมตอบเงยหน้ามองดูดวงดาวที่คืนนี้สว่างไสวเป็นพิเศษ
"พี่อิฐรู้ไหมว่าตอนแรกเกี๊ยวอยากได้พี่ชายนะ ไม่ได้ต้องการแฟนเลย" น้องพูดกลั้วหัวเราะ ทำให้ผมขำไปด้วย
"ก็ได้ทั้งพี่ชายทั้งแฟนไง ไม่ดีหรอ หืม" ผมขยี้หัวตัวเล็ก น้องหันมายิ้มแล้วกวักน้ำทะเลเล่นต่อ
"เกี๊ยวครับ" ก้มมองนาฬิกาตอนนี้ก็ปาไปจะเที่ยงคืนแล้ว ถึงเวลาที่ผมจะมอบอะไรบางอย่างให้น้องเสียที
"ครับ" น้องงุนงงยอมส่งมือมาให้ผมฉุดตัวขึ้น ผมดึงน้องเข้ามาจูบที่กระหม่อมทีนึงก่อนจะทรุดตัวคุกเข่าแล้วเอาของบางอย่างในกระเป๋าขึ้นมา
"พี่อิฐ" เกี๊ยวเรียกผมเสียงสั่นเครือเมื่อผมยกข้อเท้าน้องขึ้นมาวางไว้ที่ขาผม
"พี่สั่งทำไว้นานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสให้เราสักที วันนี้วันดี เป็นวันเกิดน้อง นี่ถือเป็นของขวัญจากพี่ละกันนะครับ" ผมสวมสร้อยข้อเท้าให้น้องเสร็จผมก็จูบลงไปที่ฝ่าเท้า ไม่เคยคิดว่าความรักของเราจะรอดมาจนถึงทุกวันนี้ แค่มีเกี๊ยวอยู่ข้างๆ อะไรผมก็ไม่กลัวทั้งสิ้น
"ฮือ ขอบคุณนะครับพี่อิฐ นี่จะเป็นของขวัญที่ดีที่สุดเลย ขอบคุณครับ" น้องโผเข้ากอดผมที่กำลังยืนขึ้น ผมจูบซับคราบน้ำตาน้อง เห็นเขามีความสุขผมก็ดีใจ รักครับ รักมากจนอยากจะเก็บน้องไว้คนเดียว ไม่ให้ใครได้เห็น
ย้อนกลับไปตั้งแต่ผมมีเรื่อง จนเราเริ่มคบกัน ความทรงจำเหล่านั้นผมยังจำมันได้ดี ความรักที่น้องมอบให้ผมมันเกินกว่าที่คนอย่างผมจะได้รับ
"ขอบคุณนะครับที่รักน้องขนาดนี้" เกี๊ยวยืนเอนตัวพิงผมแล้วดึงมือผมไปกอดเอวน้องไว้ เรามองทะเลที่ซัดกระหน่ำ หาดทรายที่มีแค่เราสองคน และดาวนับร้อยที่เป็นพยาน
"พี่ก็ขอบคุณเกี๊ยวที่เลือกคนอย่างพี่ พี่รักน้องนะครับ รักมาก และจะรักตลอดไป" ผมจูบขมับคนตรงหน้า โอบกอดและแกว่งตัวเบาๆเป็นการขับกล่อม คำว่ารักของเราคือการเอาใจใส่ การดูแล ให้อภัยและเชื่อใจกันจนวินาทีสุดท้าย ตั้งแต่วันที่ชีวิตผมมีน้องเข้ามา ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปในทางที่ดี กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ ยิ่งมันมาจากคนที่เรารักด้วยแล้ว ปัญหาต่างๆก็ไม่ยากอีกต่อไป
"เกี๊ยวรักพี่อิฐนะครับ รักที่สุดในโลกเลย" น้องตะโกนเสียงดังไปทั่วหาด ทำเอาผมอดยิ้มปากกว้างไม่ได้
"พี่ก็รักเกี๊ยวครับ รักมาก รักจนสุดหัวใจเลย" ผมตะโกนดังให้น้องรู้ว่าผมรักเขาแค่ไหน น้องวิ่งหนีผมไปข้างหน้าทำให้ผมต้องตามไปจับตัวไว้ เกี๊ยวเอนหน้าหนีเพราะผมกำลังจะจูบน้อง ผมจับหน้าน้องให้มารับสัมผัสจากผม ความหวานจากคนตรงหน้าไม่เคยจางหาย ผมอยากอยู่อย่างนี้นานๆตลอดไป ไม่อยากห่างเกี๊ยวเลยแม้แต่วินาทีเดียว
FIN
Rrrrrrrrrr
"พี่อิฐ .. อืม .. ป๊าโทรมาครับ" น้องบอกทำให้ผมต้องยอมผละปากที่กำลังเล็มความหวานจากคนตรงหน้าออก
"ป๊าจะคุยด้วยครับ" น้องบอกหน้าแหย คิดว่าป๊าจะโทรมาทำไมครับ ก็ขัดขวางผมน่ะสิ
( เฮ้ ! อย่าคิดจะทำอะไรลูกชายฉันเชียวนะ ) เสียงหล่อขู่ผมดังออกมานอกโทรศัพท์
"ทำไมครับ เราคบกันมานานแล้วนะ" ใช่ คบกันมานาน ยังไม่เคยมีอะไรกัน มันน่าเจ็บใจไหมล่ะ
( ก็นั่นแหละ นายสัญญาแล้วนะว่าจะให้เกี๊ยวเรียนจบก่อน )
"โธ่! ครับๆ ผมจำได้ครับ" จะหยวนๆหน่อยก็ไม่ได้ ผมจริงใจกับน้องนะครับ ไม่เคยคิดจะฟันแล้วทิ้งเลย
( ดีมาก พรุ่งนี้เจอกัน อย่าลืมสัญญาล่ะ )
"ครับผม" ป๊าวางไปแล้ว ผมทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ยาว ชีวิตมันเศร้านะครับ มีแฟนก็ทำอะไรไม่ได้
"เป็นอะไรครับ พี่อิฐ งอนป๊าหรอ" น้องตามมานั่งบนตักผม ออดอ้อนขนาดนี้จะให้ผมอดใจได้ไง
"พี่โกรธตัวเองที่มัวแต่รักษาสัญญา" ผมเอ่ย ใครจะทนไหวครับ เนื้อตัวขาวเนียนมาล่ออกล่อใจขนาดนี้ ผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลยที่ทนมาได้ตั้งสองปี
"โธ่ พี่อิฐไม่เห็นต้องสนใจป๊าเลย พี่อิฐทำอะไรน้อง ป๊าก็ไม่รู้สักหน่อย" อ้าว อย่ามาทำแบบนี้นะเกี๊ยว เปิดโอกาสแบบนี้พี่จะไม่ทนเอานะ
"คืนนี้น้องทำให้ก็ได้ ถือเป็นค่าตอบแทนของขวัญ นะครับ ไม่ทำหน้าแบบนี้สิ" น้องอ้อน คลอเคลียเหมือนลูกแมวน้อยไม่มีผิด แล้วแบบนี้จะรออะไรล่ะครับ
ไม่ทำข้างใน แต่ขอข้างนอกก็ยังดี จริงไหมครับ
จบบริบูรณ์
ไม่คิดว่าจะมาถึงตอนจบจริงๆ ใจหายเหมือนกันนะคะ T^T
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามคอยคอมเมนท์ตลอด
เรื่องนี้อาจจะไม่ได้สนุกอะไรมาก แต่ก็มีคนยังคอยอ่าน ปลื้มมากค่ะ
ไว้เจอกันตอนพิเศษนะคะ
ขอบคุณมากๆค่าาาา
:กอด1:
-
ขอบคุณค่ะ
เป็นคู่ที่น่ารัก และพี่อิฐมั่นคงมากๆ อบอุ่นมากๆ
อ่านพาร์ทพี่อิฐแล้วหลงตลอดเลย
-
ยินดีด้วยนะครับเรื่องนี้สนุกมากเลยครับจะติดตามผลงานอื่นๆไปเรื่อยๆนะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆค่ะ. น้องเกี๊ยวกับน้องแน่นี่เคะน้อยในอ้อมอกเราเลยค่ะ
พี่อิฐกับแน่นี่คนละแนวแต่เท่ห์มากค่ะ
เราจอรอตอนพิเศษหลังน้องเกี๊ยวเรียนจบและพี่อิฐแต่งเข้าบ้านป๊ากับมี้นะคะ. :L1:
-
ขอบคุณฮะที่แต่งเรื่องน่ารักๆ สนุกๆให้อ่าน
ถึงตอนจบก็อดเสียดายคู่รักทั้งสองคู่นี้ไม่ได้
เป็นความรักที่ดี และให้กำลังใจเป็นอย่างมาก รออ่านผลงานเรื่องต่อไปนะฮะ ขอบคุณอีกครั้งคร้าบบบบบ
-
ขอบคุณค่ะ รักน้องเกี๊ยว รักพี่อิฐ รักคนเขียนค่ะ :กอด1:
-
:impress2: อดทนต่อไปพี่อิฐ ขอบคุณค่ะเรื่องนี้น่ารักมากๆเลย
-
งืออ จบแล้ว :hao5:
รักเรื่องนี้ รักน้องเกี๊ยว รักพี่อิฐ รักคนเขียน
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวน่ารักๆให้อ่านนะคะ :pig4:
รอตอนพิเศษคะ
-
ขอบคุณกับนิยายเรื่องสนุกๆ
-
รอตอนพิเศษ มิลล์กะแน่ น้ะค่ะ :mew2: :mew2: :mew2:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ขอบคุณนะคร้าาารอตอนพิเศษเลยจร้าาา
-
จบแล้วอ่ะ ยังไม่อยากให้จบเลย คิดถึงน้องเกี๊ยว-พี่อิฐ
-
เย้ๆๆ. จบแว้ววว ขอบคุณคนแต่งมากครับ จะติดตามเรื่องต่อๆไปครับ
-
คุณป๊าไม่มีปล่อยผ่านพี่อิฐช่างน่าสงสารสองปียังไม่ได้แอ้มเกี๊ยวเลย :laugh:
ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆ น่ารักๆมาให้อ่านนะคะ รอตอนพิเศษค่ะ :กอด1: :pig4:
-
ขอบคุณที่สร้างเรื่องราวน่ารักอบอุ่นมาให้อ่านกันนะคะ
รออ่านตอนพิเศษนะคะ พี่อิฐจะได้กินน้องมั้ย 5555 :hao3:
-
ขอบคุณมากค่าสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้
พี่อิฐกับน้องเกึ้ยวน่ารักมากหวานกันสุดๆไปเลย
-
สนุกมากค่าาาา ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆที่ทำให้ยิ้ม ให้ดึงอารมณ์บ้าง มาแวะตอนพิเศษบ้างนะคะ 5555บางทีก็อยากเห็นกุ๊กกิ๊กบ้างไรบ้างคร๊าบบบบ
-
สนุกมาก ชอบจัง
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่านนะ
-
โธ่!!!! คุณถุงอะ!!!
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ รอติดตามผลงานต่อไปนะคะ
-
พี่อิฐไม่ได้กินซักที5555555555555555555
-
ฮือออออ จบแล้วเหรอคะะะะ ยังอยากชื่นใจเกี๊ยวกุ้งอยู่เลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักมากๆๆแบบนี้นะคะ จะรอตอนพิเศษน๊า
เผื่อว่าพี่อิฐจะได้หม่ำเกี๊ยวกุ้งชามอร่อยนี้กับเค้าแล้ว คึคึ
อยากมีเด็กน่ารักๆ แบบน้องมาอยู่รอบๆตัวบ้างจังค่ะ ชีวิตคงมีสีสันกว่าเดิม >.<
ชอบเรื่องนี้มากจริงๆค่ะ
ปล..ดีใจที่คนเขียนมีเพจให้ติดตามนะคะ :กอด1:
-
เกี๊ยวน่ารักตลอด พี่อิฐคนดีที่หนึ่ง ดีใจจริงๆ ที่ป๊ายอมรับแถมยังวางอนาคตให้อีก
ยังไงก็ขอตอนพิเศษบ้างนะคะ
-
ป๊าถุงนี่สมกับเป็นนักธุรกิจ วางแผนให้ลูกเขยเสร็จสรรพ โดยที่พี่อิฐไม่สามารถปฏิเสธได้เลย เพราะทุกอย่างที่ทำให้นั้นมันดีมาก
:pig4: :L2: ขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายสนุกๆ ให้ได้อ่านค่ะ
-
พี่อิฐโชคดีมาก ป๊าถุงใจดีมากๆเลย ฉลาดเลือกให้ลูกเขยตลอด ><
น่ารักมาก ๆ อยากอ่านตอนพิเศษอีกค้า อยากอ่านพี่อิฐได้กินน้องเกี๊ยวอ๊า :impress2:
-
o13
-
ยังรอตอนพิเศษอยู่นะคะ รักเรื่องนี้พอๆกับเครื่องปรุงถุงทองเลย
รักมากกกก น้องเกี๊ยวน่ารักที่สุดเลยยยย รักกันนานๆนะพี่อิฐ :กอด1:
-
นับถือความอดทนของพี่อิฐเลย
รอตอนพิเศษด้วยคนค่า
ขอบคุณสำหรับเรื่องนะคะ :L2:
-
น่ารักที่สุด ทั้งคู่โชคดีมากเลย ที่ได้มาเจอกัน
อินฝุด ๆ ขอบคุณนะคะ :mew1:
-
พี่อิฐความอดทนสูงมากกกกกกกกก*
คู่แน่กับมิลค์คือมาเร็วเคลมเร็ว
แต่พี่อิฐนี่สุภาพบุรุษได้อีก รักษาสัญญาตัวพ่อ
เกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ทนได้ไงครับ *ฟัด*
ขอตอนพิเศษน้องกับพี่อิฐฟินๆหน่อยค่ะ ><
-
:กอด1: :L2:
-
เข้ามารวดเดียวจบเลย เกี๊ยวน่ารักมาก
อิฐ เป็นผู้ชายมั่นคงดีจัง ขอบคุณสำหรับนิยายจ้า
-
โอยยยไล่กรี๊ดจนเหนื่อยยยย
เกือบแล้วเกือบเกลียดคุณถุงงแแล้วววจะไปกระชากเครื่องปรุงคืนนน ชิชิ
ทำไมจนอ่านจบภาพน้องเกี๊ยว อิมเมจในเรื่องนู้นลอยมาล่ะะะ นี่พี่อิฐพรากผู้เยาว์หรออออ 555
รอตอพิเศษค้าบบบบ
-
ดีนะที่พ่อๆยังมีเหตุผล คงเพราะทรัพย์สินเยอะ และเกี๊ยวก็ดูใสๆด้วยแหละ เลยคอนดิชั่นมาเต็ม
จบแฮปปี้น่ายินดี ...แต่เป็นพระเอกเรื่องนี้ต้องรักหนักมาก และห้ามท้อห้ามพลาดซักนิด! เคี่ยวเนอะอิฐเนอะ
//จากที่เคยเห็นๆ พ่อแม่ที่หวงลูกเว่อร์เกิน ไม่ว่าจะรวยจนสวยหล่อก็ตาม...คุณลูกๆรอไปเมืองคาน(ส์)ได้เลยนะแจ๊ะ อิอิ
-
นึกว่าหนูแยมจะทำให้เรื่องเสียซะแล้ว
แล้วพี่พลนี่ก็ร้ายไม่สุดเพราะพ่อถุงกันไว้หรือเปล่าเนี่ย
-
ตอนพิเศษ อิฐ - เกี๊ยว (1)
หลังจากที่ผมตกลงกับป๊าน้องไว้ว่าจะเรียนต่อปริญญาโทพร้อมทำงานไปด้วยผมก็เริ่มเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว ผมใช้เวลาทุกวันเสาร์อาทิตย์ไปกับการเรียนในช่วงเช้าถึงบ่าย ตกช่วงเย็นผมกับน้องถึงจะมีเวลาได้มาเจอกัน คุยกัน ทานข้าวกัน ทุกคืนวันเสาร์ผมจะต้องมานอนกับน้อง เป็นเพียงแค่วันเดียวที่ผมจะได้อยู่กับเด็กจอมยุ่งของผม เวลาที่เหนื่อยมาจากการทำงานก็ได้เกี๊ยวที่คอยดูแลเอาใจใส่ บางวันที่เกี๊ยวไม่มีเรียนหรือเรียนบ่ายเกี๊ยวก็จะมานอนกับผม เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากจนไม่อยากให้ช่วงเวลาแบบนี้หายไป เราเคยเจออุปสรรคมาบ้างแล้ว แม้มันจะไม่ได้ใหญ่โตอะไรแต่ก็สามารถทำให้ความรักของพวกเราแข็งแกร่งและมั่นคงขึ้นได้ และผมมั่นใจว่าพวกเราจะไม่มีวันหมดรักกันได้ จนกระทั่งใครบางคนเข้ามา
เจน ผู้ชายผิวขาว หล่อเหลา ตาคม ดูดีไปหมดทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องการเรียน เขาคนนี้เริ่มจะสนิทกับน้องตอนที่ผมเริ่มไม่ค่อยมีเวลาให้ ผมต้องทำงานที่บริษัทจนดึกดื่น เสาร์อาทิตย์ยังต้องไปเรียนอีก ซึ่งถ้าหากมีงานที่ต้องส่ง ผมแทบจะปลีกตัวอยู่คุยหรือนอนกับน้องไม่ได้เลย หลังๆมานี้มีคนคอยมารายงานผมตลอด น้องๆที่รู้จักน่ะครับ พวกเขามักจะส่งแชทเฟสมาบ้าง ไลน์มาบ้าง บางคนสนิทหน่อยก็โทรมาเล่าว่าเดี๋ยวนี้เกี๊ยวกับคนชื่อเจนแทบจะตัวติดกันจนคนอื่นเขาคิดว่าน้องเลิกกับผมไปคบไอ้คนชื่อเจนหมดแล้ว
ตอนแรกผมเองก็ไม่สนใจหรอกครับ เกี๊ยวควรมีเพื่อนที่สนิทบ้าง และมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอที่น้องไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป ผมเองจะไปช่วยในเรื่องการเรียนหรือเรื่องในมหาลัยไม่ได้อีกแล้ว แต่ถ้าเกี๊ยวมีเพื่อน ผมเองก็คงวางใจขึ้นเยอะ ผมคิดแบบนี้มาเรื่อยๆครับ คิดว่าไม่น่าจะมีอะไร จนวันนึงที่ผมไม่สบาย ผมโทรไปหาน้องและพบว่าคนชื่อเจนอยู่กับเกี๊ยวมาทั้งวัน อยู่ในห้องสองต่อสองโดยไม่มีผม ผมพยายามไม่คิดมาก เพราะเสียงน้องที่รับโทรศัพท์มันก็ปกติดี ถ้าน้องไม่ชอบน้องคงไล่ตะเพิดเพื่อนคนนั้นไปแล้ว ผมตัดสินใจไม่บอกน้องว่าผมป่วย เพราะน้องบอกว่ากำลังทำรายงานกันอยู่และผมไม่อยากรบกวน มันเป็นความรู้สึกผิดหากผมทำให้น้องต้องทิ้งงานมาหา
สองสามวันหลังจากนั้นผมไม่ได้รับการติดต่อจากเกี๊ยวอีกเลย มันก็แปลกๆอยู่ แต่เพราะผมเองก็เหนื่อยจากงานจึงไม่ค่อยได้สนใจ บางทีแค่ส่งข้อความไป น้องเห็นน้องก็ตอบกลับมา มันก็ดูปกติดีครับ ผมจึงไม่ได้สงสัยอะไรอีกเลย จนมาถึงวันนี้ ผมเคลียร์งานเสร็จก็รีบบึ่งรถมาหาน้องที่คอนโด ไม่ได้จะเซอร์ไพรส์อะไรหรอกครับ แต่ที่ไม่ได้โทรหาเพราะว่าแบตผมหมด กะว่ามาถึงขึ้นไปน้องอาจจะดีใจมาก ก็เท่านั้น
ขับรถมาจอดใต้หอเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะแตะคีย์การ์ดขึ้นด้านบน พอถึงชั้นที่หมาย ผมก็เดินไปหยุดหน้าห้องก่อนจะไขกุญแจเข้าไป ผมกับน้องเรามีกุญแจของกันและกันครับ เอาไว้เวลาไปหาจะได้เข้าไปได้เลย ผมเดินเข้ามาเพื่อถอดรองเท้าและผมก็ต้องหยุดคิดเพราะเหมือนจะมีรองเท้าคนอื่นที่ไม่ใช่ของผม รองเท้าเด็กมหาลัยไซส์ใหญ่กว่าของน้องหลายเท่าอยู่ อาจจะเป็นเพื่อนก็ได้มั้ง ผมคิด ก่อนจะเดินเข้ามาด้านใน
ภาพที่เห็นคือเกี๊ยวกับผู้ชายที่ชื่อเจนกำลังหยอกล้อกันอยู่ เสียงทีวีที่เปิดจนดังทำให้ทั้งคู่ไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูของผม ภาพตรงหน้าคือผู้ชายที่ชื่อเจนพยายามขยี้หัวเกี๊ยวจนเสียทรง เกี๊ยวหัวเราะจนตาหยีเหมือนที่ผมชอบและพยายามปัดมือไอ้นั่นออก ผมไม่รู้ว่ามือสองข้างของผมมันกำแน่นตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกที ผมก็เดินเข้าไปกระชากน้องออกมา แล้วซัดหน้าไอ้เวรนั่นไปหมัดนึงเต็มๆแรง
"มึงมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องแฟนกู ไอ้เด็กเมื่อวานซืน" ผมโกรธจนตัวชา ไม่เคยรู้เลยว่าเกี๊ยวจะกล้ายอมให้เพื่อนแตะตัวถึงขนาดนี้แล้ว
"พี่อิฐ! อย่าทำอะไรเจนนะครับ" น้องพยายามดึงผม แต่แรงผมเยอะกว่า
"แล้วที่ยอมให้มันแตะเนื้อต้องตัวคืออะไร!" ผมฟิวส์ขาด เรียกได้ว่าแทบจะสติแตก เหนื่อยกับงานก็เหนื่อย ยังต้องมาเห็นภาพแบบนี้อีก
"เจนเป็นเพื่อนเกี๊ยว พี่อิฐปล่อยเจนก่อนครับ ฟังน้องก่อน" ผมไม่ปล่อย
แต่ถามไอ้คนตรงหน้าแทน "มึงมีอะไรจะพูดไหม"
"ไม่มี" คนชื่อเจนตอบหน้าตาย เอานิ้วปาดเลือดที่ออกตรงปาก
"มึงจะกวนตีนกูใช่ป่ะวะ" ผมตะคอกเสียงดัง ดูก็รู้ว่าไอ้เวรนี่มันชอบแฟนผม เกี๊ยวต่างหากที่ไม่รู้
"พี่อิฐหยุดเถอะนะครับ" น้องยังคงพยายามจะหยุดผมอยู่
"ไม่หยุด! ถ้าหากว่าอยากให้พี่หยุด เราคงต้องเลิกกัน!" ผมตะโกนดังลั่น เกี๊ยวอึ้งตกใจก่อนจะร้องไห้ออกมา
"บอกเลิกแฟนง่ายไปนะพี่ พี่รักเกี๊ยวจริงหรอวะ"
"ไอ้เวรนี่" ผมซัดมันไปอีกที ก่อนจะปล่อยให้มันล้มลงไปนั่งกับพื้น เกี๊ยวตอนนี้ก็ร้องไห้แล้วกอดผมไว้
"มึงอย่ามาคิดจะเครมแฟนกู! กูไม่ได้โง่นะ คนเขามาบอกกูทั้งนั้นว่ามึงจะมาจีบเกี๊ยวแต่กูแค่เชื่อใจแฟนกูก็เท่านั้น" ผมบอกจ้องหน้ามัน ไอ้เจนมันทำหน้ากวนตีนใส่ผม ยกยิ้มมุมปากแบบคนเหนือกว่า
"ฮึ่ก .. พี่อิฐ" เกี๊ยวกอดผมแน่นขึ้น ผมกัดฟันแน่น อยากหันไปปลอบก็อยาก แต่ต้องเอาเรื่องคนตรงหน้าก่อน เอาจนกว่ามันจะยอมรับความจริง
"เกี๊ยวเขาก็แค่หลงผิด เกี๊ยวควรจะได้คนดีๆแบบผม ไม่ใช่พี่!" มันยกยิ้มดูถูกผม เห็นไหมว่ามันยอมเผยธาตุแท้ออกมาแล้ว
"คนอย่างมึงมันเลว หลอกได้แม้กระทั่งเพื่อน มึงนึกหรอว่าถ้าเกี๊ยวรู้ว่ามึงเข้ามาจีบแล้วเกี๊ยวจะยอมคบมึง! ห๊ะ!" ผมด่ามัน
"ไม่จริง! เกี๊ยวมีใจให้ผม ทำไมผมจะไม่รู้ จริงไหมเกี๊ยว บอกมันไปสิ!" ไอ้เจนพยายามจะเข้ามาฉุดเกี๊ยว แต่โดนผมถีบจบหงายท้องลงไป
"ฮึ่ก .. ไม่จริง .. เราไม่เคยรู้เลยว่าเจนคิดกับเรามากกว่าเพื่อน .. ทำไมเจนต้องโกหกเราด้วย .. เราคิดว่าจะได้เพื่อนใหม่มาตลอด . ฮึ่ก .. ที่แท้เจนก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนเรา" เกี๊ยวพูดเสียงสะอื้น ผมคิดว่าผมเชื่อใจน้องและมันก็เป็นจริง น้องไม่มันคน น้องคงคิดว่าไอ้เจนมันอยากจะเป็นเพื่อนด้วยจริงๆ
"ทำไมล่ะเกี๊ยว ที่ยอมเล่นกับเรา ไม่ใช่ว่าชอบเราเหรอ ไม่จริง เกี๊ยวมีใจให้เจน! เจนไม่เชื่อหรอก ไอ้นี่มันมีดีอะไร มาคบเจนเถอะนะ เจนรักเกี๊ยวมากกว่าไอ้นี่แน่นอน" ผมได้แต่ร้องเหอะออกมา ก่อนจะมองสภาพคนตรงหน้าที่เหมือนตัวอะไรสักอย่างที่อ้อนวอนความรักอย่างเวทนา
"มึงควรตัดใจแล้วกลับไปซะ ก่อนที่กูจะทำร้ายมึงมากไปกว่านี้" ผมเอ่ยอย่างหมดความอดทน พอเห็นแบบนี้มันก็ดูน่าสงสาร เกี๊ยวน่ะเวลาเล่นกับใครก็มักจะปล่อยตัวจนเขาคิดว่ารัก เหมือนกับผมในตอนแรกๆที่คิดว่าตัวเองคงคิดไปเอง แต่ดีที่เราใจตรงกัน ถึงรักกันมาได้จนทุกวันนี้
"ทำไมต้องเป็นพี่ .. ทำไม!" ไอ้เจนนั่งกุมเข่าสองข้างแล้วพูดออกมาอย่างรับไม่ได้
"กูขอโทษแทนเกี๊ยวที่ทำให้มึงคิดว่าเป็นคนสำคัญ เชื่อเถอะ สักวันมึงจะต้องเจอคนของตัวเอง กลับบ้านไปตั้งสติแล้วเดินต่อไปดีกว่า" ผมเดินเข้าไปนั่งลงตบบ่าคนที่กำลังเสียใจ มันทำเพียงเงยขึ้นมาแล้วพยักหน้า ผมว่าผมเข้าใจมันนะ ถ้าให้ผมประติดประต่อเรื่อง ก็คือมันเข้ามาเพราะชอบเกี๊ยวพอเกี๊ยวทำดีใส่มันก็นึกว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ ตกลงผมต้องสงสารไอ้เจนใช่ไหมที่มาหลงเสน่ห์ของที่รักผมอีกคนเนี่ย
"เจน .. เราขอโทษนะ .. ที่ผ่านมาเราคิดว่าเจนเป็นเพื่อนสนิทมาตลอด .. ไม่รู้เลยว่าเจนคิดกับเราเกินเพื่อน" น้องสะอื้นเล็กน้อย แต่ยังไม่กล้าเข้ามาใกล้ผม เพราะรู้ดีว่าจะต้องเจออะไร
"เจนผิดเอง มาทีหลังยังคิดว่าตัวเองคือที่หนึ่ง หึ ผมขอโทษนะพี่ ผมอยากแย่งเกี๊ยวมาจริงๆ ผมเลวเอง" ไอ้เจนมันสารภาพแล้วไหว้ผมมาทีนึง
"เออ ตอนนี้คิดได้หรือยังล่ะ" ผมถาม เริ่มไม่เครียดละ แค่คนของผมไม่ได้คิดอะไรผมก็พอใจละ
"ก็ยังชอบเกี๊ยวอยู่นะ โอ๊ยพี่ ผมเจ็บ" ผมตบหัวมันไปทีนึงโทษฐานไม่จำ ยังจะมาบอกชอบแฟนผมต่อหน้าผมอีก มันน่าตบให้กะโหลกแยก
"คราวหน้ามาพูดให้ฟังอีกจะยิงแม่งทิ้งเลย" ผมเขกหัวมันแล้วยืนขึ้นดีๆ
"ขอโทษอีกทีนะเกี๊ยว อย่าเกลียดเราเลยนะ" มันหันไปหาไอ้ตัวเล็กที่ยืนทำหน้าตาน่าสงสารรอให้ผมเห็นใจอยู่ ไม่มีทางหรอก ผมงอนจริงๆ
"อืม เราไม่โกรธหรอก อย่าคิดกับเราแบบนี้อีกก็พอ" น้องบอก ไอ้เจนพยักหน้า ก่อนจะลุกขึ้นเก้ๆกังๆ ปากมันแตก หน้าก็บวม ก็สมกับที่มันคิดจะแย่งเกี๊ยวไปจากผมล่ะนะ
"ผมไปแล้วลาล่ะครับ เจอกันพรุ่งนี้นะเกี๊ยว" ไอ้เจนบอกผม
"อืม บาย" เกี๊ยวตอบแต่ไม่ได้สนใจเพื่อนเลยสักนิด
ปัง
เสียงปิดประตูดังขึ้น ไอ้เจนมันกลับไปแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ผมกับน้องยืนจ้องกันอยู่ในความเงียบ ไม่มีเสียงพูดคุยใดๆทั้งสิ้น มีแต่เสียงลมหายใจของสองเรา
"พี่คงมาผิดเวลา กลับก่อนนะ" ผมเดินผละออกมาก่อนจะเดินไปยังหน้าห้อง
"พี่อิฐ .. ฮือออ .. อย่าทิ้งน้องสิ .. น้องขอโทษ .. อย่าเกลียด อย่าโกรธน้องเลยนะ" เกี๊ยวรีบตามมากอดผมจากทางด้านหลัง แม่งเจ็บนะครับต้องมาทนมองคนที่รักร้องไห้ขนาดนี้เนี่ย แต่ต้องมีบทลงโทษบ้างครับ ไม่อย่างนั้นเกี๊ยวก็จะทำแบบนี้กับทุกคน เรื่องมันก็จะวกวนอยู่แบบนี้
"ในเมื่อพี่ไม่สำคัญสำหรับน้อง พี่ก็ขอกลับไปอยู่ในที่ของพี่" ดราม่าต่อเนื่อง ผมกลั้นใจพูดเสียงแข็ง แต่ในใจนี่อ่อนจนอยากจะรวบร่างบางมากอดจูบเพื่อปลอบขวัญมากครับ
"ไม่จริงนะ .. ฮือ .. พี่อิฐสำคัญที่สุด" เกี๊ยวใช้มือจิกเสื้อผมแน่น หลังผมนี่เปียกไปหมดแล้วเพราะน้ำตาของเด็กดื้อเนี่ย
"เกี๊ยวลองคิดดูอีกทีนะว่ายังรักพี่หรือเปล่า .. ไว้คิดได้เราค่อยมาคุยกัน" ผมหันกลับมา น้องก็สวมกอดผมทันที กลิ่นกายหอมตรงหน้าแทบทำให้ผมอยากลืมๆเรื่องเมื่อครู่ไปเลย แต่ก็ทำไม่ได้
"รักสิครับ .. น้องรักพี่อิฐ รักมาก รักที่สุดเลยยย ฮืออ อย่าไปนะ" เกี๊ยวร้องไห้ฟูมฟายเงยหน้าอ้อนผม ใครจะอดใจได้ล่ะครับ "จุ๊บ คราวหน้าจะทำแบบนี้อีกไหม"
"ไม่แล้ว น้องสัญญา ไม่มีอีกแล้ว" น้องตอบยังร้องไห้อยู่เลย น่าสงสารที่สุด
"เฮ้อออออ น่าจะทิ้งซะให้รู้แล้วรู้รอด" ผมบ่นจูบหน้าผากไปหนักๆ ชอบทำนิสัยแบบนี้กับคนอื่น ใครเขาจะไปรู้ล่ะครับว่าน้องน่ะมีนิสัยแบบนี้ เจอกับตัวเองเข้าไปยังงงอยู่สักพักเลย
"ไม่เอานะะะ อย่าทิ้งน้องงงง" เกี๊ยวรีบอ้อน พยายามให้ผมกอด ผมก็กอดครับ กอดตอบแน่นเลยด้วย หอมแก้ม หอมตาที่ระบมซ้ำไปซ้ำมาอย่างทะนุถนอม
"ทีหลังจะคบใครก็ต้องเว้นระยะห่าง เข้าใจไหม" ผมถาม ลูบผมขึ้นเปิดเหม่งน้อย
"หงึกๆ" น้องพยักหน้ารับ
"อย่าไปให้ความหวังใครสุ่มสีสุ่มห้าล่ะ"
"หงึกๆๆ"
"แล้วก็ห้ามพาใครขึ้นห้องโดยไม่บอกพี่! โคตรของขึ้นเลยรู้เปล่าเนี่ย มันน่านักกก!" ผมฟาดก้นน้องไปทีก่อนจะกดให้เข้ามาใกล้ คิดถึงจะตายอยู่แล้ว
"ครับบบบบ น้องจะไม่ทำอีกแล้วว น้าาา สัญญาเลยยยย" เกี๊ยวยกมือผมขึ้นมาเกี่ยวก้อยก่อนจะเขย่งจุ๊บปากผมไวๆ หึหึ ผมยืนกอดน้องแล้วพร่ำสอนอีกทีจนน้องเริ่มขี้เกียจฟัง เราเลยเลิกพูดถึงเรื่องนั้นแล้วพากันล้างหน้าก่อนจะออกไปหาอะไรกิน คืนนี้ผมมานอนกับเกี๊ยวครับ วันเสาร์จะได้ไปเรียนได้เลย
.
"เด็กดื้อ ~ เข้ามาอาบน้ำก่อนค่อยเล่น" ผมตะโกนเรียกน้องที่ติดเกมส์ในไอโฟนจนไม่เป็นอันทำอะไร เมื่อวันก่อนๆก็มัวแต่สนใจเพื่อน ตอนนี้ยังมาสนใจแต่โทรศัพท์อีก แล้วแบบนี้ผมจะอยู่ในสายตาเขาบ้างไหมล่ะครับ เริ่มจะงอนอีกแล้วนะเนี่ย
"ก็ได้ ~~ มาแล้วๆๆๆๆ" น้องเดินใส่ชั้นในตัวเดียววิ่งมาเหมือนเด็กๆ ก่อนจะรีบถอดแล้วลงมานั่งในอ่างฝั่งตรงข้ามผม
"ติดเกมส์ ติดเพื่อน พี่คงไม่สำคัญแล้วสินะ" ผมแกล้งทำหน้าหงอย ให้มันรู้เสียมั่งว่าใครแสดงเก่งตัวพ่อ
"โอ๋ๆๆ ~ คนแก่ขี้ใจน้อยจัง หัวก็ไม่ล้านสักหน่อย" อ้าว ว่าผมอีกแหนะ
"มันน่าน้อยใจจริงน้า มีแฟนๆก็ไม่รัก ตัวเป็นๆโป๊อยู่ตรงหน้า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้" ผมบ่นออกมาอย่างน่าสงสาร น้องรีบปีนมานั่งตักเลยครับ เราเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ เป็นธรรมดาที่ลูกชายผมจะโด่รับลม
"น้องไม่ได้ห้ามสักหน่อย" เกี๊ยวพูด โอบรอบคอผม แล้วทิ้งตัวลงมาทับส่วนนั้นไว้
"แต่พ่อน้องห้าม" ผมบอกก่อนจะจูบหน้าอกบาง
"ก็ทำข้างนอกไปก่อนไงครับ .. น้องก็ยอมตลอดไม่ใช่หรือไง" น้องบอกแล้วจูบผมกลับ ผมเลยดึงร่างเล็กมาใกล้ จับให้บั้นท้ายน้องถูไปมากับแก่นกายที่เริ่มแข็งขืนของผม ลิ้นร้อนคลอเคลียเกี่ยวกระหวัดจนกินจะห้าม ผมมีความสุขมากในเรื่องนี้ เกี๊ยวไม่เคยปฏิเสธผมเลย แม้จะเขินอายบ้าง แต่น้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้แก่ผม น้องบอกว่าไม่อยากให้ผมคิดมากเรื่องสถานะของเรา น้องจึงยอมทำทุกอย่างให้ผมวางใจและมันก็ได้ผล
.
วันนี้เรามาเดินจตุจักรกันครับ สืบเนื่องมาจากเด็กน้อยของผมมาเร้าหรือว่าทนไม่ไหวแล้ว อยากจะได้น้องแมวมาเลี้ยงสักตัว ด้วยความที่ผมเป็นคนใจอ่อนง่ายก็ต้องยอมแหละครับ พอเรียนเสร็จก็ต้องรีบพาเขาบึ่งมาเลยเนื่องจากไม่ไหวแล้วจริงๆ อันนี้เจ้าตัวบอกอาการมานะ เพราะเขาไปดูรายการน้องแมว ดูไปดูมา ดูเยอะเกินจนมาดราม่าคิดถึงเจ้าสายชูที่ตายไปแล้ว จนตอนนี้เกินคำว่าดราม่ามาแล้วครับ ห้ามอย่างไรคงไม่ฟังแล้ว
"อยากได้พันธ์ไหนครับ" คนขายแมวยังวัยรุ่นอยู่เลยครับ ติสๆดูอารมณ์ดีด้วย
"เดี๋ยวขอดูก่อนนะครับ" เกี๊ยวบอก ผมเองก็ว่างั้น มองไปกรงไหนก็ดูน่ารักไปหมด ส่วนตัวผมชอบสายพันธ์ไทยนี่แหละครับ มันก็สวยของมันอยู่แล้ว ส่วนเกี๊ยวเขาเคยเลี้ยงเปอร์เซีย ไม่รู้ยังอยากได้อยู่หรือเปล่า
"พี่อิฐ ~ น้องเลือกไม่ถูกเลย" เกี๊ยวหันมาบอก เหม่งน้อยมัดจุกไว้กลางหัวดูแล้วน่ารักน่าชัง ไม่รู้จะมองคนหรือแมวดี น่ารักไปหมด
"ไม่รู้สิ พี่ก็เลือกไม่เป็นด้วย" ผมบอกลูบหัวเกี๊ยว ตอนนี้น้องแมวในกรงก็ทำตาอ้อนแป๋วๆไปทุกตัวเลยครับ สงสัยมันจะรู้นะว่าจะมีคนมารับไปเลี้ยง
"พี่อิฐครับ ~ ดูตัวนั้นสิ ~~" น้องดึงแขนผมแล้วชี้ให้มองไปทางกรงสีขาว ในนั้นมีแมวน้อยตัวสีขาวขนนุ่ม หูตั้งเป็นสีเหลือง ลำตัวสีขาวจัด ส่วนขากับหางเป็นสีเหลืองพาดขาวสลับไปมาดูน่ารักมากเลย เจ้าแมวน้อยมันกำลังนอนขดตัวไม่รู้เรื่องรู้ราว หน้าตาแบนๆ ซื่อๆ ทำให้มันดูไม่มีพิษมีภัย
"น้องชอบหรือเปล่า" ผมถาม เกี๊ยวรีบพยักหน้า
"ตัวนี้ Exotic shorthair ครับ ผสมจากเปอร์เซียกับอเมริกันช็อตแฮร์ พันธ์นี้หายากแต่กำลังนิยมในไทยครับ ถ้าอยากได้ผมลดให้จาก 15000 เป็น 13000 ครับ" ฟังราคาแล้วผมกับน้องหันมาอึ้งเลยครับ แต่คนขายบอกว่ามันสวยผมก็ว่าจริงครับ รูปร่างหนาอ้วนท้วน คอสั้น หัวโต ตากลมโตบ้องแบ๊ว ปากเล็ก จมูกหน่อย ถูกใจเกี๊ยวมากแน่ๆ รายนั้นแพ้ความโมเอ้ไปเสียทุกอย่าง
"ฉีดวัคซีนเรียบร้อยครับ มันชื่อนาเดีย คัวเมียครับ" เกี๊ยวลองลูบหัวมันเล่น ดูเหมือนไอ้ขี้เซามันจะชอบเกี๊ยวนะครับ อ้อนมือใหญ่ ไม่ร้อง ไม่หลบด้วย
"น้องเอาตัวนี้แหละ พี่อิฐไหวไหม" ฮ่าๆ เกี๊ยวแกล้งพูดแซวผมน่ะครับ อันที่จริงผมตั้งงบไว้สองหมื่นเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลังให้เขา ราคาแค่นี้เบาๆครับ เดี๋ยวนี้ผมมีรายได้แล้ว น้องอยากได้อะไรผมสบายมาก
"อยากได้ก็เอาเลยตัวยุ่ง ไงเรา อ้อนเชียวนะ" ผมส่ายหัวขำให้กับเจ้านายและแมวตัวใหม่ที่พร้อมใจกันส่งส่ายตาอ้อนมาให้ สงสัยจะเคยทำบุญร่วมชาติกันมาก่อนนะ ดูอย่างไรก็เกี๊ยวเวอร์ชั่นแมวเหมียวชัดๆ
"ขอบคุณมากนะครับ" พ่อค้าขอบคุณพวกผม เราต้องเป็นแบบถ่ายรูปให้ร้านเขาด้วยครับ ลูกค้าที่มาอุดหนุน เสร็จเรียบร้อย ที่ซื้อมาก็มีอุปกรณ์ต่างๆ ของเล่น ของกิน และที่สำคัญบ้านเจ้าหญิง เนื่องจากมันเป็นตัวเมีย เกี๊ยวเลยเลือกบ้านมาให้ซะหวานแหวว สรุปซื้อของนอกอีกหมดไปราวๆ 15000 จะได้ครับ ฮ่าๆ
"ให้น้องชื่ออะไรดีน้าพี่อิฐ~" เกี๊ยวถามผม ตอนนี้เรากำลังมุ่งหน้ากลับคอนโดน้อง เจ้าแมวเหมียวตอนนี้นอนหลับปุ๋ยไปแล้วครับ ได้แอร์เย็นๆก็ไม่สนใจใครแล้ว
"ลองนึกไปก่อนสิ ไม่ต้องรีบหรอกน่า" ผมเอื้อมไปโยกหัวเล็กเบาๆ น่ารักจริงๆไอ้ตูดของผมเนี่ย
ขับรถมาถึงผมก็เข้าไปจอดด้านล่าง ก่อนจะช่วยกันยกอุปกรณ์น้องเหมียวออกมา ขนกันขึ้นมาไว้บนห้องอย่างเหนื่อยหอบ ผมปล่อยให้น้องเล่นกับเจ้าเหมียวไปก่อนจะลงมาด้านล่างเพื่อซื้อของกินไว้เย็นนี้ เพราะดูจากท่าเนี่ย คงไม่ได้อกไปไหนแล้วล่ะ
Rrrrrrrrrrrrrr
ไอ้แน่โทรมาครับ
"ว่า"
( สบายดีหรือเปล่าครับ คิดถึงงง ) ตั้งแต่มีผัวเป็นตัวเป็นตนนี่แรดขึ้นมากครับ มันอ้อนพ่อจนไม่ต้องไปเรียนต่างประเทศแล้ว ตอนนี้เรียนปอโทอยู่มหาลัยใกล้บ้านมัน
"เออ ดีมาก มึงล่ะทำไรเนี่ย"
( ผมกำลังจะไปหานะครับ อยู่คอนโดน้องเกี๊ยวใช่ไหม )
"ใช่ๆ นี่เพิ่งได้แมวมาเลี้ยง ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย พวกมึงรีบมาช่วยกูหน่อยนะ"
( จริงหรอครับ! อยากเลี้ยงน้องแมวบ้างจัง / เอาตัวเองให้รอดก่อน/ อย่ายุ่งสิครับคุณมิลค์จับรถไปเลย! )
"หยุดตีกันก่อนพวกมึงน่ะ แค่นี้แหละ รีบมาๆ ซื้ออาหารทาด้วยนะ แค่นี้"
ผมรีบตัดสายเลย ขี้เกียจฟังมันสองตัวเถียงกัน น่ารำคาญฉิบหาย เดินซื้อของกินเสร็จก็แวะทักทายป้าๆเสียหน่อย แกจำผมได้ตลอดแหละครับ หิ้วของขึ้นห้องก็ยังเห็นเด็กน้อยของผมขลุกตัวอยู่กับแมวเหมียว เห่อซะเหลือเกิน
"น้องเดี๋ยวไอ้แน่กับผัวมันจะมานะ" ผมบอก
"เย้ๆๆ ดีจังเลยครับ จะได้อวดลูกสาวเกี๊ยว น่ารักกกก" น้องฟัดเจ้าแมวที่ทำหน้าเหมือนชอบที่โดนกอดฟัด นี่ถ้าเป็นแมวโหดเกี๊ยวคงโดนตะปบหน้าแหกไปแล้ว
"เราได้ชื่อมันหรือยังล่ะ" ผมถาม
"ฮื่อออ นึกไม่ออกเลย" น้องส่ายหน้า ตอนนี้เรามีโซนให้น้องแมวแล้วครับ อยู่ด้านในห้องรับแขก มีของเล่นเต็มไปหมด ตุ๊กตาอะไรก็มากองไว้ตรงนี้
ออดดด ~
รอไม่นานเสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้นครับ พวกมันมากันแล้ว
"ไงมึง" ผมทักไอ้สองตัวก่อนจะพากันเดินเข้ามาด้านใน
"ดีครับ ไหนแมวล่ะ" ไอ้แน่เพื่อนผม มาถึงก็ถามหาแมวเลยครับ
"นู่น ไปดูสิ" ผมชี้ไปทางห้องน้่งเล่น เห็นหัวเกี๊ยวลิบๆหลังโซฟาบัง ไอ้แน่เดินเข้าไปในห้อง ส่วนผมก็คุยกับผัวมันต่อ
"มันไม่โตขึ้นเลย มึงว่าไหม" ผมส่ายหัวพูดถึงคนที่เดินไปเมื่อครู่ ไอ้ห่า ปริญญาโทแล้วยังเอ๋อไม่หาย
"แม่งปัญญาอ่อน พอรู้ว่าเกี๊ยวได้แมวก็จะเอาบ้าง ตัวเองยังไม่รอด แมวคงตายห่า" ผมกับไอ้มิลค์ขำออกมาพร้อมกัน แม่งเอ๊ย พูดซะกูเห็นภาพเลย
"แดกเบียร์กัน ซื้อมาโหลนึง จัดหน่อย" ไอ้มิลค์เอ่ยชวน ผมก็ไม่ปฏิเสธครับ นานๆจะได้กินกับมัน พวกผมขนเบียร์กับกับแกล้มไปดูหนังกันในห้องนั่งเล่นครับ ดื่มเบียร์ไป ลอบมองเด็กดื้อสองคนกับแมวดื้ออีกหนึ่งตัวก็อดส่ายหัวไม่ได้ พวกมันผลัดกันอุ้ม ผลัดกันกอด ดูแล้วตลกฉิบหาย อย่างเกี๊ยวน่ะไม่ตลกหรอกครับ แต่ไอ้แน่นี่สิ ตลกจนท้องแข็งอ่ะ
หลังจากเต็มอิ่มกันมาทั้งวันก็ได้เวลาเข้านอน ไอ้แน่กับไอ้มิลค์กลับไปราวๆห้าทุ่มได้ ดื่มกันแค่นี้ไม่เมาหรอกครับ ขับกลับสบาย ตอนนี้เราก็ได้ชื่อแมวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไอ้แน่กับที่รักผมช่วยกันตั้ง แล้วก็ได้ชื่อออกมาดังนี้
ชูรส
ครับ ชูรส เกี๊ยวเล่าให้แน่มันฟังว่าเคยเลี้ยงแมวชื่อสายชู ไอ้แน่มันเลยแนะนำว่าชื่อ ชูรส ดีไหม แล้วคนของผมก็บ้าจี้ตามมันครับ ผลก็เลยออกมาอย่างที่เห็น ไอ้หน้ามึนหน้าอ้อนตัวใหม่เลยต้องมีชื่อเรียกว่า ชูรส
"ชูรสมันน่ารักเนอะพี่อิฐ" น้องพูดขึ้นมาตอนนี้เรานอนอยู่บนเตียง ผมนอนพิงหัวเตียงอ่านหนังสือเตรียมเรียนพรุ่งนี้ ส่วนน้องก็นอนซบอกผมเอาขาก่ายมือก็เล่นอะไรไปเรื่อย
"อื้ม น่ารัก แต่น้องน่ารักกว่า" ผมบอก สนใจหนังสือต่อ ตอนนี้ชูรสนอนหลับปุ๋ยอยู่ในบ้านเขาแหละครับ เกี๊ยวยกมาไว้ในห้อง เมื่อค่ำไอ้มิลค์ช่วยสอนชูรสให้เข้าไปถ่ายในกระบะที่ตั้งอยู่ในห้องน้ำ ดีว่าไอ้ชูรสเนี่ยมันไม่โง่ สอนแปปเดียวมันก็ทำได้แล้ว พวกเราเลยไม่ต้องเหนื่อยมาก อึฉี่เป็นที่ก็เก็บกวาดง่าย
"จริงเปล่าาาา ~" เกี๊ยวยกตัวขึ้นมาหอมแก้มผม แล้วตบแก้มป่องตัวเองปุๆเป็นสัญญาณ
"ฟอดดด ~ จริงสิครับที่รัก ~ ง่วงหรือยังเรา" ผมกอดน้องแน่น หอมแก้ม จูบหน้าผาก ก่อนจะวางหนังสือลงข้างๆ ง่วงแล้วครับ
"ง่วงแล้ววว ~ นอนกอดพี่อิฐ" หึ ผมฟัดแก้มขาวที่มีกลิ่มหอมอีกทีก่อนจะล้มตัวลงนอนหงายแล้วกอดเจ้าเด็กที่ตามมาซุกอย่างน่าเอ็นดู
ปุ
เสียงตัวอะไรสักอย่างกระโดดขึ้นมาบนเตียง ไม่ต้องทายก็คงรู้ว่าเป็นเจ้าชูรส
"ชูรสอบากนอนกับเกี๊ยวหรอ" เกี๊ยวลูบหัวเจ้าตัวยุ่งที่เข้ามาซุกในผ้าห่มระหว่างผมกับเกี๊ยว
"เมี้ยววว ~~~" เจ้าแมวเหมียวเอาหัวก่ายไปที่แขนเรียวของน้อง ขี้อ้อนเหลือเกินนะชูรส ใช้หัวดันๆจนเกี๊ยวต้องเอามือมาลูบหัวกล่อมให้นอน
"มันเห็นพี่ได้กอดเรา มันอิจฉาไง" ผมบอก เลยโดนน้องฟาดมาให้
"ไม่ใช่หรอกน่า ชูรสแค่อยากนอนกันสามคน ใช่ไหมชูรสจ๋า พ่อแม่ลูกไงครับ" น้องบอก เจ้าตัวดีก็ทำตาเคลิ้มเลย ได้คนนอนลูบให้แล้วนี่
"พี่เป็นพ่อ งั้นเกี๊ยวก็เป็นแม่สินะ" ผมแซว น้องเลยหยิกมาอีกที
"ก็แม่น่ะสิ แม่ของชูรส เนอะลูกเนอะ" ผมหมั่นเขี้ยวมากครับ เลยคว้าคอแม่แมวมารับจูบก่อนนอนซะเลย เล่นเอาหอบแฮ่กกันทั้งคู่
"นอนได้แล้วครับ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนนะ" น้องบอก
"ครับที่รัก เราก็รีบนอนนะ อย่ามัวแต่เล่นแมว" ผมบอกก่อนจะหลับตาลง
"ครับผม ฝันดี" น้องเอ่ย
"ฝันดีครับ" ผมยิ้มก่อนจะคิดถึงภาพในวันนี้ เห็นน้องสุขใจผมก็ยิ่งสุขใจครับ เราคบกันมาจะเข้าปีที่สามแล้ว ที่อยู่กันได้เพราะมีความเชื่อใจ สิ่งนี้แหละที่ทำให้เรายืนหยัดกันมาได้จนถึงปัจจุบัน เราเป็นคนของกันและกัน เราคือความสุขของกันและกัน เราคือความรักของกันและกัน
FIN
เจ้าชูรสฮะ ^_^
(http://img5q.duitang.com/uploads/item/201503/21/20150321223037_NeMsz.thumb.700_0.jpeg)
Talk: ตอนพิเศษจะมีของอิฐเกี๊ยว 2 แน่มิลค์ 2 ในเล่มนะคะ คงมาลงได้แค่นี้ ที่เหลือต้องเก็บไว้ในเล่ม ^^
TBL-425-920
เปิดจองและโอนเงินตั้งแต่ วันที่ 24 มิถุนายน – 31 สิงหาคม 2558
เริ่มจัดส่งหนังสือให้ตั้งแต่ วันที่ 20 กันยายน – 5 ตุลาคม 2558
ระยะเวลาที่จะได้รับหนังสือโดยประมาณ วันที่ 25 กันยายน - 12 ตุลาคม 2558หนังสือ รักต้องยุ่ง ❤️ by Akikojae
(ปก : จะอัพเดทอีกครั้งค่ะ)
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด A5 จำนวนเล่ม 1 เล่ม
ราคา 425 บาท (รวมค่าส่งแบบลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
ของแถม กล่องเหล็ก
เรื่องย่อ
ถ้าวันนั้นมันไม่กล้าเข้ามาทักผมวันนี้เราคงเป็นแค่คนไม่รู้จักกันผมไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงชีวิตผมจะมีผู้ชายเข้ามายุ่งวุ่นวายได้ถึงเพียงนี้ มันเริ่มจากการเซ้าซี้ ลามมาจนติดตาม จนตอนนี้มันกลายเป็นความรักที่ก่อขึ้นโดยไม่รู้ตัวใครจะไปคิดล่ะว่าเด็กน้อยปีหนึ่งที่น่ารักจนคนทั้งมหาลัยกดไลค์ให้อย่าง 'น้องเกี๊ยว' จะมาคอยตามติดรุ่นพี่ปีสาม คนที่ไม่มีอะไรอย่างผม 'นายอิฐ' คนนี้ความรักที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่ได้ยินดีด้วยเลยมันจะดำเนินไปอย่างไรและน้องจะใช้วิธีไหนในการมัดใจผม คงต้องมาลุ้นกันแล้วล่ะครับ ..
สั่งจองได้ที่ http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae (http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae)
สอบถามเพิ่มเติม
แฟนเพจ https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop (https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop)
เว็บ http://www.nana-naris-ybooks.com/ (http://www.nana-naris-ybooks.com/)
หรือ
Facebook: Akikojae
Twitter: Kikotvxqyj
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก
พี่อิฐหึงโหดไปนะ
เจนเอ๊ย จีบผิดคนแล้ว
น้องเกี๊ยวนะของพี่อิฐเขาแหละ
-
ชูรสน่ารัก น้องเกี๊ยวยังน่ารักเหมือนเดิม แต่อย่าปล่อยตัวอีกนะน้องเกี๊ยว
-
เรื่องของน้องเกี๊ยวอ่ออออ กรี๊ดกร๊าดบังเอิ๊ญบังเอิญกำลังนั่งกินเกี๊ยวอยุ่พอดีเลยอ่ะ แบบเกี๊ยวอร่อย(ไม่เกี่ยวเลย) กรีีดดๆน้องเกี๊ยวน่ารักโตเเล้วหรอเนี๊ย น่ารักกกกก
-
แมวน่าร๊ากกกกกก โดนใจทาสแมวจริงจังเลย
-
:pig4:
-
รักน้องเกี๊ยวเลย
-
อ๋อยยย เข้ามาอีกทีจบซะล้าาาา :hao7:
น้องยังน่ารักเหมือนเดิมเลยอ่ะ :-[
:L2: :pig4: :pig4: :pig4: :L2:
-
อยากฟัดเจ้าชูรสและน้องเกี๊ยวบ้างจัง. โดนพี่อิฐถีบแหง
รอสอยหนังสือจ้า
-
น้องเกี้ยวก็น่ารักตลอด
:กอด1:
-
ตอนนี้น่ารักมาก ชูรสน่ารักกกก อยากได้น้องเกี๊ยวมาเลี้ยงจัง >< แต่เกือบปล่อยตัวเกินไปแล้วไหมล่ระวังตัวหน่อยน้องเกี๊ยว
-
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
เกี๊ยวน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก :impress2:
อ่านเครื่องปรุงถุงทองนานแล้ว อยากอ่านน้องเกี๊ยวมากก
ไม่คิดว่าจะได้อ่านเลยนะเนี่ยยย :laugh:
หลงเข้ามา อ่านๆไป
แว๊กกกกกกกกกกกกกกก น้องเกี๊ยววววว ใช่เลยยยยย
น่ารักมากกกก ปกติเวลาอ่านจะ ทีมพระนะ แต่เรื่องนี้
รักทั้งพระทั้งนายเลย :กอด1:
ขอบคุณค่าาา :L2:
-
เกี๊ยวน่ารักมาก ๆ เลย แต่แน่นี่มันแน่จริงๆ หึหึ เอามิลค์ซะอยู่หมัด รักร้อนแรงคู่นี้ 55555555555
-
สนุกมากค่ะ ติดตามคู่พ่อ แต่พึ่งมาอ่านคู่ลูกรวดเดียวจบ เรื่องน่ารักมากๆเลยนะ แต่ตอนพิเศษพี่อิฐพูดคำนั้นได้ไงงงงงง สงสารน้องอ่า ไม่พูดจิคำว่าเลิกอ่า พี่อิฐร้ายกาจมากกล้าทำให้น้องร้องไห้ หึ๊!
ขอบคุณค่าาา
-
อยากอ่านตอนพิเศษของแน่-มิลค์จังเลยค่ะ
คนเขียนใจดีลงให้อ่านสักตอนสิคะ อยากรู้ว่าคู่นี้จะร้อนแรงได้อีกแค่ไหน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ติดตามมาตั้งแต่พ่อถุง-ปรุง
รุ่นลูกก็สนุกน่ารักไม่แพ้กัน ไว้จะตามไปอ่านเรื่องใหม่นะคะ
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
ไม่อยากให้จบเลยยย เสียเงินแปปค่ะ พี่อิฐมั่นคงมาก จะรออ่านคู่มิลค์แน่ในเล่มนะค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
งง่าาาาาาาาาาาา น้องเกี๋ยวน่ารักเหมือนเดิมมมมม
ใจหายนึกว่าจะโดนคุณถุงเล่นแรงซะแล้ว ผ่านมาได้ทุกอย่าง
รักกันดีๆงี้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนให้ของขวัญน้องนี่น้ำตาซึมเลยค่ะ ประทับจายยยย
ใจหายเลยจบแล้ว TT
-
อ่านจบแล้วววว ชอบมากค่ะ เนื้อเรื่องน่ารักมากเลย ชอบแบบน้องเกี๊ยว ขี้อ้อนม้ากกกก :mew1: :mew1:
ถ้าเป็นพี่อิฐจะไม่ทนแน่ๆ
ขอบคุณมากค่า
-
หมั่นไส้อีพระเอกเรื่องนี้
-
ตอนพิเศษจะมีของอิฐเกี๊ยว 2 แน่มิลค์ 2 ในเล่มนะคะ คงมาลงได้แค่นี้ ที่เหลือต้องเก็บไว้ในเล่ม ^^
TBL-425-920
เปิดจองและโอนเงินตั้งแต่ วันที่ 24 มิถุนายน – 31 สิงหาคม 2558
เริ่มจัดส่งหนังสือให้ตั้งแต่ วันที่ 20 กันยายน – 5 ตุลาคม 2558
ระยะเวลาที่จะได้รับหนังสือโดยประมาณ วันที่ 25 กันยายน - 12 ตุลาคม 2558หนังสือ รักต้องยุ่ง ❤️ by Akikojae
(http://i58.tinypic.com/14d3uc7.jpg)
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด A5 จำนวนเล่ม 1 เล่ม
ราคา 425 บาท (รวมค่าส่งแบบลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
ของแถม กล่องเหล็ก
เรื่องย่อ
ถ้าวันนั้นมันไม่กล้าเข้ามาทักผมวันนี้เราคงเป็นแค่คนไม่รู้จักกันผมไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงชีวิตผมจะมีผู้ชายเข้ามายุ่งวุ่นวายได้ถึงเพียงนี้ มันเริ่มจากการเซ้าซี้ ลามมาจนติดตาม จนตอนนี้มันกลายเป็นความรักที่ก่อขึ้นโดยไม่รู้ตัวใครจะไปคิดล่ะว่าเด็กน้อยปีหนึ่งที่น่ารักจนคนทั้งมหาลัยกดไลค์ให้อย่าง 'น้องเกี๊ยว' จะมาคอยตามติดรุ่นพี่ปีสาม คนที่ไม่มีอะไรอย่างผม 'นายอิฐ' คนนี้ความรักที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่ได้ยินดีด้วยเลยมันจะดำเนินไปอย่างไรและน้องจะใช้วิธีไหนในการมัดใจผม คงต้องมาลุ้นกันแล้วล่ะครับ ..
สั่งจองได้ที่ http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae (http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae)
สอบถามเพิ่มเติม
แฟนเพจ https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop (https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop)
เว็บ http://www.nana-naris-ybooks.com/ (http://www.nana-naris-ybooks.com/)
หรือ
Facebook: Akikojae
Twitter: Kikotvxqyj
-
ปกน่ารักมากเลยค่ะ น้องเกี๊ยวน่ารักมากเลย จองไปแล้วน้า
-
อยากได้พี่อิฐอ่ะ!!!!!! ชายในฝันเลย :กอด1:
น้องเกี๊ยวก้น่ารัก คู่นี้ดูแลกันดีมากกกกก
มิลล์แน่ นี่ก็หื่นทั้งคู่ สมน้ำสมเนื้อมากๆๆๆๆ5555 :m20:
:pig4: :pig4:
-
ชูรสน่ารักจัง
-
:pig4:
-
พี่อิฐน้องเกี๊ยวน่ารักจังค่ะ
เกี๊ยวโตมาแล้วน่าฟัดน่าหยิก เหมือนมีบรรยากาศละมุนฟุ้งๆรอบตัวตลอดเวลา อ้ายยยยยยย
แน่กับมิลค์นี่หื่นตลอดอะ (ชอบบ5555555) :hao6: :hao7:
ขอบคุณนิยายน่ารักๆนะค้า
เดี๋ยวจะตามอ่านผลงานเรื่องอื่นๆค่ะ อิอิอิ
:pig4: :pig4:
-
น่ารักมุ้งมิ้งที่สุดเลยเรื่องนี้ :L2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
น้องน่ารัก พี่อิฐเลยหึงโหด 555555555
ชอบมิลค์แน่มากๆๆๆๆๆๆ เป็นคู่ที่เมา+โหดมาเจอกัน 555555
-
พึ่งจะอ่านจบ สนุกมากๆเลยค่าา o13 o13 o13 o13
-
น้องเกี๊ยวววววน่ารักตั้งแต่เด็กยันโตเลยยย
ใครๆก็หลงเสน่ห์หนูหมดเลยนะลูก ขนาดคนแข็งๆอย่างพี่อิฐยังไม่พ้นเงื้อมือน้องเลย5555
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่ะ ขี้อ้อนสุด ๆ ขี้แยด้วย อ่านแล้วหมั่นเขี้ยว ยิ่งเวลาแทนตัวว่าน้องนะ
โอ๊ย อีป้าจะเป็นลม
ส่วนพี่อิฐก็หล่อเท่ได้ลุคแบบรุ่นพี่ที่จะมีรุ่นน้องมาแอบชอบจริงๆค่ะ 5555
แต่ตลกเหมือนกันที่พี่แกไม่รู้ว่าตัวเองหล่อและป๊อบปูล่าร์ขนาดไหน
พี่อิฐเป็นคนที่มีความอดทนโคตร ๆ แล้วก็ดีงามไปซะทุกอย่าง
เพราะแบบนี้แหละถึงชนะใจคุณพ่อทั้งสองได้
แต่...แน่ แกขโมยซีนเพื่อนมาก เวลาชั้นอ่านแต่ละตอนนี่ใจชั้นนึกถึงแกตลอด
จนเกือบจะไม่สนใจคู่น้องอยู่แล้ว พ่อคุณเอ๊ย อะไรจะซื่อเอ๋อมึนแต่แซ่บขนาดนั้น
อยู่ดีๆก็ได้ผัวแบบง่ายๆแถมแซ่บกันวันละไม่ต่ำกว่า 4 รอบ 55555
(จริงๆแน่เป็นตัวละครในเรื่องคนแรกที่เราชอบเลยนะตั้งแต่เริ่มอ่าน)
ป.ล.เสียใจ :mew2: มาช้าไปหน่อยเลยไม่ได้อุดหนุนเลย
-
น้องเกี้ยวน่ารัก ทำไมเพิ่งมาเห็นเรื่องนี้ง่าาาา
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ตามมาจากเรื่องเครื่องปรุง ถุงทอง ง๊าน้องน้ารัก ขี้อ้อน
เหมือนเดิม ตอนที่เปิดเรื่องมาคิดว่า อิฐกับแน่ เรื่องนี้
สบายๆไปเรื่อยๆไม่ดราม่า ขอบคุณค่ะ
-
:กอด1:
-
:mew1:
-
:o8: ชอบมาก ก.ไก่ล้านตัว
สนุกมากๆๆ
-
เกี๊ยวน่ารักกกกก
ปล.เอฟซีมิลค์แน่ค่ะ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :impress3: น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก เลย เกี๊ยวน่ารักจริง ๆ ตั้งแต่เด็กยันโตเลยน่ะ เป็นเด็กที่โชคดีมาก ๆ ทำบุญด้วยอะไรจ้ะลูกถึงได้โชคดีขนาดนี้ แต่ภาคนี้เสียดายไม่ได้เจอฮะเก๋าเลยน่ะ แล้วเราแปลกใจว่าภาคนี้ทำไมไม่เห็นปรุงกับคุณถุงมาเยี่ยมบ้านที่กรุงเทพเลยรวมทั้งเกี๊ยวด้วยน่ะ ไม่กล่าวถึงอาม่าอากงเลย หรือว่า เสียไปหมดแล้วก้อดูไม่น่าเนอะ :sad4: เอ่ยถึงแต่สายชูเท่านั้นเองน่ะ คุณโกะแต่งอะไรเกี่ยวกับเด็กได้น่ารักมาก ๆ เลยน่ะ :กอด1:
-
น้องเกี๊ยวยังน่ารักกกกกและขี้อ้อนเหมือนเดิม
ชอบทุกคู่เลย ชอบอิฐ น้องเกี๊ยว . มิลค์ แน่ แต่คิดถึงป๊าถุงกะพ่อปรุง
เรื่องนี้ครบรสเลย สนุก น่ารัก สุดๆๆๆ :pig4:
-
ไม่พูดถึงอากงอาม่านี้คงเสียหมดแล้วแน่ๆ
ก็นะน้องเกี๊ยวก็โตจนมีแฟนแล้วนิน่า
คู่มิลค์กับแน่เด็ดมากๆ
-
Re - print รักต้องยุ่ง
TBL-425-920
เปิดจองและโอนเงินตั้งแต่ วันที่ 23 กุมภาพันธ์ – 10 เมษายน 59
เริ่มจัดส่งหนังสือให้ตั้งแต่ วันที่ 30 เมษายน – 18 พฤษภาคม 59
หนังสือ รักต้องยุ่ง ❤️ by Akikojae
(http://i58.tinypic.com/14d3uc7.jpg)
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด A5 จำนวนเล่ม 1 เล่ม
ราคา 425 บาท (รวมค่าส่งแบบลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
เรื่องย่อ
ถ้าวันนั้นมันไม่กล้าเข้ามาทักผมวันนี้เราคงเป็นแค่คนไม่รู้จักกันผมไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงชีวิตผมจะมีผู้ชายเข้ามายุ่งวุ่นวายได้ถึงเพียงนี้ มันเริ่มจากการเซ้าซี้ ลามมาจนติดตาม จนตอนนี้มันกลายเป็นความรักที่ก่อขึ้นโดยไม่รู้ตัวใครจะไปคิดล่ะว่าเด็กน้อยปีหนึ่งที่น่ารักจนคนทั้งมหาลัยกดไลค์ให้อย่าง 'น้องเกี๊ยว' จะมาคอยตามติดรุ่นพี่ปีสาม คนที่ไม่มีอะไรอย่างผม 'นายอิฐ' คนนี้ความรักที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่ได้ยินดีด้วยเลยมันจะดำเนินไปอย่างไรและน้องจะใช้วิธีไหนในการมัดใจผม คงต้องมาลุ้นกันแล้วล่ะครับ ..
สั่งจองได้ที่ http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae (http://www.nana-naris-ybooks.com/product/25/pre-order-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87-%E2%9D%A4%EF%B8%8F-by-akikojae)
สอบถามเพิ่มเติม
แฟนเพจ https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop (https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop)
เว็บ http://www.nana-naris-ybooks.com/ (http://www.nana-naris-ybooks.com/)
หรือ
Facebook: Akikojae
Twitter: Kikotvxqyj
Line: zhn7846a
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมาก อิอิ
-
:hao7:
-
หูยย แน่แอ๊บเงียบๆที่แท้ขี้เอาเซ็กจัดนี่นาา :z1:
-
:pig4 :pig4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านได้ยังไม่จบตอนดี อุตส่าห์มโนว่าเกี๊ยวต้องเป็นเมะหนุ่มสุดหล่อเหมือนพ่อ ดันเป็นเคะเต็มรูปแบบซะงั้น โถ่!!! :really2: :really2: :really2:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มตามทั้งเรื่องเลยน้องน่ารักมากกกกอ่านไปเขินไป><
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:o8: :-[ มันดีมากเลยเธอออออออ โอ้ยยยยยยย รักเกี๊ยวตามมาจากเครื่องปรุง ถุงทอง โอ้ยยยยย คนแต่งเก่งอ่ะ แต่งได้ทุกแนวจริงๆ ปรบมือๆๆๆๆๆๆ :L2:
-
เกี๊ยวน่ารักกกกกกก :mew1:
-
สนุกมากครับ น่ารักมาก ๆ พี่อิฐ-น้องเกี๊ยว ตอนอ่าน "เครื่องปรุง กับ ถุงทอง" นึกว่าน้องเกี๊ยวจะเป็นสามีแต่ดันมีสามีแทน คู่มิลค์กับแน่ก็น่ารักมาก หื่นพอกันทั้งคู่
ขอบคุณครับ
-
love ๆ เลย :กอด1:
-
ชอบบบ น้องเกี๊ยวน่าร้ากกก :o8:
-
o13
-
:pig4:
-
:pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตามมาอ่านอีกรอบ ชอบมากกกกกกก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: