หัวข้อ: Nov.vol2 เอาให้แน่...ได้แค่ไหน ?

[civava14]

 หุ หุ หุ
MomentÂm™ ยาโด๊ป หมดฤทธิ์แล้วเหรอ หายไปอีกแระ
อย่าหายไปนานนักน่ะ คิดถึง

[torto]

เราว่าไม่เห็นต้องหนีไอ้เดฟเลยนะ   สู้วนเวียนอยู่ใกล้ๆๆแต่ไม่รู้จักมัน  ให้มันเห็นสิ่งที่มันเคยทำไว้ว่าส่งผลรุนแรงแค่ไหนกับอิง  สิ่งที่มันเห็นยังน้อยไป

ถ้าอิงเปลี่ยนตัวเองซะใหม่ร้ายให้ได้อย่างที่มันเคยทำ  ก็คงซะใจคนอ่านเป็นบ้าเลย


คนแต่งอย่าหายไปนานนะ   อยากอ่านอ่ะ

[menano]

โย่ววววววววววววววววววว

มารอก้าวที่ 19 จ้า

 

 

[MonsterP]

รอค้าบบบ ทุกคนให้อภัยแล้วนะค้าบ กลับมาต่อได้แร้วค้าบ แฮ่ๆๆๆๆ

[myxt]

  มาเต้นรอน้องตั้ม 555
คิดถึงๆ

[R@!nY~==~N!GhT]

 

มารอ

ปล.ตรูจะบร้ากะสัปดาห์นรก

[DeShiWa]

 

อ่าครับเป็นกำลังใจให้ต่อไปครับผม

สู้ๆต่อไปทุกคน

 

[kannooh]

   มาต่อเร็วๆน๊า   

รออยู่ๆ  คนแต่งสู้ๆ

[Poes]

[power**]

Merry X'mas ค่าาา

อร๊ายยยย

รอตอนเลยสวยยยย  1 9

มาต่อเร็ว ๆ น้าาาาาาาาา

[FÂntastic 1st™]

ทำไมมันเศร้าอย่างงี้อ่ะคับ.................. 

แต่ชอบ >>>>> อิอิ

มาต่อไวไวเน้อ.......รออยู่ค้าบบบบบบ !!!!! 

[maabbdo]

[poom]

.............MERRY CHRISTMAS...............

 

[both^^]

[nooww]

 ::TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT............................................TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT

[torto]

Merry X' Mas นะ


ยังรออยู่นะ

[tama_zaa]

ก้าวที่สิบเก้า




พอไอ้พวกน้องๆผมเดินออกไป
ผมก็ลืมตาขึ้น
เพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ
ไปล้างหน้าล้างตาสักหน่อย
นอนซมมาหลายวันแล้ว
และจะได้ไม่ต้องมาคิดเรื่องราวต่างๆวุ่นวาย
ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
เพราะผมยังไมสามารถที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวได้เลย
แล้วได้พวกน้องผมมันจะพาผมหนีใคร
แล้วจะหนีไปไหนก็ไม่รู้
แต่ที่แน่ๆ
มันคงไม่อยากให้ผมรู้ด้วยแน่ๆ
เพราะถ้ามันต้องการปรึกษาผมจริงๆมันคงจะถามผมไปแล้ว
แต่นี่มันแอบคุยลับหลัง
แสดงว่ามันไม่อยากให้รู้

แล้วทำไมผมถึงได้มานอนซมอยู่บนเตียงแบบนี้ได้อีกก็ไม่รู้
แถมยังรู้สึกหนักๆหัวอีกด้วย

ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามาซะก่อน

พอผมหันกลับไปดู
ก็เจอกับคนที่เข้ามาพร้อมกับไอ้ว่านเพื่อนผมนั่นเอง


"อ้าว ยังไม่กลับอีกหรอครับ แล้วนี่ไอ้ว่านไปไหนเนี่ย ผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ "
ผมทักไปพร้อมกับยิ้มเขินๆ
ก็ผมไม่รู้นี่ครับว่าเพื่อนผมกับเขาคนนี้หายไปคอนไหน
แล้วทำไมผมจึงได้หลับไปดื้อๆ
มิหนำซ้ำสายน้ำเกลือที่แขนผมก็ไม่มีแล้วด้วย
ทั้งๆที่ก่อนจะหลับผมจำได้ว่าพยาบาลเพิ่งจะเปลี่ยนน้ำเกลือแท้
แต่สิ่งที่เหลืออยู่บนมือผมกลับเหลือแค่เพียงรอยแผลจากเข็มน้ำเกลือ
แต่ก็แปลกอีกนั่นแหละ
รอยแผลจากเข็มน้ำเกลือน่ากลัวมาก
ถึงขั้นเรียกได้ว่าเหวะหวะเลยก็ได้
เหมือนกับพยาบาลกระชากเข็มออกจากมือผมแรงๆ
สงสัยพยาบาลต้องแกล้งผมแน่ๆ

"นี่มึงจำกูไม่ได้จริงๆ ใช่ไหม"
เขาคนนั้นถามผมอีกแล้วครับ
ผมชักคุ้นๆว่าเขาเคยถามผมไปหลายครั้งแล้วเหมือนกันนะ

"เอ่อ ครับ "
ผมตอบกลับไปพร้อมกับทำหน้างงๆ

"...."

"คุณ เอ่อ นายเป็นเพื่อนเราที่มหาวิทยาลัยหรอ คือ ขอโทษด้วยนะ พอดีว่าเราจำนายไม่ได้จริงๆ"
ผมยิ้มอย่างขอโทษกลับไปให้
สมองผมก็แปลกๆแฮะ
มันรู้สึกโหวงๆยังไงไม่รู้
จะว่าความจำเสื่อมมันก็ไม่น่าจะใช่
เพราะผมก็จำคนอื่นๆได้หมด

แล้ว....

ผู้ชายคนนี้เขาเป็นใคร

"ไม่ใช่"
เขาตอบกลับมาสั้นๆ

"แล้ว... คือ เราขอโทษจริงๆนะ นายช่วยบอกเราได้ไหมว่าเราสองคนรู้จักกันได้ยังไง พอดีเราเริ่มจะสับสนไปหมดแล้ว นายทำเหมือนรู้จักเรา แต่ทำไมเราจำอะไรเกี่ยวกับนายไม่ได้เลย"

"ไม่จำเป็น "
เขาพูดก่อนจะเดินมากระชากข้อมือผม

" โอ๊ย"
ผมก็ได้แต่ร้องสิครับ
จะจับข้างไหนไม่จับ
มาจับข้างที่เป็นแผลแล้วยังออกแรงบีบอีก

"นี่พวกมึงรวมหัวกันแกล้งอะไรกู หา ความจำเสื่อมเหี้-ไร ทำไมมึงจะจำได้ทุกคนยกเว้นกู"
เขาตะคอกใส่หน้าผม
พร้อมกับจ้องหน้าผมไม่วางตา

"เอ่อ เรา เอ่อ "

"ทำไม พูดไม่ออกรึไง มึงจะให้กูคลั่งให้ได้ใช่ไหม"

"...."

"ยังจำไม่ได้ใช่ไหม หรือมึงจะให้กูรื้อฟื้นความจำให้ มึงถึงจะเลิกเล่นสักที หา"
เขาพูดพร้อมกับเอาปากมาบดขยี้กับริมฝีปากผมอย่างรุนแรง
ทำเอาผมตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
เพราะไม่คิดว่าคนแปลกหน้าจะทำกันถึงขนาดนี้

"...."

" จำได้รึยัง หรือจะต้องให้กูทำมากกว่านี้ ให้กูรื้อฟื้นความหลังให้ไหม"
เขาเริ่มเอาปากมไซร้ตาลำคอผมที่ได้แต่นืนนิ่งขึงอยู่กับที่
พร้อมกับภาพในหัวที่มันเริ่มจะหมุนเวียน
เหมือนหนังที่มันฉายติดๆขัด
แต่ก็เริ่มที่จะชัดขึ้นเรื่อยๆ

" .. เดฟ "
ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้าอย่างตกใจ
ก่อนสติจะขาดหายไป

...........................

..........................

..........................

..........................

(ต่อไปจะเป็นการบรรยายผ่านความรู้สึกของเอิงนะครับ)

"ไอ้เดฟ"
พอพวกผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง
ก็เจอกับไอ้เดฟที่มันนั่งอยู่ที่โซฟาด้วยท่าทางร้อนรน
พร้อมกับคุณหมอที่กำลังเก็บเครื่องมือ
ทำให้ผมรู้ว่าต้องมีเหตุการอะไรเกิดขึ้นระหว่างที่ผมไม่อยู่แน่ๆ

แล้วไอ้เดฟมันจะเอายังไงกับพี่ผม

เวลาที่ผมกีดกันมันก็จะเอาให้ได้
พอผมเริ่มปล่อยมันกลับไม่สนใจพี่ผม
หันไปควงคนอื่นเปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่นโดยที่มันไม่เคยแคร์ความรู้สึกของพี่อิงเลยสักนิด
ไอ้เรื่องจะให้ผมบอกพี่ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน
เพราะผมดูก็รู้ว่าพี่ผมรักมันมากขนาดไหน
ผมรู้ครับว่ามันเป็นรักครั้งแรกของพี่อิง
พี่อิงเลยอาจจะทุ่มเทกับไอ้เดฟมากเกินไป
ขนาดความจำเสื่อมพยายามจะลืมแต่ก็ยังคงคิดถึงมัน

แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะครับ
จะให้ไล่ไอ้คนที่พี่อิงรักออกไปก็ใช่ที่
แต่จะให้มันอยู่เพื่อทำร้ายความรู้สึกของพี่อิงต่อไปผมก็ทำไม่ได้

"หมอครับ เกิดอะไรขึ้นครับ"
ผมรีบเดินเข้าไปสอบถามอาการพี่อิงจากคุณหมอ

"คือ คนไข้ถูกรบกวนระบบการฟื้นฟูความจำอย่างรุนแรง จนระบบการทำงานของจิตแปรปรวน ทำให้รู้สึกสับสนจนสลบไป ตอนนี้ก็ต้องรอดูว่าฟื้นขึ้นมาแล้วจะเป็นอย่างไร อาจจะเกิดผลเสียคือความทรงจำทั้งหมดจะหายไป ซึ่งจะรุนแรงมากกว่าครั้งแรก ส่วนผลดีก็คือ คนไข้อาจจะจำเรื่องราวต่างๆ ทั้งหมดได้ แต่.."

"แต่อะไรครับคุณหมอ"
เสียงไอ้เดฟมันพูดแทรกมา
พร้อมกับลุกมายืนข้างๆผมอย่างร้อนรน

"อย่างที่บอกว่าการฟื้นฟูความทรงจำไม่ได้เป็นไปอย่างมีระบบ ความจำอาจจะจำได้ทั้งหมดก็จริง แต่ทางด้านจิตใจและอารมณ์ของเค้าอาจจะยังไม่ได้เตรียมตัวรับเรื่องราวต่างๆ โดยเฉพาะถ้าเรื่องที่เกิดขึ้นเคยมีผลกระทบกับจิตใจจนถึงขนาดเคยดดนกำจัดออกไปจากสมองแล้ว ก็คงเป็นเรื่องยากที่จิตใจของเค้าจะรับไหว"

"แล้วยังไงครับคุณหมอ พี่ผมจะเป็นยังไงครับ"
ผมรีบถามคุณหมอเสียงสั่น

"คนไข้อาจจะมีอาการซึมเศร้าบ้าง หรืออาจจะมีอารการคุ้มคลั่งในบางครั้ง "

"เป็นบ้าหรอครับ"
ไอ้เดฟมันพูดเหมือนเพ้อ

"จริงๆก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะ แต่ก็ต้องรอดูก่อน เพราะหมอก็ไม่สามารถจะบอกอะไรมากไม่ได้ บางทีมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น ถ้าสภาพจิตใจของคนไข้แข็งแรงพอเรื่องเหล่านี้มันอาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้"

"แล้วถ้ามันเกิดขึ้นล่ะครับ เราจะรักษายังไง"
ผมถามคุณหมอเสียงเครียด

"ก็ต้องรักษาตามอาการ ถ้าเบาหน่อยก็อาจจะให้กินยา คนรอบข้างก็ต้องช่วยคนไข้ด้วย พยายามอย่าหาเรื่องมากวนใจ ส่วนถ้าหนักหน่อยก็คงต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล แต่หมอก็ไม่อยากให้กังวลไว้ก่อนนะ อย่างที่บอก เราต้องรอดูตอนที่เค้าฟื้นมากกว่า ถ้ายังไงหมอขอตัวไปตรวจคนไข้คนอื่นก่อนนะ ถ้ามีอะไรก็กดเรียกพยาบาลทันทีแล้วกัน"

"ครับคุณหมอ ขอบคุณมากครับ "
เป็นเสียงไอ้กิกครับที่มันเอ่ยขอบคุณคุณหมอแทนผมสองคนที่ได้แต่ยืนอึ้งอยู่


ผลัวะ
พอผมตั้งสติได้ก็ซัดหมัดเข้าที่ใบหน้าของไอ้เดฟทันที
เป็นผลให้มันถึงกับหน้าหันเลยทีเดียว

แต่มันก็ไม่ตอบโต้นะครับ
มันแค่หันกลับมามองดูผมสายตานิ่งๆเท่านั้น
ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่

"มึงออกไปจากชีวิตพี่กูเลยนะ ออกไป "
ผมไล่มัน

"....."

"ไปสิ หรือว่ามึงอยากจะโดนอีกหมัด "
ผมเดินเข้าไปหามัน
แต่ก็เดินไอ้เดมันกันไว้ก่อน

"ใจเย็นๆมึงไอ้เอิง มึงอย่าลืมสิว่าเราทุกคนต้องหาทางช่วยเจ๊นะ อีกอย่างเรายังไม่รู้เลยว่าเจ๊แกตื่นมาจะเป็นยังไง บางทีเจ๊แกอาจจะลัล ลา สบายไปก็ได้ "
ไอ้เดยังคงกวนส้นตีนตามนิสัยแหละครับ
แต่ก็ทำเอาผมถึงกลับเผลอยิ้มออกมาเลยทีเดียว

"เออ ต้องยังงี้สิวะ ยิ้มเยอะๆ "
ไอ้กิกเดินเข้ามาบีบแก้มผมอย่างเอ็นดู
แต่เอ ผมรู้สึกรังสีอำมหิตมันแผ่มาหาผมยังไงไม่รู้

"พอเลยมึง มายืนนี่"
ไอ้เดครับมันรีบดึงไอ้กิกเมียมันไปยืนข้างๆทันที


พอผมอารมณ์เย็นขึ้นผมก็ต้องกลับไปเคลียร์กับไอ้ตัวต้นเหตุก่อนแหละครับ

"ตกลงมึงจะเอายังไงกับพี่กูกันแน่ มึงบอกมาเลย "

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""

จบตอน

แหะๆๆ

ผมกลับมาแว้ววววววว


มีแถมเอิงบรรยายนิดหน่อย
ระหว่างที่อิงหลับอยู่
แต่ต่อไปอิงก็บรรยายต่อแหละ
เพราะถ้าเอิงบรรยายต่อเดี๋ยวจะรู้เรื่องไปหมดซะก่อน


บัยบายค้าบบบบ

ปล.สั้นอีกตามเคย

[tama_zaa]

ลืม ๆ ๆ

Merry X' Mas

ค้าบบบทุกๆคน

มีความสุขกันเยอะๆนะค้าบบบ

ขอให้ปีนี้มีคนข้ามปีกันทุกคนนะ

จะได้ไม่ต้องเค้าท์ดาวคนเดียว

ไปเที่ยวไหนบอกกันมั่งนะ

เดี๋ยวจะแอบไปด้วย

เหอะๆ ๆ

 

[myxt]

^
^
^
^
อ๊ากกกก มาทันจิ้มน้องตั้มด้วย เหอๆๆๆ

ไอ้เดฟเนี่ย มันจะเอาไงฟระ ชักฉุน  ทำตัวดีๆเหมือนคนปกติเค้าไม่ได้รึไง ฮึ่ยยยย
รอลุ้นอย่างเดียวว่าอิงตื่นมาแล้วจะเป้นยังไง  เฮ้ออออ ลืมๆมันไปเหอะน้องอิงเอ๊ยยย

merry x'mas ย้อนหลังค่ะน้องตั้ม
คิดถึงน๊า 
แน่ใจนะว่าจะตามไปเที่ยวด้วย งั้น เดี๋ยวรีบบอกเลย 

[duchess]

  lal la

55+ MERRY X'MAS

JOYEUX NOËL !!! ^^

[astral]

เดฟร้อนรนเข้าปาย เหอเหอ 

[wan]

สั้นเนอะ ตั้ม ของจริงสั้นเปล่า 

Merry Christmas นะครับ ขอให้มีความสุขมาก ๆ ไอ้พี่แชมป์ด้วย 

[nOn†ღ]

  มาต่อแล้ว งงกะคุณเดฟเหลือเกิน 

MERRY X'MAS น้องตั้มด้วยคนจ้า

[torto]

Thanks ที่มาต่อให้อ่านวันนี้  แฮะๆๆ  อารมณ์ดี

แต่เรื่องราวดูมันเลวร้าย  เหมือนนิสัยไอ้เดฟเลยนะ

[LingNERD*]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก

ได้อ่านแย้ว

อิงอย่าเปงบ้าเยยนะ

[april]

  MERRY X'MAS ย้อนหลังค่ะ 


สงสารอิงจังอย่าเป็นอะไรเลยนะ

[jokirito]

ว้าวววววววววววววว  น้องอิงมาอัพแล้ววววววว  หุหุ


ลุ้นต่อปายยยย  อิงจะเอาคืนเดฟได้มั้ยนี่


อย่าไปจำมันเลย  ให้มันจีบเอาใหม่  อิอิ

[menano]

 

เย่ๆๆๆๆๆ ตอนที่ 19 มาต่อแล้ว

น่าสงสารอิงจังเลยเนอะ

ไอ้บ้าเดฟนี่ก็ยังคิดว่าคนอื่นเค้าเล่นละครกันอีก

ไมไม่ไปถามหมอวะไอ้บ้า

นิสัยไม่ดี นี่ต้องทำให้ตายไปเลยรึไงถึงจะพอใจน่ะฮึ 

merry christmas ด้วยนะจ๊ะคนแต่ง

  รอตอนหน้าจ้า 

[a_tapha]

ลัล ลา เข้าไป เย้ เย้

     


อ่านแล้ว ๆ   รอตอนต่อไป

[RN]

Merry X' Mas

อย่าไปยอม ไอเดฟมันง่ายๆๆนะ