อ่านตั่งแต่แรก จนจบแล้วค่อยเม้นท์
เข้าใจในความรู้สึก ของพี่อาร์มมากๆ
ยังไงสุดท้าย ดีแล้วที่ยังมีความรู้สึกว่ารัก เพราะรักไง การที่ทำแบบนี้มันไม่ผิด เพราะเราถือว่า เราทำดีที่สุดแล้ว
อนาคตของเขาที่ควรจะยินดี ก็ยินดีกับเขาให้ถึงที่สุด
แอบทำเหมือนที่เคยทำเล้ย แต่เปลี่ยนจากงานรับปริญญามาเป็นงานรับน้องแทนได้ไหมค่ะ
แค่อยากเจอหน้า ขอให้เห็นซักนิดก็ดีใจแล้ว
ตอนนี้เรียนเกี่ยวกับงานที่พี่อาร์มทำอยู่ค่ะ อยากไปอยู่โดฮาเหมือนกัน
เคยคิดอยากอยู่กับตัวเอง คนเดียว ที่ๆ ไม่มีใครรู้จัก ไม่ใช่ว่าจะหนี
แต่ไปเพื่อที่จะกลับมาเริ่มใหม่ ไปหาที่ ที่ทำให้หัวใจตัวเองเข้มแข็งมากขึ้น
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้ ก็แค่นั้น สิ่งที่ต้องปรับตัวมันมีมาก
กว่าจะกลับมาคุยกันดีๆ เกือบ 2 ปีกว่า
แต่ตอนนี้ก็คุยกันได้แล้วค่ะ ไม่เป็นไรเเล้ว
เพราะไม่มีใรรู้จักเขาเท่าที่เรารู้จัก จะเลวแค่ไหน หรือจะดีเท่าไหร่ ไม่มีใครรู้จักเขา เท่าเราแล้วค่ะ
เพราะคนเราไม่มีใครดีไปหมดทุกคน คำว่า ต้องการ กับ อยากได้ ไม่ใช่เรื่องที่น่าอายในการที่จะยอมรับความเป็นจริง
ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ