ในที่สุดก้อมาต่อสักทีนะคะ อยากจะเม้นตั้งแต่มะวานแระ แต่เกรงใจ แห่ะๆ
นู๋อยากจะบอกว่าพี่จบเรื่องได้ดีมากมาย
มันเรียบๆเรื่อยๆ ไม่หวือหวา ตามทำนองของเรื่องนี้ที่พี่เปิดฉากมาแต่ต้น จู่ๆจะให้มารักกันหวานจ๋อยตอนจบคงแปลก
เพราะความเจ็บปวดที่ได้รับมันมากมายเกินไป...พี่กอดความกลัว ความไม่เชื่อใจจากการถูกหักหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถึงแม้ตอนนี้พี่จะรู้ว่าพี่ตีความข้างเดียว คิดถึงแต่ตัวเอง จนลืมนึกถึงใจโกก้อเหอะ แต่เพราะความละอายใจที่มีเหลือ มันก้อคงยากเกินกว่าจะตีหน้าตายเข้าหากัน นู๋คิดว่าพี่ทำถูกแล้วล่ะ ที่ปล่อยให้เวลาเปนเครื่องช่วยเยียวยา คนเรารักกันน่ะ ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ถ้ารักแล้ว มันก้อยังคงรักอยุ่นั่นแหล่ะ รักที่ไม่ผูกมัด อยู่ด้วยกันเพราะต่างฝ่ายอยากอยู่ ไม่ใช่เพราะสัญญาหรือหน้าที่ นู๋ว่ามันเปนรักที่สงบสุขที่สุดละ
ขอบคุนสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ พี่ทำให้นู๋เฮริทมากมาย ร้องไห้ตามไปกับพี่ทุกวันๆ ดีนะที่อยุ่คนเดียวไม่งั้นโดนล้อแน่เลย นางเอกนอกจอร้องตามนางเอกในจอ
พอมาถึงตอนจบ หัวใจก้อโล่งโปร่งสบาย ที่เรื่องทุกอย่างมันเคลีย จบลงด้วยดี นู๋ระแวงทุกวันเลยกลัวพี่จบเศร้า
แวะมาทักทายกันมั่งนะคะ ยังยืนยันเปนกำลังใจให้เสมอค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
