SPECIAL FOR
RIFLE’s B-DAY
[/size]
อีกประมาณยี่สิบนาทีจะเปลี่ยนเป็นวันใหม่ และจะกลายเป็นวันเกิดของไรเฟิล คนตัวเล็กเดินวนในห้องน้ำไปมาเป็นหนูติดจั่น กัดเล็บอย่างครุ่นคิด เอาไงดีวะ! มองตัวเองในกระจก เส้นผมเปียกหมาดเพราะเพิิ่งผ่านการสระผม ร่างบางสวมชุดคลุมสีขาวตัวสั้น ถ้าจะทำตามแผนที่คิดกับลูกหมาสามตัวมันน่าอายเกินไป เอาไงดี. . . แม่งบอกมาได้ยังไงว่าให้ ‘ยั่ว’ แค่ปกติไม่ยั่วก็ลุกจากเตียงแทบไม่ไว้อยู่แล้ว!!
แต่จะให้แค่ของขวัญมันก็ยังไง ๆ อยู่นะ ตอนวันเกิดเขาไรเฟิลก็จัดปาร์ตี้ให้ด้วยซ้ำ เอาว่ะ! เป็นไงเป็นกัน กระต่ายตัวขาวสูดหายใจเข้าปลอดลึกเรียกกำลังใจให้ตัวเองแล้วเปิดประตูออกจากห้องน้ำ
“อ อ้าว”
“ตกใจอะไร”
“เปล่า นึกว่ายังอ่านหนังสืออยู่อีก” ก็มันใกล้จะสอบไฟนอลแล้วนี่นา เขาเองก็เพิ่งอ่านจบไปไม่กี่บท ไรเฟิลไหวไหล่ หรี่ตามองกระต่ายตัวขาว คนตัวเล็กที่พอรู้สึกตัวก็ยกมือกอดตัวเอง
“ไป ไปอาบน้ำดิ!!” ตะโกนไล่ยักษ์ฝรั่ง ส่วนตัวเองก็หนีเข้า closet walk in เพื่อจะแต่งตัว
มือขาวเปิดลิ้นชักหยิบกางเกงชั้นในขาสั้นมาสวม ปลดชุดคลุมอาบน้ำพาดไว้บนราวแขวน ร่างบางที่สวมเพียงชั้นในตัวเดียวเดินไปนั่งที่เก้าอี้ มือขาวหยิบโลชั่นมาทาผิวกาย
ควอทซ์เดินมาหยุดที่หน้าตู้เสื้อผ้าส่วนของคนตัวสูง ไล้ปลายนิ้วผ่านเสื้อผ้าตัวแล้วตัวเล่าก่อนจะหยุดที่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวในสุด กระต่ายน้อยหยิบออกมาทาบเข้ากับตัวเองก่อนจะยกยิ้ม คงพอได้เนอะ ชายเสื้อเชิ้ตยาวพอที่จะคลุมสะโพกเขาได้ มือเรียวติดกระดุมเพียงแค่สองเม็ดล่างเท่านั้น
ยืนมองตัวเองหน้ากระจกแล้วเบ้หน้าอยากกระดากอาย ตัดสินใจเดินออกมายังส่วนของห้องนอน นาฬิกาฉายตัวเลข 00:06 เลยเข้าวันใหม่มาหกนาทีแล้ว กระต่ายขาวเดินไปปิดม่านและปิดไฟในห้องลงก่อนจะเปิดโคมไฟสีส้มสลัวขึ้น วางกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินไว้ที่โต๊ะข้างเตียง ข้างในนั้นบรรจุของขวัญที่เขาสั่งทำขึ้นมา ต่างหูทรงสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด ประดับด้วยนิลเม็ดเล็กเรียงต่อกันเป็นรูปตัวอักษร R
แล้วปืนขึ้นไปนั่งบนเตียง
สยองตัวเองชะมัด ทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ยยยยยย คร่ำครวญไปก็เท่านั้น เสียงน้ำจากห้องน้ำหยุดลง ส่งผลให้หัวใจของคนที่นั่งอยู่บนเตียงเต้นระรัว
ร่างสูงออกมาหลังจากอาบน้ำเสร็จ หยดน้ำเกราะพราวบนผิวกายแกร่ง ส่วนล่างพันด้วยผ้าขนหนู มีผ้าอีกผืนพาดบนไหล่ คนตัวสูงชะงักมองกระต่ายบนเตียงด้วยความตะลึง ขายาวก้าวเข้าใกล้เตียงราวกับต้องมนต์ บันนี่เงยหน้าช้อนตามองคนตัวสูงกว่าด้วยสายตายั่วยวน
นึกพิเรนท์อะไรขึ้นมาวะ?! การที่มานั่งโชว์ขาขาว ๆ แบบนี้ยั่วเขาใช่ไหม.. เสื้อเชิ้ตที่เขาให้ได้พอดีพอมาอยู่บนตัวของควอทซ์แบบนี้มันกลับดูตัวใหญ่มาก กระดุมเสื้อที่กลัดเพียงสองเม็ดล่างนั้นทำให้เห็นผิวขาวเนียบรวมทั้งยอดอกสีสวยที่ลอยเด่นล่อตาคนตัวสูง ไหนจะไหล่เสื้อข้างหนึ่งที่ตกไปอีก
“ยั่วหรือไง?” ตีหน้าซื่อ เอียงคอสงสัย มันน่าขย้ำให้แหลกจริง ๆ กระต่ายยั่วขยับลงจากเตียง ผลักคนตัวสูงให้นั่งลงบนเตียง มือขาวประคองใบหน้าหล่อคมเอาไว้แล้วโน้มหน้าเข้าไปใกล้จนปลายจมูกชนกัน
“Happy birthday” กระซิบเสียงพร่าชิดริมฝีปากอีกคน ฟันขาวขบริมฝีปากของร่างหนาเบา ๆ ไรเฟิลยกยิ้มมุมปาก ไล้นิ้วโป้งกับริมฝีปากอิ่มที่เผยอนิด ๆ และเจ้าบันนี่ก็ทำสิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือแลบลิ้นเลียปลายนิ้วของเขา !!! กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แผ่นออกหนาสะท้อนขึ้นลงด้วยแรงอารมณ์ กลางกายพองตัวดันผ้าขนหนูสีขาว บันนี่จอมซนหลุบตามองต่ำ หน้าหวานแดงซ่านเพราะความอาย
ขยับกายคุกเข่าคร่อมตักคนที่นั่งอยู่บนเตียง มือโอบรอบลำคอแกร่ง ไล้มือบนแผ่นหลังกว้างไปมาอย่างยั่วเย้า อีกคนกัดฟันกรอด ในเมื่อมายั่วเขาแบบนี้ก็อย่าคิดว่าจะได้ลงจากเตียงเลยบันนี่!! ฝ่ามือร้อนลูบเรียวขาขาวก่อนจะสอดมือเข้าไปในชั้นในขาสั้นแล้วบีนเคล้นสะโพกนิ่ม ร่างบอบบางกัดริมฝีปากกลั้นเสียงคราง เบียดตัวแนบชิดกับร่างกำยำ
พลิกตัวผลักกระต่ายขาวให้นอนราบกับเตียงนุ่ม เท้าแขนยันตัวเอง ตาคมจ้องมองกายขาวของคนรักอย่างจาบจ้วง ลิ้นชื้นแลบเลียริมฝีีปากแห้งผากของตน ร่างกายร้อนรุ่มแม้จะเพิ่งผ่านการอาบน้ำมา ก้มลงมอบจูบร้อนแรงให้คนใต้ร่าง ขบเม้มเรียวปากอิ่มอย่างดุดันก่อนจะสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปฉิกชิมความหวานภายใน
“อื้อ..อืม” ครางเสียงหวานอ้ืออึงในลำคอ ยกขารัดเอวสอบของคนด้านบนแล้วใช้เท้าค่อย ๆ ดันผ้าขนหนูที่อีกคนใช้ปกปิดร่างกายออก มือหนาฟ้อนเฟ้นตุ่มไตชูชันท้าสายตาอย่างสนุกมือเล่นเอาอีกคนครางซ่าน ผละจูบออกเลื่อนลงซุกไซร้ลำคอระหง ขบเม้มสร้างรอยรักสีระเรื่อ เบียดกายแนบชิดแบ่งปันความร้อนของร่างกายให้อีกคนรับรู้
“อ๊ะ..อ๊า” มือสวยดันศีรษะอีกคนออกแต่กลับแอ่นออกให้คนตัวสูงกว่าลงลิ้นกับเม็ดอกได้ถนัดขึ้น ไรเฟิลดูดชิมเม็ดอกเล็กทั้งสองข้างของกระต่ายตัวน้อยสลับกันไปมาจนเปียกชื้นน้ำลาย เลื่อนมือลงต่ำเคล้นคลึงส่วนกลางลำตัวของคนตัวเล็กผ่านเนื้อผ้าบาง
“แข็งแล้วนี่” ครางฮื่อปิดหน้าและแก้มแดงซ่อนความเขินอาย ไม่แข็งได้ไงเขาก็มีความรู้สึกนะ!
“อ๊ะ... อ๊ะ” มือหนาเกี่ยวรั้งขอบชั้นในตัวเล็กลง อีกคนยกสะโพกขึ้นให้ร่างสูงดึงมันออกอย่างไม่ขัดขืน ขยับมือรูดรั้งกลางกายกระต่ายตัวเล็กรัวเร็วจนคนถูกกระทำร้องครางไม่เป็นภาษา ก่อนจะปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นออกมาเปรอะมือหนา
“แฮ่ก ๆ” ตาปรือปรอยมองคนรัก ปากอิ่มเผยอขึ้นอย่างเซ็กซี่ อ่า.. จะยั่วกันไปถึงไหน หมดสิ้นความอดทน ไรเฟิลโน้มตัวไปคว้าหลอดเจลและคอนดอมออกมาแล้วสวมให้ตัวเองอย่างรีบร้อน จับเรียวขาให้ตั้งชัน บีบเจลใสใส่ช่องทางเล็กสวย ไล้ปลายนิ้วรอบ ๆ ก่อนจะค่อย ๆ กดเข้าไปช้า ๆ
แค่นิ้วเดียวก็รัดฉิบหายแล้ว!!!
“อึก อ๊า!!”
“ซี้ด... รัดเชี่ย ๆ” ขยับนิ้วเข้าออกช้า ๆ เพื่อให้ช่องทางคลายตัวก่อนจะสอดนิ้วที่สองเข้าไปอีก มืออีกข้างรูดรั้งแท่งร้อนของตัวเองที่ขยายใหญ่จนน่ากลัว ดึงนิ้วออกพรวดแล้วถูไถส่วนปลายกับปากทางที่ขยิบถี่ ไม่กดเข้าไปสักทีอยากอย่างแกล้งอีกคนให้ทรมาน แม้ตัวเขาเองก็ทรมานไม่แพ้กันก็ตาม
“เข้ามาสักที! อ๊าาาา!!” ขอมาก็จัดให้ กดแท่งร้อนขนาดใหญ่เข้าไปในช่องทางคับแคบทีเดียวจนมิดด้าม ส่งผลให้กระต่ายน้อยร้องลั่น ร่างสูงโน้มตังจูบซับหยดน้ำที่ปริ่มขอบตา แช่กลางกายเอาไว้จนอีกคนผ่อนคลายลงถึงได้เริ่มขยับ ยกเรียวขาสวยขึ้นพาดบ่า
“อึก อ๊า อ๊ะ”
“ซี้ด..อ่า..” ร่างสูงครางเสียงต่ำ ขยับกายเข้าออกอย่างร้อนแรง ช่องทางร้อนบีบรัดเขาจนแทบคลั่ง อยากจะกระแทกเอวลงไปแรง ๆ แต่อารมณ์ห่วงอีกคนยังมีมากกว่า มือเล็กยื่นออกมาเหมือนต้องการไขว่คว้า ไรเฟิลยื่นมือไปจับ พรมจูบบนปลายนิ้วเรียวแล้วเลื่อนไปกดจูบที่วงแหวนบนนิ้วกลางข้างขวาของกระต่ายน้อยเบา ๆ
“อ๊ะ อ๊า! ไร..อ๊ะ เฟิล ลึก อ๊ะ อึก!”
“หืม... เอาลึก ๆ เหรอ”
“ม ไม่!! อ๊า! อ๊ะ อื้อ!!” รู้อยู่แล้วว่าไม่ได้จะหมายความอย่างนั้นแต่ก็ยังเสือกกายเข้าไปจนแท่งร้อนสอดลึกกว่าเก่า ร่างบางร้องครางเสียสั่นด้วยความเสียวซ่าน จิกเล็บกับไหล่กว้างระบายอารมณ์
“บันนี่.. อ่า”
“ไรเฟิล อ๊ะ... แรงไป อ๊ะ อ๊า!”
พั่บๆๆ “ร..อ๊ะ..จะ..อื้อ เสร็จ อ๊า!” ส่วนกลางลำตัวเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งที่มีกล้ามหน้าท้องเรียงตัวสวย จนในที่สุดควอทซ์ก็ชิงเสร็จก่อน หยาดน้ำสีขุ่นฉีดเลอะหน้าท้องของไรเฟิลและสาบเสื้อเชิ้ตที่ยังไม่ถอดออก
“อ๊ะ อ๊ะ” กดสะโพกกระต่ายขาวให้ชิดกว่าเดิม ขยับกายแข็งใส่ช่องทางร้อนก่อนจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยออกมาภายในช่องทางที่ตอดรัดถี่ยิบไม่หยุด
“อ่า...” ขาสวยตกลงที่ข้อพับแขน ร่างบางหอบหายใจกวาดอากาศเข้าปลอด บทรักที่เพิ่งจบไปทำให้เขาทั้งคู่สูญเสียพลังงานไปน้อยเลย
แต่ก็นะ... รอบเดียวก็ไม่ใช่ไรเฟิลสิ
------------------
“บันนี่”
“หือ?”
“สัญญาบทลงโทษ” ลืมตามองคนที่นอนเท้าแขนมองตัวเองอยู่ มุมปากบางยกยิ้มร้าย ควอทซ์กลืนน้ำลาย ถ้าพูดมาอย่างนี้คงไม่พ้นเรื่องอย่างว่า...
“อะไร?” ถามอย่างหวาดระแวง จะไม่ให้ระแวงได้ยังไง รอยยิ้มที่ติดอยู่บนหน้าหล่อนั่นมันน่าไว้ใจที่ไหนกันล่ะ ไรเฟิลโน้มหน้ากระซิบเสียงเบาชิดใบหู คนฟังตัวแข็งทื่อก่อนแก้มขาวจะแดงซ่าน
“On top” “ไม่อาววววว”
“ให้ไว”
“จะตีสองแล้วน้าา นอนกันเถอะ นะนะ นอนกันน้าาา”
“อืม” ตอบเสียงเย็นทั้งยังทำหน้านิ่งจนอีกคนหน้าเสีย แต่ร่างสูงหาได้สนใจไม่. . เขาลุกขึ้นกะจะเข้าไปล้างตัว แต่ยังไม่ทันไรก็มีอ้อมแขนเล็กกอดรัดเอวเขาไว้จากด้านหลัง
“ปล่อยดิ”
“จะ...ไปไหน”
“ล้างตัว ปล่อย”
“ล้างทำไม..เดี๋ยวก็เลอะอีก” พูดเองก็อายเอง หน้าสวยขึ้นริ้วสีแดง แขนที่รัดเอวหนาคลายออกและค่อย ๆ ลูบไล้หน้าท้องของอีกคนไปมา
หึ..ติดกับแล้วบันนี่
ไรเฟิลเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ คิดว่าเขาจะไม่ทำจริง ๆ หรือไง แค่แกล้งเมินเฉายรอให้กระต่ายตัวน้อยวิ่งเข้าใส่กับดักที่วางไว้ คนอย่างบันนี่ถ้าไม่บังคับจริง ๆ ก็ไม่ยอมทำหรอก แบบนี้ต้องทำให้เป็นฝ่ายเริ่มเอง เหมือนอย่างตอนนี้ไง คิดจะยกเลิกโทษหรอ ชาติหน้าเถอะครับ!!!
“ไรเฟิล...” เอ่ยเรียกชื่ออีกคนเสียงสั่น มือซนเลื่อนลงลูบไล้แกนกายของคนตัวสูงไปตามความยาว ร่างหนากัดปากสะกดกลั้นอารมณ์ มองมือเล็กที่กอบกุมแท่งร้อนของตน
“อ่า. .” จนได้.. หลุดครางออกมาให้กระต่ายซนได้ใจจนได้ พอกันที ฟอร์มเหี้ยอะไรไม่ต้องมีมันแล้ว!
“อ๊ะ!!!” คนตัวเล็กถูกผลักลง ตากลมเบิกกว้าง
“อย่าฝืน”
“ไม่ได้ฝืน”
“ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ ไม่ได้บังคับ”
หรา. . . ไม่บังคับแต่กดดันน่ะสิ กล้าพูดนะ คิดว่าเขารู้ไม่ทันหรือไง หา!!!
“ไม่ได้โง่เว้ย!”
“งั้นก็... ทำสิ” ปล่อยข้อมือเล็กออก พลิกกายพิงหัวเตียงในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน สมยอมสุด ๆ ร่างบางเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ ออนท็อปหรอ ด้ายยยยย! ถ้าเผลอนะ พ่อจะเสียบให้!
ควอทซ์คร่อมทับไรเฟิลโดยทิ้งตัวนั่งบนหน้าท้องแกร่ง ไรเฟิลประสานมือรองท้ายทอยมองร่างบางว่าจะทำยังไง กดยิ้มมุมป่กกับท่าทางกระดากอายและแก้มแดงปลั่ง น่าฟัดให้จมเขี้ยวจริง ๆ
ร่างบางแสยะยิ้ม มือเล็กเกาะไหล่กว้างเอาไว้แล้วบดเบียดสะโพกเนียนกับแท่งเนื้อร้อนของไรเฟิล ...แม่ง! แข็งฉิบหาย... เผลอย่นจมูกอย่างไม่รู้ตัว ปล่อยมือข้างหนึ่งออกแล้วเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงแล้วคว้าหาบางอย่างภายใน
“ถุงยางหมด”
“หืม?”
“......สดก็ได้” หืม.. ให้สดด้วยแฮะ ไม่บ่อยหนักหรอกที่ควอทซ์จะยอมให้ใส่สด กำไรเห็น ๆ
อย่าได้ใจไปเลยไอ้ยักษ์ ถ้าไม่ใช่วันเกิดก็ไม่ยอมหรอกนะ!!! ควอทซ์คว้าหลอดเจลมาและบีบใส่มือก่อนจะยกสะโพกขึ้นเล็กน้อนแล้วป้ายเจลลงที่ช่องทางของตัวเอง นิ้วเรียวกดเข้าไปในทางร้อนช้า ๆ แล้วขยับเข้าออกเปิดทางให้ตัวเองจากนั้นจึงชโลมเจลหล่อลื่นกับแกนกายของไรเฟิล มือหนาส่งไปปลดกระดุมเสื้อทั้งสองเม็ดออกแล้วกระชากมันทิ้งลงข้างเตียง ใส่ก็เหมือนไม่ใส่ แล้วจะใส่มันไปทำไม
ควอทซ์ใช้เข่ายันตัวเอง ฟันขาวขบริมฝีฝากขณะประคองท่อนเนื้อยักษ์ให้เข้าไปในตัว ร่างบางค่อย ๆ กดตัวลงไปอย่างช้า ๆ โดยมีไรเฟิลช่วย ควอทซ์นั่งนิ่งเมื่อกดตัวลงจนสุด ปากสวยเม้มแน่นเพราะความเจ็บที่แล่นเข้ามา ตาโตปริ่มน้ำ .. ช่องทางคับแคบบีบรัดแกนกายจนไรเฟิลอย่างเด้งสะโพกสวนขึ้นไปแรง ๆ
“เจ็บ. . .” เสียงหวานเอ่ยเบา จิกไหล่ออีกคนแน่น ไรเฟิลเองก็เจ็บ..เพราะช่องทางที่ตอดรัดแน่นจนเขาอึดอััด
“ขยับได้ไหม” พยักหน้าตอบแล้วยกตัวขึ้นช้า ๆ ก่อนจะกดลงมา เมื่อเริ่มผ่อนคลายจึงเร่งจังหวะขึ้น
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!” กระต่ายน้อยเชิดหน้าครางเสียงกระเซ่า เม็ดอกถูกไรเฟิลครอบครองด้วยปาก มือหนาข้างหนึ่งขยับรูดรั้งส่วนแข็งขืนของควอทซ์ ส่วนอีกข้างยกประคองแผ่นหลังบางเอาไว้
“อ๊าาา!” ไรเฟิลเด้งตัวสวนขึ้นมาในขณะที่ควอทซ์กดสะโพกลงพอดี ร่างบางครางลั่น สอดมือขยุ้มกลุ้มผมหนาของไรเฟิล เอวบางขยับบดเบียดกับแท่งร้อนด้วยแรงอารมณ์
“อะ..อะ..อ๊า! ไรเฟิล อื้อ!” กดใบหน้าควอทซ์ให้รับจูบ มือหนาชักนำรูดรั้งแกนกายของคนตัวเล็กด้วยความช่ำชองจนร่างบางหดเกร็งหน้าท้องเพราะความเสียวซ่าน
“อะ อ๊า”
“อ๊าาาา อะ!” ควอทซ์หวีดร้อง ร่างกายกระตุกเกร็ง ปล่อยธารน้ำสีขุ่นเลอะมือใหญ่ กายบางสั่นทึ่มซบศีรษะกับไหล่กว้าง มือสวยคล้องคออีกคนด้วยความเหนื่อยอ่อน ไรเฟิลผลักร่างเล็กให้นอนราบกับผืนเตียงและเป็นฝ่ายบดขยี้กายแกร่งกับสะโพกนุ่ม
“อะ อ๊าาา!!” ร่างกายสั่นไหวตามแรงกระแทก เล็บคมจิกไหล่อีกคนแน่นและกรีดข่วนแผ่นหลังกว้างจนเกิดรอยแดง
“อืม..อ่าาาา!” ไม่นานนักไรเฟิลกฌปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง เขากดสะโพกให้สอดลึกปล่อยทุกหยาดในตัวของร่างบาง ช่องทางคับแคบยังคงบีบรัดเขาเป็นจังหวะ โน้มตัวจูบปากอิ่มบวมเจ่ออีกคราก่อนจะเลื่อนไปจูบขมับชื้นเหงื่อ ทิ้งตัวนอนทับร่างบางที่นอนหายใจหอบ
เหนื่อยฉิบหายไอ้เหี้ยเอ๊ย!!!!
ก็ออนท็อปมันเหนื่อยไงเลยไม่อยากทำ ถ้านับครั้งนี้ก็แค่ครั้งที่สอง เอ๊ะ! หรือสาม เออ ช่างเถอะ!
“หนัก..” น้ำเสียงแหบแห้ง มือเล็กดันไหล่ไรเฟิลเบา ๆ คนตัวสูงยืดตัวขึ้น กด จูบกับปากอิ่มอีกที แล้วถอนตัวเองออก ควอทซ์ยกมือปิดปากปิดหน้ากลั้นเสียงและความอาย
น้ำอุ่นสีขาวเหนอะหนะไหลย้อนออกมาจากช่องทางอ่อนนุ่ม ... ตาคมจ้องมองอย่างจาบจ้วง แลบลิ้นเลียริมฝีปาก
“เอ็กซ์ฉิบ” อยากจะยกเท้าถีบคนพูดให้หงาย แต่แรงจะขยับตัวยังแทบไม่มี
“เงียบไปเลย! ...ล้างตัวให้ด้วย” หัวเราะขำกระต่ายน้อย ยื่นมือไปคว้าผ้าขนหนูที่กองหนูปลายเตียงมาพันกายแล้วอุ้มควอทซ์เข้าไปล้างตัวในห้องน้ำ
เซอร์วิสเขาหน่อย หึหึ
----
---
--
วางร่างกระต่ายน้อยที่หลับไปแล้วเบา ๆ บนเดย์เบด ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอนผืนใหม่ แล้วอุ้มควอทซ์มานอนที่เตียง เกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าสวยออกก่อนจะมอบจุมพิศแสนอ่อนโยนที่หน้าผากให้หลับฝันดี มือใหญ่ไล้ข้อเท้าขาวเบา ๆ แล้วกดริมฝีปากแนบชิดกับรอยสักบนข้อเท้าข้างขวาของควอทซ์ ตาคมทองมองคนตัวเล็กอย่างรักใคร่ ..ห่มผ้าให้ถึงอกก่อนจะหยิบกล่องบุหรี่และซิปโป้ไปที่ระเบียง
...วันนี้เกิดปีนี้เป็นปีที่เขามีความสุขมากที่สุด
...ไม่ใช่เพราะบทรักที่ผ่านมาเมื่อสักครู่
...แต่เป็นเพราะเขามีควอทซ์มาอยู่ข้างกาย... ความลับที่ยังไม่เฉลย. . . ความหมายของรอยสักบนข้อเท้าขาวนั้น... ตัวเลข 8 และเลข 11 ที่อยู่ข้างกันนั้น.. มันมาจากวันเกิดของเจ้าของรอยสักนั้นแหละ ... วันเกิดของควอทซ์คือวันที่ 11 เดือน 8 และวันเกิดของไรเฟิลคือวันที่ 8 เดือน 11 ตัวเลขเดียวกันด้วยความบังเอิญอย่างไม่น่าเชื่อ. .
ถ้านำเลข 8 มาวางในแนวนอนก็จะได้เป็นเครื่องหมาย Infinity ที่แปลว่า ‘ไม่มีที่สิ้นสุด’ ส่วนเลข 11 นั้น ก็เหมือนตัวแทนของคนสองคนที่ยืนอยู่ข้างกัน ถ้าขาดตัวใดตัวหนึ่งไปมันก็จะไม่ใช่เลขสิบ 11
หรือที่แปลง่าย ๆ ว่า. . .
คนสองคนที่จะอยู่ด้วยกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด. . .---------------------------------
แม่คะ. . . พี่เขาน่าหมั่นไส้จังเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้าาาาา
หัวข้อ: [END]☆ underground ☆ SPECIAL EPISODE : OUR FAMILY [13:08:2016] P.28 (อ่าน 528217 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก