หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒

[Akikojae]

อ่านไปจนจบรีเฟรชอีกที อ้าว มาสอง +เป็ดโลด
คราวนี้หมวดบูมแกล้งพี่บอมบ์จนของขึ้นเลยน้าา ร้ายจริง
หนูก็น่ารักน่าชัง รักนางอ่ะ ตลกด้วย ฮาด้วย
ขอบคุณนะคะ
 

[B52]

ปัญหาของเหล่าทหาร

[TR]

มหาเสน่ห์แรง ไปไหนมีแต่คนสนใจ ฮอตจริงๆ
หมวดเต้ยอย่าเพิ่งกังวลอนาคตไปเลย มีมหาอยู่ข้างๆทั้งคน

บอมบ์ก็ยังคงขี้เงี่ยนสม่ำเสมอ
ชอบหมวดบูมเวลาพูดอ้อนๆ กับบอมบ์ พี่บอมบ์อย่างงั้นอย่างงี้ มันน่ารัก แอร๊ยย

[ทิวสนที]

น่าสงสาร

[DarkAki]

อ่านะ หมวดบูมขาาา

ไปยั่วพี่บอมบ์อย่างงั้น

ไม่กลัวสุขภาพช่วงล่างจะชำรุดบ้างเหรอ 5555 

ขอจัดหนักอีอาร์ตให้เต็มตีนหน่อยสิคะพี่บอมบ์

ทำตัววอนเท้าวอนปืนอยู่นั่นแหล่ะ 

[maemix]

บอมบ์รู้จักนายทหารเยอะมาก อย่างว่าแหละเขาครอบครัวทหาร
และทำงานหลายๆอย่างทำให้รู้จักคนเยอะ แต่ไม่เคยอวดหรือเบ่งใส่ใคร
อ้อนเมียดีกว่า

[shikyu3211]

บอมนี่รู้จักไปหมดเลย

[yaoi1997p]

Love  Love  เรื่องนี้ที่สุด

ดีใจที่เอากลับมาลงอีกครั้ง ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ 

[black sakura]

55566 สุดท้ายแล้วรู้สึกว่ามันจะเสียดายรถมากกว่าเมียนะ

[GlassesgirL]

หมวดบูมขี้เขิน ชอบที่หมวดแทนตัวเองว่าบูมจริงๆ
แล้วมาแกล้งบอมบ์แบบนี้ อดทนไว้นะบอมบ์นะ ฮา
หนูน่ารัก ได้ปล่อยลาพี่เจิดคงจัดหนักหน้าอิ่มเอม
พอๆกับหมวดเต้ยเลย 
บอมบ์รู้จักกับทหารยศสูงๆหลายคนมากๆเลย
แต่ไม่เคยใช้มาอวดมาเบ่งกับใคร  เยี่ยมมาก
สงสารทหารเมียทิ้งแถมเอารถไปอีก เฮ้อ
ขอบคุณมากๆนะคะ
 

[่jum]

 

[AMMY★]

หมวดบูมเวลาอ้อนโคตรน่ารักเลยย ไม่ผิดหรอกถ้าบอมบ์จะขี้เงี่ยน 

[Sohso]

พี่บอมบ์รู้จัดคนเยอะ โดยเฉพาะนายทหารใหญ่ๆ เลยโดนเขม่น โดนเหน็บ

แล้วนี่ถ้ารู้ว่าพี่เป็นพลเอก จะฮาขนาดไหนเนี่ย

[AGELA]

ตอนที่ ๕๘ เตรียมตัว ครึ่งแรก

“สวัสดีครับ”รุ่นน้องผลัดล่าสุดที่เพิ่งขึ้นกองร้อยมาใหม่ๆ ยืนตรงทำความเคารพในยามเช้าตรู่ซึ่งผมกำลังเข้าเวรโรงอยู่พอดี เพิ่งจะตี ๔ ครึ่ง มึงจะรีบมาทำไมวะ เขาให้รายงานตัวก่อน ๖ โมง มีเวลาไปนั่งดีดไข้เล่นอีกตั้งบานเบอะ กว่าจะออกเวรก็มีมารายงานตัวกัน ๓ คน แล้วก็ทยอยมาเรื่อยๆครับทั้งวัน จนประมาณสัก ๕ โมง ไอ้มหาก็มารายงานตัวกับเขาบ้าง

“ขอกอดหน่อยดิวะ คิดถึงตัวเองจะแย่อยู่แล้ว”ผมดึงไอ้มหามากอดต่อหน้าหมวดเต้ยให้พี่แกหมั่นไส้เล่น กำหมัดจนเส้นขึ้นแล้วครับ หึหึ

“อะไรของมึง มาคิดถึงอะไรตอนนี้ โอ๋ๆที่รัก พี่กลับมาจากศึกครานี้เจ้าอย่าได้กังวลไปเลย บ้านเมืองเราชนะข้าศึกมาคืนละ ๓ ครั้งเป็นอย่างต่ำ ฮ่าๆๆ ไอ้เหี้ย พากูทะลึ่งไปเรื่อยนะมึง กูจะบ้าก็เพราะมึงสักวัน”

“อ้าว ทำไมศิษย์น้องมาว่าศิษย์พี่เยี่ยงนั้นเล่า ว่าแต่คืนละ ๓ เลยเหรอวะมหา”

“กูล้อเล่น มีพักผ่อนกันบ้างเว้ย มึงดูหน้ากูดิ ออกจะเรียบร้อย ไม่ประสีประสากับเรื่องบนเตียง”

“แต่เรื่องบนระเบียงมึงถนัดใช่ไหม”

“ฮ่าๆๆ ถูกต้อง เยี่ยมมาก เพื่อนรู้ใจ งั้นเรามาดื่มชากระชับความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นของเราเถอะ”แล้วมันก็ลากผมไปซื้อชาเขียวมากระดก ส่วนหมวดเต้ยพี่แกได้แต่ทำหน้างง คงจะคิดแล้วล่ะครับว่าไอ้ ๒ คนนี้มันเพี้ยน ฮ่าๆๆ

ตอนเย็นก็มีการรวมรุ่นน้องที่ขึ้นกองร้อยใหม่ไปเช็คชื่อ เช็คจำนวนว่ามาครบไหม กองร้อยผมไม่มีปัญหาครับ ผลัดนี้ได้รุ่นน้องขึ้นกองร้อยมา ๓๕ คน รุ่นผม ๔๐ กว่าๆ ซึ่งตอนนี้ก็เหลือไม่ถึง ๓๐ แล้วละมั้ง หนีไปก็หลายคน ที่เป็น ๖ เดือนปลดไปแล้วก็มี ยังเหลือไอ้พวกเป็นปีเดียวที่จะต้องปลดเมษาที่ใกล้จะมาถึงอีกเกือบๆ ๑๐ คน เมื่อรุ่นเล็กครบจำนวนก็พาแถวไปกินข้าว หลังจากกินข้าวทหารเก่าอย่างพวกผมไปอาบน้ำอาบท่า ส่วนทหารใหม่ที่เพิ่งขึ้นกองร้อยไปรวมตัวกันที่ศาลากลางน้ำเพราะหมวดเต้ยนัดเอาไว้ ผมกับไอ้มหาว่าจะไม่มีส่วนร่วมแล้วแต่หมวดบูมก็โทรสั่งผ่านสิบเวรให้ผมไปช่วยหมวดเต้ย ไปถึงก็ไม่มีอะไรมากครับ เช็คยอด เช็คกองร้อย แล้วสุดท้ายคือตรวจสารเสพติด กว่าจะเสร็จก็เกือบ ๔ ทุ่ม

“ขอบใจมึง ๒ คนมากเลยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เลี้ยงข้าว”

“คนละ ๒ จานนะผู้หมวด”ไอ้มหาชู ๒ นิ้ว

“เออ เอาแบบใส่ถาดหรือใส่กระบะไหม ได้เยอะดี”

“หือ คนนะครับผู้หมวด ไม่ใช่หมู”ผมรีบท้วงทันที

“ฮ่าๆๆ ก็เห็นกินทีข้าวนี่พูนจาน เออๆ ไปพักผ่อนเหอะ พรุ่งนี้มีงานต้องทำ”พูดไปจับไหล่ไอ้มหาไป เฮ้อ อยู่ใกล้กันแต่กอดกันไม่ได้นี่มันทรมานนะครับ

“ครับผู้หมวด ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ”แล้วผมก็เดินกลับกองร้อยกับไอ้มหา ขึ้นไปไฟบนโรงนอนฝั่งที่ผมนอนดับสนิทหมดแล้ว ส่วนฝั่งรุ่นน้องสิบเวรอนุญาตให้เปิดได้เพราะยังไม่ได้อาบน้ำกัน กางมุ้งเรียบร้อยแล้วก็นอนครับ เตรียมตัวรับภารกิจในวันพรุ่งนี้

ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ปริ๊ด เสียงนกหวีดเป็นสัญญาณเตือนว่าเหล่าทหารต้องตื่นนอน ผมสะดุ้งตื่นแล้วรีบเก็บหมอนมุ้งพับให้เรียบร้อย พับมุ้งวางใต้หมอนแล้วพับผ้าห่มมาวางทับหมอนอีกที จากนั้นรีบใส่ถุงเท้า หยิบรองเท้าผ้าใบ ขันอาบน้ำ ผ้าเช็ดตัว ลงไปด้านล่าง เอาขันอาบน้ำผ้าเช็ดตัวไปวางแหมะบนโต๊ะปิงปอง ใส่รองเท้าแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ ทั้งฉี่ทั้งตดกันตลบอบอวล จากนั้นก็วิ่งไปรวมแถว การเช็คยอดเป็นอะไรที่วุ่นวายมากเลยครับเพราะทหารใหม่มันยังเอ๋อๆอยู่ ก็เหมือนๆกับที่พวกผมเพิ่งขึ้นกองร้อยใหม่ๆนั่นแหละครับ มีเปิ่นๆ เอ๋อๆ บ้าง กว่าจะปรับตัวก็ตั้ง ๑ เดือนแน่ะ

“สวัสดีครับ พี่สวัสดีครับ”ยกมือไหว้กันทุกเช้า ผมเองก็ไหว้รุ่นพี่เช่นกัน รุ่นน้องไหว้ก็รับไหว้

“แปร๊ดดดดดดดดดดดด แป๊ด แป๊ด”เลือดลมมันเดินดีแต่เช้าเลยว่ะไอ้มหาเนี่ย ยืนบิดแข้งบิดขาแล้วตดเฉย

“ปู้ดดดดดดดดดดดดดดดด”เอาบ้างวะกู ระบายลมก่อน เงินทองค่อยตามมาทีหลังแล้วกัน ฮ่าๆๆๆ

“ไม่ยอมน้อยหน้ากูเลยนะ”ไอ้มหามันยิ้มกว้าง

“หึ ไม่มีทางที่กูจะฟังมึงคนฝ่ายเดียว”

ไปรวมที่หน้าลานรวมพลออกกำลังกายพร้อมกันโดยวิ่งกันเป็นกองร้อย กองร้อยละ ๑ รอบสนามฟุตบอล วิ่งครบรอบแล้วก็แยกไปกองร้อยใครกองร้อยมัน ไปอาบน้ำแต่งตัว รุ่นน้องที่ยังเป็นน้องเล็กเพิ่งขึ้นกองร้อยมายังทำตัวไม่ค่อยถูก โดนรุ่นใหญ่ดุไปบ้าง ส่วนผมกับไอ้มหาไม่ขอยุ่งเกี่ยวแล้วกัน อยู่แบบนี้เงียบๆก็ดีแล้ว ไม่พอใจค่อยว่ากันทีเดียว

“เฮ้ย ไอ้พวกรุ่นเล็กเมื่อไหร่มึงจะเสร็จวะ”เสียงรุนใหญ่ตะโกนโวยวายใส่รุ่นเล็ก เป็นกันทุกรุ่นครับ ตอนผมขึ้นกองร้อยมาใหม่ๆก็แบบนี้เหมือนกัน

“เป็นไรอีหนู เห็นทำสายตาล่อกแล่กตั้งแต่เมื่อวานละ”ผมเดินไปกอดคออีหนูถามมัน สายตามันดูไม่ค่อยปกติ คอยจะสอดส่องมองหาคนนั้นทีคนนี้ที

“หนูกำลังมองหารุ่นน้องคนหนึ่ง ไม่แน่ใจว่ามันเป็นเพื่อนโรงเรียนหนูหรือเปล่า โอ๊ย มีความสุขจัง ได้ซบอกพี่บอมบ์แต่เช้า”มันกอดผมแน่นเชียวครับ

“ไอ้ฝรั่งเจิดได้ยินคงจะเสียใจ”

“ฮ่าๆๆๆ ไม่หรอก พี่เจิดใจดี ถึงหนูจะแรด แต่หนูก็รักผัวคนเดียวนะ”มันคลายอ้อมกอดผมแล้วเดินมารวมแถว อีก ๕ นาทีจะ ๖ โมงเช้า รุ่นน้องรีบวิ่งมาจากโรงนอน ส่วนรุ่นพี่ที่แต่งตัวเร็วก็ตะโกนโวยวายใส่รุ่นน้อง แต่ก็มีรุ่นพี่ที่ทำอะไรช้าเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่มี

๖ โมงตรงเป๊ะ สิบเวรเป่านกหวีดเป็นสัญญาณการรวมแถว ใครอยู่ไหนอะไรยังไงก็รีบวิ่งมารวม แต่งตัวเสร็จไม่เสร็จค่อยว่ากันมารวมแถวก่อน ยืนจัดแถวกันตามลำดับความสูงโดยอัตโนมัติ

“ตอนเรียง ๕ จัดแถว”สิบเวรสั่งเสียงดัง พวกผมตบที่ข้างขาร้องเฮ ยกศอก แตะไหล่ สะบัดหน้าไปที่หัวแถว รีบจัดแถวอย่างรวดเร็ว “นิ่ง อ่ะ ให้เวลาแต่งตัว ๒ นาที”พอได้รับคำอนุญาตพวกที่แต่งตัวยังไม่เสร็จก็รีบทำให้เสร็จ ผมมองไปที่ไอ้มหามันพับคอเสื้อไม่เรียบร้อยก็จัดให้มันนิดหน่อย ดูและเครื่องแต่งกายให้เพื่อน

“มึงดูแลกูแบบนี้ เราน่าจะเอากันตั้งแต่ทีแรกเนอะบอมบ์”พูดจบผมต่อยหน้าอกมันทีหนึ่งเบาๆ

“ไอ้สัส”

“ฮ่าๆๆๆๆ กูล้อมึงเล่น แต่มึงต่อยกูหนักนะ ขอต่อยคืนบ้าง”อุก มันต่อยมาเบาๆ เจ็บเหมือนกัน ฮ่าๆๆ

“น้ำหนักมือมึงที่ชกกูใช้ได้เลยว่ะ”

“เออ งั้นก็สอนหมัดมวยให้กูดิ กูจะได้เอามาใช้บ้าง เผื่อมีคนคิดไม่ดีกับกู”

“ได้ๆ กูจะสอนตั้งแต่พื้นฐานยันท่าพิสดาร เอาแบบจินตลีลาเลยไหมมึง”

“ไอ้สัส นั่นมันคณะกายกรรมแล้วมั้ง เอาแต่ต่อยแล้วปากแตกก็พออ่ะ ไม่ต้องถึงขนาดกระทืบแล้วซี่โครงหักเลย เงินกูไม่พอจ่ายค่าพยาบาล ฮ่าๆๆๆ”

พอหอมปากหอมคอจากนั้นสิบเวรสั่งจัดแถวอีกครั้งแล้วจ่ายงานไปตามสถานที่ต่างๆ ไอ้มหาไปทำความสะอาดหน้าคลังอาวุธ ส่วนผมทำงานที่เดิมคือห้องพระ หน้ามุขและบันไดทั้ง ๒ ฝั่ง มีรุ่นน้องมาช่วยทำ ๑ คน ผมเองก็แนะนำว่าต้องทำอะไรบ้าง บอกไปด้วยทำเองไปด้วย ไม่อยากจะเอารัดเอาเปรียบ เห็นร่นพี่เอาเปรียบรุ่นน้องแล้วผมไม่ชอบ ตอนนี้ผมก็เป็นรุ่นพี่แล้ว อะไรที่เราไม่ชอบก็อย่าไปทำ ใกล้ๆ ๗ โมงก็แต่งตัวให้เรียบร้อยลงไปรอด้านล่างเพื่อที่จะเดินแถวไปกินข้าวมื้อเช้า กับข้าวก็ยังจืดชืดเหมือนเดิม ขี้เกียจจะบ่นแล้วครับ ฮ่าๆๆ ก้มหน้าก้มตากินให้อิ่มไป อย่างน้อยเรามีอะไรให้กิน คนไม่มีกินมีเยอะ

“ไปดูความเรียบร้อยอีกรอบหนึ่งนะทหาร เดี๋ยว ๗ โมงครึ่งหมู่จะเดินตรวจ ใครยังทำอะไรไม่เรียบร้อยตรงไหนก็รีบไปทำ อย่าหลบอย่าอู้ ทำดี ทำรอบเดียว ทำไม่ดีพวกเอ็งก็ต้องทำหลายรอบ มันเหนื่อย ไป”สิบเวรคนนี้ใจดีครับ เลยพูดซอฟต์ๆกับทหาร ผมกับรุ่นน้องขึ้นมาดูความสะอาดอีกครั้งหนึ่ง จนหมวดบูมกับหมวดเต้ยเดินขึ้นมาด้านบน ทำความเคารพแล้วผมก็ตามเข้าไปด้านใน

“กินขาวมาแล้วเหรอครับผู้หมวด”

“อือ กินแล้ว อ่ะซื้อหมูปิ้งมาฝาก”หมวดบูมยื่นหมูปิ้งมาให้ ผมก็รับไว้แล้ววางบนโต๊ะ จากนั้นก็จัดข้าวของเล็กๆน้อยๆให้ผู้หมวดก่อนจะนั่งคุย หมวดเต้ยแกขาดความอบอุ่นมั้งเลยมานั่งแทรกที่หว่างขา ไอ้ผมก็บ้าอี้มานั่งแบบนี้ก็เลยรวบเอวซะ

“ผู้หมวดไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหมครับ”ผมกอดแล้วเกยคางหมวดเต้ย

“มึงก็ไม่ได้เข้าใจกูผิดใช่ไหม”ย้อนถามกลับ

“ฮ่าๆๆ แต่ผมว่าหมวดบูมจะเข้าใจผิดนี่ดิ”

“เออน่า มึงกอดไปเถอะ เพื่อนกู กอดเพื่อนกูก็เหมือนกอดกู แต่เอาเพื่อนกูไม่เหมือนเอากูนะ เพราะกูจะสับหน้าแข้งเข้าที่เบ้าหน้ามึง”

“โหดเนอะ”ผมยักคิ้วให้หมวดบูม จะว่าไปหมวดเต้ยดูจะตัวใหญ่กว่าหมวดบูมนิดหนึ่งนะครับ

“เฮ้ยบอมบ์ ให้กอดไม่ได้ให้บี้หัวนม สัส ลามปามแล้วมึง”

“แฮะๆ มีหวง”

“เออ เกิดกูเสียวขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ ไอ้มหามันก็ทำงาน ถ้าให้กูทะลึ่งกับมึง ไม่เอาด้วยหรอก เออ เฮ้ย ใกล้ฝึกภาคกองร้อยแล้วนี่หว่า ยังไม่ได้พักเต็มที่เลยกู บูม เขาจัดกำลังรึยังวะ”ดึงมือผมออกแล้วยืดหลังนั่งตรง ส่วนผมเขาไม่ให้ล้วงกูกอดเหมือนเดิมก็ได้วะ

“อาทิตย์หน้าล่ะมั้ง กูยังไม่ได้เตรียมพร้อมเลย เย็นนี้ไปวอร์มกันไหม”

“เอาดิ จัดเต็มชุดเลยนะมึง บอมบ์ จะไปวิ่งกับพวกกูป่ะ”

“ไปครับ”ที่รักชวนไปไหนก็ไปล่ะครับ

“เออ งั้นเอาเป้สนามไปหาอะไรยัดใส่เป้”

“กูว่ากูจะลงฝึกหลักสูตร.....ว่ะ มึงจะไปฝึกกับกูไหมเต้ย”หมวดบูมพูดถึงหลักสูตรหนึ่ง

“เอาดิ”หมวดเต้ยนี่ชวนง่ายไม่มีพลาดเลยนะครับ ๒ หมวดคุยกันเรื่องหลักสูตรที่จะไปฝึกงุ้งงิ้งกัน ๒ คน ส่วนผมน่ะเหรอก็กอดหมวดเต้ยแล้วฟังอย่างเดียวพลางจินตนาการไปด้วย

“พูดจนควายหลับเลยว่ะ เฮ้ย ตื่นๆ กูจะไปทำงานแล้ว”หมวดเต้ยสะกิด ผมไม่ได้หลับนะ ได้ยินทุกคำพูด แค่หลับตาแล้วเกยคางฟังเท่านั้นเอง

“จะรีบไปไหนล่ะครับ หอมแก้มผมก่อนดิ”

“เหมือนไอ้มหาไม่มีผิด หอมได้ป่ะวะบูม”

“เอาดิ เอาแป้งทาแล้วดอกไม้ธูปเทียนมาบูชามันด้วย”

“ที่รักครับ แฟนนะครับไม่ใช่เจ้าที่ จุ๊บ ชักช้าอยู่ได้ เดี๋ยวจับจูบซะเลย”สิ้นคำหมวดเต้ยเกิดบ้าจี้จับผมจูบ แลกลิ้น ปากหวานสัส

“โอ้โหไอ้บอมบ์ มึงจูบขนาดนี้สวิงกิ้งกันเลยไหม สัส”ไอ้มหาเตะขาผมทีหนึ่ง มันเข้ามาเมื่อไหร่วะ

“เอาไหมหมวดเต้ย ลองกับผมสักคืน”

“ไอ้สัส กูว่าไม่ใช่แล้วล่ะ หรือมึงอยากสวิงไอ้มหา ลามกขึ้นทุกวันนะมึง มึงดูหนังโป๊บ่อยไปป่ะวะ”

“โห ที่รัก ปรักปรำผม เกิดมาผมไม่เคยดูหนังโป๊ ผมดูแต่หนังสดที่เพื่อนผมมันแสดงให้ดู นอกนั้นผมก็จำมันมาทำกับผู้หมวดนี่แหละ พอแล้วมั้งบอมบ์ กูหวงว่ะ”ไอ้มหาดึงหมวดเต้ยไป ทีมึงหอมแก้มแฟนกูตั้งหลายทีกูไม่หวงเลยเนอะ แล้วก็ไม่ทันขาดคำครับ ไอ้มหาก้มลงไปหอมแก้มหมวดบูมทีหนึ่ง “เห็นหมวดบูมแล้วกูอยากแกล้งว่ะ หึหึ”มันอาจจะดูเหมือนมั่วเช็กส์นะครับ แต่ไม่ใช่หรอก แค่จูบกับหอมแก้มกันเท่านั้นเอง ถ้าจะให้ทำมากกว่านี้ผมเกรงใจไอ้มหาเหมือนกัน คือเป็นเพื่อนกันหอมแก้มแฟนของอีกฝ่ายได้ แต่เราคงไม่เกินเลยไปถึงขั้นสวิงแลกรักสลับคู่ห่าเหวอะไรนั่น ยังมีจิตสำนึกอยู่บ้างครับ

“อ้าว กูไปทำอะไรให้หมั่นไส้วะ”

“ไม่รู้ เพราะผู้หมวดเป็นผู้หมวดมั้ง เนอะบอมบ์ เออ อ่ะหมวดเต้ย ผมเอามาคืน ผมว่าเอาใช้โทรศัพท์ยางรัดของผมดีกว่า ตัวนี้ผมใช้ไม่เป็น ปุ่มมันเยอะเกิน ใช้ยาก”ไอ้มหายื่นบีบีให้หมวดเต้ย น่าจะเป็นเครื่องเก่าของหมวดเต้ยล่ะมั้ง มองโทรศัพท์ของไอ้มหาแล้วก็กลับมามองของตัวเอง มือถือ ๒ ซิม ฟังวิทยุได้ยังใช้งานได้ดี

“พวกนี้ ๒ คนมันชอบของเก่าหรือเปล่าวะ โทรศัพท์ไอ้บอมบ์ก็หน้าจอแตก ไม่ยอมเปลี่ยนสักที โทรศัพท์ไอ้มหาก็เอายางรัด กูว่ามึงไปซื้อโมโตโรล่าแบบมีเสาอากาศมาใช้ดีกว่าเหอะ สัส เปลี่ยนใหม่บ้างอะไรบ้าง ไอ้บอมบ์ก็เงินเยอะซะเปล่า ดูใช้ข้าวของ กูไม่ได้เสือกนะ แต่ทำอะไรให้สมฐานะนิดหนึ่ง”หมวดเต้ยตบไหล่ผมเบาๆ

“ก็มันยังใช้ได้นี่ครับ หน้าจอแตกแต่มันก็ยังมองเห็นนะ ซื้อของแพงมาใช้เดี๋ยวก็หายอีก นี่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็หายไปเครื่องหนึ่งแล้ว จับมือใครดมไม่ได้ อย่าบอกนะว่ากองร้อยผู้หมวดไม่มีหาย”เรื่องมือถือหายนี่มีประจำครับในกองร้อย ไม่ใช่โจรภายนอกที่ไหนหรอก มันคนกันเองนี่แหละครับ แต่ไม่มีใครยอมรับเท่านั้นเอง ยิ่งไปเข้าเวรกองการณ์ด้วยแล้วต้องระวัง จะไปวางทิ้งซี้ซั้วไม่ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าทหารจากกองร้อยไหนจะมาหยิบไป ขนาดเครื่องเก่าๆมันยังเอาไป แล้วเครื่องใหม่ล่ะครับ

“เออบอมบ์ กูได้ข่าวว่าห้างใกล้ๆมีขายโทรศัพท์แถมเด็กสาวมัธยม ไปถอยซักเครื่องไหม”ไอ้มหาเกิดปิ๊งไอเดีย ผมว่าไม่เลวนะ

“เฮ้ยๆ ถ้ามีแบบนี้พวกมึงไม่ต้องไปถอยใหม่เลยไอ้สัส ใช้เครื่องนี้นี่แหละ”หมวดเต้ยรีบดักทาง

“หึหึ มึงก็ถูหลอกง่ายเนอะไอ้เต้ย ขายมือถือแถมเด็กมัธยมมีที่ไหนวะ คนนะไม่ใช่สิ่งของที่จะเอาไปลดแลกแจกแถมกันได้”หมวดบูมขำกับอาการตีตนไปก่อนไข้ของหมวดเต้ย

“เออ แล้วก็มาพูดป่วนกูนะมึง”

“แต่ผมว่าถ้าไปซื้อโทรศัพท์ก็ต้องมีเด็กมัธยมมายืนดูของด้วย ถ้าเกิดเราซื้อบีบี แล้วเด็กมัธยมก็ซื้อบีบี แบบนี้เราก็ได้พินบีบีสิตวง กูว่าเราไปถอยโทรศัพท์ใหม่ดีกว่าไหม”ผมพูดแหย่

“ไอ้สัส อย่าแม้แต่จะคิด”๒ หมวด พูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ส่วนผมกับไอ้มหา กูหน้าระรื่นว่ะ ฮ่าๆๆ

“พี่ชาย มีพินมั้ย น้องขอได้ไหม”ไอ้มหามันกอดคอผมทำท่ายั่วสวาท

“อ๋อ มีครับ พี่เพิ่งซื้อใหม่ สนใจไหม เมียไม่มี ตอนนี้โสด”ไอ้ผมก็บ้าจี้ตามไปด้วย

“ขอบคุณค่ะพี่ชาย เดี๋ยวหนูบีบีเอ็มไปหานะคะ จุ๊บ”

“เดี๋ยวๆ ไอ้ตัวเหี้ย ๒ ตัว มึงกำลังแสดงอะไรอยู่”หมวดเต้ยท้วง

“อุ้ย พี่ชาย ใครเหรอ พี่ชายมีเมียแล้วใช่ไหม ทำไมพี่ชายหลอกน้อง ฮือๆ แต่ไม่เป็นไร น้องจะไม่ยอมอีเมียหลวง เราได้กันตั้งหลายครั้งแล้ว น้องจะไม่ยอมเป็นน้อย น้องจะสู้เพื่ออิสรภาพและเสรี ปกปักพิทักษ์รักแผ่นดินนี้ วีรกรรมของชนชาติไทย”เอาแล้วเพลงคาราบาวมาแล้ว

“โธ่ อย่าไปสนใจเลยน้องรัก นี่เป็นแค่เมียหลวงที่พี่รอวันจะโละทิ้ง น้องยังสาวสดใส ของใหม่มันก็ดีกว่าของเก่าอยู่แล้ว ยังไงพี่ก็ต้องปกป้องน้อง จากภัยพิบัติธรรมชาติ เพื่อพี่น้องกูจะสู้หลังชนฝา เพื่อลูกเมียกูจะสู้สุดใจกล้า เพื่อบ้านเมือง อุก โครม”ตีน ๒ ตีน โดนถีบมาที่สีข้างเต็มๆ แรงตีนอีดกูกับไอ้มหาเข้ากับประตูเลยว่ะ คิดดูว่าผู้ชายตัวโตๆ ๒ คน โดนถีบอัดเข้ากับประตูห้องจะเสียงดังขนาดไหน

“โอ๊ย ผู้หมวดถีบผมทำไมอ่ะ”ผมถามมองตาปริบๆ

“กวนตีนพอๆกันทั้ง ๒ คนเลย แสดงละครต่ออีกสิ”หมวดบูมยืนมองแบบเอือมๆ

“พี่ชาย อุ้ย หมวดเต้ย เค้าหยอกตัวเองเล่นนะ ทำไมตัวเองต้องทำร้ายเค้าด้วย ตัวเอง อุก เตะกูจริงๆเว้ยเฮ้ย ชักไม่ปลอดภัย ออกจากห้องเหอะไอ้บอมบ์”หมวดเต้ยเตะก้นไอ้มหาทีหนึ่ง

“ได้ ถ้าตัวเองจะไม่มีเยื่อใยให้เค้า เค้าก็จะหนีไปกับเมียน้อย อุก”แล้วกูก็โดนเตะด้วย

“ไอ้เหี้ย ยังหน้ามึนแสดงละครอีก ฮ่าๆๆๆ หรือจะให้กูกระทืบ”แล้วก็ขำกันทั้งห้อง โดนเมียๆหยอกแรงไปหน่อยแต่ไม่โกรธหรอก ใครจะไปกล้าลองดีกับบารมีของเมียล่ะ รักและเทิดทูนจะตาย

“ผมไปทำงานต่อแล้วนะครับผู้หมวดขี้หึงทั้ง ๒ คน”ไอ้มหาเดินไปจูบหน้าผากคนละที จูบหน้าผากทั้ง ๒ หมวดนี่แหละครับ ส่วนผมน่ะเหรอ วันนี้กำไรท่วมตัวแล้ว ออกมาข้างนอกก็มาเก็บของเล็กน้อยจากนั้นลงไปด้านล่างไปรวมแถวรอเคารพธงชาติ


เปลี่ยนสิบเวรใหม่ตอน ๙ โมงเช้า วันนี้ไอ้มหาจะทำความสะอาดปืน ผมเลยต้องไปช่วยครับ ก็แก๊งเดิม ผม อีหนู ไอ้ซัน ไอ้มหา กับรุ่นน้องอีก ๒ คน ส่วนพวกอื่นๆก็แบ่งงานกันทำความสะอาดกองร้อย คนเยอะแล้วนี่ครับจะใช้งานอะไรก็ใช้ให้มันเต็มที่ไปเลย ขึ้นไปหน้าคลังอาวุธเอาปืนออกมาแล้วถอดทุกชิ้นส่วนจกนั้นก็เริ่มทำความสะอาด

“หนู กูถามจริงมึงคิดไงมึงเป็นตุ๊ดวะ หน้าตาออกจะหล่อ”ไอ้ซันเปิดประเด็นหลังจากที่นั่งคุยเรื่องอื่นกันไปพักใหญ่

“แหม ก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกซัน แต่กูไม่รู้สิ มันเป็นเอง กูไม่ได้คิด จู่ๆมันก็เป็น”

“เหรอ แล้วถามจริง มึงมีอารมณ์กับผู้หญิงบ้างไหมวะ”

“แต่ก่อนก็เคยนะ แต่พอโตมาแล้วอาการตุ๊ดมันแตกซ่าน กูไม่เคยมีอารมณ์หื่นกับผู้หญิงหรอก แต่ถ้ากูเป็นผู้ชายกูก็เอาได้นะ”

“มึงผู้ชายมากเลยหนู”ผมศอกมันไปเบาๆ

“ใช่ ที่จริงกูไม่ได้เป็นตุ๊ดนะซัน กูอ่ะเป็นเสือไบ”

“ไบอะไร ใบมะยมหรือใบหนาด”ไอ้มหาถาม

“ก็ไบรุก ถนัดรับ ตุ้งติ้ง แต่งหญิงแต่ไม่แสดงออก”มันพูดทำสีหน้าระรื่น เดี๋ยวนะ ไบรุกคือ รุกได้ทั้งชายและหญิง แล้วเสือกถนัดรับ ตุ้งติ้ง แต่งหญิง แต่ไม่สดงออก นี่มันเพศไหนอะไรยังไงกันแน่วะ ผม ไอ้มหา ไอ้ซันขมวดคิ้วชนกันทำหน้าเป็นหมางง “อะไรอ่ะ งงเหรอ”

“เออดิ มันเพศไหน แต่งหญิงไม่แสดงออกนี่ไม่แสดงออกอะไร”

“ฮ่าๆๆ หนูพูดให้งงงั้นแหละ”เออ แล้วมาพูดให้พวกกูงง “ดูสิพี่บอมบ์ คนเรานี่เก่งเนอะ สามารถผลิตปืนมายิงกันตายได้อ่ะ ดูดิ มันก็แค่เหล็กธรรมดา พอเอามาประกอบกันก็ยิงกันได้เฉยเลย”อีหนูหยิบลำกล้องมาขัดๆถูๆแล้วพูดไปด้วย

“เออ ถูกของมึงอ่ะหนู ดูๆไปก็ไม่เห็นจะมีอะไรเนอะ แต่พอประกอบกันเท่านั้นแหละ เป็นอาวุธได้ซะงั้น”

“ใช้ให้ดีก็มีประโยชน์ ใช้ไม่ดีก็เป็นโทษ”

ขัดถูปืนแต่ละกระบอกใช้เวลาครึ่งวันครับ สนิมบ้าง เขม่าจากดินปืนบ้าง เลยต้องพิถีพิถันกันหน่อย ถึงเวลาไปกินข้าวก็กิน กินเสร็จมานั่งโม้กันที่หน้าคลัง พัดลมเย็นๆ อากาศก็เป็นใจ

“จะกินอะไรไหม เดี๋ยวจ่าไปซื้อให้”จ่าถามระหว่างที่พวกผมนั่งตากพัดลม

“ไม่เป็นไรครับจ่า”ไอ้มหาปฏิเสธไป

“ขอเบียร์สักลัง โคโยตี้สักคนมาเต้นเป็นกำลังใจให้พวกผมประกอบปืนสำเร็จได้ไหมครับจ่า”ผมเสนอขำๆ

“หนู เต้นให้อาบอมบ์ดูหน่อยดิ”ไอ้ซัน ไอ้หลานจังไร กูอยากดูโคโยตี้ไม่ได้อยากดูอีหนู

“เพลงมาพี่มหา”อีหนูลุกขึ้น

“หนู มึงนอนตากพัดลมให้ลมมันเป่าหมอยมึงดีกว่ามึงเต้นให้กูดูนะ กูรับไม่ได้วะ”ผมดึงแขนอีหนูเบาๆ

“ว้าย คนบ้า หมอยเหมยอะไรกัน เรียกให้มันเสนาะหูหน่อยสิ สงหร่งสาหร่ายยังน่าฟัง เออ คิ พูดถึงเรื่องนี้ยอมรับมา ใครเคยหมอยติดฟันบ้าง”อีหนูชี้หน้าถามแต่ละคน

“เฮ้ย จ่าไม่ตอบคำถามนะเว้ย ไปละ”แล้วจ่าก็เดินไป

“ไม่มีเว้ย”ผมรีบส่ายหน้า

“มึงอย่ามาปฏิเสธไอ้บอมบ์ ตอนมึงเลียของเมียมึงมันต้องมีบ้างแหละ หรือว่าเมียมึงโกน”ไอ้มหาชี้หน้าผม

“กูไม่เคยติดฟัน แต่มันพันที่ลิ้น ไอ้สัส ขัดจังหวะเลียของกู”

“พี่มหาล่ะ พี่มหาต้องเคยแน่เลย”อีหนูถามจี้

“ไม่เคยเว้ย เส้นหมอยเมียกูแข็งแรงเพราะใช้แพนทีนบำรุงไปถึงรากหมอย ไอ้สัส”

“ฮ่าๆๆๆ รู้งี้กูซื้อคลินิกเคลียร์ให้แม่งใช้ดีกว่า นุ่มสลวย แชมพูที่ทันตแพทย์ส่วนใหญ่แนะนำ ฮ่าๆๆ”

“ตามึงแล้วไอ้ซัน”อีหนูจี้ทุกคนเลย

“เออ เคยดิ กับเมียเก่า เมียใหม่ยังไม่เคยว่ะ”ไอ้ซันพูดเขินๆ

“อะไร มึงยังไม่ได้กับเมียมึงเหรอวะซัน โห อยู่ได้ไงป่านนี้แล้ว”ไอ้มหาทำตาโตตกใจ

“เออ กูยังไม่แคยเห็นแม้แต่ขาอ่อนแฟนกูเลย อย่าถามว่าอยู่ได้ไง กูชักว่าวเอา ไอ้สัส”

“มึงพูดจริงอ่ะซัน”ผมถามอีกครั้ง

“จริงดิอา ใครจะไปกล้า มากสุดแค่ขอจูบ”

“อ้าว แล้วมึงเคยไปค้างที่ห้องกับแฟนมึง นี่มึงไม่ได้ลิ้มลองรสชาติสาวรุ่นแรกแย้มเลยเหรอวะ”

“ไม่กล้าอ่ะอา ไม่รู้ดิ ผมเกร็งๆนะบางครั้งอ่ะ ผมไม่รู้ดิอา อยากเก็บไว้เปิดซิงวันแต่งงานอ่ะ ไม่อยากฉาบฉวย”

“เออๆ ดีแล้วซัน เราให้เกียรติเขา เขาก็ให้เกียรติเรา ผู้หญิงไม่ใช่ผักปลาที่เราจะไปย่ำยีเขาง่ายๆได้ พ่อแม่เขารักลูกเขา เราก็ต้องให้เกียรติเขามากๆ”ผมลูบหัวไอ้ซัน “ส่วนมึงอีหนู ถามแต่คนอื่น หมอยทองของฝรั่งติดฟันมึงบ้างไหม”

“ว้าย พูดซะเหมือนขนมฝอยทอง ฝรั่งหัวโล้นจ้า อมไปไม่มีอุปสรรค ว้าย อะไรเนี่ยพี่มหา”

“หมอยกูไง ลิ้มลองดูไหม”ไอ้มหาโชว์กระจุกเส้นให้อีหนูดู ผมถึงกับต้องผงะ ไอ้เวร เล่นจังไรจริงๆ

“ว้าย น่าเกลียด คนบ้า อุบาทว์ แน่จริงรูดซิปแล้วเอาออกมาทั้งพวงเลยซิ”อีหนูร้องวี้ดว้าย กูงงกะอีหนูปากด่าแต่ตาอยากดู

“ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่น กูดึงขนหน้าแข้งกูมา ใครจะบ้าดึงหมอยมาจริงวะ”แล้วก็ขำกันทั้งวง

เอาผ้าชุบน้ำมันกันสนิมแล้วชโลมบางๆไปยังปืนแต่ละกระบอก ผมกับอีหนูเป็นคนชโลมน้ำมัน ส่วนไอ้ซันและไอ้มหาเป็นคนประกอบปืนเข้าให้เป็นรูปเป็นร่าง นั่งฟังธรรมะไป ทำงานไป จิตใจเย็นสบาย ประกอบแค่ชั่วโมงเดียวก็เสร็จแล้วครับเพราะไม่ใช่งานที่ยุ่งยากเท่ากับตอนถอดแล้วเอาไปล้าง พอว่างไม่มีอะไรทำเราก็นอนแผ่นกันที่หน้าคลัง ลมพัดเย็นๆ บรรยากาศเป็นใจ หาที่เหมาะๆก็เหยียดตัวนอนสบายใจเฉิบ

[Akikojae]

โอ๊ยยยย ขำหมอยติดฟันของมหา 5555555555
สนุกตลอดเวลาอ่ะกองนี้  +เป็ด จุ๊บๆ

[black sakura]

ฮาตลอดอ่ะอยู่ครบแกงค์เขา

[ทิวสนที]

มหกรรมหมอยแห่งชาติ

[iceman555]

 

[maemix]

อยู่กันคบแก็งค์ คุยไปคุยมามีแต่เรื่องใต้สะดือ
แต่เราชอบ 555

[DarkAki]

กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

ไม่ไหวแล้ว หัวเราะจนหายใจไม่ทันแล้ว

โอ๊ยยย แต่ละคน เกรียนไปไหน โดยเฉพาะพี่บอมบ์กะพี่มหาอ่ะตัวดีเลย

เล่นซะผลิตภัณฑ์เขาร้องไห้แล้วมั้งนั่น 555555

[Yarkrak]

 

เก็บหนุ่มๆไปนอนฝัน

 

[GlassesgirL]

พออยู่ครบแก๊งแล้วฮามากๆ
แต่ละเรื่องที่คุยกันมีทั้งสาระ
และเรื่องฮาๆ 55555
 

[AGELA]

ตอนที่ ๕๙ เตรียมตัว ครึ่งหลัง

“เฮ้ย ไอ้พวกรุ่นพี่เห็นรุ่นน้องเยอะแล้วมึงอู้เหรอ”เสียงตะคอกดังขึ้นแต่เช้าระหว่างที่เหล่าทหารหัวเกรียนกำลังวุ่นวายอยู่กับการทำความสะอาด เรื่องอู้ เรื่องเอารัดเอาเปรียบยังเป็นประเด็นให้โดนด่าทุกวัน ตราบใดที่เรายังไม่โดนแดกเมื่อนั้นการเอารัดเอาเปรียบก็ยังมีให้เห็นเรื่อยๆ โดนแดกทีก็บ่นที แต่ถามว่าเข็ดไหม ก็บอกว่าพวกผมมันหน้ามึน มีปัญญาแดกได้แดกไป ตราบใดที่ยังไม่โดนผู้หมวดแดก เราก็ยังมึน ฮ่าๆ

“อีกแล้ว งานยังไม่เสร็จก็เข้าพีเอ็กซ์อีกแล้ว เฮ้ย ทำไมมันพูดยากแบบนี้วะ เข้าใจที่หมู่พูดไหมเนี่ย”หมู่คนนี้ใจดีทหารเลยไม่ค่อยเกรงใจ ผมเองก็หมั่นไส้พวกรุ่นพี่ที่หลบๆอู้ๆเหมือนกัน แต่ทำไงได้ครับ เขาเป็นรุ่นพี่ ผมเห็นแล้วก็ไม่ขอเอาแบบอย่างมันทำได้แค่นี้แหละครับ

“ปรี๊ดๆ ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปริ๊ด ปริ๊ด ปริ๊ด ปรี๊ดดด”เสียงนกหวีดดังจากด้านหน้ากองร้อย ผมกำลังเช็ดบันไดอยู่ดีๆก็ต้องะดุ้งตกใจ อ้าว เมื่อกี้สิบเวรไปพีเอ็กซ์ไม่ใช่เหรอ ทำไมมาอยู่หน้ากองร้อยเร็วจัง พอหันไปมองไม่ใช่สิบเวรแต่เป็นผู้หมวด

“ตอนเรียง ๕ จัดแถว”ผู้หมวดสั่งเสียงเข้ม ใครที่ทำความสะอาดอยู่บริเวณนี้ก็ต้องวิ่งตาลีตาเหลือกมารวมกันทั้งหมด จะซวยแต่เช้ามั้ยวะกู ดูท่าไม่ค่อยจะดีเลย

“เฮ้”เหงื่อตก ใจสั่น ใครที่ได้ทำความสะอาดด้านนอกก็สบายใจไป ตอนนี้กำลังลุ้นว่าจะโดนแดกหรือไม่โดนแดก “นิ่ง”ผู้หมวดกอดอกมองไล่ทีละคน “ทำไมต้องให้สิบเวรบ่น ตอบผู้หมวดมาสิ”

“.......”เงียบกริบ

“พวกมึงก็แบบนี้ พอปล่อยหน่อยก็ทำตัวแบบนี้ ทำไมต้องให้สิบเวรบ่นซ้ำซากทุกวันด้วย มีหัวคิดบ้างไหม งานมันหนักมากเลยเหรอ ช่วยกันคนละไม้คนละมือนี่มันจะตายใช่ไหม ไอ้พวกรุ่นพี่แทนที่จะเป็นแบบอย่างให้รุ่นน้อง กลับเอารัดเอาเปรียบซะทุกอย่าง ทำไมด้วยวะ ตอบผู้หมวดมาซิ ไอ้พวกรุ่นพี่น่ะ”

“.......”ไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไรออกไปเลยครับ แม้ผมก็ยังกลัว เพราะผู้หมวดแดกทีไม่มีคำว่าหยุดพักยก

“หรือว่าห่างหายกับการโดนแดกไปนาน เลยทำตัวแบบนี้ ปล่อยให้สบายแล้วอย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวดิ ช่วยๆกัน รู้จักคำว่าช่วยเหลือกันไหม หรือต้องให้ผู้หมวดแดกถึงจะสำนึก อย่าเอาความไม่ได้เรื่องของคนไม่กี่คนมาทำให้คนอื่นเดือดร้อนนะ ผู้หมวดเคยบอกแล้วไง เราอยู่กันแบบพี่แบบน้อง มีอะไรเราคุยกัน เราช่วยเหลือกัน สิบเวรพูดอะไรก็ฟังหน่อย อย่าเอาหูทวนลม อย่าทำตัวเหมือนฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ช่วยกันงานจะได้เสร็จไวๆ จะได้มีเวลาพักผ่อนเยอะๆ ถ้าต่างคนต่างจ้องจะเอาเปรียบกันแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่งานจะเสร็จ คนเกือบๆ ๙๐ คน แต่งานกว่าจะเสร็จเป็นชั่วโมง ถ้าทุกคนช่วยกัน ทำไม่เกิน ๑๕ นาทีหรอก เสร็จเรียบร้อย นี่ผู้หมวดเรียกมาเตือน ถ้ายังได้ยินเสียงบ่นจากสิบเวรหรือใครก็แล้วแต่ในกองร้อย ว่ามีการเอารัดเอาเปรียบกัน พวกเอ็งเตรียมตัวไว้ให้ดีเลย คำว่าปรานีจะไม่มีแม้แต่กรณีใดๆ แถวตรง เลิกแถว”

“เฮ้”จากนั้นทุกคนก็รีบไปทำงานอย่างขยันขันแข็ง ดีนะครับที่ผู้หมวดใจดี ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่แกแดกแต่ละครั้งนี่ ไม่ต่ำกว่า ๕ ชั่วโมง เป็นการแดกที่ทรหดอดทนมากๆเลยครับ โดนมาแล้ว เจ็บมาเยอะ ไม่รู้จะมีคนหลาบจำหรือเปล่า



“ผู้หมวด ผู้หมวดจะแดกพวกผมจริงเหรอ”เข้าไปในห้องทำงานของผู้หมวด ผมถามด้วยสายตาใสซื่อ

“เออดิ เห็นแล้วน่าโมโห นี่ถ้าไม่ติดใกล้จะมีการฝึกนะ กูแดกพวกมึงให้เดี้ยงแน่ แดกทีก็เรียบร้อยที พอปล่อยสบายก็ทำตัวเอ้อระเหยเหมือนอยู่บ้านตัวเอง เฮ้อ เมื่อไหร่จะโตสักทีวะ”

“ร้อยคนมันก็ร้อยปัญหาแหละครับผู้หมวด คนดีก็มี คนไม่ดีก็เยอะ”

“อือ ก็นั่นแหละ แต่ถ้าทุกคนทำตามหน้าที่ ก็ไม่ต้องมีใครมาบ่นให้ได้ยิน”งี้แหละครับ อยู่รวมกันมากๆก็ใช่ว่าจะดี มันวุ่นวาย ขนาดพ่อแม่ที่เลี้ยงมันมามันยังเถียงฉอดๆ ถ้าเกิดว่าไม่มีผู้บังคับบัญชาล่ะก็ บรรลัยแน่นอนครับ


สายๆที่กองร้อยก็มีงานทำ สัปดาห์หน้าก็จะเริ่มฝึกภาคกองร้อยแล้ว ตอนนี้กำลังจัดกำลังพลที่จะไปฝึก ไม่รู้ผมจะอยู่หรือจะไปอีก แต่คงจะได้ไปฝึกล่ะมั้งครับ ดีเหมือนกัน อยู่กองร้อยแล้วมันวุ่นวายไปฝึกที่ป่าที่ดงบ้าง สัมผัสบรรยากาศธรรมชาติ

“ไอ้บอมบ์กับไอ้มหาเดี๋ยวพวกมึง ๒ คนไปหมู่ปืนกลอีกนะ”จ่ากองร้อยเรียกประชุมทหารในบ่ายของวันหนึ่ง กะแล้วไม่มีผิดว่าผมต้องได้ออกฝึก จ่าเริ่มไล่รายชื่อไปทีละคน ใครเหมาะสมจะเอาไปฝึกตำแหน่งไหน ส่วนใหญ่พวกรุ่นพี่ที่เคยไปฝึกแล้วจะได้ตำแหน่งเดิม ส่วนรุ่นใหญ่ใกล้ปลดผู้กองไม่ให้ออกฝึกครับ ให้อยู่เข้าเวร ที่จริงก็อยากแบกปืนเล็กบ้างนะครับ มันไม่ค่อยหนัก อย่างเอ็ม ๑๖ ไม่เกิน ๓ กิโล ถือชิวๆอยู่แล้ว นี่ปืนกล ๑๒ กิโลเห็นจะได้ ถ้าไม่แกร่งจริงแบกกันหลังแอ่นแน่นอน

“เจอกันอีกแล้วนะพวกมึง ๒ คน”จ่าที่เป็นผู้บังคับหมู่ปืนกลพูด พวกผมก็ยิ้มแป้น “ไปคราวนี้เอาเมียเมืองกาญจน์มาให้ได้นะยักษ์ มึงนี่เสน่ห์แรงจริงๆ”

“แฮะๆ ไม่กล้าคิดหรอกครับจ่า เมียคนปัจจุบันของผมของเขาแรง”

“เออ ไอ้พวกนี้ จ่าเห็นมาหลายรายแล้วไอ้พวกบ่นว่ารักเมียนักรักเมียหนา พอไกลตาเมียทีไรมันต้องหาใหม่ให้ได้”

“แฮะๆ เมียผมมีสายสืบครับ ทำอะไรลำบากนิดหนึ่ง แค่กลับบ้านไปผมก็ต้องทำตัวหงิมๆเหงียมๆ หืออือกับเขามากไม่ได้ครับ”ไอ้มหายิ้มแป้น พูดถึงเมียทีไรแล้วมีความสุขครับ

“เอ้อ ไอ้พวกนี่ ๒ คน ท่าจะรักและบูชาเมียมากนะ เอาเหอะ ดีแล้วๆ จะได้ลบคำครหาว่าทหารเจ้าชู้เสียที”

“ผมว่านะครับจ่า ไอ้คนเจ้าชู้นี่ไม่เข้าใครออกใครหรอก ไม่ว่ายาจกเข็ญใจหรือคำร่ำรวยมหาศาล เมื่อไหร่ที่ไม่พอใจในคู่ครองของตัวเองมันก็ดิ้นรนหาใหม่ไปเรื่อย”ไอ้มหาเสนอความเห็น

“อือ ก็จริงของเอ็งนะมหา เอ้าเว้ย จะอะไรก็ช่างเถอะตอนนี้เรามาเตรียมตัวดีกว่า เดี๋ยวจ่าก็คงต้องกลับไปททวนการปฏิบัติของหมู่ปืนกลอีก พวกเอ็งก็ฟิตร่างกายไว้เยอะๆ ไม่รู้ครั้งนี้พื้นที่ฝึกจะเป็นที่ไหน แต่ก็คงไม่พ้นเมืองกาญจน์อีกนั่นแหละ”



“อาบอมบ์ อาตวง สวัสดีครับ”เจ้าประจำมาแล้วครับ น้องไปป์ใส่ชุดกีฬาเดินมาทักทายพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแป้น

“อื้ม สวัสดี”ผมรับไหว้พลางโขกหมากฮอสกับอีหนูต่อ น้องไปป์ลงมานั่งข้างๆผม ตัวผอมโย่งของไปป์ทำให้ผมคิดย้อนไปเมื่อตอนยังเรียนอยู่ม.๔ ตอนนั้นตัวผมไม่ควายเหมือนปัจจุบันนะครับ ผอมโย่ง ลมพัดทีนี่แทบปลิว เพิ่งจะมามีเนื้อมีหนังกะเขาก็ช่วงม.๕

“อุ้ยๆ โดนผู้ชายกินตับ”อีหนูร้องทำให้น้องไปป์ต้องหันไปมองแล้วยิ้มขำ

“กูกินหมากฮอสของมึงนะหนู”เมื่อกี้ที่มันร้องเพราะผมเพิ่งจะกินหมากของมันไปตัวหนึ่ง มันชอบเวอร์

“ก็เหมือนกันแหละพี่บอมบ์ นี่ถ้าหนูแพ้หนูให้พี่บอมบ์หอมแก้มทีหนึ่ง ถ้าพี่บอมบ์แพ้หนูจะหอมแก้มพี่บอมบ์ทีหนึ่ง”

“เดี๋ยวนะ ถามความสมัครใจกูหรือยัง”

“ไม่ต้องถาม หนูมัดมือชก ได้ป่ะล่ะๆ”

“หอมแก้มก้นกูนี่หนู”ไอ้มหาลุกขึ้นตบตูดมัน

“ว้าย ผู้ชายลากมก หนูเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ จะให้ไปหอมแก้มก้นผู้ชายซี้ซั้วได้ไง เปลี่ยนจากหอมเป็นบ๊วบได้ไหม แม่หนูไม่ว่า”

“แป๊ะ นี่ ไหนว่าลูกมีพ่อมีแม่”ดีดกะโหลกมันเบาๆทีหนึ่ง

“คนบ้า งอนแล้ว มาพูดให้ตุ๊ดมีความหวังแล้วไม่ทำจริง หนูจะฟ้องแม่ว่าพี่มหาไม่ให้หนูบ๊วบ”มันทำหน้างอง้ำ น้องไปป์ถึงกับขำคิกๆ

“อีแรด กูว่าจับมันไปปล่อยสวนสัตว์ดุสิตดีกว่าไหม แรดจริงๆ”ไอ้มหาโยกหัวอีหนู

“บ้า หนูแรดแล้วหนูน่ารักป่ะพี่มหา”

“หึหึ กูไม่อยากกัดฟันตอบเลยว่ะหนู กูไม่อยากทำร้ายจิตใจมึง”ไอ้มหาขำ

“อืมนะ หนูก็รู้ตัวดีแหละพี่มหาว่าหนูเป็นคนยังไง หนูยอมรับว่าหนูน่ารัก หนูเป็นคนที่มีจิตใจงาม หนูเป็นคนที่รักเด็ก เมตตาต่อคนชรา ทำบุญสุนทาน เฮ้อ สวยขนาดนี้แล้วทำไมคนอื่นมองเห็นคุณค่าของหนูนะ”

“เดี๋ยวๆ หนู กูว่าที่มึงพูดนี่มันตรงข้ามกับความเป็นจริงมากเลยนะ ฮ่าๆๆๆ”

“ว้าย ปากแบบนี้ จับจูบสัก ๑๐ ทีดีไหม จะได้ไม่มีแบคทีเรีย อ่ะ หนูถามจริงๆ พี่มหา พี่บอมบ์ว่าหนูเป็นคนยังไง”มันทำหน้าตาจริงจัง

“ทำไมต้องเป็นคนยังไง ก็เป็นคนมี ๒ แขน ๒ ขา มีตับไตไส้พุง”ผมกวนตีนมันต่อ

“หมายถึงจิตใจ วุ้ยพี่บอมบ์ มานี่เลย ต้องลงโทษ”มันยื่นมือมาตีที่หัวไหล่ผมทีหนึ่ง ไม่แรงมาก พอจี๊ดๆ

“โอ๊ย ไหล่กู โอ๊ย ไปป์”ผมแสร้งทำเป็นเจ็บหนักซบน้องไปป์ไว้

“โห พี่หนู อาบอมบ์เลือดไหล”น้องไปป์ทำตาโตตกใจ

“อย่ามาเวอร์ ตีไปนิดเดียว”

“นิดเดียวอะไรของมึง เมื่อกี้กูว่าไม่ใช่มือคน ขาหน้าของแรดแน่ๆเลย หนักมาก ฮ่าๆๆๆ”แกล้งอีหนูสมใจอยากแล้วครับ

“ว้ายยยยยยย เดี๋ยวทำทำผัวเลยพูดแบบนี้ มาๆ เล่นหมากฮอสต่อ ไม่เอาแล้วตำตงตำตอบ รู้ว่าสวยก็พอ”พูดเองเออเอง ฮ่าๆๆ มันน่ารักดีนะครับ ถึงจะวี้ดว้ายไปหน่อยก็เถอะ พออีหนูดึงเกมส์มาสู่กระดาน ผมก็โขกเล่นไปเรื่อยๆ ผลัดกันแพ้ชนะ เล่นไม่กี่ตาก็มีคนมาขอเล่นเราก็เลยแบ่งๆกัน พอคนมามุงเยอะๆเลยขยับขยายหาที่ทางไปหาอะไรทำ

“ตรง”เสียงสั่งตรงเมื่อ ๒ หมวดเดินมาที่ใต้ถุน ผมลุกขึ้นยืนตรงทำความเคารพ ผู้หมวดโค้งให้ทีหนึ่งแล้วโบกมือ หมวดบูมกับหมวดเต้ยมาในชุดครึ่งท่อน แบกเป้สนามมาด้วย คงจะเตรียมตัวไปวิ่งแน่เลย ผมเองตอนนี้ก็อยู่ในชุดครึ่งท่อนเหมือนกันครับ เสื้ออยู่ในห้องผู้หมวด

“ไปวิ่งไหมบอมบ์”หมวดเต้ยชิงถามผมก่อน

“ไปครับผู้หมวด”

“ไปเอาเป้ามาดิ วันนี้เบาๆ ๕ รอบ”๕ รอบ รอบละ ๒ กิโลเมตร นี่แค่เบาๆของผู้หมวดนะครับ ไอ้บอมบ์ไม่รู้จะอึดได้ครึ่งหนึ่งของ ๒ หมวดหรือเปล่า

“พี่บูม ไปป์ไปวิ่งด้วยได้ป่ะ”น้องไปป์ร้องขอ

“ได้ๆ หนู  ซัน ไปวิ่งกับผู้หมวดป่ะ ไม่ต้องแบกเป้ก็ได้ วิ่งตัวเปล่า”หมวดบูมถามพวกทีเหลือ ผมวิ่งขึ้นไปด้านบนไปเอาเป้สนามซึ่งหนักประมาณ ๑๐ โลเห็นจะได้ ยัดพวกเสื้อผ้าที่มีคนทิ้งไว้ตามราวตากผ้า เป้ของไอ้มหาก็มีครับ ผมแบกเป้ของผมแล้วหยิบเป้ของไอ้มหาลงไปด้วย เป้ใบนี้ไม่ใช่ของคลังอาภรณ์ที่หมู่อาร์ตดูแลอยู่นะครับ เป็นเป้ของหมวดบูมกับหมวดเต้ย ใบเก่าไปหน่อยแต่สภาพการใช้งานยังดีอยู่

“จ่าเป็ดๆ ผมพาทหารไปวิ่งนะ”หมวดบูมบอกกับจ่าเป็ดซึ่งแกเข้าสิบเวรวันนี้ ถึงแม้จะเป็นผู้หมวดมียศสูงกว่าก็จริง แต่ว่าถ้าจะเอากำลังพลออกไปไหน อย่างน้อยสิบเวรต้องรู้ เพราะสิบเวรคือคนที่รับผิดชอบทหารในแต่ละวัน เผื่อเกิดอุบัติเหตุจะได้รู้ว่าเกิดจากอะไร ใครควบคุมดูแล ยกเว้นแต่ผู้กองครับที่ใช้ทหารโดยไม่ต้องบอกสิบเวร เพราะผู้กองใหญ่สุดในกองร้อย หลังจากที่ผมเดินออกจากกองร้อย มีหมวดบูม หมวดเต้ย ผม ไอ้มหา อีหนู ไอ้ซัน ไอ้นนท์ ไอ้เฉิน น้องไปป์

“ห้ามเป็นลมระหว่างทางนะหนู เป็นลมนี่พี่เตะซ้ำนะ”หมวดเต้ยแซวอีหนู

“ครับผู้หมวด ถ้าหนูวิ่งครบรอบ ขอหอมแก้มผู้หมวดทีได้ไหมครับ”อีหนูมันลันล๊ามาก ๕ รอบนี่๑๐ โลเลยนะหนู

“แฮ่มๆ”ไอ้มหากระแอมดังๆ

“อะไรติดคอวะมหา”ไอ้ซันถาม

“กูคันคอ พลางคันตีนอยากเตะตุ๊ด”ไอ้มหาพูดหน้าเรียบแต่สายตามันยิ้ม

“ดีนะที่หนูไม่ได้เป็นตุ๊ด หนูเป็นผู้ชาย โอ๊ะ ไม่ดีกว่า เป็นเสือไบดีกว่า ได้ทั้งชายและหญิง”อีหนูมันหน้าระรื่น

“เดี๋ยวหนู มึงเอาหญิงเป็นด้วยเหรอ เฮ้ย ที่เขาบอกว่ากะเทยเอาหญิงก็มีจริงดิวะ”ไอ้นนท์มันพูดเหมือนเพิ่งเคยเจอเหตุการณ์มหัศจรรย์ของโลกก็มิปาน

“นี่มึงอย่าเอามุกเก่ามาเล่นนะหนู กูงง ไอ้ไบรุกไบรับอะไรของมึงน่ะ”ผมรีบดักคออีหนู

“ไปรุกอะไร อีหนูเป็นไบเหรอ เหยด จริงเหรอหนู”หมวดบูมถามอีหนู

“ฮ่าๆๆ หนูล้อเล่น ว้าย ผู้ชายกองพันข้างๆเราหล่อมากเลย พี่บอมบ์ดูคนนั้นสิ ว้ายร้อยเอก หล่อมาก เดี๋ยวเมมไว้ในหัวก่อน คืนนี้จะเก็บเอาไปฝัน ขอสัก ๒ ตัวเด็ดๆเถ้อะ จะได้หมดเคราะห์หมดเวรซะที ติดหนี้เจ้แก้วตา ๕๐๐ ยังไม่จ่ายเลย สาธุ ขอหน้าหนุ่มหล่อมาเข้าฝันด้วยเถอะ”มันยกมือไหว้พลางบ่นอะไรของมันก็ไม่รู้ กูก็คิดว่ามันจะเก็บเอาไปฝันเปียก เจอหน้าคนหล่อมันเมมไว้เอาไปขอหวย เฮ้อ งั้นกูเอาด้วยละกัน

“แต่กูว่าจะออก ๐๐ ว่ะหนู ดูนมคนนั้นสิ เต็มจอมากเลย”ผมสะกิดอีหนู

“เฮ้ยไอ้สัส นั่นเมียผู้พันกองพันข้างๆ ไอ้เหี้ย วอนคุกแล้วมึง”หมวดบูมตบไหล่ผมจนผมสะดุ้ง

“ฮ่าๆๆๆ กูว่ามึงคงได้เข้าไปฝันในคุกทุกคืนแน่ไอ้บอมบ์ ฮ่าๆๆๆ”


เดินอยู่ประมาณ ๒๐๐ เมตร จึงเริ่มต้นวิ่งกัน รอบแรกก็เบาๆหน่อยครับ วิ่งไปผู้หมวดเล่าเรื่องให้ฟังไป มีบางครั้งที่หันมาถามผมกับไอ้มหาว่าเป้หนักไหม มันหนักก็จริงครับแต่ผมไม่ถอดใจหรอก รอบ ๒ เครื่องเริ่มร้อน ทุกคนยังหน้าระรื่น อีหนูมันวิ่งไปหน้าแดงไป

“ไหวไหมน้อง”หมวดเต้ยแตะที่ไหล่อีหนูเบาๆ

“เพื่อความหล่อของผู้หมวด หนูขอสู้ตาย”มันทำท่ามุ่งมั่นมาก

“พ่อแม่คงภูมิใจเนอะ แทนที่จะวิ่งเอาสุขภาพที่แข็งแรง กลับวิ่งเพื่อผู้ชาย”ไอ้เฉินพูดขำๆ

“กูซ้อมวิ่งตามผู้ชายต่างหากล่ะเฉิน พรุ่งนี้ไปเบิกเป้แล้วเอาเสื้อผ้ายัดใส่เป้ดีกว่า เผื่อผู้ชายพาหนีเอาจะได้ไม่ต้องมาลำบาก ซ้อมไว้”

“นี่ไอ้ฝรั่งเจิดไม่มีเงินไปขอแม่ถึงขนาดต้องมามึงหนีเลยเหรอ”ไอ้ซันถามติดตลก

“กูซ้อมไว้ไอ้ซัน แหม คนเราก็อยากเป็นเหมือนละครบ้างอะไรบ้าง ผู้ชายพาหนีไปกัดก้อนเกลือกิน อ้าย คิดแล้วฟิน ไปทำงานก่อสร้าง วันละ ๒๕๐ อยู่เพิงหมาแหงน ตอนกลางวันทำงานเหนื่อยๆ ตอนเย็นกลับมาที่เพิงก็มานั่งกินข้าว ฟังวิทยุธานินทร์เครื่องเก่าๆ กูก็ซบอกผัวกู ผัวกูก็ปลอบใจกูว่า เราต้องทนเพื่ออนาคตของเรานะ พี่จะพิสูจน์ให้พ่อแม่ยอมรับเราให้ได้ เชื่อใจพี่ อ้ายยยยยยยยยยย กูฟิน ว้ายยยยย หอยแหกแตบสั่น เยะสนั่นซัมเมอร์เซลล์”อีหนูร้องอุทานเสียงดัง เพราะมันไปสะดุดเข้ากับลูกคลื่นหน้าแทบคะมำไถไปกับพื้น

“อีดอก มัวแต่ฟินกับก้อนเกลือก้อนน้ำตาล วิ่งไม่ดูหมีดูแตบ นี่ถ้าเกิดหน้าคะมำกู กูว่ายิ่งกว่าตายแล้วเกิดใหม่”ไอ้เฉินซ้ำเติม

“ก็กูมัวแต่ฟินนี่หว่า ดีนะที่คนหล่อมารุมล้อมไม่งั้นหนูคงไม่รอดปลอดภัย ขอบคุณความหล่อที่ทำให้หนูอยู่ได้จนทุกวันนี้”มันยิ้มให้หมวดบูมและหมวดเต้ย

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”

รอบที่ ๓ ผ่านไป ตอนนี้สภาพแต่ละคนเหงื่อชุ่มมาก เสื้อยืดผมมันเปียกจนแนบไปทั้งตัว แล้วก็เข้าสู่รอบที่ ๔ ตอนนี้เริ่มหอบ อีหนูหมดแรงจะพูดแล้ว ส่วนหมวดบูมหมวดเต้ยหน้ายังนิ่งเป็นปกติ ไอ้ซันคนนี้เงียบมากแต่หายใจเริ่มแรง น้องไปป์วิ่งตกไปบ้างนิดหน่อยแต่ก็ไม่ทิ้งห่างจากกลุ่มมาก ไอ้เฉินนี่ยังมีแรงหาเรื่องตลกมาเล่าให้ฟัง หน้าก็แรงแต่แรงยังมีเล่าเรื่องฮาให้พวกกูขำ ไอ้นนท์ดูท่าจะไม่ค่อยไหวแล้ว

“ใครวิ่งไม่ครบ ๕ รอบแดกขี้”หมวดเต้ยพูด ไอ้นนท์เลยกัดฟันสู้

“ไหวป่าวน้อง ถ้าไม่ไหวก็กลับไปนอนที่กองร้อยได้นะ”หมวดเต้ยหันมาถาม

“ถ้าหนูวิ่งครบ ๕ รอบ หนูจะยอมเป็นเมียของผู้หมวดทั้ง ๒ คน”อีหนู มึงแรดมาก

“ฮ่าๆๆๆ”หมวดเต้ยกับหมวดบูมขำก๊ากออกมา อีกรอบเดียวเท่านั้นกัดฟันสู้

“น้องไปป์ไหวไหม ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวพี่จะเพิ่มพลังให้”อีหนูเป็นห่วงคนอื่นเสียจริง

“ไหวครับ พี่หนูอึดมาก แฮก”นี่ถ้าลูกผู้การเกิดหอบตายใครจะรับผิดชอบวะเนี่ย

“อีกรอบเดียวเว้ย อดทนหน่อย ไอ้เต้ยไม่ไหวก็ไปนอนดูดนมอยู่บ้านเหอะ อย่าฝืน”หมวดบูมแซวเล่น

“ถุย มึงแทบใจหายทางผิวหนังแล้วไอ้บูม อย่ามาดูถูกกู ถอนตัวตอนนี้ยังทันนะไอ้น้อง”หมวดเต้ยก็ไมยอมเช่นกัน ตอนนี้หน้าดำหน้าแดงกันไปหมด

“นี่ไม่มีใครแซวหนูบ้างเลยเหรอ แบบว่า หนู ถ้ามึงไม่ไปไปนอนดูดจวยผัวอยู่บ้านอะไรงี้”อีหนู กูจะตายห่าก็เพราะมึงนี่แหละ หาเรื่องให้กูขำตลอด

“กูว่ามึงไปตายให้หนอนแดกก็ไม่มีใครห้ามหรอกหนู”ไอ้นนท์ปากร้ายเหมือนกัน

“ว้าย ผู้ชายจวยเล็กดูถูกตุ๊ดมาได้”

“เหี้ย กูไปไม่ถูกเลย เฮ้ย ของกูใหญ่นะเว้ย กูไปซื้อยามานวดละ อวบขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะ”อวดอ้างสรรพคุณอีกแล้ว

“จริงเหรอนนท์ เฮ้ย แต่มันไม่เน่าเหรอวะ”ไอ้เฉินใคร่รู้

“นี่ ระวังนะพวกมึง ไอ้พวกอยากใหญ่นะ มันจะลำบาก ตอนนี้ไม่เท่าไหร่ แต่พอแก่ไปนี่ดิ ถ้าเกิดมีโรคแทรกซ้อนอะไรขึ้นมานี่ถึงขั้นตัดทิ้งเลยนะเว้ย ผู้หมวดเคยเห็นรุ่นพี่พวกเอ็ง ตอนนี้ปลดไปแล้ว ไอ้สัส ฝึกๆไปแม่งน้ำหนองพุ่งเต็มขา”หมวดเต้ยเตือน

“อูย น่ากลัว ดีเนอะบอมบ์ พ่อพวกเราให้มาเยอะเลยไม่ต้องหวั่นแม้วันมามาก”ไอ้มหายิ้มให้

“แหม ไม่ค่อยเลยนะพวกมึง”ไอ้นนท์ กูว่าไม่พ้นเรื่องใต้สะดือ แต่มันมีแรงวิ่งนะ ฮ่าๆๆๆ อีกไม่กี่เมตรก็จะครบรอบแล้ว ตอนนี้สภาพทุกคนเหงื่อแตก ผมนี่เหงื่อเต็มหน้า เสื้อเปียกหมดเลยครับ เปียกลามไปถึงกางเกง พอครบรอบเราจึงชะลอการวิ่งลงเรื่อยๆจากนั้นก็ค่อยๆเดินเอา หัวใจนี่เต้นตึกๆๆๆๆ กูอยากแช่น้ำแข็งว่ะ ร้อนโคตร

“อ่า พวกมึงนี่สู้เนอะ”หมวดบูมหันมายิ้มให้พวกผม

“ถ้าผมแบกเป้เหมือนผู้หมวดผมก็คงจะตายคาที่ตั้งแต่รอบแรกแล้วละครับ”ไอ้เฉินถึงกับลิ้นห้อย

“เฮ้อ เหนื่อยจัง แต่ไม่เป็นไร คืนนี้พี่บอมบ์สัญญาณกับหนูว่าเราจะเป็นชู้สวาท เพื่อผู้ชายหนูยอมพลีกายเจ้าค่ะ”

“เพ้อฝันนะมึง”ผมตบที่ไหล่อีหนูเบาๆ พวกเราพากันเดินกลับกองร้อย ไอ้มหาหน้านิ่งมาก มันคงเหนื่อยไม่มีแรงต่อล้อต่อเถียงกับใคร ส่วนน้องไปป์มองจากสภาพแล้ว กูไม่น่าพาลูกเขาไปลำบากเลย มาถึงกองร้อย หยุดยืนที่ร่มๆแล้วสูดหายใจ

“โอ๊ยๆ ขาอ่อน ขอซบผู้ชาย”อีหนูแสร้งทำขาอ่อนไปซบไอ้มหา

“โอ๊ยๆ ขาอ่อน ขอเตะตุ๊ด”ไอ้มหาเหยียดขาทำท่าจะเตะ

“อ่ะๆ มากายบริหารกัน”หมวดเต้ยเป็นคนนำ จากนั้นเราก็กาบบริหารด้วยท่าเบาๆไม่กี่ท่า แต่ไม่ได้ปลดเป้นะครับ แบกไว้เจ็บบ่าเหมือนกัน แต่กัดฟันสู้ จนกายบริหารเสร็จเรียบร้อยจึงได้แยกย้ายสลายตัว ผมเอาเป้ไปวางแล้วไปนั่งตากพัดลมก่อน

“น้ำจ้า”อีหนูซื้อสปอนเซอร์มาให้ มันหิ้วใส่ถุงมาแบ่งทุกคน

“ขอบใจมาก”หมวดเต้ยรับไป ๑ ขวด

“ไม่ฟรีนะครับผู้หมวด พีเอ็กซ์ขาย ๑๐ บาท หนูเอาขายขายต่อขวดละยี่สิบ ฮ่าๆๆๆ”

“ค้ากำไรเกินควร เดี๋ยวกูแจ้งคุ้มครองผู้บริโภค ฮ่าๆๆๆ”หยอกกันขำๆ

“ไปป์คงได้คลานไปเรียนแน่เลยอาบอมบ์ เหนื่อยมาก ขาอ่อนหมดแรงแล้ว”น้องไปป์นั่งแผ่กับพื้นเลยครับ

“ฮ่าๆๆ เย็นนี้ไปนวดยากันไว้ก่อนดิ เย็นนี้อาก็คงจะนวดเหมือนกัน ไม่ได้โหมหนักๆแบบนี้นานแล้ว”

“อยากไปนวดตัวที่สปาเนอะ มือนุ่มๆที่แผ่นหลัง คลึงต้นขา ไอ้สัส แม่งหมอนวดคนนั้นนวดแถวตูดกู กูเสียวชิบหาย กลัวแม่งจะเอานิ้วแหย่”ไอ้มหาทำหน้าเคลิ้ม

“แหม กลัวเขาเอานิ้วแหย่ของตัวเอง ไอ้สัส ทีเอานิ้วแหย่ของคนอื่นนี่หน้าระรื่นนัก”

“ฮึ่บ ไอ้พวกทะลึ่ง วิ่ง ๕ รอบ กูไม่เห็นพวกมึงจะคุยเรื่องอื่น หาเรื่องคุยใต้สะดืออยู่เรื่อยเลย สมองมีไว้คิดเรื่องอื่นบ้าง วันๆผ่านไปแต่กับเรื่องใต้สะดือ”หมวดบูมบ่น

“ฮ่าๆๆๆ ก็ไม่มีอะไรจะพูดนี่ครับผู้หมวด โห จะกินข้าวเย็นแล้วเหรอ ป่ะมึง เตรียมตัวแดกข้าว ผมเอาของไปเก็บให้นะครับผู้หมวด”ผมหยิบเป้ของหมวดบูม ส่วนไอ้มหาหยิบของหมวดเต้ยเอาไปเก็บไว้ด้านบน

ครู่หนึ่งนกหวีดก็ดังขึ้น ผมเอาเสื้อยัดเข้าในกางเกงแล้ววิ่งไปรวมแถวเพื่อที่จะเดินแถวกันไปกินข้าว สิบเวรใจดี รุ่นพี่ก็บรีฟรุ่นน้องให้มีอารมณ์ร่วมกับการจัดแถว คนเยอะ แถวยาว เดินแถวไปกินข้าวทีนี่เหมือนกองทัพกำลังออกศึก กองร้อยของพวกผมมียอดกำลังพลเยอะมากที่สุดในกองพันครับ ไม่ใช่ว่าเราได้ทหารเยอะกว่ากองร้อยอื่นๆนะครับ ได้เท่าๆกัน แต่ว่ากองร้อยของพวกผมทหารหนีน้อยมาก เลยเหลือกันเยอะ นี่เพิ่งจะได้ข่าวว่ากองร้อยข้างเคียงหนีไปแล้วคนหนึ่ง

แกงเห็ดกับผัดบวบอาหารที่ดีที่สุดในรอบสัปดาห์นี้ ผมซัดข้าวไป ๒ จานเต็มๆ หิวมากเลยครับ กินอิ่มใครที่มาเวรเลี้ยงก็เก็บจานชามช้อนไปล้าง ส่วนที่เหลือกลับกองร้อยไปอาบน้ำอาบท่า ผมถอดคอมแบท ถุงเท้า เสื้อกับกางเกงที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เอามาตากด้านหลังโรง ตากไว้ข้างในไม่ไหวครับ กลิ่นฮึ่มกันเลยทีเดียว

“ไอ้เหี้ย มึงบีบโฟมกูซะเกือบหมดหลอด ไอ้สัส”อีหนูโวยวาย

“ขอหน่อยก็ไม่ได้”

“มึงยังไม่ได้ขอกูเลย ไอ้เหี้ย ดูดิ บีบแม่งจะหมดหลอดอยู่แล้ว เหี้ย หน้าก็เท่ากระด้ง บีบทีเอาซะกูไม่เหลือเหี้ยอะไรสักอย่าง มึงบีบเยอะขนาดนี้มึงไปเอาน้ำมะพร้าวมาล้างหน้ามึงเลยไป ไอ้สัส”ไอ้คนที่อีหนูโวยวายใส่โครงหน้ามันใหญ่ครับ

“พูดมากเดี๋ยวจับเยะตูดเลยมึง”

“เหี้ย กูจะใช้อะไรวะเนี่ย จวยเอ๊ย”อีหนูมันบีบโฟมล้างหน้าไปด้วยแล้วก็บ่นไป หึหึ

“พี่หนูเอาของผมไปใช้ไหม”รุ่นน้องที่ขึ้นกองร้อยใหม่คนหนึ่งยื่นโฟมล้างหน้าให้อีหนู คนนี้ท่าทางจะแอ๊บแมนหรือเปล่าวะ เห็นมาเกาะกลุ่มกับอีหนูหลายครั้งแล้ว

“ไม่เป็นไรจ๊ะน้อง แย่งของผู้ชายใช้ดีกว่า ของพี่บอมบ์แหละเยอะดี”มันถือวิสาสะหยิบโฟมล้างหน้าของผมไป

“บีบเบาๆนะ เอาแค่พอล้างหน้าเย็นนี้ก็พอไม่ต้องเผื่อแผ่ชาติหน้าด้วย ฮ่าๆๆๆ”

ขัดสีฉวีวรรณกันอยู่พักใหญ่ เอาให้สะอาดเอี่ยมเลยครับ เช็ดตัวให้แห้งหยิบเสื้อผ้ามาใส่แล้วขึ้นไปด้านบน หยิบกุญแจไขตู้ แล้วถอดเสื้อผ้า เปลือยทั้งตัวหยิบกางเกงในมาใส่ ไม่มีใครอายใครหรอกครับเห็นกันจนชินตาแล้ว

“หนู ทาโลชั่นที่หลังให้หน่อยสิ”ทางแขนขาและทั่วลำตัวเรียบร้อยแล้วเหลือแผ่นหลังทีทาไม่ถึง เลยเรียกใช้อีหนูซะเลย

“คนบ้า ชอบอ่อยตุ๊ด ก็รู้ว่าตุ๊ดชอบแตะเนื้อต้องตัวก็ชอบอ่อย”ผมยืนนิ่งๆอีหนูมันก็ทาให้ มือมันเบาดีครับ ที่ต้องทาโลชั่นไม่ใช่ว่าเพราะสำอางเกินใครอื่นนะครับ ผิวเราตากแดดตากลมก็ต้องดูแลกันหน่อย ช่วงเช้าไม่ค่อยมีเวลาทา มายกยอดเอาช่วงเย็นทีเดียว ทาโลชั่นและครีมบำรุงหนังหน้าสักหน่อย ช่วงเช้าทาแค่ครีมกันแดด ไอ้มหาเห็นผมทามันก็เอาบ้างล่ะครับ ไอ้ซันก็อีกคน บำรุงกันหน่อยครับดีกว่าเอาเงินไปแทงบอล

๑ ทุ่มตรงเรามานั่งกันที่หน้ามุขกลางรอสิบเวรอบรมในช่วงเย็น ครู่หนึ่งจ่าที่เข้าสิบเวรมาอบรม ส่วนใหญ่ก็คุยเรื่องที่เราจะไปฝึกภาคกองร้อยกันครับ ซึ่งประมาณกลางเดือนกุมภาพันธ์ที่จะถึงในไม่ช้านี้ จ่าแกเล่าเรื่องที่ฝึกภาคกองร้อยให้ฟัง เรื่องเก่าบ้าง เรื่องที่พวกเราไปฝึกหมู่ตอนหมวดครั้งที่แล้วบ้าง สนุกดีครับ เล่าเรื่องผีสางนางไม้ เรื่องตลกโปกฮา ขำกันทั้งกองร้อย รุ่นพี่บางคนก็ร่วมแจมเอาเรื่องของเพื่อนๆมาเผา ใครไปพลาดท่าไหนอะไรยังไงบ้าง ขำกันน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล

“เตรียมตัวให้พร้อมนะทหาร สัปดาห์หน้าเราก็จะฝึกในหน่วยแล้ว ผู้หมู่ผู้จ่าพูดอะไรก็ให้ความร่วมมือด้วย เอ้า ใครจะไปซื้อข้าวซื้อของก็ตามสบาย ๒ ทุ่มครึ่งมาสวดมนต์ ทุกคน ห้ามขาดห้ามสาย เชิญ”       
     

 

[Akikojae]

ขำปลิ้นตั้งแต่ต้นยันจบ โอยย 5555
มาขำกร๊ากอีกทีตอนโฟมล้างหน้าอีหนู
มันด่าซะไอ้หน้ากระด้งเลิกใช้ไปเลย ขำเชี่ย
  

[kapook_koopak]

โดนสุดตอนอีหนีอุทานเนี่ยแหละ ขำมากกกก

[GlassesgirL]

หนูคือฮามาก แถมมีจินตนาการล้ำเลิศสุดๆ 55555
แต่ก็อึดอดทนมากๆเหมือนกัน หนูเก่งมาก
 

[DarkAki]

 

อย่าให้กลุ่มนี้รวมตัวกันครบนะ

ครบเมื่อไรเมื่อนั้นแหล่ะฮาบ้านแตก ฮาไม่หยุดพัก

[shikyu3211]

อึดกันสุดๆ

[black sakura]

ไอ้คนที่ด่าน้องหนูเนี่ยแอบปากจัดไปนะ
คุณผู้ชาย น้องหนูคงฟินอ่ะได้ทาครีมให้
อิพี่บอมบ์ของเค้า

[iceman555]