หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒

[yokky34]

แล้วทำไมนังผู้หญิงคนนี้ถึงไม่กินยาคุมห้ะ มาถึงก็ใส่เอา ใส่เอา เป็นตรูก็เงิบเฟ้ย
กะหมวดก็ยังไม่ได้เคลียร์กันเลย สงกะสัยจะโกรธยาว = =

[GlassesgirL]

เอาล่ะบอมบ์เรื่องผู้หมวดยังไม่เคลียร์ยังตกลงกันไม่ได้เลยมีเรื่องใหม่เข้ามาแล้ว เรื่องใหญ่ซะด้วยสิ.....

[่jum]

ชะนีนางนี้เล่นเอาเงิบเลย อะไรของหล่อน

คือ มันไม่ใ่ช่ว่าจะข่มขืน ยอมเขาเอง แต่ไม่คิดคุมกำเนิด ท้องแล้วก็ไม่บอกเขา ไม่ยอมติดต่อเขาเอง แล้ววัยวุฒิหล่อนก็ไม่ใช่น้อย ระดับการศึกษาก็สูง แล้วมาถึงก็มาล้งเล้งโวยวาย ทิ้งลูกไว้ แล้วจากไปเนี่ยะนะ  ถ้าชีอายุ 16 จบ ม.ต้น ก็ว่าไปอย่าง  ปัญญาอ่อนอ่า

[kapook_koopak]

ดีแล้วที่นางทำงี้ ไปเถอะไปเมืองนอกน่ะ โถๆ มีลูกน่ะมันผิดทั้งคู่จ้า แหมๆ อีกตอนนั้นก้อยอมเค้าเนอะ ท้องแล้วไม่บอก พี่บอมแม่งนั่งทางในไม่ได้นะโว้ย จะรู้ได้ไง อีนี่ก้อบ้า

 

[k2blove]

อืมห์ วีรกรรมเยอะนะบอมส์ 

[maemix]

แสบซ่ามาแล้ว

[boyslover]

แซ่บซ่ามาหาพ่อบอมบ์แล้วว ไปง้อหมวดเลยเพ่บอมบ์ฮ่าๆ ชะนีนางไปแล้วไปลับจ้า

[shikyu3211]

รีบไปให้พ้นๆค่ะดอก ตัวเองท้องแล้วหายไปเอง ยอมเขาเองทีนี้จะมาเรียกร้องกุล่ะงง ต่างคนต่างหายกันไปทั้งคู่มึงอยากให้เขารับก็ไปบอกเขาดิ. ว่าเขาเลวที่ทิ้งตัวเองก็คนมันไม่รู้จะให้ทำไงวะ แล้วตัวมึงเองนี่ไม่เลวเลยเนอะทิ้งลูกได้ลงคอห่วงแต่ชื่อเสียงตัวเองพ่อแม่มึงก็ด้วยหลานในไส้ทั้งคน ลูกตัวเองไปยอมเขาเองแท้ๆ โทษผู้ชายฝ่ายเดียวไม่ได้หรอกนะเรื่องแบบนี้เวลาอยากก็ทำด้วยกันสนุกด้วยกัน คนแบบนี้ไม่สมควรจะเป็นแม่ใครหรอกดีละที่ไปให้พ้นๆอิเผือกก็ด้วยเข้าข้างเพื่อนไม่ลืมหูลืมตา ห่าถ้ามึงรู้ว่าเขาเพลย์บอยก็น่าจะเตรียมใจไว้แล้วดิถ้ากลัวเพื่อนโดนหลอกทำไมไม่ห้ามกันไว้ล่ะปล่อยให้เพื่อนมึงโดนความแรดครอบงำจนต้องยอมเค้าทำไม #อินมาก #ทั้งเรื่องเคืองอินี่คนเดียว

[ทิวสนที]

สองหนุ่มสุดป่วนมาแล้ววว

[AGELA]

ตอนที่ ๒๐ ยาวิเศษ

ชีวิตนี่เหมือนตลก ทำไมมันวุ่นวายแบบนี้วะ หลังจากที่เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วผมก็ทำอะไรไม่ถูก แอ้มไม่ยอมอยู่ที่นี่ ผมต้องเลี้ยงลูก แล้วผมต้องมาเป็นทหารด้วย ทำยังไงดี สุดท้ายจึงโทรหาแม่ ให้แม่มาเคลียร์

วันอาทิตย์ผมขอลาผู้หมวดผมกับแม่ไปคุยกับครอบครัวของแอ้ม โดนตบและด่าอย่างไม่เหลือสภาพ แม่ผมเองก็โดนเขาด่ามาด้วย ครอบครัวแอ้มเป็นครอบครัวผู้รากมากดี เขาอับอายเรื่องนี้กับญาติพี่น้องของเขามา ที่จริงเขาจะให้แอ้มไปทำแท้งแล้ว แต่แอ้มไม่ยอม จนเด็กคลอดมานั่นแหละครับ แล้ววันที่พาเด็กไปหาผม เด็กก็เพิ่งคลอดได้ ๓ วัน เมื่อเขาไม่โอเคกับเราแม่ผมกับผมจึงต้องยอมรับแต่เรานัดกันเอาไว้ว่าให้ไปจดทะเบียนเกี่ยวกับเรื่องลูกอะไรให้เรียบร้อยก่อนเพื่อจะไม่ให้มีปัญหาภายหลัง ครอบครัวแอ้มจึงเลื่อนการเดินทางออกไปเป็นวันอังคาร

พอมาวันจันทร์ผมไปที่สำนักงานเขตทำเรื่องเกี่ยวกับลูกเสร็จก็แยกกันกลับบ้าน แม่ผมเองก็ได้แต่ปลอบ ถามว่าแม่เสียใจไหม ผมว่าแม่คงเสียใจไม่น้อยอยู่เหมือนกันที่ต้องมาเจอลูกเลวๆแบบผม ผมได้แต่กราบขอโทษแม่

“เฮ้อ อย่าคิดมากสิ แม่ไม่เห็นจะคิดอะไรเลย ดูสิ เจ้าตัวเล็กน่ารักเชียว ว่าไงลูก หิวนมเหรอ”แม่หันไปคุยกับเจ้าตัวเล็กบนตักที่โอบอุ้มไว้ทั้ง ๒ “เหมือนเอ็งตอนเด็กๆเลยไอ้หนู ตอนแม่คลอดเอ็งมานี่ตัวเท่านี้แหละ ปากนิดจมูกหน่อย แก้มยุ้ยๆ แล้วได้ลูกแฝดแบบนี้แม่จะรู้ไหมว่าใครเป็นใคร หื้อ”แม่พูดด้วยสายตาที่ยิ้มแย้ม ผมยังทำใจไม่ค่อยได้เลยครับ

“ชื่ออะไรดีแม่ อืม”ผมครุ่นคิดเตรียมตัวไม่ทันกับการเป็นพ่อ โผล่มาอีกทีไม่กี่วันก็ได้เป็นพ่อคนแล้ว เร็วมาก เร็วจนช๊อค

“ชื่อแสบกับซ่าดิอา น่ารักดี”ภูมิเป็นคนเสนอผม

“เหรอ อืม ชื่อนี้ก็ได้ แล้วคนไหนจะแสบคนไหนจะซ่าเนี่ย ท่าทางจะซนทั้งคู่เลย”ผมกลอกสายตาไปมาระหว่างเด็กทั้ง ๒ ที่มองผมตาใสแจ๋ว “คนพี่ชื่อแสบแล้วกัน ส่วนคนน้องชื่อซ่า ชอบไหมตัวเล็ก หืมๆๆๆๆ”ผมกดจมูกลงไปที่นิ้วมือเบาๆ

“ได้เวลากลับแล้วมั้งบอมบ์ กลับไปฝึกต่อเถอะไม่ต้องเป็นห่วงอะไรหรอก เดี๋ยวแม่เลี้ยงลูกให้เอง”

“ครับ ไปละนะตัวเล็ก”ก้มลงไปหอมแก้มคนละทีแล้วเดินออกไปนอกบ้านให้หลานขับรถไปส่งที่กองพัน




“ภูมิส่งอาแค่ตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวอาเดินไปเอง”ผมบอกกับหลานให้จอดที่หน้าประตูทางเข้ากองพัน

“อาก็นะ แปลกคนจริงๆ อายเหรอมีคนอย่างผมเป็นหลานน่ะ”ส่ายหน้าเอือมระอาผมแล้วมันก็ขับเข้าไปในกองพันจนมาถึงหน่วยฝึก ดื้อเหมือนใครวะ

“ดื้อเหมือนอาเลย หึหึ ไปละ”

“สวัสดีครับอา”ภูมิยกมือไหว้ ผมก็ไหว้กลับ ตอนนี้ภูมิอายุ ๒๕ ครับ มีพี่ชาย อายุ ๒๖ เท่ากับผม ชื่อภีม ภีมเกิด ๑ มกราคม ผมเกิด ๒ มกราคม ภูมิเกิด ๓๐ ธันวาคม ปีเดียวกัน ทั้ง ๓ คน ภูมิ ภีมและผมเกิดปีเดียวกันนะครับ

“สวัสดีครับจ่า กลับมาแล้วครับ”ผมยืนตรงคุยกับจ่าที่เข้าสิบเวรวันนี้

“เออ เป็นไงบ้างวะ”จ่าพยักหน้า

“ลูกเขาให้ผมเลี้ยง ส่วนครอบครัวเขาไปต่างประเทศครับ”ผมตอบไปตามตรง

“อือ เดี๋ยวจ่าบอกผู้หมวดให้ คอยแถวนี้ก่อน”ผมเดินเข้าไปหาที่นั่ง ตอนนี้แต่ละหมวดแยกกันไปฝึกเรียบร้อยแล้ว สักพักจ่ามาหาผม

“ผู้หมวดให้พัก เดี๋ยวตอนเย็นซ้อมกีฬาต่อ อยู่นี่กับพวกอะไรไหล่ช่วยๆมันทำข้าวของจะไปเชียร์กีฬาแล้วกัน”

“ครับ”

ผมไปนั่งรวมกับพวกอะไหล่ซึ่งกำลังทำพู่ไว้สำหรับกองเชียร์ นั่งทำเงียบๆตอนนี้ไม่รู้จะยังไงดี ผู้หมวดเขาจะคิดมากหรือเปล่า เฮ้อ ทำไมมันมีแต่เรื่องไม่ค่อยดีแบบนี้วะ

ตอนเย็นผมลงสนามไปเตะบอลกับพวกคนอื่นๆตามตำแหน่งที่ได้เล่น ผู้หมวดมองหน้าผมเหมือนจะเข้ามาพูดมาถามกับผม แต่ไม่เห็นเข้ามา ผมวิ่งไปวิ่งมาตามลูกฟุตบอล จนตะวันตกดินจึงได้ไปรวมแถวเตรียมตัวไปกินข้าว

ช่วงเย็นก็เอาแล้วครับ ดนตรีสด เริ่มต้นด้วยลำซิ่ง เสียงพิณดีดเป็นบรรเลง มือกลองนี่ก็เจ๋งจริงครับตีได้ทุกเพลงตั้งแต่เพลงสตริงยันเพลงที่ไม่คุ้นหู จบจากลำซิ่งมือซอก็ขึ้นต่อ เพลงกันตรึม กันตรึมนี่เพลงของแถบอีสานใต้นะครับ จังหวะมันส์ๆ มือกลองก็เทพเกิน เล่นได้หมด แก๊งค์เด็กอีสานใต้ก็ถูกใจครับลุกขึ้นเต้นลุกขึ้นร้อง ผมเองก็ไปมั่วกับเขาเหมือนกัน เผอิญเลือดอีสานมันแรง ฮ่าๆๆๆๆ จบจากกันตรึมก็เปลี่ยนแนวเป็นเพลงเพื่อชีวิต ตั้งแต่ทุ่มจนตอนนี้ก็ ๓ ทุ่มแล้วยังมันกันอยู่เลยครับ แดนเซอร์นี่เต้นกระจาย โดยคนนำก็คืออีหนูผัวทิ้ง

“หนูจะเต้นให้ลืมผัวไปเลยค่ะพี่มหาขา”อีหนูมันเป็นคนนำสะบัดช่อสะบัดหน่อของมันอยู่ด้านหน้า ส่วนด้านหลังเป็นไอ้มหาและผองเพื่อน อีหนูนำเต้นท่าไหนมันก็ทำตาม

“อีดอก เต้นแบบนี้กูมีผัวพอดี”มหาพูดเหนื่อยๆ

“พี่บอมบ์ๆ มาเต้นเป็นเพื่อนพี่มหาหน่อยสิ”อีหนูเชื่อเชิญ

“เออๆ มึงนี่ก็ จัดมาเลย”แล้วผมก็เต้นท่ากระแดะๆตามพวกมัน นาทีนี้ไม่สนใจภาพพจน์คนหล่อทำอะไรก็ไม่ผิด ฮ่าๆๆๆ เต้นจนเพลงเขาหยุดเล่น เหงื่อแตกพลั่ก

“นี่ถ้าได้เบียร์เย็นๆนะกูเต้นถึงเช้าเลยว่ะ”ผมปาดเหงื่อที่ไหลท่วมตัว

“พี่บอมบ์เซ็กซี่อ่ะ เฮ้อ ทำไงน้ามีผัวหล่อๆแบบพี่บอมบ์บ้าง”อีหนูหอบแหกๆยังมีอารมณ์มาเกี้ยวกูอีก

“ฮ่าๆๆๆ มึงพูดเวอร์ไปว่ะหนู กูไม่หล่อหรอก ไม่มีเหี้ยอะไรดีสักอย่างด้วย คนที่กูชอบเขาเลยไม่สนใจกู”ผมพูดดังพอสมควรเพื่อให้ผู้หมวดได้ยิน แอบมองเห็นผู้หมวดไม่ค่อยสดใสทั้งวัน เหมือนเขารู้สึกเศร้าๆยังไงไม่รู้ ดวงตาไม่ค่อยแช่มชื่นเลย

“คืนนี้พอแค่นี้ก่อน ช่วยกันเก็บของแล้วขึ้นนอน”ผู้หมวดพูดเสียงเพลีย ทำไงดีนะที่จะได้เข้าไปคุยกับผู้หมวด



สวดมนต์เสร็จแล้วเช็คยอดอีกครั้งไปเข้าห้องน้ำก่อนจะขึ้นนอน เสต็ปเดิม กางมุ้งคุยกับมหาอีกนิดหน่อยพอสิ้นเสียงนกหวีดก็ปิดไฟนอน พักหนึ่งเหมือนฝนฟ้าจะเห็นใจคนขี้ร้อนอย่างพวกผม ฝนตกลงมาพรำๆบวกกับลมโชยเย็นพัดเข้ามา อาการเหนื่อยล้าที่ทนตรากตรำมาทุกวันทำให้ผมหลับลงด้วยความเพลีย


“ครูๆ ผมปวดเยี่ยวครับ”ผมสะกิดเรียกผู้ช่วยครูที่แอบสัปหงกอยู่หน้าประตู

“เออ”ครูพยักหน้าแล้วเดินตามผมลงไป อากาศเย็นหลังจากฝนตกทำให้ผมขนลุกซู่ ปลดปล่อยในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย เดินออกมาปะทะกับผู้หมวดอีกแล้วครับ ผู้หมวดมองหน้าผมก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เคยเป็นหรือเปล่าที่ฝ่ามือของเราห่างกันเพียงไม่เท่าไหร่ แต่มันเหมือนแสนไกล

“รักนะ”ผมพูดเพียงที่จะให้ได้ยินกัน ๒ คน ผู้หมวดเดินเข้าไปส่วนผมเดินสวนออกมาแล้วขึ้นไปนอน

[AGELA]

“ศึก บางระจัน จำให้มั่นพี่น้องชาติไทย    เกียรติประวัติสร้างไว้   แด่ชนชาติไทยรุ่นหลัง
แม้ชีวิต ยอมอุทิศเพื่อชาติอับปาง   เลือดไทยต้องมาไหลหลั่ง    ทาทั่วพื้นแผ่นดินทอง
ไทยคงเป็นไทย มิใช่ชาติเป็นเชลย    ไทยมิเคย ถอยร่นชนชาติศัตรู    บางระจันแม้สิ้นอาวุธจะสู้
สองดาบฟาดฟันศัตรู สู้จน ชีพตนมลาย   ตัวตาย ดีกว่าชาติตาย    เพียงเลือดหยาดสุดท้าย ขอให้ไทยคงอยู่
แดนทอง ของไทยมิใช่ศัตรู   แม้ใครรุกรานต้องสู้ เพื่อกู้ แหลมถิ่นไทยงาม   
 ศึก บางระจัน จำให้มั่นพี่น้องชาติไทยเกียรติประวัติสร้างไว้   แด่ ชนชาติไทยรุ่นหลัง   
 แม้ ชีวิต ยอมอุทิศเพื่อชาติอับปาง    เลือดไทย ต้องมาไหลหลั่งทา ทั่วพื้นแผ่นดินทอง 
 ไทย คงเป็นไทย มิใช่ชาติเป็นเชลย   ไทยมิเคย ถอยร่นชนชาติศัตรู    บางระจัน แม้สิ้นอาวุธจะสู้
สองดาบฟาดฟันศัตรู สู้จน ชีพตนมลาย    ตัวตาย ดีกว่าชาติตาย    เพียงเลือดหยาดสุดท้าย ขอให้ไทยคงอยู่
แดนทอง ของไทยมิใช่ศัตรู    แม้ใครรุกรานต้องสู้ เพื่อกู้ แหลมถิ่นไทยงาม”

“ฝึกอีกแล้วหนอเรา ตั้งแต่เช้ายันค่ำ ครูเขาสั่งให้ทำ จำต้องตั้งหน้าทน เรามันเพียงทหารเกณฑ์คนจน ถึงใครจะมองถึงใครจะยล....”ไอ้นนท์เสียงดีแต่เช้า ร้องเพลงเบาๆก่อนจะเริ่มฝึกสวนสนามประจำวัน วันถอยหลังเหลือเพียง ๓ สัปดาห์เท่านั้น พรุ่งนี้จะไปแข่งกีฬาทหารใหม่แล้ว คงจะผ่านไปอีกวัน


ตื่นตั้งแต่ตี ๕ ครึ่งตามเวลาการตื่นของทหาร หยิบขันอาบน้ำผ้าเช็ดตัวลงมาตั้งแล้วแล้ววิ่งไปอาบน้ำอาบท่า เสื้อสีสดใสถูกจ่ายแจกให้กับทหารทุกนาย ด้านหลังสกรีนชื่อหน่วยฝึกกองพัน ด้านหน้าสกรีนสัญลักษณ์ประจำกองพัน เดินแถวไปกินข้าวเช้าให้เรียบร้อยจากนั้นประมาณ ๗ โมงก็เดินทางจากกองพันไปยังกรม

ไปถึงประมาณ ๗ โมงหน่อยๆลงจากรถได้ก็ช่วยกันขนข้าวของอุปกรณ์ของพวกกองเชียร์ เครื่องดื่มชูกำลัง และอื่นๆลงไปเรียงไว้ใต้ถุนกองร้อย พวกนักกีฬาฟุตบอลอย่างพวกผมก็ไปรวมตัวกันอยู่ใต้ต้นก้ามปู นวดน้ำมันมวยวอร์มอัพนิดหน่อยก่อนจะลงสนาม นัดแรกนี่ผมต้องเตะกับอีกกองพันนะครับ ภายใจกรมจะมีอยู่ ๔ กองพัน บวกกับกรมเข้าไปรวมเป็น ๕ ก็คือมีอยู่ ๕ หน่วยงานครับ

หลังจากเคารพธงชาติเรียบร้อยแล้ว บนเวทีที่ตั้งตระหง่านอยู่ด้านข้างสนามฟุตบอลก็เริ่มมีทหารใหม่ขึ้นไปนั่ง เวทีอยู่ด้านหน้า อัฒจันทร์อยู่ด้านหลังติดกัน มีเครื่องเสียงขนาบซ้ายขวา ด้านซ้ายจะเป็นวงดนตรีที่ซ้อมกันเมื่อคืน ตอนนี้ในสนามกำลังคึกคักหลังจากที่ลูกบอลถูกเขี่ย

ตุบ ตับ ตุบ ตับ เสียงเตะส่งลูกบอลให้กันดังสนั่นหวั่นไหว ตอนนี้ยังไม่มีใครได้แต้มครับ จนจบครึ่งแรกไปแล้วมานั่งพักอยู่ข้างสนาม ตอนนี้มองไปที่เวทีลำซิ่ง อีหนูแต่งตัวเป็นผู้หญิงด้วยชุดรัดรูป กะโปรงบานๆ แต่งหน้าใส่วิก ยืนเด่นอยู่ด้านหน้า ส่วนข้างหลัง ลองคิดสภาพเอานะครับ ผู้ชายหุ่นล่ำๆกล้ามโตๆโดนจับมาแต่งหญิงเป็นแดนเซอร์มันจะฮากระจายขนาดไหน แต่ละคนนี่ไม่ใช่ตัวน้อยๆนะครับ กล้ามเป็นมัดทั้งนั้น โดยเฉพาะไอ้มหา ใส่กระโปรงสั้นโชว์ขนหน้าแข้ง ด้านหลังเนี่ยจะแต่งออกมาในแนวสาวออฟฟิศ ทาหน้าขาววอก ทาลิปสติกแดงแจ๋ เขียนตาเขียนคิ้วห่าอะไรของมันสักอย่าง มองแล้วขำกลิ้งครับ

“ป่ะๆ ได้เวลาแล้ว”ครูนายสิบเอ่ยเตือนพวกผมที่นั่งพักอยู่ข้างสนาม เดินลงสนามไปอีกครั้งจากนั้นก็เริ่มเล่นกัน เกมส์นี้เราเน้นเกมส์รุก เพียงไม่กี่นาทีก็ถล่มไปได้ ๒ ประตู พวกแดนเซอร์นี่กรี๊ดกระจาย

“พี่บอมบ์สู้ๆ ได้อีกลูก คืนนี้หนูสมนาคุณพิเศษ”อีหนูตะโกนตอนที่ผมวิ่งเข้าไปแย่งบอลฝั่งใกล้ๆกับเวที

“ล้างตูดมึงให้ดีนะอีดอก”ผมตะโกนออกไปแล้ววิ่งไล่ลูกบอล ตุบ ตับ ตุบ ตับ อีกฝ่ายที่โดนถล่มไป ๒ ประตูแล้วฮึดสู้เริ่มเป็นฝ่ายรุกบ้าง ส่วนฝ่ายพวกผมก็เอาเหมือนกัน รุกมากรุกไป มันส์มากจนหมดเวลาครับไม่มีฝ่ายไหนได้ประตูอีกเลย จบเกมส์แรกชนะไป ๒ ต่อ ๐

“เฮ้อ แทบขาดใจ”เพื่อนร่วมทีมเอ่ยออกมาหลังจากที่นั่งพักกันใต้ต้นก้ามปู หยิบสปอนเซอร์มากระดกมองแดนเซอร์ที่กำลังเต้นกันแบบไม่มีเหน็ดเหนื่อย

“เฮ้ย รวมเว้ยๆ”ครูนายสิบตะโกนเรียกรวม ที่เหลือจึงเดินมารวมแถวแล้วจากนั้นทุกคนจึงไปรวมตัวกันที่แสตนด์เชียร์แล้วตั้งแถวเดินไปยังปะรำพิธีซึ่งจะมีการกล่าวพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาทหารใหม่อย่างเป็นทางการ

พวกนักกีฬายืนด้านหน้าตามด้วยแดนเซอร์และกองเชียร์ที่นั่งบนแสตนด์ ผู้การหรือเรียกเต็มๆว่าผู้บังคับการกรมกล่าวเปิดพิธีอย่างเป็นทางการจากนั้นก็ให้แต่ละหน่วยไปแข่งขันกีฬากันต่อ

พักได้ชั่วโมงเดียวทีมผมก็ต้องเตะกับอีกกองพัน ๑ ซึ่งไม่มีคู่ คือมันจะมี ๕ ทีม แล้วเขาจับฉลากกันว่าทีมไหนจะได้เตะกับทีมไหน พอจับได้แล้วมันเหลืออยู่ ๑ กองพันที่ไม่มีคู่เตะ เลยให้ทีมเตะนัดแรก ทีมใดชนะก็ให้มาแข่งกับทีมนี้ ส่วนอีกทีมที่มีคู่ทีมใดชนะก็รอเข้ารอบชิงไปเลย แบบนี้ยอมรับว่าเสียเปรียบครับ แต่ทำไงได้เขาให้เล่นก็ต้องเล่น

การแข่งนัดนี้ผมไม่ได้ลงนะครับ รอลงครึ่งหลังให้คนอื่นลงแทนก่อน ที่จริงก็อยากลงเหมือนกันแต่ว่าต้องออมแรงเอาไว้เผื่อเกิดฟลุ๊คทีมเราชนะขึ้นมาตัวเก่งๆมันจะได้ไม่หมดแรงซะก่อน ครึ่งแรกผ่านไปฝ่ายเขาได้แต้มไป ๑ ประตู พอมาครึ่งหลังผมลงบ้าง ได้ไป ๒ ประตู ผมไม่ได้ยิงนะครับ ผมเป็นคนส่งให้เพื่อนมันยิง ชนะใสๆ ๒ ต่อ ๑ เข้ารอบชิงชนะเลิศ

ช่วงนี้กีฬาหลายประเภทก็แข่งกันเริ่มจะรู้ผลบ้างแล้วว่าทีมไหนจะอยู่ทีมไหนจะไป ถึงเวลาพักกลางวันหาข้าวปลาอาหารมากินกัน

“ถ้าฟุตบอลได้ถ้วย วันฝึกเสร็จผู้หมวดจะเอาโคโยตี้มาให้ดูเอาป่ะ”ผู้หมวดคุยกับพวกผมที่นั่งกินข้าวกันหน้าสลอน

“เอาครับผู้หมวด”หัวหน้าหมวด ๑ รีบตอบอย่างรวดเร็ว ส่วนผมไม่มีบทบาทอะไร

“เอาให้ชนะคู่แข่งแล้วกัน”ได้แต่นั่งแอบๆมองหน้าเป็นบางครั้ง บางทีอยากจะใจกล้าหน้าด้านเดินจับมือผู้หมวดฉุดไปคุยกันให้รู้เรื่องว่าเขาจะยังไงกับผม ให้ผมทำยังไงถึงจะได้อยู่ข้างๆเขา เฮ้อ แต่พ่อม่ายลูกติดแบบผมเขาคงไม่แลหรอกมั้งครับ


“อีหนู มึงไม่เหนื่อยรึไงวะ”ผละจากทีมฟุตบอลผมเดินไปที่หน้าเวที เห็นอีหนูมันเต้นยิกๆอยู่ ขนาดว่าดนตรีไม่เล่นเปิดแค่เพลง มันยังเต้นได้

“หนูจะเต้นให้ได้ผัวใหม่ค่ะพี่บอมบ์ ถ้าพี่บอมบ์สนใจฝึกเสร็จเจอกันที่จรัญ...นะคะ”

“ฮ่าๆๆๆๆ”

“มาๆพี่บอมบ์ มาเต้นด้วยกัน”มีเหรอที่ผมจะปฏิเสธ ถ้าชวนผมไปเป็นผัวผมไม่เอานะ แต่ถ้าชวนเต้นนี่ขอหน่อยเหอะ เหนื่อยใจมาหลายวันขอปล่อยอารมณ์ไปกับเสียงเพลงหน่อยเถอะ

“ตวง ไม่อาบัติเหรอมึง”ผมแซวเมื่อเห็นมหาตวงกำลังโยกย้ายตามจังหวะที่อีหนูนำ

“เออ เดี๋ยวกูไปปลงอาบัติที่กองพันเอา ขอสักวันเหอะมึง เยะเข้ อีหนูน้องรัก เอาแรงๆกว่านี้เหรอ พี่ตวงพร้อม”

“อุ้ยตายพี่ตวงอ่ะ เดี๋ยวหนูโก่งให้ๆ ตอนนี้ขอจัดการพี่บอมบ์ก่อน”อีหนูมันเต้นยั่วผม ส่วนผมก็ขำๆ มันเลื้อยไปตามตัวมือผมก็ลูบก้นลูบสะโพกมันไป “พี่บอมบ์อ่ะ หอยหนูสั่นเลย”ทำหน้าตายั่วๆเข้าไว้ แล้วก็ขำมันเขินผม ฮ่าๆๆๆ

“เหี้ยบอมบ์จะกินถั่วดำอีหนูแล้วนั่นน่ะ”ไอ้พวกข้างหลังที่เชียร์อยู่พูดขึ้น

“ไม่ต้องเสียใจๆ ได้ทุกคน งานนี้หนูทุ่มสุดตัว ฟ้าไม่เหลืองเอวไม่เคล็ดอย่าหยุดเย็บเด็ดขาด ยาวไปๆ”

เต้นได้พักใหญ่ๆก็ลงจากเวทีไปวอร์มกับเพื่อนๆเพราะตอนนี้ได้เวลาที่จะต้องเตะชิงถ้วยแล้วครับ นวดนำมันมวย เหยียดแข้งเหยียดขา เดาะบอลไปมา ผู้หมวดเข้ามาดูแลอย่างใกล้ชิด ที่จริงแกคงอยากจะลงสนามด้วยแน่เลยล่ะครับ ผู้หมวดคุยกับคนอื่นๆแนะนำแนวทาง ส่วนผมแกก็จะข้ามๆไป ไม่ค่อยคุยด้วย คงหมั่นไส้ผมไม่หายล่ะมั้ง

“ผู้หมวดครับ ถ้าชนะนี่ขอโคโยตี้สัก ๑๐ คนนะครับ”ในทีมใจกล้าขอผู้หมวด

“เออๆ ขอให้ชนะเหอะน่า ใครอยากได้อะไรผู้หมวดจะให้”แล้วทุกคนก็ขอนั่นขอนี่ไปเรื่อยเปื่อยของพวกมัน ได้สาระบ้างไม่ได้สาระบ้างจนใกล้ลงสนามครับ ครูนายสิบเข้าร่มหมดแล้วเหลือผู้หมวดที่ยืนเกาะขอบเส้นสนามกับผมที่กำลังจะลุกขึ้น

“ผู้หมวดครับ ถ้าชนะผมขอหัวใจผู้หมวดได้มั้ยครับ”ด้านเอาไว้ก่อน จะโดนตีนหรือโดนอะไรผมก็ยอม

“เรื่องนี้ค่อยคุยกัน แต่ถ้าแพ้ทุกอย่างจบ”โอเค จัดไปครับผู้หมวด งานนี้ไม่ชนะไม่ได้ครับ ต้องชนะให้ได้แล้วผมจะถล่มให้ดู วิ่งลงสนามไป พอกรรมการให้สัญญาณนกหวีดเท่านั้นผมก็รีบเข้าไปแย่งบอลทันที ลากไปแล้วโยนให้เพื่อน เพื่อนโยนมาให้ผม หลบซ้าย หลีกขวาด้วยเวลาเพียงแค่ ๓ นาทีเท่านั้นผมก็ยิงเข้าประตูแบบเต็มๆ เรียงเสียงเฮจากเพื่อนที่เชียร์อยู่บนเวทีได้ไม่น้อย มองหน้าผู้หมวดแล้วยักคิ้วให้ หึหึ ฝึกเสร็จเตรียมตัวรับขันหมากจากผมได้เลยนะครับผู้หมวด ประตูแรกนำไปอย่างรวดเร็ว อีกฝ่ายดูท่าจะเล่นเกมส์รับได้ดี แต่ว่าเกมส์นี้มีหัวใจผู้หมวดเป็นเดิมพัน ได้ลูกบอลมาครองเมื่อไหร่ผมเป็นอันต้องรุกเข้าไปทันทีแล้วมีเหรอที่จะไม่เข้า ครึ่งแรกผมยิงคนเดียวไป ๕ ประตู เพื่อนอีก ๑ รวมเป็น ๖

“พี่บอมบ์เท่อ่ะ”อีหนูวิ่งลงจากเวทีเข้ามาชักดิ้นชักงอใส่

“ฮ่าๆๆๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิมึง เดี๋ยวกูไม่มีแรงเตะบอลหรอก”

“พี่บอมบ์อ่ะ นี่ถ้าพี่บอมบ์ชนะ หนูยอมพลีกายให้พี่บอมบ์ได้เสพสุขเลยอาทิตย์หนึ่ง”

“ฮิ้วววววววววววววววววววววววว”เพื่อนๆโห่แซว

“แล้วกูล่ะอีหนู”ใครคนหนึ่งเรียกร้อง

“ก็..... งั้นทั้งทีมก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ งานนี้บานฉ่ำแน่ฉัน ฮ่าๆๆๆ ไปละๆสุดหล่อดอใหญ่ ขอให้ได้ขอให้โดน ขอให้ยิงประตูหลังเอ๊ยประตูฟุตบอลได้เป็นร้อยเป็นพัน”อีหนูเดินสะบัดตูดไปเต้นบนเวทีต่อ พักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลงสนามและก็ตามเคย

“อย่าลืมที่สัญญากันไว้นะครับที่รัก”ผมบอกกับผู้หมวดแล้ววิ่งลงสนามไป เขี่ยลูกได้พวกผมก็รุกทันทีแต่ยิงไม่เข้านะครับ โกล์เขาเหนียวอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ผมโดนขนาบซ้ายสกัดขวา คงยิงเองไม่ได้ เลี้ยงลูกบอลไปก็โยนให้เพื่อนทันที พอได้จังหวะ

“เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงเฮจากขอบสนามดังกระหึ่ง ไอ้มหาตวงตะโกนเสียงดังว่าเพื่อนผมๆแล้วขึ้นไปเต้นบนเวทีต่อ

หลังจากได้ประตูแรกของครึ่งหลังเพียงไม่นาน พอผมได้ครองบอลเท่านั้นผมลากเลี้ยงลูกไปอย่างรวดเร็วยิงจากด้านซ้ายของสนามเข้าที่มุมโกลไปอย่างฉิวเฉียด

“เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เพื่อนๆวิ่งมากอดมาขี่หลังผม

“สัส มึงนี่ตัวนำโชคจริงๆ”

“เฮ้ยๆกูหนักพอได้แล้ว”

“โคโยตี้เป็นขบวนแน่”

“เจ๋งว่ะเพื่อน”

อีกฝ่ายตอนนี้ดูท่าจะไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ พอเขี่ยลูกเขาก็รีบบุก แต่เกมส์รับเราดีครับ แบ็คเราเยี่ยมเหนียวพอตัว แต่ใช่ว่าโชคจะเข้าข้าง เขาเองก็ยิงตีไข่แตกได้เหมือนกัน เวลาดูเหมือนจะเหลือน้อยลงเต็มที บางทีผมเลี้ยงๆลูกไปโดนเสียบเข้ามา ไม่ได้เสียบเอาลูกแต่เสียบเอาที่ขาผมเต็มๆ

“เฮ้ย ไอ้สัส เล่นให้ดีนะมึง”ผมด่ามันแต่ไม่ได้ชี้หน้า อาศัยว่าตัวเองตัวใหญ่ มึงแรงมากูแรงไป ผมไม่ได้เสียบเอาคืนแต่แย่งลูกบอลแล้วลากเข้าไปยิงแบบสะใจ

“เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

พอเขี่ยอีก ได้ลูกอีก ผมลากไปอย่างเดียวแล้วก็ยิง ทำได้อีก ๓ ประตูจึงมีเรื่องกันเกิดขึ้นเมื่อไอ้คนที่มาแย่งลูกบอลมันเข้ามากระแทกและเสียงเข้าที่หน้าแข้งผมแบบเต็มๆ

“โอ๊ย ไอ้เหี้ย”ผมถึงกับสะดุดขาล้มลงกลิ้งกับพื้นไปหลายครั้ง “ซี้ดดดดดดดดดดดดดดด เยะแม่เล่นเหี้ยอะไรของมันวะ”ผมร้องครวญครางออกมา กรรมการแม่งขี้โกงไม่เป่านกหวีดฟาล์ว

“เฮ้ย กรรมการทำเหี้ยอะไรอยู่วะ เห็นอยู่ว่าทีมผมโดนเจ็บทำไมไม่เป่า”ผู้หมวดวิ่งลงมาที่สนามฟุตบอล ผมถึงกับต้องหามเปลออกมาจากสนาม ได้แต่กัดฟันทนเจ็บจนหมู่หมอเข้ามาปฐมพยาบาลเบื้องต้น

“เจ็บมากไหมวะยักษ์”หมู่หมอถาม

“เจ็บครับหมู่”กระดูกกูจะร้าวมั้ยวะ เล่นเหี้ยมากว่ะ กรรมการก็แม่งเหี้ยอะไรไม่รู้ ตอนนี้ในสนามต่างคนต่างก็บุกเข้าไปอย่างหนักหน่วง ยิงได้อีก ๒ ประตูแล้วจากนั้นก็จบเกม ทีมผมชนะไป ๑๒ ต่อ ๓ ประตู

พักใหญ่ๆ อาการค่อยดีขึ้นตามลำดับ ผู้หมวดมาดูแปบเดียวก่อนจะหันไปสนใจด้านอื่นๆต่อ ตกลงคือทำอะไรกรรมการไม่ได้เพราะกรรมการมาจากทีมฝั่งตรงข้ามที่ผมเข้าชิงด้วย แต่เขาก็ทำอะไรผมไม่ได้เหมือนกันเพราะผมเล่นยิงกระหน่ำซัมเมอร์เซล

ตอนนี้ประมาณ ๔ โมงกว่าๆ การแข่งขันทุกอย่างจบลง การแข่งขันแต่ละประเภทก็รู้ผลแล้วครับ หน่วยฝึกของพวกผมชนะไป ๒ ประเภท คือฟุตบอลกับตะกร้อ ช่วยกันเก็บข้าวของจากที่ต่างๆไปวาง จากนั้นก็ได้เวลาไปรวมแถวเพื่อทำพิธีปิดทหารใหม่

“มึงไม่ต้องไปหรอกยักษ์ อยู่นี่แหละ ดูท่ามึงเดินไม่ค่อยจะไหว”หมู่หมอห้ามผม ให้ผมนั่งอยู่ที่เดิม พิธีการเริ่มขึ้น ประธานในพิธีกล่าวและมอบรางวัล เสียงปรบมือดังสนั่นเมื่อผู้หมวดออกไปรับถ้วยรางวัลชนะเลิศประเภทฟุตบอล ตะกร้อ และสุดท้ายคือถ้วยรางวัลกองเชียร์ ผมเห็นอีหนูทำท่าทางดุกดิกดีใจของมันไป จากนั้นก็กล่าวปิดการแข่งขันกีฬาทหารใหม่ ขนข้าวของกลับกองพัน

กลับมาถึงก็ช่วยกันเอาของไปเก็บ ส่วนผมเองมีไอ้มหาตวงมาคอยพยุงและคนอื่นๆมาคอยให้กำลังใจ ถามไถ่ ชื่นชมผมกับผลงานที่ทำไปในวันนี้

“สุดยอดเลยว่ะบอมบ์ นี่ถ้ามึงไม่โดนเสียบก่อนนะกูว่ามึงคงทำไปได้อีกหลายประตู”

“เออ กรรมการแม่งโคตรเหี้ยเลย ฟาล์วตั้งหลายครั้งแต่ไม่เป่า”

“คืนนี้จับอีหนูทำเมียเลยไหม ฮ่าๆๆๆ”

และหลายต่อหลายคำที่พูดที่เอ่ยชื่นชมผม ผมเองได้แต่ยิ้มๆ ตอนนี้ไม่อยากคุยกับใคร อยากคุยกับผู้หมวดมากกว่า เดินแถวไปกินข้าวแล้วกลับมาอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อย กิจกรรมก็เหมือนเดิมแทบทุกวันครับ อาบน้ำเสร็จก็มารอฟังคำอบรม

“เงียบๆหน่อยเว้ย จะคุยหาพระแสงอะไรมากมายวะ”สิบเวรตะคอกเสียงดัง

“ตรง”ผู้หมวดเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม นานหลายวันแล้วที่ผมไม่เคยเห็นผู้หมวดยิ้มแบบนี้ ตั้งแต่วันนั้น วันที่ผมกวนตีนปากแข็งไม่ยอมบอกอะไรไปซะที

“สวัสดีครับ”กล่าวทักผู้บังคับบัญชาเสียงดังฟังชัด

“นั่งๆ”ผู้หมวดโค้งให้ทีหนึ่งสั่งนั่งลง ผมค่อยๆนั่งถึงจะไม่ยากลำบากแต่มันยังเจ็บอยู่ ตอนนี้เริ่มจะบวมๆแล้วครับ

“อ่ะ ปรบมือ”ผู้หมวดคว้าไมค์พูด พวกผมปรบมือแบบงงๆ “ดีใจไหม”

“ดีใจครับ”

“อืม ผู้หมวดก็ดีใจนะที่เห็นพวกเรามีความสุข รางวัลที่เราได้ในวันนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่เกินความฝันของผู้หมวดนะ ผู้หมวดขอบคุณที่ทุกคนที่เต็มที่กับมัน เห็นไหม เราทำดีเราได้รับคำชื่นชม อย่างน้อยใครไม่ชมเรา เราก็ชมตัวเอง แต่วันนี้เราทำดีมาก อย่างที่ทุกคนรู้ว่าผลออกมายังไง ถึงแม้มีบางเรื่องที่ทำให้เราไม่พอใจบ้าง แต่เราก็ชนะเขาแบบใสๆ ผ่านสัปดาห์นี้ไปก็เหลือแค่อีกไม่ถึง ๓ สัปดาห์ด้วยซ้ำเราก็จะฝึกทหารใหม่กันเสร็จแล้ว ต่างคนจะได้ขึ้นไปประจำกองร้อยไปทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับ อดทนอีกอึดใจเดียวเท่านั้น.........”ผู้หมวดพูดอยู่พักใหญ่ๆก่อนจะปล่อยให้สิบเวรอบรมต่อ

“ไหวไหมมึง”ไอ้มหาตวงพยุงผม

“เออ ไหว เดินเองได้”ผมตอบ ตอนนี้แค่บวมๆกัดฟันเดินได้ สวดมนต์เสร็จก็ปล่อยไปนอน ผมเดินตามแถวไปเงียบๆคนเดียว ไม่อยากจะรบกวนพวกเพื่อนๆมาก ตอนนี้เรายังไหว

ตื่นเช้าวิ่งออกกำลังกาย ๒ รอบไปอาบน้ำอาบท่าเบิกปืนมาฝึกต่อ ถึงแม้จะมีชัยชนะจากการแข่งขันกีฬาแต่การฝึกของเรายังไม่ได้ชัยชนะ ผมไปเบิกปืนมาแต่ไม่ได้ฝึกกับเขาเพราะยังเจ็บขาอยู่ ได้แต่นั่งมองอยู่ข้างๆคอยบริการเรื่องน้ำท่าเวลาเขาพักประจำชั่วโมง

เช้าฝึก เที่ยงฝึก บ่ายก็ฝึก ช่วงเย็นก็มาเล่นแถวชิดกันต่อครับ อาการเจ็บขาเริ่มดีขึ้น ตอนเย็นผมไปอาบน้ำรวมกับพวกอะไหล่ อาบเสร็จก็ที่เดิมนั่งฟังอบรมจากสิบเวร ทายาด้วยฟังไปด้วย แอบมองผู้หมวดเมื่อไหร่จะ

“ไอ้ยักษ์ ผู้หมวดเรียก”เสียงสวรรค์ดังขึ้นผมรีบกะโผลกกะเผลกลุกขึ้นเดินตามผู้ช่วยครูไป เคาะประตู ๓ ครั้ง

“กระผมพลทหารขีปนาวุธ อุดมลักษณ์ ขออนุญาตเข้าพบผู้ฝึกครับ”

“เชิญ”เสียงเชื้อเชิญดังมาจากด้านใน ผมเดินเข้าไปด้านใน แอร์เย็นฉ่ำกระทบผิวกายทำให้นึกถึงวันที่ผมเคยนั่งทำงานแล้วมีผู้หมวดมาคอยควบคุมอยู่ด้านหลัง เฮ้อ เพ้ออีกแล้ว ตอนนี้ไม่รู้เขาจะยังไง มันวุ่นวายในหัวไปหมด “นั่งดิ”ผมนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามผู้หมวด ในห้องไม่มีใครครับมีแค่ผมกับผู้หมวด ๒ คน คงจะเรียกผมมาเคลียร์เรื่องหัวใจละมั้ง

“ขอบคุณครับ”

“ขาเป็นไงบ้าง ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรมากครับ อีกไม่กี่วันคงจะเดินได้เป็นปกติ มหามันนวดยาให้ทุกวันครับ”ยกความดีความชอบให้กับเพื่อน

“อืม ไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว ก็ดูแลตัวเองดีๆแล้วกัน ผู้หมวดโคตรกังวลตอนที่กองพัน....เข้ามาเสียบ ผู้หมวดว่าจะโต้กลับไปแล้ว ไม่งั้นนี่แย่”

“ก็โมโหอยู่ครับ ถ้าไม่ติดสัญญาว่าต้องชนะให้ได้นะ ผมเอามันเละอีกคนแน่ ว่าแต่ว่าผลออกมาถล่มทลายแบบนี้ผู้หมวดจะยอมทำตามที่สัญญากับผมไว้หรือเปล่า”

“ลูกผู้ชาย กูกล้าพอ มึงขอมาผู้หมวดก็ให้”

“โอเค งั้นเรามาเป็นแฟนกันนะครับ”

“เฮ้ยๆ อย่าเพิ่งมั่ว จำคำพูดผู้หมวดตัวเองได้ป่ะว่าพูดอะไรแล้วผู้หมวดตอบไปว่าไง”

“ก็ผมขอกับผู้หมวดว่า ถ้าผมชนะผมขอหัวใจผู้หมวด ผู้หมวดตอบว่าค่อยคุยกัน ตอนนี้เรามาคุยกันแล้วผู้หมวดก็ตอบตกลงผมสิครับ นะๆๆๆ”ผมอ้อน

“มึงนี่มั่วตลอดนะบอมบ์ ผู้หมวดบอกว่าแค่ค่อยคุยกัน ที่ต้องคุยกันนี่หมายความว่าเอาทุกอย่างให้มันเคลียร์”

“ผู้หมวดสงสัยเรื่องอะไรผู้หมวดถามผมมาเลยครับ ถ้าถามว่าผมคิดยังไงกับผู้หมวดผมจะบอกว่าผมรักผู้หมวด อยากคบเป็นแฟน อยากเป็นเจ้าของ อยากเดินข้างๆ”

“หึ ไอ้สัส เพ้อเจ้อไปแล้วมึง”

“ผมไม่ได้เพ้อเจ้อนะ ไม่รู้ล่ะครับ ยังไงผมก็ต้องจีบผู้หมวดให้ได้”

“ทั้งที่ตัวเองก็มีพันธะแล้วเนี่ยนะ มันไม่มากไปหน่อยเหรอบอมบ์”

“หมายถึงอะไรเหรอครับ”ผมทำหน้างง

“เอาตรงๆนะบอมบ์ เมียมึง ลูกมึง ครอบครัวมึงเขาจะคิดยังไง มึงมีลูกแล้ว ถ้ามึงคบกูมึงจะบอกกับลูกมึงว่ากูเป็นใคร แล้วพ่อแม่มึงล่ะ เขาจะคิดยังไง”

“ผู้หมวดคิดมากไปหรือเปล่า ลูกก็ส่วนลูกสิครับ ลูกโตผมก็บอกกับลูกว่านี่แฟนพ่อนะ ส่วนเมีย ผมไม่มีพันธะกับใคร ยอมรับว่าเลว ทำเขาท้อง แต่ผมก็ไม่ได้รับรู้อะไรเลยสักอย่าง โผล่มาก็เป็นแบบนี้แล้ว ผมกับเขาเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ว่าในแง่นิตินัยเราก็ไม่ได้จดทะเบียนอะไรกัน หรือทางพฤตินัยเราก็ไม่ได้อยู่กินกันฉันท์สามีภรรยา”

“ไอ้สัส พูดง่ายนะ เด็กมันบอบบางมากรู้ป่ะ โตมามันไม่มีแม่ยังพอว่า นี่พ่อมันมาเป็นแบบนี้อีก”

“ผู้หมวด ผมถามตรงๆเลยดีกว่า ถ้าผู้หมวดไม่อยากคบกับผม ผมก็ไม่อยากรั้ง ผมลูกผู้ชายพอ ผมถามสั้นๆ ผู้หมวดรังเกียจผมหรือเปล่า”

[yokky34]

อ๊าก ยังไม่ได้อ่าน แต่เห็นตอนสุดท้ายแล้วอยากจะร้อง

คืนนี้มาอีกตอนได้มั้ยคะ

พลีส....

[Akikojae]

จะสงใครดี 

[aiyuki]

ค้างงงง อย่างแรงง หมวดบูมจะจัดการบอมยังไง แอบไปมีแฝดเนี่ยย

[rainbowroman]

โอ๊ยยย บอมก็สงสาร
ผู้หมวดก็สงสาร ตอนนนี้มันบีบจิตเบาๆ 

[kapook_koopak]

ตรงๆ กันไปเลยค่า น้องแซบซ่า คงยินดี อิอิ 

[B52]

ค้างงงงงง

[boyslover]

ศึกนี้มีฟาดปาก อิอิ

[GlassesgirL]

หนูมาแล้ว มาถึงก็ฮาเลย แล้วจับคู่ฮากับมหาอีก ทำเอามหากู่ไม่กลับ ปลดปล่อยเนอะมหาเนอะ ฮ่าๆๆๆ
ส่วนบอมบ์เคลียร์กับผู้หมวดดีๆนะ ผู้หมวดให้โอกาสบอมบ์ลองจีบผู้หมวดด้วยนะ 

[flawless]

ค้างอ่ะ เหมือนกำลังเล่นเกมส์วัดใจเลยนะทั้งหมวด ทั้งบูม อยากอ่านต่อแว้วจ้า

[maemix]

บอมบ์รอคำตอบอยู่นะหมวดบูม

[why yyy]

ขอบคุณ

[ทิวสนที]

หมวดบูมคิดมากอ่ะ พี่บอมบ์จัดสักดอดิพี่จะได้เลิกคิดมาก

[shikyu3211]

ติดตามตอนต่อไป

[papanoy]

ค้างอย่างแรง     ลุ้น!! ผู้หมวดจะตอบว่าไง...จะมีดูดปากกันมะ อิ อิ

หลังเที่ยงคืนก็เป็นวันใหม่ละ ขออีกตอนนะ นะ... จะรออ่าน 

ขอบคุณ....

[AMEOOS]

ตรงๆกันไปเลย ทีอย่างนี้ล่ะมาตรง แหม๊ะ!!!!

ขออีกตอนเถอะค่ะ พรีสสสสสสสส!!!!

 

[junpa]

ค้างเฟร้อเลยอะ มาต่อไวๆน้า เก๊ารออยู่

[TR]

เอาแล้วๆ บอมบ์เลิกยึกยักแล้ว
บอมบ์บอกตรงๆแล้วนะผู้หมวด
บอมบ์เคลียร์ทุดเรื่องแล้ว ขึ้นแต่กับผู้หมวดจะรับพ่อหม้ายลูกติดได้ไหม
ลุ้นคำตอบผู้หมวดบูมใจจะขาด

[alternative]

ค้างคาใจจนแทบจะทึ้งผม ตีอก ชกลม

[ormn]

  พี่บอมบ์นี่ลุกน่าดู