ฮะเก๋า( อยู่ไหน ) พอถึงห้องผมก็รีบรับโทรศัพท์จากพี่แบงค์ที่โทรมาเป็นสิบๆสาย เสียงพี่เขาดูกังวลมากเลย ผมคาดว่าเขาคงได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้ว แต่ตอนนั้นผมตกใจเลยได้แต่กำโทรศัพท์ไว้แน่น
"ผมถึงห้องแล้วครับ ฮึ่ก" ผมรีบขึ้นไปนอนบนเตียงห่มผ้ากอดหมอนข้างคุยกับพี่แบงค์ เสียงยังสะอื้นไม่หายเลยครับ
( อย่าร้อง ไอ้นั่นมันทำอะไรเรา )
"เอ่อ .. คือ" ผมอึกอักลังเล กำลังคิดว่าจะตอบดีไหม
( เก๋าอย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ )
"ก็ .. พี่เขาบอกชอบเก๋า .. แต่เก๋าปฏิเสธไปแล้วนะ .. แล้วพี่เขาก็ .. จูบเก๋า .. แต่พี่เจเขาขอโทษแล้วนะเพราะพี่เขาเมา .. พี่แบงค์อย่าโมโหพี่เจเลยนะ"
( ปกป้องคนที่ทำแบบนั้นกับเรา คิดว่าถูกแล้วใช่ไหม )
"พี่เขาคงแค่เมา" ผมเสียงอ่อย พี่แบงค์เสียงแข็งจนผมกลัว
( ถ้ามันปล้ำเราแล้วบอกว่าเมาล่ะ เราก็จะยกโทษให้มันใช่ไหม ) นั่นไง ผมไม่น่าเล่าให้เขาฟังเลย
"พี่แบงค์เก๋าขอโทษ .. ฮึ่ก .. อย่าโมโหเลยนะครับ" ผมทำเสียงอ้อน ไม่เอาแล้วเรื่องนี้ ยังไงพี่เจเขาก็เป็นพี่ผม
( ถ้าพี่ไม่ติดไปดูงานนะ พี่บึ่งรถไปหาเราแล้วตัวดี )
"ก็มาสิครับ เก๋าคิดถึงพี่นะ"
( อย่าพูดแบบนี้ พี่ไม่อยากไปเลยสิ แฟนโดนคนอื่นจูบแบบนี้ พี่ก็เจ็บเป็นนะ อีกอย่างพี่ห่วงเรามาก ห่วงความรู้สึก แล้วก็หวงจูบเรามากๆด้วย )
"เก๋าขอโทษ คราวหลังเก๋าจะระวังตัวมากกว่านี้" ผมบอก คราวหน้าจะไม่ไปเที่ยวกลางคืนกับพี่เจอีกแล้วครับ
( เราไปอาบน้ำนอนไป พี่ก็จะไปอาบแล้วเหมือนกัน )
"ได้ครับ เดี๋ยวก่อนนอนเก๋าโทรไปหานะ"
( ครับ )
ผมวางสายรีบเข้าไปอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาที่ดูไม่ได้เลยตอนนี้ออก ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ออกมาแต่งตัว ลองโทรหาไอ้ตี่ก็หลายรอบแต่มันก็ไม่รับ ถึงบ้านหรือยังก็ไม่รู้ พอตี่ไม่รับผมก็เป่าผมเตรียมนอน ล้มตัวลงนอนได้ก็โทรหาสุดที่รักทันที เราก็คุยกันยาวอ่ะครับ พี่เขาก็ชวนคุยหลายเรื่องจนผมหลับ นั่นแหละสายถึงตัดไป
....
"ตี่ทำไมเมื่อคืนมึงไม่รับโทรศัพท์กู" มาถึงคณะผมก็เดินมาที่โต๊ะประจำ เห็นมันนอนตายคากองหนังสืออยู่
"กูไม่ได้ยิน กูง่วง กูเลยนอนยาวเลย" มันพูดเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ ดูท่าทางเหมือนคนหมดแรง
"ไหวเปล่ามึง ไม่ไหวกลับห้องไปนอนพักดีกว่านะ" ผมถามลูบหัวมัน ดูมันจะง่วงจริงจัง ไอ้ห่าขับรถมาได้ไงวะ
"ไหวมึง ไปๆ กูรอมึงอยู่ ขึ้นห้องกัน" มันเงยหน้าขึ้นแล้วบิดขี้เกียจ ไม่รอให้ผมได้สังเกตบางอย่างที่คอมัน มันก็ลุกนำผมขึ้นห้องไปแล้ว
"เมื่อกี้จ้ำอะไรแดงๆที่คอมันวะ"
.....
"ตี่ๆ ตื่นมึง เรียนจบแล้ว" เรียนคาบนี้จบวันนี้ไม่มีเรียนแล้วครับ ตั้งแต่เช้าก็มีแต่ผมที่คอยจดเลคเชอร์อาจารย์ ส่วนมันนั่งฟุบหน้าหลับอยู่ข้างผม
"หรอ อืม มึงจะไปไหนอ่ะ กูง่วงว่ะ อยากนอน" มันพูดเตรียมออกจากห้อง
"มึงไปนอนห้องกูดิ พอตื่นมึงต้องติวให้กู พรุ่งนี้สอบ" ผมเขย่าแขนมัน อ้อนด้วยแต่บังคับมากกว่า
"ได้ๆ ซื้อของไปกินด้วย" มันเดินนำไปขึ้นรถ เราแวะเซเว่นซื้อข้าวกล่องขนมนมเนยอีกมากมายก่อนจะกลับมาที่ห้อง พอถึงห้องก็เวฟข้าวกิน พอกินเสร็จก็กระโดดขึ้นเตียงนอนทั้งคู่ ตื่นมาค่อยติวกัน ตอนนี้ไม่ไหวขอนอน
.....
"สายโทรเข้าเป็นสิบสาย มึงจะไม่รับเลยหรอตี่" เราเริ่มนั่งติวกันตอนสี่โมงเย็น ตั้งแต่สามโมงผมสังเกตเริ่มมีสายเข้าแต่มันก็ไม่ยอมรับ จนปิดสั่นปิดเสียงก็แล้ว นี่มันคงไม่กะปิดเครื่องไปเลยหรอกนะ
"อ่อ แม่งตื๊อให้กูทำประกันอ่ะ ไม่มีไรหรอก ติวต่อๆ" มันพูดแล้วหันไปสนใจหนังสือต่อ
"กูด่ามันให้ดีกว่าว่ะ ขายประกันเหี้ยไรตื๊อขนาดนี้" ผมบอกมัน เล่นโทรมาจนน่ารำคาญ
"เออน่า กูปิดเครื่องไปแล้ว มาๆ ติวต่อๆ" สุดท้ายมันก็ปิดเครื่อง แม่งทำตัวโคตรมีพิรุธ แถมรอยแดงที่คอพอมันรู้ว่าผมแอบเห็นมันก็กระชับปกซะแน่น ส่วนผมก็แกล้งไม่สนใจครับ เพื่อนกัน ถ้าอยากบอกมันก็คงบอกเอง
ผมนั่งให้มันติวจนค่ำ มันก็ขอตัวกลับ สักพักพี่แบงค์ก็โทรมาเพราะเพิ่งเลิกจากงาน เราก็คุยกันปกติครับ ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะพี่เขาอยู่ไกล ผมก็ทำได้แค่คิดถึงแล้วก็โทรหา คงจะดีกว่านี้ถ้าเราอยู่ใกล้ๆกัน ผมจะได้อุ่นใจว่าเขายังอยู่ข้างๆผม
....
แบงค์ ผมรอวันนี้มาทั้งอาทิตย์ครับ วันที่เก๋าจะลงมาหาผมที่ระยองได้ น้องนั่งรถตู้มาตอนบ่ายสาม ถึงนี้ก็ทุ่มกว่า ผมขับรถไปรับที่จุดลง คิดถึงมากครับ เหมือนไม่ได้เจอกันนาน เพราะช่วงนี้ผมต้องตรวจงานที่โรงงาน แถมน้องยังติดคดีไอ้คนชื่อเจอะไรนั่นด้วย ผมคงต้องสำเร็จโทษหนักๆซะแล้ว ที่ปล่อยให้ผมเป็นลุงแก่ๆขี้หึงแต่ทำอะไรไม่ได้อยู่เป็นอาทิตย์
"ทานเยอะๆนะ คืนนี้เตรียมรับบทลงโทษ" ผมบอกน้อง ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ในฟูจิ
"ลงโทษเรื่องอะไรครับ" น้องเลิกคิ้วถาม ตักปลาใส่ปากเคี้ยวไม่สนใจผมเลย
"ก็เรื่องจูบไง" ผมบอก เก๋าหน้าแดงเรื่อเห่อขึ้นมาทันที
"ผมไม่ผิดนะ จะมาลงโทษผมได้ไงเล่า" เก๋าคีบปูอัดเข้าปาก ส่วนผมอ้าปากค้างน้ำลายแทบยืดเพราะเจอปากบางๆสีแดงกำลังดูดแท่งปูอัดเสียงจ๊วบจ๊าบแถมส่งลิ้นเลียวนรอบแท่งปูอัดชิ้นนั้นด้วย ผมมวนท้องขึ้นมาทันทีเลยครับ รู้สึกตรงนั้นจะเริ่มมีอารมณ์ ไม่ได้ๆ นี่มันในร้านอาหารนะ ผมนี่มันนิสัยไม่ดีเลย
"ผิดไม่ผิดคืนนี้คอยดูละกัน" ผมพูดรีบปัดความคิดเรื่องคืนนี้ออกไป อยู่กับเก๋ามากๆ ผมจะกลายเป็นไอ้ลุงขี้หื่นแล้วครับ ชอบนึกถึงเนื้อหนังมังสาที่เคยสัมผัสตลอดเวลาที่เจอหน้า
"แบร่" เก๋าพูดแลบลิ้นใส่ผม ยิ่งไม่คิดยิ่งโดน หึ พอทานเสร็จจากนั้นเราก็ไปทานสเวนเซ่นต่อ เดินเล่นให้อาหารย่อยอีกเล็กน้อยถึงได้ขับรถกลับบ้านผม
...
"พี่แบงค์เดี๋ยวครับ" พอถึงห้องปิดประตูล็อคได้ผมก็รวบเอวน้องเดินไปที่โซฟาอย่างไวครับ ทิ้งตัวน้องลงไปนอนบนโซฟาแล้วคร่อม
"เดี๋ยวอะไรครับ เก๋าไม่คิดถึงพี่หรอ ฟอดดด" ผมก้มลงไปไล้ดมกลิ่นหอมตามตัว ก่อนจะหยุดคลอเคลียถามที่ผิวเนียนข้างแก้ม
"กะ . ก็ .. อื้อออ .. คิดถึงครับ .. แต่เก๋าอยากอาบน้ำ" น้องตอบ ผมยกยิ้มให้แล้วใช้ปากงับปากล่างเก๋าเล่น น้องหลับตาพริ้มจนผมต้องหยอกเล่นอีกสักพักถึงปล่อยให้เป็นอิสระ
"อาบด้วยกัน" ผมดึงน้องขึ้นมา น้องทำตาตกใจ
"เอ่อ .. จะดีหรอครับ" ทำตาปริบๆจนผมหมั่นเขี้ยวก้มลงไปหยิกจมูกเล็กบิดไปบิดมา น่ารักเกินไปแล้ว
"ทำเหมือนไม่เคยอาบพร้อมกัน" ผมพูดแซว
"พี่แบงค์อ่ะ" น้องตีมาที่ไหล่ผมแล้วลุกเข้าห้องไป ผมเดินตามมาติดๆ เก๋าคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ ส่วนผมก็รีบตามเข้าไป เราช่วยกันถอดเสื้อผ้า หลังจากนั้นก็มีภารกิจต้องทำครับ
.....
"เหนื่อย" น้องพูดซุกตัวเข้าหา ตอนนี้เราเสร็จภารกิจทุกอย่างแล้ว กำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทรากันทั้งคู่
"พี่สิต้องเหนื่อย .. หืม" ผมกดจูบที่ขมับเหมือนแกล้งเล่น เลยโดนเก๋าหยิกมาเต็มๆ
"เก๋าก็ต้องใช้แรงเหมือนกันแหละน่า" น้องพูดเสียงประชดที่โดนผมจับออนท็อปไปรอบนึงครับ
"เอาน่า อยากเก่งต้องฝึกบ่อยๆรู้เปล่า" ผมกอดกระชับเก๋าเข้ามาแน่นขึ้น ตัวบางๆแต่มีเนื้อหนังมันทำให้เต็มไม้เต็มมือดีจัง
"ไม่เอาไม่พูดแล้ว" เก๋าบอกหลับตา ผมเลยกดจูบไปที่เปลือกตาก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์ แล้วนอนหลับไปพร้อมกัน
.....
ผมตื่นมาตอนเช้า มองคนในอ้อมกอดที่ยังไม่ตื่น ผมว่าผมรักเขาแล้วนะ กดจูบไปอีกที เก๋าขดตัวเข้าหาผ้าห่มซุกตัวเป็นลูกหมี ผมส่ายหัวก่อนจะเดินไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วลงมาทำอาหารข้างล่าง วันนี้ผมกะจะพาเก๋าไปหาพี่ชายเขา ผมจำเป็นต้องบอกเรื่องที่เราคบกัน แม้จะถูกกีดกัน แต่มันก็ถูกต้อง และผมอยากคบเก๋าอย่างจริงจัง ไม่อยากให้มีใครมากล่าวว่าครหาน้องได้
"ทำอะไรทานแต่เช้าเลยครับ หอมจนเก๋านอนไม่ได้" เจ้าตัวดีที่พูดถึงเดินมากอดเอวผมแล้วพูด ทำตัวเหมือนคู่แต่งงานใหม่กันเลยเนอะ
"ข้าวต้มปลา ผัดบล็อคโคลี ไข่เจียวกุ้งสับครับ" ผมบอกตักไข่เจียวใส่จานเป็นอันเสร็จ
"น่ากินสุดๆอ่ะ" เก๋าเดินไปตักข้าว เรานั่งประจำที่แล้วก็ลงมือทานกันอย่างรวดเร็ว
"เก๋า .. วันนี้เราไปหาพี่ชายเก๋ากัน .. นะ" ผมบอก เก๋าดูอึ้งไปสักพักแล้วส่ายหัวรัวๆเหมือนไม่อยากไป
"เฮียฆ่าพี่แบงค์ตายแน่ๆ อย่าไปเลยนะครับ" น้องยื่นมือมาจับมือผมเหมือนปราม
"พี่ยอมถูกฆ่า ดีกว่าลักลอบคบกันแบบนี้" ผมพูดเสียงแน่วแน่ ผมตั้งใจไว้แล้ว อย่างไรก็ต้องไป
"เก๋าไม่อยากไปเลย" เก๋าพูดวางช้อน ทุกอย่างอาจจะตรึงเครียด แต่คราวนี้ผมยอมถูกคุณถุงซ้อม ผมอยากรับผิดชอบต่อการกระทำของผม
"ถ้าอย่างนั้นพี่จะเข้าไปคนเดียว พี่จะไปคุยกับเขาว่าพี่รักเก๋าจริง"
"ไม่ได้นะครับ โธ่ ถ้าพี่ไปผมก็ต้องไปด้วยสิ เราไปตอนบ่ายกันก็ได้ครับ" น้องทำตาโตพูดออกมาอย่างสลดใจ ผมไม่ได้อยากทำให้เขาเครียดนะ แต่สักวันถ้าคุณถุงทองหรือพ่อแม่เก๋าจับได้ ผมคงไม่มีโอกาสได้เจอเก๋าอีกแน่ๆ
"เชื่อใจพี่นะ" ผมเอื้อมมือไปจับมือเก๋าให้กำลังใจ
"ครับ เก๋าเชื่อใจพี่" น้องกระชับมือกลับ แค่นี้ก็มีกำลังใจมากขึ้นหลายเท่าแล้วครับ เราทานข้าวกันต่อจนเสร็จ เก๋าเป็นคนล้างจาน ส่วนผมเดินออกไปรดน้ำต้นไม้ เก๋าโทรไปบอกปรุงไว้แล้วว่าจะเข้าไป ปรุงก็รับปากว่าจะช่วยดูคุณถุงให้
....
บ่ายโมงกว่าๆ ผมขับรถออกมาจากบ้าน ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านคุณถุง อย่าเรียกว่าบ้านเลย เรียกว่าคฤหาสน์จะดีกว่า เพราะตัวบ้านหลังใหญ่กับอาณาบริเวณบ้านที่ค่อนข้างกว้าง ปรุงคงจะอยู่สะดวกสบายในบ้านหลังนี้ พอผมมาถึงก็มีผู้ชายน่าจะเป็นคนขับรถที่ขับไปเสม็ดด้วยกันมาเปิดประตูให้ ผมเอารถเข้ามาจอดในบ้าน เก๋าลงไปก่อน เพราะปรุงยืนรออยู่ ส่วนผมก็รีบตามลงไป ยังไม่เห็นเงาพี่ชายสุดโหดของเก๋าเลย
"สวัสดีคุณแบงค์ ตื่นเต้นไหม" ปรุงถามผมยืนกอดกะเก๋าอยู่
"นิดหน่อยครับ ไหนคุณถุงทองล่ะ" ผมถามเมื่อไม่เห็นเขาอยู่แถวนี้
"ขึ้นไปดูเกี๊ยวน่ะ น้องไม่สบาย เดี๋ยวคงลงมา" ปรุงพูดพาพวกเราไปนั่งตรงโซฟารับแขก เด็กยกน้ำมาเสิร์ฟ สักพักผมก็เห็นร่างใหญ่ หน้าตาน่ากลัวเดินลงมาจากชั้นสอง
"เฮีย" เก๋าพูดวิ่งไปกอดพี่ชาย สายตาคุณถุงจ้องมาที่ผมเหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"มาได้ไง" คุณถุงถามเก๋าที่ทำหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"มากับพี่แบงค์" เก๋าชี้มาที่ผม ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ มันน่านักนะ ผมนี่เครียดเส้นสมองแทบระเบิด
"ทำไมถึงมากับมัน!" คุณถุงตวาดจนเก๋าตกใจ ผมรู้ว่าน้องกำลังพยายามทำใจดีสู้เสือ แต่งานนี้คงยาก
"เอ่อ" เก๋ากำลังจะพูด
"ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณสองคน" แต่ผมพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา
"ฉันไม่มีเรื่องคุยกับนาย" เขาปฏิเสธทำท่าจะเดินไป
"คุยกันให้รู้เรื่องเลยดีกว่านะครับ คุณถุงคุณไม่ฟังที่ผมพูดเลยใช่ไหม" อันนี้ปรุงเป็นคนพูด ดูท่าทางคุณถุงจะอ่อนลงนะเมื่อได้ยิน
"เข้ามาคุยกับฉันในห้อง" เขาเดินนำเข้าไป ส่วนผมก็ได้รับกำลังใจจากทั้งปรุงทั้งไอ้ตัวดีที่ทำท่าเหมือนจะร้องไห้
"ผมฝากเก๋าด้วยนะปรุง"
"ได้ๆ"
ผมบอกก่อนจะเดินตามเขาเข้าห้องมา เหมือนมันจะเป็นห้องทำงาน ผมเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามที่คุณถุงนั่งอยู่ก่อนแล้ว เขานั่งตีสีหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา จนผมเริ่มเกร็ง
"ผมอยากจะขอคบกับเก๋า คุณจะอนุญาตไหม" ผมเอ่ยขอออกไปก่อน
"ฉันไม่อนุญาต" เขาพูดเสียงแข็ง
"แต่ผมรักเก๋า และเรารักกัน" ผมพูดหนักแน่นเช่นกัน
"นายรักน้องฉันง่ายไปไหม ตอนนั้นนายยังชอบปรุงอยู่เลย" เขาพูดแดกดัน
"ผมไม่ได้ชอบปรุงแล้ว คนที่ผมรักจริงๆคือน้องชายคุณ"
"อ่อ เปลี่ยนใจว่างั้นเถอะ"
"ไม่ครับ พอผมถามใจตัวเองอีกครั้ง คนที่ผมรักคือเก๋า เราไม่ได้เพิ่งรู้จักกัน เรารู้จักกันมานานแล้ว แต่ครั้งนี้ผมอยากทำให้ถูกต้อง ผมอยากคบเก๋าแบบเปิดเผยสักที"
"นายมีหลักประกันอะไรว่าจะดูแลน้องฉันได้" เขาถามผมเรื่องความมั่นคง
"ผมจะดูแลเก๋าให้ดีที่สุด ผมรู้ว่าน้องยังเพิ่งจะปีหนึ่ง ผมไม่ได้เร่งเร้าอะไร แค่อยากจะบอกว่าเราคบกันอยู่ก็แค่นั้น ส่วนตัวผม ผมทำงานแล้ว ผมมีบ้าน มีรถ และผมไม่คิดจะนอกใจเก๋า" ผมยืนยันคำเดิม ดูเขาจะมีสีหน้าพอใจ
"มันยังเร็วเกินไปที่นายกับน้องฉันจะคบกัน ถ้าสักวันหนึ่งนายทำให้น้องฉันเสียใจล่ะ"
"ผมยอมให้คุณฆ่าผมด้วยมือคุณเอง" ผมตอบเสียงหนักแน่น ผมไม่คิดจะมีใครอีกแล้ว ผมอยากดูแลแค่เก๋า แค่เขาเท่านั้น
"พูดมันก็พูดได้ แต่ทำน่ะมันยากนะ" เขายังหาเรื่องผมไม่เลิก
"ผมสัญญาจะดูแลเก๋าให้ดี รอให้เก๋าเรียนจบ ผมถึงจะขอเขาแต่งงาน" ผมคิดไว้แล้ว ว่าถึงวันนั้นผมคงจะขอเขาแต่งงาน
"ไม่คิดว่ามันตลกไปหน่อยหรอ นี่มันชายกับชายนะ" เขาพูดเหมือนตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชาย
"ผมว่าคำถามนี้คุณก็น่าจะรู้นะครับ ว่าเวลาที่เรารักและจริงจังกับใครสักคน มันอยากจะดูแล รัก และปกป้องเขาแค่ไหน ผมว่ามันคือทั้งเท่าที่ชีวิตจะทำให้ได้ จริงไหมครับ" ผมถามเขาที่นั่งหน้านิ่ง แต่เหมือนจะพอใจในสิ่งที่ผมพูด
"รู้ไหมว่าเรื่องของนายกับน้องชายฉันปรุงเป็นคนพูดให้ตลอด ว่าฉันต้องยอมรับสิ่งที่มันเกิดขึ้นให้ได้ แต่บอกเลยว่ะ ว่าตอนนี้ฉันยังไม่ยอมรับนายหรอก ขอดูพฤติกรรมไปก่อน ส่วนเรื่องไปไหนมาไหนกันฉันไม่ห้าม แต่ถ้าเก๋ามาร้องไห้เสียใจกับฉันหรือปรุงเมื่อไหร่ นายต้องหยุดความสัมพันธ์กับเก๋าทันที" เขาพูดแบบนี้คือตกลงให้ผมคบกับน้องแล้วใช่ไหม
"ผมสัญญาว่าจะดูแลเก๋าให้ดี" ผมบอกด้วยคำพูดของลูกผู้ชาย
"ไม่ใช่แค่ฉันที่นายต้องขอ แต่ยังมีพ่อแม่เก๋าอีก ตอนนี้ยังไม่ต้องถึงท่าน ฉันจะเป็นคนคุยกับท่านเอง ส่วนนาย ทำตัวดีๆไว้ละกัน" เขาบอกแล้วลุกจะเดินออกจากห้อง
"อย่าเพิ่งท้อละกัน ตอนแรกฉันก็ไม่คิดจะยอมรับนายหรอก แต่ถ้าน้องมีความสุข ฉันก็ไม่อยากทำลายความสุขน้อง" เขาเดินมาตบไหล่ผมก่อนจะเดินออกจากห้องไป ดูๆไปเขาก็ไม่ได้โหดอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่การที่น้องชายอยู่ดีๆก็มีแฟนนี่เป็นผมผมคงต่อยมันจนยับเยินแน่อ่ะ คงไม่ใช่แค่หมัดสองหมัดแบบที่คุณถุงเคยทำ
.....
"โชคดีจังที่เฮียไม่ว่า" ตอนนี้เราถึงบ้านแล้วครับ ผมนั่งทำงาน น้องนอนเล่นมือถือ
"พี่นึกว่าจะโดนหนักซะแล้ว" ผมบอก ตอนแรกผมนึกว่าเขาจะเรียกผมไปยำซะอีก
"คงเป็นเพราะป๊าม้ารู้เรื่องเฮียแล้ว พี่ปรุงเล่าให้เก๋าฟังว่าเฮียเครียดมาก แต่ป๊าม้าก็ยอมรับแล้ว" น้องบอกผม อ่อ คงเพราะแบบนี้เขาถึงบอกให้ผมอย่าเพิ่งคุยกับพ่อแม่เก๋า
"เอาไว้เรื่องคุณถุงเรียบร้อย พี่คงจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่เก๋า" ผมบอก
"เก๋าก็อยากไปหาพ่อแม่พี่แบงค์นะครับ" น้องบอกส่งสายตาอ้อนวอน
"ได้สิ อาทิตย์หน้าพี่ว่าจะกลับบ้านพอดี พี่แวะไปรับเราก่อนเข้าบ้านแล้วกันนะ" ผมบอก เก๋าทำท่าทางตื่นเต้นดีใจ พ่อแม่ผมท่านทราบแล้วครับว่าผมมีแฟนเด็ก แถมเป็นเด็กผู้ชายเสียด้วย
"เก๋าจะทำตัวเป็นเด็กดี พ่อแม่พี่แบงค์จะได้รักเก๋า" น้องบอกผม ผมว่าเก๋าไม่ต้องทำอะไรแล้วครับ แค่เป็นเด็กที่น่ารักแบบนี้ไปทุกวันท่านก็ต้องทั้งรักทั้งหลง เหมือนผมที่เป็นอยู่ตอนนี้แน่ๆครับ
TBC.
...................
Merry Christmas ☆♪ เมื่อเกี๊ยวอยากเป็นซานต้าถุงทอง: หนูทำอะไรอยู่ครับ
เกี๊ยว: เกี๊ยวกำลังแต่งตัวเป็นคุณลุงซานต้าฮะ ( เด็กน้อยใส่ชุดซานตาคลอสใส่หมวกมีหนวดสีขาวยาวถึงหน้าอก )
เครื่องปรุง: คืนนี้คุณคงเหนื่อยหน่อย เราจะไปแขวนถุงเท้าที่หน้าบ้านคนงานกัน
ถุงทอง: ความคิดใครเนี่ย แล้วไหนล่ะถุงเท้า
เกี๊ยว: นี่ฮะ พี่ปรุงช่วยเกี๊ยวทำตอนที่ปะป๊าไปธุระ ( ถุงซานต้าเต็มไปด้วยถุงเท้าสีแดงขาวและช็อกโกแลตแท่งโต )
เครื่องปรุง: ในถุงเท้ามีช็อกโกแลตจากเยอรมันถุงละแท่งใหญ่ๆ ก็ที่คุณซื้อมาน้องบอกน้องทานไม่หมด
ถุงทอง: มีน้ำใจนี่นา ลูกชายป๊า ฟอดดด
เกี๊ยว: แน่นอนอยู่แล้ววววววว ^____^
เมื่อถึงเวลาแขวนถุงเท้าซานต้าถุงทอง: แขวนแล้วเคาะประตูด้วยนะ
เครื่องปรุง: ผมพาไปเอง
เกี๊ยว: ก๊อก ก๊อก .. ซานต้ามาแล้ว โฮะ โฮะ ( เคาะห้องที่ 1 แล้ววิ่งไปห้องที่สอง )
เกี๊ยว: ก๊อก ก๊อก .. ของขวัญมาแล้ว ฮุ ฮุ ( เคาะห้องที่ 2 แล้ววิ่งไปห้องที่สาม )
เครื่องปรุง: ครบแล้ว เรากลับกันได้แล้วยังครับ ซานต้าา
เกี๊ยว: ได้ฮะ โฮะ โฮะ โฮะ
ก่อนซานต้าจะกลับบ้านก็มีพี่ๆพนักงานเปิดประตูออกมาหาซานต้าใจดี แล้วเอาขนมให้เกี๊ยวกลับคืนมา รวมๆแล้วเด็กน้อยได้ขนมมากกว่าตอนที่นำไปแจกจ่ายเสียอีก เด็กน้อยร้องเพลงคริสมาสต์อารมณ์ดี พอกลับมาถึงบ้าน เกี๊ยวก็วิ่งร้องเพลงแล้วขึ้นไปยังห้องของตน
เกี๊ยว: มีซานต้าให้ของขวัญเกี๊ยวด้วย ในนี้จะเป็นอะไรน้าาาา ( พอมาถึงหน้าห้องก็เจอของขวัญที่ปะป๊ากับพี่ปรุงแขวนเซอร์ไพรส์ไว้ให้ก่อนออกจากบ้าน )
เครื่องปรุง: ลองแกะดูสิครับ
เกี๊ยว: ฮึบ ฮึบ .. อุ ว้าววว คอสมอสในชุดซานต้าา เกี๊ยวชอบ เกี๊ยวชอบ เย้เย้ ปะป๊าซื้อให้หรอฮะ
ถุงทอง: ป๊ากับพี่ปรุงซื้อให้หนูครับ เมอร์รี่คริสมาสต์นะ ฟอด
เกี๊ยว: จริงหรอฮะ รักพี่ปรุงที่สุดเลย เมอรี่คิดมั่ด ฮะ จุ๊บจุ๊บ ( จุ๊บแก้มพี่ปรุงสองข้าง )
เกี๊ยว: รักปะป๊าที่สุดในโลกเลยฮะ เมอรี่คิดมั่ดฮะ. จุ๊บจุ๊บจุ๊บ ( จุ๊บแก้มปะป๊าสองข้างแล้วแถมจุ๊บปากหนึ่งที )
ถุงทอง: รักหนูนะลูกซานต้าตัวน้อยของปะป๊า
เครื่องปรุง: รักเกี๊ยวครับ นอนได้แล้วนะ
แล้วคืนนั้นเกี๊ยวก็นอนกอดของขวัญตัวเองหลับไปในชุดซานต้าจริงๆ ใครจะรู้ว่าความสุขของเกี๊ยวไม่ใช่แค่ได้ของขวัญพวกนั้น แต่เกี๊ยวมีความสุขเพราะมีปะป๊า มีพี่ปรุง อยู่กับเกี๊ยว ดูแลเกี๊ยว แค่นี้เด็กน้อยตัวเล็กๆอย่างเกี๊ยวก็มีความสุขแล้ว
Merry Christmas ☆♪ 
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
เมอร์รี่คริสมาสต์ค่ะทุกคน
ปล. ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ คนเขียนเจ็บคอหวัดขึ้นเลย
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 376133 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก