เครื่องปรุง"พี่ปรุงฮะะะ .. คิดถึงจังงงง .. อ .. อ่าวว .. ปะป๊าไม่มาด้วยหรอฮะ" เกี๊ยวทำท่าทางมองออกไปนอกประตูบ้าน ผมมาถึงก็เอารถไปจอดแล้วเดินเข้ามานี่แหละครับ น้องกำลังเล่นกับสายชูลูกผมอยู่ พอเห็นผมกลับมาก็รีบวิ่งมากระโดดโหยงๆให้อุ้ม พอเห็นเกี๊ยวผมก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย .. คุณถุงไม่ได้มากับผมหรอกครับ พอดีคุณไลลาเธอขอคุยธุระเป็นการส่วนตัว ตอนแรกผมก็รอได้แหละ แต่ว่าคุณถุงให้ผมกลับมาก่อน ที่จริงคุณถุงจะให้คนที่บ้านขับรถมาส่ง แต่ผมคิดดูแล้วถ้าคุณถุงกลับเย็นผมกลัวเขาจะเกิดอันตรายเลยขอเอารถกลับมาเอง
"ปะป๊ามีธุระ .. เดี๋ยวตามมาครับ .. ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วล่ะครับ พี่ปรุงว่าจะไปรับที่โรงเรียนสักหน่อย .. หืม .. ฟอดดด" ผมหอมแก้มเกี๊ยว แก้มยุ้ยๆ นุ่มนิ่ม หอมกลิ่นเด็กน้อย น่าฟัดให้แก้มแดงเลย .. เมื่อวานผมสัญญากับเขาว่าจะไปรับที่โรงเรียนแต่นี่เพิ่งบ่ายสองเอง น้องกลับมาไวจัง
"วันนี้เกี๊ยวไม่สบายฮะ .. ตื่นไม่ไหวเลย" น้องพูดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ว่าแล้วทำไมตัวรุมๆ ผมก็นึกว่าเล่นตากแดดที่โรงเรียนเสียอีก ผมลองเอาหน้าผากชนหน้าผากเกี๊ยว สักพักน้องก็อ้อนเลยครับ กอดคอผมแล้วซุกหน้ามาที่คอ .. เฮ้อ .. รักเกี๊ยวจัง ผมอยากเลี้ยงน้องแบบนี้ไปจนโตเลย
"เมื่อเช้าน้องตัวร้อนมากเลยค่ะคุณเลขา นี่คงซาลงบ้างแล้ว .. พอเข้าไปในห้องเห็นน้องนอนตัวสั่นแตก็รีบโทรเรียกหมอประจำตัวแกมา นี่ก็นอนตั้งแต่เช้า พอเที่ยงทานยาอีกรอบ ก็วิ่งเล่นได้แล้ว" แตเดินออกมาจากในครัว ถือน้ำมาให้ผมน่ะครับ ผมเดินอุ้มน้องไปนั่งบนโซฟา เกี๊ยวนั่งตักผม เอาขาเกี่ยวเอวผมแล้วซบเป็นลูกแมว ผมก็ได้แต่ลูบหัวน้องอย่างสงสาร เกี๊ยวตัวเบามากครับ อุ้มทีนี่ลอยได้เลย
"ยังรู้สึกไม่สบายอยู่ไหม.." ผมหอมน้องแล้วโยกไปมา แม่ผมเคยทำน่ะครับ ผมจำความรู้สึกนั้นได้ดี ความรู้สึกที่อยากอ้อน อยากมีคนปกป้อง ..
"นิดเดียวฮะ .. พี่ปรุงกอดเกี๊ยวแน่นๆนะฮะ .. เกี๊ยวชอบให้พี่ปรุงกอดเกี๊ยว" โห อ้อนใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ที่จริงไปออกงานก็ได้พักเต็มที่อยู่แล้ว ดีเสียอีกไม่น้องทำงาน ส่วนตอนนี้คุณถุงทองจะคุยไปถึงไหนผมก็ไม่ทราบ รู้แค่อย่างเดียว กลัวคุณไลลาจะมาหลอกอะไรคุณถุงอีก .. ก็เป็นห่วงเขานะครับ ผมก็ไม่อยากให้เขาเจอคนไม่ดีเหมือนกัน
"ขนมมาแล้วค่ะ .. เดี๋ยวแตขอไปรีดผ้านะคะ .. คุณเลขามีอะไรเรียกแตในห้องซักรีดน้า" แตวางขนมเค้กกับน้ำผลไม้ไว้แล้วออกไปห้องซักรีดหลังบ้าน พอเค้กมาเจ้าตัวเล็กก็ผละออกแล้วหันหน้ามาหาเค้กแล้วครับ
"เกี๊ยวอยากทาน .. พี่ปรุง .. เกี๊ยวทานเค้กได้ไหมฮะ" น้องถามทำตาปริบๆให้ผมใจอ่อน อยากจะจับแก้มเหวี่ยงไปมาจริงๆ ลูกใครเนี่ย หน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารัก แถมขี้อ้อน. สงสัยได้เชื้อพ่อมาเยอะ .. อ้อนเหมือนกันเลย
"ทานสิครับ . อ่ะ ลงไปนั่งทานดีๆ" น้องปีนลงไปนั่งข้างๆผม เราทานเค้กกันคนละชิ้น ผมทานไปเช็ดปากให้น้องไปเหลือบมองนาฬิกาเป็นระยะ .. จะคุยกันเสร็จหรือยังนะ แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ .. จะทานข้าวเย็นไหม .. แล้วจะ ..
กริ๊งงงงงง
"ครับ" รีบกดรับเมื่อเห็นว่าเป็นคุณถุง
(( ถึงหรือยังปรุง ปลอดภัยดีใช่ไหม )) ทำไมผมต้องดีใจที่เขาเป็นห่วงผมด้วยนะ
"ผมถึงแล้วอยู่กับน้องครับ .. คุณถุงกลับมาหรือยังครับ "
(( นานนอนไปเลยนะ .. ฉันคงถึงดึกๆ .. ฝากเกี๊ยวด้วยนะ ))
"ครับ" เขาวางสายไปแล้ว ผมเงยหน้าดูนาฬิกาเพิ่งจะสามโมงเอง เขาจะไปไหนต่อเหรอ .. หรือจะไปกับคุณไลลา
"พี่ปรุงฮะ .. หมดแล้ว" น้องดื่มน้ำผลไม้ตาม ผมสะบัดความคิดถึงคุณถุงออก ก่อนจะเก็บจานไปล้าง วันนี้ผมคงต้องนอนคนเดียว บางทีเขาอาจจะไม่กลับมาก็ได้
"เราอยากดูหนังไหม.. ขึ้นไปนอนดูการ์ตูนกันเนอะ .. ตอนเย็นๆค่อยลงมาทานข้าว" ผมบอกน้อง เกี๊ยววิ่งไปอุ้มสายชูที่ตัวจะเท่าน้องอยู่แล้วขึ้นมา พาขึ้นไปข้างบนอย่างทุลักทุเล ผมเดินมาในห้องคุณถุง ยกกระเป๋าขึ้นมาเก็บ เปิดแอร์ เปิดการ์ตูนให้น้องดูแล้วรื้อเสื้อผ้าออกจากกระเป๋า เก็บเสร็จเรียบร้อยก็ล้างหน้าล้างตาสักหน่อย ก่อนจะมานอนเล่นบนเตียงกับเกี๊ยว
"ปะป๊าไปไหนฮะ" เกี๊ยวเขยิบตัวเข้ามาซุกในอกผม น้องดูคิดถึงคุณถุงนะครับ
"ปะป๊าไปธุระครับ .. หนูคิดถึงป๊าหรอ .. หืม " แตะหน้าผากดูอีกที ตอนนี้ไม่ค่อยร้อนมากแล้วครับ เพียงแต่ความซนและพูดมากจะลดลงมานะดับนึง
"คิดถึงมากๆฮะ .. อยากกอดป๊า" ผมขยับตัวชิดน้องแล้วกอดปลอบแน่น เด็กๆเวลาไม่สบายพ่อกับแม่จะมาเป็นอันดับแรกครับ ดีที่น้องพูดรู้เรื่อง ไม่งอแง
"เดี๋ยวป๊าก็กลับมาเนอะ .. หนูดูการ์ตูนต่อเถอะ .. จุ๊บ" ลูบหน้าลูบตาเกี๊ยวแล้วกดจูบไปที่หน้าผากหนึ่งที เกี๊ยวหันกลับไปนอนดูการ์ตูน อีกมือก็ลูบขนสายชูเล่น แมวผมตอนนี้นอนหลับสบายเลยครับ เจอห้องแอร์ทีไรหลับเป็นตายทุกที
........
"วันนี้พอเท่านี้นะครับ .. หนูทานยาแล้ว .. นอนได้แล้วนะ" พอเราทานข้าวเย็นเสร็จ ผมก็ขึ้นมาเช็ดตัวให้น้อง เรานอนเล่นกันบนเตียงจนทุ่มกว่าๆ ผมก็เล่านิทานให้เกี๊ยวฟัง ก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์เพื่อให้น้องพักผ่อน พรุ่งนี้ถ้าอาการแย่ลงคงต้องหยุดเรียนอีกวันแล้วผมคงจะขอลาพาน้องไปหาหมอเอง ผมเป็นห่วงครับ น้องยิ่งดูไม่สบายง่ายๆอยู่ด้วย
เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมานั่งดูหนังด้านล่างไปเรื่อยๆ พี่แจ่มกับแตคงนอนกันแล้ว ผมมานั่งรอเขานั่นแหละครับ บางทีก็เป็นห่วง เพราะแม้จะให้คนขับรถขับมาส่งแต่มันก็อันตรายอยู่ดี หรือผมจะโทรบอกให้เขากลับพรุ่งนี้ดี
.. เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติด ..
ทำไมถึงปิดเครื่องนะ ชักเป็นห่วงมากแล้วสิ
กดโทรออกอีกหลายรอบก็ยังขึ้นเสียงเดิม หรือเขาจะเป็นอะไร .. เบอร์โทรบ้านนู้นผมก็ไม่มี ทำไงดีอ่ะ .. หรือผมจะกังวลมากไป ที่จริงอาจไม่มีอะไรก็ได้
...............................
ถุงทอง ผมลงจากรถมาก็ประมาณเที่ยงคืนกว่า คนขับรถจากบ้านใหญ่ก็ให้นอนพักที่นี่คืนนึงครับ . ผมแบตหมดหลังจากโทรหาปรุงได้ไม่นาน จะหาที่ชาร์ตก็ไม่มี ผมเลยทนรอให้ถึงบ้าน หวังว่าเขาคงจะไม่ได้โทรหาผมนะ ผมกลัวเขาจะเป็นห่วง
"อ้าว" เดินเข้ามาผมก็เห็นปรุงนอนพิงโซฟาคอพับอยู่ ไม่เมื่อยหรือไง แทนที่จะขึ้นไปนอนดีๆ หรือ ปรุงมานอนรอผม
"ปรุง .. ปรุง .. ตื่นเร็ว .. ทำไมไม่ขึ้นไปนอนบนห้องดีๆ" ผมเขย่าตัวปลุกเขา ปรุงค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะลุกขึ้นมานั่งหาวตาปรือ
"มาแล้วหรอครับ .. งั้นผมขึ้นไปนอนนะครับ" ปรุงเดินงัวเงียขึ้นไปด้านบน ผมไม่ได้ถามอะไรมากครับ ดูเขาจะง่วง .. ขึ้นด้านบนต้องขอเข้าไปหาลูกชายที่นอนหลับปุ๋ยก่อนครับ จูบราตรีสวัสดิ์เสร็จก็เดินกลับห้อง ปรุงนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว ผมเดินไปหอมแก้มพร้อมดึงผ้าห่มให้เขาก่อนจะถอดเสื้อผ้าเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว
ผมแต่งตัวเสร็จก็ชาร์ตแบตโทรศัพท์ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินอ้อมมาที่เตียง ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม รู้สึกได้ถึงไออุ่นๆจากตัวคนข้างๆ เครื่องปรุงนอนหลับปุ๋ย หันหลังให้ผม .. คิดถึงครับ .. ผมเข้าไปนอนกอดซ้อนตัวไปแนบชิดแผ่นหลัง พรมจูบตามใบหู ลำคอ ก่อนจะขบเม้มให้หายคิดถึง
"อื้ออ .." ปรุงส่งเสียงร้องเมื่อผมส่งมือเข้าไปเล่นกับหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อบางๆ คิดถึงมากครับไม่รู้ทำไม ทั้งคิดถึง ทั้งอยากกอด .. ปรุงจะงอนผมไหม แต่ผมแน่ใจว่าเมื่อครู่ เขารอผม ..
"ฮื่อ .. ผมจะนอน" แบบนี้จะทำได้ไหมล่ะเนี่ย ผมจับปรุงหันกลับมาหาผม ปรุงทำหน้ามุ่ยเหมือนไม่สบอารมณ์ที่ผมไปกวนเขา
"ฉันขอโทษนะ .. เรื่องวันนี้" บอกไปก็ไม่รู้ว่าเขาจะคิดมากหรือเปล่า แต่แค่ได้บอกก็ถือว่าอุ่นใจไปเปราะนึง
"ไลลาให้ฉันไปช่วยคุยกับทางค่ายเรื่องจะกลับมาเป็นดารา .. ตอนแรกฉันก็ไม่มั่นใจหรอกนะว่าเธอจะมาไม้ไหน .. แต่พอไปถึงคุยกันเสร็จก็ไม่มีปัญหา เธอได้ทำงานต่อเพราะฉันรับประกันให้ .. ไม่โกรธใช่ไหมปรุง .. ที่ฉันกลับมาช้าเพราะกลับไปบ้านมาน่ะ .. เก๋าไม่กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว" ผมพูดให้เขาได้ยินอยู่ข้างหู เกลี่ยปอยผมเล่นไปมา ผมรู้ว่าปรุงยังไม่หลับและเขาก็ลืมตาทันทีเมื่อผมพูดว่าฮะเก๋าไม่ได้กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์
"จริงหรอครับ .. น้องหายไปไหนล่ะ .. อื้อออ" ผมไม่รอช้าส่งลิ้นเข้าไปหาความหวานที่คิดถึง ปรุงท้วงอยู่ในลำคอแล้วเอามือดันอกผมออก เรื่องอะไรล่ะครับ คิดถึงจะตายอยู่แล้ว .. ผมทั้งจูบที่ริมฝีปาก ทั้งดูดดุนลิ้นร้อนจนปากเราสองคนประกบเป็นหนึ่งเดียวอยู่นานกว่าจะผละออก
"อื้อ .. แฮ่ก .. คุณถุง! .. ผมหายใจไม่ออก .. อื้ออออ" ผมกดจูบลงไปอีกทีให้หายหมั่นเขี้ยวก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องเก๋า น้องหายไปตั้งแต่โทรบอกผมจนตอนนี้ก็ยังไม่กลับ ป๊าม้าผมท่านก็เป็นห่วง เพราะน้องบอกไปนอนห้องเพื่อนแต่มันแปลกๆเพราะน้องยังไม่น่ากลับไปกรุงเทพฯ ..
"คุณจะไปหาน้องจากไหน" ปรุงถาม ตอนนี้ผมนอนกอดเขา เอามือเขามาเล่น ปรุงก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ สงสัยจะชินแล้ว บางทีผมก็คิดนะว่าเรารักกันง่ายไปหรือเปล่า แต่พอมองการกระทำที่ผ่านมา ผมตอบได้เลยว่าเป็นเพราะเขาจริงใจ พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างผมเสมอ
"เดี๋ยวฉันจะลองหาเบอร์เพื่อนเก๋าดู .. ส่วนนายลองโทรหาแบงค์ให้ฉันหน่อยสิ" ปรุงทำหน้าตางงๆ ส่วนผมยังชั่งใจอยู่ว่าเก๋าจะไปหาหนุ่ม scg คนนั้นหรือเปล่า
"คุณคิดว่าเก๋าไปหาคุณแบงค์งั้นหรอครับ" ปรุงดูตกใจมาก คงไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นสินะ
"ก็ลองถามดู .. เผื่อน้องยังไม่อยากกลับบ้าน" ผมลองเดาๆดูครับ ไว้พรุ่งนี้คงเริ่มหาเต็มที่ ถ้าเจอว่าอยู่กับเพื่อนคงมีตักเตือนกันนิดหน่อย แต่ถ้าอยู่กับไอ้นั่นล่ะก็ .. ผมเล่นงานมันแน่ครับ
"ได้ๆ .. เดี๋ยวผมลองโทรให้เอง .. คุณถุงพอแล้ว .. ผมจะนอน .. อะ .. อย่าเลีย" ผมพลิกตัวปรุงให้นอนหงายแล้วเลิกเสื้อนอนขึ้นมาก้มลงไปดูดจุกนมสีขาวอมชมพูเล็กๆนั่นอย่างหื่นกระหาย ผมใช้ลิ้นตวัดไปรอบหัวและส่วนป้าน .. ปรุงเสียวจนต้องเอามือมาจับที่หัวผม .. บิดตัวแอ่นกายขึ้นลง .. เขาขยุ้มแล้วใช้นิ้วสางครางออกมานิดๆพอให้รู้ว่าจะทนไม่ไหวแล้ว
"พอแล้ว .. อะ .. อื้ออ.. มันแดงหมดแล้ว" เสียงจ๊วบจ๊าบดังลั่นห้อง ผมดูดเม้มขบเลียจนพอใจจึงผละออกแล้วดูดปากหวานๆอีกรอบก่อนจะล้มตัวลงนอนดึงปรุงเข้ามากอด .. คืนนี้ผมจะยอมปล่อยไปก่อน .. แต่พรุ่งนี้เช้าผมไม่ปล่อยให้ปรุงรอดไปแน่ๆ ..
TBC.
เกี๊ยวฝากมาบอกว่าพี่ๆหนีไปอ่านเรื่องอื่นหมดแล้วแน่ๆ
เพราะเกี๊ยวก็โดนพี่คนเขียนทิ้งไปอ่านเรื่องอื่นเหมือนกัน XD
( โดนน้องงอนแล้วอิฉัน .. ขอบคุณค่าาา )