แบงค์"อยู่กับผมได้ไหมครับ .. คืนนี้ .. นอนกับเก๋านะฮะพี่แบงค์" น้องพูดแล้วดึงผมมาใกล้ๆ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เก๋าทำแบบนี้ ผมยอมรับนะครับว่าเนื่อตัวเก๋าช่างหอมหวาน และผมก็ความอดทนต่ำเสียด้วยสิ ผมกับน้อง เรามีอะไรกันมาแล้วหลายรอบ ผมผิดเองแหละครับที่อดทนหักห้ามใจไม่พอ มันเลยทำให้น้องกลายเป็นแบบนี้
"นะครับ .. เก๋าคิดถึงพี่ .. น้าาา" น้องดึงผมไปชิดใบหน้าขาว แล้วพูดคลอเคลียที่ริมฝีปาก กลิ่นเหล้าของเก๋าผสมกับกลิ่นเหล้าของผมทำให้อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น ผมกำลังยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำอะไรเกินเลย น้องยังเพิ่งปีหนึ่ง แต่ผมอายุปาเข้าไป 26 27 แล้ว
"เมามากแล้วนะเรา ถ้ายังทำแบบนี้ พี่จะหายไปเลย ไม่กลับมาให้เราเห็นอีก" ผมพูดแล้วจับน้องนั่งดีๆ ตั้งแต่วันที่ผมโดนต่อย เราก็ไม่ได้คุยกันอีก เพราะผมไม่รับโทรศัพท์เขา พอดีปรุงโทรมาคุยกับผมเรื่องน้อง คุณก็รู้ใช่ไหมครับว่าผมชอบปรุง ปรุงเป็นคนที่น่ารักและอบอุ่น เวลาได้มองหน้าเขาผมมักจะรู้สึกสบายใจ และผมชอบเขามาก แต่มากในที่นี้ยังไม่ได้รัก พอผมรู้ว่าเขากับเจ้านายเขาเป็นอะไรไปผมก็อึ้งอยู่เหมือนกัน ผมไม่เคยคิดว่าปรุงเป็นเกย์ ตอนแรกผมก็คิดจะจีบเขานะ แต่พอเห็นครอบครัวเขาที่เป็นอยู่ตอนนี้ ผมว่ามันลงตัวดีแล้ว คุณถุงทองเขาน่าจะดูแลปรุงได้ ดีกว่าผม ผมเลยตัดใจจากปรุงตั้งแต่คราวที่ไปเสม็ด
"อย่าทิ้งเก๋านะครับ .. ฮึ่ก .. เก๋าไม่ทำแล้ว .. ไม่ทำ" น้องพูดแล้วซุกตัวมากอดผมไว้ .. เรื่องผมกับเก๋ามันเกิดขึ้นตั้งแต่ผมมาสอนพิเศษแทนเพื่อน ผมกับเก๋าเราได้คุยกัน และน้องมักจะเฟสไทม์มาหาผม ให้ผมสอนการบ้าน หรือแม้แต่คุยเรื่องปกติทั่วไป .. จนมาถึงวันที่เราไปเสม็ด ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะวางยาผม นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมมีอะไรกับเก๋า และผมค่อนข้างจะโกรธเอามากๆ พอกลับมาจากเสม็ดผมก็กลับบ้านปกติ แต่เก๋าไม่ยอมกลับ เขามาอยู่กับผมเป็นอาทิตย์ ที่จริงผมจะโทรบอกปรุงแล้ว แต่น้องดันลบเบอร์ปรุงทิ้ง ผมโกรธเขาและระบายอารมณ์ใส่เขาด้วยการมีอะไรกับเขาอีก ผมผิดเองครับ พอมีเรื่องนั้นเกิดขึ้นผมถึงได้กลับมานั่งทบทวนตัวเอง และผมคิดว่าที่ปรุงพูดนั้นมันถูกหรือไม่
(( ผมถามจริงเถอะคุณ ถ้าคุณไม่ชอบน้องมันอยู่บ้าง คุณจะกล้าทำ เอ่อ ทำกับน้องหรอ ))
"ผมไม่รู้ .. ผมก็สับสนตัวเองอยู่"
(( ผมไม่เคยเข้าข้างเก๋านะ ผมสอนน้องไปค่อนข้างจะเยอะแล้ว .. ทีนี้ผมแค่อยากจะถามคุณว่าคุณคิดจะรับผิดชอบน้องไหม .. ถ้าเป็นแบบผมถึงคุณถุงจะฟันผมแล้วทิ้งผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะตอนนั้นผมยังไม่ได้รักเขา . แต่เก๋ารักคุณ เก๋าแค่ยังเด็ก และน้องก็ไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดี .. คุณแบงค์ .. ผมขอล่ะ .. คุณลองทบทวนดูอีกทีดีไหม .. ได้คำตอบเมื่อไหร่คุณก็มาบอกผม .. ตอนนี้ผมทำได้แค่รับฟังความรู้สึกของคุณกับเก๋า .. อย่าลืมนะครับ .. ว่าให้ใช้หัวใจในการตัดสิน )) นั่นคือคำที่ผมได้ฟังจากปรุง และตอนนี้เป็นผมเสียเองที่กำลังลังเล .. คุณก็รู้ ผมก็รู้ ว่าเก๋าเจ้าเล่ห์มารยาแค่ไหน .. เรื่องร้านเหล้าเขาก็ใช้พวกนั้นเป็นเครื่องมือทำให้ผมหึง ทำไมผมจะไม่รู้ .. แต่เป็นผมเองนี่แหละ .. ที่ทนเห็นเก๋าอยู่ในอ้อมกอดคนอื่นไม่ได้ .. แค่เพียงเห็นคนอื่นกำลังจะมายุ่งปากเล็กๆที่ผมเคยจูบ ผมก็เสียสติจนต้องลุกขึ้นมาซัดหน้ามัน
"เก๋าขอโทษ .. เก๋าแค่คิดถึงพี่ .. เก๋าแค่อยากกอดพี่โดยที่พี่ไม่รังเกียจเก๋า " น้องพูดเสียงสะอื้นกอดผมแน่น ผมได้แค่กระชับกอดแล้วลูบหัวบางเพื่อปลอบ เก๋าเป็นเด็กดี แต่เก๋ามักจะคิดมากเรื่องครอบครัว คงเป็นเพราะผมคอยให้คำปรึกษา เก๋าเลยรักผมมาก
"ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว พี่ต้องกลับห้องแล้ว" ผมบอก ตอนนี้ผมมานอนกับเพื่อนครับ
"ไม่เอาอ่ะ .. พี่แบงค์นอนกับเก๋านะ .. เก๋าสัญญาจะไม่ทำอะไรพี่" น้องรีบเด้งขึ้นมาแล้วออดอ้อนผมเป็นลูกแมว
"เราจะทำอะไรพี่ได้ ห๊ะ!" ผมเขกหัวเล็กไปที เก๋าลูบหัวป้อยๆ มันน่าจับตีให้เข็ด
"ก็ไม่รู้แหละ .. แต่เก๋าทำให้พี่ขึ้นได้ทุกครั้งอ่ะ .. อย่าตีผม .. ฮื่อออ .. พี่แบงค์อ่ะ" มีการชื่นชมศักยภาพตัวเองอีกนะ เด็กเจ้าเล่ห์
"คุยกันก่อน .. เก๋าห้ามทำแบบตอนในผับอีก .. ห้ามเด็ดขาดเข้าใจไหม !" ผมต้องคุยกับน้อง ทำตัวแบบนี้มันยิ่งมีแต่จะทำให้เก๋าดูไม่ดี
"พี่แบงค์หวงผมใช่ไหมล่ะ " ยังจะมีหน้ามาขำอีกนะ
"พี่ไม่ได้พูดเล่นนะเก๋า .. ถ้าพี่ไม่อยู่จะทำไง .. เราจะยอมโดนพวกนั้นลากไปใช่ไหม" ผมพูดเสียงแข็ง ส่วนเก๋าหลบตาผมไม่ยอมสบตา
"ขอโทษครับ" น้องไหว้ผมแล้วกอดผมไว้ ถ้าน่ารักแบบนี้ตลอดก็ดีสินะ
"แล้วก็ทำตัวเองให้มีคุณค่า .. อย่าทำแบบที่แล้วๆมา .. พี่จะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ .. ถ้าเก๋าไม่ฟังพี่ .. เราก็ไม่ต้องคุยกัน" ผมทำจริงนะครับ ถ้าน้องไม่เปลี่ยนตัวเอง ผมจะไม่ยุ่งกับน้องจริงๆ
"ครับ ผมเข้าใจ . ผมจะเป็นคนใหม่ .. ดีไหม" เก๋าทำหน้าตารู้สึกผิดแล้วเบียดเข้ามาอีก นี่ขนาดเพิ่งบอกว่าจะเปลี่ยนตัวเองนะ ยั่วให้ผมตบะแตกอีกแล้ว
.
"พี่แบงค์ใส่เสื้อตัวนี้ได้ไหม" สุดท้ายผมก็ต้องนอนที่ห้องเก๋า บอกแล้วไงครับ ผมความอดทนไม่สูงพอ แค่โดนอ้อนนิดหน่อยผมก็ใจอ่อนแล้ว
"หล่อจัง" น้องพูดเมื่อผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินอ้อมมาที่เตียง คืนนี้ผมคงได้นอนกอดไอ้ดื้ออีกคืน ผมนี่นิสัยไม่ดีเลยนะครับ ไม่ชัดเจนเลยสักนิดเดียว
"นอนได้แล้ว" เก๋าเดินไปปิดไฟห้องแล้วลงมานอนข้างๆผม เราไม่ได้คุยอะไรกันต่อ ราวกับว่ากำลังคิดเรื่องของตัวเองอยู่ เก๋าอาจจะกำลังคิดว่าผมกลับมาหาเขาแล้ว แต่ผมคิดว่าผมจะเอาไงกับชีวิตดี .. ผมไม่ได้รังเกียจเก๋า .. แต่ผมยังไม่แน่ใจว่าจะชอบน้องได้ไหม และมันหนักมาก ถ้าคุณถุงรู้เรื่องวันนี้ บางทีเขาอาจจะสั่งคนมาเก็บผมเลยก็ได้
"พี่แบงค์อย่าคิดมาเลยครับ .. เก๋าผิดเอง .. เก๋าเป็นเด็กไม่ดี .. เล่าให้ใครฟังเขาก็ต้องพูดแบบนี้ .. เก๋ามันคนใจง่าย .. แค่คำว่าชอบว่ารักคำเดียว .. เก๋าก็ยอมเป็นของพี่แล้ว" น้องตะแคงหันหลังให้ผมแล้วพูดออกมา
"มันไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอก .. พี่เองก็ผิด .. เราผิดด้วยกันทั้งคู่" ผมนอนลืมตาพูด แม้จะเห็นแค่ห้องมืดๆ แต่ผมรู้สึกได้ว่าคนข้างๆกำลังสะอื้นอยู่
"ฮึ่ก .. ฮืออ .." เสียงน้องดังขึ้นเรื่อยๆจนผมต้องดึงเข้ามากอด .. สงสารเหมือนกันนะครับ .. อย่างไรผมก็คือคนที่เขาพึ่งพามาตลอด ตอนนี้จะมาทิ้งน้องไปมันก็รู้สึกไม่ดี เก๋าทำผิด ใช่ แต่ผมก็ผิด ดังนั้น เมื่อเราคุยกันแล้ว เราก็น่าจะเป็นพี่น้องกันได้
"ชู่วว .. เงียบซะ .. ยังไงเราก็เป็นน้องพี่เหมือนเดิม .. จากนี้ก็ตั้งใจเรียน .. ทำตัวดีๆ .. มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้เหมือนเดิม .. เข้าใจไหม" ผมถามพลางลูบหัวปลอบ
"ครับ .. ฮึ่ก .. เก๋าเข้าใจแล้ว .. เข้าใจแล้ว" น้องซุกตัวเข้ามาแล้วร้องไห้อย่างหนัก .. เฮ้อ .. ตอนนี้ผมไม่แน่ใจตัวเอง แต่ผมจะไม่รั้งเขาไว้ ผมจะไม่ทำสิ่งที่เก๋าอาจเข้าใจผิด เราคงเป็นกันได้แค่พี่น้องเหมือนเก่า คงเป็นได้แค่นั้น
.
ผมกลับมาระยองได้อาทิตย์นึงแล้วหลังจากคุยกับเก๋ารู้เรื่อง น้องเหมือนจะพูดเข้าใจขึ้นมาก ตั้งแต่วันนั้นเราก็ยังคุยกันบ้างผ่านเฟสไทม์ ผ่านไลน์ แต่หลังๆมานี่เก๋าเริ่มหายไป อาจจะเพราะทำใจได้แล้ว หรืออาจเพราะเรียนหนักเพราะใกล้สอบมั้ง ผมก็มีแอบดูบ้างนะ ว่าน้องหายไปไหน คงไม่ใช่เพราะเฮิร์ทจากผมหรอกนะ
"พี่แบงค์ผมไปนะพี่" น้องที่มาฝึกงานบอกผม ผมเป็นหัวหน้าโปรเจคท์ครับ ทำงานโรงงานมันก็มีดีอย่างเสียอย่าง เงินเดือนเยอะ มีที่พัก มีรถ มีเบี้ยเลี้ยง เบิกค่าใช้จ่าย โบนัสประจำปี แต่ก็ต้องเสี่ยงกับอัตรายของสารพิษทุกวัน
"ออกไปปิดห้องให้พี่ด้วย" ผมบอกแล้วนั่งดูเอกสารการบำรุงอีกนิด เพราะผมต้องเซ็นอนุมัติ กำลังนั่งอ่านอย่างตั้งใจ
ติ๊ง
เสียงไลน์เข้าครับ ผมหยิบมาดู เป็นของเพื่อนผมเองครับ สงสัยมันจะชวนไปเที่ยว ผมเปิดไลน์เข้าไปตอบ มันจะชวนผมไปทานจิ้มจุ่มร้านดังเย็นนี้ผมเลยตอบตกลงไป
นั่งๆอยู่ก็รู้สึกเบื่อ เลยลองเข้าไปดูรายชื่อเพื่อน .. ~ฮะเก๋า~ ผมไม่ได้คุยกับน้องนานเท่าไหร่แล้วนะ .. ตอนแรกว่าจะเลื่อนผ่านชื่อนี้ไป แต่มันไปสะดุดตรงรูปภาพที่น้องใช้เป็นดิสนี่สิ เพิ่งเปลี่ยนเมื่อวานนี้เอง
ผมกดรูปขึ้นมาดู และมันปรากฏเป็นรูป เก๋า กับ ผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง กำลังกอดคอกันถ่ายรูป เก๋าทำหน้ายิ้มตาหยีแล้วถือป๊อกกี้สีชมพูทำท่าเหมือนจะกัด ส่วนผู้ชายอีกคนที่ผมไม่รู้ว่าเป็นใครกำลังยิ้มตาหยีแล้วซบมาที่บ่าเจ้าตัวเล็ก .. เป็นรูปๆเดียว .. แค่รูปเดียว .. รูปเดียวที่ทำให้ผมใจเต้นแรง .. นี่ผมกำลังไม่พอใจ .. ผมกำลังโมโหน้องอย่างนั้นหรอ .. ไม่สิ .. ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง .. เขาอาจจะเป็นเพื่อน .. หรือพี่ .. หรือพี่แบบผม !
เหมือนยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่าน ผมละจากรูปนั้นแล้วไล่ลงมาเรื่อยๆ
ผมตัดสินใจทักไลน์น้องไป นั่งรออยู่นานก็ไม่มีมาตอบ .. นี่ผมจะมือสั่นทำไมเนี่ย .. ผมลองไล่กดดูสถานะที่ทามไลน์น้อง เลื่อนลงมาเรื่อยๆก็ไม่มีรูปที่ถ่ายคู่กันแล้ว .. แต่มันดันมีข้อความที่ทำให้ผมของขึ้นนี่สิ
~ฮะเก๋า~
เมื่อเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเอง .
สู้ๆนะเก๋า
Jedai .
ตอบ
- ใครไม่รักเรา หืม .. มาที่ร้านสิ เดี๋ยวโอ๋ <3
~ฮะเก๋า~
ตอบ
- โอ๋ไร .. อยากกินคาราเมลปั่นง่ะ .. พี่เจเลี้ยงนะ >,<
Jedai .
ตอบ
- ได้เสมอครับ .. รีบมานะ <3
แค่ผมเห็นข้อความนี้ผมก็แทบจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง .. ทำไมผมต้องมีอาการณ์แบบนี้ด้วย .. ในเมื่อผมเองที่เป็นคนมอบสถานะพี่ชายน้องชายให้ความสัมพันธ์ของเรา
ผมขับรถกลับมาบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์ แต่มันก็ไม่ได้ผล .. ผมนี่มันแย่จริงๆ .. แค่เพียงอาทิตย์เดียว ผมกลับกลายเป็นคนต้องการเก๋าขึ้นมาเองหรอเนี่ย ... ไอ้บ้าเอ้ย
TBC.
ของแบงค์มานิดนึงก่อน ใครไม่ชอบบอกได้นะคะจะได้ปรับปรุง
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 390719 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก