หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 )

[Ѷanᴉ££a]

กด  2

ทีละคู่ดีกว่าจ้า

ไม่โดดข้ามไปมาดี

[rayaiji]

น้องเก๋าของปล้าาาาาาา

[ทั่วหล้า]

กดไรดี...ไม่รู้ซิ
แล้วแต่คนเขียนเถอะครับ
(ช่างเป็นคำตอบที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย55555)

หนูเกี๊ยวรูปนี้สาวมากอ่ะ
แต่น่ารักเว่อร์ๆ

[black sakura]

กด 1 รัวๆคร้าเพราะเป็นคนชอบอ่านหลายๆคู่อ่ะ

[poppycake]

ฮะเก๋า นะ ฮะเก๋า
ทำไมทำอย่างนี๊!!!! ><
แระอิแบงค์นี่ยังไง เค้าโวยวายกันเปนฉากๆ นั่งเดี๊ยงอย่างเดียว -"-

คุณถุง กะ ปรุงหว๊านหวาน แบบนี้ไม่เบื่อจร้า

ปล. กด1 จร้า เพราะถ้าปล่อยไปลอยๆตอนนี้ แล้วมาลงย้อนความทีหลังมันจะไม่ค่อยรู้สึก พีค คร้าาาา ลงตอนนี้เรยกะลังอินดี ^^

[tang]

รอคร้าบบบบบ คิดถึงน้องเกี๊ยว

[b2friend]

กด 1 ค๊า 

ได้อ่านเรื่องของน้องเก๋าและก็จะได้รู้ว่าน้องปรุงช่วยแก้ปัญหาให้ด้วย

[AMMY★]

กด 1 ด้วยคนจร้า เข้ามารออ่านฮะเก๋าน้าา เป็นกำลังใจให้น้อง ส่วนคู่หลักเขาสบายไปล้า 

[Akikojae]

ฮะเก๋า




   ผมเองครับ ฮะเก๋า น้องชายเฮียที่ป๊ากับม้าเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก .. ตอนนี้ผมกำลังเครียดมากๆเลยครับ  ผมอยากจะกลับไปเริ่มใหม่ .. เริ่มใหม่กับคนที่ผมชอบ .. ผมทำผิดไปแล้ว ผมทำให้เขารักผมด้วยวิธีที่ผิดมหันต์ .. ผมใส่ยาในน้ำพันซ์ให้พี่แบงค์ดื่มเหมือนที่ทำให้คู่เฮียกับพี่ปรุงดื่ม .. แล้วคืนนั้นก็เป็นคืนแรกที่ผมกับเขาได้กัน .. ที่ผ่านมาเขาไม่ได้ชอบผมเลยด้วยซ้ำ .. เราเป็นแค่คนรู้จัก แต่ผมตามจีบเขามานานแล้ว นานก่อนที่เขาจะเจอพี่ปรุงด้วยซ้ำ แต่พี่เขากลับไปชอบพี่ปรุง .. ตอนผมรู้จากปากพี่แบงค์ผมร้องไห้หนักมาก ผมไม่โกรธพี่ปรุงเลย แต่ผมเสียใจที่เขาชอบคนใกล้ตัวผม .. แล้วก็เรื่องที่เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ ผมหนีไปนอนบ้านพี่แบงค์มาเกือบอาทิตย์ ไม่ติดต่อใครเลย .. ตอนแรกพี่แบงค์ก็ไล่ผมกลับแล้วก็จะโทรไปหาพี่ปรุง แต่ผมเลวเองครับ ผมแอบไปลบเบอร์ แล้วก็แอบยั่วเขาตลอดเวลา .. แล้วเราก็ได้กันอีกครั้ง .. ผมน่ะดีใจครับที่เขากอดผม .. แต่เขานี่สิ .. พอผมยั่วเขาเราได้กัน เขาก็ไม่พูดกับผมอีกเลย . วันนั้นที่เฮียไปรับผม พี่แบงค์โทรเข้าบ้านให้ผมเตรียมตัวแล้วเขาก็ลางานมาหาผม เราทะเลาะกันหนักจนผมร้องไห้ เขาไม่พูดกับผมอีกเลยจนพอเฮียมา ผมทนไม่ได้ที่เห็นเขาโดนต่อย เขาไม่ผิดเลย ไม่ผิดจริงๆ ผมต่างหากที่ผิดและพร้อมยอมรับผิดทุกอย่าง




 พอกลับมาถึงบ้านผมก็อารมณ์เสียใส่น้องไปชุดใหญ่ .. ผมอยากจะบอกน้องว่าผมขอโทษ .. ผมไม่ได้ตั้งใจ .. แต่ผมก็พลาดไปแล้ว .. พี่ปรุงเข้ามาพูดกับผมด้วยเหตุผลที่ผมไม่เคยคิดเลย .. คุณค่าของตัวเองหรอ .. อืม .. ใช่สินะ .. ผมไม่เคยมองเห็นหรือรักษาคุณค่าในตัวเองไว้เลย




"พี่ขอโทษนะเกี๊ยว .. หวังว่าเราจะเข้าใจ" ผมจูบน้องที่หลับอยู่ก่อนจะเดินลงไปหาข้าวกิน ไม่มีใครอยู่ด้านล่างแล้วครับ ตอนนี้เกือบห้าทุ่มแล้ว พรุ่งนี้เช้าผมจะกลับบ้าน และ คงต้องโดนป๊าม้าบ่นจนหูชาแน่ๆ พอกินเสร็จผมก็ขึ้นมาอาบน้ำนอน อาทิตย์ที่ผ่านมาผมให้เพื่อนผมเช็คชื่อให้ตลอด ไปพรุ่งนี้ผมก็คงโดนมันบ่นหูชาเหมือนกัน




.




"ผมไปก่อนนะครับพี่ปรุง .. ไปนะครับเฮีย". ผมไหว้เฮียกับพี่ปรุง แปดโมงผมต้องออกจากบ้านแล้ว




"ทำตัวดีๆนะเก๋า .. อย่าทำตัวแบบนั้นอีกเข้าใจไหม" เฮียเดินเข้ามาลูบหัวผมแล้วกอดผมไว้แน่น  พอได้รับสัมผัสจากเฮียเท่านั้นแหละผมน้ำตาไหลเลยครับ ไม่มีใครรักเราจริงเท่าคนในครอบครัวอีกแล้ว ลากันเรียบร้อยผมก็ขึ้นไปนั่งบนรถ วันนี้พี่แจ่มจะขับไปส่งถึงบ้านเลยครับ ตอนแรกผมว่าจะกลับรถตู้รับจ้างเอง แต่เฮียไม่ยอม




"ฮัลโหล ตี่ .. กูไปมอพรุ่งนี้นะ .. วันนี้กูคงต้องอยู่อธิบายป๊าม้าอีกยาวเลยว่ะ .. เออๆ .. ขอบใจมาก"  ผมโทรไปลาเพื่อนรัก วันนี้คงไปมหาลัยไม่ได้แหงๆ เพราะกว่าจะพูดให้ป๊าม้าเข้าใจได้คงอีกนาน




"ขอบคุณนะครับพี่แจ่ม " ผมลงจากรถเมื่อผ่านไปเกือบสามชั่วโมง ถึงเสียทีครับ บ้านที่คุ้นเคย ก้าวแรกที่เข้าไปในบ้าน ผมก็ต้องเจอกับ




"ฮะเก๋าาา ลื้อไปไหนมา นี่อาม้าเป็นห่วงลื้อแทบตาย  ไปอยู่บ้านเพื่อนก็บอกสิ .. หายไปไม่ติดต่อแบบนี้ป๊าเขาก็ไม่สบายใจนาา .. นี่ถ้าอาถุงไม่ไปตาม ลื้อจะไม่กลับใช่ไหม"  ม้าเดินเข้ามาเทศนาผมชุดใหญ่ เรียกว่ามหากาพย์เลยทีเดียวครับ ป๊าท่านจะไม่ค่อยพูด กว่าจะเข้าใจรู้เรื่องได้ผมก็ต้องนั่งคุยกับท่านอยู่สองชั่วโมงรวมทานข้าวด้วย เห็นไหมล่ะครับ ถ้าผมคิดจะไปเรียนผมคงไม่ทัน



.



 ผ่านมาสามวันผมไปเรียนตามปกติแล้ว ช่วงนี้กำลังจะสอบกลางภาค ผมก็ต้องขยันขึ้นอีก วิชาที่เรียนก็ยากๆทั้งนั้นเลยครับ วิศวะนี่มันยากจริงๆนะครับ ผมที่เพิ่งคิดอยากเรียนเลยต้องติวเข้มเพื่อให้ทันเพื่อนคนอื่นเขา




"เสาร์นี้เรียนพิเศษที่ห้องเดิมนะ ใครว่างก็มาล่ะ ฟรีไม่คิดเงินเพิ่ม .. เอาล่ะ .. เลิกคลาสได้"  อาจารย์พูดก่อนจะเดินออกไป




"ไปร้านนมกัน" ตี่เพื่อนรักผมพูดขึ้น




"อือๆ" ผมก็ไปสิครับ ร้านนมนี้มากินกันบ่อยจนสนิทกับพี่เจ้าของร้าน เราออกมาจากมอก็เดินข้ามฝั่งไปร้านนมเจ้าประจำ สั่งอะไรมากินกันตามปกติ ผมว่าตั้งแต่ผมกลับมาผมมักจะเหม่อลอยครับ จะโทรหาพี่แบงค์ก็มัวแต่คิดถึงคำว่าคุณค่าของตัวเอง ขนาดเขายังไม่คิดจะโทรมาหาผมเลย ผมก็ไม่อยากทำให้ตัวเองดูไม่ดีอีกแล้ว




"น้องเก๋าหายไปนานเลยนะครับ" อื้อ นี่พี่เจ้าของร้านครับ พี่เจ




"ครับ ผมไปเที่ยวบ้านพี่ชายมาน่ะ .. นี่พี่ไม่มีเรียนแล้วหรอ" ผมบอก พี่เขาอยู่ปีสามแล้วครับ เรียนคณะเดียวกันเป็นเจ้าของร้านนมนี้




"ไม่มีแล้วล่ะ .. เห็นเรามาพี่ก็ดีใจ .. แต่ดูหน้าเราเครียดๆนะ .. เป็นอะไรหรือเปล่า" พี่เขาดูเป็นห่วงผมนะ




"ไม่มีไรหรอกพี่มัน .. อื้ออ" ไอ้ห่าตี่ มึงจะบอกว่ากูไปหาผู้ชายหรอ




"ใกล้สอบอ่ะพี่ อ่านไม่ทันเลยเนี่ย" เฮ้ออ โล่งอกไปที ถ้าปล่อยให้ตี่มันพูด ผมจะกลายเป็นผู้เสียหายทันทีครับ




"เออๆ เชื่อละว่าเครียดจริง .. มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะเรา" พี่เจส่งมือมาขยี้หัวแล้วเดินไปในร้าน ตอนนี้เรานั่งอยู่นอกร้านครับ 




"พี่เจแม่งชอบมึงแหง .. เปลี่ยนใจยังทันนะเว้ยไอ้ฮะ" นี่แม่งก็ชอบยุยงให้ผมชอบพี่เจกลับ ไม่เอาอ่ะ ไม่ใช่เสป็คผมเลย หล่ออ่ะใช่ แต่ไม่เหมือนพี่แบงค์อ่ะ โฮ พูดแล้วก็คิดถึง



.




 วันนี้วันเสาร์ผมมาห้องติวแต่เช้า ไอ้ตี่มาหลังผมนิดหน่อยครับ เรามาติวตอนนี้ในห้องมีกันประมาณ 20 คนได้ ผมซื้อขนมขบเคี้ยวมากินเล่นรออาจารย์เข้าไปพลางๆ




"เห้ย .. มึงๆ .. วันนี้ไม่ใช่อาจารย์ทีมว่ะ .. กูวิ่งผ่านเขามาโคตรหล่อเลย" ผมนั่งฟังเพื่อนเซคอื่นที่วิ่งเข้ามาตาตื่น ไม่ใช่อาจารย์ทีมแล้วใครวะ




"มึงมั่วเปล่าเขาอาจไม่ได้มาสอน" เพื่อนคนที่นั่งฟันคนหนึ่งพูดขึ้นมา ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ ใครจะสอนก็สอน




"มึงดูเองละกันมาโน่นแล้ว"  เพื่อนคนเดิมพูด หลังจากนั้นห้องก็อยู่ในความสงบ




"เชี่ยเก๋า .. ผ .. ผัวมึง"  ผมหันหน้ามาหาไอ้ตี่แบบงงๆก่อนจะหันหน้าไปทางหน้าห้อง .. ชั่วขณะที่หัวใจผมหยุดเต้นไป .. พี่แบงค์ .. พี่แบงค์ตัวเป็นๆยืนหล่ออยู่หน้าห้อง




"พี่จะมาสอนพิเศษพวกเราในวันนี้นะ .. มีบางคนรู้จักพี่แล้วตอนเรียนปรับพื้นฐาน .. ส่วนคนที่ไม่เคยรู้จัก .. พี่ชื่อแบงค์นะครับ" นั่นเป็นเสียงที่หล่อที่สุดเท่าที่เคยได้ฟัง แม่งเอ้ย ทำไมไม่เอะใจวะ ครั้งที่แล้วก็มากับจารย์ทีม ให้ตายเหอะ แบบนี้ผมเครียดนะเนี่ย




"กูขอไปห้องน้ำ" ผมพูดหน้าตาลอยๆแล้วทำท่าจะลุกขึ้น





"มึงก็เรียนไปเหอะน่า .. เรื่องอื่นค่อยว่ากัน" มันดึงผมไว้แล้วหยิบชีทที่เพื่อนส่งมากางให้ผม สุดท้ายผมก็ต้องทนเรียนแบบที่ไม่มีสมาธิ ไม่รู้เรื่อง ทั้งคาบพี่เขาไม่มองหน้าผมเลย ไม่อยากเห็นหน้าผมแล้วใช่ไหม ฮือ ใช่สิ ผมไม่ใช่พี่ปรุงนี่นา




"มึงจะใจลอยไปถึงไหน .. มองหน้าเขาจนแทบจะแดกเข้าไปทั้งตัว" ไอ้ตี่มันด่าผมอ่ะ เออ ถ้าแดกได้กูแดกไปแล้ว ไม่มานั่งช้ำใจแบบนี้หรอก




"จบคลาสแล้ว .. เห้ย .. โอ๊ย มึงไหวไหมเนี่ยเก๋า" ไอ้ตี่มันผลักหัวผมอย่างแรง เจ็บนะเว่ย แม่ง ก็มันไม่ค่อยมีสมาธิเรียนนี่หว่า




"เอ้า มึงจะไปไหน"  พอเด็กทยอยกันออกจากห้องผมก็ตรงปรี่ไปหาพี่แบงค์เลยครับ




"พี่แบงค์ต้องคุยกับเก๋าให้รู้เรื่อง" ผมเดินไปขวาง ไม่ให้พี่แกออกไปได้




"เอ้าเห้ย ออกไปๆ เดี๋ยวกูดูต้นทางให้" ไอ้ตี่ดันพวกที่สาระแนออกไปแล้วปิดประตู ส่วนผมตอนนี้กำลังหงุดหงิดขั้นใหญ่




"ไม่มีอะไรจะคุย .. ถอยไป" พี่แกหอบชีทแล้วจะเดินมาข้างหน้าแต่ผมไม่ยอม




"ทำไมพี่แบงค์เป็นคนแบบนี้ !  ไม่คิดจะโทรหาเก๋าบ้างเลยหรอ" ผมพูดเสียงดังตอนนี้ใกล้ฟิวส์ขาดแล้ว



"ถอยไปเก๋า อย่าให้พี่หมดความอดทน" พี่แบงค์พูดแล้วกระชากผมอย่างแรง ผมก็ใกล้หมดความอดทนแล้วเหมือนกันแหละ




"พี่มันชั่ว ! ฮึ่ก ผมเกลียดพี่ เกลียดพี่ .. ฮืออ "  พี่แบงค์ปล่อยผมอย่างแรงจนผมเกือบล้มแล้วเดินออกไป ฮืออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกแล้ว แต่พอเห็นเขาผมก็แทบจะบ้า




"มึงเป็นไงบ้างวะ .. โธ่เอ๊ย .. แทนที่จะคุยกันดีๆ" มันพูดแล้วกอดผมที่นั่งร้องไห้คุกเข่าอยู่




"เขาไม่แม้แต่จะแลกูด้วยซ้ำ .. ฮึ่ก " ผมสะอื้นบอกมัน เขาไม่สนใจผมเลยสักนิด ไม่สนใจเลย ฮืออออ




"นายๆ  เราได้ยินพี่เขาคุยโทรศัพท์ว่าจะไปที่ร้าน xxx คืนนี้อ่ะ .. เรามาบอกเฉยๆ .. ไปละนะ"  มีเด็กผู้ชายที่นั่งเรียนด้วยเมื่อกี้วิ่งมาบอก เหมือนความรู้สึกเมื่อครู่ที่เสียใจอย่างหนักมันหายไป แทนที่ด้วยความหวัง




"ตี่!  มึงไปเป็นเพื่อนกูนะ!"




.




"เชี่ย .. กูไม่เคยมาร้านนี้เลยว่ะ .. แล้วมึงแต่งตัวอะไรเนี่ย" เรามาถึงก็เข้ามาด้านใน ร้านนี้เป็นร้านนั่งชิวกึ่งผับ  ดีนะที่มันไม่ตรวจบัตร ไม่อย่างนั้นผมคงหมดสิทธิเข้า




"เออน่า .. มึงคอยมองหาพี่แบงค์ให้กูด้วยนะ" ผมพูดแล้วเดินเลาะมาด้านใน ไม่เห็นวี่แววพี่แบงค์เลยอ่ะ ผมว่าผมมาถูกร้านแล้วนะ  วันนี้ผมจัดเต็มมาก ใส่เสื้อกล้ามขาดๆขาสั้นเลคกิ้งด้านใน ปกติผมไม่ใส่นะครับ แต่วันนี้ผมจะแกล้งยั่วคนเล่น ตอนออกมาจากบ้านก็คลุมเสื้อกันหนาวมาอีกที ผมบอกจะมานอนหอครับ ม้าก็ไม่ว่าอะไร แต่กำชับห้ามเที่ยว ห้ามหนีไปไหนอีก




"มึงๆ นั่นป่ะวะ" ตี่ชี้ไปที่โต๊ะด้านใน ใช่จริงด้วยครับ มากับใครก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นจัง ไม่รู้ตื่นเต้นเพราะจะได้ทำอะไรสนุกๆ หรือ ตื่นเต้นเพราะกลัวเขากันแน่




"มึงจะทำอะไร" ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มห้าสิบ ผมเดินไปยังเป้าหมายรอง โต๊ะที่มีผู้ชายไม่แท้ประมาณสามคน ผมไปยืนใกล้ๆเบียดๆแล้วขอดื่มเหล้าด้วย เพื่อเป้าหมายหลักในคืนนี้ ผมต้องทำให้สำเร็จ




"น้องชายน่ารักจังครับ .. มาคนเดียวหรอ" พี่ผู้ชายหล่อๆถามผม อีกสองคนก็เริ่มสนใจผมแล้วครับ




"อื้อ .. ครับ .. เหล้าขมดีนะครับ" อี๋ ขมฉิบ ผมดื่มเหล้าเป็นที่ไหนล่ะ




"ดื่มอีกสิครับ .. โอ๊ะ .. เพื่อนน้องเหรอ" ตี่มันเดินตามมาดึงแขนผม พี่เขาก็เลยทักมัน



"ครับ .. ตี่มึงดูแลกูด้วยนะ .. กูแดกเหล้าไม่เป็น" ผมกระซิบเบาๆให้มันได้ยิน



"ก็อย่าแดกสิวะ ซวยกูอีก" มันกระซิบกลับมาแต่ผมไม่สนใจ ขอเมานิดนึง ความกล้าจะได้มา



"เออน่า"  หลังจากนั้นพี่เขาก็ชวนผมคุยเรื่อยๆ เข้าทางผมแล้วครับ เพราะตอนนี้ผมเริ่มมึนๆแล้ว




"เย้ ๆ .. อื้ออ .. ผมจะกินอีกครับ .. จะกินอีก .. อย่าแกล้งผมสิ"  ผมยังมีสตินะครับ ผมวิ่งถือขวดเหล้าหนีพี่ที่ชื่อเต้มาทางพี่แบงค์ สาธุ เห็นผมหน่อยเถอะ



"เอามาครับ .. กลับไปดื่มที่โต๊ะเรานะ .. คนดี" ผู้ชายหน้าหม้อก็ช่วยส่งผลให้แผนผมมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นไปอีก




"อย่าสิครับ .. เห้ยย!" ไม่ได้อยู่ในแผนครับ ผมสะดุดเท้าใครก็ไม่รู้เกือบล้ม แต่พี่เต้เขาเข้ามารับผมไว้ได้ สาบานเลยครับว่าไม่อยู่ในแผน เพราะเมื่อครู่ถ้าพี่แกรับไม่ได้ ผมหัวฟาดพื้นตายแน่ๆ




"เป็นอะไรไหมเรา .. หืม" พี่เขาทำท่าจะจูบผมอ่ะ นี่ก็ไม่อยู่ในแผนนะ




"ปล่อยน้องเขาซะ!" เสียงที่คุ้นเคยดังอยู่ข้างๆหู แม้เพลงด้านในจะเสียงดัง แต่เสียงพี่แบงค์นี่ดังไม่แพ้กันเลยครับ




"มึงเสือกอะไรวะ" ผมโดนพี่แบงค์ดึงไปกอดไว้ เขาจะตีกันไหมอ่ะ ผมไม่อยากให้พี่แบงค์มีอันตราย ทำไมตอนคิดแผน ผมลืมเรื่องนี้ไปนะ



"คุณกลับไปที่ของคุณซะ". พี่แบงค์พูด ผมที่ยืนอยู่ในอ้อมกอดเหมือนจะดีใจนะครับที่เขายังลุกมาช่วยผม แต่ก็เริ่มเสียใจที่เรื่องกลายเป็นแบบนี้




"มึงเป็นใครมาสั่งกูวะ .. เก๋าไปกับพี่เถอะ .. แล้วเราไปต่อกันนะ"




"ผัวะ"




เสียงหมัดจากคนที่กอดผมซัดเข้าไปที่หน้าพี่เต้ดังมาก เห้ย เรื่องใหญ่แล้ว .. ตี่มันวิ่งมาหาผม ตอนนี้เพื่อนพี่เต้ก็มากันครบแล้วครับ  ทำไงดี ทำไงดี เป็นเรื่องแน่ๆเลย




"มึงรุมมันเลย" เสียงพี่เต้ที่นั่งจับปากตัวเองอยู่บนพื้นพูด พี่อีกสองคนทำท่าเดินเข้ามาจะมารุมพี่แบงค์แล้ว อย่าทำอะไรพี่แบงค์นะ!




"ฉันว่าพวกนายหยุดเถอะนะ .. หรือจะไปโรงพัก .. ว่าไง"  ฮืออ เพื่อนพี่เต้โชว์บัตรตำรวจให้พวกพี่เต้ดู ทีนี้เลยไม่มีใครกล้าเข้ามาทำร้ายพี่แบงค์เลยครับ โล่งอกไปที




"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" พี่เต้พูดแล้วเพื่อนๆเขาก็ช่วยพยุงกลับไป ส่วนผมน่ะเหรอ ตอนนี้โล่งใจครับที่พี่แบงค์ไม่เป็นอะไร แต่อีกใจนึงก็ ...



"กลับบ้าน!" พี่แบงค์บอกแล้วฉุดผมออกนอกร้าน นี่แหละครับที่ผมต้องการ แผนการผมสำเร็จแล้วใช่ไหม



"ขึ้นไป" อะ อ้าว ให้ผมกลับแท็กซี่เนี่ยนะ คนบ้า



"อึ่ก ..ผมเมาขนาดนี้ .. พี่ไม่กลัวแท็กซี่ปล้นฆ่าข่มขืนผม .. ผมไปก็ได้ครับ" ผมทำท่าเมาปีนขึ้นไปบนเบาะ แต่แล้วคนที่เคยทำใจแข็งก็ต้องหลงกลผม



"เออๆ. ลงมา .. ไม่ไปแล้ว .. ขอโทษนะครับ"  หึหึ เสร็จผม พี่แบงค์พูดแล้วปิดประตูรถ ผมได้ทีเกาะแขนแน่นเลยครับ กลัวเขาทิ้งผมไว้ตรงนี้อ่ะ




"เกาะเป็นลูกลิงเลย .. ให้พี่ไปส่งไหน ". ตอนนี้ขึ้นมาบนรถแล้วครับ ไอ้ตี่มันกลับเอง ส่วนเพื่อนพี่แบงค์เขาก็แยกกันแล้ว




"หอครับ .. อึ่ก .. ร้อนจัง". แผนเรียกร้องความสนใจสำเร็จต่อไปก็แผนปฏิบัติการยั่วครับ




"อย่าถอด !  แล้วใครสอนให้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้มาผับเนี่ย!  เก๋านี่มัน!"  เขาดึงเสื้อที่ผมคลุมมาด้วยมาห่มให้ผมที่เลิกเสื้อขึ้นมาจนเห็นหน้าอก อะไรว้า ดันเป็นสุภาพบุรุษอีก




"ฮื่อออ . พี่แบงค์ไม่รักผม .. ฮึ่ก .. พี่แบงค์ใจร้าย"  ขับมาถึงห้องผมก็ทำเป็นหลับครับ พอพี่แกปลุก ผมก็ต้องทำเป็นเมาจนลุกไม่ได้ .. ทำไมผมเป็นเด็กแบบนี้ล่ะ . ใครก็ได้ตอบเก๋าทีฮะะะ




"เมาอีก .. เหนื่อยจริงๆ"  สุดท้ายพี่แบงค์ก็ต้องอุ้มผมขึ้นหอครับ ผมอยู่คอนโดนี่แหละ ป๊าม้าซื้อให้ แต่ผมชอบเรียกว่าหอ ให้ดูเป็นเด็กมหาลัยปกติหน่อย




"กุญแจล่ะ"  ขึ้นมาถึงผมก็อยู่ในอ้อมกอดเขา เขาอุ้มผมขึ้นมาครับ งื้อออ อบอุ่งจังเลย  ผมเลยแกล้งล้วงเข้าไปในกางเกงที่ขาดๆเกินๆของผมยั่วเขา ก่อนจะหยิบกุญแจมาไขผิดๆถูกๆเข้าห้อง




"ฮึบ". เราเข้ามาในห้องแล้ว แต่ตอนนี้เรายังไม่ได้เปิดไฟเลยครับ พอเขาวางผมลงเขาก็ทำเหมือนคนอยากออกไปใจจะขาด ผมน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ




"ปล่อยพี่เถอะ"  พี่แบงค์พูดแล้วดึงมือผมที่พยายามจับมือพี่เขา ไม่ให้ไป .. ต้องทำอย่างไร พี่แบงค์ถึงจะอยู่กับผม




"อยู่กับผมได้ไหมครับ .. คืนนี้ .. นอนกับเก๋านะฮะพี่แบงค์"  ผมดึงพี่เขามาใกล้ๆแล้วกระซิบเบาๆที่ข้างริมฝึปาก ผมภาวนาเหลือเกินว่าเขาจะอยู่กับผมคืนนี้ .. เพราะผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว .. ตอนนี้ .. ผมพร้อมจะเป็นของเขาอีกรอบ ทั้งตัวและหัวใจ





TBC.

เนื่องจาก โหวต 1 มานำลิ่ว คนเขียนเลยลงคู่น้องให้เลยนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ มีคำผิดท้วงได้ค่า
เป็นไงคะคู่นี้สู้คู่พี่ชายได้ไหมเอ่ย

[mukmaoY]

  ดื้อจังเลยเก๋า

[gupalz]

โอย น้องเก๋า อย่าทำงี้เลยลูก

[cowinsend]

เก๋าของเจ้ โธ่ ไม่รู้จิพูดอย่างไรทำไมหนูถึงทำตัวแบบนี้้ โฮ

[shikyu3211]

อย่างนี้ก็ไม่น่าเอานะเก๋า ทำใจไม่ได้แต่ก็ไม่น่าจะมาวุ่นวายกับเขาให้เขารำคาญเพิ่มขึ้นอีกนะ ที่เค้าช่วยก็เพราะรู้จักกันเฉยๆอย่าลืมสิ

[fangkao]

อิน้องเก๋า แซ่บ!!! 555

[Zelsy]

เก๋าดื้อมาก พี่ปรุงบอกไว้แล้วไง

[BeeRY]

เก๋านะเก๋า

[Apple_matinie]

เฮ้ออออออออ

สงสารเก๋าอ่ะ ฮือออออออออออออออออ

[maemix]

ดื้อนะเก๋า ไม่เชื่อพี่ปรุง
จะเจ็บยิ่งกว่าเดิม

[Min*Jee]

บอกตามตรงว่าไม่อยากให้เก๋าทำตัวแบบนี้
เปลี่ยนใจคนมันยากนะ
ไปหาคนที่เขารักเราดีกว่า

[fay 13]

 

[poppycake]

เก๋า!!!! 
ไหนบอกเสียใจที่ทำให้คนอื่นผิดหวัง ครอบครัวดีที่สุด
ปรุงก้อสอนให้รักตัวเอง แล้วทำไมทำอย่างนี้
นี่มันรักตัวเองตรงไหนกันนนน -_-^^^

[question09]

เทอช่างทำได้นะ เก๋าาาาาาา 

[mooping-7]

เก๋าที่พี่ปรุงพูดไปนี่ไม่ได้เข้าหูเลยหรอเนี่ย

[why yyy]

คนเจ็บไม่ใช่ใครเลยเก๋า เฮ้อ



ขอบคุณ

[black sakura]

เก๋ามารยานางมาเต็มจริง

[bulldog17]

ทำอย่างงี้

เขายิ่งรำคาญ

เก๋าเอ๊ยยยย 

[=นีรนาคา=]

เก๋าเอ๊ยเก๋า ไม่เห็นจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลย
 

[Kalamall]

  ฮะเก๋าไส้พริกใช่ม่ะ แซ่บซ่ะ

[smmikie]

พี่แบงดูแล้วท่าทางก้จะรักเก๋าเหมือนกันน้า

[sam3sam]

เก๋า "อยากได้เขา(พี่แบงค์)มากขนาดนั้นเลยเหรอ"