@@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 29/04/58 ## P.1 หนังสือส่งให้แล้วนะคะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 29/04/58 ## P.1 หนังสือส่งให้แล้วนะคะ  (อ่าน 376883 ครั้ง)

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3130
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1230 เมื่อ29-11-2014 09:37:17 »

เปลวเปิดตัวได้สุดยอดมาก

ห่วงแต่หนิม คุณนิลจับสังเกตุให้ได้เร็วๆนะ

ตามไปช่วยน้องด้วย หวังว่าจะทัน

ตอนหน้าจะจบแล้วแน่เลย...


เป็นกำลังใจเรื่องปกนะจ๊ะ  :L2:

ออฟไลน์ phai

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 406
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1231 เมื่อ29-11-2014 10:11:07 »

สนิมจะโดนอะไรมั้ยนิ!?

 :katai1:

ออฟไลน์ KuMaY

  • คนไม่สำคัญ ทำไรก็ผิด
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1232 เมื่อ29-11-2014 11:03:26 »

คุณนิลรีบกลับมาช่วยน้องหนิมเร็วๆเลยนะ
ชายเปลวก็ถูกหมายตัวไว้อีก
อย่าให้มีเรื่องไม่ดีกับทั้งคู่เลยนะ

เป็นกำลังใจให้คุณlukนะ

ออฟไลน์ mur@s@ki

  • อยากรัก..แต่ใจไม่กล้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-5
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1233 เมื่อ29-11-2014 12:00:53 »

สมัยนี้เพื่อนดีๆมันหายากนักใช่มั้ย  :katai1:

ออฟไลน์ Buppha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
    • https://m.facebook.com/buppha.manisaeng?refid=13
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1234 เมื่อ29-11-2014 13:10:30 »

 :ling1: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :hao5:

ออฟไลน์ nbee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 849
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1235 เมื่อ29-11-2014 20:43:32 »

ทั้งหนิมและเปลวกำลังจะแย่แล้ว จะมีใครมาช่วยทันไหมเนี่ย
คุณนิลอ่า ทิ้งสนิมอีกแล้วนะ เชอะ

ออฟไลน์ Hummer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 232
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-12
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1236 เมื่อ01-12-2014 08:26:00 »

เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องผ่านพ้นไปด้วยดี สู้ๆ นะครับ และรอตอนจบใจจดจ่อ :mew1: :mew1: :mew1:
ยังตั้งหน้าตั้งตารอหนังสือเช่นเดียวกัน ไม่เร่งครับ รอได้เสมอเชื่อถือยี่ห้อ ซื้อมาตลอดไม่เคยมีพลาด

ออฟไลน์ away3g

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1237 เมื่อ01-12-2014 21:42:14 »

 :o8:เป็นกำลังใจคับสู้ๆ

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1238 เมื่อ01-12-2014 22:55:23 »

งานเปิดตัวอลังการมากจริงๆ แต่สนิมโดนมอมเหล้าซะแล้ว

ออฟไลน์ KuMaY

  • คนไม่สำคัญ ทำไรก็ผิด
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1239 เมื่อ02-12-2014 13:42:47 »

เมื่อไหร่จะมาต่อตอนจบน้าาาาาาา :katai5:
อยากรู้ว่าจะมีไรเกิดขึ้นกับชายเปลวแล้วก็น้องหนิมรึป่าว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
« ตอบ #1239 เมื่อ: 02-12-2014 13:42:47 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ punthipha

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1240 เมื่อ02-12-2014 16:46:17 »

นิลให้ไว :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ nbee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 849
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1241 เมื่อ03-12-2014 19:00:27 »

มารอตอนจบจ้า
ลุ้นๆๆๆ

ืnonny chaneepah

  • บุคคลทั่วไป
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1242 เมื่อ04-12-2014 12:43:54 »

มาซะทีเถอะ :call:

ออฟไลน์ ฝัullล้วlv

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1243 เมื่อ04-12-2014 20:46:32 »

นิลรีบกลับมาช่วยหนิมเร็วๆเลยนะ!! น้องจะแย่แล้ว!! :katai1:

ออฟไลน์ away3g

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1244 เมื่อ05-12-2014 11:27:57 »

มาต่อไวๆนะครับ

ออฟไลน์ taroni

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-27
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1245 เมื่อ05-12-2014 15:06:57 »

โชว์ของน้องเปลวกับคุณชายอลังการมาก o13
น้องหนิมแย่แล้ว

ออฟไลน์ KuMaY

  • คนไม่สำคัญ ทำไรก็ผิด
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1246 เมื่อ06-12-2014 15:01:25 »

นานแล้วน้าาาาา
อยากอ่านตอนจบใจจะขาด
มาต่อเถอะนะๆๆๆๆ

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1247 เมื่อ07-12-2014 21:46:01 »

ดันๆๆๆ  :duck1: :duck1:
คนเขียนหายนานไปแล้ววว   :dont2:

ออฟไลน์ Noi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1248 เมื่อ09-12-2014 11:31:37 »

 :call: :call:

ออฟไลน์ away3g

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1249 เมื่อ09-12-2014 11:32:58 »

หายไปนานเลยยยยยยยยย  มาต่อเร็วๆนะครับ คิดถึงงงง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
« ตอบ #1249 เมื่อ: 09-12-2014 11:32:58 »





ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1250 เมื่อ09-12-2014 17:27:24 »

ขอให้ปลอดภัยทั้งหนิม อละเปลวเลยนะ

ออฟไลน์ CHOKUN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 371
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1251 เมื่อ09-12-2014 20:53:11 »

 :call:รอตอนต่อไปอยู่นะ ขอให้ช่วยสนิมได้ทันด้วย

ออฟไลน์ samsui

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 80
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1252 เมื่อ11-12-2014 09:35:11 »

 :z13: :z13: คนเขียนหายไปนานเลย ยังรอตอนจบอยู่นร้าาาา

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 28/11/57 ## P.41
«ตอบ #1253 เมื่อ11-12-2014 11:55:08 »

Part 22



   “น้องหนิมไปห้องน้ำไหม พี่พาไป” คุณอนิรุทธ์กระซิบข้างหูขาว

   “คร๊าบ!” สนิมขานยานคาง น้ำเสียงบ่งบอกเมาไปแล้วเรียบร้อย ตากลมปรือฉ่ำปากสีสดวาวมัน
กระตุ้นความรู้สึกคนประคองจนสุดห้ามใจ คุณอนิรุทธ์จับยึดไม่ให้สนิมตัวอ่อนปวกเปียกจนกลายเป็นจุดสนใจไป
ความจริงผู้คนไม่มีใครสนอยู่แล้ว เพราะมัวโฟกัสคู่เต้นรำคุณชายกับคุณมรกต คุณนิลกับชายเปลว
คุณหญิงมุกกับเพื่อนนักเรียนอังกฤษอีก แต่ละคู่ดูน่าสนใจ ย่อมไม่มีใครพลาดชมความสง่างามคู่เต้นรำ
ซึ่งพากันก้าวย่างตามจังหวะดนตรีได้น่าประทับใจอยู่ในขณะนี้

“รีบไปสิครับ..คุณอนิรุทธ์” คุณเอกเอ่ยเร่งด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“ผมพาน้องไปก่อนนะ..หึหึ” คุณอนิรุทธ์ยิ้มร้าย รวบบ่าสนิมพาลุกไปยังที่หมายคือห้องน้ำ
ซึ่งจัดไว้บริการแขกเหรื่อตรงด้านหลังตำหนักใหญ่   ณ จุดนี้ลับตาคนอยู่พอสมควรทีเดียว

“ผมรู้คุณคิดอะไรในใจ” คุณสกรณ์ยกแก้วจิบ พูดเป็นปริศนาเอ่ยกับคุณเอกโดยเฉพาะ
กำลังทอดสายตามองตามหลังสองหนุ่มไม่กะพริบ

“ผมช่วยอุ้มสมเพื่อน เขาก็แค่เด็กในวัง คุณก็คิดไม่ต่างคุณอนิรุทธ์
ไม่สนใจตามไปแจมด้วยหรือครับ..คุณสกรณ์” คุณเอกมียุคุณสกรณ์อีกคน

“ไม่ขอเสี่ยงดีกว่า น้องเขาดูมีความสำคัญทีเดียว จุดประสงค์ของคุณเอก
ไม่ใช่เขาเป็นเด็กในวัง ประเด็นคือคุณนิลสินะ” คุณสกรณ์ดักคออย่างรู้เท่าทัน
เพราะเข้าใจเจตนาของคุณเอก ทำหวังดีกับคุณอนิรุทธ์ที่แท้ก็อาศัยยืมมือเพื่อน ช่วยจัดการเสี้ยนหนามให้มากกว่า

“ผมขอไม่ตอบครับ” คุณเอกเลือกยกแก้วขึ้นชน เลี่ยงไม่ยอมตอบในการตั้งข้อสังเกตของคุณสกรณ์
ฝ่ายตั้งคำถามก็ไม่เซ้าซี้ยกแก้วชนเบาๆ โดยที่คุณอนิรุทธ์ได้ประคองร่างสนิมลับหายไปจากสายตาแล้วเรียบร้อย

“สนิมล่ะ..หนิมไปไหน” คุณนิลกลับถึงโต๊ะ ไม่รอเสียเวลาถามถึงเด็กหนุ่มหน้าขาวตาโต
ที่ไม่เห็นอยู่ตรงโต๊ะอย่างควรจะเป็น

“ไปห้องน้ำครับ” คุณเอกชิงตอบ..คุณสกรณ์อาศัยนิ่งเงียบแทน

“ไปกับใคร” เสียงเย็นเยือก..ตาคมวาววับจ้องหน้าคุณเอกนิ่ง

“คุณอนิรุทธ์..คุณนิลกังวลไปหรือเปล่า น้องหนิมเป็นเจ้าบ้านดูแลแขกเป็นสิ่งที่พึงกระทำนี่ครับ”
คุณเอกน้ำเสียงปกติ รอยยิ้มแฝงแววขบขัน

“ไปนานหรือยัง” คุณนิลควบคุมตนเองให้ใจเย็นลง..ค่อยถามย้ำ

“ไม่นานครับ” คุณเอกยังรับหน้าที่ตอบ คุณนิลมองคุณสกรณ์ เพื่อขอคำยืนยัน
ฝ่ายหลังยักไหล่แบมือ เพียงเท่านั้นร่างสูงก็จ้ำพรวดตรงดิ่งไปยังด้านหลังตึก
เป้าหมายคือห้องน้ำของแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน ท่าทีร้อนรนกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อจับพิรุธบางอย่างขึ้นมาได้..

สีหน้าอาการคุณนิลดูห่วงสนิมมาก นิสัยเพื่อนในกลุ่มทำไมจะไม่รู้สันดานแต่ละคนเล่า
พยายามคิดในทางที่ดีเอาไว้ ที่นี่คือวังมณีรมย์ไม่ใช่สถานที่สาธารณะ
ถ้าหากคิดทำอะไรไม่ดีไม่งามขึ้นมาล่ะก็ คุณนิลได้แต่หวังว่าคุณอนิรุทธ์จะเห็นแก่หน้าคนวังมณีรมย์
แม้ปากจะพร่ำบอกแบบนั้น แต่ใจสิไม่ได้สงบเลยแม้แต่น้อย แอบภาวนาอย่าให้เกิดเรื่องกับสนิมขึ้นเลย


“ชายเปลว” เปลวชะงักนิ่ง เมื่อได้ยินคุณมรกตเรียก หลังจบเพลงต่างพากันแยกย้าย
คุณชายเพชรกับหญิงมุกขอตัวไปดูแลเพื่อน เปลวไม่สะดวกถึงแม้พี่ชายเพชรชวนไปแนะนำให้รู้จักเพื่อน
เปลวขอตัวเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อยก่อน ชุดราตรีแดงเพลิงที่สวมนั้นไม่เหมาะที่จะใส่เดินในงาน
คล้อยหลังคุณชายกับหญิงมุก เปลวตั้งท่าปลีกตัวเข้าไปในตำหนักใหญ่
เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าในชุดสูทอย่างเป็นทางการ แต่คุณมรกตดันเรียกเสียก่อน

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” หันไปถาม ไม่คิดว่าเธอจะเรียกด้วยซ้ำ

“สนิมเดินเข้าไปในสวนฝั่งตำหนักซ้าย พี่คิดว่าควรบอกชายเปลว
เดี๋ยวจะว่ารู้อะไรมา..แล้วไม่ยอมบอก” เปลวพอฟังคิ้วเรียวขมวดมุ่นอย่างใช้ความคิด
ก่อนเอ่ยปากกับคุณมรกตไปว่า

“สนิมไปกับใคร พอจะเห็นไหม” อยากรู้สนิมหายไปกับใคร..

“ไม่รู้สิแขกเหรื่อวันนี้เยอะด้วย ยังไงชายเปลวคงต้องไปดูเอาเอง”
คุณมรกตยังคงมีท่าทีอมพะนำ ทำอ้ำอึ้งเล็กน้อยให้เปลวร้อนใจห่วงสนิม

“ถ้างั้นผมขอตัวนะ” พูดจบเปลวเปลี่ยนทิศ มุ่งหน้าเดินเข้าสวนทางฝั่งตำหนักซ้าย ไม่มีลังเลอะไรอีก
รอยยิ้มผสมสายตาสมหวังมองตามร่างโปร่งในชุดราตรีสีแดงเพลิงอย่างมาดร้าย
ค่อยกดโทรศัพท์ให้สัญญาณพวกที่รออยู่ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง

เปลวเดินจนถึงบริเวณที่ไม่พลุกพล่าน กวาดสายตาหาตลอดทาง แสงไฟประดับประดาทำให้ดูไม่มืดนัก
เพียงแต่ไม่มีผู้คนอยู่ในบริเวณนี้เลย พอย่างเข้าเขตตำหนักปีกซ้าย ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของสนิมหรือใครสักคน
ร่างโปร่งดูงามดั่งนางกินรี เดินสำรวจตรวจตรามองหาสนิม จนเริ่มแน่ใจว่าสนิมไม่ได้อยู่ในบริเวณนี้แน่แล้ว
ก็เตรียมหันหลังกลับออกไป ก่อนที่เสียงบางอย่างจะดังห่างไปเพียงไม่กี่ก้าว

“กริ๊ก!..อย่าขยับอยู่นิ่งๆ” เปลวชะงักสีหน้าไม่มีอาการ มีเพียงคิ้วเรียวที่กระตุกเล็กน้อย
ค่อยหันกลับมาเผชิญหน้าคนออกคำสั่ง

“สวัสดีจ้ะ..หนูเปลว” เสี่ยวิกรมพร้อมสมุนอีก 4 คน ยืนอยู่ไม่ห่าง
หนึ่งในสี่ถือปืนพกสั้น ปากกระบอกสวมที่เก็บเสียงจ้องตรงมาที่เปลวนิ่งๆ

“เสี่ยวิกรม” เปลวครางเรียกเบาๆ เมื่อเห็นบุคคลซึ่งไม่คาดคิดมาในงานนี้ด้วย กำลังปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าขณะนี้

“เสี่ยมาเชิญเปลวไปกับเสี่ย อย่าคิดตุกติกจะได้ไม่ต้องทำรุนแรง”
เสี่ยวิกรมยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า ข่มขู่ไม่ให้ขัดขืน ไม่งั้นจะใช้กำลังอาจทำรุนแรงถ้าเปลวไม่เชื่อฟัง

“ไปไหน” เปลวไม่ยอมขยับ ตาเรียวสวยจ้องนิ่งๆ ถามห้วนสั้น

“ไปถึงก็รู้เองน่า ตามมาได้แล้ว” เสี่ยววิกรมตัดบท ไม่ขยายความบอกรายละเอียดอะไรแม้แต่น้อย

“เดี๋ยว!..เสี่ยจับตัวสนิมมาด้วยหรือเปล่า” สิ่งที่เปลวกังวลคือสนิม

“ไม่รู้หมายถึงใคร นอกจากเปลวเสี่ยไม่ต้องการใครอีก”
เสี่ยวิกรมตอบด้วยน้ำเสียงฟังน่าเชื่อถือ ดูท่าไม่ได้พูดโกหกแต่อย่างใด

“นึกว่าสนิมอยู่กับเสี่ย” เปลวถอนหายใจ เมื่อสนิมไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุม
ของเสี่ยวิกรมและลูกน้องอย่างที่แอบเป็นกังวล

“ตามมาทางนี้” เสี่ยวิกรมเอ่ยจบ ก็พยักหน้าให้สมุนที่ถือปืนกับอีกคน
ให้เข้าไปคุมตัวเปลว พาเดินตรงไปยังจุดที่รถจอดรออยู่

“ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคนในวัง พวกเสี่ยคงเข้ามาไม่ได้ แล้วคิดหรือว่าจะกลับออกไปได้”
เปลวลองเชิงถามดู ชวนคุยโดยไม่มีทีท่าตื่นตระหนก อาจเป็นเพราะเปลวรู้จุดประสงค์ของเสี่ยทรงอิทธิพลผู้นี้
ไม่ได้ต้องการทำร้าย นอกจากไปบำเรอกามเซฟเฮ้าส์ส่วนตัว ซึ่งเคยให้คนมาทาบทามแล้วครั้ง
จึงไม่รู้สึกตื่นกลัวอย่างที่ควรจะเป็น ดูมีสตินิ่งจนน่าทึ่ง

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เข้ามาได้ก็กลับได้แน่” เสี่ยส่งยิ้มร้ายดูสีหน้าท่าทางมีความสุข
เป็นเพราะเห็นเปลวในชุดกินรีสีสดงดงามสมกับที่ลงมือโดยไม่นึกเสียใจเลย
จะให้ตัดใจก็ทำไม่ได้ ในเมื่อเกิดความต้องการหวังครอบครองจนท่วมท้นล้นอกไปเสียแล้ว

“ทำไมเสี่ยไม่เลิกยุ่งกับเปลว เคยบอกไปแล้วนี่เปลวรับข้อเสนอของเสี่ยไม่ได้
ความจริงนางโชว์สวยๆ ที่พร้อมรับข้อเสนอของเสี่ยเยอะแยะ ทำไมไม่เลือกพวกเขา
เปลวบอกแล้วไม่ต้องการสิ่งใด ไม่ว่าอะไรก็ไม่รับ เสี่ยกำลังทำผิดกฎหมายอยู่
ลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยว แน่ใจวังมณีรมย์จะยอมปล่อยเสี่ยลอยนวล”
เปลวเกลี่ยกล่อมอย่างมีสติ ชี้ให้เห็นผลลัพธ์ที่จะตามมา หากเสี่ยวิกรมดื้อแพ่งพาเปลวออกจากวังไป
ในใจแล้วคิดว่าเสี่ยวิกรมไม่ได้เป็นคนเลวร้าย เพียงแค่หลงผิดตัณหากลับมีมากเกินไป

“เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล รอเปลวเป็นคนของเสี่ยแล้ว ยินดีทาบทามขอกับประมุขวังมณีรมย์
พร้อมสินสอดไม่อั้นรับผิดชอบเลี้ยงดูตลอดชีวิต เสี่ยดูแลให้อยู่สุขสบายไม่มีลำบาก
แค่เปลวยอมเป็นของเสี่ย ยิ่งมีเชื้อเจ้า เรื่องค่าตัวที่เคยให้คนเสนอไม่ต้องพูดถึงอีก
เสี่ยยินดีให้ตามที่วังมณีรมย์ยื่นเงื่อนไขจนสมฐานะ ถ้าไม่ใช้วิธีรวบหัวรวบหางเปลวคงไม่ให้โอกาสแน่
แต่ก่อนเปลวไม่มีอะไรยังใจแข็ง เดี๋ยวนี้เป็นถึงหม่อมราชวงศ์ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาคอยดูแลอีกแล้ว
เหลือวิธีเดียวลักพาตัว ที่เหลือค่อยตกลงทีหลัง”

“ทำแบบนี้นอกจากไม่ได้อะไร ยังทำตัวเองเดือดร้อนเสียมากกว่า  หยุดตอนนี้ก็ยังไม่สาย
เปลี่ยนใจเถอะครับ เรื่องหัวใจบังคับไม่ได้ ต่อให้เสี่ยได้ตัวเปลวไป..เปลวก็ไม่รักเสี่ย
สู้ไปหาคนที่เขาพร้อมทั้งร่างกายและหัวใจไม่ดีกว่าหรือ” เปลวยังไม่หยุดหว่านล้อม
จนกระทั่งเดินมาถึงรถหรูสองคันที่จอดยังที่ลับตา ในบริเวณตึกปีกซ้ายตำหนักของหม่อมทับทิม

“ไม่ต้องพูดแล้ว เคยเตือนแล้วจำได้ไหม คนอย่างเสี่ยวิกรมเมื่อออกปากก็ต้องได้..ไม่มีคำว่าไม่ได้
เปลวเองก็คือหนึ่งในนั้นไม่มีข้อยกเว้น ไปขึ้นรถได้แล้ว” เสี่ยหันมาพยักหน้าให้ลูกน้อง
ซึ่งรู้หน้าที่รีบเปิดประตูหลัง พร้อมกับใช้ปืนจี้บังคับสั่งเปลวขึ้นนั่ง อีกคนอ้อมไปประจำตำแหน่งคนขับ
ส่วนเสี่ยวิกรมเตรียมขึ้นนั่งตีคู่คนขับ สมุนคนที่ถือปืนขึ้นคงจะคุมเปลวอยู่ตรงเบาะหลัง
ส่วนอีกสองคนเตรียมประจำรถอีกคัน คอยคุ้มกันรถคันหน้า นี่คือแผนที่ทุกคนรับรู้
ซักซ้อมทำความเข้าใจกันมาเป็นอย่างดี  แต่...

“กรุณาวางปืนลงแล้วถอยออกห่างจากรถ ยกมือขึ้นเหนือหัวด้วย”
เสียงทุ้มห้าวเต็มไปด้วยพลังอำนาจ ออกคำสั่งให้ได้ยินทันที สมุนเสี่ยวิกรมสมเป็นมืออาชีพ
นิ่งมากแอบเลื่อนมือลอบชักอาวุธ ทันใดเสียงทรงอำนาจฟังน่าเกรงขามก็ดังขึ้นอีกครั้ง อย่างรู้เท่าทันพวกมันเช่นกัน

“อย่าคิดต่อสู้ขัดขืน” เปลวกระตุกยิ้ม เสียงนี้ต่อให้ไม่เห็นหน้าก็จำได้ขึ้นใจชินหู
จะเป็นใครไปไม่ได้..นอกจากคนที่หัวใจมีรักให้อยู่ในขณะนี้

“ปุๆๆ!” ปืนเก็บเสียงดังติดต่อสามนัด เศษหญ้าปลิวว่อน สมุนเสี่ยวิกรมจำต้องยกมือเทินเหนือศีรษะ
เสี่ยวิกรมหน้าเจื่อนไปถนัด ไม่ทันขึ้นรถ บุคคลปริศนาก็โผล่มา หนำซ้ำไม่ได้มาคนเดียวแต่มาถึง 5 คน
ปืนเก็บเสียงในมือมีมาครบทุกคน ท่าทางชำนาญและคล่องแคล่วไม่ต่างมืออาชีพ

คุณชายเพชรรัตน์ประมุขวัง เป็นผู้ยิงปืนขู่สมุนเสี่ยที่คิดชักอาวุธสู้  ชี้ให้เห็นความสามารถในการใช้เป็นอย่างดี
ส่วนอีกสองคือกล้ากับอเนกคงไม่ต้องบอกเรื่องฝีไม้ลายมือ ในเมื่อเป็นบอดี้การ์ดประจำย่อมไม่ธรรมดา
อีกสองคือทหาร ซึ่งคุณชายยื่นเรื่องขอมาดูแลความเรียบร้อยเป็นพิเศษ 
ทางวังมณีรมย์ทำหนังสือขอกำลังเสริมมาทั้งหมด 10 กว่านาย อยู่ที่นี่ 2 ที่เหลือดูความเรียบร้อยทั่วไป
มีหน้าประตูร่วมกับรปภ.ของวังอีก 2 นาย เสี่ยวิกรมเห็นอาวุธครบ แถมคุณชายมาด้วยตัวเองแบบนี้
ไม่ต้องเท้าความกันแล้ว แต่ที่เสี่ยแปลกใจเป็นที่สุด ประมุขวังสมควรอยู่ดูแลแขกเหรื่อในงานถึงจะถูก
ทำไมมาอยู่ที่นี่เวลานี้ เหมือนกับรู้ล่วงหน้าว่าเสี่ยและลูกน้องวางแผนลักลอบเข้ามาเสียเช่นนั้น

“ผมไม่รู้พลาดตรงจุดไหน” เสี่ยไม่เห็นทางขัดขืน ได้แต่พยักหน้าให้ลูกน้องยอมจำนน
ให้คนของวังมณีรมย์ปลดอาวุธประจำกาย โดยไม่คิดต่อสู้แต่อย่างใด
สภาพความจริงเมื่อประมุขมาด้วยตัวเองย่อมไม่ธรรมดา ดื้อดึงไปจะกลายเป็นเรื่องใหญ่
อาจถึงตายไม่คุ้มที่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงเล่น

“ผมไม่มีรายละเอียดให้” คุณชายเพชรสำรวจเปลว ยืนส่งยิ้มตาหยีบอกให้รู้ว่าไม่ได้บาดเจ็บแต่อย่างใด
คุณชายค่อยหันไปเอ่ยกับเสี่ยวิกรม ย้อนคำพูดอย่างมีคารมคมคาย

“ผมเดาว่าคุณชายคงรู้ความเคลื่อนไหวผม..ตั้งแต่แรกเลยสิครับ” คงมีแต่คนโง่เท่านั้นที่ใช้กำลังตัดสิน
โดยเฉพาะเสี่ยวิกรมไม่ใช่คนโง่ จึงไม่คิดจะใช้วิธีดังกล่าว เลือกใช้วิธีเจรจาประนีประนอมแทน คือทางออกที่ดี

“คิดแบบนั้นก็คงไม่ผิด” คุณชายสีหน้าดูเกรงขาม

“หึหึ..เป็นผมเองสินะที่ติดกับ ผมประเมินคุณชายต่ำเกินไปจริงๆ”
เสี่ยวิกรมหัวเราะขัน ยอมรับที่ประมาทความสามารถคุณชายมากเกินไป

“เสี่ยไม่ได้ประเมินผมต่ำหรอก แต่ที่นี่อยู่ในความดูแลของผมใครมาเยือนโดยไม่ได้รับเชิญ
แล้วรอดหูรอดตาผมเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้นได้ ถ้าผมจะหละหลวมขนาดนั้น
ก็ไม่สมควรรับหน้าที่ประมุขวัง..จริงไหมครับ” ไม่มีประโยคใดชื่นชมตัวเอง
ซ้ำไม่ยอมรับคำชมเสี่ยวิกรม หน้าหล่อแสดงจุดยืนให้รู้ ไม่ยอมให้ใครเหยียบจมูกถึงถิ่น
คุณชายเพชรรัตน์ไม่ใช่พวกผู้ดีที่ไร้เขี้ยวเล็บ ถึงจะมองข้ามหัวกันง่ายดาย

“ผมยอมรับทำไปทั้งหมดเพราะเปลว ผมเคยทำทุกวิถีทางมาแล้ว แต่เขาไม่รับไมตรีตอบ
ตั้งแต่ที่เขายังเป็นนางโชว์อยู่ ไม่ใช่พอเขามีฐานะมีชื่อเสียงจึงหวังตัวเขานี่คือความจริง
ที่ผมบังอาจบุกรุกเข้ามาลักพาคนในความดูแลของคุณชาย ไม่ได้มีเจตนาหมิ่นเกียรติ
ผมแค่ไม่มีวิธีอื่นนอกจากใช้วิธีนี้ อย่างที่บอกเปลวเขาไม่รับข้อเสนอของผม
ถ้าหากจะเอาผิดผมก็สุดแล้วแต่คุณชายพิจารณา ผมไม่มีอะไรแก้ตัวทั้งสิ้น
แต่ถ้ายังเห็นแก่ไมตรีรักษาหน้าตาชื่อเสียงผมสักเล็กน้อย ขอความกรุณาอะลุ่มอล่วย
ให้เรื่องจบลงแต่เพียงเท่านี้ อย่าให้บานปลายใหญ่โต ผมจะขอบคุณเป็นที่สุด”
เสี่ยวิกรมเจรจาอย่างฉลาด ที่ลงมือทำเหมือนไม่ให้เกียรติเจ้าถิ่น แต่เมื่อตกอยู่ในสภาพนี้
ก็ยอมรับผิดรอฟังความเห็นประมุขวัง จะจัดการตนเองและพวกลูกน้องยังไง
แต่ก็หวังจะได้รับการอภัย ถ้าหากไม่คิดจะก่อศัตรูกันแล้วล่ะก็
เสี่ยวิกรมคิดว่าคนลักษณะคุณชายเพชรรัตน์มีดีพอตัว

“ผมจะไม่ดำเนินคดีกับเสี่ย เมื่อยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ผมควรเห็นแก่ไมตรี
ทั้งที่ระหว่างเราผมสัมผัสไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่างที่บอกผมมีความเป็นลูกผู้ชายพอตัว
เสี่ยยอมรับผิดรบกวนลงลายมือชื่อเป็นหลักฐาน ให้สัจจะ ไม่มายุ่งวุ่นวายกับชายเปลวอีกเป็นอันขาด
เสี่ยรู้สึกกับชายเปลวในทางที่ดี แต่ควรระลึกไว้ด้วย..ชายเปลวเป็นคนวังมณีรมย์
เสี่ยเองก็มีครอบครัวแล้ว ขอให้ยุติเรื่องราวที่คิดกับชายเปลวไว้เท่านี้ ผมจะไม่ดำเนินคดี..ตกลงไหม
ถ้าเห็นด้วยช่วยเซ็นเอกสาร ผมจะปล่อยเสี่ยไป ถือว่าเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นแทน”
คุณชายดูน่าเกรงขามเต็มไปด้วยอำนาจบารมี สมเป็นประมุขวัง ไม่มาพูดพร่ำมากความ..
สำคัญน่านับถือน้ำใจ ซึ่งคนมีความคิดเท่านั้นที่จะเข้าใจลึกซึ้ง เสี่ยวิกรมจัดเป็นคนประเภทนี้
แต่ติดนิสัยมั่นใจอิทธิพลที่มีมากเกินไป มักทำอะไรไร้สติตรึกตรองยั้งคิดให้ดี หรือเพราะตัณหาหน้ามืด
หวังได้ตัวเปลวมาครอบครอง จากที่พลาดมาแล้วหลายครั้ง ทำให้เสียคนเพราะเรื่องนี้เข้าจนได้
เมื่อเจอเด็กรุ่นน้องสอนให้เกิดความละอายใจขึ้นมา ซึ่งคุณชายกระทำอยู่ พลันนึกอดสูตัวเอง
ไม่ได้โกรธหรือมีอคติที่เด็กรุ่นหลังพูดใส่หน้าเลยแม้แต่น้อย กลับยอมรับนับถือความใจกว้างของคุณชาย
ที่ยอมให้โอกาสเสียอีก ถ้าคุณชายจะเอาเรื่องก็สามารถทำได้ แต่กลับเลือกที่จะไม่ทำ
กลายเป็นชนะใจเสี่ยวิกรมจนไม่คิดบ่ายเบี่ยงข้อเสนอที่คุณชายยื่นเงื่อนไขแต่อย่างใด
ในทางกลับกันเสี่ยรู้ดีหากดื้อดึงมีแต่จะนำหายนะมาสู่ครอบครัวเสียมากกว่า

“ตกลงผมรับปาก นับจากนี้จะไม่ทำให้เปลวเดือดร้อนวุ่นวายอีก”
อเนกนำปากกาพร้อมกระดาษพิมพ์รายละเอียดเสร็จสรรพ เนื้อหาใจความรับปากว่าจะยอมวางมือ
ไม่สร้างความเดือดร้อนลักตัวเปลวอีก รวมถึงไม่วุ่นวายชีวิตของเปลวนับจากนี้เป็นต้นไป
ก่อนเสี่ยวิกรมจะเซ็นลายมือชื่อไว้เป็นหลักฐานสำคัญ โดยใช้เวลาไม่นานก็เป็นอันเสร็จสิ้น

“ถือว่าเราเข้าใจตรงกันแล้ว เชิญเสี่ยพาลูกน้องกลับออกไปได้เลย
คนของผมจะเปิดทางให้ไม่มีการขัดขวาง หวังว่าเสี่ยจะรักษาคำพูดเช่นกัน
ถ้ามีครั้งหน้าผมไม่ใจดีแบบนี้อีกแล้ว” คุณชายพูดย้ำทิ้งท้าย เสี่ยวิกรมหันไปพยักหน้าให้ลูกน้อง
ก่อนพากันขึ้นรถขับออกจากบริเวณนั้นทันที ไม่มีการใช้กำลังแก้ปัญหา
เป็นการคลี่คลายสถานการณ์ได้ดี อาศัยสติปัญญาไหวพริบความเฉลียวฉลาดของคุณชาย และอีกคนที่ไม่อาจไม่พูดถึง

“ยอดเยี่ยมมากครับ..ชายเปลว” คุณชายยิ้มอบอุ่น ยื่นมือปัดปอยผมซึ่งตกระหน้าสวยให้อย่างอ่อนโยน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช่เกิดจากความบังเอิญ ที่คุณชายพร้อมบอดี้การ์ดมาประจวบเหมาะช่วยเปลวเอาไว้ได้ทัน
แต่เป็นแผนการซึ่งคุณชายและเปลว..คุณหญิงมุกรู้ตัวกันก่อนล่วงหน้า

หลังแขกซึ่งไม่ได้รับเชิญมาถึงตำหนักหม่อมทับทิม คงไม่น่าสนใจ ถ้าแขกดังกล่าวไม่ได้รับการอำนวยความสะดวก
ทำให้ถูกจับตาเป็นพิเศษ เมื่อคุณมรกตออกหน้าให้รปภ. ปล่อยรถปริศนาสองคันเข้ามา
ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาแขกเหรื่อมาร่วมงาน การตรวจสอบจึงมีตามมาอาศัยกล้องวงจรปิดตามจุดต่างๆ
คุณชายติดตั้งอย่างฉลาด พอรู้ว่าตัวกลุ่มบุคคลดังกล่าว เป็นใครคนพวกไหน
ก็ไม่ยากที่จะรู้จุดประสงค์ของพวกเขาเช่นกัน

การซ้อนแผนจึงเริ่มขึ้น หากจะทำให้ผู้ร้ายจำนนหลักฐานก็ต้องให้คดีเกิดขึ้นเสียก่อน
จากนั้นค่อยใช้หลักฐานดังกล่าวมัดตัวคนร้ายภายหลัง เปลวยอมโดดลงมาเสี่ยงเอง
แม้คุณชายจะไม่เห็นด้วย แต่เป็นเพราะเปลวยืนกรานให้ใช้วิธีนี้
ย้ำคุณชายคอยช่วยย่อมไม่เกิดอันตรายแน่ เปลวรู้จักเสี่ยวิกรมดีประมาณหนึ่ง
ไม่ได้มาเพราะประสงค์ร้ายหมายเอาชีวิตแน่นอน แค่ต้องการตัวเปลวไม่มีเหตุจูงใจอื่นใด
ถ้ากังวลในเรื่องความปลอดภัยจึงพอจะมั่นใจได้ว่าเปลวจะไม่ได้รับอันตราย
ด้วยความมั่นใจของเปลว คุณชายจึงยอม ทุกอย่างล้วนอยู่ในสายตาโดยตลอด
ซึ่งมีคำสั่งให้กล้าและอเนกจับตาความเคลื่อนไหวเปลวและสนิมทุกฝีก้าว
เหตุผลที่รวมสนิมเข้าไว้ด้วยนั้น เป็นเพราะคนใกล้ตัวที่สามารถใช้ต่อรองเปลวมีอยู่เพียงไม่กี่คน
หากเป้าหมายเลือกใครเป็นเหยื่อ สนิมสมควรที่จะถูกเลือกมากที่สุด
ตลอดงานจึงอยู่ภายใต้การอารักขาของบอดี้การ์ดหนุ่มไม่มีพลาด

“สนิมปลอดภัยหรือเปล่าครับ” เปลวไม่ลืมถามถึงเพื่อนรัก
ไม่ใช่ไม่รู้ความเคลื่อนไหว..เพียงแต่สนิมไม่ได้ถูกเสี่ยวิกรมใช้เป็นเหยื่อ
แต่กลับตกไปเป็นเหยื่อเพื่อนคุณนิลแทน ย่อมไม่แปลกที่เปลวจะกังวลห่วงเพื่อนมากเลยทีเดียว
ถึงจะไม่รู้ความเป็นไปทั้งหมด แต่ก็เดาได้ว่าสนิมเมื่อไม่อยู่ในมือเสี่ยวิกรม
จะอยู่ดีมีสุขปลอดภัยอยู่หรือไม่ถึงต้องถาม

“กล้าไม่ปล่อยให้หนิมได้รับอันตรายหรอกครับ ตอนนี้นายนิลเขาดูแลอยู่
ไม่ต้องห่วงนะครับ” คุณชายเป็นคนบอก โดยไม่ได้เล่ารายละเอียดแต่อย่างใด คาดว่าเดี๋ยวเปลวก็คงรู้

“หายกันมานานแล้ว จะพลอยเป็นที่สงสัยของสองพระองค์เปล่าๆ
เปลวว่าพี่ชายรีบกลับเข้าไปในงานเถอะครับ เปลวขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยจะรีบตามไป
ที่เหลือเราค่อยสะสางกันพรุ่งนี้ ยังไงคืนนี้รอให้งานผ่านไปด้วยดีเสียก่อน
ส่วนจำเลยค่อยพิพากษาทีหลัง” เปลวเห็นเสียเวลากันมาพอสมควรจึงเตือนสติ
เพื่อให้กลับไปทำหน้าที่ให้เรียบร้อยสมบูรณ์

“รีบตามมานะครับ เพื่อนพี่เขาบังคับให้พาน้องชายไปแนะนำด้วย 
เราจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่อยสะสางพรุ่งนี้ งานเลี้ยงต้อนรับเปลวไม่ล่มแน่นอนครับ”
คุณชายยิ้มหล่อพูดติดตลกเล็กน้อย เปลวพลอยขำไปด้วยเช่นกัน
ก่อนทั้งคู่จะแยกย้ายทำหน้าที่ กล้ารับคำสั่งให้คอยดูแลเปลว ส่วนอเนกกับนายทหารอีกสอง
แยกย้ายประจำจุดคอยดูแลความเรียบร้อย คุณชายสำรวจตัวเองเล็กน้อยค่อยกลับเข้างาน
ไม่แสดงพิรุธแต่อย่างใด วางแผนไม่ผิดพลาด ที่ต้องยกนิ้วให้เป็นพิเศษคือเปลว
ตีเนียนไม่แสดงท่าทีนกรู้ให้จับสังเกตแม้แต่น้อย

คุณนิล สนิม คุณมรกต กระทั่งหม่อมทับทิม หม่อมรำไพ สมาชิกที่เหลือไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า
สามพี่น้องวางแผนดัดหลังคุณมรกต และยังใช้คนที่ไว้ใจให้ตามดูแลสนิมอีกต่างหาก
แบบนี้ถึงเรียกว่าฉลาด ไม่มีเผยไต๋ให้คนปองร้ายรู้ความเคลื่อนไหวเลยนี่สิ
คุณชายเพชรรัตน์ คุณหญิงมุก รวมทั้งเปลวไม่ใช่ใครสามารถเล่นงานได้อย่างที่คิด
สายเลือดแห่งมณีรมย์ไม่ยอมให้ใครลูบคมตกเป็นเหยื่อเหมือนที่คนเหล่านั้นคาดหวังไว้
สำคัญพวกเขามีวิธีจัดการให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี อาจจะคิดว่าคุณชายปล่อยตัวเสี่ยวิกรม
และลูกน้องง่ายไป น่าจะให้ตำรวจนำตัวไปดำเนินคดี สามพี่น้องวินิจฉัยกันมาก่อนแล้ว

เสี่ยวิกรมไม่ใช่คนไร้อิทธิพล คดีบุกรุกลักพาตัวซึ่งความผิดยังไม่ ถึงขั้นเปลวได้รับอันตราย
ยังไงคดีนี้ก็จบโดยเสี่ยและลูกน้องไม่ต้องเข้าคุก ประเด็นสำคัญศัตรูภายนอก
หากเพาะบ่มความแค้นยืนกรานดำเนินคดี เอาเรื่องเสี่ยให้ถึงที่สุด
ย่อมมีการจองล้างจองผลาญล้างแค้นกันไม่จบสิ้น คนจ้องทำร้ายกับคนคอยระวัง
ฝ่ายหลังเสียเปรียบมากกว่า สู้ซื้อใจทำให้เขายอมรับนับถือ นักเลงระดับนี้
สิ่งที่คุณชายทำย่อมมีผลให้เขารักษาสัตย์ ไม่หันกลับมาเล่นงานเปลวตามที่ได้รับปากไว้
คนรักศักดิ์ศรีชื่อเสียงที่สร้างสมมาอย่างเสี่ยวิกรม ย่อมรู้อะไรแลกแล้วคุ้ม อะไรทำไม่คุ้ม..จะไม่ทำแน่ๆ

   สิ่งที่ต้องให้ความใส่ใจคือคนใน จ้องคิดร้ายอิจฉาริษยา คนแบบนี้มากกว่าต้องหาวิธีจัดการ
กรณีคุณมรกตความผิดที่ทำต้องลงเอยด้วยการให้โอกาสรอลงอาญาไม่สามารถฟันธง
ทำการขับไล่จนเป็นข่าวอื้อฉ่าวได้ ถ้ายังไม่ยุติพฤติกรรมค่อยลงโทษขั้นเด็ดขาด ไม่ให้อยู่ในวังมณีรมย์อีก

เหตุการณ์นี้ก็พอจะกำราบคุณมรกตให้สำรวมลงได้บ้าง แม้จะไม่เชื่อว่าเธอจะยอมถอดเขี้ยวเล็บ
อย่างน้อยก็ทำให้เธอรู้ทองเปลว มณีรมย์ ไม่ใช่พวกไร้สมองไร้พิษสง ที่เธอคิดจะเล่นงานง่ายๆ
นี่ต่างหากที่เปลวทำให้เธอประจักษ์รู้ได้ด้วยตัวเอง แนวทางแก้ปัญหาคือไม่เพิ่มศัตรูภายนอก
ทำให้สำนึกบุญคุณเป็นมติเอกฉันท์สามเสียง ก่อนจะลงมติเรื่องคุณมรกตที่มีแนวทางกำราบเธอวันพรุ่งนี้
ส่วนเธอจะยุติพฤติกรรมเลวร้ายหรือไม่นั่น ขึ้นอยู่กับตัวเธอแล้ว ถ้ายังมีครั้งหน้าคุณชายเพชรคือคนตัดสิน
ขับออกจากวังมณีรมย์ ยึดคืนฐานันดรศักดิ์ที่จะถอดถอนอีกต่างหาก ถ้าเธอไม่รักตัวเองก็ต้องแล้วแต่ตัวเธอเลือก
คุณชายคลายกังวลไม่น้อย เปลวเลื่อนสถานะคือคนรักในปัจจุบันโดยไม่มีการเปิดเผย ไม่ใช่พวกอ่อนต่อโลก
แต่ฉลาดรู้เท่าทันคนเก่งกาจพอตัวเลยเชียวล่ะ สิ่งนี้คุณชายพอจะมั่นใจได้
เปลวย่อมมีวิธีรับมือกับภัยร้ายที่จะคุกคามในทุกรูปแบบ ซึ่งไม่ว่าภัยมืดเหล่านั้นจะแฝงมาด้วยวิธีการไหน
คุณชายตั้งปณิธานไว้ จะไม่ยอมให้คนรักและคนที่อยู่ในความดูแลให้ได้รับอันตรายเป็นอันขาด..

   “ขอบคุณครับ..พี่กล้า” เปลวเอ่ยขอบคุณบอดี้การ์ดหนุ่ม คนที่ให้การดูแลอย่างสุดความสามารถ

   “เป็นความรับผิดชอบของผมครับ” กล้ารีบปรามเปลว

ต่อด้านล่าง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-12-2014 09:07:59 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1254 เมื่อ11-12-2014 11:57:13 »

-  2  -



“ไม่ต้องถือยศศักดิ์กับเปลวหรอก ช่วยเล่าเรื่องหนิมหน่อยสิครับ หลังจากคุณอนิรุทธ์ประคองไปห้องน้ำ
พี่กล้าส่งคนทำความสะอาดแกล้งไม่เปิดโอกาสให้เขาทำตามอำเภอใจ ถ่วงเวลาให้คุณนิลมาเป็นพระเอก
เหตุการณ์ต่อจากนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง พอคุณมรกตมาบอกเปลว..สนิมเข้าไปในสวนตำหนักซ้าย
เปลวพะวงแอบคิดไปว่าคุณอนิรุทธ์ย้ายจุด พาสนิมเข้าไปที่สวนแทน ถึงจะรู้พี่กล้าจับตาอยู่คงไม่เป็นอันตราย
แต่ก็กลัวเสียแผนกับเสี่ยวิกรม เกิดไปเจอลูกน้องเขาเข้า จับไปเป็นตัวประกันเรื่องยุ่งใหญ่”
เปลวพอมาถึงตำหนัก ก็ตรงมาห้องรับรองถือโอกาสซักถามกล้าทันที

   “ผมทำตามแผนคุณชายเปลว ส่งคนของเราให้ไปทำความสะอาดถ่วงเวลาคุณอนิรุทธ์
รอให้คุณนิลมาช่วยคุณหนิม แผนนี้ได้ผลคุณอนิรุทธ์ดูเสียอารมณ์พอสมควร
เมื่อเห็นห้องน้ำมีคนของเราถูพื้นทำความสะอาดอยู่ แกยังรักษาภาพพจน์ไม่ใจร้อน
รอจนผมให้สัญญาณเมื่อเห็นคุณนิลมา  คนของเราค่อยปลีกตัวหลบไป
คุณอนิรุทธ์พอเห็นปลอดคนรีบพาคุณหนิมเข้าห้องน้ำปิดประตูล็อกบานในทันที
คุณนิลท่าทางร้อนใจมาก ไปถึงก็มุ่งความสนใจห้องน้ำที่ปิดประตู เคาะเรียกโดยไม่เกรงใจคนข้างใน
ดูมั่นใจว่าต้องเป็นคุณอนิรุทธ์ไม่มีลังเลแม้แต่น้อย ทีแรกคุณอนิรุทธ์ไม่ยอมเปิด
รู้ว่าเป็นคุณนิลแกแกล้งเงียบให้คุณนิลล่าถอยกลับไปเอง
คิดผิดไปถนัด คุณนิลไม่กลับยังขู่จะพังประตูเข้าไปอีกต่างหาก
สุดท้ายก็ยอมเปิดปั้นหน้าบอกพาคุณหนิมมาเข้าห้องน้ำ เห็นน้องเมาหวังดีช่วยพยุงมาเฉยๆ
แต่คุณนิลไม่ฟังคงเหลือบเห็นรอยแดงตรงต้นคอคุณหนิม กำปั้นเสยครึ่งปากครึ่งจมูกไม่พูดพร่ำทำเพลงอีก
ผมเพิ่งเห็นคุณนิลโกรธมากขนาดนี้เป็นครั้งแรก ก่อนแกจะรวบดึงเอาตัวคุณหนิมมากอดเสียเอง
สภาพคุณหนิมไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยซ้ำ อ่อนปวกเปียกเมาคอพับในอ้อมแขนของคุณนิลนั่นแหละครับ
สีหน้าคุณนิลโกรธควันออกหู ติดตรงที่คุณอนิรุทธ์คือเพื่อนคบหากันมานาน
มีฝากไปบอกคุณเอกกับคุณสกรณ์ด้วยว่าคุณนิลไม่กลับไปร่วมโต๊ะแล้ว
อยากกลับเชิญตามสะดวกดูแกห่วงคุณหนิมมากๆ ไม่สนใจสภาพคุณอนิรุทธ์ปากแตก
กำเดาไหลยืนหน้าซีดเช็ดเลือดปอยๆ อยู่ตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ กระทั่งหางตาแกยังไม่แล
ไม่ลังเลอุ้มแบกคุณหนิมเลี่ยงขึ้นตำหนักใหญ่ด้วยตัวเอง ผมคอยสังเกตการณ์ห่างๆ
ทำตามคุณชายเปลวบอกไม่ยื่นมือช่วย แน่ใจทุกอย่างเรียบร้อยด้วยดี
จังหวะอเนกโทรบอกคุณชายเปลวเข้าในสวนตำหนักซ้าย 
ให้รีบตามไปสมทบคุณชายเพชรโดยด่วน ผมก็ไปเลยครับ”
ตลอดเวลาพี่กล้ารับคำสั่งให้คอยดูแลสนิม แผนถ่วงเวลาก็เป็นความคิดเปลว
เพื่อดูพฤติกรรมคุณนิล แสดงว่าทุกอย่างเปลวรับรู้ตลอดมา

“ขอบคุณครับพี่กล้า ผมถามความรู้สึกส่วนตัว อยากรู้พี่กล้าเห็นเหตุการณ์ที่คุณนิลกระทำ
รู้สึกอย่างไรบ้างครับ ไม่ต้องแปลกใจผมรู้อดีตเรื่องราวของพี่กล้าและคุณนิลพอสมควร
แค่ต้องการให้แน่ใจ สิ่งที่ผมทำลงไปไม่ทำร้ายจิตใจใครเท่านั้น” เปลวเอ่ยกับพี่กล้าตรงๆ
อย่างน้อยอดีตคนที่เคยรักกัน ถ้าเห็นคุณนิลแสดงความรู้สึกตลอดจนพฤติกรรมต่างๆ กับสนิม
พี่กล้าจะเจ็บปวดบ้างไหม รู้สึกยังไงกับสิ่งที่รับรู้อยู่ในขณะนี้..

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ผมกับคุณนิลเป็นไปไม่ได้ ผมเองมีครอบครัวมีภรรยากับลูกที่ต้องดูแล
คุณชายเปลวสบายใจได้ครับ เรื่องผมกับคุณนิลจบไปนานแล้ว ผมดีใจถ้าคุณนิลมีใครทำให้เขามีความสุข
จากเหตุการณ์ครั้งนี้ผมมั่นใจว่า คุณนิลเจอคนที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขแล้วครับ”
พี่กล้าใช้น้ำเสียงจริงจัง แววตามองตอบเปลวไม่มีหลบ ยืนยันให้เห็นว่าทุกคำพูด
ออกจากใจไม่มีปั้นแต่ง เปลวฟังแบบนี้ถึงกับเอ่ยขอบคุณ

“ขอบคุณครับ ขอบคุณแทนหนิมด้วย ผมกับหนิมต้องรบกวนพี่อีกมากมายหลายอย่าง
ผมรู้เมื่ออยู่ในจุดนี้ไม่มีทางราบรื่น ตราบใดยังไม่รู้ตัวคนที่ต้องการชีวิตผมล่ะก็ ยังมีอันตรายรอบด้าน”
น้ำเสียงบวกกิริยาอ่อนน้อมถ่อมตน ทำเอาบอดี้การ์ดหนุ่มชื่นชมยอมรับนับถือ
เปลวไม่ทำตัวเย่อหยิ่งถือยศถือศักดิ์ ในทางกลับกันวางตัวให้คนรักเอ็นดู
พี่กล้าย่อมให้ใจเกินร้อยคืนไปเช่นกัน
ไม่ใช่แค่หน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมาย สำคัญเจ้านายคนนี้อ่อนน้อมถ่อมตนให้เอ็นดู
ซ้ำเปลวยังแสดงให้เห็นถึงสติปัญญาความฉลาดจนต้องยอมรับนับถือเข้าขั้นยกนิ้วให้
เรื่องรู้เท่าทันคนไม่ต้องห่วงงำประกายมิดชิดไม่โอ้อวดให้ใครรู้เท่านั้น นี่สิจึงเหมาะคู่ควรกับวังมณีรมย์ยิ่ง
เพราะยังมีภัยมืดแฝงตัวเงียบ กระทั่งคุณชายเพชรก็สืบเสาะตามล่าหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องราวให้กระจ่างไม่ได้
พี่กล้ามั่นใจหากมีเปลวช่วยคิดช่วยแก้ไขแล้วล่ะก็ ไม่ช้าทุกอย่างที่ยังเป็นปริศนาคลุมเครืออยู่
ย่อมคลี่คลายออกมาในที่สุด..

“คุณชายเปลวยกย่องเกินไป ผมเป็นข้ารับใช้ไม่ต้องเอ่ยปากขอ
ก็พร้อมพลีชีวิตทำหน้าที่สุดความสามารถ ยิ่งคุณชายเห็นคุณค่าในตัวผม
ขอให้มั่นใจในสัตย์วาจา..ความปลอดภัยคุณชายกับคุณหนิม
ผมไม่มีทางยอมให้ใครทำร้ายพวกคุณเป็นอันขาด ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจอยู่”
เพียงเท่านี้เปลวก็รู้สึกตื้นตัน ไม่ได้ตัวคนเดียวยืนบนความเสี่ยงอีกแล้ว
ยังมีคนพร้อมยอมตายไม่ว่าอันตรายในมุมมืดจะมาในรูปแบบไหน
แม้จะยังไม่รู้สิ่งนั้นคืออะไร อย่างน้อยก็ยังมีคนคอยระวังหลังให้

“ขอบคุณอีกครั้งครับ ผมขอตัวเปลี่ยนชุดก่อน ขอบคุณมากครับ” เปลวปิดท้าย
ก่อนแยกตัวไปเปลี่ยนชุด เปลวเลือกกลับเข้างานถือโอกาสส่งแขกกลับจะได้ไม่ต้องเสียเวลาอีก
หลังกลับเข้างานก็ตรงไปรวมตัวกับคุณชายเพชร คุณหญิงมุกและหม่อมรำไพ
หม่อมทับทิม รับหน้าที่ส่งเสด็จทั้งสองพระองค์ดำเนินกลับวังบวรเวศน์..ซึ่งผ่านไปด้วยดี
ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากนักตามพระประสงค์ของสองพระองค์ ก่อนมาพบเพื่อนคุณชายเพชร

“นี่เพื่อนร่วมรุ่นของพี่สมัยเรียนที่อังกฤษ” คุณชายพาเปลวแนะนำบรรดาเพื่อนๆ
เปลวไม่ลังเลที่จะยกมือไหว้ ไม่มีทีท่าถือตัวจึงได้รับสายตาชื่นชมจากเพื่อนคุณชายมีมาให้หมดทุกคน

“สวยมากครับ การแสดงช่างประทับใจ ไม่คิดจะได้เห็นชายเปลวกับชายเพชรร่วมบรรเลง
เหนือความคาดหมายติดตาพาลืมไม่ลงจริงๆ สำคัญชายเปลวงดงามเหนือคำบรรยายมากที่สุดเลยครับ”
หนึ่งในเพื่อนคุณชายยิ้มกรุ้มกริ่ม ส่งสายตาเอ่ยปากชมเปลวไม่หยุด

“ขอบคุณครับที่ชอบ ขอยกความดีให้พี่ชายเขาครับ เปลวมีอาชีพแบบนี้ก็พอจะรับมือสถานการณ์ได้
ไม่รู้สึกว่าลำบากเท่าไหร่ แต่พี่ชายกลับทำออกมาได้ไม่มีตินี่สิ สมควรรับคำชม”
เปลวไม่ยอมรับความดีความชอบแต่เพียงผู้เดียว กลับยกอ้างกล่าวชมคุณชายเป็นพิเศษ

“โห..ชมชายเพชรขนาดนี้ พานทำให้หน้าบานไม่หุบเลยสิครับ”
เพื่อนอีกคนพูดแซวคุณชาย พาเพื่อนในกลุ่มขำตาม หญิงมุกเองก็พลอยหัวเราะขำตามไปด้วยเช่นกัน

“พี่คิดว่าถ้าไม่มีชายเปลวเป็นตัวหลัก ชายเพชรคงไม่ได้เกิดหรอก น่าอิจฉาได้โชว์ร่วมกับคนสวย
ส่งให้ชายเพชรเด่นไปเลย” หนึ่งในนั้นเสริม ได้รับการพยักหน้ายืนยันจากพวกเพื่อนสนับสนุนตามมาทันที

“ตกลงจะชมชายเปลวก็บอกเขาตรงๆ คุณสุเมธ ไม่ต้องอ้อมโลก กล้าหน่อยสิครับ”
เพื่อนอีกคนแซวคนที่พูด เรียกเสียงฮาดังขึ้นมาอีกจนได้ ดีที่แขกเหรื่อทยอยกลับกันจวนหมดแล้ว
เหลือก็แต่กลุ่มเพื่อนคุณชายที่เตรียมจะกลับเช่นกัน จึงไม่ค่อยน่าเกลียดที่มีเสียงเฮฮาดังมาเป็นระยะ

“ที่แท้ก็แอบปลื้มชายเปลวหรือครับคุณสุเมธ” อีกคนแซวขึ้นบ้าง

“โธ่! พวกคุณรุมผม หรือใครในที่นี้จะเถียงว่าเขาไม่สวย มีใครกล้าปฏิเสธผมไหม”
คุณสุเมธหูแดงหน้าแดงใหญ่ ยิ่งเขินหนักเมื่อเห็นสายตาเปลวจ้องมองมายิ้มๆ คุณสุเมธดูเขินเปลวไปเสียแล้ว

“กลับได้แล้วครับ พวกคุณทั้งหลาย” คุณชายเพชรไล่แขก เมื่อเริ่มเห็นว่าเพื่อนรักจงใจขายขนมจีบเปลวกันยกใหญ่

“โห..เจ้าของวังเขาไล่แล้ว พวกเรากลับเถอะ..ดูท่าจะหวงน้องมาก
ยังไงมีโอกาสขอแวะมาเยี่ยมชายเปลวบ้างสิ” อีกคนพูดติดตลก

“ขอซึ่งหน้าเชียวคุณสนั่น..ฮิ้ว!!” เสียงแซวดังอีกครั้ง
กว่าจะลากกันกลับได้ เปลวก็โดนคนนั้นคนนี้หยอดจนเกือบครบคน

“เสน่ห์แรงจริงนะคะ” หญิงมุกแซวเปลว เมื่ออยู่สามพี่น้องคล้อยหลังบรรดาเพื่อนๆ ซึ่งกลับกันไปหมดแล้ว

“ไม่หรอกครับพี่หญิงมุก พี่เขาแค่แซวเล่นๆ” เปลวหัวเราะ

“เอาเถอะ..หวังว่าพวกนั่นจะแค่แซวเล่น” คุณชายหรี่ตาเอ่ยสำทับ
ทำเอาเปลวจ้องหน้าหล่อ พร้อมกับเลิกคิ้วใส่อย่างนึกขำ

“คิคิ..มุกขอตัวดีกว่า ดูท่าพี่ชายไม่ค่อยสบอารมณ์เสียแล้ว”

“เดี๋ยวสิครับพี่หญิงมุก อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน” เปลวไม่สามารถรั้งหญิงมุกไว้ได้
เธอรีบเผ่นเดินหนีไปในทันที ปล่อยพี่ชายอยู่ลำพังกับเปลว

“เปลวไม่อยากอยู่กับพี่หรือครับ” คุณชายดันมาพูดตัดพ้อหน้านิ่ง
ทำเอาเปลวจะขำก็ขำไม่ออก เจอบทงอนในแบบของประมุขวังเข้าให้

“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย เปลวแค่จะถือโอกาสปรึกษาพี่หญิงมุก
ที่จะแจ้งความผิดคุณมรกตวันพรุ่งนี้ต่างหาก” เปลวรีบปรับความเข้าใจทันที

“ไม่ทันแล้ว รปภ.รายงานมา มรกตอาศัยจังหวะที่พวกเราเตรียมส่งเสด็จลอบออกจากวัง
ไปพร้อมพวกเพื่อนเขาแล้ว คงรู้ว่าแผนล้มเหลว น่าจะโทรคุยกับเสี่ยวิกรมไปเรียบร้อย
พี่คิดว่าสองสามวันนี้คงไม่กลับเข้าวังมาหรอก อาจจะขอเวลาเตรียมหาวิธีพ้นผิด
นิสัยมรกตไม่ยอมจำนนแน่” คุณชายเป็นคนบอกเปลว

“คิดไว้แล้วครับ ถ้าเธอไหวตัวทันคงจะหลบหน้าเราไปก่อนสักพัก”
เปลวเองก็คิดไว้เช่นกัน จึงพูดออกไปตามนั้น

“ไม่เป็นไร..พี่มีวิธีบีบให้มรกตยอมรับผิด”

“ตัดรายได้หรือครับ” เปลวพูดแทรกขึ้น

“อืม..มรกตอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ได้เงินกองกลางที่เคยได้รับ”

“แล้วแต่พี่ชายเถอะ ยังไงเรื่องนี้เปลวก็แค่ต้องการสั่งสอนให้เธอรู้
คนที่เปลวต้องการตัว คือคนที่ส่งมือปืนไปยิงเปลวมากกว่า”

“ใจเย็นครับ เรื่องนี้ไม่ช้าเราต้องรู้ตัว” คุณชายจับบ่าบางปลอบ

“ครับ..” เปลวสบตา เมื่อเห็นสายตาห่วงใยส่งมาให้ไม่มีซ่อนเร้น

“ดึกแล้ว..พี่ว่าไปพักผ่อนก่อนเถอะครับ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

“พี่ชายเองก็พักด้วยกันเลยสิครับ” เปลวก็นึกห่วงเช่นกัน

“หืม..ชวนพี่หรือเรา” คุณชายยิ้มกรุ้มกริ่ม ทำเปลวหน้าร้อนวาบ

“บ้า..เปลวหมายถึงพี่ชายก็ขึ้นนอนได้แล้ว” เปลวรีบแก้คำพูดใหม่

“หึหึ..หลงดีใจนึกว่าชวนพี่นอนด้วยเสียอีก” คุณชายแหย่ หวังดูหน้าสวยขึ้นสีจัด
ได้ผลอย่างที่คาดไม่ผิด หน้าสวยของเปลวแดงจัดไปแล้ว

“เจอกันพรุ่งนี้เช้า..ราตรีสวัสดิ์ครับ” ก้มงุดรีบชิ่งหนีทันทีเช่นกัน

“หึหึ..ราตรีสวัสดิ์ครับ” คุณชายหัวเราะตามหลัง คนที่เร่งเดินฉับๆ
ขึ้นบันไดในสภาพแดงเถือกไปทั้งตัว เป็นอารมณ์สุนทรีปิดท้ายค่ำคืนในงานเปิดตัวต้อนรับเปลว
ในฐานะทายาทวังมณีรมย์ ผ่านไปเป็นที่เรียบร้อย แม้มีเหตุการณ์ตื่นเต้นเกิดขึ้นแต่ก็อยู่ในแผนที่วางไว้
ไม่เหนือการควบคุม จะว่าไปแล้วเรื่องราวเหล่านี้ คุณชายเองถึงแม้โล่งใจที่ไม่เกิดเรื่องร้ายแรง
แต่ก็ยังมีเรื่องคาใจอยู่ ตราบใดภัยมืดยังรอเล่นงานแบบนี้ คุณชายก็คงไม่สามารถข่มตาหลับให้สนิทเช่นกัน


   “เรื่องราวทั้งหมดที่แจ้งให้ทราบผมมีหลักฐาน หม่อมน้าไม่ต้องแก้ตัวแทนมรกตแล้วครับ
นิสัยผมถ้าไม่มีหลักฐานเพียงพอไม่คิดปรักปรำใคร กรณีนี้ผมไม่มีความจำเป็นจะต้องกล่าวหา
ที่ผมบอกทุกคนรับรู้ไว้ แค่หวังไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก ครั้งนี้แม้ผมจะไม่ลงโทษรุนแรง
แต่ก็ไม่คิดจะปล่อยปละละเลย มรกตทำอะไรเอาไว้ ก็ต้องพร้อมรับความผิดไว้ด้วย”
   คุณชายในฐานะประมุขวัง เรียกสมาชิกรวมตัวโดยไม่คิดเสียเวลาดึงให้ยืดเยื้อ
เมื่อมากันพร้อมก็เปิดประชุมแจ้งเรื่องคุณมรกตสร้างวีรกรรม
จนถึงขณะนี้ก็หายตัวเงียบ ไม่ยอมออกมารับความผิด

   “น้าไม่อยากเชื่อว่ามรกตจะทำ อาจเป็นการเข้าใจผิดกันก็เป็นได้” หม่อมทับทิมยังพยายามแก้ต่างเพื่อช่วยลูกสาว
ทั้งที่รู้เต็มอกว่าเป็นฝีมือคุณมรกตร่วมกับเสี่ยวิกรม แต่ก็ยังพยายามตีหน้าซื่อได้อย่างแนบเนียน

   “ไม่มีใครเข้าใจผิดหรอกครับ ผมเรียกทุกคนให้มา ไม่ได้ต้องการขอให้ใครช่วยแก้ต่างให้มรกต
เพียงขอเตือนให้รับทราบไว้ด้วย ใครก็ตามหากสมคบคิดกับคนภายนอก
เพื่อทำร้ายคนในวังจะด้วยจุดประสงค์อะไรก็แล้วแต่ ผมจะจัดการขั้นเด็ดขาด
กรณีของมรกตรายได้จากส่วนกลางที่เคยได้รับในแต่ละเดือน ผมจะให้งดจ่ายจนกว่ามรกตจะมาพบผม
หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นกรณีตัวอย่าง” คุณชายพูดทิ้งท้ายแค่นั้น โดยไม่คิดฟังใครอีก
ก่อนจะลุกเดินออกจากห้องในทันที สายตาของหม่อมทับทิมที่จ้องเปลวเต็มไปด้วยความโกรธ
แต่ก็ไม่ได้เอ่ยคำพูดแต่อย่างใด คงเห็นคุณหญิงมุกยังนั่งอยู่ด้วย
ส่วนหม่อมรำไพสีหน้าไม่แสดงความรู้สึกอะไร ลุกเดินออกไป
จากนั้นหม่อมทับทิมถึงได้สะบัดก้นตามไปอีกคน เหลือคุณหญิงมุก เปลว และคุณนิลที่ยังคงนั่งกันอยู่

   “พี่ขอโทษแทนพี่มรกตด้วยนะครับ” คุณนิลขอโทษเปลว

   “คุณนิลไม่ต้องขอโทษผม คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษแทนใครเลย”   “แต่..” คุณนิลยังพยายามจะพูด

   “ไม่มีแต่ครับ ผมไม่เคยถือโทษอะไรคุณนิล ฝากเรื่องหนิมที่เคยรับปากผมไว้
หลังงานเลี้ยงจะมีคำตอบให้ มีแค่เรื่องนี้ผมรอฟังจากคุณนิล อย่าลืมเชียวล่ะ ผมขอความชัดเจนด้วยครับ”

   “ขอพี่คุยกับหนิมก่อนนะครับ” คุณนิลจำต้องเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เปลวยืนกรานคุยแค่เรื่องสนิม
เมื่อคืนเปลวรู้คุณนิลนอนอยู่ในห้องของสนิม ที่ไม่ซักไซ้ไล่เบี้ยเพราะสนิมไม่ได้เป็นอะไร
แค่เมาค้างยังไม่ตื่น เปลวเชื่อถือคำพูดคุณนิลไม่ได้ล่วงเกินสนิม ถึงกระนั้นก็ต้องการความชัดเจนในเร็ววัน

   “ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวนะครับ” พูดจบลุกออกจากห้อง เพื่อขึ้นไปดูสนิมที่ยังคงนอนไม่ตื่น

   “มุกจะไม่ถามหรอกนะ ว่าคำตอบที่นิลจะให้เปลวเป็นแบบไหน ฝากตัดสินใจให้ดี
เรื่องเรียนของเปลวกับหนิมก็ด้วย คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว ใกล้มหา’ลัยจะเปิดแล้วด้วยสิ
มุกไม่อยากให้มีปัญหาค้างคา” คุณหญิงมุกเอ่ยกับคุณนิลเพียงลำพัง
ในช่วงเวลานี้เธอเองก็นึกเห็นใจคุณนิลไม่น้อย

   “ไม่ต้องห่วงนะเรียบร้อยดี นิลรบกวนมุกพาน้องตัดชุดนักศึกษาเตรียมตัวไว้ให้เรียบร้อย
ส่วนเรื่องเอกสารเดี๋ยวนิลพาไปลงทะเบียนเอง”

   “ตกลง..ถ้าเรื่องนี้มุกรับหน้าที่เอง” มหา’ลัย ที่สองหนุ่มเตรียมเข้าไปเป็นนิสิตปีหนึ่ง
มาจากเส้นสายและการดำเนินการช่วยเหลือของคุณนิล เป็นอันว่าหมดปัญหาเรื่องเรียน
ส่วนเรื่องหัวใจนั้น เป็นเรื่องที่พวกเขาต้องจัดการกันเอาเอง ในฐานะสาววายแม้จะแอบลุ้นแอบเชียร์
สนับสนุนอยู่ก็ตามแต่ สุดท้ายแล้วหญิงมุกก็อยากให้ทั้งหมดเกิดจากความรัก
มากกว่าจะเป็นการคบหากันด้วยความเกรงอกเกรงใจ หรือทำไปเพราะผลประโยชน์
ซึ่งที่ผ่านมาคุณนิลมักถูกหม่อมทับทิมกดดันเรื่องนี้มาโดยตลอด ถ้าครั้งนี้คุณนิลจะเลือกสนิม
นั่นถือว่าคุณนิลรั้นหม่อมแม่อีกตามเคย โดยที่หม่อมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
สนิมเป็นเศรษฐีได้ส่วนแบ่งที่เปลวมอบไว้ให้ไม่น้อยทีเดียว แต่ก็อีกนั่นแหละ
สู้ให้ไม่ต้องรู้เป็นการทดสอบได้ดีที่สุด ว่าคุณนิลรักเอ็นดูสนิมจากความรู้สึกของหัวใจ
ไม่ใช่เพราะอะไรเป็นตัวแปร สิ่งนี้เปลวเองก็คงอยากให้เกิดกับสนิม ไม่ต่างกับหญิงมุกเองก็ไม่คิดปริปาก

   “มุกขอตัวก่อนนะ แล้วค่อยคุยกันใหม่” หญิงมุกเผยยิ้มก่อนจะลุกเดินออกมา
ปล่อยคุณนิลนั่งขบคิดเรื่องราวสะระตะที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องพี่สาว เรื่องหัวใจและเรื่องอื่นๆ
อย่างต้องการใช้สมาธิ แม้ว่าอยากจะขึ้นไปดูสนิมหลังเมื่อคืนฉุนจนฟิวส์ขาด
ชกหน้าคุณอนิรุทธ์อย่างเก็บอารมณ์ไม่อยู่ไปที

   สิ่งที่ทำคุณนิลไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด ที่เพื่อนกล้าหยามทำกับสนิมโดยไม่มีการไว้หน้า
โชคดีที่ช่วยไว้ทันสนิมยังไม่ทันโดนทำอะไร นอกจากมีร่องรอยแถวซอกคอ
เพียงแค่นั้นคุณนิลก็โมโหเลือดขึ้นหน้าแล้ว สนิมเมาไม่รู้เรื่องรู้ราวไม่รู้โดนมอมไปกี่แก้วนี่สิ
ขนาดอุ้มมานอนในห้องยังไม่รู้ตัว

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ความโกรธของคุณนิลลดฮวบลงไป เมื่อได้ยินเสียงแผ่วละเมอเรียกชื่อจากปากบางสีสด
เรียกซ้ำวนไปวนมาล้วนแต่เป็นชื่อของคุณนิลที่สนิมละเมอเพ้อออกมา ไม่ต้องเดาในห้วงความคิด
จิตสำนึกของสนิมคงมีแต่เรื่องของคุณนิล ถึงได้ละเมอบ่นแต่ชื่อคุณนิล
การนอนกอดให้ร่างบางซุกซบ เป็นเพียงวิธีเดียวที่คุณนิลคิดออก
ช่วยให้สนิมหลับสนิมไปพร้อมอาการเมานั่นแหละ คุณนิลเองก็พลอยรู้สึกสงบอย่างไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน
นอนมองหน้าขาวของสนิมจนผล็อยหลับยันรุ่งเช้า ก่อนจะมีคนมาปลุกไปร่วมประชุมรับรู้ความร้ายกาจคุณมรกต
เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่คุณนิลละอายใจ ในการกระทำของพี่สาวไม่นึกว่าความรักความริษยาบดบัง
จนไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี มาถึงขั้นนี้ไม่ต้องโทษว่าคุณชายเพชรโหดร้ายตัดค่าใช้จ่าย
เพราะคนโดนเล่นงานคือเปลว ยิ่งไม่ต้องคิดให้เสียเวลา ระหว่างสองคนนี้เป็นมากกว่าที่บุคคลภายนอกจะล่วงรู้
สายตาของทั้งคู่ที่มองกัน คุณนิลเดาได้ไม่ยากรู้สึกแบบไหน เรื่องหัวใจไม่มีอะไรมาตัดสินได้
ซ้ำไม่มีสิทธิ์บังคับได้นี่คือความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธ...

“ทำไมถึงใช้เบอร์นี้ติดต่อแม่ล่ะ..มรกต”
หม่อมทับทิมคุยโทรศัพท์กับลูกสาว ซึ่งเป็นฝ่ายโทรเข้ามาด้วยเบอร์ไม่คุ้น

[เรื่องนั้นอย่าไปสนใจเลยค่ะหม่อมแม่ ในวังเป็นยังไงบ้าง]

“เช้านี้ชายเพชรเรียกทุกคนไปรับรู้วีรกรรมของลูกหมดแล้ว แม่มีข่าวร้ายจะบอก
ชายเพชรเขาตัดค่าใช้จ่ายของลูกทั้งหมด จนกว่าจะเข้ามาพบเป็นการส่วนตัว..
เฮ้อ! ไม่คิดว่าไอ้เสี่ยนั่นกับลูกน้องจะไม่ได้เรื่องขนาดนี้ เลยซวยมาถึงลูกแม่เลยเชียว
แล้วตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหนกับใคร” หม่อมเธออดเป็นห่วงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนไม่ได้ มีโบ้ยเป็นความผิดของเสี่ยวิกรมอีก

[ตอนนี้หนูพักอยู่คอนโดของเสี่ยวิกรม เขาต้องรับผิดชอบที่ทำให้หนูเดือดร้อน
หลบออกมาตั้งแต่เมื่อคืนหลังรู้แผนแตก หนูก็ให้เขาเป็นธุระจัดหาที่พักพร้อมกับรับผิดชอบที่เขาทำพัง
เขายินดีไม่มีการปฏิเสธในสิ่งที่หนูเรียกร้องเลยค่ะหม่อมแม่ เรื่องที่พักกับค่าใช้จ่าย
เสี่ยวิกรมเขาจะดูแลหนูเองหม่อมแม่ไม่ต้องกังวล ส่วนเรื่องให้กลับไปพบพี่ชายเพชร
ขอหนูใช้เวลาตั้งหลักสักหน่อย หนูต้องกลับไปแน่นอนค่ะ ครั้งนี้หนูจะไปทวงสิทธิ์ที่เป็นของหนูคืน
แม้กระทั่งพี่ชายเพชรก็เช่นกัน จะไม่ยอมให้นังเปลวมันมายืนชูคออวดบารมีข่มคนไปทั่วเป็นอันขาด
พี่ชายเพชรเองก็เถอะ..เมื่อใช้ไม้อ่อนไม่ได้ผล หนนี้หนูจะใช้ไม้แข็ง ให้มันรู้กันไปว่าหนูจะทำไม่สำเร็จ]

“จะทำอะไรแม่ว่าคิดให้รอบคอบก่อนดีกว่าไหม ดูครั้งนี้สิ”

[หม่อมแม่ค่ะอย่าพูดแบบนี้อีก ครั้งนี้เป็นเพราะเสี่ยกับลูกน้องใช้ไม่ได้เรื่องต่างหาก
หม่อมแม่ไม่ต้องห่วง หนูรบกวนหม่อมแม่คอยสอดส่องดูความเคลื่อนไหวของนังเปลวให้หน่อย ที่เหลือหนูจัดการเองค่ะ]

“แน่ใจจะเอาแบบนั้น แม่ว่าเราปล่อยให้เรื่องมันซาลงก่อนดีไหม”

[หนูยังไม่ลงมือช่วงนี้หรอก รอนังเปลวมันประมาทก่อนเถอะ ยังไงมันยังต้องไปเรียนไม่ใช่หรือค่ะ
หม่อมแม่คงไม่ลืมพี่ชายเพชรวานให้ตานิลเป็นธุระเรื่องมหา’ลัยให้พวกมัน
อีกแค่อาทิตย์เดียวมันก็ต้องไปเรียนแล้ว นั่นคือช่วงเวลาที่เหมาะมากที่สุด
หนูจะไม่ยอมปล่อยให้มันอยู่สุขสบายแน่ อย่างน้อยหนูอยู่ข้างนอก ก็สะดวกในการลงมือ
จะทำอะไรไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครดึงเข้าไปยุ่งเกี่ยว ใครจะไปรู้ว่านังเปลวมันมีศัตรูที่ไหนมีใครบ้าง
หากมันเป็นอะไรไปคงไม่สาวมาถึงหนูหรอก ปล่อยเป็นธุระหนูเองดีกว่า
รบกวนหม่อมแม่รายงานความเคลื่อนไหวของพวกมันก็พอ เท่านี้ก่อนค่ะ ไว้หนูจะโทรมาใหม่
เบอร์เดิมหนูไม่ใช้แล้วนะคะ กันไม่ให้ใครตามเจอ]

“จะเอาแบบนั้นก็ตามใจ ดูแลตัวเองให้ดีนะมรกต”

[ค่ะ..] การสนทนาระหว่างแม่ลูกตำหนักซ้ายสิ้นสุดเพียงแค่นั้น ไม่นึกว่านอกจากเธอจะไม่สำนึก
ยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะกำจัดเปลวอีก คนเราบางทีก็ยากจะเปลี่ยนแปลงนิสัยใจคอให้คิดดีทำดี
ตราบใดตัณหาบังตาจนมืดบอด ก็คงไม่ต่างกับหม่อมหลวงมรกตอย่างที่เธอเป็นอยู่…

“นังเด็กนั่นโง่กว่าที่คิดเสียอีก” เสียงปริศนาเอ่ยขึ้นมา

“หนูไม่แปลกใจเลย เชื้อไม่ทิ้งแถวไม่ต่างคนเป็นแม่นั่นแหละค่ะ”

“แล้วตกลงแกจะลงมือเมื่อไหร่”

“ยังไม่มีโอกาส ท่านพ่อใจเย็นสักนิดเถอะค่ะ คราวที่แล้วเราส่งคนไปลอบยิงมันยังพลาด
ขืนบุ่มบ่ามทำอะไรลงไปตอนนี้ไม่เป็นผลดีแน่ ยังไงช่วงนี้หนูคิดว่าเรารอโอกาสเหมาะ
เด็กนั่นเป็นลูกไก่ในกำมือเราอยู่แล้วค่ะ ไม่ว่าใครก็ไม่พ้นเงื้อมมือพวกเราหรอก ท่านพ่อสบายใจได้”

“ฉันก็อยากจะเห็นจุดจบของพวกมันทั้งตระกูล ฉันจะรอดูวันที่คนของมณีรมย์ล่มสลายไม่เหลือซาก
เหมือนที่บรรพบุรุษของมันทำกับตระกูลของเราเอาไว้หนักหนาสาหัส”

“ท่านพ่อคงได้เห็น อีกไม่นานเกินรอหรอกค่ะ พวกเราจัดการไปแทบไม่เหลือแล้วนี่ค่ะ
ประสาอะไรกับเด็กเมื่อวานซืน ขนาดรุ่นพ่อแม่มันยังไม่สามารถสืบหาข้อเท็จจริงอะไรได้
เพียงแต่ชายเพชรระวังตัวเป็นพิเศษ นับตั้งแต่กลับจากอังกฤษมารับตำแหน่งประมุขวัง
มันก็จัดการเรื่องคนในตำหนักจนหมด ทำให้ไม่มีคนของเราอยู่ในนั้น จะใช้วิธีเดิมก็คงไม่ได้
หนูถึงขอร้องท่านพ่อใจเย็นสักนิด รอให้มันชะล่าใจสักหน่อย ความแค้นที่สะสมมายาวนานจะได้ปิดบัญชีเสียที”

“หึหึ..ฮะฮ่าๆ” เสียงหัวเราะปิดท้ายการสนทนาของบุคคลปริศนา



ขออภัยที่หายไปนาน วุ่นกับการติดต่อหาคนทำปกอยู่ค่ะ
เข้าใจกันนะคะ ตอนนี้ยังไม่จบนะคะ

ปล. ยังเปิดโอนจองอยู่นะคะ หนังสือยังไม่ได้พิมพ์ ใครต้องการดุรายละเอียดที่หน้า 1 ได้เลยค่ะ :mew1: :กอด1:

ส่วนเรื่องหนังสือ คงต้องเลื่อนนัดส่งแล้วนะคะ ฝากแฟนนิยายอดทนรอนิดนึงค่ะ
เดี๋ยวจะไปแจ้งเลื่อนทางเมลล์ให้ทราบกันอีกทีนะคะ ขอเวลาเปลี่ยนปกที่มีปัญหาก่อน
ขอบคุณมากๆ ที่เป็นกำลังใจให้กันด้วยดีเสมอมาค่ะ

 :L1: :3123: :pig4:


ต่อด้านล่าง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-12-2014 09:19:28 โดย luxilove »

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1255 เมื่อ11-12-2014 12:07:17 »

 :z13:

ออฟไลน์ shikyu3211

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1256 เมื่อ11-12-2014 13:16:36 »

รอตอนต่อ

ออฟไลน์ omyim_jjj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1257 เมื่อ11-12-2014 13:17:37 »

รอตอยต่อไปจร้าา

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1258 เมื่อ11-12-2014 13:19:57 »

รอจ้า

ออฟไลน์ double9JH

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-7
Re: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 11/12/57 ## P.42
«ตอบ #1259 เมื่อ11-12-2014 13:42:39 »

รอตอนต่อไปปป  :mew1: :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด