ทำอย่างไรดีถึงจะตามหาลูกเต๋าเจอ
ต้นกล้าเฝ้ารอจนแน่แก่ใจว่าจะมีคนมาช่วยแม่ของเขาจริง ๆ เด็กหนุ่มซุ่มรออยู่ในทุ่งหญ้านอกตัวบ้าน รอจนกระทั่งรถตำรวจท้องถิ่นแล่นเข้ามาจอด
แม่ของเขาถูกพาออกมาจากบ้านในสภาพที่ไม่ต่างอะไรจากซากศพนัก สติของหล่อนเลอะเลือน บ้าใบ้ และดูแก่ลงไปในชั่วพริบตา ถึงอย่างไรเสียแม่ก็ยังเป็นแม่ ยังเป็นคนที่เด็กหนุ่มรัก แม้ว่าในตอนนี้จะมีความรู้สึกชิงชังปะปนอยู่ แต่ทว่าได้เห็นสภาพอันน่าเวทนาของหล่อนแล้ว ความเคียดแค้นในใจของเขาก็ทุเลาเบาบางลงไปได้บ้าง
แต่เขาจะไม่มีวันลืม ว่าหล่อนเองก็มีส่วนที่ทำให้ชีวิตของเขาก้าวเข้าสู่โลกมืด
แต่ตอนนี้ยังมีอีกเรื่องที่น่าเป็นห่วง ก็คือลูกเต๋า เขาจนหนทางจริง ๆว่าจะติดต่อพวกมันได้จากช่องทางไหน โทรศัพท์มือถือเครื่องเดียวที่เขามีก็สูญหายไปในระหว่างการต่อสู้ ส่วนที่เขามีตอนนี้เป็นแค่โทรศัพท์ปุ่มกดธรรมดาที่ไม่สามารถเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตได้ บางทีถ้ายังไม่มีใครไปเจอศพน้ากุหลาบ กับสวะสังคมที่เหลือเพียงกองกระดูกเหม็นเน่าพวกนั้น เขาอาจจะโชคดีพอ เพราะว่าข้อมูลและเบอร์โทรทั้งของลูกเต๋าและไอ้เสืออยู่ในเครื่องนั้นทั้งหมด
เจ็บใจที่เขากลับลืมเรื่องสำคัญ ทั้งที่ไม่ควรลืม แต่ก็อีกนั่นแหละ ในโลกที่ทุกอย่างสะดวกสบาย สมุดโทรศัพท์เล่มหนา หรือการจดชื่อเพื่อนลงในกระดาษสอดเอาไว้ในกระเป๋าสตางค์มันคงเป็นเรื่องที่น่าขันและไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว
“เราจะไปไหนกันต่อ....”
“กิ๊....โจ๊กจะพากล้าไป....ทุกที่....กล้าสั่งโจ๊กมาเลย....สั่งเลย”
“เราคงต้องย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้น”
วันที่ 28เด็กหนุ่มเหนื่อย แต่ทว่า ‘มัน’ เหนื่อยยิ่งกว่า
ต้นกล้าได้กินและพักผ่อนเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ส่วนไอ้โจ๊ก....มันไม่ได้กินอาหารมาเป็นวันๆแล้ว
ต้นกล้าขับรถไม่ได้ และถึงขับได้ เขาก็คงพาไอ้โจ๊กซึ่งตอนนี้ตัวโตเกินไปบรรทุกขึ้นรถไปด้วยกันกับเขาไม่ได้อยู่ดี การที่ต้องบินในระยะไกล และต้องคอยประคองร่างกายของนาย ทำให้มันรู้สึกเหนื่อยจนแทบขาดใจ
เป็นเพราะพลังชีวิตครึ่งหนึ่ง ถูกมอบให้นายอันเป็นที่รัก เพื่อช่วยเด็กหนุ่มที่กำลังนอนหายใจรวยรินใกล้ตายอยู่รอมร่อ พลังสีขาวบริสุทธิ์ที่ช่วยสมานบาดแผลทั้งหลาย ไปพร้อมๆกับพรากเอาพลังชีวิตของมันไปด้วย
ต้นกล้าจะรู้ไหม
ว่าโจ๊กเหนื่อยแค่ไหน
ทุกอย่างที่มันทำลงไป ในสายตาของมนุษย์อาจมองดูโง่เขลา แต่สำหรับตัวมันแล้ว มันคิดว่ามันทั้งเก่งและฉลาด เพราะทุกครั้งที่มันทำตัวเป็นประโยชน์ เด็กหนุ่มจะชมมันว่าเก่งและฉลาดมากทุกทีไป
มึงเก่งมากไอ้โจ๊ก รู้จักเหลือเอาไว้กินวันหลังด้วย
มึงวาดรูปกูเหรอวะ เก่งมากท่านโจ๊ก
มึงฉลาดนี่หว่า สอนไม่กี่ครั้งก็เข้าใจภาษาคนแล้ว
กูรักมึงนะโจ๊ก
มีแต่มึงที่ยืนข้างกู
กูไม่มีใครแล้ว
กูรักเต๋านะ
มึงก็ต้องรักเต๋าเหมือนกูนะเข้าใจไหมกล้ารักเต๋า......โจ๊กรักกล้า....โจ๊กรักเต๋าด้วย....กิ๊และเป็นไปตามคาด เมื่อพวกเขาไปถึงโกดังร้าง ทุกอย่างยังคงสภาพเดิม เศษกระดูกของพวกเศษสถุลถูกกัดแทะจนแทบไม่เหลือเนื้อติด เลือดที่สาดกระจายไปทั่วทุกตารางนิ้ว เศษเสื้อผ้า และนั่น....กระเป๋าสะพายของเขา
กุหลาบยังคงนอนหลับตาอยู่บนพื้นโกดัง เหมือนในวันที่เขาจากมา หล่อนนอนหลับอย่างสงบแม้ว่าร่างกายจะเริ่มเน่าและส่งกลิ่นเหม็น ฝูงแมลงวันมากมายเหลือเกินพากันเข้ามารุมตอมและวางไข่ อีกไม่ช้า ร่างของคุณน้าคงมีสภาพที่ไม่น่าดู
ยิ่งเห็นก็ยิ่งรู้สึกผิด เขาไม่ควรลากคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องเลยจริง ๆ
“หยุดนะ”
เสียงใครสักคนหนึ่งตะโกนขึ้น เด็กหนุ่มรีบกระโจนเข้าไปหลบในมุมมืด ไอ้โจ๊กส่งเสียงคำรามกึกก้อง และหลังจากนั้นต้นกล้าก็ได้ยินสรรพเสียงมากมายเหลือเกินจากข้างนอก
มีคนมา
ทำไมต้องเป็นเวลานี้ เขากำลังจะออกไปอยู่แล้วแท้ ๆ
กลุ่มชายในเครื่องแบบตำรวจต่างพากันบุกเข้ามาพร้อมกราดยิงใส่ไอ้โจ๊ก เนื้อหนังของมันหนามากก็จริง แต่ใช่ว่าจะไม่เจ็บปวด ไอ้โจ๊กได้แต่ขู่ และยกปีกขึ้นป้องกันตัวเองอย่างสับสน มันไม่เคยเจอคนมากแบบนี้ ไม่มีใครเคยได้เห็นมัน เว้นแต่เหยื่อที่ไม่ทันได้อ้อนวอนขอชีวิตจนจบประโยคด้วยซ้ำ
คนพวกนี้ไม่กลัวมันหรือ
คนพวกนี้มีมากเหลือเกิน
ต้นกล้าจะเป็นอันตรายไหม
หรือคนพวกนี้ต้องการฆ่าเพียงแค่มันตัวเดียว
ปีกของมันถูกกระสุนซัดสาดจนแหว่งวิ่น คราวก่อนมันถูกมนุษย์คนหนึ่งที่มีทั้งความกล้าและบ้าบิ่นยิ่งเจาะกะโหลกของมัน เคราะห์ยังดีที่คราวนั้นกระสุนดันพลาดไปถูกชิ้นกระดูกที่ไม่มีความสำคัญมากนัก คล้ายๆเขาหรือนอของสัตว์
“ไอ้โจ๊ก.....จับกู......มาจับกูเร็วสิ” มันได้ยินเสียงกระซิบจากมุมมืด “เอากูเป็นตัวประกัน มีกูพวกนั้นจะไม่ทำมึง”
ไอ้โจ๊กบินพุ่งเข้าใส่คนกลุ่มนั้นด้วยความเร็วสูง ก่อนจะเลี้ยวกลับตัวไปอีกทางที่ต้นกล้ายืนอยู่ มันตกใจไม่น้อยที่นายของมันแหกปากร้อง แต่เพียงเสี้ยววินาทีมันก็เข้าใจได้โดยเร็วว่านั่นเป็นการแสดง
“ช่วยด้วยยยครับ....ช่วยผมด้วย....มันจะกินผมแล้ว....อ๊ากกกกก”“เฮ้ยหยุดยิงก่อน.....มีคนอยู่ในนี้ ไอ้ตัวเหี้ยนี่จับคนเอาไว้....มันจับเด็กวัยรุ่นผู้ชายเอาไว้หนึ่งคน......หยุดยิงก่อน”
ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซเสียงคำรามเฮือกสุดท้ายที่สัตว์ประหลาดเปล่งออกมา ทำเอาทุกคนนั้นถึงกับทิ้งทุกอย่างเพื่อยกมือขึ้นปิดหู เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดและกราดเกรี้ยว ดังสะท้อนกึกก้องไปทั่ว มีเสียงกระสุนตามหลังมาอีกประมาณสี่ห้านัด แต่สายไปแล้ว สัตว์ประหลาดโฉบเด็กหนุ่มหายขึ้นไปบนฟ้า
.
.
.
.
.
“มึงเจ็บไหม....ไอ้โจ๊ก.......กูขอโทษนะ ไม่คิดว่าจะมีคนมา......”
“กรรรรรร์”
ไอ้โจ๊กส่งเสียงคำรามออกมาผะแผ่ว ขณะที่มันกำลังพักฟื้น วัวนมในฟาร์มเป็นแหล่งพลังงานชั้นดี สำหรับให้มันได้ฟื้นฟูร่างกายที่อ่อนล้าและหิวโหย
ดวงตาข้างหนึ่งของมันถูกยิงจนบอด
มันเหนื่อยและรู้ตัวว่ากำลังจะตาย แต่เพราะความห่วงหาอาลัย ทำให้มันฮึดสู้เพื่ออยู่ต่อ เด็กหนุ่มตรงหน้า เป็นเจ้าชีวิตของมัน เป็นคนเดียวที่ทำให้มันฝืนจนสามารถเอาชนะความตายได้
แต่เวลาของมันเหลืออีกไม่มากแล้ว
พลังชีวิตของมันที่เสียไป ต่อให้กินแค่ไหนก็ไม่มีวันกลับคืนมาเหมือนเดิม
แต่ก่อนจะสิ้นลม มันขอแค่ได้ทำให้นายของมันกลับมามีความสุขได้อีกสักครั้ง
“มึงอยากให้กูกอดมึงไหม....กูกอดมึงนะ.....กูมันเห็นแก่ตัว.....มึงต้องมาเจ็บตัวเพราะกูอีกแล้ว”
“กล้าไม่ร้อง....ร้องไห้...ทู่เรศ....กิ๊”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
เด็กหนุ่มกางแขนออกจนสุด เพื่อโอบกอดมัน ไอ้โจ๊กนอนขดตัวบนพื้นหญ้าไม่ต่างจากก้อนหินขนาดยักษ์ ไม่ช้ามันก็หลับไป พร้อมกับส่งเสียงครางละเมอออกมาเหมือนเด็ก ๆ
ต้นกล้าหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาแล้วต่อกับเพาเวอร์แบงค์ ไม่กี่อึดใจโทรศัพท์ของเขาก็สามารถเปิดเครื่องได้
เบอร์แรกที่เขาโทรหาก็คือเบอร์ของมัน
‘ไงมึง.....โทรมาได้ก็แปลว่ายังไม่ตายสินะ กูเตรียมเรื่องสนุก ๆ เอาไว้รอมึงเพียบเลย....หึหึหึ’
ไอ้สารเลว
สัตว์เดรัจฉาน
นรกส่งมาเกิด เสียงของมันเหมือนกับคนเมายา
‘มึงรีบมาให้ไวเลยนะเว้ย.....กูเบื่อจะเล่นกับเมียมึงเต็มทีละ....ช้ากว่านี้กูคงต้องหั่นนั่นเฉือนนี่ออกแก้เซ็ง มึงคงต้องมีเมียพิการแล้วว่ะ....ยินดีล่วงหน้าด้วยนะ...ฮ่าฮ่าฮ่า’
‘กล้า......อย่ามา........อย่ามานะ.......หนีไป’
อีกเสียงหนึ่งเป็นของคนที่เขารัก นั่นทำให้เด็กหนุ่มได้รู้ ว่าลูกเต๋ายังไม่ตาย
อย่างน้อยเขาก็ยังรู้ ว่าจุดหมายปลายทางข้างหน้านั้นยังมีอะไรรออยู่
แม้ว่าจะต้องเสี่ยง
หรืออาจเป็นเพียงความหวังลม ๆแร้งๆก็ตาม
.
.
.
.
To be con
ตอนนี้อาจสั้น แต่ตอนหน้าคงไม่สั้นแล้วนะ ฉากเผชิญหน้าที่ทุกคนรอคอย(ยังมีคนคอยชิมิ) และปมปริศนาอีกนิดหน่อย จะได้รับการคลี่คลาย
โพลล์
หัวข้อ: สัตว์ประหลาด(30 Days of Something Disgusting) - เปิดจองตั้งแต่วันนี้ -20/10/58 (อ่าน 190612 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก