พี่ครับ...ได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน
ตอนที่42
“พี่ทาม”
ผมเอ่ยครางเสียงเบาตาโต พี่ทามจับแขนผมแน่นจนรู้สึกเจ็บ ผมพยายามขัดขืนแต่ก็โดนบีบแรงขึ้น
“คิดว่าลืมกันไปแล้วที่รัก”
พี่ทามพูดแล้วเอาหน้ามาใกล้ผมจนผมต้องผงะออก
“เอ่อ พี่ทามนอนอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาลเหรอ แล้วมานี่ได้ไง”
ผมถามแล้วพยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น พี่ทามสะแหยะยิ้มแล้วเอาหน้ามาใกล้ผม ผมพยายามถอยห่างแต่ก็โดนกอดไว้เต็มแรง
“หึหึ พอดีกูเป็นคนดวงแข็งวะ รถพี่กูมีระบบถุงลมนิรภัยอย่างดี กูเลยไม่เป็นอะไรมาก แต่มึงก็แสบนะทำกูเจ็บไม่น้อยเลย”
“พีทำอะไร”
ผมพยายามยิ้มแล้วควบคุมตัวเองไม่ให้สั่น แต่พี่ทามกลับบีบแขนแรงขึ้นกว่าเดิม
“มึงอย่ามาตอแหล กูรู้ว่าทุกอย่างมึงเป็นคนทำ มึงตัดสายเบรกรถกู คิดว่าระดับกูจะไม่รู้หรอห้ะ โรงแรมระดับนั้นมีกล้องวงจรปิดอยู่แล้ว เห็นมึงชัดเจน”
พี่ทามพูดจบเหมือนฟ้าผ่ากลางใจผม วันนั้นผมหน้ามืดเกินไป โมโหเกินไป ลืมนึกถึงกล้องวงจรปิด
ผมเชิดหน้าแล้วรวบรวงแรงผลักพี่ทามออกจากตัวจนหลุด ผมแอบตกใจเล็กน้อยที่พี่เขาผละออกจากผมอย่างง่ายดาย พี่ทามเบ้หน้าเล็กน้อยด้วยความเจ็บ สงสัยยังเจ็บแผลที่รถชน
“งั้นมึงไปแจ้งความสิ รออะไรอยู่ละ”
หมดเวลาแอ๊บแล้ว เปิดเผยตัวจริงกันไป
“หึหึ เลิกแอ๊บแบ๊วแล้วเหรอจ้ะน้องพี”
“ใช่ คนเลวๆอย่างมึงต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน”
ผมพูดจบหันซ้ายขวาแล้ววิ่งทันที แต่ไม่ทันจะวิ่งกลับโดนชายฉกรรจ์2คนจับไว้ซะก่อน
“รอบนี้มึงหนีกูไม่ได้หรอก”
พี่ทามพูดจบก็เข้ามาตบหน้าผมเต็มแรง
“เพี๊ยะ !!”
ผมหน้าสั่นไปตามแรง รู้สึกคาวเลือดในปาก ผมหันหน้าไปมองพี่ทามอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนจะเบ้ปากแล้วพูด
“อย่างมึงมันก็ทำได้แค่หมาหมู่”
“ถ้ากูทำได้แค่หมาหมู่มึงมันก็แค่หมาลอบกัด”
พี่ทามพูดจบบีบบางผมจนเจ็บแล้วพูดต่อ
“นี้แค่ออร์เดิฟจ้ะที่รัก เอามันขึ้นรถ”
พี่ทามพูดจบแล้วประโยคหลังหันไปสั่งชายสองคนนั้นให้จับผมขึ้นรถตู้ ผมเดินตามพวกมันไปนิ่ง ไม่คิดจะขัดขืน มันยากเกินไปและเสียพลังงานเปล่า ตอนนี้ผมต้องเลิกสั่น เลิกกลัวแล้วคิด คิดว่าจะหาทางออกอย่างไรดี
พวกมันมัดมือผมอย่างแน่นแล้วเอาผ้ามามัดปากไว้ ผมนั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด ไม่เถียง ไม่ขัดขืน ผมตองนิ่งแล้วรวบรวมสติว่าจะเอาไงต่อ
“นิ่งเลยนะมึง กำลังคิดละสิว่ากูจะทำยังไงกับมึง”
พี่ทามที่นั่งตรงข้ามผมถามผมขึ้น ผมเลยมองตาพี่ทาม ถ้าสังเกตดีดีจะรู้เลยว่าพี่ทามร่างกายยังไม่เต็มร้อย แต่ที่ออกมาก็เพราะแค้นสินะ ดี!! แบบนี้แหล่ะความใจร้อนของมึงจะเผามึงเอง
“จ้องเหี้ยไร !!”
พี่ทามพูดออกมาเสียงดังผมเลยหันไปมองทางอื่น
“มึงรู้ไหมกูแค้นมึงแค่ไหนตอนที่รู้ว่ามึงเป็นคนจัดการกู กูกำลังจะจีบมึง เพราะกูถูกใจมึงมาก มึงร้ายโดนใจกู เหมาะมากที่จะอยู่ข้างๆกู”
พี่ทามพูดจบหยิบมีดข้างๆมาไล้ไปตามแก้มของผม ผมหรี่ตาด้วยความเสียว พี่ทามเห็นอย่างนั้นจึงพูดต่อ
“แต่ตอนนี้กูก็ยังถูกใจมึงเหมือนเดิม เมื่อก่อนกูคิดว่ามึงแค่ร้ายแต่นี้มึงมันเลว เลวโดนใจกูมาก เลวเหมือนกูไงละ ฮ่าๆๆ”
พี่ทามพูดพลางไล้มีดไปตามแก้มผมแล้วหัวเราะ ผมรู้สึกสะอิดสะเอียนจนอยากจะอ้วกออกมา
“กูมีทางเลือกให้มึงสองทาง เป็นของกูซะ!!”
พี่ทามพูดจบจ้องตาผมจนผมต้องสบตา แล้วพูดต่อ
“หรือมึงจะเป็นของไอ้พวกนั้นที่รออยู่ที่โกดัง !!”
พี่ทามพูดจบผมตาโตทันที ภาพที่ผมโดนข่มขืนวันนั้นค่อยๆไหลเข้ามาในสมอง ผมพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้สั่น พยายามควบคุมความคิดตัวเอง ปวดหัว ปวดหัว!!
“เป็นไรละมึง กลัวเหรอ ฮ่าๆๆ”
พี่ทามพูดจบบีบหน้าผมอย่างแรง ผมพยายามหลับตา พยายามไม่คิด
“หึหึ มองหน้ากู มองหน้ากูไว้ ในเมื่อมึงไม่เลือกกูจะเลือกให้มึงเอง กูจะให้มึงเป็นของกูก่อนแล้วก็ไม่โดนพวกนั้นรุมโทรมอีกไงละ เหมือนในอดีตไงละ ฮ่าๆ”
พี่ทามพูดจบผลักหน้าผมอย่างแรงจนผมล้มลง ผมรู้สึกปวดหัว หมดแรงไปหมด ยา ยาอยู่ไหน
“ตึก ตึก ตึก”
ผมสั่นกระตุกจนดังไปหมด พี่ทามยืนมองผมด้วยความสะใจ
“อย่าเพิ่งตายไปก่อนละมึง”
พี่ทามพูดแค่นั้นแล้วกลับไปนั่งที่เดิม ผมพยายามปรือตามองด้านหน้า ผมต้องเข้มแข็ง ผมต้องสู้กับความคิดตัวเองให้ได้
ผมมองไปที่หน้าต่างก็เห็น เห็นรถพี่เอส!! พี่เอสขับตามมา อยู่ดีดีในสมองผมก็ฉายแววบางอย่าง ที่พอเหมาะ พอเจาะ ผมแอบยิ้มแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามควบคุมตัวเอง พยายามหลับตาแล้วคิด คิดถึงแผนที่จะเกิดขึ้น
เมื่อมาถึงโกดังผมแสร้งมีท่าทางอ่อนแรงและหวาดกลัว พี่ทามมองผมด้วยความสมเพชแล้วกระชากผมเข้าไป
“พวกมึงสองคนดูต้นทาง”
พี่ทามหันไปสั่งสองคนนั้น แล้วกระชากผมตามพี่เขาไปจนถึงห้องๆหนึ่ง พี่ทามเปิดเข้าไปก็เป็นห้องมืดที่เปิดแอร์รอไว้อย่างเย็นเฉียบ และมีเตียงอยู่ตรงกลาง
“กูเตรียมไว้เพื่อมึงเลยรู้ไหมที่รัก”
พี่ทามพูดจบผลักผมลงไปกับเตียง ผมแสร้งมีท่าทีกลัว พี่ทามเลยเข้ามากระชากผ้าปิดปากผมออก
“กลัวเหรอที่รัก อย่ากลัวเลยมึงโดนกูเสร็จยังมีคนรอมึงอีกเยอะอีกห้อง”
พี่ทามพูดจบผมแกล้งปากสั่นแล้วพูดขึ้น
“พี่ทามพีขอโทษ ปล่อยพีไปเถอะ อย่าทำพีเลย”
พี่ทามกระขากหัวของผมจนผมเจ็บ แล้วมองผมด้วยความเคียดแค้น
“มึงจะให้กูปล่อยคนที่คิดจะฆ่ากูไปง่ายๆนี้นะ”
“พีขอโทษ พียังเด็ก อย่าถือสาพีเลย”
ผมพูดแล้วพยายามบีบน้ำตาให้ไหล พี่ทามเบ้ปากแล้วกระชากหัวผมแรงขึ้น
“โอ้ย !!”
“อย่าหวังอะไรโง่ๆเลย กูจะทำให้มึงหลายจำว่าอย่ามาเล่นกับกู”
พี่ทามพูดจบกดผมลงกับเตียง แล้วใช้มีดข้างๆตัวตัดเชือกที่มัดผมไว้ออก แล้วกดที่คอผมแน่นไม่ให้ผมหนี
“อะ อะ อ๊ะ”
ผมอึดอัดจนเกือบหายใจไม่ออก พี่ทามมองผมแล้วสะแหยะยิ้มสะใจ
“ได้เวลาสนุกกันแล้วที่รัก”
พี่ทามพูดจบก็กระชากเสื้อและกางเกงผมออกอย่างง่ายดาย ผมนอนเปลือยเปล่า พยายามดิ้นแต่พี่ทามกวาดสายตามองร่างเปลือยเปล่าของผมอย่างหื่นกระหาย
“กูไม่แปลกใจเลยทำไมไอ้เอสถึงหลงมึง ไอ้เด็กวิศวะถึงหลงมึง ใครๆถึงอยากได้มึง”
พี่ทามพูดจบผมนิ่งแล้วมองพี่ทามตาหวาน เผยอปากนิดๆอย่างเชิญชวน
“อย่ายั่วกู”
“ไม่ได้ยั่ว”
ผมพูดเสียงแผ่วแล้วปรือตา พี่ทามทนไม่ไหวปล่อยมือที่กดคอผมไว้แล้วก้มลงบดจูบผมอย่างรุนแรง ผมเลยตั้งท่า ลูบไล้ร่างกายพี่ทามอย่างเชิญชวน พี่ทามผละมองหน้าผมแล้วซุกไซร้ซอกคอย่างรุนแรง จนเป็นรอยแดงไปหมด
ระหว่างที่พี่ทามมัวแต่หลงใหลในร่างกายผม ผมเอามือที่ว่างอยู่จับมีดข้างๆแล้วเสียบที่หลังพี่ทามทันที
“อ๊ะๆ คิดว่ากูจะโง่ขนาดนั้นเหรออีสัส”
พี่ทามยั้งมือผมไว้ทันก่อนที่ผมจะปักหลังแค่นิดเดียว ผมพยายามฝืนแรง ผมมองหน้าพี่ทามอย่างไม่ยอมแพ้แล้วตัดสินใจโขกหัวพี่ทามอย่างแรง
“โอ้ย!!”
ผมรู้สึกมึนไม่น้อย หันไปมองพี่ทามที่กุมหัวตัวเองไว้แล้วรีบเอามีดไปแทงที่ท้อง แต่กลับโดนรั้งไว้ก่อน
“มึงมันอีงูพิษ!!”
พี่ทามพูดออกมาอย่างเกรี้ยวกราด ผมเลยเบ้ปากแล้วกรอกตาใส่
“รู้ว่ากูเป็นงูพิษแล้วยังจะมาเล่นด้วย”
“เพี๊ยะ !!”
ผมพูดจบพี่ทามตบที่หน้าอย่างเต็มแรง ตนผมล้มลง ผมกำมืดในมือแน่นจะเสยแทงพี่ทามแต่พี่ทามปัดมันออกซะก่อน
“อ๊ะ !!”
ผมครางออกมาด้วยความเจ็บที่มือ พี่ทามจิกหัวผมจนผมเงยหน้าแล้วมองผมด้วยแววตาโกรธแค้น
“มึงมันร้าย มารยา งูพิษ”
“แล้วไง”
ผมลอยหน้าลอยตาอย่างไม่ยอมแพ้ พี่ทามจะตบผมอีกรอบ แต่ผมเอามือที่ว่างบีบกล่องดวงใจพี่ทามอย่างเต็มแรง
“โอ้ยยยยยยยยยยยยย !!”
พี่ทามร้องเสียงดังแล้วมองผม ผมเลยลุกขึ้นแล้วถีบหน้าพี่ทามอย่างแรง
“ผั๊วะ !!”
“นี้ที่มึงตบกูไอ้สัส !!”
ผมเดินไปหยิบมีดแต่กลับโนพี่ทามกระชากขาไว้จนล้ม
“โอ้ย !!”
ผมหันไปมองพี่ทามแล้วจะหยิบมีกแต่ไม่ทัน โดนพี่ทามกระชากเข้าไปอยู่ใต้ตัวพี่เขาซะก่อน
“กูให้มึงนอนบนเตียงดีดีไม่เอาใช่ไหม ได้ เอาที่พื้นนี้แหล่ะ”
พี่ทามถอดกางเกงตัวเองออกแล้วจับความเป็นชายของตัวเองที่แข็งจัดจนผมตกใจ
“นี้มึงยังมีอารมณ์”
“กูชอบนักอะไรๆซาดิสแบบนี้ มึงนี่โดนใจกูจริงๆ”
พี่ทามพูดแล้วก้มลงมาเลียแก้มผมแล้วกระแทกความเป็นชายเข้ามาอย่างแรงจนร่างกายผมสะท้านไปหมด
“อ๊า อ๊ะ”
ผมรู้สึกเจ็บไปหมดจนทนไม่ไหว ตัดสินใจช่วงพี่ทามกำลังสนใจกับท่อนล่าง บีบแขนพี่ทามที่ยังไม่หายดีนักเต็มแรง
“โอ้ยยยยย”
พี่ทามล้มตัวลงไปนอนข้างๆผม แล้วคลำมืออย่างเจ็บปวด ร่างกายยังไม่หายดีก็แบบนี้แหล่ะ
ผมพยายามพยุงตัวเองขึ้นแล้วมองพี่ทามก่อนจะใช้เท้าเหยียบที่ขาขวาพี่ทาม ผมสังเกตตั้งนานว่าพี่ทามเดินขาขวาแปลกๆ
“โอ้ยยยยยยยย !!!”
พี่ทามร้องเสียงดังมาก ผมก็ยังเหยียบพี่ทามไปเรื่อยๆ แล้วมองพี่ทามด้วยความสะใจ
“นายครับ เดินอะไรขึ้น”
มีผู้ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเปิดประตูมา มองผมแล้วรีบเข้ามาจับผมไว้ทันที
“เอามันไปรุมโทรมเดี๋ยวนี้ เอาไปไว้ที่ห้องD แล้วมึงไปตามคนมาเยอะๆ”
พี่ทามสั่งผมด้วยสายตาเคียดแค้น ผมยืนกำหมัดแน่น พยายามควบคุมตัวเอง
“เอาไปเดี๋ยวนี้”
“ครับ นาย!!”
ผู้ชายคนนั้นกระชากผมออกมาจากห้องแล้วลากผมไปทิ้งไว้ในห้องหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากห้องนั้นนัก
“มึงอยู่นี้ อย่าคิดหนี ไม่งั้นตายแน่”
ผู้ชายคนนั้นชี้หน้าผมอย่างคาดโทษ แล้วออกไป ผมหันไปรอบๆห้อง ห้องนี้มีหน้าต่างบานเดียว ผมรีบเปิดทันที
“พี!!”
เสียงเรียกจากด้านหลังผมหันไปมองเจอพี่เอสยืนอยู่
“พี่เอส”
ผมเอ่ยครางตาเป็นประกายทันที มาทันเวลามากๆ
“พีเราหนีกันเถอะ เดี๋ยวพี่พาพีหนีเอง”
พี่เอสเข้ามาจับมือผมแล้วถอดเสื้อนอกออกให้ผมใส่คลุมร่างเปลือยเปล่าเอาไว้ ผมมองพี่เขาอย่างบอกไม่ถูก
“ครั้งนั้นพี่เป็นคนที่ทำให้พีเจอกับฝันร้าย แต่ครั้งนี้พี่จะทำให้พีรอดจากฝันร้ายเอง”
พี่เอสพูดแล้วจับมือผมแน่น ผมมองพี่เขาแล้วตัดสินใจพยักหน้าให้ พี่เอสยิ้มรับแล้วจับมือผมไปที่ประตู
“เอ้ยๆ พวกมึง มันอยู่ในห้องนั้นนะ มึงเข้าไปจัดการก่อน เดี๋ยวกูไปตามพวกไอ้ศรก่อน”
เสียงผู้ชายที่จับผมมาที่นี้ดังขึ้น ผมกับพี่เอสมองหน้ากันทันที
“ไปทางหน้าต่างเถอะพี”
พี่เอสพูดจบจะดึงมือผมไปที่หน้าต่างแต่ผมฝืนไว้ พี่เอสหันมามองหน้าผมแล้วขมวดคิ้ว
“พีไม่ไป ถึงเรากระโออกทางหน้าต่างไม่ใช่ว่าจะรอด พวกมันมีปืน”
“แต่ก็ดีกว่ายืนอยู่เฉยไม่ใช่เหรอ”
“ก็ต้องมีคนอยู่ในห้องนี้คนนึงเป็นตัวแทน แล้วให้อีกคนรอดไงละ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบแล้วมองหน้าพี่เอส พี่เอสจ้องตาผมแล้วหน้าเครียด
“พี่เอสจำได้ไหม พี่เอสเป็นคนพูดเองเมื่อกี้ว่าพี่จะทำให้พีรอดจากฝันร้ายครั้งนี้”
ผมพูดแล้วมองพี่เขาอย่างคาดคั้น ก่อนจะเชิดหน้าแล้วพูดต่อ
“แล้วพีเคยบอกพีจำได้ไหม ว่าพี่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้พีหายโกรธ ให้พีอภัยให้พี่”
ผมพูดจบยิ้มหวานให้พี่เอส พี่เอสปล่อยมือผมแล้วมองหน้าเครียด
“ได้ข่าวว่าเด็กนายเด็ดสัสวะ ใครก่อนวะ”
“กูก่อนโว้ย”
“กูก่อน”
เสียงจากด้านนอกดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เหมือนการบีบพี่เอสทางหนึ่ง
“เหลือเวลาไม่มากแล้ว พี่จะทำตามที่สัญญา หรือจะดีแต่ปากเหมือนเมื่อก่อน”
ผมพูดแล้วมองพี่เขาเหยียดๆ พี่เอสเลยตัดสินใจสบตาผม ในแววตาพี่เขาดูเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“ได้ พี่จะยอมแทนพีเอง พีหนีไปเถอะ”
พี่เอสพูดจบผมยิ้มหวานทันที ผมโบกมือบายนิดนึงแล้วรีบผลักหน้าตาแล้วออกไปซ่อนด้านนอกหน้าต่างทันที ผมปิดหน้าต่างแต่ดีที่ยังมีรูพอให้เห็นเหตุการณ์ด้านใน
“ไหนวะเด็กนาย”
พวกมันเปิดประตูเข้ามาเจอพี่เอสที่ยืนอยู่ พวกมันงงๆเล็กน้อยแต่ก็พูดขึ้น
“ไม่ใช่ที่คิดวะ แต่ก็หล่อดี ผิวพรรณขาวดี”
ใครหนึ่งในนั้นพูดจบ พวกนั้นก็กระโจนเข้ามาหาพี่เอสอย่างหื่นกระหายทันที
พี่เอนินนิ่งให้พวกมันจัดการเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออก พี่เอสนิ่งเงียบไม่พูดอะไร พวกมันรุมซุกไซร้พี่เอสจนเนื้อตัวที่ขาวสะอาดแดงไปหมด
“ซี๊ดดดดด อ่าห์ กูขอเสียบคนแรก”
ใครหนึ่งในจำนวน5คนนั้นพูดขึ้นแล้วจับขาพี่เอสพาดบ่า จังหวะนั้นเองพี่เอสเบี่ยงหน้าหนีมาทางหน้าต่าง เราสองคนบังเอิญสบตากันพอดี พี่เอสมองผมแล้วน้ำตาไหล
“ซี๊ดดดดดดดดดด อ่าห์ ฟิตจริงโว้ย”
“เบาๆดิสัส เลือดออกเลยเห็นไหม”
“แม่ง เสียวเหี้ยๆ”
พี่เอสน้ำตาไหลแล้วสบตากับผม ผมมองพี่เอสนิ่ง ความรู้สึกมันบอกไม่ถูก มันทั้งสะใจ ดีใจ และเห็นใจ
แต่อยู่ดีดีภาพในวันนั้นก็ย้อนเข้ามาทำให้ผมเลือกที่จะยืนแล้วเดินหนี ไม่คิดจะเข้าไปช่วย
พี่จะได้รู้สึกบ้างว่าคนโดนข่มขืนมันเป็นยังไง
“ไอ้สัส !!! มึงทำอะไรเพื่อนกู”
เสียงพี่ทามดังลั่นห้อง ผมตาโตทันที โดนจับได้แล้ว ผมหันซ้ายขวาแล้วเดินเข้าไปตามทางป่ารกทันที
“อีงูพิษมันไปไหน อีนี้มันร้ายจริงๆ กูเชื่อแล้ว”
พี่ทามพูดจบผลักหน้าต่างออก ผมรีบวิ่งหนีทันที
“ปัง ปัง !!”
พี่ทามยิงปืนมาด้านผม ผมรีบหมอบทันที หันหลังไปเจอพี่ทามที่กระโออกจากหน้าต่างวิ่งตามผมมา ผมรีบลุกขึ้นแล้ววิ่ง
“ปัง ปัง ปัง !!”
“โอ้ย !!!!”
ผมรางออกมาเสียงดังแล้วฟุบลงกับพื้นทันที รู้สึกเจ็บแปลบที่ขาขวา มองที่ขาเลือดไหลออกมา ผมโดนยิง!
ผมหันไปมองพี่ทามที่เดินเข้ามาใกล้ ผมพยายามคลานหนีแต่กลับโนกระชากหัวจากด้านหลังอย่างแรง
“อ๊ะ โอ้ยยย”
ผมมองพี่ทามด้วยแววตาเกลียดชัง และพี่ทามก็สะแหยะยิ้มทันที
“มึงมันแสบจริงๆอีงูพิษ”
พี่ทามพูดจบเอาปืนมาจ่อใต้ค้างผม
“กูอยากจะฆ่ามึงให้ตายซะตอนนี้เลยจริงๆ”
พี่ทามพูดเสียงเหี้ยมจนผมสั่น ผมมองพี่ทามสายตาหวั่นไหว
“กลัวเหรอ มึงมันงูพิษจริงๆ จะตีงูมันต้องตีให้ตาย ไม่งั้นมันหลับมาแว้งกัดแน่”
พี่ทามพูดจบผมถีบเข้าไปที่ซี่โครงพี่ทามอย่างแรง
“ผลั๊วะ !!”
พี่ทามถอยออกห่างผม ผมเลยหยิบท่อเหล็กแถวนั้นมาฟาดใส่พี่ทามอย่างแรง
“ป๊าบ ป๊าบ !!”
พี่ทามเอามือมาบังไว้แล้วขัดขาผมจนล้มลง
ผมมองหน้าพี่ทามอย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนจะพาดไปที่หน้าพี่ทามอย่างแรง
“ป๊าบ !!”
“ปัง !!”
พี่ทามก็ยิงสวนปืนมาทันที ลูกกระสุนเฉี่ยวหัวไหล่ผมไปนิดนึง แต่ก็รู้สึกเจ็บไม่น้อย
พี่ทามจับหน้าตัวเองอย่างเจ็บปวด ผมเลยพยุงตัวเองขึ้นอย่างยากลำบาก เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน
“ไอ้ทาม มึงหยุดเถอะ”
พี่เอสพูดเสียงดัง พี่เอสเดินขาแปลกๆมาในสภาพใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย
“กูไม่หยุด มึงเลิกโง่ช่วยอีเด็กนี้สักที มันใช้มึงเป็นเครื่องมือแก้แค้นมึง กู และทุกคน”
พี่ทามพูดจบแล้วพยายามมองผม ผมเลยรีบเดินหนีทันที
“ปัง !!”
ปืนไม่โดนผมรอบนี้ ผมเลยพยายามเดินออกมา
“โอ้ย !!”
ผมล้มตัวลงอย่างเจ็บปวด เจ็บขา เจ็บไหล่ไปหมด
“น้องมันก็โดนไปไม่น้อย มึงพอเถอะ กูขอ”
พี่เอสเดินมาระหว่างกลางผมกับพี่ทามแล้วพยายามเกลี่ยไกล่
“ไม่ !!”
พี่ทามพูดจบลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม พี่เอสเดินตามมา พี่ทามเล็งปืนมาทางผม ผมเลยลุกขึ้นแล้วดึงตัวพี่เอสมาบังทันที
“ปัง !!”
กระสุนปืนดดนเข้าที่แขนพี่เอสจนพี่เอสล้มตัวฟุบลงไป
“มึง อีงูพิษ !!!”
พี่ทามมองผมอย่างเกรี้ยวกราดแล้วกระชากผมเข้าไปใกล้ก่อนจะจ่อปืนเข้าที่ขมับผม ผมรีบผลักพี่ทามก่อนที่จะยิง พี่ทามล้มลงเผลอปล่อยปืน ผมเลยรีบหยิบปืนมาแล้วจ่อพี่ทามทันที
“ตายซะเถอะมึง!!”
ไม่ทันผมจะยิงกลับโนพี่เอสกระแทกจนล้มลงซะก่อน ผมกำปืนแน่น พี่ทามเข้ามาแย่งปืนจากผม
เราสองคนชุลมุนแย่งปืนกันยกใหญ่ ผมใช้แรงเฮือกสุดท้ายหันกระบอกปืนไปทางพี่ทามแล้วจ่อที่ตัวพี่ทาม
“ปัง !!”
ผมเหนี่ยวไกปืนแล้วตาโต พี่ทามมองผมตาโตไม่แพ้กันก่อนจะล้มตัวลงทันที
เลือดที่ทามเต็มมือผมไปหมด ผมหันมองพี่ทามที่สลบไป มองพี่เอสที่สลบสลับกัน
เลือดของทั้งสองคนเริ่มไหลเต็มพื้นไปหมด
ผมปล่อยกระบอกปืนลงแล้วมองเลือดในมือตาโต หายใจติดขัด
“ฉันฆ่าคน ฉันฆ่าคนด้วยมือฉันเอง”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
แล้วสติผมกับดับลง
ตำรวจหลายนายพร้อมกับเอ็ม เพลง และแพทมาถึงที่โกดัง ยืนกันไม่นานก็ได้ยินเสียง
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ทั้งสามคนหันมามองหน้ากันแล้วรีบวิ่งตามเสียงไปทันที
เมื่อมาถึงที่เกิดเหตุ ทั้งสามคนเห็นพี เอส ทาม นอนจมกองเลือด ไม่รู้ว่าเลือดใครเป็นของใคร
“พี !!!!!!!!!”
เอ็มพูดออกมาเสียงดัง ภาพที่เขาเห็นคือคนที่เขารักฟุบลงไปกับพื้นจมกองเลือด ตามตัวเปรอะเลือดไปหมด
____________________________________________________________________________
จริงๆว่าจะตัดตอนให้คนอ่านลุ้น แต่ไม่ตัดดีกว่า เอารวดเดียวให้จบ ให้มันส์ไปเลย
อีกสองตอน(โดยประมาณ)ก็คงจะได้ปิดม่านเรื่องนี้แล้ว
แอบใจหายนะเนี้ย เรื่องนี้แต่งนานสุดละ ผูกพันธ์กับตัวละครไม่น้อยเลย
ขอบคุณทุกท่านจริงๆที่อยู่กันมาถึงตอนนี้ ขอบคุณจริงๆครับ
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านและคอมเม้นคร้าบ
หัวข้อ: >>> พี่ครับ....ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน<<<ตอนที่44 ตอนจบ หน้า48 11/1/58 (อ่าน 374138 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก