ตกลงเราเป็นอะไรกัน (อุ-บาส) จบแล้วครับ รบกวนย้ายให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (อุ-บาส) จบแล้วครับ รบกวนย้ายให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ  (อ่าน 30913 ครั้ง)

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
ขอบคุณ :)

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
 เย้มาต่อแล้ว รอๆตอนต่อไป :pig4:

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
รออุหลอกพิสูจน์บาสต่อไปเรื่อยๆ

ออฟไลน์ pearl9845

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
รอดูตอนต่อไป

ออฟไลน์ Monday688

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
สนุกๆ :katai5:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
พี่ดิวหายไปนานเลยยยย
คิดถึง


ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"เป็นไรมึง ยิ้มหน้าบาน ใหญ่กว่ากระจกมองข้างรถกูอีก"
"ขับรถมึงไปเหอะ อย่ายุ่งเรื่องกู" ด่ามันเสร็จ ก็หันกลับมายิ้มกับความสำเร็จชิ้นใหญ่ของตัวเอง
"การที่ได้เสือกเรื่องชาวบ้านนี้ทำให้มึงมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอว่ะ" ยัง มันยังไม่จบ ยังมาแขวะผมอีก
"ครับผม" กูหน้าด้าน กูไม่สน
"กูละเชื่อมึงเลย....... จะกินไรข้างนอกก่อนเข้าบ้านเปล่า?" พูดเรื่องกินนี่พอคุยกันได้หน่อย
"มึงเลี้ยง?"
"อืม แล้วจะกินไร?"
"กูอยากกินเอ็มเค"
"กูไม่อยากเดินห้าง"
"แต่กูอยากกินเอ็มเคจริงๆนะ "
"ทำไมกูต้องแพ้มึงทุกทีเลยวะ" มันตบไฟเลี้ยวเพื่อเปลี่ยนเลนส์ทันที ยิ้มสิครับผม ถ้าคนนอกดู อาจจะคิดว่าผมต้องตามใจไอ้อุ แต่เปล่าเลย จริงๆไอ้อุตามใจผมตลอด แต่มันไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรถ้าอยู่กันข้างนอกหรือมีใครคนอื่นอยู่ด้วย


ตอนเย็นๆแบบนี้ คนเดินห้างกันเยอะมาก
ผมว่าพวกเค้าคงไม่ได้ตั้งใจมาซื้ออะไรกันหรอก
คงมาเพราะแค่อยากมาพักผ่อน มาผ่อนคลาย มาหาไรทำก่อนกลับบ้าน
มารอเพื่อน มารอแฟน ส่วนเรื่องการซื้อของนี้น่าจะเป็นประเด็นรองไปเลย

"กูบอกแล้วว่าคนเยอะ มึงก็ยังจะมาอีก" ไมมันขี้บ่นจังหว่า มันบ่นพลางพับแขนเสื้อขึ้นพลาง ผมไม่รู้หรอกว่าเพื่อนผมคนนี้มันหล่อ มันดูดีมากแค่ไหน เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก ให้มานั่งชมกันโน้นนี้ คงไม่ไหว แต่จากสายตาของคนที่เดินผ่านเราไปมา หรือคนที่หันมามองบ้าง ก็แสดงได้ว่าเพื่อนผมคนนี้ก็ฮอตใช้ได้
"ตามกูมา แล้วเลิกบ่นเป็นตาแก่ซะที กูรำคาญ"

ในร้านคนล้นหลามมาก กลับไปต้มวุ้นเส้นที่บ้านกิน มันจะดีกว่ามั๊ยวะ
"กี่ท่านค่ะ?" พนักงานสาวน่ารัก น่าจะเด็กกว่าผมเดินมาถาม
"2 ครับ" ผมองหน้าน้องเค้า จนน้องเค้าไม่กล้าสบตาอ่ะ ผมชอบชุดพนักงานเอ็มเคนะ น่ารักดี เหมือนคุยกะเด็กญี่ปุ่นไงไม่รู้
"2 ที่ เชิญด้านในได้เลยค่ะ มีที่ว่างพอดี" ผมจะเดินตามน้องไปทันที แต่เกือบหงายหลังเพราะไอ้เพื่อนเลวมันดึงคอเสื้อด้านหลังผมไว้
"เชี่ยไรมึงว่ะ!!!!" สำลักเลยกู
"อย่าอ่อยครับมึง แล้วอย่าหื่นด้วย กูอายแทน" พูดจบมันก็เดินแซงหน้าผมไปทันที นี่อาการผมออกขนาดนี้เลยเหรอ ผมนะมันหมาชอบหยอกไก่ แต่ไอ้อุนะ มันหมาล่าเนื้อชั้นเยี่ยมเลยละ


"มึงสั่งเยอะขนาดนี้ ถ้าแดกไม่ไหมดนะ กูจะเอาราดหัวมึง คอยดู"
"รมณ์เสียไรมึงเนี่ย ไม่พอใจมาก เดี๋ยวกูจ่ายเองก็ได้"
"แดกไปเหอะ" ก่อนที่จะได้ด่ากันไปมากกว่านี้ พนักงานน่ารักคนเดิมก็นำอาหารมาเสิร์ฟพอดี
"บริการดีจังครับ" ผมแซวน้องเค้าไป ยิ้มหน้าแดงเลย น่ารักเว่ย
"ขอบคุณค่ะ ต้องการอะไรเพิ่มเติม เรียกได้นะค่ะ" จีบสาวนี่ก็สนุกดีนะ มิน่าไอ้อุถึงได้ชอบจีบสาว

มันไม่ค่อยกินเท่าไร ส่วนมากผมกินเองหมดเลย
มันมีหน้าที่คือหยิบโน่นนี่นั่นลงหม้อ แล้วก็ตักใส้ถ้วยให้ผม

เริ่มอิ่มครับ
งั้นต้องเบรกแป๊บหนึ่ง
"อุ?"
"ไร?"
"ช่วงนี้กูไม่เห็นมึงจีบใครเลย ไม ถือศีลเหรอช่วงนี้"
"รู้ได้ไงว่ากูไม่จีบใคร?"
"ก็มึงอยู่กะกูตลอด แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปหลีสาวว่ะ?" มันยื่นมือมารับถ้วยจากผม ผมก็ส่งให้ มันตักมาให้เต็มถ้วย ผมนี่กลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน มันยิ้มแบบคนชั่วร้ายตอนส่งถ้วยคืนให้ผมด้วย มันคงรู้แหละว่าผมเต็มตื้นแล้ว
"ก็กำลังตามจีบอยู่คนหนึ่ง" มันพูดสบายๆ ยิ้มมุมปากทีหนึ่ง ก่อนจะคีบหมูกรอบเข้าปาก
"ใครว่ะ? น่ารักป่ะ?"
"ก็เพิ่งเห็นว่าน่ารักเมื่อไม่นานมานี้แหละ"
"ยังไง?"
"เอาเป็นว่ากูกำลังตามจีบละกัน"
"ใครอ่ะ?"
"อยากรู้?"
"เออ ว่าแต่ใคร?"
"มึงไง"      :ruready




"ไม่ต้องล็อคห้อง เดี๋ยวกูไปนอนด้วย" ผมพยักหน้ารับมันไปแบบงงๆ เดินลงจากรถ จะเดินไปบ้านตัวเอง ขอหน่อยเหอะ
"มึงจะจีบกูจริงอ่ะ?"
"ตามนั้น" ผมเดินกลับบ้านตัวเองด้วยความมึนๆปนงงๆ

ผมคิดว่าผมชอบมันมาตลอด แต่ไม่เคยคิดจะจีบมันเลยนะ
แต่มันไม่เคยจะคิดชอบผม แต่กลับเดินหน้าจีบผมแบบหน้าด้านๆ
ช่วงนี้ชีวิตคงพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก ราหูอม หมาดำผ่านหน้ามั้ง ถึงมีเรื่องมาให้วุ่นๆตลอด



ผมอาบน้ำไรเสร็จก็มานอนกลิ้งๆบนเตียง ถามว่ามีงานต้องทำมั๊ย
มีครับ แต่ไฟยังไม่ลนก้น เลยยังคิดไม่ออก
ครืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมดูชื่อ    นั่นไง ไอ้กัสโทรมาเฉ่งกบาลผมแล้ว
"ว่า......."
"เหี้ยบาส มึงไปคุยไรกะไอ้เบน"เสียงมันเข้มมาเลย
"ก็แค่บอกถึงความจำเป็นที่ไอ้แก็ปต้องไปอยู่หอมึงในช่วงระหว่างวันที่มันต้องโดนพักการเรียน"
"เหี้ย ก็กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ยอม ไม่ยอม"
"แต่ไอ้เบนยอม จบป่ะ?" หึหึหึ
"มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบไอ้เด็กนรกนั่น"
"เอาหน่ามึง คิดว่าสงสารเด็กมัน ช่วงกลางวันมึงก็ไม่ได้อยู่ห้องอยู่แล้วนิ ไม่น่าจะมีปัญหานะ "
"ยังไงๆกูก็ไม่ชอบอยู่ดี"
"ไม มึงกลัวซักวันมึงจะใจอ่อนให้ไอ้แก็ปมันเหรอ?"
"กลัวจะอดใจฆ่ามันไม่ได้ต่างหาก เด็กบ้าไร กวนชิบ"
"คุยกะใคร?" มือที่สามเปิดประตูผ่างเข้ามา ไม่มีคงไม่มีเคาะ ถ้ากูแก้ผ้าอยู่จะทำไงวะ
"ผัวมึงมาเหรอ?"
"ผัวพ่อมึงดิ"  ด่ามันเสร็จ ผมตัดสายมันทันที ช่วงนี้เซนซิทีฟกับคำนี้จังวะกู


"ยุ่งแต่เรื่องของคนอื่น หัดสนใจเรื่องตัวเองซะบ้าง" มันล้มตัวลงนอนีกฝั่งของเตียงที่ว่างอยู่
"กูไม่เข้าใจมึงเลยวะ"
"แล้วมึงคิดว่ากูเข้าใจตัวเองมากเหรอ? แม่ง กูก็งงๆกับตัวเองเหมือนกันแหละ คิดจะจีบมึง มึงคนที่เห็นหน้ากันตั้งแต่ยังไม่เกิด มึงคนที่โตมาด้วยกัน มึงคนที่รู้เช่นเห็นสันดานเลวๆชั่วๆกูทุกอย่าง มึงคนที่กูนอนด้วยแทบทุกคืน มึงคนที่ไม่เคยอยู่ในสายตากู แต่กลับอยู่ในสายตากูตลอดเวลา " มันพูดขำ แต่ผมไม่ขำ ซึ่งมันเองก็คงไม่ขำเหมือนกัน
"แล้วตกลงจะเอาไง?" ผมพลิกตัวไปหามัน
"ก็จะจีบมึงไง" มันเอียงคอมาตอบผม
"จีบไง?"
"จีบเหมือนที่กูเคยจีบๆมา"
"จีบอย่างเดียว ห้ามล่วงละเมิดทางเพศกูนะเว่ย" ผมชี้หน้ามัน
"แต่ถ้ามึงสมยอมก็อีกเรื่อง"
"นานเท่าไร"
"สามเดือน"
"deal" ผมยืนมือไปตรงหน้ามัน
"deal"  มันยื่นมาจับเหมือนกัน นี่คือการตกลงของเรา
ผมกับมัน เราชัดเจนกันเสมอ ไม่ต้องมานั่งเก็บอำ ไม่ต้องมานั่งเก๊กฟอร์ม ไม่ต้องมานั่งสับสนกันอยู่
ชัดๆ แจ้งๆ จีบคือจีบ ชอบคือชอบ ไม่ชอบไม่รัก ก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
"ถ้าเราคนใดคนหนึ่งรู้สึกไม่ตรงกัน เราต้องกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม โดยไม่มีข้อแม้" ผมบอกข้อตกลง
"แต่ถ้าเรารู้สึกดีดีต่อกัน ต้องเดินหน้า ห้ามถอยหลัง"
"ได้ แต่มึงห้ามแทงข้างหลังกูนะเว่ย" ผมยังต้องย้ำ
"มึงก็อย่าสมยอมกูละกัน"มันพูดยิ้มๆ
"แล้วมึงจะจีบกูไงพรุ่งนี้ กูต้องเล่นตัวมั๊ยวะ กูต้อง....." ผมเครียดๆจริงๆนะ เกิดมาไม่เคยโดนคนใกล้ตัวจีบมาก่อน
"นอนเหอะ แค่ให้มันเป็นไปตามที่มึงรู้สึกก็พอแล้ว" เชื่อมั๊ยครับ สิ่งที่ผมกังวลมันหายไปเลย แค่เดินตามที่ตัวเองรู้สึก  แค่นั้นพอ


วันนี้วันศุกร์ ผมมีเรียนเช้า 8 โมง
ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 6 โมง
จะยืดมือไปปิดเสียงนาฬิกาจากโทรศัพท์ตรงโต๊ะหัวเตียง แต่ยกไม่ขึ้น เพราะมีขาหมามาเกี่ยวเอวผมไว้ แถมมือมันก็เนียนกอดผมไว้ด้วย
"เชี่ยอุ ปล่อย" ผมตีมันมือไปหลายที แต่เงียบ ผมเลยดึงขนหน้าแข้งมันไปหลายเส้นในคราเดียว
มันสะดุ้งตื่นทันที หน้าตาหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง
"เล่นบ้าไรมึงแต่เช้านิ?" ตามันแดงๆ หัวก็ยุ่งไปหมด มีคราบน้ำลายบูดตรงมุมปากด้วย
"ค่าที่มึงกอดกูเมื่อคืนทั้งคืนไง" ผมเอื้อมมือไปปิดเสียงนาฬิกาปลุก เพราะจะรำคาญมากถ้ามันดังอีกรอบ
"อ่ะ" มันยืดขามาทับเอวผมอีกครั้ง จุกเลย
"อะไรของมึงอีกนิ" ผมทั้งผลักทั้งถีบ แต่มันฝืนไว้
"ให้มึงดึงขนหน้าแข้งกูอีกไง กูจะได้นอนกอดมึงต่อ" กูต้องเขินมั๊ยวะ แต่รู้สึกหน้ามันวาบๆไงไม่รู้
"เชี่ยอุ เลิกเล่น วันนี้เรียนเช้า พอไม่มีที่จอดมึงก็หงุดหงิดเป็นหมาบ้าอีก"
"มึงรอด งั้นกูกล้บบ้านก่อน มึงเองก็ให้ไว อย่าช้า ไม่งั้นกูทิ้งให้ไปเอง" มันดึงขากลับไปโดยดี แล้วก็ลงจากเตียงในทันที
"อุ?"
"หืม?"
"มึงห้ามทำไรบ้าๆข้างนอกนะเว่ย ไม่งั้นกูโกรธจริงด้วย"
"มึงก็ทำตัวดีดีแล้วกัน อ่อ แล้วถ้าไอ้เนิร์ดนั่นมายุ่งอีก ก็ไม่ต้องไปคุยกะมัน กูไม่ชอบ" มันคงหมายถึงไอ้มีน
"หึง?"
"ยังไม่ถึงขั้นหึง แค่ไม่ชอบ "
"สั่งแต่กู แล้วมึงอ่ะ?"
"ของกูเคลียร์หมดแล้วเหอะ"






พวกผมมาถึงมหาลัยตอน 7.35 น ที่จริงน่าจะมาถึงก่อนหน้านี้ ถ้าไม่มันไม่แวะเซเว่น

มาถึงโต๊ะ ก็เห็นมีคนนั่งกันอยู่แล้ว
เพื่อนผมสองคน แล้วอีกคนคือเด็กมอปลายโรงเรียนข้างๆนั่นเอง
"พี่บาส พี่อุ มอร์นิ่งครับ"
"ไหนมึงบอกว่าพอเจอเพื่อนกูสองคนนี้แล้ว มึงจะไปไง งั้นก็ไปได้แล้ว"
"ไล่ผมอีกละ" ไอ้แก็ปว่าเซ็งๆ
"ไล่ก็ไปดิ"
"พี่กัสใจร้ายวะ ผมแม่งไม่ชอบพี่กัสแล้ว" พูดจบมันก็เดินออกไปเลย พวกผมสามคน ยกเว้นไอ้กัสมองตามกันตาปริบๆ วัยรุ่นใจร้อนเสมอ

"พี่บาส" เสียงใสมาเชียว
"ว่าไงมีน?"
"ผมซื้อนอ............" ไอ้มีนกำลังจะวางกล่องนมตรงหน้าผม แต่โดนเบียดพื้นที่โดยถุงเซเว่นใบเขื่อง
"บาสกูซื้อมาทุกยี่ห้อแล้ว ทั้งรสหวาน จืด ช็อคโกแลต สตรอเบอรี่ แดกให้พอ อ่อ ต่อไปไม่ต้องรบกวนมึงแล้วนะเนิร์ด กูจัดการเอง ขอบคุณครับ" ทุกคนอึ้ง ทึ่งกับการกระทำของไอ้อุ
ผมเห็นหน้าไอ้มีนแล้วสงสารมันจับใจทีเดียว หน้ามันเหมือนจะร้องไห้เลย
ผมหันมองหน้าเพื่อนอีกคนสองคน มันก็ทำหน้างงๆในการกระทำบ้าๆของไอ้อุเหมือนกัน
"มีน เอามาเหอะ กูกินได้" ผมรีบคว้านมกล่องกลับมาก่อนที่มือของมีนจะหยิบกลับไป
"แต่..."
"กูบอกว่ากินได้ก็คือกินได้ ขอบใจมาก มึงไปเรียนเหอะ แล้วกูจะกินให้หมด" นั่นแหละมีนถึงพอจะยิ้มออกมาได้บ้าง แต่ก็ต้องหุบฉับในทันที เมื่อเจอเข้ากับสายตาของไอ้อุ มันขอตัวลุกออกไปเลย
"ไอ้อุ ไอ้ บาส กูขอคำอธิบายด่วน"ต่อมเสือกของไอ้กัสทำงานทันที
"อธิบายไร ขึ้นเรียนกันดิ"
"อย่ามาเฉไฉไอ้บาส อีกตั้งสิบนาที ว่ามา"
"เอาเรื่องของมึงให้รอดก่อนมั๊ยไอ้ก้ส แล้วค่อยมาเจ๋อเรื่องกู"
"ของกูที่ไหน ของเด็กบ้านั่นคนเดียวต่างหากเว่ย อย่าเบี่ยงๆ ว่ามาเลย"
"ไอ้เบนมึงไม่อยากรู้?" ไอ้อุถามไอ้เบน ผมกับไอ้กัสเลยหันไปรอฟังคำตอบด้วย
"อยากรู้ไปทำไม ในเมื่อกูรู้มาตลอด" งงเลยสิ
"รู้ไร?" ผมกับไอ้กัสถามพร้อมกัน
"รู้ว่าซักวันหนึ่งมึงกับไอ้อุต้องออกมาในรูปแบบนี้ แต่กูว่าพวกมึงรู้ตัวช้าไปนะ " พูดจบมันก็เดินขึ้นตึกไปเลย ตามด้วยไอ้อุ
ปล่อยให้ผมกับไอ้กัสนั่งมองตากันด้วยความงงปนซื่อบื้อ






อีก 1 ตอนกันนะครับ
โทษทีหายไปนานมาก
ขอบคุณนะครับที่นังติดตามกันอยู่        :L2: :pig4: :L1:


ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
ปลื้มเลยอ่ะช่วงนี้มอัพบ่อยอย่าหายไปอีกนะค่ะ
รอๆตอนต่อไปอยากเผือกเรื่องกัสต่อ....555

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
ขอบคุณ :)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
กรี๊ดดด
บ่นปุ๊ปก็มาปั๊ป

อุงอนแล้วทำไงเนี่ยบาส
รีบง้อด่วนๆเลยนะ

ขอบคุณพี่ดิวที่มาต่อนะคะ

ออฟไลน์ mapreaw

  • เคยคิดว่า "รักแท้มีอยู่จริง"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
เดินหน้าเต็มที่ เอาใจช่วยค่ะ

ออฟไลน์ youuue

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1


สไนเปอร์รู้ทุกอย่างดูออกทุกสิ่งจริงน่ะ  อยากเห็นพี่แกโดนสอยบ้าง   น่ารักกอ่ะ :L2: :L2: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
วันนี้วันเสาร์ ผมไม่มีความจำเป็นใดๆต้องรีบตื่น
แต่ก็ต้องตื่นด้วยความรำคาญเกินทนที่มีอะไรมายุกยิกๆที่คอตัวเอง
ผมคว้าหมับต้นเหตุที่ทำให้รำคาญและตื่น
"เหี้ย!!!!! กูเจ็บ" เพราะสิ่งที่ผมคว้านั่นก็คือผมบนหัวไอ้อุนั่นเอง มันปัดมือผมทิ้งทันที เล่นเอาเจ็บไปเหมือนกัน ผมรู้สึกเหมือนมีเส้นผมมันติดมือผมมาด้วย ยกมาดู อูยยยยย หลายเส้นเลย
"แล้วมึงมายุกยิกๆไรที่คอกู อย่าบอกนะว่ามึงจะลักหลับกู" ผมถีบมันไปป๊าบหนึ่งก่อน แต่มันหลบทัน
"ระดับกู ไม่หรอกครับมึงที่จะลักหลับ มันไม่ตื่นเต้นพอ"
"แล้วเมื่อกี้มึงทำไร?"
"ก็กูหลับอยู่ไง แต่ก็ต้องตื่นเพราะมึงกระชากหัวกูมานี่แหละ"
"ก็กูตกใจนี่หว่า" ผมพูดเสียงอ่อยๆ เพราะพอนึกย้อนกลับไป มันก็เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ก่อนที่เราจะดีลกันเรื่องนี้ซะอีก
"เชี่ยเหอะ พูดอย่างกะกูไม่เคยแย่งหมอนมึงนอน กูเห็นตื่นเช้ามาทีไร กูก็ไปนอนหลับบนหมอนมึงทุกที เมื่อก่อนก็ไม่เห็นเป็นไร ไอ้การที่กูบอกว่าจะจีบมึง มันทำให้มึงระแวงกูมากขนาดนี้เลยเหรอวะ มึงคิดจริงๆเหรอว่าคนอย่างกูจะทำร้ายมึงได้ " อ้าว กลายเป็นเรื่องใหญ่ซะงั้น
ผมไม่ได้หวาดระแวงมันนะ ผมเชื่อใจมันเหมือนที่เคยเชื่อมาตลอด แต่ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำตัวยังไง ต้องทำอะไรบ้าง ถ้าอยู่กับคนอื่นๆ บรรยาศรอบตัวผมกับมันก็ไม่ได้ต่างไปจากเมื่อก่อนเลย แต่เมื่อไรที่มีแค่เราสองคน ผมรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่มันเปลี่ยนไปแปลกไปจากเดิม  ไม่ใช่ว่ามันดีขึ้นหรือแย่ลง มันอธิบายไม่ถูก หานิยามไม่ได้ ไม่ได้อึดอัด แต่ก็ไม่ได้สบายเท่าเมื่อก่อน ด้วยบรรยากาศแบบนั้นจึงทำให้ผมเป็นแบบนี้
"กูขอโทษ กูตกใจไปหน่อย" ผมพยายามทำเสียงให้มันรู้สึกว่าผมรู้สึกผิดกับเรื่องเมื่อกี้จริงๆ
"ช่างมันเหอะ " มันตอบปัดๆ ดูก็รู้ว่ามันไม่หายโกรธ มันสะบัดผ้าห่มจากตัว ลงจากเตียง
"ไปไหน?"
"กลับบ้าน จะไปนอนต่อ" งอนชัวร์
"อยากดูหนัง" ผมมักจะมีวิธีง้อในแบบฉบับของผมเสมอ และมันก็รู้ดีในวิธีของผม มันจึงยิ้มออกมาได้ในที่สุด
"เลี้ยงกูด้วย พร้อมข้าวหนึ่งมื้อ จะไปตอนไหน โทรบอกล่วงหน้าครึ่งชั่วโมง" ไอ้อุมันก็ง่ายๆแบบนี้แหละครับ ไม่เรื่องมาก ไม่เล่นตัว ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมสาวๆถึงบอกเลิกมันได้

ผมเดินลงมาจาห้องนอน เห็นแม่นั่งดูทีวีอยู่ พ่อออกไซด์งานต่างจังหวัดอีกแล้ว  ยังไม่รู้ว่าจะกลับวันไหน
"จะออกกันไปแล้วเหรอ?" แม่ถามผมทันที ที่ผมมายืนข้างๆ
"ครับ?"
"ก็อุบอกแม่ไว้เมื่อเช้าว่าจะออกไปดูหนังกันไม่ใช่เหรอ แล้วจะเลยกินเที่ยงด้วย แม่เลยยังไม่ลงมือทำมื้อเที่ยง กะว่าจะไปฝากท้องกับบ้านข้างๆนี่ซักหน่อย" พอกันเลยทั้งแม่ทั้งลูก ฝากท้องตลอด
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมซื้อขนมมาฝากนะ" ผมเดินออกมายังไม่ทันพ้นประตู
"บาส?"
"ครับ?"
"แต่งหล่อไปมั๊ย?"
"หืม?"
"ปกติแม่ไม่ค่อยเห็นเราแต่งเต็มแบบนี้ ไปกินข้าวดูหนังเฉยๆแน่เหรอ หรือว่าจริงๆแล้วแอบนัดใครไว้"
"เปล่าซะหน่อย ก็ไปกับไอ้อุปกติ" จริงๆนะ
"ไปกับอุแค่สองคน ไม่ได้นัดใครเพิ่มอีกใช่มั๊ย?" แม่คงนึกว่าผมนัดใครไว้ที่โรงหนังแน่เลย
"แล้วทำไมวันนี้หล่อจัง?"
"หล่อมากกว่าพ่อป่ะครับ?"
"พ่อหล่อกว่าเยอะ" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่ผมดูหล่อจริงเหรอ
ผมแต่งตัวไม่ปกติเหรอ ก็ไม่นะ แต่งปกติ แค่เปลี่ยนจากเสื้อยืดเป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนแขนยาวพับแขนแค่ศอก จากกางเกงที่ค่อนข้างหลวม เปลี่ยนเป็นเดฟพอดีตัว จากรองเท้าคีบธรรมดา หรือมาเป็นรองเท้าผ้าใบเท่ห์ๆ ผมที่ปกติสระเสร็จก็ปล่อยให้มันแห้งจากลมธรรมชาติ เปลี่ยนเป็นเป่าให้แห้งแล้วเซ็ทนิดหน่อย แค่นี้เอง แปลกตรงไหนหว่า งงกับแม่ตัวเองจริงๆ



"มึงมองกูนานไปป่ะไอ้อุ มองตั้งแต่ที่บ้าน ยันตอนนี้จะเข้าโรงหนังอยู่แล้ว ยังมองไม่เลิกอีก" มองนานมันประหม่เว่ย
"เชี่ย แต่งตัวไรมาไม่นัดกันเลย มึงดูสภาพกูดิ อย่างกะคนใช้มาคอยมารับใช้มึงเลย" ฮ่าๆๆๆ พูดซะเห็นภาพ
มันก็ไม่ได้แต่งตัวน่าเกลี่ยดไรหรอกครับ ก็ปกติของมันนั่นแหละ เสื้อยืดสีดำ พอดีตัว กางเกงขาสั้นแค่เข่า คีบแตะ ผมเพิ่งสระเสร็จ พอโดนแอร์โดนลมก็ชี้โด่เด่กันไปคนละทาง
"เอาหน่ามึง คิดไรมาก"
"แล้วคิดไร ถึงแต่งซะเต็มขนาดนี้?" ปกติผมก็แต่งเหมือนมันนี่แหละ แต่วันนี้นึกเฮี้ยนไรก็ไม่รู้ถึงหยิบแบบนี้มาใส่ แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ แต่งแบบผมตอนนี้ถือว่าธรรมดามาก
"คิดถึงมึง" ฮ่าๆๆๆ หน้ามันเอ๋อไปเลย

หนังที่เราไปดูเป็นหนังแอ็กชั่นครับ ผมกับมันชอบหนังเหมือนกัน เลยตัดปัญหาเรื่องแบบนี้ไปได้เลย
ผมรู้สึกว่าที่เราได้ดูหนังแอ็กชั่น หนังต่อสู้มันเป็นเหมือนการปลดปล่อยตัวเอง ไม่ต้องคิดมากตามหนังให้มากจนปวดหัว ไม่ต้องเศร้าหดหู่ร้องไห้ทั้งเรื่อง
คนในโรงยังไม่เยอะ เพราะผมกับมันรีบเข้ากันมาก่อนเพราะอยากดูหนังตัวอย่าง
ที่นั่งของเราเป็นแถวเอ กลางจอเลย
ผมไม่ชอบกินอะไรตอนดูหนังมันก็เหมือนกันเลยไม่ได้ซื้อไรติดมือกันมาเลย
นั่งลงได้ก็ต่างคนต่างตั้งใจดู เหมือนม่ได้มาด้วยกันเลย
คนเริ่มทะยอยเข้ามาเรื่อยจนเกือบเต็มโรง สรุปที่นั่งข้างผมข้างมันเต็มทุกเก้าอี้ ฝั่งผมเป็นสาวผมยาว น่าจะมากันประมาณสามสี่คนน่ารักซะด้วย
พอถึงช่วงเพลงสรรเสิรญพระบารมี ทุกคนก็ต้องยืนขึ้น ผมยื่นหน้าไปมองคนทางฝั่งของไอ้อุ เป็นสาวเป็นเหมือนกัน

มันเป็นหนังแอ็กชั่นไซไฟ มีสัตว์ประหลาด มีการฆ่าที่หลากหลายกันออกไป ผมนี่โคตรสะใจเลยเวลาที่ตัวร้ายโดนฆ่า
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยย" เสียงกรี๊ดดังลั่นโรงเลยเพราะฉากมันน่าหวาดเสียวในความรู้สึกของสาวๆนะ แต่ในความรู้สึกผม โคตรสะใจอ่ะ
"ขอโทษค่ะ" ผมได้ยินเสียงหวานเอ่ยเบาๆ เอี้ยวตัวมอง อ่อ ผู้หญิงคนนั้นคงตกใจแล้วเผลอเกาะแขนไอ้อุ
"ไม่เป็นไรครับ" ไอ้นี่ก็สุภาพบุรุษตัวพ่อ ผมก็ดูหนังต่อ ไม่ได้สนใจไร
"เค้ากอดกูเองนะ" มีเสียงมากระซิบข้างหู ขนหูลุกเลยกู
"อืม" ผมตอบกลับแค่นั้น ก็ตั้งใจดูหนังต่อ
"ยิ้มไร?"
"หนังสนุกไง"
"ตัวร้ายกำลังตามฆ่าพระเอกนี่นะ ทำให้มึงยิ้มได้"
"ดู หนัง ไป" ผมผลักหัวมันออกไปเบาๆ กวนสมาธิกูจัง




เดินเตร่กันพอถึงมื้อเที่ยงก็ตกลงกันว่าจะกินสเต้ก

อาหารพร้อม ท้องพร้อม กิน

"เจอกันอีกแล้วนะค่ะ" มีดกับส้อมชะงักเลยกู เปล่า เค้าไม่ได้คุยกะผมหรอก
"อ่อ ครับ" ไอ้อุตอบกลับไป
"หน้าคุ้นๆนะค่ะ ไม่ทราบว่าเรียนที่มหาลัยxxx รึเปล่า?"
"ครับ ปี 3"
"ที่เดียวกันเลยค่ะ ปี 3 เหมือนกัน ชื่อแนทนะ"
"นั่งด้วยกันมั๊ยครับ" ผมกลัวเธอเมื่อยเลยชวนนั่งด้วยกัน
"ขอบคุณค่ะ ดีเหมือนกันจะได้มีเพื่อน" แล้วเธอก็บอกว่าเธอเรียนคณะไร สาขาไร ไอ้อุก็บอกเรื่องราวของมันไป

"แล้วเจอกันที่มหาลัยนะอุ บาสด้วยนะค่ะ" เธอคงกลัวผมน้อยใจ ไอ้อุไม่ตอบอะไร ได้ยิ้มยิ้มและพยักหน้ารับ


"จะไปไหนต่อ?"
"กลับบ้าน"
"ไปห้องไอ้กัสไอ้เบนดีกว่า"
"เอาดิ" ผมยังไงก็ได้ ไปให้ไอ้เบนทำไรให้กินก็ดีเหมือนกัน
"อ่ะ " มันยื่นโทรศัพท์มันให้ผม ผมไม่ยอมรับมา "แนทให้ไลน์กูมา อ่ะกูให้มึงจัดการ แล้วแต่มึงเลย" ผมรับโทรศัพท์มา ส่วนมันเดินออกนำไปแล้ว แนทก็ส่งข้อความมาปกตินะ เหมือนคนที่ต้องการจะทำความรู้จักกันให้มากขึ้น ผมอ่าน แต่ไม่ตอบไรกลับไป จนถึงข้อความที่ว่า
"ไอ้อุ แนทถามว่ามึงมีแฟนยัง?" ผมตะโกนไป มันก็ดีหยุดรอ จนผมตามทัน
"ตอบไปดิ"
"ตอบว่า?"
"กำลังตามจีบอยู่" พูดจบมันก็เดินที่ไปที่รถ ผมก็นะ มันคนซื่อเลยพิมพ์ไปตามที่มันบอก มีต่อท้ายเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยว่า


 'และน่าจะติดด้วย'





มาถึงหน้าห้องไอ้เบนไอ้กัสก็เคาะประตูทันที
พอเปิดประตูเท่านั้นแหละ เสียงดังมากข้างใน
"ไอ้เบน ไมเสียงเพลงดังขนาดนี้วะ" ผมนี่รีบปิดประตูแทบไม่ทัน กลัวข้างห้องจะด่าเอา
"เหี้ยกัสมันไม่อยากได้ยินเสียงไอ้แก็ป"
"ไอ้แก็ปอยู่นี่?"
"ตั้งแต่เช้า"
"ดีครับพี่บาส พี่อุ" พูดถึงไอ้ตัวดีก็โผล่หัวมาเลย
"มาทำไรที่นี่?"
"คิดถึงพี่กัส แต่พี่กัสไม่ยอมพบหน้าผมเลยอ่ะ ได้แต่เปิดเพลงบ้าในห้องแกโน่น หูพังขึ้นมาผมจะสมน้ำหน้า"
"แล้วนี่พวกมึงมากันทำไม?"
"ไปดูหนังกันมา แต่ยังขี้เกียจกลับบ้าน" ผมตอบไปโดยไม่ได้คิดไร
"เดท?"
"ไม่.... / อืม"
"กูเชื่อไอ้อุ" แล้วมันสองตัวก็เดินหนีผมไปอีกแล้ว บ้าจริง

"พี่กัส ออกมาคุยกันหน่อย พี่กัสอ่ะ ใจร้ายว่ะ" ทำไมห้องนี้มันวุ่นวายจังวะ ทั้งเสียงเพลง เสียงแหกปาก เสียงทุบประตู
"มึงกลับไปดิ แล้วกูจะออกไป"
"อ้าว แล้วผมจะเจอหน้าพี่ได้ไงอ่ะ?"
"ก็ไม่เจอไง"
"พี่กัสบ้าไปแล้ว"
"มึงแหละบ้า" เสียงไอ้กัสลอดดังมาจากในห้อง นี่ขนาดมันรู้ว่าผมกับไอ้อุมา มันยังไม่ยอมออกมาเลย
ผมทนดูไม่ได้เลยลากมันมานั่งคุยด้วยกัน  สงสารมันเหมือนกัน แต่ก็เข้าใจไอ้กัส คนมันไม่ชอบ ก็คือไม่ชอบ มันเลยเลี่ยงที่จะเจอแบบนี้ เพราะถ้าไม่เลี่ยง ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้กัสมันจะบ้าอาละวาดขึ้นมาตอนไหน

"พี่ๆ ผมขอไปรับโทรศัพท์แป็บนึงนะครับ" ไอ้แก็ปขอตัวไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียงหลังห้อง
ไม่นานมันก็เข้ามา
"พี่ๆ ผมกลับก่อนนะ" มันเดินไปห้องไอ้กัส เคาะสองสามที "พี่กัส ผมกลับก่อนนะ ผมชอบพี่จริงๆนะ"



"ออกมาได้แล้วเหรอมึง?"
"ห้องกู ไม กูจะออกมาไม่ได้"
"แล้วหมาตัวไหนซ่อนเมื่อกี้?" ผมแดกดันมันกลับไป
"พอดีกูไม่ใช่หมา เลยไม่ทราบครับ"
"ไอ้กัส?" ไอ้เบนเรียกเสียงเรียบ เล่นดึงดูดความสนใจจากคนทั้งโต๊ะได้เลย
"ไร?"
"เมื่อกี้กูเห็นรถยุโรปที่ราคาขนาดกูกับมึงขายที่รวมกันแล้วยังไม่มีปัญญาซื้อได้เลย มารับไอ้แก็ป"
"ก็บ้านมันรวย ดูจากโรงเรียนที่มันเรียนดิ คิดว่าลูกตาสีตาสาที่ไหนก็เรียนได้เหรอวะ?"
"มากกว่านั้นคือ กูเห็นการ์ดเหมือนในหนังเจ้าพ่อมาเฟียไรแบบนั้นลงมาเปิดประตูแล้วโค้งให้ไอ้แก็ปด้วย"
อึ้ง ทึ่งทั้งโต๊ะ นี่พวกผมกำลังยุ่งกับลูกเจ้าพ่อมาเฟียอยู่ป่ะวะ
งั้นไอ้กัสก็โดนลูกมาเฟียตามจีบ แม่ม ถ้ามันโกรธไอ้กัสขึ้นมาจริงๆ มันจะยิงหัวเพื่อนผมทิ้งมั๊ยวะ
"ดูมึงไม่ตกใจ?"
"ไมกูต้องตกใจ ในเมื่อมันกะกูไม่ได้เกี่วข้องไรกันอยู่แล้ว"
"มึงรู้?"
"กูไม่รู้เหี้ยไรมั้งนั้นแหละ แล้วเลิกถามกูเรื่องนี้ได้แล้ว กูไม่มีไรจะตอบ"

โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!
สะดุ้งกันเป็นแถบ
ไอ้กัสเดินไปเปิดประตู
"เอ๊ย!!!!!!!!" แล้วคนที่เคาะประตูก็ชิงปิดประตูซะเองแล้วลากไอ้กัสให้กลับมานั่งที่ด้วยท่าทางลุกลน
"มึงกลับไปแล้ว?" ผมถามคนแรก
"ผมหนีมา" เชี่ย ห้องนี้จะโดนปาระเบิดมั๊ยวะ
"หนีเหี้ยไรมึงมา กลับไปได้แล้ว" ไอ้กัสขึ้นทันที
"ก็ผมอยากเห็นหน้าพี่ก่อนไป พอไฟแดงเมื่อกี้ผมก็ลงรถหนีมาเลย" นี่ผมกำลังอยู่ในหนังลูกเจ้าพ่อเฟีย ใครห้ามแตะป่ะวะ
"พ่อมึงเป็นมาเฟียเหรอ?" ไอ้อุโพล่งขึ้นมา
"บ้าเหรอพี่!!! มาเฟียบ้าไร พี่ดูหนังมากไปป่ะ?"
"แล้วการ์ดที่ตามมึง?"
"พ่อผมก็เป็นพ่อค้าธรรมดานี่แหละ"
"ค้าอาวุธสงคราป่ะวะ?"
"หาเรื่องให้พ่อผมติดคุกซะงั้น ไม่ใช่ๆ พ่อผมเป็นพ่อค้าส่งออกแช่แข็ง" มันพูดเหมือนพ่อมันเป็นพ่อค้าขายปลาอยู่ในตลาดนัดเลย ส่งออกแชแข็งเลยนะเว่ย เค้าเรียกนักธุรกิจไม่ใช่พ่อค้าป่ะวะ " แล้วก็มีโรงพยาบาลกับโรวแรมเล็กๆอีกนิดหน่อย" พวกผมกลืนน้ำลายลงคอดังกึก ชื่อบริษัทพ่อมันที่บอกมา ชื่อโรงแรม โรงพยาบาล มันไม่ใช่เล็กเลยนะ อาจจะไม่ได้ใหญ่สุดในประเทศ
แต่ก็มีชื่อเสียงระดับต้นๆเลยแหละ ลูกคนรวยนี่หว่า เพื่อนผมจะตกถังทองแล้ว
"แก็ป ไปคุยกะกูในห้องหน่อย"พูดจบไอ้กัสก็เดินนำหน้าน้องเข้าห้องไปเลย ไอ้แก็ปเดินตามไปงงๆ มีหันมามองพวกผมด้วย
ไอ้กัสจะทำไรหว่า หรือพอรู้ว่าไอ้แก็ปรวย มันจะจัดการรวบหัวรวบหาง แต่เพื่อนผมมันก็ไม่ด้เลวขนาดนั้นซะหน่อย



 

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7

ออฟไลน์ mapreaw

  • เคยคิดว่า "รักแท้มีอยู่จริง"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ผมนี่อึ้งเลย น้องแก๊ปไม่ธรรมดาเลยครับ

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
เมื่อไหร่จะติดอะ??



ขอบคุณ :)

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
สงสารแกปอ่ะพยายามมากแต่อิพี่กัสไม่เห็นใจบ้างเลย

ออฟไลน์ Monday688

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักอ่ะ :hao3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"ไอ้กัส มึงไม่รู้สึกไรบ้างเหรอ?"
"รู้สึกไร?" มันเงยหน้าขึ้นจากการโซ้ยบะหมี่เข้าปาก
"เรื่องไอ้แก็ป" ผมลองหยั่งเชิงไปสั้นๆ แต่เล่นเอาไอ้เบนกับไอ้อุชะงัก ส่วนไอ้กัสกลับก้มหน้าแดกไอ้ของตรงหน้ามันต่อหน้าตาเฉย
นี่มึงจะไม่รู้สึกอะไรจริงๆเหรอว่ะ
"เชี่ยกัส คุยกันให้รู้เรื่องก่อน" ผมแย่งถ้วยบะหมี่มาจากมัน ท่าทางมันไม่พอใจมาก แทบจะกระโจนงับหัวผม ดีที่ไอ้อุกันไว้ทัน ผมเองก็ตกใจมีผงะถอยหลังนิดหน่อย
"แล้วมึงจะให้กูพูดไร มันอยู่ในที่ของมัน กูอยู่ในที่ของกู จบป่ะวะ?" มันแย่งถ้วยบะหมี่กลับไปแดกต่อหน้าตาเฉย ไอ้นี่บทนึกจะโหดก็โหดจนผมผวาอ่ะ
"ถ้าวันนั้นไอ้แก็ปไม่ร้องไห้ออกมาจากห้องของมึง กูจะไม่อะไรเลยนะเว่ย แล้วนี่มันเล่นหายไปเลยเป็นอาทิตย์ ไอ้เบนยังบอกว่ามันไม่โทรไม่ไลน์หามึงเลย วันนั้นมึงทำอะไรมันวะ ถึงกูจะรู้จักไอ้แก็ปไม่นาน แต่กูก็เอ็นดูมันนะเว่ย สงสารมันด้วยที่ดันมาหลงชอบคนเชี่ยๆแบบมึง"
"ไอ้บาสเบาหน่อย โรงอาหารนะเว่ย คนหันมามองเต็มแล้ว" ไอ้เบนสะกิดเตือนสติผม
"เป็นแฟนไม่ได้ ให้มันเป็นน้องมึงก็ยังไม่ได้เหรอวะ?" ผมลดเสียงลงอย่างที่ไอ้เบนเตือน จะหาว่าผมเสือก ยุ่ง หรืออะไรก็ตามแต่ แต่ผมเอ็นดูไอ้แก็ปมันจริงๆ ผมสนิทใจจะคุยกะมัน ผมเห็นมันเหมือนน้องเลยก็ว่าได้ 
"มันบอกเอง มันไม่อยากเป็นน้องกู" ผมจำเหตุการณ์ในตอนนั้นได้ มันสองคนหายเข้าไปคุยกันในห้องสิบนาทีได้มั้ง
พอไอ้แก็ปออกมา มันร้องไห้ครับ ร้องเหมือนเด็กเลย ร้องแบบมีซืดน้ำมูกด้วย มันบอกแค่ว่า ผมไปก่อนนะพี่ๆ แล้วมันก็เดินออกไปเลย แล้วไอ้กัสก็ออกมาจากห้องปั๊บ เดินไปต้มมาม่ารสต้มยำน้ำข้นเฉ้ยยยยย



"บาส?"
"ไร?"
"มึงไม่คิดว่าตัวเองเข้าไปยุ่งเรื่องของไอ้กัสมากไปเหรอว่ะ?" ผมหันไปมองหน้ามัน ขึ้นเลยๆ
 นี่ถ้าไม่ติดว่ามันขับรถอยู่นะ ผมจะกระชากหัวมันมาตบเล่นให้หายโมโหไปแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ได้เดี๋ยวตายหมู่
"กูอยากช่วย"
"มันขอรึยัง?" ฉึก
"ก็กูเพื่อนมัน เพื่อนกันต้องรอให้ขอความช่วยเหลือกันก่อนรึไง"
"เรื่องบางเรื่องถ้าเค้าไม่ขอหรือไม่บอก นั่นก็แปลว่าเค้าไม่อยากให้ยุ่ง ถึงจะเพื่อนกันก็เหอะ บางเรื่องเราก็ควรรอให้เค้าเอ่ยปากก่อนจะยื่นมือเข้าไปได้"
"มึงว่ากูเสือก?"
"ประมาณนั้น" มันพยักหน้ายืนยันอีกทาง ขึ้นเลยๆ
ไม่อยากเห็นหน้าเว่ย
ผมปีนข้ามเบาะไปนั่งเบาะหลังแม่งเลย ไม่ต้องมองเลย กูงอน





ก๊อกๆๆๆๆ
เคาะไปเลย ขอโทษครับ คืนนี้กูล็อคห้อง
"บาส เลิกงอแงเป็นเด็กได้แล้ว ก๊อกๆๆๆ"
"กูบอกให้เปิดประตู!!!!!!!"
"ถ้าไม่เปิด มึงเจอดีแน่!!!!!!!"
"เหี้ยบาส อย่ามายั่วโมโหกู เปิดประตู!!!!" เสียงมันมีอารมณ์แล้ว อารมณ์อยากเตะผมไง
"ขอโทษกูก่อน" ผมยอมตอบไปที่สุด
"เรื่อง?"
"ที่มึงว่ากูเสือก"
"ก็เรื่องจริง ไมต้องขอโทษ"
"เชี่ย มึงด่าคนที่มึงกำลังตามจีบอยู่นี่นะว่าเสือก มึงเอาสมองส่วนไหนคิดวะ?" เริ่มขึ้นๆ
"ก็มึงเสือกจริง จะให้กูพูดไง เปิดประตูก่อน เดี๋ยวแม่มึง แม่กูก็ได้แห่กันมาหรอก แต่แห่ขันหมากมาขอมึงนะ" กูไม่เคลิ้มเว่ย

"แกร็ก" เปิดเสร็จ ผมก็เดินกลับมาที่เตียงทันที มันปิดประตูก็ตามมานอนที่ประจำของมันทันทีเหมือนกัน
"งอนกูจริงป่ะเนี่ย?"
"กูไม่ได้งอน"
"หน้าตามึงน่าเชื่อมากเลย" มันใช้นิ้วเขี่ยปากผมเล่นไปมา เขี่ยแบบแกล้งนะ ไม่ใช่แบบพิศวาสอะไรเลย มันชอบแกล้งผมแบบนี้ประจำ เพราะผมมักจะเผลอหัวเราะตลอด เวลามันทำแบบนี้
"เอามือมึงออกไปเลย กูกัดนิ้วขาดเลยนิ"
"ดุแบบนี้ มีลูกขอตัวนะ"
"ดุพ่อมึงดิ"
"ลามปามถึงพ่อแม่ กูตบหัวทิ่มเลยนิ" มันง้างมือขึ้นมาจริงๆ สะดุ้งนิดหน่อย
"ขอโทษ หลุดปาก"
"กูถามจริงเหอะบาส สมองมึงคิดแต่เรื่องคนโน้นคนนี้ แล้วมึงเคยคิดเรื่องของเราสองคนบ้างป่ะวะ มึงเคยคิดมั๊ยว่าพรุ่งนี้ของเราสองคนจะเป็นยังไง วันหยุดเราจะไปทำอะไรกันดี แล้วเราจะสร้างความรู้สึกดีดีระหว่างกันยังไง อะไรเทือกนี้มึงเคยคิดป่ะวะ?"
"ก็มึงบอกเองว่าจะจีบกู "
"มึงเลยไม่คิดไรเลย?"
"อืม.....ก็มึงบอกเองว่าให้มันเป็นไปตามที่เรารู้สึก งั้นมึงก็รีบทำให้กูรู้สึกซักทีสิ"
"เอากันเลยมั๊ย?" มันยกตัวขึ้นนั่ง ทำท่าจะถอดกางเกง
"กูเตะม้ามไหลเลยนิ นอนลงไปเลยมึง
"อ๋อ มึงจะทำเอง งั้นกูนอนก็ได้"
"ทะลึ่งแล้วมึง" ผมเตะมันไปทีหนึ่ง ".....แล้ว แล้ว แนทไรนั่นยังไลน์มาหามึงอีกป่ะ" ผมยกผ้าห่มขึ้นมาบังครึ่งหน้า
"หึง?"
"ยังไม่ถึงขั้นหึง แค่ไม่ชอบ แล้วว่าไง ยังไลน์มาอีกป่ะ?"
"ก็มีบ้าง"
"ไลน์มาว่าไง แล้วตอบไปมั๊ย?"
"ยังไม่ได้อ่าน ก็ลบแล้ว เลยไม่รู้ว่าทักไรมา" คึคึคึ
"ดีมาก กูไม่ชอบคนเจ้าชู้"
"ขี้หึงนะเรา" มันลากผมเข้าไปเต็มกอดมันเลย







Ben wanna talk

สามทุ่มแล้ว ผมกับไอ้กัสกำลังแดกเส้นกันอยู่ เส้นมาม่าเพราะผมขี้เกียจเข้าครัวเอง ส่วนไอ้กัสมันมีมันสมองทำเป็นแค่ต้มมาม่า
แต่ไม่เป็นไร ห้องผมมีหลายรส เลือกได้

"กูฝากล้างด้วย" ผมฝากมันไปล้าง ก็บอกแล้ววันนี้วันขี้เกียจแห่งชาติ
"เยอะไปแล้วไอ้เบน ทาสมึงเหรอ?" ปากบ่น แต่เห็นมือก็รับไปล้างให้นี่หว่า ปากร้ายใจดีตลอดไอ้นี่

"อ่ะ" ผมเงยหน้ามอง เห็นมันยื่นแก้วน้ำที่หยดน้ำเกาะพราวรอบแก้ว
"ขอบใจ" ผมรับมาดื่ม แล้วยื่นกลับให้มัน มันทำท่าจะโบก ผมเลยรีบวางลงที่โต๊ะเอง ก็ขี้เกียจลุกขึ้นนี่หว่า อุตส่าห์นอนยาวไปกับโซฟาแล้ว
"ไอ้กัส?"
"ไร?" ตามันจ้องสารคดีสัตว์โลกอยู่ เรื่องการผสมพันธ์ข้ามสายพันธ์ุ
"มึงว่าช้างกับเสือ ถ้าผสมกัน ลูกมันจะออกมาหน้าตายังไงวะ?" มันทำหน้าคิดนิดนึง
"หน้าเหมือนมึงมั้ง "
"เชี่ย"
"จะพูดไร ก็พูดมา กูเหนื่อยจะอ้อมโลกกับมึง" หึหึหึ มันรู้ด้วย ผมลุกขึ้นนั่งตัวตรง เพื่อให้มันเห็นว่าผมจริงจัง คนนอกมักจะมองว่าผมเป็นคนจริงจัง ดูน่าเชื่อถือ สำหรับคนภายนอก ผมมักจะเป็นแบบนั้นเสมอ แต่ไม่ใช่กับไอ้คนที่นั่งสนใจสัตว์โลกที่กำลังผสมพันธุ์กันมากกว่าผม
"มึงโกรธไอ้บาส?" ผมหยั่งเชิงไป
"เรื่อง?" มันลดเสียงทีวีลง แสดงว่ามันก็ให้ความสนใจในระดับหนึ่ง
"ก็ตอนกินเที่ยง มึงทำท่าเหมือนจะต่อยไอ้บาส"
"ขืนกูต่อยมันนะ ไอ้อุเอากูตายก่อน"
"สรุป มึงไม่โกรธ?"
"อืม" จบไปเรื่องหนึ่ง "แล้วมึง  แบบ ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอที่ไอ้แก็ปหายไปเลย?"
"เอาตรงๆ"
"มึงคิดถึงไอ้แก็ปบ้างมั๊ย"
"....................."
มันเพิ่มเสียงทีวีจนผมต้องเอาหมอนปาหัวมัน นั่นแหละ มันถึงยอมเบาเสียงลง


"โครมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงเคาะประตูดังรัว จนกลัวประตูจะแหลกคามือคนเคาะหรือไม่มือคนเคาะก็แหลกคาประตู
 แต่ที่แน่ๆคือผมสองคนถึงกับสะดุ้ง
ใครมาป่านนี้วะ
เราสองคนมองหน้าหยั่งเชิงประมาณ มึงไปเปิดดิ มึงนั่นแหละไปเปิด
จนในที่สุด มันก็แพ้ผม
เดินฟึดฟัดๆไปเปิดประตู
"เอ๊ย!!!!!!" ผมหันไปตามเสียงเอ๊ยของไอ้กัส สายตาก็ประสานเข้ากับคนที่เพิ่งเป็นหัวข้อสนทนาเมื่อกี้
มันเดินแทรกไอ้กัสเข้ามาเลย
ก่อนไอ้กัสจะปิดประตู มันโผล่หน้าออกไปสำรวจนอกห้อง มันคงกลัวว่าคนของไอ้แก็ปจะตามมาปาระเบิดมั้ง
"มาได้ไง?" ผมถามในสิ่งที่สงสัยทันที่ที่ก้นมันสัมผัสกับโซฟา
"หนี"
"ยังไง?"
"ผมถูกพ่อกักบริเวณเพราะรู้ว่าผมโดนพักการเรียน"
"แล้วหนีออกมาทำไม?"
"คิดถึงพี่กัส โทรหาก็ไม่ได้ พ่อยึดโทรศัพท์" มันหันไปมองไอ้กัสตาละห้อย ผมก็สงสารมันนะ แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง
"ไอ้กัส มึงช่วยปิดสารคดีสัตว์เอากันของมึงก่อนได้ป่ะวะ?"
"อืม" มันยอมปิดง่ายๆ
"แล้วนี่มึงกินไรมารึยัง?"
"ยัง   ครับ" แน่ะ ยังไม่วายหันไปอ่อยทางสายตาให้ไอ้กัสอีก
"ภาระ" ถึงมันจะพูดแบบนั้นก็ยอมเดินเข้าครัวไป ผมเห็นรอยยิ้มแรกของไอ้แก็ปหลังจากที่มันเข้ามา
ผมก็นั่งสอบถามเรื่องราวของไอ้แก็ปพลางๆ เท่าที่ทราบคือ พ่อไอ้แก็ปดุมาก เจ้าระเบียบ มันไม่มีแม่ เป็นลูกคนเดียว
"มีแต่มาม่า ลูกคนรวยอย่างมึงคงแดกได้นะ"
"ขอบคุณครับ" ไอ้แก็ปยื่นมือไปรับพร้อมยิ้มรับตาหยี
"น้ำด้วย เดี๋ยวติดคอตาย"
"พี่กัสใจดีเนาะ ไม่เจอกันหลายวัน"
"รีบแดก จะได้รีบกลับ"

กินไรเสร็จ มันก็เอาจานกับแก้วไปเก็บเอง แต่คงไม่ได้ล้างเพราะกลัวแตก คุณหนูซะขนาดนั้น
"มานั่งคุยกัน" ผมเรียกให้มันรีบมานั่ง
"มึงหนีมายังไง?"
"ให้พี่คินช่วย"
"พี่คิน?"
"คนสนิทของพ่อ"
"คิดมั๊ยเค้าจะเดือดร้อนเพราะมึง" ไอ้กัสแทรกขึ้นเล่นเอาไอ้แก็ปหน้าซีดไปเลย
"พ่อเข้าไปดูโรงแรมกับโรงพยาบาล กลับหลังเที่ยงคืน เดี๋ยวผมกลับก่อนเที่ยงคืน" เหมือนซินเดอเรลล่าเลยเว่ย
"กลับไง?" ผมคงไม่ต้องเป็นล่ามแล้วสิ เห็นคุยกันเองได้แล้วนิ ถึงเสียงไอ้กัสจะนิ่งไปหน่อยก็เหอะ
"พี่คินมารับ    ผมเอาไปคิดแล้วนะเรื่องที่พี่พูดวันนั้น"
"ว่าไง?" ผมอยากให้บาสอยู่ตรงด้วยจัง มันคงจะตั้งใจฟังน่าดู
"ผมไม่ถอย ผมจะชอบพี่ต่อไป เพราะเหตุผลพี่ฟังไม่ขึ้น ถ้าพี่ชอบผมไม่ได้เพราะพ่อผมรวย นั่นบอกได้เลยว่าไม่ใช่ความผิดของผม เพราะผมเลิกเกิดไม่ได้"
ผมไม่พูดแทรกอะไร เพราะต้องเก็บข้อมูล อีกอย่างอยากให้เค้าเคลียร์กันเอง ผมทำท่าจะลุกขึ้น แต่สายตาของไอ้กัสบอกได้ว่า มึงห้ามไปไหน
"มึงไม่สงสารพ่อมึงเหรอที่ทำตัวแบบนี้"
"ผมทำไรผิด ผิดตรงไหนที่ผมเลือกที่จะรักใครซักคน แล้วคนที่ผมเลือกคือพี่"
"มึงยังเด็กเกินไป"
"ถ้าโตแล้วคิดได้แค่นี้ ผมยอมเป็นเด็กแบบนี้ตลอดไปก็ได้...............อย่าทะเลาะกันเลยพี่ ผมมานี่เพราะคิดถึงพี่ อยากเห็นหน้าพี่"
"แต่"
"พี่กัสครับ ผมแค่อยากมาเห็นหน้าพี่ให้หายคิดถึง อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยนะครับ ผมขอร้อง ถ้าพี่ไม่อยากคุยหรือไม่อยากเห็นหน้าผม พี่นั่งหลับตาหรือนั่งเฉยๆก็ได้ ผมมองพี่เอง เดี๋ยวผมก็ต้องกลับแล้ว"
"มึงชอบกูมากขนาดนี้เลยเหรอ?"
"ครับ"
"ทั้งที่กูไม่เคยดีกับมึงเลย"
"เมื่อกี้พี่ยังเอามาม่ามาให้ผมกินเลย แถมน้ำหนึ่งแก้วด้วย"
"ฮึ"
"พี่กัสรู้มั๊ย ช่วงที่ผมไม่เห็นหน้าพี่ ผมพยายามเลิกชอบพี่นะ คนบ้าไรใจร้ายชิบ ปากก็ร้าย แต่รู้มั๊ย ผมกลับคิดถึงพี่มากขึ้น กลับอยากเห็นหน้าพี่"

มันสองคนนั่งคุยกัน ส่วนผมส่วนเกิน แต่เอาเข้าจริงไอ้แก็ปคนเดียวหรอกที่คุย ไอ้กัสนั่งฟังเฉยๆซะมากกว่า บางที่ก็โชว์หาวบ้าง บางทีก็บ่นหาว่าไอ้แก็ปพูดมาก ผีเจาะปากมาพูด แต่ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะลุกไปไหน

ครืดๆๆๆๆๆๆ โทรศัพท์ไอ้กัสมีสายเข้า
มันส่ายหน้าประมาณว่า มันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครโทรมา ดึกขนาดนี้แล้ว
"ขอผมดูหน่อย.......................เบอร์พี่คิน งั้นผมรับนะ    ครับพี่คิน             ครับ             ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ"
ผมสองคนนั่งนิ่งรอฟังคำอธิบาย
"ผมให้เบอร์พี่กัสกับพี่คินไปเองแหละ พี่คินบอกว่าพ่อจะออกจากโรงแรมแล้ว เพราะงั้นผมก็ต้องรีบกลับด้วย"
"ไอ้กัสลงไปส่งน้องมันหน่อย"
"มาเอง ไปเองดิ"
"งั้นก็ไปกันทั้งหมดนี่แหละ"


ลงมาข้างล่าง
ผมก็เห็นรถยุโรปคันเดิมจอดตระหง่านหน้าลานอยู่แล้ว
พร้อมกับการ์ดคนหนึ่ง ดีนะที่ไม่บ้าจี้ใส่แว่นดำกลางคืน
ตอนแรก ผมคิดว่าไอ้พี่คินของไอ้แก็ปจะแบบ ดำๆ ถึกๆ มีอายุหน่อย
แต่เปล่าเลย ตรงข้ามทุกอย่าง หุ่นกำลังดีแบบคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ สูงเลยแหละ อาจจะสูงกว่าพวกผมด้วยซ้ำที่ถือว่าสูงกันแล้ว อายุก็ไม่น่าจะมากกว่าพวกผมเยอะ น่าจะ 25 - 27  ผิวขาวมาก รู้ได้นะเหรอทั้งที่ใส่เสื้อแขนยาว กางขายาว ดูจากมือเอาไง
"พี่คิน   นี่พี่เบน    ส่วนนี่พี่กัสครับ" มันแนะนำให้เราสามคนรู้จักกัน ต่างฝ่ายต่างก็พยักหน้ารับ แต่ก็ไม่ได้พูดไรกันออกมา
"คุณแก็ป กลับกันดีกว่าครับ เดี๋ยวเจ้านายกลับมาไม่เจอ จะยุ่ง"
"ครับ พี่กัส ผมกลับก่อนนะ" มันเดินขึ้นรถ ไอ้พี่คินจะเดินตามไปปิดประตูให้ แต่ไอ้แก็ปรีบชิงปิดด้วยตัวเองซะก่อน
"คุณกัสครับ?"
"ครับ?"
"คุณไม่มีสิทธิ์ทำให้คุณแก็ปเสียใจ" ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดด

ไอ้บาส กูคิดถึงจริงโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย





ฮัดเจ้ยๆๆๆ ผมจามรัวๆติดกันสามสี่ครั้ง ทั้งที่หลับไปแล้วนะ
"เป็นไรบาส?" เสียงไอ้อุถามงัวเงีย
"สงสัยเป็นหวัดว่ะ" ผมบี้จมูกตัวเองเพื่อไม่ให้จามอีก
"สงสัยร่างกายอบอุ่นไม่พอ มานี่มา" มันลากผมเข้ามากอดจนเต็มกอดมัน "อุ่นยัง?"
"ก็    ใช้ได้"
"นอนๆๆๆ ก่อนจะมีกิจกรรมกลางดึก" มันกดหัวผมเบาๆให้ซุกอับอกมัน
ผมว่าผมไม่ได้เป็นหวัดหรอก   แต่คงมีใครบางคนพูดถึงหรือคิดถึงผมแน่เลย
"บอกให้นอน ยุกยิกๆอยู่ได้ กูจั๊กจี้"
"คร้าบบบบบบบบบบบ"






ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
 :hao7:

ยุ่งๆๆๆๆๆๆๆ ปวดหัวแทนจังวู๊ววววววววว

แต่ก็ขอบคุณที่มาต่อเรื่งให้ คริคริ

ออฟไลน์ hembetaro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-1

อึมครึมทั้งสองคู่เลย  :o8:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
ดีใจ ช่วงนี้พี่ดิวมาทุกวัยเลย อิอิ

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1

ออฟไลน์ Monday688

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
สนุกๆ  :katai5:

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
อุรู้ตัวแล้วล่ะซิ
ถึงรุกจีบบาสน่ะ
กัสจะทำไงกับแก็ป
มีพี่คินมาออกหน้าซะ

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
แก๊ปสู้ๆ!!



ขอบคุณ :)

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
" อุ ตอนนี้ มึงยังคิดว่ามึงชอบกูอยู่มั๊ย?" ก็นี่มันเดือนกว่าแล้วที่เราตกลงกันว่าจะลองเปิดใจดูในสถานะที่เปลี่ยนจากเพื่อน
"หืม?" มันผละจากหน้าจอทีวีมามองผมที่ยังนอนขี้เกียจอยู่บนเตียง ส่วนมันตื่นขึ้นมาดูการ์ตูนไรซักอย่างตั้งแต่แปดโมงเช้า
"กูรู้มึงได้ยิน อย่ามากวนกันเช้าๆ" ผมเลื่อนหมอนมานอนตรงปลายเตียงต่อ ใกล้ๆมันนี่แหละ เพราะ้ห้องผมไม่มีโซฟาหรอก ถ้าอยากดูทีวีไม่นอนบนเตียงก็ต้องนั่งพื้นเลย มันนนั่งพื้นพิงหลังกับปลายเตียง
"ก็เริ่มไม่แน่ใจแล้ววะ ตอนนี้กูก็เฉยๆนะ ไม่ได้อะไรมาก" มันแหงนขึ้นมาพูดหน้าตาเฉย
"เชี่ยมากเลยมึง นี่ขนาดมึงกูกับมึงยังไม่ได้กัน มึงยังทำท่าจะทิ้งกูเลย" เอาเข้าจริงๆใจก็แป้วเหมือนกันนะ เพราะอะไรนะเหรอ เพราะตอนนี้ดูเหมือนมันจะตตามใจผมจากเมื่อก่อน ถึงจะนิดหน่อยก็เหอะ ถ้ามันไม่รู้สึกว่าชอบผมแล้ว มันก็จะไม่ตามใจผมอีกอ่ะดิ
"มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นซะหน่อย"
"แล้วมันขนาดไหน?" มันลุกจากมันไม่ตอบอะไรกลับมา แต่ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆผม
"มึงก็ลองคิดดูดิ ว่ากูกับมึงมีอะไรบ้างที่ต่างไปจากเมื่อก่อน ทุกวันของเรายังเหมือนเดิม ไม่ใช่กูสนใจมึงน้อยลง เพียงแค่มึงและกูสนใจกันเท่าเดิมแค่นั้นเอง"
"มึงจะเลิก?"
"กูขอพิสูจน์ก่อน"
"ยังไง?" ผมเริ่มขยับตัวออกห่าง เพราะจากสายตามัน ผมอ่านได้ว่า ผมไม่ควรอยู่ใกล้มัน ณ จุดๆนี้ แต่มือมันก็คว้าหมับเข้าที่ไหล่ผม
"อะ อะไร เล่า ? ปล่อยกูนะเว่ย"
"จูบ" มีแต่กริยา สรุปมันเป็นประโยคบอกเล่า คำสั่งหรือขอร้องกันละทีนี้ แต่ทีรู้และเห็นชัดคือ มันค่อยโน้มหน้าลงมาเรื่อยๆแล้ว
เพียงลมหายใจกั้น ผมก็หลบวูบจากหน้ามัน
สายตามันเต็มไปด้วยคำถาม ผมรู็มันก็คงสับสนไม่ต่างไปจากผมหรอก เห็นกันมาตั้งแต่วิ่งแก้ผ้า จู่ๆจะให้ขี่กันมันก็อดที่จะแปลกๆไม่ได้ แต่ยอมรับแบบอกแมนๆ ผมเขินอ่ะเด้  อาจจเพราะสายตาที่จริงจังของมันซึ่งนานๆมันจะใช้สายตาแบบนี้มองผม
"กู กู แปรงฟันก่อน" ผมเอาผ้าห่มมาปิดครึ่งหน้า
"หึหึหึ"
"มึงก็เหมือนกันแหละ" ผมลุกพรวดเดียววิ่งเข้าห้องน้ำทันที ได้ยินเสียงหัวเราแบบจิตๆตามหลังมาด้วย


ออกมาจากห้อง แปรงฟัน 2รอบ บ้วนน้ำยาอีก 2 รอบ แสบปากเลยกู
มองไปรอบห้อง ซึ่งกวาดสายตาเพียงสองวิครึ่งก็ทั่วห้องแล้ว
ไอ้อุไม่อยู่ แม่ง แล้วปากกูจะแสบไปเพื่อ ???????
หงุดหงิดเว่ย ไม่ได้หงุดหงิดที่มันไม่รอจูบนะ หงุดหงิดที่กูทำอะไรบ้าๆไปต่างหาก

โพสอิท??????
ผมดึงออกจากหน้าจอทีวีมาอ่านดู
'แม่โทรตาม เดี๋ยวกูกลับมาจูบนะ'




"ว่าไง?" ผมรับสายมัน
"กูคงไปจูบมึงตอนเย็นนะ ห้ามคิดว่ากูเบี้ยวละ หึหึหึ"
"กูไม่ได้รอจูบมึงเว่ย"
"เหรอออออออออออ"
"เออ!!!"
"ไม่รอก็ไม่รอ มึง กูต้องขับรถไปให้แม่วะ ยายกูไม่สบาย แม่ต้องไปเยี่ยม" บ้านยายมันอยู่ต่างจังหวัดครับ แต่ก็ไม่ได้ไกลมาก สามารถไปเช้าเย็นกลับได้
"ค้างเหรอ?"
"ไม่แน่ใจวะ ไว้กูโทรบอกอีกทีละกัน หรือมึงจะไปด้วยกัน?"
"ไม่อ่ะ ขี้เกียจนั่งรถ"
"ตามใจ งั้นกูไปละ"
"มึง"
"อะไร?"
"ขับรถดีดีละ อย่าประมาท"
"ห่วง?"
"อืม"
"ครับ กูจะขับอย่างดีเลย"


พอไม่มีมัน เวลา ที่ผมก็รู้ดีว่ามันเดินปกติของมัน แต่มันช่างช้าในความรู้สึกของผมเหลือเกิน
นี่เพิ่งจะบ่ายสองเอง
ไม่ใช่ว่าผมพร่ำเพ้อ อยากอยู่ใกล้ อยากเห็นหน้ามันขนาดนั้น แค่เหงาปากที่ไม่ได้กัดกัน แค่เหงาหูที่ไม่ได้ฟังเสียงมันบ่น แค่รู้สึกว่าเวลาไม่มีมัน ผมก็เหงา ยิ่งช่วงหลังๆเราอยู่ด้วยกันตลอด ถึงไม่ได้ทำอะไรมากกว่าอยู๋ด้วยกัน แต่พอหันไปมองก็มักจะเห็นมันเสมอๆ ถึงมันจะดูที ผมจะนอน มันจะนอน ผมอ่านหนังสือ หรือต่างคนต่างทำอะไร แต่พอเราหันมามอง เราก็จะรู้ว่ายังมีอีกคนอยู่ข้างๆซึ่งกันและกัน


"บาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส" เสียงแม่ แม่ไม่เคยเสียงดังแบบนี้ ผมคิดได้ดังนั้นกระโดดจากเตียง วิ่งลงบันไดมาทันที คนที่ผมห่วงตอนนี้คือพ่อ หรือจะเกิดไรขึ้นกับพ่อ
ภาพที่เห็นคือ แม่ยืนน้ำตาไหลโทรศัพท์บ้านหล่นอยู่ข้างตัว
"แม่" ผมรีบวิ่งเข้าไปโอบประคองแม่มาไว้กับอก พร้อมกับลูบหลังไปมาเบาๆ
"บาส" เสียงดังอยู่ในคอ จนผมต้องเงียหูฟัง เสียงก็สะอื้นไปด้วย
"น้าพิมพ์เกิดอุบัติเหตุ........................" มือผมร่วงจากหลังแม่ทันทีคนที่ช็อคตอนนี้คือผมเอง
"ทำใจดีดีบาส ตอนนี้ทุกคนอยู่โรงบาลแล้ว แต่ "
"แต่อะไรแม่?" อย่านะ
"อุ....."
"อุ ทำไมครับแม่?" ผมว่าเสียงผมดังแล้วนะ แต่เอาเข้าจริงๆ เสียงผมแค่ลอดไรฟันออกมาเท่านั้นเอง ช็อคจนค้าง มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
"อุ ยังอยู่ในไอซียู " ไอซียู    ไอซียู      ไอซียู
พี่พูดอะไรหลังจากนั้น ผมไม่รับรู็แล้ว เพราะในหัวผมตอนนี้ คำว่า ไอซียู มันวิ่งวนกันมั่วไปหมดแล้ว
 

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
ไม่นะ  อย่ามาแนวนี้มันโหดร้ายไป

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด