หัวข้อ: ดอกฟ้ากับหมาวัด(Out Of Reach) 14/03/58 พิเศษ 05 พี่เอย์พี่เชน

[coffeeQbread]

จนกระทั่งสมควรแก่เวลา

“งั้นพวกผมกลับกันเลยนะครับแม่ กลับนะครับพี่ขม” พี่เชนเดินเข้าไปบอกแม่ หมาบาสมันช่วยเช็ดจานต่ออีกนิดพี่เชนก็รอมันนะ ผมแอบเห็นพี่เขาเดินลงไปด้านล่างดูอ่างบัวกับปลาตัวเล็ก ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองพี่ซ่าร์ คงประมาณว่าเรียกให้ลงไปหาแหละ พี่ซ่าร์ทำเฉยเจอพี่เชนปากิ่งอะไรสักอย่างขึ้นมาใส่ พี่เขารับไว้เกือบไม่ทันดีนะไม่ทิ่มหน้า

“อย่าลงมานะมึง ยืนอยู่ตรงนั้นจนเช้าเลยนะ” พี่ผมแม่งจะเรียกสาวลงไปดูปลาด้วยนี่ ไม่มีความน่ารักเล๊ยสักนิด พี่ซ่าร์กำลังจะเดินลงไปหาเจอพี่เอย์มันดึงไว้แล้วกอดจากด้านหลัง

สายตานี่เย้ยพี่เชนแบบ หืมมมม ผมเองก็หงิดๆเหมือนกันเหอะ อย่าว่าแต่พี่เชนเบะปากแล้วยักไหล่ใส่เลย

“เสร็จแล้วพี่” ไอ้บาสเดินเข้ามาเรียก ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ พี่เอย์ปล่อยพี่ซ่าร์ออกแล้วยกยิ้ม ผมตีมัน รู้เลยว่าแกล้งพี่เชน แต่รายนั้นไม่สนอะไรเท่าไหร่เดินไปรอที่รั้วแล้ว

“แม่ครับงั้นปิงกับพี่เอย์ส่งพี่ๆเขาแล้วจะเดินไปบ้านโน้นเลยนะ”

“ปิงเอาเมลอนไปไว้กินกันไหมลูก พี่ขมได้มาสดๆใหม่ๆเลย หวานมาก”

ผมหันไปถามพี่เอย์ มันส่ายหน้าบอกอิ่มมาก แม่เลยบอกจะเก็บไว้ให้ในตู้เย็นพรุ่งนี้มากินกัน   เราเดินลงมาส่งแขกกันข้างล่าง

“มึงจะไปเที่ยวกันวันไหนนะ” พี่ซ่าร์หันไปถามน้องชาย

“วันจันทร์ ไฟท์ดึก”

“แล้วกลับมาวันไหน”

“ยังไม่รู้ แต่คิดว่าไปกันสักสัปดาห์นึง ทำไม”

“เปล่าถามดู สัปดาห์หน้า นานะจะเอาอันวามาส่ง เดี๋ยวจะพาหลานมาหา”

“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่รู้แล้วเหรอ เรื่องของอันวา”

“รู้แล้ว คงยังช๊อคเรื่องของมึงมั้ง ช่วงนี้ท่านไม่ค่อยพูดหรอกทำแต่งาน กูบอกอะไรก็บอกตามใจจะทำอะไรก็ทำแต่ก็สั่งแม่บ้านเตรียมห้องเด็กไว้ให้นะแต่งซะเท่เชียว ส่วนคุณย่านี่เทียวมาที่บ้านหลายรอบแล้วล่ะ จะตามตัวมึงให้ได้แต่เจอคุณพ่อปรามไว้ แล้ววันก่อนเดียร์มันก็โทรมาบอกคุณย่ารบเร้าให้มันมาคุยกับมึงให้ แต่มันบอกท่านว่าช่วงนี้ยุ่งมากไม่มีเวลาขึ้นมากรุงเทพเลย กูว่าท่านผอมลงเยอะนะ คงคิดมากเรื่องของมึง”

“......อืม” พี่เอย์พึมพำตอบออกไปแค่นั้นนัยน์ตาดูหมองลง ไม่ต้องอะไรมากหรอกผมเข้าใจดี ความรู้สึกผิดต่อผู้หลักผู้ใหญ่เต็มอกเราทั้งคู่อยู่แล้ว

“ไปแล้วเว้ย เที่ยวให้สนุกนะเอย์ ไปนะปิงเที่ยวให้สนุก” พี่ซ่าร์กำลังจะเดินออกไปขึ้นรถ แวะพูดอะไรกับพี่เชนบางอย่างเบามากผมไม่ได้ยิน เจอพี่เชนผลักหัวเกือบทิ่ม พี่ซ่าร์หันมาจ้องหน้าตาเขียวหมาบาสมันรีบดึงพี่เชนไปขึ้นรถ แต่พี่เขาเดินเข้ามาหาผมก่อน

“ปิงพรุ่งนี้มึงจะเข้าออฟฟิศไหม”

“พรุ่งนี้วันอาทิตย์พี่”

“อะไรวะ เมื่อก่อนยังไม่มีแฟนนี่วันอาทิตย์มึงโผล่หัวมานั่งทำงานเกือบทุกวัน เดี๋ยวนี้ไม่เคยโผล่หัวไปหรอก กูว่ากูลดเงินเดือนมึงซะดีกว่ามั้ง”

“อ้าวเฮ้ยพี่ พูดอะไรแบบนั้นครับ ไปๆๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเข้าไปแต่เช้าเลย”

“ไปเชื่อมันทำไม มันอยากลดให้ลดไปไม่ต้องสนใจ คเชนทร์มึงรีบกลับไปเลยไป” พี่เอย์เดินเข้าไปหาพี่เชน ผลักหลังทีกระเด็นไปถึงตัวรถ พี่เชนมองมันตาเขียว

“เหี้ย! เล่นแรง”

“เมื่อกี้มึงผลักหัวพี่กูแรงกว่านี้อีก กูเห็น”

“พี่มึงชอบเล่นแรง ๆ กูทำแบบนั้นมันดีใจมึงไม่รู้อ่อ”

“ประสาท จะไปไหนรีบไปรำคาญ พี่กูไม่ชอบรอใครนาน ๆ ขืนมันไปรอแล้วไม่เห็นมึงกูว่ามันจะกลับเลยนะคเชนทร์”

“ปากดี”

“ไม่ใช่มีดีแค่ปากนะ อย่างอื่นกูก็ดีไม่แพ้ปากหรอก มึงอยากชิมไหมล่ะ”

“ไอ้เหี้ย”

“มาดิ เดี๋ยวกูสงเคราะห์ให้”

“เดี๋ยวเหอะมึง” พี่เชนชี้หน้าพี่เอย์อย่างคนเหลืออด คุณชายสะบัดใส่ไม่สนใจ เจอพี่เชนดึงแขนผมเข้าหาคว้าคอเข้าไปกอด พี่เอย์มันตาเหลือกเลย

“ไอ้เหี้ย! ปล่อยเมียกูนะ”

“ชู่ว์....จุ๊ๆๆ ไม่พูดเสียงดังนะครับเอย์ตั้น ขอโทษพี่เชนก่อนแล้วเดี๋ยวปล่อยหมาปิงของมึงเดี๋ยวนี้เลย”

“กูจะฟาดปากมึงวันนี้แหละ เดี๋ยวมึงโดนแน่ๆอ่ะ เดี๋ยะๆเดี๋ยวมึงเจอ” พี่เอย์ปราดเข้ามาเจอไอ้บาสกับไอ้วุฒิดึงไว้ ผมนี่ขยับไม่ได้เลยพี่เชนเล่นแรงมาก ทุกทีไม่เคยลากเอาผมไปเอี่ยวด้วยนี่หว่า

“พี่เชนผมหนัก ปล่อยก่อนพี่” ผมพยายามจะมุดออกจากวงแขน แต่คือยกไม่ออก มือหนักและเหนียวมาก

“มึงเฉยๆดิ่ กูขอแกล้งมันแปปเดียว” พี่เชนกระซิบ  ปากไม่ได้ชิดแก้มหรืออะไรผมนะ แต่ในมุมมองของพี่เอย์นี่ผมว่าคงเหมือนหอมแก้มกันแน่ ๆ เพราะหน้ามันเขียวขึ้นมาแล้วจริง ๆ เตะขาทำท่าจะถีบพี่เชน เสียงไอ้บาสโวยใหญ่เพราะเกือบคว้าพี่เอย์ไว้ไม่ทัน

“คุณพี่เอย์ใจเย็นครับพี่ พี่เชนเขาทำเล่น เล่นกัน แมนๆ” ไอ้บาสเสียงสั่นนิดๆ

“แมนพ่องเหรอ! มันหอมแก้มเมียกูไอ้เหี้ย แบบนี้มันแมนตรงไหน ถ้าเป็นเมียมึงบ้างล่ะสัส ไอ้บาสไอ้โง่!”

“เหย! ถ้าเป็นเมียผม ผมตีมันปากแม่มแตกแล้วพี่ไม่มียืนด่ากราดอยู่แบบนี้หรอก”

“งั้นมึงก็ปล่อยกูสิโว๊ยยยย สัส สันดานจับกูไว้หาพ่องเหรอ”

“ปล่อยไม่ได้”

“ปล่อยกู๊วววววว  ปิงมึงมุดออกมาดิ่วะยืนให้มันกอดอยู่ได้กูโมโหนะ ขึ้นแล้วเนี่ย ขึ้นแล้ว”

“คึคึคึ” เสียงพี่เชนขำ ผมรีบใช้โอกาสนั้นมุดออกมาได้จริง ๆ พี่เอย์หน้าบูดเลยมันดึงผมเข้าไปกอดไว้แน่นหน้าบูดมากๆ

“มึงขำเหี้ยไร รีบๆกลับไปเลย”

“ไปครับไปพี่เชนอย่าเล่น” ไอ้วุฒิขยับเข้าไปดึงเสื้อเรียกบอกให้ขึ้นรถ พี่เชนไม่รู้เวลาเสียจริง ยังส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่พี่เอย์ ผมนี่ดึงแขนมันไว้แน่นมากนะ กลัวมันเข้าไปตั๊นหน้าพี่เขาจริงๆ

“เห้อมมม ตัวหมาปิงหอมฉิบหายเลยว่ะ เดี๋ยววันหลังกูจะขอดมใหม่แบบเต็ม ๆ ทั้งซอกคอ หลังหู ปลายผม เฮ้อ....ห๊อมมมมมมมหอม”

“สัส! กูทนไม่ไหวแล้วเหี้ยเอ๊ย....”

พี่เอย์หลุดจากมือผมไปจนได้มันปราดเข้าหาพี่เชนเร็วมากกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายเข้าหาตัว  หมัดตรงเงื้อสูงเตรียมจะชก พี่เชนนี่หลับตาปี๋เลย ผมพุ่งเข้าไปแต่คิดว่าคงไม่ทันแน่

“เอย์ มีอะไรกันลูก” เสียงของแม่ดั่งสวรรค์ประทานช่วยชีวิตพี่เชนมากจริง ๆ พี่เอย์มันเหมือนตั้งสติได้ค้างหมัดไว้ห่างจากหน้าพี่เชนไม่ถึงสองเซ็น จากนั้นค่อย ๆ ลดหมัดลง ทีละนิดๆ

“มะ...แม่ครับพวกผมเล่นกันแบบนี้ประจำแหละ พี่เอย์กับพี่เชนเขาชอบเล่นต่อสู้ๆแรงๆ” ไอ้บาสรู้งานมันขยับเข้าไปกอดเอวแม่ที่ด้านหลัง แม่หันมองมาที่ผม

“ไม่มีอะไรครับแม่ขึ้นบ้านเถอะ พวกปิงเล่นกันน่ะเดี๋ยวพี่เขาจะกลับกันแล้ว” ผมเสริมเข้าไปอีกแรง แม่ค่อยพยักหน้าดูสบายใจขึ้น

“เออแบบนั้นค่อยเบาใจ เด็กผู้ชายหยอกกันแรงจริงๆนะแม่เป็นห่วง เอย์พาปิงเข้าบ้านเถอะลูกดึกแล้ว”

“ครับ” พี่เอย์มันขานรับเสียงจ๋อยมาก

“ส่วนเชน ขึ้นรถลูกกลับได้แล้ววันหลังค่อยมาใหม่นะ ขับรถดีๆด้วย”

“ครับแม่” พี่เชนเองก็เสียงจ๋อยไม่แพ้กัน สมน้ำหน้าจริง ๆ ต่างคนต่างกวนกันดีนักเจอแม่โกรธแย่แน่ คุณนายเดินขึ้นบ้านไป พี่เอย์ขยับเข้าไปหาพี่เชนทันที

“จะบอกอะไรให้รู้ ซีซ่าร์มันชอบผู้หญิงเอาใจเก่ง ทำตัวน่ารัก พูดเพราะ ที่สำคัญสวยและเซ็กซี่ หึหึหึ ซึ่งกูดูแล้ว ทั้งหมดนั่นไม่มีในตัวมึงเลยคเชนทร์ ถ้าหลังจากนี้ซ่าร์จะทิ้งมึงมันก็ช่วยไม่ได้นะ”

พี่เอย์กวนตีนโคตร ๆ มันเดินมาหาผมคว้าหมับข้อมือแล้วขยับเข้ามากอดหันไปส่งยิ้มร้ายเหี้ยมเกรียมเย้ยพี่เชน ซึ่งรายนั้นก็ไม่ยอมแพ้หรอก ก้าวเข้ามาหามันเช่นกัน

“อ้าวจริงดิ่??  แล้วมึงรู้อะไรไหม ปิงน่ะมันเคยโดนผู้หญิงที่เป็นลูกค้าส่งช่อดอกไม้ใหญ่ ๆ มาให้ถึงบริษัทตั้งหลายคนนะ ทั้งช็อกโกแลตเอย  ขนมเค้กเอย แคนดี้เอย นกกระดาษ เต่าในขวดโหล กระทั่งบัตรฟรีห้องสวีทฮันนีมูนของโรงแรมดังริมหาดหัวหิน ปิงมันก็ได้มาหมดแล้ว มึงเคยรู้ข้อมูลพวกนี้ไหมล่ะ ผู้หญิงพวกนั้นมีแต่คนสวย ๆ ใส่สั้นๆโคตรจะเซ็กซี่ทั้งนั้น ซึ่งกูก็ดูแล้ว ทั้งหมดนั่นไม่มีอยู่ในตัวมึงเหมือนกันนั่นแหละ”

“เฮ้ย!! พี่เช๊น” ผมอุทานขึ้นเลย หน้านี่ซีดสุด พี่เชนแม่งเผากูแล้ว ตายแน่กูตายเลยคืนนี้พี่เอย์มันเอาผมตายแน่ ใจผมนี่ร้องไห้โฮไปแล้วด้วยน้ำตาแทบจะไหล ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองพี่เอย์ด้วยซ้ำ พวกไอ้บาสวุฒิเงียบหมด พี่เชนเล่นแรงมากจริง ๆ ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่แทบจะเอาลงคอไม่ได้ จุกมาก

งานนี้จะโทษใครดี พี่เอย์มันอยากไปแหย่เขาก่อนด้วย

“โถ่เอ้ยเรื่องนั้น รู้ดิ๊ใครจะไม่รู้ แต่กูไม่สนใจหรอก ตอนนั้นกับตอนนี้มันต่างก๊านนน  กูมั่นใจกูมีดีถึงขนาดที่ว่า ตอนนี้ หมาปิงมันไม่มีทางจะไปต้องการใครหน้าไหนอีกทั้งนั้น โดยเฉพาะ ผู้หญิง”

“เฮ้ย!/ เฮ้ย!/ เฮ้ย!” ผม หมาบาสและไอ้วุฒิเฮ้ยขึ้นพร้อมกัน แน่นอนเรากำลังนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่ออฟฟิศตอนกลางวัน ผมไม่อยากจะเชื่อว่าพี่เอย์มันจะรู้ความลับเรื่องนั้นของผม

“มึงมั่นใจขนาดนั้นเชียว สวยเซ็กซี่แค่ไหนมึงก็ไม่สนงั้นดิ” พี่เชนยังจะพูดต่ออีก ผมล่ะเชื่อเขาจริง ๆ

“เออ กูมั่นใจ”

“ดี๊  เชิญมั่นใจไปเหอะ กูไปล่ะ เห้ยบาสวุฒิขึ้นรถ” แต่ละคนทยอยขึ้นไปนั่งพี่เชนคาดเข็มขัดแล้วปิดประตูปัง กระจกถูกลดลง

“ปิง มานี่ดิ๊”

ผมจะเดินไปหาเจอพี่เอย์มันดึงแขนไว้ “ไม่ต้องไป  มีอะไรมึงพูดมาเลย”

“พี่เอย์แปปเดียวครับ นะ” ผมพยักหน้าบอกพี่เอย์ขอเข้าไปคุยกับพี่เชนดี ๆ สังหรณ์ใจว่าจะเป็นเรื่องงาน
เดี๋ยวอาทิตย์นี้ผมไม่อยู่เผื่อพี่เขาจะบอกอะไร

“มีอะไรพี่” ผมถาม มองเห็นไอ้บาสมันนอนแผ่ลงแล้วที่เบาะหลัง ส่วนไอ้วุฒิกำลังกดมือถือยิกๆ ไลน์กับใครไม่รู้

“โกรธกูไหม เมื่อกี้” พี่เชนจ้องหน้าผม

“.....”

ผมแกล้งเงียบไม่ตอบกำลังชั่งใจคิดว่าจะตอบว่าโกรธดีไหม  คือจะว่าโกรธก็ว่าโกรธนะ แต่ก็รู้ว่าพี่เชนพูดเล่น ที่ไม่ชอบนี่คือไปยั่วพี่เอย์มัน แล้วคนที่ซวยก็ผมไง ทั้งเรื่องปูน ทั้งเรื่องนั้นเรื่องนี้อีก คืนนี้ผมจะเหลืองไหมถาม

“โกรธจริงดิ่”

“พี่เชนแม่ง  คนที่ซวยน่ะผมนะ พี่พูดอะไรไม่คิดเลย” ผมต่อว่าไปเบา ๆ

“ทำไมจะไม่คิด ที่พูดน่ะกูคิดทุกคำนะ”

“แหวะ ตอแหล ถึงเป็นพี่ผมก็ด่าได้เหอะ แย่ที่สุดผมนี่แหละซวยแน่ๆอ่ะ”

“ทำไมมันจะทำโทษมึงงั้นดิ่” ยังมีหน้ามายิ้มอีก เห็นผมจ๋อยแล้วพี่เชนรู้สึกดีเหรอวะ

“ของมันแน่อยู่แล้วไม่ใช่รึไงพี่”

“ถ้าอย่างนั้นกูจะให้มึงหยุดได้หนึ่งสัปดาห์ เผื่อเจอโทษหนักลุกไม่ไหว หรือมันจะพามึงไปทำโทษที่ญี่ปุ่นเกาหลีก็เรื่องของมึงเหอะ ไปเที่ยวซะ กลับมาแล้วค่อยเจอกัน เที่ยวให้สนุกไม่ต้องกังวลเรื่องงานหรืออะไรทั้งนั้น กูจัดการที่เหลือทุกอย่างให้เอง”

“พี่เชน!” ผมเผลอเรียกชื่อพี่เขาออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย พี่เชนใจดีมากๆ ปกติหยุดงานหนึ่งสัปดาห์นี่ผมยังคิดมากอยู่เลยนะ ตอนที่ทำเรื่องลาเกรงใจพี่เชนมาก งานเยอะแทบทุกวัน พี่เชนจะยุ่งมากๆถ้าผมไม่อยู่ แต่วันนี้ พี่เขากลับบอกให้ผมไปทั้งที่ตัวพี่เขาเองยังไม่เคยทิ้งงานไปไหนนานๆเลยสักครั้ง

“อ่ะนี่...” พี่เชนยื่นซองอะไรบางอย่างส่งให้

“อะไรครับ”

“พิมมันฝากมาให้ บอกรางวัลที่มึงเป็นเด็กดีมาตลอด” ถึงไม่เปิดดูก็รู้พ็อคเก็ตมันนี่ชัวร์ ผมซาบซึ้งใจจริงๆ พี่ๆสองคนดีกับผมเสมอเลย

“ขอบคุณครับพี่เชน ฝากขอบคุณพี่พิมด้วย”

“โทรไปบอกมันเองดิ  กูไปนะ” พี่เชนเอามือออกมาลูบหัวผม เจอพี่เอย์ที่เดินมาอยู่ใกล้ๆตอนไหนก็ไม่รู้ปัดมือพี่เขาทิ้งแรงมาก พี่เชนชี้หน้าคาดโทษมันก่อนขับรถตรงออกไป

“พี่เอย์ครับ พี่เชนเขาหยอกพี่เล่นน่ะ รู้ใช่ไหม”

“จิ๊! ง่วงแล้วจะกลับไปนอน” ผมปิดรั้วให้แม่เรียบร้อย เราสองคนเดินตัดรั้วเตี้ย ๆ ทะลุผ่านเข้ามาที่บ้านของพี่เอย์ พี่เอย์มันจูงมือผมพาไปดูปลาคาฟที่มันเพิ่งซื้อมาลง เสียงน้ำไหลออกจากบ่อหินไล่ระดับชั้นเข้ากับสายลมที่โกรกเข้ามาพัดพาเอากลีบของดอกลีลาวดีสีขาวปลิวตกลงมาลอยอยู่ในบ่อ

พี่เอย์กวักมือลงในน้ำช้อนดอกไม้ขึ้นมาแล้วยื่นส่งให้ผม

“ดอกไม้สวยไหม หมาปิง”

“สวยสิครับ” ผมก้มเอาปลายจมูกลงไปแตะที่กลีบดอก พี่เอย์ยกมืออีกข้างลูบแก้มผมเบา ๆ

เราสบสายตากันก่อนที่มันจะเอ่ยคำพูดน่าอายที่ทำเอาผมร้อนฉ่าไปทั้งตัว

“แต่มึงสวยกว่า กูคิดแบบนั้น”

ถ้าเป็นคุณจะอายมากไหมล่ะ มันพูดบ้าอะไรของมันแทนที่จะชมผมว่าหล่อมันเปรียบผมกับดอกไม้แล้วยังบอกว่าผมสวยกว่าดอกไม้ที่ผมคิดมาตลอดว่าสวยมากที่สุด

ผมรีบหันหน้าหนีเดินจ้ำอ้าวเข้าบ้านเลย พี่เอย์เดินตามเข้ามาเร็วมากมันดึงแขนผมไว้แล้วกอด ผมชกๆๆพุงมันแก้เขิน

“พี่แม่ง สวยเสยอะไรผมผู้ชายเหอะถ้าจะชมให้พูดว่าหล่อดิ”

“งั้นชมว่าน่ารัก”

“ไม่เอา”

“ครับๆ หล่อๆหมาปิงกูหล่อที่สุดเนอะหล่อถึงขนาดมีสาวๆส่งของให้ไม่ขาดสายเลยดิ่”

“พี่เชนโม้หรอกนั่นน่ะ”

“หื้ม?? จริงเร้อ  เดี๋ยววันนี้มีเรื่องที่ต้องเคลียร์หลายเรื่องเลยนะ มึงรู้ใช่ไหมว่ามันอาจจะต้องใช้เวลานานแล้วก็เหนื่อย  เพราะฉะนั้นกูจะให้โอกาสมึงสารภาพมาก่อนหนึ่งเรื่องที่เหลือค่อยไปว่ากันบนเตียง”

“เรื่องอะไร ผมไม่เคลียร์หรอกผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลย”

“หื้ม ไม่ผิดเลยงั้นเหรอ ไอ้การที่ผู้ชายแวะมาหาถึงบ้าน แล้วหนีไปนั่งคุยกันสองคนนี่ไม่ผิดเลยงั้นดิ่”

“ไม่รู้ ไม่ผิดอ่ะเพื่อนผมก็มีแต่ผู้ชายนี่” ผมแกล้งตีมึน จริง ๆ กะจะเล่าให้มันฟังทุกเรื่องอยู่แล้วล่ะ แต่ตอนนี้ขอเล่นตัวหน่อย แหม่...ไอ้หมาบาสมันอุตส่าห์กระซิบบอกเรื่องจริตมารยา พี่เอย์จะได้รักจะได้หลง มันบอกว่าเล่นตัวนิดๆหน่อย ๆ ผู้ชายเขาชอบ ซึ่งผมคิดๆดูแล้วก็คงจะจริงผู้หญิงให้หมดเปิดเผยหมดถามอะไรก็ตอบ ของตายผมเองก็ไม่ปลื้ม เพราะของั้นเล่นตัวนึงละกันแต่แบบขอเท่ๆสไตล์ผม

“อะไรล่ะนั่น ทำหน้าทำตาจะยั่วกันแต่หัวค่ำเลยนะครับปิง”

“เฮ้ยอะไรอ่ะพี่ ผมไม่ได้ยั่วนะ นี่เขาเรียกเล่นตัวอยู่”

“เล่นตัวที่ไหน มึงกัดปากยั่วกูชัดๆ มามะขึ้นเตียงกันเลยเหอะ” จบคำพูดมัน ผมวิ่งหนีเลย

“เห้ยพี่เอย์ไม่เล่น เอ้ยยยยยยยยยยยย” โดนมันรวบจับไว้จนได้ พี่เอย์ดึงผมนั่งลงที่โซฟา บนตักมัน ผมผลักขามันแยกออกตอนนี้เลยกลายเป็นว่าผมนั่งอยู่หว่างขามันเรียบร้อย

“พี่เอย์ครับถามจริงนะ ตอนนั้นพี่กะต่อยพี่เชนจริงดิ่?”

“ก็จริงสิวะ มันกวนตีนกูมึงไม่เห็น?”

“พี่เชนเขาทำเล่น พี่ก็รู้พี่เชนกับพี่ซ่าร์....”

“ไม่เกี่ยว เรื่องนั้นกับเรื่องของมึงไม่เกี่ยวกัน กูไม่ชอบมันนี่ เรื่องที่มันเกี่ยวข้องกับมึงทีไรกูปรี๊ดขึ้นทุกที ไม่ชอบเลยแม่ง” มันถอนหายใจแรงมากกอดเอวผมแล้วตั้งคางลงที่ไหล่ ผมเอื้อมมือไปหยิบรีโมทมากดเครื่องเล่นเพลง มีเสียงดนตรีเบา ๆ ดังคลอไปเรื่อย ๆ ทำให้บรรยากาศดีขึ้นนะผมว่า โรแมนติกนิดๆด้วยเพราะพี่เอย์มันไม่ยอมเปิดไฟนีออนมันใช้ไฟหรี่ดวงเล็กๆเต็มฝ้าเพดานไปหมด ตอนนี้เลยเหมือนกำลังดูดาวกันอยู่ มันแต่งบ้านสวยมากจริงๆ ผมอมยิ้ม

“พี่คิดมากเกินไปแล้ว พี่เชนใจดีนะครับ ใจดีมากๆ”

“ดีกับมึงคนเดียวอ่ะดิ”

“อะไรล่ะนั่น ทำหน้าเหมือนไม่ชอบพี่เขามากๆเลยเหอะ”

“ไม่รู้สิ กูรู้สึกอิจฉาทุกครั้งเลยที่มึงอยู่ใกล้ชิดกับมัน พอคิดว่าตลอดสามปีที่กูไม่อยู่ มึงมีมันเป็นคนดูแลมาตลอดกูนี่ก็เทียบไม่ติดแล้ว ตรงๆเลยนะปิง คู่แข่งที่กูกลัวที่สุดก็คือมันนั่นแหละ ถ้าเกิดวันไหนที่มันคิดกับมึงเกินกว่าคำว่าน้องขึ้นมาจริง ๆ กูยังไม่รู้เลยว่าจะเอาอะไรตรงไหนไปสู้คนอย่างมัน”

“พี่เอย์ครับ!”

“กูพูดจริง นี่คือความรู้สึกจริง ๆ ลึกๆจากใจกูเลย ถึงแม้ว่ากูจะเชื่อใจมึงแต่ในใจก็อดที่จะคิดเรื่องนี้ไม่ได้”

“แต่ผมก็เหมือนกับพี่นะ”

“หื้ม?”

“คุณกัสมาเลขาของพี่ไงครับ  นั่นน่ะก็หนามทิ่มใจผมอยู่ตลอดเหมือนกันนี่ ตรง ๆ เลยเหมือนกัน ใครเข้ามาหาพี่ก็ไม่สะกิดใจผมเท่ากับพี่คนนั้นหรอก พอนึกถึงว่าสามปีที่พี่ไปอยู่ที่นิวยอร์กมีคุณกัสเขาดูแลพี่ตลอดแล้วผมแบบ....ฮึ่ยยย รับไม่ได้เลย แหวะเซ็ง”

“หึหึ เซ็งมากป่ะ”

“มากมายอ่ะ”

“เข้าใจความรู้สึกกูแล้วดิ่”

“พี่ก็เข้าใจความรู้สึกผมแล้วใช่ไหม”

“ครับ เข้าใจสิ”

“เออว่าแต่คุณกัสมาเขาว่าไงบ้างอ่ะครับ เรื่องที่พี่ออกมาจากบริษัท”

“ก็ไม่ว่าไงนี่ เขาจะมีสิทธิ์ว่าอะไรล่ะ”

“แต่พวกพี่เป็นเพื่อนกันมานานนี่ครับ เขาไม่ว่าอะไรยังไงเลยเหรอ”

“เดี๋ยวเขามาแล้วมึงก็ถามเอาเองดิ่ เห็นว่าจะมาวันเปิดร้านแน่ ๆ อ่ะโทรมาบอกกูตั้งหลายครั้งแล้ว”

“ฮั่นแน่แอบคุยกับเขาเมื่อไหร่เนี่ย”

“ไม่เคยแอบครับ โทรมาตอนไหนกูก็คุย ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเป็นพิเศษเพื่อนกูมีแต่ผู้ชายเหมือนกันอ่ะ”

หนอยยยยมาทำเป็นย้อนคำพูดผม ‘เพื่อนกูมีแต่ผู้ชายเหมือนกันอ่ะ’ ผมกัดปากเมื่อทวนคำพูดของมันอยู่ในใจ

“กัดปากทำเชี่ยเหรอ ยั่วกูชัดๆหมาเอ๊ย” มันล๊อคคอผมพยายามให้หันกลับไปจะจับจูบ แต่ผมหลบได้ทัน พี่เอย์จับๆเส้นผมๆเล่น

“แล้วยังไงอ่ะเรื่องเจ้าทายาทบริษัทเบียร์ยักษ์ใหญ่นั่นน่ะ”

“ใครพี่?”

“ก็คนที่มาหามึงนั่นไง ไอ้คนที่โทรมาหามึงบ่อย ๆ แล้วกูโยนมือถือมึงทิ้งอ่ะ”

“ใคร!? ปูนเหรอ?”

“อือ มันว่าไงบ้างอ่ะ มาหามึงทำไม”

“เดี๋ยวนะพี่เอย์ พี่บอกว่าเขาเป็นทายาทบริษัทเบียร์เหรอครับ”

“ใช่ ลูกชายคนที่สามของตระกูลนารากุล เจ้าของบริษัทเบียร์นำเข้าอันดับหนึ่งของประเทศ อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้ เขาออกงานสังคมบ่อยนะ แม่เขาเป็นเพื่อนกับคุณพ่อกูเอง จบวิศวมาเลยอยากมาหาประสบการณ์ก่อนเข้าไปรับช่วงงานที่บริษัท”

“ไม่เคยรู้มาก่อนจริง ๆ พี่” ผมเข้าใจทันที คำพูดที่ปูนพูดกับผมทั้งหมดก่อนหน้านี้ คนที่เข้ามาคบกับเขามักจะหวังแต่เรื่องฐานะและผลประโยชน์

อาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยถามเรื่องบ้านของเขาเลย

“ยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้ ไปให้กูรีดข้อมูลที่เตียงดีกว่าเนาะ”

ผมถองศอกใส่พุงมันไปหนึ่งพี่เอย์ตัวงอร้องโอดโอย

“สมน้ำหน้าพี่แล้ว”

“หมาปิงมึงพูดเฉยๆได้ป่ะวะกัดปากแล้วทำหน้าแบบนั้นทำไม เพลงยิ่งกำลังทำกูเคลิ้มอยู่เนี่ย  จะว่าไปที่โซฟานี้เคยเอากันรึยังวะ อูยยยเจ็บ ศอกกลับมาได้เห็นกูเป็นหินเป็นไม้รึไงกันนะเล่นแรงมึงอ่ะ”

เพี๊ยะ!

“ตีกูทำไมอีกเนี่ย เจ็บเลย มือหนักฉิบหาย”

“ก็พี่พูดทำไมล่ะ ชอบพูดอะไรทะลึ่งเรื่อยเลยอ่ะเดี๋ยวนี้”

“เอ๊าก็แค่ถาม ว่าไงล่ะตรงนี้เคยซั่มกันยัง”

“บ้า ยังจะพูดต่ออีก”

“มึงก็ตอบก่อนดิ่”


“เคยแล้ว เหี้ย!” ผมตะโกนคำว่าเหี้ยแล้วลุกวิ่งปรู๊ดเข้าห้องเลย ได้ยินแต่เสียงพี่เอย์หัวเราะตามหลังมา



“หื้มมมม หมาปิงมึงนี่มันน่ารักจริงๆเล๊ย มามะเดี๋ยวพี่เอย์จะให้รางวัลนะครับ เด็กดี”








Tbc.


ยาวจุใจอิ่มไหมคะ?? อ่านกันจนเบลอไปเลยเนอะ 555+   มินใจดีให้ชิมตอนหน้าอีกหน่อยค่ะ




กลางห้างสรรพสินค้า

“อันวาครับนิ่ง ๆ สิ เดี๋ยวได้กินไอศครีมแล้ว รอแปปเดียวนะ”

“อันวาจะไปหาแด๊ด  เอย์ตั้นกำลังคุยกับใครน่ะ ผู้หญิงขี้เหร่คนนั้น ใส่กระโปรงสั๊นสั้นเดี๋ยวจู๋ก็โผล่หรอก” เด็กดื้อทำท่าจะหลุดจากมือผม น้องจะวิ่งเข้าไปหาพี่เอย์เสียให้ได้

“เด็กแก่แดด แด๊ดคุยกับเพื่อนอยู่อันวาไม่ดื้อนะครับอยู่ตรงนี้กับพี่ปิงก่อน” ผมขำมากผู้หญิงที่ไหนใส่สั้นแล้วจู๋จะโผล่ เจ้าอันวาแก่แดดแก่ลมมากจริง ๆ

“ไม่เอา! อันวาจะไปหาแด๊ด อันวาไม่ให้แด๊ดคุยกับใคร อันวาหวงไม่ให้คุยกับผู้หญิง” เจ้าอ้วนหลุดจากมือผมแล้วจริง ๆ วิ่งตรงรี่เข้าไปเกาะขาพี่เอย์ ผู้หญิงสวยมากคนนั้นตาโตเลย เธอทำท่าตกใจไม่น้อย

“เอย์ตั้นอันวาหิวแย้ว ปิงรอนานอันวาก็รอ แด๊ดจะคุยไปถึงไหนกันน่ะ อุ้มๆๆ”

“อะ...อะ...เอย์???” เธอสตั๊นไปหลายวิอยู่เหมือนกัน

“แด๊ดอุ้มๆ พิคมีอัพพลีส” หมาน้อยชูสองแขน ช้อนสายตามอง

“มะ...ไม่อยากเชื่อเลย เอย์มีลูกแล้วจริงเหรอคะ ไม่จริงหรอก หวานไม่เห็นรู้เรื่องมาก่อนเลย ถามใครๆเขาก็บอกว่าเอย์ยังโสดไม่เห็นควงใครสักที ตั้งแต่กลับจากนอกก็ไม่เห็นมีข่าวเลยว่าเอย์แต่งงานแล้ว”

“แด๊ดไม่โฉด แด๊ดมีอันวาแย้ว มีปิงด้วย” พี่เอย์อุ้มเจ้าตัวยุ่งแนบอก แขนกลมกอดคอมันแน่นเลย

“ต๊ายยยเด็กแก่แดดน่ารักน่าเอ็นดู หล่อเหมือนคุณพ่อเปี๊ยบเลย น่ารักมากค่ะเอย์หัวทุ้ยทุยทำผมทรงเดียวกับคุณพ่ออีกต่างหาก น่ารักน่าชัง” ดูเหมือนเธอเปลี่ยนสีหน้าได้เร็วมาก ปากแดง ๆ กับแพขนตาและมาสคาร่าสีฟ้าเข้มขยับวิ๊งๆไปมา เข้มจัดไปนะสำหรับกลางวันแบบนี้

“อันวาครับ สวัสดีพี่เขาก่อนเร็ว” พี่เอย์บอกน้อง

“ไม่เอา อันวาไม่ทำ อันวาไม่ชอบคนขี้เหร่ ใส่สั้นๆ ระวังกะจู๋โผล่ออกมาหรอก”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เด็กบ้า”

ปากเล็กๆนี่ร้ายเหลือมาก เพราะทันทีที่เธอกรีดร้องขยี้ส้นรองเท้า น้องอันวาหัวเราะร่า กระโดดลงจากอกแล้วดึงแขนพี่เอย์มาหาผมทันที


................

[coffeeQbread]

ขอบคุณโรคุซังที่ตั้งใจวาดแฟนอาร์ตเพิ่มเติมให้นะคะ มินทยอยเอามาให้เพื่อนๆดูด้วย




ส่วนนี่ค่ะ พี่เชนพี่ซ่าร์ (โรคุลำเอียงไปนิดนะเนี่ย พี่เชนทำไมหล่อกว่าพี่เอย์หื้มม??)



มินขอบคุณค่ะ ไม่รู้จะขอบคุณแบบไหนถึงจะดีพอแล้ว รู้สึกโชคดีค่ะที่โรคุซังรักเรื่องนี้และมีน้ำใจวาดให้เพื่อน ๆนักอ่านทุกท่านได้ดูกันด้วย



ข้อความด้านล่างคุณนักวาดฝากมาขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ชอบรูปของเธอค่ะ

คุณหนมปังงงง ตอนลงฝากแคปข้อความโรคุไปด้วยน้า

โรคุอยากขอบคุณทุกคนที่มาติชมรูปแฟนอาร์ตโรคุค่ะ ที่ต้องให้แคปไปเนี่ยเพราะเม้นแล้วกลัวว่าคนอื่นๆจะไม่เห็นกัน

แล้วก็มีหลายคนด้วย คงตามขอบคุณได้ไม่หมด เลยขอบคุณรวมๆเลยละกัน

ขอบคุณจริงๆค่าาา 

[aoihimeko]

    ไว้ก่อน


พลิกมากที่ปูนเป็นลูกของเจ้าของเบียร์ยักษ์ใหญ่

เดี๋ยวนี้เอย์คุมอารมณ์หึงเก่งเนาะ..คู่นี้น่ารักตลอด

เชน-ซ่าร์ดูท่าคงมีลุ้นให้เขาเผยความรู้สึกเร็วๆนี้รึเปล่า

แค่สปอยมาก็น่ารักแล้วนะอันวา........จะรอตอนหน้าจ้า 

[B52]

ขอจิ้มด้วยความดีใจก่อน
มันปลื้มใจจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

[numilddy]

กรี๊ดดดด ชอบน้องอันวาอย่างรุนแรง
เดาไม่ผิดว่าปูนมา5555
แหมมม สงสารหยูป้ง
พี่เชนเล่นแร๊งว์ ปิงแทบช็อค 555
หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรดราม่าอีกน่ะ
เราก็สงสัยพี่กัส ตอนอ่านช่วงที่พี่เอย์ไปอยู่กับกัสนี้กัดฟันน ชั้นกลัวพี่เอย์เปลี่ยนใจมาก!

[roku-san]

ฮู้ววววววว วันนี้ขอเม้นแบบไม่ลำเอียงว่าน่ารักทั้งสองคู่เลยค่ะ

หมาปิง...อะไรแกจะมีเสน่ห์ได้ทั้งชายทั้งหญิงเนี่ย หาๆๆๆ

ปล.ขอตอนพิเศษพี่เชนพี่ซ่าร์ได้มั้ย//ทำตาปิ๊งๆ *-*

[shijino]

ยาวจุใจมากค่ะ ไม่รู้ทำไมไม่ชอบปูนเลย ดูไม่จริงใจยังไง บอกไม่ถูก
อย่าคิดมาแย่งหมาปิงซะให้ยากเลย ไม่ยกให้หรอก 

ปล. อ่านมาซะยาว เจอร้ำจิ้มตอนหน้านี้แบบแย่งซีนสุดๆ อยากอ่านแล้ว 

[My_yunho]

เด๋วนี้พี่เอย์ฮาขึ้นนะ5555

[fay 13]

 

[maemix]

ปูนเป็นได้แค่เพื่อนนะดีแล้ว  อย่าเป็นมากกว่านี้เลย

พี่เชนกับพี่เอย์ เคยคุยกันดีๆไหม จะงับหัวกันตลอด

จากสปอย
อันวาจะมาขโมยซีน  ใจจะเอนไปหาน้องอันวา
น้องมันน่าฟัดดีนะ

[Spelling_B]

หมาปิงห้ามคิดเรื่องปูนเด็ดขาด
พี่เชนพี่ซ่าร์ทำไมตลก ปากพี่เชนนี่เหมือนพี่เอย์แต่ก่อนเลย
พี่เอย์ค่ะ คือพี่ขี้อ้อนปิงมันมากไปแล้ววววว//น่าร๊าาาาาก
สำหรับน้องอันวา โอ๊ยยยยรักสุดใจเลยลูกหนูน่ารักมากกกกก

ปล. รูปน่ารักมากค่ะ คนวาดฝีมือดีจัง//พี่เชนหล่อไปป่ะพี่

[GlassesgirL]

ปูนเป็นทายาทตระกูลดัง บ้านรวยด้วย มาหาเรามาปูน 55555 เราจะเลี้ยงหมูปิ้งอย่างดี
สงสารปูนนะ แต่ไม่ว่าจะมาก่อนหรือมาหลังมันก็ไม่สำคัญเท่ากับเขารักหรือไม่รักเราหรอกนะ
ไว้ปูนจะเจอคนที่ดีๆรักที่ปูนเป็นปูน ไม่ได้มองที่ฐานะ อย่างที่ปูนมองหามาตลอด สู้ๆนะ
พี่เชนนี่ช่างแกล้งพี่เอย์จริงๆ เกือบไปแล้วนะพี่นะ เกือบปากแตกแล้ว แต่ชอบที่สองคนนี้ทะเลาะกัน
เหมือนเด็กๆทะเลาะกัน คนนึงก็อารมณ์ขึ้นง่าย อีกคนก็ช่างแหย่ขี้แกล้ง 55555
ว่าแต่พี่ซ่าร์ตัวหนักหรอพี่เชน ไปรู้ได้ยังไง แหนะๆ คืนนี้พี่ซ่าร์ต้องไปเอาเสื้อที่ออฟฟิศพี่ด้วย 
อยากอ่านพาร์ทพี่น้องซ่าร์เอย์ ชอบตอนที่พี่เอย์กอดพี่ซ่าร์แกล้งยั่วพี่เชน มันน่ารักมากๆ
ปิงคงจะโดนหนักแน่นอนคืนนี้ พี่เชนไปยั่วโมโหพี่เอย์ขนาดนั้น หึหึ ฟ้าจะเปลี่ยนสีไหมปิง

น้องอันวาจะมาแล้ว ดูท่าจะแสบมากๆเลย แต่อะไรคือการที่ผู้หญิงใส่กระโปรงแล้วจู๋จะโผล่ลูก 55555
รอน้องอันวามาปั่นป่วนเอย์ปิง เชนซ่าร์นะ
 

[rmlab]

เสน่ห์แรงไม่มีตกเลยหมาปิงของเรา

[กฤษณ์]

อันวาโหดมาก
สั้นจุ๋โผล่ 

[Min*Jee]

ว้ายยยยยย ตอนนี้ก็น่ารักปนซึ้งเนาะ
ว่าละว่าปูนต้องรวยยยย
รอน้องอันวาตอนหน้าาาาาาา น่าร๊ากกกก

[rayaiji]

พี่เอย์แม่งกระต่าย

[ไอ้หัวแห้ว]

พี่เอย์หื่นตลอดดดดด

[roku-san]

หมาปิงห้ามคิดเรื่องปูนเด็ดขาด
พี่เชนพี่ซ่าร์ทำไมตลก ปากพี่เชนนี่เหมือนพี่เอย์แต่ก่อนเลย
พี่เอย์ค่ะ คือพี่ขี้อ้อนปิงมันมากไปแล้ววววว//น่าร๊าาาาาก
สำหรับน้องอันวา โอ๊ยยยยรักสุดใจเลยลูกหนูน่ารักมากกกกก

ปล. รูปน่ารักมากค่ะ คนวาดฝีมือดีจัง//พี่เชนหล่อไปป่ะพี่

ไม่ได้ตั้งใจนะคะ มือมันไปเอง~~~~  //โดนตบ

[mild-dy]

ปิงห้ามคิดมากน้าาาาา
พี่เอย์นี่เหมือนแมวเลย 555555

[mur@s@ki]

พี่เอย์กับพี่เชนนี่คงตีกันยันแก่อ่ะ สนุกเลย 

[snowboxs]

เอ่ออ ต่อไปนี้ปิงไม่ต้องระแวงพี่เอย์อีก
แค่สามัคคีกับน้องอันวาไว้ก็พอ

[liza sarin]

ปลื้มปริ่ม

[่patsaporn]

อันวากับพี่ปิงเข้ากันได้ดีนะท่าทางจะน่ารัก
ปูนชอบปิงจริงด้วย เขาก็รู้กันหมด มีปิงแหละทำอึน โปรไฟล์เริ่ดด้วยน้า อยากฉกปิง 555 สงสัยทำจริงคงมีตายไปข้าง
พี่เอย์ขี้หึงจะตาย กับพี่เชนนี่คู่กัดกันตลอดกาลเนอะ ถ้าแม่ไม่ห้ามนี่มีต่อย มงเมีย ฮุ้ว พี่เอย์ประเจิดประเจ้อตลอดอ่ะ
ที่จริงแกมีปม ปิงก็มีปม ถถถถ ปลอบใจกันเองเนอะ รักกันให้แน่นเข้าไปอีก

ขอบคุณค่ะ

[Roman chibi]

เยี่ยม

[sey19]

ปิงเสน่ห์แรงมากมีผู้ชายมาสารภาพรักถึงบ้านเลย พี่เอย์หึงนะเนี่ย

น่าสงสารปูน อุตส่าห์เจอคนที่ใช่แล้ว แต่บังเอิญว่าเค้ามีคนรักหรือเจ้าของไปแล้ว

น้องอันวาดูท่าจะร้ายใช่ย่อยนะเนี่ย แต่เป็นแบบนี้น่ารักดี น้องน่าจะกันผู้หญิงให้ทั้งซีซ่าร์และเอย์ได้แน่

ขอบคุณครับ

[tomybsl]

เชนซ่าร์ คู่นี้เขาไปเอาเสื้อได้น่าคิดสุดๆ

[ooopimmyooo]

อยากเจออันวาแย้ววววววว

[chisarachi]

อ้าวปูนเป็นทายาทเบียร์เลยหรอ
มามะมาหาพี่ดีกว่านะ
มากินเบียรืกันสักคืน 5555555555

[poohanddew]

พี่เอย์พี่เชนเจอกันทีไรได้ไฝว้กันทุกทีซิน่ะ
ทำหมาปิงลำบากอีก
อ่านตัวอย่าง อันวาร้ายกาจอ่ะ
 

[iceman555]

โหหหห ปูนรวยอะ แอบเสียดายปูน คริคริ