♯ รักวุ่นๆ ของเบบี๋ ♯ ||บทที่ ๗ เบบี๋กับถุงใบนั้น ||13-4-58 หน้า6 ||
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ♯ รักวุ่นๆ ของเบบี๋ ♯ ||บทที่ ๗ เบบี๋กับถุงใบนั้น ||13-4-58 หน้า6 ||  (อ่าน 59653 ครั้ง)

ออฟไลน์ L@DYMELLOW

  • กำลังงงๆ เพราะหาทางลงจาก “คาน” ไม่เจอ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +826/-4
    • facebook
 ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0


ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


===================================================================


รักวุ่นๆ ของเบบี๋


แนะนำเรื่อง  ::  เรื่องนี้เป็นนิยายแบบจบในตอน  เนื้อหาอาจพาดพิงถึงกันบ้าง  และตัวละครทุกตัวเป็นเรื่องสมมุตินะจ๊ะ

ข้อควรระวัง  ::  นักเขียนสปีดเต่ามาก เขียนเรื่องนี้เพื่อหย่อนอารมณ์โดยเฉพาะ
                                  การลงในแต่ละครั้งเร็วน้อยหรือช้ามาก ขึ้นอยู่กับภารกิจหลวงและความเวิ่นเว้อส่วนตัวเป็นสำคัญ

                               

ด้วยรักจากใจ   ::  L@ADY MELLOW

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-04-2015 21:08:14 โดย L@DYMELLOW »

ออฟไลน์ L@DYMELLOW

  • กำลังงงๆ เพราะหาทางลงจาก “คาน” ไม่เจอ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +826/-4
    • facebook
ตอนที่...หนึ่ง
เบบี๋กับป๋า



อะ  แฮ่ม!!~...
   
         ฮัลโหลเทสต์...
      
                       เจ็ก... หนอ... ซา... สี่...

สวัสดีครับคุณผู้อ่านที่รัก ด้วยความที่ผมเป็นชายหนุ่มที่เปี่ยมล้นด้วยมารยาทจึงขอแนะนำตัวให้ทุกคนรู้จักเป็นอันดับแรก 
เอาล่ะ!  อยากรู้จักผมรึยัง ไหนขอเสียงกรี๊ดหน่อย!!

/ .................................................... /

เอิ่ม... ไม่เป็นไร พวกคุณอาจกำลังเจ็บคอไม่สะดวกแหกปากตอบรับได้

กระผมชื่อ นายบูรณา เหมวัฒนา ลูกครึ่งไทย-จีน-อีสาน ดูอินเตอร์ชิมิ  แล้วทำไมผมถึงมาแนะนำตัวที่นี่น่ะเหรอ? ก็เพราะผมถูกเปิบ เอ้ย เปิดบริสุทธิ์โดยชายไทยแท้ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์น่ะสิ

แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน

ผมเป็นลูกชายคนเล็กของป๊ากับแม่ และพี่สาวอีกสองคน และเป็นหลานชายคนที่สามของตระกูล  เจ้ๆหน้าตาสะสวยแม้จะดูเป็นอาหมวยที่ผิวคล้ำไปสักนิด ส่วนผมกลับหน้าตาบ้านๆจะเด่นหน่อยก็ตรงที่เชื้ออินเตอร์ของผมทำให้ผิวพรรณขาวผ่องเป็นยองใย ตาโต ปากนิด จมูกหน่อยแถมไม่ค่อยมีดั้ง แก้มอูมนิดๆ หน้ากลมหน่อยๆ  เอาเป็นว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยมีใครชมผมว่าหล่อ แค่หน้าตาพอถูไถให้เดินเข้าซอยแล้วหมาไม่เห่าไล่

แต่ถ้าจะมีใครสักคนที่สายตาลึกล้ำ เอื้อนเอ่ยว่าผมน่ารักล่ะก็ ทั้งโลกมนุษย์คงมีแค่คนเดียว


ป๋าของผมนั่นเอง...


ป๋าเป็นใคร?  ป๋าคือชายที่เปิบผม... มีชื่ออันไพเราะว่า นิธาน ดิลกคุณ และมีชื่อเล่นอันสุดแสนจะขัดกับสาระร่างว่า ‘นิด’ เป็นลูกชายคนโต ที่มีน้องชายแสนเกรียนกับน้องสาวโรคจิต

ป๋าเป็นหนุ่มลูกเสี้ยวอิตาลี รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลาคมคาย หัวดี ทำงานเก่ง บ้านรวย เพอร์เฟคโคตรๆอ่ะ  แต่อย่าเพิ่งกรี๊ดกร๊าดกันไป มันไม่มีมนุษย์หน้าไหนสมบูรณ์แบบไปหมดหรอก แม้แต่ป๋าเองก็ไม่อาจละเว้น เพราะถ้าคุณรู้จักป๋าแบบที่ผมรู้จัก คุณจะต้องเอื้อนเอ่ยวจีที่ว่า ‘คุณหลอกดาว’

ผมกับป๋าอาศัยอยู่ด้วยกันที่โครงการบ้านจัดสรรชื่อดังในกทม.ที่เป็นหนึ่งในธุรกิจของครอบครัวป๋า ในพื้นว่างทำเลดีป๋าลงทุนออกแบบบ้านด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นบ้านของเราจึงแตกต่างจากหลังอื่น เมื่อแล้วเสร็จเราก็ย้ายจากคอนโดหรูมาอยู่บ้านแสนสุขหลังนี้แทน

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ท้องฟ้าสดใส ได้ยินเสียงนกร้องรับอรุณลอยแว่วมาตามสายลมเอื่อยๆ ที่พัดเข้ามาตามบานหน้าต่างที่เปิดไว้หลังจากที่ปิดเครื่องปรับอากาศที่ทำงานมาตลอดคืน ผมลุกขึ้นจากเตียงกว้าง อาบน้ำ แต่งตัวด้วยชุดที่แสนสบาย เพราะวันนี้ไม่มีคิวจะออกไปเร่ร่อนที่ไหน เสร็จเรียบร้อยก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนเพื่อทำภารกิจสำคัญ

“ป๋าตื่น...ป๋าครับ”   ผมเขย่าร่างหนาที่ยังคงหลับสบายบนที่นอนนุ่ม มีการทำสะดิ้งพลิกตัวหนี แต่อย่าคิดว่าผมจะตัดใจ   “ป๋า! พี่นิด! ตื่นได้แล้ว!!”   เพิ่มระดับเสียงไปอีกขั้น ดีที่ว่าเป็นบ้านเดี่ยว เพราะถ้าเป็นทาวน์เฮาส์ที่ผนักบางเฉียบบ้านข้างๆคงมีการด่าพ่อล้อแม้ผมทุกวัน

สิ่งที่ป๋าตอบกลับผมที่แหกปากจนเจ็บคอคือเสียงอือๆอาๆราวกับรับรู้ แต่นั่นเป็นแค่ภาพลวง เพราะถ้าผมตายใจยอมถอยทัพ ป๋าก็จะยังไม่ตื่นจนกว่าจะสายโด่ง


เข้าใจแล้วใช่มั้ยครับว่า Nobody’s perfect


ข้อที่หนึ่งคือ ป๋าขี้เซามาก ตื่นยากสุดๆ  ยิ่งถ้าคืนไหนประกอบกิจกรรมเข้าจังหวะแบบมาราธอน ป๋าจะยิ่งตื่นยากเป็นพิเศษ ทั้งที่เหนื่อยพอกัน ทั้งที่นอนพร้อมกัน แต่ผมกลับต้องแหกขี้ตามาปลุกป๋าในตอนเช้า

คุณอาจสงสัยว่า ทำไมไม่ใช้นาฬิกาปลุกล่ะ?

หึ...มันเป็นปาฏิหาริย์เท่านั้นล่ะที่นาฬิกาปลุกจะทำให้ป๋าตื่นได้ ไอ้ของพรรณนั้นน่ะมันสำหรับผม แล้วตัวผมนั่นแหละที่ต้องเป็นนาฬิกาปลุกของป๋าอีกที

“ป๋าครับ!!”  ผมก้าวขึ้นเตียงทันทีเมื่อเห็นว่าวิธีปกติใช้ไม่ได้ผลกับวันนี้ ผมตวัดขาคร่อมร่างหนานั่งทับลงไปกับหน้าท้องก่อนจะแนบตัวลงไปกอด ยืดหน้าขึ้นเพื่อจูบปลายคางที่เริ่มสากเพราะไรหนวด จูบซอกคอกับหน้าอกที่แน่นปั๋งด้วยกล้ามเนื้อ ป๋าของผมฟิตแอนด์เฟิร์มมากอ่ะขอบอก

น้ำหนักตัวของผมเริ่มจะทำให้ป๋ารู้สึกตัว ไม่ใช่ว่าผมหนักอะไรมากมายหรอกนะ เพราะป๋าออกจะชอบให้ผมออนท๊อป แต่เวลาหลับสบายแล้วมีอะไรมาทับมันก็ต้องอึดอัดใช่มั้ยล่ะ

“อือ...”   ป๋าเริ่มเอามือปัดป่ายแผ่นหลังผมหลังจากที่เสียเวลาไปกับการนอนทับเกือบสามนาที  แต่อย่าคิดว่าผมจะน่ารักปลุกป๋าแบบนี้ทุกเช้าล่ะ เพราะถ้ารีบมากผมก็จะจัดการปลุกแบบฮาร์ดคอร์ซึ่งนั่นจะทำให้ป๋าบ่นเป็นหมีไม่ได้กินน้ำผึ้งไปตลอดช่วงเช้า แต่ถ้าวันไหนที่มีเวลามากพอผมก็จะปลุกป๋าแบบนี้ และป๋าก็จะทำตัวน่ารักน่าชังไปทั้งเช้า

“ป๋าตื่นเถอะนะ”

“อื้ม~ ...ตื่นแล้ว...”   ป๋าส่งเสียงงึมงำในลำคอ แต่นั่นเป็นนิมิตหมายอันดีว่าป๋าได้ตื่นจากนิทราแล้วจริงๆ หน้าที่ของผมเป็นอันเสร็จสิ้น แต่ขณะที่ผมยืดตัวขึ้นเพื่อเตรียมลุกออกจากตัวป๋า ไอ้ลูกชายตัวดีที่เด้งดึ๋งดั๋งในกางกางขายาวผ้านิ่มก็ปะเหมาะเข้ากับก้นผมพอดิบพอดี ดวงตาคมเข้มลืมขึ้นมามองผมในที่สุด แววตาหยาดเยิ้มพร้อมส่งยิ้มพราวมาให้

เค้าลางแห่งความซวยมาเยือน

ผมยิ้มแหยตอบกลับไป โหย่งตัวเตรียมลุกขึ้นแต่ก็ยังไม่ไวเท่ามือหนาที่ตะปบเข้ากับสะโพกผมเสียแน่น กดร่างให้ลงนั่งตามเดิม ป๋าลูบไล้บั้นท้ายผมไปมาผ่านกางเกงขาสั้นเนื้อบาง บีบขยำเสียสนุกมือ

“เบบี๋...”   ป๋าเรียกเสียงหวาน

คือ...ป๋าไม่ได้กระแดะแต่อย่างใด เบบี๋คือชื่อเล่นของผม มันฟังดูน่ารักใช่มั้ย? แต่คิดถึงตอนผมแก่สิ เวลาเรียกคงกระดากปากพิลึก

“ปล่อยสิ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว”   ผมบอก พยายามแงะมือทั้งสองข้างของป๋าที่เริ่มอยู่ไม่สุขออกจากเนื้อตัว  ป๋าหันหันไปมองนาฬิกาตั้งโต๊ะบนหัวเตียงอีกฝั่งแล้วหันมาบอกผมด้วยแววตาที่ราวกับมีไฟลุกโชน

“เวลาเหลือเยอะแยะ รอบเดียวนะบี๋”

“ไม่ทันหรอกอ่ะป๋า”

“พี่รู้ว่าบี๋เก่ง นะครับ...นะ”

แอร๊ย!! ทั้งชมทั้งอ้อนกันขนาดนี้ก็มีได้เสียน่ะสิ  แต่ลูกผู้ชายมันก็ต้องมีเล่นตัวบ้างอะไรบ้าง

“ไว้กลางคืนไม่ได้เหรอ...ป๋ามีประชุมตอนเช้านะ”

“กลางคืนก็ส่วนกลางคืนสิ แต่เช้านี้พี่อยากเอาบี๋นี่ครับ”   เสียงนี่ไปแล้ว กระเส่าขนาดนี้ ถ้าไม่ได้ไม่โดนคงมีอารมณ์เสียไปทั้งวัน  มือป๋าเริ่มเลื้อยเข้าไปในกางเกงของผม บีบเคล้นแก้มก้นนุ่มมือ รูดรั้งกางเกงลงโดยมีผมโหย่งตัวให้ความร่วมมือแต่โดยดี ป๋ายิ้มจนตาปิดเมื่อกางเกงพ้นจากก้นงอนเด้งอย่างสมใจ

“ผมทำเองนะ”   รีบออกตัวไว้ก่อน เพราะถ้าขืนให้ป๋าควบเองมันคงเลยเถิดเกินรอบนึงเป็นแน่  เพื่อไม่ให้เสียเวลาอีกต่อไป ผมจึงเอื้อมมือไปดึงกางเกงนอนของป๋าลง ไอ้ลูกชายตัวดีก็ดีผึงเข้ากับก้นผมทันที ป๋าทำหน้าสยิวยามผมลูบไล้ลูกรักให้แนบกับร่องกลางขณะที่ยักย้ายบดเบียดไปด้วย เรียกเสียงครางเครืออย่างพอใจ


กองเซ็นเซอร์ครับ...ผมกำลังจะเริ่มฉาก น.18+ แล้วนะ


ป๋าเอื้อมหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักหัวเตียงส่งให้ผม สีหน้าหื่นกระหายเต็มที ลูกชายที่ไม่ได้นิดตามชื่อของป๋ากำลังลุกฮือพองตัวมากกว่าเดิม ไม่ต่างจากน้องน้อยของผมที่เริ่มผงกทักทาย ป๋าละขากบั้นท้ายมาลูบไล้โคนขาอ่อนของผมไปมา แวะเวียนทักทายหน้าท้องแบนราบ ลามขึ้นไปถึงยอดอกเม็ดเล็กสีอ่อน เขี่ยสะกิดเล็กน้อยมันก็แข็งขึ้นไตอย่างเคยคุ้น ป๋าบีบนวดอกผมไปพลางดึงรั้งหัวนมราวกับหมั่นเขี้ยว ผมเสียวจนต้องบิดตัวไปมา

เจลเนื้อใสถูกบีบลงกับปลายนิ้วเพื่อทำการส่งเข้าไปขยับขยายช่องทางที่ถูกปิดใช้งานมาเกือบอาทิตย์ มือนึงลูบไล้แก่นกายร้อนระอุของป๋า อีกมือก็ทำการส่งนิ้วเข้าไปคว้านในร่างให้มากพอที่ลูกชายป๋าจะไม่ทำให้ผมเจ็บมากมาย

“อา...เบบี๋”   ป๋าครางตาฉ่ำเยิ้ม สะโพกสอบเริ่มมีการเด้งสวนสู้มือผมเป็นระยะ

“ป๋าห้ามกระทุ้งขึ้นมากนะ”   ผมปรามก่อน เพราะดูป๋าเริ่มหน้ามืดเต็มที เมื่อป๋าพยักหน้ารับคำ ผมก็จัดการยกบั้นท้ายขึ้น ประครองเอ็นร้อนในมือเข้าจดจ่อที่ช่องทางด้านหลัง แม้ว่าเราจะมีอะไรกันบ่อย แต่มันก็ยังเข้ายากเย็นเหมือนเดิมเมื่อเริ่มแรก แม้ผมจะพยายามผ่อนลมเพื่อคลายความเกร็งก็ตาม

ป๋าหลับตาสูดปากด้วยสีหน้าสุดเสียว แต่ผมงี้แทบน้ำตาเอ่อ ผมพ่นลมหายใจยาวเหยียดเมื่อส่วนหัวพ้นเข้าประตูไปได้อย่างสวยงาม

“เดี๋ยวนะป๋า”   ผมบีบเจลลงกับมืออีกครั้งก่อนจะเอื้อมไปลูบไล้แก่นกายที่เหลือของป๋าให้ชุ่มลื่น ป๋าครางซี๊ดซ๊าด ปัดป่ายมือไปตามร่างผมให้วุ่น

“เร็วๆครับบี๋ พี่จะขาดใจอยู่แล้ว”

ผมครางเสียงหลงเมื่อป๋าดึงยอดอกผมจนแทบจะหลุดติดปลายนิ้ว ผมลูบไล้หน้าท้อแกร่งเป็นลอนสวยไปมาก่อนจะค่อยๆทิ้งน้ำหนักตัวกลืนกินแท่งร้อนผ่าวทีละนิด ป๋ากับผมครางยาวแบบไม่มีใครยอมใคร ทั้งเสียว ทั้งแน่น ทั้งจุก และในท้ายที่สุดไส้กรอกยักษ์ของป๋าก็ถูกผมกินเป็นมื้อเช้า

กายเนื้อแนบสนิทจนแทบไม่มีช่องว่าง ผมนั่งนิ่งเพื่อปรับช่องทางให้เคยคุ้นกับขนาด แต่ป๋าคงเกินจุดที่จะอดทนไหว เพราะป๋าเริ่มเด้งสะโพกบดเบียดกายเข้ามา ผมร้องครางอย่างสุดจะห้ามเพราะยิ่งป๋าขยี้เนินเนื้อกับก้นผมมากเท่าไหร่ ท่อนเอ็นที่อยู่ในตัวก็เหมือนจะหมุนคว้านไปรอบทิศ

ทรมานจนต้องเอาสองมือกดที่หน้าขาของป๋าเอาไว้ ผมชันขาขึ้นตั้งท่าเตรียมพร้อม

“เบบี๋ของพี่... ทำไมแน่นอย่างนี้”   ป๋าบอกราวกับคนสติล่องลอย บีบนวดหน้าอกผมเพื่อคลายอารมณ์

“ห้ามอึดนะป๋า เดี๋ยวไม่ทันประชุม”

ผมยกก้นขึ้นช้าๆพลางตอดรัดท่อนเนื้อไปจนสุดความยาว และผ่อนแรงลงเมื่อกลืนมันกลับเข้าร่างอีกครั้ง ตัวป๋าสั่นระริก ครางเสียงต่ำไม่ขาดหู จากที่เชื่อช้าเนิบนาบ ผมก็เริ่มเพิ่มความเร็วขึ้น ฝ่ามือเปลี่ยนมาลูบไล้หน้าท้องเครียดเขม็งจนกล้ามขึ้นเป็นลูกๆ ป๋าเด้งเอวรับทุกจังหวะที่เนื้อกระทบกัน เกิดเสียง ปั่บ ปั่บ รัวเร็ว

“ป๋า...”   ผมครางเรียกคนใต้ร่างไม่หยุดปาก ลูบไล้ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสวยอย่างหลงใหล เคล้าคลึงอกแน่นหนั่น สะกิดปลายยอดอย่างที่ป๋ากำลังทำให้ผมอยู่

“อา...เบบี๋”   ป๋าส่งแรงอัดเต็มกำลัง พอๆกับที่ผมเด้งทับเต็มที่ เสียงเนื้อกระทบหนักแน่นดังแข่งกับเสียงครางของเรา ทุกจังหวะที่ลูกชายป๋าเข้ามามันลึกล้ำจนโดนจุดกระสันทุกครั้ง ผมพยายามบิดวนสะโพกไปด้วยเพื่อให้ป๋าเสียวมากที่สุด ผมยิ้มอย่างพึงใจเมื่อแรงมือที่ลูบไล้ผมมากขึ้นทุกสัมผัส เพราะมันบ่งบอกว่าผมทำสำเร็จ

“บี๋ครับ เร็วอีก พี่ใกล้แล้ว”

“ผมก็จะไม่ไหวแล้ว”

ผมรีบส่งแรงให้มากขึ้น ตอดรัดทุกจังหวะที่ท่อนลำอยู่ในร่าง ป๋าเองก็ช่วยชักพาน้องน้อยของผมด้วยจังหวะถี่รัว ผมกำลังจะไปอยู่รอมร่อถ้าไม่ติดที่ว่าป๋ารู้ทันเพราะมีการเอานิ้วมาอุดปลายเอาไว้  ผมรีบกระแทกกายลงกับตักป๋าแรงเร็วจนในที่สุดร่างป๋าก็เกร็งกระตุก ป๋ารีบชักพาน้องผมให้ตามไปติดๆโดยไม่ยากเย็น ช่องทางตอดรัดถี่รัวยามที่ผมปลดปล่อยสายน้ำขุ่นออกมา ราวกับว่ากำลังดูดกลืนน้ำอุ่นๆที่ฉีดพ้นเข้าไปในร่างให้หมดทุกหยาดหยด

ผมนั่งแนบชิดปล่อยให้แก่นกายของป๋ากระตุกหงึกๆอยู่ข้างใน หยาดน้ำรักมากมายจนล้นทะลักออกมา ป๋ากับผมหอบหายใจถี่ๆ ลูบเนื้อตัวให้กันเพื่อปรับระดับอารมณ์

“ขอบคุณนะครับ”   ป๋าบอกพร้อมรอยยิ้มหวาน ยันตัวขึ้นนั่ง โอบกอดผมแน่นจนหน้าท้องแนบชิดก่อนจะจูบรับอรุณผมอย่างดูดดื่ม

“ไปอาบน้ำได้แล้ว”   ผมบอกเมื่อเราผละปากออกจากกัน จูบแก้มป๋าส่งท้ายแล้วยกตัวขึ้นจากลูกชายป๋าที่เริ่มดื้อด้านอีกครั้ง  น้ำรักไหลย้อนออกมาทันทีที่สิ่งอุดกั้นหายไป ป๋ามองภาพนั้นด้วยความชอบใจ

“เซ็กซี่จริงๆ เมียพี่”   ป๋าพึมพำเบาๆ ผมงี้เขินอายจนหน้าแดง ก็มีป๋าคนเดียวอีกนั่นแหละที่คิดแบบนี้

ป๋าอุ้มผมไปอาบน้ำอีกรอบ ช่วยทำความสะอาดช่องทางให้สะอาดเอี่ยม ผมรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพื่อออกมาเตรียมมื้อเช้าให้ป๋าก่อน ก็แค่ขนมปังปิ้งกับกาแฟเท่านั้น

ป๋าลงมาด้วยชุดทำงานสุดเนี๊ยบที่สั่งตัดให้เข้ารูปร่างโดยเฉพาะ ผมที่เคยยุ่งเหยิงก็ดูดีขึ้นด้วยการจัดทรง กลิ่นอาฟเตอร์เชพหอมฟุ้งไปทั้งแนวคาง ป๋าจัดการมื้อเช้าจนหมด ก่อนจะบอกลาผมด้วยการจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปาก

“คืนนี้จัดหนักนะครับเบบี๋”   มีการบอกล่วงหน้า รอยยิ้มพราวไปทั้งใบหน้า

ผมมองรถยนต์คันหรูของป๋าเคลื่อนตัวออกไป

ถ้าคืนนี้จัดหนัก...

พรุ่งนี้ผมจะปลุกป๋ายังไงดีล่ะเนี่ย...เฮ้อ!!
 




รักคนอ่าน :กอด1: รักคนเม้น :กอด1:

Untill we meet agaiN
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-06-2014 00:04:16 โดย L@DYMELLOW »

ออฟไลน์ meeoldly

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เป็นการปลุกที่ร้อยแรงจริงๆ

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
 :m25:


เป็นการปลุกที่เลอค่าจริงๆ สะเด่าไปเลยอีหนู

ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
ปลุกแบบนี้ได้ใจมาก

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
ปลุกกันได้แซ่บมาก
 :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ Maxshu

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ปลุกแบบ อื้อหืม =,,=

ออฟไลน์ padthaiyen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
มิน่าป๋าแกเลยอยากตื่นยาก  เพราะอยากโดนปลุกเพราะอย่างนี้นี่เอง

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
ถ้าจะปลุกกันแบบนี้  :hao6:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
พ่อลูกกันจริงๆเลยเหรอ แต่เบบี้น่ารักนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
 :z1: :z1: :z1:

จัดหนักแต่เช้าเลย

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
จัดว่าแซ่บ 555555555

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
ปลุกแบบนี้คงไม่อยากไปไหนทั้งวันอ่ะ   :hao7:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
เป็นการปลุกที่ตื่นตาตื่นใจมาก ปลุกแบบนี้ทุกวันนะเบบี๋

ออฟไลน์ Aomampapeln

  • แมวเหมียว เมี๊ยว เมี๊ยว~
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
ปลุกแบบนี้ฟินทุกเช้าแน่นอน :impress2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-06-2014 15:45:40 โดย AomSarin »

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :jul1: ว๊ายยยยยยยยยย

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
ปลุกได้เร้าใจมาก

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
หึหึ เบบี๋ร้อนแรงมากอ่าาา  :hao6:
รอนะอะ :')

ออฟไลน์ pizza2011

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 411
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-0
มาเป็นfcคุณป๋า อ๊ายยยย ปลุกไม่ได้ก็ไม่ต้องปลุกค่ะ (เดี๋ยวป้าช่วยปลุกป๊าเอง *โดนตบ*) 5555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ L@DYMELLOW

  • กำลังงงๆ เพราะหาทางลงจาก “คาน” ไม่เจอ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +826/-4
    • facebook
ตอนที่...สอง
เบบี๋กับคนขี้หวง





ยามเช้าวันนี้หลังจากเหนื่อยหน่ายกับการปลุกป๋าอย่างยากลำบาก คำพูดแรกที่เอ่ยออกมาทั้งๆที่ใบหน้ายังงัวเงียกับผมทรงรังนกของผู้ชายที่หล่อเลิศเสมอยามอยู่นอกบ้านก็คือ

“ทำไมเดี๋ยวนี้บี๋ไม่ค่อยรับสายพี่เลย”

ผมได้แต่ทอดถอนใจกับคำตัดพ้อที่น่าปวดหัว

“ -*-บี๋รับสายป๋าปกตินั่นแหละ แต่ป๋าโทรมาถี่เกินไปรึเปล่า”   ช่วงนี้ของเขาแรง ไม่รู้ไปกินอะไรมาหรือว่าไปร่วมลงทุนกับค่ายมือถือที่ไหนถึงได้ขยันโทรมาแทบจะทุกสามชั่วโมง ป๋าจะเป็นแบบนี้บางครั้งบางคราวแต่ถ้าจะให้นับตั้งแต่คบกันมันก็เกิดขึ้นบ่อยจนชิน

“ก็พี่อยากรู้ว่าบี๋อยู่ไหน อยู่กับใคร ทำอะไรอยู่”

เยอะมั้ยล่ะ...

“วันๆบี๋ก็อยู่กับป๋า ไปมหาลัยก็ตัวติดกับน้องชายป๋าตลอด ป๋าโทรถามไอ้หน่อยบ้างก็ได้”

“หน่อยมันน้อง แต่บี๋เป็นเมียนี่”

“-___- เฮ้อ...ไม่พูดกับป๋าแล่ว ไปอาบน้ำ!”   ผมทำเป็นส่งเสียงเข้ม ยืนเท้าสะเอวชี้กราดไปทางประตูห้องน้ำ ป๋าทำค้อนปะหลับปะเหลือใส่ผม ปากขมุบขมิบเหมือนจะบ่นอะไร ผมก็ถลึงตาเข้าสู้ ป๋าถึงได้ยอมล่าถอยลุกจากเตียงไปแต่โดยดี


ขอบอกเลยว่าผมทำอาหารไม่เป็น เพราะฉะนั้นอย่าหวังว่าป๋าจะได้กินอะไรดีดีในมื้อเช้าที่แสนสำคัญ แค่ผมปิ้งขนมปังกับชงกาแฟได้ป๊ากับแม่ก็แทบน้ำตาไหลแล้ว ถ้าวันไหนป๋าอยากกินอะไรที่มันเป็นล่ำเป็นสันป๋าก็ต้องตื่นมาทำเอง ซึ่ง...มันคงเป็นปาฏิหาริย์ เพราะฉะนั้นกระเพาะของป๋าในมื้อเช้าจึงอยู่ในกำมือผม ถ้ามีเวลาผมก็จะปั่นจักรยานไปหน้าหมู่บ้านซื้อโจ๊กมาให้ หรือก็แค่ขนมปังทาแยมกับกาแฟอย่างวันนี้

ประมาณครึ่งชั่วโมงป๋าก็ลงมาพร้อมกับชุดทำงานสุดเนี๊ยบ หน้าตาเบลอๆหายไปจากใบหน้าคมคาย ผมทรงรังนกถูกจัดทรงอย่างเท่ ป๋าของผมแม่งหล่อจริงๆ...

“วันนี้บี๋มีเรียนทั้งวันรึเปล่า?”   ป๋าถามขึ้นขณะจัดการกับขนมปังที่ผมทาแยมส้มส่งให้

“มีแค่ช่วงเช้าครับ ป๋ามีอะไรรึเปล่า”

“อืม...งั้นพี่ไปรับนะ ไปหาอะไรกินกัน บี๋อยากได้กระเป๋าใหม่ด้วยนี่นา”   ป๋าพูดด้วยรอยยิ้มเสน่ห์ที่เห็นก็ครั้งพาลให้ใจเต้น แต่ขอโทษ...อยู่กันมาสี่ปีภูมิคุ้มกันมันต้องมีกันบ้าง

“กะ ก็ได้ แล้วจะไลน์ไปหานะ”   ก็เลยทำเขินไปนิดหน่อย -///-   

...

...

...

ผมนั่งแท็กซี่ไปมหาลัยเอง เพราะป๋ามัวแต่โอ้เอ้ ผมก็เข้าใจอ่ะนะ คนแก่จะทำอะไรให้มันว่องไวคงเป็นเรื่องยาก หลังจากลงรถที่ด้านหน้า ก็ทำการเดินหลั่นล้าท้าแสงแดดที่เริ่มจะแรงขึ้นเรื่อยมายังคณะที่แทบจะเรียกว่าบ้านนอกคอกนาเพราะอยู่ไกลสุดและไร้คณะอื่นขนาบข้าง กำลังจะโทรหาไอ้หน่อยเพื่อนยากแต่ก็พบมันกำลังนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ที่โต๊ะไม้ใต้ต้นคูน ผมเดินไปยังที่สิงสถิตประจำเห็นมันกำลังยิ้มชั่วๆใส่โทรศัพท์สงสัยคงกำลังป้อหญิงสักคน -_-

“ไอ้หน่อย มาเร็วนี่หว่า”   ผมทักเพื่อนเกลอที่ควบตำแหน่งน้องสามีพร้อมกับห้อยสายสะพายคิวปิดสื่อรัก มันหันมาเหลือบมองผมที่กำลังนั่งลงตรงที่ว่างตรงข้าม พิมพ์ไลน์สั้นๆแล้ววางมือถือลงกับโต๊ะ

“สวัสดีครับคุณพี่สะใภ้ กูน่ะมาปกติแต่มึงน่ะช้าเอง”

“ก็พี่มึงโอ้เอ้ นี่กูนั่งแท็กซี่มาเองนะ ขืนให้มาส่งคงเข้างานสายโด่งวันนี้มีประชุมด้วย”   บ่นเล็กน้อย เดี๋ยวจะหาว่าเบบี๋ไม่มีปากไม่มีเสียง

“บ่นๆ มึงบอกพี่กูอย่างนี้รึเปล่า”

“บอก!! -*- ”

“มึงบอกว่าไง -_- ”

“...บี๋ไปเองได้ บี๋กลัวป๋าไปไม่ทันประชุม บี๋เป็นห่วง อย่างเงี๊ยะ!!”

“โถ๊ะ อีบี๋ มารยามึงนึ่ร้อยเล่มจริงๆ -*- ”   

“โฮะ โฮะ โฮะ”

“ -_- ”


ผมยกนาฬิกาขึ้นมาดู อีกประมาณสอบนาทีก็จะเริ่มเรียนกันแล้ว ผมจึงชวนไอ้หน่อยขึ้นตึกเสียที ไอ้หน่อยเก็บของลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ที่แม้จะเตี้ยกว่าป๋าแต่ผมก็มีสิทธิ์ตีเสมอมันได้แค่ปลายติ่งหูเท่านั้น บรรดาสาวๆที่นั่งอยู่รอบๆส่งสายตาวิบวับมองมันกันเป็นตาเดียว ไอ้หน่อยมันหล่อครับ แต่ผมคาดว่าไอ้เชื้อเสี้ยวอิตาเลียนที่มีป๋าคงรับเอาไปคนเดียวจนหมด ไอ้หน่อยมันเลยดูไท๊ไทย ถ้าไม่ถามไถ่ประวัติคงไม่มีใครรู้อ่ะครับว่ามันก็มีเชื้อสายอินเตอร์กับเขาเหมือนกัน

“เออ...วันนี้พี่นิดจะมารับอ่ะ ไปมั้ยไปกินข้าวกัน”   ผมชวนหน่อยขณะที่กำลังขึ้นบันไดเพื่อไปยังชั้นสาม มันดึงตัวผมให้หลบคนที่เดินสวน ทำหน้าเหนื่อยหน่ายเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนตำแหน่งให้ผมเดินนำแทน

“พี่กูผัวมึงเขาจะยอมเร้อ...กูไปคงกลายเป็นก้างอ่ะ”

“น้อยใจ?”   คือทุกวันนี้ป๋าเจอหน้าไอ้หน่อยน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยอ่ะครับ ถ้าไม่มารับผมหรือไอ้หน่อยไปหาก็แทบจะไม่ได้เจอกัน แต่ไอ้เรื่องโทรคุยหรือไลน์หากันนี่ถี่ตลอด ป๋าเขารักไอ้หน่อยนะครับ มันขออะไรนี่ได้เกือบทุกอย่างไม่รู้มีผลประโยชน์อะไรร่วมกันรึเปล่า

“กูรึจะกล้า กูรู้ตัวว่าเป็นแค่น้อง T_T ”   


-_- ทำมาเป็นตีหน้าเศร้าเคล้าดราม่า แล้วยังมีหน้ามาว่ากูมารยาเยอะ


เราสองคนเดินมาสู่เป้าหมายในที่สุด แต่ทันทีที่เลื่อนประตูห้องเข้าไปอาการสั่นเท้าที่กระเป๋ากางเกงก็ละเลียดอยู่กับหน้าขา ไม่ต้องพึ่งหมอดูที่ไหนก็รู้ได้ว่าใครโทรเข้ามา ผมล้วงมือถือขึ้นมาโชว์หน้าจอให้หน่อยที่หันมามอง

“พี่มึงเยอะอ่ะช่วงเนี๊ยะ”   ไอ้หน่อยยิ้มขำๆแล้วเดินนำไปยังกลุ่มเพื่อนคนอื่นที่จับจองที่นั่งไว้ให้ ผมก็เดินตามไปติดๆพร้อมกับเริ่มการสนทนารายงานตัวไปด้วย   “บี๋กำลังจะเข้าเรียนครับป๋า อยู่กับเพื่อนหลายคนเลย ป๋าถึงบริษัทแล้วเหรอ”

//ถึงแล้วครับ พี่คิดว่าพอบี๋ถึงจะโทรมาหาซะอีก//

“ก็บี๋รู้ว่าป๋าต้องโทรมาไง”

//นั่งรถเหนื่อยมั้ย ลำบากรึเปล่า//

“บ้าแล้ว ทำเหมือนบี๋ไม่เคยนั่งไปได้”

//ก็ป๋าเป็นห่วง//   อั๊ยย่ะ! มาอยู่ต่อหน้านะจะร้องว้ายๆทุบอกให้สามที เวลาป๋าจะอ้อนมักจะเรียกแทนตัวเองแบบนี้ แล้วผมก็เขินไปซะทุกครั้ง นี่ผมก็ยิ้มซะเพื่อนที่นั่งข้างๆมองหน้าแล้ว >///<

“รู้แล้ว เดี๋ยวก็เจอกัน หน่อยไปด้วยนะ”

//เอาสิ ชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้นะ//

“ใจป้ำนะเนี่ย”

//หึหึ แล้วเจอกันนะครับ//

“คุยกับใครหรอบี๋?”   ทันทีที่วางสายป๋อมก็ถามขึ้นทันที ผมหันไปมองคนตัวสูงที่นั่งเก้าอี้ข้างๆ พวกผมมักจะอยู่กลุ่มงานเดียวกับพวกป๋อม แม้จะไม่สนิทกันจนสุดเหวี่ยงแต่ก็เข้ากันได้ดีเพราะนิสัยสบายๆ ง่ายๆเหมือนกัน แต่จังหวะที่จะตอบคำถาม อาจารย์ก็เดินเข้าห้องพอดี เสียงคุยรอบๆเบาลงจนเหมือนมีใครมาหรี่เสียง ผมเลยจำต้องเอนตัวไปด้านข้างเพื่อที่จะได้พูดกันเบาๆ ป๋อมก็ใจดีเอนมาพบกันอีกครึ่งทาง จนตอนนี้หัวแทบจะแลกเหากันได้อยู่แล้ว

“คุยกับแฟน”

“หึหึ เหรอๆ”   มันทำเสียงเหมือนไม่เชื่อ ป๋อมมันเคยเห็นผมโทรคุยกับเฮียมาบ้าง พอตอบไปว่าเป็นพี่ชายมันก็ไม่เชื่อหาว่าผมปิดบัง แล้วนี่อุตส่าบอกความจริงมึงก็ยังไม่เชื่ออ่ะ คือไรวะ...-*-

“จริงๆนะ”   ย้ำอีกครั้ง  ป๋อมก็ยังส่ายหน้าหาเชื่อน้ำคำไม่

“เฮ้ยๆ!!”   ไอ้หน่อยร้องขึ้นมาเสียงเข้ม ทำเอาผมกับไอ้ป๋อมต้องหันไปมองมันอย่างงุนงง แต่ไม่รออธิบายมันก็ใช้อำนาจทางด้านกำลังดึงคอเสื้อผมให้เอนเข้าหามันแทน

“-*- อะไรของมึงเนี่ย”   ผมกระซิบกระซาบถามมัน

“-*- นั่งให้มันไถแก้มไปมาอยู่นั่นแหละ”   หน่อยพูดเสียงเบา สงสัยคงกลัวป๋อมได้ยิน

“กูไปทำอย่างนั้นตอนไหน หาเรื่องนะมึง”

“ไอ้บื้อเอ๊ย!!”   มีการเหยียดตามองอีก  ผมไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรหนักหนากับไอ้ป๋อมเนี่ย ผมสังเกตหลายครั้งแล้วว่าเวลาคุยกับป๋อมไอ้หน่อยก็ชอบเข้ามานั่งขวาง หรือไม่ก็ลากผมไปแบบปัจจุบันทันด่วน

ผมว่าป๋อมเป็นคนอัธยาศัยดีนะ เพื่อนเยอะลามไปถึงคณะอื่น อย่างที่บอกว่าถึงไม่สนิทกันมาก แต่เวลานั่งเรียนหรือทำงานกลุ่มก็มักจะทำร่วมกัน อย่างที่นั่งอยู่รอบๆเนี่ยก็กลุ่มป๋อมทั้งนั้น  ส่วนชีวิตผมก็มีแต่ไอ้หน่อยเท่านั้นแหละที่ได้ชื่อว่าเพื่อนโคตรสนิท เจอกันตอนม.2 ก็สนิทกันมาเรื่อยๆ เพราะมันเป็นคนสันโดษและผมก็ไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย ก็เลยสบายใจที่จะคบหากันมาจนถึงทุกวันนี้ แม้จะเริ่มเซ็งหน้ากันบ้างแต่ก็ได้ตกลงกันแล้วว่าจะคบกันต่อไป

ไอ้หน่อยมักจะคิดเสมอว่าตัวมันมีบุญคุณใหญ่หลวงกับผมที่เป็นคนหาสามีมาให้เป็นฝั่งเป็นฝา ทั้งที่ความจริงมันแค่เผอเรอปล่อยปละละเลยผมจนโดนป๋ากระทำชำเราต่างหาก

กลับเข้าเรื่องกันต่อ....

พวกผมก็เรียนกันไปต่อไปจนเหลือเวลาอีกประมาณชั่วโมงเดียวจะเลิกคลาส ผมก็จัดการส่งไลน์ไปหาป๋าอย่างที่ได้นัดกันไว้ เมื่อเรียนเสร็จผมก็เดินตีคู่ลงมากับไอ้หน่อยโดยมีกลุ่มของป๋อมเดินตามลงมาติดๆ คุยกันโขมงโฉงเฉงว่าจะไปกินข้าวที่ไหนกันดี

“ไปกับพวกกูดิ พี่กูจะพาไปเลี้ยงข้าว”   จู่ๆไอ้หน่อยก็พูดขึ้นมา ผมงี้มองหน้ามันแบบโคตรงงง

“จริงอ่ะ มึงกล้าชวนกูก็กล้าไปนะเว้ย”   แหม่มบอกด้วยรอยยิ้ม นางเป็นสาวห้าวที่เมื่อใดพูดถึงเรื่องของฟรีนางจะไม่มีขัดเขินที่จะรับไว้

“ไปๆ หน่อยชวนทั้งที”   ส่วนนางนี้ชื่อฝ้าย ดูทรงแล้วว่ากำลังชอบของแปลกอย่างไอ้หน่อย

“หลายคนนะหน่อย พี่มึงจะไม่ว่าหรอวะ”   ป๋อมถามอย่างเกรงใจ ซึ่งโดนแหม่มตีแขนไปตามระเบียบ

“ไม่เป็นไร พี่กูกระเป๋าหนัก”   มีการอวดอ้างกรายๆ เพื่อนเลยยิ้มกริ่มแบบลาภปาก

“งั้นกูไม่เกรงใจล่ะนะ แต่พี่มึงคงกระเป๋าเบาแน่เลยว่ะคราวนี้”   ดินเพื่อนคนสุดท้ายหันไปตีไม้ตีมือกับแหม่ม

ผมยิ้มแห้งๆให้เพื่อน แล้วลอบมองหน้าหน่อยที่เปื้อนยิ้มชั่วร้ายนิดๆ ทำไมจู่มันถึงได้คิดชวนคนอื่นๆทั้งที่ไม่ใช่นิสัย แถมฝ่ายป๋าก็บอกว่าให้ชวนเพื่อนคนอื่นไปด้วยได้ทั้งที่ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย ไอ้พี่น้องสองคนนี้มันยังไงกันวุ้ย!!

เคลื่อนขบวนกันลงมาถึงด้านล่างก็ไม่ต้องรอให้เสียเวลา เมื่อนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อมายืนพิงรถด้วยท่วงท่าโคตรเท่รออยู่ก่อนแล้ว ป๋าคงถอดสูทเก็บไว้เพราะตอนนี้เหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีเข้มพับแขนเน้นรูปร่างกับกางเกงทำงานแบบพอดีตัว บรรดานางน้อยๆรอบข้างนี่มองกันตาเป็นมัน แต่ว่า...รถที่ป๋าใช้เมื่อเช้ามันไม่ใช่ฟอร์จูนเนอร์นี่หว่า แล้วนี่มันมาจากไหนวะ

“ไงคุณพี่...”   ไอ้หน่อยรีบทักทาย มันเดินแซงหน้าคนทั้งหมดรวมทั้งผมไปคุยกับป๋าก่อน กว่าทุกคนจะเดินเข้าไปสมทบสองศรีพี่น้องก็แลกเปลี่ยนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์กันเสร็จเรียบร้อย   “นี่ป๋อมครับพี่”  มันแนะนำตัวเพื่อนทีล่ะคน โดยเน้นที่ป๋อมเป็นพิเศษ แหม่มกับฝ้ายนี่มองป๋าของผมตาค้างไปและ

“พวกมึง นี่พี่นิดพี่ชายกูเอง”

“หวัดดีครับพี่ ขอบคุณที่เป็นเจ้ามือในวันนี้”   ไอ้ดินนอบน้อมเต็มที่

“พี่หล่อจังอ่ะค่ะ เหมือนพวกลูกครึ่งเลย”   แหม่มยังจ้องคนของผมไม่หยุด นี่เบบี๋ชักจะหึงนะเนี่ย

“พี่เป็นลูกเสี้ยวน่ะ”   ป๋าบอกพร้อมกับเปิดประตูให้เด็กๆเข้าไปในรถ

“เอร๊ยย นี่มึงก็เป็นลูกเสี้ยวกับเขาด้วยอ่ะดิ แต่ไมหน้าโคตรไทยอย่างงี้วะ”   เสียงไอ้แหม่มยังไม่หยุดสงสัย จนทุกคนขึ้นรถกันหมดนั่นแหละไอ้หน่อยจึงคลายข้อสงสัยที่แม้แต่ตัวมันก็ยังน้อยใจนิดๆในดีเอ็นเอ

“พี่กูแม่งเอาเสี้ยวนั้นไปหมด แล้วจะเหลืออะไรมาถึงกูล่ะ”

ด้วยเพราะทุกครั้งที่มีการนั่งรถไปพร้อมกันหน่อยก็จะเสียสละในฐานะน้องสามีให้ผมนั่งสบายๆข้างคนขับตลอด ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เพราะมีสองสาวนั่งเบาะกลาง ผู้ชายที่เหลือเลยไปอยู่ที่เบาะท้ายเสียเอง แม้ว่าหน่อยจะชอบทำตัวเป็นเอกเทศแต่ก็ใช่ว่ามนุษย์สัมพันธ์จะแย่อะไร เพราะฉะนั้นไอ้เรื่องเนียนๆคุยกับคนนั้นคนนี้จึงไม่ใช่ปัญหา ตอนนี้มันก็นั่งเม้าท์มอยกับคนอื่นไปเรื่อยๆ

ผมหันไปมองห้าคนข้างหลังที่กำลังหัวเราะคิกคักกันสนุกสนาน ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกอะไรหรอก ผมถนัดฟังมากกว่าพูดอยู่แล้ว แต่พอหันกลับมาก็ผ่านกับสายตาของป๋าที่มองมาพร้อมกับรอยยิ้ม

“บี๋อยากกินอะไรครับ”

ผมส่ายหัวดิ๊กๆ   “บี๋กินอะไรก็ได้ แต่หน่อยมันอยากกินพวกปิ้งๆย่างๆอ่ะ”

“เอางั้นก็ได้ ไว้กินเสร็จแล้ว เราไปซื้อกระเป๋ากันนะ”   ป๋ายิ้มพิมพ์ใจ บอกตรงๆว่าแดดเปรี้ยงๆข้างนอกยังสดใสร้อนแรงไม่เท่าอ่ะ

“ไว้ก่อนดีกว่า ป๋าเพิ่งจะซื้อใบนี้ให้เมื่อเดือนก่อนเอง”   ผมตบกระเป๋าเป้สีส้มสดใสบนตัก

“ก็ถ้าบี๋อยากได้ พี่ซื้อให้ทุกอาทิตย์เลยยังไหว”

“บ้าแหล่ว...”   แฟนใครวะ ทุ่มทุนสร้างน่าดู อิจฉาตัวเองจริงๆ  ดู! ยังจะหันมายิ้มให้อีก เพราะพี่นิดปรนเปรอกันอย่างนี้เนี่ยแหละผมถึงได้เรียกแซวๆพี่แกว่าป๋า ไปๆมาๆก็เรียกจนติดปากซะเอง

หลังจากฝ่าการจราจรมาได้ ผมและคณะก็มาถึงห้างชื่อดังที่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาลัย ปล่อยให้พวกหิวโซเดินนำกันไป ผมกับป๋าก็เดินมองนั่นดูนี่ตามหลัง เข้าร้านอาหารมาได้ก็สั่งกันแบบกะอิ่มไปถึงเย็น คนเจ็ดคนกับเตาย่างสองเตา และบรรดาเนื้อสัตว์และอื่นๆอีกเต็มโต๊ะ ผมนั่งกลางมีป๋ากับหน่อยประกบข้าง ที่เหลือก็นั่งฝั่งตรงข้ามกำลังเอนจอยอีตติ้งเป็นที่สุด

“กินเนื้อเยอะๆนะบี๋ ตัวจะได้โตๆ”   ป๋อมเอื้อมมือข้ามโต๊ะพร้อมกับเนื้อย่างในตะเกียบมาปล่อยที่จานผม ก็ขอบใจยิ้มรับกันไป ตอนนี้ไม่ปฏิเสธอะไรอยู่แล้ว เพราะบอกตรงๆว่าย่างไม่ทัน ป๋านี่ย่างให้ผมจนตัวเองแทบจะไม่ได้กินอยู่แล้ว

“ป๋ากินบ้างเหอะ บี๋ย่างเองได้”   บอกเป็นรอบที่สอง แต่ป๋าก็แค่ยิ้มรับและลงมือปิ้งๆย่างๆส่งมาให้ผมเรื่อยๆ

“พี่นิดดูสนิทกับบี๋นะคะ”   แหม่มถามขึ้นหลังจากจกเนื้อเข้าปาก คำถามเปิดประเด็นที่พาเอาคนอื่นหันมาฟังคำตอบ ผมหันไปมองหน้าป๋ายิ้มๆ ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรกันหรอกนะ กับเพื่อนสมัยมัธยมก็รู้กันอยู่ แต่แทนที่ป๋าจะตอบกลับเป็นโฆษกหน้าเข้มแถลงการณ์แทนเสียนี่

“ก็เขาเป็นผัวเมียกัน”

เชี่ยมากครับเพื่อน! -*- มึงควรจะใช้คำที่ดูซอฟท์กว่านี้สักนิด ดูดิ๊! แต่ละคนอ้าปากค้างหน้าเหวอกันไปแล้ว ไอ้แหม่มอ้าปากพะงาบๆอมลมแต่ในที่สุดก็หาเสียงเจอ

“จริงเหรอคะพี่”   มันหันไปถามป๋าที่นั่งอมยิ้ม

“ครับ ก็คบมาสี่ปีได้แล้ว”

“เดี๋ยวนะ...ตอนนั้นไอ้บี๋น่าจะสิบหกเองนะ โห...พี่พรากผู้เยาว์นะเนี่ย”   ไอ้ดินโห่เหว

“ก็ผู้เยาว์เขายอมให้พรากนี่”

ว้ากกกกกก >__<  ไอ้พี่นิดบ้า!!!! พี่เป็นคนปล้ำผมนะ รอบแรกผมขัดขืนพี่จะตาย ถึงรอบสองจะเริ่มคล้อยตาม และรอบสามจะร่วมด้วยช่วยกันก็เหอะ แต่พูดไม่ได้ ผมก็เลยได้แต่นั่งหน้าแดงให้พวกแม่งแซวกันอย่างเงี๊ยะ

“ว๊าย มึงนี่แรดแต่เด็กอ่ะ”   

“ไวไฟนะมึง”

“ไม่ใช่ว่ามึงเล่นของใส่พี่เขาหรอวะ”

ไอ้สามคนก็แซวกันสนุกปาก จะมีก็แต่ป๋อมคนเดียวที่นั่งเงียบ เอาแต่เขี่ยของในจานไปมา

“บี๋กับพี่ก็ไม่ได้ปิดอะไรเรื่องที่คบกันหรอก แต่พอไม่บอกก็เหมือนมีคนจ้องจะคาบไปอยู่เรื่อย”   ป๋าบอกยิ้มๆ คีบหมูในเตาใส่จานผมอีก เหมือนจะเห็นป๋อมชะงักไปเล็กน้อย แต่แค่แป็บเดียวก็กลับไปเขี่ยๆชิ้นเนื้อในจานเหมือนเดิม

“ผมนี่หน้าตาโคตรจะดีเลยเนอะ ถึงมีคนจะจ้องคาบอ่ะ”   ประชดตัวเองใส่ซะเลย ผู้ชายหน้าตาบ้านๆที่เกือบจะขี้เหร่ด้วยซ้ำอย่างผม ใครมันจะมาสนใจวะ ทุกวันนี้ไอ้หน่อยยังล้อผมอยู่เลยว่าทำเสน่ห์คุณไสยใส่พี่ชายมัน

“-_- ก็มึงมันบื้อไง”   ผมก็หันไปแยกเขี้ยวกับคำค่อนขอดของไอ้หน่อยที่ชอบว่าแบบนี้ประจำ ผมบื้อตรงไหนวะ? ผมก็นับว่าเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีนี่นา

มื้อเที่ยงจบลงพร้อมกับอาการเริงร่าของบรรดาพวกอิ่มจังตังค์อยู่ครบ กลุ่มป๋อมขอตัวไปเดินเล่นกันต่อ บอกลากันไปก็ยังไม่วายเอ่ยแซวผมกับป๋า จะมีก็แต่ป๋อมที่นิ่งเงียบไม่เหมือนเคย

“ผมว่ามันคงไม่มาวุ่นวายอะไรมากแล้วล่ะ”   เพื่อนหน่อยพูดขึ้นหลังจากเดินมาหยุดที่ร้านแบรนด์เนมยี่ห้อหนึ่ง

“ถ้าเป็นงั้นก็ดี เบื่อจริงๆพวกปลาซิวปลาสอด”

“ใครวุ่นวาย? ปลาซิวอะไรอ่ะ”   ผมได้แต่มองคนตัวสูงสองคนคุยกันด้วยข้อความที่ไม่เข้าใจสักนิด มองคนนั้นทีคนนี้ทีแต่ก็ไม่มีใครอธิบาย ป๋ายกมือลูบหัวผมเบาๆ ส่งยิ้มให้เป็นคำตอบ

“เรื่องคราวนี้มันแค่จิ๊บๆ งั้นผมจะคิดราคาถูกๆละกัน”   หน่อยบอกพลางจ้องเข้าไปในร้านตรงหน้า แย้มยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่มันชอบทำ   “ขอเป็นกระเป๋าละกันนะครับคุณพี่”

“เออๆ”   

ไอ้หน่อยเดินฉิวเข้าร้านไปแล้ว ผมได้แต่มองเพื่อนกับคนข้างๆอย่างงุนงง

“เรื่องอะไรกันอ่ะป๋า”

“ความลับ ^__^ ”    ป๋าตอบแค่นั้นแล้วก็จูงมือผมเข้าร้านตามไป ถ้าป๋าไม่บอกทำยังไงผมก็คงไม่ได้คำตอบหรอก ก็ป๋าเป็นพวกเก็บความลับเก่งยิ่งกว่าอะไร แต่ที่รู้ๆก็คือ ผมคงได้กระเป๋าใหม่พร้อมกับหน่อยแน่นอน

...

...

...
 








รักคนอ่าน :กอด1: รักคนเม้น :กอด1:

Untill we meet agaiN



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-06-2014 11:45:55 โดย L@DYMELLOW »

ออฟไลน์ Monkey D

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
มาต่ออีกน้า   ป๊าไปทำอีท่าไหนเนี้ยถึงได้พรากผู้เยาว์บี๋ได้  เอิ้กๆๆๆ ทุกท่าเลยสินะ ฮ๋าๆๆ

ออฟไลน์ tiktok

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 164
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักจังเรื่องนี้ รอตอนต่อไป

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
เปิดเรื่องมา น่าติดตาม มาก เลยค่า

ออฟไลน์ quiicheh.

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-9
บี๋ทำคุณไสยชัวร์
ดูสิ๊ป๋าหลงหัวปรักหัวปรำอ่ะ อ้ากกกกกกกกก

ออฟไลน์ Wannida

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 220
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
แอบเจ้าเล่ห์สองพี่น้องนิดกะหน่อย ร้ายจริงๆ
แต่น้องบี๋เราก็ใข่ย่อย มีสามีตั้งแต่เริ่มแตกสาว  หึหึ

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ใครจ้องจะคาบ ระวังตัวไว้เถอะ

ออฟไลน์ padthaiyen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
บี๋ยังไม่ทันพี่น้องคู่นี้
ที่แท้หน่อยเป็นไม้กันหมานี่เอง
แล้วบี๋ต้องเรียกหน่อยว่าน้องแฟน น้องสามีไม่ใช่น้องเขย

เพราะน้องเขยนั้นคือคนที่แต่งหรือเป็นแฟนกับน้องสาวของบี๋
ดังนั้นกรุณาแก้ไขตำแหน่งของหน่อยให้ถูกต้อง

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
 :hao6:

ชอบบบ แอบอยากอ่านตอนได้กันครั้งแรก ว่าเพราะเหตุอะไร อู้ยยยย อิป๋านิดพรากผู้เยาว์นะเคอะ 16 คุกนะคะพี่ แต่อย่างว่า ผู้เยาว์มันน่าพรากกกกก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด