แต่หลังจากพี่ทองซัดก๋วยเตี๋ยวไปสองชามใหญ่ๆ รวมทั้งข้าวมันไก่ต้มพิเศษอีกหนึ่งจาน เขาก็อารมณ์ดีขึ้นแล้วกลับมาเป็นคนสบายๆ ชิวๆ เหมือนเดิม ตอนนี้ก็นั่งพิงหัวกับขาของผมเล่นเกมอยู่ ส่วนผมก็ต้องมานั่งเล่นกับเขาล่ะครับเพราะรับปากไว้แล้ว
“ชงโค มึงอย่าเพิ่งเดินไปตรงนั้นดิ ให้กูไปก่อน” อัศวินผู้บุกเบิก เพลเยอร์นามทองคำเอกบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมจำเป็นต้องถอยกลับมาให้เขาเดินนำไป ก็มัวแต่เดินชิวๆ อยู่นั่นแหละ นี่เกมนะครับ ต้องรีบพิชิตภารกิจ ไม่ใช่ชีวิตจริงที่จะมาเอ้อระเหยมองน้ำตกตามข้างทางได้ -_-
อยู่เล่นเกมกับพี่ทองจนเกือบเที่ยงคืนก็ยังพิชิตไม่ได้ ผมเลยขอตัวไปนอนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปทำกิจกรรม พี่ทองก็ยอมแพ้เหมือนกัน ถึงได้ตามผมเข้ามาในห้องนอนต้อยๆ
“ตั้งนาฬิกาปลุกด้วยนะ” พี่ทองบอกก่อนจะกระโดดขึ้นเตียง
ผมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำมาล้างหน้า จากนั้นก็ทาครีมก่อนนอน พี่ทองก็ยังไม่นอนหรอกครับ เห็นนอนเล่นมือถืออยู่ ได้ยินเสียงถ่ายรูปดังแชะหลายๆ ที แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร
“ชงโค เมื่อไหร่จะมานอนเนี่ย”
อ้าว รออยู่เหรอ =_=
ผมรีบทาครีมให้เสร็จ ก่อนจะปิดไฟกลางห้องเหลือไว้แต่ไฟตรงหัวเตียง
“สมัคร IG รึยัง” พี่ทองถาม ขยับตัวเข้ามาใกล้ ในขณะที่ผมส่ายหน้าแล้วสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม เห็นพี่ทองที่นอนอยู่บนหมอนใบเดียวกันกำลังตั้งอกตั้งใจมองหน้าจอมือถือผมก็เลยขยับเข้าไปใกล้เขาอีกนิดเพื่อจะดูด้วย
“ให้พิมพ์ตอบไปว่าไง?” พี่ทองถามเมื่อเห็นว่าผมกำลังดูรูปเดียวกับเขาอยู่ มันเป็นรูปที่ผมกำลังนั่งทาครีมอยู่หน้ากระจก สะท้อนภาพพี่ทองที่ยกมือถือขึ้นถ่ายด้วย แต่คำถามของเขามันเกิดจากคำถามนับร้อยคำถามใต้ภาพที่ถามว่า...คนในรูปเป็นใคร
“ว่าที่แฟนดีไหม”
ผมเหลือบมองหน้าพี่ทอง ลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะใช้ภาษามือบอกเขาไปว่า ‘แล้วแต่พี่’
เห็นใบหน้ายิ้มๆ อารมณ์ดีแบบนี้แล้วแทบนึกภาพที่เขาโมโหเมื่อกี้ไม่ออกเลย อ่า...แล้วนั่นหน้าบึ้งทำไมอีกนะ ผมเห็นแอคเค้าท์เจ้าของคอมเม้นที่ทำให้พี่ทองหน้าบึ้งแล้วก็ต้องเข้าใจทันที
‘ล่อลวงเด็ก // เพลาๆ นะมึง พรุ่งนี้น้องต้องทำกิจกรรม แล้วมึงก็ต้องแบกหน้ามาช่วยงานพวกกู ไม่โผล่หัวมาเดซี่ลูกสาวมึงมีผัวสิบตัวแน่’
“ไอ้เหี้ยโปรดนี่คบไม่ได้จริงๆ นิสัยเสีย ชอบขู่คนอื่น มึงดูดิ พอมันมาเม้นทีไร แย่งความนิยมกูทุกที”
พี่ทองบ่นพลางพิมพ์ด่าพี่หมอโปรดไปด้วย ก่อนจะหันมาถามผมที่กำลังจะเคลิ้มหลับอีกว่า
“ระหว่างกูกับไอ้มาโปรด ใครหล่อกว่ากัน” เป็นคำถามที่อยากให้ตอบตามมายาทหรือเปล่านะ...แต่ผมว่าคนอย่างพี่ทองก็รับความจริงได้อยู่แล้วล่ะ
‘พี่หมอหล่อกว่า’
“ต้องตอบว่ากูหล่อกว่า ห้ามตอบอย่างอื่น”
‘มีงี้ด้วย แล้วจะพี่จะถามให้มีตัวเลือกทำไม ถ้าเลือกตอบอย่างอื่นไม่ได้’
“ปกติก็ต้องตอบว่าคนที่ตัวเองชอบหล่อกว่าอยู่แล้วไม่ใช่รึไง”
ผมหัวเราะเบาๆ แล้วยกมือดึงแก้มพี่ทอง ก่อนจะใช้นิ้วคลึงคิ้วของเขาให้เลิกขมวด
‘คนที่ผมชอบเหรอ...ใครล่ะ’
พี่ทองจับมือผมเอาไปแนบกับแก้มตัวเอง “ก็คนที่นอนอยู่ข้างๆ ไม่ใช่เหรอ”
‘ผมก็เคยบอกพี่แล้วนะว่าผมไม่เคยพูดสักคำว่าชอบพี่’
ใช่สิ...ไม่เคยพูดนะ เพราะผมพูดไม่ได้ ฮ่าๆๆ แต่เห็นสีหน้าที่โคตรมั่นใจของพี่ทองแล้ว ไม่รู้ทำไมถึงไม่อยากยอมรับว่าชอบเขา มันรู้สึกว่าถ้าผมบอกชอบไปแล้วเขาจะครองโลกได้อย่างนั้นแหละ น่ากลัว -_-
“มึงอดใจไม่ไหวหรอก กูอ่อยขนาดนี้ แถมผู้ชายโปรไฟล์ดีๆ อย่างกูมึงจะหาที่ไหนได้อีก”
‘มีเยอะเลยนะ แถมไม่บ้าเหมือนพี่ด้วย’
“โวะ อย่าขัดดิ!”
‘ความจริงนี่รับไม่ได้หรือไง’
“มันไม่ใช่ความจริงไง มึงดูอย่างไอ้มาโปรด โปรไฟล์มันดี แต่นิสัยมันไม่ดี ถ้าเผลอไปคบกับมันนะมีช้ำใจตาย แฟนเป็นโหลกิ๊กเป็นร้อย ไอ้เมลวิศวะก็ใช่ย่อย ถ้ามีใครมาพูดให้ฟังว่ามันดีอย่างงู้นอย่างงี้มึงอย่าไปเชื่อ ไอ้หล่อๆ รวยๆ มีรถหรูๆ ขับน่ะ เจ้าชู้ทุกคน ต้องอย่างกู ไม่เจ้าชู้ จริงใจ รักใครรักจริง”
‘นี่ขนาดไม่เจ้าชู้ รถหรูก็ไม่มีขับ จูงวัวไปๆ มาๆ ทำตัวบ้าๆ ไปวันๆ ยังมีเมียเป็นตัวเป็นตน แล้วยังมีที่ผมไม่รู้อีกกี่คนล่ะหืม พี่น่ะหนักกว่าพวกเขาอีกนะ’
“ขุดเรื่องนี้มาพูดอีกละ”
พี่ทองทำหน้าเซ็งๆ ผมก็เลยต้องยิ้มให้ แล้วก็ขยับเข้าไปกอดเขาไว้อย่างเอาใจ
“เด็กบ้านี่ ตบหัวแล้วลูบหลังกู”
ถึงจะบ่นแต่ก็ยอมยกแขนมาโอบรอบตัวผม พี่ทองหัวเราะเมื่อโดนผมงับเข้าที่ต้นคอเบาๆ ...เขาอารมณ์ดีขึ้นแล้วสินะ
“ฝันดี ไว้จะเข้าไปปล้ำในฝันนะ” พี่ทองบอกพร้อมกับจูบที่หน้าผากของผม
รู้สึกดีจริงๆ...ที่มีพี่อยู่ใกล้ๆ อย่างนี้
พี่ทอง...ถ้าเป็นในฝัน...ผมอาจจะสมยอมก็ได้นะ อย่าลืมเข้ามาล่ะ ^^
.
.
.
“ชงโคโอโอโอโอ อรุณสวัสจ้า” แมวเป็นคนที่ร่าเริงแจ่มใสดีจริงๆ ขนาดแดดส่องเปรี้ยงๆ ร้อนตับแตกอย่างนี้ก็ยังสามารถยิ้มร่าได้ ในขณะที่โบจังยืนนิ่งๆ สังเคราะห์แสงอยู่ข้างๆ
“เป็นไงๆ เมื่อคืนหลับสบายดีไหม แล้วนี่! แมวมีคำถามล่ะ!” แมวกระตือรือร้นคุยกับผมเหมือนทุกที ก่อนจะยื่นมือถือมาให้ผมดู
“เมื่อวานตอนสองทุ่ม แมวได้แอคเค้าท์ไอจีของพี่ทองคำเอกมาจากรุ่นพี่ล่ะ แล้วแมวก็กดฟอลโล่ไป ทีนี้!! ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ตอนที่แมวเช็คไอจีก่อนนอน แมวก็เจอล่ะ!! รูปนี้!! คืออะไรเหรอชงโคจ๋า คบกันอยู่ใช่ม้ายยยยยยย กับคนหล่อสุดแนวคนนั้นอ่ะ เมื่อกี้แมวเห็นชงโคเดินมาพร้อมพี่เขาด้วย ยังไงเหรอ ยังไงเหรออออ” แมวกระโดดไปรอบๆ ในขณะที่ผมได้แต่ยกมือเกาหัวตัวเองอย่างไม่รู้จะให้คำตอบยังไง
“ชงโคโชคดีจังเลย ยังไงแนะนำให้แมวรู้จักด้วยนะ ฮี่ๆ”
เอาเถอะ ไม่ต้องปฏิเสธหรอกครับ ยังไงก็ไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว เมื่อกี้ตอนเดินมาพร้อมพี่ทองก็มีคนมองเหมือนกัน แต่รุ่นพี่ปีหกอย่างพี่ทองไม่มีน้องๆ คนไหนปีนเกลียวล้อเลยสักคน อืม...ถึงเขาจะดูบ้าๆ แต่รุ่นน้องก็เคารพเขามากนะครับ แล้วทำไมเวลาอยู่กับผม ไม่ทำตัวให้พึ่งพาได้เหมือนอย่างที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นบ้างนะ
“ไปเร็วชงโค รุ่นพี่เรียกรวมแล้ว วันนี้จะได้เจอพี่หมอไหมนะ พี่ทองคำเอกก็ได้เจอแล้ว...หวังว่าวันนี้จะโชคดีคูณสอง”
“ขอให้โชคร้าย” โบจังที่เดินอยู่ข้างๆ แมวพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ปากเสีย”
“พูดจริงๆ แมวน่ะต้องโชคร้ายแน่นอน ไปกันเถอะชงโค อย่าไปอยู่ใกล้นะ เดี๋ยวจะพลอยโชคร้ายไปด้วย”
“โบจังนิสัยไม่ดีเลย!! ชงโคอย่าทิ้งแมวนะ”
ถ้าผมทำตัวน่ารัก คลอเคลียออดอ้อนได้เหมือนแมวสักครึ่งพี่ทองจะมองผมด้วยสายตาอ่อนโยนเหมือนอย่างที่โบจังมองแมวอยู่ไหมนะ...
ผมมานั่งเรียงแถวรวมกับคนอื่นๆ มีแมวนั่งอยู่ข้างหน้าและโบจังนั่งอยู่แถวข้างๆ เวลานี้ก็เป็นกิจกรรมสันทนาการที่พวกรุ่นพี่จะให้น้องๆ ออกไปแสดงความสามารถกันล่ะครับ เมื่อวานผมโชคดีที่ไม่ถูกเรียก แต่ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงรู้สึกว่าตัวเองจะไม่โชคดีเหมือนเมื่อวาน
“ขออาสาสมัครออกมาเล่นเกมหน่อยเร้ววววววววว” ผมล่ะเบื่อคำว่าอาสาสมัครจริงๆ เพราะถึงมีคนกล้าอาสาพวกรุ่นพี่ก็ยังเข้ามาจับในแถวออกไปอยู่ดี แถมถ้าอาสาสมัครหน้าเดิมๆ นี่มีบอกไม่เอาด้วยนะ =_=;
“เอ้า! เร็วเข้า! กลุ่มจำปามันไม่มีคนกล้าเลยรึไง!! ยกมือให้พวกพี่ๆ ชื่นใจหน่อย อย่าให้แพ้กลุ่มอื่นนนน”
กลุ่มอื่นเขาก็ทำกิจกรรมอยู่ตั้งไกล ไม่ต้องไปกลัวแพ้หรอก เพราะกว่าจะรวมกันอีกทีก็ตอนที่ต้องไปกินข้าวโน่นแหละ แต่ตอนพักกินข้าวก็ไม่ได้จะให้พักจริงๆ หรอกครับ มีเกมให้เล่นอีก แถมความน่าอายจะพุ่งสูงขึ้นไปอีกเท่าตัวเพราะจำนวนคนจะเยอะกว่านี้มากเลย ผมน่ะ...ตั้งแต่เข้าเรียนมา กิจกรรมอะไรก็ไม่เคยทำ เต้นก็ไม่เคย ยิ่งให้ไปทำท่าน่าอายแบบนั้นยิ่งไม่เคยเข้าไปใหญ่ ...ให้ไปยืนเป็นเป้าสายตาของคนมากมายอย่างนี้...ผมไม่ค่อยถนัด
“น้องชงโค!!! หนุ่มหน้าใสขวัญใจรุ่นพี่สถาปัตย์ เรียนเชิญข้างหน้าเลยจ้า”
เหยยยยยยยยยย ผมว่าแล้วไง วันที่หนึ่งใกล้จะมาถึงแล้วใช่ไหม ผมจะยอมซื้อหวยสักใบเลยงวดนี้
“ชงโค รุ่นพี่เรียกแหนะ พยายามเข้านะ!” แมวหันมาบอกพร้อมกับยิ้มร่าทำตาหยี แต่ผมนี่ตีหน้านิ่ง ร่างกายไม่ไหวติงไปเรียบร้อยแล้ว
“น้องชงโค มาข้างหน้าเลยจ้า ไม่ต้องอาย”
โลกมนุษย์ช่างโหดร้ายจริงๆ
ผมจำใจต้องลุกขึ้นยืน ได้ยินเสียงผิวปากจากหลายๆ คนในแถว รวมถึงรุ่นพี่ที่นั่งรวมกันอยู่ด้านหน้า เสียงกลองรัวสนั่นเมื่อผมเดินออกไป พร้อมๆ กับอาสาสมัครคนอื่นๆ
ผมมายืนเรียงแถวหน้ากระดานหันหน้าเข้าหาคนในแถว เห็นหลายๆ คนส่งยิ้มมาให้ ผู้หญิงที่อยู่แถวหน้าใกล้ผมมากที่สุดทำหน้าแดงใส่แล้วหันไปกรี๊ดกับเพื่อนแถวข้างๆ เบาๆ
“ชงโค ถาปัตย์ คนนี้ชั้นจองนะเธอ”
นี่ ผมได้ยินนะ -*-
ยังไม่ทันที่กิจกรรมจะได้เริ่ม เสียงกรี๊ดเบาๆ จะรุ่นพี่ผู้หญิงข้างหลังพวกผมก็ดังขึ้น ก่อนเสียงรุ่นพี่ผู้ชายคนเดิมที่ทักพี่ทองเมื่อวานจะดังขึ้นตาม
“สวัสดีครับเสี่ย เอ้า เฮีย เมื่อเช้าก็มาแล้ว ตอนนี้มาอีกทำไมคร้าบบบบ”
โอ้โห พระเจ้า ทำไมพวกเขาต้องเดินมาด้วยกัน เห็นเพื่อนแมวของผมไหมครับ ตื่นเต้นจนแทบจะสลบไปแล้ว
พี่หมอโปรดอยู่ในชุดกางเกงขาเดฟสีดำ ใส่เสื้อสกรีนหลังเป็นชื่อค่ายคล้องขาแว่นแบรนด์ดังไว้ที่คอเสื้อ รองเท้าสีแดงคู่ใหญ่บาดตา ทั้งแหวนและนาฬิกามาครบ ในขณะที่พี่ทองแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่มีเครื่องประดับอะไรนอกจากนาฬิกา รองเท้ากีฬาสีดำโนแบรนด์ สวมกางเกงยีนและใส่เสื้อเหมือนๆ พี่สต๊าฟคนอื่นๆ ถึงอย่างนั้น...ในสายตาผม พี่ทองก็ไม่ได้ดูด้อยไปกว่าพี่หมอโปรดที่เดินอยู่ข้างๆ สักเท่าไหร่ เขาหล่อกันคนละแบบ และเอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย
“เออจริง กูเป็นสต๊าฟกลุ่มนี้ จะมาก็ไม่แปลก แต่มึงนี่...มาทำไมวะไอ้ทอง หึหึหึ”
“เสือกไร เรื่องของกู”
“แยกครับแยก อย่าเพิ่งทะเลาะกันครับ มาครับๆ เดี๋ยวผมแนะนำให้น้องๆ รู้จักก่อน”
พวกผมจำเป็นต้องหลีกทางให้กับผู้ชายสองคนที่กำลังเป็นที่ฮือฮาอยู่ในขณะนี้
“น้องๆ คร้าบบบบ เบรกกิจกรรมไว้ก่อนสักห้านาที เพราะตอนนี้พี่ขอแนะนำให้รู้จักกับหัวหน้าสต๊าฟกลุ่มจำปาของพวกเรา พี่หมอมาโปรด ปีนี้พี่หมอก็ปีห้าแล้วนะครับ น้องๆ คนไหนยังไม่ได้สารภาพรักก็รีบๆ นะครับ อีกแค่สองปีพี่หมอก็จะจบแล้ว เอ้อ...แต่ตอนนี้พี่หมอไม่โสดนะครับ มีเจ้าของหัวใจแล้วจ้า”
“สวัสดีครับน้องๆ หวังว่าคงสนุกกับค่ายนะครับ แล้วอย่างที่บอก พี่มีแฟนแล้ว ไม่รับคำสารภาพรักจากใคร เข้าใจตรงกันนะ ^^” เห็นมีหลายคนที่ไม่อยากเข้าใจ ดิ้นทุรนทุรายอยู่ในแถว อืม...ไม่แปลกหรอก หน้าก็หล่อ เสียงก็เพราะ แถมยังรวย เรียนเก่ง คือครบมาก เต็มมากผู้ชายคนนี้ จะมีคนไม่ยอมเข้าใจบ้างผมก็ไม่แปลกใจ
เสียงร้องที่บ่งบอกถึงความสุดแสนเสียดายดังกระหึ่มขึ้นมาทันที แต่แล้วก็เงียบลงเมื่อรุ่นพี่ผู้เป็นพิธีกรจำเป็นเริ่มพูด
“แต่เดี๋ยวก่อนครับ...เดี๋ยวก่อน ถึงพี่หมอคนของเราจะไม่โสดแล้ว แต่ยังมีพี่หมอสัตว์ที่ยังว่างไม่มีเจ้าของอยู่นะครับ แต่เอ...ข่าวนี้ยังไม่กรองเท่าไหร่ เอาเถอะ! ยังไงก็ช่าง! พี่คนนี้เป็นหัวหน้าสต๊าฟกลุ่มทานตะวันที่ไม่รู้ว่าโผล่มากลุ่มจำปาของเราได้ยังไง แต่เขาก็คงมีเหตุผลของเขาล่ะมั้ง...”
“ไอ้บีท มึงจะไร้สาระอีกนานไหม” พี่ทองถามด้วยหน้านิ่งๆ เสียงเรียบๆ จนพิธีกรชายจำเป็นต้องกระแอมเสียงแล้วเริ่มพูดต่อ
“เอาล่ะๆ สุดหล่อ พ่อรวย อีกคนที่แพ้คะแนนความหล่อของพี่หมอโปรดแค่เพียงคะแนนเดียวจากตอนงานประกวดเดือนในประวัติศาสตร์ของมหาลัย จะเป็นใครไปไม่ได้ครับ นอกจากพี่ทองคำเอก รุ่นพี่ปีหกของพี่เอง พี่ทองรักสัตว์เป็นชีวิตจิตใจนะครับ ยิ่งวัวตัวเมียยิ่งหลงใหลเป็นพิเศษ ถ้าน้องๆ คนไหนอยากครอบครองหัวใจของพี่ทองก็ต้องทำตัวให้เหมือนวัวตัวน้อยๆ นะครับ พี่ทองจะได้เอ็นดู รักใคร่ อยากได้บ้านให้บ้าน อยากได้รถให้รถ แม้แต่พาไปทัวร์นรกพี่ทองก็พร้อม!!”
เป็นการแนะนำรุ่นพี่ที่ไร้สาระจริงๆ ใครมันจะยอมเป็นวัวกันวะ -_-
“ให้เป็นวัวเป็นควายก็ยอมทั้งนั้นค่า!!!!” แต่ดันมีคนยอม ให้ตายเถอะ!
“ไอ้ห่าบีท มึงนี่ผีเจาะปากมาพูดจริงๆ” พี่ทองแทบจะกลายร่าง ถ้าไม่ได้พี่โปรดดึงคอเสื้อไว้ พี่บีทคงได้นอนกลิ้งกับพื้นแล้วล่ะครับ
“เอ้อ สวัสดีครับน้องๆ ถึงพี่จะอยู่กลุ่มทานตะวัน แต่น้องๆ ที่กำลังจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของมหาลัยแห่งนี้ ก็คือรุ่นน้องที่น่ารักของพี่ทุกคน เพราะฉะนั้น มีเรื่องปรึกษาไปหาพี่ที่คณะได้นะครับ ถึงปีหกพี่จะอยู่ที่โรงพยาบาลซะส่วนใหญ่ก็เถอะ”
“โหยยย เฮียยย แบบนี้ไม่เรียกว่าจริงใจเลย เฮียไม่อยู่แล้วให้น้องๆ ไปหาที่คณะเพื่อ?”
ทุกคนพากันหัวเราะเพราะคำพูดของพี่บีท ในขณะที่พี่ทองไม่ได้สนใจจะต่อความประโยคแต่อย่างใด
“เอาล่ะครับ พี่บีทสุดหล่อขอขัดจังหวะกิจกรรมแต่เพียงเท่านี้ ตอนนี้ให้พี่ปูเปรี้ยวมารับหน้าที่ต่อได้เลยคร้าบบบ”
โอยยยย พี่ขัดนานๆ ก็ได้นะ ผมจะไม่ว่าสักคำ แล้วทำไมพี่ทองต้องจ้องมาที่ผมด้วยวะ
“โอเคค่า อืมมมม พี่ว่า...เราเปลี่ยนจากเล่นเกมมาโชว์สปิริตให้หัวหน้าสต๊าฟกลุ่มทานตะวันได้เห็นถึงความสามารถของน้องๆ กลุ่มเรากันเถอะค่ะ เพราะฉะนั้น น้องๆ อาสาสมัครที่น่ารักทุกคน เต้นตามพี่ให้สุดเหวี่ยงไปเลยนะคะ ใครไม่เต้น หรือเต้นไม่แรง จะไม่ได้กลับไปนั่งที่นะ ตกลงตามนี้ค่า!”
เสียงกลองพร้อมกับเสียงร้องเพลงที่พี่ๆ สต๊าฟและเพื่อนๆ ในแถวช่วยกันร้องดังขึ้น ก่อนที่ผมและอาสาสมัครทุกคนจะต้องเต้นตามที่พี่ปูเปรี้ยวนำ ซึ่งท่าเต้นนี้เป็นที่คุ้นตาดีเพราะพี่ปูเปรี้ยวเคยเต้นให้ดูเมื่อวานไปสิบกว่ารอบ แล้วคุณรู้ไหมว่าพี่ปูเปรี้ยวน่ะ ตั้งแต่เมื่อวาน พี่คนสวยเต้นสะบัดหัวสะบัดแขนแรงแค่ไหน เด้งขวาก็สวย เด้งซ้ายก็น่ามอง แถมตอนแอ่นอกแล้วเด้งๆ นี่ก็สุดยอดมากเลย แล้วคิดดูว่าคนเอวแข็งอย่างผมนี่...จะรอดไหม
แล้วทำไมพี่ทองต้องมองแล้วก็ยิ้มแบบนั้นด้วย พี่กำลังหัวเราะผมเหรอ T_T
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ชงโคสุดหล่อของป้า เด้งอีกค่าลูก เด้งอีกกกกกกก” เจ้ยิ้มที่ยืนอยู่ข้างๆ มือกลองก็ส่งเสียงเชียร์มาไม่หยุด เจ้คอยซัพพอร์ตผมมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะครับ เจ้น่ารักมากเลยนะ ถึงชื่อจริงของเจ้จะชื่อยืนยงก็เถอะ -_-
“นังปู แกออกมา!!! ห้ามเข้าใกล้ชงโคนะยะ เดี๋ยวชั้นจัดเอง”
โหยยย อย่าเอาพี่ปูไปจากผมนะ ถึงเจ้ยิ้มจะใจดีกับผมมาก แต่เจ้ก็ชอบลวนลามอ่ะ แล้วดูท่าเต้นของเจ้ดิ จะสิงผมเหรอ!!! T_T
เสียงหัวเราะดังมาจากเพื่อนๆ แต่ละคน เพราะเจ้ยิ้มเต้นได้ฮามาก พี่ทองกับพี่หมอโปรดก็หัวเราะไม่หยุดเลย ทำไมไม่มีใครคิดจะบอกให้ผมไปนั่งที่ล่ะ ผมว่าผมเต้นดีกว่าคนอื่นอีกนะ ทำไมทุกคนได้ไปนั่งที่กันหมดแล้วล่ะ!!
“ทูนหัวของป้า หล่อล้ำงามเหลืออะไรขนาดนี้ลูกกกกกก โอ้ยยย จะเอาคนนี้อ่ะแกร๊!!!”
ใครก็ได้ช่วยเอาเจ้ยิ้มไปเก็บที ความต้องการทางเพศของผมกำลังจะเสื่อมหมดแล้ว T_T
.................................................To be continue....................................................
ขอบคุณคุณ Sukie_moo นะคะ แก้ไขเรียบร้อยแล้วววววววววววววว
ตอนนี้ก็ค่อยๆ ก้าวดีกว่านะ สร้างความทรงจำดีๆ ร่วมกันดีกว่าค่ะ แล้วมันจะเป็นพื้นฐานที่มั่นคง ไม่ว่าพายุลมฝนพัดผ่านเข้ามาก็จะไม่หวั่น
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ แล้วเจอกันใหม่ในตอนหน้า
หัวข้อ: -+-สุดโต่ง-+- : ตอนพิเศษ: 26/10/2014 (Page. 109) แจ้งข่าวหน้า 113 (อ่าน 1003355 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก