[ เรื่องสั้น ] •.★* รักร้อน On the Beach! *★.• [ประกาศๆอ่านกันนิดนึงนะ^^][19/05]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] •.★* รักร้อน On the Beach! *★.• [ประกาศๆอ่านกันนิดนึงนะ^^][19/05]  (อ่าน 36759 ครั้ง)

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
สนุกอ่าาาาาาา

 :laugh: :laugh::laugh:

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
ว๊าาา พี่ภัทรนะพี่ภัทร


5555

shelter_love

  • บุคคลทั่วไป
Chapter 4 : On the sly










   ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่กำลังเดินเลียบแนวหาดทรายสีขาวกำลังกลายเป็นเป้าสายตาของสาวน้อยสาวใหญ่ สาเหตุไม่ใช่แค่เพียงใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังอมยิ้มน้อยๆ แต่เจ้าตัวยังเล่นเดินโชว์หุ่นสุดเพอร์เฟคอย่างที่ชายหนุ่มหลายๆคนใฝ่ฝันและผิวสีแทนอ่อนๆโดยใส่แค่เพียงกางเกงขายาวสีดำตัวเดียว


   ตอนนี้ มาร์คัส เวอร์โก้ กำลังอารมณ์ดีสุดๆ เขายกมือขึ้นลูบริมฝีปากเมื่อรสสัมผัสละมุนจากภีมยังติดอยู่ในความรู้สึก


   สาบานที่ได้ว่าแผนแอบมอมเหล้าแล้วแอบเข้าบ้านพักภีมเมื่อคืน เขามีความตั้งใจแค่จะเข้าไปเพื่อลบไฟล์รูปในกล้องจริงๆ เขาคิดเอาไว้ว่าพอลบรูปในกล้องเสร็จก็จะรีบกลับออกมา แต่พอโดนภีมอาเจียนใส่แล้วเขาต้องมาจัดการนู่นนี่กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาเขาแทบหลับ พอทนอาการหนังตาหนักๆไม่ไหวก็เลยนอนมันข้างๆคนเมาเสียเลย




   " ไม่เสียแรงที่ทิ้งArmani ไว้ " มาร์คัสพึมพำกับตัวเอง เมื่อนึกถึงเสื้อเชิ้ตสีขาวราคาแพงหูดับที่ถอดทิ้งไว้แล้วภีมเผลอหยิบมาใส่โดยไม่ดู แต่จะว่าไป..ภีมที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตพอดีตัวของเขาแต่พอตัวเองใส่แล้วหลวมโคร่งจนแทบคลุมมิดบ็อกเซอร์ขาสั้นแบบนั้น มันก็กระตุ้นอารมณ์อีโรติคไปอีกแบบนะ มาร์คัสคิดแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าหน่ายๆให้กับความคิดตัวเอง


   ...ทั้งๆที่ตลอดเวลามานี้เขาก็ไม่เคยจะนึกคิดพิศวาสอยากปล้ำผู้ชายที่ไหนมาก่อน ทำไมถึงได้มาสปาร์คอารมณ์กระเจิดกระเจิงกับภีมได้? บางทีอาจจะเป็นเพราะภีมตัวเล็ก หน้าตาชวนแกล้ง แถมยังจูบไม่ค่อยจะเป็นเลยด้วย อาจจะเพราะแบบนี้แค่จูบที่เอามาขู่คนที่ไม่ยอมหยุดฟังกลับเกือบจะทำให้เหตุการณ์เลยเถิดไปไกล


   มาร์คัสยังคงเดินนึกและสันนิษฐานอาการประหลาดของเขาไปเรื่อยเปื่อยจนถึงบ้านพักหลังเล็กๆของครอบครัวเขาที่ตั้งห่างออกมาไม่ไกลจากบ้านพักของภีมและคุณลินด์ซี่นัก ชายหนุ่มหยิบกุญแจขึ้นมาไขหากแต่ของบางอย่างกลับตกออกมาจากกระเป๋ากางเกงเขาด้วย คิ้วเข้มกระตุกเข้าหากันเล็กน้อยและก้มเก็บขึ้นมา



   " หึๆ..." เสียงทุ้มดังในลำคออย่างคนเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือ พวงกุญแจที่เขาจิ๊กมาจากกระเป๋ากางเกงของภีมเมื่อคืนบังเอิญว่ายังอยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขา




   ..งานนี้บางทีอาจจะเป็นพรมลิขิตแล้วล่ะ..














   " ไม่มี...ไม่มี!! "


   ภีมที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกำลังเหงื่อแต่พลั่ก จริงๆอากาศยามเช้าไม่ได้ร้อนจนถึงขนาดนั้นหรอก แต่เป็นที่ใจร้อนรนมากกว่า  หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จ แล้วเอาเสื้อเน่าเหม็นกลิ่นเหงื่อของมาร์คัสโยนทิ้งไว้ที่เตียงเสร็จแล้วพี่ภัทรก็เข้าไปอาบต่อ และตอนนั้นเองเขาก็เพิ่งนึกได้ถึงกุญแจห้อง! ภีมสรุปเอาว่าสมองในตอนเช้าของเขาทำงานได้ห่วยแตกมาก ใครพูดอะไรออกมากว่าเขาจะประมวลผลได้ก็มาประมาณเกือบยี่สิบนาทีให้หลัง 

  โอเค!ย้อนกลับมาที่หลังจากอาบน้ำอีกรอบ.. ที่เขานึกถึงกุญแจห้องได้ก็เพราะนึกไปถึงที่ว่ามาร์คัสแบกเขากลับมา เพราะฉะนั้นหมอนั่นต้องมีกุญแจของเขาไขเข้ามา เพราะงั้นเขาเลยรีบพุ่งไปหากุญแจที่กระเป๋าเดินทางแต่ก็ไม่เจอ ที่โต๊ะปลายเตียง โต๊ะโทรทัศน์ ตู้เสื้อผ้า ใต้เตียง บนเตียง ใต้หมอน ใต้ที่นอน ชั้นรองเท้า ฯลฯ ก็ไม่เจอซักที่!!



   ทำให้สามารถสรุปได้เป็นอย่างเดียวว่า..



   หมอนั่นจิ๊กกุญแจบ้านพักของเขาไปด้วยนั่นเอง!





   " แกนะแก..ไอ้มาร์คัส!!! "



   
   " ภีม ถ้าพี่หูไม่ฝาดนะ พี่ว่าพี่ได้ยินแกพูดคนเดียวมาซักพักละ " ภัทรที่เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดผ้าพลิ้วเนื้อบางเบาเข้ากับบรรยากาศชายทะเลพูดขึ้น ทำให้ภีมที่นั่งคาอยู่ที่พื้นปลายเตียงทำหน้าตาเลิ่กลั่ก


   " ป..เปล่าซะหน่อย ภีมแค่....เอ่อ.....ซ้อมบทอ่ะพี่ภัทร เดี๋ยวกลับไปนี่ภีมต้องไปแสดงหนังสั้นให้ไอ้ไตรไง " ภีมพยายามแถอย่างไม่ให้ผิดสังเกตุ แต่ไอ้เรื่องแสดงหนังนี่เขาต้องทำจริงๆแต่กว่าจะเริ่มก็อีกสองเดือนนู่น


   " อ๋อ น้องไตรที่หล่อๆแมนๆตัวสูงๆอ่ะนะ "


   " เออนั่นแหละ "


   " แหม พี่ขอติดไปกองมั่งได้ป่ะ พี่ติดใจหน้าเพื่อนแกมากเลยอ่ะภีม " ภัทรทำหน้าเคลิ้มขณะที่ทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงฝั่งภีม


   " เฮ้ย! ไม่ได้หรอก เขาจะทำงานกัน ใครจะให้พี่ไปนั่งกรี๊ดผู้ชายเล่า เกะกะ! " ภีมรีบปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด และถึงได้โล่งอกเมื่อเห็นพี่ภัทรเบะปากใส่เป็นเชิงว่า ไม่ง้อก็ได้! แล้วเชิดหน้าไปอีกทาง


   " เฮ้ย!! " ขณะที่ภีมกำลังจะถอนใจด้วยความโล่งอก เสียงอุทานอย่างตกใจของภัทรก็ทำเอาเขาสะดุ้งเฮือก เบิกตากว้างอย่างตระหนกแล้วรีบตะกายขึ้นมาบนเตียง


   " มีอะไรพี่ภัทร!!! " ภีมพยายามคุมเสียงไม่ให้ดูน่าสงสัยจนเกินไปถามขึ้น ก่อนที่พี่ภัทรที่กำเสื้อเชิ้ตของมาร์คัสที่เขาเหวี่ยงไว้บนเตียงในมือแล้วเงยขึ้นมาจ้องหน้าเขาอย่างเอาผิด


   " นี่เสื้อแกจริงเหรอภีม "


   " ก..ก็ใช่อ่ะดิ " ภีมตอบ เริ่มใจเสียเมื่อเห็นดวงตากลมโตของพี่สาวมองมาอย่างจับผิด


   " ของ Armani เนี่ยะนะ!? " ภัทรว่าพลางพลิกตราของArmaniที่ปักอยู่บนกระเป๋าเสื้อตรงอกให้เขาดู


   " อามานี่ อามานั่น อะไรไม่ใช่หรอก " เขารีบปฏิเสธเป็นพัลวัน เหงื่อที่แทบจะท่วมตัวเขาอยู่แล้วไหลทะลักออกมาอีก


   " ไม่ใช่แป๊ะแกสิ! ฉันรู้จักยี่ห้อนี่นะโว้ย ตัวเนี้ยะเกือบหมื่นนะ!! แกเอาเงินที่ฉันแบ่งให้ไปซื้อเหรอ!!! " ทันทีที่ภัทรบอกราคามันออกมา ก็ทำเอาภีมแทบตาเหลือก นั่งดูนอนดูยังไง๊ยังไงมันก็อีเสื้อเชิ้ตธรรมดาตัวละ199-.ชัดๆ


   " ใช่ที่ไหนล่า~ นี่มันของก๊อป ตาถั่วจริงเลยพี่ภัทร เอามานี่มา! " ภีมว่าพลางมั่วเอื้อมมือไปดึงเสื้อเจ้าปัญหากลับมา ....ไอ้ฝรั่งนั่นมันก็จริงๆเลย! ซื้อเสื้อยี่ห้อธรรมดาๆมาใส่มันจะตายรึไง?! ทำไมต้องเอาของมียี่ห้อมาใส่แล้วเจือกวางทิ้งไว้ในห้องด้วยฟะ!!


    " เหรออออ อย่าให้ฉันตรวจเจอนะว่าแกโกหกพี่อยู่น่ะ " ภัทรหรี่ตามองน้องชายที่ทำเป็นคุ้ยหาของในกระเป๋า " ไม่งั้นฉันจะโทรไปฟ้องป๊ากะม๊าว่าแกใช้เงินฟุ่มเฟือยแล้วให้มารับแกกลับไทย! "


   " คิดมากน่าพี่ภัทร จะโกหกไปทำไม๊ ......................ภีมไปเล่นน้ำล่ะ " พอพูดจบเขาก็รีบวิ่งออกจากห้องไปพร้อมกับเสื้อในมือทันที


   " เล่นน้ำ? เอ้า! แล้วไม่กินข้าวเหรอ? ภีม...ไอ้ภีมมมมมมม!!!  "











   ภีมที่วิ่งออกมาจนถึงหน้าหาดถอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบเมื่อหันไปแล้วไม่พบพี่สาวขี้สงสัยตามมา เขาเดินไปอีกนิดหน่อยก่อนจะทรุดตัวลงนั่งพักเหนื่อยลงบนทรายและเอาเท้าจุ่มน้ำทะเลเย็นๆที่ซัดขึ้นมาเป็นระลอก  เมื่อกี้ขืนอยู่ให้พี่ภัทรซักต่อจะต้องทำอะไรที่โคตรพิรุจออกมาแน่ๆ เลยตัดสินใจวิ่งออกมา


   
   " เอามาด้วยทำไมวะเนี่ยะ " ภีมมองเสื้อในมือแล้วพึมพำออกมา แล้วพลันนึกไปถึงเรื่องที่ค้างคาอยู่เมื่อเช้า .....ถ้าเกิดพี่ภัทรรู้ว่ากุญแจหายมันต้องยุ่งยากขึ้นไปอีกแน่ๆ!  ภีมคิดอย่างเป็นกังวล แต่เหมือนเขาจะยังพอมีโชคอยู่บ้าง


  ทางเดินถัดไปอีกไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงที่เขานั่งอยู่ ใกล้ๆกับบาร์ขายน้ำ ภีมก็เห็นคู่กรณีตัวโตในชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อเชิ้ตแขนสั้นที่ใส่คลุมไว้เฉยๆยืนหัวเราะร่าอยู่กับสาวสวยทรงโตที่ถ้าเขาจำไม่ผิดคือผู้หญิงที่อยู่กับหมอนี่เมื่อวานใต้ต้นไม้นั่นในชุดทูพีซสุดเซ็กซี่ พร้อมกับผู้ชายฝรั่งผมทองอีกคนหนึ่ง


  ....และมันก็ทำให้เขานึกถึงแผนการลอบเข้าไปจิ๊กกุญแจคืนจากมาร์คัสได้ เมื่อร่างสูงโอบเอวบอบบางของสาวสวยคนนั้นเดินออกไปทางแนวบ้านพักอีกแห่ง..
   
   








   


   
   ฟุ่บ!

   

   ดวงตากลมโตสีเข้มกลอกมองผ่านกระจกใสของหน้าต่างบานกว้างเข้าไปภายในตัวบ้านพักหลังจากค่อยๆโผล่หัวขึ้นมา ภีมยังคงหอบหายใจเหนื่อยๆหลังจากที่แอบใช้วิชานินจาสะกดรอยตามมาร์คัสกับสาวสวยที่เดินไปทางโน้นทีทางนี้ทีมาจนในที่สุดก็มาถึงที่ที่เขาคิดว่าต้องเป็นที่พักของหมอนั่นแน่ๆ พอมาร์คัสเดินเข้าทางประตูหน้า ภีมก็รีบวิ่งไปข้างๆบ้านเพื่อหาทางสอดส่องภายในโดยที่ไม่ให้เจ้าตัวรู้..

   

   " เก็บไว้ไหนวะ " ภีมบ่นขณะที่กวาดตามองหาพวงกุญแจห้องของเขาที่เขาจำได้แม่นว่ามันเป็นแบบไหนทั่วห้องนั่งเล่นเล็กๆ  ก่อนที่เขาจะเผลอใช้มือข้างที่ท้าวอยู่กับบานกระจกดันจนมันเลื่อนขึ้นไป ทำให้เขาตกใจและปล่อยมันลงมาจนเกิดเสียงดังปัง!


   " ชิบหาย!! " ภีมอุทานอย่างตกใจแล้วรีบวิ่งหลบไปทางหน้าบ้านเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆเดินมาทางที่เขายืนอยู่







   
   

   " ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่อลิซ " มาร์คัสที่เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นหลังจากที่อลิเซียบอกว่าเธอได้ยินเสียงดังมาจากที่นี่ตะโกนบอกหญิงสาว


   " แต่เมื่อกี้ฉันได้ยินจริงๆนะ " อลิเซียที่เดินตามมาเข้ามาบอก พลางยกมือขึ้นกอดช่วงแขนแข็งแรงของชายหนุ่มแล้วเอนศรีษะพิงลงไป " แต่ถ้าไม่มีอะไรก็ช่างเถอะ "


   " อื้อ! " มาร์คัสที่หันหน้ามาถูกหญิงสาวโน้มคอลงมารับจูบร้อนแรงทันที รับรู้ถึงหน้าอกหน้าใจของเธอที่แนบเขากับของเขา มือใหญ่เลื่อนขึ้นลูบไล้ตามแนวโค้งเว้าของร่างกายอ้อนแอ้นของนางแบบสาวสวยขณะที่ค่อยๆถูกเธอดันให้นั่งลงที่โซฟา








   
   แอ๊ดดด~



   ภีมค่อยๆโผล่หน้าเข้ามาเมื่อแอบจับลูกบิดประตูหมุนแล้วพบว่ามันไม่ได้ล็อค! เมื่อเห็นว่าไม่มีใครยืนอยู่แถวนั้นภีมก็รีบแทรกตัวเข้าไปแล้วปิดประตูบ้านอย่างเบาสุดชีวิตทันที เขารีบย่องไปซุกตัวหลบที่หลังตู้โชว์หลังหนึ่งเพื่อสังเกตุการณ์ หากแต่ภายในบ้านที่เงียบเชียบ กลับมีเสียงหอบหายใจถี่ๆ และเสียงครางในลำคอ ทำให้รู้ว่าไอ้คนสองคนที่เข้ามาก่อนหน้านี้กำลังเริ่มกิจกรรมอย่างว่ากันอีกแล้ว


   " ชาติก่อนแม่งเกิดเป็นกระต่ายหรือไงวะ ทำแต่เรื่องอย่างว่าทั้งวัน! "


 ภีมอดที่จะพูดกัดอีกฝ่ายไม่ได้ แต่เสียงกิจกรรมที่ดังมาจากห้องนั่งเล่นทำให้ภีมพอจะเบาใจได้หน่อย ว่าสองคนนั้นคงจะยุ่งอยู่กับร่างกายของอีกฝ่ายจนไม่มีเวลามาเห็นว่าเขาแอบเข้ามาแน่ๆ เพราะงั้นนี่อาจจะเป็นโอกาสทองโอกาสเดียวที่เขาจะได้เอากุญแจบ้านพักคืน!!

   


   ภีมเดินย่องอย่างเงียบเชียบสำรวจรอบตัวบ้าน เอาเสื้อของมาร์คัสโยนๆทิ้งไว้ซักที่ ก่อนจะแอบเข้าไปในห้องนอนที่ถูกเปิดประแง้มไว้ เขาเลือกจะเดินเข้าไปสำรวจในห้องน้ำก่อนเป็นอันดับแรก หากแต่ในจังหวะที่เดินกลับออกมาเสียงฝีเท้าที่ดังใกล้ขึ้นที่หน้าห้องทำให้ภีมแทบทำอะไรไม่ถูก



   " ทำไงดีวะ!! " ดวงตากลมโตกลอกมองรอบตัวขณะที่เสียงลูกบิดประตูดังขึ้น





   แอ๊ด~





   ปึ่ก!




   เมื่อประตูห้องเปิด ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ภีมตัดสินใจกระโดดเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้าแบบบิวท์อินที่อยู่ข้างตัวพอดิบพอดี เขาปิดได้ทันท่วงทีและแอบมองภายนอกจากฝาตู้ที่ทำเป็นซี่ๆเอา








   มาร์คัสที่เดินเข้ามาในห้องนอนขมวดคิ้วน้อยๆเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แปลกไปในห้อง และเมื่อเห็นว่าของบางอย่างที่เขาวางเอาไว้มันผิดที่ผิดทางจากเดิมเขาก็เริ่มกวาดตาสำรวจรอบตัว



   " ใครอยู่ในนั้นน่ะ "

   

   เสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นทำเอาภีมที่กำลังพยายามหลบเงียบๆอยู่สะดุ้งเฮือก แปลกใจไม่น้อยว่ามาร์คัสรู้ได้ยังไงว่าเขาแอบอยู่ตรงไหน ในเมื่อเขาแน่ใจเอามากๆว่าเขาเข้ามาแอบในตู้ทันก่อนที่หมอนั่นจะเปิดประตูเข้ามา



   มาร์คัสกวาดตามองรอบตัวอย่างระแวดระวังว่าอาจจะเป็นขโมย หากแต่เมื่อเห็นอะไรบางอย่าง ก็ทำเอาความกังวลนั้นหมดไปและกลายเป็นว่าต้องคลี่ยิ้มออกมาแทน..



   
   " เฮ้อ~ เก็บคอนดอมไว้ไหนนะ " ร่างสูงพึมพำก่อนจะแกล้งทำเป็นเดินไปหาที่กองกระเป๋าเดินทาง และโต๊ะหัวเตียง  " ไม่มี ....หรือว่าจะอยู่ในตู้เสื้อผ้า "


   

   ภีมที่ทนยืนเหงื่อตกอยู่ในนั้นตาโตเมื่อได้ยินประโยคนั้นของมาร์คัส เขาพยายามรีบถอยตัวเข้ามุมมืดของตู้ให้มากที่สุดแล้วเอาเสื้อผ้าที่แขวนๆไว้มาบังตัว นึกกร่นด่าชายหนุ่มตัวโตในใจว่า มันนึกจะมาใช้คอนดอมอะไรตอนนี้!! และเขาก็ยิ่งตระหนกมากขึ้นเมื่อเห็นว่าฝาตู้เสื้อผ้าค่อยๆถูกแง้มออก




   " อ้อ! อยู่นี่นี่เอง "


   

   " เฮ้ออออ~ " ภีมพรูลมหายใจอกมาเฮือกใหญ่เมื่อได้ยินเสียงมาร์คัสพูดขึ้นพร้อมกับฝาตู้ที่ถูกปิดลงตามเดิม



 เขารอจนได้ยินเสียงฝีเทาดังห่างออกไปพร้อมกับประตูห้องที่เปิดออกและปิดลง แต่ภีมพยายามทำใจให้เย็นรออีกหนึ่งนาทีเพื่อให้แน่ใจว่ามาร์คัสออกไปแล้วจริงๆ  และเมื่อเงี่ยหูฟังว่าทั้งห้องเงียบสนิทแล้วจึงค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้าออกมาอีกครั้ง

  อากาศภายนอกที่เย็นกว่าในตู้เสื้อผ้าล้านเท่าทำให้เขารู้สึกเหมือนเพิ่งพ้นมาจากนรก..



   
   " นี่ฉันเพิ่งรู้นะว่าตู้เสื้อผ้าที่นี่เป็นอุโมงค์มิติทะลุกับบ้านนายด้วย เจ๋งชะมัดเลย "


   
   เสียงทุ้มที่ดังขึ้นทำให้ภีมขนลุกซู่แล้วรีบกระเด้งตัวออก และพบว่ามาร์คัสยังยืนอยู่ที่หน้าประตู!!! ไอ้ฝรั่งเจ้าเล่ห์กำลังยืนพิงประตูที่เขาคิดว่าหมอนี่น่าจะเดินพ้นมันออกไปแล้ว ทำหน้าตากวนฝ่าเท้าใส่พร้อมกับโยนกล่องซองสี่เหลี่ยมจัตุรัสสีเงินเล่นอย่างสบายใจ!


   

   "  นายเข้ามาในนี้ได้ไง!? "


   " เฮ้! เดี๋ยวก่อนนะ คนที่ควรจะพูดประโยคแบบนี้มันควรจะเป็นฉันไม่ใช่หรือไง " มาร์คัสพูดเจือเสียงหัวเราะพลางดันตัวขึ้นยืนตรงๆแล้วเดินสาวเท้าเข้ามา


   " จะทำอะไรน่ะ! แฟนนายอยู่อีกห้องไม่ใช่หรือไง!! " ภีมโพล่งขึ้ขณะที่ถอยหลังพยายามทิ้งระยะห่างจากคนตัวโตให้มากที่สุด

   
   " อลิซกลับไปพักนึงแล้ว เผอิญว่าผู้จัดการเธอโทรมาตาม "

   
   " แฟนกลับไปแล้ว? แล้วนายจะเดินเข้ามาเอาคอนดอมทำซากอะไรวะ!? " ภีมที่เดินถอยจนชิดกำแพงด้านหลังแล้วพูด


   " อันที่จริงฉันแค่จะมาเอาโทรศัพท์ " มาร์คัสว่ายิ้มๆ ก่อนจะยกแขนสองข้างขึ้นยันกำแพงกางคร่อมคนที่ยืนหน้าตื่นอยู่ " แต่เผอิญเห็นชายเสื้อใครบางคนโผล่ออกมาจากตู้เลยเปลี่ยนใจมาหยิบคอนดอมแทน "


   " ชายเสื้อ....." ภีมพึมพำตามคำที่มาร์คัสบอก แล้วอยากจะเอาหัวโขกกำแพงตาย อุตส่าห์หลบได้แต่ดันชายเสื้อโผล่..โคตรมีประโยชน์เลยให้ตายสิ!

   
   " หรือว่า อันที่จริง เราไม่ต้องใช้คอนดอมกันดี " หนุ่มฝรั่งถามพลางกระตุกยิ้มร้ายแล้วโยนถุงยางในมือทิ้งไป

   
   " ใช้คอนดอม?! ....ใช้ทำไม?!! " 


   " นี่แกล้งไม่รู้ หรือว่านายมันพวกไก่อ่อน ......ถึงนึกไม่ออกว่าเขาจะใช้ของแบบนี้กันตอนไหน " มาร์คัสแกล้งก้มลงกระซิบประโยคลงข้างใบหูขาวที่ขึ้นสีแดงเถือกแล้วงับหยอกเบาๆ สัมผัสจากริมฝีปากหยักสวยเริ่มจะทำให้คนที่จนมุมเริ่มจะมึนตึงคิดอะไรไม่ออกอีกครั้ง ทำได้แต่พยายามให้กำลังดันแผ่นอกกว้างไม่ให้เข้าเจ้าตัวเข้ามาใกล้เขามากกว่านี้เท่านั้น





   ..พี่ภัทรต้องกำลังหาเขาแน่ๆ ออกมาตั้งนานสองนานแบบนี้ ทั้งๆที่กะว่าแค่แอบเข้ามาเอากุญแจเงียบๆน่าจะใช้เวลาแป๊บเดียว แต่ทุกอย่างมันดันผิดแผนไปหมดเพราะไอ้คนเจ้าเล่ห์อย่างมาร์คัส!!!!..





   ..แล้วเขาจะหนีออกไปยังไงดีวะเนี่ยะ!?..


   

   




________________________________________

ตัดจบอีกแล้ว...ฟิ้วววว~ อย่าเพิ่งปารองเท้ามาสิคะ ขอโทษษษ ><~

คือว่า คนแต่งอยากให้เรื่องราวค่อยเป็นค่อยไปน่ะค่ะ


ยังไงก็ขอฝากตอนนี้ไว้เหมอนเดิมนะคะ ขอขอบคุณทุกๆคนที่มาคอมเม้นต์

ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านเรื่องนี้กัน

กำลังใจดีๆจากทุกคนทำให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไปได้ค่ะ ขอบคุณจริงๆ

วันนี้มาลงทิ้งท้าย(ให้ค้าง? 55555) แล้วกลับมาพบกันใหม่วันจันทร์นะคะ(โดยประมาณ)

วันนี้ขอลาไปก่อน บ้ายบายค่ะ


 :really2: :กอด1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-04-2014 10:27:00 โดย shelter_love »

ออฟไลน์ kritcha

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
 :laugh: จะขำหรือสงสารภีมดี 555
/ปูเสื่อรอตอนต่อ

ออฟไลน์ suck_love

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
ค้างจริงๆค่ะ  :z3:

ออฟไลน์ pachth

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-5
น่ารักดี
มาร์คัสหล่อมาก
ปล.ไตรจะมีความสำคัญต่อไปในอนาคตหรือเปล่าอ่ะ แค่เห็นชื่อก็หลงรัก

ออฟไลน์ kinjikung

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2940
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
เรื่องมาจากตัวเองแท้ ๆ ภีมเอ๊ย สงสัยจะพรหมลิขิต

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
ฮ่าๆๆๆๆ
หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆเลยภีม
อยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้วนะ
นี่มาหาเค้าถึงบ้าน มาร์คัสอย่าปล่อยให้รอดไปเชียว
กิกิ ><

ernnnxx

  • บุคคลทั่วไป
มันเป็นพรหมลิขิต หรือชักพาตัวเองแน่ภีม
อาจจะไม่รอดแต่ครั้งที่แล้วยังรอดเลย  :katai5: :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ 2pmui

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-6
ชอบๆๆ เชียร์ให้ได้ เชียร์ให้โดน นะภีมนะ ฮ่าๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1389
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
งื้ออออออออ หลงรักมาร์คัส ไม่รู้เป็นอะไร เด๋วนี้ชักหลงใหลผู้ชายฝั่งตะวันตก :hao6:
หึหึหึ  ภีมมมม จะรอดมั้ยน้าาาา :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ supizpiz

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 692
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-0
เอื้ออออ ค้างมากมาย :z3:

ออฟไลน์ i@m_loneliness

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 15
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :hao7: :hao7:

เพิ่งเข้ามาอ่านรวดเดียว...บอกเลยว่าน่ารักมาก!
นายมาร์คัสก็ขี้แกล้ง หนูภีมก็บ้าจี้ตาม 5555555 เป็นคู่ที่สมกันมาก
ยังไงก็รีบมาต่อไวๆนะคะ ค้างงงงงง!

ปล. ชอบหนุ่มฝรั่งหล่อๆเหมือนกันเลยค่า ><~

Land.of.dream36

  • บุคคลทั่วไป
 :katai1:

อ่อออออยยยยยยยย~อ่านพรวดเดียวละก็ค้างค่ะ!

มาต่อไวๆน้า~ ชอบเรื่องแบบนี้มากเลยค่า

 o13

ออฟไลน์ ~มือวางอันดับ1~

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
 :heaven สนุกมากเลยค่ะ  :z2:

ออฟไลน์ ~มือวางอันดับ1~

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
 :katai5:มารอ ภีม มาคัส

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
น้องภีมจะรอดมือมาคัสไหมเนี่ย เข้าบ้านเขาซะงั้น

ออฟไลน์ Jthida

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
น่ารักง่ะ

shelter_love

  • บุคคลทั่วไป
Chapter 5 : On the job [ NC ]





   








   " หึๆ ....."


   ขณะที่ภีมกำลังอยู่ในภาวะวิกฤตในการคิดวิธีเอาตัวรอดจากเงื้อมมือของหนุ่มฝรั่งตัวโตอย่างมาร์คัสก็ต้องขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะในลำคออย่างกวนอารมณ์ของอีกฝ่าย

   

   " หัวเราะทำไม! " ภีมถามเสียงแข็ง


   " เปล่านี่ " มาร์คัสเบะปากน้อยๆแล้วส่ายหัวปฏิเสธ ขณะที่เลื่อนมือทั้งสองข้างที่ท้าวกำแพงมาจับเอวบางของภีมไว้แทนก่อนจะออกแรงดันคนตัวเล็กกว่าที่พยายามดิ้นขัดขืนอย่างเต็มที่ให้เดินถอยไปที่โต๊ะเขียนหนังสือ เขากวาดเอาของบนโต๊ะลงไปอย่างไม่สนใจว่าจะมีอะไรเสียหายหรือไม่แล้วดันภีมที่กำลังจะผลักเขาออกไปขึ้นนั่ง


   " ปล่อยนะเว้ย!! " ภีมตวาดเมื่อมือทั้งสองข้างถูกมือใหญ่เพียงข้างเดียวล็อคไพร่หลังไว้ มาร์คัสขยับตัวเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้นแล้วจับขาที่กำลังเตะลมไปมาของภีมให้แยกกว้างขึ้นอีก ก่อนจะก้มลงจูบเบาๆลงบนแก้มเนียนที่หันหนีเขาทันทีที่ริมฝีปากเฉียดใกล้เข้าไป


   " หึๆ ..."


   " หัวเราะอยู่ได้ ประสาทรึเปล่าเนี่ยะ!? " ภีมที่โดนจับนั่งอยู่บนโต๊ะไม้เนื้อดีแทบจะตะคอกใส่มาร์คัสที่มองหน้าเขาแล้วเอาแต่หัวเราะ


   " เปล่า " เสียงทุ้มตอบกลับ ใบหน้าหล่อเหลายิ้มเจ้าเล่ห์ มือใหญ่รัดข้อมือทั้งสองข้างของภีมแน่นกว่าเดิมขณะที่ก้มหน้าเข้ามาใกล้จนลมหายใจร้อนๆปะทะเข้ากับผิวเนียนจนขึ้นสี " แต่ดูนายสิ ..ฉันยังไม่ทันทำอะไรก็ตัวสั่นแล้ว นี่แปลว่าจนป่านนี้นายคงยังไม่เคยมีเซ็กซ์เลยสินะ หึๆ...รู้จักคำนี้รึเปล่าหนูน้อย "


   " ร......รู้สิ!....รู้ดีด้วย!! " ภีมกลั้นใจทำใจกล้าตอบกลับ " อย่างนายอ่ะ สกิลง่อยมาก! "


   " อย่างฉันเนี่ยะนะง่อย ? ถามหน่อยเถอะนายมีเซ็กซ์ครั้งแรกตอนอายุเท่าไหร่.."  มารคัสว่า ทำเอาภีมนิ่งไปเล็กน้อยเมื่อถูกจี้จุด


   " ส..สิบเก้เว้ย! " เขากลั้นใจมั่วออกไป ...อันที่จริงอย่าว่าแต่เซ็กซ์เลย แค่จูบธรรมดาๆเขายังไม่เคยเลยด้วยซ้ำ!! เพราะงั้นเมื่อเช้านั่นล่ะคือจูบแรกในชีวิต แต่ขืนบอกไปได้โดนไอ้ฝรั่งนี้ดูถูกตายเลย!


   มาร์คัสพยักหน้าน้อยๆอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อภีมซักเท่าไหร่ เขาหรี่ตามองอีกฝ่ายพลางแลบเลียริมฝีปากแห้งผากของตัวเองช้าๆ พลางมองไล่ลงไปยังแผ่นอกขาวภายใต้เสื้อยืดตัวหลวมสีขาวที่กระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆตรงหน้ายาวเรื่อยลงมายังเอวบาง ดวงตาสีน้ำทะเลที่กวาดมองแบบนั้นทำให้ภีมนึกอยากจะตบปากตัวเองที่พูดอะไรอวดเก่งแบบนั้นออกไปและอดขยับถอยหนีไม่ได้เมื่อมาร์คัสขยับเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น


   " ฉันสิบห้า "


  มาร์คัสกระซิบคำตอบเสียงพร่าก่อนจะก้มตัวลงไปจูบริมฝีปากสีอ่อนอย่างร้อนแรงจนทำให้ได้ยินเสียงครางเบาๆของคนในอ้อมแขนตามมา มือใหญ่ค่อยๆคลายออกจากข้อมืออีกฝ่ายก่อนจะใช้มันรั้งช่วงเอวและแผ่นหลังให้ภีมเข้ามาใกล้มากขึ้น คนอ่อนประสบการณ์พยายามดิ้นหนี หากแต่ลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาในโพรงปากมีแต่จะทำให้เขาหมดแรงเอาเสียดื้อๆ ทำได้แค่เพียงเอื้อมขึ้นกำปกเสื้อของมาร์คัสไว้แน่นเท่านั้น
   

   ชายหนุ่มตัวโตไล่ต้อนอีกฝ่ายที่เหมือนจะยิ่งทำให้เขาอารมณ์พุ่งสูงจนแทบไม่รู้สึกตอนที่ภีมพยายามดันเขาออก  แต่มาร์คัสก็ยอมถอนจูบออกมาแต่เพียงเล็กน้อยพอแค่ให้ภีมที่หน้าแดงเถือกให้สูดหายใจเข้าปอดก่อนจะกดจูบลงไปใหม่จนเจ้าตัวครางประท้วงเบาๆในลำคอและชกกลับอย่างไม่เบานักลงบนไหล่เขา ท่อนแขนแข็งแรงรัดเอวพอดีมือของคนตัวเล็กกว่าตรงหน้าเอาไว้แน่นเมื่อรู้สึกว่าภีมกำลังพยายามขยับตัวหนี


   มาร์คัสถอนจูบออกแล้วเลื่อนใบหน้าลงมายังลำคอของเขา ใช้ปลายจมูกโด่งไล้เบาๆพร้อมกับพรูลมหายใจร้อนๆออกมา ไล่ลิ้นเลียผิวนุ่ม ดูดเม้มเบาๆจนเกิดเป็นรอยเล็กๆ กดจูบไล่เรื่อยไปจนถึงแนวไหล่ ภีมพยายามที่ใช้มือทั้งสองข้างดันอีกฝ่ายออกห่างแต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ช่วยให้อะไรๆมันดีขึ้นมาเลยซักนิด



   " นายรู้มั้ยว่าฉันจะไม่ปล่อยให้นายรอดไปเป็นรอบที่สอง  " มาร์คัสละใบหน้าออกจากลำคอขาวแล้วเงยหน้าขึ้นมาจ้องตาอีกฝ่าย กระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆอย่างที่ชอบทำเมื่อเห็นภีมที่ริมฝีปากบวมแดงน้อยๆกำลังทำหน้าตาโมโหใส่ มันดูน่าเอ็นดูในความรู้สึกเขาจนอดจะยกมือขึ้นสัมผัสผิวแก้มเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อไม่ได้


   " .............. " ภีมหันหน้าหนีสัมผัสจากมืออุ่น รู้สึกว่าดวงตาสีสวยของมาร์คัสกำลังทำให้เขาเหมือนกำลังสะกดจิตเขาให้เคลิบเคลิ้มไปด้วยขึ้นทุกที หากแต่ภีมต้องร้องอุทานอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆมาร์คัสก็ลากเขาลงมาจากโต๊ะแล้วจับหันหลังก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างออกแรงดึงกางเกงยางยืดขาสั้นพร้อมทั้งชั้นในของเขาออกไปอย่างรวดเร็ว


   " ทำบ้าอะไรเนี่ยะ! " ภีมตะคอกแล้วพยายามดึงเสื้อลงมาปิดเมื่อเห็นว่ากางเกงสองชิ้นของตัวเองถูกคนข้างหลังเหวี่ยงออกไปไกล

   
   " ทำรัก..."


  มาร์คัสกระตุกยิ้มและจู่โจมกดจูบลงไปบนคำคอขาวจากด้านหลัง เขาเอื้อมรั้งเอวพอดีมือของคนที่เกาะขอบโต๊ะไว้แน่นให้เข้ามาใกล้เขามากยิ่งขึ้นจนเจ้าตัวครางเบาๆเมื่อส่วนกลางลำตัวเสียดสีเข้ากับกับช่องทางอีกฝ่ายย่างไม่ตั้งใจ ชายหนุ่มกัดลงน้อยๆบนแผ่นหลังภีมพร้อมใช้อีกมือเลื่อนลงไปขยับปลุกเร้าอารมณ์ของอีกฝ่ายจนภีมเริ่ดหน้าขึ้นและเอนตัวมาพิงเขาพร้อมกับมือเรียวที่กำแน่นอยู่ที่มือของเขาอีกข้าง


   " นายมัน.....แย่! ไอ้ขี้โกง!! " ภีมที่พยายามกลั้นเสียงพูดขณะที่ยังเกร็งตัวจากสัมผัสร้อนของมือใหญ่ที่ยังปลุกเร้าอารมณ์เขาไม่เลิก


   " ไม่ นายผิดแล้ว ฉันเยี่ยมมาก และฉลาด ต่างหากล่ะ " มาร์คัสพูดแก้จากภีมก่อนจะละมือจากส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่าย เลื่อนมาแตะเบาๆเข้าที่ช่องทางด้านหลัง และนั่นทำให้ภีมแทบจะรีบเด้งตัวออกมาเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่ามาร์คัสยังใช้แขนอีกข้างรั้งเอวเขาไว้แน่น


   " อย่า! ฉ...ฉันเจ็บนะ! " ภีมร้องเตือนเสียงกระตุกกระตักเมื่อนิ้วยาวกดเข้ามาในตัวเขาทีละนิ้ว


   " ชู่ววว  หนูน้อยเวอร์จิ้นอย่างนาย ต้องอยากเจ็บตอนนี้มากกว่าตอนต่อไปแน่ "


  มาร์คัสกระซิบข้างใบหูขาวก่อนจะงับเล่นเบาๆ เขานึกนับถือตัวเองไม่ได้ที่ใจเย็นพอที่จะค่อยๆสอดนิ้วเพิ่มเข้าไปในช่องทางสีเรื่อที่บีบรัดนิ้วเขาอย่างเป็นจังหวะจนกระทั่งสามนิ้ว นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกเพื่อเตรียมความพร้อมให้กับอีกฝ่ายสำหรับขั้นต่อไป ภีมครางเครือในลำคอ นิ้วยาวในตัวกำลังเป็นตัวเร่งให้เขาเกิดอารมณ์ร่วมไปกับคนด้านหลังมากขึ้นเรื่อยๆจนเขาอดจะอายไม่ได้เมื่อเห็นส่วนกลางร่างกายของตัวเองแสดงความรู้สึกของตัวเขาเองออกมาอย่างชัดเจนต่อหน้ามาร์คัสที่มองมาจากด้านหลัง


   " อะ!! "


  ภีมหายใจสะดุดและอุทานออกมาเมื่อจู่ๆมาร์คัสก็ถอนนิ้วออกไป ก่อนจะจับเขาโยนลงไปบนเตียงขนาดคิงไซส์ ในสติอันน้อยนิดภีมยังพยายามที่จะคิดหนีแม้อารมณ์ของเขาจะถูกปลุกจนเลยเถิดไปไกล หากแต่มาร์คัสที่เดินตามมาก็ดึงข้อเท้าขาวไว้จนภีมไถลลงกับที่นอน

  เขาเอื้อมไปดึงเสื้อยืดของภีมออกก่อนจะรีบถอดเสื้อของตัวเองตามหลัง เขาแทรกตัวเข้าระหว่างกลางจับขาทั้งสองข้างของภีมให้อ้าออก พอใจไม่น้อยที่ได้ยินเสียงโวยวายปนกระเส่าเบ่าๆจากริมฝีปากปากเมื่อเขาไล้ปลายลิ้นเบาๆลงที่ต้นขาด้านใน



   " ไหนใครว่าเคยมีเซ็กซ์ตั้งแต่สิบเก้าน้า~ " ชายหนุ่มพูดล้อคนที่หอบหายใจเบาๆ ภีมได้แต่พยายามกลั้นเสียงเมื่อใบหน้าทีมีไรหนวดบางๆของมาร์คัสสัมผัสโดนผิวเนื้อใกล้กับต้นขาเขา และยิ่งกำมือขยำลงกับผ้าปูที่นอนจนยับย่นเมื่อลิ้นร้อนแตะเข้าที่ช่องทางด้านหลัง



   " อ...อา....พอ....มาร์คัส! " ลิ้นร้อนยังคงลากไล่วนที่ช่องทางสีเรื่อช้าๆ ภีมพยายามหนีบขาเข้าหากันหากแต่ไม่อาจต้านแรงของคนตัวโตกว่าได้  มาร์คัสเลื่อนมือข้างหนึ่งปลดการเกงขาสั้นของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจับตัวภีมพลิกนอนหงายและสอดแกนกายใหญ่โตของตัวเองเข้าริมฝีปากของอีกฝ่ายโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว


   " อาาา " ชายหนุ่มเริ่ดหน้าขึ้นครางต่ำอย่างพอใจกับโพรงปากนุ่มก่อนจะขยับเข้าออกเบาๆ โดยที่มือใหญ่จับล็อคใบหน้าของอีกฝ่ายไม่ให้หันหนี " เป็นเด็กดี อย่าแม้แต่จะคิดกัดน้องชายฉันเชียว "
   
   





   ก๊อกๆๆ!



   
   เสียงเคาะประตูหน้าบ้านพักที่ดังขึ้นไม่ได้ทำให้มาร์คัสคิดจะหยุดสานต่อการกระทำแต่อย่างใด ต่างกับภีมที่แม้อารมณ์จะยังค้างคาแต่ก็พยายามจะผละออกจากส่วนใหญ่โตของมาร์คัสเมื่อรู้ว่ามีใครบางคนมาอยู่แถวนี้


   
   " เฮ้~มาร์คัส นายอยู่รึเปล่า? "


   

   เสียงผู้หญิงที่ดังขึ้นหน้าประตูทำให้ภีมสะดุ้ง เขารีบดันหน้าท้องแข็งของอีกฝ่ายออกและพยายามจะลุกขึ้นเมื่อจำได้ว่าเป็นเสียงของพี่สาวเขานั่นเอง!




   " ว้าว~ พี่สาวนายตามมาขัดรอบสองถึงที่นี่เชียว " มาร์คัสว่ายิ้มๆขณะจับที่พยายามขับขืนภีมหันหลังเหมือนเดิมและคร่อมตัวทับใช้แรงกดตรึงแขนทั้งสองข้างของภีมจมลงกับเตียง ก้มมองใบหน้าน่ารักที่ฉายแววตื่นตระหนกกระวนกระวาย


   " ปล่อยนะมาร์คัส! " ภีมดิ้น


   " ไม่มีทาง ฉันอารมณ์ค้างมาตั้งแต่เช้ารอบนึง แล้วก็ตอนอลิซอีก นายหนีฉันไม่ได้แล้วล่ะ " มาร์คัสพูดก่อนจะรั้งสะโพกอีกฝ่ายเข้ามาใกล้แล้วจับแกนกายใหญ่โตของตัวเองจ่อเข้ากับช่องทางสีอ่อน ภีมที่รู้สึกได้ถึงส่วนร้อนผ่าวของมาร์คัสพยายามกระถดสะโพกหนี

   
   " อย่าทำนะ! ไม่งั้นฉันจะร้องดังๆเลย!! " ภีมขู่พยายามเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อดันหน้าท้องแข็งๆของอีกฝ่ายให้ออกห่างจากจุดอันตราย หากแต่มาร์คัสเลื่อนแขนข้างหนึ่งขึ้นพาดรั้งช่วงอก และอีกข้างรั้งที่ช่วงเอวให้เข้าไปใกล้จนภีมสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อแข็งแรงและส่วนแข็งขืน

   
   " ก็ร้องไปสิ ฉันเองก็ไม่ได้อายซักหน่อย " สิ้นเสียงทุ้มข้างหู ภีมก็แทบตะครุบปิดปากตัวเองไม่ทันเมื่อมาร์คัสสอดแกนกายร้อนผ่าวเข้ามาในตัวเขาอย่างดึงดัน ดวงตากลมโตปิดแน่นจนหยดน้ำที่คลออยู่กลิ้งลงบนผิวแก้ม ภีมจิกเล็บลงบนแขนของร่างสูงใหญ่พลางหายใจหอบถี่เมื่อความเจ็บปนเสียวซ่านแล่นริ้วขึ้นมาถึงกลางอก


   " เจ็บ เจ็บนะ! " ภีมพูดเสียงแผ่วตำหนิคนด้านหลัง " มันใหญ่แบบนี้.......จะใส่เข้ามาได้ไง! "

   
   " นั่น....อ่า....ฟังดูเหมือนคำชมนะ " มาร์คัสบอกก่อนจะค่อยๆสอดใส่เข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆจนสุด ความอ่อนนุ่มที่ตอดรับเป็นจังหวะทำให้เขาอดกระแทกย้ำเข้าไปด้านในจนอีกฝ่ายอดสะดุ้งไม่ได้

   
   " ลึกไปแล้ว! " ภีมกลั้นใจพูดคำน่าอายออกมาเมื่อมาร์คัสดูเหมือนจะพยายามดันส่วนใหญ่โตของตัวเองกระแทกเข้ามาในตัวเขาเรื่อยๆ


   " แล้วรู้สึกดีรึเปล่าล่ะ " มาร์คัสว่าพลางขยับวนภายใน ก่อนจะค่อยๆขยับเข้าออก


  ภีมยกมือขึ้นปิดปากพยายามกลั้นเสียงน่าอายไม่ให้หลุดออกมา ก่อนจะโดนมือใหญ่เล่นมาดึงมือเขาออกไป ภีมเม้มปากแล้วกลอกมองสบเข้ากับดวงตาสีฟ้าสวยอย่างตำหนิ หากแต่มาร์คัสเพียงแค่ยิ้มอย่างหล่อร้ายและโน้มหน้าเข้ามามอบจูบเร่าร้อน ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะเบื้อล่างให้เร็วขึ้นและหนักหน่วง




   

   ก๊อกๆๆ~



   " มาร์คัสอยู่รึเปล่า~ นี่พี่ภัทรนะ เพื่อนลินด์ซี่ พี่จะขอถามอะไรหน่อย "




   
   เสียงของภัทรที่ลอดเข้ามาในตอนนี้ไม่สามารถแทรกเข้ามาในช่วงร้อนแรงของคนทั้งคู่ในห้องนอนได้ มาร์คัสก้มลงแลบเลียกัดผิวเนื้อขาวๆช่วงหลังของภีมอย่างกระหาย จงใจกระแทกตัวหนักๆหลายครั้งเพื่อแกล้งคนที่พยายามกลั้นเสียงสุดความสามารถ



   " พี่สาวนายตื้อชะมัดเลย " มาร์คัสพูดขณะที่ขยับเข้าออกอย่างหยาบโลน ภีมที่ตอนนี้ทิ้งตัวลงนอนคว่ำกับเตียงหันหน้ามามองเขาด้วยสายตาคาดโทษน้อยๆ ก่อนจะปิดตาลงเมื่อมาร์คัสกระแทกตัวลึกเข้าไปอีก

   
   " ลึก......ลึกไปแล้ว เบาหน่อย....อา....." ใบหน้าที่แดงเถือกและน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นของภีมทำให้มาร์คัสเริ่มจะสูญเสียการควบคุมไปทีละนิด เขาเลื่อนมือไปรั้งตัวของอีกฝ่ายขึ้นมา ขบเม้มผิวเนื้อที่ลำคออย่างกระหาย สอดแทรกส่วนกลางลำตัวเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนเร็วขึ้นจนเกิดเสียงเฉอะแฉะน่าอาย มือใหญ่ข้างทีว่างเลื่อนมาขยับส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่ายจนภีมรู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อถูกเร้าอารมณ์ทั้งจากด้านหน้าและด้านหลัง


   "  มาร์คัส ......อืม " เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบางราวกับเชื้อเพลิงชั้นดีในการกระตุ้น

   
   " เรียกอีก..........เรียกชื่อฉัน......" เสียงทุ้มดังขึ้นสั่งข้างใบหู

   
   " ม...มาร์คัส......ฮ่ะ......อา.....จะไป.....จะไป......" ภีมพูดเสียงสั่นพร่าขณะที่เกร็งตัวแน่น มาร์คัสครางในลำคอเมื่อช่องทางของภีมตอดรัดเขาแน่นขึ้นเรื่อยๆ เขาก้มหน้าลงซุกลำคอขาวหายใจถี่ เร่งจังหวะมากกว่าเดิมจนภีมปลดปล่อยออกมาบนมือเขา มาร์คัสรั้งตัวคนที่แทบจะฟุบลงไปกับเตียงขึ้นมาเร่งจังหวะให้หนักหน่วงมากขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหายใจหอบของภีมอยู่ข้างใบหู


   " อะ...เจ็บ " ภีมครางท้วงน้อยๆเมื่อมาร์คัสใส่แรงกระแทกเข้ามาในตัวเขาไม่ยั้ง


   " จะเสร็จแล้ว.......อา " คนตัวโตกว่ากระซิบบอกแล้วรั้งใบหน้าอีกฝ่ายมาจูบก่อนจะกระแทกหนักๆเข้าไปในช่องทางด้านหลังอีกไม่กี่ครั้งและปลดปล่อยเข้าไปภายในจนภีมรู้สึกร้อนวาบ มาร์คัสถอนจูบออกหากแต่ยังคลอเคลียริมฝีปาก ขยับแกนกายทิ้งท้ายอีกสามสี่ครั้งก่อนจะรั้งภีมลงนอนลงไปด้วยกัน





   
   ก๊อกๆๆ



   " มาร์คัสพี่มาตามหาน้องชายน่ะ ไม่รู้หายไปไหน นายอยู่รึเปล่าเนี่ยะ "





   เสียงของภัทรดังขึ้อีกครั้ง ทำให้มาร์คัสและภีมที่ยังเหนื่อยหอบจากกิจกรรมบนเตียงหันมากลอกตามองกันน้อยๆ  ภีมที่นอนหันหลังให้มาร์คัสเลื่อนมือดันหน้าท้องอีกฝ่ายเบาๆ



   " เอาออกไป" ภีมพูดเบาๆอย่างรู้สึกอายเมื่อยังรู้สึกถึงส่วนที่ยังเชื่อมกันอยู่ และความชื้นแฉะที่หว่างขา

   
   " ทำไมล่ะ ? " ไม่พูดเปล่ามาร์คัสยังรั้งเอวภีมเข้ามาใกล้มากขึ้นทำให้แกนกายของเขาสอดลึกกลับเข้าไปภายใน

   
   " พี่ภัทรมา!! ฉันจะแอบออกไป! " ภีมว่าพยายามจะไม่รู้สึกอะไรเมื่อมาร์คัสแกล้งขยับเอวเบาๆ

   
   " พนันได้ล้านเปอร์เซ็นต์ว่านายลุกไม่ไหวหรอก " เขายิ้มล้อก่อนจะยอมถอนแกนกายออกมาในที่สุด ภีมสะดุ้งเฮือกกำหมอนแน่นเมื่ออีกฝ่ายออกไปจากตัวเขาแบบไม่ให้ตั้งหลัก มาร์คัสก้มลงจูบขมับชื้นเหงื่อและเลื่อนลงมาจูบที่ริมฝีปากที่บวมน้อยๆแผ่วเบา

   
   " นอนพักซักตื่นเถอะ แล้วฉันจะไปส่งนายเอง " ชายหนุ่มบอกขณะที่ลุกขึ้นเดินโทงๆไปหยิบผ้าเช็ดตัว ทำให้ภีมอดจะพลิกตัวหนีกับภาพอุจาดในความคิดเขาตรงหน้าไม่ได้ แต่อาการปวดร้าวทั่วสะโพกเลยขึ้นมาถึงช่วงเอวทำให้เขาแทบจะกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย

   
   " โอ้ย~ "

   
   " เห็นมั้ยล่ะ สภาพแบบนี้นะจะวิ่งหนี เหอะ~ แค่นี้ยังไม่ไหวเลย "


   " ก็มันเพราะใครล่ะ! " ภีมโวย


   " ขอโทษทีเผอิญขนาดฉันมันเกินมาตรฐานไปหน่อย " ภีมได้แต่เบะปากแล้วเอาหมอนอีกใบปิดหน้าหนี ......คนด่าอยู่เห็นๆ ยังมีหน้ามาคุยโวใส่! หมอนี่มันหน้าด้านหน้าทนไม่รู้สึกรู้สาอะไรมั่งเลยรึไง!!!

   
   " นี่...เลิกด่าฉันในใจแล้วนอนพักซะ เดี๋ยวฉันจะเช็ดตัวให้เอง " มาร์คัสที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำบอกอย่างรู้ทันเมื่อแอบเห็นใบหน้ายุ่งๆที่ซุกอยู่ใต้หมอน

   
   " ไม่นอนโว้ย! "


   " โอเค~ งั้นแปลว่านายอาจจะอยากต่อกับฉันในห้องน้ำอีกซักสองรอบ "


   " บ้าเหรอ!!!! ไปไหนก็ไปเลย! จะนอนแล้ว เพลีย!!!! "



   และเสียงทีตวาดกลับมาก็ทำให้นายมาร์คัสหัวเราะออกมาก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป





   งานนี้คนน่าสงสารอาจจะเป็นพี่ภัทรล่ะมั้ง อุตส่าห์เดินไปถามลินด์ซี่ว่าเห็นภีมหรือเปล่า แล้วก็ขอที่พักของมาร์คัสมา ไปเดินตามหารอบหาดมารอบหนึ่งก็ยังไม่เจอ และจนป่านนี้ที่หน้าบ้านพักของมาร์คัส นอกจากเสียงกุกกักๆของอะไรบางอย่างก็ยังไม่มีใครตะโกนตอบเธอมาเลยซักคน


   
   

   
   



__________________________________________________________


ง่าาาาาาาา~ จบไปเรียบร้อยสำหรับ NC เต็มรูปแบบครั้งแรก
บอกเลยค่ะว่าชอบอ่านนะ แต่มาเขียนเนี่ยะ ฉากแบบนี้เขียนยากจริงๆค่ะ
จะบรรยายยังไงตรงไหน แหม่~พิมพ์ไปก็เขินไป ><
วันนี้มาอัพเย็นๆอีกแล้ว  ยังไงก็ขอฝากเหมือนเดิมนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกคำติชม
อ่านแล้วชื่นใจทุกทีเลย~ ขอบคุณมากๆนะคะ
คำติก็จะพยายามนำมาแก้ คำชมก็เป็นแรงผลักดัน


ปล. สำหรับคนที่ถามเรื่อง 'ไตร' จะมีบทบาทอะไรมั้ย ยังไม่แน่นะคะ อาจจะมี ^^ แต่คงเป็นเรื่องอื่นค่ะ

ปล2. ชื่อตอน on the job = (slang) have sex ( วิธีจำศัพท์ที่น่าสนใจ = =" (เหรอ? ) )




เรื่องนี้ยังไม่จบนะค้าาาาาา ช่วยติดตามกันต่อด้วยนะคะ ><


 :hao5: :impress2: :katai2-1:


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-04-2014 05:56:07 โดย shelter_love »

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
เรียบร้อยโรงเรียน มาคัสจ๊าา



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
เค้าได้กันแล้ววว :-[

ออฟไลน์ RELAXED

  • ทำไงได้ก็ Y มันเรียกร้อง
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 449
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: มาต่อเหอะนะ ชอบบบบบ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

ernnnxx

  • บุคคลทั่วไป
จบหลักสูตรโรงเรียนมาร์คัส ภีมหนูเสร็จเขาแล้ว เอาไงต่อกับชีวิต   :hao3: :hao3:

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ได้กันแล้ว.... แล้วมาร์คัสจะรักภีมใช่ไหม?? เอ๊ะหรือว่ารัก (แรกพบ) ไปแล้วว
555555555

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
แล้วจะเอาไงต่อ

ออฟไลน์ zazoi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 970
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-1

Naytiya

  • บุคคลทั่วไป
อร้ายยยยยยย  :o8:  :-[
ด๊ายกานแร๊วววววววว  :oo1:
แต่!!!!  :a5:
" ดวงตาสีน้ำทะเลที่กวาดมองแบบนั้นทำให้ภีมนึกอยากจะตบปากตัวเองที่พูดอะไรอวดเก่งแบบนั้นออกไปและอดขยับถอยหนีไม่ได้เมื่ออีริคขยับเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น "
อีริคคือใคร???  :m28:

ออฟไลน์ yuyie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-5

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1


ความสัมพันธ์ทางกายมาแล้ว  :katai2-1:

ความสัมพันธ์ทางใจล่ะ เมื่อไหร่จะมาน้าา

ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1389
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
หึหึ เสียดุลให้ต่างชาติไปอีก 1 ราย สินะ :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด