หัวข้อ: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>

[ben~ya]

ทุกคนเป็นห่วงนะ ติดต่อทางบ้านก่อนดีมั้ย....

[maabbdo]

[Mint]

อ่านข้อความพี่นิคแล้ว....

พี่เอ รีบกลับบ้านนะคะ

เป็นกำลังใจให้ พี่เอ พี่นิค ค่ะ

มีอะไรก็หันมาคุยกันดีกว่า

 

[christiyaturnm]

หนีปัญหา ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะครับ

ผมเองก็เคยทำอย่างคุณสุดท้าย ผมก็ต้องเสียคนที่รักไปโดยไม่ได้คุยปรับความเข้าใจอะไรอย่างผม

ยังไงก็กลับบ้านเถอะ หรือติดต่อกลับมาอย่างน้อยคุณแม่ อาอี๊จะได้ไม่เป็นห่วงมากกว่านี้

 

[both^^]

มารออ่านนิยาย

และก็มารอคุณเอค่ะ

สู้ๆ

[DeShiWa]

 

พี่เอ กับพี่นิค อ่าพี่เอไมทำตัวแบบนี้ละครับผม

สงสารทางบ้านกับพี่นิคนะครับ

ไม่ว่าพี่เอ ทำไรผมว่าพี่เอ น่าจะปรึกษาพี่นิค หรือ ทางบอกนะครับ

อย่างน้อยก็บอกทางบ้าน อิอิ นะครับพี่เอ

 

[three]

พี่เอฮะกลับบ้านเถอะฮะทางบ้านเขาเป็นห่วงนะครับ

[Normalblue]

พึ่งอ่านถึงหน้า 5 ครับ  แต่ผมมองไม่เห็นรูปพี่ๆ เลย  ทำไงดีครับ

ผมก็เกียร์มอดินแดงรุ่นน้องพี่เวียร์นะ...  แต่ผมไม่รู้จักพี่นิคแฮะ

แต่ให้กำลังใจพี่ๆ ครับ  บางครั้งคนเราก็ต้องการเวลาทำใจ  ผมเข้าใจ  บางทีเวลาก็อาจจะตัดสินหลายๆ อย่างได้

เดี๋ยวผมไปบอกพี่นิคกับพี่หมอทีให้ครับ  เพื่อนผมเรียนหมออยู่  หาแป๊ปเดียวก็เจอ

[A_wAy_G_mAn]

  :m15:มาตอนแรกๆก็ดีใจอยู่นะครับ
แต่พอมาอ่านเจอของใครบางคนแล้วไม่ชอบเลย
ทุกคนเข้าข้างคนนั้นหมดเลย ผมน้อยใจจัง

ผมไม่ได้ทำตัวแย่ขนาดนั้นซักหน่อย ตอนนี้ทางบ้านก็รู้ยังไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย
มีแต่คนเดียวที่คอยว่าผมอยู่

 :m5:ผมขอโทษทุกคนนะครับที่ทำให้คอยและเป็นห่วงผม
ผมขอบคุณทุกคนที่เข้ามาคอยอ่านและเป็นกำลังให้ผม ไม่ทอดทิ้งกัน
อีกไม่นานเกินรอได้อ่านตอนต่อไปแน่ครับ (บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย แต่ในนิยายอาจจะมีภาคพิเศษตามมาครับ) ไว้ว่างๆอารมณ์ดีๆจะมาตอบโพสนะครับ

p.s.เลิกโพสในบอร์ดด้วยคนนั้นอ่ะ อีกอย่างถ้าเป็นไปได้ก็ลบโพสนั้นออกด้วย(อายคนอื่น)
น้องวิลก็เหลือเกิน ทำไมทำกับพี่อย่างนี้  พี่อุตส่าห์ไว้ใจมาหักหลังพี่ได้

[kdds]

"บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย"

 

เห็นเอมาโพสต์ก็เข้ามาลัลล้าดีใจ เห็นประโยคนี้สะดุดเรยยยย
แปลว่าอารายค่ะ โน้ววว

ให้กำลังใจเอก็แล้วกัน ทำได้แค่นี้เอง เเหะๆ

[Mint]

 

กอดดดดดดดดด พี่เอ

ไม่ได้เข้าข้างใครเป็นพิเศษเลยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ พี่เอ เสมอค่ะ  

เรื่องนิยายไม่ต้องรีบก็ได้นะคะ ไว้อารมณ์ดีๆค่อยมาโพสก็ได้ค่ะ


ปอลอ.  สงสารวิลจังเลย พี่เออ่ะว่าวิล......วิลรู้คงเสียใจมาก

[christiyaturnm]

ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรนะครับ

ก็เคารพการตัดสินใจของคุณละกัน

คุณเลือกทางนั้นด้วยตนเองเถอะครับ ถ้าคุณมันใจว่าดีกับตัวคุณแล้ว

ในฐานะแฟนบอรด ทำได้แค่ให้กำลังใจห่างๆอย่างนี้และครับ

 

[patee]

พี่ไม่รู้นะว่าน้องเอ มีปัญหากับใครอย่างไร

แต่พี่เชื่อว่าปัญหาทุกอย่างมันมีทางแก้ทั้งนั้น

อยู่ที่ว่าเราจะใช้วิธีการใดในการแก้ปัญหา

ถ้าเป็นปัญหาหัวใจ คิดนานๆนะ  (รักกันมา 7 ปีแล้วใช่ไหม)

 

[[€]ŝĊörŦ]

อ่า...

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่เอ และ พี่นิค นะครับ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มีปัญหาอะไร

ทุกอย่างย่อมมีทางแก้ไขเสมอน่ะคับ ใจเย็นๆ นะคับผม

           

[sarin]

 ..เปนห่วงทั้งเอ..กะ...พี่นิคเลยคร้าบ...
เอคร้าบ..ก่อนตัดสินใจอะไร..ก้อลองถามจัยตัวเองให้มาก..มากนะครับ..
เสียดายวันเวลาที่ผ่านมาคร้าบ....
เอาน่า...แล้วมันก้อจะผ่านพ้นไป
 

[P_love]

 

เป็นกำลังจัยหั้ยเอ กะ พี่นิค นะ

ว่าแต่ไอ้ประโยคที่ว่า "เรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย"

มันหมายความว่ายังไงน่ะ รู้สึกทะแม่ง ๆ

อยากให้เอกับพี่นิครักกันต่อไป คบกันมาได้ 7 ปี แล้วก้อขอให้เอกับพี่นิครักกันตลอดไปนะคะ

มีปัญหาก้อค่อยๆพูดกันนะ 

[gamesmizzzzz]

กริ๊ดดดดดดดดสนุกมากเลยครับ



ติดตามมาตั้งนานแล้วอิอิ




มาต่อเร็วๆนะครับอยากอ่า5555+


รักคนแต่งน้าคร้าบ 

[Simply Blue]

  เป็นห่วงทั้งคู่อ่ะนะ คุยกันดีๆนะ กว่าคุณทั้งสองจะมีวันนี้ ผ่านอะไรมาด้วยกันก็มาก  :sad2:หรือนี้คืออาถรรพ์เลข 7
 

[sakiko]

พี่ เอ สิ่ง ที่เราเสียไป บางอย่าง มัน ก็ ไม่สามารถ เอา กลับ


มาด้ายแล้วนะ  อย่างเช่น เวลา   


อยากให้ พี่เอคิดให้ ดีก่อนที่จะตัดสินใจ ทำอะไรอะ 


  "(บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย แต่ในนิยายอาจจะมีภาคพิเศษตามมาครับ)  "


พี่เอ อย่า พูดงี้สิ   ทามจายม่าด้าย 


    

ส่วนเรื่อง มาลง ตอนต่อ ไป ก็ ตามใจ พี่เอ ละกัน 

ยัง ไง ก็ รออ่าน ยุ แล้ว   


P*S  เป็นห่วง ทั้ง พี่เอ  +  พี่นิคด้วย   

สู้ๆๆนะค่ะ  ทั้ง 2 คนเรย   




 

[Normalblue]

เอ๋   ผมว่าผมไม่ได้ว่าอะไรพี่นะครับ  ก็ปลอบไปเรื่อย
พี่รู้หรือเปล่าชีวิตพี่น่าอิจฉาขนาดไหน  เกิดมามีพร้อมทั้งความรักและความอบอุ่น
โตขึ้นมาก็มีคนรายล้อมฮ่อมรักมากมาย  ต่างกับผมที่ต้องหยิ่งเพื่อกลบเกลื่อน
เป็นผู้นำเพื่ออยู่ในฝูงชนที่ห้อมล้อมด้วยเหล่าวิศวกรมาดแมน ทั้งหลาย
จะพูด  จะจีบใครก็ไม่ดี  หาคนรู้ใจก็ไม่มี  ดูคนอื่นก็ไม่ออก  ใครปิ๊งเราไม่ปิ๊งเรา
หญิงก็มาจีบเยอะแต่ทำไงได้  เราก็คบกันเป็นเพื่อนแล้วกันนะ

อีกสักหน่อยผมก็จะเขียนไดอารี่ถาวรตัวเอง  ไดอารี่เศร้าๆ ของคนไม่สมหวัง
ของคนไม่เคยมีใครจริงใจ  มันเจ็บนะพี่  ถึงเพื่อนจะมีมากมาย  มันเหงา
มันว้าเหว่  เดียวดายเหมือนอยู่คนเดียวในโลกทั้งใบ....

หากพี่มีความรักแล้ว  มันไม่เสียหลายหรอกครับ  ที่พี่จะอุทิศตนเพื่อมันจนพี่ต้องเจ็บ
ดีกว่ายังไม่มีความรักเลย   ว่าไปแล้วผมจบก็ต้องแต่งงาน  จากนี้ไปผมคงจะหาชีวิต
นี่นิจ นิรันดร์รักแบบพี่ไม่ได้เลย...  หามิได้เลย...  และมันจะไม่หวนกลับมาแล้ว

อยากใช้คำว่า "วันวาน  ยังหวานอยู่" ได้จัง  ไม่รู้ชาตินี้จะมีโอกาสได้ใช้มันรึเปล่า...

                ปล.       ...  อยากบอกพี่ดังๆ จังว่า  พี่อย่าทำให้ความหวังของผม
หมดไปเลย  ผมยังอยากจะศรัทธาอีกสักครั้งว่าชีวิตนี้  ไม่ได้หดหู่เหมือนที่มันกำลังเป็นอยู่

[ranaways]

    


ไม่ปลื้ม

[BABY_CHICK]

 :m13:แสงสว่าง จะบังเกิด แด่ผู้มีปัญญา

มีสติก็มีปัญญา

ผมไม่ได้ลึกซึ้ง และไม่ค่อยได้ศึกษาธรรมะนะครับ

คิดได้แค่นี้แหละ

[a22a]

คุณ เอ คับผมว่าคุณตั้งสติและคิดทบทวนให้ดีๆนะคับ เวลาทุกข์ สุข ร่วมกันมาตั้ง 7 ปีคุณไม่เสียดายเวลาเหล่านั้นหรือคับ อย่าใช้อารมณ์นะคับใช้เหตุผลชิค
ผมบอกตรงๆผมอิจฉาคุณนะคับที่มีความรัก และเป็นที่รักของทุกๆคน ให้หันหน้าคุ่ยกันเสียนะคับอย่าหนีปัญหานะคับ สู้ๆนะคับเป็นกำลังใจใหทั้ง คุณ เอและคุณ นิค นะคับ

[maabbdo]

 

[delufy.monkey]

ชอบอ่านนิยายนายมากจ่ะ..... เป็นกำลังใจให้นะ

[broncho]

ง่ะ.... เข้าใจคุณเอนะ  อยากบอกว่าอย่าคิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น "ในนี้" เลยนะ เพราะแบบว่าบางที มันก็เกิดขึ้นได้  แต่พอมันเกิดขึ้นแล้ว ก็อย่าอาย อย่าคิดอะไรมาก ทุกคนในนี้เขาหวังดี อาจจะพูดผิดพูดถูกบ้าง ก็เชื่อว่าไม่มีใครคิดร้ายอะไร

ส่วน คุณคนนั้นอะ...ก็แหม... มันพูดยากแฮะ อย่างไรเสียเราก็เป็นคนอื่น พูดไปก็เหมือนจะยุ่ง แต่ขอพูดหน่อยเถอะว่า...

...ถึงแม้ว่าคุณเอ จะนำส่วนหนึ่งของชีวิต มาเปิดเผยที่นี่ แต่ทุกอย่างที่คุณเอเปิดเผย ก็เป็นสิ่งที่คุณเอคิดและตัดสินใจแล้ว  
ที่นี่ ถือว่าเป็นที่ส่วนตัวของคุณเออย่างนึง เหมือนเป็นบันทึก หรือ ไดอารี่ส่วนตัว ต่อให้มีความสัมพันธ์กันอย่างไง ถ้าเจ้าตัวไม่ยอม ก็ไม่ควรเปิดอ่าน หรือที่ยิ่งกว่าก็คือไม่ควรเข้าไปเขียนอะไรเพิ่มเติม

คนเราต้องมีที่ๆ เป็นส่วนตัวกันบ้าง ถึงแม้ว่าที่แห่งนี้คนอื่นจะรู้จะเห็น แต่ก็รู้เห็นเท่าที่คุณเอให้รู้
ดังนั้น...ถ้าคุณเข้าใจ ก็ช่วยทำตามที่คุณเอขอเถอะ...

ปล. ไม่ได้พูดเพราะเข้าข้างคุณเอ หรือเพราะอยากอ่านต่อ  แต่อยากให้คุณเข้าใจ

ไม่มีใครอยากถูกไล่ล่าตามหาจนหมดหนทาง
หลายคนบอกว่าการหนี ไม่ช่วยอะไร  แต่อย่างน้อย การถอยห่างออกมา ก็ช่วยให้มีความเป็นส่วนตัว ได้คิด หรือ ได้พัก บ้าง
นิสัยคนเรา แม้ว่าอาจจะชอบเก็บอะไรไปคิดคนเดียว ปากหนัก ไม่ปรึกษา แต่ต้องเข้าใจว่า "นิสัย" ไม่ได้เกิดขึ้นวันนี้พรุ่งนี้แต่เป็นสิ่งที่คนๆ หนึ่งเติบโตขึ้นมาพร้อมกับมัน คุณควรจะยอมรับและให้เขาได้เป็นตัวของตัวเอง  ถึงแม้ว่าคุณจะมีความเป็นผู้ใหญ่กว่า ตัดสินใจได้มีเหตุมีผลมากกว่า แต่ต้องอย่าลืมว่าเขาเองก็มีสิทธิที่จะคิด และตัดสินใจด้วยตนเองเหมือนกัน แม้ว่าผลของมันจะเป็นอย่างไร จะดีหรือไม่ดี แต่เราเชื่อว่าความผิดพลาด สอนให้เราเติบโตขึ้น ก็เหมือนการหัดเดิน ถ้าล้มมันก็เจ็บ แต่ก็ทำให้รู้ว่าพอล้มแล้วจะลุกขึ้นมาได้อย่างไร และรู้ว่าจะทำยังไงไม่ให้ล้ม  คุณต้องปล่อยให้เขาหัดเดินเอง เพราะเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะอุ้มเขาไปตลอด จะดีกว่าคือให้เขารู้ว่ามีคุณอยู่ตรงนี้ ถ้าเหนื่อยล้าอยากพักพิงก็สามารถเดินมาหาคุณได้ตลอดเวลา....

[yumyam]

เข้ามาอ่านแล้วไม่ทราบว่าทั้งคู่มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า  ถ้ามีจริงๆ อยากจะให้คิดทบทวนอีกครั้งนึง  7 ปี ที่คบกัน  ทั้งคู่ก้าวข้ามผ่านอะไรมาด้วยกัน น่าจะเยอะ  มันยังไม่มากพอที่จะช่วยรั้งเหนี่ยวได้อีกหรือ  การที่คนสองคนจะได้เข้ามาเดินข้างๆกัน  ก้าวเดินไปในทิศทางเดียวกัน  ช่วยกันฉุดช่วยกันดึงยามมีปัญหา  หายใจเข้าออกในจังหวะเดียวกัน  ประสานมือ ผสานหัวใจหลอมรวมกันมา  มันไม่ง่ายเลย  บางคนทั้งชีวิตยังไม่เจอคนที่จะก้าวมาเดินเคียงข้างด้วยซ้ำไป  แต่ถ้าเรามีโอกาส  มีคนข้างๆ  น่าจะช่วยกันถนอมนาวาแห่งรักของทั้งคู่ให้ไปพร้อมๆกัน 

ความรักของคนเรามันเหมือนอยู่ในเรือลำเดียวกัน  มันต้องมีบ้างบางครั้งที่เจอพายุ เจอแดดจ้า ถ้าเราพายอยู่คนเดียวมันมีแต่ล่ม  สองใจรวมกัน  สี่มือประสาน ต่างคนต่างฟังเสียงของกันและกัน  ช่วยกันพาย ช่วยกันถ่อ  ไม่ว่าจะเจอหนักหนาสาหัสแค่ไหน  ก็จะสามารถผ่านพ้นมันไปได้พร้อมๆกัน 

ขอบอกว่าเคยเกิดปัญหามาเหมือนกัน  ไม่มีคำว่าถอยคนละก้าว  มีแต่คำว่าลุยหน้าลูกเดียว  ในที่สุด  ต้นรักที่ปลูกร่วมกัน  เป็นคนถอนมันทิ้งไปกับมือ  เพราะมั่นใจในตัวเองเยอะเกินไป  ในที่สุดวันนี้มันไม่มีอะไรเหลือเลย  กว่าจะทำใจได้นานมาก  ต้องฝ่าฟันอะไรคนเดียวจากที่เคยมีกันสองคน ไม่มีมืออุ่นๆคอยประคอง มันไม่ง่ายเลยจริงๆ 

ต้องขอโทษ เอ  ที่อาจจะพล่ามอะไรไปเยอะแยะ แต่ไม่อยากให้เจอเหมือนกับที่ตัวเองเจอมา

จริงๆแล้วเรื่องราวของคนสองคน  มันลึกซึ้งเกินกว่าคนนอกจะรับรู้ได้  และทั้งคู่น่าจะรู้ดีที่สุด  ค่อยๆคิด  ค่อยๆตัดสินใจ นะ 

[Estel]

อ่า พี่เออ่ะ วิลไม่ได้หักหลังพี่เอซะหน่อย
แค่ให้พี่นิคยืม account เข้ามาโพสต์เฉยๆ
พูดเหมือนกับว่าวิลเป็น traitor เลย
 

ถ้าพี่เอคิดงั้นวิลก็ขอโทษแล้วกัน ที่ลำลายความเชื่อใจที่พี่มีให้
ขอโทษครับ เรื่องนี้วิลบอกแล้วว่าไม่ยุ่ง แต่ก็คงยุ่งมากไปจนได้
ขอโทษอีกครั้งครับ
 

พี่ๆ คนอื่นพูดให้ข้อคิดไปแล้ว ผมก็พูดให้พี่นิคฟังแล้ว
ผมรู้ว่ายังไงพี่ก้อ่านคอมเม้นท์ เอาไปคิดแล้วกันครับ

ไม่พูดมากแล้ว เดี๋ยวผมผิดอีก ดูแลตัวเองด้วยครับ

[ben~ya]

  อย่าโกรธกันเลยนะ รักกันนะดีแล้ว

[@#Jackie#@]

เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน ครับ ไม่มีอะไรจะบอกหรอกครับ ผมประสบการณ์น้อยในเรื่องพวกนี้

เป็นกำลังใจให้กันและเข้าใจกันมาก ๆ ยอมถอยกันสักคนละก้าว ลองมองย้อนกลับไปในวันที่ทั้งสุขและทุกข์

แน่นอนครับ เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขมันได้ แต่เราสามารถทำวันพรุ่งนี้ให้มันดีกว่าได้

โชคดีนะครับ แล้วจะคอยอ่านนิยายต่อไป