- 2 -“มึงทนกลิ่นผัวไม่ได้หืม หรือชอบกลิ่นไอ้เหี้ยที่เด็กกว่ากู”
“พี่พูดอะไร ผมไม่เข้าใจ” ชักโมโหแล้ว ถึงจะรู้พี่เขาเมาแต่เล่นพูดแบบนี้ผมก็เหลืออด
“หึ!..แทงใจดำสิท่า” สีหน้าแววตาขึงโกรธ จ้องผมอย่างผิดปกติ
“พี่เป็นอะไร ผมไม่เข้าใจที่พี่พูด” แทนที่จะได้คำตอบ
ร่างผมกลับถูกบีบหัวไหล่อย่างแรง พร้อมกระชากลุกด้วยแววตาแดงก่ำจ้องผมเขม็ง
“มึงมันตีหน้าซื่อเก่ง กูให้โอกาสมึงพูดใหม่ค่ำนี้มึงไปไหนมาป๊อป”
สตั๊นไปหลายวิ พี่เขาเค้นถามผมไปไหนมา ทั้งที่บอกไปแล้วอ้างกลับบ้าน แต่ตอนนี้คงไม่เชื่อผมแน่
“ผะ..ผม” เริ่มติดอ่างแล้วกู
“บอกกูมึงไปไหนมาห๊ะ!” ตะคอกจนเผลอสะดุ้ง แถมเจ็บไหล่สุดๆเล่นบีบไม่ออมแรงเลยครับ ผมหน้านิ่วเจ็บไหล่บรรลัย
“โอ๊ย! ผมเจ็บปล่อยมือก่อน” พยายามขอร้อง แต่ไม่ได้ผล
“แค่นี้ยังน้อยไป อยากให้ปล่อยบอกกูสิ มึงไปไหนมาไอ้ป๊อป”
“ผมกลับบ้าน” เอาวะ!..ปากแข็งไว้ก่อน
“มึงมีหน้าโกหกอีก มึงไปหาชู้..ไปหาไอ้ขิงมึงทำอะไรนึกหรือกูไม่รู้ มึงต้องการอะไรจากกูป๊อป
มึงเอาเพลงกูไปให้เพื่อนมึงยังกล้าตีหน้าซื่อหืม มึงเป็นหลานไอ้พนม..มึงเข้าวงกูมาเพราะมันจัดการให้ใช่ไหม
ต้องการมาเล่นงานกูหรือไงป๊อป มึงคิดผิดเล่นกับใครไม่เล่น อยากลองดีกูงั้นหรือป๊อป
กูเคยบอกมึงแล้ว กูไม่ชอบคนทรยศหักหลักหลอกลวงปริ้นปร้อน แต่มึงก็ทำสิ่งเหล่านี้
ยอมรับกูรู้สึกดีกับมึงอย่างที่ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายคนไหน กูอาจรักมึงไปแล้วด้วยซ้ำ
แต่ดูสิ่งที่มึงทำกับกู มึงหลอกกูขโมยเพลงกู มึงรวมหัวหวังทำลายกู
ได้เลยป๊อป..เมื่อมึงเริ่มสงครามก่อน กูจะทำให้มึงลืมไม่ลง ว่าคนอย่างกูทำอะไรกับมึงได้บ้าง..ฮะฮ่าๆๆ”
ผมขนหัวลุกชู่ว!! หนาวจนเข้ากระดูกตกตะลึงพรึงเพริดไปกับคำบริภาษที่พี่ร็อคผรุสวาทให้ได้ยินเต็มสองหู
พี่เขารู้เรื่องผมไปหาไอ้ขิง กำลังเข้าใจผิดว่าผมขโมยเพลงไปให้เพื่อน พี่เขารู้ผมเป็นหลานอาพนมยุ่งล่ะสิ
“พี่ร็อคอย่า..อย่าครับ..อย่าทำผม” แหกปากร้องลั่นหลังเสื้อผ้าที่ใส่ถูกฉีกกระชากขาดสะบั้นไม่เป็นชิ้นดี
ร่างผมดูกระจ้อยหร่อยไปทันทีเมื่อเทียบพายุอารมณ์ที่ทะลักทะลายออกจากพี่ร็อค
เสียงผมถูกกลืนหายด้วยจูบโหดร้ายแสนทารุณ ไม่มีความอ่อนโยนนุ่มนวลเลยแม้แต่น้อย
กลิ่นคาวเลือดคลุ้งในปาก คาดว่าแตกเลือดซิบอย่างไม่ต้องสงสัย ผมพยายามดิ้นรนขัดขืนถีบยันก่อนถูกกดทับหน้าขา
ด้วยขาแกร่งทรงพลังจนเจ็บน้ำตาเล็ด ตั้งใจกัดลิ้นที่รุกล้ำเหมือนพี่เขาจะระวังอยู่ก่อน
ถึงได้รวบข้อมือผมยึดไว้ด้วยมือค้างเดียว ข้างที่เหลือบีบคางจนร้าวปานกรามแหลก
น้ำตาผมไหลพรากแล้ว เมื่อท่อนขาแกร่งที่กดทับจนอ่อนแรงเริ่มชาไปหมด หัวเข่าดันแยกขาผมถ่างกว้าง
ไม่มีการนำร่องเบิกทางไม่มีตัวช่วยไม่ใช้เจลไม่มีการเล้าโลม ที่สำคัญไม่มีความอ่อนโยนให้
พอรูดซิปกางเกงงัดอาวุธประจำกายออกมาได้ ก็ดันพรวดเข้ามาในร่างผมอย่างไม่ปราณีปราศัย
“โอ๊ยยยย!!!...” เผลอร้องลั่น พยายามดิ้นหนีแต่ไม่เป็นผล จุกแน่นเจ็บเหมือนร่างแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี
กับการใช้กำลังบังคับขืนใจอย่างไร้ความปราณี ผมไม่คิดว่าพี่ร็อคจะทำผมลง
ตอนนี้พี่เขาไม่เหลือความเอ็นดูให้ผมแม้แต่น้อย ไม่สนใจเสียงร้องของผมด้วยซ้ำ ตะครุบมืออุดปากแน่น
พร้อมโจนจ้วงกระแทกท่อนเนื้อขนาดใหญ่เข้าสู่ร่างกายผมอย่างไม่บันยะบันยัง
ลมหายใจผมอึดอัดแทบขาดใจ แต่กลับแจ่มชัดรับรู้ถึงวัตถุที่ขยับเคลื่อนรุนแรงในร่าง
ก่อนสติจะดับลงเมื่อทนเจ็บต่อไปไม่ไหวกับการเสียดสีรุนแรงจนสุดทนรับไหวจริงๆ..
“ไอ้ร็อค..มึงรุนแรงไปหรือเปล่า” เสียงคนคุยกัน
ผมปรือตาหนักอึ้งพร้อมอาการเวียนหัวปวดระบบร้าวไปทั่วร่าง โดยเฉพาะทางด้านหลัง
“หึ! น้อยไปด้วยซ้ำ” เสียงพี่ร็อคฟังดูแล้งน้ำใจสุดๆ
“แต่มึงยังไม่ได้ฟังคำอธิบายของมันเลย มึงเชื่อไอ้เต้พูดถึงกับมาลงที่ไอ้ป๊อปกูว่าไม่ยุติธรรม
มึงนัดเคลียร์กับไอ้เต้โดยมีพี่ตาลติดต่อเมื่อคืน มึงก็ได้คำตอบชัดแจ้งหมดแล้วหรือร็อค”
พี่เกรย์ดูท่าไม่พอใจอยู่พอสมควร ผมเริ่มมองเห็นแล้วประตูเปิดแง้ม
ทำให้เห็นพวกพี่เขากำลังเถียงตรงโซฟา ห่างประตูห้องออกไปไม่ไกลมากนัก
“หนนี้กูเชื่อมันวะ กูเสียใจเรื่องราณีมันเคยเตือนกูกลับมองข้ามความหวังดีของมันไป
ดันไว้ใจไอ้พนมผลเป็นยังไงพวกมึงก็เห็นกันแล้วนี่ เพลงของพวกเราไอ้ป๊อปมันเอาให้ไอ้ขิง
ไอ้เต้รู้สึกคุ้นก็จริงแต่ค้านผู้บริหารค่ายต้นสังกัดไม่ได้ อีกอย่างมันกำลังลำบากไม่มีที่ยืน
เพราะไอ้พนมบังคับมันให้ออกจากวงเรา ไอ้เต้บอกไอ้พนมใช้เงินฟาดหัวมันสิบล้าน
มันพลาดที่เสียพนันบอลไม่ให้พวกเรารู้ว่ามันแอบเล่น ไอ้พนมอยู่เบื้องหลังเพราะคิดกำจัดไอ้เต้ไป
จึงฉวยโอกาสนี้ยื่นเงื่อนไขบีบไอ้เต้ออกจากวงแล้วยัดหลานแท้ๆ คือไอ้ป๊อปให้เข้ามาแทน
หวังมาทำลายกูไงเกรย์ มึงตาสว่างเสียที อย่าให้ความใสซื่อจอมปลอมของไอ้ป๊อปมันหลอกมึงได้”
ผมนิ่งฟังอย่างร้าวรานใจกับเรื่องราวที่ผมไม่ได้มีส่วนแม้แต่น้อย แต่ตกเป็นจำเลยให้พี่ร็อคหมายหัวไปเรียบร้อย
“คุณพนมจงเกลียดจงชังไอ้เต้กับมึงทำไม ในเมื่อราณีก็อยู่กินมาหลายปีแล้วนี่หว่า”
พี่เกรย์ยังไม่ลดละความพยายามโต้แย้งคำพูดพี่ร็อค
“ไอ้เต้มันบอกกูตลอดเวลาราณีไม่เคยลืมกู เธอยังรักคิดถึงกูเสมอ ไอ้พนมมันรู้เรื่องนี้มาโดยตลอด
มันระแวงกลัวกูเอาเธอคืน ไอ้เต้บอกกูว่าราณีเคยระบายความรู้สึกของเธอให้มันฟัง
มันถึงรู้เธอไม่เคยหมดรักกูเลย ส่วนเรื่องที่เธอต้องฝืนใจไปอยู่กินกับไอ้พนมเพราะมันใช้วิธีสกปรก
ทำให้เธอตกเป็นของมันจนไม่กล้าสู้หน้ากูอีก ไอ้พนมมันขู่จะเอาภาพลับของเธอประจานหากเธอเลือกกู
ซ้ำเธอยังกลัวฉุดกูลงต่ำ จึงยอมฝืนใจเลือกอยู่กับมันเพื่อให้กูเดินไปข้างหน้าได้
ไอ้เต้มันทนเห็นพฤติกรรมชั่วช้าไอ้พนมไม่ไหว จึงรับปากเธอมันจะหาหนทางให้กูกับเธอปรับความเข้าใจกัน
มันเองก็ทนเห็นกูอยู่โดยไม่มีหัวใจไม่ได้ ต่อให้มันรักกูแต่เห็นกูเป็นแบบนี้ มันยินดีให้กูมีความสุข
เรื่องนี้รู้ถึงหูไอ้พนมมันจึงวางแผนกำจัดไอ้เต้ ยัดเยียดไอ้ป๊อปให้เข้ามาเป็นตัวบ่อนทำลายกูแทน
มันต้องการถือไพ่เหนือกว่า ตอนนี้มันทำสำเร็จเพราะกูเผลอคบกับหลานมันจนได้เสีย
เรื่องนี้กลายเป็นข่าวดังทันทีถ้าหากมันหยิบมาเป็นประเด็นล่ะก็
มึงเข้าใจหรือยังไอ้ป๊อปมีจุดประสงค์อะไรที่เข้ามาอยู่ในวงพวกเรา”
“กูยังไม่เก็ท ไอ้พนมมันรู้ได้ยังไงว่ามึงจะเล่นด้วยกับหลานของมัน
เรื่องนี้มีแต่พวกเราที่รู้ไม่ใช่หรือวะ พี่คมเป็นคนยิงคำถามเสียเอง
“ทีแรกกูก็คิดแบบมึง หลังฟังเหตุผลไอ้เต้มันบอกกูไอ้ป๊อปเป็นเด็กที่ฮอตในหมู่ผู้ชาย
มีแต่คนรุมจีบแม้แต่ไอ้ขิงก็หลงรักมัน พวกมันเล่นละครตบตาเรา ไอ้พนมมั่นใจว่าไอ้ป๊อปถ้าได้ใกล้ชิดกู
คงทำให้กูหวั่นไหวไม่ยาก เพราะกูยังไม่มีใคร พวกมึงเองก็รู้สึกกับมันนี่ ทำไมต้องถามกูวะคม
มึงกับไอ้เกรย์ยังแข่งกันจีบมันอยู่เลย คุณสมบัติข้อนี้ของหลานมัน ไอ้เหี้ยนั้นมันมองเห็นตั้งแต่แรก
หรืออีกนัยมันกับไอ้ป๊อปรวมหัวกันจับกูแต่แรก ไอ้เต้มันคาดคั้นถามกูด้วย ว่าเผลอมีอะไรกับไอ้ป๊อปหรือยัง
มาถึงขั้นนี้กูเลยไม่คิดปิดบังมัน ไอ้เต้ถึงได้กล้าย้ำว่าตอนนี้พวกเราหลงกลไอ้พนมเต็มๆ
แต่กูจะทำให้มันรู้สึกด้วยมือกูเอง มันส่งหลานมาทำลายกูใช่ไหม กูนี่จะทำไอ้ป๊อปให้ย่อยยับคามือ
มันจะอยู่ก็ต้องอยู่อย่างทรมาน ตอนนี้พวกมึงประณามการกระทำกูอีกหรือไอ้เกรย์ ไอ้คม” พี่ร็อคย้ำถามเพื่อนเสียงหนักแน่น
“ถ้าไอ้ป๊อปลงทุนทำเรื่องเหี้ยขนาดนี้ มึงจะทำอะไรก็เรื่องมึงร็อค เดิมทีมันก็ตกลงคบกับมึงแล้ว
แค่กูห่วงขืนมันเจ็บหนักจะอัดเพลงกันยังไง มึงอย่าลืมเราเหลือเวลาไม่มากต้องเข้าห้องอัด
ไอ้ป๊อปมาเจ็บใครตีกลองให้วงเราวะร็อค” พี่เกรย์ให้เหตุผล
“หึ! มึงไม่ต้องห่วง ถ้าหากมันเล่นแง่กูจะดึงไอ้เต้มาแจม ดูสิว่ามันกับไอ้พนมอามันจะรู้สึกยังไง
เชื่อกูเถอะไอ้ป๊อปไม่ยอมให้ไอ้เต้ได้เหยียบเข้ามาที่นี่หรอก” พี่ร็อคพูดอย่างมั่นใจในความคิดตัวเอง
ว่าผมคงไม่ยอมให้พี่เต้กลับมาตีกลองแน่ พี่เขาพูดไม่ผิดแม้แต่น้อย เพียงเหตุผลต่างกันอยู่
ผมต้องการตีกลองเพลงที่ผมแต่ง ไม่ต้องการให้ใครมาทำหน้าที่นี้ไม่ใช่เรื่องแก้แค้นอย่างที่พี่เขาคิด
“มันวางแผนทำลายมึง แต่กลับเอาเพลงที่มันแต่งให้มึงร้องนี่หรือ ตกลงกูงงไอ้ป๊อปกับไอ้พนมมันคิดกันยังไง”
พี่คมตั้งสมมุติฐาน ผมเองก็รอฟังว่าพี่ร็อคจะแย้งยังไง เพราะผมไม่เคยคิดเรื่องเหล่านี้
“มึงอย่าไปหลงเชื่อในสิ่งที่มันทำ มันยอมให้เพลงกูร้องลึกแล้วมันวางแผนกับอามัน
ตั้งใจทำให้กูหลงหัวปักหัวปำจนไม่ไปยุ่งกับราณีอีก สิ่งที่ไอ้ป๊อปลงทุนทำดีกับกูก็เพื่อเหตุผลนี้เข้าใจไหมคม
คนที่มันชอบคือไอ้ขิงเพื่อนมันโน้น มันสองรักกันเมื่อวานก็แอบนัดแนะไอ้ขิงไปหาถึงสถานี
ไอ้เต้บอกกูหมดว่ามันสวีทกันแค่ไหน มันมาหลอกกูอ้างกลับบ้าน มึงรู้แล้วสิหน้าซื่ออย่างไอ้ป๊อปตอแหลเก่งแค่ไหน
นับแต่นี้มันคือตัวระบายความเงี่ยนให้กูเท่านั้น กูจะทำให้มันกับไอ้พนมอกแตกตายไปเลย
อยากเสนอหลานมาให้กูดีนัก กูก็จะสนองให้ถึงใจ ไอ้ป๊อปเป็นได้แค่ตัวแก้เงี่ยนให้กูไว้ระบาย
ดีเสียอีกกูจะได้ไม่ต้องสาวว่าวให้เมื่อยมือ” ผมกลั้นเสียงสะอื้นไว้สุดกำลัง
หลังฟังประโยคบีบเค้นหัวใจจนแตกสลายแทบไม่เชื่อหูว่าจะได้ยินหลุดออกจากปากพี่ร็อค
นี่คือเหตุผลที่พี่เขาทำกับผมเมื่อคืน เพราะแบบนี้ไงถึงไม่สงสารผมเลย
น้ำตาไหลสั่นสะท้านร้องไห้หนักโดยไม่ยอมให้เสียงหลุดรอด นี่หรือไอดอลที่ผมรักหมดหัวใจ
นี่คือคนที่ผมคิดว่ารักเขามาก และเขาเองก็รักผมเช่นกัน..ตอนนี้ผมกลับเห็นแค่คนที่ต้องการแก้แค้น
โดยใช้ผมเป็นเครื่องมือ ไม่ต้องรอให้เขาลงมือหรอก เพียงคำพูดไม่กี่ประโยคผมก็แทบขาดใจแล้วด้วยซ้ำ
ยิ่งคิดยิ่งน้ำตาไหลอย่างไม่สามารถห้ามไว้ได้ ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องระยำตำบอนนี้ด้วยนะ
ผมผิดอะไรหรือครับ ทั้งที่ต้นสายปลายเหตุผมไม่เคยรู้มาก่อนด้วยซ้ำ..?
ดราม่าเริ่มจะร้อนแรง และจะหนักหน่วงขึ้นอีกเรื่อยๆ
ช่วงนี้คอยเป็นกำลังใจให้น้องป๊อปของเราด้วยนะคะ
ขอบคุณมากๆ ค่ะที่ติดตามกันด้วยดีเสมอมา
หัวข้อ: @@โดย Luk {ป๊อป&ร็อค..วงรักหน่วงใจ} 4/7/57++P.29..End พร้อมเปิดจองหนังสือ P.1 (อ่าน 193819 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก