หัวข้อ: @@โดย Luk {ป๊อป&ร็อค..วงรักหน่วงใจ} 4/7/57++P.29..End พร้อมเปิดจองหนังสือ P.1

[nonnn]

แอบใจหาย...คิดว่านักเขียนจะไม่มาอัพซะแล้ววว
บอกเลยว่าดีใจมากที่วันนี้รีหน้านิยายแล้วเจอตอนใหม่...**เข้ามารอนักเขียนทุกวันเลย**


มาครั้งนี้อ่านยาวเพลินมากสามตอนรวด ถ้าเป็นแบบนี้ได้ทุกตอนนี่จะดีมาก
อ่านแล้วติดอารมณ์ค้างแทบทุกครั้งเลย...
แต่ไหงวันนี้มีปมอะไรมาให้คิดเล็กน้อยอีกล่ะเนี่ย คือจริงๆมันอาจจะไม่มีอะไรหรอก
แต่คนอ่านก็แอบคิดอยู่เหมือนกัน (จะเกริ่นเรื่องของเต้มือกลองนี่แหละ)
เอาตรงๆเลยตอนที่รู้ว่าเต้แอบชอบร็อคนี่อึ้งไปนานหลายนาที
มันแบบว่า...??? เกิดขึ้นได้ยังไง ตอนไหน เมื่อไหร่?? โอกาสที่มันจะเป็นแบบนี้นี่แทบไม่มี
แต่ก็นั่นแหละ ตามอย่างที่ร็อคเล่าให้ป๊อปฟังว่าจริงๆแล้วเต้ชอบร็อคมาตั้งนานแล้ว
ก่อนที่จะร่วมวงดนตรีกันซะอีก และที่สำคัญเต้ไม่ใช่หนุ่มร่างบางหน้าหวานเหมือนป๊อปด้วยนี่สิ
เป็นใครก็คงรู้สึกตะขิดตะขวงใจอยู่ดี อีกอย่างที่ร็อคไม่คิดเกินเลยกับเต้คงเพราะเป็นเพื่อนกันมากกว่า
มันคงก้าวผ่านถึงขั้นนั้นไปไม่ได้ และที่สำคัญคือร็อคไม่ได้เป็นเกย์มาตั้งแต่ต้น แมนเต็มร้อยเลยนี่สิ
อีกอย่างร็อคก็คบกับราณีแล้วด้วย คงอยากทุ่มเทความรักให้ผู้หญิงคนนี้แค่คนเดียว
มันหายากมากนะที่ร็อคจะทุ่มเทให้ใครได้มากขนาดนี้ เป็นเพราะว่าก่อนหน้านั้นร็อคคบไปวันๆ
เป็นคนเจ้าชู้ แบบใครเข้ามาเสนอก็สนองให้แบบไม่คิดอะไรมากกว่านั้น
แสดงว่าราณีก็น่าจะมีดีพอตัวที่เอาร็อคอยู่ได้(ในตอนนั้น) มันคงผิดเพราะตัวราณีเองด้วยแหละ
ร็อคอุตส่าห์ไว้ใจ/มอบหัวใจให้เต็มดวง แต่สุดท้ายก็หักหลังกันได้ ดันไปคบกับอาพนมซะได้หน้าตาเฉย
สมควรที่ร็อคจะไม่อยากได้ยินชื่อของผู้ชายคนนี้ ...
ยิ่งตอนที่ป๊อปเหมือนอยากรู้เรื่องของอาพนมแล้วร็อคมีท่าทีโกรธจัดจนไม่อยากเล่านี่หัวใจคนอ่านเริ่มกระตุกแล้ว
เหมือนเริ่มได้กลิ่นดราม่าเข้าไปทุกคราว...โบ้ยให้งานไปตกอยู่ที่เกรย์เลย
ถึงแบบนั้นก็ยังดีที่เกรย์พอจะรู้อารมณ์ของร็อคบ้างถึงไม่ยอมเล่า ณ วินาทีนั้น


แต่ประเด็นเรื่องคณะของวง Lucky one นี่ทำเอาอึ้งเป็นรอบที่สอง
คาดไม่ถึงเหมือนป๊อปเลยว่าร็อคจะเรียนเกษตร คงเพราะความดิบเถื่อนแบบนี้น่าจะเหมาะ
กับวิศวะมากกว่า?? ไหงถึงมารักการปลูกผัก เพาะพันธุ์พืช รดน้ำพรวนดินไปได้
สุดท้ายและท้ายสุดก็ไม่ได้เอาวิชาที่เรียนไปใช้กับอาชีพที่ตัวเองทำอยู่ดี
เพราะปัจจุบันร็อคหันมาเอาดีด้านดนตรีแทน คงเลี่ยงไม่ได้ด้วยแหละ บริษัทของพ่อตัวเองแท้ๆนี่เนาะ

กับความเจ้าเล่ห์ของร็อคนี่ก็ไม่น้อยหน้าใครเลย พยายามหาเศษหาเลยกับป๊อปตลอดเวย์
ไอ้ที่หลอกล่อให้ป๊อปพูดว่ายอมนี่มีแผนมาตั้งนานแล้วใช่ป่ะ??
ป๊อปเอ๊ยยย ก็ยังเด็กอยู่แท้ๆเลยไม่น่ามาตกหลุมพรางของสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างร็อคเลยนะ
แต่จะไปเถียงสู้คนมากประสบการณ์ได้ยังไง? ของแบบนี้ต้องสมยอมอย่างเดียวเท่านั้นแหละป๊อปเอ๊ย


แล้วไอ้คำสั่งห้ามว่าดื่มได้แค่สองแก้วนี่มันอะไร๊...ทำไมหนูป๊อปถึงมึนกลับมาได้แบบนั้น
โธ่่ ป๊อปหนอป๊อป ...หลังอาบน้ำชำระกายเสร็จก็ต้องยอมถวายตัวให้กับร็อคเข้าให้ซะแล้ว
มันเป็นเอ็นซีที่แบบว่า...ดาสแสาดเานอมดสเยเสวงอววกว (บรรยายไม่ได้นั่นเอง) 
เป็นอะไรที่โดนใจสุดยอด 
ครั้งแรกนี่ร็อคเล่นเอาหนูป๊อปซะน่วมเลยนะ งานนี้ลุกไม่ขึ้นอย่างแน่นอน
ถึงขั้นจับไข้บนเตียงชัวร์ป้าบ...ระดับความหื่นของร็อคนี่เข้าขั้นแอดว๊านซ์เป็นที่สุด
แอร๊ยยยยยย อิจฉาแทนป๊อปจริงๆ ถือเป็นผู้ชายคนแรกที่ร็อคยอมมอบสัมผัสพิเศษให้เลยนะ
ดูเหมือนว่าร็อคจะหลงหนูป๊อปเพิ่มขึ้นด้วยสิท่า แบบนี้ใครมายุ่งนี่มีเคืองแน่นอน!!


แต่แหมม ไหนๆดราม่าก็รอจ่อเต็มที่แล้ว ตอนหน้าจะมีกระอักเลือดกันไหมเนี่ย
ต้องเคล้าน้ำตาแทนใช่หรือไม่??? ยังไม่อยากเสียน้ำตาเลยจริงๆ
หนูป๊อปยังเด็กอยู่แท้ๆ ใครกล้าใจร้ายทำกันได้ลงคอ...
ปล.แอบกลัวการกลับมาของเต้กับวงของขิงเปิดตัวครั้งแรกกับสื่อมวลชนนี่แหละ
โอ๊ยยยย รู้สึกเหมือนลางสังหรณ์มันจะเกิดขึ้นจริงยังไงก็ไม่รู้แฮะ
(งานนี้นักเขียนอย่าทิ้งช่วงไปเป็นอาทิตย์อีกนะคะ มันค้างแบบอยากอ่านต่อมาก)

[poppycake]

อ๊ายยยย~~~~!!!!
อยู่ๆเค้าได้กาน เราฟิน!!! >\\\<
น้องป๊อปเปนมาโซ ก้อไม่เปนไรน๊า
อิอิอิอิ -,.-

[~มือวางอันดับ1~]

คิดถึงน้องป๊อบ แต่ตอนนี้ อย่างเดียวจริงๆๆๆๆ

[mystery Y]

สมกับเป็นวงร็อคจริงๆดิบเถื่อนซะ แต่ป๊อปก็ชอบซะงั้นเลือดสาดเลย~

[shoi_toei]

เฮือกกกกกกกกก เลือดสาดดดดดดกันไป

[boonpa]

 :jul1:เตรียมทิชชูไม่ทันเลย

[DeShiWa]

มาเป็นกำลังใจให้ก่อนครับ

รอให้ผ่านช่วงมาม่าไปก่อน

[nozzle]

ในที่สุดก็มาแล้วว เย้ๆ

ครั้งนี้ทิ้งช่วงนานกว่าที่เคย แอบใจหาย อิอิ

เม้นท์ไม่เก่ง  อาจไม่ได้เม้นท์ทุกตอน

แต่ซุ่มบวกเป็ดตล๊อดๆ นะเจ้าคะ

[B52]

เล่นเอาสะ....

[bobie]

หายไปนาน กลับมาทีคุณลักษณ์จัดเต็มมากกกก
ในที่สุดน้องป็อปก็เสร็จพี่ร็อคจนได้
แต่เพิ่งจะมีความสุขกันเองอ่ะตอนหน้าก็เตรียมตัวกินมาม่าแล้ว
เอาใจช่วยป็อปกะพี่ร็อคน้าาาา

[►MoNkEy-PrInCe◄]

สรุปป็อปมาโซ??
อะไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือฉาก...เรียกเลือดมากก
ไม่เคยอ่านฉาก...ละเอียดยิบถึงขนาดนี้ -//-

[ReiiHarem]

น้ำเดือดแล้ว ใส่เส้น ใส่ผัก ใส่ไข่ รอปรุงจ้า

[poohanddew]

  เลือดหมดตัวก่อนซดมาม่า
ในที่สุดป็อปก็เสร็จพี่ร็อค

[mild-dy]

 

[GUNPLAPLASTIC]

เลือด หมด ตัว เเล้ว ค่ะ
 

[่patsaporn]

พี่ร็อคนี่แกชัดเจนดีทุกอย่าง ส่วนน้องป๊อบของเราใสๆ แต่หนูก็สู้นะ
ผูกพันกันเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ต่อไปถ้ามีอะไรเข้ามากระทบมันก็จะเจ็บเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า
น้องป๊อบของพี่สู้นะลูก พี่ร็อคก็แบบรักน้องเยอะๆ เชื่อใจเยอะๆ ดูแลเยอะๆ
พระเอกโง่ไม่เอานะคะ พลีสสสสสสส

อยากอ่านตอนหน้ามาก มาเร็วๆ นะคะ คำโปรยตอนท้ายทำให้แม่ยกน้องป๊อบใจคอไม่ดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[Turn_righT]

เอิ๊ก!!! 
ขอบคุณที่มาต่อจ้ะ แบบว่า..ได้ใจมากกกก

[Nus@nT@R@]

กรี๊ดดดดดดพี่ร็อคฟาดน้องป๊อบแระ

[nutty]

หวานไม่สุดเพราะโดนขู่เรื่ิองมาม่า 555
สงสัยจะมาจากเรื่องเพลงเปิดตัวของขิง
กับตะหงิดใจเรื่องเต้มือกลอง
หวังว่าคงไม่ไปอยู่วงเพื่อนน้องให้ยิ่งอึมครึมนะ

[KuMaY]

น้องป๊อปเรียบร้อยโรงเรียนพี่ร็อคซะแล้ว
ดุเดือดเผ็ดมันส์มาก

เตรียมตั้งน้ำร้อนรอต้มมาม่า
อย่าดราม่าเยอะเลยนะ แค่พอน้ำตาซึม อย่าถึงกลับต้องน้ำตาไหลพรากเลย

[badbadsumaru]

งึ้ยยย
เสร็จพี่ร็อคไปแล้ว
555555555555

[warin]

 

[Hummer]

กำเดาทะลัก สมการรอคอย

[luxilove]

ป๊อป&ร็อค..วงรักหน่วงตับ
Part..15



“ไงมึงคราวหลังไม่ต้องแดกเยอะ กินไม่เก่งดันเสือกล่อซะแฮงค์หึ!
ดีเป็นวันหยุดไม่งั้นเสียงานหมด” พี่คมเทศนาผมยกใหญ่ เช้านี้เพิ่งโผล่หัวออกจากห้องได้
ตั้งแต่คืนไปเที่ยวร้านพี่ตู้ผมก็ซมไข้ พวกพี่เขาเข้าใจว่าผมป่วยเพราะแฮงค์เหล้าจนไข้ขึ้น คงฟังจากพี่ร็อคล่ะมั้ง

“ครับ” รับคำสั้นๆ ใครจะกล้าบอกสาเหตุที่นอนซมสองวัน ว่าผมโดนกระแทกตูดบวมจับไข้
ขืนพูดผมนี่แหละจะมองหน้าพี่เกรย์พี่คมไม่ติด เมาคืนแรกก็เสียตัวให้พี่ร็อคล่อซะไข้จับ
ต่อให้เป็นแฟนกันก็ไม่สมควรป่าวประกาศประจานตัวเอง อย่างน้อยผมก็ยังไม่หน้าหนาพอ

“พูดมากไอ้คม อย่างกับมึงดูแลมัน” พี่ร็อคคงเห็นผมหงอยลงมั้ง
ยอมรับไม่กล้าสบตาพี่คม พี่เกรย์อย่างเคย พี่เขาถึงได้ปรามเพื่อนซึ่งหน้า

“กูไม่ได้ดูแลกูยอมรับ หมาตัวไหนหวงไม่ให้กูเข้าไปดูมันวะ มึงวิ่งเข้าวิ่งออกอย่างกับเมียท้องลูกคนแรก
ห้ามไม่ให้พวกกูเข้าไปเยี่ยมเองห่า ใช่เรื่องที่มึงสมควรว่าแดกกูไหม..สัสร็อค!”
ผมเพิ่งรู้พี่ร็อคสั่งห้ามไม่ให้เข้าเยี่ยมอาการไข้ของผม

“อ้าว! เมียป่วยกูต้องเช็ดเนื้อเช็ดตัว พวกมึงดูเมียกูโป๊ใช่เรื่องไหม” ผมอึ้งคำพูดพี่ร็อค
จริงอยู่ที่พี่เขาเช็ดตัวให้แทนการอาบน้ำ แต่ก็ใช่ผมจะไม่นุ่งผ้าอย่างที่พี่เขาอ้างเสียหน่อย
คงไม่อยากให้ผมอายมากกว่า น่าจะเป็นเหตุผลนี้ที่ห้ามไม่ให้เยี่ยม พี่เขาคงรู้ผมปั้นหน้าโกหกไม่เก่ง
พี่เกรย์พี่คมมีหวังเดาสาเหตุที่ผมซมพิษไข้ได้แน่ ดันเสียซิงประตูหลังให้เพื่อนรักเขานิ

“หวงสัส! รู้เมียคออ่อนเสือกให้แดกพร่ำเพรื่อ คอนเสิร์ตสิงคโปร์มึงรู้นะร็อค ก๊วนของลู่หยางเลี้ยงบรั่นดีเป็นธรรมเนียม
ขืนเมียมึงแดกงานนี้คอนเสิร์ตมีล่ม” ผมอยากเถียงใจขาดว่าไม่ได้คออ่อน แต่จำต้องหุบปากนิ่ง
เพราะพี่ร็อคส่งซิกไม่ให้พูดอะไร คงอยากให้พวกพี่เขาเข้าใจว่าผมคออ่อนอย่างที่ปูทางเอาไว้
จำต้องไหลตามน้ำ..คออ่อนก็อ่อนวะ!

“ไม่ให้กินแล้ว ไม่ใช่กลัวมันเมาแล้วงานล่ม แต่กูไม่ไหวใจลู่หยาง ก๊วนมันแต่ละคน
ขนาดกูมันยังจ้องจะงาบ ไอ้ป๊อปไม่จับแดกหืม” ผมอึ้ง! อย่าบอกก๊วนที่ว่าเป็นเกย์ ถึงขั้นจะจับพี่ร็อคกินเลยเหรอ

“อย่าว่าแต่มึงเลยห่า พวกกูยังโดนคลำเป้า จับไข่เกือบเผลอถีบหน้าหงายไปแล้วมึง”
พี่เกรย์บ่นเสียงขรม หน้าบูดใส่อารมณ์ตามไปด้วย

“พวกมันอยากให้อัดถั่วระเบิดถังส้วม หุ่นอย่างนั้นกูเอาไม่ลงแม่ง ได้อย่างไอ้ป๊อปจะล่อให้หุบขาไม่เป็นเชียวมึง”
พี่คมเสริมพี่เกรย์ ผมฟังแล้วรีบก้มหงุดเหมือนวัวสันหลังหวะ เรื่องหุบขาไม่เกินจริงเลย โดนมาแล้วครับ
ใครจะหุบลงใหญ่ซะขนาดนั้น เหมือนข้างในจะกลวงโบ๋ ลมโกรกแน่นท้องผายลมอยู่สองวันเต็ม
ไม่คิดเสียประตูหลังครั้งแรกอย่างกับมีอะไรคาอยู่ เพิ่งดีขึ้นวานนี้กลับเข้าที่เข้าทาง
พี่ร็อคยังมีหน้าบอกครั้งแรกลำบากหน่อย ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน..ไอ้บร้า!!

“ตกลงราณีมากี่โมง พี่ตาลคอนเฟิร์มมึงเปล่าร็อค”
พี่เกรย์ตัดบท หันไปถามพี่ร็อคเรื่องห้องเสื้อคุณราณี จะเอาชุดมาให้ลองใส่กันวันนี้

“ย้ำกูบอกมาช่วงบ่าย” พี่ร็อคพูดน้ำเสียงติดเฉื่อย ดูเซ็งๆ

“มึงอย่าทำเสียงแบบนี้ร็อค มึงมีไอ้ป็อปคิดถึงใจมันบ้าง แฟนทำเสียงแบบนี้ เป็นกูก็อดคิดไม่ได้ยังไม่หมดใจคนเก่า”
พี่เกรย์พูดขึ้นผมเผลอสบตาพี่ร็อค พี่เขาจ้องผมนิ่งไม่พูดอะไร เป็นผมเองที่เลือกเบือนหนีก่อน

“มึงคิดอย่างที่มันพูด” บ้าชะมัดนึกยังไงมาถาม จะให้ตอบไม่คิดก็เหมือนโกหก มันรู้สึกจี๊ดๆ เป็นอะไรที่อธิบายไม่ถูก

“มึงอยากให้มันเผยความรู้สึก” พี่คมแทรก เหมือนระฆังได้จังหวะขัดตาทัพช่วยผมไว้ทันท่วงที

“กูอยากให้มันพูดอย่างที่รู้สึก” เอาแล้ว พี่เขาไม่ยอมยังคงจ้องผมตาไม่กะพริบ ต้อนให้ผมพูดให้ได้

“มึงพูดไปเลย..ป๊อป” พี่เกรย์ยุส่ง

“นั่นสิมึงรู้เรื่องมันกับราณี มึงเป็นแฟนมันมึงคิดยังไง พูดไปป๊อป”
พี่คมเสริม ผมมองหน้าพวกพี่เขาสลับกับพี่ร็อค ที่จ้องเขม็งรอฟังคำตอบ

“ไม่มีอะไร” เลี่ยงดื้อๆ

“ไม่มียังไง” พี่ร็อคกลับไล่ต้อนผมต่อ

“ไม่รู้ ยังจะบังคับให้พูดอีก” เสียงแข็ง เรื่องแบบนี้คิดเองสิ

“มึงไม่พอใจกู” เสียงห้วนมาเชียว

“ไม่ใช่” กูโบ้ยแหละ

“ใช่” ไอ้บ้ารู้ดีขนาดนั้นจะถามทำไม ผมค้อนขวับโดยเลือกที่จะไม่ต่อปากต่อคำด้วย

“เอาแล้วผัวเมียโอ๋กันอยู่สองวันสองคืน มาวันนี้จะขบหัวกันเฮ้ย!”
พี่คมปรบมือฉาด ยิ้มร่าเหมือนเป็นเรื่องขบขันไปแล้ว

“เดี๋ยวมึงโดนเตะ..ห่าคม” พี่ร็อคหันไปแหวเสียงขุ่น

“อุ๋ย!!..ไม่ยุ่งดีกว่า” พี่คมยกมือแบสองข้าง ไม่ขอเสือกเรื่องที่คาประเด็นอยู่ขณะนี้
หน้าตาพี่แกติดทะเล้นนิดๆ ดูท่าว่าไม่ได้กลัวคำขู่พี่ร็อคจริงจังเท่าไหร่ แค่ต้องการลดความกดดันให้ผ่อนคลายลงมากกว่า

“มึงจะพูดไหม” หันมาบังคับผมอีก ผมยังคงใช้วิธีเงียบใส่

“มึงไม่พูด กูจะรู้ไหมว่ามึงรู้สึกยังไง”
ถอนหายใจอย่างระอาความซื่อบื้อของพี่ร็อคแกจริงๆ เรื่องแบบนี้ทำไมไม่หัดเข้าใจเองวะ

“ถามหน่อยพี่ชอบให้ผมคลุกคลีไอ้ขิงไหม พี่ยัดเยียดมันคิดไม่ซื่อ
ห้ามไม่ให้ผมติดต่อมัน..เพราะอะไรครับ” ยกตัวอย่างคืนแม่งเลย

“กูไม่ได้ยัดเยียดมันคิดไม่ซื่อกับมึงจริง พูดโจ่งแจ้งมึงยังกล่าวหาว่ากูยัดเยียดหืม กูไม่ให้มึงคลุกคลี
มึงไม่ได้ยินที่มันชี้หน้าทิ้งคำพูดไว้จะเอามึงคืนเต็มปากเต็มคำ เรื่องนี้ใครยอมได้วะ!”
ของขึ้นแล้วครับ หน้าแดงก่ำตาจ้องผมเขม็ง พี่เกรย์พี่คมคงสัมผัสได้ถึงอารมณ์มาคุที่อึมครึมกะทันหัน
พร้อมใจลุกหลบหัวมุดเข้าห้องหนีเฉย ทิ้งกูผจญชะตากรรมอยู่คนเดียว..

“เลิกพูดเถอะ พี่ยังไงกับคุณราณีผมไปกะเกณฑ์ไม่ได้
ส่วนผมกับไอ้ขิงเราเป็นเพื่อนสนิทกัน ห้ามไม่ให้ติดต่อผมทำให้ไม่ได้หรอก”

“ต้องได้..มึงกับมันเป็นแค่เพื่อน แต่กูผัวมึง” จ้องตาดุใหญ่แล้วนั่น

“เราอย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้ดีไหม” ตั้งท่าเตรียมหนีเข้าห้องบ้าง

“อย่าคิดหันหลังให้กูเชียว ไม่คุยก็ได้มึงห้ามหนี” ชะงักหย่อนตูดลงนั่งที่เดิมอย่างจำใจ
ถามว่าผมกลัวไหม? กลัวว่ะ! พี่ร็อคบทเอาจริงไม่มีลดลาอ่อนข้อให้ แม้ไม่ได้กดดันผมอีกหลังจากยอมนั่ง
ผมไม่ยอมมองพี่เขาเช่นกัน อารมณ์ตอนนี้ถึงยอมทำตามคำสั่ง แต่หงุดหงิดไม่ได้อยากจะยอมเสียหน่อย
เลยเลือกนั่งเงียบๆ ให้รู้สึกสงบจะได้ไม่ต้องมาพลุ่งพล่านระเบิดอารมณ์เข้าหากัน

“ลองชุดเสร็จ ไปหาอะไรกินกัน” พูดขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย

“ห๊ะ!..” ผมได้ยินไม่ถนัด

“บ่ายลองชุดเสร็จ ไปเดทกัน” ชัดเลยคราวนี้ มาไม้ไหนเขาวะ?

“ไม่กลัวเป็นข่าว” ตาโตตกใจสิ่งที่ได้ยิน เรื่องนี้เป็นของร้อนโดนแล้วอาจลวกผิวไหม้ได้ทันที คนดังทำอะไรมักเป็นข่าวซุบซิบ

“ข่าวบ้าอะไรแต่งตัวรัดกุมหน่อยกูจองร้านไว้แล้ว ไม่มีใครรู้หรอก” ผมก็ยังแอบกังวลอยู่ดี

“ไปกันสองคน” ถามให้แน่ใจ

“ไปเดทมึงจะเอาใครไปเป็นก้าง..ทำพ่อง” ฟังพูด ไม่มีหวานล่ะ

“พี่เกรย์กับพี่คมล่ะ พี่ไม่ชวนไปด้วย” ไปเป็นทีมไม่ล่อแหลม

“กูเพิ่งบอกแหม่บๆ กูชวนมึงเดท..เดทตามประสาคนเป็นแฟนกันกูอยากสวีทกับมึงสองคน”
อึ้งกะพริบตาปริบๆ กูเคยมีแฟนที่ไหนเล่า

“แล้วแต่พี่ครับ” ตัดรำคาญ แฟนกูขาโหดฉิบ!

“แล้วแต่กูไม่ได้ มึงต้องร่วมด้วย” ยังมีประเด็น บางครั้งผมก็คิดว่าพี่เขานิสัยชิวๆ บางทีก็ดูยิบย่อยอย่างไม่เข้าใจเลยสักนิด

“ผมหมายถึง พี่จะทำอะไรตามใจพี่” ใจเย็นค่อยอธิบายดีกว่า

“ตามใจกูจริงดิ” มาไม้ไหนพี่แกอีก

“อืม” ตัดรำคาญอย่างที่บอก ไม่อยากมีปัญหาอารมณ์เสียเปล่าๆ

“กูเอามึงได้ป่ะ” ไอ้บร้า!!..ไม่พ้นเรื่องหื่น

“ผมเพิ่งฟื้นไข้นะยังมีหน้ามาพูด ใครทำผมนอนซมตั้งสองวันห๊ะ!”
ของขึ้นแล้วครับ ตีหน้าตายพูดอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว..พี่ร็อคแม่งงง!!!

“กูทำคนเดียวที่ไหน มึงให้ความร่วมมือด้วย” โบ้ยกูอีก..อรึ้ยยย!!

“เออผมผิด ทีหลังไม่ต้องยุ่งเลย” โบ้ยแบบนี้อย่าโดนตัวกูดีกว่า
ยอมรับผมไม่ได้ขัดขืน แต่ก็ไม่น่าหยิบมาพูดให้ผมอายนี่หว่า..ไอ้บร้า!!

“ห้ามกูไม่ได้ มึงเป็นเมียกูทำไมยุ่งไม่ได้” สถานะเมียอรึ้ยยย!

“แต่นี่ร่างกายผม..ผมมีสิทธิ์รักตัวเอง ขืนยอมให้พี่ทำแล้วไม่สบาย ใครรับผิดชอบ” ซึนชะมัด


“สองวันมานี่มึงไม่รับรู้เลยเหรอ กูดูแลดีแค่ไหน อยากเข้าห้องน้ำบริการถึงที่
เช็ดตัวป้อนข้าววัดไข้จัดยาไม่มีทิ้งขว้างนี่หว่า คนแรกเลยที่กูปรนนิบัติขนาดนี้” ทวงบุญคุณเชียว


“ก็ใครทำผมเป็นแบบนี้เล่า สมควรไหมที่พี่ดูแลผมนะ"

“กูยอมรับแต่มึงก็ยินยอมพร้อมใจ อย่าหลงประเด็นป๊อปมึงกำลังถามกูอยู่
ถ้ากูทำมึงไข้ขึ้นใครรับผิดชอบ กูแค่ชี้ให้เห็นถ้าหากกูเอามึงแล้วป่วยขึ้นมาอีก รับปากกูดูแลมึงอย่างดี” กรรม!

“ตกลงที่พูดนี่ อยากเอาผมท่าเดียวงั้น” เบื่อจะเถียงด้วยแล้ว

“ใครบอกท่าเดียว กูเอาแม่งทุกท่าแหละ” อยากเอาหัวโขกปูนเว้ย!

“โอ๊ย! ไม่พูดแล้วจัญไรโคตร” ผุดลุกไม่ทันก้าวขา ก็มีเสียงแทรกดังมาจากประตูห้องฝั่งตรงข้าม
ของพี่เกรย์ พี่คมที่หลบเข้าไปสิงกันแหละ

ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -




“ที่แท้จับไข้ไม่ใช่แฮงค์เหล้า ไอ้ร็อคหลอกกูสัส!
ล่อซะไข้ขึ้นเลยห่า ไอ้ระยำ ไอ้เหี้ยร็อค!!!”
พี่เกรย์พี่คมพร้อมใจชี้หน้าแย่งกันด่า พี่ร็อคเอาแต่ยักคิ้วยกยิ้มมุมปากอย่างไม่คิดสำนึก
คงมีผมคนเดียวเหมือนไฟกำลังจะลุกท่วมหน้ากูแล้ว อายจะตายห่า!!

เหตุหน้าระเบิดแตกเป็นเสี่ยงผ่านพ้นไปในเวลาต่อมา ซึ่งหมายถึงเรื่องของผมกับพี่ร็อคไม่ต้องตีความเดาสุ่มให้ปวดหัว
พี่เกรย์ พี่คมรู้แล้วว่าผมโดนเพื่อนรักจัดหนักจัดเต็มจนลุกไม่ขึ้น ตูดไอ้ป๊อปแทบจะไร้หูรูด
เพราะโดนพี่ร็อคเบิกทวารทะลวงด้วยท่อนซุงเป็นที่เรียบร้อย ยังดีที่พี่สองคนไม่ได้ล้อให้รู้สึกอายหนักไปกว่านี้
อย่างมากก็รุมประณามด่าพี่ร็อคแค่คนเดียว

ตกบ่ายคุณราณีนำทีมงานพร้อมเสื้อผ้าพวกเราที่ใช้ทัวร์คอนเสิร์ตมาให้ลองใส่ มีให้คนละสามแบบ
โดยแต่ละแบบมีมาสองชุด ซึ่งเน้นอวดสรีระโดยเฉพาะพวกพี่ๆ ที่มีกล้ามเนื้อสวยงาม
เป็นเสื้อกั๊กตัดเย็บประณีตทันสมัยโชว์แผงอกและท่อนแขนแกร่ง ส่วนกางเกงเดฟรัดรูปเน้นกล้ามเนื้อท่อนขา
สำคัญเป้าตุงยั่วสายตาให้จิ้นอีกต่างหาก งานนี้สาวแท้สาวเทียมมีกรี๊ดกันกระจาย น้ำลายหกกันเป็นแถวแน่ๆ

ของผมดันเป็นเสื้อรัดรูป กางเกงแม้จะเป็นเดฟรัดรูป แต่พอลองสวมแล้ว เหอๆ..ขอบอกดูแหว๋วมาก
พอผมใส่พวกพี่เขาต่างจ้องตาถลน เหมือนเห็นเป็นตัวประหลาดพาขาดความมั่นใจไปทีเดียว
เสื้อกั๊กในสไตล์เดียวกันตัวเล็กสีหวานสีโอรส พอสวมดันเผยอกนิดๆ ท่อนแขนเล็กบางไร้มัดกล้ามพานดูแต๋วเข้าไปใหญ่
สายตาเบิกถลนของพี่ๆ รู้สึกหื่นบอกไม่ถูก ชวนเอาขนลุกแปลกๆ

“ใครมีปัญหาคับหรือหลวมไหมคะ” พี่ราณีเสียงหวานหู ถามหลังพวกเราลองสวมกันจนครบแล้ว

“ไม่ครับ/ไม่มี” ผมเอ่ยคนแรก ตามด้วยพี่เกรย์ พี่คมยกเว้นพี่ร็อคที่นิ่งไม่พูดไม่จา
ผมแอบเห็นหางตาคุณราณีคอยชำเลืองพี่เขาอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่เธอมาปรากฏตัวที่นี่เลยทีเดียว

“ถ้างั้นคงไม่ต้องปรับแก้แล้ว ณีรับงานนี้ครั้งแรกกลับผ่านได้ด้วยดี ต้องขอบคุณทุกคนที่ให้ความร่วมมือ
ทำให้งานณีเสร็จลุล่วงได้ไม่มีปัญหา หลังจากนี้คงได้ร่วมงานกันอีกนะคะ” คุณราณีพูดกับพวกเรา
แต่สายตาเรียวสวยจ้องจับยังใบหน้าคมคร้ามเพียงคนเดียว โดยไม่เบือนไปที่ใครเลย ส่วนหัวหน้าวงสุดเท่ดูนิ่งเฉย
ไม่ได้เหลือบหางตามองด้วยซ้ำ เล่นเอาเธอหน้าเจื่อนไปเหมือนกัน สรุปพี่ร็อคไม่ทักทายไม่พูดคุยกับคุณราณีสักแอ๊ะ!

“ขอตัววะพวกมึง” เพียงแค่นั้นที่พี่ร็อคพูด จงใจบอกพี่เกรย์พี่คมมากกว่าจะพูดกับใครเป็นพิเศษ
ก่อนล็อกคอลากผมออกมา ไม่เปิดโอกาสให้ร่ำลาคุณราณีสักคำ ผมหรือจะขัดขืนสู้แรงกรูปรีได้สำเร็จ
ขาลอยแทบไม่ติดพื้นด้วยซ้ำ พูดไม่ออกโดนร่างใหญ่ยักษ์ลากตัวปลิวดิ่งมายังรถสปอร์ตเห็นจอดอยู่สามคัน
ไม่รู้คันไหนเป็นของใคร ตอนนี้รู้แล้วปอร์เช่เปิดประทุนราคายี่สิบกว่าล้านสีน้ำเงินเข้มเป็นของพี่ร็อค สีดำของพี่คม ขาวพี่เกรย์

“คันนี้เหรอ เด่นตายชักนักข่าวตามแน่” ผมบ่นหลังนั่งในรถอย่างไม่มีทางเลือก แต่ก็อดกังวลนิดๆ

“เลิกคิด สวมแว่นซะ” พี่เขาเปิดลิ้นชักคอนโซลหยิบแว่นกันแดดแบรนด์ดังมายื่นให้ใส่
ส่วนพี่เขามีอีกอันอิจฉาความเท่ที่เจิดจรัสจนแสบตา อะไรจะดูดีขนาดนั้น
พอสวมหมวกดำครอบหัวดูอาร์ตเข้าไปใหญ่ หูยแฟนผมหล่อระเบิดระเบ้อเชียวเว้ย!

“จ้องมาก..คิดตังค์นะมึง” อ้าว!

“จิ๊!..ใครจะอยากมอง” อายอ่ะ..ถอยรถออกก็ทำผมหน้าร้อนทันที

“มึงจ้องกูไม่หยุด..ไงหล่อสิท่า” หลงตัวเองเว่อร์

“หล่อตาย” ผมเฉมองข้างหน้า ยอมพูดโกหกหล่อมากเลยล่ะครับ รับจ๊อบถ่ายแบบรับรองงานตรึม

“กูตาย มึงเป็นหม้ายแล้วป๊อป” หันขวับ ทำไมพูดไม่เป็นมงคลวะ!

“ห้ามพูดได้ไหม ขืนพูดแบบนี้ไม่ได้เป็นผัวผมอีก” ขอกูขู่บ้างครับ ใครใช้พูดจาไม่เป็นมงคลทั้งที่กำลังขับรถ

“กูกลัวไม่ได้เป็นผัวมึง รับปากไม่พูดเรื่องตายก็ได้” กระตุกยิ้มให้ผมอีกต่างหาก กูเขิลลลล!!!...สาดดดด!!!

“มีผัวแล้วห้ามให้ใครป้อ” ดวงตาภายใต้กรอบแว่นผมเดาไม่ออกว่าฉายความรู้สึกแบบไหน
แต่สีหน้าที่ดูนิ่งบวกน้ำเสียงไม่ล้อเล่นเข้าใจได้ไม่ยากเลย พี่เขาพูดจริงจังไม่ใช่แค่เกริ่นลอยๆ

“ไม่มีใครป้อหรอก ผมไม่ได้หน้าตาดีเสียหน่อย”

“อย่างน้อยก็ไอ้ขิงเพื่อนมึง” ไม่เลิกพูดถึงมันอีก
ผมเงียบไม่คิดจะแย้งหรือสรรหาคำแก้ตัว พี่ร็อคปักใจเชื่อแบบนั้นยากที่จะเปลี่ยนแปลงได้

“เดี๋ยวก็ถึง มาเดทกับกูมองกูคนเดียว คิดถึงแค่กูให้กูได้ไหมป๊อป” อะไรของเขาอีกเนี่ยะ..ขออะไรแบบนี้
 เขินจนจะเป็นบ้าแล้ว ยอมรับว่าผมหลงใหลเป็นปลื้มชื่นชอบพี่เขามาหลายปี แต่ไม่แน่ใจผมรักพี่ร็อคหรือเปล่า
 รู้แค่ว่าพออยู่ใกล้ใจเต้นแรง ผมละสายตาจากหน้าหล่อร้ายกาจแทบไม่ได้
เหมือนมีแรงดึงดูดตรึงสายตาผมให้จ้องพี่เขาอย่างไม่รู้สึกเบื่อ

ทั้งที่พี่เขาเสือยิ้มยากตายชัก หน้านิ่งติดดุนิดๆ คำพูดห่ามเถื่อนไม่ต้องคาดหวังคำสุภาพหวานหูจะหลุดให้ได้ยิน
กลับเป็นเสน่ห์ที่ไม่ค่อยเห็นในคนทั่วไปส่วนใหญ่ ยกเว้นพี่ร็อคผู้คงเส้นคงวา ไม่ว่ากับพวกผู้ใหญ่หรือผู้บริหาร
พี่เขาก็วางตัวแบบนี้ พี่เกรย์ พี่คมเสียอีกยังพอกรุ้มกริ่มแปรเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ไม่ถึงกับห่ามจัด
แต่พี่ร็อคแกไม่สนฟ้า พี่เขาไม่ชอบพูดยกหน้าที่ให้พี่เกรย์ พี่คมเป็นคนพูดเสียส่วนใหญ่กับคนทั่วไป
ที่จริงแล้วผมคิดว่าพี่ร็อคเขาไม่ค่อยชอบพูดกับคนไม่สนิทมากกว่า..แรกที่เราพบหน้ากัน ในวันที่ผมหอบหิ้วกระเป๋า
มารายงานตัว พี่เขานับคำคุยกับผมเลยก็ว่าได้ กำลังคิดสาระตะในหัว จู่ๆ พี่ร็อคก็เปรยขึ้น ดึงความคิดผมกลับสู่ปัจจุบัน

“มึงหลงรักกูแล้วไอ้หนู สายตามึงที่ใช้มองกูตั้งแต่วันแรกที่เจอกันฟ้องชัดไม่มีปิดบัง มึงไม่ใช่แค่ปลื้มกูหรอกป๊อป
มึงแอบหลงรักกูต่างหาก ไม่มีผู้ชายที่ไหนมองผู้ชายด้วยสายตาที่มึงใช้มองกู มึงไม่รู้ใจตัวเองเสียมากกว่า
พิสูจน์ดูยังได้ว่าที่กูพูดเป็นความจริง” เอาเข้าไป นึกว่าจะพูดอะไร ที่แท้ก็ตู่ว่าผมหลงรักนี่เอง
แต่ผมก็อยากรู้พาลใจเต้นไม่เป็นส่ำ รักหรือไม่ผมไม่เข้าใจความรู้สึก จึงแลดูสับสนปนตั้งคำถามในหัวอยู่บ่อยครั้ง

“พิสูจน์ยังไง” โพล่งถามไปแหละ

“กูตั้งคำถาม มึงตอบให้ตรงความรู้สึกก็พอ”

“OK..ว่ามาพี่” ลองดูก็ได้

“สมมุติไอ้เกรย์หรือไอ้คม ขอทำแบบเดียวกับที่กูทำกับมึง ไม่ต้องถึงกับกอดมึงก็ได้
 พวกมันขอแค่จูบ..มึงคิดว่ามึงให้พวกมันได้ไหม”

“เฮ้ย! ไม่เอา” แค่ฟังพี่เขายกตัวอย่าง
ไม่ต้องลงมือปฏิบัติผมก็ขนหัวลุกออกอาการแหยงพิกล ไม่ได้รู้สึกดีกับสิ่งที่ได้ยินเลยสักนิด

“แล้วถ้าเป็นไอ้ขิงเพื่อนมึงล่ะ มึงจะยอมมันไหม” หนักเลยทีนี้

“ไปใหญ่แล้วพี่ร็อค ผมคบกับมันจะหกปีไม่เคยคิดเรื่องนี้เหอะ”

“ทีกูทำไมมึงยอม” เออนั่นสิ ทำไมผมไม่รู้สึกแหยงวะ?

“เงียบไม่ตอบ” พี่แกยิ้มมุมปากอีกล่ะ ผมหน้าร้อนอีกตามเคย

“คนเราจะไม่รังเกียจคนที่เราพอใจ โดยเฉพาะมึงกับกูเราต่างเป็นผู้ชาย ถึงมึงจะมีส่วนคล้ายผู้หญิงแต่ยังไงก็ยังมีช้างน้อย
เพียงแต่ของมึงมันลูกช้าง แต่กูระดับพ่อช้าง กูไม่ยักตะขิดตะขวงใจที่จะกอดจูบมีอะไรกัน พูดได้เต็มปากกูรู้สึกดี
อยากทำกับมึงอย่างไม่รู้จักพอ กูคงไม่เพียงแค่ชอบมึงหรอกน่าจะรักมึงแล้วด้วย ถ้าแค่ชอบกูชอบผู้หญิงไม่น้อย
หลับนอนมีอะไรก็เคยผ่านหลายคน แต่ไม่ยักอยากมีอะไรด้วยอีก เหมือนอยากทำมึง อยากครอบครองอยากสัมผัส
ฝากรอยจารึกทิ้งหลักฐาน ว่ามึงเป็นของกู เป็นของกูคนเดียว รู้ใช่ไหมกูคิดยังไงกับมึง แล้วมึงล่ะรู้สึกเหมือนกูไหม?”

“พี่รู้ดีไม่ใช่ บอกแหม่บๆ ว่าผมหลงรักพี่แต่ยังไม่รู้ใจตัวเอง ไม่รู้สิผมไม่รังเกียจพี่ เอาเป็นว่าที่ผ่านมาผมรู้สึกดี
แม้จะเจ็บแต่ก็พอไหว ผมไม่เคยมีความคิดให้ผู้ชายที่ไหนมาทำเรื่องแบบนี้ คิดว่าตัวเองแมน
ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้วสิ จริงแล้วผมแมนหรือเปล่า เพราะผมยอมให้พี่ทำไปแล้ว”

“มึงยังคงแมนไม่ได้แตกต่างกับผู้ชายทั่วไป ถ้ามึงไม่ได้คิดอยากมีอะไรกับผู้ชาย มึงก็ยังคงเป็นผู้ชายปกติ
กูเองก็ไม่เคยคิดมีอะไรกับผู้ชายหึ! ถามกูตอบได้ทันที กูเป็นผู้ชายที่เป็นผัวผู้ชายได้คนเดียวคือมึงป๊อป
ให้กูไปทำเรื่องแบบนี้กับคนอื่น กูก็ทำไม่ได้ ไม่อย่างงั้นป่านนี้กูเป็นไบไปนานแล้ว
มึงไม่ใช่คนแรก ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตกู มีเยอะแยะเพียงแต่กูไม่ได้รู้สึกด้วย”

“ขอบคุณ” พูดแล้วเขิน ก้มหงุดอายฉิบหาย
พี่เขาไม่หวานเลยนะแต่ทำไมผมรู้สึกมดจะขึ้นก็ไม่รู้ เผลอขอบคุณออกไปอย่างไม่มีสาเหตุซ้า!

“หึหึ!! ขอบคุณทำไม กูต่างหากควรเป็นฝ่ายขอบคุณ มึงทำให้กูเริ่มต้นความรักอีกครั้ง
ที่ผ่านมากูคิดว่าคงยากยอมรับใครได้ หลังรักแรกของกูพังไม่เป็นท่า มึงเข้ามาในชีวิตกูแค่สองวัน
กลับทำให้กูรู้สึกอยากมีความรักครั้งใหม่ หวังว่ารักครั้งนี้มีแต่ความสุข
ไม่ทรยศหลอกลวงเหมือนในอดีตที่ผ่านมา มึงรับปากกูได้ใช่ไหม” น้ำเสียงลงหนักดูจริงจังเป็นพิเศษ

“ผมไม่รู้อนาคตไม่รู้รักของพี่กับผมจะยั่งยืนแค่ไหน สิ่งที่รับปากได้ คงมีเพียงเวลานี้เท่านั้น
ผมไม่ชอบหลอกลวงใคร ถ้ารักแล้วผมก็จะซื่อสัตย์มั่นคงต่อคนๆ นั้น หากเป็นเรื่องนี้ผมให้ได้ครับ”
ไม่ใช่แค่คำพูดพล่อยๆ เพื่อให้ตัวเองดูดี ผมมั่นใจเรื่องนี้ผมให้ได้อยู่แล้ว

“ขอบคุณนะ กูจะดูแลมึงด้วยความรักของกู” หวานมากเอร้ยยย!!

“หึหึ! หน้าแดงแล้ว มาถึงร้านแล้วอย่าเขิน เดี๋ยวคนมองเมียกูหมด กูหวงรู้เอาไว้ด้วย” โอ๊ย!! ไอ้ป๊อปจะลอยแล้ว
ใครว่าพี่เขาหวานไม่เป็นหว้าบทจะหวานขึ้นมา พาผมเป๋เลยทีเดียว..ล่องลอยเหมือนเป็นอากาศแล้ว

เดทครั้งแรกของผมกับพี่ร็อค บรรยากาศริมจ้าพระยาชานเมือง ไม่มีใครมาทำให้บรรยากาศของเราเสีย
การบริการรสชาติอาหารตลอดจนความงามของสถานที่โดยเฉพาะบรรยากาศช่วงพระอาทิตย์กำลังลาลับฟ้า
อบอวลไปด้วยความสุขที่ผมเพิ่งสัมผัสเป็นครั้งแรกของการมีคนรัก แบบนี้หรือเปล่าที่คนเป็นแฟนกันรู้สึกมีความสุข
มิน่าถึงได้หวงแหนช่วงเวลาแห่งความสุขและวันดีๆ กันนักหนา เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน

การพูดคุยของผมกับพี่เขาส่วนใหญ่เป็นเรื่องส่วนตัวเราสองคน ยอมเปิดใจเรื่องครอบครัวเล่าสู่กันฟังเพียงบางส่วน
ไม่ได้ลงลึกรายละเอียดเท่าไหร่ แค่แม่ชื่ออะไร ทำอาชีพอะไรมีพี่น้องกี่คนเป็นลูกคนที่เท่าไหร่
คำถามเหล่านี้พี่ร็อคยอมเล่าให้ผมฟังเช่นกัน ทำให้ใกล้ชิดกันเพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่ง
เพิ่งรู้วันนี้เราต่างเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว แบบนี้จะให้ทายาทยังไง ผมท้องไม่ได้ด้วยสิ
พ่อพี่ร็อคจะรับได้เหรอ ลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย แม่ผมล่ะจะไหวไหม รีบสลัดหัวไล่ความคิดว้าวุ่นให้ออกไป
เวลานี้ควรให้ความสนใจแค่เพียงคนที่นั่งหล่ออยู่ตรงหน้า ยอมพูดมากเป็นประวัติการณ์
เพื่อให้ผมกับพี่เขาได้เปิดใจเรียนรู้กันและกันมากขึ้น..

เดทของผมส่งท้ายด้วยการที่เรามาจอดรถแวะถ่ายรูปคู่ใต้สะพานพระราม 8 ในมุมลับตาคน
โดยยืนหน้าชิดกันลำบากพี่ร็อคต้องย่อเข่าต่ำให้ความสูงได้ระดับกับผม พื้นหลังคือภาพสะพานซึ่งเปิดไฟอย่างสวยงาม
รูปนี้เราต่างเก็บไว้ในโทรศัพท์ทั้งของผมและของพี่ร็อค หน้าหล่อที่ได้พรากหัวใจสาวค่อนประเทศ
แนบชิดกับผมพลอยรู้สึกอุ่นซ่านในใจอย่างอธิบายไม่ถูก ไม่คิดฝันผมจะมีวันนี้กับผู้ชายสุดเท่ที่ผมแอบปลื้มมานานหลายปี

ความหวานยังไม่หมดแค่นั้น จูบราตรีสวัสดิ์ดูดดื่มอ่อนโยนรวมถึงอ้อมกอดอบอุ่น ทำให้รู้สึกปลอดภัยและเป็นสุข
ที่ได้ซุกหลบอยู่ในอ้อมแขนแกร่งคู่นี้ สัมผัสเสียงหัวใจที่ได้ยิน รับรู้หัวใจตัวเองเต้นเป็นจังหวะเดียวกับของพี่ร็อค
ลมหายใจเข้าออกของเราทั้งคู่ ไม่รู้กลายเป็นลมหายใจเดียวกันไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเพิ่งเข้าใจการมีใครสักคนเคียงข้าง
ยามหลับหรือตื่น มันทำให้หัวใจฟูฟ่องได้มากขนาดนี้ คงไม่ต้องหาเหตุผลอธิบายให้ยุ่งยาก
พี่ร็อคเข้าใจไม่ผิดผมหลงรักพี่เขามานานแล้ว เพียงไม่รู้ตัวตีความว่าที่แอบปลื้มชื่นชอบคลั่งไคล้
คอยติดตามผลงานไม่เคยขาด ไม่อาจละสายตาจากหน้าหล่อปนเท่ดูมีเสน่ห์ของพี่เขาได้ เป็นเพราะผมคอยมอง
เฝ้าคิดถึงพี่เขาอยู่ทุกลมหายใจนี่เอง มิน่าแรงบันดาลใจของผมกับดนตรีถึงได้มีมหาศาล
>
>
   ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  3  -



       “ไอ้ร็อคทำไมพี่ตาลโทรหาไม่ติดวะ”
พี่เกรย์เสียงดังแต่เช้า ผมกับพี่ร็อคโผล่ออกจากห้องมาร่วมโต๊ะอาหาร

   “กูไม่ได้เปิดเครื่อง ชาร์ตแบตไว้” พี่ร็อคตอบเสียงเรียบ

   “ห่า..ไม่รู้คอขาดบาดตายอะไร พี่เขาฝากบอกให้เตรียมตัวกันไว้ ทีมโปรดิวฯ กับทีมงานจะเข้ามาวันนี้สิบโมง”
พี่เกรย์ยังคงพูดให้พวกผมฟัง

   “มาแจ้งเรื่องซิงเกิลใหม่หรือเปล่า” พี่คมแสดงความเห็น

   “ก็คงใช่..ได้กำหนดปล่อยซิงเกิลโปรโมท แต่ต้องแถลงข่าวเปิดตัวซิงเกิลใหม่พร้อมกับไอ้ป๊อป
ในงานเดียวกันด้วยนี่หว่า” พี่เกรย์พูดต่อ

   “งั้นคงมาเรื่องนี้” พี่คมสรุป พวกเราเลิกสนใจ หันมาลงมือทานมื้อเช้าอย่างอร่อย
พี่ร็อคไม่พูดกลับตักนั่นนี่บริการผมอย่างเอาใจ หน้าร้อนแต่ก็ไม่ได้ห้ามพี่เขา ในเมื่อพี่คมพี่เกรย์ไม่มีใครแซว
วางตัวปกติปล่อยพี่ร็อคดูแลผมตามสะดวก ผมชอบนะไม่ใช่ไม่ชอบ รู้สึกดีชะมัด..อิอิ!

   นี่ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงทั้งหมด เป็นเพียงบางส่วนที่พี่ร็อคปฏิบัติต่อผม ตอนนอนก็นอนกอด จูบราตรีสวัสดิ์
ใส่ใจเทคแคร์อย่างสุภาพบุรุษพึงปฏิบัติต่อคนรัก พี่เขาทำให้ผมเคยชิน ยอมรับผมรู้สึกชอบมากเมื่อได้รับความสำคัญ
จากคนพิเศษที่เราชื่นชมและ ‘รัก’ เขาไปแล้ว มีใครไม่ชอบบ้าง การได้ทำหลายอย่างร่วมกัน แม้ระยะเวลาเกิดไม่นาน
เพราะเราเพิ่งคบกัน แต่เหมือนรู้จักพี่เขามาทั้งชีวิต คอยตามผลงานตั้งแต่ต้น ผมไม่ได้ถามพี่เขารู้สึกแบบเดียวกับผมไหม
เพียงสิ่งที่พี่เขาทำให้ผมนั้น แสดงให้เห็นชัดว่าแคร์ผมมากแค่ไหน ให้ความสำคัญผมเป็นพิเศษ
กล้าพูดได้ว่าถ้าไม่ได้สัมผัสโดยตรงคงนึกภาพไม่ออก ผู้ชายสุดเท่นิสัยห่ามแนวดิบ
จะอ่อนโยนอบอุ่นให้กับคนๆ หนึ่งได้ขนาดนี้เชียวหรือ ไม่ไช่คำพูดหวานหูหรือโรแมนติคอะไร
ยังเป็นพี่ร็อคคนเดิม คำพูดนิสัยยังเหมือนเดิม แต่การกระทำต่างหากที่เกิดการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม
โดยมีผมเป็นส่วนหนึ่งที่สายตาคมคู่นี้จะคอยมองหาตลอดเวลา ไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนผมเป็นอากาศธาตุอย่างแต่ก่อน

   “พร้อมแล้วนะ” พ่อพี่ร็อคมาเองเลยครับ ทีมโปรดิวฯ มาครบหมด พี่ตาลก็มาด้วย
แต่กลับรู้สึกอึดอัดสีหน้าทุกคนดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด นั่งประชุมกันพร้อมหน้า โดยพ่อพี่ร็อคเป็นประธานเช่นเคย

   “ครับ..ครับ” พวกเราขานรับพร้อมกัน

   “เห็นข่าวหรือยัง” พวกผมมองหน้ากันไปมา ค่อยหันไปจ้องพ่อพี่ร็อคพร้อมกับรีบปฏิเสธอย่างมึนงง

   “ไม่ครับ..ข่าวอะไรครับ” ประโยคแรกของผมพี่คมพี่เกรย์ ประโยคหลังพี่ร็อคคนเดียวเลย

   “เพลงเปิดตัววงใหม่ค่ายคู่แข่ง” ผมชะงัก แต่ก็เลือกที่จะนิ่งรอฟังว่าเป็นเรื่องอะไร

   “ทำไม..มีอะไรครับ” พี่คมถามต่อ

   “เปิดให้ดูหน่อย..วรินทร์” พี่วรินทร์หนึ่งในทีมโปรดิวฯ ไม่รอช้าหยิบไอแพทมาเปิดให้พวกผมดูทันที
มิวสิคเปิดตัวเพลงนักร้องบอยแบนด์ที่เป็นค่ายคู่แข่ง ผมรู้จักดีพวกไอ้ขิง ไอ้นิน ไอ้แต๊ก ที่น่าตระหนกประหลาดใจอย่างที่สุดคือ
มือกลอง ‘พี่เต้’ วง Lucky One..?

   “ไอ้เต้..ไอ้ขิง” เสียงพี่คม พี่เกรย์ จ้องหน้าจอไม่กระพริบ
ก่อนจะอึ้งค้างตามกันเป็นแถว เมื่อเนื้อร้องท่อนแรกของเพลงโดยไอ้ขิงดังขึ้น

   “เฮ้ย!..เพลงเรา” พี่เกรย์เผลอแหกปากก่อนคนแรก ใช่แล้วพี่เขาพูดไม่ผิด เพลงผู้ชายปากหนักเนื้อร้องที่ไอ้ขิงร้อง
คือเพลงนี้จริงๆ เพียงแต่ดนตรีมีการปรับจากของพวกเรา แต่ยังคงท่วงทำนองเอาไว้ ผมถึงกับอึ้งกำมือแน่นใจสั่นระริก
หรือว่าไอ้ขิงมันเอาเพลงไปทำ

เพลงผู้ชายปากหนัก ร้องโดย..ขิง

http://www.youtube.com/watch?v=ICrPupWYgfk


   “ที่นี้รู้แล้วใช่ไหม เรายังไม่ทันปล่อยคู่แข่งชิงเปิดตัว แถมเรทติ้งพุ่งกระฉูดในเวลาไม่ถึง 12 ชั่วโมงขึ้นอันดับ 1
ไปเรียบร้อย กระแสมาจากเต้  ตอนนี้นักข่าวรุมทำข่าวเรื่องที่เราปิด ไม่ให้รู้ว่าเต้ออกจากวงไปซุ่มเปิดตัว
ค่ายคู่แข่งทำวงใหม่ เพื่อนของป๊อปที่เคยมาออดิชั่นค่ายเรา ยกวงทั้งหมด” พ่อพี่ร็อคพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

   “ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้ เพลงของร็อคไปเป็นเพลงเปิดตัววง Yong ได้ยังไง เราต้องการความจริง”
พี่ตาลเป็นคนตั้งคำถาม ผมแอบสะดุ้งเผลอคิดไปว่า ผมเคยร้องให้ไอ้ขิงฟังเพลงของพี่ร็อค
แต่ไม่น่าใช่ไอ้ขิงไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ อีกอย่างผมร้องเนื้อเพลงดิบๆ ภาวนาไม่ใช่อย่างที่คิด
ขอเถอะอย่าเป็นแบบนั้นเลย เหงื่อผุดซึมฝ่ามือจนรู้สึกแฉะ ในใจวุ่นวายสับสนเกิดคำถามเต็มหัวไปหมด

   “ไอ้เต้..ไอ้ระยำทรยศหักหลังเพื่อน” พี่คมขบกรามสบถถ้อยคำด่าทอพี่เต้อย่างหยาบคายต่อหน้าทีมงาน
หรือเป็นพี่เต้หักหลังเพื่อนนำเพลงพี่ร็อคไปทำกับค่ายใหม่

   “แน่ใจเป็นเต้ คนแบบนี้พวกเธอจะคบอีก” พ่อพี่ร็อคเกริ่นสีหน้าเคร่งขรึมดูเครียดอย่างเห็นชัด

   “เป็นมันแน่” พี่เกรย์เสริม

   “ฟ้องคืนได้ไหม” พี่ร็อคถามขัดขึ้น

   “ไม่ได้แล้ว พ่อให้ทีมงานลองเช็คดู เขาจดลิขสิทธิ์ก่อนที่เราจะเข้าห้องอัดเสียอีก
ขืนฟ้องกลายเป็นเราเอง ที่นำเพลงเขามาแอบอ้าง”

   “แม่งไอ้เลว..ทำแบบนี้ได้ไงวะ” พี่เกรย์กำหมัดทุบบนฝ่ามืออย่างโมโหสุดขีด

   “เรื่องนี้เราจะไม่เสียเวลา ตอนนี้ปัญหาคือ ทำยังไงถ้าไม่มีซิงเกิลใหม่ออกสู่ตลาดตามโปรเจคที่วางไว้
อีกอย่างกระแสข่าวแยกตัวออกจากวงของเต้กำลังมาแรง นักข่าวรุมเล่นข่าวนี้ ทางเรายังไม่เปิดให้สัมภาษณ์
โทรศัพท์ในบริษัทหูแทบไหม้แล้ว” พี่วรินทร์เป็นคนพูดขึ้น

   “อืม..เรื่องนี้เอายังไงดีร็อค” พ่อพี่ร็อคหันไปถามลูกชายคนเดียว

   “ต้องใช้เพลงใหม่ ผมไม่รับปากจะแต่งได้ทัน เร่งก็คงออกมาไม่ดี”

   “พี่ครับ..พอจะใช้เพลงที่พี่ใส่โน้ตให้ผมได้ไหม อยากเปลี่ยนเงาในตาเธอไง พี่ร้องได้นี่”
ผมจับแขนพี่ร็อครั้งให้หันมาฟังผมพูด โดยสายตาของทุกคนจ้องผมกับพี่ร็อคอย่างมีคำถาม

   “เพลงอะไรร็อค” พ่อพี่ร็อคชิงถามเสียเอง

   “ป็อปแต่งไว้เพลง อยากเปลี่ยนเงาในตาเธอ ผมใส่โน้ตให้แล้วแต่ยังไม่ได้ลงรายละเอียด
มันเสนอเอาเพลงนี้แทนได้ไหม” พี่ร็อคบอกตรงๆ

   “แล้วร็อคว่าไง” พ่อย้อนถามลูกชาย

   “เนื้อเพลงใช้ได้ ยังไม่ได้ทำเดโมครบชิ้น แค่ใส่คอร์ดกีตาร์ไว้เฉยๆ” พี่ร็อคบอกพ่อเขาไปอย่างไม่ปิดบัง

   “ต้องใช้เวลาเท่าไหร่” พ่อพี่ร็อคถามกลับทันควัน

   “มีโน้ตแล้ว อย่างเร็วก็วันเดียว อย่างช้าราวสองวัน”

   “ถ้างั้นร้องให้ฟังหน่อยได้ไหม” พ่อพี่ร็อคเหมาพูดคนเดียว
ที่เหลือเป็นผู้ฟังเอาแต่พยักหน้าตามพ่อพี่ร็อคอย่างเห็นด้วยเป็นระยะ

   “ผมไม่เคยร้อง มีแต่ป็อปที่ร้อง” พี่เขาโยนใส่ผม

   “พี่ร็อคร้องได้ ไม่งั้นจะใส่คอร์ดกีต้าร์ให้ผมได้ยังไง พี่ร็อคร้องสิพี่” ผมโบ้ยคืนทันควัน
เสียงผมไม่หาญกล้าร้องให้ใครฟังเด็ดขาด ขืนร้องมีหวังโอกาสที่เพลงผมแต่ง จะได้ทำซิงเกิลมีอันพับเก็บเข้ากรุ

   “ตกลงเอาไงร็อค” พ่อพี่เขาเร่ง

   “ลองดูไปหยิบเนื้อมาให้หน่อย อย่าลืมเอากีต้าร์มาด้วย” พี่เขาหันมาใช้ผม ทั้งสองอย่างอยู่ในห้องนอน
เผลอยิ้มดีใจพี่ร็อคยอมร้องเพลงที่ผมแต่งแล้วครับ โหยมันน่าภูมิใจน้อยเมื่อไหร่ ศิลปินดังสุดฮอตร้องเพลงผม

   “ครับๆ..รอแป๊บพี่” ผมลุกค้อมหัวให้ทุกคนตามมารยาท ก่อนเร่งฝีเท้าก้าวออกจากห้องตรงดิ่งขึ้นด้านบน
เพื่อไปที่ห้องนอน เอาเนื้อเพลงซึ่งเก็บไว้อย่างดีกับกีต้าร์ตัวโปรดของพี่ร็อคมาให้ตามคำขอ ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีก็กลับลงมา
 ก่อนชะงักเท้าหลบมุมประตู ฟังสียงที่ถกเถียงภายในห้องซึ่งเล็ดรอดออกมาเป็นประเด็นน่าสนใจ

   “เต้ได้เนื้อเพลงไปจากใคร ไหนติดต่อไม่ได้” พี่ตาลดูเครียดจัด

   “นั่นสิ..เรื่องนี้น่าสงสัย มันรู้ได้ยังไง” พี่คมเปรยเสริม

   “กูเคยแต่งเอาไว้แต่ยังไม่สมบูรณ์ ติดท่อนฮุกมันเคยดูตอนกูแต่ง  ไม่แน่มันจะแอบจดหรือเปล่า”
พี่ร็อคสารภาพผมผ่อนลมหายใจโล่ง ไม่ใช่ไอ้ขิงแล้วที่เอาเพลงไปทำ

   “มึงบอกเองแต่งไม่จบ แล้วท่อนฮุกดันมาตรงกับของเราได้ยังไง”
พี่เกรย์ไม่ลดละ ตั้งคำถามให้ได้คิด ผมกลับมาหน่วงหนึบขึ้นอีกครั้ง

   “นั่นสิ..จะเป๊ะขนาดนี้เชียวหรือ อย่าลืมนักร้องนำกับที่เหลือเป็นเพื่อนร่วมวงของป๊อป
เรื่องนี้ต้องลองถามน้องมันด้วย ว่าเผลอไปเผยให้เพื่อนรู้หรือเปล่าว่าเรามีซิงเกิลใหม่”
พ่อพี่ร็อคแสดงความเห็น เสียวสันหลังวาบเลยครับคราวนี้ ไม่ใช่แค่เผยผมร้องให้ฟังตั้งแต่ต้นยันจบ
แล้วไอ้ขิงมันจะจำเนื้อได้หมดเชียวเหรอ ไม่น่าเป็นไปได้ยกเว้นแอบอัดเอาไว้..? แต่มันทำไปเพื่ออะไร
ในเมื่อตอนนั้นผมไม่รู้พวกมันเซ็นสัญญาค่ายเพลง เรื่องนี้ดูมีปมอยู่หลายอย่าง คนที่จะให้คำตอบผมได้คือพวกไอ้ขิง

   “อย่าเพิ่งถาม ทางที่ดีพี่ขอเวลาติดต่อเต้ก่อน ให้พวกเราได้พูดคุย ยังไงก็เพื่อนคบกันมา
น่าจะได้ฟังเต้พูดเสียก่อน ค่อยมาตัดสินก็ยังไม่สาย” พี่ตาลชิงดักเสียก่อน ทำให้ผมมีเวลาหายใจหายคอ
ไม่โดนบีบคั้นให้พูดในเรื่องที่เผลอให้ไอ้ขิงฟังเนื้อเพลงไป ผมก็ต้องการเวลาสอบถามกับปากมันด้วยเช่นกัน
ว่ามันเอาเพลงพี่ร็อคไปทำหรือเปล่า คิดได้ดังนั้นสูดหายใจลึก ปั้นหน้ายิ้มแย้มให้ดูร่าเริง
ทั้งที่ในใจร้อนรุ่มกระวนกระวายไปหมด โผล่หัวเข้าห้องอย่างปกติ
จึงทำให้ทุกคนยุติการสนทนาหันมาสนใจผมที่ส่งกีต้าร์และเนื้อเพลงให้พี่ร็อค

   “ได้แล้วพี่” พี่เขารับไป วางเนื้อเพลงกางลงบนโต๊ะ ขยับเก้าอี้ปรับท่าทางให้ถนัด
มีสบตาผมแวบหนึ่ง ผมพยักหน้าให้กำลังใจลุ้นฟังอยู่ข้างๆ

จากนั้นเสียงกีต้าร์ขึ้นอินโทรก็สะกดคนทั้งห้อง ก่อนเสียงทุ้มดิบฟังแมนๆ อย่างมีเสน่ห์ในแบบฉบับที่หาใครลอกเลียนยากยิ่ง
ก็ร้องเนื้อทำเอาลืมเรื่องราวที่เป็นปัญหาลงไปชั่วขณะ เสียงทรงเสน่ห์ช่างดูเป็นเอกลักษณ์ กำลังตรึงทุกคนให้ฟังเพลงที่ผมแต่ง
ต้องยอมรับว่าผมร้องไม่ได้ครึ่งพี่ร็อคร้องเลยสักนิด ทั้งน้ำเสียงได้อารมณ์ เสน่ห์ที่แฝงมากับเนื้อหาของเพลง
โดยเฉพาะบางจังหวะที่พี่เขาสบตาผมอย่างไม่ตั้งใจ ซาบซึ้งเหมือนเห็นเงาของตัวเองในดวงตาเข้มคู่นี้
ผมเปลี่ยนเงาในตาของพี่เขาได้ใช่ไหม นับแต่นี้แววตาคมของพี่จะมีแต่เงาของผมใช่ไหม
เพราะขณะนี้ผมไม่เห็นเงาใครเลยนอกจากของผมเอง...

เพลงอยากเปลี่ยนเงาในตาเธอ
ร้องโดย..พี่ร็อค

http://www.youtube.com/watch?v=2BwO_CBup6I


   “แปะๆ..เยี่ยม ไม่คิดป๊อปจะแต่งเนื้อซึ้งกินใจขนาดนี้ ตกลงเพลงนี้ เยี่ยมกว่าที่คิดไว้เยอะ
ร็อคทำเดโมแล้วซ้อมเลย พ่อให้เวลาสองวันเราจะอัดกันใหม่ ต้องเร่งแล้วเพลงเราตกไปอยู่อันดับสองชั่วข้ามคืน
กระแสข่าวและการโหมโปรโมทเปิดตัววงใหม่ของค่ายคู่แข่ง ซึ่งได้ผลเสียด้วย”
พ่อพี่ร็อคพูดปิดท้าย สรุปเป็นอันเห็นพ้องต้องกันใช้เพลงที่ผมแต่งให้พี่ร็อคร้อง ทำซิงเกิลใหม่แทนเพลงที่ถูกขโมยไป
แม้จะแก้ปัญหาผ่านได้  แต่ยังมีสิ่งที่ค้างคา ซึ่งผมต้องง้างปากพวกมันให้รู้ความจริง..ผมสัญญา!!


มาแล้วมาม่าอุ่นเครื่อง เริ่มจะหนักขึ้นเรื่อยๆ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ 

[momo9476]

อย่าเงียบซิ มีอะไรก็พูดไปก่อนป๊อบ

[~มือวางอันดับ1~]

ค่อย เติมน้ำน่ะมาม่า :mew2:1+ น้องป๊อบสู้ๆๆน่ะ

[TrebleBass]

เพื่อนรัก หักเหลี่ยมโหดกันเลยทีเดียวงานนี้   

[พลอยสวย]

  ...ทุบหม้อต้มน้ำมาม่าทิ้งงง