- 2 -
“เพื่ออะไรร็อค แกรู้ความจริงพวกแกอาจเสียความรู้สึก พ่อเห็นว่าเรื่องนี้จบได้ด้วยดี ไม่ควรฟื้นฝอยหาตะเข็บก็แค่นั้น”
“มันอะไรนักหนาพ่อ แค่ใช้หนี้ให้มันก่อน ยอมให้มันผ่อนคืนคิดว่าไม่ถึงปีเงินสิบล้านมันใช้คืนพ่อได้แน่
ถึงกับไล่ออกจากวง เป็นเพราะพนมใช่ไหมพ่อถึงยอมให้ไอ้เต้ออกจากวง” ไอ้ร็อคดูเครียด พวกผมหุบปากนิ่ง
ปล่อยให้มันทำหน้าที่เคลียร์กับพ่อมันเพียงลำพัง
“แกพูดเรื่องอะไร” พ่อมันสีหน้างงไปแล้วครับ
“เรื่องไอ้เต้ติดพนันบอล พนมถือโอกาสยื่นข้อเสนอให้ออกจากวง เพื่อจะให้ไอ้ป๊อปซึ่งเป็นหลาน..เข้ามาเล่นแทนไอ้เต้ไงครับ”
“แกไปเอาข้อมูลมาจากไหน” พ่อมันหน้านิ่งไปแล้ว
“ผมรู้จากไอ้เต้แล้ว ถามพี่ตาลดูสิครับ” มันหันไปหาพี่ตาล
“ผมกับร็อค..เราไปพบเต้มาครับ” พี่ตาลยืนยัน
“พวกแกกำลังโดนหลอก พนมไม่ได้ยื่นเงื่อนไขให้เต้ออกจากวงด้วยเรื่องหนี้พนันบอล
หรือจ้างออกเพื่อเอาหลานเข้ามาแทนตามที่เข้าใจ” สีหน้าท่าทางพ่อไอ้ร็อคดูจริงจัง จนไม่น่าจะเป็นการปกป้องคุณพนม
“หมายความว่าไง ที่ว่าผมโดนไอ้เต้หลอก” ไอ้ร็อคชิงถามทันที
“เต้ออกจากวงเพราะค้ายา”
“ห๊ะ!..อะไรนะ” พวกผมประสานเสียง แทบไม่เชื่อหูกับสิ่งที่ได้ยิน ค้ายาอย่างนั้นเหรอ เป็นไปได้ยังไง
“ใช่..เราจับได้เต้เอายาไอซ์มาปล่อยให้ศิลปินในค่าย ขายทีมงานบางกลุ่มด้วย พฤติกรรมนี้ต่างหากที่เอาไว้ไม่ได้
ไม่ใช่แค่เต้ที่พ่อไล่ออก พวกที่มีส่วนก็ด้วย ถ้าจำได้บริษัทล้างบางตามหลังเต้ไปนับสิบ ทั้งศิลปินและทีมงานที่เล่นยา”
ผมพอนึกออก ตอนนั้นข้อมูลที่รู้ศิลปินหมดสัญญา ส่วนทีมงานที่ออกไป..คือโดนซื้อตัวจากบริษัทคู่แข่ง
“แล้วทำไมปล่อยข่าวว่าหมดสัญญา ส่วนทีมงานอ้างคู่แข่งซื้อตัว ไม่มีใครพูดเรื่องยาให้ระแคะระคาย”
ไอ้ร็อคป้อนคำถามตรงใจผมมาก
“แล้วจะให้ข่าวแพร่ออกไปว่าศิลปินในค่ายเล่นยา ทีมงานก็ติดยาอย่างงั้นหรือ ชื่อเสียงบริษัทจะเป็นยังไง
การใช้เงินสิบล้านกับเต้ พ่อถือว่าพนมเขาเมตตามากแล้ว ความจริงไม่จำเป็นต้องให้เรามีสิทธิ์ขับออกจากวงได้ทันที
แต่พนมเห็นเต้ทุ่มเทมากับวง สร้างชื่อให้บริษัทเรานานหลายปี เลยอยากให้เงินไปตั้งตัวจะได้ไม่ติดค้างกันอีก
เหตุผลพนมพ่อคิดว่าเต้กับพนมยังมีบางอย่าง ที่พนมเขาไม่อยากเปิดเผยไปกว่านี้ พ่อไม่คิดซักไซ้ให้มากความ
เขาเองก็ถือหุ้นอำนาจสิทธิ์ขาดบางเรื่องที่เห็นสมควร เขามีสิทธิ์ตัดสินโดยไม่ต้องรอให้พ่ออนุมัติด้วยซ้ำ
ข้อนี้แกเองก็รู้ดีร็อค แต่พนมเขาให้เกียรติพ่อทุกครั้ง ไม่เคยทำอะไรข้ามหน้าข้ามตา กรณีนี้ก็เช่นเดียวกัน
เขาต้องการให้มันจบแบบนี้ จึงไม่ต้องการให้พวกแกรู้ความจริง ไม่คิดว่าเต้จะผิดคำพูด เรื่องนี้พนมให้ทำสัญญา
จะไม่กลับเข้ามาวุ่นวายวงพวกแกอีก ไม่ว่าจะเหตุผลใดให้หายไปจากวงตลอดกาล” คนละม้วนที่ไอ้ร็อคเล่าให้ฟังเลยครับ
ผมกับไอ้เกรย์สบตาตะลึงสิ่งที่รับรู้ มีความจำเป็นอะไรที่ได้เต้มันต้องค้ายา..มันร้อนเงินหรือยังไง
“เต้ร้อนเงินหรือครับ ทำไมค้ายา” พี่ตาลโพล่งถามเสียเอง
“คนติดยาจะร้อนเงินหรือไม่มันเป็นวัฏจักร เมื่อมีช่องจำหน่ายให้ได้เงินมาง่ายๆ
ไม่ต้องถามให้มากความว่าเต้มันทำเพื่ออะไร คำถามนี้พ่อถามไปแล้ว ไม่ได้คำตอบนอกจากนั่งใบ้ไม่ยอมพูด”
“แล้วพ่อมีหลักฐานอะไรถึงเชื่อมันค้ายา พ่อฟังมาหรือเห็นกับตา
ว่าไอ้เต้มันทำ โดยไม่ได้ถูกใส่ร้าย” ไอ้เกรย์เป็นคนถามบ้าง
“ภาพคมชัดจากคลิปวีดีโอใช้เป็นหลักฐานด้ไหม พนมเขามีมือดีติดตามพฤติกรรมมานาน
เต้ไม่ปฏิเสธรับสารภาพเองว่าทำจริง แต่ขอร้อง อย่าบอกพวกเราในวง ไม่อยากให้เพื่อนเสียความรู้สึก
ต้องการให้พวกเรามองกันเหมือนเดิม” คำเฉลยพ่อไอ้ร็อค ทำเอาพวกผมพูดไม่ออกใบ้แดก
“แล้วที่ไอ้ป๊อปเข้าวง ใช้เส้นพนมไหม” ไอ้ร็อคเสียงสั่น ตั้งคำถามซึ่งผมเดาว่า มีผลต่อตัวมันมากกว่าใครทั้งสิ้น
“ไม่เลย..น้องมาออดิชั่นแข่งกับวงนับร้อย กว่าจะผ่านรอบสุดท้าย กระทั่งคณะกรรมการเลือกมาแทนเต้
ทั้งที่ติดด้านรูปลักษณ์เพราะดูคนละแนวกับพวกเรา รูปร่างหน้าตาเรียกได้ว่าเหมือนเอาเด็กผู้หญิงมาอยู่ในวงบอยแบนด์
ทีมงานส่วนใหญ่เห็นว่าน่าจะเกิดกระแสให้ Lucy One มุมมองใหม่ทุกคนจึงไม่มีใครค้าน วางแผนการตลาดในรูปลักษณ์นี้
ที่จริงน้องผ่านการคัดเลือกเรียบร้อย พ่อถึงได้รู้เป็นหลานพนม ลูกชายเพื่อนเก่าซึ่งมีบุญคุณค้ำจุนบริษัทเราในช่วงวิกฤต
เขาไม่ได้แนะนำตัวเป็นอาหลานพนม ตอนแนะนำตัวเด็กมันใช้ชื่อเล่น ไม่ได้บอกชื่อนามสกุลจริง
ไม่งั้นพ่ออาจสะกิดหูบ้างถ้าได้ยินนามสกุล ใบสมัครที่ใช้กรอกชื่อสกุลจริงพ่อไม่ได้ดูด้วยในรอบตัดสิน
แค่เห็นว่าวงนี้เล่นเพลงของพวกเราได้แน่นมาก โดยเฉพาะมือกลองเล่นได้ดีอย่างที่เราค้นหา
มาด้วยความสามารถล้วนๆ แกมีปัญหาเรื่องนี้หรือไงร็อค” พ่อย้อนถามมันกลับ
“ผมต้องการความจริง ตอนนี้รู้แล้วใครโกหก เรื่องนี้มีผลกับผม พ่อไม่รู้ผมกับป๊อปเราไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมวง
ไว้ผมจะบอกพ่อคราวหน้า ผมมีเรื่องต้องรีบไปจัดการ” เป็นการจบสนทนา พ่อดูงงอาการลุกลี้ลุกลนของมันเช่นกัน
จากนั้นมันก็ผุดลุกออกจากห้องทันที พวกผมไหว้ลาพ่อแทบไม่ทัน ตามหลังมันไปติดๆ เป้าหมายของมันคือไอ้ป๊อป
สีหน้ามันตอนนี้เรียกได้ว่ายิ้มกว้าง ชนิดที่ผมเข้าใจความรู้สึกได้ดี เหมือนมันยกภูเขาออกจากอก
โล่งสบายหลังรู้ความจริงว่าไอ้ป๊อปไม่ได้มาด้วยการใช้เส้นคุณพนม ไอ้ป๊อปไม่ผิดที่ยืนอยู่จุดนี้ ไอ้เต้สร้างสถานการณ์
หวังจะกลับเข้าวง แต่มันพลาดแล้วครับ ยิ่งมันทำแบบนี้ภาพของมันติดลบต่อความรู้สึกของพวกผมทันที..
แทนที่ทุกอย่างจะราบรื่น แต่กลับไม่เป็นแบบนั้น พวกผมตั้งใจขอโทษไอ้ป๊อปที่เข้าใจมันผิด แต่กลับตกใจแทน
“คม..เกรย์ ไอ้ป๊อปหนีไปแล้ว” เสียงไอ้ร็อคสั่นเห็นได้ชัด ในมือถือกระดาษสั่นระริก
หน้าซีดเผือดไร้สีเลือดเหมือนคนวิตกสุดๆ ผมเห็นอาการมันแล้วยังคิดไม่ถึง ว่ามันจะตกใจขนาดนี้
มันเป็นคนไม่ตื่นตระหนกง่ายๆ หนนี้มันไม่เก็บอาการแม้แต่น้อย ไอ้เกรย์คว้ากระดาษมาอ่านอย่างเร็ว
ก่อนอึ้งกิมกี่ยื่นให้ผมเป็นรายต่อไป ปิดท้ายพี่ตาลหน้าซีดไม่ต่างไอ้ร็อค
“มึงใจเย็นมันไม่ไปไหนหรอก คงน้อยใจแอบหนีกลับบ้านน่าร็อค” ผมปลอบอย่างใจคิด
มั่นใจไอ้ป๊อปคงไม่ไปไหนนอกจากกลับบ้าน ไปตามง้อเอาตัวกลับก็หมดปัญหา
ยังไงเรายังมีนัดแถลงข่าวเปิดตัวซิงเกิลใหม่กับมือกลองในวันเดียวกัน ไอ้ป๊อปมันรู้กำหนดการนี้เช่นกัน
คงแค่เล่นตัวงอนง่องแง่งตามประสา ไอ้ร็อคง้อก็ไม่มีอะไรแล้วผมเชื่ออย่างนั้น
ทำไมผมจะดูไม่ออกว่าไอ้ป๊อปรักไอ้ร็อคมากแค่ไหน ไม่งั้นคงไม่ยอมให้ไอ้ร็อคปู้ยี่ปู้ยำมันหรอก
ลูกคุณหนูขนาดนั้นกลับยอมตกอยู่ในมือเถื่อน ถ้าไม่เพราะมันรักไอ้ร็อคมาก ไอ้ป๊อปจะยอมหรือครับ..
“กูหวังให้เป็นแบบนั้น สังหรณ์ยังไงไม่รู้คม มันไปครั้งนี้ไม่อยากเจอหน้ากูอีก”
เสียงไอ้ร็อคฟังเหมือนคนหมดแรง รอยยิ้มที่มีตอนเดินออกจากห้องไม่หลงเหลือ
นอกจากสีหน้าสลดเหมือนคนช็อก ผมเองก็คาดไม่ถึงว่าไอ้เด็กหน้าซื่อตาใสจะใจเด็ดชิงหนีไปเสียก่อน
ไม่รู้มันได้ยินอะไรเข้า พวกผมมั่นใจสิ่งที่กำลังทำเป็นความลับ จนกว่ามีมติค่อยแพร่งพรายให้มันรู้ภายหลัง
นี่แสดงว่ามันแอบได้ยินพวกผมคุยกัน ถึงได้ชิ่งหนีโดยไม่รอฟังคำชี้แจงของพวกผม
“เอาน่าไปตามที่บ้าน ไม่มีอะไรแล้วไปเลยไหม กูเอารถออกเอง” ไอ้เกรย์ยื่นข้อเสนอ
“ไปเลยเกรย์” ไอ้ร็อคเร่ง เราสามคนยกเว้นพี่ตาลเดินทางมาตามไอ้ป๊อปที่บ้าน
ไม่ใช่เรื่องยากที่จะหาข้อมูลบ้านมันอยู่ไหน พ่อไอ้ร็อคคือคนบอกทางที่ดี หลังมันโทรถามก็ได้ความกระจ่าง
สุดท้ายพบกับความผิดหวัง ไอ้ป๊อปไม่ได้กลับบ้านอย่างที่พวกเราคาดการ เป้าหมายต่อไปคอนโดไอ้ขิง
ไอ้ร็อคแทบชิงกุญแจรถไอ้เกรย์มาขับเสียเอง ดีไอ้เกรย์มันแข็งไม่ยอมให้ขับ ไม่งั้นมีหวังผมกับไอ้เกรย์ไปทัวร์นรก
สภาพมันดูใจร้อนเกินกว่าที่ผมคิดไว้ แค่มันเดาไอ้ป๊อปอยู่กับไอ้ขิง แทบเหาะไปลากคอเสียเดี๋ยวนั้น
เราสามคนมาถึงคอนโด เจอไอ้ขิงกับเพื่อนของมันอีกสองคน สภาพไอ้ขิงดูไม่จืดฝีมือไอ้ร็อคล้วนๆ
พวกมันยืนกรานไอ้ป๊อปไม่ได้มาที่นี่ ไอ้ร็อคแทบเค้นคอไอ้ขิงเพราะมันไม่ยอมเชื่อ เดือดร้อนผมกับไอ้เกรย์จนได้
กว่าจะลากมันกลับเล่นเหนื่อยกันไปข้าง บทมันคลั่งแรงโคตรเยอะ ผมกับไอ้เกรย์ต้องช่วยกันถึงจะเอาอยู่
แต่ก็อย่างที่บอกแทบหมดแรง ไอ้เต้ติดต่อไม่ได้ไม่ยอมรับโทรศัพท์ คิดว่าคงไหวตัวทันไอ้นี่มันนกรู้ชะมัด
ไม่งั้นมันต้องรับโทรศัพท์ไอ้ร็อค นี่มันเล่นไม่รับถัดมาไม่ถึงชั่วโมง..มันปิดโทรศัพท์หนีเฉย
งานก็งดรับชั่วคราว เพราะนักร้องนำเจ็บหนักหน้าตาดูไม่จืดบวมช้ำขนาดนั้น อย่างน้อยเป็นอาทิตย์ถึงจะออกงานได้
ตอนนี้ไอ้เต้คงหลบหน้าสักพัก ประเด็นไม่รู้จะไปตามหาไอ้ป๊อปได้ที่ไหน สำคัญคือวงต้องการมือกลองซ้ำมีงานรอมากมาย
มันเล่นหายหัวแบบนี้เป็นเรื่องระดับชาติแล้ว ไอ้ร็อคยังคงปกติแต่กินน้อยลง เพราะตามหาไอ้ป๊อปไม่เจอไม่มีข่าวคราว
แต่มันก็ไม่คิดทรมานตัวเอง วิธีสุดท้ายขอให้พ่อมันช่วยติดต่อกับคุณพนม ไอ้ร็อคมั่นใจคุณพนมต้องรู้ไอ้ป๊อปไปอยู่ไหน
นอกจากคุณพนมพวกผมนึกไม่ออกจะถามใครได้ จุดเปลี่ยนจากปากคุณพนม
ครั้งนี้ต่างหากที่ทำให้เพื่อนผมเหมือนคนที่มีแต่ร่างไร้วิญญาณ..ไม่เหลือเค้าเดิมอยู่อีกเลย..?
ขอบคุณที่ตามกันเหนียวแน่นนะคะ
ตอนหน้ารอสมน้ำหน้าพี่ร็อคกันอีกนะคะ ตอนหน้าหนักหนาสาหัสกระอักเลือดสมใจแฟนคลับน้องป๊อป
เจอกันวันอังคารค่ะ
ขอบคุณอีกครั้ง 
หัวข้อ: @@โดย Luk {ป๊อป&ร็อค..วงรักหน่วงใจ} 4/7/57++P.29..End พร้อมเปิดจองหนังสือ P.1 (อ่าน 167787 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก