หัวข้อ: ✣✤|แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน|✤✣ ตอนพิเศษวันสงกรานต์ P.29

[punchnaja]

นอกจากหยกกับอาทิตย์แล้ว ชอบคู่นี้ที่สุดในสามโลกอีกคู่หนึ่ง น่ารักที่ซู้ดดดดดดด

[cinquain]

จบอย่างซาบซึ้งและน่ารักมากค่ะ
รู้สึกได้ถึงความรักของพี่เอกกับวสุที่มีต่อกัน
จะติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคะและโชคดีในการเรียนค่ะ 

[SiLent_GRean]

เสียน้ำตาจนบทสุดท้าย 


ขอบคุณค่ะสำหรับนิยายสนุกๆ   

[koikoi]

 

[MoMoRin]

จบแบบอบอุ่นดีค่ะ น่ารักตรงบทส่งท้ายนี่ด้วย 

[เฉาก๊วย]

ยินดีกับทั้งคู่และทุกคนด้วย
ในที่สุดการรอคอยก็สิ้นสุดลง รวมทั้งความทุกข์ในใจของทุกคนก็หมดไป

ขอบคุณคนเขียนที่หาคู่มาให้พี่เอก เรื่องที่แล้วทำเอาคนอ่านสงสารพี่เอกหลายตอนติดๆ กัน และไม่อยากให้พี่เอกต้องฝังใจจนเป็นทุกข์ไปตลอดชีวิต

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้และทุกๆ เรื่องที่ผ่านมาด้วยค่ะ 

[NumPing]

จบแล้ว อิ่มเอมใจจริงๆ ดีใจแทนพี่เอกและวสุ ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป

Happy ending

[arissara]

ซาบซึ้ง กินใจ โรแมนติกกก สุดยอดเลย กระชากนำ้ตามากตอนจบ ฉากที่เจอป๊า ม๊า ที่หน้าบ้านที่นอนอ่านนำ้ตาไหลเลย ภาษาสวยมากเปรียบมุมมองดีมาก ชอบการเล่าเรื่องรุ้งจัง มองคนละมุม ขอบคุณนะคะที่เขียนงานให้ได้ซาบซึ้งได้อ่าน ขอบคุณค่ะ

[janehh]

ซึ้ง 

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ ให้อ่านะคะ 

[yong]

ประืทับใจมาก

[snack]

จบแบบอบอุ่นน่ารักมาก..ซาบซึ้งสุดๆตอนพ่อลูกได้เจอกันและจบสิ่งที่ค้างคาใจมาเป็นเวลานาน

[bookie]

เศร้าค้างมาตั้งแต่เรื่องเฮียใหญ่ภาคก่อน จบสักทีนะเฮียมีความสุขได้สักที

[ikou]

สุดยอด ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย ขอบคุณมากครับ

[sirin_chadada]

จบแบบน่ารักดีนะ

[akajinkame]

น่ารักมากกกก เรามาอ่านในวันแม่อีกต่างหาก ร้องให้กับฉากนั้นจริงๆ อ่านในวันแม่อีกต่างหาก แล้วก็ฟังแต่กับเพลงวันแม่ ฮือๆ ได้อารมณ์ร้องไห้เข้าไปใหญ่ 555
ดีนะที่มีเจ้าหมาและเจ้าแมวมาดับอารมณ์ 555 รักจริง มีลูกชายแล้วแต่คุณแม่จะตกลงหรือเปล่านี่รอนับรอยข่วนได้ 555

[iammz]

ร้องไห้อีกแล้ว แงๆๆๆๆ T^T
ได้ขอโทษป๊าม้า ก็ไม่มีอะไรติดค้าง
มีความสุขในแบบวสุน๊าาา

ขอบคุณมากนะคะ^^
P'Ake is happy.

อิ____อิ

[kabung]

ประทับใจมาก ร้องไห้ตาแฉะละพูดเลย 

[benji]

ตอน วสุ เจอ ม้า กับ ป๊า เราน้ำตาไหลพรากกกกก
จะมีตอนพิเศษหรือเปล่าน้อ อิอิ

[EoBen]

แอบตกใจ จบเร็วจุง อยากอยุ่กับพี่เอก วสุนานๆ อยากเห็นพี่เอกมีความสุข ^^ ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะ

[Ryoooo]

ดีใจกับพี่เอก     ดีใจกับวสุ
ทุกปมในใจผ่านไป
เหลือแต่ความรักที่มอบให้กัน
เป็นตอนที่ประทับใจมาก
ไม่มีใครต้องเสียใจหรือค้างคาอะไรอีก
เหมือนหมอกที่ปกคลุมหายไป เหลือไว้ปต่ฟ้าใส

รักทุกตัวละคร ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้

ปลฺตอนพิเศษจัดเต็มให้สักสามสี่ตอนน่าาาาา

[Ice_Iris]

จบแล้ว

เหอะๆๆ

น้องหมา น้องแมว

น่ารักอ่ะ

ทาสแมวคนหนึ่ง

มุมของดุ๊กดิ๊กใสๆมาก

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

[kaokorn]

ขอบคุณฮะ แต่งเรื่องน่ารักๆให้ได้อ่านเสมอ
ขอให้เรียนสำเร็จลุล่วงดังประสงค์
จะคอยติดตามผลงานนะฮะ

[mild-dy]

อยากให้มีตอนพิเศษจัง ตอนที่วสุโตแล้วไรงี้

[แกมแก่มแก้มแก๊มแก๋ม]

ชอบมาก ขอบคุณ ที่เขียนเรื่องราวดีๆผ่านตัวอักษรนะค่ะ 

[elfeleves]

ประทับใจมากๆเลย น้ำตาไหลตั้งแต่เรื่องอดีตของวสันต์ แล้วมาเศร้าจิตตกกับชีวิตหลังขาดตี๋ใหญ่ของเฮียเอก แล้วก็มาหน่วงๆ แต่ก็ดีขึ้นหลังจากพี่เอกทำใจได้ และก็หวังมาตลอดว่า มีเอกจะมีความสุข
แต่เรื่องนี้ มาทำให้ Happy กว่าที่เราได้จิตนาการไว้มาก ดีใจมากๆ ที่วสุเกิดมาแล้วทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น รวมไปถึงใจหน่วงๆของคนอ่านด้วย
ใช้เวลาประมาณ 1 อาทิตย์กับการตามอ่านเรื่องทั้ง 4 เรื่องของคนแต่ง ทั้งปิ่นหยก ตี๋เล็ก วสุ และก็แฝด ขอบคุณน้อง Rainyday มากๆที่ทำให้อาทิตย์นี้ มีทั้งเสียงหัวเราะ เศร้า หมั่นไส้ มึน อารมณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย

[lalalai]

จบแล้วววววว
ชอบมว๊ากกกกกก
ตามมาจากคิมหันต์ อ่านเรื่องโน้นยังคิดอยู่เลยว่าทำไมวสันต์โชคร้ายจัง ต้องแลกด้วยชีวิต ป๊าถึงจะยอมรับ ความรักของคิมหันต์ก็ผ่านพ้นไปได้เพราะเรื่องของพี่ชาย เพราะครอบครัวไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้ว อ่านไปก็นึกชังความรักของคิมหันต์ขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล ความสงสารวสันต์กับพี่เอกมาเต็ม ความรักของคู่หนึ่งจบลงสวยงาม แต่อีกคู่หนึ่งคือโศกนาฏกรรม ชีวิตช่างไม่ยุติธรรม ป๊าคือพ่อที่เฮงซวยที่สุดคนนึง บลาๆๆ ว่าไปโน่น คืออินมากจริงๆ แต่ก็ทำใจและปลงว่าชีวิตก็ดราม่าแบบนี้แหละ ในโลกนี้ไม่มีใครได้อะไรได้มาโดยไม่ต้องแลกกับอะไร เฮ้ออออ ได้แต่สงสารพี่เอก และหวังว่าพี่เอกจะมีความสุขกับเค้าบ้างพอเกริ่นเรื่องวสุเท่านั้นแหละ ถึงกับกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งแล้วมาตามเรื่องนี้อย่างใจจดใจจ่อ พอได้อ่านแล้วก็ชอบมากกกกก มันใช่ มันเป็นอย่างที่จินตนาการไว้ยังกับคนเขียนมานั่งในใจก็มิปาน บุคลิกของวสุ เวลาที่วสุอยู่กับพี่เอก เวลาที่พี่เอกห่วงหาอาทรวสุ มันใช่ มันได้ดั่งใจทุกอย่าง มันต้องอย่างงี๊ มันต้องแบบนี้ มันถึงอ่ะ จนไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดยังไง แต่ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันสั้นไป๊ ยังไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านความสุขของทั้งคู่ไปเรื่อยๆ เพราะอ่านความทุกข์แสนสาหัสของทั้งคู่ทั้งน้ำตามาแล้ว ถึงมันจะสั้นแต่มันกัดกินในใจ บาดลึก ทำเราช้ำ นอยด์ไปหลายวัน ยิ่งอ่านตอนพิเศษทั้งวันปีใหม่ ทั้งบ้านสีขาวกับหมาโกลด์เด้น ยิ่งหนัก ร้าวรานกว่านี้มีอีกมั๊ยยยยย แต่จบแค่นี้ก็ดีเหมือนกัน ให้เราจำไว้ว่านับต่อไปจากนี้เค้าจะมีแต่ความสุขกันต่อไป ต่อไป และต่อไป ถ้าเป็นยาว เกรงว่าจะดราม่า ซึ่งเราพอล้าวววว เค้าช้ำกันมาข้ามภพข้ามชาติ ให้เค้าสมหวังๆ ไร้อุปสรรคแบบนี้แหละดีแล้ว ว่าแล้วก็กลับไปอ่านอีกรอบดีกว่า ขอบคุณคนเขียนมากเลยนะคะ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ชอบมากจริงๆค่ะ ^ ^

[ไอ้หัวแห้ว]

ตอนเล่าเรื่องวสันต์กับคิมหันต์ว่าขนลุกแล้ว

พอวสุเจอพ่อกับแม่ นี่น้ำตาคลอตามเลย
T_______________T

[NooMary]

อยากให้เขียนถึงตอนวสุเจอกับสาบ้างจัง  เราว่าคงเป็นตอนที่ทำเอาน้ำตาเราไหลพรากๆเป็นแน่   เพราะวสุกับสาดูเป็นพี่น้องที่สนิทกันที่สุดในพี่น้อง 4 คน และสาคงจะแบกความรู้สึกผิดจาเหตุการณ์นั้นไว้ เพราะความหวังดีของสาที่จะช่วยวสันต์ กลับกลายเป็นเหมือนทำให้วสันต์ต้องตาย ถ้าสาได้เจอวสุ อาจทำให้ความรู้สึกผิดจากเหตุการณ์นั้นลดลงก็ได้

แต่โดยรวมชอบค่ะ ลุ้นตั้งนานว่าสุดท้ายจะเป็นไงกับคู่ของพี่เอกกับวสุ เพราะไม่อยากให้พี่เอกเห็นวสุเป็นแค่ตัวแทนของวสันต์ ไม่งั้นวสุคงต้องเศร้ามากแน่ๆ  แต่จบแบบนี้ แฮปปี้ดีค่ะ

[gasia]

โอยยยยย จบแล้ว T v T
ตอนบทส่งท้ายนี่ดุ๊กดิ๊กน่ารักมาก ฮืออออออ
ขอบคุณสำหรับเรื่องอุ่นใจแบบนี้นะคะ อุ่นมากๆ ชอบมากก T v T
ตอนอ่านตอนพิเศษของเฮียใหญ่คือร้องไห้ปวดตาไปหมดสงสาร
พอมาอ่านเรื่องนี้ตอนแรกก็สงสารวสุที่ต้องมาเหมือนรับความทรงจำของอีกคนงี้
แต่พอมาถึงตอนนี้ตื้นตันใจ T v T
อินมากค่ะ อินมากจนอยากเจอคนแบบพี่เอกสักคน โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

[Snowermyhae]

ดุ๊กดิ๊กคือพระเอกตัวจริง ตกใจมาก จบแบบไม่ตั้งตัวเลยยยย