รักบอดๆ ตอนที่ 26/2 จบตอน
ป๋าชินสัมผัสริมฝีปากนุ่มลงที่ซอกคอ ผมสะดุ้งเฮือก
ไม่ได้ตกใจครับ แค่จั๊กจี้เฉยๆ
"หอมจังครับน้องเอ" ยกความดีความชอบไปให้โคโดโมะ
"หื่นว่ะป๋า พอเหอะ" ผมนอนยุกยิกอยู่ไม่สุข
"พอได้ไงครับ ยังไม่ได้เริ่มเลย"
"พอเหอะ พอน้า พอได้แล้ว"
"ไม่อยากทำขนาดนั้น?" อิป๋าเลิกคิ้ว น้ำเสียงขัดอกขัดใจเล็กๆ
"พรุ่งนี้ผมมีเรียนนะป๋า เมื่อเช้าผมก็ยอมให้ทั้งๆ ที่ต้องไปเรียนแล้วนะ" น้ำเสียงตัดพ้อ
"เอ๊ะ...หรือป๋าจะลองให้ผมทำบ้างล่ะ" ถามไปงั้น เผื่อความมหัศจรรย์กำลังจะเกิด
"ทำเป็นเหรอ" ต๊าย ดูถูก! เห็นเป็นเกย์งี้ก็เคยถูกอิพี่ใหญ่ของบ้านพาไปขึ้นครูนะจ๊ะ
เฮียเอฟ พี่ชายที่แสนดี อารมณ์ช่วงนั้นเหมือนถูกข่มขืนนเลยว่ะครับ ว่าไงดีล่ะ ตอนนั้นที่บ้านยังไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นอย่างทุกวันนี้ไง
ไอ้เฮียกลัวน้องจะเสียเชิงชาย อายุสิบห้าสดๆ เฮียจัดให้สองคนเลย เล่นจ้ำจี้ยันฟ้าสาง อ่ะฮึๆ
"หูยยย หมูๆ อ่ะ" ไม่กล้าบอกตรงๆ กลัวคุณจะช้ำ
แต่ก็นั่นล่ะ ป๋าชินนิ่วหน้า ขมวดคิ้วมองผมดุๆ แบบรู้ทาง
"ที่ไหน เมื่อไหร่ และกับใคร"
"เพศไหนด้วยมั้ย จะได้ตอบทีเดียว"
"ดีๆ ครับ เร็วๆ" เอาหางเสียงตรงนี้ไปใช้กับไอ้คำถามข้างบนได้ป่ะ จะได้น่าตอบกว่ากันเยอะเลย ชิส์!
"ก็นานแล้ว กับผู้หญิงเพื่อนเฮียเอฟที่ชอบกินเด็กอ่ะ" สาว สวย หมวย อึ๋ม ตอนนี้ลูกสาม
หลังๆ เจอหน้าตอนงานวันเกิดเฮียเอฟทีไร ผมอายตัวม้วนทุกทีเชียว
"หือ? ผู้หญิง" อิป๋าทำหน้าแปลกใจ
"เออ ผู้หญิง หรือคิดว่าเป็นผู้ชาย ผมว่าป๋าน่าจะภูมิใจนะ ที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของผมน่ะ" ชักเคือง
"ขนาดนั้นเลย" ทีงี้น้ำเสียงอารมณ์ดีขึ้นมาเชียว
"เออ พอเถอะ ไปปิดไฟป่ะ ผมง่วงละ" ดันอิป๋าให้เลิกทับอย่างอารมณ์เสีย
"ไม่" สั้นๆ แล้วกดปากลงบนหน้าผากผม ไล้ไปตามแก้มเนียนขาวลงไปยังซอกคออันเป็นจุดสยิวกิ้ว
สองมือป๋าก็ไม่ปล่อยว่าง ลูบๆ คลำๆ อย่างแผ่วเบาไปตามร่างกายของผมอย่างไม่สะดุด
ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากส่งลิ้นอุ่นเข้ามาคุกคามในช่องปากผมด้วยความหื่นกระหาย
ทั้งยังเสียดสีปืนใหญ่ไปกับเอน้อยของผมจนค่อยๆ พองขึ้น
"อื้ออ...." โดนแบบนี้ถึงกับคราง
ป๋าชินถอดริมฝีปากหวานๆ ออกมามองหน้าผมแล้วส่งยิ้มให้
"รักนะครับ คนดี" ปากนั้นว่าหวานแล้ว คำพูดยิ่งหวานกว่าหลายเท่า ผมคลี่ยิ้มหน้าร้อยผ่าว
"ผมก็รักป๋านะครับ" บอกออกไปเขินๆ ป๋าชินได้ฟังก็ฉีกยิ้มกว้างทันที เอื้อมมือไปคว้าเจลหล่อลื่นมาบีบจนล้น
และความรู้สึกก็จะคล้ายกันทุกครั้ง เมื่อนิ้วที่เปื้อนเจลของป๋าสัมผัสพื้นผิวปากป้อมปราการด้านหลัง แวบแรกมันจะเย็นๆ
ทำให้สะดุ้งเล็กๆ จากนั้นก็จะเคลิ้มจนเกือบถึงสวรรค์ แล้วสะดุ้งอีกทีที่มีของที่ใหญ่กว่านิ้วทะลวงด่านเข้าไป
"อึก!"
"อย่าเกร็งครับน้องเอ..." ป๋าชินเลียริมฝีปาก
"อื้อ ป๋าจูบผมหน่อย" ผมร้องขอ เพราะต้องการหาอะไรทำให้ลืมความเสียวแปลบแวบแรก
ป๋าชินก้มลงจูบผม และค่อยๆ ขยับสะโพกช้าๆ ผมรู้สึกว่าวันนี้ค่อนข้างแปลกๆ จะว่าน่ารำคาญก็คงใช่
อารมณ์มันเหมือนไม่ทันใจยังไงไม่รู้
"ป๋า...อื้อ แรงๆ นะ" ผมยกขาสองข้างขึ้นเกี่ยวรอบเอวแกไว้ จากนั้นก็ออกแรง
กดน้ำหนักไปที่สองขาทั้งสองให้ตัวแกพุ่งเข้าหาผมสุดแรง เป็นความจุกที่ก็รู้สึกดีอ่ะครับ
"ทำแบบนี้ไม่เจ็บเหรอครับ แน่ใจนะ?" ป๋าถามตื่นๆ คงจะตกใจไม่น้อยที่เห็นผมทำรุนแรงกับตัวเอง
อย่าว่าแต่ป๋าเลย ตอนนี้ผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงมีความต้องการเรื่องเซ็กส์มากมายขนาดนี้
"ไม่รู้สิ แต่อยากให้ป๋าทำ"
"แต่พี่ว่า..." ผมจับหน้าป๋าชินลงมาจูบปิดปากให้เงียบไปพักใหญ่ก็ปล่อย
"ตามใจผมหน่อย ได้มั้ย"
"อืม" ป๋าพยักหน้า แล้วเริ่มขยับปืนใหญ่เข้าออกเร็วๆ
ผมกัดหลังมือขวาสะกดกั้นเสียงอันน่าอาย มือซ้ายก็จิกหมอนใต้ศรีษะในการรองรับอารมณ์เสียว
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังแบบนอนสต็อปไปตามจังหวะที่รุนแรงเรื่อยๆ
ป๋าชินก้มจูบฝ่ามือผมที่ยกขึ้นกัดพร้อมกับใช้มือช่วยให้ผมถึงจุด
ก่อนที่ตัวป๋าจะกระตุกสองสามครั้งแล้วล้มแผละลงมาทับผมทั้งตัว
สรุปคืนนั้นผมเป็นฝ่ายไม่ยอมให้ป๋านอนครับ เราทำกันทุกท่า ทุกที่ในห้อง
และไปจบครั้งสุดท้ายที่ห้องน้ำตอนเช้า สายๆ ผมไข้ขึ้นเลยต้องหยุดเรียน
ส่วนป๋าชินลางานครึ่งวันเพื่อจะได้อยู่เฝ้าไข้ผม ซึ่งการเอาอกเอาใจกันเล็กๆ น้อยๆ
ทว่าหวานน้ำตาลเรียกพ่อ ก็โคตรจะเป็นอะไรที่ทำให้ลืมเรื่องร้ายๆ ในอดีตไปได้หมดเลย
น้องเอ รักป๋าชินมากนะครับ
*************************************
ตอนพิเศษ แอ่วเหนือกับเทศกาลสงกรานต์ ครึ่งแรก!
เรื่องของเรื่องคือปัจจุบันได้มีโอกาศไปแรดยาวๆ กับป๋าช่วงวันหยุดเทศกาลแถวภาคเหนือ
และเป็นการไปพักร้อนช่วงปิดเทอมของผมที่บ้านเกิดเพื่อนที่เรียนโทด้วยกัน เพื่อเล่นสงกรานต์
วันแรก เมื่อประมาณวันที่เจ็ดเมษา(แอบมาส่องก่อนป๋าหยุดงานคนเดียว เผื่อเจอหนุ่มเหนือสักคนให้เลี้ยงต้อย)
ลงเครื่องที่เชียงใหม่ เพื่อนไผ่ก็ขับวีโก้สีดำล้อใหญ่เบิ้มมารับพาไปบ้านที่ทำเป็นรีสร์อทหรูติดภูเขา
มีสระน้ำกว้างๆ มีสวนนั่งพักผ่อน มีสปา มีเล้าท์เครื่องดื่ม เรียกได้ว่ามีทุกอย่างที่คนมีเงินต้องการอ่ะครับ
อ้อ ผมไม่ได้มาพักฟรีนะ เกรงใจเพราะอิป๋ามันจะตามมาด้วย ก็เลยขอแค่ลดครึ่งราคาพอ คริๆ
ใช้เงินเก็บตัวเองจากตอนทำงานมาจ่ายนั่นแหละ จริงๆ จะให้เป็นของขวัญอีกป๋าครบรอบแต่งงาน
แต่ไม่มีเวลาสักที เลยขอโอกาสนี้ใช้ซะเลย ไม่ได้บอกป๋าหรอกครับ เขินมาก แก่แว้วนี่
ก็เลยกะไว้เซอร์ไพส์เป็นของขวัญชิ้นเล็กอีกอันแทนตอนจะกลับ (ไม่บอกหรอกว่าอะไร ให้ลุ้นเอง)
สามวันหมดไปกับการกินเที่ยวกับเพื่อนไผ่สุดเลิฟรออิป๋าที่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานแลกวันหยุด
ไผ่พาผมนั่งรถตู้ไปแม่ฮ่องสอน แล้วเช่ามอเตอร์ไซค์ขับไปปางอุ๋ง ไปพอกโคลน ไปยลทะเลสาปไทย สวยมากครับ
เห็นหงค์ขาวกับดำพระราชทานกำลังเล่นน้ำเป็นคู่ๆ อยากให้ป๋ามาเห็นจุงเบย ค้างหนึ่งคืนลงมาก็ไปต่อปาย
ไปน้ำตกร้อน ไหว้พระเก้าวัด เอาเสียคุ้ม รูปถ่ายนี่มีคนเป็นสิบ แต่ผมรู้จักแต่ไอ้ไผ่คนเดียว
วันที่สิบตื่นเช้าไปรอรับป๋าชินที่สนามบินกับเพื่อนไผ่ รอนานมากเพราะตอนใกล้ๆ หกโมงป๋าโทรมาบอกว่าขึ้นเครื่องแล้ว
จริงๆ ชั่วโมงหนึ่งต้องถึง แต่นี่เลยไปเป็นสองสามชั่วโมงอิป๋าก็ยังไม่ถึง โทรไปก็ปิดเครื่อง ผมนั่งรอยืนรอกับเพื่อนจนโมโห
บวกกับเป็นห่วงด้วยกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีหรือเปล่า ผ่านไปจนถึงบ่ายสี่ พอเห็นอิป๋าลงมาที่ทางออกตรงที่นัดไว้ว่าจะมารอ ก็ใส่เป็นชุดครับ
"ทำไมนานแบบนี้!" คนมองกันทั้งสนามบิน ป๋าคลี่ยิ้มแหยๆ ปล่อยกระเป๋าเดินทางลงข้างตัว
"ติดงานด่วนครับ" ได้ยินแค่นี้ องค์ผมลงเลยครับ แม่งเอ๊ย!
ติดงานแต่ไม่โทรมาบอกแล้วให้มายืนรอตั้งแปดชั่วโมงเนี่ยนะ ไม่เข้าท่าเลยจริงๆ
"ทำไมไม่โทรบอก โทรศัพท์มีไว้พกเฉยๆ หรือไง แล้วทำไมปิดเครื่อง รู้มั้ยว่าผมเป็นห่วงน่ะ"
"ใจเย็นๆ สิครับน้องเอ พี่ไม่มีเวลาจริงๆ นะ พอรู้ตัวอีกทีเครื่องมันก็ดับไปแล้วอ่ะครับ"
"งั้นทำไมไม่โทรตู้ หรือใช้ของใครก่อนก็ได้ ปล่อยให้มันผ่านไปทั้งๆ ที่โทรบอกว่าจะขึ้นเครื่องแล้วแบบนั้น"
ผมใส่อารมณ์ ป๋าหน้าจ๋อย เมื่อเห็นว่าคนเริ่มมุงดูกันเยอะ เพื่อนไผ่ก็สะกิดให้ผมไปคุยกันต่อที่รถแบบขลาดๆ
คือมันไม่เคยเห็นผมอารมณ์ขึ้นไงครับ พอเห็นก็เลยกลัวมั้ง แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจสะบัดหน้าใส่ทั้งมันทั้งป๋า
เดินกระทืบเท้ามาที่รถได้ก็กระโดดขึ้นหลังกะบะไม่นั่งข้างหน้า กลัวเดี๋ยวจะทนไม่ไหวจนต้องทะเลาะกันอีก
และอีกอย่างก็อยากให้ตัวเองใจเย็นลงอีกนิดแล้วค่อยคุยอ่ะครับ รู้นิสัยตัวเองว่าร้อนแล้วงุ่นง่ายแค่ไหน เพลีย~
*****************************************
ติดไปทานข้าวกับอิป๋า ไว้ว่างๆ จะมาต่อนะครับ ไม่หาย ไม่ตาย ไม่จบ ฮ่าๆๆๆ