สวัสดีค่ะ มาตามเรื่องนี้ด้วยคนสนุกมากค่ะ นั่งอ่านทั้งวันเลยย ดีใจที่มาโดนมาม่าพอดี
ฮาาาา
อ่านไปด่าไปร้องไห้ไป มันส์มาก หลายๆคนบอกให้เปลี่ยนพระเอกมั่งนายเอกมั่ง แล้วคนเขียนบอกอาจไม่ได้กันในตอนสุดท้าย
ทำเอาเราเงิบนิดๆ สำหรับเรา มาโปรด คือ พระเอกที่ไม่ใช่คนดี เลวววว แต่ มาโปรด ไม่ใช่พระเอกที่จิตใจไม่ดี มาโปรด คือเด็กที่ไม่รู้จักโต หลงตัวเอง โดนพะเน้าพะนอ ไม่เคยต้องรักใครนอกจากคนในครอบครัว เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ แต่ มาโปรด รักปลื้มมากมาโปรดคือเด็กน้อยในด้านความรัก โลภในความรัก ไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องเสียสละหรือพยายามเพื่อความรัก แต่เลือกที่จะให้คนที่ตัวเองรักเจ็บ เพราะรู้ว่าเค้ารักตัวเองมากเหลือเกิน เพราะความรักของมาโปรดมีความลุ่มหลงอยู่มากเกินไป เพราะฉะนั้นสำหรับเราบทเรียนที่มาโปรดได้รับเราคิดว่ามันก็เจ็บปวดเจียนตายแล้วก็น่าจะทำให้ มาโปรดโตขึ้นและเรียนรู้อะไรได้มากขึ้น
การเห็นคนที่ตัวเองรักผิดหวังกับจากตัวเองไปทั้งที่ยังรักมันเจ็บปวดยิ่งกว่าจากกันเพราะเกลียดอีก
เราแค่อยากให้บทเรียนจากเหตุการณ์ครั้งนี้สอนให้มั้งมาโปรดและปลื้มโตขึ้น ให้ปลื้มได้ใช้เวลาทบทวนความรักของตัวเองว่าเราให้ความรักอยู่เหนือ ความเป็นคนของเรามากไปไหม ทั้งเรื่องมาโปรดและครอบครัว
เวลาจะช่วยเยียวยาเด็กทั้งสองเติบโตเรียนรู้ความผิดพลาดในอดีต (มาโปรดข่มขืนน้องจริง แต่ไม่รู้ดิคือยังไงอ่ะ เราพูดตามนิสัยปลื้มนะ มิได้เข้าข้างมาโปรด มันเป็นเพราะนิสัยปลื้มด้วยเลยทำให้การขืนใจของโปรดออกแนวกึ่งๆสมยอมนิดๆ แล้วเอาเข้าจริงปลื้มแทบไม่ได้ติดใจเลย ถึงมันจะตกตะกอนอยู่ใจลึกๆแต่เราว่ามันไม่ใช่ใหญ่โตมาก มันเหมือนฝุ่นอีกชิ้นมากกว่าที่มารวมกับชิ้นอื่นๆทำให้มันใหญ่ขึ้น)
ฉะนั้นเราจึงไม่เห็นว่าคนสองคนที่รักกันจะต้องเลิกรากันจริงๆไปทำไม แค่ปล่อยให้เค้าห่างกันเรียนรู้ใจตัวเอง ทำตัวเองให้เข้มแข็งและมีเหตุผลมากกว่านี้ มันก็เพียงพอแล้วที่สองคนจะจับมือแล้วเดินก้าวไปข้างหน้าต่อไป
เวิ่นซะยาววเลยยย ขอบคุณมากค่ะ