13.
“พ่อจะขับรถวนไปวนมาทำไม..เลิกงานก็มารอรับดินเลยสิครับ”
“พ่อไม่อยากดูดินซ้อมเหรอ..มาให้กำลังใจดินหน่อยนะครับ”
“ครับ..ดินจะรอนะครับ”
ผมนั่งอมยิ้ม..เมื่อนึกถึงบทสนทนาระหว่างเราเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
.
.
“เลิกทำหน้าโรคจิตสักนาทีได้ไหมว่ะ”
ก่อนจะหันไปตบหัวไอ้วิน ที่เอาแต่ยุ่งเรื่องของผมทั้งที่ยังทำการบ้านไม่เสร็จ
“เชี่ยดิน..ความรู้กูหายหมด”
“งั้นก็ตั้งใจอ่านมันไปอีกรอบสิ”
“มึงมันใจร้ายกับกูตลอดแหละ”
“กูรำคาญเสียงมึงว่ะวิน” แปลกใจเล็กน้อย ที่วันนี้ไอ้เรย์มันดูขยันกว่าทุกวัน และขยันจนต้องเอ็ดไอ้วินแบบนี้
“ทำไมวันนี้มีแต่คนว่ากูว่ะ”
ผมเลิกสนใจเสียงบ่นงุ้งงิ้งข้างหู แล้วก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือของตัวเองบ้าง อีกสักพักก็ต้องไปซ้อมบอลแล้ว..เดี๋ยวจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ผมไม่อยากเอากลับไปอ่านที่บ้าน เพราะเวลาอยู่ที่บ้านมันเป็นเวลาของครอบครัว ผมจะมามัวแต่เสียเวลาอ่านหนังสือ หรือทำการบ้านแบบคนอื่นๆ ไม่ได้
แต่ไหนแต่ไรมา..ผมเลยจัดการทำการบ้าน อ่านหนังสือให้เสร็จตั้งแต่ที่โรงเรียน และลากไอ้เพื่อนตัวดีสองคนมาทำด้วยตลอด แรกๆ มันก็บ่นๆ ว่าไม่ได้ส่องหญิง..แซวสาวตามประสาวัยรุ่นเลย แต่หลังๆ มันก็ชินแล้วก็ทำเป็นกิจวัตรไปเลยแบบผมนี่แหละ
.
.
“อยากกินอะไรก่อนไหม..หรือหิวน้ำ”
ผมยืนอมยิ้มนิ่งๆ ให้เขาช่วยเช็ดหน้าเช็ดตาให้ หลังจากพวกพี่ๆ เขาปล่อยให้พักสิบนาที สีหน้าท่าทางที่แสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยทำเอาผมกลั้นยิ้มไม่อยู่
“เหนื่อยไหมเนี้ย..พ่อปล่อยดินมาทรมานหรือเปล่า”
“หึๆ” ชอบจัง..เวลาที่เห็นเขาเป็นห่วงเป็นใยผมแบบนี้
“นี่ต้องซ้อมจนถึงหกโมงจริงๆ เหรอ”
“ดินไหวน่า..พ่อก็รู้ว่าดินเล่นบอลมาตั้งนานแล้ว”
“รู้..แต่ก็ไม่ได้เล่นเป็นจริงเป็นจังแบบนี้นี่”
“ดินไหวครับ”
ส่งยิ้มให้อีกที ก่อนจะรีบวิ่งลงสนามเมื่อเห็นว่าหมดเวลาพักแล้ว จริงๆ แล้วไอ้การที่ผมลงเล่นบอลให้โรงเรียนมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ขนาดซ้อมวันแรกเขายังมาให้กำลังใจ..เอาใจกันซะขนาดนี้ ไม่อยากนึกถึงวันต่อๆ ไปเลย
“พ่อมาดูดินซ้อมแบบนี้ทุกวันได้หรือเปล่า” หันไปถาม..เมื่อเห็นว่ารถกำลังติดไฟแดง
“มันจะไม่กวนคนอื่นเขาเหรอ..พ่อไม่เห็นว่าจะมีผู้ปกครองใครมาดูเลย”
“ช่างคนอื่นสิ..ดินอยากให้พ่อมาดูนี่นา”
“เดี๋ยวก็โดนล้อว่าเป็นลูกแหง่”
“ก็ดินเป็นอย่างนั้นจริงๆ นี่” ตอบไปตามที่คิด แต่คนฟังกลับทำหน้าแดง “อย่าให้รู้ว่าไปทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ให้คนอื่นเห็นนะ”
“หือ..”
“ดินบอกว่าอย่าไปทำหน้าแบบนี้ให้คนอื่นเห็นนะ..”
“...”
“ดินหวง” คราวนี้ไม่ได้แดงแค่หน้า..แต่มันแดงลามไปถึงหูเลย
“อะแฮ่ม..”
เขาแกล้งกระแอมออกมา ก่อนจะเมินหน้าหนีหันไปมองถนนซะอย่างนั้น คงจะเขินล่ะสิ !
Ma-NuD_LaW
หลับไปก่อนจริงๆ นั่นแหละ 
งานก็ยุ่งจนไม่มีเวลาเลย ((ชีวิตวัยทำงานช่างแสนวุ่นวาย)) 
ขอบคุณทุกความเห็นครับ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
