พิมพ์หน้านี้ - ((เรื่องสั้น)) ผม..รัก..พ่อ [13] 26/5/14 หน้า 5
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: ลิงภูเขา ที่ 05-12-2013 14:51:29
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
ผม 'รัก' พ่อ
1.
“ลูกจะรักเรามากที่สุด”
“รัก อย่างไม่มีเงื่อนไข”
คำพูดของอดีตนักแสดงสาวชื่อดัง ที่ผันตัวมาเป็นแม่บ้าน คอยเลี้ยงดูลูกๆ วัยกำลังซนทั้งสองคน
.
.
ลูก..งั้นเหรอ?
คำๆ นี้วนเวียนในหัวผมซ้ำไปซ้ำมา
.
.
ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปลายๆไม่มีประวัติว่าเคยมีแฟนเหงา..และต้องการความรัก
.
.
ผมเปิดคอมค้นหาข้อมูลการรับบุตรบุญธรรมทันทีที่ตัดสินใจได้ ก่อนจะมองหาสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าสักแห่ง..ถ้าผมสามารถทำได้และทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นอย่างที่คิด ผมคงจะหายเหงาและได้พบกับความรักรักที่ไม่มีเงื่อนไข..แบบที่ดาราสาวคนนั้นพูด
.
.
แล้วทุกอย่างก็มาประจวบเหมาะ..เมื่อผมอายุครบยี่สิบหกปีผมเจอเด็กคนนี้ในวันเกิด ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ผมไปแจกอาหาร เด็กชายวัยห้าขวบ..ตัวอ้วนจ่ำหม่ำที่สะดุดใจผมตั้งแต่แรกพบ ผมจัดการรับเขามาเป็นลูก..ตามขั้นตอนทางกฎหมายแล้วทุกอย่างก็ผ่านไปอย่างราบรื่นอย่างที่ผมคิด..ผมรู้สึกขอบคุณทุกอย่างที่มอบเขามาให้ผม ของขวัญวันเกิด..ที่ผมรู้สึกดีใจที่สุดในชีวิตที่ได้มันมา
.
.
เขาน่ารัก..เลี้ยงง่ายไม่เคยทำให้ผมทุกข์ใจเลยสักครั้ง จนกระทั่งวันนั้น..วันที่เขาจบมอต้นและกำลังเตรียมตัวเข้าสู่ชีวิตเด็กมอปลาย
.
.
“วันเกิดปีนี้อยากได้อะไรดิน”
“อยากได้สิ่งที่ดินขอ แต่พ่อน้ำไม่เคยให้”
“...”
ผมยิ้มก่อนจะลูบเบาๆ บนหัวเขา ของขวัญวันเกิดที่ดินขอทุกปีแต่ผมไม่เคยให้คืออะไรงั้นเหรอ..
“พ่อน้ำแต่งงานกับดินนะ”
“แต่งงาน”
“ใช่ ดินรักพ่อน้ำ อยากดูแลพ่อน้ำ”
ตอนนั้นผมคิดว่าเป็นเรื่องตลก..เด็กชายวัยหกขวบกำลังขอผู้ชายวันยี่สิบเจ็ดแต่งงาน แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นพ่อของเขาอีก
“ดินพูดจริง ดินรักพ่อน้ำ”
“ฮะๆ”
ไม่น่าหัวเราะเขาเลย..ไม่น่าคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องตลก
“ดินรับรอง ว่าจะเป็นสามีที่ดีของพ่อน้ำ”
ก็ใครมันจะไปคิด..ว่าเขาจะทำให้เรื่องตลกในวัยเด็กให้กลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาในวันเกิดครบรอบสิบหกปีของเขา
Ma-NuD_LaW
-
o22
ดินค่ะ พี่จองหนูนะ แง่ๆ ไปขอพ่อน้ำสะงั้นนนน :ling1:
พี่ไม่ยอมๆ
มารอนะค่ะ :pig2:
-
เค้าก็อยากกินเด็กบ้าง
-
รอตอนโตตตต :katai3:
-
กินเด็กอมตะ :hao6:
-
ดินเอ้ย ริเป็นเกย์แต่เด็กเลยนะหนู :hao7:
-
นี่คือของขวัญที่ต้องการที่สุดสินะ
-
เห้ย ตายละ
ิติดตามด่วน
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:a5: o22
อร๊ายยย ชอบๆๆ 555
-
ชอบๆๆ
พ่อน้ำเอ้ย เลี้ยงต้อยซะแล้ว 555+
-
2.
แปลก..เมื่อคืนผมฝันแปลกๆ ฝันว่าตัวเองกำลังขี่ม้าอยู่ในทุ่งกว้างสุดลูกหูลูกตา ลมเย็นๆ ที่พัดกระทบใบหน้า ทำให้ผมรู้สึกดี แต่แล้วทุกอย่างก็หายวับไปกับตา..เมื่อผมพลัดตกมาจากหลังม้า
.
.
“อื้อ” ผมกระพริบตาถี่ เมื่อลืมตามาเจอแสงแดดที่ส่องผ่านมาทางหน้าต่าง
“ตื่นแล้วเหรอครับ” ส่งยิ้มให้เจ้าลูกชายตัวดี ก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
แปร๊บ!!
เจ็บ..ทำไมมันเจ็บแบบนี้ว่ะ!?
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” ถามเมื่อดินเข้ามาประคอง
“คือ..คือว่าดิน”
“อะไร”
ผมเผลอตัวตวาด เพราะใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าตัวเองโดนทำอะไร แต่ที่ไม่รู้คือ มันเกิดขึ้นได้ยังไง
“พ่อน้ำเมา” พูดแล้วหลบตาผม “ดินหักห้ามใจแล้วนะ แต่พ่อน้ำ..”
“ลืมมันซะ” ผมตัดบท “ดินเมา พ่อก็เมา”
พลาดเองที่อนุญาตให้ดินกับเพื่อนๆ กินเหล้าได้ เผลอใจอ่อน เพราะเห็นว่าเป็นวันเกิดของดิน
“เมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
พูดแล้วกุมขมับตัวเอง รู้สึกปวดหัวหนึบๆ แถมยังปวดเนื้อปวดตัวมากด้วย ยิ่งตรงนั้น..แม่งโคตรเจ็บ!
“พ่อน้ำพูดแบบนี้ได้ไง”
“...”
“พ่อน้ำเป็นของดินแล้วนะ” เฮ้อ..รู้สึกพลาดจริงๆ ที่เลี้ยงลูกมาเป็นสุภาพบุรุษเต็มร้อย “อีกอย่างดินไม่ได้เมา”
“ห๊ะ”
“ดินตั้งใจ ก็ดินรักพ่อน้ำ”
ปวดหัวหนักกว่าเดิม นี่จะวกเข้าเรื่องเดิมๆ อีกแล้วสินะ
“ดินฟังพ่อนะลูก” ผมจับไหล่เขาเอาไว้ “ดินเป็นผู้ชาย”
“...”
“ผู้ชายเกิดมาเพื่อคู่กับผู้หญิง”
“พูดแบบนี้อีกแล้ว”
เขาทำหน้าเหนื่อยหน่าย เพราะผมพูดแบบนี้กับเขามาตั้งแต่หกขวบ ก็ตั้งแต่ครั้งแรกที่ดินขอผมแต่งงานนั่นแหละ
“อีกอย่าง” ทำสีหน้าจริงจังอีกนิด “พ่อเป็นพ่อของดินนะ”
“พ่อไม่แท้สักหน่อย”
เริ่มยาวแล้วไง ดินเริ่มเข้าโหมดงี่เง่าแล้ว
“ดิน”
“ทำไม” เสียงดังใส่ผม “ถึงขนาดนี้แล้ว พ่อยังจะมาอ้างเรื่องนี้อีกเหรอ”
“...”
“ดินรัก”
“บอกแล้วไงว่าดินรัก” ผมเบ้หน้าเมื่อถูกดึงเข้าไปกอด รู้สึกเจ็บช่วงล่างชะมัด “ตอนนี้พ่อเป็นเมียดินแล้วนะ”
บทดินจะดื้อ ก็ดื้อไม่ยอมฟังอะไร นี่ผมคงเป็นพ่อที่แย่มากสินะ..ที่สอนอะไรลูกไม่ได้
“ดินจะดูแลพ่อน้ำเอง”
“เฮ้อ..”
ผมยอมแพ้ เพราะรู้สึกไม่ไหวแล้วจริงๆ ตอนนี้ร่างกายผมเหมือนกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“พ่อน้ำ”
“...”
สติของผมค่อยๆ หดหาย
“พ่อ..”
Ma-NuD_LaW
+เป็ด ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ :pig4:
-
อ่าววว ฉากนั้นไปไหนสะหล่ะะะะ :katai1: :katai1:
-
เอ๊ะ...เหมือนมีอะไรที่สำคัญม๊าก มากหายไปเลยง่า....
:z1:
คุณพ่อเสร็จคุณลูกซะแล้ว ท่าทางจะเป็นจอมมึนซะด้วยสิ คริๆๆๆ
-
หืม น้ำเองคงปวดใจแหละ เลี้ยงมาแต่อ้อนแต่ออก
มาโดนเอาซะแบบนี้
-
แล้วเค้าทำกันยังไงหล่ะคะคุณ ฉันจะได้วิเคราะห์ได้ถูกว่าสมควรไหม :hao6:
-
อร๊าย พ่อน้ำเสร็จน้องไปซะแล้วววว :a5:
-
แอบสงสารพ่อน้ำเบาๆ
-
น้องดินนี่ได้ทั้งพ่อทั้งเมียเลยสินะ พ่อน้ำก็คงลำบากใจที่เกินเรื่องแบบนั้นไปแล้ว
เป็นกำลังใจให้คู่นี้นะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
แวบมาอ่านจากเรื่องเมียน้อยจ๊ะ อิอิชอบนักเขียนคนนี่จุง
ฮี่ๆพ่อน้ำจะขัดขืนยังไงก็ไม่ได้หรอกนะ ก็ธาตดิน ต้องชนะธาตุน้ำ อยู่แล้วนี่มันเป็นสัจธรรมของโลกกลมๆใบนี้นี่หน่ากร๊ากกกกกกกก :hao7:
-
:mew4: :mew4: :mew4:
รักพ่อจริงๆ ด้วย 555
-
กินเด็กทรงพลังนะคุณพ่อ หุหุ
-
เด็มันดื้อจริงๆ :ling2:
-
อุๆ อยากอ่านค่า :hao6:
-
อยากอ่านต่อ มาไวๆนะคะ :mew1:
-
อยากอ่านต่อ เสร็จคุณลูกซะงั้นอะคุณพ่อ
จะเป็นยังไงต่อไปเนีย :katai1:
-
จากพ่อกลายมาเป็นเมีย :hao7:
-
คุณพ่อเก่งอะ
เลี้ยงลูกยังไงให้กลายเป็นสามี :hao7:
-
รักแบบนี้ไม่ใช่ลูกแล้วมั้งค่ะ (หัวเราะ)
-
กรี๊ดๆ คุณพ่อถูกคุณลูกกระทำชำเรา 55+
มารอดูว่าน้องดินจะทำยังไงให้พ่อน้ำยอมรับ อิอิ
-
รู้สึกว่าส่วนสำคัญในตอนนี้จะหายไปนะ คิคิ
-
การตัดออกจากความเป็นจริงมันเป็นบาป
ฉะนั้นเอาตอนที่หายไปกลับมา :hao7:
-
:o12:
-
น่ารัก
ดินดื้อ จับพ่อปล้ำซะแล้ว
รอครับ :katai4:
-
น่ารักดีอ่ะ มาต่อไว ๆนะ :mc4:
-
ว้าวววววววว พ่อน้ำได้สามีซ่ะเเล้วววววววว
รอค๊ามาต่อเร็วๆน๊า o18 o18
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
3.
[ดิน]
“พ่อ”
“...”
ผมค่อยๆ ประคองเขาลงนอนอีกครั้ง สงสัยจะป่วยแล้ว เมื่อคืนผมคงหนักมือไปหน่อย..แต่มันไม่ใช่ความผิดผมนะ ก็เขาอยากทำตัวน่ารักเอง
“พ่อน่ะ พูดไม่รู้เรื่อง”
ผมบ่นก่อนจะแอบก้มลงหอมแก้ม ถ้าเป็นเวลาปกติ ผมคงโดนบ่นหูชา เพราะเขาไม่ชอบให้ผมหอมแก้ม เขาบอกว่าผมโตเกินกว่าจะมาอ้อนพ่อแบบนี้แล้ว แต่ผมคิดว่า..เขากลัวใจตัวเองมากกว่า เขากลัวว่าตัวเองจะหลงรักผมเข้าสักวัน
“เช็ดตัวนะครับ”
บอกแล้วค่อยๆ เช็ดไปตามใบหน้า เขาเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ ท่าทางไม่น่าจะปกป้องผมได้ นั่นคือความคิดตอนที่เขามาขอรับผมเป็นลูก แต่ผมก็เปลี่ยนความคิด เพราะเขาก็ได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาดูแลผมได้อย่างดี..เอาใจใส่ผมทุกอย่าง
“ทำไมผมรักพ่อนักนะ”
รักแบบที่ไม่ควรรัก ผมห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้..ผมคิดกับเขาแค่พ่อไม่ได้ ผมคิดหนักเรื่องนี้มาตั้งแต่อายุสิบสอง
ตอนที่ผมมั่นใจแล้วว่ารักเขามาก รักมากเกินกว่าที่เขาจะอนุญาตให้ผมรัก
“ผมรักพ่อนะ”
ผมพยายามแล้วนะ..พยายามแล้วที่จะไม่รัก แต่ผมทำไม่ได้
“เฮ้อ..”
แล้วก็ต้องถอนหายใจให้กับความหื่นของตัวเอง เมื่อเห็นเนื้อตัวเขามีแต่ร่องรอย..ร่องรอยที่ผมทำเอาไว้
“ผมจะพยายามนะ” ไม่ได้พยายามที่จะตัดใจนะ “คราวหน้าผมจะพยายามเบามือ”
นี่ล่ะ..คำสัญญาของผม แต่ว่าเขาจะยอมผมอีกเหรอ ? ก็เขาน่ะดื้อจะตายไป
“มอมเหล้าซะก็จบ”
ไม่รู้ผมจะคิดมากไปทำไม..กับอีแค่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ก็ปล้ำไปทุกวัน..เดี๋ยวเขาก็ค่อยๆ ยอมรับสถานะใหม่ของเราเอง เพราะถึงเขาจะดื้อ แต่เขาก็เป็นพวกขี้ใจอ่อน ก็อยู่ด้วยกันมาตั้งนานทำไมผมจะไม่รู้นิสัยเขาล่ะ จริงไหม?
Ma-NuD_LaW
ชอบดินอ่ะ :hao7: (แต่งเองชอบเอง)
:laugh: :laugh: :laugh:
+เป็ด ขอบคุณทุกความเห็นครับ :pig4:
ฝากน้องดินกับพ่อน้ำไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยครับ (ลิเกคั่ก) :katai5:
-
ปล้ำทุกวันนน :pighaun: :oo1:
-
สนุกมากกก ชอบสุดๆ มาต่อเร็วๆ นะคะ~~
-
ความคิดของเด็กนี่มันเด็ดจริงๆ
-
ใช่! คราวหลังต้องทำคุณพ่อน้ำเบาๆ นะน้องดิน
ถ้าหนักมือเดี๋ยวคุณพ่อน้ำโกรธเอา (ไม่ห้าม?)
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ปล้ำทุกวัน? โถ่ น้องดินของพี่ :ling1:
-
หืม นี่ความคิดเด็กอายุ 16 เรอะ
-
:a5:โว๊ะ!! เด็กมันร้าย o22
-
:impress2: :impress2:
ความคิดของดินเริ่ดมากกกก สมเป็นอนาคตของชาติ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
น้องดินแก่แดดนะเรา :-[
-
น้องดินคะ ความคิดน้องเลิศล้ำมากค่ะ :hao7:
ถือคติที่ว่า น้ำหยดทุกวันหินมันยังกร่อน ไฉนเลย ปล้ำทุกวันพ่อจะไม่ใจอ่อน :oo1:
-
สั้นจริง
-
ปล้ำไปทุกวัน
นึกถึงสังขารของพ่อ :hao3:
-
หมั่นไส้พระเอกเนอะ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะเด็กเอ้ยยย 555555
-
อั๊ยยะ
-
o13
-
4.
เพิ่งรู้ว่าการตามใจลูกทุกอย่างมันจะมีผลเสียแบบนี้
.
.
“ทำไมจะต้องแยกห้องนอนกัน”
“ก็ดินโตแล้ว จะมานอนห้องเดียวกับพ่อได้ยังไง”
“ดินไม่อยากแยก ยังไงดินก็ไม่แยก”
“งั้นพ่อจะไม่พูดกับดินแล้ว”
ตอนนั้นดินยอม เพราะกลัวผมจะไม่พูดด้วย
.
.
“พ่อน้ำเป็นเมียดินแล้ว”
“ผัวเมียเขาไม่แยกห้องนอนกันหรอก”
“...”
แต่วันนี้..ทำไมกลายเป็นผมเสียเองที่พูดอะไรไม่ออก
.
.
ผมนั่งมองเขาที่กำลังทยอยขนข้าวของ ในขณะที่หัวก็คิดหาทางออก
“ดินชอบห้องนี้เหรอ” เขาชะงักมือที่กำลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ แล้วหันมามองผม “งั้นดินอยู่ห้องนี้ก็ได้ เดี๋ยวพ่อย้ายไปห้องดินเอง”
“พ่ออย่ามาหาเรื่องหนีดินดีกว่า” ว่าแล้วหันกลับไปจัดเสื้อผ้าตัวเองต่อ “ดินชอบทุกห้องที่มีพ่อน้ำนั่นแหละ”
“ดิน”
“ถ้าพ่อยังไล่ดิน หรือคิดจะย้ายห้องอีก”
“...”
“ดินคงคิดออกแค่อย่างเดียว” เขาหันกลับมาสบตาผม “ว่าพ่อน้ำรังเกียจดิน”
“ดิน”
ทำไมเขาคิดอะไรแบบนั้น ทั้งที่ผมเองก็แค่ไม่อยากให้เกิดเรื่องอีก ผมไม่อยากให้เขาทำผิดเพราะผมเป็นพ่อเขา
“ยังไงดินก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ”
“...”
“คงไม่แปลก ถ้าพ่อจะทิ้งดิน”
“ดิน”
ผมรีบเดินเข้าไปกอดเขา.. ไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าทำให้ดินรู้สึกแย่ขนาดนั้น เขาเองยังเด็ก..เด็กเกินกว่าจะเข้าใจสิ่งที่ผมทำ
“ขอโทษนะ” ผมลูบหัวเขา “พ่อจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”
ดินเป็นเด็กกำพร้า เขาต้องการความรัก บางทีผมคงลืมไป..ว่าคนที่เหงาและไม่มีใคร มันรู้สึกแย่ขนาดไหน
“พ่อน้ำอย่าไล่ดิน”
“ดินมีแค่พ่อน้ำคนเดียว”
“ถ้าไม่มีพ่อ ดินจะทำยังไง”
ทุกๆ คำพูดของเขา ทำให้ผมรู้สึกผิด
“พ่อขอโทษ”
ผมพยายามกอดเขาให้แน่นที่สุด..เพื่อทดแทนความเสียใจของเขา เพราะถึงเขาจะตัวโตและดูแข็งแรงมากแค่ไหน ผมก็มองข้ามความรู้สึกในจิตใจเขาไม่ได้
“มา..เดี๋ยวพ่อช่วย” บอกแล้วดึงเสื้อออกมาจากมือเขา
“ขอบคุณครับ” เขาส่งยิ้มมาให้
ทำไมผมรู้สึกเหมือนเห็นรอยยิ้มอะไรบางอย่าง..รอยยิ้มที่มันดูไม่ค่อยน่าไว้วางใจ จากคนที่เพิ่งร้องไห้ไปหมาดๆ ล่ะ หรือผมจะแค่คิดมากไปเอง ?
Ma-NuD_LaW
ลงช้า.. มัวแต่ไปลงตอนพิเศษของเมียน้อย :laugh:
+เป็ด ขอบคุณทุกความเห็นครับ :pig4:
:กอด1:
-
ดินนี่เอาความสงสารของพ่อน้ำมาใช้ให้เป็นประโยชน์จริงๆ :เฮ้อ:
-
^
^
คิดเหมือนกันเลย เจ้าเล่ห์ไปไหม อยากถอนหายใจด้วยคน ><
-
เจ้าเล่ห์นะดิน
-
คนแก่ตามไม่ทัน o18 หรือเด็กเนียนเกิน
-
ร้ายว่ะ
-
ดินร้ายกาจ o18 o18 o18
o13 o13 o13 o13 :pig4: :pig4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน :really2:
-
ดินนี่ช่าง..... :z1:
ร้ายลึก <<<< คำนี้ยกให้ดินเลย :-[
-
กะว่าจะเข้ามาอ่านนานล่ะ
หุหุ เอาแต่ใจจังเลยนะดิน
-
เด็กไรเนี่ยไวมากๆๆๆ จะไหวไหมพ่อน้ำ อิอิ
-
หนุกๆๆๆๆ
-
นับวันดินยิ่งเจ้าเล่ห์มากกว่าเดิม
พ่อน้ำก็น้าสงสารลูกมากเกินไป
สุดท้ายก็มาเสียทีให้น้องดิน อิอิ
-
พ่อน้ำไม่ต้องคิดมาก
ดินคิดเยอะแทนแล้ว
คิดว่าจะทำยังไงที่จะได้รบวหัวรวบหางพ่อน้ำอีก^^
-
ThankS
-
:z13: จิ้มตูดพ่อน้ำ (ท่าจะหนีไม่รอด เชียร์ดินเต็มที่เลยลูก :mew1:)
-
ยิ้มชั่วร้าย
ลูกดิน มีอะไรหรือเปล่าครับ หืมม? :ruready :hao6:
-
เด็กมันร้ายยยย
-
5.
[ดิน]
มีหลายสิ่งในโลกใบนี้ที่ผมไม่ชอบ ยกตัวอย่างเช่น การที่ผมอยากกอดคนที่ผมอยากกอด..แต่เขาไม่ยอมให้ผมกอด หรือการผมอยากจูบใครบางคนที่ผมอยากจูบ..แล้วเขาไม่ยอมให้ผมจูบ
.
.
“ทำไมจะต้องเอาไอ้หมอนข้างนี่มากั้นกลางระหว่างผมกับพ่อ”
“ดินนอนดิ้น ดึกๆ ชอบกลิ้งมาทับพ่อ”
“...”
“กั้นไว้แบบนี้แหละดีแล้ว”
“...”
นี่เขาคิดว่าทุกคืนที่ผมไปนอนทับเขา คือผมนอนดิ้น ???
อยากจะหัวเราะ..แต่กลัวไก่จะตื่น ต่อไปนี้จะทำอะไรต้องให้มันแนบเนียน การจะปล้ำคนตัวเล็กๆ บอบบางแบบเขา..บางทีมันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เอาเถอะ..ผมมีความอดทนเสมอสำหรับผู้ชายคนนี้อ่ะนะ
.
.
“ตื่นเถอะดิน เดี๋ยวพ่อไปทำงานสาย”
“ครับ” ลุกขึ้นมาขยี้ตาแบบงงๆ
เช้าแล้วเหรอเนี้ย ? เมื่อคืนผมเอาแต่รอให้เขาหลับ..กะจะแอบลวนลามเล็กๆ น้อยๆ แต่พอจะแตะตัว เขาก็ลืมตาขึ้นมา รอไปรอมา ผมเลยเป็นฝ่ายหลับไปเสียเอง
“พ่อตาคล้ำๆ นะ”
“...”
“อดนอนเหรอ”
รีบฉกหอมแก้มเขา ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ถือซะว่า..ชดเชยที่ไม่ยอมให้ผมกอดเมื่อคืนละกัน
.
.
“เย็นนี้พ่อมารับไม่ได้ ดินนั่งแท็กซี่ไปหาพ่อที่ออฟฟิตนะ”
“ครับ” เผลอยิ้มเมื่อนึกอะไรดีๆ ออก “งั้นดินคิดค่าชดเชยที่พ่อไม่ทำหน้าที่ตัวเองนะ”
ผมว่าแล้วกดจมูกลงไปบนแก้มเขาแรงๆ ก่อนจะรีบลงรถ วันนี้ผมคงอารมณ์ดีทั้งวัน ก็เช้านี้..ผมได้หอมแก้มเขาตั้งสองครั้งแล้วนี่นา
.
.
“ไงดิน”
“ดีครับลุงทัศน์”
อีตาลุงแก่นี่ ก็เป็นหนึ่งในหลายสิ่งที่ผมไม่ชอบ
“ดินนั่งรอพ่อแปบนึงนะ”
“ครับ”
อยากตัดมือที่กำลังวางอยู่บนไหล่เขาออกซะจริงๆ เอะอะแตะหลัง..เอะอะแตะไหล่ ทำไมชอบมายุ่งกับของๆ ผมนัก
.
.
“พ่อครับ ดินหิว”
“กินขนมปังไปก่อนนะดิน”
“...”
ยุ่งเรื่องงานอย่างเดียว..ผมคงไม่ว่า แต่นี่มันมีมารมากวนใจ ผมขอดื้อหน่อยละกัน
“พ่อครับ ดินปวดท้อง” เอามือกุมท้องเพื่อความสมจริง
“ดิน” ถลามาดูผมตามคาด “กินขนมปังไปหรือยัง”
“ขนมปังเสียเหรอ” ตาลุงทัศน์หันมาถาม
“ผมขอพาดินไปหาหมอก่อนนะครับพี่”
“เออๆ”
ลอบยิ้ม เมื่อเขาเข้ามาพยุง ไว้พอถึงโรงพยาบาลแล้วค่อยบอกว่าหายก็ได้ ตอนนี้ขอแค่พาเขาออกไปให้พ้นๆ ตาลุงนี่ก่อน คนนี้ผมหวงของผมจริงๆ นะ
Ma-NuD_LaW
วันนี้ขยัน ลงสองเรื่องเลยจ้า :laugh:
ขอโทษที่มาต่อช้านะครับ เที่ยวปีใหม่เพลิ๊นเพลิน :hao7:
+เป็ด ขอบคุณครับ :pig4:
-
เดี่ยวพ่อโกรธนะะะ :hao4:
-
แกล้งอย่างนี้ไม่ดีนะดิน
งานนี้พ่ออาจจะโกรธแน่ๆ เลย
-
ดินนี่... :mew5:
-
:laugh: เจ้าเล่ห์แต่เด็กเลยนะ
-
ขี้หวงมากกกกอ่ะน้องดิน
-
แสบจริงไอ่เด็กดิน อิอิ
-
มาอีกได้ไหม
-
โดนเด็กกิน สั้นไปหน่อยแต่ก็หนุกดี
-
6.
“ก็ดินบอกว่าขอโทษแล้วไง ทำไมพ่อจะต้องโกรธดินอีก”
“พ่อโกรธ เพราะดินทำให้พ่อเสียงาน”
“...” ผมไม่เข้าใจ เขาจะโกรธอะไรผมนักหนา
“เมื่อไหร่ดินถึงจะโตสักที”
“...” ผมทำหน้าหน่ายๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงกับโซฟา
“ครั้งนี้ดินทำเกินไปจริงๆ”
“...”
“พ่อจะลงโทษ” พูดแล้วจ้องตาผม “โดยการไม่คุยกับดิน จนกว่าดินจะรู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด”
“...”
“และสำนึก ว่าสิ่งที่ทำมันผิดแค่ไหน”
สำนึกงั้นเหรอ?
ไม่คุยกันงั้นเหรอ?
นี่เขาเห็นเรื่องงานสำคัญมากกว่าผมสินะ!
“เอาเลย” ผมลุกขึ้นยืน “ถ้าพ่อคิดว่าเรื่องงาน สำคัญกว่าความรู้สึกของดินก็เอาเลย”
“...”
“หรือถ้าพ่อจะเห็นว่าคนอื่นสำคัญกว่าดินก็ได้”
“ดิน”
“ผมไม่เคยมีความสำคัญกับพ่ออยู่แล้วนี่”
พูดจบก็เดินหนีขึ้นห้องทันที
“ดิน”
“ดิน”
ไม่ฟังอะไรเขาอีก ผมเดินเข้าห้อง..อาบน้ำ..แต่งตัว..แล้วหยิบหมอนกับผ้าห่มไปนอนอีกห้อง
“ดินจะไปไหน”
ผมไม่ตอบอะไร..แค่เดินผ่านเขามาเฉยๆ
“ดิน”
ปัง!
รีบปิดประตู..ก่อนที่เขาจะได้เห็นรอยยิ้มของผม
“ผมให้เวลาสิบนาที”
แค่สิบนาที..เดี๋ยวเขาก็ต้องมาง้อผม
.
.
“...”
พลิกตัวรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้..แต่เขาก็ยังไม่ตามมา
“รีบๆ มาได้แล้ว”
ลุกขึ้นนั่ง..จ้องไปที่ประตู
“ทำไมยังไม่มาอีก”
“ผมจะโกรธจริงๆ แล้วนะ”
ผมล้มตัวลงนอนแรงๆ ก่อนจะใช้เท้าถีบหมอนข้างให้หล่นลงไป
.
.
ก๊อกๆ
ไม่ทันที่จะโมโหไปมากกว่านี้..เขาก็มาเคาะประตู
“ดิน” เขาเรียกแล้วเปิดประตูเข้ามา “นอนแล้วเหรอ”
ผมแกล้งหลับตาลง..น่าเสียดายที่นอนหันหลังให้ประตูเลยอดเห็นสีหน้าของเขาว่ามันดูกังวลแค่ไหน
“ดิน” รู้สึกถึงแรงยวบที่เตียง “ดิน”
เขาเอื้อมมือมาแตะเบาๆ ที่ไหล่ผม “พ่อรู้ว่าดินยังไม่นอน”
“...”
“ขอโทษ ที่ทำให้ดินรู้สึกแย่” ผมเผลออมยิ้มไปกับความน่ารักของเขา
“พ่ออยากให้ดินรู้ไว้นะ” เขานอนลงข้างๆ ก่อนจะเอื้อมมือมากอดผมเอาไว้ “ไม่มีใคร หรืออะไรในโลกนี้”
“...”
“ที่จะสำคัญไปมากกว่าดิน”
ผมรู้สิ..ทำไมผมจะไม่รู้ และรู้ดีด้วย..ว่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้มากแค่ไหน
“ดีกันนะ” ผมรีบพลิกกลับไปคร่อมตัวเขาเอาไว้ “ดะ..ดิน”
“ผมเสียใจนะ”
“...” สีหน้าเขาดูหวาดๆ
“มันเหมือนกับว่าพ่อไม่รักดิน”
“ดิน..” เขาเรียกผมน้ำตาคลอ
“เหมือนทุกสิ่งสำคัญกับพ่อ”
“...”
“ยกเว้นดิน”
“ขอโทษ..” เขาลูบเบาๆ บนแก้มผม
“ดินรักพ่อนะ” ผมอาศัยช่วงจังหวะที่เขาเผลอ..ก้มลงไปจูบเขา
เคยมีคนบอกว่าผมฉลาด..รู้จักใช้เวลา และโอกาสได้อย่างเหมาะสม
“ยะ..อย่านะดิน” เขาจับมือผมที่กำลังสอดเข้าไปใต้เสื้อเขา
“พ่อรักดินไหม”
“ดะ..ดิน”
ตอนนี้เขากำลังสับสน..และรู้สึกผิดกับผม มันเป็นโอกาสที่ดีใช่ไหมล่ะ ?
“อื้อ..ดิน”
“ขอดินกอดพ่อได้ไหมครับ”
“ดิน..แฮ่กๆ”
ผมว่าเขาคงหมดแรง และสับสนเกินกว่าจะขัดขืนผมแล้วล่ะ
“ผมรักพ่อ..นะครับ”
ก้มลงไปจูบเขาอีกครั้ง ก่อนจะทำทุกอย่างที่ควรจะทำ ครั้งแรกของเรามันอาจจะไม่ดีนัก เพราะเขาไม่รู้สึกตัว แต่ครั้งนี้..ผมจะทำให้เขามีความสุข และยอมรับให้ได้สักที ว่าความสัมพันธ์ของเรา..มันมาไกลเกินกว่าคำว่า ‘พ่อกับลูก’ แล้ว
Ma-NuD_LaW
ขอโทษที่อัพช้าครับ :hao5:
แต่งหลายเรื่องก็งี้ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาา
วันนี้รู้สึกมึนงง โดนทวงทีเดียวสามเรื่อง :katai1:
พรุ่งนี้วันเสาร์ เดี๋ยวทยอยใช้หนี้คนอ่าน :katai4:
+เป็ด :pig4:
-
หง่ะ ค้างได้ตรงจุดมากเลยค่ะ เง้อ
-
ต้องชดใช้ด้วยการอีพตอนละยาวๆ นะเออ :katai2-1:
-
เจ้าเล่ห์จริงๆนายดิน
-
:-[
-
:z3: :z3: นู่ดินอย่ารุนแรงกะพ่อน๊าาาา
-
7.
ผมตื่นแต่เช้า..อาบน้ำแต่งตัว..แล้วรีบออกมาทำงาน ก่อนที่ดินจะตื่น ไม่รู้ว่าอะไร..ที่ทำให้ผมยอมดินแบบนั้น ครั้งแรกอาจจะอ้างได้ว่า..เป็นเพราะผมเมา แต่ครั้งนี้..ผมมีสติเต็มร้อย
.
.
“เฮ้อ..” พอมาถึงที่ทำงานจริงๆ ผมกลับไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน
.
.
ดินจะโกรธหรือเปล่าที่ผมหนีออกมาแบบนี้ ?
ดินจะยอมกินข้าวเช้าที่ผมทำทิ้งไว้ให้หรือเปล่า ?
และวันนี้ดินจะตื่นทันไปโรงเรียนไหม เมื่อไม่มีผมคอยปลุก ?
.
.
“เครียดอะไรแต่เช้า”
ผมหันไปมองพี่ทัศน์ที่กำลังวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกรอบ
“อย่ามาทำหน้าหน่ายใส่กู” พูดแล้วผลักหัวผมแทบหงาย “วันนี้วันเกิดนาย”
“...”
“ทำหน้างงอีก”
“ทำไมอ่ะ”
คือผมไม่เข้าใจ..ว่าพี่แกต้องการอะไร ถึงได้มาพูดกับผมเรื่องวันเกิดคุณเอก
“ไอ้ปลิงเพิ่งลาออกไป”
“น้องเขาชื่ออิงพี่”
“เออนั่นแหละๆ”
“พี่ก็ชอบไปเรียกน้องมันแบบนั้น”
“นี่มึงเงียบฟังกูก่อนได้ป่ะน้ำ”
“เหอๆๆๆ” พอได้แกล้งพี่มัน แล้วผมก็ลืมเรื่องเครียดๆ “พูดมาเลยพี่ ผมฟังอยู่”
“จะเซอร์ไพรวันเกิดนายไง เดี๋ยวพวกไอ้มิ้นมาคงรู้ล่ะว่าปีนี้จะทำไร”
“อ่อ..”
ทุกปีแผนกเราจะไปอวยพรวันเกิดเจ้านายทุกปี และแน่นอนว่าพวกเรามักจะส่งไอ้อิงนำหน้าไปเสมอ
“พวกกูคุยกันว่า ปีนี้จะส่งมึงไป”
“เฮ้ย..”
“ของมาแล้วพี่” เสียงไอ้มิ้นตะโกนมาแต่ไกล “ของที่สั่งก็ได้มาแล้ว”
“เฮ้ย..”
“คาดผมหูแมว เหมาะกับพี่น้ำสุดๆ” ไอ้มิ้นมันว่าเมื่อลองคาดกับหัวผมแล้ว
“แล้วเค้กล่ะ” พี่ทัศน์หันมาถามมัน
“กำลังตามมา” ตอบแล้วยกนาฬิกาขึ้นดู “นายจะมาแล้ว”
“เอาจริงเหรอ” ขอถามอีกสักนิด
“เออ” พี่ทัศน์ตอบ ก่อนจะหยิบปากกาขึ้นมา“เติมหนวดอีกหน่อย”
“ไม่เอานะพี่”
“ไอ้มิ้น จับมันไว้”
สรุปผมต้องถือเค้กไปหาคุณเอกที่ห้อง พร้อมกับคาดผมและหนวดข้างละสามเส้น..ที่วาดด้วยน้ำมือพี่ทัศน์
“ไปได้แล้วมึง” แล้วพี่แกก็ผลักผมเข้าห้องคุณเอก
.
.
“หึๆ”
“อย่าขำสิครับ”
“ฮะๆๆๆๆ”
“โธ่..คุณเอก” อายนะโว้ย “สุขสันต์วันเกิดครับ”
“อืม..ขอบใจนะ”
“ไปล่ะครับ”
“แต่งแบบนี้ทุกวันก็ดีนะน้ำ”
บอกก่อนครับ..ว่าผมกับคุณเอกไม่ได้สนิทกัน แทบจะคุยกันนับครั้งได้ด้วยซ้ำ แล้วทำไมต้องมาจำชื่อผมได้ด้วย ผมอายนะโว้ย! ผมรีบปิดประตู..ก่อนจะเดินดุ่มๆ กลับโต๊ะตัวเอง
.
.
“พ่อ”
“ดะ..ดิน” รีบยกมือขึ้นเช็ดหน้าเช็ดตา “ทำไมไม่ไปโรงเรียน”
“แล้วพ่อหนีดินมาทำไม”
“...”
ลืมคิดไป ว่าดินอาจจะตามมา และลืมคิด ว่าจะต้องทำหน้ายังไง ถ้าดินพูดเรื่องเมื่อคืน
“ทำไมแต่งตัวแบบนี้”
“เอ่อ..”
“จะคุยกันที่นี่ หรือไปคุยกันที่บ้านครับ”
ดินฉลาดพอที่จะรู้ว่า..เรื่องอะไรสมควรพูดที่ไหน
“กลับไปคุยที่บ้าน” บอกก่อนจะหยิบกระเป๋า แล้วหันไปลาหัวหน้า“พี่ทัศน์ ผมขอลาวันนึงนะพี่”
ขืนไม่กลับไปคุย..ดินคงไม่ยอม ก็เลี้ยงมาเองกับมือ..ทำไมผมจะไม่รู้
Ma-NuD_LaW
ดินหวงผิดคนน่ะ .. เพราะจริงๆ คนเขียนวางคุณเอกไว้ให้เป็นมาร ไม่ใช่ลุงทัศน์ :hao7:
-
ต้องโดนทำโทษษษ :oo1: :oo1:
-
ThankS
-
:hao5: อยากให้ต่อ
-
เขารอยู่นะ
-
:mew1:
-
รอนะครับ :L2:
-
สนุกนะคะ รออยู่น๊าา
-
8.
“พ่อหนีดินทำไม”
เขาเปิดประเด็นทันทีที่มาถึงบ้าน ดินเป็นคนใจร้อนก็จริง..แต่ก็สามารถควบคุมตัวเองได้เสมอ ไม่อย่างนั้นเรื่องระหว่างผมกับดินคงดังไปทั่วออฟฟิตแล้ว
“ทั้งที่เมื่อคืน..” ดินหยุดชะงักไป “ทำไมพ่อต้องหนีดินด้วย”
“พ่อไม่ได้หนี” ผมพูดก่อนจะดึงมือเขาให้มานั่งข้างๆ กัน “พ่อแค่รีบไปทำงานที่ค้างไว้”
เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มมีท่าทีที่เย็นลง ผมเลยค่อยๆ ปล่อยมือเขาแล้วย้ายมือตัวเองกลับมาวางเอาไว้ที่ตัก
“เมื่อวานดินทำให้พ่อเสียงานรู้ไหม”
“...”
“เพราะแบบนี้พ่อเลยต้องรีบไปแต่เช้าไง”
“รีบไปทำงาน แล้วไหงมีคาดผมมีหนวดมาแบบนี้” พูดแล้วกอดอกมองผมนิ่งๆ สายตาดูคาดคั้น..เหมือนอยากได้คำตอบมาก
“วันเกิดเจ้านาย .. ทุกคนก็แค่อยากจะเซอร์ไพร”
“โดยการให้พ่อแต่งตัวแบบนี้เนี้ยนะ” หน้าดินบึ้งมากกว่าเดิม “ดินไม่ชอบเลยจริงๆ”
“...”
“ดินไม่อยากให้ใครเห็นความน่ารักของพ่อ..”
“...”
“ดินหวง”
เชื่อไหมครับ..ว่าถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมคงดีใจจนเนื้อเต้น คงปลาบปลื้มใจ..จนต้องโผเข้าไปกอดเขาแน่นๆ เมื่อได้ยินแบบนี้ แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกกระอักกระอ่วนใจแปลกๆ คำว่า น่ารัก..และคำว่า หวง ของดิน เหมือนบ่วงผูกรัดคอผม เพราะผมรู้สึกว่าดินเหมือนไม่ใช่ลูกของผมอีกแล้ว เขาไม่อยากเป็นลูกผม..มันแสดงออกมาชัดผ่านการกระทำ และไอ้สถานะใหม่ระหว่างเรา ที่ดินทำท่าอยากได้นักหนา..กำลังทำให้ผมรู้สึกผิด
“ดิน..” ผมพูดไม่ออก..เมื่อถูกดินจ้องหน้าแบบนั้น
“พ่อจะพูดอะไร”
ดินฉลาด ผมเคยบอกไปหลายครั้งแล้วใช่ไหม ?
“จะบอกว่าเรื่องเมื่อคืนมันแค่เรื่องเข้าใจผิด”
“...”
“หรือจะบอกว่ามันเป็นแค่เรื่องผิดพลาดของพ่อ”
“ดิน..”
น่าเบื่อตัวเองนัก..ทำไมเวลาแบบนี้ถึงพูดอะไรไม่เคยออก
“ดินเมา พ่อเมาดีไหม”
ถึงเขาจะไม่ได้ร้องไห้..แต่ผมก็ดูออก ว่าเขากำลังเศร้ามาก
“พ่อจะบอกดินแบบนั้นก็ได้นะ บังคับให้ดินคิดแบบนั้นด้วย..จะได้กลับมาเป็นแค่พ่อแค่ลูกกัน”
“...”
“ทั้งๆ ที่ทั้งพ่อและดินก็รู้..ว่ามันไม่ใช่แค่นั้น”
“พ่อ..พ่อแค่..”
“พ่อยอมดินทำไม..”
งี่เง่าเอ๊ย ! ทำไมผมคิดอะไรไม่ออกเลย ผมเถียงเขาไม่ได้..ต่อว่าอะไรเขาก็ไม่ได้ เพราะผมยอมเขาเอง และยอมเขาด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้
“จะขอให้ดินรอคำตอบจากพ่อไหม”
“...”
“ดินรอได้นะ .. รอได้เสมอพ่อก็รู้” ผมหลุบตาลง..ในขณะที่มือก็กำลังบีบกันแน่น
ผมแพ้ทางดินอีกแล้ว..เขาใช้คำว่า ‘รอ’ และเลือกจะพูดมันออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสนจะนุ่มนวลแบบนั้น ดินจะรู้หรือเปล่า..ว่ามันทำให้ผมรู้สึกดีมากแค่ไหน
“ดินไม่อยากกดดันพ่อ แต่ดินก็จะไม่ยอมให้พ่อทำเหมือนมันไม่มีอะไรไม่ได้แล้ว”
“...”
“ดินจะรอ..”
“ดิน อื้อ..”
รอบ้าบออะไร !
บอกว่าจะรอ..แล้วมาจูบผมทำไม !?
“ดินนนนนนนนน” ผลักเขาออกไป..ก่อนจะรีบถอยหนี “ไหนบอกจะรอไง”
“ดินบอกว่ารอ..”เขากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ “แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่ยุ่งกับพ่อ”
“อย่านะดิน” ถอยหนีเขาอีก..จนเกือบจะตกโซฟา
“ดินไม่ขืนใจพ่อหรอก .. พ่อก็รู้”
“พูดอะไรของดินเนี้ย”
ไม่ขืนใจ..แล้วไอ้คำว่าขืนใจของดินเนี้ย มันมีขอบเขตกว้างหรือแคบมากแค่ไหน
“นอกเสียจากว่าพ่อจะยอมเองอ่ะนะ”
แล้วผมก็ได้รู้..ว่าคำว่า ขืนใจของดิน มันไม่รวมเรื่องกอด..ไม่รวมเรื่องจูบ..ไม่รวมเรื่องการลวนลามทั่วไปภายนอก สุดท้ายมันก็มีแค่อย่างเดียว ที่เหลืออยู่ ซึ่งผมเชื่อว่า..พวกคุณก็คงจะรู้ แน่นอน..!
Ma-NuD_LaW
หายไปสามเดือนเต็มสำหรับเรื่องนี้ ((น่าละอายใจเป็นที่สุด))
ขอโทษคร้าบบบบบบบบบบบ .. พยายามจะไม่หายอีกแล้ว :katai4:
แล้วจะลงตอนพิเศษ "เมียน้อย" ก่อนสงกรานต์นะฮับ ((มีคนขอเอสปุณเล่นน้ำ))
+เป็ด :pig4:
-
ในที่สุด...
คนเขียนก็มาต่อแล้ว
:hao5:
-
คนเขียนมาต่อแว้ววววว ดินนี่เอาแต่ใจจังน๊าา รุกหนักแบบนี้พ่อน้ำอึดอัดแย่
-
ตอนแรกนึกว่าจะเข้าโหมดมาม่า
แต่ดินมันร้ายจริงๆ :hao6:
-
ดินน่ารักจัง อยากขอมาเลี้ยงมั่งอ่ะ :katai3:
-
ย่าห์..
พ่อลูกคู่นี้ช่าง :-[
-
บางทีมันก็ลำบากใจนะเรื่องอย่างนี้ ที่พ่อน้ำยอมอาจจะยังไม่ใช่เพราะรักดินฉันท์ชู้สาว
แต่ที่ยอมเพราะไม่อยากให้ดินเสียใจ เท่าที่อ่านมาพ่อน้ำเป็นคนใจอ่อน เห็นลูกทำท่าเสียใจนิดหน่อย
ก็แพ้ทางไปเสียแล้ว ทั้งยังมีอารมณ์สับสนคิดมากในใจ ดินแม้จะฉลาดแค่ไหน แต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นเด็ก
วุฒิภาวะที่มีมันคงยังไม่เพียงพอ คนลำบากใจ ว้าวุ่น สับสน ระคนกันไปกับความรู้สึกผิดชอบชั่วดี คงจะมีแค่พ่อน้ำ
ส่วนดินติดแต่จะเรียกร้อง ให้พ่อยอมรับสถานภาพอันกระอักกระอ่วนนั้น
เฮ้อ...มันก็คงแล้วแต่มุมมองล่ะนะ
:เฮ้อ:
-
9.
[ดิน]
ผมนอนมองเขาที่กำลังหลับสนิทเพราะความอ่อนเพลีย..ก็จะไม่เหนื่อยได้ยังไงล่ะ เล่นเสียน้ำไปเยอะซะขนาดนั้น พอๆ อย่าเพิ่งมาต่อว่าผมครับ ! ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย ก็แค่กอด..แค่จูบ..แค่..จุด จุด จุด ไปไม่กี่รอบเอง แต่เขาดันเหนื่อยง่ายเอง..เลยเพลียจนลุกไม่ขึ้นอย่างที่เห็น
.
.
เกลี่ยปอยผมที่หล่นลงมาปรกอยู่ที่แก้มเขา ก่อนจะขโมยหอมเสียฟอดใหญ่ ทำไมผมถึงได้รักเขานักนะ..ทำไมถึงต้องรักต้องหลงเขามากขนาดนี้
“อื้อ..”เริ่มรู้สึกตัว..เมื่อผมเริ่มวุ่นวายกับร่างกายเขามากกว่าเดิม “ดิน..พ่อจะนอน”
“หึๆ”
ชอบเสียงงอแงของเขา..เวลาถูกปลุกแบบนี้จริงๆ เพราะมันทำให้ผมรู้สึกอยากจับเขากดลงกับเตียงชะมัด!
“ไม่เอาแล้วนะดิน..พ่อเหนื่อย” ผ้าห่มที่ผมห่มให้เขาเองกับมือ..ค่อยๆ ร่วงลงจากไหล่เขา “ดินอย่า..”
“พ่อก็อย่าดิ้นสิ”
“ดินก็อย่าล้วงเข้ามาในผ้าห่มสิ”
ลืมบอกไปครับ..ว่าตอนที่ผมห่มผ้าให้เขา ผมลืมใส่เสื้อผ้าให้เขาก่อน ตอนนี้เขาเลยต้องนอนเปลือยอยู่ใต้ผ้าห่มแบบนี้
“พ่อก็เห็นแล้วนี่..ว่าดินรักษาสัญญา”
“แต่..”
“ดินทำอะไรพ่อมากไปกว่าที่สัญญาไว้หรือเปล่า”
เขาอึกอัก..เมื่อเถียงผมไม่ออก ผมเลยอาศัยจังหวะนั้นล้มตัวลงไปกอด..ไปหอมแก้มเขาหลายครั้ง ก่อนจะจูบลงไปบนริมฝีปากนั้น
“อื้อ..”
ไม่สนใจมือเล็กๆ ที่กำลังทุบอกผมอยู่..เพราะในหัวของผมตอนนี้ คิดถึงแต่ริมฝีปากที่ทำให้ผมหลงใหลนี่
“แฮ่กๆ”
“ผมรักพ่อจัง”
“รักมากจนกะจะฆ่าให้ตายเลยสินะ”
ผมนั่งอมยิ้ม..ขณะฟังสิ่งที่เขาบ่น
“ทำไมต้องจูบแบบนั้น..คิดจะไม่ให้พ่อหายใจเลยสินะ”
บ่นทั้งที่หน้าแดงแบบนั้น..ยิ่งทำให้ผมได้ใจ
“แล้วนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว..ได้เวลามื้อเย็นแล้วใช่ไหม”
“หึๆ”
ฟังยังไงก็ดูเหมือนการบ่น..เพื่อกลบอาการเขินของตัวเอง
“พ่อจะไปทำกับข้าวแล้ว..”
เขาลุกขึ้นยืนทันทีที่หย่อนขาลงจากเตียงแล้ว ก่อนจะรู้ว่าตัวเองพลาด..เมื่อผ้าห่มหลุดออกไปจากตัว
“พ่อจะยั่วดินเหรอ”
“ดิน!”
เรียกแล้วชะงักค้างไปแบบนั้น..คงเพราะคิดได้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของผม ในเมื่อเขาเองก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ใส่อะไร แต่ยังเผลอลุกขึ้นโดยไม่คิดระวังแบบนั้น
“ฮึ้ย..”
คว้าผ้าห่มขึ้นมาพันตัวเองเอาไว้..ก่อนจะคว้าเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้น แล้วรีบเดินออกจากห้องทันที
“อยากปล้ำชะมัด..”
ผมถูหน้าตัวเองลงบนหมอนแรงๆ อดทนเอาไว้นะดิน..อย่าทำอะไรที่มันผิดไปจากสัญญาที่ให้ไว้กับเขาเด็ดขาดนะ ! ได้แต่บอกกับตัวเองแบบนั้น..ขณะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่อสงบอะไรบางอย่าง..ที่กำลังตื่นตัวอยู่ตอนนี้
Ma-NuD_LaW
เบาๆ คั่นเวลา :katai5:
-
คุณพ่อก็ยอมๆดินไปเถอะค่ะ
อย่าให้รอนานเลย :hao6:
ดีใจจังคนเขียนมาต่อแล้ว
-
อุ๋ย พ่อลูกเค้าทำไรกันน่ะ /เดินผ่าน
-
:hao6:
-
ชอบเรื่องนี้
ดีจังที่คนเขียนมาต่อ
ลุ้นพ่อน้ำกันต่อไป ^^
-
:mew5: เด็กจริงๆ น่าตีนัก
-
:hao6: เยี่ยมมากเลยดิน
-
กรี๊ดดดดดด เพิ่งจะเห็นเรื่องนี้ ถูกใจสเปคเราเลยค่ะ โฮะๆๆๆ
ขอบคุณ คุณลิงภูเขานะค้า ขอตัวไปอ่านอีกรอบก่อน :katai4: :katai4:
-
o13 o13
-
10.
“เมื่อวานดินก็ขาดเรียนไปแล้วนะ วันนี้จะไม่ไปอีกได้ยังไง”
เขาหันมาบ่นเมื่อผมบอกว่าจะไม่ไปโรงเรียน
“แต่ดินอยากไปเฝ้าพ่อนี่นา”
ผมไม่ไว้ใจให้พ่อไปทำงานคนเดียว ไปเจอกับตาลุงโรคจิต ที่จับพ่อแต่งตัวน่ารักๆ แบบเมื่อวานหรอก
“ดิน” น้ำเสียงเขาดูเหมือนเหนื่อยหน่ายใจนักหนา
“ไม่รู้แหละ..ดินอยากไปทำงานกับพ่อ”
“ดินโตแล้วนะ จะทำตัวไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้ไม่ได้”
“ดินดูเหมือนคนไม่มีความรับผิดชอบงั้นเหรอ”
ผมแกล้งหันหลังให้..ก่อนจะทำท่าเหมือนว่าเสียใจนักหนา ที่ถูกเขาว่าแบบนั้น
“ดินก็แค่หวงพ่อ”
“ดิน..” น้ำเสียงของเขาดูอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“ดินไม่ชอบให้ลุงทัศน์เข้ามาวุ่นวายกับพ่อ” ถอนหายใจออกมา ก่อนจะพูดต่อ “ไม่ชอบให้ใครเข้ามาใกล้พ่อทั้งนั้น”
“พ่อขอโทษ..พ่อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ดินรู้สึกไม่ดีแบบนี้นะ” เขาเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง “พ่อแค่ไม่อยากให้ดินขาดเรียน”
“...”
“เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอกันแล้ว..ห่างกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“ไม่กี่ชั่วโมงของพ่อ มันก็ทั้งวันไม่ใช่หรือไง”
“ดิน..”ซบหน้าลงกับแผ่นหลังของผม “พรุ่งนี้วันเสาร์..ดินก็ไปเฝ้าพ่อได้นี่นา”
“...”
“วันอาทิตย์ก็อยู่ด้วยกันทั้งวันอีก”
“พ่อคิดว่าแค่นั้นมันจะพอหรือไง”
“สัญญาเลย..ว่าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้เด็ดขาด” ผมหันกลับไปมองเขา..ก็เจอเข้ากับสายตาที่ดูจริงจัง “จะไม่ให้พี่ทัศน์แตะตัวเลย..แต่ดินต้องไปโรงเรียนนะ”
“ก็ได้” เขายิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินผมบอกแบบนั้น “อย่าผิดสัญญาล่ะ”
“ครับๆ”
ผมกดจมูกลงบนแก้มเขา..ก่อนจะลุกขึ้นไปแต่งตัว ผมยอมไปโรงเรียนก็ได้..เพราะเขาก็สัญญาแล้ว ว่าจะไม่ให้ใครเข้ามาใกล้ หรือแตะเนื้อต้องตัว ผมไว้ใจเขา..เพราะเขาไม่เคยผิดสัญญาเลยสักครั้ง คำพูดของเขาเชื่อถือได้เสมอ ส่วนอีตาลุงทัศน์นั่น..ไว้ผมค่อยไปจัดการทีเดียวในวันพรุ่งนี้ก็ได้ ว่าแต่ผมจะจัดการยังไงดี ? ให้ตาลุงนั่นเลิกเข้ามายุ่ง..มาวุ่นวายกับคนของผมสักที สงสัยผมคงต้องคิดหาวิธีจัดการกับเรื่องนี้ทั้งคืนเลย
“สงสัยดินต้องไปหาอะไรกินที่โรงเรียนเองแล้วนะ” ผมหันไปมองเขา ที่กำลังผูกเนคไทน์อยู่ “มัวแต่งอแงไม่ยอมไปโรงเรียน..พ่อเลยไม่ได้ลงไปทำอาหารเช้าเลย”
“ดินเปล่างอแงนะ”
ผมไม่ชอบเลยที่เขาพูดแบบนี้ เพราะมันดูเหมือนผมเป็นเด็ก..เด็กที่ไม่มีวันดูแลเขาได้
“จะบอกว่าที่ทำๆ ไปนี้ ไม่ได้งอแงว่างั้น”
“ดินโตแล้ว”
“อ่า..” ลากเสียงในลำคอ ก่อนจะหันไปมองกระจก แล้วจัดเนคไทน์ตัวเองให้เข้าที่ “คนโตแล้ว เขาทำแบบนี้สินะ”
แค่พูดไม่พอ..ยังจะมาหัวเราะอีก ผมเดินตรงเข้าไปหาเขา..ใช้แขนกอดรัดที่เอวเขาแน่น ก่อนจะยกกลับมาที่เตียง จัดท่าจัดทางให้เขานั่งลงบนตักผม..โดยไม่คิดจะสนใจเสียงโวยวายอะไรนั่น
“จับพ่อทำไม..เสื้อยับหมดแล้ว”
“พ่ออยากมาว่าดินเด็กเองทำไม”
กดจมูกลงบนแก้มเขาแรงๆ ก่อนจะจูบลงไปบนปากนั่น เอาให้ปากบวม..หรือว่าช้ำไปเลยดีไหม อยากมาว่าผมเป็นเด็กดีนัก !
“ดะ..ดิน” เสียงดังใส่ผม..ทั้งที่หน้าแดงก่ำ
“อะไรอีก..ถ้าพ่อว่าดินอีก ดินจะจูบให้ปากเจ่อไปทำงานเลย”
“ดะ..ดิน ฮึ้ย” เขาได้แต่ทำปากพะงาบๆ แต่ไม่กล้าว่าอะไรออกมาสักคำ
“ยังอีก..”ผมแกล้งขู่ “ไม่ต้องไปทำงานเลยดีไหมวันนี้”
ขโมยหอมแก้มเขาไปอีกสองฟอด ก่อนจะปล่อยมือออกจากเอวเขา ปล่อยให้เขาพึมพำบ่นผมขณะเดินหนีออกจากห้องไป
“น่ารักชะมัด..”
ยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กลับมา ไอ้ความคิดที่อยากจับเขากดลงกับเตียงวันละหลายล้านครั้งแบบนี้ มันดูโรคจิตมากเกินไป ขืนรู้สึกแบบนี้ทุกวัน..ผมคงไม่เป็นอันทำอะไรแน่
“บ้าจริงๆ เลยเรา”
ทำไมเขาไม่รู้จักทำตัวให้มันน่ารักน้อยลงกว่านี้อีกนิดนะ ผมจะได้ไม่ดูโรคจิต และหื่นเข้าขั้นแบบนี้
“จะไปไหมโรงเรียน..รีบๆ ลงมาได้แล้ว”
“หึๆ”
หัวเราะไปกับคำพูดของเขา ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง คว้ากระเป๋าเป้แล้วรีบลงไปข้างล่าง ขืนมัวแต่ชักช้า..คงได้โดนบ่น เมียผมยิ่งขี้บ่นอยู่ซะด้วยสิ
Ma-NuD_LaW
พ่อน้ำไม่เคยจะทันเล่เหลี่ยมดินเลย :m32:
.
.
ขอบคุณครับ :pig4:
-
:hao7:
ดินเคี้ยวเอื้อง หญ้าแก่คงอร่อยเหาะ แซบเว่อร์ :hao6:
-
อั๊ยย่ะ !! เรียกเมียเต็มปากเต็มคำ
ว่าพ่อน้ำก็พิสูจน์แล้วนี่นาว่าดินเนี่ยไม่เด็กแว้วว :-[
-
:hao6: เมีย เมีย เมีย เมีย เมีย
-
เมียสินะ :katai2-1:
-
11.
[น้ำ]
วันนี้เป็นวันเสาร์..และเป็นวันที่ผมเอ่ยปากเอง ว่าจะให้ดินมาเฝ้าผมที่ทำงานได้ ดินมาที่นี่บ่อยครับ..แต่ไม่เคยมานั่งเฝ้าเป็นจริงเป็นจังแบบนี้ วันนี้ผมเลยรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย
“พ่อจะไปไหน..” ถามทุกครั้งที่ผมทำท่าจะลุกจากเก้าอี้ “ดินไปด้วย”
“ไปถ่ายเอกสารแปบเดียว..ดินรออยู่นี่แหละ”
“แต่..”
“เชื่อพ่อสิ”
ดินยอม..เมื่อได้ยินผมบอกแบบนั้น หรืออาจจะยอมเพราะกำลังเล่นเกมส์ติดพันอยู่
“รีบมานะครับ” ผมอมยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นเขาพูดกำชับ ทั้งที่ไม่ได้ละสายตาจากมือถือ “ดินคิดถึง..”
“รู้แล้วน่า..”
บางทีก็เขินที่ต้องมาได้ยินอะไรแบบนี้อยู่ทุกวี่ทุกวัน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะอยากให้มันหายไปไหน
.
.
“คุณน้ำ..” ผมเบี่ยงตัวหลบเมื่อเห็นว่าใครเรียก
“จะถ่ายเอกสารเหรอครับ..เชิญก่อนได้เลย” บอกแล้วรีบดึงกระดาษออกมา ของคุณเอกมีแค่แผ่นเดียว..ต่างจากของผมที่มีเกือบๆ สิบแผ่น
“ขอบคุณครับ”
“ผู้บริหารต้องถ่ายเอกสารเองเลยเหรอครับ วานใครทำให้ก็ได้นี่นา” เอ่ยปากแซวระหว่างรอเครื่องถ่ายเอกสารทำงาน
“เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ผมไม่อยากกวนใครน่ะครับ แต่ละคนก็งานล้นมืออยู่แล้ว”
“อยากให้หัวหน้าผมเป็นแบบคุณจัง..รายนั้นใช้ผมแม้กระทั่งหยิบปากกา”
แอบกัดหัวหน้างานตัวเองเบาๆ ก่อนจะหัวเราะออกมา คุณเอกเองก็หัวเราะกับผมด้วย..คงรู้แหละครับว่าผมแค่พูดเล่น
“ให้ผมตัดเงินเดือนเลยดีไหม..เพื่อเป็นการลงโทษที่ใช้งานลูกน้องหนักเกินไป”
“แล้วผมก็โดนลูกพี่ตัวเองเขม่น..เผลอๆ อาจโดนกลั่นแกล้งเรื่องงานน่ะเหรอครับ”
“ฮะๆ”
ต่างคนต่างหัวเราะออกมาเสียงดัง..ด้วยเพิ่งรู้ว่าเจ้านายตัวเองก็มีมุมแบบนี้ด้วย
.
.
“หัวเราะอะไรกันเหรอครับ” เมื่อหันไปมอง..ก็เจอเข้ากับดิน ลูกชายผมทำหน้าบูดบึ้ง..ก่อนจะเดินเข้ามาโอบเอวผม
“ทำไมหายมานานแบบนี้..” ดินบ่นด้วยน้ำเสียงแง้วๆ เหมือนตอนเด็กๆ
“ดิน..นี่คุณเอก เจ้านายพ่อเอง” ผมหันไปบอกเจ้าลูกชายตัวดีที่เอาแต่งอแงใส่ผม โดยไม่คิดจะสนใจคนที่ยืนมองอยู่
“ลูกชายเหรอครับ” คุณเอกมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย
“ครับ..ลูกชายผมเอง” ให้คำตอบไปพร้อมๆ กับรอยยิ้ม
“ดินหิวแล้ว..”
“กินขนมปังในกระเป๋ารองท้องไปก่อนนะ..ยังไม่ถึงเวลาพักเลย”
ผมบอกหลังจากยกนาฬิกาขึ้นมาดู..เพิ่งจะสิบเอ็ดโมง ขืนชิ่งลงไปกินข้าวก่อนคงถูกตัดเงินเดือน ยิ่งชิ่งไปตอนนี้..ตอนที่อยู่ต่อหน้าต่อตาเจ้านายด้วย คงโดนหักเหลือแค่ครึ่งเดือนแหง่ๆ
“ฮะๆ ของผมเสร็จแล้ว..เชิญน้ำตามสบายครับ” คุณเอกหัวเราะออกมา..ก่อนจะหยิบกระดาษของตัวเอง แล้วเดินตรงกลับห้องตัวเอง
“ดินไม่ชอบเจ้านายพ่อคนนี้เลย”
ผมหันไปมองดิน..ก่อนจะส่ายหัวยิ้มๆ “ทำไมถึงไม่ชอบล่ะหืม..”
“ก็เขามองพ่อแปลกๆ”
“หืม..”
“มองเหมือนจ้องจะงาบอย่างงั้น”
“พูดอะไรแบบนั้น..” ยกมือขึ้นปิดปากเจ้าตัวดี “เดี๋ยวคนอื่นได้ยินจะมองดินไม่ดี”
“ช่างสิ..ในเมื่อดินพูดความจริง”
“ไม่เอาแล้ว..พ่อไม่อยากเถียงกับเด็กเกเร”
“ดินเปล่าเกเร”
“นี่แหละเรียกว่าเกเร”
“พ่อ..”
“กลับไปที่โต๊ะได้แล้ว..แล้วก็กินขนมปังซะจะได้เลิกดื้อ”
ดินคงโมโหหิวแหละครับ เพราะเมื่อก่อนดินไม่เคยเป็นแบบนี้ พูดจาถึงคนที่เพิ่งรู้จักแบบไม่น่ารักได้ขนาดนี้ คงจะหิวมากจริงๆ
“ดินจะรอพ่อก่อน..ไม่อยากให้ใครมาเข้าใกล้”
ผมส่ายหัวหน่ายๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ ปล่อยให้เฝ้าจนกว่าจะพอใจไปนั่นแหละ เดี๋ยวอีกหน่อยโตกว่านี้..คงขี้คร้านจะมานั่งหวงพ่อ คิดแล้วก็แอบใจหายเองซะอย่างนั้น..ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
“ต้องคิดว่าอีกหน่อยดินจะเลิกตามพ่อเลยนะ”
“...” ผมหันไปมองดินแบบงงๆ
“ดูสีหน้าพ่อดินก็รู้แล้ว..ว่าต้องคิดเรื่องไม่เข้าท่าอยู่แน่ๆ”
“หึๆ”
คำพูดคำจาแบบผู้ใหญ่ของดินทำเอาผมกลั้นยิ้มไม่อยู่ คิดแล้วก็นึกดีใจที่รับเด็กคนนี้มาเลี้ยง ดินน่ารักและรักผมมากจริงๆ ความรักที่เป็นของผม..รักทีปราศจากเงื่อนไข..รักของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นลูก น่าเสียดายที่ดินกลับคิดไม่เหมือนผม..จนอยากจะเปลี่ยนสถานะระหว่างเราไปเป็นอย่างอื่น สถานะที่ไม่เคยยั่งยืนเลยในสายตาของผม..
Ma-NuD_LaW
เรื่องนี้คงเรื่อยๆ .. อัพสลับกับอีกเรื่อง "แหลก"
หนัก..เบา สลับกันไปนะ :hao7:
ขอบคุณครับ :pig4:
-
คุณลิงภูเขาโรคจิตจริงๆด้วย
สองเรื่อง สองอารมณ์
ตีกันให้ตายไปข้าง :hao7: :hao7:
-
o13 o13 o13แจ่มหายากที่ลูกรักและหวงพ่อมาก
-
ความคิดพ่อน้ำที่มีต่อดินทำคนอ่านรู้สึกผิดเบา ๆ :mew2:
-
อืมมมมม พ่อน้ำไม่เชื่อใจดินเลย กำลังคิดอยู่หรือเปล่าว่าคงเป็นความรักของเด็กๆ เด๋ยวก็ลืมไป อะไรแบบนี้?
ข้อความถึงดิน: ขยันๆหน่อย ตั้งใจเรียนจะได้เลี้ยงพ่อดินได้ๆๆ จัดการลุงทัศน์ด้วย
ตามติดต่อปายยยยย :กอด1:
-
เวรกรรม นี่คนเขียนกำลังจะตัดเข้าอารมณ์ดราม่าตามถนัดเหรอเนี่ย :mew5:
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
เหมือนจะเข้าสู่ความดราม่าแล้ววว :ling3:
-
12.
[ดิน]
มีความสุข..มีความสุขมากจริงๆ เลยครับวันนี้ เมื่อคืนเขายอมให้ผมกอด..ยอมให้ผมจูบ..ยอมให้ทำอะไรๆ ตามใจตั้งหลายอย่าง น่ารักจริงๆ เลย เช้านี้ผมเลยอารมณ์ดี ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนด้วยอารมณ์แจ่มใสสุดๆ
.
.
“เย็นนี้ให้พ่อมารับกี่โมง”
“หกโมงก็ได้ครับ..”
เขาพยักหน้าเบาๆ แสดงว่ารับทราบ ผมเลยฉกหอมแก้มเขาไปก่อนจะรีบลงรถ หลังจากนี้ไปผมคงกลับบ้านเย็นและมีเวลาอยู่กับเขาน้อยลงเพราะหน้าที่ใหม่ที่ตัวเองได้รับ ผมรับปากเป็นนักกีฬาของโรงเรียนลงเล่นฟุตบอลตามคำขอของอาจารย์ที่ปรึกษาหลังจากที่พยายามเลี่ยงมาได้ตลอดสามปีที่เรียนมอต้น
ใช่ว่าผมไม่อยากช่วยหรือไม่อยากมีส่วนร่วมกับความสำเร็จของโรงเรียนนะครับ ผมแค่ไม่อยากสูญเสียเวลาที่จะได้อ้อนคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อมากกว่า เขาต้องทำงาน..ส่วนผมก็ต้องเรียน ถ้ามัวแต่เอาเวลาหลังเลิกเรียนมาซ้อมคงไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันเลย
.
.
“ทางนี้มึง” ผมเดินตรงเข้าไปนั่งที่โต๊ะม้าหินใต้ต้นไม้ เมื่อได้ยินเสียงเรียกของเพื่อน “ทำไมวันนี้มาสาย..”
ผมไม่ตอบอะไร ทำแค่อมยิ้มกับตัวเอง ทำไมผมถึงมาสายงั้นเหรอ..ก็เพราะผมมัวแต่กอดอ้อนเขา งอแงให้เขาอาบน้ำให้..แต่งตัวให้..แล้วป้อนข้าวเช้าให้ ก็เลยมาสายอย่างที่เห็น..
“อมยิ้มน่าขนลุกอีกแล้ว..” ไม่สนใจเสียงไอ้เรย์เพื่อนที่สนิทที่สุด
“หน้ามึงตอนนี้ดูหื่นมากไอ้ดิน” และไม่สนใจเสียงไอ้วินเพื่อนสนิทลำดับถัดมา
เพราะในหัวของผมตอนนี้..คิดถึงแต่ใบหน้ายุ่งๆ ของเขาตอนถูกผมอ้อนเมื่อเช้า
“มันพาตัวเองเข้าสู่โลกส่วนตัวไปแล้ว”
ปล่อยมันบ่นกันไป ผมไม่คิดจะสนใจหรอก พวกมันก็พล่ามแบบนี้ทุกวันแหละ พล่ามไป..ลอกการบ้านกันไป ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมไม่รู้จักทำให้มันเสร็จๆ มาตั้งแต่ที่บ้าน
“เอาของมึงมาลอกดิ๊”
ผมหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูรูปเขาโดยไม่คิดจะสนใจไอ้เพื่อนตัวดี ที่กำลังรื้อกระเป๋าผมแบบเอาเป็นเอาตาย ชินแล้วที่จะเป็นแบบนี้ พวกมันลอกการบ้านผมมาตั้งแต่มอต้นแล้ว เพราะผมเรียนเก่ง..คะแนนมาเป็นอันดับหนึ่งของสายชั้นเสมอ ผมตั้งใจเรียน ทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสบายใจ เขารักผม..ดูแลผม..ผมเลยตอบแทนด้วยการเป็นเด็กดี
.
.
“ตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตของตัวดินเองนะลูก”
คำพูดของเขา..ที่พร่ำสอนผมมาตลอด ผมทำตาม..และคิดเสมอว่า มันคงไม่ใช่แค่อนาคตของผมหรอก เพราะมันคืออนาคตของเรา ฝันแบบนั้นมานานแล้ว..ฝันว่าโตไปจะทำงาน แล้วเป็นฝ่ายดูแลเขาเอง เขาจะได้เลิกทำงานอยู่บ้านแบบสบายๆ และไม่ต้องเข้าใกล้ตาลุงทัศน์นั่นซะที
อ่อ..รวมเจ้านายนั่นด้วยอีกคน ชื่ออะไรนะ ? แต่ก็ช่างเหอะ..เพราะมันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
Ma-NuD_LaW
ยังคงปั่นต่อ..
แต่อย่ารอนะ คนเขียนชอบง่วงแบบกะทันหัน :hao7:
-
อื้อหือดิน แผนสูงไปนะบางทีเนี่ย :hao4:
รอได้เสมอจ้าคนแต่งจ๋า :กอด1:
-
:hao3: ดินแผนสูงมากอ่ะ เจ้าเล่ห์นะเรา
-
:hao5:
-
ไม่ๆๆๆๆๆๆ ตาลุงทัศน์กับบอสนั่นสำคัญนะหนูดิน อย่าได้วางใจเด็ดขาดดดดดดดดด :fire:
-
ดินน่ารัก
เอาพ่อมาเป็นของดินให้ได้นะ
-
13.
“พ่อจะขับรถวนไปวนมาทำไม..เลิกงานก็มารอรับดินเลยสิครับ”
“พ่อไม่อยากดูดินซ้อมเหรอ..มาให้กำลังใจดินหน่อยนะครับ”
“ครับ..ดินจะรอนะครับ”
ผมนั่งอมยิ้ม..เมื่อนึกถึงบทสนทนาระหว่างเราเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
.
.
“เลิกทำหน้าโรคจิตสักนาทีได้ไหมว่ะ”
ก่อนจะหันไปตบหัวไอ้วิน ที่เอาแต่ยุ่งเรื่องของผมทั้งที่ยังทำการบ้านไม่เสร็จ
“เชี่ยดิน..ความรู้กูหายหมด”
“งั้นก็ตั้งใจอ่านมันไปอีกรอบสิ”
“มึงมันใจร้ายกับกูตลอดแหละ”
“กูรำคาญเสียงมึงว่ะวิน” แปลกใจเล็กน้อย ที่วันนี้ไอ้เรย์มันดูขยันกว่าทุกวัน และขยันจนต้องเอ็ดไอ้วินแบบนี้
“ทำไมวันนี้มีแต่คนว่ากูว่ะ”
ผมเลิกสนใจเสียงบ่นงุ้งงิ้งข้างหู แล้วก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือของตัวเองบ้าง อีกสักพักก็ต้องไปซ้อมบอลแล้ว..เดี๋ยวจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ผมไม่อยากเอากลับไปอ่านที่บ้าน เพราะเวลาอยู่ที่บ้านมันเป็นเวลาของครอบครัว ผมจะมามัวแต่เสียเวลาอ่านหนังสือ หรือทำการบ้านแบบคนอื่นๆ ไม่ได้
แต่ไหนแต่ไรมา..ผมเลยจัดการทำการบ้าน อ่านหนังสือให้เสร็จตั้งแต่ที่โรงเรียน และลากไอ้เพื่อนตัวดีสองคนมาทำด้วยตลอด แรกๆ มันก็บ่นๆ ว่าไม่ได้ส่องหญิง..แซวสาวตามประสาวัยรุ่นเลย แต่หลังๆ มันก็ชินแล้วก็ทำเป็นกิจวัตรไปเลยแบบผมนี่แหละ
.
.
“อยากกินอะไรก่อนไหม..หรือหิวน้ำ”
ผมยืนอมยิ้มนิ่งๆ ให้เขาช่วยเช็ดหน้าเช็ดตาให้ หลังจากพวกพี่ๆ เขาปล่อยให้พักสิบนาที สีหน้าท่าทางที่แสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยทำเอาผมกลั้นยิ้มไม่อยู่
“เหนื่อยไหมเนี้ย..พ่อปล่อยดินมาทรมานหรือเปล่า”
“หึๆ” ชอบจัง..เวลาที่เห็นเขาเป็นห่วงเป็นใยผมแบบนี้
“นี่ต้องซ้อมจนถึงหกโมงจริงๆ เหรอ”
“ดินไหวน่า..พ่อก็รู้ว่าดินเล่นบอลมาตั้งนานแล้ว”
“รู้..แต่ก็ไม่ได้เล่นเป็นจริงเป็นจังแบบนี้นี่”
“ดินไหวครับ”
ส่งยิ้มให้อีกที ก่อนจะรีบวิ่งลงสนามเมื่อเห็นว่าหมดเวลาพักแล้ว จริงๆ แล้วไอ้การที่ผมลงเล่นบอลให้โรงเรียนมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ขนาดซ้อมวันแรกเขายังมาให้กำลังใจ..เอาใจกันซะขนาดนี้ ไม่อยากนึกถึงวันต่อๆ ไปเลย
“พ่อมาดูดินซ้อมแบบนี้ทุกวันได้หรือเปล่า” หันไปถาม..เมื่อเห็นว่ารถกำลังติดไฟแดง
“มันจะไม่กวนคนอื่นเขาเหรอ..พ่อไม่เห็นว่าจะมีผู้ปกครองใครมาดูเลย”
“ช่างคนอื่นสิ..ดินอยากให้พ่อมาดูนี่นา”
“เดี๋ยวก็โดนล้อว่าเป็นลูกแหง่”
“ก็ดินเป็นอย่างนั้นจริงๆ นี่” ตอบไปตามที่คิด แต่คนฟังกลับทำหน้าแดง “อย่าให้รู้ว่าไปทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ให้คนอื่นเห็นนะ”
“หือ..”
“ดินบอกว่าอย่าไปทำหน้าแบบนี้ให้คนอื่นเห็นนะ..”
“...”
“ดินหวง” คราวนี้ไม่ได้แดงแค่หน้า..แต่มันแดงลามไปถึงหูเลย
“อะแฮ่ม..”
เขาแกล้งกระแอมออกมา ก่อนจะเมินหน้าหนีหันไปมองถนนซะอย่างนั้น คงจะเขินล่ะสิ !
Ma-NuD_LaW
หลับไปก่อนจริงๆ นั่นแหละ :laugh:
งานก็ยุ่งจนไม่มีเวลาเลย ((ชีวิตวัยทำงานช่างแสนวุ่นวาย)) :hao5:
ขอบคุณทุกความเห็นครับ :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดด ปะป๊าดินน่ารักโครตๆเลย
ส่วนดินนี่ก็อวดป๊าจัง (แบบเตะบอลอวดสาว แต่นี่อวดป๊า น่าฮัก)
แล้วถ้าวันไหนที่ป๊าต้องทำโอ มาไม่ได้ หนูดินจะทำไงเนี่ย
-
:z13: :z13: :z13:
เดี๋ยวกลับมาอ่านนะ :katai5:
-
ชอบโมเม้นท์แบบนี้...น่ารักจัง
-
คุณพ่อ!!!
เขินละซิ :-[
-
:impress2: คุณพ่อเขินอ๊า
คนแต่งสู้นะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า :กอด1:
-
:o8: น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
มุ้งมิ้ง มุ้งมิ้ง พ่อน้ำ น้องดิน น่ารักกันจัง :mew3:
อย่ามัวหวานจนลืมระวัง คนที่ทำงานพ่อน้ำละ น้องดิน เจ้านายพ่อน่ะ ระวังไว้ดีๆ
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักไปแล้วนะ :hao7: :hao7: :hao7:
-
น่าร๊ากกกกกกกกก :impress2: :impress2: :-[ :-[ :o8: :o8:
-
ThankS
-
คิดถึงเรื่องนี้แล้วค่ะคนเขียน หายไปเลยไม่ยอมมาต่อสักที
อยากอ่านต่อจังค่ะ อยากรู้ว่าดินมันจะเจ้าเล่ห์กับพ่อได้อีกแค่ไหน
แวะมาต่อไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
ดินน่ารักอ่ะ อยากให้น้ำเปิดใจรับความสัมพันธ์นี้ได้ไวๆจัง
-
ดินน่ารักเจ้าเล่ห์เกินเด็ก ส่วนพ่อน้ำก็น่ารักซะ ..... รอนะครับอย่าลืมมาต่อนะ
-
อื้ออออ น่ารักจังเลย :katai2-1:
-
อ้าว....
จบแล้วเหรออออ ???????
-
สู้ต่อไปครับท่านนักเขียน :katai4:
สนุกมาก รออ่าครับ o13 o13
-
:-[น่ารักอะไรอย่างนี้ทั้งพ่อน้ำกับน้องดินเลย :impress2:
-
ติดตามครับ รอนุ้งดินพิชิตใจ
-
น่ารักมากค่ะ คุณลิงฯ แต่ตะหงิดตรงเป็น พ่อ-ลูก นี่แหละ ถึงจะเป็นพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงกันก็ตาม
แต่ไม่เป็นไรค่ะ คุณลิงฯ เขียนอะไรมาก็อ่านหมด :mew1:
-
ดินน่ารักกก ถึงจะเจ้าเล่ห์ไปหน่อย
แต่ก็นะ ไม่เจ้าเล่ห์ก็คงไม่ได้กินพ่อแบบนี้ :z1:
-
อยากอ่านต่ออออออออออออ
-
อยากอ่านต่อด้วยย
-
เพิ่งได้อ่าน ชอบมากค่ะ
คนเขียนมาต่อไวๆนะค๊าาาา ^^
-
มาต่อเถอะค่าาาา
-
อ่านคอมเม้นต์แล้วอยากอ่านมากกก
แต่รอให้มีจำนวนตอนมากกว่านี้อีกนิดนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ๆๆ
-
อยากอ่านต่อมากค่ะแต่คิดว่าไรต์คงไม่มาต่อแล้ว ;-;
-
:m25: