คนเขียนออกตัวว่าห่างหายไปนาน แต่สำนวนการเขียนร้อยเรียงเรื่องราวยังเป๊ะเช่นเคย
จนคนอ่านที่ต้องบอกว่าร้างลาไปนานกว่า(มาก)อย่างเรา อาจจะ comment ได้ไม่เป็นภาษานัก
ท่ามกลางธรรมชาติอันบริสุทธิ์กับความประทับใจที่เกิดในเวลาอันสั้นระหว่างสองหนุ่มต่างที่มา
แค่พล็อตเรื่องก็เลิศแล้วค่ะ สองต่อสองกลางป่าแบบนี้ซะด้วย
เราชอบคุณหนานนะ เหมือนจะกวนเล็ก ๆ แบบว่า พูดจายอกย้อนใช่เล่น แต่ก็สุภาพมาก(จริง ๆ)
จนรู้สึกว่าพี่แกเป็นมากกว่าชาวบ้านชาวป่าธรรมดาอย่างที่ตัวเองว่าไว้
หวังว่าคุณวันชัยคงได้ค้นพบอะไรดี ๆ ณ ที่แห่งนี้นะคะ