เราชื่นชมเมตมากนะ ที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง
เราชอบนายเอกแบบนี้นะ ไม่งี่เง่าดี ไม่ปากแข็งให้ทะเลาะกัน
แต่ว่า เราก็เข้าใจนะเรื่องแอน หรรษาชัดเจนที่จะพูดถึงความสัมพันธ์ที่จบลงของหรรษากับแอน
แต่เหมือนการกระทำที่หรรษาทำกับแอนมันไม่เด็ดขาด รู้นะว่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก
มันมีสายใยที่ตัดไม่ขาด แต่มันก็ต้องแยกแยะกับความรักป่ะ ทำแบบนี้ ตัวหรรษาไม่คิดอะไรหรอก
แต่แอนอ่ะคิดไปแล้ว ว่ามีหรรษาเป็นตัวสำรองอยู่เสมอ และคิดว่าหรรษายังรอแอนอยู่รักแอนอยู่
ไม่ว่าหรรษาจะมีใครก็ตามก็ยังลืมแอนไม่ได้ ถ้าเราเป็นเมต เราก็คิด เมตมีความอดทนนะ ถ้าเป็นเรานะ
ต่อให้รักหรรษาไปแล้วก็เถอะ เราคงยอมถอยออกมาอ่ะ เพราะหรรษาก็บอกว่ายังไม่ได้รักด้วย
แถมยังมีแอนมาเป็นตัวถ่วงในชีวิต ที่ถอยออกมานี่ความน้อยใจล้วนๆเลยแหล่ะ
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเมตเลยอ่ะ 5555
(โทดทีค่ะเม้นยาวไปหน่อย แหะแหะ)