หัวข้อ: ((เรื่องยืดเยื้อ)) เมียน้อย --มี Ebook แล้วนะค้าบบบบ--

[bennnyyy]

พุฒเอ๊ย  ชอบทำผิดซ้ำซ้อน

[sunshinesunrise]

ยุ่งเหยิงจริงๆ คุณพุฒนี่น้า... เห้อ 

[liza sarin]

 

[misspm]

คุณพุฒเอ๊ยยยย
ถ้ายังกลัวย่าแบบนี้ ก้ออย่ามีชีวิตเลย เดี๋ยวมันก้อวนเข้ามาแบบเดิมนะ
ไหนๆก็มีลูกมีหลานแล้วว เรื่องชีวิตทำอะไรตามใจตัวเองบ้างเถอะ(ยกเว้นไปพรากคู่อื่นนะ!) มีทายาทสืบสกุลก้อพอแล้วววว
เล็กก็... นะ ถ้าเลือกจะเป็นน้อย ก็ต้องรับให้ได้ เลือกเองเจ็บเองงง

[strawberryboys]

ส่อแววว่า 50 ตอนก็ยังไม่จบ 555 มาต่อเร็วๆนะคะ   

[PoPuAr]

ใช้เล็กเป็นตัวแทนปุณหรอเนี่ย ไม่ค่อยยุติธรรมกับเล็กเลยนะ งื้มๆ

[kapooklook]

โอ้โห เชื่อเลย
คุณพุฒนี่รู้สึกตัวเมื่อสายจริงๆ
เชียร์ให้เล็กทิ้ง แป่วววววว
 

[iammoonoi]

มารอคนเขียน สั่งสอนตาพุฒ..

แล้วก็ให้บทเรียนกับ เล็ก ด้วย ถึงจะน่าเห็นใจ
แต่ทำผิด..ถึงบอกว่ารู้และเสียใจ..ก็ไม่ใช่ข้ออ้างให้ทำผิดไปได้เรื่อยๆ 

แต่ยังไงก็เอาใจช่วยเล็กจ้า

[Zalzah_iP]

สมกับเป็นเรื่องสั้นยืดเยื้อจริงๆ 

[broke-back]

น่าเห็นใจคุณพุฒ
เจรง..เจรง



 
หุหุ

[ลิงภูเขา]

“หึ”

มื้อเที่ยงก็ยังตามมากินข้าวด้วยกัน
จับมือ  หยอกล้อกัน



ผมกำมือตัวเองแน่น
ระงับความโกรธเอาไว้

ผมไม่มีสิทธิโกรธ
หรือโมโหอะไรเขา

เพราะสิทธิของผม
มันหมดไปนานแล้ว

.
.

“ขี้หวง”

ผมยิ้ม
สมเพชตัวเอง

เมื่อหมอนั่นบอกลาเขาด้วยการหอมแก้ม
ก่อนจะลูบเบาๆ บนแก้มแดงๆ นั่น

สมน้ำหน้าตัวเองนัก
จะมาที่นี่ทำไม
มาหาเขาทำไม
มาแล้วก็ต้องเจ็บแบบนี้


.
.

“เดี๋ยวครับ”

ผมหยุดขาที่กำลังจะก้าวเดิน
เมื่อได้ยินเสียงเรียก

“ผมขอเวลาสักสิบนาทีนะครับ”

“อืม..” เดินตามเขามาง่ายๆ

ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเขาจะคุยเรื่องอะไร
แต่ก็ดีใจ  ที่เขาเห็นผม

“ว่ายังไง” ผมถามเมื่อเขาเอาแต่เงียบไม่ยอมพูดอะไร

“คือ..ผม..”

“...”

“คุณพุฒเลิกตามผมได้ไหมครับ”

“ทำไม..”

เผลอตัวเสียงดัง
จนเขาสะดุ้ง

“ผมไม่อยากให้เอสเข้าใจผิด”

“หึ”

ทั้งที่อุตส่าห์ดีใจ
ที่เขายังมองเห็นผม
ยังอยากคุยกับผม

“ผมขอร้องนะครับ”

“ฉันบอกแล้วไง  ว่าขอเวลา”

“นานไปหรือเปล่าครับ”

“...”

“กี่ปีแล้ว  ที่คุณคอยตามผม” เขาก้มหน้า  หลบสายตาผม “ลืมผม  แล้วมองคนอื่นเถอะนะครับ”

“กล้าพูดแบบนี้  ทั้งที่นายเป็นฝ่ายทิ้งฉันเนี้ยนะ”

เห็นแก่ตัว
นายมันเห็นแก่ตัวจริงๆ

“คุณพุฒ”

“คิดว่ามันง่ายหรือไง”

“...”

“คิดว่าฉันไม่พยายามหรือไง”

“คุณพุฒ”

“ขอตัว”

หันหลังเดินออกมา
ก่อนที่เขาจะเห็นน้ำตา

ทำไมพอเป็นเรื่องของเขา
ผมถึงร้องไห้ออกมาได้ง่ายๆ

ช่างอ่อนแอ
และงี่เง่าเสียจริงๆ

“ปล่อยผมไปเถอะครับ”

“...”

“ปล่อยผมไปสักที”

อยากจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
ทั้งที่ได้ยินเต็มสองหู

เสียงของเขา
ที่ตะโกนไล่หลังมา

ทั้งที่ฉันพยายามแล้ว
ที่จะไม่ไปรบกวนนาย
ทำไมไม่เห็นใจกัน

หรือต้องให้ฉันใจร้ายบ้าง
นายถึงจะเข้าใจ



Ma-NuD_LaW



เอาแต่ใจจังเลย..คุณพุฒ

50 ตอนไม่จบ ตกลงนี่มันตอนที่เท่าไหร่แล้ว???

ยืดเยื้อกันต่อปายยยยยยยยยยยย

เพื่อจุดจบอันงดงามของคุณพุฒ 

[broke-back]

 
ก็ไม่รู้ซินะ


อารมณ์นี้อธิบายยาก
รักเขา..แต่ไม่ดูแลเขา


 
เศร้าไปก็แล้วกัน
คุณพุฒ

[AMINOKOONG]

โคตรสมเพชปนสมน้ำหน้าพุฒเลย

ทำตัวเองทั้งนั้น ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปก็จะวนไปมา

แบบเดิม พอเล็กมาเป็นเมียน้อยซักพักทนไม่ได้ก็ไปมีคนใหม่

อยู่ที่ว่าตอนนั้นพุฒจะรักเล็กเหมือนปุณนึป่าว คนขี้ขลาดก็ต้องเจ็บแบบนี้แหละ

[♠DekDoy♠]

สมน้ำหน้าตอนมีเค้าอยู่กันเจือกไม่ดูแล พอเสียไปก็เลิกทำตัวน่ารำคาญได้แล้ว

[liza sarin]

 
ขอร้องกันขนาดนี้ เลิกเถอะ

[minere_mi]

เพื่อจุดจบอันสวยงามฟ(แน่นะ)ของคุณพุฒ เราจะตั้งตารอต่อไป

[bennnyyy]

ตกลงคุณพุฒจะร้ายอีกแล้วใช่ป่ะ

[fc_fic]

   สงสารคุณพุฒ.....

 

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

คำคำนึงที่คนเขียนเน้นอยู่บ่อยๆ
"พุฒก็แค่มนุษย์ที่เห็นแก่ตัวคนนึง"

ปล. ปุณฝากบอกเล็กว่า "เจ้าคือทายาทคนต่อไป" 

[PoPuAr]

คุณพุฒเสียน้ำตาเป็นด้วยหรอเนี่ย
น่าสงสารและน่าเห็นใจจริงๆ
ทำไงได้ละ ปุณเค้าก็มีเอสไปแล้ว และก็รักกันมากด้วย
คุณพูฒรีบตัดใจจากปุณ แล้วมองคนใหม่ๆเหอะนะ

[misspm]

เห็นเอสปุณหยอกล้อกันน่ารักก็ดีใจแล้ว
ถึงจะเห็นจากมุมของผู้ใหญ่ขี้อิจฉาอย่างพุฒก็เถอะ 55555
น่ารัก เราชอบที่สองคนนี้รักกันจัง อิอิ

[Wordslinger]

ควรเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่ตนมี คุณพุฒอย่าขวนขวาย เพราะเมื่อไม่รัก...ก็คือไม่รัก จะพยายามไปทำไม เพราะอย่างไรเสีย คนที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้่งหมดก็คุณพุฒเองมิใช่หรือ?

 

[sunshinesunrise]

จบไม่สวยหรอกแบบนี้ ถ้าคุณพุฒไม่หัดปลงสักที

[iammoonoi]

มายืดเยื้อทุกวันเลยน้า เค้ารออ่าน 

[Pednoiinnocent]

 

[ลิงภูเขา]

“คะ..คุณพุฒ”

ท่าทางเขาดูตกใจไม่น้อย

“ไปไหนมา”

“ไปดื่มกับเพื่อนมานิดหน่อยครับ”

“หึ”

ไอ้นิสัยแบบนี้ของเขา
ทำให้ผมคิดถึงปุณ

หนีไปกินเหล้า
กลับบ้านดึกดื่น
หรือบางทีก็ไม่กลับเลย

ทำแบบนี้ทุกครั้ง
เวลาน้อยใจ
เสียใจ
หรือทะเลาะกับผม

.
.

“ผมนึกว่าคุณจะไม่มา”

“คิดว่าฉันไม่มา  ก็เลยหนีเที่ยวงั้นสิ”

“เปล่านะครับ”

“เลิกพูดเถอะ”

ผมไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวอะไร
เพราะผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจนัก
เรื่องที่เขาจะไปไหน
หรือว่าไปกับใคร



“ขึ้นห้อง”

“ครับ”

ก็แค่เท่านี้
ที่ผมต้องการ

“อาบน้ำก่อนไหมครับ”

“ไม่..”

สิ่งที่ผมพบเจอมาในวันนี้
มันเจ็บปวดและทรมานมาก
มากจนผมคิดหาทางระบายออกไม่เจอ

“รีบขึ้นไปเถอะ” ผมเร่ง

ตอนนี้ผมก็แค่ต้องการให้ใครสักคนเข้าใจ
หรือรับเอาความเจ็บปวดของผมไปบ้าง

เผื่อว่ามัน
จะทำให้ผม
รู้สึกดีขึ้นมาสักนิด
ก็ยังดี


.
.

“พะ..พอก่อนเถอะครับ”

ยกมือดันอกผมไว้
ทั้งที่กำลังหอบ

“อืม..”

เห็นเขาเหนื่อยขนาดนั้น
ผมก็ไม่อยากทำอะไรอีก

“นอนเถอะ”

จริงๆ ผมเองก็เริ่มเบื่อ
ที่เขาไม่ค่อยให้ความร่วมมือ

เอาแต่นอนนิ่ง
ส่งเสียงครางปนสะอื้น
นับตั้งแต่เริ่ม..



“ขอโทษครับ”

“อืม..”

ดึงเขาเข้ามากอด
ก่อนจะลูบหลังเบาๆ

“ไม่ต้องร้อง..”

ปลอบไปแบบไม่เข้าใจ
ว่าเขาต้องการอะไร

ร้องไห้ทั้งที่กำลังมีอะไรกัน
แบบนี้หมายความว่าอะไร
ผมไม่เข้าใจจริงๆ



“ผมรักคุณนะครับ”

“อืม..”

ลูบหลัง
ลูบหัว
จนเขาหลับไป

.
.

“หึๆ”

มีแค่ครั้งนี้ละมั้ง
ที่ผมรู้สึกว่าพวกเขาไม่เหมือนกัน
เพราะปุณไม่ได้ขี้แยแบบเขา



“แล้วนายจะรู้แบบที่ฉันรู้ไหมเอส” ผมอมยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบมือถือขึ้นมา

“ลองทดสอบดูหน่อยละกัน” ว่าแล้วก็กดส่งรูปที่เพิ่งถ่ายเสร็จออกไป

ลองดูกันสักตั้งนะเอส
ว่าระหว่างเรา
ใครมันจะมีความอดทนมากกว่ากัน !



Ma-NuD_LaW



คุณ misspm .. นี่ผมโปรยความหวานไปให้เอส+ปุณตอนหน้าเลยนะเนี้ย

คุณ OilSweety .. คิดถึงคุณยายวรนาทเลยอ่ะ (นั่งอ้าปากรอตะขาบ ฮ่าาาาาาา)

ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ +เป็ด 




**แก้ไข 31/1/14**

[badbadsumaru]

คุณพุฒทำอะไรอีกเนี่ยยยยยย TT

[broke-back]

พุฒเย่อเยกับเล็กเสร็จ
แล้วส่งรูปถ่ายไปให้เอสดู

เกี่ยวอะไรกับปุณ
ไม่เข้าใจ
คนละคนกันไม่ใช่เหรอ

วัดความอดทนอะไร
งงวุ้ย

[bennnyyy]

เริ่มสงสารเล็กแล้ว

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

ค้างสุดๆ