มนต์ลวงนาคราช By. Tea Café Team
ตอนที่ ๒ ทำของใส่
..."....พี่อยากไปพบผู้ชายในฝันของพี่...."
เอ่อ..ก็ดันพูดไปแล้วไง แล้วจะให้กลับเรือยังไงทัน พลาดหรือเปล่าว้าตุสอย่างกู...
ถ้าตุสรู้ล่วงหน้าก่อนนะว่าไอ้การไปหาชายในฝันระยะทางแม่งมันโคตรยาวนานขนาดนี้ ตุสสู้ขอไปหาหนุ่มกล้ามในกูเกิ้ลดีกว่า...แม่งงง...อ้อยอิ่งได้ดั่งใจหอยทากแดกยาชา ไอ้เรือลำน้อยๆ นี้ลอยลำมานาน...นาน....นาน....นานจนตุสแทบจะหลับคาเรือ แต่ก็นะ ไอ้น้องนางยังหน้านิ่งพายไปได้ไม่มีบ่น...พายจนตุสอดสงสารไม่ได้ นี้ไม่ใช่ว่าตุสใช้แรงงานเด็กหลอกนะ แค่ตุสพายเรือไม่เป็นและก็ไม่รู้หนทาง แต่แหม เหมือนแกล้งใช้งานเด็กเลยอะชวนคุยหน่อยดีกว่า..จะได้ไม่น่าเกลียด
"นี่...เราจะไปไหนกัน? ไอ้คนในฝันของพี่มันอยู่ไกลขนาดเลยหรือ? พี่ขอดีเทลหน่อยสิ"
"ท่านผู้นั้นอยู่ นิรยะแดน เขตนั้นลึกลงไปกว่านรกภูมิ และโลกันต์ ภูมิ ..."
"แล้ว....??"
"เรียกนิรยะแดน..แดนที่ ๘ ชื่อ อสินขะนครแดน แยกย่อยในจุลระแดน แดนแห่งนิรันดร์กักขัง...แดนเฉพาะเอาไว้ขังพวกกาฬนาคราช นาคไฟพิษ..."
"..เอ่ออ...ชายในฝันพี่ชั่วได้เลวดีขนาดนั้นเลยหรือ? มีข้อมูลมากกว่านี้ไหม? แบบอีกนิดอะอีกนิด.."
"แดน...เขี้ยว ดาบและนาคไฟ...พวกผิวกายเป็นเพลิงอัคนี มีทั้งหมดยี่สิบแปดตน แต่ละตนต่างชื่อต่างนิสัย แต่เลวร้ายและร้ายกาจไม่ต่างกัน ตนในฝันของเจ้า ชื่อภคินทร์ เป็น อสินขะนาคราชตนที่ ยี่สิบสาม ...จากยี่สิบแปดตน "
"เอ่ออ....อีกรอบได้ไหม จำไม่ได้สักอย่างศัพท์มันยากไป..."
"งั้นก็จำไว้แค่ ...ภคินทร์..."
“จ๊ะ ภคินทร์ ”
"ใช่ ภคินทร์ ตนเพียงตนเดียวที่สถิตย์ในฝัน ทุกคืนและค่ำของเจ้า ชื่อ ภคินทร์ ..."
"ภคินทร์....??"
#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์ #ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์#ภคินทร์ #ภคินทร์.....นี้ใส่# แล้วนับท่องจำในใจของตุสเบยนะ..ว่าชายที่เข้ามาชมเชยตุสน่ะ ชื่อ ภคินทร์ ...
ท่องจำเอาไว้ จะได้ให้แม่ไปเรียกตัวมาไหว้ผีสู่ขอได้ถูกคน
***
"อะ....ถึงแล้วขึ้นไป...ปลายเหวนั้นล่ะ นิรยะแดน ๘"
"อ้าว..แล้วไม่มาด้วยกันหรือ? ไว้ตอนกลับพี่จะกลับยังไงอะ? "
"...ถ้าเดินไปแล้วก็คงไม่ได้กลับ...ข้าไม่ต้องรอเจ้าหรอก..."
"อ้าว...?? งี้จะต้องไปทางไหนต่ออะ? พี่จะต้องไปหาใครนะ? อ๋อๆๆ ภคินทร์ ...เอ่อ....แล้วน้องล่ะชื่ออะไร?? "
"..."
"ทำหน้าตกใจอะไร? พี่แค่ถามชื่อจะได้เรียกถูก ไม่มีน้องนี่พี่มาไม่ได้นะเนี้ย ชื่ออะไรล่ะเรา?"
.
.
.
"...ไม่เคยมีใครเรียกชื่อข้า..."
"..ถามจริง ?! น่ารักขนาดนี้นะไม่มีคนเรียก? เอางี้ บอกมาบอกมาว่าชื่ออะไรเดี๋ยวพี่จะเป็นคนแรกที่เรียกชื่อเรา .."
"…"
"...ชื่ออะไรคะคนสวย? หือ....??"
"....อ....อราลี ....ข้าชื่อ อราลี..."
"จ๊ะ...อราลี พี่ชื่อ ภานุพงศ์นะ ...พี่เป็นตุส พี่หน้าตาดี พี่รักเด็ก...โอเค พี่ไปแล้วนะอราลี "
.
.
.
โบก มือลาเด็กน้อยแบบนางงาม พร้อมจะก้าวขาข้ามกาบเรือไปหาชายในฝัน ตุสอย่างชั้นลูบหัวนิ่มๆ ของน้องสาวหน้ามึน ก่อนจะยืนขึ้นและเตรียมขึ้นฝั่งที่มีแต่หินและหุบเหว สองขากำลังกะระยะจะก้าวข้ามเรือ กำลังเงื้อขา แต่ตุสก็ต้องชะงักการกระทำนั้นไว้ก่อน เพราะน้องนางอราลี ชีดึงชายเสื้อชั้นไว้ ที่สำมะคัญสายตาเฉยชาตลอดการเดินทางของน้องเขาเปลี่ยนไป ดวงตาคู่สวยที่มองมาที่ชั้นมันมีแววรักใคร่และอาทร ...
เอ่อ....เห็นแบบนั้นแล้วพี่สยอง ขนลุกอะ อย่ามาเบี้ยนกับพี่นะ พี่เป็นตุสสสสสสสสส!!!
"..ไม่ไปไม่ได้หรือ? ถ้าไป...มีแต่ตายกับตายนะ..จะกลับมาไม่ได้อีกแล้ว..จะไปหรือ?"
"...ไม่รู้สิ..แต่พี่อยากเจอคนในฝันของพี่อะ"
"..."
"...พี่อยากเจอเขา..."
.
.
.
"กลับเถอะ...ไปแดนนั้นไม่ได้ ...แค่ไปที่ประตูก็ไม่ได้แล้วพวกนั้นพิษเยอะ..ภานุพงศ์เป็นแค่วิญญาณทนอำนาจพวกนั้นไม่ได้หรอกถึงฝืนไปไม่ทันได้มองหน้าวิญญาณทานอำนาจพวกนั้นไม่ได้สูญสลายแล้ว.."
"...แต่..."
"ถ้าอยากเจอ อยากพบก็ต้องให้พวกนั้นลดอำนาจในตนแล้วตระกายขึ้นมาหาเอง..."
“ยากไปไหม?”
“ถ้าจะว่าไปก็แทบไม่มีหนทาง ..ตนพวกนั้นเย่อหยิ่งและจองหอง”
"...."
"ภานุพงศ์จะร้องไห้ทำไม? ถ้าอยากได้อราลีจะช่วย...."
"...ยังไง? "
"...ตอบแทนภานุพงศ์ที่เรียกชื่ออราลี....ชื่อที่ไม่มีใครเรียก.....มาเกือบ... สี่ห้าร้อยอสังไขย.. "
.
.
.
"...แล้วพี่ต้องทำไง? "
"ไม่..ไม่ต้องทำอะไร ...แค่เรียกอราลีก็พอ....จำแค่ชื่ออราลี ...ที่เหลืออราลี จะจัดให้ภานุพงศ์ทุกอย่าง ..จะทำให้ทุกอย่าง..ต่อให้เป็นพวกนาคราชระดับอสินขะแดนก็เถอะ อราลีก็จะหาตัวพามาให้ภานุพงศ์"
"..อราลีจะลำบากไหมอะ?"
"...."
อีกล่ะตุสอย่างชั้นนะโคตรกลัวดราม่า ก็ชีไม่มีอะไรตอบกลับมานอกจากสายตาเด็ดเดี่ยวที่มองตุสอย่างชั้น คำถามที่ชั้นถามมันไม่มีคำตอบจากน้องอราลีเขาหรอกเพราะที่ชีมีมามันคือสายตาคงอำนาจเกินกว่าอายุที่ตุสอย่างนั้นยังเกรงใจ ต๊ายยยย! ชีมั่นมว๊ากกกกกกก!!
"ถ้ากลัวอราลี ลำบาก...รับปากอราลีสิ ไม่ว่าอราลีสั่งให้ทำอะไรก็จะทำ...ถ้าทำตามที่อราลีบอก ต่อให้เป็นพวกนาคไฟ อราลีก็จะเอาตัวมาให้ภานุพงศ์..."
"....."
"รับปาก....รับปากอราลี ...ว่าต่อจากนี้ อราลีสั่งอะไรภานุพงศ์ต้องทำ..."
เมื่อมันเป็นความฝัน..
เมื่อตุสอย่างชั้น เชื่ออย่างนั้นนะ..หรือต่อให้มันเป็นความจริงก็เถอะ ถ้ามีหนทางจะเจอเขาคนนั้นอีกครั้งต่อจะให้แลกด้วยอะไร..ตุสอย่างชั้นก็ยอม..ยินยอมและพร้อมให้ ภคินทร์ ทลายซิงส์ และอะซองกันฉองต่อฉองคน ....กรี๊ดดดดดดดด!!
นึกถึงกล้าม นึกถึงกล้ามในความฝันเอาไว้สิ ภานุพงศ์ นึกเอาไว้สิ งานนี้เพื่อกล้ามภคินทร์เท่านั้น ชิส์!! ตุส สู้ๆๆ
"โอเช อราลี พี่พร้อม!! "
***
..
อ่านะ....
ไอ้เราก็บิวส์เสียเต็มที่ นึกว่ามันจะมีเรื่องอะไรที่โคตรจะใหญ่หลวงประมาณ ล้วงหัวใจมังกร ตัดต่อมทอนซินสิงห์โตไฟ ที่ไหนได้ ...
คือไอ้ที่คิดเครียดๆ จะเป็นจะตาย สุดท้ายงานที่ตุสต้องทำคือการนั่งตอกหินข้างๆ หุบเขาให้เป็นชื่อ
‘ภคินทร์ Love ภานุพงศ์’
สาสสสส....เล่นกันเป็นเด็กๆ แต่ก็เถอะ ความฝันของตุสอย่างชั้นเธอจะมาเอาอะไร แหม..แหม แหม ...ฝันไกลนะตุสนะ ..ผู้ชายในฝันเป็นนาคไฟ ถูกขังในนรกลึ๊กกกกลึก...นี้ตุสมึงมโนได้อลังการมาก นึกว่าต้องฝ่าด่านมังกรไฟ วิ่งไล่สัตว์ประหลาด ..ชิส์ๆๆ เรื่องงานฝีมือแค่นี้ ..ตุสชิวๆ
"เสร็จหรือยัง? เวลากระชั้นมาแล้วนะภานุพงศ์.."
"ใกล้ล่ะ อราลี"
ชิส์! ความจริงไอ้สลักหินตอกๆๆ ตอกให้เป็นชื่อชั้นและชายในฝันงานนั้นเสร็จไปนานล่ะ แต่ที่เสียเวลานี่ เสียเวลาที่ตุสทำรูปหัวใจล้อมรอบชื่อของ 'เรา' ...ต๊ายยยยย !!! เป็นตุสแถมยังติสได้สุดยอด..
อิภานุพงศ์เอ้ย!!
"เสร็จแล้ว? แล้วไงต่อ? "
ชั้นหันไปถามน้องนางอราลี แต่ชีก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาเหมือนเดิม น้องเขาดึงชั้นลงเรือและเริ่มจ้วงพาย สายน้ำไหลเอื่อย และทุกอย่างก็เงียบงัน ...ก่อนที่ตุสอย่างชั้นจะรู้ตัว.เรือมันจะเหมือนถูกดึงเข้าวังน้ำวน!!
"อราลี!!!"ชั้นตะโกนเรียกชื่อชะนีน้อยแทบคอแตก แทบขาดใจ ตกใจฉิบหายใจจะขาด!!
ฉิบหาย!! วงน้ำวนโคตรใหญ่นี้มันนรกชัดๆ อย่าบอกนะว่าตุสอย่างกูถูกอิชะนีเด็กหลอกมาฆ่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"อราลี!!!"TBC.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
