หัวข้อ: ( นายช่างภีม & น้องหมอต้น )

[POR@B]

 :laugh:นายภีมน้อยใจซะงั้น

แต่ก็ดีนะที่ยังเจอคนอย่างหมอต้น

ถ้าอย่างผมน่ะคงแย่แหละ

คบมาห้าปีมีไรกับคนอื่น(เพื่อนกลุ่มเดียวกัน) ก็ยังเลิกแบบตั้งตัวไม่ทันเลยอ่า

ไม่ได้เห็นเองกับตาอีกนะ   แต่มันก็มีหลักฐานอ่า

แต่ตอนนี้ก็เพื่อนที่ดีต่อกันแหละ

แต่ก่อนจะออกมามีแอบสะกิดนิดนิง

วันนั้นตอนเที่ยงมั้ง   นั่งทำข้อสอบกับเพื่อนอีกคน

แล้วเค้าสองคนก็เล่นกันอ่านะ  คนที่เป็นเพื่อนเราก็บอกว่าอย่ามาแตะต้องตัวฉัน

(แบบว่าห้องที่ผมเรียนจะพูดแทนตัวเองและเพื่อน  ว่า เธอ กับฉันกันหมดอ่า ผู้ชายเลยดูไม่แมนเท่าไหร่ อิอิ)

แล้วเค้าคนนั้นก็พูดไรไม่รุ   แต่ผมบอกไปว่า  "ยังเหลือที่ไหนที่ยังไม่ได้จับอีกหรอ   นึกว่าทุกซอกทุกมุมแล้ว"
ผมกับเพื่อนขำกันแล้วเล่นกันต่อสนุกเลยแหละ  มีเค้าคนเดียวมั้งเงียบไป



นอกเรื่อง ๆ

แล้วนายภีมจะว่าไงต่อนะ   หมอต้นจาบอกสิ่งที่เห็นและได้ยิน

ในตอนต่อไปเลยหรือป่าว

เป็นกำลังใจให้คับ

แล้วก็รอตอนต่อปาย

 

[poochai]

ชอบเรื่องนี้จัง  แต่ยังอ่านไม่จอบหรอกนะ อิอิ ไม่ไหวอ่ะง่วงมาก
 อ่านตั้งแต่ 4 ทุ่มจนถึง 1โมงเช้าบังไม่จบเลย รักคนเขียนนะ ชอบที่มาลงให้ทุกวันไม่หนีหายแบบไรเหตุผลแบบคนเขียนบางคน อิอิ แอบบ่นอ่ะ (แต่ถ้าใครมีเหตุผลจริงก้อขอโทดด้วยนะที่ด่ารวมไป อิอิ)
นอนก่อนเด๋วอ่านต่อ ม่ายไหวแร้ว

[poochai]

ขอเม้นท์ต่อหน่อยนะ คือผมเป็นคนหนึ่งที่จบจากที่ ม. นี่อ่ะ และเคยอยู่หอในด้วย (ผมจบมาแล้วประมาณ 2 ปี ไม่ได้อยู่หอนั้นมา 5 ปี ตั้งแต่ปี 1 อ่ะ) คือเมื่อก่อนอยู่ห้องกับรูมเมทกันทั้งหมด 4 คนนะ (แต่หมอต้นอยู่กะถีม 2 คนเอง) หรือว่าเค้าเปลี่ยนให้อยู่แค่ 2 คนแล้วหว่าจบมานานล่ะ คือขอโทดนะไม่ได้จับผิด อิอิ แต่อยากรู้อ่ะ อย่าว่ากันนะ  :เตะ1:

เมื่อก่อนห้องเล็กมาก แล้วอยู่ตั้ง 4 คน เราเจอห้องครั้งแรก ร้องไห้เลยอ่ะ แบบว่าอยู่ไม่ได้ ขอแม่อยู่หอนอกโดยด่วนเลย แต่อยู่ไป ก้อมีความสุขดีอ่ะ อบอุ่น รักกับเมททุกคนมากๆ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆจังเลย คิดถึงเมทเก่าๆไม่ได้ติดต่อกันนานเลยอ่ะ ทำมือถือหาย จำเบอร์ม่ะได้อ่ะ แง๊ๆๆๆ

ตอนเรียนเคยถูกเด็ก คณะSS  เถื่อนๆ(นักรักปี๊) มาจีบด้วยอ่ะๆ กัวมั่กๆ แต่หลังจากบอกว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่า ก้อไม่มีอะไรเป็นเพื่อนกันจนมาถึงตอนนี้อ่ะ อิอิ 

[ja ne]

หมอต้นรักใคร คนอ่านก้อรักด้วยแหละน๊า  ภีมเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย

[nOn†ღ]

สะจายยยยยยยย 

ทีใครทีมันจ้ะ นายภีม 

[nirun4]

  อย่างนี้ต้องเอาคืนนาน ๆ นะครับ ต้นทนมาได้ตั้ง 1 ปี

[*SparklinG*]

  ฮ่าๆๆๆ สะใจมากๆค่ะ สงสัยภีมจะแอบตามออกมาตั้งแต่คอนโด หึๆๆ งานนี้มีเฮแน่ๆ

[sixty-3]

สะใจจริ๊งงงงงงง
 

ภีมโดนเข้ากับตัวมั่ง ถึงจะรู้สึก
หึๆ

ตอนต่อไปจะอารมณ์ไหนหว่า
รอครับผม
 

[Tsukasa999]

อุ๊ยตาย คุณภีมน้อยใจ แหมๆ  :m14:อย่าคิดมากมายสิคะ

 :m13:เรื่องมันผ่านมานานแล้ว ปัจจุบันสำคัญที่สุด ทำใจผ่านๆไปเต๊อะ คำวิจารณ์ล้วนมาจากความห่วงใยในชีวิตคู่ของพวกคุณกันทั้งนั้น อย่าได้เอามาเป็นอารมณ์เลยนะ

รอตอนต่อไปของคุณต้นค่ะ เรื่องลงต่อเนื่องไม่ขาดแบบนี้ยอดเยี่ยมมากมาย

[Mr.A_KUNG]

คริๆๆสะใจนายภีม..............แล้วน้องรหัสนายภีมเป็นไงบ้างน่า......

ต้นเอาให้เข็ดเลยนะ

[patee]

เป็นไงภีมโดนซะมั่ง ทำต้นไว้เยอะ

 

[krit-c]

    สะใจมากครับ หมอต้น ....

[acht]

น่าๆๆ พี่ภีมอย่าน้อยใจไปเลย  แค่อ่านแล้วอินไปนิ้ดส์นึงเลยสะใจพี่นิดหน่อย 
แต่ไม่ได้เกลียดน้า ยังไงก็เป็นคนที่พี่ต้นรักไม่ใช่หรอ  แฟนคลับจะเกลียดได้ไง 

[(^_^)Jawaa!!!]

 :m14:สมน้ำหน้านายภีม

แหม ทีตะเองทำอ่ะ ไม่คิดนะ

ทีต้นทำบ้าง จะมาโกธรทะมายห่ะ
ทีใครทีมันเด่ 
 

[^ - ^A s A v I n * o *]

เอาให้เข็ดเลยนะครับ ต้น อย่ายอม มันต้องเจอแบบนี้ละ คนแบบนี้

 

เกลียดภีมจริงๆ 

[gift_deb]

อยากถามคุณหมอว่าแสดงบทนอกใจเป็นระยะเวลานานป่าวค่ะ กี่วัน กี่เดือน 

[Tuszank]

สะจัย หมอ ต้น เก่ง 55+





พี่ภีมอย่าน้อยจัยนะแต่พี่ทำเกินไปจิงๆผมรับไม่ได้ อิอิ รู้สึกยังคับพี่ภีม อิอิ

[@^_^@PeaZa@^_^@]

หุหุ โดนเอาคืน 

[•♀NoM!_KunG♀•]

โย่วๆ.................ต้องแบบนี้สิคร๊าฟพี่ต้น.................มานถึงจะสะใจ

แย้วมานจะเปงยังไงต่อไปนะ..........พี่ต้นยอ่าเพิ่งใจอ่อนนะคับ

ความทรมานเกือบปี..........แค่นี้กับผู้ชายเห็นแก่ตัวมานยังน้อยไปด้วยซ้ำนะคับ

ยังไงก้อเอาให้สาแก่ใจแล้วค่อยให้อภัยนะคับ

แล้วอย่าลืมมาต่อนะคร๊าฟพี่ต้น.............ว่าแต่ต้นกับเต้ก้อเข้ากานอยุ่นะคร๊ษฟ อิอิ(ล้อเล่นนะคับ)

เสียดายง่าพี่เต้ก้อมีแฟนแย้ว.............สุภาพบุรุษมากมายนะนี่

แล้วจะรอให้พี่ต้นมาต่อนะคร๊าฟ..................อย่าลืมนะคร๊าฟ อิอิ

[FOAM]

ภีม โกรธถึงกับเล่นสงกรานต์กะพี่เต้าเลยทีเดียวววว

ตอนต่อไปนี่ น่าลุ้นสุดดดดดดดดๆ

[wutwit]

หมอต้นค้าบ

เข้ามาทวงสัญญา

ไหนหมอต้นบอกว่ากลับมากทม.แล้วจะอัพเยอะๆไง

ไหง..เป็นวันละตอนแบบนี้อะ

ไม่รักหมอต้นแล้วววววววววววววววววววว

 

[pantatsu]

เย้ๆๆ หมอต้นสู้ๆ แอบสะใจเล็กน้อย 555+
หมอต้นรุกโลดดดด

[kiyomine]

โอย ไคลแม๊กซ์มากๆ
อัพเร็วนะครับ หมอต้น

[boboaje]

ไม่ได้ว่านะ  แต่ก็เลวจริงอ่ะ

ตอนนี้ดีแล้วนี่เน้อ  :เฮ้อ:ยกโทษให้ละกัน


มาต่ออีกนะหมอต้นอ่ะ  ไม่ต้องกลัวคำขู่นะค่ะ

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

การแก้แค้นครั้งนี้ ใครๆเค้าก็อยากติดตามกันทั้งนั้น

มันสายไปแล้วววววววววว 555+

[Poes]

ภีมเอ้ย สงสารว่ะ  รออ่านต่อนะ

[Eis]

แอบสะใจเล็กๆ แต่ก็สงสารนายภีม ... เอ๊ะยังไง 

มาต่อไวๆ นะครับคุณหมอ ..​ นายภีมก็เป็นเด็กดีให้ได้ตลอดนะครับ ผมเข้าใจ คนเรามันผิดพลาดกันได้ ผมก็เคย ห้าๆ .. 

[infruenza]

ตอนที่ 26  เรากลับมารักกันได้มั้ย

" ภีม!!!!!!!!..." ผมอุทานชื่อมันด้วยความตกใจ
" ที่ต้นเปลี่ยนไปก็เพราะแบบนี้ซินะ…" ไอ้ภีมบอกผมแล้วมองหน้าผมแบบจะกินเลือดกินเนื้อเลย
ตอนนี้อยู่ในภาวะตกใจที่เจอไอ้ภีมแบบนี้
" ภะ….ภีมมาได้ไง…" ผมถามมันคับ
" หึหึ..ภีมตามต้นมาตั้งแต่ออกจากคอนโดแล้ว …" มันสะกดรอยตามผมนี่หว่า
" นี่ถ้าไม่เห็นกับตาภีมก็ไม่อยากเชื่อนะว่าต้นจะทำตัวแบบนี้เป็นแบบนี้ …" ไอ้ภีมมันเริ่มจะด่าผมแล้ว
" ทำตัวอย่างไงไม่ทราบ…" ผมเริ่มโมโหแล้ว
" ยังต้องให้บอกอีกหรอว่าต้นทำตัวอย่าไงน่ะ…ทุกครั้งที่ไม่กลับห้องก็คงไปนอนห้องไอ้หมาขโมยนี่ซินะ "
ไอ้ภีมเริ่มแล้วคับ
" นี่ภีม…พี่เต้เค้าเป็นพี่ต้น..กรุณามีมารยาทกับพี่เต้ด้วย…" ผมยังด่ามันอย่างผู้ดี
" หึหึ…แน่ใจนะว่าพี่ชาย….ชู้ละซิไม่ว่า…" มันเน้นคำว่าชู้ใส่หน้าพี่เต้เลยคับ
" ก่อนมากินข้าวเนี่ยะ…เสร็จขึ้นสวรรค์กันไปกี่รอบล่ะ…" มันยังด่าผมไม่หยุด ผมก็ยังอดทนกับคำด่าของมัน
" ไอ้ชู้นี่มันคงลีลาเด็ดละซินะ…ถึงยอมเป็นเมียมัน..ทีกับแฟนตัวเองไม่เคยจะยอม…" มันด่าผมแรงมาก
ผมทนไม่ไหวแล้วคับ
" เพี๊ยะ!!!!!!!!....." ผมลุกขึ้นตบหน้ามันอย่างแรงจนหน้ามันหันเลยทีเดียว
" อย่ามาพูดต่ำๆแบบนี้กับต้นนะ…." ผมบอกมันด้วยความโกรธ ตอนนี้ผมโมโหจนตัวสั่นเลย
" ต้นไม่ได้ทำตัวต่ำๆเหมือนกับภีมหรอก ที่โกหกตอแหลต้นมาตลอด…" ผมด่ามันแล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมา
"ภีมไปโกหกอะไรต้นตอนไหน…" มันยังปากแข็งคับ
" เอาล่ะ…ภีม…นายทำอะไรกับต้นไว้พี่คงไม่ต้องบอกหรอกนะ…ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมานายทำต้นเกือบตายมาแล้วกี่ครั้งกี่หน
 นายเคยรู้ตัวบ้างมั้ย แล้วไอ้ที่ที่นายเห็นต้นเปลี่ยนไปก็เพราะต้นอยากจะรู้ว่านายรักต้นจริงรึเปล่าก็แค่นั้น พี่กับต้นเป็นพี่น้องกันไม่ได้มีอะไรกัน "
พี่เต้บอกกับไอ้ภีม
" หึหึ….พี่อย่ามาพูดดีกว่าว่าพี่กับต้นไม่ได้เป็นอะไรกัน…ผมดูพี่ออกตั้งแต่แรกแล้วว่าพี่ชอบต้น
แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่าคนของผมจะไปมีใจให้พี่ด้วย…" มันพูดแล้วมองหน้าผม
แล้วไอ้ที่พี่บอกว่าผมทำร้ายต้นอะไรนั่น…ผมไม่เคยทำ..ต้นเป็นแฟนผม..เป็นคนของผม..
พี่อย่ามาหน้าด้านแย่งแฟนชาวบ้านแบบนี้ซิคับ…แฟนตัวเองก้มีแต่ทำไมยังหน้าด้านแย่งแฟนชาวบ้านอีกล่ะพี่…"
ไอ้ภีมด่าพี่เต้แรงมากทำเอาพี่เต้ทนไม่ไหว
" ปึ๊ก!!!!!!!......." พี่เต้ชกที่หน้าไอ้ภีมเต็มๆ ไอ้ภีมลงไปกองกับพื้นเลย
" นี่สำหรับปากพล่อยๆของนายนะภีม…แต่มันจะมากกว่านี้ถ้านายยังทำให้ต้นเจ็บปวดไม่เลิกแบบนี้
และพี่ก็บอกไว้ตรงนี้เลยว่าถ้านายยังทำตัวแบบเดิมๆ นายก็เตรียมตัวออกไปจากชีวิตต้นได้เลย
พี่จะดูแลต้นเอง…พี่ไม่อยากน้องชายพี่ต้องเจ็บปวดเพราะไอ้คนไร้คำพูดแบบนายอีก
พี่ให้โอกาสนายอีกครั้งนึงนะแต่มันก็ขึ้นอยู่กับต้นว่าเค้าจะให้โอกาสนายมั้ย " …….พี่เต้พูดกับไอ้ภีมทำเอาไอ้ภีมอึ้งเลย
" ต้นคับ…ตอนนี้ก็เป็นหน้าที่ของต้นกับภีมแล้วนะ…เคลียกันเอาเองนะคับ..เดี๋ยวพี่ไปจ่ายค่าเสียหายกับเจ้าของร้านก่อน "
แล้วพี่เต้ก็เดินออกไปจากโต๊ะ
พอไอ้ภีมลุกขึ้นมาได้ก็กระชากแขนผมอย่างแรงเลยคับ
" กลับไปคุยกันที่ห้องเดี๋ยวนี้!!!!!!!........" มันตะคอกใส่ผม
ผมจ้องหน้ามันแล้วสะบัดแขนออกอย่างแรง
" ได้..แต่ไม่ต้องมาแตะต้องตัวต้น..ต้นเดินเองได้ " 
และผมกับมันก็เดินไปที่รถก็รถไอ้ภีมนั่นแหละ  ระหว่างทางผมไม่พูดอะไรกับมันสักคำคับมันก็เงียบเหมือนกัน
พอมาถึงห้องไอ้ภีมก็เริ่มก่อนเลยคับ
" ทำไมต้นทำแบบนี้กับภีมล่ะ…" มันบอกผม
" แล้วภีมล่ะทำอะไรกับต้นไว้บ้าง…" ผมบอกมันแล้วมองหน้ามันกลับทั้งน้ำตา
" ภีมไปทำอะไรตอนไหน..ภีมไม่เข้าใจ…" มันยังปากแข็งไม่เลิก
" พอซะทีภีม..ต้นไม่ใช่ควายนะ ต้นเป็นคน ต้นไม่ได้โง่ ที่ผ่านมาภีมทำอะไรไว้อย่าคิดว่าต้นไม่รู้นะ.." ผมบอกมันทั้งๆที่ร้องไห้ไปด้วย
ตอนนี้ไอ้ภีมเริ่มนิ่งแล้วคับ..มันคงรู้ตัวแล้วแหละคับ
ผมเดินไปหยิบไดอารี่ที่ผมบันทึกเรื่องราวทั้งหมดออกมาแล้วผมก็ขว้างใส่หน้าไอ้ภีมเลยคับ
โชคดีที่มันพลาดไปหน่อยเลยโดนแถวๆหน้าอกมัน ไม่งั้นหัวแตกแน่
มันคงตกใจคับ..มันมองไดอารี่เหมือนไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร
" เปิดดูซะ..จะได้รู้ว่าที่ผ่านมาภีมทำอะไรกับต้นไว้บ้าง…จะได้เลิกตอแหลต้นซะที "
แล้วผมก้เดินเข้าห้องนอนไปเลยคับ..ทิ้งให้ไอ้ภีมยืนเอ๋ออยู้ตรงนั้นแหละคับ
พอมาถึงห้องนอนผมก็ล้มตัวลงร้องไห้อย่างหนัก…ด้วยความเพลียผมจึงเผลอหลับไปทั้งน้ำตา

ผมตื่นมาอีกทีก็ยังไม่เห็นไอ้ภีมคับ…ผมคิดว่ามันคงไปไหนแล้วแหละ
คงไม่กล้าสู้หน้าผม…มันคงไปหาเด็กมันแล้วมั้ง …
ผมถอนหายใจ..แล้วกำลังจะเดินไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตาสะหน่อย
แต่ไม่ทันที่ผมจะลุกจากเตียงก็ได้ยินเสียงเหมือนกระจกแตกดังมาจากห้องน้ำคับ
ผมเลยรีบวิ่งไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น..
พอผมเดินไปถึงเท่านั้นแหละคับ…ภาพที่เห็นทำเอาผมใจหายวูบเลย
ไอ้ภีมยืนร้องไห้อยู่หน้ากระจก..มือข้างขวามันกำหมัดแน่นคาอยู่ที่กระจกเลือดไหลเต็มมือไปหมด
เศษกระจกหล่นเกลื่อนพื้น..รวมถึงบางชิ้นกระเด็นไปบาดตามแขนไอ้ภีมอีกด้วย
" ภีม!!!!!!!!........" ผมตกใจมากเรียกมันอย่างดังแล้วก็รีบวิ่งไปหามันคับ
ผมเข้าไปดึงมือมันออกมาจากกระจกคับแต่มันยังฝืนมือไว้แบบนั้นไม่ยอมเอาออก
" ภีม…เป็นบ้าไปแล้วรึไง…เลือดไหลเต็มไปหมดแล้ว …" ผมด่ามันเพื่อให้มันได้สติ
" มันยังน้อยไปต้น..ภีมทำกับต้นมันมากกว่านี้อีก.." ว่าแล้วไอ้ภีมก็หันหลังกลับไปชกกำแพงอย่างบ้าคลั่ง
" ปึ๊กๆๆๆ …ภีมมันเลว ๆๆ…" มันชกกำแพงไป ร้องไห้ไปแล้วก็พูดอยู่แบบนั้น
ผมรีบห้ามมันคับ ผมทนเห็นภาพนี้ไม่ไหวแล้ว ภาพที่คนรักทำร้ายตัวเองแบบนี้มันทำเอาผมเจ็บปวดเหลือเกิน
ถึงแม้ว่ามันจะเคยทำให้ผมเสียใจขนาดไหนผมก็ทนไม่ได้หรอกที่เห็นมันเป็นแบบนี้
" ภีม..พอแล้วๆๆ..ฮือๆๆ..พอแล้ว…" ผมเข้าไปจับแขนมัยไว้ ร้องไห้อ้อนวอนให้มันหยุดสะที
ได้ผลคับไอ้ถีมหยุดแล้วมันก็โผกอดผมทันที
" ฮือๆๆ..ต้นภีมขอโทษ..ภีมผิดไปแล้ว…ภีมขอโทษคับต้น.." ผมกับมันกอดกันอยู่แบบนั้นสักพัก
" ภีมไปทำแผลก่อนนะ.." ผมบอกไอ้ภีมแล้วจูงมือมันออกมาจากห้องน้ำเพื่อไปทำแผล
" ไอ้ภีมได้แผลเยอะมากเลยคับ.." ผมมองแล้วก็อดสงสารมันไม่ได้คงเจ็บน่าดูเลย
แผลที่หลังมือมันยาวและค่อนข้างลึกคับเพราะกระจกฝังด้วย  ตามแขนกระมีรอยกระจกบาดหลายแผล
ที่เท้าก็มีแผลคงเพราะเดินเหยีบเศษกระจกแหละคับ
ผมก็เลยได้โชว์ฝีมือหมอฝึกหัดทำแผลให้มันคับ
ระหว่างทำแผลมันก็ยังร้องไห้ สะอึกสะอื้นไม่หยุดคับ..ผมเองก็ยังคงร้องไห้เหมือนกัน
ผมนั้งทำแผลมันอยู่นานเลยทีเดียวเพราะแผลมันเยอะ  พอทำแผลเสร็จผมก็กำลังจะลุกเอากล่องพยาบาลไปเก็บ
แต่ไอ้ภีมดึงมือผมเอาไว้คับ
" ต้นคับ…ทำไมต้นยังทนอยู่ได้ทั้งๆที่ภีมนอกใจต้นละคับ…" มันก้มหน้านิ่งแล้วถามผม
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วบอกมันไปว่า
" ก็เพราะรักไงภีม….เพราะต้นรักภีม…ต้นถึงยอม..ยอมทนอยู่ในสภาพแบบนั้นเป็นปีๆ
…ยอมให้ภีมไปมีความสุขกับคนอื่น..เพราะต้นให้ความสุขกับภีมได้ไม่ดีพอ…
ภีมฟังต้นนะ…ต้นไม่ว่าอะไรนะคับ…ถ้าภีมจะเลือกน้องคนนั้น…ต้นก็จะออกไปจากชีวิตภีม
แต่ไม่ต้องห่วงนะ..เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน…ถึงยังไงต้นคงไม่มีทางลืมภีมได้หรอกคับ "
ผมพูดจบก็ทรุดตัวลงร้องไห้เลย
ไอ้ภีมมันเลยดึงผมขึ้นไปกอด…
" ต้นคับ..ภีมขอโทษคับ..ภีมไม่มีทางยอมให้ต้นไปไหนทั้งนั้น..ภีมรักต้นที่สุด..
ภีมผิดเองที่เผลอใช้อารมณ์ชั่ววูบนอกใจต้น..ทำให้ต้นต้องเจ็บปวด…ต้นอย่าไปจากภีมเลยนะ..
ภีมขอร้อง…ภีมทำใจไม่ได้หรอกถ้าต้นต้องเลิกกับภีม…ขอร้องนะคับ..ภีมสัญญาต่อจากนี้ภีมจะไม่ทำให้ต้นเสียใจอีกแล้ว…
ขอร้องนะคับอย่าเลิกกับภีมนะคับ "
มันยังกอดผมไว้แน่นพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น…
ผมยังไม่ค่อยเชื่อมันเท่าไรหรอกคับ…เลยทำใจแข็ง..ผละออกจากมันโดยที่ไม่พูดอะไร..แล้วเดินหนีมัน
ผมเดินไปได้ไม่กี่ก้าว..ไอ้ภีมมันคงจะเดินตามผมคับ..แต่มันลืมว่าที่เท้ามันเป็นแผลอยู่มันเลยล้มลง
ผมตกใจคับที่รู้ว่ามันล้ม..แต่ก็ยังทำใจแข็งไม่หันไปมองได้แต่ยืนนิ่งๆแบบนั้น
แต่จู่ๆ ไอ้ภีมมันคงค่อยๆเลื้อยมามามั้ง…มันกอดขาผมไว้แน่นเลย
" ฮือๆๆ…ต้นคับ…อย่าเลิกกับภีมนะ..ขอร้องนะต้น..ภีมไม่ให้ต้นไปไหนทั้งนั้น..ภีมรักต้นนะคับ "
มันร้องไห้อ้อนวอนผม กอดขาผมไว้แน่นเลย ..ทำเอาผมใจอ่อนทันที ..สงสารมันคับ
ผมเลยนั่งลงแล้วดึงมันมากอดคับ..ทันทีที่ผมกอดมันมันก็กอดผมแน่นเลย..และร้องไห้อยู่ที่อกผมแบบนั้น
" ภีมขอโทษ…อย่าทิ้งภีมเลยนะคับต้น..ฮือๆๆ…" มันร้องไห้อยู่แบบนั้น
ผมก็ได้แต่กอดมันแล้วลูบหัวปลอบมัน
" ก็ได้คับ…ต้นไม่เลิกกับภีม…แต่ภีมต้องเคลียปัญหาทั้งหมดให้เรียบร้อยนะคับ.." ผมบอกมันไปทำเอามันหยุดร้องไห้เลยคับ
" ต้นพูดจริงๆนะ….ต้นไม่เลิกกับภีมนะคับ.." มันเงยหน้ามามองผม
ผมก็พยักหน้าให้มัน…แล้วมันก็กอดผมแน่นเลย
" ภีมสัญญาคับต้น…ภีมจะไม่ทำให้ต้นเสียใจอีก…ส่วนเรื่องน้องรหัสภีม..ภีมจะจัดการให้เร็วที่สุด "
มันบอกกับผมและกอดผมแน่นเหมือนกลัวผมจะหายไปไหน
ผมกับมันกอดกันสักพัก..ผมก็ค่อยๆพยุงไอ้ภีมให้ลุกขึ้นพามันเดินไปที่เตียง
" นอนอยู่นี่นะ..เดี๋ยวต้นมา..เดี๋ยวเช็ดตัวให้..แผลเยอะแบบนี้อาบน้ำไม่ได้หรอก"
ไอ้ภีมมันก็ยิ้มให้ผมแล้วก้นอนลงอย่างว่าง่าย
และผมก็จัดการเช็ดตัวมันซะสะอาดทุกซอกทุกมุมเลย อิอิ..แต่ไม่ได้ทำอะไรกันนะ
แล้วผมก็ไปเก็บกวาดเศษกระจกในห้องน้ำและก็คราบเลือดไอ้ภีมด้วย
หลังจากนัน้ผมก็อาบน้ำเตรียมตัวนอนแล้วคับเพราะวันนี้เพลียเหลือเกิน
พอมาถึงที่เตียงก็เห็นไอ้ภีมยังนอนตาแป๋วอยู่เลย
" อ่าว..ทำไมยังไม่นอนอีก…" ผมถามมัน
" ก็รอนอนพร้อมต้นอ่ะคับ…" มันบอกผมพร้อมกับยิ้มหวานๆมาให้ผม
ผมก็ล้มตัวลงนอนข้างมันแต่วันนี้ต้องมานอนฝั่งซ้ายคับเพราะด้านขวาแขนไอ้ภีมเป็นแผลเดี๋ยวโดนแผลมัน
ไอ้ภีมมันก็เอาแขนซ้ายของมันดึงผมเข้าไปนอนกอดในอ้อมอกมันคับ
ผมก็ปล่อยใหมันทำคับ..เพราะผมเองก็คิดถึงอ้อมอกของมันมากเหลือเกิน..และผมกับมันก็นอนกอดกันทั้งคืน 

มาต่อให้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบ....ช่วงนี้ต้นเริ่มเรียนแล้ว  อาจลงช้าบ้างนะคับ ไปแระ อิอิ 

[ja ne]

น้องต้นที่ร๊าก(ของภีม) มาต่อไวมั่กมาก ถูกใจจริ๊ง มาจุ๊ฟ ที



ว่าแต่ว่า ทำไมชอบทุบกระจกกันฟร๊ะ พอเจ็บมาเราก้อต้องมาทำแผลให้อีก

[THIP]

สะใจจริงๆ ภีมได้เลือดเลย