ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 |
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

สอบถามความต้องการในการจัดทำหนังสื่อนิยายเรื่อง 'ล่ารักหัวใจมาเฟีย'

ต้องการ (ถ้าทำหนังสือยังไงก็ซื้อแน่นอน)
365 (55.7%)
ยังไม่แน่ใจ (อาจจะซื้อหรือไม่ซื้อ)
270 (41.2%)
ไม่ต้องการ (ไม่ซื้อแน่นอน)
20 (3.1%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 590

ผู้เขียน หัวข้อ: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 |  (อ่าน 2320120 ครั้ง)

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4
 :-[ :-[ :pig2: :impress2:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0




อ้างถึง

สารบัญ ขอบคุณคุณaloney และคุณKrappom มากนะคะ

ล่ารักหัวใจมาเฟีย : INTRO
ตอนที่ 1 : จอมทัพ
ตอนที่ 2 : มิถุนา
ตอนที่ 3 : safehouse
ตอนที่ 4 : อิสรภาพที่ปลายขอบฟ้า
ตอนที่ 5 : chance
SIDE Story I : Handsome Shooter:VIC X JAY
ตอนที่ 6 : mark a kiss
ตอนที่ 7 : บาดแผล
ตอนที่ 8 : ไฮเดรนเยีย
ตอนที่ 9 : Gravity
ตอนที่ 10 : คำถาม
ตอนที่ 11 : บุก
ตอนที่ 12 : บ้าน
ตอนที่ 13 : พักพิง
ตอนที่ 13.1 - Is he into me?
ตอนที่ 14 : เดินหน้า (50%) 
ตอนที่ 14 : เดินหน้า (100%) 
ตอนที่15 : นาฬิกา 
ตอนที่ 16 : คลื่นใต้น้ำ 
ตอนที่ 17 : ฝนและฟ้า (30%) 
ตอนที่ 17 : ฝนและฟ้า (100%) 
ตอนที่ 18 : ความไม่แน่นอน (50%) 
ตอนที่ 18 :  ความไม่แน่นอน (100%) 
ตอนที่ 19 : แผนลวง 
ตอนที่ 20 : วันเกิด 
ตอนที่21 : Set fire to the rain. 
ตอนที่ 22 : The Condition
ตอนที่ 23 : Hong Kong Crisis I : Rain (50%)
ตอนที่ 23 : Hong Kong Crisis I :Rain (100%)
ตอนที่ 24 :  Hong Kong Crisis II : Bitter
  ตอนที่ 25 : Lost in Hong Kong I - Dawn 
   ตอนที่ 26 : Lost in Hongkong II : Night
   ตอนที่ 27 : Lost in Hong Kong III - Rise
   ตอนที่ 28 : Lost in Hong Kong IV - Dust
   ตอนที่ 29 : Lose in Hong Kong V - Moonlight
   ตอนที่ 30 : Lost in Hongkong VI - Fire
   ตอนที่ 31 : Lost in Hong Kong VII - Daylight
   ตอนที่ 32 : All of me (END)


ตอนที่13-21 by ammchun
ตอนที่ 22-24 by Mollolie
ขอบคุณทุกคนที่ช่วยทำสารบัญมาให้นะคะ T___T  ซึ้งมากเลย



นิยายทั้งหมดของไคลี่


ล่ารักหัวใจมาเฟีย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38837.0 (จบแล้ว)

[Side Story] ล่ารักหัวใจมาเฟีย Amen x Maysa เรื่องแยกจากนิยายหลัก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42481.msg2735324#msg2735324 (จบแล้ว)

[Side Story] ล่ารักหัวใจมาเฟีย Victor x Jay เรื่องแยกจากนิยายหลัก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48449.0

รักชาชา
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40905.0 (จบแล้ว)

Kiss the Sky
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46309.0

I Love Like You a lot
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48613.0
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-01-2016 22:01:24 โดย kyliewonderland »

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #1 เมื่อ11-08-2013 23:14:33 »









*ฝากนิยายเรื่องแรกด้วยนะคะ*






INTRO



เสียงจอแจและความวุ่นวายชนิดแทบลมจับด้านหลังเวทีถือเป็นเรื่องปกติสำหรับช่วงเวลาสามสิบนาทีก่อนที่แฟชันโชว์จะเริ่มขึ้น นางแบบนับสิบชีวิต สไตลิสท์ ช่างทำผม และเมคอัพอาร์ทิสต์ ต่างจดจ่อกับหน้าที่ของตนเองจนแทบไม่มีใครสนใจใคร ในวงการที่เต็มไปด้วยแสงสี มายาและความจอมปลอม คำว่ามืออาชีพคือสิ่งเดียวที่สามารถพิสูจน์ตัวตนและจุดยืนในวงการได้ ตราบใดที่ยังไม่อยากถูกตราหน้าว่าใช้ร่างกายเป็นบันไดลัดสู่ความสำเร็จของอาชีพ


มิถุนา นั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกหลังจากช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองจัดการกับใบหน้าเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดวงตากลมโตกระพริบนิดหน่อยหลังจากได้สติ เมื่อสมาร์ทโฟนคู่กายสั่นครืดคราดอยู่บนโต๊ะกระจกตรงหน้า มือเรียวสวยเกินกว่าจะเป็นมือผู้ชายเอื้อมหยิบ ก่อนกดรับเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่โทรมาเข้า


“ฮัลโหลปราง...เรานั่งอยู่ตรงกลางเลย ใช่ เห็นเรายกมือไหม นั่นแหละ”


เสียงใสกรอกลงไปในสาย ก่อนยิ้มเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทกำลังลากส้นสูงเดินก๊อกๆมาหาเขา พร้อมกับชุดราตรีสีเมทาลิกยาวกรอมเท้าที่สวมใส่อยู่ เฌอปรางยิ้มตอบเมื่อเห็นหน้ามิถุนา ก่อนทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ว่างข้างๆกันอย่างระมัดระวัง


หล่อนมองหน้ามิถุนาราวกับเด็กผู้หญิงเจอของเล่นถูกใจ จนคนถูกมองอดย่นคิ้วเหมือนไม่มั่นใจ


“พี่พิชชี่ยังแต่งหน้าสวยเหมือนเดิมเลยนะ” เฌอปรางเอ่ยชม ทำให้มิถุนาต้องหันกลับไปมองตัวเองในกระจก เขาไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่ายิ้มเขินๆ มิถุนาก็เป็นแบบนี้มาตลอด พูดน้อย ยิ้มหวาน แต่แววตาดื้อรั้นนั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่ใครอยากจะลองของดูสักเท่าไหร่นัก “แต่หน้านายนี่สวยจังนะ สวยยิ่งกว่าผู้หญิงอีก ให้ตายเถอะ”

“ไม่หรอกน่า” มิถุนาปฏิเสธยิ้มๆ ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธไปทำไม ก็ในเมื่อมันเป็นความจริง ก่อนหน้านี้เขาเองก็ไม่อยากจะยอมรับเท่าไหร่นักกับใบหน้าที่ใครๆต่างก็ชมว่าสวยราวกับผู้หญิง ไม่ชอบให้ใครพูดถึงมันด้วยซ้ำ แต่หลังจากที่ใบหน้านี้กลายเป็นเงินกลายเป็นทอง เขาเองก็นึกขอบคุณพ่อและแม่ ที่ทำให้เขามีใบหน้าสวยหวานราวกับผู้หญิงแบบนี้


มิถุนาเป็นนายแบบ แต่ที่พิเศษกว่านั้นคือ เขาเป็นสิ่งที่เรียกว่า นายแบบข้ามเพศ หรือ นายแบบAndrogyny มิถุนารับถ่ายแบบทั้งชุดผู้ชายและชุดผู้หญิงได้โดยไม่ขัดตา ด้วยใบหน้าที่สวยหวานราวกับผู้หญิง หุ่นที่ผอมบางผิดแบบมาตรฐานผู้ชาย และเอวที่คอดกิ่ว มิถุนาจึงสวมใส่ชุดของนางแบบผู้หญิงได้สบายๆ จุดขายที่แปลกใหม่แต่น่าสนใจนี้เป็นตัวโกยรายได้ให้กับเขา มิถุนาถูกชักชวนเข้าวงการตั้งแต่เมื่อสองปีที่แล้ว เพียงแค่ลดน้ำหนักนิดหน่อยและไว้ผมยาวปะบ่า เขาก็พร้อมเข้าสู่วงการในฐานะสินค้าตัวใหม่แล้ว


ส่วนเฌอปราง เธอเป็นนางแบบจากเอเจนซี่เดียวกันกับมิถุนาและเข้าวงการมาในเวลาไล่เลี่ยกัน ทั้งสองคนจึงเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย เฌอปรางเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองสูงและเปรี้ยวจนเข็ดฟัน การเข้าคู่ดูโอกับมิถุนาที่มักจะวางท่านิ่งเฉยกับทุกๆสิ่งเสมอจนคล้ายหยิ่ง ทำให้บางครั้งสื่อก็เขียนถึงพวกเขาในทางที่ไม่ค่อยดีนัก แต่ด้วยชื่อเสียงที่ไม่ได้โด่งดังมากขนาดซุปเปอร์สตาร์ประเทศ ทำให้พวกเขาไม่ได้สนใจข่าวนั่งเทียนมากนัก เฌอปรางบอกบ่อยๆว่าให้นิ่งไว้แล้วข่าวก็จะผ่านไป และมันเป็นแบบนั้นทุกๆครั้ง


“อ้าว น้องปราง...มาด้วยเหรอคะวันนี้ ทำไมเจ๊ไม่เห็นหนู”

“พี่พิชชี่!” เฌอปรางหันไปทักทายเมคอัพอาร์ทิสต์คนเก่งอย่างสนิทสนม เมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาพร้อมวางมือลงบนบ่าลาดของเธอ “ปรางเพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จเองค่ะพี่พิช แล้วนี่ไปแต่งหน้าใครให้มา แต่งให้สวยกว่ามิ ปรางไม่ยอมนะคะ”

“หูย แต่งให้ตายยังไงก็ไม่สวยกว่ามิหรอกค่ะปราง เจ๊ไปแต่งหน้าให้น้องเมนี่มา ปกตินางก็เรื่องมากอยู่แล้วนะคะ วันนี้คุณจอมทัพมาด้วย ยิ่งเรื่องมากใหญ่”

“คุณจอมทัพเหรอคะ?” ชื่อของใครบางคนที่หลุดออกจากปากของพี่พิชชี่ทำให้เฌอปรางตาโต มิถุนาเห็นเฌอปรางตาลุกวาวแล้วนึกขัน ปกติเฌอปรางกับเมนี่ก็ไม่ถูกกันอยู่แล้ว ยิ่งเมนี่มีข่าวควงคุณจอมทัพขนาดนี้ มิถุนาพนันเลยว่ายัยปรางจะต้องหงุดหงิดใจสุดๆแน่ เฌอปรางไม่ได้ชอบคุณจอมทัพหรอก แต่เฌอปรางไม่ชอบอะไรก็ตามที่เมนี่มีเหนือกว่าเธอต่างหาก

“ค่ะ มาให้กำลังใจกันหลังเวทีเลย เห็นเจ๊แตงกวาบอกว่าฮีขับแลมโบกินี่คันใหม่ 35 ล้านมาส่งยัยเมนี่ถึงที่เลยล่ะค่ะ”

“ตายแล้ว คุณจอมทัพเขาตาต่ำถึงขนาดไปคว้าเมนี่เลยเหรอ” เฌอปรางเบะปาก มิถุนาได้แต่แตะแขนเพื่อนเป็นเชิงปราม

“เจ๊ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าไปจีบกันอีท่าไหน แต่ระดับนี้ไม่ต้องจีบมั้งคะ ลากขึ้นเตียงเลยน่าจะง่ายกว่า”

“ไม่ใช่ง่ายกว่าค่ะ เพราะนางง่ายจริงๆ” แล้วพี่พิชชี่กับเฌอปรางก็หัวเราะคิกคักกันสองคนอย่างมีความสุข มิถุนาได้แต่ส่ายหัวกับฝีปากจัดจ้านของคนทั้งคู่ วงการมายา ต่อหน้าอย่าง ลับหลังอีกอย่าง มิถุนาไม่ได้แย้งอะไร เพราะเรื่องแบบนี้มันคือการปรับตัว ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าก็คือผู้ชนะ และไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยถูกนินทา แต่เรื่องแบบนี้มันเหมือนเป็นเรื่องที่ควรทำเป็นนิ่งเฉยและปล่อยมันผ่านไปมากกว่า


จอมทัพ เศรษฐโชติ หรือ แจ็คกี้ หวัง หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง นักธุรกิจไฟแรงผู้อยู่เบื้องหลังธุรกิจนำเข้าและส่งออกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ผู้ชายรูปงามที่รวยทั้งกำลังทรัพย์และปัญญา ใบหน้าคมคร้าม จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากหยักที่เหมือนเหยียดยิ้มตลอดเวลานั้นทำให้เขาดูน่าค้นหา เบื้องหน้าคือนักธุรกิจ แต่เบื้องหลังใครๆก็รู้ว่าจอมทัพคือมาเฟียเจ้าของบ่อนการพนันยักษ์ใหญ่ที่ชายแดนและธุรกิจมืดอีกหลายอย่าง เขาคือทายาทมาเฟียฮ่องกงที่มีอิทธิพลสูงสุดในเอเชีย ขึ้นชื่อเรื่องความเย็นชา เจ้าเล่ห์ เด็ดขาด และโหดร้าย


“ว่าแต่...นี่เขาเลิกควงคุณนางเอกไหมแล้วเหรอคะ?” เฌอปรางผู้ยังคงตั้งคำถามกับเรื่องชาวบ้านตลอดเวลาก็ยังคงมีคำถามให้กับพี่พิชชี่เรื่อยๆ

“โอ้ย รายนั้นน่ะ เลิกไปแล้วค่ะ ไม่งั้นคงไม่มาเดินควงยัยเมนี่หรอก หนูก็รู้ว่าคุณจอมทัพน่ะ เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยพอๆกับถุงยางเลย”

“ว้าย พี่พิชชี่ พูดอะไรก็ไม่รู้” ปากก็ว่าแต่ดูยัยปรางก็มีความสุขกับบทสนทนาในครั้งนี้ไม่น้อย มิถุนาส่ายหัวเบาๆก่อนเหลือบมองเสี้ยวใบหน้าของคนที่ตกเป็นประเด็นสนทนา ใบหน้าคมเรียบนิ่ง แทบไม่พูดอะไรนอกเสียจากนั่งไขว่ห้างกอดอกอยู่บนเก้าอี้บริเวณนั้นให้ยัยเมนี่ออดอ้อน มิถุนาเหลือบสังเกตเห็นชายในชุดสูทสีดำยืนกระจายตามจุดต่างๆรอบๆบริเวณ ไม่นึกแปลกใจเท่าไหร่นัก ก็ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าพ่อมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล


ท่ามกลางความวุ่นวายของบริเวณหลังเวทีที่ไม่มีใครสนใจใคร มิถุนาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าจอมทัพช่างรูปงามเหมือนที่ใครๆต่างบอกเป็นเสียงเดียวกัน เขาทั้งลุ่มลึก น่ากลัว แต่ช่างน่าค้นหา เสี้ยววินาทีหนึ่งที่มิถุนาเผลอจ้องหน้าเขา และ เขา ก็จ้องกลับมา สายตาคมกริบราวกับเหยี่ยวที่จ้องเหยื่อราวกับจะไม่ยอมให้รอดพ้นเงื้อมมือ มิถุนาไม่ทันตั้งตัวจึงเผลอมองค้าง หัวใจเต้นแรงระส่ำสั่นไม่เป็นจังหวะ วินาทีถัดมาที่จอมทัพเหยียดยิ้ม คือวินาทีที่มิถุนารู้สึกเสียวสันหลังวูบไปทั้งกาย



“เขาว่ากันว่า ถ้าคุณจอมทัพอยากได้ใครขึ้นมา ต่อให้หนีไปสุดขอบฟ้า ก็ไม่มีทางหนีพ้นหรอกค่ะน้องปราง...”



กึง!




มิถุนาผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีที่พิชชี่พูดจบ เขารู้สึกได้ว่าร่างกายเขาสั่นไปหมด แม้กระทั่งจะยืนให้นิ่งยังทำได้ยาก ยิ่งรู้ว่าจอมทัพยังจ้องเขาอยู่ ก็แทบก้าวขาไม่ออก


“อ้าว มิ...จะไปไหนเนี่ย?” เสียงเฌอปรางแทบไม่เข้าหู มิถุนาพยายามสะกดกลั้นความกลัวที่กำลังแล่นพล่านแทบทุกเส้นประสาท ในหัวมีแต่คำว่าทำไม...ทำไม...และทำไม ทำไมเขาต้องรู้สึกหวาดกลัวขนาดนี้ ทำไมจอมทัพถึงมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขามากขนาดนี้

“เดี๋ยว...เดี๋ยวเราไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” แม้กระทั่งเสียงยังสั่น มิถุนากำหมัดแน่น ก่อนกลั้นใจก้าวฉับๆไปหาฝ่ายคอสตูมแถวๆหน้าห้องแต่งตัว


เขารู้...รู้ดีเหลือเกินว่าสายตาคู่นั้นยังคงจับจ้องเขาตลอดเวลา มิถุนารู้ดี...ว่าไม่ควรไปเล่นกับไฟ แต่เหมือนที่เขาว่ากันว่ายิ่งหนีเท่าไหร่ ก็ยิ่งหนีไม่พ้น เช่นเดียวกับสายตาของจอมทัพที่จ้องเขาไม่วางตา และอีกอย่างที่มิถุนาไม่เคยรู้นอกเหนือว่าอย่าไปเล่นกับไฟอย่างจอมทัพ



คือ...มิถุนาไม่เคยรู้ว่าตัวเองเป็นน้ำมันชั้นดีนั่นเอง












TBC


นายแบบ-นางแบบ Androgyny คือนายแบบ-นางแบบข้ามเพศนะคะ เช่นเป็นเพศหญิงแต่ไปถ่ายแบบชุดผู้ชาย หรือเป็นผู้ชายแต่ถ่ายแบบชุดผู้หญิง ซึ่งในวงการของไทยยังไม่เห็นมีนะคะ แต่ถ้าต่างประเทศจะมีที่ดังๆมากที่เป็นผู้ชายคือ Andrej Peijic (อังเดร เพจ) คือเขาเป็นผู้ชายแต่สวยกว่าผู้หญิงอีกค่ะ สวยมาก ผอมมาก แล้วก็ถ่ายแบบผู้หญิงเยอะมาก ชุดว่ายน้ำ บิกินี เขาก็เคยถ่าย เหมือนเขาเคยพูดเล่นๆด้วยว่าจะยอมแปลงเพศถ้าวิคตอเรีย ซีเคร็ต ยอมให้เขาเป็นนางฟ้าVS

อันนี้เป็นรูปอังเดรนะคะ สวยจริงๆ (คือนางเป็นผู้ชายค่ะ555) ส่วนมิถุนายังหาอิมเมจถูกใจไม่เจอ แต่ในฐานะที่เป็นนายแบบAndrogyny ก็คงสวยไม่แพ้กันล่ะค่ะ





ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ เรื่องแรกของเราด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์และเป็ดค่ะ



 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-09-2013 23:13:11 โดย kyliewonderland »

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #2 เมื่อ11-08-2013 23:22:47 »

เปิดเรื่องมาก็โดนใจเลยคะ อย่าทิ้งช่วงนานนะคะ แอ้มจะรออ่าน สนุกมากค่ะ มิถุนาเสร็จจอมทัพแน่ๆ o13 o13 o13

ออฟไลน์ quiicheh.

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-9
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #3 เมื่อ11-08-2013 23:32:41 »

บอกตรงๆว่าแค่อินโทรก็สนุกแล้วค่ะ
ชอบมิถุนาจังคือเป็นตัวที่ไม่แรงและยังดูหวาดๆจอมทัพแต่ก็ยังแค่อินโทร
ติดตามนะคะ มิน่ารักมากกกก

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #4 เมื่อ11-08-2013 23:39:41 »

อินโทรก็ผ่านแล้วค่ะ มิจะรอดมั้ยแต่คงไม่รอด 555

ใช่เลยอังเดรงามมากกกกตอนแรกนึกว่าปู้หญิงซะอีก

ออฟไลน์ Satanza321

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 671
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-3
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #5 เมื่อ12-08-2013 00:54:57 »

แรกพบ สบตา เมื่อเจอหน้าเธอ...(555 เพลงเก่าจัง)
จะไฟหรือน้ำมัน ถ้าไฟไม่ใกล้น้ำมันก็คงไม่ลุกหรอกเนอะๆ แค่ไฟจ้องน้ำมัน ก็ถึงกับสั่นแล้วเนี้ย :impress2:
รอติดตามตอนต่อไปครับผม

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #6 เมื่อ12-08-2013 02:28:50 »

 :mc4:

ออฟไลน์ saruttaya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 926
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-6
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #7 เมื่อ12-08-2013 02:58:00 »

มาเจิมเรื่องใหม่จ้า

มาต่อไวๆน้าาาาาา

ออฟไลน์ janji

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #8 เมื่อ12-08-2013 09:23:35 »

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ

ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #9 เมื่อ12-08-2013 09:25:53 »

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
« ตอบ #9 เมื่อ: 12-08-2013 09:25:53 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #10 เมื่อ12-08-2013 09:32:39 »

น่าติดตาม

ออฟไลน์ BlueHoney

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 229
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #11 เมื่อ12-08-2013 10:30:35 »

อินโทรมาได้น่าติดตามมาก อยากอ่านตอนต่อไปแย้ว^^ ...

immanuel

  • บุคคลทั่วไป
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #12 เมื่อ12-08-2013 11:15:57 »

แค่อินโทรก็สนุกแล้ว มาต่อไวๆนะ

 :mew3: :mew3: :mew3:

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #13 เมื่อ12-08-2013 11:29:01 »

กดบวก บวกเป็ด ต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ  :L2:

ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #14 เมื่อ12-08-2013 13:05:02 »

สวยจริงอะำไรจริงผู้ชายหรือนี่


งานนี้คงหนีไม่พ้นหรอกน่ะน้องมิ



น่าติดตามครับชอบมาเฟีย



รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ

ออฟไลน์ ดาวโจร500

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #15 เมื่อ12-08-2013 14:44:48 »

เฮยยยย    ชอบอะ น่ารักอะ โดนอะ มาต่อยาวๆๆ เรยได้มั้ยอะ :a9:

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #16 เมื่อ12-08-2013 14:58:32 »

ถึงไม่คิดจะเล่นกับไฟ แต่มิถุนารู้ไหมว่าไฟมุกจะลามมาติดเชื้อไฟชั้นดีนะ :hao7:

ออฟไลน์ wiwari

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 420
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-1
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #17 เมื่อ12-08-2013 19:08:46 »

 o13 มาต่อไวๆนะคะ

ออฟไลน์ Fi5Hi_WIM.

  • Not sweet not real. It's all right.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 12
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #18 เมื่อ12-08-2013 19:15:48 »

ว้าย เรื่องใหม่แกะกล่องน่าลงไปเล่นกับไฟอะไรขนาดนี้ฮร้าาาา
อ่านจบอยากต่อเลย อยากรู้แล้วมันจะเป็นยังไง นี่คิดเพ้อเจ้อเป็นตุเป็นตะไปนะค่ะ (อีนี่เพ้อจริงๆค่ะ)
รู้สึกเหมือนจะเจอของดีเข้าให้ อยากให้มาต่อเร็วๆจัง แบบว่าเอาใจป้าไปเลย
อยากอ่านเรื่องนี้แบบยาวๆไปสักเกือบร้อยตอน (อะไรจะขนาดนั้นขอโทษคนแต่งด้วยค่ะ555)
เป้นกำลังใจให้นักเขียนคนใหม่นะ นักอ่านคนนี้อีกคนหนึ่งแหละที่รอตอนต่อไปอยู่  :hao5:

ออฟไลน์ Maytbb

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #19 เมื่อ12-08-2013 23:01:37 »

 :hao6: แค่อินโทรก็เรียกน้ำลายละ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
« ตอบ #19 เมื่อ: 12-08-2013 23:01:37 »





Crossley

  • บุคคลทั่วไป
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #20 เมื่อ12-08-2013 23:45:46 »

เปิดเรื่องมาก็แซ่บเว่อเลย  :hao7:

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #21 เมื่อ13-08-2013 01:49:30 »

กรี๊ดดดดดดด  ชอบๆๆๆๆๆๆๆ

แค่อินโทรก็น่าติดตามแล้ว

 :mew1: :mew1: :mew1:

 :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ jeaby@_@

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +454/-3
Re: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | INTRO | 11082013
«ตอบ #22 เมื่อ13-08-2013 21:12:46 »

มาต่อเร็วๆนะคะ สนุกมากกก

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4



ตอนที่ 1 :  จอมทัพ






จอมทัพ คือ ความหมายของผู้กุมตำแหน่งสูงสุดของกองทัพ ความหมายนั้นตรงตัวแทบไม่ต้องแปลหรือทำความเข้าใจใดๆ เพราะ จอมทัพ เกิดมาเพื่อเป็นคนเหนือคนอย่างแท้จริง...

เขาคือชายหนุ่มวัยสามสิบห้า ลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง ทายาทมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่และมีอิทธิพลเหนือใครในเอเชีย จอมทัพรวยทั้งรูป ทรัพย์ และปัญญา เขาคือนายคนที่เฉียบขาดและเก่งกาจ ปกครองคนนับพันนับหมื่น เป็นทั้งนักธุรกิจอนาคตไกลและมาเฟียผู้ทรงอำนาจ ในขณะเดียวกัน จอมทัพคือเสือผู้หญิงตัวฉกาจ ที่ไม่ว่าจะเป็นนางฟ้านางสวรรค์มาจากชั้นไหน ก็สยบอยู่ใต้ร่างของเขาโดยไร้การขัดขืนใดๆ

จอมทัพเกิดที่ประเทศไทย มาเฟียฮ่องกงตกหลุมรักหญิงสาวชาวไทยอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขายอมศิโรราบแก่เธอทั้งตัวและหัวใจ ความรักกำเนิดบุตรชายผู้เป็นความหวัง เด็กชายตัวน้อยได้รับความรักจากมารดาอย่างเต็มเปี่ยมจนกระทั่งฤดูหนาวที่สี่มาเยือน แม่ของจอมทัพจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ เช่นเดียวกับหัวใจของมาเฟียหนุ่มที่ไม่มีวันมอบให้ใครได้อีกแล้ว หวัง หย่ง หมิน กลับสู่แดนมังกรอีกครั้งพร้อมบุตรชาย เขาฝึกฝนให้เด็กชายตัวน้อยเติบโตเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งเกินใคร สมกับชื่อ จอมทัพ มังกรหนุ่มผู้เป็นความหวังของพรรค นายน้อยของตระกูลหวังเติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบตามที่บิดาปรารถนา แข็งแกร่งดุจหินผา ลุ่มลึกดั่งท้องทะเล จอมทัพรับสืบทอดตำแหน่งมาเฟียทายาทรุ่นที่สี่ของตระกูลหวังเป็น อันเป็นทั้งความหวังและกำลังอันยิ่งใหญ่ ตระกูลหวังซึ่งเปี่ยมไปด้วยอำนาจ นำทัพโดยมังกรผู้เป็นราชันย์ นั่นหมายความว่า ไม่มีอะไรในชีวิตที่จอมทัพอยากได้แล้วไม่ได้





“ฉันอยากได้เด็กคนนั้น"


มันไม่ใช่คำบอกเล่า ไม่ใช่คำสั่งธรรมดาสามัญ มันคือประกาศิตของจอมทัพ มาเฟียหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบราวกับรูปปั้นที่จับต้องไม่ได้ ภายในห้องโดยสารอันโอ่อ่าที่ไร้เสียงสนทนามาตลอดทาง จอมทัพนั่งไขว่ห้าง แตะนิ้วไว้ที่ปลายคางอย่างครุ่นคิด ตาคมมองสภาพการจราจรด้านนอกอย่างใจเย็น หน้าห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมืองมีรถนับร้อยแย่งกันวิ่งออก ไม่น่าแปลกใจกับจราจรอันแสนติดขัดเท่าไหร่นัก


“คุณมิถุนาหรือครับ?” เสียงจากคนสนิทที่นั่งประจำที่คนขับเอ่ยถาม วิคเตอร์ โหลว เหลือบมองเสี้ยวหน้าของผู้เป็นนายอย่างนึกประหลาดใจ ดูเหมือนความสงสัยของเขาจะตรงกับสิ่งเดียวที่อยู่ในสมองของคู่หู เจย์ ฟาน ที่นั่งประจำเบาะข้างคนขับถึงกับเลิกคิ้วตาม
“อืม"
“แต่คุณมิถุนาเป็นผู้ชายนะครับ นายท่าน" เจย์แย้งขึ้นด้วยความหวังดี ในฐานะมือขวาผู้เป็นมันสมอง เขารู้ใจและรู้ดีว่านายท่านคิดอะไรอยู่ สายตาที่เอาแต่จ้องมองยามมิถุนาปรากฏตัวบนแคทวอล์คเมื่อหัวค่ำก็เป็นคำตอบของทั้งหมดแล้ว เพียงแต่เจย์ไม่แน่ใจว่านายท่านจะถูกหลอกด้วยรูปภายนอกหรือเปล่า เพราะเขาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเมื่อครู่ถึงกับตะลึงเมื่อมิถุนาก้าวออกมา
“ฉันรู้"

สองคนสนิทได้แต่ปิดปากเงียบ ไม่แม้แต่จะมองหน้ากัน มันเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว จอมทัพเป็นทั้งเจ้านาย เจ้าชีวิต และพี่ชายร่วมสาบาน อะไรที่จอมทัพต้องการ ต่อให้ต้องแลกมาด้วยชีวิต พวกเขาก็ต้องหามาให้ได้

“ครับ ภายในคืนพรุ่งนี้ คุณมิถุนาจะมารอพบนายท่านแน่นอน"












“มิ! ปราง!”


เสียงเรียกแสนสดใสของตะวันทำเอามิถุนากับเฌอปรางที่กำลังสุมหัวกันจ้องหน้าจอแท็ปเลตอยู่ต้องเงยห้าขึ้นมามองผู้มาใหม่ ร่างโปร่งบางของตะวันที่เดินเร็วๆเข้ามาหาทำให้มิถุนาต้องยิ้มออกมา

“ตะวัน นั่งก่อนสิ" มิถุนาว่าพลางขยับจานอาหารบนโต๊ะให้มีที่สำหรับคนมาใหม่
“ทำไรกันอยู่อ่ะ"
“นี่ กำลังดูรูปงานเมื่อกี้น่ะ ทางแบรนด์อัพเดทลงทวิตเตอร์แล้ว นี่มิสวยไหม" เฌอปรางแทบยกไอแพดมินิในมือทิ่มหน้าตะวัน
“ไหน...เฮ้ย โคตรสวยอ่ะ นี่ถ้าฉันไม่ได้รับถ่ายเอ็มวีคงได้ไปเดินแบบด้วยกัน" ตะวันบ่นงึมงำ เมื่อเห็นภาพเพื่อนคนสวยยืนด้วยท่วงท่าสง่างามบนเวที มิถุนาสวยทั้งหน้าตาและจิตใจ ตะวันยังนึกไม่ออกเลยว่าใครกันจะกล้าทำร้ายใจมิถุนาลง
“นั่นสิ พี่พิชชี่ก็บ่นว่าแกหายไปไหน แต่เอาเถอะ คราวหน้าก็มี" เฌอปรางปลอบยิ้มๆ "ว่าแต่...คุณท็อปล่ะ?”
พอได้ยินเพื่อนเอ่ยถามถึงใครบางคนขึ้นมา ตะวันก็หน้ายู่ทันที "จอดรถ เราบอกว่าเราจะเดินมาก่อน"
“อ้าว ตะวัน...ทำไมไม่รอมาด้วยกันล่ะ ใจร้ายจัง" มิถุนาแย้งขึ้นเบาๆ
“มิก็เอาแต่เข้าข้างมัน เราเป็นเพื่อนมินะ"
“เราไม่ได้เข้าข้าง คุณท็อปก็ดีจะตาย...นี่ก็ไปรับตะวันมาจากกองถ่ายที่ศรีราชาเลยไม่ใช่เหรอ?” มิย้อนถามยิ้มๆ
“ก็...ใช่ แต่ไม่ได้หมายความว่าหมอนั่นเป็นคนดีสักหน่อย" ตะวันโวยวายอย่างไม่ยอมแพ้ จนกระทั่งเก้าอี้ข้างตัวถูกลากออกมา แล้วใครบางคนก็แทรกตัวเข้ามาเพิ่มในวงสนทนา
“คุณหาว่าใครเลวเหรอ? ตะวัน”

คำถามของผู้มาใหม่ทำเอาตะวันปิดปากฉับก่อนเลื่อนเก้าอี้ออกจากอีกฝ่ายแทบจะทันที แทนไทถอนหายใจเบาๆก่อนเอื้อมมือดึงเก้าอี้ของคนขี้งอนเอาไว้ โดยมีเฌอปรางกับมิถุนาส่ายหน้าไปมาอย่างเอ็นดูระคนหน่ายใจ

“เราไม่ได้ว่าใครเลว แค่บอกว่าไม่ดี"
“เหรอครับ?" แทนไทอมยิ้มมุมปากแบบที่ชอบทำ
“อืม"

เห็นท่าจะไม่ค่อยดี เฌอปรางรีบล็อคหน้าจอแท็ปเล็ตในมือก่อนเลื่อนเมนูให้กับผู้มาใหม่ทั้งสอง เธอกับมิถุนามาได้เกือบชั่วโมงแล้ว หลังจากนัดทานข้าวเย็นกับตะวันไว้ที่ห้างสรรพสินค้าที่จัดงานเดินแบบเมื่อหลายวันก่อน

“วันนี้คุณท็อปไม่มีงานเหรอคะ?” เฌอปรางเอ่ยถามอย่างคนอัธยาศัยดี ทั้งๆที่เธอเองก็ไม่รู้่ว่าจะเรียกท็อปในฐานะอะไรของตะวัน เพราะทั้งคู่ไม่เคยปริปากพูดถึงสถานะความสัมพันธ์เสียที
“ผมลาตอนบ่ายไว้น่ะครับ" เขาว่า "ไปรับตะวัน" คนถูกอ้างชื่อรีบค้อนขวับให้ทันที

ตะวันเป็นนายแบบรุ่นเดียวกับมิถุนาและเฌอปราง พวกเขาทั้งสามคนเข้าวงการมาพร้อมกันและเป็นเพื่อนสนิทกันทั้งหมด แต่ดูเหมือนหลังๆตะวันจะเริ่มอนาคตไกล เพราะมีงานถ่ายเอ็มวีหรือภาพยนตร์ป้อนให้อยู่บ่อยๆ ซึ่งทั้งมิถุนาและเฌอปรางต่างก็ดีใจกับความก้าวหน้าของเพื่อน แม้ว่าจะต้องแลกด้วยเวลาที่ไม่ค่อยมีให้กันเหมือนเดิม

ส่วนแทนไทเป็นเจ้าของค่ายเพลงใหม่ที่กำลังมาแรง รวมทั้งเป็นโปรดิวเซอร์ฝีมือฉกาจของวงการ ในอีกฐานะ เขาเป็นลูกชายของนักการเมืองใหญ่ ผู้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคม ตะวันเจอแทนไทครั้งแรกที่กองถ่ายเอ็มวีของค่ายแทนไท หลังจากนั้นความสัมพันธ์ประเภท Love – Hate Relationship ก็เกิดขึ้น แทนไทไม่ได้ตามจีบตะวันออกนอกหน้า แต่ก็ตามรับตามส่งตะวันราวกับเงาตามตัว ส่วนตะวันเองถึงปากจะบอกไม่ชอบแทนไท ว่าเขาอย่างโน้นอย่างนี้ แต่สุดท้ายแทนไทก็กลายเป็นคนแรกที่ตะวันคอยเรียกหา มิถุนาเคยเปรยๆว่าทั้งตะวันและแทนไทต่างปากแข็งจนน่ากลัวกันทั้งคู่

สักพักอาหารที่ตะวันและแทนไทสั่งไปก็ถูกยกมาเสิร์ฟ มิถุนาที่กำลังควบคุมอาหารอยู่รีบปฏิเสธเมื่อตะวันชักชวนให้ลองเบอร์เกอร์เนื้อแกะของตน เสียงพูดคุยสนทนาของตะวันและเฌอปรางทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายเหมือนทุกๆครั้ง มิถุนาและแทนไทมักรับหน้าที่ผู้ฟังที่ดีจนชินแล้ว

โทรศัพท์มือถือที่ร้องลั่นในกระเป๋าสะพายของมิถุนายุติบทสนทนาเอาไว้ในระหว่างที่ตะวันกำลังเล่าให้ฟังถึงกองถ่ายวันนี้ ดวงตากลมโตกวาดมองหน้าจอนิดหน่อย

“พี่นัชชาโทรมา" เสียงหวานเอ่ยถึงผู้จัดการส่วนตัวของเขา ก่อนขอตัวเดินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอก เฌอปรางพยักหน้ารับรู้ก่อนหันไปคุยกับตะวันต่อ




"ฮัลโหลครับ" เมื่อหลุดพ้นเสียงจอแจด้านในร้าน มิถุนารีบกดรับโทรศัพท์ หลังจากปล่อยให้มันร้องมาหลายจังหวะแล้ว
(ฮัลโหล มิเหรอจ๊ะ พรุ่งนี้มิมีงานด่วนนะจ๊ะ ถ่ายแบบนิตยสารรันเวย์เลื่อนไปก่อนนะจ๊ะ) เสียงของพี่ผู้จัดการดังมาตามสาย มิถุนาย่นคิ้วนิดหน่อย
“งานด่วนเหรอครับ?” เสียงหวานย้อนถาม
(จ้ะ...เป็นโฆษณา พรุ่งนี้มีนัดคุยคอนเซปต์ที่โรงแรมX ตอนหนึ่งทุ่มนะจ๊ะ เตรียมตัวแล้วกัน เดี๋ยวจะมีรถไปรับที่คอนโดจ้ะ)
“อ่า...ครับ"
(เราโอเคใช่ไหม?) เสียงของผู้จัดการสาวถามย้ำ
“โอเคสิครับ มีงานให้มิทำแบบนี้ดีจะตาย" มิถุนาตอบยิ้มๆ ได้ยินปลายสายเงียบไปสักพักใหญ่ มิถุนาจึงเอ่ยเรียกอีกฝ่าย "พี่นัชชาครับ...”
(อ๊ะ...จ้ะ...โอเคนะ งั้นพรุ่งนี้โชคดีนะจ๊ะ)
“ครับ"

ปลายสายวางสายไปแล้ว มิถุนาจ้องหน้าจอไอโฟนในมือนิ่ง งานโฆษณาเหรอ...เขายังไม่เคยได้งานแบบนี้เลยสักครั้ง ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรก ถือเป็นโอกาสและความก้าวหน้าในชีวิตการทำงาน ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องพยายามทำให้ดีที่สุด เพื่อครอบครัวของเขา...
 

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-08-2013 23:10:34 โดย kyliewonderland »

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4

โรงแรมห้าดาวตรงหน้าคือสถานที่นัดตามที่พี่นัชชาบอกกับมิถุนาเอาไว้เมื่อวานนี้ หลังจากที่ทำงานมาตลอดสัปดาห์ วันนี้เป็นวันแรกที่เขาได้นอนเต็มอิ่มจนเกือบเที่ยงเพราะไม่มีงานช่วงเช้า และได้ตื่นไปฟิตเนสของคอนโดพร้อมกับเฌอปรางที่พักอยู่คอนโดเดียวกัน จากนั้นก็เตรียมอาหารออแกนิกส์ให้เฌอปรางสำหรับมื้อเย็น มิถุนาทานไปเล็กน้อยเพราะไม่ได้คาดหวังว่าจะอิ่มกับดินเนอร์ตามธรรมเนียมของโรงแรมอยู่แล้ว สักประมาณหกโมงสิบห้า พี่นัชชาก็มาเคาะประตูห้อง จัดแจงแต่งตัวให้มิถุนาด้วยเสื้อผ้าที่ดูดีกว่าปกติและจูงมือมิถุนาส่งขึ้นรถโรสลอยซ์ที่จอดรอรับอยู่หน้าคอนโด เมื่อมิถุนาเอ่ยปากถามว่าพี่นัชชาไม่ได้ไปด้วยกันหรอกหรือ อีกฝ่ายทำเพียงแค่ส่ายหน้าและยิ้มบางๆให้เขาพร้อมปิดประตูรถลง

รถคันหรูไม่ได้ทำให้มิถุนารู้สึกสบายขึ้นเลย กลับกัน เขารู้สึกประหม่าและไม่สบายใจอย่างประหลาด บนรถมีคนขับ และชายในชุดสูทสีดำสนิทที่คล้ายกับว่าเป็นบอร์ดี้การ์ดอีกหนึ่งคนนั่งคู่กัน มิถุนาพยายามผ่อนลมหายใจอย่างยากลำบาก จนกระทั่งรถจอดลงหน้าโรงแรม พร้อมกับชายในชุดสูทที่ลงมาเปิดประตูให้เขา

นายแบบคนสวยเดินตามแผ่นหลังกว้างไปอย่างเงียบๆโดยไม่ได้ปริปากพูดอะไรเพราะคิดว่าอีกฝ่ายดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก เป็นครั้งแรกที่มิถุนาถูกล้อมด้วยชายในชุดดำห้าหกคนตลอดทางที่เดินเข้าไปในล็อบบี้ ถ้าเป็นคนอื่นคงรู้สึกดีและภาคภูมิใจกับการต้อนรับแสนอลังการเช่นนี้ แต่สำหรับเขานั้นไม่ใช่...มิถุนารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ก่อตัวในใจแต่อธิบายไม่ถูก

เลขดิจิตอลที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆบนหน้าจอของลิฟท์โดยสารบอกถึงจำนวนชั้นที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ลิฟท์หยุดลงเมื่อถึงชั้นสูงสุด บอร์ดี้การ์ดนับสิบแหวกทางให้มิถุนาเดินออกมา วูบแรกที่มิถุนาเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เขาถึงกับตกใจ...ชั้นทั้งชั้นคือห้องพักที่ใหญ่ราวกับบ้านหลังหนึ่ง และลิฟท์ตัวที่พาเขามาคือลิฟท์ที่ใช้โดยสารมาที่ห้องนี้โดยเฉพาะ มิถุนาพาลนึกถึงผู้ว่าจ้างของเขา คนๆนั้นจะเป็นใครกัน...ใครกันที่รวยถึงขนาดเปิดห้องที่ราคาแพงที่สุดในโรงแรมเพียงแค่ต้องการคุยงานกับเขา...


“สวัสดีครับ คุณมิถุนา ผมเจย์ ฟาน...คุณเรียกผมว่าเจย์เฉยๆก็ได้ครับ"


เสียงของผู้ชายร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อเหล่า มีตาชั้นเดียวเป็นเอกลักษณ์ สวมสูทสีดำ ที่พาเขามาที่นี่เอ่ยทักทายขึ้น มิถุนาชะงักก่อนหันกลับไปยกมือสวัสดี

“สวัสดีครับ ผมมิถุนา"
“ครับ...” เจย์เดินนำไปยังห้องๆหนึ่ง ซึ่งอยู่ด้านในสุด มิถุนาเดินตามไป ทั้งๆที่ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก
“เอ่อ คือ...”
“คุณรอนายท่านอยู่ในห้องนี้ก่อนนะครับ นายท่านกำลังขึ้นมา" เจย์ว่าอย่างนอบน้อมก่อนเปิดประตูห้องออก มิถุนามองหน้าอีกฝ่ายแล้วค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องนั้นอย่างประหม่า ภายในเป็นห้องนอนใหญ่โต โอ่อ่า และหรูหรา สมกับเป็นห้องสูทอันดับหนึ่งของโรงแรม เสียงประตูที่ปิดลงทำเอามิถุนาถึงกับสะดุ้ง เขาเอื้อมมือจับลูกบิดประตูแล้วเปิดออก แต่ประตูบานนั้นกลับถูกดันเอาไว้โดยเจย์ที่ยืนอยู่ด้านนอกตั้งแต่แรก

“กรุณารอด้านในครับ...”
เขาพูดแค่นั้นก่อนปิดประตูลง มิถุนาก้าวเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น ตากลมโตกวาดสำรวจภายในห้อง ผนังด้านหนึ่งของห้องเป็นกระจกใสทั้งแถบ ทำให้เห็นบรรยากาศของกรุงเทพมหานครยามค่ำคืนได้อย่างชัดเจน แสงไฟจากหลอดนีออนหลากสีที่สาดเข้าตาทำให้เขารู้สึกใจเต้น ไม่เคยนึกเลยว่าเมืองที่เขาอยู่ ที่เขาทำมาหากินมาหลายปีจะสวยได้ขนาดนี้

มือบางเอื้อมแตะกระจกใสเบาๆก่อนยิ้มออกมา ใบหน้าสวยแนบลงไปกับกระจก ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยแววความตื่นเต้น เขาอยากอยู่บนที่สูงๆแบบนี้มานานแล้ว ถ้ามีเงินมากๆ ก็อยากจะซื้อคอนโดชั้นบนสุดเหมือนกัน นั่นคือความฝันของเขา...มิถุนาซึมซับบรรยากาศตรงหน้าอยู่หลายนาทีก่อนละใบหน้าออกมา เขาก้าวถอยหลังช้าๆเหมือนอยากจะบันทึกภาพมุมกว้างทั้งหมดเอาไว้ จังหวะนั้นเองที่หางตาเขาเหลือบสังเกตถึงเงาสูงใหญ่ที่สะท้อนมาจากกระจก มิถุนาสะดุ้งวูบ และรู้ตัวว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องอีกแล้ว...


“อ๊ะ...ขอโท...”


คำพูดทั้งหลายถูกกลืนหายไปในลำคอทันทีที่หมุนตัวกลับมาแล้วปะทะเข้ากับแผ่นอกกว้าง...มิถุนาเงยหน้าขึ้นมาก่อนที่ตากลมโตจะเบิกกว้าง สัญชาตญาณ ของตัวเองบอกให้ถอยหนีแทบจะทันที


“คุณ...จอมทัพ"


ใครบางคนที่ไม่ควรอยู่ที่นี่ปรากฏตัวตรงหน้า มิถุนาเย็นวูบไปทั้งกาย อีกแล้ว...รอยยิ้มเลือดเย็นแบบวันนั้นอีกแล้ว มิถุนารู้สึกได้ถึงความกลัวที่แล่นทั่วสรรพางค์กาย ยิ่งจอมทัพไล่ต้อนเข้ามา เขาก็ยิ่งถอยหนี แต่ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ ใครสักคนพูดเอาไว้ เหมือนหนูดิ้นพล่านอยู่ในกรงเล็บอันใหญ่โตของราชสีห์ กรงเล็บที่เปรียบเหมือนโซ่ล่าม ไม่มีวันหนีออกไปได้


“อ๊ะ...”


แผ่นหลังบางที่กระแทกลงบนฟูกนิ่มทำให้ใจดวงน้อยตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม มิถุนาพยายามสะกดกลั้นน้ำตาแห่งความหวาดกลัวอย่างเต็มความสามารถ ใบหน้าคมคร้ามกับรอยยิ้มร้ายกาจนั่นทำให้เขากลัวแทบสิ้นสติ


“ไหน...ไหนผู้จัดการผมบอกว่าคุณจะคุยเรื่องงาน...” พยายามเรียบเรียงประโยคออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือทั้งๆที่มองไม่เห็นความหวัง แค่เห็นจอมทัพกระตุกยิ้ม เขาก็รู้ดีแล้ว...ว่านี่คือกับดักชั้นดีสำหรับคนอ่อนแออย่างเขา และคนที่อยู่รอดคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างจอมทัพ


“หึ...”


เสียงหัวเราะเหยียดๆดังขึ้นท่ามกลางเสียงลมหายใจครางเครือของมิถุนา


“นายอย่าโง่ไปหน่อยเลย นายก็รู้ดีนี่ ไม่ต้องทำเป็นไร้เดียงสา" น้ำเสียงแสนเย็นชาและแววตาที่ราวกับเหยี่ยวขาว
“ผม...ผมไม่รู้" น้ำเสียงแทบจับใจความไม่ได้ มิถุนากระจ่างใจแล้ว...เขาถูกหลอกมา ทั้งๆที่รู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คนที่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่คิดว่าโลกใบนี้จะโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้
“เวลานายไม่ได้แต่งหน้านี่สวยกว่าตอนแต่งหน้าอีกนะ" ปลายนิ้วหยาบกร้านที่บิดคางเชยขึ้นทำเอาใบหน้าหวานเบือนหนี จอมทัพถึงกับคิ้วกระตุกกับความดื้อรั้นของคนตรงหน้า มิถุนาน้ำตาคลอหน่วย หวาดผวาจนแทบหายใจไม่ออก
“ปล่อย ฮึก...ปล่อยผมไปเถอะ ผมขอร้อง"
“ร้องไห้เหรอ...หึ" น้ำเสียงเหยียดหยามดังขึ้น มิถุนาดิ้นพล่านแต่สองข้อมือกลับถูกจับตรึงไว้ จอมทัพสำรวจเรือนร่างใต้ร่มผ้าอย่างใจเย็น สงสารเหรอ...เห็นใจเหรอ...มันไม่เคยมีคำเหล่านี้อยู่ในพจนานุกรมของมาเฟียอย่างเขาอยู่แล้ว มีแต่ผู้ล่ากับผู้ถูกล่า และเขาจะต้องเป็นผู้ล่าหนึ่งเดียวเท่านั้น "เอาสิ ถ้าคิดว่าอะไรมันจะดีขึ้นมาก็ร้องไห้ตายไปเลย"

เห็นใบหน้าแสนหวานและร่างบอบบางที่สั่นเทาอยู่ใต้ร่างเขาแล้วนึกกระหาย จอมทัพไม่ปฏิเสธว่าตอนนี้เขาตื่นตัวมากแค่ไหน มิถุนายังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ แต่สภาพราวกับลูกนกของคนตรงหน้าก็ปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่าให้ตื่นขึ้นมาแทบทันที


“อึ่ก อื้อ!”

สองข้อมือที่ถูกตรึงไว้ทำให้ร่างบางขยับไปไหนไม่ได้ ริมฝีปากอุ่นร้อนที่ทาบทับลงมาบดขยี้อย่างรุนแรงทำให้คนตัวบางกว่าดิ้นขัดขืน จอมทัพป้อนจูบอย่างจาบจ้วง ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั้งร่างกาย เนื้อเนียนสีน้ำนมที่เนียนสนิทไปทั้งตัวยิ่งปลุกอารมณ์ดิบให้ลุกโหม มิถุนาสวยมาก สวยไปทั้งตัว ยิ่งกว่าใครที่เขาเคยนอนด้วย


“ฮื้อ!”


เพียะ!



ร่างที่ดิ้นขัดขืนสะเปะสะปะทำให้จอมทัพนึกอารมณ์เสีย ยิ่งข้อมือเล็กที่สะบัดไปมาทำเอาความอดทนเขาขาดพึงเมื่อมันฟาดเข้าที่ซีกแก้มซ้ายเขาอย่างแรง


“ผ...ผมขอโทษ ฮึก...ผมขอโทษ อ๊าา" อีกฝ่ายละลักละล่ำขอโทษเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรลงไป จอมทัพใช้มืออีกข้างที่เหลือบิดใบหน้าหวานให้มองตรงมาที่เขา ก่อนซุกไซร้ซอกคอขาวจนเป็นรอยฟัน
“เลิกเล่นตัวสักที น่ารำคาญ! นายก็รู้อยู่แล้วว่ามาที่นี่แล้วนายต้องทำอะไรบ้าง อย่าโง่ไปหน่อยเลย!”
“ผมไม่ทำ ฮึก! ปล่อยผม! คุณไม่มีสิทธิ์บังคับผม ผมไม่มีวันนอนกับคุณ!!!” มิถุนาหวีดเสียงร้องลั่น นั่นทำให้ความอดทนของจอมทัพที่มีมาตลอดขาดผึง เขาไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่ง แต่ที่ไม่ชอบมากกว่านั้นคือคนดื้อรั้นแบบมิถุนา มาบอกว่าเขาไม่มีสิทธิ์ คิดผิดไปหรือเปล่า...จอมทัพมีสิทธิ์ในทุกอย่างที่เขาอยากได้ และถ้าอยากได้ ให้ตายยังไงก็ต้องได้!


กริ๊ก!


กว่าจะรู้ตัวว่ากำลังจะถูกไฟมอดไหม้ มิถุนาก็กลั้นสะอื้นไม่อยู่แล้ว ความหวาดกลัวบีบคั้นหัวใจจนแทบสิ้นสติ น้ำตาอาบใบหน้าหวาน ปืนบาร์เร็ตต้าด้ามจับสีทองที่จ่อขมับเขาอยู่คือหลักฐานชั้นดีว่าจอมทัพไม่ได้เล่นด้วยแต่เขาเอาจริง เสียงขึ้นนกปืนดังขึ้นข้างหู มิถุนากลัวจนแทบไม่กล้าเบือนหน้าหนี กลัวจนแทบหยุดหายใจ


“เลือกเอา จะตายอยู่ตรงนี้ หรือยอมเป็นของฉัน จะได้ดังสมใจ" นี่คือคำขู่ใช่ไหม ถ้าทำได้มิถุนาคงขอตายไปตรงนี้ให้สิ้นซาก
“ผม...ผมไม่ได้อยากดังมากมายอะไร ทะ...ทำไม ฮึก...ทำไมคุณต้องทำแบบนี้กับผม" เสียงหวานเอ่ยถามอย่างตัดพ้อ จอมทัพแสยะยิ้มบางๆ
“ทำไมน่ะเหรอ...” ฝ่ามือหนาจิกเรือนผมสีดำขลับขึ้นมา มิถุนาเบ้หน้าด้วยความเจ็บ "ก็เพราะ...ฉันอยากได้นายเท่านั้นเอง"


อยากได้...มีอะไรที่คุณอยากได้แล้วไม่ได้ไหม ไม่มีสินะ เพราะถึงใครจะไม่ยินยอม คุณก็คงใช้อำนาจบีบบังคับเขาแบบที่ทำกับผม


“นายมาจากเชียงรายใช่ไหม?”

น้ำเสียงเย็นเยียบเอ่ยถาม จอมทัพไล้ปลายจมูกไปตามซอกคอขาว ทั้งๆที่ยังถือปืนจ่อหัวคนที่กำลังร้องไห้แทบขาดใจอยู่

“แม่นาย ยายของนาย แล้วก็ตา...จะเป็นยังไงนะ...ถ้า...”
“อย่ายุ่งกับพวกเขา!”


มิถุนารู้แล้ว จอมทัพไม่ใช่คนที่จะต่อรองอะไรด้วยได้ ไม่ได้จริงๆ


จอมทัพแสยะยิ้มร้ายอีกครั้ง เมื่อกระต่ายน้อยในอ้อมกอดของเขาเลิกขัดขืน


“ฮึก...ผมยอมแล้ว ยอมแล้ว อย่าทำอะไรพวกเขา" มือบางค่อยๆเอื้อมจับฝ่ามือหนาของจอมทัพข้างที่ถือด้านปืนอย่างอ้อนวอน
จอมทัพหัวเราะหึ เขาลดปืนลงแล้วสอดกลับเข้าไปที่ด้านหลัง ฝ่ามือหนาเชยคางคนตรงหน้าขึ้นมาอีกครั้ง "อย่าทำงั้นหรือ...ไหน...ลองอ้อนวอนสิ"
“ผม...ขอร้อง จะให้ผมทำอะไรก็ได้...ได้โปรด" น้ำตาที่ไหลอาบแก้มไม่ได้ทำให้มิถุนาดูน่าสงสารในสายตาของมาเฟียหนุ่มเลย กลับกัน มันเหมือนชนวนที่ทำให้อะไรๆพร้อมปะทุตลอดเวลา
“ทุกอย่างงั้นหรือ...”
“ฮึก...”
ฝ่ามือหนาจุดซิปโป้ขึ้นต่อกับบุหรี่ในมือ เขาพ่นควันอย่างใจเย็นก่อนเหวี่ยงร่างบอบบางไปกลางเตียงราวกับอีกฝ่ายเป็นสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ "งั้นนายก็อ้อนวอนฉันซะ น่าจะรู้ดีว่าควรทำยังไง...แบบที่มันไร้ศักดิ์ศรีน่ะ หวงนักไม่ใช่เหรอไอ้ศักดิ์ศรีของนาย ฉันนี่แหละจะทำลายมันเอง"

จอมทัพชันเข่าขึ้น นิ้วเรียวค่อยๆปลดหัวเข็มขัดของตนเองออก ก่อนที่จะกระชากใบหน้าของอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ สิ่งนั้น ของตน

“ใช้ปากทำให้ฉันซะ"
“ผม...ไม่...” มิถุนาครางเสียงสั่น ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางไหนเหลือให้เขาอีกแล้ว
“นายจะปฏิเสธก็ได้นะ ฉันเองก็อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป"
“ฮึก...”
“เลิกร้องไห้ได้แล้ว น่ารำคาญ เร็ว จัดการซะ!”

เสียงทุ้มออกคำสั่งอย่างเรืองอำนาจเหมือนที่ทำมาตลอด มิถุนากลั้นใจทั้งๆที่รู้สึกขยะแขยงและเจ็บปวด จอมทัพคงรู้สึกดีที่เห็นเขาเป็นแบบนั้น แต่นี่คือนรก...นรกสำหรับมิถุนา...

สิ่งนั้น ของจอมทัพขยายตัวอย่างลำพองใจใต้กางเกงชั้นในสีดำ มิถุนากลืนน้ำลายเมื่อเห็นถึงขนาดที่ใหญ่โตแม้ภายในร่มผ้า มือเล็กค่อยๆร่นขอบกางเกงลงมาอย่างฝืนใจ เขาทั้งต้องกลั้นน้ำตา กลั้นเสียงสะอื้น ไม่ให้มันดูน่าสมเพชไปมากกว่านี้ ได้แต่หวังลมๆแล้งๆว่าจอมทัพจะรำคาญจนไล่เขาออกไป แต่นั่นก็แค่หวัง มิถุนารู้ดีเหลือเกินว่าตอนนี้มาเฟียหนุ่มรู้สึกสนุกมาก สนุกมากจริงๆที่กำราบเขาได้

ควันบุหรี่ถูกปล่อยลอยขึ้นไปในอากาศอย่างเชื่องช้าจากริมฝีปากของจอมทัพ ในขณะที่มิถุนาค่อยๆใช้ริมฝีปากตัวเองสัมผัสกับท่อนเนื้อแข็งขืนนั่นอย่างฝืนใจ ริมฝีปากสีสดแสนอ่อนนุ่มค่อยๆเผยออ้ารับท่อนเอ็นเข้าไปไว้ในปาก

“อา...”

เสียงของใครบางคนที่มิถุนาพยายามไม่มองหน้าทำให้เขารู้สึกขยะแขยงตัวเอง จอมทัพอัดควันบุหรี่เข้าเต็มปอด ริมฝีปากบางพยายามรูดท่อนเนื้อเข้าออกอย่าไม่ประสา มันช่างอ่อนหัดและเฟอะฟะจนน่ารำคาญในความรู้สึกของจอมทัพ เขาไม่รู้สึกอะไรมากเท่าไหร่นัก แต่ยังนึกสนุกกับการกลั่นแกล้งใครบางคนที่ริจะขัดขืนเขาอยู่

“ห่วยแตกเป็นบ้า"

น้ำเสียงเหยียดหยามดังขึ้น มิถุนาชะงัก เขาไม่กล้าขยับทั้งๆที่ของของจอมทัพยังคาเต็มปาก 

“จะอมไว้อย่างเดียวหรือไง อ้าปากกว้างๆ!” จอมทัพออกคำสั่งก่อนกระชากผมมิถุนาขึ้นมา พร้อมกับดันสะโพกตนเองเข้าไปจนท่อนเนื้อใหญ่โตแน่นเต็มปากไปหมด มิถุนาหายใจไม่ออก เขาสำลักเมื่อมาเฟียหนุ่มเริ่มคลอนเอวใส่ปากเขา

“ใช้ลิ้นเลียมัน ดูดมันแรงๆ เออ แบบนั้น...”

ใบหน้าหวานที่แดงก่ำอย่างทรมานเพราะของของเขาถูกยัดไว้เต็มปากทำให้จอมทัพนึกผยอง เขารู้สึกมากขึ้นจนไอ้นั่นของเขาขยายใหญ่กว่าเดิม ดูเหมือนมิถุนาจะรับรู้ ใบหน้าหวานเหยเกเมื่อถูกบังคับให้รับของของเขาเข้าไปลึกกว่าเดิม

“อื้อ...อึก!”
“เลียมัน ดูดตรงปลายแรงๆ" จอมทัพไม่เคยคิดว่าต้องมาออกคำสั่งกับกระต่ายไร้เดียงสาบนเตียงเช่นนี้ ตลอดมามีแต่คนเสนอปรนเปรอจนเขาเสียนิสัย แต่มิถุนาไม่ประสีประสาอะไรทั้งนั้น ไม่น่าจะเคยกับผู้หญิงด้วยซ้ำ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะยังรอดอยู่ในวงการที่เต็มไปด้วยเสือสิงห์ไปได้ แต่ก็ดี...จอมทัพรู้สึกสนุกและสะใจเป็นบ้าที่เห็นมิถุนาจอมหยิ่งศิโรราบอยู่ใต้เขา ใบหน้าหวานๆนั่นก็ปลุกอารมณ์เขาไม่หยุด

มิถุนาหลับตาให้กับท่อนเอ็นแข็งขึงที่แสนน่ากลัวตรงหน้า เขากลั้นใจแลบลิ้นออกมา ลิ้นสีสดค่อยๆไล้เลียไปตามความยาวของท่อนเอ็นอย่างเชื่องช้า รสชาติประแล่มๆของน้ำรักจากปลายท่อนเนื้อทำเอาใบหน้าหวานเหยเก มิถุนาออกแรงดูดส่วนปลายตามคำสั่ง ไม่เหลืออีกแล้ว ศักดิ์ศรีของเขา...ต่อให้วันพรุ่งนี้จะมีงานหลั่งไหลเข้ามาตีค่าเป็นเงินล้านๆบาท ก็เทียบกับความเจ็บปวดในคืนนี้ไม่ได้

ฝ่ามือหนาขยุ้มศีรษะเล็กไว้แน่นก่อนกดให้รับท่อนเอ็นให้ลึกเข้าไปอีก มิถุนาหูอื้อตาลาย เขาหายใจไม่ออก แต่ก็ยังต้องปรนเปรอให้กับมาเฟียหนุ่มอย่างไร้ศักดิ์ศรี

“อ้าปากมากกว่านี้ ไม่ได้เรื่อง ขืนทำแบบนี้ คืนนี้ก็ไม่เสร็จหรอก" น้ำเสียงเยาะเย้ยถากถางทำเอามิถุนาน้ำตาไหล เจ็บใจเหลือเกิน
“อึ่ก...”

มิถุนาพยายามห่มปากและใช้ลิ้นเล่นกับมัน แสร้งทำว่าชอบมันทั้งๆที่เกลียดจนแทบน้ำตาไหล เขาขยะแขยงแต่พูดอะไรออกไปไม่ได้ ของๆจอมทัพคับแน่นเต็มปาก ต่อให้ทำให้ตายยังไงอีกฝ่ายก็ไม่พอใจ ต่อให้มิถุนาไม่ได้ชอบผู้หญิง เขาก็ไม่ได้ปรารถนาจะทำเรื่องแบบนี้

จอมทัพยึดศีรษะเล็กไว้แน่น ใบหน้าหวานที่แดงกำ่กับริมฝีปากแดงสดนั้นช่างเซ็กซี่และยั่วยวนในความรู้สึก เขาเริ่มรู้สึกมากกว่าเดิม ลิ้นเล็กที่ไล้เล็มเบาๆทำเอาท่อนเอ็นกระตุก สะโพกหนาคลอนใส่ริมฝีปากบางอย่างรัวเร็วไม่ปรานี มือหนาจี้บุหรี่เข้ากับผ้าปูที่นอนจนเป็นรอยไหม้ แต่อย่างจอมทัพน่ะหรือจะสน เขากระแทกส่งท่อนเนื้อเข้าไปในปากบางอย่างไม่ยี่หระ มิถุนาหูอื้อไปหมด เขาคลื่นไส้อยากจะอาเจียน แสบคอและริมฝีปาก ยิ่งเมื่อจอมทัพเร่งความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็แทบหายใจไม่ออก


“อื้อ...อื้อออ"
“อา...ดี...อย่างนั้นแหละ อาาาส์......”


มิถุนารู้สึกได้ถึงคราบคาวที่ถูกฉีดเข้ามาเต็มลำคอ เขาสำลัก จอมทัพฉีดน้ำรักเข้ามาอย่างไม่อดกลั้นอีกต่อไป ใบหน้าคมแหงนขึ้นเมื่ออารมณ์พุ่งขึ้นถึงขีดสุด มาเฟียหนุ่งครางเสียงต่ำอย่างพอใจ มิถุนาส่ายหน้าจะหนีแต่ถูกรั้งเอาไว้ คล้ายกับจะบังคับให้กลืนเอาทั้งหมดลงไป มิถุนาจำใจต้องทำตามความต้องการนั้นทั้งน้ำตา รสชาติประหลาดทำเอาแทบอ้วก

“เลียมัน ทำความสะอาดซะ"

คำสั่งแสนต่ำทำเอามิถุนาใจหายวาบ เขาก้มหน้าก้มตาเลียสิ่งที่ตนเองรังเกียจอย่างชอกช้ำ ลิ้นเล็กไล้เล็มไปตามท่อนเอ็นเพื่อ ทำความสะอาด ตามที่อีกฝ่ายบอกเอาไว้ ทั้งๆที่คิดว่าจะรอดแล้ว แต่จอมทัพกลับกระชากเขาขึ้นมาแล้วบดขยี้ริมผีปากเขาอีกครั้ง จูบของจอมทัพเร่าร้อนกว่าใครที่มิถุนาเคยผ่านมา ลิ้นร้อนรุกเร้าไม่หยุดจนมิถุนาแทบขาดใจ

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4

“ขึ้นมานี่"


แผ่นอกของจอมทัพเต็มไปด้วยมัดกล้าม เขาถูกบังคับให้ขึ้นมานั่งบนตักกว้าง ใบหน้าสวยซุกลงกับแผ่นอกไร้อาภรณ์ มิถุนาถูกจับให้อยู่ในท่วงท่าน่าละอาย บั้นท้ายกลมกลึงถูกยกขึ้นและดันออก เขารู้...รู้ดีอยู่แก่ใจว่าจอมทัพต้องการอะไร และเขาต้องให้ ต้องให้ เพื่อแลกกับการที่จอมทัพจะไม่ทำอะไรครอบครัวของเขา

ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปในขอบกางเกง เสื้อของเขาหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้ ส่วนกลางลำตัวตื่นตัวขึ้นมาเมื่อฝ่ามือหนาขยี้มันเบาๆ ก่อนลูบผ่านไปยังบั้นท้าย นิ้วเรียวที่เสียดสีบนร่องก้นทำเอาริมฝีปากบางหลุดเสียงครางหวานออกมา จอมทัพแสยะยิ้มอย่างได้ใจเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหลุดเสียงน่าอายออกมาจนได้


“อึ่ก อย่า...อย่า...”


ลิ้นร้อนที่ดุนเบาๆบนเม็ดสีสวยตรงหน้าอกทำเอามิถุนาแอ่นหลังสะท้านไปทั้งกาย ใบหน้าหวานแดงก่ำ เสียงครางหวานกว่าใครทำให้จอมทัพแทบไม่อยากเชื่อว่าคนๆนี้คือผู้ชายจริงๆ ไม่นานนัก ท่อนเนื้อของมาเฟียหนุ่มก็กลับมาแข็งขืนอีกครั้ง มิถุนานั่งเปลือยเปล่าอยู่บนร่างของอีกฝ่าย แทบอยากตายเมื่อร่องรักของตนเองสัมผัสเข้ากับท่อนเนื้อของอีกฝ่ายโดยตรง


“ขยับซะ"
“.....” มิถุนาจะปฏิเสธ แต่เมื่อเหลือบเห็นปืนสีทองวาวที่วางอยู่ข้างๆตัวของมาเฟียหนุ่มก็เลือกที่จะเงียบปากไป กายบางยกตัวขึ้นอย่างอับอาย สัมผัสอุ่นร้อนที่รูดไปตามร่องก้นทำเอามิถุนาหน้าแดงก่ำอย่างละอาย ท่อนเนื้อร้อนของมาเฟียหนุ่มค่อยๆแข็งขึ้นเรื่อยๆ น่าอายเพราะเขาดันรู้สึก...ความเสียวซ่านที่ฝ่ามือหนาปรนเปรอให้ที่ทางด้านหน้าทำเอาแทบบ้า ปลายนิ้วโป้งที่ขยี้ลงบนปลายแก่นกายเล่นเอามิถุนาแทบขาดใจ สะโพกที่ขยับไปมาร่อนค้างเมื่ออารมณ์ปะทุถึงขีดสุด แก่นกายสีสวยปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด...

“อ่ะ...อ้าาาาา"

“ไม่เคยหรือไง ถึงเร็วซะขนาดนี้ หึ"

มิถุนาพยายามสะกดกลั้นเสียงครางแต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งเขาเห็นจอมทัพยิ้มอย่างดูถูกก็แทบอยากตายๆไปซะตรงนี้ ใบหน้าหวานแดงก่ำ หอบหายใจอยู่บนบ่าของอีกฝ่าย สักพักเดียวเท่านั้นที่อารมณ์ทั้งมวลนิ่งสนิท เพียงครู่เดียวเท่านั้นมิถุนาก็ถูกจับพลิกให้คลานคุกเข่าลงตรงหน้า ใบหน้าหวานแนบลงกับเตียงนอน แอ่นบั้นท้ายขึ้นโชว์อะไรต่อมิอะไรที่น่าอายยิ่งนัก มิถุนาได้แต่ปล่อยน้ำตาไหลลงบนฟูกอย่างทำอะไรไม่ได้ เพิ่งรู้ตอนนี้...ว่าจริงๆแล้วเขาก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่เท่านั้นเอง


“อ๊าาาส์ อย่า...คุณ....อ๊าาาา ไม่เอา อึก...”


ขาสองข้างถูกจับอ้ากว้างกว่าเดิม ขาเรียวสั่นแทบทรงตัวไม่อยู่ถ้าอีกฝ่ายไม่ประคองสะโพกเอาไว้เมื่อถูกปลุกเร้าทั้งด้านหน้าและหลัง ลิ้นร้อนไล้เลียจากต้นขาด้านในจนถึงก้อนเนื้อสีขาว ฟันคมขบกัดอย่างไม่นึกสงสาร ก่อนเม้มเบาๆที่กลีบพับสีสดจนมิถุนาแทบล้มลง

“อ้าขากว้างๆ"
“อึ่ก"
“จะอ้าเองหรือให้ฉันอ้าให้ ถ้าให้ฉันทำ นายคงเดินไม่ได้จนถึงมะรืนนี้" มิถุนารู้ว่าจอมทัพทำจริง แม้จะอายจนแทบบ้าแต่ก็ต้องทำ เรียวขายาวค่อยๆแยกออกจากกันอย่างฝืนใจ

“อ๊าาาา...อ้าส์"

มิถุนาหวีดร้องเมื่อฝ่ามือหนาแหวกแก้มก้นของเขาออกพร้อมกับใช้ลิ้นแหย่เข้าไป จีบพับขยับเข้าออกอย่างบ้าคลั่งเมื่อถูกปลุกเร้า จอมทัพไม่ค่อยได้ทำให้ใคร มีแต่คนคอยปรนเปรอเขา แต่สำหรับมิถุนาถือว่าเป็นกรณีพิเศษ คงเป็นของเล่นแก้เบื่อให้เขาได้อีกนาน

“อื้อ...”

เสียงหวานครางอู้อี้กับที่นอนเมื่อนิ้วยาวถูกสอดเข้าที่ช่องทางด้านหลังโดยใช้เมือกลื่นเป็นตัวช่วยเบิกทาง สะโพกบางพยายามขยับหนี แต่ข้อเท้าเล็กเมื่อถูกกระชากทีเดียว มิถุนาก็กลับมานอนหมอบอยู่ใต้จอมทัพ นิ้วร้อนขยับเข้าออกช้าๆจนมิด ความคับแน่นเกินจินตนาการทำเอาจอมทัพแทบคลั่ง แค่นิ้วยังรัดเสียบ้าคลั่งขนาดนี้ ถ้าเป็นของของเขาล่ะก็...

“อื้อ อ๊ะ...”

นิ้วที่สองถูกแทรกเข้าไปทันใจคิด ตามด้วยสาม นิ้วยาวถูกตอดรัดตลอดความยาว ยิ่งขยับเข้าออกเร็วเท่าไหร่ ช่องทางร้อนก็ตอดรัดแรงเท่านั้น ยิ่งเวลาสะกิดโดนจุดบางอย่างในนั้น กายขาวก็สะดุ้งเฮือกจนน่าสงสาร สะโพกกลมสั่นระริกจนน่าขัน น่าเอาเป็นบ้า...


“ได้โปรดหยุดเถอะคุณจอมทัพ ผม...ไม่ไหว...แล้ว" เสียงหวานสั่นเครือแทบฟังไม่ได้ศัพท์ จอมศัพท์กระตุกยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง
“ไม่ไหว...ไม่ไหวยังไง อยากได้ของฉันจนไม่ไหวงั้นเหรอ? หน้าตาอ้อนวอนขนาดนี้ นายรู้ไหมนายรัดฉันแน่นขนาดไหน หืม?” เสียงทุ้มที่ดังข้างหูทำเอามิถุนาน้ำตาไหลพราก ยิ่งพอนิ้วยาวสะกิดไปมาเขายิ่งรัดแน่น รู้ดีว่าตัวเองเป็นอย่างที่จอมทัพพูดไม่ผิด ไม่เหลือแล้วศักดิ์ศรีที่พยายามรักษาเอาไว้
“ได้...โปรด ฮึก...”

แผ่นหลังบางถูกกดลงจนแทบราบไปกับเตียงนอน สะโพกลอยเด่นอยู่ตรงหน้า กลีบสีสดขมิบรัดอากาศทันทีที่จอมทัพถอดถอนนิ้วออกมา มิถุนาผวาเฮือกตามนิ้วที่ถูกกระชากออก ยิ่งริมฝีปากบางพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้เท่าไหร่จอมทัพก็ยิ่งได้ใจ รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายยังไม่พร้อม แต่เขาก็ดึงดันจะเข้าไป

“ไม่ต้องใจร้อนหรอก" นิ้วร้อนแตะเบาๆที่กลีบปากทางจนอีกฝ่ายผวาเฮือก "แล้วนายจะลืมไม่ลง"

ท่อนเอ็นใหญ่โตจ่อที่ตรงหน้าปากทางแคบ มิถุนาไม่ทันได้เตรียมตัว จอมทัพก็ส่งด้ามเอ็นแข็งแหวกเข้าไป เสียงหวานกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่จอมทัพกลับพึงพอใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน รัดยิ่งกว่าใคร...มิถุนาให้เขาเช่นนั้น สะโพกกลมไหวระริกน่าฟัด ช่องทางคับตอดรัดเขาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย


“อ๊าาาาา เจ็บ...ฮึก...ผมเจ็บ"
“อย่าเกร็ง"
“ฮึก...ปล่อย...ปล่อยผม!!!”


เสียงหวานราวกับน้ำมันชั้นดี มิถุนาน่ากลั่นแกล้งเหลือเกิน จอมทัพแสยะยิ้มพร้อมกับกระตุกสะโพกอีกครั้ง มือหนาแหวกก้อนเนื้อทั้งสองออก ส่งท่อนเอ็นทั้งหมดเข้าไป ผนังอุ่นตอดรัดเขาจนสุดความยาว มิถุนากลั้นเสียงสะอื้นและความเจ็บปวด เมื่อกายหนาเริ่มโถมเข้าใส่

มิถุนาพยายามขยับหนี ทั้งๆที่ช่องทางของตนรัดอีกฝ่ายไว้แน่นจนแทบขยับไม่ได้ เขารู้สึกสูญสิ้นทุกสิ่ง แม้แต่ศักดิ์ศรีที่เคยมีก็ไม่เหลือ แค่จอมทัพปล่อยมือจากสะโพกเขาก็แทบหมอบ หมดไร้ซึ่งเรี่ยวแรงใดๆ พยายามขยับคลานหนี แต่กลับเหมือนส่ายสะโพกยั่วเย้าให้เขาเข้ามา

“จะไปไหน"

ฝ่ามือหนารั้งบั้นท้ายเข้ามาใกล้ก่อนตั้งหน้าตั้งตากระแทกส่งท่อนเนื้อเข้าไปไม่หยุด เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นจาบจ้วงฉ่ำแฉะไปทั้งห้อง มิถุนารู้สึกสมเพชตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ช่องทางเขาขมิบรัดแก่นกายมาเฟียหนุ่มอย่างต่อเนื่องทั้งๆที่เขาพยายามแล้วที่จะไม่ตอบสนอง ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากร้องไห้และกลั้นเสียงครางหวาน

“อา...รัดแน่นกว่านี้อีกสิ เร็ว"

มิถุนาอ้าปากครางหอบหายใจ เมื่ออีกฝ่ายหยุดกระแทกเขาแต่กลับให้เขาขมิบรัดท่อนเนื้อให้แรงขึ้น น่าอาย แต่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากทำตามความต้องการนั้น มิถุนาค่อยๆเกร็งสะโพกบีบรัดเอ็นเนื้อร้อนของอีกฝ่ายอย่างอับอาย

“อา...”

จอมทัพยิ่มกริ่ม เมื่อนายแบบหนุ่มขมิบตอดรัดเขาจนเขาแทบทนไม่ไหว จากนั้นก็เป็นฝ่ายทรุดตัวกองลงกับเตียงอย่างหมดแรง จอมทัพโน้มตัวลงไล่จูบไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่า ท่อนแขนแกร่งรั้งสะโพกขึ้นก่อนดำเนินบทรักต่ออย่างช่ำชอง ทุกครั้งที่เขาขยับ จะได้ยินเสียงครางอื้ออึงอย่างน่ารักจนแทบอดใจไม่ไหว น่าสงสารแต่ก็น่ากลั่นแกล้ง มิถุนาช่างหอมหวานจนแทบคลั่ง รูปร่าง หน้าตา ไม่ผิดเพี้ยนไปจากผู้หญิง แถมตอนนี้ก็ยังถูกเขากระทำไม่ผิดจากผู้หญิงเหล่านั้น แต่กลับดูน่ารักจนอยากจะทำรักซ้ำๆให้สลบคาอกไปเสียจริง

ช่องทางรักถูกกระแทกย้ำๆซ้ำๆไม่หยุด จอมทัพกระหน่ำส่งท่อนเอ็นแข็งของตนเข้าไปอย่างถี่ยิบ มิถุนาปฏิเสธไม่ได้ว่าความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับความเสียวซ่านนั้นช่างวาบหวามในอกและร้อนรุ่มดั่งเปลวไฟ ร่างบางกระตุกก่อนปลดปล่อยออกมาในที่สุด แต่ถึงแม้มิถุนาจะแตะปลายขอบฟ้าแล้ว จอมทัพก็ไม่หยุด เอวบางถูกจับแน่น ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะสอดท่อนเนื้อเข้าลึกขึ้นกว่าเดิม และขยับแรงขึ้น แรงขึ้น จนมิถุนาแทบขาดใจตาย อารมณ์แสนเชี่ยวกรากดำเนินมาจนวินาทีสุดท้าย จอมทัพขยับสอดใส่อย่างบ้าคลั่ง ไม่กลัวช่องทางบอบบางจะช้ำ มาเฟียหนุ่มกระตุกก่อนปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางร้อนทุกหยาดหยด...


“อาาาส์"


มิถุนารู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนในช่องท้อง เช่นเดียวกับท่อนเนื้อที่ยังคงเต้นตุบๆอยู่ในร่างของเขา มิถุนาหอบหายใจถี่ๆ ฝันร้ายจบลงแล้ว ร่างบางถูกกระชากขึ้นมาป้อนจูบอีกครั้งทั้งๆที่สติรางเลือน เขาสะดุ้ง เสียววาบเมื่อจอมทัพถอนท่อนเอ็นออกไป ช่องทางรักกระตุกถี่ยิบร้องหาส่วนเติมเต็ม น้ำรักบางส่วนไหลย้อนออกมา เขานอนหมอบอยู่ท่านั้นขยับไปไหนไม่ได้ เจ็บ...เจ็บเหลือเกิน แต่เจ็บที่ใจมากกว่า มิถุนาได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่อย่างนั้น

ไม่เหลืออะไรแล้ว...

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขยับตัว เสียงหัวใจยังคงเต้นกระหน่ำ ช่องทางรักนั้นยังเหมือนมีของของอีกคนสอดเสียบอยู่ แต่เสียงน้ำที่ไหลมาจากชาวเวอร์รูมเป็นเหมือนเสียงปลอบขวัญว่าทุกอย่างจบลงแล้ว คนใจร้ายคนนั้นหยุดแล้ว...

มิถุนาค่อยๆพลิกตัวนอนหงาย ด้านหลังที่แฉะชื้นนั้นเต็มไปด้วยคราบแห่งความเจ็บปวด มือบางเอื้อมแตะมันช้าๆ ความแสบที่แล่นริ้วขึ้นมาทำเอาแทบเจียนตาย ดวงตากลมโตปิดลงอย่างหมดแรง...และเขาก็หมดสติไปโดยไม่รับรู้อะไรอีกเลย...










TBC.



โอ้ยยย มาต่อแล้วค่ะ ตอนก่อนคนอ่านเยอะเหนือความคาดหมาย ดีใจมากๆเลย  :o12:
มาต่อให้ตอนนี้หวังว่าจะถูกใจนะคะ ยาวนะ เราพิมพ์ไว้ตั้ง 12เอสี่ แต่แหม เล่นฉากอัศจรรย์เกือบครึ่งเรื่อง เหอเหอ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ บวกเป็ด กดบวก และทุกๆจำนวนคนอ่านเลยนะคะ
เวลาเห็นคนอ่านเพิ่มขึ้น คอมเม้นท์ที่เยอะขึ้น ก็ดีใจมากๆและอยากต่อไวๆ แต่เพราะงานเย้อะเยอะ วันนี้ได้ลาครึ่งวัน เลยรีบกลับมาต่อให้

ส่วนอิมเมจของน้องมิที่รักของทุกคน (ฮ่าๆๆ ตกใจมากที่ทุกคนกรีดร้องมิขนาดนั้น จริงๆเวลาเรียก มิ มิ มิ แล้วมันน่ารักมากเลยเนาะ)
เราก็คิดว่าจะเป็นคนนี้ค่ะ



ส่วนคุณมาเฟียจอมทัพ หายากมากกกกก จริงๆเราชอบแบบ แดเนียล โอ นะคะ แต่หน้าฝรั่งไป
เลยคิดว่าจะเอาแนวๆ ท็อป บิ๊กแบง หรือ อาเล็ก น่ะค่ะ
แต่ท่าทางเป็นท็อปจะโฉดชั่วสมเป็นท็อปมากกว่า แต่ท็อปก็ยังไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด
จริงๆอยากได้แบบ ป๋าอาซามิ (you're my loveprize in viewfinder) แต่ก็กลัวจะไปแย่งพระเอกของหนูทาคาบะ อิอิ
เอาเป็นว่าใครมีคุณจอมทัพในความคิดเป็นแบบไหนเอามาแชร์กันนะคะ บอกตรงๆไม่อยากให้หนูมิเป็นม่ายอิมเมจเลยค่ะ 555
คุณจอมทัพก็อย่างที่บอกนะคะ โหด โฉด ชั่ว เป็นมาเฟีย ลูกครึ่ง หล่อ สูง ตี๋ๆคมๆหน่อย ขาว แล้วก็หน้าดุ (อาซามิเลยทีเดียว)

เจอกันตอนต่อไปค่า
ใครเม้นท์ยาวจะรักมาก เพราะนั่งแต่งมาตั้งแต่บ่ายสามจนถึงสองทุ่มครึ่ง!

ล้อเล่นนะคะ รักทุกคนเลยจ้ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-09-2013 23:14:01 โดย kyliewonderland »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
 :ling3: :ling3: สลบไปแล้วววว ใจร้ายยย

ออฟไลน์ wiwari

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 420
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-1
มิ น่าสงสารอะ  :mew6: นายจอมทัพนี่ใจร้ายมากกกกกกก  :angry2:

ออฟไลน์ leknoey

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 248
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-2
พระเอกเลวได้ใจ  :beat:
น่าสงสารนู๋มิจังเลย ตอนแรกก็โดนซะแล้ว  :mew2:
แต่เราชอบนะ คึคึ :haun4:
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆน้า อยากอ่านแล้ววว  :katai4: :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
พระเอกเลวได้ใจมาก เลวอย่างมีระดับ สมเป็นมาเฟียเลย

ถ้าประมาณนี้อิมเมจของ Danial Wu ลอยมาเลย
 http://ww.6to23.com/uploadfile/pic/uploadpics/200904/wuyanzu05.jpg

หล่อ เลว ชั่ว ไม่เกรงใจใคร ฟีโรโมนล้นเหลือ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด