The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018  (อ่าน 440554 ครั้ง)

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สมัครมาเพื่อพี่ยนะเนี่ย  สมัครตั้งนาน 555555  มาเป็นกำใจให้พี่เลย  พี่ aon  :-[

แม้จะมีความรู้สึกว่าตัวเองมาช้าก็เถอะ :sad4:

ยังไงก็ยังมีความหวังว่าพี่จะมาทำให้ธัน กับเฟี้ยต มีชีวิตในความทรงจำของพวกเรานักอ่านต่อนะครัชชชช

ขอบคุณพี่ aon มากๆ

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
คิดถึงเฟี้ยต  คิดถึงธัน  คิดถึงคนเขียน  :hao5:

ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
ตามอ่านมาสามวัน สามคืน ล่ะ



และจะมานั่งรอ นอนรอ คนเขียนมาต่อ


ออฟไลน์ kuroyuriyami

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
    • Kuroyuri Yami
พึ่งจะกลับมาสิงนิยายแล้วได้เจอกับนิยายเรื่องนี้ตอนที่คนเขียนประกาศขอหยุดยาว    :katai1:  :ling1:  :z3:

ไม่เป็นไรค่ะ เราเข้าใจความรู้สึกนะคะ แต่นิยายเรื่องนี้สนุกมากเลยแล้วที่อ่านมาเราไม่เคยคิกว่าคุณแต่งได้ไม่มีคุณภาพเลยนะคะ

มองเห็นความใส่ใจของคนเขียนทุกตอนเลยค่ะ ชอบมากๆ แถมได้ความรู้ใหม่เพียบเลย  o13

โดยส่วนตัวชอบนิยายแนวแฟนตาซีมากกกก.   แต่มันก็หาอ่านยากมากเลยค่ะ แถมเรื่องที่ถูกใจก็น้อย แต่เราพูดเลยว่าเรื่องนี้ถูกใจมาก อ่านแล้ว ออกไม่ได้เลยค่ะ นี่ก็อ่านดต้รุ่งมาสองสามคืนเลย

เราชอบสำนวนการเขียนและวิธีดำเนินเนื้อเรื่องมากเลยค่ะ  อ่านง่าน เข้าใจง่าย แถมจินตนาการแล้วเห็นภาพด้วย

เนื้อเรื่องสำหรับเราก็ไม่ยาวไปนะคะ ปกติเป็นคนชอบอ่านเรื่องยาวๆ อยู่แล้วค่ะ ยาวที่ว่าไม่ได้ดูที่จำนวนหน้าในเว็บนะคะ เราดูที่จำนวนตอน เห็นมีเป็นร้อยตอนอย่างเรื่องนี้นี่ฟินมากค่ะ ไม่ได้ยืดแถมไม่น่าเบื่อด้วย  พลอตวางไว้ถึงพันตอนก็ช่าง แต่เรื่องนี้เราจะรอติดตามจนจบค่ะ

ไม่รู้ว่าคนเขียนจะกดเข้ามาอ่านอีกรึเปล่า แต่เรารักคนเขียนพอๆ กับที่รักตัวละครและนิยายของคุณเลยนะคะ  ถึวตอนนี้จะท้อแท้แต่อย่าท้อถอยแล้วหมดหวังนะคะ

จะรอคอยการกลับมาของคุณเสมอค่ะ

 :o8:  :L1:   :กอด1:


ปล. ปกติเราไม่ได้เม้นเท่าไหร่ แต่เราอยากให้กำลังใจคนเขียนมากๆ ค่ะ อย่ามองแค่ว่าคนติดตามน้อยเลยท้อเลยนะคะ. อย่าลืมว่าไม่ว่ายังไงก็มีคนที่คอยติดตามและรอคอยคุณอยู่เสมอเหมือนกันค่ะ

ออฟไลน์ Mozth35

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 11
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เค้าคนเขียนอยู่นร้าๆๆๆ
 รออย่างมีความหวังว่าจะกลับมาเขียนต่อ :mew2:

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
คิดถึงเฟี้ยตธันอีกแล้วววววว   คิดถึงคนเขียนคูณสอง  :-[

ใช่เราต้องมีหวัง

ออฟไลน์ kareepup

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 13
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สนุกมากเลย เพิ่งได้อ่าน อ่านรวดเดียวจนจบเลย รอติดตามต่อไปนะ คนเขียนเขียนดีมาก ภาษาสวยอ่านเข้าใจง่าย คำผิดน้อย แล้วก็วางโครงเรื่องแน่นมาก ทุกอย่างมีการวางแผนที่ดีไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนิยายเรื่องแรก...ชื่นชมความเก่งกาจนี้นะคับ

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
มาบ่นๆ ว่าคิดถึงอีกสักรอบบบ  คิดถึงจริงๆ นะ  :sad11:

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
มาอีกแล้ว 5555  :laugh:   คิดถึงเฟี้ยต ธัน คนเขียนด้วย จีจีน่าาาา :กอด1:

ออฟไลน์ wavalove

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะ ครับ


คิดถึง ธัน อ่าา 


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ SOLARBEAM

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อยากให้คนเขียนมาต่ออ่ะ เดือนละตอนก็ยังดี

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
รอ  ฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด  เธอจะมา เธอจะมาเมื่อไร นัดกันไว้ทำไมไม่มา  :katai5:  เพลงสมัยลูกเสือสำรอง  :m20:  ไม่เกี่ยวเนอะ แค่จะบอกว่ามารอจีจีนะ  :กอด1:

ออฟไลน์ Peromomo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกเลยที่มาเม้น  พึ่งอ่านจบไปเป็นเรื่องที่ให้ได้คิดตลอดเวลามีอะไรยากเกินคาดเดา
ไม่เหมือนทุกเรื่องที่อ่านมาที่จะเน้นคู่หลัก เเบบนี้สนุกให้ความรู้สึกใหม่
เราจะรอเมื่อคนเขียนพร้อมต่อนะ   :ling2:

ออฟไลน์ thank_it

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สนุกมาก อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาแม้จะเสียดายที่ไม่ได้แต่งต่อจนจบ  แต่ก็รู้สึกดีที่ได้อ่าน ชอบมากๆ เป็นกำลังใจให้นะสู้ๆ o13

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
รออออออออ  รอคอยการกลับมา :m15:

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
มาคอยกดดัน เอ๊ย ให้กำลังใจคนเขียนให้กลับมาต่อกันเถอะ  :laugh:

ออฟไลน์ Lovee

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เรามารออออ เราสมัครเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ กลับมาต่อน้าาาาา :hao5:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
เสียใจจังที่ตะบี้ตะบันอ่านจนสุดท้ายแร้วไม่ได้อ่านต่อ เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากที่ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้อีก

หวังว่าสักวันจะมีปาฏิหาร์ TT

ออฟไลน์ boyhoy001

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 14
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
หลังจากตามอ่าน นิยายเรื่องนี้มา 2 วัน สนุกมากเลย จะเก็บเฟียต ธัน กันต์ แทน ปัน ไว้คิดถึง  ชอบอ่ะ o13 :L2:
แนวเกมออนไลน์ยิ่งชอบไปใหญ่ :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ makiri

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
สวัสดีคะคุณอ้น 

หลังจากทำตัวเป้นนักอ่านเงามานาน ได้โอกาสที่จะได้คอมเมนท์สักที
เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านนิยายที่ห้องโพสจบแล้ว
เพราะสามารถอ่านได้แบขสบายใจว่าเรื่องนี้จบแน่นอน
เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เข้ามาอ่าน
เริ่มเรื่องมา เห้ยนิยายออนไลน์ วายด้วย หาอ่านแบบนี้มานาน
นิยายแนวแฟนตาซีออนไลน์หาอ่านยากมากคะ พอเริ่มอ่าน
ภาษาเขียนได้อ่านง่ายเข้าใจไม่วกวน
คนเขียนช่วงนั้นแนะนำว่าเป็นงาตเขียนเรื่องแรก
เราว่ามันดีมากๆ หายากน่ะคะ เขียนครั้งแรกจะถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆผ่านตัวหนังสือให้เรารู้สึกอน และสนุกไปกับตัวละคร
ตัวเอกของเรื่องมีลักษณะที่น่าสนใจ การดำเนินชีวิตชวนให้ติดตาม
เมื่อเข้าเล่นเกมส์เาจดูบังเอิญมากไปหน่อยในพารเป็นหนึ่งในคนที่ได้รับเลือก แต่เมืรอเข้ามาในเกมส์ ไม่ๆด้เขียนให้
เฟี้ยต มีความโชคดีเกินเหตุ ดต่ทุกอย่างเกิดจากการคิดของเฟี้ยตที่จะดำเนินการต่างๆอย่างมีแบบแผน
ถึงดม้บ้างครั้งจะลุดจากลักษณะของตัวเองไปบ้าง
ดต่โดยรวมก็ดูชัดเจน ลำดับเหตุกาณ์ได้ดี
เนื้อเรื่องน่าสนใจใช้ไผ่เป็นเงื่อนไขในการเล่นเกมส์  อ่านแล้วสนุก ลุ้นทุกตอน
ยิ่งตอนฉากต่อสู้ สนุกลุ้นนนนนนนนน  มันส์มากเลยคะ
ตัวละครอื่นก็น่าสนใจ แสดงอารมณ์ความรู้สึก ได้ดีมาก
แต่การบรรยายสภาพแวดล้อมน้อยไปนิดน่ะคะ บ้างทีอ่านไปแล้วยังนึกสภาพไม่ค่อยออก แล้วให้ความรู้สึกว่า เกมส์นี้คนเล่นน้อยจัง เหมือนเฟี้ตไปที่ไหนไม่เจอคน ไม่เจอผู้เล่น ถึงจะมีบ้าง แต่เราก็ว่าดูน้อยไป หรือจะเป็นเพราะว่าเพิ่งเริ่มเกมส์ก็ไม่รู้
อะไรอีกดีละ.....ความสัมพันธ์ของตัวละคร แต่ละตัว
เปิดตัวได้สนใจมากๆคะ  ทั้ง ปัน แทน ธัน กันต์ (ชื่อคล้องดีเนอะ)
ไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อ อยากment ยาวๆให้สมกับความตั้งใจของคนเขียน
 แต่เราสนุกมาก ตามอ่านมาสี่วัน แอบผิดหวังที่เรื่องไม่จบ
แต่เราก็จะรอ เพราะติดใจเรื่องนี้ไปแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนน่ะคะ
เมื่อว่าง มีแรงบรรดาลใจ มีกำลังใจที่จะเขียนแล้ว
รีบกลับมานะคะ เราเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่รอคนเขียนอยู่
ทั้งนักอ่านที่มา mentให้กำลังใจคุณเสมอ และนักอ่านเงา
ถึงแม้จะมีคน ment น้อย ไม่ๆด้หมายความว่าเรื่องของคุณไม่สนุก
ดูยอด view ที่เข้ามา ก็รู้ว่ามีคนสนใจ งานของคุณยังมี ment มากกว่านิยายบ้างเรื่อง ที่เราคิดว่าดีมากๆ ยเดviewน้อย
แต่เรื่องอ่านแล้วฟิน บ้างที่ ment ก็อาจไม่ใช่ตัวบ่งบอกที่ดีเสมอไปน่ะ
อยากให้คนเขียนสู้ๆต่อไป เราขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ
เฝ้ารอผลงานดีๆ มีคุณภาพ มีที่อยากพิมพ์อีกเยอะ
แต่คงถ่ายทอดได้ไม่ดี คงได้แค่ ขอโทษที่ไม่mentเยอะ
แต่ก็จะ รอรอรอรอรอรอรอรอรอรอ กลับมาเขียนไวๆนะคะ


ปล. ย้ำอีกครั้ง เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกก
     คนเขียนแต่งได้ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ิ     
...คำผิดเยอะขออภัย แก้ในมือถือลำบาก  รักคนเขียน...

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
บทที่ 187 The way we found

   ผมจำไม่ได้ว่าผมเริ่มเขียนบันทึกประจำวันในเกมนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ โดยนิสัยผมเป็นคนชอบบันทึกเรื่องราวไว้ด้วยตัวหนังสือมากกว่าการจดจำอยู่แล้ว หลายครั้งที่เราย้อนกลับมาอ่านตัวอักษรในสิ่งที่ได้บันทึกไว้ เราอาจจะพบว่าความจริงมีเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ เกิดขึ้นมากมายในระยะเวลาที่แสนยาวนาน มันคงน่าเสียดายถ้าเราจะปล่อยสิ่งเหล่านั้นหล่นหายไปตามกาลเวลา


   เฟี๊ยตและธันได้รับการรักษาจากลุงหัสดินจนหายดี อันที่จริงจะเรียกว่าหายดีก็คงจะไม่เต็มปากเต็มคำเท่าไหร่ เฟี๊ยตกลับมาเป็นคนหลังจากย้ายสำมะโนครัวไปเป็นมนุษย์หินไปเสียนาน ส่วนธันก็เลิกเป็นก้อนควันสีดำเดินได้ด้วยเช่นกัน ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปได้ด้วยดี

   เรื่องราวตลกร้ายที่สุดของบันทึกบทนี้ คือ เฟี๊ยตจำเรื่องราวตอนที่ตัวเองแข็งเป็นหินไม่ได้เลยสักอย่าง ส่วนธันก็จำเหตุการณ์ตอนที่ตัวเองกลายเป็นมนุษย์ผีสิงนั่นไม่ได้เลยสักนิด ส่วนคนที่จำได้นี่นั่งอยู่ตรงนี้ จะเล่าจะบอกอะไรไปก็ดูกระอักกระอ่วนไปเสียหมด คำพูดหรือการกระทำบางอย่างที่เกินขึ้นในตอนนั้น มันก็ยากที่จะตัดสินใจว่าจะเปิดเผยให้เจ้าตัวทั้งสองรู้หรือไม่ดี


   เราทั้งสามคนตัดสินใจจะอยู่พักฝึกซ้อมวิชากับอาจารย์ลุงนี่จนกว่าจะพร้อมก่อน ถ้าพูดจากลักษณะแล้ว ผมคิดว่าเฟี๊ยตกับธันอยู่ในสถานะที่ห่างไกลจากคำว่าพร้อมมาก

   ธันเล่าให้ฟังว่ารู้สึกเหมือนตัวเองมีพลังพลุ่งพล่านมากกว่าเคย เวลาที่จะปลดปล่อยจักระเพื่อต่อสู้ ต้องใช้สติและสมาธิมากเป็นพิเศษ อาจารย์ลุงอธิบายให้ธันฟังถึงความพิเศษของธันที่มีในตัวเอง แต่กลับกลายเป็นว่า เจ้าตัวการจริงๆ ได้มีโอกาสล่วงรู้ความลับของตัวเองน้อยกว่าผมที่นั่งหัวโด่อยู่ข้างๆ เสียอีก ดูเหมือนลุงหัสดินจะจงใจที่จะเว้นเนื้อหาบางส่วนไว้ไม่ให้ไอ้ธันมันรู้ ถ้าจะให้ผมเดา ผมคิดว่าลุงคงไม่อยากให้ธันใช้ความสามารถตัวเองอย่างขาดสติ ซึ่งถ้าเป็นด้วยเหตุผลนั้นจริง ผมคงเห็นด้วย แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์มากขนาดไหน เพราะก่อนหน้านี้ ธันเองก็ไม่เคยรู้อะไรมาก่อน แต่ก็สามารถปลดปล่อยพลังลึกลับออกมาได้มากมาย

   ส่วนเฟี๊ยตนี่เรียกได้ว่าสาหัสกว่าธันเยอะ ตั้งแต่เฟี๊ยตฟื้นกลับมาหลังจากที่ตื่นออกไปจากเกมตอนรักษาเสร็จ ลุงก็บอกเฟี๊ยตถึงข่าวร้ายเรื่องที่เฟี๊ยตจะไม่สามารถใช้จักระได้อีก เชื่อไหม ผมว่าเฟี๊ยตแสดงอาการตกใจน้อยกว่าตอนที่ผมรู้ตัวว่าต้องเข้ามาเล่นเกมนี้เสียอีก สาบานว่าเห็นหน้าเฟี๊ยตขมวดคิ้วอย่างคิดหนักแค่แป๊บเดียวก่อนจะคลายสีหน้ากลับมาเป็นปรกติ ปรกติจนเริ่มคิดแล้วเนี่ยว่าตกลงเฟี๊ยตมันคิดน้อย หรือว่าผมคิดมากไปเองกันแน่ แต่ก็สรุปว่าช่างเถอะ ขอให้เฟี๊ยตมันโอเคก็พอ


   พวกเราพักอยู่กับลุงร่วมเดือนได้ ผม เฟี๊ยต และธันสลับกันออกจากเกมไปประมาณคนละสามสี่ครั้ง พูดถึงเรื่องเกมแล้วผมก็คิดหนัก เพราะดูเหมือนหลังๆ พวกผมจะเหน็ดเหนื่อยกับความฝันนี้มาก จนรู้สึกว่าตัวเองทุ่มเทให้กับมันมากกว่างานประจำของตัวเองเสียอีก

   ผมเริ่มคุยกับหัวหน้าว่าจะขอเข้าออฟฟิศน้อยลง ซึ่งหัวหน้าก็เข้าใจดีเพราะสายงานผม เน้นแค่รับผิดชอบงานของตัวเองให้เสร็จก็พอแล้ว เฟี๊ยตก็ดีหน่อยที่รับงานพาร์ทไทม์อยู่ แต่ก็เห็นว่ายังไปทำงานตามปรกติ มันบ่นๆ ให้ฟังว่าเป็นห่วงคนไข้ ซึ่งผมก็ไม่เคยซักไซ้ไล่เลียงในรายละเอียดมากนัก ส่วนไอ้ธันนี่ง่ายที่สุดเลย มหาวิทยาลัยของมันปิดเทอม มันบอกว่าพอมันตื่นไปมันก็นอนต่อ เออ ตลกดี


   สถานที่ที่พวกเราอยู่กันก็คือฐานทัพใต้ดินที่ลุงพาเฟี๊ยตและธันมารักษาตั้งแต่แรกนั่นแหละ ลักษณะของมันเหมือนที่อยู่อาศัยใต้ดินที่มีห้องหับซับซ้อนกันเต็มไปหมด ตลอดเวลาที่พวกเราสามคนไล่ตามเต่าเจ้าปัญหาตัวนั้นไปตามทุ่งหญ้าแห้งแล้งข้างบนนั่น ไม่มีใครคิดเลยว่าใต้แผ่นดินจะซ่อนไว้ด้วยทางเดินลับใต้ดินที่มีอากาศเย็นสบายทั้งกลางวันและกลางคืนแบบนี้

   ฐานทัพลับหรือที่เกมนี้ใช้คำว่า Dungeons นั้นกระจายอยู่ทั่วไปในเกมแห่งนี้ จากการสัมภาษณ์นายไบเบิ้ล ฐานทัพลับหรือดันเจี้ยนมีลักษณะที่ต่างไปกับวิหารที่ประจำอยู่แต่ละเมืองในหลายลักษณะ แต่หลักๆ คงจะอยู่ที่ฐานทัพลับเป็นสถานที่ที่ผู้เล่นจะไปหรือไม่ไปก็ได้ โดยส่วนใหญ่มักไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์การการเก็บไพ่สูงสุด ในขณะที่วิหารศักดิ์สิทธิ์นั้นเห็นได้ชัดว่าจำเป็นมากต่อการเคลียร์เกม เพราะมักจะมีการ์ดสูงสุดซ่อนอยู่เป็นธรรมดา


   กิจวัตรประจำวันของพวกเราสามคนผ่านไปแบบซ้ำซากตามเดิมทุกวัน โดยในช่วงเช้าจะเป็นตารางการฝึกของธัน ผมและเฟี๊ยตจะอยู่ที่พักกันสองคน ในช่วงแรกๆ พวกเราก็นำไพ่ที่มีมาปรึกษาและวางแผนการรบกัน เฟี๊ยตเป็นมนุษย์ที่มีระบบความคิดซับซ้อนมาก มันชอบพูดถึงชื่อสงครามแปลกๆ หรือไม่ก็เป็นนายพลนายพันอะไรของมันก็ไม่รู้ ผมว่าเฟี๊ยตเนี่ยเป็นผู้เล่นประเภทที่เรียกว่า ถ้าเป็นมิตรก็ดีใจหาย แต่ถ้าเป็นศัตรูก็คงร้ายจนน่ากลัว

   ตอนบ่ายเป็นคิวของเฟี๊ยตไปฝึกกับลุงหัสดินบ้าง ผมกับธันก็นอนเฝ้าฐานทัพกันต่อไป ส่วนใหญ่พอธันกลับมาถึงก็จะนอนแผ่อย่างหมดแรง แต่ก็มีบางทีที่มาชวนผมฝึกฝนกำลังท้าตีท้าต่อยบ้าง ผมก็ได้ฝึกการต่อสู้ไปด้วยในตัว ถ้าเฟี๊ยตเป็นฝ่ายบุ๋น ธันก็คงเป็นฝ่ายบู๊ แต่ก็ไม่ได้เรียกว่าบู๊จ๋าจนไร้สติ การเคลื่อนไหวหรือรูปแบบการจู่โจมของมันจะคาดการณ์ได้ยากอยู่พอสมควร ในความเห็นผม ผมว่ามันเก่งอยู่พอตัวเลยนะ


   ดูเหมือนว่าผมจะเข้าได้ดีกับเฟี๊ยตและธันมากกว่าที่ผมคิดไว้ตอนแรกเสียอีก ตอนแรกผมคิดว่าการจะหาเพื่อนร่วมทีมในเกมที่ต้องแก่งแย่งแข่งกันอย่างนี้น่าจะยาก แต่พอเอาเข้าจริงแล้ว เฟี๊ยตและธันดูจริงใจมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ บางทีอาจเป็นเพราะที่พวกเราสามคนผ่านเหตุการณ์เฉียดตายมาด้วยกันก็ได้ ธันดูเป็นคนโผงผางอยู่บ้างในบางที แต่ก็ดูจะเข้าถึงง่ายและสบายๆ มากกว่าเฟี๊ยต ในขณะที่เฟี๊ยตที่ดูเหมือนภายนอกจะสนิทกับผมมากกว่า แต่บางที เฟี๊ยตจะมีแววตาที่แสดงออกถึงความเคลือบแคลงสงสัย ซึ่งผมก็ไม่ประหลาดใจเท่าไหร่ ตัวผมเองเป็นคนไม่ค่อยเปิดเผยชีวิตส่วนตัวเท่าเฟี๊ยตอาจจะไม่ไว้ใจด้วยเหตุผลนี้

   หนึ่งในการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดของพวกเราในช่วงนี้ คือ พวกเราตัดสินใจรวมตัวเป็นทีมเดียวกัน และตอบตกลงข้อเสนอในการเข้าร่วมสภาแห่งอิสรภาพ นั่นหมายความว่า หลังจากนี้พวกเราอาจจะถูกจับตามอง หรือแม้กระทั่งมีราคาค่าหัวเป็นของตนเอง ซึ่งเรื่องนั้นผมก็ชินเสียแล้ว ผมหวังเพียงข้อเดียวก็แต่ว่า การตอบตกลงในครั้งนี้จะไม่นำมาซึ่งความล่มสลายของมิตรภาพอย่างทีมเก่าของผมได้พบเจอมา

   ปัญหาใหญ่ของการรวมกลุ่มของพวกเราไม่ได้อยู่ที่การวางแผนเดินทาง การแบ่งผลประโยชน์ หรือยุทธวิธีการสู้รบเลยสักนิด แต่กลับเป็นชื่อทีม ใช่! เฟี๊ยตกับธันนั่งเถียงกันเป็นคุ้งเป็นแควร่วมครึ่งชั่วโมงว่าจะตั้งชื่อทีมเราสามคนอย่างไร ธันอยากได้เป็นแนวที่ฟังดูยิ่งใหญ่ แข็งแกร่ง น่าเกรงขาม ส่วนเฟี๊ยตอยากได้แนวที่ดูเป็นปริศนา ลึกลับ เข้าถึงยาก ซึ่งความคิดของไอ้คนคู่นี้มันตรงกันข้ามกันอย่างสุดขั้ว แล้วมันจะรวมกันมาเป็นชื่อทีมได้ยังไง ผมเลยปล่อยมันนั่งเถียงกันไปอย่างนั้นแหละ แต่ถ้าถามผม ผมอยากได้ชื่อที่สิ่งที่แสดงเหตุการณ์หรือเรื่องราวสำคัญระหว่างพวกเรามากกว่า เหมือนเป็นชื่อที่ฟังแล้วอาจจะดูธรรมดา แต่มันเป็นสิ่งพิเศษสำหรับพวกเราสามคน


   “เห็นด้วย”

   “ไม่เห็นด้วย”

   “งดออกเสียง”


   “ไม่เห็นด้วย”

   “เห็นด้วย”

   “งดออกเสียง”
   

   “เห็นด้วย”

   “ไม่เห็นด้วย”

   “งดออกเสียง”


   “ไม่เห็นด้วย”

   “เห็นด้วย”

   “งดออกเสียง”


   “โว๊ยยยยยยยยยยยยยยย เมื่อไหร่จะได้ข้อสรุปเนี่ย คนนึงก็เห็นด้วย อีกคนก็ไม่เห็นด้วย พออีกคนเห็นด้วย อีกคนก็ไม่เห็นด้วย แถมให้คนที่งดออกเสียงก็ไม่ยอมออกเสียงมันตลอดเวลา”

   เด็กหนุ่มเจ้าของคิ้วเข้มโวยวายขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นเอามือทุบไปบนโต๊ะที่ทำด้วยดินเหนียวอย่างไม่จริงจังนัก ท่าทางของธันดูแฝงไปด้วยความรำคาญมากกว่าจะโมโหอย่างจริงจัง

   “ก็ชื่อมึงมันห่วย พอกูเสนอชื่อดีๆ มึงก็ไม่เอา แล้วจะมาบ่นทำไมวะ เห็นไหม ขนาดกันต์ยังทนออกเสียงให้ชื่อเห่ยๆ ของมึงไม่ได้เลย”

   ชายหนุ่มเจ้าของตาชั้นเดียวยักคิ้วให้เพื่อนอีกคนอย่างกวนประสาท พร้อมกับพยักเพยิดไปทางเพื่อนคนสุดท้ายในทีมอย่างสะใจ

   “เฮ๊ยยย ไม่ใช่อย่างนั้นนะเว้ย คือไม่ได้ชอบ แต่ก็ไม่ใช่ไม่ชอบ คือจะให้ใช้ก็ได้ แต่ถ้าเลือกได้ก็ไม่ใช้ดีกว่า งงปะวะ” เจ้าของชุดดำแซมน้ำตาลตอบแก้ตัว

   “มึงไม่ต้องพูดมากเลยเฟี๊ยต กันต์มันก็งดออกเสียงชื่อที่มึงคิดเหมือนกันนั่นแหละ” เด็กหนุ่มหันมาชี้นิ้วไปทางเพื่อนคนแรกอย่างหมายมาด

   “ส่วนมึงก็พอกันเลย ไหนมึงลองเสนออะไรให้กูฟังสักอย่างซิ๊ เอาแบบที่มึงจะไม่งดออกความเห็น” ธันหันไปเอาเรื่องกับเพื่อนอีกคน

   “กูเสนอให้ทีมเราไม่ต้องมีชื่อทีมจนกว่าจะมีใครนึกชื่อทีมที่ดีพอที่จะทำให้สมาชิกของทีมทุกคนยอมรับได้และลงมติเห็นด้วยเป็นเอกฉันท์” กันต์ตอบพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ


   “เห็นด้วย”

   “เห็นด้วย”

   “เออ เห็นด้วยก็ได้วะ!”


   “ไอ้ธัน ไอ้เฟี๊ยต ไอ้กันต์ อยู่ไหนกันวะ พวกเอ็งมาหาข้าที่ห้องโถงหน่อย” เสียงตะโกนดังกังวานไปมาตามทางเดินใต้ดินที่พวกเขาอยู่จนคุ้นเคย

   “นี่ก็อีกคน วุ่นวายชะมัด” ธันพึมพำเบาๆ พร้อมกับท่าทีรำคาญน้อยๆ

   “ข้าได้ยินนะเว้ย ไอ้ลูกกระเปี๊ยก รีบมาห้องโถงให้ไว ก่อนที่ส้นเท้าข้าจะเคลื่อนที่ไปหาเอ็งแทน” เสียงนั้นดังต่อมาอย่างรู้ทัน

   “รีบไปกันเถอะ พรุ่งนี้จะเริ่มต้นออกเดินทางต่อไปเมืองมีนาคมแล้ว ลุงคงมีอะไรอย่างจะบอกก่อนจะไม่ได้เจอกันอีก”

   เฟี๊ยตยันตัวลุกยืนขึ้นก่อนจะเดินออกไปจากห้องเป็นคนแรก ธันที่ลุกอยู่ก่อนแล้วส่ายหัวน้อยๆ พร้อมกับเดินตามไปอีกคน ในขณะที่กันต์เดินออกไปด้วยสีหน้าเรียบๆ เป็นคนสุดท้าย


   การเดินทางครั้งใหม่จะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
กลับมาแล้วครับ คิดถึงผมบ้างไหม ^ ^

พยายามจะลงสักอาทิตย์ละ 2 ตอนนะครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ :))

ออฟไลน์ nun.sj

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ้ายยยยยยยยย กลับมาแล้ว :mew1: :katai4: :impress2:

ออฟไลน์ shikyu3211

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-1
ในที่สุดก็กลับมา  :mew1:

ออฟไลน์ sosad

  • >GuanOyze<
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 77
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
กลับมาแล้ว ดีใจจัง
 :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ fanglest

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
สารภาพเลย เราเลิกอ่านไปนานเหมือนกัน เพราะเนื้อเรื่องมันย้ำที่
แต่แล้วในช่วงนั้นก็ได้ไปอ่านนิยายแปลเรื่องlegendary moonlight sculptor (เขียนถูกปะ)
แล้วก็ได้ไปอ่านอีกหลายๆเรื่องมา จนติดเรื่องเกี่ยวกับเกมเลยทีเดียว
พอมาอ่านในเว็บนี้ เอะ เหมือนว่า เลิกแต่งนี่ อัพเดทตอนใหม่แล้วเหรอนี่
ลองไปอ่านดูสักหน่อยจะเป็นไรไป
อะนะ ถ้าเราได้อ่านอีก เราจะมาเม้นต์เป็นกำลังใจให้นะ
สู้ๆ
สองตอนต่อสัปดาห์ใช่ปะ จะรอติดตามนะจ๊ะ
สู้ๆนะคนเขียน
 :L2:

ออฟไลน์ gessuriyong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
กลับมาแล้ววว   :กอด1:  ดีใจจัง  ขอบคุณพี่ aon  ขอบคุณมากกก  :heaven

ออฟไลน์ akeins

  • ชีวิตเรา Undo ไม่ได้
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
กลับมาแล้วดีใจมากๆๆๆๆๆเลย
คอยเปิดเข้ามาดูเป็นประจำว่าจะมาต่อเมื่อไหร่
 o13 o13 o13
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ thank_it

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ขนลุก ตื่นเต้น ดีใจ  ไม่คิดว่าจะกลับมาต่อ ขอบคุณมากๆที่กลับมา จะคอยติดตามและเป็นกำลังใจให้ สู้ๆ  o13 :hao5:

ออฟไลน์ korinasai

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
ดีใจที่กลับมา สามเกลอเก่งขึ้นแล้ว
เดินทางต่อไป เป็นคนกลางอย่างกันต์นี่ ลำบากใจเนอะ
 :m20: :m20: :m20:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด