บทพิเศษของสองเรา 2
บางอย่างต้องเฉยเอาไว้ก่อน
ทั้งที่คบกันแล้ว....
เป็นแฟนกันแล้ว
ทั้งสองคนไม่เฟสบุ๊คของกันและกัน.....
คุณรักษ์ที่มีเฟสบุ๊คเอาไว้ให้ชาวบ้านแท็คๆๆๆๆๆ ไม่ค่อยอัพเดทสเตตัสให้ชาวบ้านเขาดูสักเท่าไหร่
ส่วนมุไม่ค่อยเล่นเฟสบุ๊ค
.
.
แต่!!!
"อุ๊ย.....คุณรักษ์" มุธาหันไปมองชมพู่ที่นั่งจิ้มจอโทรศัพท์
"หืม?....อะไรเหรอ"
"เอิ่ม.....ไม่มีอะไรค่ะ......."ชมพู่กดปิดหน้าจอลง.....
"อ่อ....." สักพักเจ้าหนิงวิ่งปรู๊ดมา
"เจ้....เห็นรูปคุณรักษ์กับมิสเตอร์สุรชัยมั๊ย......."
"ห๊ะ...." ชมพู่ตาโต......
"ไอ้หนิงหุบปาก......."
"หุบไม่ลงดิ่พี่.....นี่เลย....สาวอกบึ้มกระดุมปริข้างๆคุณรักษ์นี่....ป้าๆในคลังว่าแต่ก่อนนี้เป็นกิ๊กคุณรักษ์มาก่อน....." ชมพู่เหล่มองเจ้าหนิง
"ยัง.........."
"ยังไม่จบพี่.....แล้วเนี่ยเขาบอกว่าที่ไปเซ็นต์สัญญาที่เยเมนกับมิสเตอร์สุรชัยเนี่ย.....แม่สาวอกตู๊มนี่ก็ไป.....อุบ๊ะ....เขาไม่อะอึ๊ยอุ๊ยๆกันเหรอ...."
"........เอ่อ......"
"เออ....นี่ว่าแต่เจ้มานั่งกินข้าวกับพี่มุงี้แล้ววันนี้เจ้านายไม่มาว่างั้น"
"ไม่มา......." ชมพู่ส่ายหน้าประกอบ
"นั่นไง.....ป้าแต๋วพูดไม่ผิด.....เมื่อวันก่อนคุณป้าบอกว่าท่าทางไฟเก่าจะคุ......" แล้ว.....
"เดี๋ยวพี่.....ไปทำงานต่อก่อนนะ......" มุธาที่นั่งฟังเริ่มคิดอะไรฟุ้งซ่านมาขึ้นทุกที
"เฮ้ย....เดี๋ยวดิ่พี่มุ.....ฟังก่อนๆ"
"..........................." มุตีหน้านิ่งนั่งลงตาแรงฉุดของเจ้าหนิง
"เนี่ย........เมื่อคืนนะ.....พี่ที่ป้อมยามน่ะ เห็นคุณรักษ์ขับรถออกจากบ้านคุณแมน...มีแม่สาวเนี่ยออกไปด้วยกัน....."
"...................................." มุธาเงียบนึกย้อนไปเมื่อคืน
.
.
.
"นอนแล้วเหรอมุ....."คุณรักษ์เปิดประตูห้องนอนเข้ามาโน้มตัวมองจากอีกฝั่ง
".........." เขาทำเป็นหลับทั้งที่นอนรอ..... เหล่นาฬิกาก่อนเขาจะเข้ามานี่มันตีหนึ่งแล้วนะ
"......................." คุรรักษ์ไม่ได้พูดอะไรต่อ....แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"........."มุธาลืมตาขึ้น.....กลิ่นน้ำหอมแปลกๆโชยเข้าตมูกตอนที่เขาโน้มตัวมามอง....
มุพยายามคิดว่ากลิ่นอาจจะติดมาจากการเดินชนกับคนอื่นๆ
.
.
.
ตอนเช้าคุณรักษ์ก็ออกจากบ้านไปแต่เช้าก่อนเข้าจะตื่น.....
.
.
.
จนนี่มันจะบ่ายอยู่แล้วยังไม่เข้าออฟฟิสเลย
ชมพู่เหล่มองมุธาเล็กน้อยพอเห็นมุนิ่งไปก็เปิดปากถามประโยคเด็ดออกไป
"แกว่าเขาไปนอนด้วยกันงั้นเหรอ......."
สองคนที่นั่งร่วมโต๊ะตาโตเป็นไข่ห่าน.....แต่ความคิดคนละทิศกันเลย
"ป้าด.....เจ้ก็จะเหลือเหรออออออออออ" เจ้าหนิงหัวเราคิกคัก
"..........................."มุธานิ่งหนักกว่าเดิม........
"อาจจะ......"ชมพู่ลากเสียงแผ่วๆ....
"อาจจะจะแต่งงานกัน!!!!"
แม่เจ้าชมพู่ตบหน้าผากตัวเองเบาๆ......
ไอ้หนิงมันปากพาคุณรักษ์ซวยสุดๆ
.
.
.
แต่ก่อนจะแยกกัน.....
"พี่มุ.......อย่าคิดมาก.....คนเราจะรักกันอุปสรรคมันแค่เครื่องวัดใจ"
".......แต่เขารักกันมาก่อน"
"เมื่อก่อนเขาอาจ....จะเคยรักกัน...วันนี้เขาบอกเหรอว่ารัก"
"......................"
"เชื่อในตัวเอง......พี่กุม(กล่อง)ดวงใจคุณรักษ์อยู่ทั้งดวง"
".........ถ้ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่......"
"อะไรไม่ใช่?"
"ก็พี่ไง......ถ้าเกิดเขาไม่ได้รัก......."
"พี่มุนี่คิดมากเนอะ......."
"หืม....." มุธาหันมองชมพู่
"คิดน้อยๆเถอะ.....คนเราน่ะ ถ้าหยุดรักกันง่ายปานนั้น งั้นแค่เดินสะดุดหินก็คงลืมกันง่ายๆ.... ถ้าไม่เชื่อในตัวคุณรักษ์ ก็ขอให้เชื่อในความรัก เพราะถ้าความรัหไม่ใช่ของเขา....ก็ของ"เรา"นะพี่...."
"..............................."
.
.
.
บทนี้ชมพู่ของเป็นนางเอกนะ......
.
.
.
จนแล้วจนรอดคุณรักษ์ก็ไม่ได้เข้าออฟฟิส.....
มุกลับบ้านมากับชมพูและเฮียที่รักของชมพู่
ทั้งสองคนไม่ใช่คู่รักหวานแหวอย่างที่ใครๆคิด
ชมพู่ไม่ได้ขี้อ้อน....ไม่ได้อ่อนหวาน
แต่ฝ่ายที่พะเน้าพะนอกลับเป็นอาเฮีย
.
.
.
มุธานั่งมองเฮียทัดผมให้ชมพู่
"เหนื่อยมั๊ย....."เฮียถาม
"เหนื่อย......" ชมพู่ทำหน้ายู่
"มาจุ๊บเหม่งมั๊ย" เฮียหัวเราะ
"เดี๋ยวค่อยจุ๊บ" ผลักหน้าแฟนไปทางอื่น
"จ่ะ"
.
.
.
นึกถึงตอนที่นั่งรถกับคุณรักษ์ ขานั้นชอบจับมือ เอะอะก็จับเอาไว้ก่อน
ถอนใจเฮือก.....ทำไมไม่โทรมาบ้างนะ
.
.
.
พอเดินเข้าบ้านมาก็เงียบเชียบ......
ซักผ้าดีกว่า.....
.
.
.
มุนั่งแยกผ้า
.
.
เสื้อคุณรักษ์ตัวเมื่อวานมันยั่วให้เขาคลี่ออกมาดู.....
.
.
หารอยลิปสติก
.
.
.
เสียงรถจอดทำให้มุธาเลี่ยงเดินออกไปข้างๆบ้านเพื่อตากผ้า.....
"ตากผ้าตอนทุ่มครึ่งเหรอ......"
"............" มุธาไม่ได้ตอบอะไร.....เพียงแต่ตากผ้าต่อไปเงียบๆ
.
.
"มุเป็นอะไร" คุณรักษ์เดินมากอดจากทางด้านหลัง
"...................."มุไม่ได้ตอบ.....พอหนักเขาคุณรักษ์จับหันไปเขาก็ยืนก้มหน้า
"งอนเหรอ....ขอโทษนะ....ผมเหฯมุหลับเลยไม่อยากกวน....แล้วก็ลืมโทรศํพท์ไว้ในรถเลยไม่ได้โทรหาเลย"
"..............ฮึก" อ่อนไหวจนน่ารังกียจ......มุธาปาดน้ำตา
"มุร้องไห้ทำไม"
"................."
"อย่าร้องไห้สิ......ตัวสั่นใหญ่เลย"
".......ฮึก......."ยิ่งเขาปลอบประโลมน้ำตายิ่งไหลออกมา
"........เป็นอะไรไป....."
"อย่า............." มุกำเสื้อของคุณรักษ์เอาไว้
"อย่าทิ้งผมไป........ต่อให้ผมงี่เง่า.....หรือเอาแต่ใจ....หรือนิสัยแย่....อย่าทิ้งผมไป.....ผมรักคุณ"
.
.
.
"ไม่มีทาง.........ผมไม่มีทางทิ้งมุไปไหนหรอก....." คุณรักษ์จูบซับน้ำตา....
.
.
.
ไลน์ของชมพู่
"วันนี้พี่มุหวั่นไหว....กองทัพอ่อนแอสามารถเผด็จศึกได้.....
กลับบ้านไปอย่าลืมง้อ.....แล้วก็.....ฝากยินดีกับคุณอุไรเรื่องที่จะมีเจ้าตัวเล็กคนที่สองด้วยนะคะ"
.
.
.
...................................................................
มุฟุ้งซ่าน.......
ขอบคุณที่เข้าอ่านและติชมค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะทุกท่าน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
